Οι ανθρώπινες δραστηριότητες στην πόλη.
Κίνηση. Η αντίληψη του χώρου καθορίζεται σημαντικά μέσα απο τον χρόνο που απαιτείται για να τον διασχίσει κανείς. Κίνηση με αυτοκίνητο. Η ταχύτητα του αυτοκινήτου ωθεί σε μια αντίληψη του χώρου περισσότερο σαν συρραφή αποσπασμάτων, παρά ενιαία και συνεχή. Σε αντίθεση με το περπάτημα.
Κίνηση και πεζοί. Μπορεί κανείς να διακρίνει την κίνηση σε σύντομες διελεύσεις, με καθορισμένους προορισμούς, κομμάτι της καθημερινής ρουτίνας του ανθρώπου. Συνήθως επιλέγεται η συντομώτερη διαδρομή. Κίνηση και πεζοί. Περίπατοι και περιπλανήσεις. Σε αυτή την περίπτωση η διαδρομή καθορίζεται απο σημεία ενδιαφέροντος.
Στάση. Αποτελεί τμήμα της διαδρομής. Η οριοθέτηση των στάσεων σε σχέση με την κίνηση μπορεί να προσδώσει στο χώρο διαφορετικές ποιότητες.
Ανάπτυξη συλλογικότητας. Αυτό απαιτεί τέτοια χωρική οργάνωση ώστε να μπορούν να συνευρεθούν από δύο και πάνω άνθρωποι. Οργανωμένα καθιστικά, αμφιθεατρικές οργανώσεις, ανθρώπινη κλίμακα κ.λ.π.. Χωρικά στοιχεία
Ορια Τα όρια που συγκροτούν το δημόσιο χώρο δεν είναι ουδέτερες επιφάνειες. Προσδίδουν στο χώρο ταυτότητα. Λιγότερο ή περισσότερο σαφή, απόλυτα ή χαλαρά, προσδίδουν κλίμακα, ιεραρχούν και συγκροτούν τον χώρο σε ένα ανγνωρίσιμο σύνολο. Μεταβατικές ζώνες. Η μετάβαση απο το ιδιωτικό στο δημόσιο χώρο δεν είναι μονοσήμαντη. Έχει διαβαθμίσεις. Στο χώρο της πόλης για παράδειγμα εντοπίζεται στην ύπαρξη ενδιάμεσων χώρων, όπως οι στοές, οι αυλές, τα κατώφλια.
Κλίμακα. Ησχέσητουχώρουγύρωμας με το ανθρώπινο σώμα. Ο βαθμός επεξεργασίας, οι αναλογίες, η καθοριστική τρίτη διάσταση, συντελούν στο να μπορεί ο άνθρωπος να αιστανθεί άνετα και οικεία στο δημόσιο χώρο. Εργαλεία σχεδιασμού: Υλικότητα (υφές χρώμα) Πράσινο Νερό Εξοπλισμός Βιοκλιματικά στοιχεία.
Υλικότητα (υφές χρώμα) Μπορεί κανείς να διακρίνει διαβαθμίσεις ή αντιθέσεις: Σκληρά μαλακά Φυσικά τεχνητά Αδιαφανή διαφανή Πράσινο Ψηλό χαμηλό Δένδρα : αειθαλή φυλλοβόλα
Νερό Το νερό σαν στοιχείο αντανάκλασης ή ρέον. Νερό Το νερό σαν στοιχείο αντανάκλασης ή ρέον.
Αστικός Εξοπλισμός Καθίσματα
Καθίσματα Φωτιστικά
Σκίαστρα Εμπόδια
Β Α Ρ Κ Ε Λ Ω Ν Η
Ramplas Avenida d Icaria Βαρκελώνη 1991-1992. Αρχιτέκτονες: Enric Miralles & Carme Pinos
Rampla de Brasil Βαρκελώνη 1996-1997. Αρχιτέκτονες: Olga Tarraso & Jordi Henrich
Δρόμοι Περιπάτου Pg de Joan de Borbo Βαρκελώνη 1991-1993. Αρχιτέκτονες: Olga Tarraso, Jordi Henrich, Rafael de Caceres
Esplanade στη Barceloneta Βαρκελώνη 1991-1993. Αρχιτέκτονες: Jaume Antiques, Olga Tarraso, Jordi Henrich, Miquel Roig & Ana Maria Castaneda
Πλατείες
Placa dels Paisos Catalans Βαρκελώνη 1983. Αρχιτέκτονες: Helio Pinon & Albert Viaplana συν.: Enric Miralles.
Placa de General Moragues Βαρκελώνη 1986-1988. Αρχιτέκτονας: Olga Tarraso.
Fossar de les Moreres Βαρκελώνη 1989. Αρχιτέκτονας: Carme Fiol.
Villa Cecilia Βαρκελώνη 1983-1986. Αρχιτέκτονες: Jose Antonio Martinez Lapena & Elias Torres.
Bοτανικοί Κήποι Βαρκελώνη 1998-1999. Αρχιτέκτονες: Carlos Ferrater, Jose Luis Canosa, Bet Figueras.
Πάρκο Clot Βαρκελώνη 1988. Αρχιτέκτονες: Dani Freixes & Vicenc Miranda.
Πάρκο Diagonal del Mar Βαρκελώνη 1997-2002. Αρχιτέκτονες: Enric Miralles, Benedetta Tagliabue.
ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΣΤΙΚΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ Δρόμος στην Kuvola, Φινλανδία 1998. Αρχιτέκτονες: Mikko Heikkila Oy & Erkki Korhonen.
Place des Terreaux, Λυών 1994. Αρχιτέκτονες: Christian Drevet.
Schouwburgplein, Rotterdam 1997. Αρχιτέκτονες: Adrian Geuze, West8.
Place d Armes, Namur 2000. Αρχιτέκτονες: Atelier 4D.
Market Square, Freyburg, Σαξονία, Γερμανία 2003. Αρχιτέκτονες: Levin Monsigny.
Αστική ανάπλαση στην Teruel, Ισπανία 2003. Αρχιτέκτονες: David Chipperfield.
Praca das Aguas, Campinas, Βραζιλία 2004. Αρχιτέκτονες: Dal Pian Arquitectos.
Plaza de Dali, Μαδρίτη 2005. Αρχιτέκτονες: Fransisco Mangado.
Parc de la Ereta, Alicante 2004. Αρχιτέκτονες: Obras architects.