Σχολική εφημερίδα του 3 ου Λυκείου Βόλου Φύλλο 3 ο

Σχολική εφημερίδα του 3 ου Λυκείου Βόλου Φύλλο 3 ο ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΟ Απρίλιος 2012

Τα Επαγγελματα του μελλοντος Τα επαγγέλματα του 2020 ή του 2040 μπορεί σήμερα να φαντάζουν ως σενάρια επιστημονικής φαντασίας, αλλά για αυτούς που θα τα ακολουθήσουν θα οδηγήσουν σε σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση. Σύμφωνα με έρευνα του βρετανικού υπουργείου Επιχειρήσεων, Καινοτομίας και Δεξιοτήτων, η τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση νέων επαγγελμάτων. Η επιστημονική έρευνα, υπό την αιγίδα της Fast Future Research, ανέδειξε μία λίστα 10 επαγγελμάτων, τα οποία δεν υφίστανται σήμερα αλλά αναμένεται να κεντρίσουν το ενδιαφέρον των μελλοντικών εργαζομένων. Η σχετική λίστα έχει ως εξής: 1. Κατασκευαστές μελών του ανθρώπινου σώματος Επιστήμονες με γνώσεις ιατρικής και τεχνολογίας που θα κατασκευάζουν τεχνητά ανθρώπινα μέλη. 2. Νανοϊατρική Η σημαντική πρόοδος στον τομέα της νανο τεχνολογίας ενδέχεται να δημιουργήσει νέα ειδικότητα στην επιστήμη της ιατρικής. 3. Αγρότες γενετικά τροποποιημένων τροφίμων Η παραδοσιακή μορφή γεωργίας θα αλλάξει και οι νέοι αγρότες θα προσανατολιστούν στις καλλιέργειες γενετικά τροποποιημένων φυτών και ζώων. 4. Σύμβουλοι ηλικιωμένων και διαχειριστές ατόμων τρίτης ηλικίας Δεδομένου ότι ο πληθυσμός γερνάει και το προσδόκιμο ζωής μεγαλώνει, οι εργαζόμενοι που θα ασχολούνται με τα άτομα της τρίτης ηλικίας θα έχουν πολλές ευκαιρίες καριέρας μπροστά τους. Οι ηλικιωμένοι θα χρειάζονται ειδικούς, που θα ασχολούνται με νέες θεραπείες, με την ψυχική υγεία και την εκγύμναση τους.

5. Χειρουργοί για αύξηση της μνήμης Η νέα ειδικότητα θα μπορεί να προσθέτει επιπλέον μνήμη στον ανθρώπινο εγκέφαλο. 6. Μελετητές της ηθικής και φιλόσοφοι των νέων επιστημών Καθώς η επιστημονική πρόοδος θα επιταχύνεται σε τομείς όπως η κλωνοποίηση, η κοινωνία θα αναζητήσει φωνές αμφισβήτησης και ηθικών φραγμών. Ο συγκεκριμένος κλάδος θα μελετάει την εξέλιξη της κοινωνίας και θα βοηθάει τους ανθρώπους να κάνουν ηθικές επιλογές. 7. Διαστημικοί πιλότοι, ξεναγοί διαστήματος και αρχιτέκτονες Όσοι επενδύσουν στην εκπαίδευση του διαστήματος θα βγουν κερδισμένοι. Η ανάπτυξη του διαστήματος προϋποθέτει διαστημικούς πιλότους, ξεναγούς για τους επισκέπτες, καθώς και αρχιτέκτονες για τον σχεδιασμό εγκαταστάσεων. 8. Εικονικοί δικηγόροι Όσο περισσότερο επικοινωνούμε online, τόσο θα αυξάνεται η ανάγκη για ειδικούς δικηγόρους που θα επιλύουν νομικές διαφορές μεταξύ ατόμων που ζουν σε διαφορετικές χώρες με διαφορετικά νομικά συστήματα. 9. Ψηφιακοί καθηγητές Οι σύγχρονοι υπολογιστές ενδέχεται να αντικαταστήσουν τον καθηγητή της αίθουσας διδασκαλίας. 10. Καθαριστές δεδομένωνη αύξηση των ηλεκτρονικών δεδομένων και οι πληροφορίες για τον καθένα μας, θα οδηγήσουν στη ζήτηση ειδικών καθαριστριών που θα ξεφορτώνεται με ασφάλεια ότι είναι περιττό. Πηνελοπη Χατζηχαραλαμπους Μαρια

ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΕΚΛΕΙΨΕΙ Τα διάφορα επαγγέλματα των ανθρώπων δημιουργούνται για να καλύψουν κάποιες ανάγκες που υπάρχουν στις διάφορες εποχές. Έτσι στα αρχαία τα χρόνια μπορεί να υπήρχε κάποιος τεχνίτης που θα ήταν πολύ σημαντικό γιατί έφτιαχνε τόξα και βέλη, όμως στη σημερινή εποχή θα ήταν τελείως άχρηστος αφού κανένας δεν χρειάζεται βέλη και τόξα. Ούτε θα μπορούσε σήμερα να ζήσει κάποιος κάνοντας το επάγγελμα του τσαγκάρη, γιατί δεν θα είχε καθόλου πελάτες. Υπάρχουν τόσα και τόσα μοντέλα παπουτσιών που μπορούμε εύκολα να αγοράσουμε κι όταν χαλάσουν δεν τα πηγαίνουμε για επισκευή αλλά τα πετάμε και αγοράζουμε καινούργια. Τα επαγγέλματα επομένως εξαρτώνται από την εποχή και τις ανάγκες της. Εμείς θα παρουσιάσουμε κάποια από τα επαγγέλματα που βρήκαμε ερευνώντας τις παλιότερες εποχές τα οποία σήμερα δεν υπάρχουν ή τείνουν να εκλείψουν, έτσι για να μην ξεχαστούν κι αυτά όπως και πολλά άλλα ακόμα στοιχεία της παράδοσής μας. Αγωγιάτης. Τα παλιά τα χρόνια που δεν υπήρχαν τα αυτοκίνητα, οι μετακινήσεις ήταν δύσκολες αφού και μια απόσταση μικρή για τα σημερινά δεδομένα, π.χ. για να πάμε από το χωριό στο Αιτωλικό που είναι 9 χιλιόμετρα, φαινόταν πολύ μεγάλη. Έπρεπε οι άνθρωποι να πάνε με τα πόδια ή με τα γαϊδούρια και τα μουλάρια. Έτσι έχαναν πολύ χρόνο αλλά και κουραζόταν. Σκεφτείτε τώρα τις δυσκολίες που είχαν για να

μεταφέρουν τα προϊόντα τους. Γι αυτό υπήρχαν κάποιοι που έκαναν το επάγγελμα του αγωγιάτη. Χρησιμοποιώντας τα μουλάρια ή τα γαϊδούρια τους δεν έκαναν άλλη δουλειά παρά μόνο το καθημερινό δρομολόγιο από το χωριό μας σε άλλα χωριά κουβαλώντας ανθρώπους και εμπορεύματα. Ντελάλης Τα παλιά τα χρόνια που δεν είχαν ανακαλυφτεί το ραδιόφωνο, η τηλεόραση και το μεγάφωνο οι αρχές του χωριού είχαν πρόβλημα να επικοινωνήσουν με τους κατοίκους και να τους πουν για κάποια πράγματα ή αποφάσεις που τους αφορούσαν. Έτσι όταν ήθελαν να ανακοινώσουν κάτι στους κατοίκους είχαν το ντελάλη. Δουλειά του ήταν να γυρίζει σε όλο το χωριό και να φωνάζει αυτό που έπρεπε να μάθουν όλοι οι χωριανοί. Κυρίως στεκόταν στα ψηλότερα σημεία για να μπορεί να ακούγεται από όσο το δυνατόν περισσότερους. Αυτό το σημείο λοιπόν ήταν ιδανικό για το ντελάλη έτσι ώστε να ακουστεί από πολλούς συγχωριανούς. Ο ντελάλης έπρεπε να είναι βροντόφωνος για να μπορεί να φωνάζει δυνατά και να τον ακούνε και υπομονετικός γιατί έπρεπε να γυρίσει όλο το χωριό και να φωνάζει για να μεταφέρει το μήνυμα. Πληρωνόταν από την Κοινότητα. Σήμερα που υπάρχουν τα μεγάφωνα μπορεί πιο εύκολα να ανακοινώσει η Κοινότητα αυτό που θέλει στους κατοίκους, κι έτσι δε χρειάζεται ο ντελάλης. Νεροκόπος (Υδρονομέας). Στο χωριό μας υπήρχαν πολλές πηγές που κυλούσαν τα νερά τους περνώντας από τους κήπους και τα χωράφια. Απ αυτά τα νερά οι κάτοικοι του χωριού μας πότιζαν τα χωράφια τους. Έφραζαν το αγώγι και οδηγούσαν το νερό στο χωράφι τους κι έτσι πότιζαν. Όμως πολλές φορές μάλωναν, γιατί έφραζε κάποιος το αγώγι για να ποτίσει και διαμαρτύρονταν ο άλλος που περίμενε πιο κάτω στο χωράφι του να έρθει το νερό. Έπρεπε λοιπόν να μπει μια τάξη. Έβαλαν λοιπόν το νεροκόπο που δούλευε από την Ανοιξη μέχρι το Φθινόπωρο και ρύθμιζε τη διανομή του νερού στους κατοίκους για να ποτίσουν τα χωράφια τους. Στην αρχή τον πλήρωναν οι ίδιοι οι κάτοικοι, αργότερα όμως τον πλήρωνε η Κοινότητα. Δούλευε μέρα και νύχτα γιατί αλλιώς δε θα προλάβαιναν να ποτίσουν όλοι οι κάτοικοι. Κρατούσε μια τσάπα κι ανάλογα έφραζε το αγώγι και οδηγούσε το νερό στο χωράφι του κατοίκου που είχε σειρά να ποτίσει. Έτσι κανένας δε διαμαρτυρόταν. Ανάλογα με τη σειρά που πήγες και δήλωσες ότι θέλεις να ποτίσεις, γραφόσουν στη λίστα και κρατούσαν την προτεραιότητα αδιαμαρτύρητα. Πεταλωτής Παλιά υπήρχαν πολλοί πεταλωτές μια και ήταν απαραίτητοι αφού κάθε σπίτι στο χωριό είχε και ένα ζώο για τις δουλειές του, γαϊδούρι ή μουλάρι. Ο πεταλωτής έβαζε στα ζώα τα πέταλα που ήταν ας πούμε τα παπούτσια τους. Τα εργαλεία που χρησιμοποιούσε ο πεταλωτής ήταν τα πέταλα, το σφυρί, η τανάλια, το σατράτσι και τα καρφιά. Στην αρχή ακινητοποιούσαν το πόδι του ζώου και ο πεταλωτής έβγαζε το παλιό φθαρμένο πέταλο. Μετά με το σατράτσι που ήταν ένα μαχαίρι σε σχήμα μικρού τσεκουριού έκοβε την οπλή του ζώου από κάτω έτσι ώστε να την ισιώσει. Μετά έβαζε το καινούργιο το πέταλο και το κάρφωνε με τα ειδικά καρφιά. Τα καρφιά αυτά είχαν μεγάλο κεφάλι έτσι ώστε να προεξέχουν από την πατούσα του ζώου και να μη γλιστράει. Τα πέταλα ήταν σε διάφορα μεγέθη και τα κατασκεύαζαν από σίδερο. Τα πέταλα είχαν τρύπες γύρω - γύρω για να μπαίνουν τα καρφιά. Το πετάλωμα γινόταν και στα τέσσερα πόδια του ζώου. Αυτό γινόταν για να μπορεί να περπατάει στους κακοτράχαλους δρόμους χωρίς να πληγώνονται τα πόδια του και για να διατηρεί την ισορροπία του. Καλαθάς

Καλαθάδες υπάρχουν ακόμα και σήμερα. Επειδή χρειάζονταν καλάθια για το μάζεμα της ελιάς, του καπνού αλλά και για τη μεταφορά των προϊόντων τους υπήρχαν οι καλαθάδες που έφτιαχναν καλάθια από καλάμια. Βέβαια πολλοί τα έφτιαχναν και μόνοι τους στα σπίτια τους και δεν αγόραζαν από τους καλαθάδες. Οι καλαθάδες έπαιρναν καλάμια που τα μάζευαν από τις όχθες των ποταμών και των βάλτων και τα έκοβαν κατά μήκος με ειδικά μαχαίρια. Τις λουρίδες αυτές από τα καλάμια τις έπλεκαν κι έφτιαχναν καλάθια και πανέρια σε διάφορα μεγέθη. Γανωτής Ο γανωτής μέχρι και πριν από 30 χρόνια περίπου γύριζε στο χωριό μας και φώναζε για να τον ακούσουν οι χωριανοί και να πάνε τις κατσαρόλες τους και τα άλλα σκεύη της κουζίνας και να τα γανώσουν. Είχε ένα μεταλλικό κυλινδρικό σκεύος με ένα χερούλι από πάνω σαν κουβά. Στο κάτω μέρος έβαζε φωτιά για να βράζει το καλάι που βρίσκοντας στο πάνω μέρος του δοχείου σε ένα σκεύος. Με το λιωμένο ασημόχρωμο καλάι, έβαφε (γάνωνε) κουτάλια, πιρούνια, μαχαίρια, ταψιά, κατσαρόλες και στη συνέχεια τα σκούπιζε με ένα βαμβάκι για να πάρουν γυαλάδα. Το λιωμένο καλάι το ανακάτευε με ένα μεταλλικό μπαστουνάκι. Ομπρελάς Ο ομπρελάς που κάπου - κάπου κάνει την εμφάνισή του ακόμα και στις μέρες μας επισκεύαζε κατεστραμμένες ομπρέλες. Σήμερα βέβαια σπάνια επισκευάζουμε την ομπρέλα μας. Αν χαλάσει αγοράζουμε καινούργια. Οι ξυλοκόποι και οι πριονιτζήδες Οι ξυλοκόποι ή μπαλτατζήδες πήγαιναν στο δάσος με τα τσεκούρια τους (μπαλτάδες) και έκοβαν ξύλα και τα πελεκούσαν. Οι ξυλοκόποι όπως διαβάσαμε στο βιβλίο του Στρατή Μολινού 'Επώνυμα και Συντεχνίες' ήταν πολύ σημαντικοί σε περίοδο πολέμων αφού αυτοί πήγαιναν μπροστά και άνοιγαν δρόμους στο δάσος. Ήταν κάτι σαν το σημερινό Μηχανικό του στρατού. Τα ξύλα αυτά έπαιρναν μετά οι πριονιτζήδες και τα έκοβαν με τα πριόνια και τα έκαναν σανίδια. Αυτοί είχαν ένα πριόνι με δυο λαβές και το χειρίζονταν δυο άτομα που κάθονταν αντικριστά και έδιναν τη μορφή που ήθελαν στους κορμούς των δέντρων που έκοψαν οι ξυλοκόποι. Ο Τσαγκάρης Ο τσαγκάρης που μπορούμε να πούμε ότι υπάρχει ακόμα και σήμερα αλλά όχι με τις δουλειές που έκανε κάποτε, επισκεύαζε χαλασμένα παπούτσια. Τα χρόνια εκείνα δεν είχαν την πολυτέλεια οι άνθρωποι να αγοράζουν παπούτσια κάθε φορά που χαλούσαν τα παλιά τους. Τα πήγαιναν λοιπόν στον τσαγκάρη και τα διόρθωνε. Τα μπάλωνε αν κάπου είχαν σχιστεί, τα κολλούσε αν είχαν τρυπήσει, και έβαζε καινούργιες σόλες όταν είχαν φθαρεί οι παλιές. Σήμερα βέβαια αυτό το επάγγελμα πάει να χαθεί αφού πριν καλά καλά χαλάσουν τα παλιά μας τα παπούτσια, αγοράζουμε καινούργια. Ρετσινοσυλλέκτες Οι ρετσινοσυλλέκτες μάζευαν το ρετσίνι από τα πεύκα του δάσους και το πουλούσαν. Με αυτό γινόταν και γίνεται ακόμα και σήμερα η γνωστή ελληνική ρετσίνα. Καμίνι Το καμίνι το είχε κάποιος συγκάτοικός μας για να φτιάχνει ασβέστη. Αυτό ήταν σαν φούρνος ανοιχτός από πάνω όπου έβαζαν κομμάτια από τα πλούσια ασβεστολιθικά πετρώματα της περιοχής μας και άναβαν από κάτω δυνατή φωτιά που έκαιγε δυο τρεις μέρες συνέχεια κι έτσι έκαναν τον ασβέστη Πολλά απο αυτά τα επαγγέλματα χάθηκαν. Έτσι είναι κι έτσι πρέπει να γίνεται γιατί ο κόσμος εξελίσσεται και προοδεύει. Οι παππούδες και οι πατεράδες μας όμως κάθε φορά που θα θυμούνται τον τσαγκάρη, το σιδερά, το γανωτή και όλους τους άλλους, θα θυμούνται με νοσταλγία τις καλές εποχές που εκείνοι έζησαν και που ήταν καλές

εποχές παρόλο που είχαν τις δυσκολίες τους γιατί απλά ήταν οι εποχές που κι εκείνοι ήταν παιδιά. Σε μας έμειναν κάποια επώνυμα που βγήκαν από τα επαγγέλματα για να θυμούμαστε κι εμείς αυτούς που με όλες τις δυσκολίες της εποχής έβγαζαν το ψωμί τους. Πολλά απο αυτά έχουν τη ρίζα τους σε τούρκικες ονομασίες αλλά αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό αφού μετά από 400 χρόνια σκλαβιά στους τούρκους είχαμε πάρει πολλές τουρκικές λέξεις. Παρακάτω θα αναφέρουμε μερικά επώνυμα της περιοχής μας που έχουν την προέλευσή τους σε επαγγέλματα (που φυσικά σήμερα δεν υπάρχουν) και δίπλα θα αναφέρουμε και την προέλευσή τους. Λαγουμτζής : Είναι εκπρόσωπος ενός ένδοξου επαγγέλματος όπως πάλι διαβάσαμε στο βιβλίο του Στρατή Μολινού 'Επώνυμα και Συντεχνίες' ειδικά στην περίοδο του πολέμου. Τότε όταν γινόταν κάποια πολιορκία, οι λαγουμιτζήδες αναλάμβαναν να ανοίξουν σήραγγες (λαγούμια) κάτω από τα τείχη του φρουρίου, κι έβαζαν εκεί τα εκρηκτικά τους. Με την ανατίναξη των λαγουμιών τα τείχη ράγιζαν και πολλές φορές έπεφταν τελείως. 'Στα τούρκικα η σήραγγα λέγεται lagim δηλ. λαγούμι και ο ειδικός στη διάνοιξή τους lagimci'. Κατρατζής : Στα τούρκικα katran σημαίνει πίσσα, άσφαλτος κι επομένως κατρατζής ήταν αυτός που ασχολούνταν με την πίσσα. Κυρίως η δουλειά του ήταν να πισσάρει τα ιστιοφόρα και τις βάρκες που έπλεαν στη θάλασσα. Ακόμα με πίσσα άλειφε και τα βαρέλια. Μαδεμλής : Είχε σχέση με την εξόρυξη και κατεργασία του χυτοσιδήρου που ακόμα και σήμερα ακόμα το λέμε μαντέμι η λέξη όμως είναι τούρκικη. Maden στα τούρκικα θα πει ορυκτό, μετάλλευμα.

Τι είναι ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός; Εναρμονισμένος με το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής μας, ο Επαγγελματικός Προσανατολισμός επιδιώκει να βοηθήσει τους μαθητές και τις μαθήτριες, κατά τα διάφορα στάδια της ανάπτυξής τους, να καλλιεργήσουν τον εαυτό τους με την πραγματικότητα, να οργανώσουν τις προσπάθειές τους και σχεδιάσουν το μέλλον τους διεκδικώντας το δικό τους χώρο στο κοινωνικό γίγνεσθαι. Η πραγματοποίηση του σκοπού αυτού επιχειρείται μέσα από τους τέσσερις διεθνώς καθιερωμένους στόχους οι οποίοι είναι: Αυτογνωσία, που σχετίζεται με τη διαδικασία στήριξης των μαθητών στην προσπάθειά τους για αυτοεξερεύνηση, αλλά και παροχής βασικών ευκαιριών προς αυτούς για την ανάπτυξη των δυνατοτήτων τους. Πληροφόρηση, με την παράλληλη ενθάρρυνση των μαθητών να αναπτύξουν ενεργό ρόλο στην αναζήτηση πηγών πληροφοριών (αυτοπληροφόρηση), να διαβάζουν χρησιμοποιώντας την κρίση τους, να αποφεύγουν τη στενή πληροφόρησή τους επιδιώκοντας την ευρύτερη ενημέρωσή τους σε κοινωνικό-οικονομικά ζητήματα. Με την έννοια αυτή ο στόχος της Πληροφόρησης παίρνει τη διάσταση της Κριτικής Κοινωνιογνωσίας. Λήψη Αποφάσεων, με επιδίωξη να βοηθηθούν οι μαθητές να συνειδητοποιούν τους παράγοντες που υπεισέρχονται στη διαδικασία της λήψης αποφάσεων, αλλά και να παίρνουν αποφάσεις μέσα από τον δημιουργικό συνδυασμό στοιχείων του εαυτού τους και της γύρω εκπαιδευτικής και επαγγελματικής πραγματικότητας που βιώνουν. Μετάβαση, με στόχο την καλύτερη δυνατή προετοιμασία των νέων για την εργασία και για τη ζωή του ενήλικου ανθρώπου και τη δυναμική όσο και κριτική προσαρμογή σε νέα δεδομένα. Πρόκειται για μια διαδικασία που διερευνά την προσωπικότητα, τις κλίσεις, τις ικανότητες, τις δεξιότητες και τα ενδιαφέροντά σου. Επίσης, σε βοηθά να εντοπίσεις τα επαγγέλματα που σου ταιριάζουν, αλλά και τις Σχολές στις οποίες μπορείς να εκπαιδευτείς σε αυτά. Έτσι, θα μπορέσεις να ανακαλύψεις αν τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς σου ταιριάζουν με τα επαγγέλματα που σε ενδιαφέρουν, καθώς και αν οι ικανότητες που έχεις θα σε βοηθήσουν να επιτύχεις σε αυτά.

Είναι σημαντικό να θυμάσαι ότι η επαγγελματική ταυτότητα είναι διαφορετική από την προσωπική. Δε σε προσδιορίζει εξ ολοκλήρου, είναι μόνο ένα κομμάτι της ζωής σου. Άλλο τι δουλειά κάνεις και άλλο το ποιος είσαι. Ο Ε.Π. θα σε βοηθήσει, επίσης, να ξεχωρίσεις τι θέλεις και μπορείς εσύ να κάνεις, από το τι περιμένουν από εσένα οι γονείς σου ή άλλοι, που πιθανώς σε επηρεάζουν σε αυτήν την απόφαση. Πολλές φορές, οι νέοι άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι, επειδή φοβούνται ότι θα απογοητεύσουν αγαπημένους τους ανθρώπους και δυσκολεύονται να ξεκαθαρίσουν τις δικές τους επιθυμίες. Μαρία Τερλεξή

Μαρίτα Τσάτσου Τι είναι η κατάδυση; Κατάδυση είναι η δραστηριότητα που ο άνθρωπος από την επιφάνεια της θάλασσας πηγαίνει προς το βυθό και παραμένει για ένα χρονικό διάστημα. Υπάρχουν δυο είδη αυτής της δραστηριότητας, η ελεύθερη κατάδυση και η αυτόνομη κατάδυση. Στη μεν πρώτη, ο άνθρωπος χρησιμοποιεί μόνο την αναπνοή του, γι αυτό και μπορεί να μείνει λίγο χρόνο στο βυθό. Στη δεύτερη, χρησιμοποιεί μηχανικά συστήματα αποθήκευσης και παροχής αέρα. Αυτό του επιτρέπει να παραμένει στο βυθό περισσότερο χρόνο. Πώς μπορούμε να μάθουμε να κάνουμε να κάνουμε καταδύσεις; Για να μάθει κάποιος να καταδύεται με ελεύθερη ή αυτόνομη κατάδυση πρέπει να περάσει μια εκπαίδευση όπου θα μάθει τους κανόνες και το σωστό τρόπο. Για την αυτόνομη κατάδυση η εκπαίδευση περιλαμβάνει 12 ώρες θεωρείας και 6 καταδύσεις. Δηλαδή ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εκμάθησης που μετά από αυτό θα μπορεί ο αυτοδύτης να χρησιμοποιεί σωστά τον εξοπλισμό και να καταδύεται με ασφάλεια. Τι πράγματα χρειάζεται κάποιος για να κάνει κατάδυση; Χρειάζεται έναν ειδικό εξοπλισμό από διάφορα συστήματα που θα τον προστατέψουν από το περιβάλλον, (στολή), που θα τον βοηθήσουν να κινείται, (πέδιλα), που θα τον βοηθήσουν να βλέπει, (μάσκα), καθώς και συστήματα αποθήκευσης αέρα (π.χ. φιάλη) και παροχής αέρα (ρυθμιστής αέρος) κι επίσης διάφορα άλλα εξειδικευμένα υλικά τα οποία φυσικά μαθαίνει να χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του. Γιατί να κάνουμε κατάδυση; Οι λόγοι που μας κάνουν να θέλουμε να κάνουμε καταδύσεις είναι πολλοί. Μπορεί να είναι για διασκέδαση ή για εργασία. Ο κόσμος του βυθού είναι φανταστικός και μοναδικός. Αυτοί που θέλουν να τον απολαύσουν είναι λάτρεις του υγρού στοιχείου και απολαμβάνουν εικόνες και καταστάσεις στο βυθό πραγματικά ανεπανάληπτες. Φυσικά κάποιοι άνθρωποι εργάζονται κάνοντας διάφορες καταδυτικές εργασίες. Πού μπορούμε να κάνουμε καταδύσεις; Πριν από μια πενταετία περίπου το καθεστώς των καταδύσεων ήταν απαγορευτικό για την Ελλάδα. Έτσι είχα την τιμή και την χαρά να επιτύχω με προσωπικό αγώνα την αποδέσμευση δύο πολύ μεγάλων περιοχών για καταδύσεις στο Βόλο και να δοθεί η ευκαιρία σε πολλούς να κάνουν πλέον καταδύσεις και να χαίρονται το βυθό του Παγασητικού. Τώρα πλέον μπορεί να κάνει κάποιος καταδύσεις σε όλα τα μέρη της Ελλάδας εκτός από 85 περίπου σημεία όπου υπάρχουν αρχαιολογικοί χώροι χαρακτηρισμένοι από την εφορία εναλλείων αρχαιοτήτων. Γι αυτό λοιπόν, όποιος αγαπάει το υγρό στοιχείο τον συμβουλεύω να επισκεφθεί ένα καταδυτικό κέντρο, να αποκτήσει καταρχάς τις απαιτούμενες γνώσεις

και κατόπιν να απολαύσει την μαγεία του βυθού και είναι σίγουρο ότι όλο και περισσότερο θα θέλει να βρίσκεται στο σιωπηλό υπέροχο κόσμο της θάλασσας! Πόσα χρόνια ασχολείστε με την κατάδυση ; Με την κατάδυση ασχολούμαι 33 χρόνια. Έχω πτυχίο από τη σχολή βατραχανθρώπων του πολεμικού ναυτικού, και από 3 άλλους εκπαιδευτικούς οργανισμούς. Η σχολή μου λειτουργεί στο Βόλο τα τελευταία 20 χρόνια περίπου και έχουν αποφοιτήσει από αυτή πάρα πολλοί μαθητές και μαθήτριες που ασχολούνται ερασιτεχνικά με την κατάδυση καθώς και αρκετοί που ασχολούνται επαγγελματικά ως δύτες. Αθανάσιος Σκαμάγκας Εκπαιδευτής αυτοδυτών και επαγγελματίας δύτης Atlantis diving school Βόλος

Ο χορός είναι μία μορφή έκφρασης και δημιουργίας. Έτσι, διακρίνεται σε δυο βασικές κατηγορίες: τον κοινωνικό χορό και τον αθλητικό. Λόγω της εμπειρίας μου στον τομέα του αθλητικού χορού μπορώ να σας μιλήσω γι αυτά τα δυο είδη. Αρχικά, κοινωνικός χορός είναι εκείνος όπου ο χορευτής ή η χορεύτρια διδάσκεται χορό σε κάποια σχολή, απλώς και μόνο για λόγους διασκέδασης και ψυχολογικούς λόγους. Από την άλλη, στον αθλητικό χορό, ο χορευτής προπονείται έντονα και λαμβάνει μέρος σε αγώνες χορού. Στη χώρα μας πραγματοποιούνται κάθε χρόνο Διεθνείς και Πανελλήνιοι διαγωνισμοί χορού και ο αριθμός των συμμετεχόντων είναι πολύ μεγάλος. Οι κατηγορίες των διαγωνιζόμενων χορών είναι πολλές: oriental, hip-hop, break dance, tango argentino, modern, contemporary, jive, mambo, salsa, chacha-cha, παραδοσιακοί χοροί, ζεϊμπέκικο κ.α. Οι χορευτές μπορούν να διαγωνιστούν τόσο σε ομαδικές χορογραφίες, προετοιμάζοντας κάποια χορογραφία, όσο και σε ατομικές οι οποίες έχουν ως βάση τον αυτοσχεδιασμό και τα τραγούδια των διαγωνιζόμενων είναι άγνωστα. Σε όποια κατηγορία και να αποφασίσει να συμμετάσχει κάποιος είναι απαραίτητη η μεγάλη προσπάθεια, γιατί κρίνεται η λεπτομέρεια. Στους αγώνες χορού, οι τρεις πρώτοι κάθε κατηγορίας βραβεύονται με μετάλλια και επαίνους. Είναι, αναμφίβολα, ένας πολύ όμορφος λαμπερός, αλλά και δύσκολος κόσμος!

Το επάγγελμα της δασκάλας χορού της Μαρίτας Τσάτσου. Είμαι 17 χρονών και φοιτώ στη δευτέρα τάξη του λυκείου. Κοιτώντας μπροστά και χτίζοντας το μέλλον μου, το επάγγελμα που επιλέγω να ασκήσω, είναι αυτό της δασκάλας χορού. Οι λόγοι που με οδήγησαν στην επιλογή αυτού του επαγγέλματος είναι αρκετοί. Αρχικά, σε αυτή την επιλογή με ώθησε η υπέρμετρη αγάπη μου για το χορό. Επιπλέον, αγαπώ πολύ τα παιδιά, ενώ απολαμβάνω να μεταδίδω τις γνώσεις μου στους μαθητές. Ακόμη, οι βραβεύσεις και οι διακρίσεις μου σε Πανελλήνιους και Διεθνείς διαγωνισμούς χορού και ιδιαίτερα η διάκρισή μου ως Πρωταθλήτρια Ελλάδας στο χορό oriental με έκανε να σκεφτώ πιο σοβαρά το θέμα αυτό. Έτσι, πριν περίπου έξι μήνες άρχισα να εργάζομαι σε κάποια σχολή χορού, όπου διδάσκω αρκετά είδη χορού, όπως hip-hop, μοντέρνο, σύγχρονο και reggaeton. Επομένως, μπορώ να σας μιλήσω γι αυτό το επάγγελμα και να σας το περιγράψω. Το να διδάσκει κάποιος χορό, είναι απόλαυση, αλλά και μεγάλη ευθύνη. Απόλαυση επειδή αισθάνεται όμορφα να μεταδίδει αυτά που ξέρει στους μαθητές του και να τους βλέπει να εξελίσσονται. Ευθύνη, επειδή πρέπει να είναι προσεκτικός σε αυτό που κάνει, εφόσον θέλει να «δημιουργήσει» καλούς χορευτές αλλά και να διαθέτει ιδιαίτερη ευαισθησία και ωριμότητα στο τρόπο που διαχειρίζεται τις παιδικές-κι όχι μόνο ψυχές. Είναι όμως, αναμφισβήτητα, ένα ιδιαίτερα δύσκολο επάγγελμα. Ο δρόμος για να γίνει κάποιος δάσκαλος χορού είναι μεγάλος. Πρέπει να παρακολουθήσει τόσο ομαδικά μαθήματα χορού, ενταγμένος σε κάποια ομάδα, όσο και ιδιαίτερα μαθήματα, τα οποία θα αποτελέσουν κάποια περαιτέρω εκπαίδευση. Ιδιαίτερα σημαντική είναι και η ενασχόληση με τον αθλητικό χορό, δηλαδή η συμμετοχή σε Πανελλήνιους και Διεθνείς διαγωνισμούς

χορού. Η απόκτηση μεταλλίων και διακρίσεων αποτελεί σημαντικό παράγοντα στη μετέπειτα επαγγελματική εξέλιξη. Ακόμη,ο χορευτής που θέλει να διδάξει πρέπει να βρίσκεται σε ένα πολύ καλό επίπεδο ικανοτήτων. Είναι απαραίτητο να γνωρίζει καλά τον χορό που επιθυμεί να διδάξει, ώστε να τον διδάξει σωστά και πιστά. Διαφορετικά το αποτέλεσμα της δουλειάς του θα είναι μέτριο ή ακόμη και άσχημο. Τέλος, καλό θα ήταν ο ενδιαφερόμενος χορευτής να παρακολουθήσει κάποια σεμινάρια χορού, με τα οποία θα διευρύνει τις γνώσεις του και θα αποκτήσει κάποια επιπλέον εμπειρία. Επομένως, αν και το επάγγελμα του δασκάλου χορού είναι ιδιαίτερα δύσκολο κι απαιτεί προσωπική δουλειά και προσπάθεια, είναι ένα καταπληκτικό επάγγελμα που θα ευχαριστηθούν πολύ οι πραγματικοί λάτρεις του χορού!!!

Χορός είναι η ζωή... της Μαρίτας Τσάτσου Ο χορός είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου...μπορεί και της δικής σας! Μόνο έτσι νιώθω ζωντανή και ολοκληρωμένη. Όταν χορεύω νιώθω να πετάω, ένα μεγάλο χαμόγελο καρφιτσώνεται στο πρόσωπο μου και η καρδιά μου χτυπάει σαν τρελή...χορεύω για μένα σημαίνει ερωτεύομαι, σημαίνει τρελαίνομαι, σημαίνει αναπνέω! Ένας κόσμος χωρίς χορό και μουσική είναι ένας κόσμος χωρίς χρώμα, χωρίς χαμόγελο, χωρίς ευτυχία... Δεν χρειάζεται να χορεύεις στην αίθουσα χορού, ούτε στα μεγάλα clubs. Μπορείς να χορεύεις στον δρόμο ακούγοντας την βοή του, στο σπίτι σου για να ξεσπάσεις τα νεύρα σου, στο ασανσέρ καθώς πας στο γραφείο σου, στο αυτοκίνητο, ενώ είσαι πνιγμένος στην κίνηση... Χορέψτε κι εσείς...!!! Σας προτρέπω...αλήθεια είναι μοναδική εμπειρία!!! Δεν χρειάζεται να ξέρεις! Απλώς κλείσε τα μάτια, άφησε τη μουσική να σε συνεπάρει και εξωτερίκευσε τα συναισθήματά σου...μπορεί να είναι θυμός, χαρά, λύπη ή απογοήτευση... Ό,τι και αν νιώθεις ο χορός θα σε κάνει να τα ξεχάσεις όλα! Δύο τεράστια φτερά θα φυτρώσουν στην πλάτη σου και...το ταξίδι ξεκινάει!!!!

Περισσότερα από δέκα χρόνια πέρασαν τρέχοντας στο μαραθώνιο προς τις εισαγωγικές εξετάσεις και τώρα επιτέλους πλησιάζει η ώρα του τερματισμού, άρα και της μεγάλης απόφασης. Πρόκειται,όμως, για μια απόφαση ζωής, μια απόφαση ιδιαίτερα καθοριστική για το μέλλον, η οποία πρέπει να ληφθεί υπολογίζοντας κάθε παράμετρο. «Τι θες να γίνεις όταν μεγαλώσεις» θυμάμαι να με ρωτούν όταν ήμουν μικρότερη. Η απάντηση τότε έμοιαζε εύκολη. «Δικηγόρος», απαντούσα χωρίς να μπορώ να φανταστώ ότι ο δρόμος για την επαγγελματική αποκατάσταση δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Σήμερα, θα έλεγα «Όνειρα θερινής νυκτός». Όταν είναι κανείς μικρός μπορεί να ονειρεύεται ελεύθερα. Όταν, όμως, μεγαλώσει τα όνειρά του αρχίζουν να εγκλωβίζονται στον κόσμο των μεγάλων. Τα κριτήρια επιλογής αλλάζουν. Τώρα πια γίνεται αντιληπτό πώς να σου αρέσει ένα επάγγελμα δεν είναι αρκετό για να το επιλέξεις. Συνειδητοποίησα, λοιπόν, πως παράγοντες, όπως ο οικονομικός, η επαγγελματική αποκατάσταση, η ασφάλεια και η ανέλιξη παίζουν σπουδαίο ρόλο. Κάπως έτσι στην πορεία συνειδητοποίησα πως να υπερασπίζω ανθρώπους που δεν έχουν πάντα δίκαιο δε μου ταιριάζει και έτσι το ενδιαφέρον μου προς την ελληνική γλώσσα με οδήγησε στη φιλολογία. Το πρώτο κριτήριο επιλογής σαφώς ήταν η κλίση μου προς τα θεωρητικά μαθήματα, αλλά και η επιθυμία μου να ασχοληθώ με τους νέους. Αναπόφευκτο, όμως, άρχισα να σκέφτομαι τις ευκαιρίες που μπορούν να μου δοθούν και κατέληξα στο συμπέρασμα πως σε μια χώρα που η παιδεία νοσεί, ενώ η παραπαιδεία ανθεί δεν είναι λίγες οι προοπτικές. Άλλωστε, την Ελλάδα του 2012 η ανεργία μαστίζει σχεδόν σε όλα τα επαγγέλματα, άρα και το καλύτερο είναι να ακολουθήσεις αυτό που πραγματικά θέλεις να κάνεις. «Αγαθά κόποις κτώνται», έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες. Αν κάποιος κοπιάσει και εργαστεί με όρεξη, θα ανταμειφθεί. Έτσι, ευελπιστώ και εγώ να έκανα σωστή επιλογή και με πολύ εργασία να βάλω και εγώ ένα λιθαράκι στο εκπαιδευτικό σύστημα, να ενσαρκώσω όλα αυτά που εγώ ψάχνω ως μαθήτρια στους καθηγητές μου. Ζωή Πετροπούλου Σε αυτή την παραζάλη της κρίσης αξιών της εποχής, αυτό που με κάνει να νιώθω ζωντανή και δυναμική, είναι το κυνήγι του προσωπικού μου ονείρου. Ένα όνειρο που για να το πραγματοποιήσω πρέπει να διαβάζω, να κοπιάζω πνευματικά και να προσηλώνομαι στο στόχο της επιτυχίας μου που για μένα είναι η είσοδός μου στη Νομική σχολή. Ο χαρακτήρας μου, τα πιστεύω μου και οι καταβολές της οικογένειάς μου, με κάνουν να θέλω να υπερασπίζομαι το δίκαιο μου και να φροντίζω να μην αδικώ κατάφωρα φίλους και γνωστούς. Το έναυσμά μου είναι να επιδιώκω να εκφράζομαι συνετά και να πράττω έλλογα σε όλες τις εκφράσεις της

σχολικής μου ζωής. Θέλω μέσα από τις σπουδές μου αν καταφέρω να μπω στη Νομική σε συνδυασμό και με τη βοήθεια σπουδών στον κλάδο της ψυχολογίας να ακολουθήσω την εγκληματολογία αγωνιζόμενη ορθολογιστικά στην απόδοση δικαιοσύνης. Μελετώ και πασχίζω να καταφέρω να βρω το δρόμο, ελπίζοντας να πετύχω τον σκοπό μου ο οποίος θα μου αποφέρει το προσωπικό μου 'ευ ζην'. Δήμητρα Πέτρου

Αξίζει να κάνω το επάγγελμα που μου αρέσει, αν μου εξασφαλίζει ισορροπία και χαρά; Η εργασία είναι ο γιατρός της φύσης και θεμέλιο για την ανθρώπινη ευτυχία. Κλαύδιος Γαληνός, 131-201 μ.χ., Έλληνας γιατρός Όταν σου αρέσει η δουλειά σου, κάθε μέρα είναι αργία. Frank Tyger Ο πιο γρήγορος τρόπος να σκοτώσεις το πνεύμα ενός ανθρώπου, είναι να του ζητήσεις να είναι μέτριος στη δουλειά του. Ayn Rand,1905-1982, Αμερικανίδα συγγραφέας και φιλόσοφος της ελευθερίας Τίποτε δεν είναι πραγματική δουλειά, εκτός αν προτιμούσες να έκανες κάτι άλλο. James Barrie, 1860-1937, Άγγλος συγγραφέας Διάλεξε ένα επάγγελμα που σου αρέσει και δεν θα χρειαστεί να δουλέψεις στη ζωή σου. Κομφούκιος, 551-479 π.x., Κινέζος Φιλόσοφος Οι δύο θεμέλιοι λίθοι της ευτυχίας: αγάπη και δουλειά. Ζίγκμουντ Φρόυντ, 1856-1939, Αυστριακός ψυχίατρος Κανείς που είναι ενθουσιώδης στη δουλειά του δεν έχει να φοβηθεί τίποτε στη ζωή. Sam Goldwyn, 1879-1974, Αμερικανός κινηματογραφικός παραγωγός Το σημαντικότερο ερώτημα για την δουλειά σου δεν είναι "πόσα παίρνω". Το πιο σημαντικό ερώτημα είναι "σε τι εξελίσσομαι". Jim Rohn, Αμερικανός συγγραφέας "Τ' αγαθά κόποις κτώνται." -Αρχαίο γνωμικό Η εργασία είναι σκληρή τροφός, ανατρέφει όμως γενναία παιδιά. -Στάελ Ο καθένας πρέπει να κάνει την εργασία, την οποία γνωρίζει καλύτερα. -Προπέρτιος