Οι γενικές επιδράσεις της κυήσεως στον γυναικείο οργανισμό (1) Aύξηση του βάρους του σώματος της γυναίκας (12 kg) ~5,0 kg αντιστοιχούν στο σύνολο του κυήματος (έμβρυο, πλακούντας, ενάμνιο υγρό), ~ 2 kg αύξηση του βάρους της μήτρας (1.000 g και η χωρητικότητα της μέχρι 5-6 L) και των μαστών το βάρος του αίματος όσο και το βάρος του ιδίως εξωκυττάριου υγρού αυξάνονται ανά 1,0-1,3 kg ηυπόλοιπηαύξησητουβάρους(~2,0 kg) αντιστοιχεί σε αύξησητουλιπώδουςιστούτουσώματος
Μέση κατανομή της αυξήσεως του βάρους της μητέρας κατά την εξέλιξη της κυήσεως
Οι γενικές επιδράσεις της κυήσεως στον γυναικείο οργανισμό (2) ΚΛΟΑ ( OΠ) μέχρι 30-35% κατά τον 7ο μήνατης κυήσεως, και μετά πάλι κάπως, όγκος της καρδιάς, P max &P min, P φλεβ, όγκου αίματος κατά 25-30% ενώ εμφανίζεται σύγχρονη -αλλά όχι παράλληλη- εμμόρφων του συστατικών όσο και του πλάσματος Ht, της συγκεντρώσεως του ινωδογόνου, των παραγόντων VII και Χ και της ΤΚΕ ΖΧ, ΚΛΑΑ, διαπνοής, αρτηριακής Ρcο 2 ph RBF & GFR (κατά 25%) ρυθμού εκκρίσεως HCL, της κινητικότητας και του τόνου σε διάφορες περιοχές του γαστρεντερικού σωλήνα, μικρή βάρους του ήπατος
Effect of pregnancy to increase the mother s blood volume
Οι γενικές επιδράσεις της κυήσεως στον γυναικείο οργανισμό (3) των θυρεοειδικών ορμονών και των γλυκοκορτικοειδών στο αίμα με παράλληλη όμως του ποσοστού δεσμεύσεως από τις πρωτεΐνες του αίματος υπέρχρωση του δέρματος, ιδίως στην περιοχή των θηλών των μαστών και της λευκής γραμμής, καθώς επίσης και στο πρόσωπο (μητρικό χλόασμα) [ παραγωγή της ΑCΤΗ και (ίσως) της γ-μsη] θετικό ισοζύγιο αζώτου (αναβολισμός πρωτεϊνών), τάση προς γλυκοζουρία καθώς και υπερλιπαιμία αυξημένες ανάγκες σε ασβέστιο (25 g μαζί με την αντίστοιχη ποσότητα φωσφόρου χρειάζονται για το τελειόμηνο έμβρυο) απαραίτητη η κατακράτηση από τον γυναικείο οργανισμό 1,0 g περίπου σιδήρου (το 1/2 παραλαμβάνεται τελικά από το κύημα ενώ το υπόλοιπο παρακρατείται από τη μητέρα για την παραγωγή της αναγκαίας μεγαλύτερης ποσότητας αιμοσφαιρίνης.
Ο μηχανισμός του τοκετού Aπό τα αρχικά στάδια της κυήσεως συνεχώς (ανά 30-45 sec) μικροσυστολές του τοιχώματος τηςμήτραςοιοποίεςσυνεχώς επαναλαμβάνονται κυματοειδείς μεταβολές της ενδομητρικής πιέσεως. Απότομέσοτου8ου μήνα και μετά ισχυρότερες συσπάσεις (συστολές Braxton-Hicks), οι οποίες προς το τέλος της κυήσεως γίνονται προοδευτικά συχνότερες και εντονότερες πίεση μέσα στη μήτρα > 50 mmhg
Ο μηχανισμός του τοκετού Aλληλουχία εξελίξεων στο έμβρυο: Λειτουργική ωρίμανση θερμοϋποδοχέων υποθαλάμου αντίληψη θερμοκρασίας stress έκκριση CRF έκκριση ΑCΤΗ έκκριση γλυκοκορτικοειδών της σχέσεως E/P υπερπαραγωγή PG (ΡGΕ 2 και ΡGF 2a ) διαχεόμενες και στον μητρικό οργανισμό προκαλούν συσπάσεις του μυομητρίου και επαυξάνουν την αντίστοιχη δράση της OT. Kύριο ρόλο παίζει μία απότομη της εκκρίσεως του "ηρεμιστικού" της μήτρας, δηλαδή της P, που επιτρέπει πλέον στα E να ευαισθητοποιήσουν το μυομήτριο έναντι της OT. [Kατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης -και ιδίως προς το τέλος- αυξάνεται έντονα (~ 100 φορές) ο αριθμός των υποδοχέων της OT στη μήτρα]
Theory for the onset of intensely strong contractions during labor
Ο μηχανισμός του τοκετού Διάρκεια τοκετού μεταξύ 1h (ή και λιγότερο) και 24h (ή και περισσότερο). Οι συσπάσεις (ωδίνες) εμφανίζονται πλέον ρυθμικά. Ηβράχυνση των μυομητρικών ινών αρχίζει κυρίως από την περιοχή της συνδέσεως της μήτρας με τους ωαγωγούς και εξαπλώνεται μέσα σε 15 sec περίπου σε ολόκληρο το όργανο. (Διάρκεια συσπάσεων συνήθως μέχρι 60 sec, εμφάνιση κάθε 2 min, ενδομητρικής πίεσης κατά 50 mmhg). Το συνολικό απόλυτο ύψος της ενδομητρικής πιέσεως μπορεί να φθάσει μέχρι 150 mmhg Το αρχικό αποτέλεσμα των ωδίνων αυτών είναι η διαστολή του τραχήλου της μήτρας (διασταλτικές ωδίνες) κατόπιν όμως χάρη στην επενέργεια των καλούμενων ωδίνων εξωθήσεως προωθείται πλέον το κύημα προς τα έξω. Μετά πάροδο 5-30 min επιτελείται κατά τον ίδιο μηχανισμό και η αποβολή του πλακούντα
Stages of parturition. (a) Parturition has not yet begun. (b) The cervix is dilating. (c) The cervix is completely dilated, and the fetus s head is entering the cervical canal; the amniotic sac has ruptured and the amniotic fluid escapes. (d) The fetus is moving through the vagina. (e) The placenta is coming loose from the uterine wall preparatory to its expulsion.
Η ανάπτυξη των μαστών και η γαλουχία
Η ανάπτυξη των μαστών και η γαλουχία Οι μεγαλύτερες τιμές της PRL εμφανίζονται στο πλάσμα της μητέρας κατά τους τελευταίους 4 μήνες της κυήσεως. Kατά τον τοκετό παρουσιάζεται μία απότομη και κατόπιν μία νέα η οποία διαρκεί 2-7 ημέρες πριν επανέλθει η στάθμη της ορμόνης αυτής σε επίπεδα χαμηλότερα βέβαια, αλλά πάντως ανώτερα από αυτά που συναντώνται στις μη γαλουχούσες γυναίκες Η αμέσως μετά τον τοκετό παρατηρούμενη αύξηση οφείλεται στο γεγονός ότι κατά την περίοδο αυτή, ή μάλλον αμέσως προ του τοκετού, η παραγωγή P ελαττώνεται στον γυναικείο οργανισμό ταχύτερα από ότι η παραγωγή E και αυτό έχει ως αποτέλεσμα τα κυκλοφορούντα E να διεγείρουν την υπόφυση προς παραγωγή PRL Η P σε μεγάλες ποσότητες εξασκεί μία διπλή δράση διότι 1.- αναστέλλει την απελευθέρωση της PRL από την αδενοϋπόφυση και 2- εμποδίζει τη δράση της ορμόνης αυτής στους μαζικούς αδένες. Έτσι η της P προκαλεί εμμέσως όχι μόνο της εκκρίσεως αλλά και επίταση της δραστικότητας της PRL Πολύ υψηλές (φαρμακολογικές) τιμές E στην κυκλοφορία αναστέλλουν τελικά την έκκριση της PRL.Έτσι έχουν χρησιμοποιηθεί τα στεροειδή αυτά για να προκληθεί διακοπή της γαλουχίας.
Changes in rates of secretion of estrogens, progesterone, and prolactin for 8 weeks before parturition and 36 weeks thereafter. Note especially the decrease of prolactin secretion back to basal levels within a few weeks after parturition, but also the intermittent periods of marked prolactin secretion (for about 1 hour at a time) during and after periods of nursing
Neuroendocrine reflex caused by suckling at the nipple and leading to secretion of oxytocin and prolactin. In turn, these hormones induce continued milk production (galactopoiesis) and milk let-down. Prolactin also induces lactational amenorrhea. (Modified from Porterfield SP, White BA: Endocrine Physiology, 3rd ed. Philadelphia, Mosby, 2007.)
Το έκκριμα των μαζικών αδένων Το έκκριμα των μαζικών αδένων κατά τις τελευταίες ημέρες πριν από τον τοκετό διαφέρει από το τελικό γάλα και καλείται πύαρ. Το πύαρ (colostrum) είναι ένα υγρό κιτρινωπό, σχετικώς παχύρρευστο και πλούσιο σε πρωτεΐνες και σε ανόργανα άλατα, ενώ η περιεκτικότητα του σε υδατάνθρακες και προπαντός σε λίπος είναι ελαττωμένη. Μετά τον τοκετό η σύνθεση του εκκρίματος αλλάζει προοδευτικάκαιητελικήμορφήτου"ώριμου" γάλακτος εμφανίζεται κατά την τέταρτη εβδομάδα της γαλουχίας. Το κατά μέσον όρο εκκρινόμενο ποσό γάλακτος ποικίλλει σημαντικά από τη μία γυναίκα στην άλλη ο μέσοςόροςπάντωςαντιστοιχείστα850 ml ανά 24ωρο