ο i. ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΩΕΥΤΙΚΟ IQPYMA Κ A Β A Λ A Ε ΕΧΟΛΗ : QIOIKHEHE ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΕ ΤΜΗΜΑ ; ΛΟΓΙΕΤΙΚΗΕ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΕΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ : Π 9 Λ Η Ε Η Ε

Transcript

1 ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΠΑΙΩΕΥΤΙΚΟ IQPYMA Κ A Β A Λ A Ε ΕΧΟΛΗ : QIOIKHEHE ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΕ ΤΜΗΜΑ ; ΛΟΓΙΕΤΙΚΗΕ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΕΙΑ ΜΕ ΘΕΜΑ : Π 9 Λ Η Ε Η Ε ΖΙΦΚΟΕ ΑΘΑΝΑΕΙΟΕ ΘΕ0Ω9ΡΙΖΑΕ ANQPEAE ΕΠΟΠΤΕΙΑ : ΕΚΑΡΤΟΥΑΗΕ ΓΕ9ΡΓΙΟΕ ΕΚΤΑΚΤΟΕ ΚΑΘΗΓΗΤΗΕ ΕΦΑΡΜΟΓ9Ν ΝΟΜΙΚ9Ν ΜΑΘΗΜΑΤ9Ν Τ Ε Ι ΚΑΒΑΛΑΕ ΕΕΠΤΕΜΒΡΙΟΕ 1994 ο i.

2 t f i 'i- Π Ε Ρ Ι Ε Χ Ο Μ Ε Ν Α ΚΕΦΑΛΑΙΟ npqtd ΕΥΜΒΑΠΕΙΕ 1. ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 2. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ 3. ΩΙΑΚΡΙΣΗ Τ5Ν ΣΥΜΒΑΣΕΟΝ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕΥΤΕΡΟ ΣΥΜΒΑΣΗ Π9ΛΗΣΕ9Σ 1. ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΠΦΛΗΣΕΟΣ - ΝΟΜΙΚΗ ΦΥΣΗ ΤΗΣ Π5ΛΗΣΕ9Σ 2. ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΣΤΗΝ ΣΥΜΒΑΣΗ Π9ΛΗΣΕθΣ 3. ΛΙΑΚΡΙΣΗ ΤΗΣ Π9ΛΗΣΗΣ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝΕΙΣ ΣΧΕΣΕΙΣ 4. 0ΥΣΙ9ΛΗ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ή ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ Π9ΛΗΣΗΣ α. ΠωΠούμενο πρά^^μα ή 6l καύ ωμα Β- Τίμημα Συμφωνία jjua το πράγμα και το τίμημα ε. Τήρηση ορτο-μένου τύπου 5. ΥΠ0ΧΡΕ9ΣΕΙΣ ΣΥΜΒΑΛΛ0ΜΕΝ9Ν α. Υποχρεώσει, ς πωθητή Β. Υποχρεώσει, ς αγοραστή 6. 0 ΚΙΝΟΥΝΟΣ ΣΤΗΝ Π9ΛΗΣΗ 7. α. Εξσεα παραεόσεως και, παραπαβής Β. Εξο5α συμβάσεως καυ μεταγραφής Λαπάνες προ και, μετά της παραβόσεως

3 ε) Τοκας τυμήμαεος - πίστωση ττμήματος 8. ΕΥΘΥΝΗ ΑΠϋ ΤΗΝ Α9ΕΤΗΕΗ Τ9Ν YnOXPEQEEQN α. Νομτκό εηάττωμα Β. Πρα^^ματυκά ελαττώματα Β ί) Αναστροφή της πωθήοέως B i i ) Μείωση του ττμήματος B i i i ) Αί^ω^ή 8ΐ-α το St αφέρον (αποξημ τ ωση) 9. ΙΩΙΑΙΤΕΡΑ EIQH ΠΟΑΗΕΗΕ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ Η ΕΥΜΒΑΕΗ ΠΟΛΗΕΗΕ ΑΠΟ ΛΟ ΓΙΕΤΙΚ Η ΑΠΟΨΗ 1. XONQFIKH Π5ΛΗΕΗ 2. ΛΙΑΝΙΚΗ Π3ΛΗΕΗ 3. ETDIXEIA 4. ΕΝΤΑΞΗ EniTHQEYMATIQN ΕΕ ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ ΤΗΡΗΕΗΕ ΒΙΒΛΙ3Ν ΚΑΙ ΛΟ ΓΙΕΤΙΚ ΕΕ ΕΓΓΡΑΦΕΕ 5. ΦΟΡΟΕ ΠΡΟΕΤΙΘΕΜΕΝΗΕ ΑΞΙΑΕ (ΦΠΑ) ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ

4 ε υ ν τ ο μ ο γ ρ α φ ι ε ς : ΑΠΟΦ ΜΟΝ ΠΡ9Τ ΑΘΗΝ = Απόφαση ΜονομεΗούς ΠρωΐοΒυκ Αθηνών ΑΠ = Αρευος Πά^ος ΕΕΝ = Εποθεώρηση ΕΘΗήνων Νομοκών ΠΡ Τ ΘΕΣΕ = ΠρωτοΕυκεΙο θεσσαθονί ΝοΒ = Ναμοκό Βήμα ΕΦ Αθ = Εφεπεοο Αθηνών ΕΦ ΘΕΕ = Εφεπεοο θεσσαπονοκης ΠΡ Αθ Πρωποδοκεόο Αθηνών = ΠΡ ΜΥΤ Πρωποδοκεοο Μυχοθήνης = ΠΡ KQ ΠρωχοδοκεΙο Κω = ΑΡΜ ΑρμενόπουΠος =

5 ΚΕΦΑΛΑΙΟ npqto A Σ Ε I Ε 1. ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ "ΣύμΒαση" είναυ η βυμερπς 6ι.καυ απραξία επη. π Si, και, οπραξί α που καπαρτί, ξεται, με τη σύμφωνη βούηπση εύο ή περυσσότερων προσώπων, ra οποία ενεργούν από ευαφορετικά συμφέροντα (α ντίθε τα συμφέροντα). Οποι,αεήποτε Si, καυ οπραξί α στην οποία συμβάηηουν περυ σσότερα από ένα άτομα εεν φέρευ το χapeικτήρα της σύμβασης «υ α το Roijo αυτό καυ μόνο, αηηά βα πρέπευ να Sl ασταυρώνον ταl αντίθ ετα συμφέροντα καυ 'α υπάρχευ σύμπτωση απόψεων όοων των cτυμβαλαμένω «ι, ' αυ.:ά. Οταν τα Sl αφορετυ κά συμφέροντα Βεν εύναυ α ντίθετα αηηά βαίνουν παράπληβα, συμπορεύονται,., τότε 5εν πρ :υταυ «υα σύμβαατι αη3ά }5».α κοι,νή SuKCιυοπραξία ή auvsui tau απραξία. όπως π.:<. στην περίπτωση κατ α^ί jjerl ας της εται,ρευας από ποηβούς μαξύ συνεταίρους κ.β.π. Η σύμβαση αποτεηει τα σπουεαι, ότερο μέσο με το οποί, ο παρά^ίονται, ή καταρίίούνται, ευκαι,ώματα και, υποχρεώσεις των συμβαηηομένων μεταξύ τους ή καυ τρίτω ν με τη εή?1ωση της Βου^ήσεώς τους. Στο πεεί ο του υευωτυκού Βι,καόαυ επι,κρατεί η αρχή της εηευθερύας των συμβάσεων (αρθ. 361 Α. Κ. ) επυτρέπεταυ ό,τυ 6εν απα^^ορεύεται, ρητά. Η αρχή αυτή

6 exel καθυερωθεί σε woilrloijg KRaCoug τουυ δίκαιο υ και, είναυ Βασυκής σημασίας }ji,a τ ι ς σuvαrrα!ίές gla rl δίευκοβύνει, τη»ρή«αρη διακίνηση των α^^αθών καυ προάίίει, την Οικονομική ε ξ έ λ ιξ η γε νικ ό τερ α. Ιδτα ίτερ α όμως κυριαρχεί στο χώρο του Ενοχικού Ωτκαίου ^υατί αυτό ε ίνα ι το κατεξοζην δίκαι,ο των συναλλαί^ών. 2. ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ Γυα την κατάρτιση της σύμβασης απαραίτητα στοΐ-χεία είν α ι : η πρόταση «τα σύναψη σύμβασης κατ η αποδοχή της. 1. Η πρόταση ή προσφορά είν α ι μονομερής δήλωση Βουλήσεως "οί σπευθυντέα" σε άλλο πρόσωπο με σκοπό την κατάρτιση ορισμένης σύμβασης. Η πρότσστι προπ}$εί τατ, όπως είναι, φυσι,κό, της αποδοχής καί πρέπει να π ε ριέχει όλα τα σ χο ίχεία (ουσιώδη καί επουσιώδη) τα οποία είν α ι απαραίτητα ί^ία την κατάρτιση πης σύμβασης καί ακόμα να έ «ίν ε προς το σκοπό αυτό καί όχί με τη μορφή πρόσκλησης «ία την υποβολή προτάσεων. Η πρόταση δεσμεύει εκ είνο ν που πρότείνε κ*-α ολόκληρο χρο νικό διάστημα που απ α ιτείτα ι κατά τ τς εριστά σεις ("εύλοί^ος" χρ ό νο ς αν π ), δεν τάχθηκε προθεσμία, ί^ία να προβεί ο λήπτης της πρότασης σε αποδοχή της (α ρίθ. 185, 189 Α. ).. Κ Κατεξαίρεση, δεν δεσμεύεται αυτός που έκανε την πρόταση

7 απέκηει, σ πρότασή "κωρϋς κ [μί( σφώς τέτοτα Εέσμευση θέτοντας στην τη ρήτρα "πρόταση μπ 6εσμευτι,κή" ή υποχρέωση"» από τη φύση της σύμβασης ή από τ τ ς ετδτκές περί, στασετ ς συνά^ετατ ότu αποκβεύετατ η 6έσμευση (αρθ. 186 Α. Κ. ). Ενδέχετστ η πρόταση να πάσκετ από αορτσττα ως προς ορτσμένο στοι,χεία της ή α0εβαυότη τα ως προς το πρόσωπο που απευθύνεται (πρότασή ad incertam personam ). Ε ττς περτπτώσετς αυτές η πρόταση εί,νατ ι,σχυρή, αν ο προσδτ opt σμός της αορτστύσς στην πρώτη περίπτωση έχει, αφεθεΐ να νει, από τον παραλήπτη ππς πρότασής π.χ. από κατάλογο 0Ri, απω8ετ ου )ίράφω να μου αποσταηει το υπ. αρτθ. 15 βι,βηιο, ή αν η πρόταστι που απευθύνθηκε προς το κουνό πρέπει, να jjlvet αποδεκτή από το συ jjkskpi, μένο πρόσωπο στη δεύτερη περίπτωση. Η αυτόματη π8άστι,ί5^? θ'- αυτόματες συσκευές πώλησης τστί$άρων, ^γραμματοσήμων κ.λ.π. ή η έκθεση των δταφόρων ετ 6ών στι,ς προθήκες των καταστημάτων με τι,ς τι,μές του ς, αποτελούν τέ τ τ ε ς ο προτάσει,ς ad ixertam Personam. πρότα:ση "αποσβέ ννετ, με ΌΠν απόρρυψή τ ης α ό τον παραλήπτη με την παρέλευση άπραι του του χροντκού δταστήματός ποδοκή πρέπει, να φτάσει, σ' εν τός COU οπαίειυ η. εκ ευ νον που πρότε ι,νε, με Όπν ανάκληση της τέ τοτα επυ φΰγίαιη στην Αν 1 πην πρότ: αση "δεν συνάϊ^ετστ

8 :κεινας που πρό χ ν ε ή ο παpαrήπ^:nς πεθάνευ κατά ιρόνο ο οποίος y.p άζετσυ!^τα να περτ έηθει, η αποδοκή, πρόταση δεν αποσρένεταυ, arra μπορεί να ^ ίν ε ί αποδεκ από τους κrηpovάμouς τους. 2. Η αποδοκπ της πρότασης είναι, Kat αυτή 6nRuan "απευθυντέα" προς arrov, σ' εκ είνο ν που π pότεlvε, η οποία εφόσον είναι, σύμφωνη με την πρόταση επτ φέρει, την κατάpτuσή τής σΰμρασπς. Ευνεπώς, η αποδοχή πρέπετ να καrύπτεl, αρμονυκα 0Rn την πρόταση kol επί πrέov να πεpι,έrθεl σε εκ είνο ν που έκανε την πρόταση έι^καυρα. Η αποδοχή θεωρείrol ότι πεpιήrθε έ^^καιρα σε εκεί νον που πpό ^;εlve αν έφχασε μέσα στ:ην προθεσμία που τάχθηκε,, δοσφορετυκά εντός "ευπόίίου'' χρόνου. Π.χ η πρόταση προς παρόντα σπαυτεί άμμεστι cιποδοχή, ενώ προς απόντα το δι,άστημα jjoa τη S0Roan της αποδοχής δτ αφέρετ avaroija με την απόσταση, "ca μέσα συί$κοτ νωνί ας, τ τς ημέρες σρ»ίας κ.ρ.π. Αν η 5ήRωσn της αποδοχής, παρά το ί^ε^^ονός όττ στάrθnκε έ^καυρα, καθυστερήσει να πεplέrθει, σε εκ είνο ν που π ρ ό τειν ε, η αποδοχή θεωρείται ισ χυρή, εκτός αν εκείνο ς που πρ ότεινε ειδο πο ιήσει αμέσως τον αποδέκτη ijia την καθυστέρηση (Αρθ 190 Α.Κ. ), οπότε η αποδοχή που έφτασε καθυστερημένα Roί5ίξ ε τ α ι ως νέα πρόταση. Εαν νέα πρόταση ισχύει επίσης και η αποδοχή της πρότασης που έίίΐνε με διάφορες τροποπ οιήσεις (αρθ Κ. ). Α Η σΰμραση θεωρείται καταρτισμένη (τεrειωμέvη) από τότε που πεpιήreε στον π ρ οτείνοντα η δήrωσn περί

9 πρί3τπσης, σύμφωνα με τη θεωρία της λήψης. Λν η συμφωνί α.:ων μερών είναυ πλήρης σε όλα τα σημεία της σύμβασης "αμφτ 0oRL ας :ε επυκρσ τεί ο.<ανόνας ότυ σε περίπτωση η σύμβαση σεν ι<ατα ρτίστη κε" (αρθ. 195 β. Κ. ). 3. ΟΙΑΚΡΙΣΗ Τ Ν EYMBAEEQN ι, συμβάσετς 5υ ακρό νονται. σε : σε ετεροβαρείς καυ αμφοτεροβαρείς Ετεροβαρής καβείτατ η σύμβαση με την οποία 5ημι-ουρί^εί ταυ υπο;;ρέωση προς παροχή gua τον ένα μόνο από τους συμβαπγΐόμενους π.χ. δάνευο, δωρεά ή με arhn δυατύπωση : ετεροβαρής ονομάζεται, η σύμβαση όπου η παραχώρηση ορυσμένου περυοδυκού σχουχείου ί^ίνεταυ χωρίς αντυπαροχή από τη μερυά του αντυσυμβαηβόμενου Αν όμως μετά την κατάρτυση της ετεροβαρούς δυκαυοπραζίας δημυ ουρί^ηθεί υποχρέωση καυ σε βάρος του αν τι, συμβαλλόμενου, τότε η σύμβαση είναι. ατελώς ετεροβαρής. Ετην παρακαταθήκη π.χ. ου παρακαταθέτης που αφήνευ jjua φύλαξη το πρά^ίμα, αρχυκά δεν υποχρεούταυ σε τίπ ο τα, τελυκά όμως αν ο θεματοφύλακας υποβλήθηκε σε δαπάνες «τα τη φύλαξη ταυ πρά^^ματος, ο παρακαταθέτης υποχρεούται, σε απόδοση των δαπανών που στο μεταξύ δημυ ουρκήθηκαν. Οταν, α ν τίθ ε τα, δεν «εννι, ού νταυ υποχρεώσει, ς «ι,α τον αρχυκό δανευστή ούτε και, εκ των υστέρων, τότε η

10 σύμβαση KarleLraL αυστηρώς ετεροβαρής. Το Εάνετα, η εντο λή, το χρηστ Εάνετ ο κ.ίΐ.ιτ. είναϋ αυστηρός ετεροβαρείς συμβάσετς. Αμφοτεροβαρής ΕϋκαίοπραξΙα ή σύμβαατι ε lvσ t εκ είνη με την οποία Εημτ oupίίoύvταl Ευκαίώματα και. υποκρεώσετς προς παροχή καυ )^τα τους Εύο συμβα?ιηόμενους. Ο Αστι,κός ΚώΕι,κας προβ^έπευ καυ ρυθμίξετ τ έ τ ο τ ε ς αμφοτεροβαρείς σuμβάσεlς, όπως την πώληση, την ετσ υρ εία, τη μίσθωση πράγματος κ.λ.π. σύμβαση ανα^ίκαστυ κ ή. Η σύμβαση εί νατ κατά βάση προϊόν της ελεύθερης βούλησης των συμβα?13ομένων μερών. Υπάρχουν όμως ι,ευόρυθμες περυπτώσετς κατά τ τ ς οπαίες η σύναψη σύμβασης πα ρίστατατ, άπηοτε μεν σαν εκπ3ήρωση κάπolας υποχρέωσης π.χ. πώριηση ακυνήτου με προσύμφωνο και άπβοτε πάrll σαν Εί?1ημμα οίιοκτιηρωτϋ κής αποεοχής ή απόpplψης της σύμβασης η οποία υποβάίιβετατ στον ενει, αφερόμενο «τα σύμπραξη" οτ όροτ αυτών των συμβάσεων καθορίξοντατ κυρταρχτκά από τον ένα συμβαrγlόμενο, ενώ ο άπήος απτιά προχωρεί σ' αυτούς. Το τεπ ευ τα ίο συμβαίνετ σττς συμβάσετς οτ οποίες αφορούν τηηεφωντκές συνεέσετς, παροχή ηπεκτρτκού ρεύματος, ταχυερομτκές ή τηπε«ραφτκές αποστολές, μεταφορές με στεηρόερομους, αεροπράνα κ.β.π. σε συμβάσετς ΕηΡΙαΕή με με«ά?ιους οτκονομτκούς ορ«αντσμαύς που παρέχουν υπηρεσίες τετωττκής ανά«κης κατά προνομτακή παραχώρηση τρόπο μονοπω^τακό με βάση κάποτα από το νόμο. Σττς περτπτώσετς αυτές Εεν υπάρχετ πεείο.10

11 6l απρα^μάτευσπς τ:ων όρων παροχής ρεύματος κ.η.π. arra υποβάζονταϋ στο σuμpαrrόμεvo πεrάτn «ΐ-α υπογραφή τυπωμένον οτν όρον του στιμφωνη^ΐ-κού, παρά το 8 εί5ονός της ανα^καστι-κής δύναμης ι:ων συμράσεων αυτών, ον οποίες θα μπορούσαν να ονομαστούν "ονονεί συμράσενς", δεν αναρείταν ωστόσο ο συμρατνκος τους χαρακτήρας ^νατί καν σ' αυτές εφαρμόζονταν ον αρχές που νσχύουν jjva τνς συμράσενς. σύμραοτι με πrεv σχηρν ασμό ή δημοπρασνα. Γνα τη σύναψη τέτονας σύμρασης ο πρενστηρνάζων ή ο δημοπράτων νδνώτης ή νομνκό πρόσωπο δημοσίου ή νδνωτνκού δνκανου, προραννεν σε δνακήρυζη προς το κοννό ότν εκθέτεν σε δημοπρασία (πrevoδoτvκή ή μενοδοτνκή) ορνσμένο αντνκενμενο π.χ. ^ι-α πώrnσn, μνσθωατη πράγματος, ή έρ)^ου κ.ρ.π. Η δνακήρυξη δεν ενναν πρόταση «να σύναψη σϋμρασης, arra πρόσκρηση προς το κοννό «να την uπoborή προτάσεων (προσφορών). Ετσν, εκ είνο ς που κάνεν προσφορά (θ εμ α τίζε ν) uπopάrrεv πρόταση «να σύναψη σύμβασης η οποία όμως τεrεί υπό (δvαruτvκή) αίρεση κατακύρωσης, αν άrrdς θεματνστής δεν προσφέρεν περνσσότερα, «ν α τί αν προσφερθούν περνσσότερα τότε εrεuθεpώvεταv ο προη«ούμενος καν ο υπέρθεματνστής, αν δεν "συνά«εταν 0RRo τ ν " ή δεν πραταθεί 0RRn με«αrύτεpn προσφορά, δεσμεύεταν να συνάψεν τη σχετνκή σύμβαση πrεvστηρνασμού (αρ. 199 Α. Κ. ).

12 σύμβαση με εlαjjωvlσμό. Η KupLorepn μορφή της σύναψης σύμβασης με ετα^ωνυσμό είναι. εκ είνη τπς πρόσληψης εημοσίων unarrlnhuv, της κορή^ησης υποτροφτών κ.3.π. Η προκήρυξη ετ α)ί ωντ σμού ι^υα την πλήρωση αρτσμένων θέσεων, έκετ θέση προσκηησης προς το κοτνό gua την υποβολή υποψηφνοτήτων. Το αποτέλεσμα του ετ α»ωνι, σμού αποτελεί συ^κρόνως ;»τα εκ είνο υ ς που πέτυκσν αποεοκή της πρότασης και, }^ι.α τους αποτυκόντες απάρρτψη. Με την αποεοκή τε^ετώνετατ η επτβτωκόμενη σύμβαση εργασίας, ενώ τυχόν ματαίωση του ετα^^ωνυσμού από την μέρτά εκείνου πουτ ου ετενέργησε μπορεί να εημτ ουρί^ήσετ ευθύνη του προς αποζημίωση των υποψηφίων (αρθ. 197, 198 Α. Κ. ).

13 ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΛΕΥΤΕΡΟ ΕΥΜ ΒΑΕΗ Π Λ Η Ε Ε 9 Ε 1. Ε Ν Ν Ο ΙΑ Τ Η Σ Π 9 Λ Η Σ Ε Ε α. Εί σαχωχί k e c παρατπρήιτει. c Η πώπηρτ) είναι, η ρ-ύμραση μέσω της οποίας πρ ακ ματ οποί, εί ται, η avrarbagii των αγαθών μεταξύ των ανθρώπων St α της χρηστ μoπot ιήσεως του νομίσματος. Σήμερα είναυ αναμφυ σβήτητο ότι, η σύμβαση της πωrήσεως είνατ μία σύμβαση 5ταρκώς εκ τετ νομέ ν η - Opt σμένα από τα αίτι,α αυτού ^ε^^ονότος είναυ ; α) η ανύψωσι,ς του βι,οτυκού επιπέεου και, συνεπώς η ανάπτυξι,ς της καταναηώσεως που έχουν σαν αποτέλεσμα την αύξηση των ajjοραπωπηστ, ών, β) η Sl αίρεση, της ερϊ^ασίας στη σημερυνή κοι,νωνία όπου είναυ έτσι,. Ει,αρθρώμενη ώστε από οι,κονομυκή άποψη να υποχωρεί η κατανάηωση των αι^αθών από τους ίει,ους τους παρα^ω^^ούς και, να πoγ^rαπrασl άζοντατ από οι,κονομτκή έννουα OL ανταπ3α)^ές, και, από νομτκή άποψη οι, ακοραπωήησί ες. «) Η με^α?1ύτερη Ετακίνηση των α^^αθών. Εκείνο το οποίο άrroτε μπορούσε να το αποκτήσει. κόποιος μέσω της κrnpovoμί ας, α^οράξεπαυ και, πωrεί ταυ σήμερα ποπλές φορές. Σήμερα ε ίνα ι δυνατάiv κάπου ος κατά τη Ει,άρκεϋα της ξωής του να αποκτήσει μέσω αγοράς σπί τι»ta να κια τ ο τ κ ε ί, το οποίο μπορεί να μεταπωrήσει, καυ να αποκτήσει. KQU VOOpiiL Ο κάνονας της μονιμότητας της ακί νητ:ης υ δυ οκτησί ας, η οποία περί έρχεται, κατά κανόνα

14 στην L Su ot κο^^ένει, α μέσω της κ^ηρονομυάς, τείνευ να εξασθεντσευ. Σήμερα SL νεταυ η ευκαι,ρία στους ανθρώπους η ευκαυρία να arra^ouv εκτός από το σπύτυ του ς, το αυτοκυνήτό τους καθώς επίσης και, την εμπορι,κή τους επυκείρηση ί^ε^ονός που έκετ ως συνακόλουθο του ποβηαπβαστ ασμό των ποιήσεων. Ε ξ ' arrou ο φόβος (όκι. α5υ καυ orό«n^:dς) της υποτίμησης του νομίσμ ατος, φατνομένου συχνού σε πorεμτκές ή μεταπorεμτκές περτόβους, οδηϊ^εί σε επένδυση του νομίσματος σε α^αθά περτσσότερο σταθερό όπως ακ ίνη τα, τραπεζτκούς τίτr o u ς, μετοχές μεiίάrωv επτχετρήσεων K.R -π. κατ συνεπώς οδη{$εί στον πorrαπrαστσσμό των πωrήσεωv. 0. Νοωτ κή φύση της πωrήσεωc Η πώrnσn είν α ι αμφοτεροβαρής σύμβαση. δια της οποί ας ό ένα;ς εκ των σuμβαrroμέvωv (ο πωrnτής) υποχρεούτατ να μεταβι βάσε ι δέον άrro (τον α«οραιστή) την κυριότητα του πωrnθέvτ ος πράγματός ή το πωrnθέv δικαίωμα κα:ι να παραδώσει το πρά«μα, ο δε αγοραστής να καταβόrrει το ουμφωνηθέν τίμ η μα. Για την πώrnσnι υσχύαυν «εν ικά οι διατ ά ξε ις περί δικαιοπραξιών και ει 6t κώτερα αυτές περί αμφοτεροβαρών συμβάσεων οτ οποίες ε ί ν α τ ; Σκοπός της πώrnσnς είνατ η ανττ κατάσταση πρά^^ματος ή δτκατώματος μέσω χρημάτων. Η πώrnσn συνάπτετατ κα τ' ευθείαν όταν τα μέρη συμφωνήσουν στα στοτχεία αυτής (solo consensu) εκτός ωρτσμένων περτπτώσεων «τα τ τ ς οποίες καί ωρτσμένος έ^^ί^ραφος τύπος. 14

15 Η σύμβαση Έης πώβησης el νι σύμβαση evo xtn. Τα άμεσα αττοτ:εδέσματα αυτής εΐ νι Ωημτουρ^είτατ 6π3α6ή S t α φύσεως περί ενοχτκής. πωίιήσεως S tkatαπραξίας αππώς υποχρέωση μεταβιβαση του πράγματος ή του Si ιυ οφετειέτου περος t ώματος. Ενοχτκής επίσης φύσεως είνι Kat ot γνωστές στο εμπόρτο ως "αυτόματες πωειήσετ ς" (sel-f s e r v is e ή l i b r e s e rv ic e ) ot ο π οίε ς, χωρίς προηγούμενης εts tκ ή ς συμφωνίας, πpαίίματoπot oύvταt St α της αμέσου ανταπηα^ής εμπορεύματος Kat νομίσματος. Πρέπετ εsώ σημετ ώσουμε όττ κάθε tκαvός προς Stκαtoπpα tα μπορεί σύμβαση πω3ήσεως.

16 2. Π Ε Ρ ΙΟ Ρ ΙΕ Μ Ο Ι Ε ΤΗ Ν ΕΥΜ ΒΑΕΗ n g O H E E Q E. ΕπΙ ttrel στηοί ασυού 0 Αστυκός ΚώΕυκας σκοπεύοντας τη δυασφάγίτση των συμφερόντων ορτσμένων προσώπων από τ τ ς πράιευς των Su α«ηΐ. ρτ στών της περυουσυας αυτών ή εντο3οεόκων των ή 6ημοσΙ ων υπα3?1ή?1ων ή βοηθών αυτών, που ενεργούν την St α βημοσύ ου π3ει, στηρτ ασμού πώληση περτ ουσίας τ ρ ίτω ν, ορίξετ σχετι,κών τα εξής: "ΕπΙ πωβιήσεως St ' ανα^^καστι, κού ή εκουσίου π3ει, στηρτ ασμού απα}ίορεύεται να αγοράσουν jjta τον ευατό τους ε ίτ ε αυτοπροσώπως ε ίτ ε μέσω arrou ε ίτ ε jjta arrov ; 1. OL από το νόμο έκοντες τη 6ταχείρι-ση της περιουσίας κάποτου, πράγματα της περτουσίας αυτής. 2. Ου εvτoroεό;;oι, ή St αχετ ρτ στ ές, πράγματα gta τα οποία ανατέθηκε η πώrnσn τους σε αυτούς. 3. Αρμόενα πρόσωπα ή Βοηθοί αυτών, πρά)$ματα, gta τα οποία η πώrnσnς τους ί^ίνετατ μέσω αυτών. Β. ARRot περτορτσμοί ot οποί ot τ ίθ εv τα t από το νόμο. Μεταξύ των περτορτσμών πpέπεt να σημετωθούν; α) Ot αvαφεpόμεvot στα πρόσωπα των σuμbαrroμέvωv ή το πρά^^μα, Β) ot αvαφεpόμεvot στον τύπο της προκετμένης πώrnσnς ακlvήτωv ή ορτσμένων κτνητώ ν, ot αvαφεpόμεvot στη πώrnσn παραμεθορίων ακτνήτω ν, S) την πώrnσn φαρμακείων, ε) την πώrnσn S t α πr εtστnp tασμού, στ) την πώrnσn ονομασττκών μετοχών ανωνύμων ετατρετώ ξ) την πώήηση ν, πroίων, αυτοκτνήτων κ R π., η) πώrnσn με καθορτσμένο από 16

17 α^οραναμυκές 5(,ατάξευς τ ίμ η μ α, πέρα του οποίου η εικαυοπραξία είναι, άκυρη και. αξυόποτνπ. Περτορταμός επίσης στυς πωλήσετς πρέπει. να θεωρείτατ καυ η υποχρεωττκή δέσμευση του ττμήματος από ποιληση ακυνήτου από πω^ητή μονί,μως ε^^κατεστημένου στην α?lroεαπή. ΠώΡηση κατεκαμένων κατά το άρθρο 997 παρ.1 του Κωδ. rior. Ωυκονομυας απα^ορεύετατ κατ είναυ άκυρη υπέρ του κατασκόντος Kau των ανα^^κε^θέντων δανετδτών η δυάθεση του κατασκεθέντος από τον οφει.?ιέτη ή τ ρ ίτ ο στην περίπτωση εν υπήθηκον κτήματος. Εγκυρη όμως είν α ι πώληση επί δικού πρά^^ματος ή δικαιώ ματος. Α?ΙΗες περιπτώσεις ακυρότητας της πω?1ήσεως είν α ι και οι παροκάτ ω: α) Πώληση εμπορευμάτων επί πιστώσει κατά παράβαση των περιορισμών που έχουν επ ιβ ληθεί με αποφάσεις της Νομισματικής Επιτροπής. (Αποφ ΙΊΟΝ ΠΡ9Τ ΑΘΗΝ 8950/1971). Η ακυρότητα πω8ήσεως αυτής συνεπάγεται της και α}<ωίίή jjia αδι και οριόί^ητο πλουτισμό. β) Απαγορεύεται η εκποίηση κτημάτων που βρίσκονται στην Ε88άδα τα οποία έχουν ανταηαχθεί με Μωαμεθανικά. (ΑΠ 406/1953 ΕΕΝ ). Αυτά έχουν καταστεί πράί^ματα εκτός συναειριαί^ής. ίί) Τέλος απαί^ορεύεται και πώληση ^Ι^ωρ^ικού κλήρου με προσωρινή απόφαση της αρμόδιας επιτροπής απαλλοτριώσεων (ΑΠ 420/1966 ΕΕΝ ).

18 3. QlftKPICH ΤΗΣ Π ΛΗΣΗΣ ΑΠΟ ΣΥΓΓΕΝ ΕIΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΠώΠηση kou μίσθωση : Εφόσον η πώπηση κατατείνευ στην μεταβί0αση της κυρυότητας του ττωπηθέντος πράγματος, ενώ η μίσθωση στην έναντι, ανταππά^ίματος παροχή χρήσεως πρά)ίματος, oplοθετήσεως μεταξύ των 6ύο αυτών συμβάσεων σπόντα ανακύπτουν, χωρίς τούτο να σημαίνετ όττ αποκπείοντατ εντεπώς. Κάττ τέτοτο συμβαίνετ τετα ίτερα όταν συ^ίκρτθεί η πώπηση τρος ορτσμένα εί Gn μτσθιόσεως, όπως η μίσθωση α}^ροττκού κτήματος (αρθρ. 619 Α.Κ.) ή άππου προσο5οφόρου πρά^^ματος (αρθρ. 638 Α.Κ.) όπου από την φύση των εν 8ό^ω συμβάσεων σκοπείτατ όχτ απ8ή παροχή χρήσεως, ά?)8α, πρά^^μα που τ τς φέρνετ πτ ο κοντά στην πώπηση, επτππέον κατ μεταβίβαση της κυρτότητας των καρπών του πρά^^ματος. Συμφωνίες jjua την παροχή μεππανττκών καρπών α«ροττκού ακτνήτου όπως : π.χ. νερού από πη «ή, ρ η τ ίν η ς, «όνης ξώων, χόρτου, άρπων καρπών, όπως ijn, μεταππεύματα, πέτρα κ. ο. κ., θα ήταν βυνατόν να χαρακτηρτσθούν κατά τ τς περτστάσετς ε ίτ ε σαν πώπηση μεπ8ονττκού πρά^^ματας, ε ί τ ε σαν μίσθωση α^^ροττκού ακτνήτου ή άππου προσοεοφόρου πράγματος (Ερμ Ακ 513, 573 αρ. 5 4 ). Είνατ χαρακτηρτσττκό όττ η νομοθεσία περί μετα88είων αρθρ. 25 παρ. 6 συνετασμό με το ν. 2149/1920 προβπέπετ τόσο την μορφή της πωπήσεως όσο κατ εκ είνη της μτσθώσεως σαν τρόπους καρπώσεως μεταπηείου. Η επί ορτσμένο χραντκό Ετάστημα πάντως παραχώρηση 18

19 της εκμετά?1πευσης εφόσον ΡεβαΙσ 5εν προκύπτετ δταφορετυκή ΒαύΗηση των συμβαρ3αμένων, αποτε?1ει μίσθωση προσοεοφόρου ιτρά}5ματος κατά τα τιροβλίεπόμενα στο άρθρο Αποφασι, σττ κή σημασία ί^τα τον ένα ή τον arro καρακτηρτσμό μτ α τέτοτα ς συμβάσεως έ:;ετ κατά πρώτο Rojjo η θέrnσn των ενεταφερομένων μερών. ϋμπυως ορτσμένα γνωρίσματα της συ^κεκρι. μένης σύμβασης βοηθούν στην κατάταξη της στην πώrnσn ή στην μίσθωση. Οπου η παρα^ωϊίή των καρπών ^ίνεταυ κάρτα με πpωτoβourία κατ ενέρ^ετες του Εανετστή (εξόρυξη μεταrrεύματoς, άvτrnσ n νερού μέσωι ε«κατιπστάσεων που έχ ο τhrεuταίoς τοποθετήσει. στο ακί. ν η τ ο ), η σχέση χαρακτηρίξετατ ττς περτ σσότερες; φορές σαν μίσθωση σκόμη κατ όταν το αvτάrrαiίμα καθορί,ξετατ κατά μονάεα παρα^^όμεναυ προϊόντος κατ όκ.' καπά xpovlkq Εταεττήματα. Ετην τεrεuταί α μάrl στα περίπτωση είναυ περίπ^ου προφανής Π θέrnσn των σuμβαrrqμέvωv ^τα τον χαρ.ακ'cnptσμό της συμφωνίας το υς ως μτσθώσεως. Αντί θετ α η σύμβαση θεωρεί ταυ σαν πώληση μεrrovτl κού πράγματος σ' ε κ ε ίνε ς τ τς περυ πτώσευς που η πσρα«ω»ή τ ων καρπιών σuvτεrείται, εί τε με ενέρ«ευα του oφε^-rέτn εί τ ε κωρίς οποταεήποτε ενέρ^^ετα, φυσυκσ. EτσL η συμφωνία «τα τιiv παρα»ω»ή ρητ ί νης απο α^ίροτυκό ακίνηπο «τα ένα xpό^jo χαρακτηρίσθηκε απο την νομο?1θϊίια ετκαστηρίων μας σαν πώrnσn.

20 Εφόσον το τύμημα συννσταταν σε παροχή χρημάτων (αρθρ. 513 ΑΚ) είνατ ευχερής η Si, άκρνση αυτής τό ro απο την ανταείγία^ή όσο καν απο άγίπες μνκ τές συμράσενς, όπου παρέκετατ πρά «μα έναντν arrlou πράγματος (στην πρώτη ττερύ πτώση) ή πρά«μα έναν τν παροχής orrou εΐ5ο υς π.χ. εργασία (στην Εεύτερη περ ί πτώση >.

21 4. OYEigQH ETOIXEIft π. ΠΡΟΥΠΟΒΕΕΕΙΕ ΤΗΣ Π ηησησ Α ν τικ ε ίμ ε ν ο της πώηησης μπορεί να είνατ οποτοδήποτε πράίίμα με περτουστακό περτεχόμενο, όπως κ τνητό, α κ ίνη το, ανττκαταστατό, ενσώματα ή ασώαμτα μεμονομένπ πρά^^ματα ή ομάδες πρα)^μάτων, αηηά κατ οποτοδήποτε δυκαίωμα. Αντί-κείμενο της πώηησης μπορεί ακόμα να είνατ καυ πώληση μελλονττκών πραί^μάτων με τ τς εξής δτακρ ίσετς: ε ίτ ε σαν πώληση ή α^^ορά ελπτξομένου πράγματος (π.χ. πουλάω τα καρύδτα της επόμενης σοδετάς μου αντί ρ χ.) ε ίτ ε σαν πώληση ή α^ορά ελπίδας (emptio p e i) π.χ. πώληση ενός λα χείο υ, εδώ α^^οράξετατ s η ελπίδα κατ όχτ καθαυτό το πρά^^μα δηλαδή το λα χείο. πως προκύπτει απο τον αρτθμό της πώλησης, τα απαραίτητα σ τ ο ιχ ε ία την έγκυρη κατάρτιση της σύμβασης εί ν α ι : - το πωλούμενο πράγμα ή δικαίωμα το τίμημα - η συμφωνία ^(ΐα το πράγμα και το τίμημα και - η τήρηση ορισμένου τύπου, όπου αυτός α π α ιτ ε ίτ α ι: Ει δι κότερα: 9ς προς το πράγμα αυτό μπορεί να είν α ι κ ιν η τ ό ή α κ ίνητο, ενσώματα ή άϋλο α^αθό, ιδ ιο κ τη σ ία του πωλούντας ή άλλου, να υπάρχει ή να είν α ι μ ε λλ ο ν τ ικ ό, αντίκαταστατό ή αναντικατάστατο, αναλωτό ή μη αναλωτό, κατ' είδος ή κατά )ίένος ω ρισμένο, ολόκληο ή μέρος αυτού, όροφος ή διαμέρισμα επι ιδ ιο κ τη σ ία κ α τ ορόφους, μετα λλείο ή ο ρυχεία, ια μ α τικ έ ς πη»έ ς, σύμφωνα με τους 21

22 αναφερόμενους σ' αυτές νόμους, υπο κατασκευή οροφος η ευαμέρι,σμα οτκαθομής. Ετην τεπευταια αυτή περίπτωση ο πω?1ητής αναλαμ0άνετ να κτίση την ουκοεομή ή τα τμήμα της οτκαβομής εντό ς ορτζομένης απα την σύμβαση προθεσμία. Σε τελτκ ή ανάπυση α ν τικ ε ίμ ε ν ο της πώλησης είνατ κάθε α}^σθό που {γίνεται. Εεκτό iji-a συναλλαγή. Πώληση ελπί6ο ς - ελπτζομένου πράγματος. Η πώληση μπορεί να εμφσντσθεί κατ ως πώληση ελπτξομένου πρά)^ματος (em ptio r e i spera ta e ) ή ως α^ορά ελπίδας (emptio s p e i). Στην πρώτη περίπτωση ο αγοραστής υπακρεούται. στην καταβολή του ττμήμστος εάν κατ εφόσον παρακθεί το ελ π ίζό μενο πράγμα. Ετστ π.κ. επτ πώληση των σταφυλυών που θα παρακθούν απο τα αμπέλυ ft αντί 300 6ρ:;. το κι,λό. Η πώληση ματαταύταυ αν δεν παρακθούν τα σταφύλτα. Η ποτότητα των σταφυλτών που θα παρακθαύν είναυ αδτάφορη - Ετστ στα παραπάνω παράδετ^μα ε ίτ ε καλύτερα ε ίτ ε κετρότερα απο τα την πρασδακώμενη )τητα εΐ ναυ η παρα^^ωί^ή των σταφύλι, ών t ιβάλει υμφωνηθέν κατά ι<τλό τίμημα. ^ς προς την α^ίορά ελπ ίδα ς, το τίίμημα σε κάθε περίπτωση πρέπετ να καταβληθεί. Ετοτ ε ίτ ε παρακθεί ε ίτ ε δεν παρακθεί το πρασδοκώμενο πρά^ίμα, το τίμημα θα καταβληθεί. Ετσι «υα παράδετ^^μα αυτός που α^$οράξετ απα ένα 4'Ρ ότι, πτ άσετ αυτός στα δίκτυα του μτ α ορτσμένη βραδτά σε μι, α ορτσμένη θαλάσστα περταχή, θα πρέπετ να καταβάλετ τα τίμημα που έχει, συμφωνηθεί έστω και, αν ο ιραράς δεν πι, άσει, κανένα ψάρτ.

23 Η πώληση ΗακεΙου είναι, πώηπστι είΐπί, 5ος; kql αυτό ϊίΐ,ατί ενσωματώνει, την εριττι 5α επtτu:;lας κατά την κηήρωση- Αντι, κείμ ενο πωριήσεως μπροεί να είναι, τroloεήπoτε περυ ουσι, ακό στοι,κεΐα. Είναι, 5υαντό επίσης να πωριηθεί και, η απόκτηση του Su και, ώματος της επι,καρπίας. Η ανθρώπι,νη εργασία 5εν είναυ αντυκείμενα πωηήσεως. Ωεν είναι, δυνατό να είναι, αντυ κ ε ίμ ενο πωριήσεως το ανθρώπινο σώμα μετά θάνατο. Είναι, δυνατό κάποι,ος με δυκή του θέηηση να δι,αθέσεl το σώμα του ^ΐ-σ επι, στημόνι, κές έρευνες κωρίς όμως κάπου ο τίμημα προς τους οι,κείους του ή κληρονόμους ταυ θανόντος. Εδώ όμως θα πρέπευ να σημει,ώσουμε ότι, αποσπώμενα τα μέρη ή συστατυκά του ανθρώπυνου σώματος μπορούν να αποτεηέσουν α ν τικ είμ εν ο πώλησης- Πνευματυκή παρα}$ω^ή. Είναυ έ^^κυρη η εκχώρηση απο ένα KoRRi, τέχνη της μέβρουσας παρα^ω^ίής του όταν αυτή περί, ορί ξεταυ σε ορισμένη περίοδο. Η σύμβαση αυτή όμως είνα ι άκυρη όταν προσβάηηει την ελευθερία και το ηθικό δικαίωμα (d r o it moral) τουκαριριι τ έχ νη, αν του επιβάπ3ει ωρισμένη απόδοση. ΠώΗηση αβριοτρίου. Εί ν δυνατή Π πώληση αριριοτρί πραγμάτων δηλαδή πρα^μάτω τα οποία δεν ανήκουν στ κυριότητα του πωριητή ασ τως ^^νώσεως ή άγνοιας τ υμραηβομέν της αγlroτpι ότητας. Αν

24 5εν μπορεί να μετa0t Βάσει, ππν κυρτότατα του πωληθέντος, θεωρείται, ότι, 5εν μπορεί να t κπ?1ηρώσετ την υποκρέωση τ συνεπώς ευθύνετατ εφ' που έκετ προς τον αγοραστή κ( όσον πρόκετται, περί αδυναμίας. Οτκατώματα. Α ν ττκ ε ίμ εν ο της πώηησης μπορεί να είνατ κατ δτκατώματα, εμπρά^^ματα ή ενοχτκά μεταβτβαξόμενα- δ τ ' εκχωρήσεως, εφ ' όσον Βεβαίως αυτών δεν απαίίορεύετατ η μεταβίβαση. Ετστ μπορεί να πωαηθεί δτκαίωμσ εκμετά3ευσης πνευματτκής τδτο κτησίας ή ευρεστ τεχ νί ας, καθώς επίσης κατ συ^ίί^ραφτκά ή εκδοττκά δτκατώματα επτ ορτσμένων ΤίτΗ οτ α ξία ς, ομόβο{(α ανωνύμων ετατρτώ ν, Ηήξαντα τοκομερτδτα, ή μερτσματό^ραφα είνατ δυνατόν να είνατ α νττκείμενο πω?1ήσεως, Αϋ?Ια α^αθά. Α ν ττκ ε ίμ εν ο πωλήσεως είνατ δυνατόν να είνατ κατ η φίρμα (αέρας μτ άς επτ χεί ρησης). ΠεΠατεία. Προκετμένου «τα πελα τεία αυτού που ασκεί εμπορτκό επά^^ε^μα αυτή είνατ δυνατόν να πω^ηθεί μαζί με το πωπηθέν εμπορτκό κατάστημα ή εμπορτκή επτχείρηση ή χωρίς αυτά (ΑΠ 563/1955 θ. Ξ Ζ' 12) Προκετμένου όμως «τα πεπατεία ασκούντων επεύθερα επάϊίϋεπμα, ^τατρών, αρχτ τεκτόνω ν, δτκη^όρων, το σωστά

25 elvat να i^lverau StaKpLan αυ προσωπι, κότητ:α των παραπάνω. Ετσ συνδέεται, με την δεν είνατ έ^^κυρη Π πώλίποτ) πεγίατειας 5υκη>ίόρου, «τα τ ύ κβπ. Το χρήμα δεν είναι, αντί, κε ίμ ενο πωλήσεως, αφού η λετ τουρσί α του ως α^^αθού είνατ η αντα^ηα^ή. Μεμεονωμένα όμως α3?1αδαπά νομίσματα εΐ ναυ δυαντο να αποτελέσουν α νττκε ίμ ενο πωηήσεως. Αντυ κείμ ενο πώ^ίησης είναυ δυνατόν να είναυ καυ οτ φυστκές Γ - Λμιετς ή ενέρ)ίει,α, όπως το ηηεκτρτκό ρεύμα κατ η θερμότητα, εφόσον αυτά, περτορυσμένα σε ορτσμένο χρόνο, είνατ δυνατό να ί^ίνουν α νττκε ίμ ενα δι,αθέσεως αφού καυ αυτό σύμφωνα με τον Α.Κ. (947 2 ) κατατάσσονται, μεταξύ των πρα^^μάτων (ΑΠ 217/1939 Θ.Ν ' 638) Β) Τί unua Η καταβολή ττμήματος συντστά την κύρυα υποχρέωση ταυ α)^οραστή καυ ταυτόχρονα ά88ο αυσι,ώδες στο τχεία «τα την ύπαρξη της συμβάσεως της πώ3ηο ης. Το τίμημα συνίστατατ κατά κύρτο?ιό«ο σε χρήμα. Εάν συμφωνηθεί παροχή ά8ηαυ ανττκετμένου σαν τίμημα τότε δεν πρόκεττατ «τα πό3ηση, α88ά «τα ά88ου είδους σύμβαση π.χ. αντα8λα«ή. Εύμφωνα με την τσχύουσα νομτσματτκή νομοθεσία κατ πτο συ«κεκρτμένα σύμφων αμε τ τς δτατάξετς του άρθρου 4 παρ. 1 Ν. 363/1945 κατ του άρθρου 2 κατ 5 του αν. 944/1946 το τίμημα πρέπετ να συ νομο?ιο«εί τατ σε 25

26 ημεδαπό νόμοσμα. Η εκτέλεση ομοίως ππς σκετι,κής υποκρεώσεως rou α)<αραστή γίνεται, σε κάθε περίπτωση σύμφωνα με τους ορυσμούς της ετδι,κής νομοθεσίας. Σύμφωνα με την παραδεδομένη απο το προ'ίσκύσαν δίκατο διδασκαλία, το τίμημα πρέπει- να είνσυ κα τ' αρχήν αληθές, βέβαι,ο (ορι-σμένο) κατ εύλογο. Η σημερτνή έννοι,α των τδι,οτήτων αυτών του τυμήματος, όπως έκετ δι-αμορφωθεί απο τυς νομοθεττκές εν «ένετ μεταβολές που επέφερε ο Α.Κ. καυ απο τι,ς ιης θεωρ L ας κσι της νομολο^ρίας, μτα Εικά διαφ ορετική απο εκεί νει του προ'ίσκύσαντος δτκαίου.. Η απαί τηση το ι:1μημα ν α είναι. αληθές σημαίνει ότ ύτο δεν πρέπει ν;α είναυ ευ κονυ κό με την έννοια των :άξεων τ ων άρθρωνf 138 επ ΑΚ που ισ,κύαυν βέβαια»ια )ε δικαι οπραξί α. Η απαυ τηαη το τίμημα να ε ίνα ι βέβι (ορισμέ νο) πρέπεεΐ να κα τανοηθεί ενόφη των διατάξεων παροκών. Τέλος, το! άρθρων ΑΚ περί αορί στων :ημα να ε ίνα ι το τί μημα εύλο γο, αίτημα που ανταποκρίνετ ^εται και προς τ ι ς σύυκρονες δ ιε θ ν ε ίς τά σεις 31 ήσεως του δικαί ου της πώληο-ης σημαίνει ότι το J πρέπει να αντίιποκρίνετ αι κα τ' κή αξία του πωλουμένου πράϊ^ματος πρέπει να διευκρ,ιν ισ τ ε ί ότι δεν ή δικαιώματος. Βέβαια ισούται η αξία του πωλουμένου είναι απαραίτητο να πράί^ματος προς το τίμ η μα. 0 νομοθέτης υπο το καθεστώς της συναλλακτικής ελευθερίας δεν θεώρησε σκόπιμο να προστατεύσει τους συναλλασομένους απο δικούς τους κατά κανόνα εσφαλλμένους οικονομ ικού ς υπολο!^ ι σμούς και δικά

27 χους?1άθη. Αυχή όμως η ρύθμχση έχ L ορχσμένα αρχα Αν η SuCTavaRogta χπς αξίας χων (χχμημα εξαυρεχυκά υψη?1ό ή εξαχρε καμη^ΐό) ξεπερν ορχσμένα ανεκχά όρχα, εττχ π3έον 6ε, εχναχ απόρροχα εκμεχα^γίεύσεως χπς ανάγκης, χπς απεχρχας ή χης κουφόχηχας χου ενός συνα33ασσομένου απο χον arlro, η σύμβαση εχναχ άκρη ως καχα π?1εανεκχχκή καχ ανήθχκπ- Η εκπλήρωση χπς υποχρεώσεως χου ajjoppaaxn, ^χνεχαχ χαυχόχρονα με χπν εκπλήρωση χων υποχρεώσεων χου πωίίηχή, εκχός εάν έχεχ συμφωνπθεχ προκαχαρο?1π ή πχσχωση χου XX μπμαχος. jj) Eu^φωvx α χχ α πράχμα καχ χχ onua Τρί,χο, χέηος, ουσχώδες σχοχχεχο jjxa χπν ύπαρξη πωλήσεως εχναχ η συμφωνχ α χων συμβαβίιομένωiv, χου πωλητ;ή καχ χαυ α»ορ ασχή,»χαί χο πράγμα ή χο δχ καχ ωμα που απαχε^εχ ανχ X κεχ μενο πωλήσεως, καχ χσ1 χχμημα. Η προϋπόθεση αυ χή εχναχ σύμιφωνη ττρος ti ς αρχές χης ελευθερίας οxκονομχ ας σχα πριαχσχα χης οποί ας η avxarrlaijn καχ η κυκλοφορία αγαθών ί5> νεχαχ με βάση ΐη ν βού3ηο η χων προσώπων, σε εξαχρεχχκιές δε περχπχ ώσεχ ς μέσω συσχήμαχος δχ ι X κηχχ κών δχανομών απο μέρους χου κράχους (αυχό συμβ(αίνεχ X δχ αί χέρα σε ε κ ε ίν ε ς χχς περιπτώσευς που το τί. μημσ καθορί ξχαχ υποχρεωχχκά βάσεχ α><ορανομχ κών ή άππων δχ αχχ μήσεων. ΑΚ 513 αρ. 5 4 ). Γχ α χην έ«κυιρη σύναψη της σχεχχκής ισυμβάσεως καχ χχς πρ οϋποθ έαηεχς αυχής X σχύε>υν χα κραχ( ύνχα «ενχκώς επχ συμβάσεων (Ζέπος σε3.. 52).

28 Β) Κατάρτι crn τnc auuib0ae<jc: Tinroc Η σύμβαση της πωλήσεως θεωρείτατ καταρττσθείσα όταν τα μέρη συμφωνήσουν )<υα το περνεχόμενο της- Τύποο. Γτα την κατάρτυση της συμβάσεως πω^ιήσεως κατά κανόνα κατ εκτός των παρακάτω εξατρέσεων δεν απαττεΐταυ η τήρηση τύπου. Ετον τύπο του συμβο^ατ ο^ίραψυ κού ε^ίίράφου uπoβάarεται, η πώληση σττς περτπτώσει,ς κατά τ τ ς ο ποίες αντυκείμενο αυτής είναυ ; α) α κ ίνητο ή άλλο επ ' αυτού εμπράγματο δϋκαίωμα β) ενεστώσα περτουσία ολόκληρη ή ποσοστό αυτής κληρονομτά ολόκληρη ή ποσοστό αυτής 5) όταν η πώληση κα τα ρ τίζετα ι 6 ι ' αυτοσυμβάσεως και ε) όταν α τικ είμ εν ο είν α ι ονομαστικές μετοχές ανωνύμων ν ετα ιριώ ν, π λοία, αυτοκίνητα (σε μερικές π ε ρ τ ώ σ ε ις ), ιπ αεροπλάνα, μετα λλεία.

29 5. YnOXFEQEEIi: ΕΥΜΒΑΛηθΜΕΝ Ν - Η πώβηση ως σύμβαση αμυ^ώς αμφαΐεραβαρής ^εννά υποχρέωση καυ gta τους Βύο συμβσηβομένους, τόσο gta τον πωλητή όσο καυ gua τον αϊ$οραστή. Το άρθρο 513 του Α.Κ. καθορίζει, τυς κάρτες υποχρεώσετς των συμβαηβομένων, πράί^μα που σημαΐνετ όττ εκτός αυτών ε'τνατ Ευνατόν να ϊ^εννηθούν ετ ς βάρος ε ίτ ε του πωβητή εττε του α}^οραστή, κατ άλριες, παρεπόμιενες υποχρεώσεις, τούτο 5ε εττε δυνάμει του νόμου, εττε δυνάμει συμφωνίας των μερών ε τ τ ε, τέβος, πέραν αυτών δυνάμει της ϊ^ενικής επ ιτα γής περί καγίοπίστης εκπβηρώσεως των ενοχών, όπως αυτή διατυπώνεται στο άρθρο 288 Α.Κ. Ε ιδ ικ ό τερ α, οι υποχρεώσεις καθενός από τους συμβαρίγΐόμενους διαμορφώνονται ως εξής : α. Υποχρεώσεις του πωηητή Σύμφωνα με το άρθρο 513 Α.Κ. δύο είν α ι οι κ ύ ριες υποχρεώσεις του πω8ητή: - Η μεταβίβαση της κυ ριότητα ς του πωβηθέντος δικαιώματος καθώς κα ι: - η παράδοση της νομής του πρά^^ματος. Ετσι ο πωηητής ε ίνα ι εν πρώτοι ς υποχρεωμένος να προβεί σε κάθε πρόσφορη ενέρϊ$εια, που κ α τα τείν ει στην μεταβίβαση της κυριότητα ς του πωβηθέντος πρά^^ματος ή στην μεταβίβαση του πω8ηθέντος δικαιώματος συμπράττων και στην σχετική εκ π ο ιη τική συμβάση. Η υποχρέωση του πωβητή»ια μεταβίβαση της κυ ριοτή τα ς το πω8ηθέντος

30 πράγματος σuμπaγιpωvέ'cαl kol από την αυτονόητη ά?ιηωστε ευνάμει- του άρθρου 513 Α.Κ. επυτα)ίή του άρθρου 514 Α.Κ. περί ανυπαρξίας νομυκών ελαττωμάτων του πράγματος. Η παράδοση της νομής αυτού είνατ δυνατόν (π.κ. επί κι-νητών) να είναυ αναϊ^καία προϋπόθεση»t-a την ί δτ α την μεταβίραστι της κυρυότητας, αποτελεί πάντως και αυτή κΰρι,α υποχρέωση του πωλητή, έχουμε αυτατέλευα σττς πεplπτώσεlς ε κ ε ίνε ς που δεν είναι, απαραίτητη «ι-α μτ α τέτοοα μεταβίβαση, όπως σuμβαίvεl επί πωλήσεως ακι, νήτων. Παρεπόμενες υποχρεώσεις του πωλητή απορρέουν από το νόμο (αρθρ. 370, 519, 456, 525, 526, 527 Α.Κ.) από συμφωνία των συμβαλλόμενων, τέλος δε από την καλή π ίστη ή τα συναλλακτυκά ήθη (αρθρ. 28Β Α. Κ. ). 9ς υποχρεώσευς ταυ τελευταίου είδους πρέπει, να νοηθούν : π υποχρέωση προς φύλαξη ταυ πωληθέντας πράί^ματος, καλής συσκευασίας αυτού, η υποχρέωση προς σύνταξη οδη^ι-ών ορθής και, ακίνδυνης χρήσεως του πωλούμενου μηχανήματος ή φαρμάκου, η υποχρέωση ενημερώσεως του α){οραστή περί μη συνηθυσμένων ι,δι,ατήτων του πωληθέντας, η υποχρέωση επι,δείξεως της χρήσεως αυτού, η υποχρέωση μη αντα^ωνυσμού επί πωλήσεως επι, χευ ρήσεως, η υποχρέωση επ tσκευής, δυορθώσεως κσυ συντηρήσεως του πωληθέντας μηχανήματος «υα αρυσμένα χροντκα δι,άστημα, η υποχρέωση φορτώσεων, αποστολής καυ ασφαλίσεως του πωλούμενου πράϊ^ματος, η υποχρέωση, εξετάσεως αυτού από πρα«ματοκνώμονες κ.ο.κ. (ΖΕΑΟΕ σελ , Ερμ. ΑΚ 513). 30

31 0. ΥποκρΕώσευς Ajjapatr-cii Kupta υποχρέωση του αγοραστή είναι- π καταβολή του συμφωνηθέντος τυμήματος. Οπως και, στα πβαισι-α oπot ασεήποτε άριππς αμφοτεροβαρούς συμβάσεως, το τίμημα είναυ καταβλητι-κό ταυτόχρονα με την εκπλήρωσή των ανωτέρω αναφερθεΐσων υποχρεώσεων του πωπητή πράί^μα που σημαίνευ ότυ καυ επί πω?1ήσεως βάσευ του άρθρου 374 Α.Κ. καθένας από τους συμβαπριόμεναυς δυκατούταί- να αρνηθεΐ την εκπλήρωση της υποχρεώσεως που τον βαρύνει-, ενόσον ο αντί-συμβαρ1?1όμενος του 5εν εκπριηρώνετ την αντυπαροχή- <Εψ Αθ 2211/1977, ΝοΒ 2 6,6 0 ). Είναι, αυτονόητο βεβαίως ότι- συμβαοβάμενοί- επί πωοήσεως, είναΐτίμημα θα προκαταβάλ^ιεταυ καταβάππεται- μετά την εκπλήρωση των υποχρεώσεων πωπητή. Ετην τεβευταί α αυτή ττερυπτωστι έχουν εφαρμογή OL ευερ^ετι,κές»la τον α^^οραστή S^-ατάiεtς τω ιρθρ. 529 Kat 531 Α.Κ. τrou υσχύουν σε περίπτωση πυστώσεως ταυ ττμήματος. Παρεπόμενες υποχρεώσει-ς ταυ α^^οραστή από τον νόμο είναυ OL απορρέουσες από τα αρθρ. 525 έως 529 Α.Κ. Εαν παρεπόμενη υποχρέωση του α^^οραστή θεωρείται- η υποχρέωση παραπαβής του πράγματος, που σημαίνετ ότι, ο τε λ ε υ τα ίο ς σε περίπτωση παράβασης της περι-έχεται, σε υπερημερία oφεlrέτn και, όχι- αππώς σε υπερημερία δανει,στή. Επίσης άππες παρεπόμενες υποχρεώσει, ς α^^οραστή που απαρέουν από το άρθρα 288 Α.Κ. αναφέρονταυ; - η υποχρέωση του να ευ5οποι-ήσευ έ^καϋρα τον πωπητή }{ΐ,α τυχόν εηαττώματα του πρά^^ματος. 31

32 η υποχρέωση του αγοραστή ηρτημένων καρπών να προβεύ στην συ^κομυβήϊ εφ ' όσον αυτό είναι, αναγκαίο ί^ι,α την μη πέρα που επτ 0 α Ρεόμενου εξασθένηση των 5έν5ρων που κπήμαπος που πω3ηπή. η υποχρέωση ταυ αί$οραστή να φυλάξει, επι,μελώς και, να απασπεί,λεπ πο αποκροούμενο λό^^ω ελαττώματος πωληθέν πράγμα ή υποχρέωση φυλάξεως και, αποστολής της συσκευασίας που κ.ο.κ.

33 6. Ο KlMQYNOr ΕΤΗΜ ΠΒΛΗΣΗ 9ς κύνευνος στην πώηηση νοεί ταυ η τυκαΐα καταστροφή ή κευ ροτέρευση του ττογίούμενου πρά}{ματος, η οποία χίνεταυ μετά την κατάρτυση της συμβάσεως. Αστυ κός Κώδικας ορίξευ «υα τον κίνδυνο τα ε ής : "Από την στυ^^μή της παραδόσεως του πωπηθέντος, τον κίνδυνο της τυκαΐας καταστροφής ή κευροτερεύσεως φέρευ ο αγοραστής. Μέκρυ της παραδόσεως τον κίνδυνο φέρει ο πω?ιητής. Σε περίπτωση καταστροφής του πρά^^ματος από ανώτερα Βία ή τυχαίου ^εί^ονότος ο πωλητής απαβγίάσεται μεν της υποκρεώσεώς προς παροχή αυτού δεν δ ικα ιο ύντα ι όμως να απαιτήσει το συμφωνηθέν τίμ η μα - (479 ΠΡ9Τ ΘΕΣΣ 195/1972 ΝοΒ 20) (537 Ε ΒΕΣΣ 130/1966). Αν μετά την παράδοση που πράί^ματος στον αί^οραστή καταστραφεί αυτό τυχαίως, ο α^^οραστής δεν απαββάσσεται της υποκρεώσεώς του προς καταβοβή του τιμ ή μα τος, αν δεν έχει ήδη καπαβάβει αυτό δεν δ ικα ιο ύτα ι να ξηπήσει την επιστροφή του. (ΠΡ ΘΕΣΣ 171/1959 ΑΡΜ Ι Γ ' ). Εάν το πράγμα έχει πωβηθεί σε δύο δια δο χικά, ο ένας δε των α^ίοραστών ιπαρέβαβε το πράγμα, ενώ ο άββος δεν π(ιρέβαβε το πράγμα, κί νδυ'/ο φέρει ο μετc κυριόιιητα του πράγματος. κίνδυνος μεταβι Βάξεται στον α^^οραστή και όταν ο πωβηπής διατήρησε την κυριότητα μέχρι της αποπβηρωμής τιμήματος (ΕΑ 782/1965 ΝοΒ ) (ΑΠ 494/1967 ΝοΒ ).

34 ΕπΙ ακι,νήτου ο κινευνος μεταβι. Βάξεταυ από την σττίίμή της μετα^^ραφής του υπό πώληση ακινήτου με το συμβοηαυ Oi5p φl κό έ.)ί^ραφο. Αν η μεταγραφή έ^ΐ-νε μετά την παράδοση του ακυνήτου, ο κίνδυνος αρκίξετ από τη στli}μή της παραδόσεως. Αν η μεταί^ραφή έ^ΐ-νε πplv της παραδόσεως ο α^^οραστής φέρει, τον κίνδυνο από τη σττί^μή της μεταγραφής. Ο κίνδυνος επί αποσχογίής του πράγματος ΠώΠηση επί αποστολή του πράί^ματος έκουμε όταν ο πωπηχής αναπαμβάνετ την πρόσθετη υποχρέωση τ:ης αποστολής του πράγματος σε τόπο δταφορεττκό από τον τόπο που έπαβε χώρα η παρ οχή- Στην περίπτωση αυτή «ενντώντατ ζητήματα περί του κτνδύνου του πράγματος κατ «τα ττς υποχρεώσετς των συμβαππόμενων. ϋ Αστιτκός Κώδτκας ορ ίζ ε τ τα εζής: Έάν ο πωπητής μετά από αίτημα του α«οραιστού αποστειπευ το πρά^^μα σε τόπο δι,αφορετυκό από τον τόπο της εκπ^ιηρώσεως της παροχής, τον κίνδυνο φέρευ ο αί{οραστής από τη στϋ^^μή που το πράγμα παρεδοθεϊ, προς αποστολή". 0 α^^οραστής φέρευ τον κίνδυνο iji,a την αποστολή καυ τη μεταφορά όσο χρόνο δι, αρκεί αυτή- Προϋποθέσει, ς εφαρμοί$ής της δτατάξεως του άρθρου 524 α) ότυ ο πωπηέής σπoστέrγlεu το πωπηθέν πρά^^μα σε τύπο διαφορετι,κό του τύπου εκππηρώσεως της παροχής, δηπαδή σε τόπο δτ αφορεττ κό από αυτόν που προσδιορίζεται, από τη 34

35 σύμβαση της πώλησης. Ωι,άφορος ο τόπος μπορεί να είνα ακόμα καυ στην i. Si. α πόλη, ακόμη και, στην ι, St α os0. β) ότt η αποστολή σε τόπο Stαφopετtκό του τύπο εκτελέσεως της παροκής iίlvεταt μετά από αίτηση το αί^οραστού καϋ συνεπώς κατόπυν συμφωνίας (ρητής συωπηρής) των συμβαηηομένων στη πώληση. συμφωνύ Η Su V την L ση της συμβάσεως ή καυ μετά αυτής. ij) Οτυ παρεβόθει το πρά^^μα προς αποστοηή, βηηαβή το πράίίμα έχει πάευ στα xfepta του μεταφορέα. Επύ πωπήσευς S t ' αvα}4καστl κού πrεt στηpt ασμού, ο κίνβυνος μεταβυ βάξεταt στον α^^οραστή άμα έχευ κατακυρωθεί/ στον πηευ osoτήσαvτα (KoS. Πο3. Qt κ. αρθρ παρ. 3 ). Πώληση κ?1ηρονομτάς (ΕπΙ πωηήσεως κειηρονομυάς ΑΚ 1492) τον KLvSuvo του πρά^^ματος φέρευ ο α^^οραστής από τη στΐ!^μή που καταρτίξεταυ η σύμβαση (ΑΚ 1951) καυ όχυ από τη στυ^μπ της παραεόσεως των ανττκευμένων της κanpovoμtάς. Από τη σττί5μή αυτή έχετ ο αί^οραστής τα ωφελήματα κι βάρη ( ανττ κετ μένων της κτιηρονομτάς.

36 7. α ) Ε ξο 6 α τταραβάσεωα ι TrgpQ rlabnc Ο πωηπΐής κατά τον Αστ. Κώδτ κα φέρει, το έξοδο, της παραδόσεως του πωριηθέντος και, συνεπώς τα έξοδα μετρήσεως ή αρτθμήσεως ή δτ αθμι, σεως, ενώ ο α^^οραστής τα έξοδα παρογίαρής καυ αποστολής σε τύπο δταφορεττκό του τόπου εκπληρώσεως. Ετη σύμβαση πωηήσεως όμως ετνατ δυνατό να συμφωνήσουν δταφορετυκά οτ συμβαβηόμενοτ ί^τα τι,ς υποχρεώσει, ς τους όσον αφορά τα έξοδα παραδόσεως, παραηαβης, απoστorής, σταθμεύσεως, μετρήσεως ή αρι,θμήσεως των πωπηθέντων σύμφωνα με το άρθρ. 526 του Α.Κ. Β) Εξοδα συωβάσεως κατ υεταχραφής Τα απαττούμενα έξοδα ή τέ^η «τα την έ)ίϊίραφη κατάρττση της συμβάσεως φέρουν αμφότερα τα μέρη εξ ίσου. Είνατ αδι,άφορο αν το πράγμα της πω3ήσεως είναι, κι,νητό ή ακίνη το. (ΕΠ 7/1965 ΕΕΝ ) (ΑΠ 629/1962 ΕΕΝ ). Ετα τέλη περυηαμβάνονταυ τόσο το χαρτόσημο, όσο και ο φόρος μεταβυβάσεως ακι,νήτων, ο φόρας αυτομάτου υπερττμήματος (Φ.Α.Υ.), ή οποτασδήποτε φόρος επι, Βά33εται, «τα την μεταβτβάση της κυρι,ότητας του πράγματος. Περί, Παμβάνονται στα έξοδα η αμοι,βή τοι. συμβοααυ ο»ρ άφου j<la τη σύνταξη συ μβοπατ ο)^ραφτ κού ε^ίϋράφου. αγοραστής ακ<υνήτου ή δτκαϋώματος επί

37 OKLViirou φέρει, τα έξο5α μεταγραφής. Στα έξο5α, μεταγραφής περτηαμβάvdvταt Kat τα τέπη αυτής. 5 ) Οαττάνε^; ττρο τ π Ε ^Γαpα6 αεω c ΠωΠητής μέχρι, την παρά5οσπ του πράγματος υποχρεούταυ να φυηγιάει, αυτό ώστε να καταστεί 5υνατή η εκπλήρωση ι:ης παροχής αυτού. Συνεπώς πρέπεϋ να προβεί σ τ ις σπαυτοΰμενες δαπάνες ί^ι,α τη συντήρηση του πρά^^ματος. Αναγκαίες δαπάνες θεωρούνταυ ot καταβαλλόμενες συντήρυα του πράγματος ή προς δτατήρηση αυτού προς καταλλήλου προς εκμετάλλευση. Οι, δαπάνες αυτές αποδτ δοντατ αν αυτός που προέβετ αυτές θεώρησε σε ανττ κετ μεντ κώς σνα;$κα τες αφού εκτίμησε τ τς συνθήκες. αδτάφορα αν αυτές ήταν αποτελεσματτ κές. Γτα την έννουα τωv αναχκατων δαπανών θα πρέπετ να σημετ ώσουμε ότυ είναυ δυνατό να απαττηθε;τ η ενέρχετα δαπανών σε περί πτώση πωλήσεως ακτνήτου ή1 πωλήσεως επτ αποστολή (Α -Κ- 524) ή κατ σε συμφωνία πε:ρτ μεταθέσεως του κι,νδύνου στον α^^οραστή πρυν της παραδόσεως. ΣτLς ανα)ίκαιες δαπάνες μπορούν να θεωρηθούν και, τα ασφάλιστρα «τα την ασφάλτση του πράγματος. Ααπάνεσ υετά τη παράδοση. π ρ ά χ μ α τ ο ς Αυτές ετνατ δυνατό ' τνοντατ όταν η παράδοση τ πράγματος έ«ι δτα παραδόσεως αποθετηρτου ε««ράφου

38 φορτωτυ κής. Η αττόδοση όμως των δαπανών σττς ττερτ πτώσεί-ς αυτές θα ζητηθεί βάση της σχέσεως, η οποία παρέχετ τη δυνατότητα κατοχής του πράγματος ή κατά ττ ς δτατάζεΐ-ς περί, δτοτκήσεως αγίγίοτριων. Ετυς αποδοτέες ανα^^καί-ες δαπάνες περυ?1αμβάνονται, και, ου τόκου από την ενέρ^^ευα αυτών (Α.Κ ). Τόκος τυμήματος. 0 αγοραστής εάν δεν έχευ πληρωθεί το τύμημα, οφεί,αευ τόκους αυτού από τη στυ^^μή που Ααμβάνευ τα ωφε/^ήματα του πράγματος. Αυτό υσχύευ εφ' όσον από τους συμβαλλόμενους δεν έχευ συμφωνηθεύ κάτυ δυ αφορετυ κό. Χρονυκό σημεύο ενάρξεως των τόκων επύ του τυμήματος εύναυ ο χρόνος από τον οποίο λαμβάνευ τα ωφελήματα, ή αλλυ ώς από τη στυ^μή ττου φέρνευ τον κίνδυνο του πρά)ίματος (Α.Κ ). Οεν είναυ όμως αναγκαίο»υα την έναρξη των τόκων επί του τυμήματος το πωληθέν πράγμα - α φέρνευ ωφελήματα στον α!^οραστή. Πίστωση τυμήματος πρόκευταυ όταν έχευ συμφωνηθεί η καταβολή του τυμήματος ολόκληρη ή κατά δόσευς, μετά την εκπλήρωση της παροχής του πωλητή. Οταν λήζευ η πίστωση του τυμήματος, ο α^^οραστής οφεί λευ τους τόκους χωρίς καμμία προϋπόθεση, εφ ' όσον η προθεσμία της πυστώσεως είναυ επακρυβώς καθορυσμένη. Τυμή αγοραία ή χρηματυστηρυακή. Εάν ως τίμημα έχευ ωρυσθεί η α»ορά καυ η χρηματυστηρυακή τυμή, ε ίτ ε λαμβάνεταυ υπ' όψη στο χρόν καυ τόπο εκπλήρωσης παροχής μία τυμή της αγοράς ή του χρημα τυστηρίου. Α}<οραία τυμή είναυ η δυαμορφωμένη μέση τυμή στην

39 α)<ορά από πο3?1ες πω?1ήσευς πραγμάτων που L Sou είβους και, που όπηπας. Χρημαπυσπηρυακή πυμή ευναυ η τυμή που Sl αμορφώνεπαυ σπο χρημαπυσπήρυο αξυών, π οποία ανα^^ράφεταυ συνήθως στα επίσημα 5ε3τύσ τυμών. Ζητήτημα αποεείξεως. 0 πωηητής ο οποίος φέρνευ το βάρος της αποβείξεως του συμφωνηθέντος τυμήματος, υποκρεαύταυ να αποβείξευ πουά είναυ η αγοραία ή κρηαματυστηρ^,ακή τυμή κατά το κράνο της εκπ^ηρώσεως. Πώληση κατά βάρος υπάρχευ όταν το τίμημα ορίξεταυ μονάεα βάρους. Καθαρό βάρος είναυ εκ είνο το οποίο κατά έχευ το πράγμα μετά την αφαίρεση από το ο3υκό ή μυκτό βάρος του απόβαρου ( t a r a ), SnHaSn των μη ανηκόντων στο πωληθέν αντυ κε ίμ εν ο, όπως σάκκων ή ά?ι3ων περυ τυλυ κμάτων ή 5ο::είων φυ αλών ου οποίες περυ έχουν ή το πωληθέν πρά^^μα.

40 8. Η ΕΥΒΥΝ Η ΑΠϋ ΤΗ Ν Α Θ Ε ΤΗ ΣΗ ΤΟ Ν ΥΠ ΟΧΡΕΟΣΕΟ Ν Από το συμρατι,κό Βκσμό της σύμβασης της πώθησης γε νν ιέ τα ι ευθύνη «τα αποζημίωση κυρίως προς την πθευρά του πωθητή, εφόσον αυτός έκετ το πωθούμενα πρά^^μα και, είνσυ σε Θέση να ^^νωρίζει, την πρα^ίματτκή κατάσταση που βρίσκεται, κατά το κρόνο της κατάρτυσης της σύμβασης. Ετστ, όταν υπάρχει, νομτκό εθάττωμα, ο πωηητής ευθύνετατ έναντι, του α^^οραστή σε αποζημίωση ανεζάρτητα από υπαι,τϋότητα αν Εηθαδή ί^νωρίζετ υπαίτι,α ή ανυπαίτι,α αί^νοεί το σχεττκό εθάττωμα. Κατ' εζαίρεση ο πωθητής 5εν ευθύνετατ αν ο αγοραστής γνωρίζει, ή όφετ 8ε να γνωρίζει, την ύπαρξη του νομι,κού εθαττώματος και, ακόμα αν, συμφωνήθηκε να μην ευθύνεταυ ο πωθητής ijla νομτκά εθσττώματα. Η συμφωνία όμως θα είναι, άκυρη αν ο πωθητής σποσι, ώπησε το ελάττωμα απ' τον α^^οραστή (αρθρ. 51S Α.Κ. ). Αν παρά ταύτα υπάρχετ νομι,κό ελάττωμα ο αγοραστής fit κατ ούτατ: ή να ζητήσευ την εκπλήρωση της σύμβασης καταβάλλοντας το τίμ η μα, ή να ζητήσετ μαζί με την εκπλήρωση Kot βταφέρον ή μόνο βτσφέρον εφόσον fiεv έχετ συμφέρον στην εκπλήρωση ή, τέλος κατ να υπαναχωρήσετ από τα συμβστυκό 5εσμό.

41 α. Nout. κά ΕΗαττωυα Evvot α vom, κού Εί^αττώυατοΕ Νομι,κό ΕΠάττωμα υπάρκεο όταν η κυρτότητ:α τ:ου πωγίηθέντος πράί^ματος ή το πωπηθέν ετκαίωμα Sev ανήκουν ή Sev ανήκουν εξ ο3οκειήρου στον ττω^τιτή, α3πά σε τ ρ ίτ ο ή και- σε τ ρ ίτ ο, (ΑΠ 344/59, ΝοΒ 7, 1153) (ΑΠ 889/74, ΝοΒ 23, ), ή όταν ανήκουν μεν στον πω8ητή, Βαρύνοντατ όμως με ό8ηα Ετκατώματα τ ρ ίτω ν, τα οποία ε ίτ ε εμπο6ίζουν την εηεύθερη ετάθεσή του ς, ε ίτ ε περτ ορίζουν τι,ς εξουσίες του αγοραστή, που απορέουν από την κυρι-ότητα ή το πω^ηθέν ετκαίωμα, Kau τ τς οποίες ο ΟΗοραστής θα μπορούσε να ασκεί, αν 5εν υπήρχε το εικαίωμα του τρ ίτο υ. Νομικό επάττωμα αποτεπούν σιjvήθως τα εμπράγματα εικαιώματα των τρ ίτω ν. τα οποία από τπν φύση τους αντιτάσσονται και κατά τον α»οροσι:τΐ- ARRa και ενοχικά εικαιώματα των τρίτω ν μπορεί να αποτεπέσουν νομικό επάττωμα του πωπηθέντος αν είν ι cιντι τάξιμα κσυ κατά α τον αίίοραστή. Πάντως, παρά το υπάρκον νομτκό επάττωμα (έππετψη κυρτότηπας κηπ) η πώπηο-η είνατ έ^κυρη- ΑπατεΠούν νομι-κά εππττώματα : α) 08α τα εμπράγματα ετκατώματα που αναφέροντατ περυ ορτ σττ κά στην Α.Κ. 973 κυρτότηπα, εου8ει-ές πρα!ίματ:ι κές κατ προσωπι,κές, ενέχυρο, συμβαττκό κατ νομυκό, υποθήκη. Βτα εμπράϊίματα αυτά Βΐ-κατώματα πρέπει να προστεθούν και τα Si-και,ώματα της εμφύτευσης και της επιφάνειας του ρ.ρ.ε. τα οποία ειατήρηθηκαν και μετά

42 την ει,σα«ο)ί<ή του Α.Κ., με δι,καυωμα εξαγοράς τους. Β) Η προσημείωση, η οποία είναυ μεν ασφα?1τσττκό μέτρο θα εξε3τ>:θεί όμιως σρί^οτερα σε υποθήκη με αναδρομτ κή ενέρί^ετα από τότε που ε^^ράφηκε στα οτκεία ΒτΒ^Ιία, αν η απαίτηση που ασφα^ίξετ επι,δτκαστεί τε3εσίδτκα στον πρασημευούχο δανετστή, τηρηθεί δε κατ η σχεττκή προθεσμία τροπής της σε υποθήκη- Α8Ηωστε και, από το εδ. 2 της Α.Κ. 515 προκύπτετ κατά τρόπο αναμφίβο^ο, όττ και, η προσημείωση αποτελεί νομί-κό εηάττωμα του πωπηθέντος πράί^ματος. ) Η νομή κατ η νομή δτ κατ ώματος. Είναι, αδταφόρο αν νομή χαρακτηρί ξετατ ως δτκαίωμα ή ό,χτ. Νομι,κό η ελάττωμα, εξάλλου αποτελεί η νομή δι, κατ ώματος, και, αν η συστατική πράξη της δουλει,άς δεν καταχωρίστηκε στα οτκεία ΒτΒλία. δ) Το δι,καίωμα κατοχής του πρά^^ματος και, το δικαίωμα επι. σχέσεως jjta δαπάνες. ε) Το δι,καίωμα εξωνήσεως ή προττμήσεως υπό την δι,αλυτι,κή αίρεση υπέρ ταυ δυ και, οπαρ όχου του πωλητή πρτν από την μεταβί-βαση της κupuότnτας στον α^^αραστή- στ) όυάφορα ενοχι. κά δυκαιώματα τα οποία μπορούν να ανττ ταχθούν κατά τον α^(οραστή όπως είναι, π.χ. i ) το δι,καίωμα ταυ μυσθωτή να αντί, τάξει, την μίσθωση κατά τον νέο κτήτορα υπό τ τς προϋποθέσει, ς των Α.Κ. 614 κστ 618. ϋ ) Το δι,καίωμα του μι,σθωτή να αντυτάξετ την σνα)<καστι, κά παρατει, νόμαενη μίσθωση κατά τον αγοραστή- i i i ) Το δι, καίωμια του μι,σθωτή να παρατείνευ μονομερώς

43 rnv μίσθωση (όπου Βέβαια ο νέος κτήτορας βεσμεύεταί από την μίσθωση. ΐν ) Το ευκαίωμα του μυσθωτή να αvτlτάξεl κατά του νέου κτήτορα προκαταβο?1ές μυσθωμάτων προς τον πα?1αυό εκμυσθωτή (πωλητή) υπό τuς πpoϋπoθέσεlς των Α.Κ. 616, 617. V) Το ει-καίωμα του συ^κυρίου να αvτtτάςεu κατά των κσθο^υκών ή ευβϋκών ει,αεόχων ά3ηου auj^kuptou την συμιφωνία )ila μη 3ύση της κοινω νίας κ.α. ξ) Η κατάσχεση και η προκαπούμενη απ' αυτή απα}$ορεύση ειαθέσεως του κατασχεθέντος α ν τικ ε ιμ έ ν ο υ. Ο τ ι, άηηωστε, η κατάσχεση αποτελεί νομικό ελάττωμα προκύπτει σαφώς από το εβ 2 της Α.Κ ς κατάσχεση ν ο ε ίτα ι κατά πρώτο λό}{ο η αναϊ^καστι κή, ε ίτ ε αυτή αφορά κινητά πρά)ίματα, ε ίτ ε α π α ιτή σ εις, ε ίτ ε ακ ίνη τα, πλοία και αεροσκάφη, ε ίτ ε ει Si κά περιουσιακά σ τ ο ιχ ε ία. Αλλα νομικό ελάττωμα αποτελεί και η σ υντηρητική κατάσχεση, ε ιό τι και αυτή εημ^ σιυρκεί σχετική απαγόρευση ειαθέσεως του κατασχεθ Εντός αντί κειμ ένου. Την θέση της συντηρητ ικής κατά σ:-ίεσης επί σκοπώ Si εκείκήσεως" του Πολ. Q. /1.834 επέκε ι στι I νέο Κ.Π ο λ.ω. η εικ α σ τικ ή μεσε««ύηση, η οποία μά λιστα, αν αφορά α κ ίν η το, είν α ι εέ5κραπτέα στα β ιβ λία κατασχέσεων και βημιουρ^εί και αυτή σχετική απα^^όρευση ειαθέσεως του μεσεϊ^^μυημένου αντικείμενου. Επομένως αποτελεί και η εικ α σ τικ ή μεσε)ι()ίύηση νομικό ελάττωμα του πωληθέντος. η) Η αναγκαστική εια χ ε ίρ ισ η η οποία εεν κωλύει μεν την ειάθεση του ακινήυτου ή της επιχειρήσεω ς

44 ΕΒίίράφεται όμως στα 0L 0?11 α κατασχέσεων και. συνεπάγεται, την αφαίρεση της St αχεί, ρήσεως από τον Kupto του ακυνήτου ή τον φορέα της επυχετρήσεως Kat την πεptέλευση της σε St αχεί ρύση, ο πεptoptσμός 6ε αυτός αvτtτάσovταt κατά τον α^^οραστή: θ) Η απα^ίόρευση 5υαθέσεως υπέρ ορισμένων προσώπων, t ) Οιάφορα άπρια βικαιώματα επί αύηων α^^αθών όπως είνα ι το Εικαίωμα της ευ ρ α σ ιτεχνία ς, της εκμετα^ηεύσεως σώματος κ.τ.π. I) Ωικαιώματα 5ημοσίου 5ικαίου όπως : 1) Επιτάξη της χρήσεως 2) Η κήρυξη ακινήτου ως ανα^^καστικά απαηβοτρει ωτέου. 3) Η κήρυξη ακινήτου ως ρυμοτομητέου ή ως εν μέρει 4) Ωιάφοροι φόροι, οι οποίοι έχουν μεν υποκείμενο τον πω3ητή μπορεί όμως σύμφωνα με τον νόμο να εισπαραχθούν και από τον αγοραστή όπως συμβαίνει π.χ. με τον φόρο μεταβιβάσεως ακινήτων και πλοίω ν, με τον φόρο κληρονομι ώ'.1, Ηωρεών κ. τ. λ. ή με τα τελεω νειακά τέλη πραγμάτων ^του εκτελωνί. στηκαν με ατ:ελώς, ανέκυψε όμως εκ των υστέρω\; υποχρέωση καταβολής τιjv τελωνειακών τελώ ν. ή με τους φόρους του 5ημοσίου kc11 της εισφορές υπέρ του Ν.Α.Τ. που βαραίνι3uv το πλοίο. Oev αποτελούν v o u iκό ελάττωμα α) Οι νόμιμοι περιορισμοί κυριότητα ς που απορρέουν από το ιε ιω τικ ό ΕίκαιΙΟ. Οι π ε ριορισμοί αυτοί ου σί α πρ οσ6ι ορ ί ξου ν ριεχόμενο της κυριότητα ς ιΐνωνικής λειτο υ ρ γία ς 5εν μπορούν να αρθούν από

45 τον πωπητή. Β) Οι. νόμι-μοι, περι,ορυσμοό της κυρτότητας που απορρέουν από το 5πμόστο GtKauo όποως είνατ ου δυάφορου περυορυσμοί 5ομήσεως, ή κήρυξη μνημείου ως 6υατηρητέου ij) Ωυάφαρα 5ημόσυ α Βάρη όπως ευναυ π.κ. ου φόρου ακάλυπτων κόρων καυ ου ευσφορές Λΐό^^ω επεκτασέως του σκεείου πόήεως, φόρου ουκοεομών κ. τ -R. Β. Πραχμ.ατι εηαττώωατσ Εννουα πρα^ματυκού επαττώματος. Οταν το πωηηθέν πράίίμα δεν συμφωνεί με την κατά το είδο ς αυτού καταστάση του θεωρείταυ εηάττωμα. Πρέπευ όμως εξ αυτί ας του ελαττώματος να αναυρείταυ ή στην ουσία να μευώνεταυ η αξία ή τη κρησυμότητα του πρά^^ματος εν όψευ του σκοπού οποίο αγοράσθηκε ή»τα τον σκοπό»υα τον οποίο προορίξεταυ στυς συνα?13α^ές. Το ελάττωμα αναφέρεταυ κατά κανόνα στη φυσυκή υπόσταση του πράγματος, περυ3αμβάνεταυ στην έννουα αυτού καυ κάθε τεκνυκή, κημι-κή, αυσθητυκή ή οπουασδήποτε ά33ης μορφής. Η μορφή μιε την οποία εμφανί ξεταυ το ελάττωμα εξαρτάταυ από το πωληθέν πράί^μα. Ετσυ προκευμένου «υα ζώο, ελάττωμα είναυ η ασθένευα ή η αναπηρία αυτού, προκευμένου»υα ουκοδομή η κακή κατασκευή ή η μη στερεότης αυτής.

46 Qev είναι, ε^ιάττωμα υπό την εκτεθεΐσα έννοτα του Α.Κ. η παροχή arrou πράγματος, δταφόρου κατά εύ6og και!^ένος από το πωrπθέv. Πρέπει, να σημευώσουμε ότι, είναι, αδτάφορο αν τα εrαττώματα ήταν φανερά ή κρυμμένα, ή αν ο α^ίοραστής τα ί^νώρι,ξε ή όχυ. Πρα^ματτκά εrαττώματα μπορούν να θεωρηθούν καυ οι, περυορι,σμοί της κυρτότητας ακι,νήτου, ου οποίου επuβάrrovταu a Rogoug δημοσίου συμφέροντος. Από τη voμoroj5ία θεωρήθηκαν πρα^ματυκά εrαττώματα καυ ου παρακάτω περυπτώσευς : α) η ουκοδόμηση ουκίας με ξύαο το οποίο καταστρέφεταυ από μήκυτα Β) η 0RREuifn της υδυότητας του δυ αχωρυ στυ κού τοίχου ως μεσοτοίχου )i) η δuέrεuσn υπονόμου από το ουκόπεδο, που καθυστά αδύνατη την ανουκοδόμηση αυτού. δ) τα σωματυκά ή ψυχυκά εααττώματα των κτηνών π.χ. ένα άαο^ο το οποίο αψηνυάξευ χωρίς αυτία. ε) Ωεν είναυ πρα^ματυκό εrάττωμα το ετουμόρροπο της ουκοδαμής, εάν αυτή έχευ πωαηθεί μόνο jjua καταδάφυση. Οσον αφορά το nrεκτpuκό ρεύμα, εφόσον κατά τον Αστυκό Κώδυκα θεωρείταυ κυνητό πράγμα, πρέπευ να δεχθούμε ως πρα^ματυκό εrάττωμα όταν το ρεύμα είναυ πorύ ασθενές ώστε να μην παρέχεταυ η συ^μμωνηθεί σα αναγκαία κυνητήρυα δύναμη. Εναντυ των πρη}5ματυκών επαττωμάτων ο αγοραστής στα χέρυα του τρία όπαα gua να αμυνθεί: έχευ α) την αχω^ή «υα αναστροφή της πώrnσnς