ΓΕΩΧΗΜΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΡΓΥΡΑΚΗ

Σχετικά έγγραφα
Γεωχημεία. Ενότητα 2: Γεωχημικές διεργασίες στην επιφάνεια της γης. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

ΧΗΜΙΚΗ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ ΚΑΙ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΔΑΦΩΝ

Ε ΑΦΟΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ Ε ΑΦΩΝ, ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΕΩΧΗΜΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΣΤΟ Ε ΑΦΟΣ

ΧΗΜΙΚΗ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ Σ' όλα τα επίπεδα και σ' όλα τα περιβάλλοντα, η χηµική αποσάθρωση εξαρτάται οπό την παρουσία νερού καθώς και των στερεών και αερίων

Γεωχημεία Δ Εξάμηνο Διεργασίες επιφάνειας. Σύνοψη ύλης Α. Αργυράκη 2014

Περιεχόμενα. Σύστημα υπόγειου νερού. Αντιδράσεις υδρόλυσης πυριτικών ορυκτών. Ρύθμιση ph

Γεωχημεία. Ενότητα 2: Γεωχημικές διεργασίες στην επιφάνεια της γης. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

Δασική Εδαφολογία. Ορυκτά και Πετρώματα

Έδαφος Αποσάθρωση - τρεις φάσεις

ΔΙΑΓΕΝΕΤΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ. Αριάδνη Αργυράκη

ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΛΥΜΑΤΩΝ ΑΡΙΑ ΝΗ ΑΡΓΥΡΑΚΗ

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΛΕΓΧΟΥ ΤΗΣ ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑΣ ΑΝΟΡΓΑΝΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΙΟΝΤΩΝ ΣΕ ΥΔΑΤΙΝΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ. Ε. Κελεπερτζής

ΑΝΟΡΓΑΝΟΙ ΡΥΠΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΚΥΡΙΟΙ ΜΗΧΑΝΙΣΜΟΙ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ

Περιβαλλοντική Γεωχημεία

Ηλίας Χατζηθεοδωρίδης, Απρίλιος 2007 ΠΥΡΙΤΙΚΆ ΟΡΥΚΤΆ

1. Δειγματοληψία. 2. Μέθοδοι ανάλυσης γεωχημικών δειγμάτων. 3. Στατιστική επεξεργασία - αποτίμηση. αποτελεσμάτων

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΖΩΝΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΕΔΑΦΩΝ. Ε. Κελεπερτζής

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΡΓΥΡΑΚΗ

Υδρογεωχημεία- Αναλυτική γεωχημεία Ενότητα 4: Γεωχημεία υπόγειων νερών & ρύθμιση του ph

Πιο ενεργά συστατικά κολλοειδή κλασματα Διάμετρο μικρότερη από 0,001 mm ή 1μ ανήκουν στα κολλοειδή.

ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑ / ΜΑΘΗΜΑ 6 ΠΥΡΙΤΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ (φυλλοπυριτικά) Σχολή Μηχανικών Μεταλλείων-Μεταλλουργών, ΕΜΠ Μαρία Περράκη, Λέκτορας 1 ο εξάμηνο ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑ

Περιεχόμενα. Παράδειγμα εφαρμογής αντιδράσεων εξουδετέρωσης στον προσδιορισμό παραγόντων ρύθμισης του ph φυσικών νερών

Δασική Εδαφολογία. Εδαφογένεση

ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ- ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΙΖΗΜΑΤΩΝ. Αριάδνη Αργυράκη

ΧΗΜΙΚΕΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΕΔΑΦΩΝ

Δασική Εδαφολογία. Χημικές ιδιότητες του εδάφους

Κεφάλαιο 1 Δομή της Γης

Γεωχημεία. Ενότητα 2: Γεωχημικές διεργασίες στην επιφάνεια της γης. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

Μεταφορά Πρότυπο διασποράς. Ευκίνητη φάση. Περιβάλλον κινητοποίησης στοιχείων. Περιβάλλον απόθεσης στοιχείων

1. ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΚΟΚΚΩΝ ΑΝΘΡΑΚΙΚΟΥ ΑΣΒΕΣΤΙΟΥ 2. ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΘΑΛΑΣΣΙΟΥ ΝΕΡΟΥ 3. ΚΥΡΙΑ ΑΝΘΡΑΚΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ 4. ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΚΑΘΙΖΗΣΗ 5.

Κοιτασματολογία Ενότητα 4: Διαδικασίες υποθαλάσσιας ηφαιστειακής δραστηριότητας

ΥΔΡΟΣΦΑΙΡΑ Σύσταση του θαλασσινού νερού, αλμυρότητα, θερμοκρασία.

Περιβαλλοντική Γεωχημεία

(είναι οι αντιδράσεις στις οποίες δεν μεταβάλλεται ο αριθμός οξείδωσης σε κανένα από τα στοιχεία που συμμετέχουν)

Αρχές Κρυσταλλοχημείας: Ιοντικές υποκαταστάσεις. Γεωχημεία (Υ4203) Χ. Στουραϊτη

ΣΙΔΗΡΟΥΧΑ & ΚΛΑΣΤΙΚΑ ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΗ ΙΖΗΜΑΤΑ. Αριάδνη Αργυράκη

2. Χρόνοι παραμονής χημικών στοιχείων σε «ταμιευτήρες»

Για να σχηματιστεί το έδαφος Επιδρούν μακροχρόνιες διεργασίες εδαφογένεσης Διαδικασία μετατροπής μητρικού πετρώματος σε έδαφος

Περιβαλλοντική Γεωχημεία

Π ΕΤΡΟΛΟΓΙΑ Μ ΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ΚΑΙ Μ ΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ Π ΕΤΡΩΜΑΤΩΝ ΑΣΚΗΣΗ 7

ΧΗΜΕΙΑ ΑΜΕΤΑΛΛΩΝ «ΑΕΡΕΣ», «ΑΝΘΡΑΚΑΣ

ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΔΑΦΟΛΟΓΙΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ 4 ΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2012

ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΛΟΓΙΚΩΝ ΕΠΙΣΤΗΜΩΝ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΙΩΝ - ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΩΝ ΜΑΘΗΜΑ 2. ΟΡΥΚΤΑ - ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ

1. Υποκαταστάσεις μεταξύ κυρίων στοιχείων (στερεά διαλύματα)

Χρονική σχέση με τα φιλοξενούντα πετρώματα

ΟΞΕΙΔΟΑΝΑΓΩΓΙΚEΣ ΓΕΩΧΗΜΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ. Αριάδνη Αργυράκη

ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ ΑΠΘ ΤΟΜΕΑΣ ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑΣ-ΠΕΤΡΟΛΟΓΙΑΣ-ΚΟΙΤΑΣΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ

Κεφάλαιο 3 Χημικές Αντιδράσεις

Υποκαταστάσεις μεταξύ κυρίων στοιχείων (στερεά διαλύματα)

Κροκίδωση Συσσωμάτωση Χημική κατακρήμνιση Πηγή: Μαρία Λοϊζίδου, ΕΜΠ, Αθήνα 2006

ΣΙΔΗΡΟΥΧΑ ΙΖΗΜΑΤΑ & ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΗ ΠΕΤΡΩΜΑΤΑ

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ

Εδαφοκλιματικό Σύστημα και Άμπελος

Στοιχεία Θερμοδυναμικής. Ι. Βασικές αρχές. Χριστίνα Στουραϊτη

Τίτλος Μαθήματος. Ενότητα 2: Μεθοδολογία Έρευνας Περιβαλλοντικής Γεωχημείας

Διάρκεια = 15 λεπτά. Dr. C. Sachpazis 1

Περιβαλλοντική Γεωχημεία

ΙΖΗΜΑΤΟΓΕΝΕΣΗ ρ. Ε. Λυκούδη Αθήνα 2005

4. ΕΔΑΦΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ. Α /Β Διαχείριση Φυσικών Πόρων

Γενικά. Εικόνα 1. Πείραµα κροκίδωσης

Γεωχημεία. Ενότητα 2: Γεωχημικές διεργασίες στην επιφάνεια της γης. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

Αποσάθρωση. Κεφάλαιο 2 ο. ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΔΑΦΩΝ

Ρύπανση Υδάτων και Εδαφών

ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΑΓΙΑΣ ΦΥΛΑΞΕΩΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΙΟΥΝΙΟΥ

Τίτλος Μαθήματος. Ενότητα 1: Βασικές αρχές και γνώσεις υποβάθρου. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

Κοιτασματολογία Ενότητα 6: Γεωχημικές και ορυκτολογικές διαδικασίες

KΕΦΑΛΑΙΟ 2 ο ΤΑ ΣΥΣΤΑΤΙΚΑ ΤΟΥ ΕΔΑΦΟΥΣ. Το έδαφος είναι ένα μίγμα από διάφορα υλικά όπως:

Ε ΑΦΟΣ. Έδαφος: ανόργανα οργανικά συστατικά

Μαγματικά, πλουτώνια πετρώματα ΓΡΑΝΙΤΕΣ ΚΑΙ ΓΡΑΝΙΤΟΕΙΔΗ ΡΥΟΛΙΘΟΣ

6 η ΕΝΟΤΗΤΑ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑ: ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ

ΜΟΡΙΑΚO ΚOΣΚΙΝΟ ΖΕOΛΙΘΟΣ NaX

ΠΕΤΡΟΓΕΝΕΤΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ ΙΟΥΝΙΟΣ 2010 ΥΠΟ ΕΙΓΜΑ ΣΩΣΤΩΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΝ

ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΗΝ ΚΡΙΣΙΜΗ ΖΩΝΗ ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΕΔΑΦΩΝ. Ε. Κελεπερτζής

Έδαφος. Οι ιδιότητες και η σημασία του

Πολυτεχνείο Κρήτης Τµήµα Μηχανικών Περιβάλλοντος ΥΔΑΤΙΚΗ ΧΗΜΕΙΑ. Σηµειώσεις

ΧΗΜΕΙΑ Α ΛΥΚΕΙΟΥ. ΚΕΦ.3.1: ΧΗΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ (α)

ΔΙΔΑΚΤΕΑ ΥΛΗ ΧΗΜΕΙΑΣ Β ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ

ΥΔΡΟΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΝΕΡΟΥ. Α. Αργυράκη, ΕΚΠΑ

7. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ ΙΟΝΤΩΝ

Διαγώνισμα Χημείας Α Λυκείου Οξέα Βάσεις Αλατα, και Χημικές αντιδράσεις. Θέμα 1 ο...

Χημεία: Μεταθετικές αντιδράσεις - Σχετική ατομική μάζα - Σχετική μοριακή μάζα - mole

4.11. Ορυκτά - Πετρώματα

13. ΔΙΑΛΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΙΣΟΡΡΟΠΙΕΣ ΣΥΜΠΛΟΚΩΝ

Υδρογεωχημεία Αναλυτική Γεωχημεία Ενότητα 3: Όξινη απορροή μεταλλείων. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

ΟΡΥΚΤΑ. Εμφάνιση των ορυκτών Εφαρμογές στη μηχανική Ορισμός του ορυκτού Σχηματισμός των ορυκτών Αναγνώριση των ορυκτών Πετρογενετικά Ορυκτά

Γεωχημεία. Ενότητα 2: Γεωχημικές διεργασίες στην επιφάνεια της γης. Αριάδνη Αργυράκη Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος

Παράδειγµα κριτηρίου σύντοµης διάρκειας

ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ B ΛΥΚΕΙΟΥ

Αποκατάσταση Ρυπασμένων Εδαφών

Σύνοψη και Ερωτήσεις 5ου Μαθήματος

Χ ΗΜΙΚΕΣ Α Ν Τ ΙΔΡΑΣΕΙΣ

ΠΑΓΚΥΠΡΙΑ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΧΗΜΕΙΑΣ 2014 Β ΛΥΚΕΙΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΟΜΕΝΕΣ ΛΥΣΕΙΣ

ΥΔΡΟΧΗΜΕΙΑ. Ενότητα 11: Ιοανταλλαγή. Ζαγγανά Ελένη Σχολή : Θετικών Επιστημών Τμήμα : Γεωλογία

ΓΕΩΧΗΜΕΙΑ ΤΩΝ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΜΕΝΩΝ ΠΕΤΡΩΜΑΤΩΝ

ΜΑΘΗΜΑ / ΤΑΞΗ : ΧΗΜΕΙΑ / A ΛΥΚΕΙΟΥ ΣΕΙΡΑ: 1 ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΑΤΟΣ: Μαρίνος Ιωάννου, Ιωάννα Βασιλείου, Σταυρούλα Γκιτάκου

Τα Fe-Ni-ούχα λατεριτικά μεταλλεύματα της Ελλάδας. Συμβολή της Ορυκτολογίας- Πετρολογίας στην αξιοποίησή τους. Ευριπίδης Μπόσκος, Καθηγητής

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΟΡΥΚΤΟ ΙΑΓΝΩΣΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ

2. Χημικές Αντιδράσεις: Εισαγωγή

Β ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ: ΓΡΑΠΤΕΣ ΑΠΟΛΥΤΗΡΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΜΑΪΟΥ - IOYNIOY 2017 ΜΑΘΗΜΑ: ΧΗΜΕΙΑ

Μεταλλουργικά προιόντα Μεταλλουργικές πρώτες ύλες Ιδιότητες Μετάλλων

Transcript:

1 ΓΕΩΧΗΜΙΚΕΣ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΣ ΑΡΙΑΔΝΗ ΑΡΓΥΡΑΚΗ

2 Γεωλογικός (Γεωχημικός) κύκλος

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 3 1. ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ 2. ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ 3. ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ 4. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ 5. ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΡΥΚΤΩΝ 6. ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ

ΓΗΙΝΟ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ Βροχόπτωση Εξάτμιση Αναπνοή / Φωτοσύνθεση Ηφαιστειακές Εκρήξεις Υ ΡΟΣΦΑΙΡΑ Τροφή Χημική ιζηματογένεση ΒΙΟΣΦΑΙΡΑ Υδροθερμική ραστηριότητα Αποσάθρωση Βιοορυκτογένεση 4 ΛΙΘΟΣΦΑΙΡΑ

ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ 5 Η διάσπαση και εξαλλοίωση υλικών κοντά στην επιφάνεια της γης Συνδυασμός δράσης ανόργανων διεργασιών και οργανικής δραστηριότητας Κυρίαρχος παράγοντας το νερό Οδηγεί σε διάβρωση, ιζηματογένεση, σχηματισμό εδάφους Φυσική αποσάθρωση: Η μηχανική διάσπαση των υλικών αύξηση της ειδικής επιφάνειας κόκκων υλικών (λόγος εμβαδού εκτεθειμένης επιφάνειας/ συνολικό όγκο) Χημική αποσάθρωση: Αντιδράσεις μεταξύ αέριας-υγρής-στερεάς φάσης στην επιφάνεια καθορίζει τη σύσταση των επιφανειακών και υπόγειων νερών

ανύψωση E L E M E N T S, VO L. 3, P P. 315 319, 2007 Η ΚΡΙΣΙΜΗ ΖΩΝΗ υλικό Εδαφικοί ορίζοντες σαπρόλιθος διεργασία Μηχανική, χημική, βιολογική και μεταφορά Παραγωγή υπολειμματικού εδάφους χημική Κρίσιμη ζώνη ιαρρηγμένο & αποσαθρωμένο πέτρωμα Μηχανική/ χημική Μέτωπο αποσάθρωσης ιαρρηγμένο πέτρωμα Συμπαγές πέτρωμα Μηχανική Παραγωγή αποσαθρωμένου πετρώματος

ΦΥΣΙΚΗ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ 7 Εκφόρτιση βαθέων πετρωμάτων στην επιφάνεια διαστολή ιάρρηξη κατά μήκος κρυστάλλων/κόκκων ιεύρυνση ρωγμών με είσοδο νερού σημασία κλίματος: ψυχρό και υγρό με δράση πάγου, θερμό και ξηρό με δράση αλάτων ράση έμβιου κόσμου: ρίζες φυτών, σκώληκες κ.α. ζώα ανάμιξη υλικού και διεύρυνση ρωγμών ράση βαρύτητας κατάρρευση τεμαχίων ράση πάγου, νερού και ανέμου μεταφορά υλικών

ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΚΑΙ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ 8 Κλίμα: Σημασία βροχόπτωσης στον έλεγχο της ποσότητας διαθέσιμου νερού για αντιδράσεις, σημασία θερμοκρασίας στην ταχύτητα των αντιδράσεων, στο ποσοστό εξάτμισης, στον τύπο της βλάστησης και την αποσύνθεση της οργανικής ύλης Ανάγλυφο και υδρογραφικό δίκτυο: Επικράτηση φυσικής αποσάθρωσης σε περιοχές έντονου ανάγλυφου και χημικής αποσάθρωσης σε επίπεδες περιοχές Διαπερατότητα πετρωμάτων: Κλαστικά ιζηματογενή πετρώματα έχουν μεγάλη ειδική επιφάνεια και είναι πιο επιρρεπή στην αποσάθρωση από λεπτοκοκκώδη εκρηξιγενή κρυσταλλικά πετρώματα Ορυκτολογική σύσταση πετρωμάτων: Διαφορές στην σχετική ανθεκτικότητα των ορυκτών

ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΠΥΡΙΤΙΚΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ 9 Αποσάθρωση πρωτογενών ορυκτών: Ανθεκτικότητα αντιστρόφως ανάλογη της Ρ και Τ σχηματισμού Σειρά κρυστάλλωσης πυριτικών ορυκτών (Bowen): Αυξανόμενη P, T σχηματισμού στο πρωτογενές περιβάλλον Ολιβίνης Ασβεστούχο πλαγιόκλαστο Αυγίτης Ασβεστοαλκαλικό πλαγιόκλαστο Κεροστίλβη Αλκαλι-ασβεστούχο πλαγιόκλαστο Βιοτίτης Αλκαλιούχο πλαγιόκλαστο Καλιούχος άστριος Μοσχοβίτης Χαλαζίας Αυξανόμενη σταθερότητα στο επιφανειακό περιβάλλον

ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΟΡΥΚΤΩΝ ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗ (Goldich, 1938) 10 Αλίτης Γύψος/ ανυδρίτης Αυξανόμενη σταθερότητα στο επιφανειακό περιβάλλον (ανθεκτικότητα στην αποσάθρωση) Σιδηροπυρίτης Ασβεστίτης ολομίτης Ηφαιστειακό γυαλί Σειρά πυριτικών Μοντμοριλλονίτης Καολινίτης Αιματίτης/ γκαιτίτης/ γιψίτης

ΚΥΡΙΑΡΧΟΙ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ 11 Νερό (H 2 O) με δράση ασθενούς οξέος ή βάσεως ιοξείδιο του άνθρακα (CO 2 ): Αντιδρά με το νερό και σχηματίζει ανθρακικό οξύ CO 2 + H 2 O H 2 CO 3 H 2 CO 3 H + + HCO 3 - Οργανικά οξέα (π.χ. HCOOH): συμπλοκοποιούν πολλά από τα στοιχεία που απελευθερώνονται Οξυγόνο (Ο 2 ) με οξειδωτική δράση σε Fe 2+ και S 2-

ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΝΕΡΟΥ 12 δ + δ + εσμοί υδρογόνου δ - H 3 O + ιαφορά ηλεκτραρνητικότητας H & O ιπολικά μόρια εσμοί υδρογόνου ιαλυτική ικανότητα νερού Ομοιοπολικοί δεσμοί

ΚΥΡΙΟΙ ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ (1) 13 1. Οξείδωση (απώλεια ηλεκτρονίων): Με δράση του ελεύθερου οξυγόνου σε ορυκτά που περιέχουν στοιχεία αναγωγικού σθένους, κυρίως Fe, S. Αργές αντιδράσεις στο επιφανειακό περιβάλλον. ιαλυτική δράση νερού. Μεταβολισμός ζώντων οργανισμών οξείδωση οργανικού C με παραγωγή CO 2 Παραδείγματα: 4FeS 2 + 15O 2 + 8H 2 O 2Fe 2 O 3 + 8H 2 SO 4 σιδηροπυρίτης αιματίτης Fe 2 SiO 4 + 1/2O 2 + 5H 2 O 2Fe(OH) 3 + H 4 SiO 4 φαϋαλίτης γκαιτίτης

ΚΥΡΙΟΙ ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ (2) 14 2. Απλή διάλυση: Τέλεια διάλυση υδατοδιαλυτών ορυκτών π.χ. αλίτης, γύψος, ανυδρίτης κατά την οποία τα ιόντα των στοιχείων που απαρτίζουν τα ορυκτά ελευθερώνονται στο διάλυμα π.χ. NaCl Na + + Cl - 3. Υδρόλυση: Παρόμοια με διάλυση αλλά με πρόσθετη αντίδραση του νερού με τα ελευθερωμένα ιόντα Συνήθως παραγωγή ασθενούς οξέος και μετρίως ισχυρών αλκαλίων (αύξηση ph) π.χ. CaCO 3 Ca 2+ + CO 3 2- Ca 2+ + CO 3 2- + 2H 2 O Ca(OH) 2 + H 2 CO 3

ΚΥΡΙΟΙ ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ (3) 15 4. Όξινη υδρόλυση: Παρόμοια με απλή υδρόλυση αλλά με παρουσία οξέων στο επιφανειακό περιβάλλον κυρίως οργανικών από την αποσύνθεση της οργανικής ύλης Ισχυρότερα οξέα σε περιβάλλον υδροθερμικών διαλυμάτων Για απλοποίηση των αντιδράσεων πηγή οξύτητας θεωρείται το ανθρακικό οξύ Φυσική διεργασία εξουδετέρωσης του νερού αποσάθρωσης που συνήθως είναι όξινο λόγω ανθρωπογενών επιδράσεων

Τύποι όξινης υδρόλυσης 16 1) Σύμπτωτη υδρόλυση (congruent): χωρίς στερεό υπόλειμμα Mg 2 SiO 4 (φορστερίτης) + 4H 2 CO 3 (aq) 2Mg +2 + 4HCO 3- + H 4 SiO 4(aq) 2) Ασύμπτωτη υδρόλυση (incongruent): με στερεό υπόλειμμα νέο αργιλοπυριτικό ορυκτό (συνήθης υδρόλυση πυριτικών ορυκτών) 2ΝaAlSi 3 O 8 (αλβίτης) + 2H 2 CO 3 (aq) + 9H 2 O Al 2 Si 2 O 5 (OH) 4(καολινίτης) + 2Na + + 2HCO 3- + 4H 4 SiO 4(aq)

ΑΣΥΜΠΤΩΤΗ ΟΞΙΝΗ Υ ΡΟΛΥΣΗ ΠΥΡΙΤΙΚΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ 17 Ο κύριος μηχανισμός χημικής αποσάθρωσης των πρωτογενών πυριτικών ορυκτών είναι η ασύμπτωτη όξινη υδρόλυση. Προϊόντα τέτοιων αντιδράσεων είναι τα δευτερογενή αργιλικά ορυκτά (στερεό υπόλειμμα) και διαλυμένα ιόντα. ΠΡΩΤΟΓΕΝΕΣ ΠΥΡΙΤΙΚΟ ΟΡΥΚΤΟ + Η + ΑΡΓΙΛΙΚΟ + Η ΟΡΥΚΤΟ 4 SiO 4 + κατιόντα Πυριτικό οξύ

ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΟΡΥΚΤΟ ΣΥΣΤΑΣΗ ΠΕΤΡΩΜΑ ΣΥΝΗΘΟΥΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΟΡΥΚΤΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ 18 Ολιβίνης (Mg,Fe)SiO 4 Πυριγενές Οξείδωση Fe Σύμπτωτη διάλυση με οξέα Πυριγενές Οξείδωση Fe Πυρόξενοι (Mg,Fe)SiO 3 Ca(Mg,Fe)Si 2 O 6 Σύμπτωτη διάλυση με οξέα Αμφίβολοι Ca 2 (Mg,Fe) 5 Si 8 O 22 (OH) 2 Πυριγενές Μεταμορφωμένο Πλαγιόκλαστα NaAlSi 3 O 8 CaAl 2 Si 2 O 8 Πυριγενές Μεταμορφωμένο Κ άστριος KAlSi 3 O 8 Πυριγενές Μεταμορφωμένο Βιοτίτης K(Mg,Fe) 3 (AlSi 3 O 10 )(OH) 2 Πυριγενές Μεταμορφωμένο Οξείδωση Fe Σύμπτωτη διάλυση με οξέα Ασύμπτωτη διάλυση με οξέα Ασύμπτωτη διάλυση με οξέα Οξείδωση Fe Ασύμπτωτη διάλυση με οξέα

ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΩΤΟΓΕΝΗ ΟΡΥΚΤΑ ΚΑΙ ΤΥΠΟΙ ΑΝΤΙ ΡΑΣΕΩΝ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ ΤΟΥΣ ΟΡΥΚΤΟ ΣΥΣΤΑΣΗ ΠΕΤΡΩΜΑ ΣΥΝΗΘΟΥΣ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΟΡΥΚΤΟΥ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ Μοσχοβίτης KAl 3 Si 3 O10(OH) 2 Μεταμορφωμένο Ασύμπτωτη διάλυση με οξέα Ηφαιστειακό γυαλί Ca,Mg,Na,K,Al,Fe πυρίτιο Πυριγενές Χαλαζίας SiO 2 Πυριγενές Μεταμορφωμένο Ιζηματογενές Ασύμπτωτη διάλυση με οξέα Ανθεκτικός στην αποσάθρωση Ασβεστίτης CaCO 3 Ιζηματογενές Σύμπτωτη διάλυση με οξέα Δολομίτης CaMg(CO 3 ) 2 Ιζηματογενές Σύμπτωτη διάλυση με οξέα Σιδηροπυρίτης FeS 2 Ιζηματογενές Οξείδωση Fe, S Γύψος CaSO 4.2H 2 O Ιζηματογενές Απλή διάλυση Ανυδρίτης CaSO 4 Ιζηματογενές Απλή διάλυση Αλίτης NaCl Ιζηματογενές Απλή διάλυση 19

ΙΕΡΓΑΣΙΑ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ ΛΙΘΟΣΦΑΙΡΑ Υ ΑΤΙΚΑ ΙΑΛΥΜΑΤΑ ΣΤΕΡΕΑ Κύρια στοιχεία Ca Mg K Ιχνοστοιχεία As Cd Cr Πρωτογενή ανθεκτικά ορυκτά Χαλαζίας (SiO 2 ) ευτερογενή ορυκτά Οξείδια Αργιλικά (ιλλίτης, μοντμοριλονίτης, καολινίτης, χλωρίτης) Na Cu Cl SO 4 Hg Cu προσρόφηση 20 HCO 3 Zn

ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΧΗΜΙΚΗΣ ΑΠΟΣΑΘΡΩΣΗΣ 21 Ευδιάλυτα συστατικά: Απελευθερώνονται και απομακρύνονται σε μορφή ιόντων στο διάλυμα κατά την αποσύνθεση των πρωτογενών ορυκτών. Γενικά αντανακλούν τη σύσταση των μητρικών πετρωμάτων εμπλουτισμός σε Ca, Mg παρουσία βασικών πετρωμάτων, Κ, Νa παρουσία όξινων πετρωμάτων. Είναι δυνατό να καθιζάνουν ή να παραμένουν διαλυμένα ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες. Αδιάλυτα δευτερογενή ορυκτά: Προϊόντα οξείδωσης ή ασύμπτωτης υδρόλυσης, συνήθως λεπτόκοκκα (μέγεθος κόκκων < 2μm) περιλαμβάνουν αργιλικά ορυκτά, οξείδια Fe, Al, δευτερογενή μεταλλικά ορυκτά και gossan (σιδηρούν κάλυμμα). Υπολειμματικά πρωτογενή ορυκτά: Διαλύονται βραδέως, εμπλουτίζονται και αναμιγνύονται με τα νέα ορυκτά της αποσάθρωσης. Περιλαμβάνουν μέταλλα & μεταλλικά ορυκτά π.χ. χρυσός, λευκόχρυσος, κασσιτερίτης, χρωμίτης ή μη μεταλλικά π.χ. χαλαζίας, τουρμαλίνης, ζιρκόνιο κλπ.

ΑΡΓΙΛΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ 22 Στρωματοειδής δομή, περιέχουν Si, Al, Mg, O Αντικατάσταση Si, Al, Mg από ελεύθερα ιόντα Τετραεδρική δομή με Ο διατεταγμένα γύρω από Si ή οκταεδρική δομή με Ο διατεταγμένα γύρω από Mg, Al T-O με επανάληψη τετραέδρων-οκταέδρων (καολινίτης) ή Τ-Ο-Τ με εναλλαγή 2 τετράεδρα 1 οκτάεδρο (μοντμοριλλονίτης) Συχνή αντικατάσταση ιόντων στις οκταεδρικές θέσεις (π.χ. Αl +3 από Mg +2 στον μοντμοριλλονίτη) περίσσια φορτίου εξισορρόπηση με εισαγωγή ιόντων μεταξύ των στρωμάτων (π.χ. Ca +2 )

23 ΔΟΜΗ ΑΡΓΙΛΙΚΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ

ΟΡΥΚΤΟΛΟΓΙΑ ΑΡΓΙΛΙΚΩΝ ΟΡΥΚΤΩΝ ΣΕ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΚΛΙΜΑ 24 80 60 σμεκτίτης καολινίτης % αργίλου 40 ιλλίτης βερμικουλλίτης 20 Γιψίτης + οξείδια Fe Ερημικό κλίμα 50 100 150 200 Εύκρατο κλίμα Τροπικό κλίμα Ετήσια βροχόπτωση (cm)

ΔΕΥΤΕΡΟΓΕΝΗ ΜΕΤΑΛΛΙΚΑ ΟΡΥΚΤΑ ΑΠΟ ΟΞΕΙΔΩΣΗ ΘΕΙΟΥΧΩΝ ΜΕΤΑΛΛΕΥΜΑΤΩΝ 25 Το είδος του ορυκτού καθορίζεται από τις συνθήκες ph, Eh, P, συγκέντρωσης του μετάλλου

ΣΙΔΗΡΟΥΝ ΚΑΛΥΜΜΑ 26 Ένυδρα οξείδια Fe Προέρχονται από οξείδωση θειούχων (σιδηροπυρίτη, μαρκασίτη, μαγνητοπυρίτη, αρσενοπυρίτη) και ανθρακικών (σιδηρίτη, αγκερίτη) ορυκτών Σταθερά σε επαφή με όξινα θειικά διαλύματα Κύρια ορυκτά λειμονίτης, χαλαζίας, δευτερογενές SiO2 + παραπληρωματικά ορυκτά ανάλογα με τη σύσταση του μητρικού πετρώματος Περιβαλλοντική σημασία: Ικανότητα προσρόφησης μετάλλων σημασία στην διασπορά ρύπων στο περιβάλλον Σημασία στην έρευνα κοιτασμάτων Οδηγός για τον εντοπισμό μεταλλοφορίας μικτών θειούχων