ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ (ΗΚΚ)

ΗΠΑΤΟΚΥΤΤΑΡΙΚΟ ΚΑΡΚΙΝΩΜΑ (ΗΚΚ) Ερωτήσεις (Μπορεί να υπάρχουν περισσότερες από μια σωστές απαντήσεις, οι σωστές απαντήσεις είναι με bold) 1) Τι ισχύει για τον ΗΚΚ: Α. Μπορεί να αναπτυχθεί μόνο επί κιρρωτικού εδάφους Β.90% αναπτύσσεται σε έδαφος κίρρωσης Γ. 5-7% των κιρρωτικών ασθενών κατά την αρχική διάγνωση της ηπατοπάθειας έχουν ΗΚΚ. Είναι 9 ος σε συχνότητα καρκίνος Ε. Ο Ινοπεταλιώδης (fibrolamellar) ΗΚΚ αναπτύσσεται χωρίς κίρρωση με καλύτερη πρόγνωση 2) Προδιαθεσικοί παράγοντες σε HKK είναι: Α. Ηπατίτιδες Α, Ε, Β, C, D Β. Ανδρικό φύλο Γ. Γλυκογονίαση, Tυροσιναιμία, Αιμοχρωμάτωση. Λήψη οιστρογόνων, ανδρογόνων Ε. Αδένωμα 3) Τι ισχύει για τον ιό της ηπατίτιδας Β και τον ΗΚΚ: Α. Ο ιός της ηπατίτιδας Β είναι το μεγαλύτερο καρκινογόνο μετά το κάπνισμα Β. Το εμβόλιο προφυλάσσει από την ηπατίτιδα Β, άρα και από την ΗΚΚ σε έδαφος ηπατίτιδας Β Γ. Με την αντιΐκή θεραπεία επιτυγχάνεται εκρίζωση του ιού της ηπατίτιδα Β στο ήπαρ. Με την αντιΐκή θεραπεία επιτυγχάνεται βελτίωση της επιβίωσης 4) Τι ισχύει για τον ιό της ηπατίτιδας C και τον ΗΚΚ: A. Η χρόνια HCV λοίμωξη πρέπει να θεραπεύεται εγκαίρως (πριν από την κίρρωση) B. Ο ασθενής με προχωρημένη ίνωση ή κίρρωση μετά από την εκρίζωση του ιού της ηπατίτιδας C δεν χρειάζεται επιτήρηση για ΗΚΚ Γ. Σε κιρρωτικούς ιαθέντες, ο κίνδυνος ανάπτυξης ΗΚΚ μειώνεται αλλά υπάρχει και θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά ακόμη και μετά την ίαση. Όταν ο ασθενής αναπτύσσει κίρρωση ή θεραπεία για την ηπατίτιδα C δεν μπορεί να γίνει πλέον λόγω παρενεργειών της

5) Τι ισχύει για την υπόθεση της ηπατοκαρκινογένεσης: Α. Η δυσπλαστική εστία μπορεί να εξελιχθεί σε μικρό ΗΚΚ με ανώμαλα όρια, που αντιστοιχεί σε πρώιμο ΗΚΚ Β. Ο δυσπλαστικός όζος μπορεί να εξελιχθεί σε ΗΚΚ με ομαλά όρια, που αντιστοιχεί σε μικρό αλλά βιολογικά προχωρημένο ΗΚΚ Γ. Η δυσπλαστική περίοδος διαρκεί συνήθως 10-15 έτη. Ο μικρός ΗΚΚ σε έδαφος της δυσπλαστικής εστίας δεν περιλαμβάνει πυλαία διαστήματα, αλλά μόνο ασύζευκτες αρτηρίες Ε. Ο μικρός ΗΚΚ σε έδαφος της δυσπλαστικής εστίας περιλαμβάνει και πυλαία διαστήματα και ασύζευκτες αρτηρίες 6) Τι ισχύει για απεικόνιση του ΗΚΚ: Α. Η διάμεση τιμή διπλασιασμού του όγκου σε ΗΧΟ είναι 6 μήνες. Γιαυτό, η επιτήρηση σε κιρρωστικούς ασθενείς πρέπει να γίνεται με ΗΧΟ ανά 6 μήνο Β. Στις απεικονιστικές εξετάσεις με έγχυση σκιαγραφικού, το ΗΚΚ δεν εμφανίζει ενίσχυση στη αρτηριακή φάση και το ξέπλυμα σκιαγραφικού στην πυλαία φάση αργεί, λόγω αιμάτωσης του ΗΚΚ από την πυλαία φλέβα Γ. Το ΗΧΟ με έγχυση σκιαγραφικού έχει χαμηλή ειδικότητα και ευαισθησία για τη διάγνωση του ΗΚΚ. Στις απεικονιστικές εξετάσεις με έγχυση σκιαγραφικού, το ΗΚΚ εμφανίζει ενίσχυση στη αρτηριακή φάση και γρήγορο ξέπλυμα στην πυλαία φάση, λόγω αιμάτωσης του ΗΚΚ από την ηπατική αρτηρία 7) Τι δεν ισχύει για την κλινική εικόνα του ΗΚΚ: Α. Ταχεία επιβάρυνση της κλινικής πορείας της κίρρωσης (Pήξη της αντιρρόπησης) Β. Kαταβολή, πυρετός, ίκτερος Γ. Aσκίτης (διίδρωμα, αιμοπεριτόναιο). Kιρσορραγία (+/- θρόμβωση πυλαίας) Ε. Τα παρανεοπλασματικά που εκδηλώνονται στο ΗΚΚ είναι υπεργλυκαιμία, ερυθροπενία, υποασβεστιαιμία 8) Τι δεν ισχύει για μεταστάσεις του ΗΚΚ: Α. Οι μεταστάσεις στο ΗΚΚ είναι αγγειοβριθείς. Β. Το ΗΚΚ συνήθως δίνει μεταστάσεις στους λεμφαδένες, στον πνεύμονα, στα επινεφρίδια, στα οστά και στο περιτόναιο Γ. ΗΚΚ δεν προκαλεί διήθηση φλεβών. Aναζήτηση μεταστάσεών του ΗΚΚ πρέπει να γίνεται εφόσον υπάρχουν συμπτώματα Ε. Θρόμβωση της πυλαίας φλέβας σε ασθενή με ευμεγέθη ΗΚΚ, πιθανόν να είναι νεοπλασματικός ιστός, οπότε δεν θα χρειαστεί αντιπηκτική αγωγή

9) Τι δεν ισχύει για τα εργαστηριακά ευρήματα του ΗΚΚ: Α. Ο εργαστηριακός έλεγχος στην ΗΚΚ είναι μη ειδικός ( αυτός της κίρρωσης ) Β. Υποψιαζόμαστε ΗΚΚ όταν ανεβαίνουν τρανσαμινάσεις σε ασθενή με αυτόανοση ηπατίτιδα Γ. Υποψιαζόμαστε ΗΚΚ όταν παρατηρείται αύξηση ALP σε μηχολοστατική κίρρωση. Ο εργαστηριακός έλεγχος στην ΗΚΚ είναι χαρακτηριστικός 10) Τι δεν ισχύει για την α1 εμβρυική σφαιρίνη (afp): Α. Τα 2/3 των ΗΚΚ με διάμετρο <4 εκ έχουν afp <200 IU/L Β. Το 20% των ΗΚΚ δεν παρουσιάζουν ποτέ αύξηση afp Γ. Η afp είναι κλινικά χρήσιμη στο εμβρυικό νεόπλασμα του όρχεος. Η προοδευτική αύξηση είναι διαγνωστική του ΗΚΚ ακόμη και εάν δεν έχει φθάσει τα παραπάνω επίπεδα Ε. Η afp είναι κλινικά χρήσιμο στο νεόπασμα του θυρεοειδούς 11) Τι δεν ισχύει για την afp σχετικά με τον ΗΚΚ: Α. Βοηθά στη διάγνωση, όμως αυξάνει τα ποσοστά ψευδώς θετικών αποτελεσμάτων και συχνά καθυστερεί να ανεβεί Β. Πρέπει να γίνεται στα πλαίσια προληπτικού ελέγχου του ΗΚΚ στο γενικό πληθυσμό σε άνδρες > 50 έτη και γυναίκες > 55 έτη Γ. Βοηθά στην έγκαιρη διάγνωση. Μπορεί να είναι χρήσιμο για παρακολούθηση της παρακολούθηση θεραπείας του ΗΚΚ 12) Τι δεν ισχύει σχετικά με την επιτήρηση του HKK: Α. Όλοι οι κιρρωτικοί με καλή ηπατική λειτουργία ή προς μεταμόσχευση πρέπει να επιτηρούνται ανά 6 μηνο με υπερηχογράφημα ήπατος Β. Σε περίπτωση χρόνιας HBV λοίμωξης, πρέπει να επιτηρούνται οι άνδρες > 40 ετών, οι γυναίκες > 50 ετών και άτομα με θετικό οικογενειακό ιστορικό για ΗΚΚ Γ. Σε περίπτωση χρόνιας HCV λοίμωξης πρέπει να επιτηρούνται ανά 6 μηνο με υπερηχογράφημα ήπατος όλοι οι ασθενείς, ακόμα και οι θεραπευθεντες από των ιό με απουσία ίνωσης. Όλοι οι κιρρωτικοί με καλή ηπατική λειτουργία ή προς μεταμόσχευση πρέπει να επιτηρούνται ανά έτος με υπερηχογράφημα ήπατος

13) Τι δεν ισχύει για όζο σε κίρρωση: Α. Όζος < 1 εκ επιτηρείται με υπερηχογράφημα ανά 3-4 μήνες Β. Όλοι όζοι στην κίρρωση πρέπει να υποβάλλονται σε βιοψία Γ. Όζος 1-2 εκ για να χαρακτηριστεί ως ΗΚΚ χρειάζεται 2 δυναμικές απεικονίσεις με χαρακτηριστική απεικονιστική εικόνα, με υπεραγγειούμενη αρτηριακή βλάβη και υποαγγειούμενη βλάβη στην πυλαία φάση. Όζος > 2 εκ για να χαρακτηριστεί ως ΗΚΚ χρειάζεται 1 δυναμική απεικόνιση με χαρακτηριστική απεικονιστική εικόνα με υπεραγγειούμενη αρτηριακή βλάβη και υποαγγειούμενη βλάβη στην πυλαία φάση 14) Η καλύτερη ταξινόμηση που βοηθά στην επιλογή της θεραπείας του ΗΚΚ είναι: Α. Okuda Β. ΤΝΜ Γ. Barcelona Clinic Liver Cancer. Child-Pugh 15) Ποίες είναι δυνητικά ριζικές θεραπείες του ΗΚΚ: Α. Χειρουργική (ηπατεκτομή) Β. ιαδερμική θερμοκαυτηρίαση με ραδιοκύματα Γ. Στοχευμένες μοριακώς θεραπείες (sorafenib). Ορθοτοπική μεταμόσχευση ήπατος Ε. Ενδαρτηριακός χημειοεμβολισμός 16) Ποιοί παράγοντες επηρεάζουν το είδος της θεραπείας του ΗΚΚ: A. Μέγεθος και έκταση όγκου B. Γυναικείο φύλο Γ. Παρουσία ή όχι κίρρωσης. Λοίμωξη από τον HBV Ε. Παρουσία πυλαίας υπέρτασης 17) Τι δεν περιλαμβάνουν τα κριτήρια του Μιλάνου για τη μεταμόσχευση σε ΗΚΚ: Α. Μονήρης ΗΚΚ < 5 cm Β. Μέχρι 3 ΗΚΚ < 3 cm Γ. MELD > 15. Απουσία μακροσκοπικής αγγειακής διήθησης Ε. Απουσία εξωηπατικής επέκτασης

18) Τι δεν ισχύει για τη θεραπεία του ΗΚΚ με θερμοκαυτηρίαση με κύματα ραδιοφωνικής συχνότητας: Α. Η ακτίνα δράσης των κυμάτων είναι 2 εκ. από τον καθετήρα. Γι αυτό οι μικροί ΗΚΚ έχουν καλύτερα αποτελέσματα Β. Είναι δυνητικά ριζική θεραπεία, όμως σε κίρρωση μπορούν να γεννηθούν νέα ΗΚΚ Γ. εν απαιτείται καλή ηπατική λειτουργία. Τα αποτελέσματα των μελετών είναι συγκρίσιμα με την χειρουργική εκτομή του ΗΚΚ 19) Τι δεν ισχύει για τον χημειοεμβολισμό του ΗΚΚ: Α. Αυξάνει την επιβίωση Β. Πρέπει να αποφεύγεται σε πολυεστιακό και σε μη-χειρουργήσιμο ΗΚΚ Γ. Απαιτείται καλή ηπατική και νεφρική λειτουργία. Απαιτείται απουσία διήθησης ή θρόμβωσης πυλαίας και εξωηπατικών μεταστάσεων Ε. Η χολερυθρίνη > 3 mg/dl δεν είναι αντένδειξη 20) Τι δεν ισχύει για τη σοραφενίμπη στον ΗΚΚ: Α. Αυξάνει τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό Β. Προάγει την απόπτωση των καρκινικών κυττάρων Γ. Είναι αναστολέας της RAF κινάσης και των υποδοχέων των τιροσινικών κινασών. Εχει αντι-αγγειογενετική δράση Ε. Η μελέτη με σοραφενίμπη στον ΗΚΚ διακόπηκε πρόωρα διότι επέτυχε καλύτερη επιβίωση 3 μηνών σε σχέση με το placebo ΣΤ. Το εξάνθημα τύπου συνδρόμου χεριών-ποδιών δεν είναι δοσοεξαρτώμενο