Μέθοδοι προεκτίμησης κατολισθητικού κινδύνου μέσω Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών: αξιολόγηση και εφαρμογή στο Νομό Μαγνησίας

Μέθοδοι προεκτίμησης κατολισθητικού κινδύνου μέσω Γεωγραφικών Συστημάτων Πληροφοριών: αξιολόγηση και εφαρμογή στο Νομό Μαγνησίας Landslide hazard pre-estimation methods using Geographic Information Systems: method evaluation and implementation in Magnissia prefecture. ΜΟΥΤΣΟΚΑΠΑΣ, Πρ. ΠΑΠΑΘΕΟ ΩΡΟΥ, Κ. ΜΑΡΓΑΡΗΣ, Β. Ν. ΚΛΗΜΗΣ, Ν. Σ. MSc Μηχανικός Γεωπληροφορικής & Τοπογραφίας Επίκ. Καθηγητής, Τμ. Γεωπληροφορικής&Τοπογραφίας, ΤΕΙ Σερρών ρ Σεισμολόγος, Ερευνητής Ι.Τ.Σ.Α.Κ. Αναπλ. Καθηγητής, Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών,.Π.Θ. ΠΕΡΙΛΗΨΗ : Ο νομός Μαγνησίας παρουσιάζει υψηλό βαθμό επικινδυνότητας κατολισθητικών φαινομένων με συχνότητα 8-34 περιστατικά ανά 100km 2 τα οποία σε πολλές περιπτώσεις επηρεάζουν κατοικημένες περιοχές, τμήματα του οδικού δικτύου ή άλλα τεχνικά έργα. Στην παρούσα εργασία γίνεται μια προσπάθεια αξιολόγησης της αξιοπιστίας μεθοδολογιών εκτίμησης κατολισθητικού κινδύνου μέσω της σύγκρισης των αποτελεσμάτων τους με καταγεγραμμένα συμβάντα με περιοχή εφαρμογής το νομό Μαγνησίας. Οι μεθοδολογικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιήθηκαν περιέλαβαν την προσαρμοσμένη σε Ελληνικά δεδομένα μεθοδολογία της FEMA (USA), την τροποποιημένη μεθοδολογία Newmark και τον υπολογισμό του συντελεστή ασφαλείας F s. ABSTRACT: The probability of hazardous landslides in the area of Magnissia is relatively high with a frequency of 8-34 events for every 100km 2 Those events, affect in many cases,urban areas, the road network or other assets. In this paper, an effort is made to evaluate the applicability, the accuracy and the reliability of different landslide hazard estimation methodological approaches, by comparing their results with actual recorded landslides that occurred in the area of Magnissia prefecture. The methodological approaches adopted in this paper include the HazUS methodology proposed by FEMA (USA) as it has been adapted to Hellenic data, the Newmark modified methodology and the computation of the static factor of safety F s. 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο νομός Μαγνησίας έχει έκταση 2.360km 2 και βρίσκεται στο νοτιοανατολικό τμήμα της Περιφέρειας της Θεσσαλίας. Ο υπόψη νομός, μαζί με την Πιερία, Ηλεία, Εύβοια και υτική Ελλάδα κατατάσσονται στην πρώτη πεντάδα περιοχών με τον υψηλότερο βαθμό επικινδυνότητας σε κατολισθήσεις. Έχει πληγεί κατ επανάληψη από πολλά κατολισθητικά φαινόμενα, τα οποία αποτελούν ένα φυσικό φαινόμενο που συμβαίνει σε τακτική βάση, στα πλαίσια της αδιάκοπης εξέλιξης του γήινου αναγλύφου αλλά και της ανθρωπογενούς παρέμβασης. Γνωρίζοντας το βεβαρημένο ιστορικό του Νομού Μαγνησίας, σε θέματα αστοχιών λόγω κατολισθητικού κινδύνου, κρίθηκε σκόπιμη η επιστημονική διερεύνηση του φαινομένου και η προσπάθεια εκτίμησης του κατολισθητικού κινδύνου σε επίπεδο πρoεκτίμησης. Στα πλαίσια της παρούσας εργασίας γίνεται μια συστηματική προσπάθεια, για συμβολή στην αντιμετώπιση του ζητήματος των αστοχιών στο νομό και αντιστοίχως στην προστασία της ζωής, της υγείας και της περιουσίας του πολίτη. 2. ΓΕΩΛΟΓΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕΙΣΜΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ Η γεωλογική δομή μιας περιοχής παίζει σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση των 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 1

γεωτεχνικών αστοχιών, δεδομένου ότι ελέγχει πολλούς από τους παράγοντες, οι οποίοι καθορίζουν την ευστάθεια των πρανών. Η γεωλογική δομή της Ανατολικής Θεσσαλίας, σύμφωνα με τους γεωλογικούς χάρτες του Ι.Γ.Μ.Ε. κλίμακας 1:50.000, περιλαμβάνει αλλουβιακές αποθέσεις, κώνους κορημάτων, κροκαλοπαγή, προσχώσεις, ηφαιστειακά πετρώματα, λιμναίες και ποταμοχερσαίες αποθέσεις, ολισθόλιθους, φλύσχη, ασβεστόλιθους, σχιστόλιθους, μάρμαρα, γνεύσιους και οφιολιθικά πετρώματα Σχήμα 1. Η Μαγνησία αποτελεί ένα τεκτονικό εργαστήριο με βάση την ενεργό τεκτονική που χαρακτηρίζει την ευρύτερη περιοχή. Η περιοχή αποτελεί μία από τις πλέον σεισμικά ευαίσθητες περιοχές του Ελληνικού χώρου αν λάβουμε υπόψη τη μορφολογία της περιοχής που διαμορφώνεται από συστήματα τεκτονικών κεράτων και βυθισμάτων. Αναλυτικότερα έχουμε το βύθισμα του Αλμυρού - Παγασητικού και το τεκτονικό κέρας της Όρθρυος που ακολουθούν τη γενική διεύθυνση Α, το τεκτονικό κέρας της χερσονήσου του Πηλίου κατά τη διεύθυνση Β - ΝΑ και το βύθισμα του διαύλου των Ωρεών - Τρικερίου το οποίο ακολουθεί ΑΒΑ - Ν διεύθυνση. Από τα διαθέσιμα σεισμολογικά δεδομένα για το νομό Μαγνησίας και με βάση το σεισμικό κατάλογο του Παπαζάχου, προκύπτει ότι η περιοχή του νομού Μαγνησίας βρίσκεται σε ζώνη με υψηλή σεισμική δράση. Το μέγιστο Μέγεθος σεισμού με επίκεντρο το Νομό είναι Μ=6.8 στις 8 Μαρτίου 1957 στην περιοχή Βελεστίνου και η μέγιστη μακροσεισμική ένταση που έχει παρατηρηθεί στην περιοχή του νομού είναι X βαθμοί της κλίμακας Mercalli στις 20 Ιανουαρίου 1905, ενώ συνολικά έχουν συμβεί (12) σεισμοί με μέγεθος Μ 6.0 ενώ υπήρξαν 5 θύματα κατά το χρονικό διάστημα 1743-1980. Σχήμα 1. Γεωλογικός χάρτης του Νομού Μαγνησίας Figure 1. Geologic map of the Prefecture of Magnesia 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 2

3. ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΩΝ ΕΚΤΙΜΗΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΤΟΛΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΕΠΙ ΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Στη διεθνή βιβλιογραφία έχουν καταγραφεί δεκάδες παράγοντες που προκαλούν τις κατολισθήσεις, με καθοριστικούς παράγοντες ενεργοποίησης των φαινομένων στον νομό Μαγνησίας: την ενεργό τεκτονική που χαρακτηρίζει την ευρύτερη περιοχή, την υψηλή σεισμική δράση, τα έντονα τεκτονισμένα και αποσαθρωμένα πετρώματα, τον μεγάλο σε πάχος μανδύα αποσάθρωσης, τα έντονα καιρικά φαινόμενα με τις υψηλές τιμές βροχόπτωσης και τέλος την ανθρωπογενή παρέμβαση που θεωρείται καθοριστική και επιταχύνει ή ενεργοποιεί την εκδήλωση των κατολισθήσεων. Με βάση τα παραπάνω, επελέγησαν οι μέθοδοι εκτίμησης των κατολισθήσεων που χρησιμοποιήθηκαν για την εκτίμηση του κατολισθητικού κινδύνου στον Νομό. Οι μεθοδολογικές προσεγγίσεις που χρησιμοποιήθηκαν περιλαμβάνουν την μεθοδολογία της FEMA όπως αυτή τροποποιήθηκε για να χρησιμοποιηθεί σε περιοχές του Ελλαδικού χώρου, την τροποποιημένη μεθοδολογία κατά Newmark, η οποία υπολογίζει τις προκαλούμενες ανελαστικές μετακινήσεις υπό σεισμικά φορτία και τη μεθοδολογία του υπολογισμού του συντελεστή ασφαλείας F S, με την οποία υπολογίζεται ο συντελεστής ασφαλείας έναντι ολίσθησης και συνεπώς ο αντίστοιχος κίνδυνος αστοχίας σε στατικές συνθήκες λειτουργίας πρανούς ή και σε ακραίες υδραυλικές συνθήκες και ακόμη, σε ορύγματα όπου υπάρχει η ανθρώπινη παρέμβαση. 3.1 Εκτίμηση της επικινδυνότητας με βάση τον υπολογισμό του συντελεστή ασφαλείας πρανούς (F s ) Για τον υπολογισμό του συντελεστή ασφαλείας, F s, δημιουργήθηκε χωρική βάση δεδομένων που περιέλαβε τις παραμέτρους της αντίστοιχης εξίσωσης υπολογισμού του F s,. Ως ανάγλυφο χρησιμοποιήθηκε το Ψηφιακό Μοντέλο Εδάφους (DΤΜ) το οποίο κατασκευάστηκε με βάση τοπογραφικά διαγράμματα της Γ.Υ.Σ κλίμακας 1:50000 και σημεία του Τριγωνομετρικού δικτύου. Ο γεωλογικός χάρτης της περιοχής έρευνας (Νομός Μαγνησίας) κατασκευάσθηκε με βάση τους αντίστοιχους Γεωλογικούς Χάρτες του Ι.Γ.Μ.Ε. κλίμακας 1:50000. Tα μηχανικά χαρακτηριστικά του βραχώδους υποβάθρου καθορίστηκαν από τη βάση δεδομένων που υποστηρίζει το λογισμικό RocLab (Rocscience Inc, 2007) που είναι βασισμένο στα γενικευμένα κριτήρια αστοχίας κατά Hoek- Brown. Άλλες παράμετροι είναι: το κορεσμένο ποσοστό του στρώματος του σχηματισμού (block) που αστοχεί, το οποίο, σε πολλές περιπτώσεις αντιστοιχεί στο πάχος του ελουβιακού μανδύα που καλύπτει τους βραχώδεις σχηματισμούς, καθορίστηκε με βάση το ύψος βροχής στην περιοχή, και τέλος, το πάχος του στρώματος του σχηματισμού (block) που αστοχεί, καθορίστηκε με βάση το είδος του γεωλογικού σχηματισμού και τη μορφολογική κλίση του πρανούς (º), σύμφωνα με μελέτες και μετρήσεις που έχουν γίνει στην περιοχή Πίνακας 1. Πίνακας 1. Μέγιστο πάχος της πλάκας που αστοχεί (t) με βάση τη μορφολογική κλίση (º). Table 1. Τhe slope-normal thickness of the failure slab (t) correlated to the slope angle (º). Μορφολογική κλίση (º) Πάχος πλάκας (t) 90º 80º t=0.0m 80º 70º t=1.0m 70º 60º t=1.5m 60º 50º t=2.0m 50º 40º t=2,5m 40º 30º t=4,0m 30º 0º t=10m Για τον καθορισμό του κορεσμένου σε νερό, ποσοστού του στρώματος του σχηματισμού που αστοχεί, χρησιμοποιήθηκε εύρος τιμών που αφορούσε τον κορεσμό σε στατικές συνθήκες λειτουργίας πρανούς, (m=10% και m=50%), έως ακραίες υδραυλικές συνθήκες, m=100% Σχήμα 2. Οι τιμές αυτές αντιστοιχούν σε βροχόπτωση <20mm για ποσοστό κορεσμού 10%, >20mm για ποσοστό κορεσμού 50% και >58.5mm για ποσοστό κορεσμού 100% με πιθανότητα 50,6% να συμβεί τέτοιο ακραίο γεγονός, δηλαδή 1 γεγονός στα 2 χρόνια (Π. Νάστος, 2007: προσωπική επικοινωνία). Οι θεματικοί χάρτες αποτυπώνουν σε κάθε σημείο του Νομού Μαγνησίας τον συντελεστή ασφαλείας F s, με βάση την Εξίσωση 1 : c ' tan ' m w tan ' FS (1) tsin a tan tan 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 3

Σχήμα 2. Συντελεστής ασφαλείας F s σε ακραίες υδραυλικές συνθήκες (m:100%) Figure 2. Factor of Safety under saturation (m:100%) όπου φ': η ενεργή γωνία τριβής (º), c : η ενεργή συνοχή του υλικού (kpa), a: η μορφολογική κλίση (Deg), γ: το ειδικό βάρος του υλικού (kn/m3), γ w : το ειδικό βάρος του νερού (kn/m3), t: το πάχος της πλάκας που αστοχεί (m) και m: το κορεσμένο σε νερό ποσοστό, της πλάκας που αστοχεί (%). εδομένου ότι οι αστοχίες (κατολισθήσεις) καταγράφηκαν σε ορύγματα οδοποιίας (τεχνητά πρανή) των οποίων η κλίση δεν μας ήταν γνωστή, υιοθετήθηκε ως κλίση των ορυγμάτων υ:β=2:1. Η παραπάνω κλίση επιλέχθηκε ως η πλέον πιθανή να έχει χρησιμοποιηθεί κατά την κατασκευή των οδών, λαμβάνοντας υπόψη τη βραχώδη σύσταση της περιοχής, σε συνδυασμό με τα απότομα πρανή του Πηλίου. 3.2 Η μεθοδολογική προσέγγιση της FEMA Η μεθοδολογική προσέγγιση που χρησιμοποιεί η Federal Emergency Management Agency για την αποτύπωση της μόνιμης εδαφικής μετακίνησης για επιφανειακού τύπου κατολισθήσεις υπό σεισμικά φορτία, υπολογίζεται με βάση την Εξίσωση 2 : E[PGD] = E [A c /PGA] x PGA x n (2) όπου E[A c /PGA] οι αναμενόμενες μετακινήσεις (cm/cycle) που δίνονται από το Σχήμα 4, PGA η κορυφαία εδαφική επιτάχυνση (g) που υπολογίζεται με τους εμπειρικούς τύπους εκτίμησης της Εξίσωσης 3 και Εξίσωσης 4, που προτείνει ο (Skarlatoudis et al., 2003) και n: ο αριθμός των κύκλων που δίνεται από την Εξίσωση 5 κατά (Seed and Idriss, 1982). 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 4

Σχήμα 3. Σενάριο υπολογισμού συντελεστή ασφαλείας σε στατικές και ακραίες υδραυλικές συνθήκες που αφορά σε ορύγματα οδοποιίας με κλίση υ:β=2:1 Figure 3. Scenario of calculate safety factor under static conditions partially and fully saturated referring to cut slope inclination vertical: horizontal l= 2:1 log PGA 0.86 0.45M 1.27 1 2 2 2 In( R h ) 0.10F 0.06S 0.286 (4) όπου PGA: η κορυφαία εδαφική επιτάχυνση (cm/sec 2 ), M: η σεισμική ροπή, R: η επικεντρική απόσταση σε km, h: το εστιακό βάθος σε km, F: η μεταβλητή που αφορά στον εστιακό μηχανισμό και S: η μεταβλητή που αφορά στις τοπικές εδαφικές συνθήκες. n=0.3419m 3-5.5214M 2 +33.6154M-70.7692 (5) Σχήμα 4. Σχέση μεταξύ των αναμενόμενων μετακινήσεων και του λόγου της κρίσιμης επιτάχυνσης (A C ) ως προς την κορυφαία εδαφική επιτάχυνση (PGA). Figure 4. Relationship between displacement factor (d/a is ) and the ratio of critical acceleration over PGA (A c /PGA). log PGA 1.07 0.45M 1.35 In( R 6) 0.09F 0.06S 0.286 (3) όπου Μ το μέγεθος της σεισμικής ροπής Το μέγεθος του συγκεκριμένου σεισμού έχει υπολογισθεί με βάση την πιθανολογική εκτίμηση της σεισμικής επικινδυνότητας και την εφαρμογή της από-άθροισης (de-aggregation) για την περιοχή της Μαγνησίας όπου για περίοδο επανάληψης T R =475 χρόνια, με βάση τα σεισμολογικά στοιχεία της περιοχής, υπολογίζεται το χαρακτηριστικό σεισμικό μέγεθος για την αντίστοιχη περίοδο επανάληψης. Με βάση τα παραπάνω, 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 5

Σχήμα 5. Μόνιμες εδαφικές μετακινήσεις για επιφανειακού τύπου ολισθήσεις (ανώτερο όριο). Figure 5. Permanent Ground Displacements for shallow type landslides (Upper Bound) υπολογίστηκε η ανελαστική εδαφική μετακίνηση για σεισμικό μέγεθος Μ=6.3, με περίοδο επανάληψης Τ R =475 και με πιθανότητα P 475 =4.4% να συμβεί στα επόμενα 100 χρόνια Σχήμα 5. Στο σχήμα 4 η μέση κορυφαία επιτάχυνση της ολισθαίνουσας μάζας,: a is PGA (επιφανειακές και περιορισμένης έκτασης κατολισθήσεις). 3.3 Υπολογισμός μετακινήσεων με βάση την τροποποιημένη μεθοδολογία Newmark Η τροποποιημένη μεθοδολογία κατά Newmark για τον υπολογισμό των ανελαστικών μετακινήσεων Σχήμα 6 αποτελεί έναν δείκτη σεισμικής συμπεριφοράς, για πρανή με κλίση >10º. Οι ανελαστικές (μόνιμες) μετακινήσεις από σεισμικά φορτία, υπολογίζονται ως συνάρτηση της κρίσιμης επιτάχυνσης (A c ) και της έντασης κατά Arias (I a ), σύμφωνα με την Εξίσωση 6. logd n 1.521logIa 1.993logA 1.546 C (6) όπου D n οι μετακινήσεις κατά Newmark (cm), I α η ένταση κατά Arias (m/sec) Εξίσωση 5 και A C η κρίσιμη επιτάχυνση. I 2 0 at () dt 2g (7) 0 όπου I ο ένταση κατά Arias (1970), π = 3.14, g επιτάχυνση της βαρύτητας και a(t) η χρονοϊστορία της επιτάχυνσης. 4. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΩΝ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΜΑΓΝΗΣΙΑΣ Σύμφωνα με τη μεθοδολογία του συντελεστή ασφαλείας F S και τα αποτελέσματα που συστηματοποιούνται με τη μορφή των 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 6

σχετικών θεματικών χαρτών, διαπιστώνεται ότι το περίπου 1.0% (23.6km 2 ) της συνολικής έκτασης του νομού Μαγνησίας, σε στατικές συνθήκες με ακραίες υδραυλικές συνθήκες Στον χάρτη κατολισθητικής επικινδυνότητας σύμφωνα με την κατάλληλα προσαρμοσμένη στα ελληνικά δεδομένα, μεθοδολογική προσέγγιση της FEMA, Σχήμα 6. Χάρτης με τις προεκτιμώμενες κατά Newmark ανελαστικές μετακινήσεις (cm) φυσικών πρανών, υπό σεισμικό φορτίο. Figure 6. Map showing predicted Newmark displacements (cm) on natural slopes under seismic loads. (m=100%), παρουσιάζουν αστοχία, ήτοι F s <1.0. Πρόκειται για περιοχές με φυσικά πρανή με μεγάλη κλίση. Στα ίδια πλαίσια, υπολογίζεται ο συντελεστής ασφαλείας F S σε τεχνητά πρανή όπου η ανθρωπογενής παρέμβαση με την μορφή διάνοιξης οδών επιτάχυναν ή ενεργοποίησαν την εκδήλωση κατολισθήσεων στις αντίστοιχες θέσεις. Έτσι, για 67 καταγεγραμμένες κατολισθήσεις σε τεχνητά πρανή, υπολογίσθηκε ο αντίστοιχος συνελεστής ασφαλείας F S, με κλίση ορυγμάτων υ:β=2:1. Στην περίπτωση αυτή, η πρόβλεψη αστοχιών (κατολισθήσεων) η οποία επετεύχθη, έφτασε σε ποσοστό επιτυχίας 88%, ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό για την απλοποιητική προσέγγιση του φαινόμενου. αποτυπώνονται σε κάθε σημείο του νομού Μαγνησίας, οι μόνιμες εδαφικές μετακινήσεις (cm). Η προσέγγιση αυτή, παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον, επειδή ποσοτικοποιεί το θέμα της επιδεκτικότητας των γεωλογικών σχηματισμών σε κατολίσθηση υπό σεισμικό φορίο. Τα αποτελέσματα που αξίζουν περαιτέρω διερεύνησης και σχολιασμού, με τιμές μετακινήσεων >5cm, εμφανίζονται σχεδόν στο σύνολό τους, στο νότιο Πήλιο, περιοχή στην οποία έχουν εκδηλωθεί κατ επανάληψη κατολισθητικά φαινόμενα. Απότομα πρανή και αποσαθρωμένοι βραχώδεις σχηματισμοί, κάτω από το καθεστώς της διάβρωσης αποτελούν τις επικίνδυνες περιοχές εκδήλωσης κατολισθήσεων. Σύμφωνα με την τροποποιημένη μεθοδολογία κατά Newmark, οι τιμές των 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 7

μετακινήσεων που υπολογίσθηκαν είναι μάλλον χαμηλές, έως 6cm, αλλά θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι αναφέρονται σε μόνιμες μετακινήσεις λόγω σεισμικών φορτίων, οπότε η μοναδική σύγκριση που μπορεί να γίνει είναι με τη μεθοδολογική προσέγγιση της FEMA. 5. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Η εφαρμογή 3 διαφορετικών προσεγγίσεων για την εκτίμηση του κατολισθητικού κινδύνου στα φυσικά πρανή του νομού Μαγνησίας έδειξε ότι και οι τρεις μεθοδολογίες δίνουν απο ποιοτική άποψη, λιγότερο ή περισσότερο αξιόπιστα αποτελέσματα σε ότι αφορά στην εκτίμηση του κατολισθητικού κινδύνου. Οι διαφοροποιημένες τιμές των εκτιμώμενων ανελαστικών μετακινήσεων για σεισμικά φορτία κατά Newmark και FEMA, είναι μάλλον αιτιολογημένο, καθώς ο τρόπος υπολογισμού τους διαφέρει. Για να υπάρξει δυνατότητα συγκριτικής αξιολόγησής τους απαιτείται η εφαρμογή τους σε περιοχές όπου έχουν σημειωθεί αστοχίες πρανών λόγω σεισμικής διέγερσης. Σε ότι αφορά τα τεχνητά πρανή, η μέθοδος υπολογισμού του συντελεστή ασφαλείας F S, μπορεί να βαθμονομηθεί με σχετική ακρίβεια και αποδεικνύεται ότι δίνει τη δυνατότητα εκτίμησης του κατολισθητικού κινδύνου με ικανοποιητική αξιοπιστία, δεδομένου ότι τα αποτελέσματα της συγκεκριμένης μεθοδολογίας καλύπτουν το 88% των περιπτώσεων αστοχιών που έχουν καταγραφεί στα ορύγματα της περιοχής. Αν ληφθεί υπόψη ότι η εκτίμηση του κατολισθητικού κινδύνου με βάση τον υπολογισμό του συντελεστή ασφαλείας, λαμβάνει υπόψη ως αποσταθεροποιητικό παράγοντα την παρουσία του νερού και τα στατικά φορτία, ενώ οι μεθοδολογίες των Newmark και FEMA, αναφέρονται στα σεισμικά φορτία, προκύπτει ότι ο συνδιασμός και όλων των άνω μεθοδολογιών είναι απαραίτητος, ώστε να εκτιμηθεί με ασφάλεια και ικανοποιητική αξιοπιστία, ο κατολισθητικός κίνδυνος σε μια ευρεία περιοχή. 6. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Edwin L. Harp, John A. Michael, and William T. Laprade, (2006), Shallow-Landslide Hazard Map of Seattle, published in published in USGS, Washington, pp. 1-23. Federal Emergency Management Agency FEMA, (2002), Technical manual for HAZUS99, Service Release 2 (SR2), Potential Earth Science Hazards, pp. 1-65. Hoek, E., Carranza-Torres, C.T., and Corkum, B. (2002), Hoek-Brown failure criterion 2002 edition, Proc. North American Rock Mechanics Society meeting in Toronto. ΛΕΚΚΑΣ, Ε., (1990) - Μελέτη κατολισθητικών φαινομένων Νομού Μαγνησίας, 172 σελ. Makdisi, F. I. and Seed, H. B., 1978. "Simplified Procedure for Estimating Dam and Embankment Earthquake-Induced Deformations", Journal of the Geotechnical Engineering Division, American Society of Civil Engineers, vol. 104, No. GT7, July, pp. 849-867. Μουτσοκάπας Π., (2005) ιπλωματική εργασία. ιαχείριση σεισμικού κινδύνου με το λογισμικό HAZUS. Τμήμα Γεωπληροφορικής και Τοπογραφίας, 104 σελ., Σέρρες. Μουτσοκάπας Π., (2009), Μεταπτυχιακή διατριβή ειδίκευσης «Μέθοδοι διαχείρισης γεωτεχνικών κινδύνων. Αξιολόγηση και εφαρμογή στο Νομό Μαγνησίας.», 163σελ.., Αθήνα. Newmark, N. M., (1965), "Effects of Earthquakes on Dams and Embankments", Geotechnique, vol. 15, no. 2, pp. 139-160. Παπαζάχος, Β., Παπαζάχου, Κ., (2003), - Οι σεισμοί της Ελλάδος, 286σελ. RockLab User s Guide, (2007), Numerical modelling for rock mechanics, pp. 1-25. Seed, H. B. and Idriss, I. M. 1982. "Ground Motions and Soil Liquefaction During Earthquakes", Earthquake Engineering Research Institute, Oakland, California, Monograph Series, p. 13. Skarlatoudis, A.A., C.B. Papazachos, B.N. Margaris, N. Theodulidis, Ch Papaioannou, I. Kalogeras, E.M. Scordilis and V. Karakostas (2003) Empirical peak ground motion predictive relations for shallow earthquakes in Greece, Bull Seism. Soc. Am., 93, 2591-2603. Wieczorek, G. F., Wilson, R. C. and Harp, E. L., (1985), "Map of Slope Stability During Earthquakes in San Mateo County, California", U.S. Geological Survey Miscellaneous Investigations Map I-1257- E, scale 1:62.500. Wilson, R. C., and Keefer D. K., (1985), "Predicting Areal Limits of Earthquake Induced Landsliding, Evaluating Earthquake Hazards in the Los Angeles Region", U.S.G.S Professional Paper, Ziony, J. I., Editor, pp. 317-493. 6ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γεωτεχνικής & Γεωπεριβαλλοντικής Μηχανικής, ΤΕΕ, 29/09 1/10 2010, Βόλος 8