grey a black and white photobook November 2009 #4
grey Σχεδιασμός /Design: Κωνσταντίνος Ανδρώνης [www.c-andronis.gr] www.greymagazine.gr info@greymagazine.gr Τα πνευματικά δικαιώματα των φωτογραφίων ανήκουν εξ ολοκλήρου στους καλλιτέχνες.απαγορέυεται η αναπαραγωγή των φωτογραφιών που δημοσιεύονται στο grey με οποιοδήποτε μέσο χωρίς την εκ των προτέρων γραπτή συγκατάθεση των κατόχων των δικαιωμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας. All rights lie with the artists. No part of the material published in grey may be reproduced or transmitted in any form or by any means, electronic or mechanical, including photocopy, recording or any other information storage and retrieval system, without prior permission in writing from the artists.
grey intro Κάθε πορτρέτο που ζωγραφίζεται με συναίσθημα είναι ένα πορτρέτο του καλλιτέχνη και όχι του μοντέλου Oscar Wilde Καλή ανάγνωση. Κωνσταντίνος Ανδρώνης constantinos.alpha@gmail.com www.c-andronis.gr
grey intro Every portrait that is painted with feeling is a portrait of the artist, not of the sitter Oscar Wilde Enjoy reading grey. Constantinos Andronis constantinos.alpha@gmail.com www.c-andronis.gr
Ρυθμίστε την οθόνη σας, έτσι ώστε να βλέπετε όλες τις διαβαθμίσεις του γκρι Adjust your screen settings, so that you can see all shades of grey
vasso georgiadou Reminiscence george kyriakidis On every street joaquin g. novales Metaphors john stratoudakis Lights of the park KIRILL SUROV After the birth edward van herk Milonga
ΒΑΣΩ ΓΕΩΡΓΙΑΔΟΥ VASSO GEORGIADOU Στο σημείο όπου γκρεμίζονται τα όρια της αντικειμενικότητας, ξεκινάει ο κόσμος της πηγαίας έμπνευσης και δημιουργίας. Άλλες φορές συνειδητά, κλέβουμε μικρές στιγμές απο τις ζωές μας, προσπαθώντας να τις μετατρέψουμε σε όνειρο. Κι άλλες φορές ασυνείδητα, κρυφοκοιτάμε μεσ απο το όνειρο, προσπαθώντας να καταλάβουμε που ανήκουμε. Ο φωτογράφος οπως κι ο κάθε καλλιτέχνης, είναι συνάμα κλέφτης και δημιουργός σ έναν κόσμο χωρίς όρια. At the point where the boundaries of objectivity are being shattered, a world of unconstrained inspiration and creativity begins. Sometimes, we consciously steal moments from our lives in an attempt to turn them into a dream. Other times, unconsciously, we peek through the dream in attempt to understand where we belong to. The photographer, like every artist, is a thief and creator at the same time, in a world without boundaries. Θύμηση Reminiscence
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ GEORGE KYRIAKIDIS On Every Street Πρόκειται για την ως επί των πλείστων φετινή σοδειά φωτογραφιών, από τις όχι και πολλές εξορμήσεις μου, κυρίως στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Η φωτογραφία που αναζητώ βρίσκεται σε μέρη με αρκετό φως και αρκετή κίνηση χωρίς βέβαια να απορρίπτω και στατικά θέματα όπως για παράδειγμα βιτρίνες μαγαζιών κ.α. The following portfolio includes some of this year s yield pictures, which I captured in my -not as many as it used to be- walks, mainly in the city centre of Thessaloniki. The photography that I seek can be found in places with enough light and variety of different motions, but of course without rejecting static subjects such as shop windows etc.
Louis Vuitton (!)
Αντανακλάσεις Reflections
Κούκλες στην οδό Εγνατία Dolls at Egnatia Str.
Καρναβάλι στο Νέο Πετρίτσι Σερρών Carnival in Neo Petritsi, Serres, Greece
Στο λεωφορείο At the bus
Άτιτλο Untitled
Άτιτλο Untitled
Μπροστά στην είσοδο του Σιδηροδρομικού Σταθμού At the entrance of the train station
Άτιτλο Untitled
Άτιτλο Untitled
JOAQUIN G. NOVALES Μεταφοραί Metaphors Metáforas recibe su nombre de la red de transporte público de Atenas (Μεταφοράι). La serie fue concebida como un conjunto de derivas en autobús por la ciudad de Londres. Cada día durante un mes tomé el autobús correspondiente a ese día con la intención de conocer la ciudad. Esta pequeña selección de fotos de un cuerpo de trabajo de más de 1200 es un destello de todo lo que vi. Lo cotidiano no puede ser capturado ni medido, por lo que, al mismo tiempo que disparaba mi cámara se escurría entre mis dedos, imposible de retratar. Metaphors receives its name from the Athens public transport network (Μεταφοραί). The series was conceived as a series of drifts by bus through the city of London. During the month of May 2009, every day I took the corresponding bus to that day with the intention of knowing the city better than I did. This small selection of photos of a body of work of more than 1200 is a mere glimpse to what I saw, or at least what I tried to see. The everyday cannot be captured or measured, so whilst I shot my camera, it slipped between my fingers, impossible to be portrayed.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΤΡΑΤΟΥΔΑΚΗΣ Τα φώτα του πάρκου Στην Ελλάδα έχουν μείνει σχετικά λίγα λουναπαρκ. Χρόνο με το χρόνο τα φώτα τους αρχίζουν να σβήνουν ένα-ένα, τα καρουσέλ τους επιβραδύνουν και η μουσική τους σταματά. Πολλοί άνθρωποι εργάζονται σ αυτά τα μέρη. Είναι ένα είδος δουλειάς και αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι διασκεδαστές ούτε καλλιτέχνες για να συνεχίσουν να δουλεύουν κάπου αλλού, οπότε αν τα λουναπαρκ σταματήσουν, και η «ζωή» τους σταματά επίσης. GIANNIS STRATOUDAKIS The lights of the park In Greece, there are just a few amusement parks left. Year by year their lights turn off, one by one, their carusels are slowing down and their music stops playing. Many people work in these places. It s a kind of job but they are not entertainers or artist to continue someplace else, so if their amusement park seize to exist, their life stops as well.
KIRILL SUROV After the birth Can be the life after birth? What it will be? I am sure I was not the only one to ask himself this question. The answer was yes, but the life would never be the same. I found myself caring about somebody delicate, vulnerable, and pure. I can hardly imagine myself before this wonderful event. I joined millions of parents trying to imprint the precious moments and to carry them over to the future. Let it be just another family album I don t care. I am documenting the life of one human being starting from after the birth
Long road to the bath
Milky way
Le chateau
Morning light
Mozart
Halloween
Dark blue
Hilton Quebec
Moore
EDWARD VAN HERK Milonga Milonga is an Argentinian and Uruguayan form of tango music, but also the term for the place where this tango is danced. Most milongas are held on a regular basis, usually weekly and they often begin with dancing classes. Usually three to five songs of a kind are played in a row (tanda) followed by a short musical break (cortina) to clear the dancefloor and facilitate partner changes. Due to the strict assembly ban imposed by the military government, milongas almost disappeared from Buenos Aires. Nevertheless, since the beginning of the nineties, the tango culture in Buenos Aires has undergone dynamic development and today one can choose from between fifteen and thirty different milongas every day. Milonga uses the same basic elements as tango, but requires a greater relaxation of legs and body. Movement is normally faster, and pauses are not made. It is rather a kind of rhythmic walking without complicated figures, with a more rustic style than tango. Some of the photographs were made in la Confiteria Ideal, an old fashioned milonga where dances are held afternoons and evenings, almost every day of the week. Confiteria Ideal was the setting for films like The Tango Lesson and Evita.
Vasso Georgiadou vasso_georgiadou@hotmail.com George Kyriakidis giorgoskiriakidis.carbonmade.com lenswide@gmail.com Joaquin G. Novales joaquingnovales@gmail.com www.tragicomedio.hostei.com San Mateo 30, 3C 28004 Madrid, Spain 0034630570594 John Stratoudakis jstratoudakis@gmail.com www.jstratoudakis.blogspot.com +302421027948 Kirill Surov kirillsurov@hotmail.com http://www.kirillsurov.com Edward Van Herk info@edwardvanherk.com www.edwardvanherk.com +32489631395 - Donksesteenweg
grey is an online bimonthly black and white photography magazine. Its purpose lies in presenting portfolios of artists who express themselves through black and white photography. grey is free for anyone to download. www.greymagazine.gr Consider donating to grey through PayPal