Ένα βιβλίο με πολλά σσναισθήματα και αγάπη! Η Αγγελίνα, ζνα κορίτςι που είχε ηιςει με τα αγάλματα του αρχαιολογικοφ μουςείου, μποροφςε να μιλάει, να τραγουδάει και να χορεφει μαηί τουσ. Από μικρι ζλεγε πωσ ζμοιαηε μαηί τουσ, κακϊσ, όπωσ είχαν κι εκείνα μόνο ζνα χζρι ι ζνα πόδι, ζτςι είχε κι εκείνθ. Είχε γεννθκεί με ζνα κανονικό χζρι και με ζνα μιςοςχθματιςμζνο, ζνα καταραμζνο όπωσ το αποκαλοφςε Όμωσ, εκτόσ από τα αγάλματα, είχε και ζναν άλλο ςάρκινο φίλο, τον Τίκο. Ο Τίκο είχε ςαν τθν Αγγελίνα, κάτι διαφορετικό από τα άλλα παιδιά. Φοροφςε γυαλιά που είχαν πολφ χοντροφσ φακοφσ, γιατί δεν ζβλεπε καλά. Τα υπόλοιπα παιδιά τουσ κορόιδευαν εξαιτίασ τθσ διαφορετικότθτάσ τουσ
Όλα κυλοφςαν κανονικά, όμωσ όλα άλλαξαν όταν ο Μουςολίνι κιρυξε πόλεμο. Όλοι όςοι εργάηονταν ςτο μουςείο δοφλευαν αςταμάτθτα και χρθςιμοποιοφςαν τθν ίδια φράςθ ξανά και ξανά ϋϋνα προλάβουμε.. Έκρυβαν ζνα μυςτικό και θ Αγγελίνα το ιξερε καλά αυτό...έτςι, αποφάςιςε μαηί με τον Τίκο να μάκουν τι τουσ ζκρυβαν. Πιγαιναν ζξω από το μουςείο και προςπακοφςαν να δουν τι ζκαναν. Επίςθσ, ακολουκοφςαν τα μεγάλα φορτθγά που ζπαιρναν μεγάλα κιβϊτια από το μουςείο και τα ζκρυβαν, όπωσ είδαν, ςε ςπθλιζσ. Μια μζρα, θ Αγγελίνα αποφάςιςε να παραβλζψει τθν εντολι του κφριου Μίλτου, του φφλακα, και να μπει μζςα ςτο μουςείο. Όμωσ αυτό που είδε τθν ξάφνιαςε περιςςότερο απ ό,τι περίμενε.. Όλα τα αγάλματα ζλειπαν από τθ κζςθ τουσ... Όμωσ δεν πρόλαβε να δει πολλά, αφοφ ζνασ φφλακασ τθν ζβγαλε ζξω από το μουςείο. Οι γονείσ τθσ όμωσ τθσ είπαν το μεγάλο μυςτικό τουσ Έκρυβαν τα αγάλματα για να μθν τα βρουν οι εχκροί και τα κάνουν ιδιοκτθςία τουσ.
Η προστασία των αρταιοτήτων στα τρόνια της Κατοτής Τα αγάλματα κακϊσ και τα άλλα εκκζματα, όπωσ τα μεγάλα πιλινα αντικείμενα, για να τα προςτατζψουν από τουσ εχκροφσ, καλφτερθ λφςθ κεωροφνταν θ κατάχωςθ ςτα δάπεδα και ςτισ αυλζσ των μουςείων ι και ςτα υπόγειά τουσ. Η κατάχωςθ ζπρεπε να γίνει ςτο μεγαλφτερο δυνατό βάκοσ και τα αγάλματα να τοποκετθκοφν ςε οριηόντια κζςθ. Όλοι όςοι είχαν αναλάβει τθν εργαςία αυτι, ςυγκεντρϊνονταν ςτο μουςείο πολφ νωρίσ, πριν ξθμερϊςει, κι ζφευγαν από εκεί τθ νφχτα. Όλθ θ δουλειά γινόταν ςτα υπόγεια του μουςείου. Μαηί με τισ αρχαιότθτεσ, ςε κιβϊτια μπικαν και τα βιβλία καταγραφισ.
Τελικά τα κατάφεραν Η επιχείρθςθ ςτο Εκνικό Μουςείο, όπωσ και ςτα περιφερειακά μουςεία, κατάφερε να διαςϊςει τον αρχαιολογικό πλοφτο τθσ χϊρασ ςε μια πολφ δφςκολθ περίοδο.
Όταν ζμακε και ο Τίκο για τθν επιχείρθςθ διάςωςθσ του Αρχαιολογικοφ Μουςείου, κζλθςε να προςτατζψει κι εκείνοσ τα αγάλματα τθσ δικισ του εποχισ. Έβγαηε τα αγάλματα και τα ζκρυβε κάτω από τα δζντρα, κοντά ςτο κρθςφφγετο το δικό του και τθσ Αγγελίνασ. Ο πόλεμοσ ζφταςε για τα καλά και ςτθν Ακινα. Στον Τίκο και ςτθν Αγγελίνα, που είχε μπει κι εκείνθ ςτθν επιχείρθςθ, είχε μείνει ακόμα μόνο ζνα άγαλμα για να κάψουν κάτω ςτο χϊμα. Όμωσ για να μπορζςουν να το κάνουν, ζπρεπε να παραβοφν ζναν κανόνα των κατακτθτϊν Έδωςαν ραντεβοφ τα χαράματα. Όταν θ Αγγελίνα πιγε να βγει από το ςπίτι τθσ, για να ςυναντιςει εκείνον και τον Νίκο, αυτόν που τουσ δάνειηε το ποδιλατό του για να κάνουν τισ παρακολουκιςεισ τουσ, ακοφςτθκαν πυροβολιςμοί. Κρφφτθκε και μετά από αρκετι ϊρα πιγε να δει αν αυτόσ που είχαν πυροβολιςει ιταν ο Τίκο. Κοίταξε τον πρϊτο που ιταν πεςμζνοσ κάτω και δεν ιταν. Προχϊρθςε όμωσ λίγο πιο κοντά και τότε τον είδε Ήταν κάτω και πάνω του φαινόταν ζνασ κόκκινοσ λεκζσ Η Αγγελίνα τον αποχαιρζτθςε κάνοντασ αυτό που τθσ είπε Λζγοντάσ του μια ιςτορία Τθν δικι τθσ και τθ δικι του..
Αφοφ πια είχε τελειϊςει ο πόλεμοσ, μετά από επτά ολόκλθρα χρόνια, θ Αγγελίνα πιγε να ξεκάψει τα αγάλματα που είχε κάψει μαηί με τον Τίκο. Όμωσ πρϊτα ξζκαψε τον κθςαυρό του, ζνα τςίγκινο κουτί με τα προςωπικά του αντικείμενα, δυο φωτογραφίεσ με τουσ γονείσ του και μια με τθν αδερφι του, ζνα αυτοκινθτάκι που του είχε χαρίςει και το λουλοφδι που φοροφςε θ Αγγελίνα, τθν θμζρα των γενεκλίων του Αντικείμενα μονάκριβα, που ςτθν ψυχι τθσ Αγγελίνασ κα μείνουν ακάνατα, όπωσ και θ μνιμθ του μοναδικοφ φίλου τθσ
ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΥ Α 2