Σελίδα 27. Ημιυπαίθριος χώρος ει

Σελίδα 26 Βόρεια πτέρυγα δωματίων Στη βόρεια πτέρυγα της οικίας διαμορφώνονται πέντε ευρύχωρα δωμάτια(αι ΙΙΙ, αxvii III) και ανατολικά αυτών ένας χώρος με αδιευκρίνιστη κάτοψη(ηιι). Τα δωμάτια έχουν τετράγωνη κάτοψη, με εξαίρεση το δυτικό, που είναι ορθογώνιο με εμβαδόν 15,00τ.μ. Τα υπόλοιπα είναι ισομεγέθη με εμβαδόν 25,00τ.μ, εκτός από το κεντρικό που φτάνει τα 35,00τ.μ. Οι τοίχοι τους, κατασκευασμένοι από αργολιθοδομή και συνδετικό υλικό πηλόχωμα, σώζονται σε ύψος από 0,30μ. έως 0,70μ. Οι χώροι καλύπτονταν από πυκνό στρώμα καταστροφής, ιδιαίτερα περιμετρικά των τοίχων. Βοτσαλωτά δάπεδα αποκαλύφθηκαν στη ΝΑ γωνία του αιι σε ύψος 10,45μ. και στη ΝΔ γωνία του αι σε ύψος 10,48μ. Λίγο ψηλότερα βρέθηκαν τα δάπεδα των ανατολικών δωματίων σε ύψος 10,65μ. Η επικοινωνία της πτέρυγας με την αυλή επιτυγχάνεται μέσω μεγάλου ανοίγματος πλάτους 5,50μ. που διαμορφώνεται στη νότια πλευρά του κεντρικού δωματίου. Η εσωτερική επικοινωνία των χώρων ρυθμίζεται με θυραία ανοίγματα που αναπτύσσονται συνευθειακά στους εσωτερικούς τοίχους τους και διαμορφώνονται από την πρώτη σειρά της λιθοδομής. Το άνοιγμα μεταξύ των χώρων αxvii και ηιι, κλείστηκε, καταργώντας το δάπεδό τους σε μία υστερότερη επέμβαση επιδιόρθωση στην κάτοψη του κτιρίου. Δεν βρέθηκε είσοδος προς το δωμάτιο αιιι, ενώ προς τα βόρεια εντοπίστηκαν δύο ανοίγματα στα ανατολικά των δωματίων αxviiι και αxvii. Στο τελευταίο μάλιστα αποκαλύφθηκε μικρός λάκκος κοντά στον κατεστραμμένο τοίχο, που περιείχε τρεις όμοιες εφηλίδες. Επιμελημένο δάπεδο εξωτερικά του ανοίγματος επιβεβαιώνουν την ύπαρξή του. Είναι η πλουσιότερη πτέρυγα της οικίας σε κεραμική και μικροευρήματα. Στο κεντρικό και στα δύο δυτικά δωμάτια βρέθηκε μεγαλύτερη ποσότητα μελαμβαφούς κεραμικής, ενώ τα δύο ανατολικά δίνουν κυρίως όστρακα από αβαφή οικιακής χρήσης αγγεία και αμφορείς. Ανάμεσά τους υπήρχαν λίγα θραύσματα πήλινων σκευών, κάποια με εγχάρακτη διακόσμηση. Πολλά θραύσματα μολύβδινων πεταλόσχημων αντικειμένων, ένα με έκτυπη επιγραφή, βρέθηκαν στα δωμάτια αι και αιι. Λιγότερα ήταν τα σιδερένια εργαλεία και εγχειρίδια και πολλά τα χάλκινα νομίσματα στους δυτικούς χώρους.ένα ασημένιο νόμισμα βρέθηκε στο δάπεδο του χώρου αχviii. Συγκεντρωμένα θραύσματα ρητίνης και μάζες σιδήρου βρέθηκαν στον χώρο ηιι.

Σελίδα 27 Ημιυπαίθριος χώρος ει Πλούσια σε ευρήματα είναι και η στοά που διαμορφώνεται βόρεια της οικίας. Το μήκος του στρώματος καταστροφής φτάνει τα 30,00μ. ενώ το πλάτος του κυμαίνεται από 3,00μ. έως 5,00μ.(φωτ.30), ορίζοντας στεγασμένο χώρο κατά μήκος του εξωτερικού τοίχου του κτιρίου.το δάπεδο του χώρου είναι ψηλότερα από τον ορίζοντα χρήσης του κτηρίου. Είναι βοτσαλωτό και εμφανίζεται σε ύψος 10,81μ. στα δυτικά και σε 10,70μ. στα ανατολικά. Σε ένα σημείο, μπροστά από το θυραίο άνοιγμα του χώρου αχvii, ενισχύεται με στρωμένες τετράγωνες πλίνθους (φωτ.35). Αμέσως βόρεια βρέθηκε θησαυρός 25 χάλκινων νομισμάτων κρυμμένος κάτω από το δάπεδο(φωτ.65). Εκτός από τον προστατευτικό ρόλο της στοάς σε σχέση με τα βόρεια ανοίγματα του κτηρίου, κατασκευές και ευρήματα μαρτυρούν τον λειτουργικό της ρόλο. Βρέθηκε λίθινο θεμέλιο κυκλικής κατασκευής με διάμετρο 2,80μ. που καλύπτονταν από επίχωση ερυθρού πηλώδους χώματος (φωτ.39,59). Η επίχωση αυτή διαγράφει θολωτού σχήματος τομή που προέρχεται από την καταστροφή αντίστοιχου σχήματος ανωδομής.το δάπεδο της κατασκευής διαμορφώνεται από στρώση μικρών αποστρογγυλεμένων λίθων και δεν φέρει ίχνη καύσης.κανένα εύρημα δεν ταυτίζει τη χρήση της. Μία δεύτερη τετράγωνη κατασκευή, μικρών διαστάσεων, από κάθετα τοποθετημένες στρωτήρες κεράμους, έσωζε στο εσωτερικό της τμήμα ανεστραμμένου αμφορέα (φωτ.58). Στα δυτικά βρέθηκε μεγάλη συγκέντρωση από πήλινες αγνύθες διαφόρων σχημάτων και μεγεθών που προσδιορίζουν το χώρο των υφαντικών εργασιών στο κτήριο, που συμφωνεί με τη συνήθη θέση του στα Β ΒΔ των σπιτιών. Ανάμεσά τους βρέθηκε μικρός απανθρακωμένος πάσσαλος, που ίσως προέρχεται από αργαλειό. Από όλη την έκταση της στοάς συγκεντρώθηκε εξαιρετικά μεγάλη ποσότητα αβαφούς και μελαμβαφούς κεραμικής, καθώς και αρκετά θραύσματα πήλινων σκευών. Μεγάλος είναι και ο αριθμός των νομισμάτων και των λοιπών μεταλλικών μικροευρημάτων. Εγκάρσιο σε σχέση με την στοά, αναπτύσσεται αυλάκι μήκους 10,00μ. και πλάτους 1,00μ. που διαπερνά τον εξωτερικό τοίχο του κτηρίου και συνεχίζει στο εσωτερικό του μέχρι τα όρια του πίθου 25 (φωτ.56). Είναι στην ίδια ευθεία με ανάλογο στο εσωτερικό της αυλής, αλλά και με το αυλάκι Ι στα νότια του κτηρίου. Το εσωτερικό γεμίζεται με υλικό του στρώματος της στέγης.

Σελίδα 28 Χώρος ηι Στην ανατολική πλευρά του κτηρίου και παράλληλα των δωματίων αxvi και αxv διαμορφώνεται επιμήκης χώρος με εμβαδόν 60,00τ.μ. Τα όριά του στα ανατολικά δεν εντοπίστηκαν και ίσως εκτείνονται εκτός της απαλλοτριωμένης ζώνης. Στην επιφάνειά του βρέθηκαν λιγοστά θραύσματα κεραμίδων και δεν σώζει δάπεδο. Δεν βεβαιώνεται η στέγαση του χώρου. Τα πολυάριθμα ευρήματά του, που αφορούν κυρίως μάζες σιδήρου, θραύσματα ρητίνης και τεράστια ποσότητα αβαφούς και διακοσμημένης κεραμικής, διαμορφώνουν την εικόνα χώρου με ποικίλες δραστηριότητες Η χρήση του χώρου πριν την κατασκευή της οικίας Στο κεφάλαιο της στρωματογραφίας αναφερθήκαμε σε έναν ορίζοντα χρήσης που προηγείται της κατασκευής του κτηρίου. Τα οικοδομικά στοιχεία που αποκαλύφθηκαν είναι περιορισμένα και εκτείνονται στο βόρειο τμήμα της οικίας κάτω από τους τοίχους. Δεν βρέθηκαν τοίχοι ενός πρωιμότερου κτηρίου, αλλά στεγασμένες ημιυπαίθριες κατασκευές. Η πιο εντυπωσιακή βρέθηκε κάτω από τη ΒΑ γωνία των τοίχων της στοάς ζι (φωτ.67). Είναι σύνθετη κατασκευή που περιλαμβάνει έναν εξωτερικό κυκλικό δακτύλιο, διαμέτρου 2,00μ., από επάλληλες στρώσεις κεραμίδων. Στο εσωτερικό του διαμορφώνεται ορθογώνιος δίχωρος πυρήνας από στρώσεις πλίνθων. Οι δύο χώροι του ορίζονται από θραύσματα κεραμίδων, τμήματα πήλινου σκεύους με εμπίεστα αποτυπώματα όστρεων και τμήμα μεγάλου ηθμού με διαμπερείς οπές. Η είσοδος διαμορφώνεται στα ανατολικά από κάθετα τοποθετημένες κεραμίδες. Στο εσωτερικό του ορθογώνιου χώρου βρέθηκε στρώμα καύσης, πολλά υπολείμματα από δημητριακά και όσπρια που ταυτίζουν την χρήση της κατασκευής ως μαγειρική εστία. Γύρω από την επιφάνεια έδρασης και καύσης και εσωτερικά του κυκλικού δακτυλίου, βρέθηκε μεγάλη ποσότητα αβαφούς χρηστικής κεραμικής. Η θερμότητα παράγονταν από ξύλο σε δευτερογενή καύση (κάρβουνο), όπως φαίνεται από τις περιορισμένες διαστάσεις της εισόδου και της επιφάνειας καύσης. Ο δακτύλιος, με θερμομονωτικές ιδιότητες, προστάτευε την εστία από τις κλιματολογικές συνθήκες. Το προϊόν της καύσης παράγονταν πιθανότατα σε μία δεύτερη κατασκευή από κάθετες στρωτήρες κεράμους, που βρέθηκε σε απόσταση μικρότερη των 2,00μ. δυτικά της εστίας (φωτ.68). Μέρος της καταστράφηκε από την τοποθέτηση του πίθου 25. Στο εσωτερικό της βρέθηκε παχύ στρώμα καύσης και τμήματα απανθρακωμένου ξύλου. Δεν βρέθηκε κανένα άλλο εύρημα. Ο ορίζοντας χρήσης της διαμορφώνεται από πακτωμένα βότσαλα που διατηρούν δυνατή τη φωτιά. Δίπλα της σε απόσταση 1.00μ. εντοπίστηκε μικρός λάκκος με λίγα θραύσματα κεραμίδων στο εσωτερικό του.

Σελίδα 29 Βορειότερα αποκαλύφθηκε σειρά από εννέα στρωμένες πλίνθους τετράγωνου σχήματος με πλευρά 0,52μ. και πάχος 0,05μ (φωτ.66). Καλύπτουν επιφάνεια μήκους 4,50μ. με κατεύθυνση Δ.ΝΔ Α.ΒΑ Βρέθηκαν σε ύψος 10.47μ. έως 10,55μ., ελαφρώς ψηλότερα από τον ορίζοντα χρήσης της φάσης. Ο τελευταίος, όπως προαναφέρθηκε, κατασκευάζεται από αδρό στρωμένο χαλίκι σε ύψος περίπου 10,35μ. και εντοπίστηκε σποραδικά στα ΒΔ του χώρου της οικίας, αλλά και κοντά στη λιθόστρωτη αυλή του πιθεώνα. Τμήμα του ορίζοντα, στο εσωτερικό της οικίας και κάτω από το θεμέλιο τοίχου της, καλύπτονταν από επιφάνεια καύσης με υπολείμματα απανθρακωμένου ξύλου (φωτ.38). Επίσης κάτω από τμήμα τοίχου εντοπίστηκε μέρος της πρώτης από τα ανατολικά πλίνθου Αγρέπαυλις: Σχέδια JI A Ανατολικός τοίχος

Σελίδα 30 JI A Βόρειος τοίχος JI A Νότιος τοίχος

Σελίδα 31 JI Β Ανατολικός τοίχος JI Β Βόρειος τοίχος JI Β Δυτικός τοίχος αχv Βόρειος Τοίχος Τομή κάθετη ανατολική

Σελίδα 32 Τομή οριζόντια κεντρική κεντρική ΟΙΚΟΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ ΣΤΟΥΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ Περίβολος Ιδιαίτερα σημαντικό εύρημα με προβληματική ερμηνεία χρήσης, η αποσπασματική αποκάλυψη αργολιθοδομικού περιβόλου δυτικά του κτηρίου, ο οποίος λειτουργεί όπως επιβεβαιώνεται στρωματογραφικά, μετά την καταστροφή στο α τέταρτο του 3 ου π.χ. αιώνα (σχ.6) Εντοπίστηκε κάτω από το επιφανειακό στρώμα καλλιέργειας, που κατά τόπους περιείχε διαταράξεις από σύγχρονες επιχώσεις και σε μεγάλη έκταση καλύπτονταν από φερτό αμμοχάλικο που χρησιμοποιήθηκε για την επιχωμάτωση της περατωθείσας ανασκαφής. Ακολουθεί καμπυλόγραμμη πορεία με κατεύθυνση Ν. ΝΔ Β. ΒΑ και αποκαλύφθηκε σε μήκος 18,00μ., καθώς στα νότια συνεχίζει εκτός των ορίων απαλλοτρίωσης. Θεμελιώνεται στο φυσικό έδαφος, το οποίο συνίσταται από αποθέσεις αλλουβιακού υλικού και παρουσιάζει έντονη κλίση από Δ Α. Αναπτύσσεται παράλληλα προς τις υψομετρικές καμπύλες του εδάφους, στοιχείο που μας επιτρέπει την υπόθεση ότι διαμορφώθηκε στις υπώρειες χαμηλού λόφου που επιπεδοποιήθηκε από ανθροπωγενείς παράγοντες. Ωστόσο βεβαιώνεται από τη φυσική κλίση του εδάφους και την αντίστοιχη κατωφέρεια του στρώματος καταστροφής του περιβόλου (φωτ.69,70). Κατασκευασμένος από αργολιθοδομή με συνδετικό υλικό πηλόχωμα, σώζει την κατώτερη σειρά θεμελίωσης πλάτους 1,00μ. και ενισχύεται στο βόρειο τμήμα της ανατολικής(εξωτερικής) παρειάς του, από δύο εγκάρσια τοιχία με παράλληλη κατεύθυνση (Α Δ) και διαστάσεις 0,90Χ0,30μ τα οποία φαίνεται να ορίζουν την είσοδο στο χώρο που διαμορφώνει ο περίβολος. Αντίστοιχα στη δυτική παρειά του διαμορφώνεται με ενιαία δόμηση, μικρή προεξοχή που φαίνεται να λειτουργεί ως στοιχείο αντιστήριξης. Στα νότια διακόπτεται από σύγχρονο πλαστικό σωλήνα ύδρευσης ο οποίος διατρέχει όλον τον ανασκαφικό χώρο. Στα βόρεια καταστρέφεται από απόθεση χειμάρρου πρασινωπής απόχρωσης και αμμώδους σύστασης. Το στρώμα καταστροφής του συνίσταται από γκριζωπό χώμα αργιλώδους σύστασης με αρκετή περιεκτικότητα σε χαλίκι, υπολείμματα καύσης και ελάχιστα διάσπαρτα θραύσματα κεραμίδων που δεν στοιχειωθετούν ύπαρξη στέγης. Σε μεγάλη έκταση εξωτερικά του περιβόλου αποκαλύφθηκε το υλικό της κατεστραμμένης λίθινης ανωδομής του, που ακολουθεί την έντονη κατωφέρεια

Σελίδα 33 του φυσικού εδάφους και απέδωσε λιγοστά μικροευρήματα, κυρίως σιδερένια καρφιά και εξαρτήματα και ελάχιστη αβαφή κεραμική που καθιστά προβληματική την απόλυτη χρονολόγηση του. Τα στρώματα που ακολουθούν και εν μέρη καλύπτονται από τη λιθοριπή, εκτείνονται μέχρι το ανατολικό μέτωπο του περιβόλου και σημειακά κάτω από αυτό. Αφορούν τις επιχώσεις από τη λειτουργία και την καταστροφή της αγροικίας. Η περιορισμένη έκταση της ανασκαφικής έρευνας και η έλλειψη ευρημάτων δυσχεραίνουν την ερμηνεία της χρήσης του περιβόλου, η οποία πιθανόν συνδέεται με την οριοθέτηση και τη διαμόρφωση ενός ζωτικού χώρου ανθρωπογενούς δραστηριότητας όπως η αγροτική καλλιέργεια. Τάφος Απρόσμενο εύρημα κατά την παρακολούθηση εκσκαφής για την κατασκευή του δυτικού παράδρομου της γραμμής, ήταν η αποκάλυψη κτιστού κιβωτιόσχημου τάφου σε απόσταση 11,50μ. δυτικά του περιβόλου (σχ.7). Δυσάρεστη έκπληξη για μας ήταν το γεγονός ότι ο τάφος βρέθηκε συλημένος εξαιτίας της μικρής επίχωσης που τον κάλυπτε, καθώς εντοπίστηκε μόλις κάτω από το επιφανειακό στρώμα, που έχει σκουροκάστανη απόχρωση, αμμοαργιλώδη σύσταση και αρκετά χαλαρή υφή με μέτρια περιεκτικότητα σε μικρούς λίθους. Διαμορφώνεται με προσανατολισμό Α Δ μέσα στο φυσικό έδαφος που συνίσταται από διαφορετικής απόχρωσης και σύστασης αλλουβιακές αποθέσεις. Η απουσία λίθινης κάλυψης ίσως οφείλεται στο έργο των τυμβωρύχων όπως βεβαιωμένα και η καταστροφή της νότιας μακράς πλευράς του κιβωτίου. Το εσωτερικό γέμισμα του τάφου συνίσταται από καστανό αναμοχλευμένο χώμα, εξαιρετικά χαλαρό, με αρκετή περιεκτικότητα σε άμμο και λίγους μικρούς χαλικώδεις λίθους Το κιβώτιο του τάφου, εσωτερικών διαστάσεων 2,00Χ0,50μ. έχει μονολιθικά τοιχώματα στις στενές πλευρές του, από μία κάθετη αδροδουλεμένη πλάκα αντίστοιχα, που ενισχύονται εξωτερικά από μικρούς κροκαλοπαγείς λίθους. Η σωζόμενη βόρεια μακρά πλευρά του είναι κατασκευασμένη με επιμέλεια, από επάλληλες οριζόντιες σειρές ασβεστολιθικών πλακών με επεξεργασμένα μόνο τα εσωτερικά τους μέτωπα. Αφαιρώντας την εσωτερική επίχωση του τάφου και σε βάθος 0,30μ. από την ανώτερη επιφάνεια του εντοπίστηκαν σε τυχαία διάταξη ελάχιστα διάσπαρτα υπολείμματα οστών ενήλικα, το φύλο και ο προσανατολισμός του οποίου είναι αδύνατον να προσδιοριστούν. Η απουσία αρχαιολογικών επιχώσεων και τα λιγοστά αβαφή όστρακα που βρέθηκαν, καθιστούν προβληματική τη χρονολόγηση του. Τοιχία στο νοτιώτερο άκρο του χώρου Μετά τη δέσμευση του χώρου το 1997, διεξήχθησαν δοκιμαστικές τομές στην συνολική έκταση κατασκευής του τεχνικού έργου και άρχισαν ανασκαφικές εργασίες όπου οι τομές απέδιδαν ευρήματα.

Σελίδα 34 Τότε αποκαλύφθηκαν στο νότιο τμήμα του ανασκαφικού χώρου και σε απόσταση 55,00μ.νότια της αγροικίας, τρία αποσπασματικά τοιχία, τα οποία δεν φαίνεται να συλλειτουργούν με το κτήριο (σχ.2), όπως υποδεικνύουν οι επιχώσεις που αφαιρέθηκαν από την επιφάνεια τους και επιβεβαιώνουν τα κινητά ευρήματα. Η μελέτη της στρωματογραφίας, η αποκάλυψη πρωϊμότερης κεραμικής και ο διαφορετικός προσανατολισμός τους, πιστοποιούν την αυτόνομη λειτουργία τους που τοποθετείται πριν την κύρια φάση του κτηρίου. Η επίχωση τους συνίσταται από ανοιχτοκάστανο αργιλώδες και ιδιαίτερα σκληρό χώμα, με λίγες μικρές πέτρες και χαλίκι. Οι τοίχοι, εντοπίστηκαν σε βάθος 10,66μ. σε κακή κατάσταση διατήρησης και θεμελιώνονται πάνω σε στρώμα αλλουβιακών αποθέσεων, που ταυτίζεται ως φυσικό. Κατασκευασμένοι από αργολιθοδομή και συνδετικό υλικό πηλόχωμα, διατηρούν μόνο την κατώτερη σειρά της λιθοδομής τους και σώζονται σε μικρό μήκος. Έτσι είναι αδύνατη η ταύτιση της κάτοψης των χώρων που ορίζουν. Σε καλύτερη κατάσταση σώζεται τοίχος μήκους 2,80μ.και πλάτους 0,50μ. που αναπτύσσεται στον άξονα Β. ΒΔ Ν. ΝΑ. Σε μικρή απόσταση ΝΑ αυτού αποκαλύφθηκαν σπαράγματα δύο παράλληλων τοιχίων με μικρή απόκλιση από τον προηγούμενο, που είναι σχεδόν ολοκληρωτικά κατεστραμμένα. Βρέθηκε αρκετή αβαφής κεραμική οικιακής χρήσης, θραύσματα οξυπύθμενων εμπορικών αμφορέων και όστρακα μελαμβαφούς κεραμικής με εμπίεστη διακόσμηση. Ελάχιστα ήταν τα μικροευρήματα που αντιπροσωπεύονται κυρίως από σιδερένια καρφιά, ελάσματα και μάζες σιδήρου. Κατά την παράλληλη διάνοιξη δοκιμαστικών τομών βάθους 6,00μ. με σκαπτικό μηχάνημα, εντοπίστηκε δυτικά των τοίχων και κάτω από αλλουβιακό στρώμα, αρχαιολογική επίχωση με έντονη καύση. Στην περιορισμένη έκταση που αποκαλύφθηκε δεν απέδωσε οικοδομικά στοιχεία, ωστόσο η παρουσία θραυσμάτων κεραμικής επιβεβαιώνει την ανθρώπινη παρουσία στον χώρο σε πολύ πρωϊμότερη περίοδο. Η ανασκαφική έρευνα δεν προχώρησε σε αυτό το βάθος, καθώς ήταν απαγορευτικό το επίπεδο εκσκαφής για την κατασκευή του έργου. Λιθοστρώσεις στα βόρεια του χώρου Δύο σημειακές συγκεντρώσεις λίθων που αποκαλύφθηκαν βόρεια του κτηρίου αποδεικνύουν τη χρήση του χώρου μετά την εκτεταμένη καταστροφή στο α τέταρτο του 3 ου π.χ. αιώνα. Έχουν τις ίδιες επιχώσεις με τον περίβολο στα δυτικά και είναι μάλλον σύγχρονες με αυτόν. Σχετίζονται με στρώμα γκριζωπής απόχρωσης και αργιλώδους σύστασης που εντοπίστηκε σε περιορισμένη έκταση εξωτερικά του κτηρίου. Η πρώτη εντοπίστηκε σε απόσταση 5,00μ. από τον εξωτερικό τοίχο του πιθεώνα και σε ύψος 10,65μ.Πρόκειται για λιθοσωρό περιορισμένης έκτασης και ακανόνιστου περιγράμματος που διαμορφώνεται από αργούς λίθους μικρών και μεσαίων διαστάσεων σε πυκνή και κατά τόπους κανονική διάταξη. Εδράζεται στο στρώμα 1 α και κατά την αφαίρεση του βρέθηκε μελαμβαφής αμφορέας των μέσων του 2 ου π.χ. αιώνα.

Σελίδα 35 Η δεύτερη εκτείνεται σε απόσταση 4,00μ. βόρεια της οικίας και σε βάθος 11,20μ. (φωτ.71). Έχει καμπυλόγραμμο περίγραμμα (2,60Χ2,40μ.) και σχηματίζεται με σχετική επιμέλεια από μία στρώση αδροδουλεμένων λίθων σε πυκνή διάταξη, ανάμεσα στους οποίους τοποθετούνται μικροί κροκαλοπαγείς λίθοι. Στην επιφάνεια τους βρέθηκαν ελάχιστα θραύσματα κεραμίδων και πίθων, ενώ συλλέχθηκαν λιγοστά αβαφή όστρακα χρηστικών αγγείων, τμήμα πήλινου λεκανόσχημου σκεύους και γίγαρτα. Εδράζεται επίσης στο στρώμα 1 α και ταυτίζεται στρωματογραφικά με την παραπάνω συστάδα λίθων του 2 ου π.χ.αιώνα Αυλάκια Στο πλαίσιο των εργασιών για την κατασκευή κτιστού κιβωτιόσχημου αγωγού ομβρίων υδάτων, εντοπίστηκαν νότια της οικίας επτά επιμήκη ορύγματα (αυλάκια) πλάτους 0,80μ., που εκτείνονται παράλληλα στον άξονα Β. ΒΔ Ν. ΝΑ και στα βόρεια απολήγουν σχεδόν οριακά στα δωμάτια του κτηρίου.στα νότια συνεχίζουν εκτός των ορίων της απαλλοτρίωσης. Αποκαλύφθηκαν σε μήκος περίπου 10,00μ (σχ.8). Οι επιχώσεις που τα κάλυπταν ενοποιούνται με τη στρωματογραφία του κτηρίου και αφορούν διαδοχικά το επιφανειακό στρώμα καλλιέργειας, τα στρώματα 1 α και 1β καθώς και το στρώμα καταστροφής της πεσμένης στέγης. Το τελευταίο συνίσταται από ανοιχτό καστανό χώμα αργιλώδους σύστασης και μέτριας σκληρότητας με αρκετό χαλίκι και διάσπαρτα θραύσματα λιγοστών κεραμίδων που δεν αρκούν για να πιστοποιήσουν την ύπαρξη στέγης. Ανάμεσα τους βρέθηκαν λίγα τμήματα πλιθιών και πίθων και αρκετή ποσότητα κεραμικής μεγάλης τυπολογίας. Το μεγαλύτερο ποσοστό της αφορά αβαφή αγγεία οικιακής χρήσης, όπως χυτροειδή, μεταφορικά και οξυπύθμενους εμπορικούς αμφορείς, ενώ μεγάλη είναι η παρουσία μελαμβαφών επιτραπέζιων αγγείων και μικροευρημάτων. Υλικό του εντοπίστηκε και στο εσωτερικό των ορυγμάτων (φωτ.72). Δεν είναι σαφές αν ήταν ορατά κατά την καταστροφή του κτηρίου ή απλά το υλικό του στρώματος υποχώρησε βαθύτερα στην έκταση τους. Κάτω από το στρώμα της στέγης που αποκαλύπτεται με μεγάλη πυκνότητα σε βάθος μέχρι 0,20μ. από την ανώτερη επιφάνεια του, ακολουθεί καστανέρυθρο πηλώδες χώμα χωρίς ευρήματα που εντοπίζεται μέχρι την έδραση τους και στο νότιο τμήμα τους διαταράσσεται από χείμαρρο γκριζωπράσινης απόχρωσης και αμμώδους σύστασης με κατεύθυνση Α Δ. Τα 1 έως 7, αναπτύσσονται αμέσως νότια και δυτικά της οικίας, νότια των δωματίων αχιι έως αχιv, το μεσοδιάστημα ανάμεσα στο 2 και το 3 είναι μεγαλύτερο από τα υπόλοιπα και εκεί εντοπίστηκε ο λάκκος Λ24 με το κούρβουλο. Το 8 βρίσκεται αμέσως νότια της ΝΔ γωνίας της οικίας, κοντά στην ομάδα Π10 11, Λ14 ΣΤΡΩΜΑΤΟΓΡΑΦΙΕΣ

Σελίδα 36 ΒΟΡΕΙΑ ΠΑΡΕΙΑ ΝΟΤΙΑ ΠΑΡΕΙΑ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ ΠΑΡΕΙΑ Τα ορύγματα διαμορφώνονται στο αλλουβιακό στρώμα, που συνίσταται από γκριζωπό αμμώδες χώμα χαλαρής υφής με αρκετή περιεκτικότητα σε χαλίκι και επάλληλες αποθέσεις κροκαλοπαγών λίθων (φωτ.73). Παρόμοιο αυλάκι με ανάλογο προσανατολισμό εντοπίστηκε δυτικότερα σε απόσταση 17,00μ. από τα προηγούμενα, ανοιγμένο επίσης στο φυσικό έδαφος. Σε άμεση γειτνίαση εντοπίστηκε απανθρακωμένος κορμός δέντρου ενώ μεγάλος αριθμός γιγάρτων βρέθηκε στο εσωτερικό τους.

Σελίδα 37 Συγκεντρώσεις πίθων Νότια των κτηρίων αποκαλύφθηκαν 7 οξυπύθμενοι πίθοι και 6 μικροί λάκκοι που λόγω της θέσης και των ευρημάτων τους ερμηνεύτηκαν ως λάκκοι πιθαριών. Οι παραπάνω διατάσσονται σε μία σειρά ( πίθος 21,24 και λάκκοι 18,19,20,29) με κατεύθυνση Β.ΒΔ Ν.ΝΑ, που στοιχίζεται με τη δυτική στοά ζιι και σε δύο μικρές συστάδες (πίθος 10,11 και 12,13,14) που εντοπίζονται στον άξονα της δυτικής πτέρυγας της οικίας (φωτ.76). Διακρίνονται σε στεγασμένα και υπαίθρια, διαχωρισμός που δε φαίνεται να επηρεάζεται από την γειτνίαση τους με το κτήριο ή όχι. Στεγασμένες, όπως αποδεικνύεται από την ύπαρξη υλικού της πεσμένης στέγης, είναι οι ομάδες των πίθων 10, 11και 12, 13, 14 και αστέγαστοι ο πίθος 24 και οι λάκκοι 18, 19 και 20 που αναπτύσσονται στον ίδιο άξονα (φωτ.74,75). Υπαίθριοι είναι επίσης δύο λάκκοι με πήλινα τοιχώματα και επίπεδη βάση που βρέθηκαν σε απόσταση 10,00μ. δυτικά του πιθεώνα στον άξονα του νότιου τοίχου.