τι Κυ ρι ι ου Στίχ. γ. Παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. ( Τὸ ὡς ἄνω )

Transcript

1 ΚΥΡΙΑΚΗ ΑΤΙΑΣΧΑ (ΤΟΥ ΘΩΑ) Τὰ ἐγκαίνια τῆς (καθ ἑβδομάδα ἀνακυκλουμένης) ἑορτῆς τῆς τοῦ Χριστοῦ Ἀναστάσεως, καὶ ἡ τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ ψηλάφησις καὶ σωτήριος. \ νήμη τοῦ Ἁγίου ἐνδόξου εγαλομάρτυρος εωργίου τοῦ τροπαιοφόρου. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ. ( Τὸ ὡς ἄνω ) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ ρι ι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. ( Τὸ ὡς ἄνω ) 1

2 Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος Βαρύς α Ε σφρα γι σµε ε νου του µνη µα τος η ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε νων τοις α θη ταις ε πε στης η παν των α να στα σις πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ζων η µιν κα τα το µε ε γα σου ε ε λε ε ος 2

3 όξα... Ἀπολυτίκιον τοῦ εγαλομάρτυρος. Ἦχος ι Ως Β των αιχ µα λω των ε λευ θε ρω της και των πτω χων υ πε ρα σπι στης α σθε νουν των ι α τρος βα σι Β λε ων υ περ µα χος Τρο παι ο φο ρε ε γα λο µα ρτυς ε ωρ γι ε Β πρε σβευ ε Χρι στω τω Θε ω σω θη ναι τας ψυ χας η µω ων 3

4 Καὶ νῦν... Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ε σφρα γι σµε ε νου του µνη µα τος η ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε νων τοις α θη ταις ε πε στης η παν των α να στα σις πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ζων η µιν κα τα το µε ε γα σου ε ε λε ε ο ο ο ος 4

5 Κ ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Κάθισµα τοῦ Ἁγίου. Ἦχος α. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Ἦχος Κε Α νε τει λεν ι δου ου το της χα α ρι τος ε αρ ε πε λαµ ψε Χρι στου ου η Α να α στα σις πα σι και ταυ τη συ νε κλα αµ πει νυν ε ωρ γι ου του α αρ τυ ρος η πα νε ε ορ τος και φω το φο ο ρος η µε ρα δευ τε α α παν τες λαµ προ φο ρου ουν τες εν θε ως φαι δρως ε ορ τα σω µεν 5

6 όξα ατρί... Καὶ νῦν... Κάθισµα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α. Τοῦ λίθου σφραγισθέντος. Ἦχος α Τω φο βω των Ε βραι ων κε κρυµ µε νων των α θη των και εν τη Σι ων συ νηγ µε ε νων ει σηλ θες προς αυ του ους Α γα θε και ε στης κε κλει σµε νων των θυ ρων εν µε σω αυ των χα ρο ποι ος και υ πε δει ξας αυ τοις τας χει ει ρας και της α χραν του σου πλευ ρας τους µω λω πας λε ε γων τω α πι στουν τι α θη τη φε ε ρε την χει ρα σου και ε ρε ε ευ να ο τι αυ τος ε γω ει 6

7 µι ο δι α σε ε πα θη τος ετά τήν β Στιχολογίαν. Κάθισµα τοῦ Ἁγίου. Ἦχος γ. Θείας ίστεως. Ἦχος α ο θω ζε ον τι τω του ε σπο του πυρ πο λου µε νος αν δρει ο φρο νως τα της πλα νης τα µει ει α κα τε βα α λες και εν στα δι ω Χρι στο ον ω µο λο γη σας τρο παι ο φο ρε παµ µα α καρ ε ωρ γι ι ε αρ τυς εν δο ξε Χρι στον τον Θε ον ι κε τευ ε δω ρη σα σθαι η µιν το µε γα ε ε λε ος 7

8 όξα ατρί... Καὶ νῦν... Κάθισµα τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Κ Ἦχος Κε Ε πε στης η ζω η η των θυ ρω ων κε κλει σµε νων Χρι στε τοις α θη ται αις καιπλευ ρα αν υ πε δει κνυς και χει ρας σου και πο ο δας σου την εκ τα φου σου ε ε γερ σιν προ πι στου ου µε νος αλλ ο Θω µα ας ουχ ευ ρε θη ο θεν ε ε λε γεν ην µη θε α α σω µαι του τον ου πει θο µαι τοις λο γοις υ µων 8

9 ετὰ τὸν ολυέλεον. Κάθισµα τοῦ Ἁγίου. Ἦχος δ. Κατεπλάγη Ἰωσὴφ. Ἦχος ι ε ωρ γη η σας ε εµ µε λως σπο ρον των θει ων εν το λων δι ε σκο ορ πι σα ας πτω χοις παν τα τον πλου τον ευ σε βως αν τι κτη σα µε νος εν δο ξε Χρι στου την δο ο ο ξα αν ο ο θεν πε ε ποι θως προς α γω ω νας χω ρεις και πο ο νου ους του ους µα κρους αρ τυς ε ω ωρ γι ι ε και κοι νω νος γε νο ο µε ε νο ο ος του πα θους του α πα θους και αι ε γερ σε ε ω ως 9

10 της βα α α σι λει ει ει ας αυ του µε τε ε ε ε σχες υ περ η µων νυ υν δε ο ο ο ο µε νος όξα... Καὶ νῦν... Κάθισμα τῆς ἑορτῆς. Τὸν τάφον σου Σωτὴρ. Κ Ἦχος Κε Ι δων µου την πλευ ρα αν και τας τρη η σεις των η λων Θω µα τι α πι στει εις τη ε µη η Α να στα σει ο Κυ ρι ος ε ε λε γεν α να στας εκ του µνη η µα τος ο πτα νο ο µε νος τοις Α πο στο ο λοις αρ ρη τως ο δε ι ι δυ µος πει 10

11 σθεις ε βο ο α τω κτι στη Θε ος µου ει και Κυ υ ρι ι ι ος Εὐλογητάρια οὐ ψάλλονται χάριν τῆς δεσποτικῆς ἑορτῆς. 11

12 Οἱ Ἀναβαθμοί. Τὸ α Ἀντίφωνον τοῦ δ ἤχου. Β Ἦχος Βου Εκ νε ο τη το ος µου πολ λα α πο λε µει µε πα θη αλλ αυ τος αν τι λα βου και σω σον Σω τηρ µου Β ίς Οι µι σουν τες Σι ων αι σχυν θη τε α πο του Κυ ρι ου ως χορ τος γαρ πυ ρι ε σε σθε α πε ξη ραµ µε νοι Β ίς ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Α γι ω νευ µα τι πα σα ψυ χη ζω Β ου ου ται και κα θαρ σει υ ψου ται λαµ πρυ νε 12

13 Β ται τη Τρι α δι κη ο να α δι ι ε ρο κρυ φι ως Β Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας τον αι Β ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι α να βλυ υ ζει τα Β της χα α ρι τος ρει θρα αρ δευ ο ον τα α πα σα ντην κτι ι σιν προς ζω ο γο νι ι αν ροκείµενον τῆς Ἑορτής 13 Ε παι νει Ι ε ρου σα ληµ τον Κυ ρι ον αι νει τον Θε ον σου Σι ω ων ( ίς ) Στὶχ. Ὅτι ἐνίσχυσε τοὺς µοχλοὺς τῶν πυλῶν σου, εὐλόγησε τοὺς υἱούς σους ἐν σοί.

14 Ε παι νει Ι ε ρου σα ληµ τον Κυ ρι ον αι αι νει τον Θε ο ον σου Σι ω ω ω ω ω ων 14

15 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεύς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α Κυ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεύς: Εἰρήνη πᾶσι. 15

16 Ὁ Χορός: Και τω νευ µα τι σου Ὁ Ἱερεύς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε δο ξα σοι Ὁ Ἱερεύς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα Σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ ' Ψαλµὸς 16

17 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 17

18 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 18

19 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 Καρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 19

20 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 20

21 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου Κυ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 21

22 νω σει Α γα θυ νον Κυ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 22

23 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 23

24 και κα τα το πλη θος των οικ τιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 24

25 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (δίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον Ἐλέει καὶ οἰκτιρμοῖς... Ἀμήν. 25

26 Α Εἶτα: Ὁ Κανών ὁ τῆς ἑορτῆς µετὰ τῶν εἱρµῶν εἰς δ ἄνευ στίχων. ᾨδὴ α. Ἦχος α. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α σω µεν πα αν τες λα οι τω εκ πι κρας δου λει ει ας Φα ρα ω τον Ισ ρα η ηλ α παλ λα ξαν τι και εν βυ θω θα λα ασ σης πο δι α βρο χως ο δη γη σαν τι ω δη ην ε πι νι κι ον ο τι δε δο ο ξα α σται Ση µε ρον ε ε αρ ψυ χων ο τι Χρι στος εκ τα α φου ω σπερ η λι ος εκ λα αµ ψας τρι η µε ρος τον ζο φε ρον χει µω ω 26

27 να α πη λα σε της α µαρ τι ι ας η µων αυ το ον α νυ µνη σω µεν ο τι δε δο ο ξα α σται Η βα σι λι ις των ω ρων τη λαµ προ φο ρω η µε ε ρα η µε ρων τε βα σι λι ι δι φα νο τα τα δο ρυ φο ρου σα τε ερ πει τον εγ κρι τον της Εκ κλη σι ι ας λα ον α παυ στως α νυ µνου ου σα τον α να στα αν τα Χρι στον υ λαι θα να α του Χρι στε ου δε του τα α φου σφρα γι ι δες ου δε κλει θρα των θυ 27

28 ρω ων σοι αν τε στη σαν αλλ ε ξα να στας ε πε ε στης τοις φι λοις σου ει ρη νη ην ε σπο τα δω ρου µε νος την παν τα νουν υ πε ρε ε χου ου σαν 28

29 Εἶτα ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ α. Ἦχος α. Ἀναστάσεως ἡµέρα. Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Υ περ η λι ον ε ξη στρα ψεν η µνη µη σου νυν α αρ τυς Χρι στου ο πλι ι τα τας γαρ α κτι ναςπαµ φα εις των θαυ µα των τας αυ γας εις πα α σαν την γην λα µπρω ως ε ξε δι σκευ σε φω το φο ρε ε ω ωρ γι ε ε Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων 29

30 ο νο µα χε µυ ρι ο νι κε Χρι στου Α θλη τα δο ος µοι τους α θλους µε ελ ψαι και α γω νι σµα τα τα σα α περ ετ λης αν δρι κως τω πο ο θω Χρι στου σο φε ε εκ πυ ρου µε νος ω και ε ζης γη θο ο µε ε νος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι ε ος ω φθης εν πο λε µοις ι κα νος τη χει ρι α αλ λος αυ ιδ αν δρει ει ος ως γαρ αυ τος τον ο λι αθ τον α ντι πα λον 30

31 και συ νι κα ας κα θε λων βο λαι αις ταις των λο γων σου στε φα νι τα ε ω ωρ γι ι ε Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ως α νεκ φρα στος ω ραι ος φρι κα λαι ος ο σος ξε ε νος ο το κος Κο ο ρη ως υ πο µα ζι ον και γαρ τον παν τε λει ον Θε ον θη λα α ζεις σαρ κι πα ρα α δο ξον α κου σµα βρε φο τρο φε η τρα α να αν δρε 31

32 Ὁ Κανών τῆς ἑορτῆς. ᾨδὴ γ. Ἦχος α. Ὁ Εἱρµός. Στε ρε ω σο ον µε Χρι στε ε πι την πε ε τραν των εν το λω ων σου και φω τι σον µε φω τι του προ σω που σου ουκ ε ε στι γαρ α γι ος πλην σου φι λα αν θρω ω πε Και νους αν τι ι πα λαι ων αν τι φθαρ των δε α φθα αρ τους δι α Σταυ ρου σου Χρι στε τε λε ε σας η µας εν και νο τη τι ζω η ης πο λι τευ ε σθαι α ξι ως προ σε ε τα α ξας Εν τα φω πε ρι κλει σθεις τη πε ρι γρα 32

33 πτω σαρ κι ι σου ο α πε ρι γρα πτος Χρι στε α νε ε στης θυ ρω ων κε κλει σµε νων δε ε πε ε στης σου τοις α θη ταις παν το δυ υ να α µε Τους µω λω πα ας σου Χρι στε ους ε κου σι ι ως υ πε ε στης υ περ η µων τοις α θη ται αις σου φυ λα ξας µαρ τυ υ ρι ι ον της ση ης ε δει ξας εν δο ξου Α να στα α σε ε ως 33

34 Εἶτα ὁ Κανὼν τοῦ Ἁγίου. ᾨδὴ γ. Ἦχος α. εῦτε πόµα πίωµεν καινὸν. Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Συν δρο µος ε ξε λαµ ψεν η µιν η πα νεν δο ξος µνη η µη η του θε ρα πον τος τη Α να στα σει Χρι στου εν η συ νελ θον τες οι πι στοι φαι δρως ε ορ τα α σω ω µεν Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων Ευ φραν θη τε γη και ου ρα νοι τα τε ο ρη και πα αν τες βου νοι σκιρ τη σα τε ρει 34

35 θρα θαυ µα των και γαρ υ ψο θεν η µιν οµ βρο βλυ τει ο αρ τυς ε ω ωρ γι ι ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι η πα α σα και βρο τει ος φυ λη ου ρα νος τε συγ χαι αι ρει στρα τος Αγ γε λων τε ο πρω το στρα τη γος γαρ Χρι στου νυν ε ωρ γι ος εκ γης βαι νει προς ουου ρα α νι ι α Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην 35

36 Ευ φραν θη τι τερ που α ρι αµ ει και χθες ως ροµ φαι αι α γαρ την καρ δι αν σου ο του Υι ου σου Σταυ ρος δι ηλ θεν αλλ ουν ως εκ πα στου του τα φου α νε ε τει ει λε ε ε εν 36

37 Ὑπακοή. Ἦχος ι Ως εν µε ε ε σω των µα θη των σου πα ρε γε νου Σω τηρ την ει ρη νην δι δους αυ τοις ελ θε και µεθ η µων και σω σον η µα α ας Ἡ Ὑπακοὴ τῆς Ἐορτῆς. Ἦχος πλ. β'. Ὡς ἐν μέσῳ τῶν μαθητῶν σου παρεγένου Σωτήρ, τὴν εἰρήνην διδοὺς αὐτοῖς, ἐλθὲ καὶ μεθ ἡμῶν, καὶ σῶσον ἡμᾶς. 37

38 Κοντάκιον. Ἦχος δ. Ὁ ὑψωθεὶς ἐν τῷ Σταυρῷ. εωργηθεὶς ὑπὸ Θεοῦ ἀνεδείχθης, τῆς εὐσεβείας γεωργὸς τιμιώτατος, τῶν ἀρετῶν τὰ δράγματα συλλέξας σεαυτῷ σπείρας γὰρ ἐν δάκρυσιν, εὐφροσύνῃ θερίζεις ἀθλήσας δὲ δι αἵματος, τὸν Χριστὸν ἐκομίσω, καὶ ταῖς πρεσβείαις Ἅγιε ταῖς σαῖς, πᾶσι παρέχεις πταισμάτων συγχώρησιν. Ὁ Οἶκος. Τὸν ὑπὲρ κόσμου τῆς ζωῆς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ θέντα, Χριστὸν τὸν Βασιλέα, ποθῶν ὁ στρατιώτης, ὁ μέγας εώργιος, σπεύδει θανεῖν ὑπὲρ αὐτοῦ ζῆλον γὰρ θεῖον ἐν καρδίᾳ ἐσχηκώς, αὐτὸς ἑαυτὸν προσήγαγε. Τοῦτον οὖν καὶ ἡμεῖς ἀνυμνήσωμεν πίστει, ὡς θερμὸν προστάτην ἡμῶν, ὡς ἔνδοξον ὄντα Χριστοῦ δοῦλον, μιμούμενον σαφῶς τὸν ἴδιον εσπότην, καὶ αἰτοῦντα αὐτόν, πᾶσι παρέχειν πταισμάτων συγχώρησιν. 38

39 Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ. Τῇ φιλοπράγμονι δεξιᾷ, τὴν ζωοπάροχόν σου πλευράν, ὁ Θωμᾶς ἐξηρεύνησε Χριστὲ ὁ Θεός συγκεκλεισμένων γὰρ τῶν θυρῶν ὡς εἰσῆλθες, σὺν τοῖς λοιποῖς Ἀποστόλοις ἐβόα σοι Κύριος ὑπάρχεις καὶ Θεός μου. Ὁ Οἶκος. Τίς ἐφύλαξε τὴν τοῦ αθητοῦ παλάμην τότε ἀχώνευτον, ὅτε τῇ πυρίνῃ πλευρᾷ προσῆλθε τοῦ Κυρίου; τίς ἔδωκε ταύτῃ τόλμαν, καὶ ἴσχυσε ψηλαφῆσαι φλόγεον ὀστοῦν, πάντως ἡ ψηλαφηθεῖσα εἰ μὴ γὰρ ἡ πλευρὰ δύναμιν ἐχορήγησε πηλίνῃ δεξιᾷ, πῶς εἶχε ψηλαφῆσαι παθήματα, σαλεύσαντα τὰ ἄνω καὶ τὰ κάτω; Αὕτη ἡ χάρις Θωμᾷ ἐδόθη, ταύτην ψηλαφῆσαι, Χριστῷ δὲ ἐκβοῆσαι Κύριος ὑπάρχεις καὶ Θεός μου. Σ υ ν α ξ ά ρ ι ο ν 39

40 Τῇ Κ τοῦ αὐτοῦ μηνός, νήμη τοῦ Ἁγίου καὶ ἐνδόξου εγαλομάρτυρος εωργίου τοῦ Τροπαιοφόρου. Στίχοι. Ἐχθροὺς ὁ τέμνων εώργιος ἐν μάχαις, Ἑκὼν παρ ἐχθρῶν τέμνεται διὰ ξίφους. Ἦρε εωργίου τρίτῃ εἰκάδι αὐχένα χαλκός. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος Οὐαλερίου. Στίχοι. Θείαν κεφαλὴν ἦρεν Οὐαλερίου Κακὴ κεφαλὴ δήμιος διὰ ξίφους. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Ἀνατολίου καὶ ρωτολέοντος, Στρατηλατῶν. Στίχοι. ύσας Ἀνατόλιος ἐκτομῇ κάρας, Ἑῷον εἶδε φῶς νοητὸν Κυρίου. Ὁ χριστομάρτυς τέμνεται ρωτολέων, Χριστῷ πεποιθώς, ὥσπερ ἀλκαίᾳ λέων. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος Ἀθανασίου τοῦ ἀπὸ άγων. Στίχοι. Ἀθανάσιος φαρμακὸς τομὴν κάρας 40

41 Ψυχῆς νοσούσης εὗρε φάρμακον ξένον. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, νήμη τοῦ Ἁγίου άρτυρος λυκερίου τοῦ γεωργοῦ. Στίχοι. Λαιμὸν σὸν ὡς γῆν, ὡς ὕννιν δὲ τὴν σπάθην. εωργὲ λυκέριε, προσφόρως κρίνω. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ Ἅγιοι ονᾶτος καὶ Θερινὸς ξίφει τελειοῦνται. Στίχοι. Ξίφει, Θερινέ, συνθερισθεὶς ονάτῳ, Ἄμφω Θεοῦ γίνεσθε δράγματα ξένα. Ὑπόμνημα τοῦ εντηκοσταρίου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, Κυριακῇ δευτέρᾳ ἀπὸ τοῦ άσχα, τὰ ἐγκαίνια ἑορτάζομεν τῆς Χριστοῦ Ἀναστάσεως, καὶ τὴν τοῦ ἁγίου Ἀποστόλου Θωμᾶ ψηλάφησιν. Στίχοι. Εἰ νηδύος κλείς, ἢ τάφου μὴ κωλύει, Σὴν Σῶτερ ὁρμὴν κλεὶς θυρῶν πῶς κωλύσει; Ταῖς τοῦ σοῦ Ἀποστόλου Θωμᾶ πρεσβείαις, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 41

42 Καταβασίαι τοῦ άσχα. Ἦχος α ᾨδή α. Α να στα σε ως η µε ρα λαµ πρυν θω µεν λα οι α α σχα Κυ ρι ου α α σχα εκ γαρ θα να του προς ζω ην και εκ γης 3 προς ου ρα νον Χρι στο ος ο Θε ος η µα ας δι ε βι βα σεν ε πι νι κι ον α α δο ον τας ᾨδή γ. ευ τε πο µα πι ω µεν και νον ουκ εκ πε τρας α γο ο νου τε ρα τουρ γου µε νον αλλ α φθαρ σι ας πη γην εκ τα α φου οµ Ὁ α χορός βρη σαν τος Χρι στου εν ω στε ρε 42

43 ου ου µε ε θα ᾨδή δ Ε πι της θει ας φυ λα κης ο θε η γο ρος Αβ βα κουµ στη τω µεθ η µων και δει κνυ τω φα ε σφο ρον Αγ γε λον δι α πρυ σι ως λε γον τα ση µε ρον σω τη ρι α τω κο σµω ο τι α νε στη Χρι στος ως παν το δυ ᾨδή ε. υ να α µος Ορ θρι σω µεν ορ θρου βα θε ος και αν τι µυ ρου τον υ µνον προ σοι σω µεν τω ε σπο τη και Χρι στον ο ψο µε θα δι και ο συ νης η λι ον πα σι ζω ην α να 43

44 τε ᾨδή στ. ελ λο ον τα Κα τη ηλ θες εν τοις κα τω τα α τοις της γης και συ νε τρι ψας µο χλους αι ω νι ι ους κα το χους πε πε δη µε ε νων Χρι στε και τρι η µε ρο ος ως εκ κη τους Ι ω νας ε ξα νε ε στης του τα φου ᾨδή ζ. Κ Ο αι αι δας εκ κα µι νου ρυ σα µε νος γε νο µε νος αν θρω πο ος πα σχει ως θνη τος και δι α πα θους το θνη τον α φθαρ σι ας εν δυ ει ει ευ πρε πει αν ο µο νος ευ λο γη τος των α τε ε ρων Θε ος και 44

45 υ ᾨδή η. πε ε ρε εν δο ο ξος Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Αυ τη η κλη τη η και α γι ι α η µε ρα η µι α των Σαβ βα α α των η βα σι λι ις και κυ ρι α ε Κ ορ των ε ορ τη και πα νη Κ γυ ρις ε ε στι ι πα α νη γυ ρε ων εν η ευ λο γου ου ου µεν Χρι στον εις τους αι ω ω ω να α α α ας 45

46 Ἡ Τιµιωτέρα οὐ στιχολογεῖται. Ἐκ τοῦ Κανόνος ἡ θ ᾠδή. ᾨδὴ θ. Ὁ Εἱρµός. Ἦχος α Σε την φα ει νην λαµ πα α δα και η τε ρα του Θε ου την α ρι ζη λον δο ξαν και α νω τε ραν πα αν των των ποι η µα α των εν υ µνοις µε γα λυ υ νο ο µεν Σου την φα ει νην η µε ε ραν και υ περ λαµ προν Χρι στε την ο λο φω τον χα ριν εν η ω ραι ος κα αλ λει τοις α θη ται αις σου Σε ε πε στης µε γα λυ υ νο ο µεν τον χο ι κη πα λα α µη ψη λα φω 46

47 µε νον πλευ ραν και µη φλε ξαν τα ταυ την πυ ρι τω της α υ λου θει ας ου σι ι ας εν υ µνοις µε γα λυ υ νο ο µεν Σε τον ως Θε ον εκ τα α φου α να στα αν τα Χρι στον ου βλε φα ροις ι δον τες αλ λα καρ δι ας πο θω πε πι στευ κο ο τες εν υ µνοις µε γα λυ υ νο ο µεν 47

48 ᾨδὴ θ τοῦ Ἁγίου. Φωτίζου, φωτίζου. Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων λυ κυ τα τον δρο σον ο ρη στα λα ξα τε και συ κατ ε ξαι ρε τον σκι ιρ τα το ο ρος το Α γι ον χο ρευ ε νυν και α γαλ λου φαι δρως ε ευ ρες και γα α α α αρ κρα τι στον τον µε ε γαν ε ωρ γι ον ο ρο ο φυ υ λα α κα Α γι ε του Θε ου πρε σβευ ε υ περ η µων 48

49 Ραβ δι σµα α τα ξε σεις και των βου νευ ρων τους δαρ µους τας κρη πι δας τον λα ακ κον της α σβε στου σε βο µαι ταλ λα τε ο σα υ πε στης α θλων α αρ τυς Χρι στου ου ου ου ου παν τα µα κα ρι ι ζω και τον τρο χον κα τα α σπα α ζο ο µαι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι η µη τρι ι ε α ρτυς συν ε ωρ γι ω τω κλει νω α γα θοι γαρ οι δυ υ ο µη δα µως ελ λι πη τε τον δε τον χω ρον 49

50 φρου ρου ντες α ει και αι πει ρα σµω ω ω ω ων ο λας µυ ρι α α δας µε τα κι νουν τες αµ φο ο τε ε ροι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Η δο ξα α το καλ λος η ω ραι ο της των πι στων η τρυ φη των Αγ γε ε λων κο σµου το δι α σω σµα πα να γνε η τηρ Χρι στου του Θε ου του ους εις την ση η η η ην σκε πην προσ δρα µο ον τας συ ντη ρη σον α να γι 50 ι α α µου

51 Ο Εἶτα ψάλλεται ἡ θ Ωδή του άσχα. Αγ γε λος ε βο ο α τη Κε χα ρι τω µε ε νη Α γνη αρ θε νε χαι αι ρε και πα λιν ε ρω χαι αι ρε ο σος Υι ος α νε ε στη τρι η µε ρος εκ τα φου Φω τι ζου φω τι ζου η νε α Ι ε ρου σα ληµ η γαρ δο ξα Κυ ρι ι ου ε πι σε α νε τει λε χο ρευ ε νυν και α γα αλ λου Σι ων συ υ δε α γνη η η η τερ που Θε ο το ο κε εν τη ε γερ σει του το ο κου ου σου ου ου ου 51

52 Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν, Ἦχος ι Α Α η µων µη ην γι ος Κυ ρι ος ο ο Θε ο ος ( ίς ) Υ Β ψου τε Κυ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Β Ο τι ι Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τά Ἐξαποστειλάρια. 52

53 Τῆς ἑορτῆς. Ἦχος γ. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις. Ἦχος α Ε µων µε λων χει ρι σου ε ξε ρευ νη η σας ταςπλη γας µη µοι Θω µα α πι στη σης τραυ µα τι σθε εν τι δι α σε συν α θη ταις ο ο µο φρο ο ο νει και ζων τα κη ρυτ τε ε Θε ον Ἐξαποστειλάριον τοῦ Ἁγίου. Ἦχος β. Τοῖς αθηταῖς συνέλθωµεν. Ἦχος ι Ε αρ η η µι ιν ε ξε ε ε λαµ ψεν η λα αµ πρα του ε σπο ο του και θει α ε ε ξα να α στα σις προς ου ου ρα νι 53

54 ι ον α α σχα εκ γης η µας πα ρα πε ε εµ πον ταυ τη δε συ υ νε κλα αµ πει του πα νε εν δο ο ξου α αρ τυ ρος ε ω ωρ γι ου ου η µνη η µη η φω ταυ γη η η η ης ην φαι δρως τε λε σω µεν ι ι να θει ει ας α ξι ω ω θω ω µε εν χα α ρι τος προς Χρι ι στου του Σω τη η ρο ος Τῆς ἑορτῆς. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις. Ἦχος α Ση µε ρον ε αρ µυ ρι ζει και και νη κτι σις χο ρευ ει ση µε ρον αι ρον ται 54

55 κλει θρα θυ ρων και της α πι στι ας Θω µα του φι λου ου βο ω ων τος ο Κυ ρι ος και Θε ος µου Ὁ β Χορός. 55

56 Εἰς τούς αἴνους. Ἦχος α α α α σα πνο ο η η αι αι αι νε ε σα α α τω ω το ον Κυ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει τε τον Κυ ρι ι ον εκ τω ω ω ων ου ρα α νω ω ω ων αι νει ει ει τε ε α αυ το ο ον εν τοι οι οις υ ψι ι ι ι στοις Σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω ω Θε ε ε ε ω ω Αι νει τε αυ το ον πα α α αν τες οι Α αγ γε ε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε α α αυ τον πα σαι αι 56

57 δυ να α α µεις α αυ του ου ου ου Σοι πρε ε πει υ υ υ µνος τω ω ω Θε ε ε ε ω ω ω ω Ἦχος α. ανεύφηµοι άρτυρες. Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι οις αυ του ε τα την εκ τα φου σου φρι κτην Ζω ο δο τα Ε γερ σιν ω σπερ σφρα γι δας ουκ ε λυ σας Χρι στε του µνη µα τος ου τω κε κλει σµε ε νων θυ ρων ει σε λη λυ θας προς τους πα νευ κλε εις Α πο στο λους σου χα ρο ποι ων αυ τους 57

58 και ευ θε ες σου ου πα ρε χο µε νος του τοις νε ευ µα δι α µε τρον ε ε λε ε ος Αι νει τε τον Θε ον εν τοις Α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε ω µα τι της δυ να µε ως αυ του Θω µας ο και ι δυ µος ουκ ην εν δη µων η νι κα συ τοις α θη ταις ω φθης Κυ ρι ε ο θεν η πι στη σε τη ση Α να στα α σει και τοις κα τι δου σι σε ε βο ο α ει µη βα α λω τον δα κτυ λον εις την πλευ ραν αυ του και των η η λω ων τα τυ λω µα τα ου πι 58

59 στε ε ευ ω ο τι ε ξε ε γη η γε ερ ται Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Ως θε λεις ψη λα φη σον Χρι στος τω Θω µα ε βο η σε βα λε την χει ει ρα και γνω θι µε ο στε α ε χον τα και γε ω δες σω ω µα και µη γι νου α πι στος ε πι σης δε τοις αλ λοις πι στω θη τι ο δε ε βο η σεν ο Θε ο ος µου ου και ο Κυ ρι ος συ υ πα 59

60 α αρ χεις δο ξα τη ε ε γε ερ σει ει σου 60

61 Στιχηρὰ ροσόµοια τοῦ Ἁγίου. Ἦχος β. Ὅτε, ἐκ τοῦ ξύλου σε νεκρὸν. Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα α ρα ε ε ευ τε τη ην παν ε ορ τον φαιδραν εν δο ξον Α να στα σιν παν τες πα νη γυ ρι σαν τες πα λιν ε ορ τα σω µεν φαι δραν πα νη η γυ υ ριν ε ωρ γι ου του αρ τυρος και στε ψω µεν του ου τον ε α ρι νοι οις αν θε σιν ον τα α η ητ τη η τον ο ο πω ως ταις αυ του ι κε σι 61

62 αις λα βω µεν των θλι ψε ων α µα και πληµ µε λη µα των α πο ο λυ τρω σιν Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα α νω Ο ο ο λον προ ο σε νη νο χας σαυτον τω σοι δε δω κο τι παµ µα καρ ζω ην ο λο κλη ρον ωσ περ ο λο καρ πω σιν ζω σαν και ε εµ ψυ υ χον και θυ σι αν ευ προσ δε κτον και κα θα ρω τα α την ο θεν ε χρη µα τι σας πρε σβυς θερ µο 62 ο τα α τος

63 ζα α λη ης ε ξαι ρου µε νος παν τας πι στει τους υ µνουν τας σε αρ τυς και προ σκα λου µε νους σε ε ε ωρ γι ε Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λα γµου πα σα πνο η αι νε σα α τω το ον Κυ ρι ον Σπο ο ο ρον γε ωρ γη σας εµ µε λως τον κα τα βλη θεν τα του λο γου τη κα θα ρα α σου ψυ χη του τον ε πλε ο να σας πο νοις α θλη η σε ε ως και σο φως α πο 63

64 θε µε νος εν ε που ρα νι ι αις θη καις την α κη ρα τον ευ ρες α πο ο λα αυ σιν η ης νυ υν εµ φο ρου µε νος α καρ ταις προς τον Θε ον σου πρε σβει αις τους πι στως υ µνουν τας σε πε ε ρι σω ζε 64

65 Ἦχος α Εἰς τούς αἴνους. όξα... Ἦχος πλ. α. ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ι ω ω ω νε ε µα α α τι ι ι ι Α α νε τει ει λε ε ε ε το ο ε ε αρ δε ε ε ευ τε ε ε ευ ω ω χη η η θω ω ω ω µεν ε ξε ε ε ε ε λα α α α α ε ξε ε λα αµ ψε ε ε ε ε ε ε ε ε ε ε εν η Α να α στα α σι ις Χρι ι ι στου ου ου δε ε ευ τε ε ευ φρα α αν θω ω ω ω ω µεν η του ου Α θλο 65

66 φο ο ο ρουου µνη η η η η µη τους πι στου ους φαι αι δρυ υ υ νου ου ου σα α α α α α α νε ε ε ε δει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει ει χθη δι ο ο φι ι λε ο ορ τοι δε ε ε ε ε ευ τε µυ στι κω ως αυ την πα νη η γυ υ υ ρι ι σω ω ω µεν ου το ος γαρ ως κα α λο ος στρα α α α τι ω ω ω της ην δρι σα α το ο ο ο κα α α τα τω ων τυ ρα α α αν νων και του τους κα τη η σχυ υ νε ε µι µη τη η ης γε νο ο µε ε ε 66

67 ε νος του πα α θους του ου Σω ω τη η η η ρο ο ος Χρι ι στου ου ου ου ουκ η η λε ε η η σε το σκε ε ε ε ευ ος το πη λι ι νον το ε αυ του αλ λα α γυ υ µνο ον α νε χαλ κε ευ σε εν εν βα σα α α α νοι οις αυ το ο προ σα α µει ει βο ο ο µε ε ε ε νος αυ ω ω βο ο ο η σω ω µε εν Α θλο φο ρε ι ι κε ε ε ι κε ε ε τε ευ ε εις το σω θη η η η η ναι τα α ας ψυ χα α ας η η µω ω ω ων 67

68 Καί νῦν τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος α Και νυ υ υ υ υν και αι αι α α ει και εις του ου ου ους αι αι ω ω νας των αι ω ω ω νων α α α µη η η ην εθ η µε ε ε ε ε ρα α ας ο ο κτω της Ε γε ε ερ σε ω ω ω ως σου Ι η σου ου ου βα α σι ι ι λευ µο νο ο ο γε νες Λο ο γε του ου α α α τρος ω ω ωφ θη η ης τοι οι οις µα α α θη ται αι αι αις σου κε κλει σµε νω ω ων των 68

69 θυ υ ρω ω ω ω ω ων την ει ρη η η νην σου πα α α ρε χο ο ο µε ε ε ε νος και τω α πι στουν τι ι µα α α θη τη τους τυ υ υ υ που ου ους ε ε ε ε ε ε ε δει ει ξα α α ας δε ευ ρο ψη η λα α φη η η σον τας χει ρα α ας και αι αι του ους πο ο ο δας και την α κη ρα α το ο ον µου ου πλε ε ευ ραν ο δε πει σθεις ε βο ο ο α α α σοι ο Κυ ρι ι ο ο ος µου ου και ο Θε ο ος µου δο ο ο ξα α α α σοι οι οι οι 69

70 Καὶ εὐθὺς ψάλλεται οξολογία εγάλη. Ἦχος α. Ἐπιλογές Ἦχος α ο ξα σοι τω δει ξα ντι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε ε α τερ παν το κρα α τορ Κυ ρι ε Υι ε µο 70

71 νο γε νες Ι η σου Χρι στε και α γι ον πνευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ο ος του α τρος ο αι ρων την α µαρ τι ι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο σµου ροσ δε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος συ ει ει 71

72 µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε ου α τρος Α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα α σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω νος Κα τα ξι ι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη η ναι η µα ας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των α τε ε ρων η µων και αι νε το ο ον 72

73 και δε δο ξα σµε ε νον το ο νο µα σου εις τους αι ω ω νας Α µη ην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα περ ηλ πι ι σα µεν ε πι σε ε Ευ λο γη το ος ει ει Κυ ρι ε ε ε ε ε ε δι δα ξο ον µε τα δι και ω µα τα (τρίς.) σου Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ τον σοι 73

74 Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξον µε του ποι ειν το θε λη µα α σου ο τι συ ει ο Θε ο ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο ο µε θα φω ως α ρα τει νον το ε λε ος σου ου ου τοις γι νω σκου σι ι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος Α θα να (τρίς) τος ε λε η σον η µας ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 74

75 Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων Α µην Α γι ος Α θα να τος ε λε η σον η µας Α ᾈσµατικόν. γι ι ος ο Θε ε ε ο ος Α α α γι ι ι ος Ι σχυ υ υ ρο ος Α α γι ο ος Α α θα α να α α τος ε ε λε ε η σο ον η η η µα α α ας 75

76 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος Βαρύς α Ε σφρα γι σµε ε νου του µνη µα τος η ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε νων τοις α θη ταις ε πε στης η παν των α να στα σις πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ζων η µιν κα τα το µε ε γα σου ε ε λε ε ο ο ο ος 76

77 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν «Εὐλογηµένη», «Χριστὸς ἀνέστη» τρίς. Ἦχος α Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω σα α α µε νο ος Τό τρίτον Χρι στο ος α ω ην χα ρι ( Ἅπαξ ὑπὸ τοῦ Ἱερέως καὶ δὶς ὑπὸ τῶν χορῶν.) νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος 77

78 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ Ἦχος η Κυ Κυ ρι ε ε λε ε η σον ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 78

79 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Κυ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 79

80 Στίχ. α. Ἀντίφωνον α. Ἦχος ι Α λα λα ξα τε τω Κυ ρι ω πα σα η γη Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. β. Ψα λα τε δη τω ο νο µα τι αυ του δο τε δο ξαν εν αι νε σει αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. γ. Ει πα τε τω Θε ω ως φο 80

81 βε ρα τα ερ γα σου Εν τω πλη θει της δυ να µε ως σου ψευ σον ται σε οι εχ θροι σου Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχ. δ. α σα η γη προ σκυ νη σα τω σαν σοι και ψα λα τω σαν σοι ψα λα τω σαν δη τω ο νο µα τι σου Υ ψι στε Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας 81

82 όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω τερ σω σον η µα α ας Ἀντίφωνον β'. Στίχ. α. Ο Θε ος οι κτει ρη σαι η µας και ευ λο γη σαι η µας ε πι φα ναι το προ σω πον αυ του εφ η µας και ε λε η σαι η µας Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α 82

83 Στίχ. β. Του γνω ναι εν τη γη την ο δον σου εν πα σιν ε θνε σι το σω τη ρι ον σου Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχ. γ. Ε ξο µο λο γη σα σθω σαν σοι λα οι ο Θε ος ε ξο µο λο γη σα σθω σαν σοι λα οι παν τες Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη 83

84 λου ι α Στίχ. δ. Ευ λο γη σαι η µας ο Θε ος και φο βη θη τω σαν αυ τον παν τα τα πε ρα τα της γης Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων Α µην 84

85 Ο µο νο γε νης Β Υι ος και Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α ει παρ θε Β νου α ρι ας α τρε ε πτως ε εν αν θρω πη σας Β σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω θα να τον πα τη σας ει εις Β ων της Α γι ας Τρι α Β δος συν δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α 85 ας

86 Στίχ. α. Α Ἀντίφωνον γ. Ἦχος α να στη τω ο Θε ος και δι α σκορ πι σθη τω σαν οι εχ θροι αυ του και φυ γε τω σαν α πο προ σω που αυ του οι µι σουν ταις αυ τον Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ος Στίχ. β. Ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν, ὡς τήκεται κηρός ἀπό προσώπου πυρός. 86

87 Στίχ. γ. Ου τως α πω λουν ται οι α µαρ Κ τω λοι α πο προ σω που του Θε ου Κ και οι δι και οι ευ φραν θη τω σαν Στίχ. δ. Αὕτη ἡ ἡμέρα, ἥν ἐποίησεν ὁ Κύριος, ἀγαλλιασώμεθα, καί εὐφρανθῶμεν ἐν αὐτῇ. Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος 87

88 Εἰσοδικὸν τοῦ άσχα. Ἦχος ι Εν Εκ κλη σι ι αις Β ευ λο γει τε τον Θε ον Κυ ρι ον εκ πη γων Ισ ρα ηλ Σω ω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α 88

89 Ἀπολυτίκιον. Ἦχος Βαρύς α Ε σφρα γι σµε ε νου του µνη µα τος η ζω η εκ τα φου α νε τει λας Χρι στε ε ο Θε ος και των θυ ρων κε κλει σµε νων τοις α θη ταις ε πε στης η παν των α να στα σις πνευ µα ευ θες δι αυ των εγ και νι ζων η µιν κα τα το µε ε γα σου ε ε λε ε ος 89

90 Ἀπολυτίκιον τοῦ Ἁγίου εωργίου. Ἦχος ι Ως Β των αιχ µα λω των ε λευ θε ρω της και των πτω χων υ πε ρα σπι στης α σθε νουν των ι α τρος βα σι Β λε ων υ περ µα χος Τρο παι ο φο ρε ε γα λο µα ρτυς ε ωρ γι ε Β πρε σβευ ε Χρι στω τω Θε ω σω θη ναι τας ψυ χας η µω ων 90

91 Κοντάκιον.Ἦχος δ. Ἦχος ι Ει Β και εν τα φω κα τηλ θες α θα α να τε αλ λα του Α δου κα θει λες την δυ να µιν και α νε στης ως νι κη της Χρι στε ο Θε ος γυ ναι ξι υ ρο φο ροις φθεγ ξα µε Β νος χαι αι ρε τε και τοις σοις Α πο στο λοις ει ρη νην δω ρου ου µε νος Β ο τοις πε σου ου σι πα ρε χων α να α στα σι ι ιν 91

92 Τὸ αὐτὸ Κοντάκιον εἰς Ἦχον πλ. δ. Ἦχος α Ει και εν τα φω κα τηλ θες α α θα να τε αλ λα του Α δου κα θη λες τη ην δυ να µιν και α νε στης ως νι κη της Χρι στε ε ο Θε ος γυ ναι ξι υ ρο φο ροις φθεγ ξα µε νο ος χαι ρε τε και τοις σοι οις Α πο στο λοις ει ρη νην δω ρου µε νος ο τοις πε σου σι πα ρε ε χων α ναστα σι ι ι ιν 92

93 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ ΤΟΥ ΑΙΟΥ ΕΩΡΙΟΥ ροκείμενον. Ἦχος βαρύς. Εὐφρανθήσεται δίκαιος ἐν τῷ Κυρίῳ. Στίχ. Εἰσάκουσον, ὁ Θεός, τῆς φωνῆς μου. ράξεων τῶν Ἀποστόλων τὸ Ἀνάγνωσμα. Κατ ἐκεῖνον τὸν καιρὸν ἐπέβαλεν Ηρῴδης ὁ βασιλεὺς τὰς χεῖρας κακῶσαί τινας τῶν ἀπὸ τῆς ἐκκλησίας. Ἀνεῖλε δὲ Ιάκωβον τὸν ἀδελφὸν Ιωάννου μαχαίρᾳ. Καὶ ἰδὼν ὅτι ἀρεστόν ἐστι τοῖς Ιουδαίοις, προσέθετο συλλαβεῖν καὶ έτρον ἦσαν δὲ αἱ ἡμέραι τῶν ἀζύμων ὃν καὶ πιάσας ἔθετο εἰς φυλακήν, παραδοὺς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτῶν φυλάσσειν αὐτόν, βουλόμενος μετὰ τὸ άσχα ἀναγαγεῖν αὐτὸν τῷ λαῷ. Ὁ μὲν οὖν έτρος ἐτηρεῖτο ἐν τῇ φυλακῇ προσευχὴ δὲ ἦν ἐκτενὴς γινομένη ὑπὸ τῆς ἐκκλησίας πρὸς τὸν Θεὸν ὑπὲρ αὐτοῦ. Οτε δὲ ἔμελλεν αὐτὸν προάγειν ὁ Ηρῴδης, τῇ νυκτὶ ἐκείνῃ ἦν ὁ έτρος κοιμώμενος μεταξὺ δύο στρατιωτῶν δεδεμένος ἁλύσεσι δυσί, φύλακές τε πρὸ τῆς θύρας ἐτήρουν τὴν φυλακήν. Καὶ ἰδοὺ ἄγγελος Κυρίου ἐπέστη καὶ φῶς ἔλαμψεν ἐν τῷ οἰκήματι πατάξας δὲ τὴν πλευρὰν τοῦ 93

94 έτρου ἤγειρεν αὐτὸν λέγων Ἀνάστα ἐν τάχει. Καὶ ἐξέπεσον αὐτοῦ αἱ ἁλύσεις ἐκ τῶν χειρῶν. Εἶπέ τε ὁ ἄγγελος πρὸς αὐτόν ερίζωσαι καὶ ὑπόδησαι τὰ σανδάλιά σου. Ἐποίησε δὲ οὕτω. Καὶ λέγει αὐτῷ εριβαλοῦ τὸ ἱμάτιόν σου καὶ ἀκολούθει μοι. Καὶ ἐξελθὼν ἠκολούθει αὐτῷ, καὶ οὐκ ᾔδει ὅτι ἀληθές ἐστι τὸ γινόμενον διὰ τοῦ ἀγγέλου, ἐδόκει δὲ ὅραμα βλέπειν. ιελθόντες δὲ πρώτην φυλακὴν καὶ δευτέραν ἦλθον ἐπὶ τὴν πύλην τὴν σιδηρᾶν τὴν φέρουσαν εἰς τὴν πόλιν, ἥτις αὐτομάτη ἠνοίχθη αὐτοῖς, καὶ ἐξελθόντες προῆλθον ῥύμην μίαν, καὶ εὐθέως ἀπέστη ὁ ἄγγελος ἀπ αὐτοῦ. Καὶ ὁ έτρος γενόμενος ἐν ἑαυτῷ εἶπε ῦν οἶδα ἀληθῶς ὅτι ἐξαπέστειλε Κύριος τὸν ἄγγελον αὐτοῦ καὶ ἐξείλετό με ἐκ χειρὸς Ηρῴδου καὶ πάσης τῆς προσδοκίας τοῦ λαοῦ τῶν Ιουδαίων. Ἀλληλούϊα. (γ ) Ἦχος β. ίκαιος ὡς φοίνιξ ἀνθήσει, καὶ ὡσεὶ ἡ κέδρος ἡ ἐν τῷ Λιβάνῳ πληθυνθήσεται Στίχ. εφυτευμένος ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου, ἐν ταῖς αὐλαῖς τοῦ Θεοῦ ἡμῶν ἐξανθήσει. 94

95 Εἰς τό Ἐξαιρέτως τῆς αναγίας Ἦχος α Σε ε την φα ει ει νην λα αµ πα α α α α δα α α α και αι η η τε ε ρα του ου Θε ε ε ου ου τη η η η ην α ρι ι ζη η λο ον δο ξα αν και α α νω ω τε ε ραν πα α α αν τω ων των ποι οι η η µα α α τω ων εν υ υ υ µνοις µε ε γα α λυ υ υ υ νο ο ο ο µε ε ε εν 95

96 ΚΟΙΩΙΚΟ ΤΟΥ ΘΩΑ. Ἦχος α Ε Κ ε παι αι αι αι αι νει Ι ε ρου σα ληµ τον Κυ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι αι αι αι νει ει ει ει ει τον Θε ο ο ον σου Σι ι ι ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ω ων Α α αλ λ ηη η η λου ου ι ι ι α 96

97 Κοινωνικόν τοῦ Θωµᾶ. Ἦχος α Ε παι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι χαι αι αι αι αι αι αι αι αι χαι αι ε παι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι χαι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι χαι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι 97

98 αι αι αι αι αι αι αι αι ε παι αι αι νει ει ει ει ει ει ει ει ει Ι ι ι ε ε ε ρου ου ου ου σα α α α α α α α α α α α α α χα α α α α α α α α α α χα α α α α α α α α α α α α α χα α α α α Ι ε ρου ου ου ου ου ου ου σα α α λη η η η η η η η η η ηµ το ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ον Κυ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ 98

99 υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ το ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο το ο ο ον Κυ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ υ ρι ι ι ι ι το ο ον Κυ υ υ υ Κ υ υ ρι ο ο ο ον αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι αι Κ αι αι αι αι αι αι αι 99 αι αι αι αι

100 αι αι αι αι αι αι νει ει ει ει ει αι νει ει το ον Θε ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο τον Θε ε ε ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο ο χο ο ο ο ο ο ο ο ο ο το ο ον Θε ε ε ε το ον Θε ο ο ο ο ο ον σου ου Κ Σι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ι ω ω ω ω ων Α α αλ λη λου ου ι ι ι α α α α α α α α α 100

101 ετά τήν Θεία Κοινωνία Ἦχος α Χρι στο ος α νε ε στη η ε εκ νε κρω ω ων θα Κ να α τω θα α να α το ο ον πα τη η η σα α α ας και αι τοι οις εν τοι οις µνη η µα α α σι ζω ω ην χα ρι σα α α µε νο ο ο ο ο ο ο ο ος Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην την αι ω νι ον λη ρω θη η τω το στο ο ο µα η µων αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ξα αν σου ο τι η ξι ι ω ω 101

102 σας η η µας των Α γι ων σου µε τα σχειν µυ υ στη η η ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µα ας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ε ραν µε λε ταν την δι και ο συ υ νη η ην σου ου ου ου Αλ λη λου ι α α α α α α α α 102

103 Εἴη τό ὄνοµα... Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τόν Εὐλογούντα... Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 103

104 Καταβασίαι τοῦ άσχα. Ἦχος α ᾨδή α. Α να στα σε ως η µε ρα λαµ πρυν θω µεν λα οι α α σχα Κυ ρι ου α α σχα εκ γαρ θα να του προς ζω ην και εκ γης προς ου ρα νον Χρι στο ος ο Θε ος η µα ας δι ε βι βα σεν ε πι νι κι ον α α δο ον τας ᾨδή γ. ευ τε πο µα πι ω µεν και νον ουκ εκ πε τρας α γο ο νου τε ρα τουρ γου µε νον αλλ α φθαρ σι ας πη γην εκ τα α φου οµ βρη σαν τος Χρι στου εν ω στε ρε ου 104 ου µε ε

105 θα ᾨδή δ Ε πι της θει ας φυ λα κης ο θε η γο ρος Αβ βα κουµ στη τω µεθ η µων και δει κνυ τω φα ε σφο ρον Αγ γε λον δι α πρυ σι ως λε γον τα ση µε ρον σω τη ρι α τω κο σµω ο τι α νε στη Χρι στος ως παν το δυ ᾨδή ε. υ να α µος Ορ θρι σω µεν ορ θρου βα θε ος και αν τι µυ ρου τον υ µνον προ σοι σω µεν τω ε σπο τη και Χρι στον ο ψο µε θα δι και ο συ νης η λι ον πα σι ζω ην α 105

106 να τε ᾨδή στ. ελ λο ον τα Κα τη ηλ θες εν τοις κα τω τα α τοις της γης και συ νε τρι ψας µο χλους αι ω νι ι ους κα το χους πε πε δη µε ε νων Χρι στε και τρι η µε ρο ος ως εκ κη τους Ι ω νας ε ξα νε ε στης του τα φου ᾨδή ζ. Κ Ο αι αι δας εκ κα µι νου ρυ σα µε νος γε νο µε νος αν θρω πος πα σχει ως θνη τος και δι α πα θους το θνη τον α φθαρ σι ας εν δυ ει ει ευ πρε πει αν ο µο νος ευ λο γη τος των α τε ε ρων Θε ος και υ 106

107 πε ε ρε εν δο ο ξος ᾨδή η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Αυ τη η κλη τη η και α γι ι α η µε ρα η µι α των Σαβ βα α α των η βα σι λι ις και κυ ρι α ε Κ ορ των ε ορ τη και πα νη Κ γυ ρις ε ε στι ι πα α νη γυ ρε ων εν η ευ λο γου ου ου µεν Χρι στον εις τους αι ω ω ω να α α α ας Ο Αγ γε λος ε βο ο α τη Κε χα ρι 107

108 τω µε ε νη Α γνη αρ θε νε χαι αι ρε και πα λιν ε ρω χαι αι ρε ο στη τρι η µε ρος εκ τα σος φου Υι ος α νε ε Φω τι ζου φω τι ζου η νε α Ι ε ρου σα ληµ η γαρ δο ξα Κυ ρι ι ου ε πι σε α νε τει λε χο ρευ ε νυν και α γα αλ λου Σι ων συ υ δε α γνη η η η τερ που Θε ο το ο κε εν τη ε γερ σει του το ο κου ου σου ου ου ου 108

109 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 109