ΜΕΤΑΒΟΛIΣΜΟΣΠΟΥΡIΝIΚΩΝΚΑI ΠΥΡIΜI IΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ Όπως θα αvαφερθεί σε επόµεvo κεφάλαιo, oι πoυριvικές και πυριµιδιvικές βάσεις και τα παράγωγά τoυς απoτελoύv δoµικές µovάδες τωv voυκλεϊvικώv oξέωv. Λόγω της σπoυδαιότητας τωv voυκλεϊvικώv oξέωvγιατηvύπαρξηκαιδιατήρησητηςζωής, όλoι oι ζώvτες oργαvισµoί (εκτός από µερικά είδη βακτηρίωv) µπoρoύv vα συvθέτoυv τις βάσεις της πoυρίvης και πυριµιδίvης, χωρίς έτσι vα είvαι αυτές απαραίτητα συστατικά της τρoφής. Η ovoµατoλoγία τωv πoυριvικώv και πυριµιδιvικώvπαραγώγωvσυvoψίζεταιστoν επόµενο πίvακα.
oµές πoυριvικώv - πυριµιδιvικώv παραγώγωv.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Ηέvωσηαπότηv oπoία ξεκιvά η βιoσύvθεση τωv πoυριvικώv παραγώγωv, είvαι η φωσφo-ριβόζη τoυ κύκλoυ τωv φωσφoπεvτoζώv. Κατ'αρχήv σχηµατίζεται o σκελετός της πoυρίvης, µε µια πoρεία µε πoλλά στάδια, και βιoσυvτίθεται τo IΜΡ καιαπόαυτό, στη συvέχεια, τα άλλα πoυριvικάπαράγωγα.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Η πoρεία, ξεκιvά µε φωσφoρυλίωση της 5-φωσφoριβόζης µε µία κιvάση και πρoκύπτει τo 5-φωσφoριβoζυλo-πυρoφωσφoρικό oξύ πoυ συγχρόvως απoτελεί πρόδρoµη έvωση πoλλώv άλλωv βιoλoγικάσηµαvτικώvεvώσεωv.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Η κιvάση πoυ καταλύει τηv αvτίδραση είvαι αλλoστερικό έvζυµo: αvαστέλλεται από πoλλά πρoϊόvτα τoυ φωσφoριβoζυλo-πυρoφωσφoρικoύ (π.χ. ADP, GDP).
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Στη συvέχεια, πρoστίθεται τoπρώτoάζωτoτoυ πoυριvικoύδακτύλιoυ (9Ν), πoυ πρoέρχεται από τηv αµιvoµάδα της γλoυταµίvης µε τηv καταλυτική δράση µιαςαµιδo-τραvσφεράσης.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τo έvζυµo αµιδo-τραvσφεράση είvαι επίσης αλλoστερικό: Αvαστέλλεται απότo AMP, ADP και ATP πουεπιδρούνσεµιαθέση αλλοστερικού τροποποιητή και απότo GMΡ, GDP και GTP πουεπιδρούνσεµιαάλλη θέση αλλοστερικού τροποποιητή. Ενεργοποιείται από τo 5-φωσφo-ριβoζυλoπυρoφωσφoρικό oξύ.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Ταεπόµεvατρίαάτoµα τoυ πoυριvικoύ δακτύλιoυ (7Ν, 5C, 4C) πρoέρχovται από τη γλυκίvη και εvσωµατώvovται µε τηv καταλυτική δράση µιας συvθετάσης.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Έvα άτoµo άvθρακα (8C) εvσωµατώvεται µε δότη τη φoρµυλ-oµάδα τoυ THFA και τηv εvζυµική δράση µιας φoρµυλo-τραvσφεράσης. Τoάζωτoστηvτρίτηθέσητoυ πoυριvικoύ δακτυλίoυ (3Ν), πoυ εvσωµατώvεταιστησυvέχεια, πρoέρχεται και πάλι από τηv αµιvo- µάδα της γλoυταµίvης µε τηv εvζυµική δράσηµιαςσυvθετάσης.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Στo σηµείo αυτό, κλείvει o πεvταµελής δακτύλιoς τoυ πoυριvικoύσκελετoύ, µετηδράσηµιαςσυvθετάσης. Η εvσωµάτωση τoυ ατόµoυ άvθρακα στη θέση 6τoυπoυριvικoύ δακτύλιoυ γίvεται µε µια καρβoξυλάση.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τo τελευταίo άζωτo τoυ πoυριvικoύ δακτύλιoυ (1Ν) εvσωµατώvεται µε δότη τo ασπαραγιvικό oξύµετovεξήςτρόπo: Εvσωµατώvεται όλo τo µόριo τoυ ασπαραγιvικoύ oξέoς και στη συvέχεια απoσπάται έvα µόριo φoυµαρικoύ oξέoς και παραµέvει έτσι µόvo η αµιvoµάδα στov πoυριvικόδακτύλιo.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τo τελευταίo άτoµo άvθρακα τoυ πoυριvικoύ δακτύλιoυ (2C) εvσωµατώvεται µε δότη και πάλι τη φoρµυλoµάδα εvός THFA και µε ένζυµο τη φορµυλο-τρανσφεράση. Στoσηµείoαυτόκλείvεικαι o δεύτερoς (εξαµελής) δακτύλιoς τoυ πoυριvικoύ σκελετoύ και πρoκύπτει τo πρώτo ριβovoυκλεoτίδιo, τo IΜΡ.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Απότηβιoσυvθετικήαυτήπoρείαφαίvεται o καθoριστικός ρόλoς τoυ THFA στη βιoσύvθεση τωv πoυριvώv. Όταv δεv µπoρεί vα συvτεθεί τo THFA, όπως στηv περίπτωση µικρoβίωv από τη δράση σoυλφovαµιδώv, τότε oι oργαvισµoί αυτoί δεv µπoρoύv vα συvθέσoυv και τα απαραίτητα voυκλεϊvικά oξέα για τov πoλλαπλασιασµό τoυς. Οάvθρωπoς, δεσυvθέτειτo THFA, αλλάαπoτελεί γι' αυτόvβιταµίvη. Ο πoυριvικός σκελετός τoυ ιvoσιvικoύ oξέoς συvαvτάται σπάvια στα voυκλεϊvικά oξέα (π.χ. σε oρισµέvαµόριατoυ t-rna). Οι πιo συvηθισµέvες πoυριvικές βάσεις στα voυκλεϊvικά oξέαείvαιηαδεvίvηκαιηγoυαvίvη.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τα πoυριvικά παράγωγα (τα voυκλεoτίδια αδεvυλικό και γoυαvυλικό) βιoσυvτίθεvταιαπό τo IMP, µετιςακόλoυθες πoρείες. Αδεvυλικό oξύ (AMP): στo ιvoσιvικό oξύ εvσωµατώvεται στη θέση 6 τoυ σκελετoύ µια αµιvoµάδα πoυ πρoέρχεται από τo ασπαραγιvικό oξύ µε δύo βήµατα: Πρώτα εvσωµατώvεται όλo τo ασπαραγιvικό oξύ µε µία συvθετάση. Μετάαπoσπάται (µεµιαλυάση) τo φoυµαρικό oξύ αφήvovτας όµωςτηvαµιvoµάδα.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Γoυαvυλικό oξύ (GMP): αρχικά oξειδώvεται τo ιvoσιvικό oξύ µε µια αφυδρoγovάση πρoς ξαvθυλικό oξύ και στη συvέχεια πρoστίθεται µε µια συvθετάση µια αµιvoµάδα µε δότη τη γλoυταµίvη και προκύπτι το γουανιλικό οξύ (GMP).
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Η δραστικότητα τωv δύo παραπάvω συvθετασώv ρυθµίζεταιαπόταπρoϊόvτατωvαvτιδράσεωv, δηλαδή τo AMP και GMP, τα oπoία αvαστέλλoυv αvτίστoιχατηβιoσύvθεσήτoυς. Επειδή όµως ηβιοσύνθεση AMP απαιτεί GTP και ηβιοσύνθεση GMP απαιτεί ATP, τελικάοιδύοπορείεςείναισεσυντονισµόκαιηµια επιταχύvειτησύvθεσητoυάλλoυ voυκλεoτιδίoυ. Έτσι ρυθµίζεται στα ίδια επίπεδα η συγκέντρωση των AMP και GMP, όπωςαπαιτείταιγιατη βιοσύνθεση των νουκλεϊνικών οξέων.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τα µovo-φωσφovoυκλεoτίδια (IΜΡ, ΑΜΡ και GMP) µετατρέπovται σε δι- και τριφωσφovoυκλεoτίδια: µε περαιτέρω φωσφορυλίωση µε ειδικές κιvάσες, και µεκαταvάλωσηατρή γενικά ενέργειας που εκλύεται από αντιδράσεις (όπως στη γλυκολυτική πορεία και την οξειδωτική φωσφορυλίωση).
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Οικινάσεςτωνµονοφωσφονουκλεοτιδίων είναι εξειδικευµένες ως προς την πουρινική βάση και δε διακρίνουν τη ριβόζη από τη δεοξυ-ριβόζη στο υπόστρωµάτους. Οικινάσεςτωνδιφωσφονουκλεοτιδίων δενείναιούτε εξειδικευµένες για τις βάσεις ούτεωςπροςτοµόριο του σακχάρου του υποστρώµατόςτους.
(ΒIΟΣΥΝΘΕΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Εξετάζοντας συνολικά τις επιµέρους ρυθµιστικές διεργασίες που αναφέρθηκαν κατά τη συνολική βιοσυνθετική πορεία των πουρινικών νουκλεοτιδίων, φαίνεται ότι η ρύθµιση αφορά αφ ενόςµεντην ποσότητα του κάθε πουρινικού νουκλεοτιδίου αφ ετέρουδετη σχετική συγκέντρωση των ATP και GTP.
ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ Στα κύτταρα τα νουκλεοτίδιά τους βρίσκονται σε συνεχή ανακύκλωση. Το πρώτο στάδιο περιλαµβάνει την αποµάκρυνση της φωσφορικής οµάδας, οπότε µετατρέπονται σε νουκλεοζίτες. Ηδιεργασίααυτήγίνεταιείτεµεµιαποικιλία από νουκλεοτιδάσες (εξειδικευµένες στις βάσεις) είτε από µη εξειδικευµένες φωσφατάσες. Οι νουκλεοζίτες, µπορούν να διασπαστούν περαιτέρω σε ελεύθερη βάση και ριβόζη µε τις νουκλεοζιδάσες, ή σε ελεύθερη βάση και 1-φωσφοριβόζη µε τις φωσφορυλάσεςτωννουκλεοζιτών.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Η1-φωσφοριβόζη ισοµεριώνεται µε τη φωσφοριβοζοµουτάση προς 5-φωσφοριβόζη, που αποτελεί και υπόστρωµα για τη βιοσύνθεση των πουρινικών παραγώγων. Καιµερικέςαπότις ελεύθερες πουρινικές βάσεις, όπως θα αναφερθείπαρακάτω, επαναχρησιµοποιούνται στη βιοσύνθεση νουκλεοτιδίων, µέσα από πορείεςδιάσωσης.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Αναλυτικά οι πορείες είναι οι εξής: Τo ιvoσιvικό oξύ (ΙΜΡ)µε αποµάκρυνση της φωσφορικής οµάδας δίνει ινοσίνη καιµετάαπό αποµάκρυνση της ριβόζης δίνει την ελεύθερη βάση υποξανθίνη.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Στησυνέχειαδραη οξειδάση της ξανθίνης (ένα ένζυµο που περιέχει FAD, µολυβδένιο, σίδηροκαιθείοκαιαπότελεί ένα είδος πρωτεΐνης µεταφοράς ηλεκτρονίων), παράγωντας όχι µόνο υπεροξείδιο του υδρογόνου αλλά και ανιόντα υπεροξειδίουτουοξυγόνου (. Ο 2 ). Το ένζυµο αυτό οξειδώνει την υποξανθίνη σεξαvθίvηκαιµετάσε oυρικό oξύ.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Στους ανθρώπους το ουρικό οξύ, σαν τελικό προϊόναποικοδόµησηςτωνπουρινικώνβάσεων, αποβάλλεταιαπόταούρα. Σε αντίθεση µε τους ανθρώπους, σε άλλα ζώα όπωςσταπτηνάκαισταερπετάτηςξηράς, το ουρικό οξύ αποτελεί τελικό προϊόν αποικοδόµησης της αµινοµάδας των αµινοξέων, εξοικονοµώντας νερό, µεαυτότοντρόποαποβολήςτουαζώτουτων αµινοξέωνµέσωβιοσύνθεσηςπουρινών.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Στους άλλους οργανισµούς το ουρικό οξύ απεκκρίνεται αφού µετατραπεί σε αλλαντοΐνη (στα διάφορα θηλαστικά), σε αλλαντοϊκό οξύ (σεψάρια), σε oυρία (σεψάρια και αµφίβια) ή τέλος σεαµµωνίακαι διοξείδιο του άνθρακα (σε µερικά θαλάσσια ασπόνδυλα).
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο αίµα αυξάνονται (υπερουριχαιµία): Σε περιπτώσεις διαταραχής της αποβολής του ουρικού οξέος από τους νεφρούς. Λόγωλήψης µεγάλωνποσοτήτωντροφής (π.χ. κρέας) πλούσιας σε πουρίνες (αν και αυτό επιδρά µόνο επιβαρυντικά).
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τα επίπεδα του ουρικού οξέος στο αίµα αυξάνονται (υπερουριχαιµία): Κυρίως λόγω διαταραχών του µεταβολισµού : Από έλλειψη ενζύµων (π.χ. της φωσφατάσης της 6- φωσφογλυκόζης), οπότε η 6-φωσφογλυκόζη ενεργοποιεί τον κύκλο των φωσφοπεντοζών και µέσω αυτού αυξάνει ταεπίπεδατουφωσφοριβοζυλο-πυροφωσφορικούοξέος, µε αποτέλεσµα την αύξηση της παραγωγής πουρινών και των προϊόντων αποικοδόµησής τους (ουρικό οξύ). Από διαταραχή στο µονοπάτι διάσωσης των πουρινών που επίσης οδηγεί σε αύξηση της παραγωγής ουρικού οξέος µέσω αύξησης των επιπέδων του φωσφοριβοζυλοπυροφωσφορικού οξέος (βλέπε σύνδροµο Lesch-Nyhan). Από ατελή αλλοστερικό έλεγχο της ρύθµισης της παραγωγής του φωσφοριβοζυλο-πυροφωσφορικού οξέος, µε τα προαναφερθέντα αποτελέσµατα. Και από άλλους όχι πλήρως διευκρινισµένους λόγους.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Επειδήτοουρικόοξύείναιδυσδιάλυτοσενερό αποτίθενται κρύσταλλοι ουρικού οξέος σε διάφορα σηµεία του σώµατος και κυρίως στις αρθρώσεις (ουρική αρθρίτιδα), αλλά και σε διάφορα όργανα όπως στα νεφρά, προκαλούνται νεφρικές βλάβες. Η αντιµετώπιση της ουρικής αρθρίτιδας γίνεται µε χορήγηση αλλοπουρινόλης (ανάλογο της υποξανθίνης), οπότε σταµατάει η δηµιουργία κρυστάλλων ουρικού οξέος και παρατηρείται µερική βελτίωση της ουρικής αρθρίτιδας.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Το αποτέλεσµα αυτό επιτυγχάνεται µέσα από το µηχανισµό δράσης της αλλοπουρινόλης που περιλαµβάνει: Τη δράση της σαν υπόστρωµα της οξειδάσης της ξανθίνης προς αλλοξανθίνη, η οποία όµως µένει σταθερά προσδεµένη στην ανηγµένη µορφή του ενζύµου και το απενεργοποιεί, µε αποτέλεσµα τη µείωση των επιπέδων του ουρικού οξέος και τηναύξησητωνεπιπέδωντηςυποξανθίνηςκαιξανθίνης. Την αντίδρασή της µε το φωσφοριβοζυλο-πυροφωσφορικό οξύπροςτοανάλογονουκλεοτίδιοτηςαλλοπουρινόλης, οπότε µειώνονται τα επίπεδα του φωσφοριβοζυλο-πυροφωσφορικού οξέος και κατά συνέπεια ο ρυθµός de novo βιοσύνθεσης πουρινών. Την ανασταλτική δράση του νουκλεοτιδίου της αλλοπουρινόλης στο ένζυµο αµιδοφωσφοριβοζυλο-τρανσφεράση, µεαποτέλεσµατηµείωσηκαιµεαυτότοντρόποτου ρυθµού de novo βιοσύνθεσης πουρινών.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τοουρικόοξύ, όπωςκαισεάλλεςπεριπτώσεις, αποτελεί ένα τελικό προϊόν αποικοδόµησης µεταβολικής πορείας που συγχρόνως παίζει και σηµαντικόπροστατευτικόρόλοστονοργανισµό. Αυτό σηµβαίνει γιατί είναι ισχυρό αντιοξειδωτικό και εκκαθαριστής υψηλής δραστικότητας βλαβερών ριζών. Ταεπίπεδατουουρικούοξέοςστοαίµατου ανθρώπου σε σχέση µε εκείνα στους πιθήκους και τα άλλα κατώτερα θηλαστικά, θεωρείται ότι µπορεί να συνεισφέρουν στη µεγαλύτερη διάρκεια ζωής των ανθρώπων και στη χαµηλότερη συχνότητα του καρκίνουστουςανθρώπους.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Ανάλογη µεταβολική πορεία ακολουθούν και τα γoυαvυλικό oξύ (GMP) και ξανθυλικό οξύ (XMP). ηλαδήτο γουανυλικό οξύ µπoρεί vα δώσει ξαvθίvη, µέσω γoυαvoσίvης και γoυαvίvης. Τοξανθυλικόοξύµπορείνα µεταβολισθεί σε ξανθοσίνη και ξανθίνη. Ηξαvθίvη, κατάταγvωστά, µετατρέπεται σε oυρικό oξύ κ.λπ.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Τo αδεvυλικό oξύ (ΑΜΡ) ακολουθεί λίγο διαφορετική πορεία, αφού δεν αποικοδοµείται (στα θηλαστικά) από την αντίστοιχη φωσφορυλάση των νουκλεοζιτών. Μπoρεί όµως, είτε vα µετατραπεί σε αδεvoσίvη και σε ιvoσίvη (µετοτηναπαµινάσητης αδενοσίνης) είτε να µετατραπεί σε ιvoσιvικό oξύ µε την απαµινάση του αδενυλικού οξέος.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Ηέλλειψητουενζύµουαπαµινάσητηςαδενοσίνης, λόγω γενετικού σφάλµατος, στους ιστούς των θηλαστικών (είναι συνήθως θανατηφόρα) κάνει το ανοσολογικό σύστηµα ανίκανο να καταπολεµήσει τις µολύνσεις. Αυτό συµβαίνει γιατί η δεοξυαδενοσίνη (που ακολουθείτηνίδιαµεταβολικήπορείαµετηναδενοσίνη) συσσωρεύεταικαιφωσφορυλιώνεταιπρος datp, αυξάνονταςταεπίπεδάτουσεβαθµόπουνααναστέλλει την αναγωγάση των ριβονουκλεοτιδίων, παρεµποδίζοντας έτσι τη βιοσύνθεση και άλλων δεοξυτριφωσφο-νουκλεοτιδίων και συνεπώς του DNA. Ο ιστός µε µεγάλη δραστικότητα στη φωσφορυλίωση της δεοξυαδενοσίνης είναι ο λεµφικός και γι αυτό παρατηρείται το πρόβληµα στα λεµφοκύτταρα.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) ΗαποικοδόµησητουΑΜΡ προς ΙΜΡ (µε την απαµινάση του αδενυλικού οξέος) σε συνδυασµό µε τη βιοσυνθετική πορεία του ΑΜΡ από ΙΜΡ δηµιουργεί µια κυκλική πορεία (κύκλος των νουκλεοτιδίωνπουρίνης) µε τελικό αποτέλεσµα την απαµίνωση του ασπαραγινικού προς φουµαρικό οξύ. Ο κύκλος έχει µεγάλη σηµασία στους µύες, γιατί παίζει το ρόλο των αναπληρωµατικών αντιδράσεων του κύκλου του Krebs (αφού ο µυς όλατααπαραίτηταένζυµα).
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) ηλαδή η αναπλήρωση των ενδιαµέσων του κύκλου του Krebs στους µύες γίνεται µε τον κύκλο των νουκλεοτιδίων πουρίνης δια του φουµαρικού οξέος. Έτσι σε έντονη δραστηριότητατουµυός, οπότε απαιτείται και έντονη δραστηριότητα του κύκλου του Krebs, ανδενυπάρχειτο ένζυµο απαµινάση του αδενυλικού οξέος (γενετικό σφάλµα), τότε τα άτοµα αυτά κουράζονται εύκολα και συνήθως υποφέρουν από κράµπες µετά από άσκηση.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Ανκαιη de novoβιοσύνθεσητωνπουρινώνείναιίδιασε όλα τα κύτταρα, η επαναχρησιµοποίηση των ελεύθερων πουρινώνγιατηβιοσύνθεσηνουκλεοτιδίωνδιαφέρει. Οι ελεύθερες πoυρίvες, κατά έvα µεγάλoπoσoστό, π.χ. 90% γιατov άvθρωπo, δεv καταβoλίζovται περαιτέρω, αλλά χρησιµoπoιoύvται για vα συvτεθoύv και πάλι µovovoυκλεoτίδια, µε µια πoρεία πoυ λέγεται µovoπάτι διάσωσης πoυριvώv.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Στηνπoρείααυτή υπάρχoυvδύoφωσφoριβoζυλoτραvσφεράσες, µια για τηv αδεvίvη και µια για τη γoυαvίvη και υπoξαvθίvη. Ηµετατρoπή τωv ελεύθερωvπoυριvώv σε voυκλεoτίδια µπoρεί vαγίvεικαισεδύo στάδια, µε σχηµατισµό πρώτα τoυ voυκλεoζίτη καιµετάµε φωσφoρυλίωση αυτoύ σχηµατίζεται το voυκλεoτίδιo.
(ΑΠΟIΚΟ ΟΜΗΣΗ ΠΟΥΡIΝIΚΩΝ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ) Ηπορείατηςδιάσωσηςτωνπουρινών δεν αποβλέπει µόνο στην εξοικονόµηση ενέργειας από την de novo σύνθεση των πουρινών, αλλά κυρίως στην αποµακρυνση από τον οργανισµό των µικρών ποσοτήτων των ελεύθερων βάσεων (πρωτίστωςτηςαδενίνης). Σε περίπτωση έλλειψης του ενζύµου φωσφοριβοζυλο-τρανσφεράση της γουανίνης και υποξανθίνης (σύνδροµο Lesch-Nyhan,µόνοσεάρρενες) παρατηρούνται αφ ενόςµεναυξηµένηπαραγωγήουρικούοξέος, αφ ετέρου δε νευρολογικά προβλήµατα (ακραία επιθετικότητα, αυτοκαταστροφή - αυτοακρωτηριασµός, διανοητικήκαθυστέρησηκ.λ).