Διατροφή και σχέση με Ακμή: Μύθοι και Αλήθεια. Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος Θεσσαλονίκη

Transcript

1 Διατροφή και σχέση με Ακμή: Μύθοι και Αλήθεια Γιώργος Χρ. Χαϊδεμένος Θεσσαλονίκη

2 Ψευδάργυρος και Ακμή Πρώτες μελέτες για την ακμή το 1977: Ασθενείς με ακμή και χαμηλό Ψ ορού βελτιώθηκαν στην ακμή τους μετά από λήψη Ψ. (Michaelsson, BJD 1977) Επανειλημμένα ασθενείς με ακμή βρέθηκαν να έχουν χαμηλό Ψ ορού (Amer IJD 1982) R-C μελέτες έδειξαν ότι ο Ψ (200 mg Gluconate) βοηθά στη σοβαρή/φλεγμονώδη ακμή (Orris, Arch Dermatol 1978)

3 Καλύτερα μετά τα γεύματα ώστε να αποφεύγονται γαστρεντερικές διαταραχές. Στη χρόνια χρήση να προστίθενται 1-2 χλσμ Χαλκού Μειονεκτήματα: Χαμηλή συνεργασιμότητα ασθενών, λόγω ΑΕ. Χαμηλότερη δράση συγκριτικά με τα αντιβιοτικά Ίσως στο εγγύς μέλλον να υπάρξει μεγαλύτερο ενδιαφέρον, λόγω των κινδύνων από τα αντιβιοτικά

4 Βιταμίνη Α και Ακμή O Kligman (IJD 1981) ανέφερε πως η Βιτ. Α σε δόσεις IU για τις γυναίκες και IU για τους άνδρες επί 4 μήνες, είναι αποτελεσματική στην Ακμή και ασφαλής. Υπερβολικός ο κίνδυνος της υπερβιταμίνωσης Α (ηπατοτοξικότητα, τερατογένεση, οστεοπώρωση, αλωπεκία κλπ). Η προβιταμίνη Α (καροτενοειδή) είναι αδύνατο να προκαλέσει υπερβιταμίνωση Α

5 30 γρ. καθημερινό πρωϊνό με δημητριακά, υψηλής πυκνότητας σε ίνες, βοηθά στην ακμή (Kaufman, Arch Dermatol 1983) Το ιώδιο είναι γνωστό ότι μπορεί να προκαλέσει μονόμορφη φλυκταινώδη ακμή. Η βιβλιογραφία έχει αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με την επίδραση του ιωδίου της διατροφής (π.χ. στις θαλασσινές ψύχες)

6 Αντιοξειδωτικά και Ακμή Το θεωρητικό υπόβαθρο υπάρχει: ROS συμμετέχουν στη φλεγμονώδη διαδικασία της Ακμής (Briganti, JEADV 2003). Φάρμακα με αντιοξειδωτική δράση μπορεί να είναι χρήσιμα προσθετικά στη θεραπεία της ακμής. Λιποδιαλυτά αντιοξειδωτικά όπως οι Βιταμ. Α και Ε είναι σημαντικά μειωμένες στα άτομα με ακμή (El-Akawi, BJD 2008)

7 Η δραστηριότητα του ενζύμου glutathione peroxidase που συνδέεται με το σελήνιο, μειώνεται σημαντικά στην ακμή. Εντούτοις, μόνο μια ανοικτή και μη ελεγχόμενη μελέτη, έδειξε πως το σελήνιο και η Βιτ. Ε για 3 μήνες βοηθούν στην ακμή (Sato J Invest Dermatol 2007). Παρά την αυξημένη βιβλιογραφία, η αξία των αντιοξειδωτικών συστηματικά ή τοπικά, όπως π.χ. η ρεσβερατρόλη, χρειάζεται επιβεβαίωση

8 Τι συμβαίνει τελικά με την επίδραση της καθημερινής διατροφής στην Ακμή; Η AAD στις οδηγίες που δημοσίευσε πρόσφατα για την αντιμετώπιση της Ακμής, επισήμανε πως η θερμιδική μείωση δεν βοηθά, ενώ δεν υπάρχει επαρκής απόδειξη πως ευθύνονται ορισμένες τροφές (Strauss, JAAD 2007)

9

10 Η σχέση της Ακμής με τη Διατροφή πέρασε διάφορα στάδια : Η Αποφυγή της Σοκολάτας, των λιπαρών, των γλυκών και των ανθρακούχων αποτελούσε μέρος της θεραπείας της ακμής (Ormsby 1954, Sutton 1956, Becker 1947)

11 Τη δεκαετία του 60, δύο μελέτες, ανέτρεψαν αυτή την αντίληψη: Στην 1 η, δεν βρέθηκε επίδράση της σοκολάτας στην ακμή, μετά 4 εβδομάδες χρήσης σε 65 ασθενείς (Fulton, JAMA 1969). Στη 2 η δεν διαπιστώθηκαν εξάρσεις της Ακμής σε 27 σπουδαστές που ελάμβαναν για μια εβδομάδα σοκολάτα, γάλα ή καρπούς (Anderson, Am Fam Physician 1971)

12 Το ενδιαφέρον επανήλθε το 2005 όταν ο Adebamowo μελέτησε το ιστορικό γυναικών και βρήκε σχέση της ακμής με τη λήψη γάλακτος, ιδιαίτερα του αποβουτυρωμένου (Skimmed milk). Αυτό μπορεί να αποδοθεί στην υψηλότερη βιοδιαθεσιμότητα μερικών παραγόντων κατά την επεξεργασία αυτού του γάλακτος ή στη μειωμένη παρουσία οιστρογόνων, τα οποία μειώνουν την ακμή.

13 Υποθέσεις για την ενοχοποίηση του γάλακτος στην ακμή: DHT & DHEAs διεγείρουν την παραγωγή σμήγματος και την υπερκερατινοποίηση της τριχοσμηγματικής μονάδας. Μέσω της IGF-1 διεγείρεται η σύνθεση της τεστοστερόνης & αναστέλλεται η σύνθεση της SHBG οδηγώντας σε αυξημένη βιοδιαθεσιμότητα των ανδρογόνων. Ο ίδιος συγγραφέας επιβεβαίωσε τα αρχικά ευρήματα, σε δύο μελέτες προοπτικής το 2006 &2008, σε 6084 κορίτσια και 4237 αγόρια αντίστοιχα, ηλικίας 9-15 χρόνων.

14 Το 2002, μελετήθηκαν 1300 κάτοικοι Papua της Ν. Γουϊνέας & Ache της Παραγουάης, και δεν βρέθηκε ένα περιστατικό ακμής! Αυτό αποδόθηκε στη διατροφή τους (Gordain, Arch Dermatol). Η αυξητική ορμόνη επίσης ενοχοποιήθηκε στην παθογένεση της ακμής. Τα επίπεδα IGF-1 σε 82 ευμηνορροιακές μετεφηβικές γυναίκες με ακμή, ήταν αυξημένα, χωρίς όμως συσχέτιση με τα ανδρογόνα (Aizawa & Niimura, J Dermatol 1995).

15 Η πλέον πειστική μελέτη (RDB) σχετικά με τη σχέση του γλυκαιμικού φορτίου και της ακμής, αναφέρεται στον Smith (JAAD 2007) : Σημαντική βελτίωση της ακμής, αλλά και του βάρους, των ελεύθερων ανδρογόνων και της ευαισθησίας στην ινσουλίνη, υπήρχε στους 23 Αυστραλούς άρρενες χρόνων που ακολούθησαν Χαμ. Γλυκαιμ. Φορτίου δίαιτα. H ΧΓΦ επιτρέπει στις χαμηλές ποσότητες ινσουλίνης να διατηρούν σε φυσιολογικά επίπεδα τη γλυκόζη. Στην ΥΓΦ δίαιτα, απαιτείται περισσότερη ινσουλίνη για να διατηρηθούν τα επίπεδα. Αυτό όμως μπορεί να οδηγήσει σε αντίσταση στην ινσουλίνη με τα γνωστά προβλήματα (ΑΠ, Παχυσαρκία)

16 Μετά ένα έτος, οι ίδιοι συγγραφείς μελετώντας άρρενες με ακμή και 7ήμερη Υψηλού ή Χαμηλού Γλυκ. Φορτίου δίαιτα, συνεπέραναν πως το αυξημένο ΓΦ οδηγεί σε αυξημένη δραστηριότητα των ορμονών του φύλου ενώ το χαμηλό ΓΦ συνδέεται με αυξημένη αναλογία των κορεσμένων προς τα ακόρεστα λιπαρά οξέα του δέρματος του μετώπου (Smith et al, J Dermatol Sci 2008)

17 Η σχέση ακμής και δίαιτας διαπιστώθηκε και στους ασθενείς με σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, το οποίο συνδυάζει υπερινσουλιναιμία, υπερανδρογοναιμία και ακμή. Οι ασθενείς αυτοί βελτιώνονται στην ακμή όταν δίνονται φάρμακα που βελτιώνουν το μεταβολισμό της ινσουλίνης, όπως metformin, tolbutamide, pioglitazone, acarbose (De Leo, Hum Reprod 2006) ή κετογόνος δίαιτα(mavropoulos, Nutr Metabol 2005)

18 Υπενθυμίζεται πως οι γυναίκες με PCOS που έχουν IR είναι παχύσαρκες, ιδιαίτερα στο άνω μέρος του σώματος Επίσης, οι καπνίστριες γυναίκες με PCOS έχουν αυξημένη ελεύθερη τεστοστερόνη και επιβαρυμένη αντίσταση στην ινσουλίνη ( Fertil Steril. 2010)

19

20 Ο Σμηγματογόνος αδένας είναι ο εγκέφαλος του δέρματος (;) Οι ομοιότητες μεταξύ Σμηγματογόνου αδένα και εγκεφαλικών κυττάρων είναι τόσο στην ανάγκη διατήρησης ομοιοστασίας στη γλυκόζη, μέσω της ινσουλίνης, όσο και στη δράση των ω-3 (Zouboulis Exp Dermatol 2008)

21 Η δίαιτα South Beach, με φρέσκα φρούτα, λαχανικά, λεπτές φέτες κρέατος και ψαριών, υποστηρίχθηκε πως βοηθά πολύ στην ακμή (Rouhani, S. Francisco 2009) Η αυξημένη κατανάλωση των ω-3 συγκριτικά με τα ω-6, όπως ψάρια και θαλασσινές τροφές, μπορεί να καταστείλουν τη LTB4 (Logan, Arch Dermatol 2003). Προστατευτικοί παράγοντες στην ακμή 6,000 Κορεατών: Ουδέτερο ή ξηρό δέρμα, μεγάλη κατανάλωση φρούτων και παραμονή στο PC < 2 ώρες τη μέρα (Jung, JEADV 2010)

22

23 Η απουσία Μετα-αναλύσεων και τυχαιοποιημένων μελετών, μαζί με την παρουσία τόσων εμπλεκομένων παραγόντων, καθιστούν πολύ δύσκολη την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων στο θέμα της σχέσης Διατροφής και Ακμής

24 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ Δεν μπορεί πλέον να απορριφθεί η σχέση Διατροφής και Ακμής Η σχέση μεταξύ των γαλακτοκομικών προϊόντων και της Ακμής είναι λιγότερο πειστική από εκείνη μεταξύ της Χαμηλού Γλυκαιμικού Φορτίου Διατροφής και Ακμής Οι περισσότεροι ασθενείς με Ακμή που επιδεινώνεται με τη διατροφή, παρουσιάζουν την φλεγμονώδη παρά την φαγεσωρική ακμή

25 Συμβουλέψατε τους ασθενείς σας πως τα γαλακτοκομικά προϊόντα μπορεί να επιδεινώσουν την ακμή τους. Μη ξεχνάτε ωστόσο τις ανάγκες των ασθενών σε Βιτ D (400 IU) και ασβέστιο ( mg/ημ) Προτείνατε μια χαμηλού ΓΦ δίαιτα συμπληρωματικά στη θεραπεία σας

26

27 Ακούστε τον ασθενή σας και βοηθείστε τον να κρατήσει ένα διαιτητικό ημερολόγιο ώστε να επιβεβαιώσει την υπόθεσή του Μύθος ή Πραγματικότητα; Αφήστε την τροφή να είναι η Ιατρική σας και επιτρέψτε στην Ιατρική να είναι η τροφή σας (Ιπποκράτης)

28 On the other hand, recent studies have suggested a rather close relationship between diet and acne. 5,6 3. Strauss JS, Krowchuk DP, Leyden JJ, Lucky AW, Shalita AR, Siegfried EC, et al. American Academy of Dermatology/American Academy of Dermatology Association. Guidelines of care for acne vulgaris management. J Am Acad Dermatol. 2007;56: [PubMed] Strauss Hippocrates. One pillar of his teachings was Let food be your medicine and let medicine be your food. 7

29 The presence of 5α-pregnanedione, 5α-androstanedione, and other precursors of 5α-dihydrotestosterone add to the potency of milk as a stimulant of acne. In addition, foods with significant sugar content and other carbohydrates yielding high glycemic loads affect serum insulin and insulin-like growth factor-1 levels, both of which promote increased production of available androgens and the subsequent development of acne This study also showed that a high glycemic load diet, dairy food intake, high fat diet, and iodine in Korean foods appear to play a role in acne exacerbation. In addition, irregular dietary patterns were found to aggravate acne.(seoul) 5696 undergraduates :Protective factors include (presented in descending order of occurrence) dry skin, neutral skin, frequent fruit consumption and computer access time < 2 h daily. CONCLUSION: Adolescent acne includes a familial genetic predisposition. Additional environmental factors of psychological stress, skin oiliness and high caloric diets may also contribute to the onset of acne in Chinese adolescents.