Φιλοσοφία και Αισθητική των Μέσων ΙI

Φιλοσοφία και Αισθητική των Μέσων ΙI Τρίτη επανάσταση της πληροφορίας: Μέσα μαζικής ενημέρωσης [Μέρος 2 ο ] Διδάσκων: Ανδρέας Γιαννακουλόπουλος

Χρηματοδότηση Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό έχει αναπτυχθεί στα πλαίσια του εκπαιδευτικού έργου του διδάσκοντα. Το έργο «Ανοικτά Ακαδημαϊκά Μαθήματα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο» έχει χρηματοδοτήσει μόνο τη αναδιαμόρφωση του εκπαιδευτικού υλικού. Το έργο υλοποιείται στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Εκπαίδευση και Δια Βίου Μάθηση» και συγχρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση (Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο) και από εθνικούς πόρους. 1

Άδειες Χρήσης Το παρόν εκπαιδευτικό υλικό υπόκειται σε άδειες χρήσης Creative Commons 2

Επικαιρότητα Ο τηλέγραφος άλλαξε τον τρόπο που οι πληροφορίες διακινούνταν μέσα στην κοινωνία. Ο τηλέγραφος ήταν ένα νέο μέσο επιστημονικής επικοινωνίας, αν και τα περισσότερα μορφωμένα μυαλά των αρχών του 19 ου αιώνα δεν κατανοούσαν πλήρως τι ακριβώς ήταν η ηλεκτρική ενέργεια ή πως λειτουργούσε. Ο τηλέγραφος, η πρώτη πρακτική χρήση της ηλεκτρικής ενέργειας, αποσυνέδεσε την επικοινωνία από τη μεταφορά. Για να επικοινωνήσει κανείς, πλέον, δεν ήταν πλέον απαραίτητο να μεταφέρει και το μήνυμα.

Οι εφημερίδες αλλάζουν Ως αποτέλεσμα της εφεύρεσης του τηλέγραφου, οι εφημερίδες δεν θα είναι ποτέ ξανά οι ίδιες. Με τις στήλες των ειδήσεων να διαμορφώνονται από οικονομικούς παράγοντες, οι απόψεις θα βρουν καταφύγιο στο editorial. Στην ικανότητα να πληροφορεί τους αναγνώστες της, η εφημερίδα της μικρής πόλης θα έρθει πιο κοντά στον Τύπο της μεγαλούπολης.

Ο τηλέγραφος ταρακούνησε την εθνική οικονομία και άλλαξε επίσης τον τρόπο με τον οποίο τα νέα συγκεντρώνονται και διανέμονται. Ο τηλέγραφος βοήθησε: 1. στη μετατόπιση της έμφασης των εφημερίδων από την έκφραση της γνώμης με πάθος στην απλή διαπίστωση γεγονότων 2. έδωσε στις εφημερίδες της μικρής πόλης μια καλύτερη ευκαιρία να ανταγωνιστούν τις μεγάλες και τις απελευθέρωσε από τη σχέση εξάρτησης 3. μετέβαλε τον τρόπο που γράφονται οι ειδήσεις

Η ικανότητα της εφημερίδας σε μια μικρή πόλη να έχει την ίδια είδηση με τους μεγάλους αντιπάλους ήταν ενθαρρυντική και οδηγούσε προς τις συνεταιριστικές ειδήσεις. Ο τηλέγραφος έδωσε ένα σαφές παράδειγμα του πώς η διάχυση ενός εργαλείου επικοινωνίας δημιούργησε περισσότερους παραγωγούς πληροφοριών, διότι δεν ήταν πλέον απαραίτητο να διαβάσει κανείς μια εφημερίδα μεγάλης πόλης για να μάθει νέα πέραν της κοινότητάς του.

Ετυμολογία Η λέξη τηλέγραφος προέρχεται από την ελληνική γλώσσα και σημαίνει γράφω από απόσταση. Οι πρώτοι τηλέγραφοι Δύο Άγγλοι, ο Charles Wheatstone και ο William Cooke, έφτιαξαν ένα λειτουργικό τηλέγραφο που εγκαταστάθηκε στο Great Western Railway στην Αγγλία το 1843, αλλά η μεγαλύτερη φήμη πήγε στον Samuel Morse. Ο Morse συνειδητοποίησε ότι ηλεκτρικό ρεύμα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί ως βάση για έναν τηλέγραφο.

Η Western Union παίρνει το προβάδισμα Με τις πληροφορίες να κινούνται τώρα από πόλη σε πόλη με την ταχύτητα της αστραπής, οι τιμές των αγαθών έγιναν πιο ενιαίες, συνάρτηση της εθνικής προσφοράς και ζήτησης, αντί των τοπικών συνθηκών. Χάρη τόσο στον σιδηρόδρομο όσο και στον τηλέγραφο, οι τιμές μειώθηκαν. Ιδιαίτερα για το εμπόριο και την πολιτική, τα πιο ισχυρά έθνη του κόσμου συνδέονται και αυτά με έναν ιστό άμεσης πληροφόρησης. Ο ιστός αυτός δεν θα εξαλείψει παρανοήσεις ή πολέμους, αλλά θα μπορούσε να ειπωθεί ότι δημιούργησε μια ριζική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι λαοί αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον.

Ο ρόλος του τηλέγραφου στη μετάδοση ειδήσεων Η ικανότητά του να μεταδίδει ειδήσεις μεταμόρφωσε στο σύνολό της τη βιομηχανία εφημερίδας. Δεν άλλαξε μόνο την ταχύτητα με την οποία οι μητροπολιτικές εφημερίδες παρουσιάζουν τις ειδήσεις, αλλά και οι μικρότερες, αγροτικές εφημερίδες για πρώτη φορά θα μπορούσαν να μεταφέρουν την εθνική είδηση στους αναγνώστες τους, πριν από την άφιξη των εγγράφων της πόλης με το ταχυδρομείο.

Αλλαγές σύντομα ακολούθησαν και στη συλλογή ειδήσεων. Πριν την εμφάνιση του τηλέγραφου, μικρής κλίμακας, προσωρινές συμφωνίες συνεργασίας, τέθηκαν από κοινού για να επωφεληθούν των ειδικών συστημάτων μεταφοράς, όπως το άλογο ή τις μικρές βάρκες, τα ταχυδρομικά περιστέρια και τους φτερωτούς γλάρους. Οι περισσότερες εθνικές και διεθνείς ειδήσεις είχαν φθάσει στους εκδότες μέσω ταχυδρομείου, μέσω της ανταλλαγής εφημερίδων χωρίς ταχυδρομικά τέλη μεταξύ των εκδοτών.

Με τον ερχομό του τηλέγραφου, μερικές ιστορίες συνδέονταν, απευθείας από τον τόπο που διαδραματίζονταν, με μια τοπική εφημερίδα. Στη συνέχεια, αυτή η εφημερίδα διαμοιραζόταν μέσω ταχυδρομείου, επιτρέποντας σε συντάκτες πόλεων που δεν εξυπηρετούνται ακόμα από τον τηλέγραφο, να εκτυπώσουν τις πληροφορίες. Η ίδια η πληροφορία άλλαξε με τον ερχομό της τεχνολογίας.

Η ταχύτητα της διαδικασίας συλλογής ειδήσεων έγινε πιο σημαντική, αλλά για να μειωθεί το ολοένα και αυξανόμενο κόστος, η ταχύτητα επιτεύχθηκε θυσιάζοντας τις λεπτομέρειες της ιστορίας. Για λόγους οικονομικούς, οι δημοσιογράφοι προσπάθησαν να περιορίσουν τις ιστορίες τους με την κωδικοποίηση των αποστολών ειδήσεων. Οι συντάκτες ζητούσαν από τους ανταποκριτές να συνοψίσουν τις ειδήσεις και να στέλνουν τις λεπτομέρειες μέσω ταχυδρομείου.

Πρακτορεία Ειδήσεων Ο Charles Havas, το 1833, ξεκίνησε μια ευρωπαϊκή υπηρεσία ειδήσεων, με έδρα στο Παρίσι, χρησιμοποιώντας τα ταχυδρομεία και τα ταχυδρομικά περιστέρια. Ένας από τους υπαλλήλους του Havas, ένας Γερμανός, ο Bernard Wolff, σχηματίζει έναν ανταγωνιστικό οργανισμό. Το ίδιο έκανε και ένας άλλος Γερμανός πρώην εργαζόμενος του Havas, ο Paul Reuter, ο οποίος είχε αναπτύξει ένα ενδιαφέρον για την τηλεγραφία από την αρχή της δημιουργίας της.

Ο Reuter μετακόμισε στην Αγγλία όπου, μετά από μερικά χρόνια απογοήτευσης, ήταν σε θέση να οργανώσει μια ειδησεογραφική και εμπορική υπηρεσία πληροφοριών μέσω τηλεγράφου, ταχυδρομικών περιστεριών και σιδηρόδρομων. Αυτό έθεσε τα θεμέλια ενός από τα μεγαλύτερα ειδησεογραφικά πρακτορεία του κόσμου, το Reuters. Το 1869, οι τρεις οργανισμοί, που εδρεύουν πλέον στη Γαλλία, τη Γερμανία και την Αγγλία, αντί να ανταγωνίζονται έντονα, διαίρεσαν την ειδησεογραφική κάλυψη των γεγονότων του κόσμου μεταξύ τους, μια σύμπραξη που επέζησε μέχρι και την άνοδο του Τρίτου Ράιχ. Όταν το Τρίτο Ράιχ κατέρρευσε, μόνο το πρακτορείο Reuter επιβίωσε.

Το 1848, με κίνητρο την ταχύτητα του τηλεγράφου στην αποστολή ειδήσεων, και τέσσερα μόλις χρόνια μετά την εφεύρεσή του, έξι έντονα ανταγωνιστικές εφημερίδες στη Νέα Υόρκη δημιούργησαν την Associated Press. Εκτός από τον τηλέγραφο, χρησιμοποιούσαν επίσης και ταχυδρομικά περιστέρια. Το κανναβούρι ήταν φθηνότερο από το να πληρώνεις με την λέξη. Εξυπηρετώντας ένα αυξανόμενο πελατολόγιο με ποικίλες πολιτικές απόψεις, η Associated Press προσπάθησε να κρατήσει τους πελάτες της ευχαριστημένους με έναν τρόπο γραφής που δεν θα διακρίνεται από μεροληψία. Μια ουδέτερη, ψύχραιμη θεώρηση των γεγονότων, ήταν κάτι νέο στην αμερικανική δημοσιογραφία, αλλά η προσπάθειά για αμεροληψία από πλευράς Associated Press συνεχίστηκε. Τελικά, η αντικειμενικότητα έθεσε τον τόνο για τις περισσότερες ειδήσεις.

Με τον ίδιο τρόπο αντικαταστάθηκε και η παλαιά χρονολογική αφήγηση στα ρεπορτάζ από τη νεότερη, στην οποία τα πιο σημαντικά γεγονότα παρουσιάζονται πρώτα, ακολουθούμενα από άλλα γεγονότα κατά φθίνουσα σειρά σπουδαιότητας. Με την αποσύζευξη της πληροφορίας από τη μεταφορά, ο τηλέγραφος άλλαξε τον τρόπο με τον οποίο οι πληροφορίες μορφοποιήθηκαν και άλλαξε και τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονταν και χρησιμοποιούσαν τις πληροφορίες αυτές. Για τις μάζες, ο τηλέγραφος χρησίμευσε ως καταλύτης στο σχηματισμό του πρώτου αληθινού μέσου μαζικής επικοινωνίας στην ιστορία, στον τύπο της δεκάρας.

Αλλαγές στην Υπηρεσία Ο Thomas Edison εφηύρε μια συσκευή εκτύπωσης διπλής όψης, ώστε τα μηνύματα θα μπορούσαν να κινούνται σε αντίθετες κατευθύνσεις ταυτόχρονα κατά μήκος ενός μόνο καλωδίου. Κατά τον ίδιο τρόπο, ο Alexander Graham Bell εφηύρε το τηλέφωνο. Λίγα χρόνια αργότερα ήρθε ο τηλέτυπος, ένας εκτυπωτής με πληκτρολόγιο που μπορούσε να τυπώσει ειδήσεις σε μηχανογραφικό φύλλο χαρτιού με ταχύτητα 10 χαρακτήρες ανά δευτερόλεπτο.

Τηλέφωνο Η ζωή ήταν πιο περιορισμένη και αργή χωρίς το τηλέφωνο, πράγμα που δεν ήταν απαραίτητα πάντα κακό, παρόλο που θα μπορούσε να είναι μοναχική, ειδικά για το μεγάλο αγροτικό τμήμα του πληθυσμού. Ορισμένοι συνδρομητές θεωρούσαν το τηλέφωνο ως ένα σύμβολο κύρους που δεν πρέπει να μοιράζονται με τις κατώτερες τάξεις, λογική που αντιτίθεται σε κάθε διεύρυνση της πρόσβασης στο σύστημα του Bell από δημόσια τηλέφωνα με κερματοδέκτη ή τηλεφωνικούς καταλόγους διαθέσιμους στο ευρύ κοινό.

Για την πώληση των υπηρεσιών του, το σύστημα του Bell, έπρεπε να πείσει τους ανθρώπους ότι χρειάζονται ένα τηλέφωνο για τις επιχειρήσεις τους. Οι γιατροί και οι ιδιοκτήτες επιχειρήσεων απέκτησαν τηλέφωνο και στο σπίτι. Με την απόφαση για επέκταση στη γενική αγορά κατοικιών, ο Bell το διαφήμισε ευρέως για να δημιουργήσει μια εικόνα της αποτελεσματικότητας του τηλεφώνου, της βοήθειάς του σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης και της κοινωνικοποίησης που προσφέρει. Ο Bell, του οποίου η μητέρα και η μέλλουσα σύζυγός του ήταν κουφές, διαμόρφωσε το τηλέφωνο με βάση το ανθρώπινο αυτί. Στις 10 Μάρτη του 1876, ο Bell είπε στο βοηθό του από το διπλανό δωμάτιο, «Κύριε Watson, ελάτε εδώ. Σας θέλω.» Και έτσι γεννήθηκε το τηλέφωνο.

Το τηλέφωνο ως ένα πρώιμο ραδιόφωνο Ως ένας προάγγελος του ραδιοφώνου, το τηλέφωνο βρήκε εφαρμογή σε διάφορα ευρωπαϊκά έθνη ως πομπός ζωντανών μουσικών παραστάσεων. Οι πλούσιοι θαμώνες πλήρωναν για να ακούσουν όπερα, θεατρικές παραστάσεις και συναυλίες. Ο ήχος περνούσε από τα μικρόφωνα στα θέατρα και διαμοιραζόταν κατά μήκος των τηλεφωνικών καλωδίων στα ακουστικά. Μέσω τηλεφώνου προσφέρονταν επίσης εκκλησιαστικές ακολουθίες και πολιτικές ομιλίες.

Από το 1893, μέχρι να την αντικαταστήσουν οι ραδιοφωνικές εκπομπές, η υπηρεσία αυτή προσέφερε ένα καθημερινό πρόγραμμα σε χιλιάδες συνδρομητές, που συντονίζονταν στο ακουστικό. Το πρόγραμμα του ενσύρματου αυτού ραδιόφωνου θα μπορούσε επίσης να ακουστεί σε δημόσιους χώρους, όπως ξενοδοχεία, νοσοκομεία, εστιατόρια, χώρους αναμονής και οδοντιατρεία. Εκτός από την αποστολή φωνής κατά μήκος ενός καλωδίου, οι τηλεφωνικές γραμμές έστελναν και τυπωμένες λέξεις και εικόνες. Η εκτύπωση μέσω καλωδίου ήταν αρχικά γνωστή ως τηλέγραφος εκτύπωσης, στη συνέχεια ως τηλεγραφομηχανή και στη συνέχεια ως τηλέτυπος. Κύρια χρήση της ήταν η αποστολή ειδήσεων μέσω ενσύρματων δικτύων όπως το Associated Press και το Reuter. Η τεχνολογία είναι παρόμοια με εκείνη ενός τηλεγραφήματας, εκτός του ότι αντί για τελείες και παύλες, οι ηλεκτρικές ωθήσεις αντιπροσωπεύουν γράμματα, αριθμούς και σύμβολα.

Σήματα στον αέρα Η ιστορία του ραδιοφώνου χωρίζεται σε δύο διακριτές περιόδους κοινωνικής χρήσης, τη σημείο προς σημείο επικοινωνία και τη ραδιοφωνική μετάδοση. Η σημείο προς σημείο επικοινωνία ξεκίνησε ως ασύρματη τηλεγραφία και έγινε ασύρματη τηλεφωνία. Κάθε περίοδος οδήγησε στην επόμενη. Η καθεμία είχε τη δική της τεχνολογία, το δικό της σκοπό, τη δική της οικονομική υποστήριξη και το δικό της ήχο. Η ασύρματη τηλεγραφία, όπως ο τηλέγραφος, ήταν όλο τελείες και παύλες, ενώ η ασύρματη τηλεφωνία, όπως το τηλέφωνο, ήταν φωνές που σχημάτιζαν μηνύματα και μεταφέρονταν από το ένα σημείο στο άλλο. Η ραδιοφωνική μετάδοση, σκοπός της οποίας είναι η ενημέρωση και η ψυχαγωγία, μεταφέρει τις φωνές, τη μουσική και όλους τους άλλους ήχους, πηγαίνοντας από ένα σημείο σε πολλά σημεία.

Κοινωνικές Επιπτώσεις του ραδιοφώνου Η κεντρομόλος δύναμη του ραδιοφώνου που ενώνει το έθνος, προκύπτει από μια συνειδητή προσπάθεια να ασκήσει κυβερνητική ηγεσία, να διαδώσει την εθνική κουλτούρα και να μοιράσει πληροφορίες. Η χρήση μιας κοινής γλώσσας και μιας εθνικής προφοράς στη θέση των περιφερειακών διαλέκτων τείνει επίσης να κρατήσει ένα λαό ενωμένο. Από την άλλη πλευρά, το ραδιόφωνο κρατά τους ανθρώπους μακριά, όχι μόνο προσφέροντας μια ποικιλία των σταθμών, αλλά κάνοντας ό, τι κάθε μέσο, εκτοπίζει την άμεση επικοινωνία και στη θέση της τοποθετεί την διαμεσολαβημένη.

Ως πηγή πληροφόρησης, το ραδιόφωνο ήταν καθολικά ισχυρό, αν και σε πολλές χώρες σήμερα το ραδιόφωνο παραμένει αυστηρά υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης. Πολλές κυβερνήσεις χρησιμοποιούν εκπομπές ακριβώς για το σκοπό της επικοινωνίας με τους δικούς τους πολίτες.

Guglielmo Marconi Το 1894, ο Marconi ήταν σε θέση να ανοίξει και να κλείσει έναν διακόπτη για να στείλει ρεύμα μέσα από ένα συνοχέα και να ακουστεί ένα ηχητικό σήμα 30 πόδια μακριά. Μετά την κατασκευή μιας κεραίας, ο Marconi ήταν σε θέση να λάβει το ηχητικό σήμα περισσότερο από δύο μίλια μακριά από την άλλη πλευρά του λόφου. Σύμφωνα με την ιστορία, μια μέρα, κατά λάθος, άφησε μέρος της κεραίας του στο έδαφος, ενώ κρατούσε μέρος της στον αέρα. Προς έκπληξή του, το σήμα βελτιώθηκε πολύ.

Κάποια έθνη τοποθέτησαν το ραδιόφωνο σταθερά υπό τον έλεγχο της κυβέρνησης, μαζί με τις υπηρεσίες του τηλέγραφου και της τηλεφωνίας. Μόνο οι Ηνωμένες Πολιτείες μεταξύ των μεγάλων εθνών θα επέτρεπαν την ανάπτυξη και των τριών μέσων επικοινωνίας ως ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι οποίες υπόκεινται ελάχιστα σε κρατικές ρυθμίσεις. Οι πρώτοι ραδιοφωνικοί σταθμοί ήταν δωμάτια γεμάτα ηλεκτρικές συσκευές που συνδέονται με καλώδια και μπορούσαν να μεταδίδουν φωνή και μουσική, αλλά η πιστότητα ήχου είχε πολλές ελλείψεις.

Οι πρώτοι δέκτες ραδιοφώνου δεν ήταν φιλικοί. Ήταν μεγάλα, ογκώδη μεταλλικά κουτιά με πολλά κουμπιά, σωλήνες, καλώδια, και μία μεγάλη και δύσοσμη μπαταρία γεμάτη με οξύ. Το ραδιόφωνο δεν ήταν μέρος της καθημερινής ζωής του μέσου ανθρώπου. Αυτό ίσως οφείλεται στο γεγονός ότι οι περισσότεροι άνθρωποι δεν είχαν ποτέ ακούσει για αυτό. Επειδή το Πολεμικό Ναυτικό μερικές φορές θέλησε να στείλει μηνύματα σε διάφορα πλοία ταυτόχρονα, χωρίς τον κίνδυνο της απάντησης η οποία θα μπορούσε να φανερώσει τη θέση ενός πλοίου, κάποιος ανακάλυψε τη λέξη εκπομπή για να περιγράψει ένα μήνυμα που πηγαίνει σε πολλούς δέκτες χωρίς να απαιτείται μια απάντηση. Ήταν ένα ήσυχο ξεκίνημα για ίσως το πιο σημαντικό παράγοντα των μέσων του εικοστού αιώνα, την εκρηκτική ανάπτυξη της μονόδρομης επικοινωνίας.

Η γέννηση των ταινιών Το κοινό έπαιξε σημαντικό ρόλο στις ταινίες. Με τις αγορές εισιτηρίων, το κοινό επηρέασε την πορεία της ανάπτυξής τους. Όπως όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οι κινηματογραφικές ταινίες έχουν υποκαταστήσει την άμεση επαφή με τους άλλους ανθρώπους. Ο χρόνος που δαπανάται βλέποντας μια ταινία είναι ο χρόνος μακριά από άλλες ασχολίες, συμπεριλαμβανομένων των άμεσων δραστηριοτήτων με την οικογένεια και τους φίλους. Οι ταινίες είναι ενημέρωση, ένα συστατικό της εποχής της πληροφορίας.

Η κινηματογραφική ταινία συμβάλλει στην παγκόσμια τάση προς τη δημοκρατία. Οι κινηματογραφικές ταινίες έχουν ισχύ να ρίξουν τα εμπόδια μεταξύ των φυλών, θρησκειών, και εθνικοτήτων. Βοηθούν να στρέφουμε το βλέμμα μας από τοπικά και τοπικιστικά θέματα σε ευρύτερες προοπτικές. Καμία πολιτιστική δύναμη τέτοιας απήχησης δεν θα μπορούσε να εδραιωθεί χωρίς αντιπολίτευση. Σχεδόν από την αρχή, οι κινηματογραφιστές είχαν τους εχθρούς τους. Οι εκπρόσωποι του κλήρου κατάφεραν να κλείσουν κάποιες κινηματογραφικές αίθουσες.

Ο Dickson κατά τα έτη 1891 και 1892 εφηύρε τη μηχανή Kinetograph και τη μηχανοκίνητη Kinetoscope, η οποία έτρεχε 50 πόδια της ταινίας σε περίπου 30 δευτερόλεπτα. Στη Γαλλία, οι αδελφοί Lumiere, ο Louis και ο Auguste, ιδιοκτήτες μία επιχείρησης παραγωγής φωτογραφικών προϊόντων, είδαν ένα Kinetoscope σε επίδειξη στο Παρίσι και καταπιάστηκαν με τη βελτίωσή του. Αυτό το έκαναν με το Cinematographe τους, έναν συνδυασμό φωτογραφικής μηχανής, εκτυπωτή φιλμ και προβολέα.

Στις 28 Δεκεμβρίου 1895, τα αδέρφια Lumieres πρόβαλλαν τις πρώτες κινούμενες εικόνες στο κοινό στο υπόγειο του Παρισιού καφέ. Για ένα φράγκο το κομμάτι, το κοινό είδε ένα πρόγραμμα είκοσι λεπτών που αποτελούταν από δέκα ταινίες, συνοδεία πιάνου και κάποιο σχόλιο από τον πατέρα των Lumiere. Ο μόνος άλλος ήχος ήταν τα επιφωνήματα θαυμασμού του κοινού. Σε λίγο καιρό, μεγάλες ουρές σχηματίζονταν έξω από το καφενείο για να δουν την παράσταση.

Οι πρώτες Lumiere και Edison ταινίες ήταν σκηνές από την πραγματική ζωή: άνθρωποι σε ένα πάρκο, εργαζόμενοι που φεύγουν από το εργοστάσιο, ένας άντρας που παίζει βιολί, ένα μωρό που τρέφεται, μια παρέλαση. Με τον καιρό το κοινό κουράστηκε από αυτό. Οι κινηματογραφικές ταινίες θα μπορούσαν να έχουν καταλήξει ως μια ακόμη καινοτομία. Αυτό που έκανε τη διαφορά ήταν η φαντασία.