ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΕΔΡΑΙΩΜΕΝΗ ΕΠΙ ΤΗΣ ΚΒΑΝΤΙΚΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΥΗΤΑΣ ΟΤΙ Η ΦΥΣΗ ΔΕ ΣΥΓΚΡΟΤΕΙΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΥΛΗ 1.Η Φυσική ως η επιστήμη που μελετά τις ιδιότητες της ύλης Για τη Φυσική η ύλη είναι μια αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα. Κάθε φυσικό φαινόμενο λαμβάνει χώρα επί της ύλης και κάθε φυσικό μέγεθος καθορίζεται μετρώντας ιδιότητες αυτής. Η Φυσική απ την άλλη δεν μπορεί να δώσει ορισμό της ύλης καθώς η ύλη είναι το ίδιο το γίγνεσθαι της Φυσικής. Αυτό που μπορεί η φυσική να κάνει και που πράγματι κάνει είναι να μετράει την ύλη. Γι αυτό ορίζει το θεμελιώδες μέγεθος της μάζας αρχικά, ως το μέγεθος που μετρά την ποσότητα της ύλης. Το ότι αργότερα προσδίνεται στη μάζα και η έννοια του μέτρου της αδράνειας δεν αναιρεί τον αρχικό ορισμό αυτής. Κάθε μέγεθος μετράται, μετρώντας ιδιότητες της ύλης. Σε κάθε περίπτωση στην επιστήμη της Φυσικής τα πάντα διαδραματίζονται επί της ύλης, διά της ύλης και σε αναφορά με την ύλη. Η ύλη είναι το βασίλειο της Φυσικής!
2.Η Κβαντική Πραγματικότητα Στην κβαντομηχανική θεμελιώδες εργαλείο είναι η εξίσωση του Schrödinger. Η επίλυση της εξίσωσης του Schrödinger για κάθε ξεχωριστό κβαντομηχανικό σύστημα είναι που μας δίνει την όποια γνώση μπορούμε να πάρουμε για το σύστημα. Στην εξίσωση του Schrodinger: πρωταγωνιστεί η κυματοσυνάρτηση Ψ(x,t) η οποία είναι το ζητούμενο μέγεθος και προκύπτει απ την επίλυση της. Απ την παραπάνω εξίσωση φαίνεται ότι η Ψ δεν μπορεί να είναι πραγματική διότι αν ήταν, το αριστερό μέλος της εξίσωσης θα ήταν φανταστικό ενώ το δεξιό πραγματικό, πράγμα άτοπο. Η Ψ είναι υποχρεωτικά μιγαδική. Αυτό, συν του ότι στην Ψ δεν μπορεί να προσδοθεί ένα μετρήσιμο φυσικό μέγεθος, μας ανάγκασε να πούμε ότι η κυματοσυνάρτηση Ψ δεν αντιπροσωπεύει ένα φυσικά παρατηρήσιμο κλασσικό κύμα αλλά ένα κύμα πιθανότητας. Στο σημείο ακριβώς αυτό αρχίζουν τα θέματα της κβαντομηχανικής να γίνονται ασαφή και δυσνόητα. Η Ψ περιγράφει πράγματι μια μη μετρήσιμη κύμανση, δηλαδή το μέγεθος που κυμαίνεται είναι μη μετρήσιμο. Είναι όμως και ανύπαρκτο; Δεχόμαστε δηλαδή ότι οι κυματοσυναρτήσεις των ηλεκτρονίων που βομβαρδίζουν τη διπλή σχισμή στο ομώνυμο πείραμα
ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ καθορίζοντας τη θέση που μπορεί να εμφανιστεί το ηλεκτρόνιο μετά τη συμβολή αλλά δεν υπάρχουν εφόσον δεν έχουν φυσική σημασία.(η πιθανότητα εμφάνισης σε συγκεκριμένη θέση, που είναι το μετρήσιμο μέγεθος βρίσκεται απ το τετράγωνο της απόλυτης τιμής της κυματοσυνάρτησης αλλά η θέση έχει καθοριστεί απ την ίδια την κυματοσυνάρτηση.) Δεν υπάρχει δηλαδή κυμαινόμενο φυσικό μέγεθος αλλά προσδιορίζει τη θέση που θα βρεθεί το ηλεκτρόνιο!
Στο απειρόβαθο πηγάδι δυναμικού το μη υπαρκτό κυμαινόμενο μέγεθος καθορίζει και πάλι τις πιθανές θέσεις εντοπισμού του σωματίου.
Σε όλα τα κβαντικά φαινόμενα, με αποκορύφωμα ίσως αυτό του φαινομένου σήραγγας, η Ψ είναι αυτή που καθορίζει τις πιθανές θέσεις ανίχνευσης του σωματίου και το τετράγωνο της απόλυτης τιμής της, την πιθανότητα ανεύρεσής του σε καθεμία απ αυτές.
Είναι επομένως ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ να ισχυριζόμαστε ότι κάτι που δεν υπάρχει (μια χωρίς φυσική σημασία μαθηματική οντότητα) υπαγορεύει στα σώματα που δικαιούνται να ανιχνευτούν. ΑΤΟΠΟ! Άρα η κυματοσυνάρτηση υπάρχει (έχει φυσική σημασία)! Άρα υπάρχει φυσικό κυμαινόμενο μέγεθος πίσω απ τη μαθηματική έκφραση της κβαντικής κυματοσυνάρτησης και είναι η λογική που μας επιβάλλει να αναγνωρίσουμε την ύπαρξή του! Η συζήτηση τώρα που αξίζει ν ανοίξει είναι γιατί αδυνατούμε να μετρήσουμε αυτό το μέγεθος. Είναι όμως άλλο πράγμα να μην μπορούμε να μετρήσουμε κάτι κι άλλο αυτό να μην υπάρχει. Και μπορεί η καταμέτρηση ενός μεγέθους να πιστοποιεί αυτονοήτως την ύπαρξή του, δεν ισχύει όμως το αντίθετο. Η αδυναμία μας δηλαδή να μετρήσουμε ένα μέγεθος, έστω κι αν αυτή είναι εγγενής, δεν το καταδικάζει υποχρεωτικά στην ανυπαρξία. Αυτό ακριβώς έχει κάνει η επιστημονική κοινότητα τα τελευταία 100 σχεδόν χρόνια για την κβαντική κυματοσυνάρτηση. Έχει αρνηθεί πεισματικά ν αναγνωρίσει τη φυσική της σημασία επιλέγοντας την οδό του παραλογισμού, έντρομη μπροστά στην αποκάλυψη ότι μπορεί να υπάρχει μέγεθος που δεν αλληλεπιδρά με τις συσκευές μέτρησης μας.
3. Η φύση της κβαντικής κυματοσυνάρτησης Υπάρχει επομένως μια φυσική κύμανση, ένα αόρατο για τις μετρητικές συσκευές νέφος, που περιβάλλει τα υλικά σώματα και που καθορίζει τις πιθανές θέσεις ανίχνευσής τους. Γιατί όμως η φυσική αυτή κύμανση δε δύναται ν ανιχνευθεί; Που μπορεί να μας οδηγήσει αυτό το χιλιο-παρατηρημένο πειραματικό γεγονός; Μετά απ όσα είπαμε στο 1ο μέρος της εργασίας μας, για την αδιάρρηκτη σχέση των φυσικών μεγεθών με την ύλη, και ύστερα απ την αναγνώριση της εγγενούς αδυναμίας μας να αποδώσουμε μετρήσιμο μέγεθος στην κβαντική κυματοσυνάρτηση, το μόνο που μας μένει είναι να δεχτούμε ότι υπάρχουν και ΜΗ ΥΛΙΚΑ ΦΥΣΙΚΑ ΜΕΓΕΘΗ, φύση άυλη συνυπάρχουσα με την υλική. Ο κόσμος μας δεν είναι μόνο υλικός, περιγραφόμενος από φυσικά μεγέθη που σχετίζονται με ιδιότητες της ύλης, αλλά είναι και άυλος, περιγραφόμενος από μεγέθη που δεν σχετίζονται με ιδιότητες αυτής. Συνοψίζοντας, α) επικαλεστήκαμε τη συσχέτιση των φυσικών μεγεθών με την ύλη, β) αποδείξαμε βάσει της λογικής τη φυσική υπόσταση της κβαντικής κυματοσυνάρτησης, γ) δεχτήκαμε το χιλιο-επιβεβαιωμένο ότι η κβαντική κυματοσυνάρτηση δεν αντιστοιχεί σε μετρήσιμο φυσικό μέγεθος, δ) καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι η κβαντική κυματοσυνάρτηση αντιπροσωπεύει μια άυλη φυσική κύμανση. Επομένως η φύση δεν συγκροτείται μόνο από ύλη, αλλά και από δεύτερη ξεχωριστή ουσία.
4.Ένα επιπλέον επιχείρημα Αν στην Ψ αντιστοιχούσε φυσικά μετρήσιμο μέγεθος θα άλλαζε κάτι στη θεωρία της κβαντομηχανικής; Ας δεχτούμε ότι το ηλεκτρόνιο περιβάλλεται από κάποιον φυσικό κυματισμό που αυτόν περιγράφει η Ψ. Μπορούμε στη συνέχεια χωρίς δυσκολία να θεωρήσουμε ότι οι φυσικές αυτές κυμάνσεις συμβάλλουν και καθορίζουν τις πιθανές θέσεις ανίχνευσης των ηλεκτρονίων. Η κυματοσωματιδιακή περιγραφή της φύσης οπωσδήποτε ενισχύεται υπ αυτήν την θεώρηση. Η δουλειά που έχει γίνει στην κβαντομηχανική όλα αυτά τα χρόνια φυσικά δεν καταρρέει και όλα μας τα μαθηματικά και οι συμβολισμοί εξακολουθούν να ισχύουν. Βέβαια αν η Ψ αντιστοιχούσε σε κάποιο φυσικά μετρήσιμο μέγεθος οπωσδήποτε θα είχαμε πολλά περισσότερα εργαλεία στα χέρια μας και ενδεχομένως να φτάναμε σε σαφέστερα συμπεράσματα. Τίποτα όμως απ όσα μέχρι σήμερα έχουμε εξαγάγει δε θα ταν λάθος. Θέλω να πω ότι η απόδοση στην Ψ ενός φυσικού μεγέθους δεν αλλοιώνει το τεράστιο αυτό οικοδόμημα της κβαντομηχανικής. Η Ψ επομένως λέμε σήμερα ότι δεν αντιστοιχεί σε φυσικό μέγεθος μόνον επειδή δεν μπορεί να μετρηθεί. 5.Σχολιασμός Η φύση είναι πράγματι διττή, έχει σώμα (μάζα), έχει και ψυχή (μένει ένα όνομα να βρεθεί). Είναι η επιστημονική μέθοδος που επιβάλλει την παραδοχή αυτή. Δεν είναι δυνατόν να εμείνουμε στο απλοϊκό «διαδίδεται σαν κύμα και αλληλεπιδρά σαν σωμάτιο». Δεν είναι δυνατόν η επιστήμη δογματικά να εμμένει ότι δεν υπάρχει κάτι επειδή δεν μπορεί
να παρατηρηθεί. Η παρατήρηση είναι η πρώτη προσέγγιση, ο νους και η λογική φυσικά καταλήγουν στο συμπέρασμα. Η ίδια επιστημονική μέθοδος της λογικής επεξεργασίας πειραματικών δεδομένων για παράδειγμα δεν καταλήγει στο ότι το σύμπαν διαστέλλεται; Μήπως εκεί τοποθετήσαμε... ακίνητο παρατηρητή να πάρει μετρήσεις; Η ανακάλυψη αυτή θα άλλαζε τον τεχνολογικό μας πολιτισμό; Μάλλον όχι. Αυτό την καθιστά στη δυτική σκέψη, στην οποία έχει υποπέσει η επιστήμη στη φάση που την συναντούμε σήμερα, αδιάφορη. Κυρίως όμως η ανακάλυψη αυτή πλήττει το θεμέλιο της δυτικής σκέψης που χρησιμοποιεί την επιστήμη ως μέθοδο αγνωστικισμού, καθώς προσδίδει στη Φυσική Επιστήμη εκ διαμέτρου αντίθετο φιλοσοφικό προσανατολισμό, καθώς μέσα απ μια καθολικά υλιστική προσέγγιση, γεννάται απροσδόκητα η επιστημονική απόδειξη της μη ύλης! Δεν ήταν ανόητοι φυσικά οι δυτικοί επιστήμονες που τους διέλαθε κάτι τόσο σημαντικό την εποχή της γενέσεώς του. Κάθε άλλο! Ήταν όμως δυτικοί επιστήμονες.