ΜΕΛΕΤΗ 010025 ΤΕΧΝΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ Η περιοχή μελέτης αντιμετωπίζεται με βάση την τοπογραφία της: το έδαφος και το κλίμα, με την ευρύτερη έννοια, κατευθύνουν τη μελέτη. Τοίχοι και τοιχία αντιστήριξης χαράσσονται στο οικόπεδο, πάνω σε μία διαγραμματική ακολουθία καμπυλών και παραλληλογράμμων ενταγμένων και ευθυγραμμισμένων με αυτές. Οι καμπύλες ακολουθούν τις ισοϋψείς γραμμές του σχεδίου με την μεγαλύτερη δυνατή ακτίνα στροφής σε κοιλάδες και ακρώρεια. Τα παραλληλόγραμμα περιέχουν το μέγιστο εμβαδόν κάλυψης κλειστών και υπαίθριων ιδιωτικών χώρων της κάθε κατοικίας σύμφωνα με τους όρους δόμησης και τις διαστάσεις των οικοδομικών τετραγώνων. Το πρόγραμμα ακολουθεί το ανάγλυφο όπως οι χάντρες ενός κολιέ, παράλληλα με την ακτογραμμή. Η κύρια κυκλοφορία των πεζών συμβαίνει κάθετα στο πρόγραμμα, έτσι ώστε να εξασφαλίζει άμεση πρόσβαση στη θάλασσα από οποιοδήποτε σημείο των οικοπέδων (και τη γεφύρωση μίας λογικής χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού που εμποδίζει την άμεση πρόσβαση στη θάλασσα αντί να ελκύει τους κατοίκους σε αυτή). Στον γραμμικό άξονα των παραπάνω πεζοδρόμων τοποθετούνται κοινόχρηστοι χώροι άθλησης και παιχνιδιού. Οι άξονες κυκλοφορίας των πεζών αποτελούνται από συνδυασμό υπαίθριων κλιμάκων και ραμπών και είναι προσβάσιμες από τα περισσότερα δυνατά σημεία των οικοδομικών τετραγώνων. Η ρυμοτομία του αρχικού σχεδίου μεταβάλλεται ώστε να εναρμονισθεί με την τοπογραφία. Οι κινήσεις των οχημάτων υποβαθμίζονται μέσα στα οικοδομικά τετράγωνα, σε σχισμές μεταξύ των καμπυλών. Οι σχισμές φιλοξενούν χώρους υβριδικών προγραμμάτων: κήπους στάθμευσης, φωτιστικούς ελαιώνες και χερσαίες μαρίνες. Οι αμιγείς χώροι πρασίνου στα βορειοδυτικά όρια της περιοχής μελέτης σχεδιάζονται και εκχερσώνονται στο ελάχιστο, με την λογική του κολιέ. Σε κάθε περίπτωση η κίνηση μέσα στα οικοδομικά τετράγωνα και στο ομοεπίπεδο έδαφος των κατοικιών είναι πάντα πεζή: οι κάτοικοι ή οι επισκέπτες αφήνουν το αυτοκίνητό τους σε ιδιότυπους χώρους στάθμευσης και μπαίνουν σε μία εντελώς διαφορετική λογική κίνησης και καθημερινής ζωής. Γύρω από τις καμπύλες και ανάμεσα στους υπαίθριους χώρους ορίζονται διαφορετικά είδη τοπίου και υπαίθριοι χώροι. Τα όρια αυτών, καθώς και η κλίση της πλαγιάς, στηρίζονται από τους τοίχους και τις καμπύλες. Ένα δάσος από κοινόχρηστα ξέφωτα (σκληρές επιφάνειες με ανοίγματα φύτευσης), ιδιωτικά περιβόλια (προστατευμένοι κήποι δίπλα στις κατοικίες), συστάδες χαμηλής και υψηλής φύτευσης (κωνοφόρα, ελιές, θαμνώδης βλάστηση), τεχνητές και φυσικές επιφάνειες κήπων και μία σειρά από μονοπάτια δημιουργούν αρχέτυπες στιγμές και εικόνες διακοπών και αργίας στους αναμενόμενους αγοραστές-κατοίκους της έκτασης. Η κατηγορία κυκλοφορίας στο δάσος είναι διαφορετική από αυτή στους γραμμικούς πεζοδρόμους: πρόκειται για περιπλάνηση μέσα στο ίδιο το σχέδιο, στην πολυεπίπεδη περιοχή της πλαγιάς. Οι κατοικίες βρίσκονται ανάμεσα στα παραπάνω στοιχεία. Η πρόσβαση σε αυτές γίνεται κατά μήκος των τοίχων αντιστήριξης. Είναι εμφυτευμένες και ανοιχτές σε αυτό μέσω βατών δωμάτων και διαμπερών ζωνών εισόδου, χώρων διημέρευσης, ημιυπαιθρίων και υπαιθρίων χώρων. Συγχρόνως, διατηρούν επαρκείς περιοχές ιδιωτικότητας μέσω ενός δευτερεύοντος συστήματος τοιχίων κάθετων στους τοίχους αντιστήριξης τα οποία είναι και τα βασικά φέροντα στοιχεία της συναρμολόγησης των κατοικιών. Μέσα από τα τοιχία και τα ανοίγματά τους, όλες οι κατοικίες λειτουργούν ως μηχανές μέγιστης έκθεσης στη θέα.
Οι κατοικίες κατασκευάζονται από ίδια, εν μέρει προκατασκευασμένα μέρη υψηλής ποιότητας και αισθητικής: μία σειρά εμβατικών δομικών στοιχείων εγκαθίσταται στους τοίχους και ευθυγραμμίζεται με τις καμπύλες και τα παραλληλόγραμμα του διαγράμματος κάλυψης και διάταξης της περιοχής μελέτης. Κουτιά από μεταλλικό σκελετό και ξύλινη επένδυση περιέχουν τα υπνοδωμάτια και τα λουτρά και ενώνονται μεταξύ τους με ένα σύστημα ξύλινων περσίδων. Η ένταξη, στο εξαιρετικά πολύπλοκο και στρατηγικά σχεδιασμένο τοπίο, των ομοιόμορφων στοιχείων των κατοικιών παράγει απεριόριστους κτηριολογικούς συνδυασμούς και ποιότητες χώρων. Προτείνονται συνολικά έξι τύποι κατοικιών (δύο τριάδες παραλλαγών). Η κάθε μία από τις κατοικίες είναι επεκτάσιμη κατά ένα δωμάτιο-κουτί μέσα από την λογική της συναρμολόγησης και των εσοχών. Σύμφωνα με τα παραπάνω, η αρχιτεκτονική ορίζεται κατ αρχήν ως στρατηγική κίνησης και ιδιοποίησης του περιβάλλοντος μέσα από πορείες μέσα σε αυτό. Η οργάνωση της μελέτης προκύπτει από τους κανόνες παράταξης των μεθόδων στήριξης του εδάφους, των τοπίων και των υπαιθρίων, κοινόχρηστων και ιδιωτικών χώρων. Η Αρχιτεκτονική προκύπτει ως η πράξη που σημαδεύει μία περιοχή κατά μήκος ενός μονοπατιού.