η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν

Transcript

1 ΚΥΡΙΑΚΗ ΕΤΑ ΤΗ ΕΟΡΤΗ. νήμη τῶν Ἁγίων αρτύρων Φλώρου καὶ Λαύρου. Ἦχος πλ. δ. Ἑωθινὸν θ. Ἦχος α Θε ος Κυ ρι ος και ε πε φα νεν η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα α τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. α. Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ, ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ.(τὸ ὡς ἄνω) Στίχ. β. άντα τὰ ἔθνη ἐκύκλωσάν με, καὶ τῷ ὀνόματι Κυρίου ἠμυνάμην αὐτούς. Θε ος Κυ ρι ος και ε πε ε φα α νεν η η µιν ευ λο γη µε νος ο ερ χο µε νος εν ο νο µα τι Κυ υ ρι ι ου Στίχ. γ. αρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἐστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν. (Τὸ ὡς ἄνω) 1

2 Εξ Ἀπολυτίκιον. υ ψους κα τηλ θες ο ο ευ σπλα αγ χνος τα φην κα τε δε ξω τρι ι η µε ε ρον ι να η µας ε λευ θε ρω σης των πα θων η ζω η και η α να στα σις η µων Κυ ρι ε ε δο ξα α σοι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι (Τὸ αὐτό) ω νευ µα τι 2

3 Εν Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α. Καὶ νῦν... τη εν νη σει την παρ θε νι αν ε φυ λα ξας εν τη Κοι µη σει τον κο σµον ου κα τε λι πες Θε ο το κε µε τε στης προς την ζω ην µη τηρ υ παρ χου σα της ζω ης και ταις πρε σβει αις ταις σαι αις λυ τρου µε νη εκ θα να του τας ψυ χα ας η η µω ω ω ων 3

4 ετὰ τὴν α Στιχολογίαν. Καθίσματα. Ἦχος α Α νε στης εκ νε κρων η ζω η τω ων α α παν των και αγ γε λος φω τος ταις γυ ναι ξιν ε ε βο ο ο α παυ σα σθε των δα κρυ ων τοις α πο στο λοις ευ αγ γε ε λι σα α σθε κρα ξα τε α νυ µνου σαι ο τι α νε στη Χρι στος ο ο Κυ ρι ι ος ο ευ δο κη σας σω σαι ως Θε ος το γε νος των α αν θρω ω πων ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι Τὴν σοφίαν καὶ Λόγον. ω νευ µα τι Α να στα ας εκ του τα α φου ως α 4

5 λη θως ταις ο σι ι αις προ σε ε τα ξας γυ ναι ξι κη ρυ υ ξαι την ε γερ σιν α πο στο λοις ως γε γρα πται και δρο µαι ος ο ε τρος ε πε στη τω µνη µα τι και το φως εν τω τα φω ο ρων κα τε πλητ τε το ο ο θεν και κα τει δε τα ο θο ο νι α µο ο να χω ρι ις του θει ου σω µα τος εν αυ τω κα τα κει µε να και πι στευ σα ας ε ε βο η η σε δο ξα σοι Χρι στε ο Θε ος ο τι σω ζεις α παν τας Σω ω τηρ η η µων του α τρος γαρ υ πα αρ χεις α πα αυ γα α σµα 5

6 Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος δ. Ἐπεφάνης σήμερον. Καὶ νῦν... Τῇ ἐνδόξῳ μνήμῃ σου ἡ οἰκουμένη, τῷ ἀΰλῳ νεύματι, πεποικιλμένη νοερῶς, ἐν εὐφροσύνῃ κραυγάζει σοι Χαῖρε αρθένε, Χριστιανῶν τὸ καύχημα. ετὰ τὴν β Στιχολογίαν. Καθίσματα. Ἦχος α Αν θρω ποι το µνη µα σου Σω τηρ ε ε σφρα α γι σα αν το Αγ γε λος τον λι θον εκ της θυ ρας α πε ε κυ λι ι σε γυ ναι κες ε θε α σαν το ε γη γερ µε νον εκ νε κρων και αυ ται ευ ηγ γε λι σαν το τοις µα θη ταις σου ου εν Σι ι ων ο 6 τι α νε στης

7 η ζω η των α παν των και δι ε λυ θη τα δε σµα του θα να του Κυ ρι ε ε δο ξα α σοι ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Τα µυ ρα της τα φης αι υ ναι κες κο ο µι σα α σαι φω νης αγ γε λι κης εκ του τα φου ου η κου ου ον παυ σα σθε των δα κρυ ων και αν τι λυ πης χα ραν κο ο µι σα α σθε κρα ξα τε α νυ µνου σαι ο τι α νε στη Χρι στος ο ο Κυ ρι ι ος ο ευ δο κη σας σω σαι ως Θε ος το γε νος των α αν θρω πων 7

8 Κάθισμα τῆς Ἑορτῆς. Ἦχος δ. Ταχὺ προκατάλαβε. Καὶ νῦν... Κελεύσει τοῦ Κτίστου σου, τοῦ γεννηθέντος ἐκ σοῦ, νεφέλῃ συνήθροισας τοὺς Ἀποστόλους τὴν σήν, ἰδέσθαι ετάστασιν ὅθεν καὶ μετὰ δόξης, καὶ πολλῆς εὐφροσύνης, ἐκήδευσαν ἀνυμνοῦντες, τὸ πανάχραντον σῶμα, τῆς σῆς μακαριότητος, ήτηρ Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ. 8

9 Κ Εὐλογητάρια. Ἦχος α Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Των Αγ γε λων ο δη µος κα τε πλα γη Κ ο ρω ων σε εν νε κροι οις λο γι σθεν τα του θα να του δε Σω τηρ την ι σχυ υν κα θε Κ λο ον τα και συν ε αυ τω τον Α δαµ ε γει ραν τα και εξ Α δου παν τας ε λευ θε ρω σαν τα Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Τι τα µυ ρα συµ πα θως τοις δα κρυ 9

10 σιν ω µα θη τρι αι κιρ να τε ο α στρα πτων εν τω τα φω Αγ γε λος προ σε φθεγ γε το ταις µυ ρο φο ροις ι δε τε υ µεις τον τα α φον και η σθη τε ο Σω τηρ γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ Λι αν πρω ι µυ ρο φο ροι ε δρα µον προς το µνη µα σου θρη νο λο γου σαι αλλ ε πε στη προς αυ τας ο Αγ γε λος και ει ει πε θρη νου ο και ρος πε παυ ται µη κλαι ε τε την 10

11 Α να στα σιν δε Α πο στο λοις ει πα τε Κ Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε δι δα ξον Κ µε τα δι και ω µα τα σου Κ υ ρο φο ροι γυ ναι κες µε τα µυ ρων ελ θου ου σαι προς το µνη µα σου Σω τερ ε νη χουν το Αγ γε ε λου προς αυ τας φθεγ γο µε ε νου τι µε τα νε κρων τον ζω ων τα λο γι ζε σθε ως Θε ος γαρ ε ξα νε ε στη του µνη µα τος ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι 11

12 ρο σκυ νου µεν α τε ρα και τον του ου του Υι ο ον τε και το Α α γι ον νευ µα την Α γι αν Τρι α δα εν µι α τη ου σι ι α συν τοις Σε ρα φειµ κρα ζον τες το Α γι ος Α γι ος Α γι ος ει Κυ ρι ε Και νυ υν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Κ Ζω ο δο την τε κου ου σα ε λυ τρω ω σω αρ θε ε νε τον Α δα αµ α µαρ τι ας χαρ µο νην δε τη Ε ευ α αν τι λυ υ πης πα ρε ε σχες ρευ σαν τα ζω ης ι θυ νε προς ταυ 12

13 την δε ο εκ σου σαρ κω θεις Θε ος και αν θρω πος Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α (ίς) αλ λη λου ι α δο ο ξα σοι ο Θε ος Τὸ γ. Αλ λη λου ι α αλ λη λου ι α αλ λη λου ι ι ι α δο ξα σοι ο Θε ο ο ο ος 13

14 Ἡ Ὑπακοὴ. Αἱ υροφόροι τοῦ Ζωοδότου ἐπιστᾶσαι τῷ μνήματι, τὸν εσπότην ἐζήτουν, ἐν νεκροῖς τὸν ἀθάνατον καὶ χαρᾶς εὐαγγέλια, ἐκ τοῦ Ἀγγέλου δεξάμεναι, τοῖς Ἀποστόλοις ἐμήνυον Ὅτι ἀνέστη ὁ Κύριος, παρέχων τῷ κόσμῳ τὸ μέγα ἔλεος. Οἱ Ἀναβαθμοί. Ἀντίφωνον Α. Εκ νε ο τη τος µου ο εχ θρο ος µε πει ρα ζει ταις η δο ναι αις φλε γει µε ε γω δε πε ποι θως εν σοι Κυ ρι ε τρο που µαι του τον Οι µι σουν τες Σι ων γε νη θη η τω σαν δη πριν εκ σπα σθη η ναι ως χορ τος συγ κο ψει γαρ Χρι στος αυ χε νας αυ των το µη 14

15 βα σα α νων ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι το ζην τα παν τα φως εκ φω το ος Θε ος µε γας συν α τρι υ µνου ου µεν αυ το ο και τω Λο γω Ἀντίφωνον Β. Η καρ δι α µου τω φο βω σου σκε πε σθω τα πει νο φρο νου ου ου σα µη υ ψω θει σα α πο πε ε ση εκ σου ου πα νοι κτιρ 15

16 µον Ε πι τον Κυ ρι ον ο ε σχη κως ελ πι ι δα ου δει σει το τε ο τε πυ ρι τα πα αν τα κρι νει ει και κο λα σει ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι πας τις θει ος βλε πει και προ λε γει τε ρα τουρ γει υ ψι ι στα εν τρι σιν ε να Θε ον µε ελ πων ει γαρ και τρι λαµ πει µο ναρ χει το θει ον 16

17 Ἀντίφωνον. Ε κε κρα ξα σοι Κυ ρι ε προ σχες κλι νον µοι το ου ους σου βο ων τι και κα θα ρον πριν α ρης µε α πο των εν θεν δε Ε πι την µη τε ρα αυ του γην δυ νων πας αυ θις α να λυ σει του λα βειν βα σα νους η γε ε ρα των βε βι ω µε νων ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι θε ο λο γι 17

18 α µο να ας τρι σα γι α ο α τηρ γαρ α να αρ χος εξ ου ε φυ ο Υι ος α χρο ο νως και το νευ µα συ υµ µορ φον συν θρο νον εκ α τρο ος συν εκ λαµ ψαν Ἀντίφωνον. Ι δου δη τι κα λον η τι τερ πνον αλλ η το κα τοι κειν α δελ φους α µα εν του ου τω γαρ Κυ ρι ος ε πηγ γει λα το ζω η ην αι ω νι αν Του εν δυ µα τος αυ του ο τα κρι να του α γρου κο σµων κε λευ ει µη δειν φρον τι ζειν 18

19 ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Α γι ω νευ µα τι ε νο ει δει αι τι α παν τα ε χε ται ει ρη νο βρα βευ τως Θε ος του το γαρ ε στι α τρι τε και Υι ω ο µο ου σι ον κυ ρι ως Τὸ ροκείμενον. Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ο Θε ο ος σου Σι ων εις ( ίς ) γε νε αν και γε νε αν Στίχ. Αι νει η ψυ χη µου τον Κυ ρι 19

20 ον αι νε σω Κυ ρι ον εν τη ζω η µου ψα λω τω Θε ω µου ε ως υ παρ χω Τὸ τρίτον. ο Βα σι λευ σει Κυ ρι ος εις τον αι ω να ὁ β χορός Θε ος σου Σι ων εις γε νε αν και γε νε αν 20

21 Ὁ Χορός: Τάξις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου. ᾶσα νοὴ Αἰνεσάτω. Ὁ ιάκονος: Τοῦ Κυρίου δεηθῶµεν. Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ Ἱερεὺς: Ὅτι Ἅγιος εἶ ὁ Θεὸς ἡµῶν,... 3 Ὁ Χορός: Α µη 3 ην 3 3 α α Κυ υ ρι ον α σα πνο (ίς) η αι νε σα τω τον Τὸ τρίτον. Αι νε σα τω πνο η πα σα τον Κυ ρι ο ο ον Ὁ ιάκονος: Καὶ ὑπὲρ τοῦ καταξιωθῆναι.. Ὁ χορός: Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Ὁ ιάκονος: Σοφία. Ὀρθοί, ἀκούσωµεν τοῦ ἁγίου Εὐαγγελίου. Ὁ Ἱερεὺς: Εἰρήνη πᾶσι. 21

22 Ὁ Χορός: Και τω πνευ µα τι σου Ὁ Ἱερεὺς: Ἐκ τοῦ κατὰ (...) Ἁγίου Εὐαγγελίου τὸ ἀνάγνωσµα. ὁ Χορός: Ὁ ιάκονος: ρόσχωµεν. ο ξα σοι Κυ ρι ε δο ξα σοι Ὁ Ἱερεὺς: ( Ἀνάγνωσις Ἑωθινοῦ Εὐαγγελίου) Ὁ Χορός: όξα Σοι, Κύριε, δόξα σοι. Ἀνάστασιν Χριστοῦ θεασάμενοι, προσκυνήσωμεν Ἅγιον, Κύριον, Ἰησοῦν τὸν μόνον ἀναμάρτητον. Τὸν Σταυρόν σου, Χριστέ, προσκυνοῦμεν, καὶ τὴν ἁγίαν σου Ἀνάστασιν ὑμνοῦμεν καὶ δοξάζομεν. Σὺ γὰρ εἶ Θεὸς ἡμῶν, ἐκτὸς σοῦ ἄλλον οὐκ οἴδαμεν, τὸ ὄνομά σου ὀνομάζομεν. εῦτε πάντες οἱ πιστοί, προσκυνήσωμεν τὴν τοῦ Χριστοῦ ἁγίαν Ἀνάστασιν. Ἰδοὺ γὰρ ἦλθε διὰ τοῦ Σταυροῦ, χαρὰ ἐν ὅλῳ τῷ κόσμῳ. ιὰ παντὸς εὐλογοῦντες τὸν Κύριον, ὑμνοῦμεν τὴν Ἀνάστασιν αὐτοῦ Σταυρὸν γὰρ ὑπομείνας δι ἡμᾶς, θανάτῳ θάνατον ὤλεσεν. Εἶτα ψάλλεται ὁ Ψαλµὸς. 22

23 Ἦχος ι Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο µη µα µου Ε πι πλει ον πλυ νον µε α πο της α νο µι ας µου και α πο της α µαρ τι ας µου κα θα ρι σον µε Ο ο τι την α νο µι αν µου ε γω γι νω σκω και η α µαρ τι α µου ε νω πι ον µου ε στι δι α παν τος 23

24 Σοι µο νω η µαρ τον και το πο νη ρον ε νω πι ον σου ε ποι η σα ο πως αν δι και ω θης εν τοις λο γοις σου και νι κη σης εν τω κρι νε σθαι σε Ι δου γαρ εν α νο µι αις συ νε λη φθην και εν α µαρ τι ι αις ε κισ ση σε µε η µη τηρ µου Ι δου γαρ α λη θει αν η γα πη σας τα α δη λα και τα κρυ φι α της σο φι ας σου ε δη λω σας µοι Ραν τι εις µε υσ σω πω και κα θα 24

25 ρι σθη σο µαι πλυ νεις µε και υ περ χι ο ο να λευ καν θη σο µαι Α κου τι εις µοι α γαλ λι α σιν και ευ φρο συ υ νην α γαλ λι α σον ται ο στε α τε τα πει νω µε ε ε να Α πο στρε ψον το προ σω πον σου α πο των α µαρ τι ων µου και πα σας τας α νο µι ας µου ε ξα λει ψον 3 Καρ δι αν κα θα ραν κτι σον εν ε 3 µοι ο Θε ος και πνευ µα ευ θες εγ 3 και νι σον εν τοις εγ κα τοιςµου 25

26 3 η α πορ ρι ψης µε α πο του προ 3 σω που σου και το νευ µα σου το α γι ον µη αν τα νε λης απ ε µου Α πο δος µοι την α γαλ λι α σιν του σω τη ρι ου σου και πνευ µα τι η γε µο νι κω ω στη ρι ξον µε ι δα ξω α νο µους τας ο δους σου και α σε βεις ε πι σε ε πι στρε ψου σι Ρυ σαι µε εξ αι µα των ο Θε ος ο Θε ος της σω τη ρι ας µου α γαλ λι 26

27 α σε ται η γλωσ σα µου την δι και ο συ νην σου Κυ ρι ε τα χει λη µου α νοι ξεις και το στο ο µα µου α ναγ γε λει την αι νε σιν σου Ο τι ει η θε λη σας θυ σι αν ε δω κα αν ο λο καυ τω µα τα ουκ ευ δο κη σεις Θυ σι α τω Θε ω πνευ µα συν τε τριµ µε νον καρ δι αν συν τε τριµ µε νην και τε τα πει νω µε νην ο Θε ος ουκ ε ξου δε 27

28 νω σει Α γα θυ νον Κυ ρι ε εν τη ευ δο κι α σου την Σι ων και οι κο δο µη θη τω τα τει χη Ι ε ρου σα ληµ Το τε ευ δο κη σεις θυ σι αν δι και ο συ νης α να φο ραν και ο λο καυ τω µα τα 3 Το τε α νοι σου σιν ε πι το θυ σι α στη ρι ον σου µο σχους και ε λε 3 η σον µε ο Θε ος ο ξα α τρι και Υι ω και Α 28

29 γι ω νευ µα τι Ταις των Α πο στο ο λων πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Ταις της Θε ο το ο κου πρε σβει αις ε λε η µον ε ξα λει ψον τα πλη θη των ε µω ων εγ κλη µα των Ε λε η µον ε λε η σον µε ο Θε ος κα τα το µε γα ε λε ος σου 29

30 και κα τα το πλη θος των οι κτιρ µων σου ε ξα λει ψον το α νο ο µη µα µου Α να στας ο Ι η σους α πο του τα φου κα θως προ ει πεν ε δω κεν η µιν 3 την αι ω νι ον ζω ην και µε γα ε λε ο ο ος 30

31 Σῶσον, ὁ Θεός, τὸν λαόν Σου... Κύριε, ἐλέησον (ιβ ). Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε (δίς) ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε Β ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε η σον Κυ ρι Β ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε λε ε η σο ο ον 31

32 Ὁ Ἀναστάσιµος Κανὼν. Αρ ᾨδὴ α. Ὁ Εἱρµὸς. Ἦχος α µα τη λα την Φα ρα ω ε βυ θι σε τε ρα τουρ γου σα πο τε ω σα ι κη ραβ δος σταυ ρο τυ πως πλη ξα σα και δι ε λου σα θα λασ σαν Ισ ρα ηλ δε φυ γα δα πε ζον ο δι την δι ε σω σεν α σµα τω Θε ω α να µελ πον τα ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Την παν το δυ να µον Χρι στου Θε ο τη τα πως µη θαυ µα σω µεν εκ µεν πα θων πα 32

33 α σι τοις πι στοις α πα θει αν και αφ θαρ σι αν βλυ ζου σαν εκ πλευ ρας δε α γι ας πη γην α θα να τον στα ζου σαν και ζω ην εκ τα φου α ι δι ον ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Ως ευ πρε πης ταις γυ ναι ξιν ο Αγ γε λος νυν εµ πε φα νι σται και τη λαυ γη φε ε ρων της εµ φυ του συµ βο λα α υ λου κα θα ρο τη τος τη µορ φη δε µη νυ υ ων το φεγ γος της α να στα σε ως κρα ζει ε ξη γερ θη ο Κυ 33

34 ρι ος Θεοτοκίον. Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας ε δο ξα σµε να πε ρι σου λε λα λην ται εν γε νε αι αις γε νε ων η τον Θε ον Λο ο γον εν γα στρι χω ρη σα σα α γνη δε δι α µει να σα Θε ο το κε αρ θε ε νε δι ο σε παν τες γε ραι ρο µεν την µε τα Θε ον προ στα σι ι αν η µων 34

35 Υ Εἶτα ψάλλεται ὁ α Κανὼν τῆς ἑορτῆς. ᾨδὴ α. Ἦχος α. «εποικιλμένη τῇ θείᾳ δόξῃ». Ἦχος α περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας Αµ φε πο νει το α υ λων τα α ξις ου ρα νο βα µων εν Σι ων το θει ον σω µα σου α φνω δε συρ ρευ σα σα των Α πο στο λων η πλη θυς εκ πε ρα των Θε ο το κε σοι πα ρε στη σαν αρ δην µεθ ων α χραν τε σου την σε πτην αρ θε νε µνη (ίς) µην δο ο ξα α ζο ο µεν 35

36 όξα... ι κη τι κα α α µεν βρα βει α η η ρω κα τα της φυ σε ως Α γνη Θε ον κυ η σα σα ο µως µι µου µε νη δε τον ποι η την σου και Υι ον υ περ φυ σιν υ πο κυ πτεις τοις της φυ σε ως νο µοις δι ο θνη σκου σα συν τω Υι ω ε γει ρη δι αι ω ω νι ι ζου ου σα Καὶ νῦν... (Τὸ ὡς ἄνω) 36

37 ΚΑΩ ΑΑΣΤΑΣΙΟΣ. Ἦχος πλ. δ. ᾨδὴ γ. ὁ Εἱρμὸς. Ο στε ρε ω σας κα ταρ χας τους ου ρα νους εν συ νε σει και την γην ε πι υ δα των ε δρα σας εν τη πε τρα µε Χρι στε της Εκ κλη σι ας στη ρι ξον ο τι ουκ ε στι πλη ην σου α γι ος µο νε φι λαν θρω πε ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Κα τα κρι θεν τα τον Α δαµ τη γευ σει της α µαρ τι ας της σαρ κος σου το σω τη ρι ον πα θος ε δι και ω σε Χρι στε αυ τος γαρ 37

38 ουχ υ πευ θυ νος της του θα να του πει ρα πε φη νας ο α να µαρ τη τος ο ξα τη Α γι α α να στα σει σου Κυ ρι ε Της Α να στα σε ως το φως ε ξε λαµ ψε τοις εν σκο τει του θα να του και σκι α κα θη µε νοις ο Θε ος µου Ι η σους και τη αυ του Θε ο τη τι τον ι σχυ ρον δε σµευ σας του του τα σκευ η δι ηρ πα σε Υ πε ρα γι α Θε ο το κε σω ω σον η µας 38

39 Των Χε ρου βιµ και Σε ρα φιµ ε δει χθης υ ψη λο τε ρα Θε ο το κε συ γαρ µο νη ε δε ξω τον α χω ρη τον Θε ον εν ση γα στρι α µο λυν τε δι ο πι στοι σε πα αν τες υ µνοις α ει µα κα ρι ζο µεν 39

40 Εἶτα ψάλλεται ὁ α Κανὼν τῆς ἑορτῆς. ᾨδὴ γ. Ἦχος α. «Ἡ δημιουργική». Υ Ἦχος α περ α γι α Θε ο το κε σω σον η µας υ ναι κα σε θνη την αλλ υ περ φυ ως και µη τε ρα Θε ου ει δο τες πα να µωµε οι κλι νοι Α πο στο λοι πε φρι κυ ι αις η πτοντο χερ σι δο ξη α πα στρα πτου σαν ως θε ο δο χον σκη νος θε ω ω µε ε νοι (ίς) 40

41 όξα... Υ πε φθα σε χερ σι ταις υ βρι στι καις του α φθα δους το µην η δι κη ε πα ξα σα του Θε ου φυ λα ξαν τος το σε βας τη εµ ψυ χω κι βω τω δο ξη της Θε ο τη τος * εν η ο Λο γος σαρξ ε χρη µα α τι ι Καὶ νῦν... (Τὸ ὡς ἄνω) * ἡ κατάληξις σε ε χρη µα α τι ι σε ε ε 41

42 Κάθισμα, τῆς ἑορτῆς. Ἦχος πλ. δ. Τὴν Σοφίαν. Ἡ Θεὸν συλλαβοῦσα ἄνευ σπορᾶς, σαρκωθέντα τεκοῦσα δίχα φθορᾶς, τὴν νέαν ἀμφιέννυσαι, ἀφθαρσίαν τοῦ νεύματος ὡς γὰρ ζωῆς σὺ ήτηρ, καὶ πάντων Βασίλισσα, πρὸς τὴν ζωὴν μετέστης, αρθένε τὴν ἄϋλον ὅθεν ἐπαξίως, ἀληθῶς ἀνεδείχθης, νεφέλη πηγάζουσα, τῆς ζωῆς ἡμῶν νάματα, Θεομῆτορ πανάμωμε. ρέσβευε τῷ σῷ Υἱῷ καὶ Θεῷ, τῶν πταισμάτων ἄφεσιν δωρήσασθαι, τοῖς προσκυνοῦσιν ἐν πίστει, τὴν θείαν σου Κοίμησιν. όξα... Καὶ νῦν... Τὸ αὐτό. 42

43 Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ. Ὡς ἀπαρχὰς τῆς φύσεως. ξαναστὰς τοῦ μνήματος, τοὺς τεθνεῶτας ἤγειρας, καὶ τὸν Ἀδὰμ ἀνέστησας, καὶ ἡ Εὔα χορεύει ἐν τῇ σῇ Ἀναστάσει, καὶ κόσμου τὰ πέρατα πανηγυρίζουσι, τῇ ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσει σου ολυέλεε. Ὁ Οἶκος. Ἦχος πλ. δ. ὰ τοῦ, ᾍδου σκυλεύσας βασίλεια, καὶ νεκροὺς ἀναστήσας ακρόθυμε, υναιξὶ υροφόροις συνήντησας, ἀντὶ λύπης, χαρὰν κομισάμενος, καὶ Ἀποστόλοις σου ἐμήνυσας τὰ τῆς νίκης σύμβολα Σωτήρ μου ζωοδότα, καὶ τὴν κτίσιν ἐφώτισας φιλάνθρωπε διὰ τοῦτο καὶ κόσμος συγχαίρει, τῇ ἐκ νεκρῶν Ἐγέρσει σου πολυέλεε. Συναξάριον. Τῇ ΙΗ' τοῦ αὐτοῦ μηνός, μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Φλώρου καὶ Λαύρου. Στίχοι. ίψει τελευτῆς τῆς ὑπὲρ Θεοῦ Λόγου, Χωροῦσι Φλῶρος καὶ Λαῦρος πρὸς τὸ φρέαρ 43

44 Φλώρῳ ἀμφ ὀγδοάτῃ δεκάτῃ φρέαρ εἰσέδυ Λαῦρος. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, ἡ Ἁγία τῶν πενήτων πληθύς, ἡ τὰ εἴδωλα συντρίψασα, πυρὶ ἐτελειώθη Στίχοι. ένητες ἄνδρες πλοῦτον εὗρον ἀθρόον, Τὸ σύντροφον δός, εἰς τὸ πῦρ λελοιπότες. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν Ἁγίων μαρτύρων Ἕρμου, Σεραπίωνος καὶ ολυαίνου. Στίχοι. Ἕρμῳ βιαίως ἐν πέτραις συρομένῳ, Ὑπῆρξε πέτρα προσφυγὴ λαγῷ πόλος. Τὸν ἐκ πέτρας πάνδεινον ἑλκυσμὸν φέρει, Καὶ Σεραπίων, ὁ πλέον στερρὸς πέτρας. Ὁ ολύαινος αἷμα χεῖ συρεὶς πέτραις, Ὑπὲρ Χριστοῦ, χέαντος ἐκ πέτρας ὕδωρ. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῆς ἁγίας μάρτυρος Ἰουλιανῆς πλησίον τοῦ Στροβίλου, καὶ τοῦ Ἁγίου μάρτυρος Λέοντος, ὃς ἤθλησε παρὰ τὴν θάλασσαν, πλησίον ύρων τῆς Λυκίας. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, οἱ ἐν τῇ ἐρήμῳ τέσσαρες ἀσκηταὶ ἐν εἰρήνῃ τελειοῦνται. Στίχοι. 44

45 Ἀδελφότης τέθνηκεν ἀνδρῶν τεσσάρων, Τὰ κῶλα θέντες εἰς ἐρημίαν μίαν. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ, μνήμη τῶν ἐν Ἁγίοις ατέρων ἡμῶν, ατριαρχῶν Κωνσταντινουπόλεως, Ἰωάννου καὶ εωργίου. Στίχοι. Ὁ εώργιος «Ὡς κελεύεις Χριστέ μου», Ἔφασκε θνῄσκων «ἔρχομαι κληθεὶς ἄνω». Σκυθρωπὰ τὰ πρόσωπα τῆς Ἐκκλησίας. Στέρησιν οὐ φέροντα τὴν Ἰωάννου. Τῇ αὐτῇ ἡμέρᾳ μνήμη τοῦ Ὁσίου καὶ θεοφόρου ατρός ἡμῶν Ἀρσενίου τοῦ ἐξ Ἰωαννίνων. Στίχοι. Ἁγίων Ἀρσένιε τὸν βίον ζήσας, Σὺν Ἁγίοις Ἅγιος νῦν συναγάλλῃ Ταῖς αὐτῶν ἁγίαις πρεσβείαις, ὁ Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς. Ἀμήν. 45

46 Καταβασίαι εἰς σύντοµον εἱρµολογικὸν µέλος. ᾨδὴ α. ε Ἦχος α ποι κιλ µε νη τη θει α δο ο ξη η ι ε ρα και ευ κλε ης αρ θε νε µνη µη σου παν τας συ νη γα γε το προς ευ φρο συ νην τους πι στους ε ξαρ χου σης α ρι αµ µε τα χο ρων και τυµ πα νων τω σω α δον τας ο νο γε νει εν δο ξως ο τι δε δο ο ξα α σται ᾨδὴ γ. Η δη µι ουρ γι κη και συ νε κτι κη των α παν των Θε ου σο φι α και δυ να µις α κλι νη α κρα δαν τον την εκ κλη σι αν στη ρι ξον Χρι στε µο νος γαρ ει 46

47 α γι ος ὁ α χορός ο εν α γι οις α να παυ ο ο µε ε νος ᾨδὴ δ. Ρη η σεις προ φη των και αι νιγ µα τα την σαρ κω σιν υ πε φηναν την εκ αρ θε νου σου Χρι στε φεγ γος α στρα πη ης σου εις φως ε θνων ε ξε λευ σε σθαι και φω νει σοι α βυσ σο ο ος εν α γαλ λι α α σει τη δυ να µει σου δο ξα Φι λα αν θρω ω πε ᾨδὴ ε. Το θει ει ον και αρ ρη τον κα α αλ λος των α ρε των σου Χρι στε ε δι η γη σοµαι εξ α ι δι ου γαρ δο ξης 47

48 συ να ι δι ον και ε νυ πο στα τον λα αµ ψας α παυ γα σµα παρ θε νι κης α πο γα στρος τοις εν σκο ο τει και σκι α σω µα τω θεις α νε τει λας η η λι ι ος ᾨδὴ στ. Α λι ον πον το γε νες κη τω ον εν το σθι ον πυρ της τρι η µε ρου τα φη ης σου ην προ ει κο νισµα ου Ι ω νας υ πο φη της α να δε δει κται σε σω σµε νος γαρ ως και πρου πε πω το α σι νης ε βο ο α θυ σω σοι µε τα φω νης αι νε σε ως Κυ υ ρι ι ε 48

49 ᾨδὴ ζ. Ι τα µω θυ µω τε και πυ ρι θει ος ε ε ρως αν τι τατ το ο µε νος το µε εν πυρ ε δρο σι ζε τω θυ µω δε ε γε ε λα θε ο πνευ στω λο γι κη τη των ο σι ων τρι φθογ γω λυ υ υ ρα αν τι φθεγ γο ο µε νος µου σι κοις ορ γα νοις εν µε σω φλο γος ο δε δο ξα σµε ε νος των πα τε ρων και η µων Θε ος ευ λο γη τος ει ᾨδὴ η. Αι νου µεν ευ λο γου µεν και προ σκυ νου µεν τον Κυ ρι ον Φλο ο γα δρο σι ζου σαν ο σι ι 49 ι ους

50 δυσ σε βεις δε κα α τα φλε γου σαν Αγ γε λος Θε ου ο παν σθε νης ε δει ξε παι σι ζω αρ χι κην δε πη γην ειρ γα σα το ο την Θε ο το ο κον φθο ραν θα να του και ζω ην βλυ στα νου σαν τοις µελ που σι τον η µι ουρ γον µο νον υ µνου ου µε εν οι λε λυ τρω µε ε νοι και υ πε ρυ ψου ου µεν εις παν τας τους αι ω ω να α ας Τὴν Θεοτόκον καὶ µητέρα τοῦ φωτὸς. 50

51 Στίχος α Τιµιωτέρα πρώτου ἦχου. Ἦχος α ε γα λυ νει η ψυ χη µου τον Κυ υ ρι ον και η γαλ λι α σε το πνευ µα µου ε πι τω Θε ω τω σω τη ρι µου Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βι ι ι ιµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος β Ο τι ε πε βλε ψεν ε πι την τα 51

52 πει νω σιν της δου λης αυ του ι δου γαρ α πο του νυν µα κα ρι ου σι µε πα σαι αι γε νε αι Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος γ Ο τι ε ποι η σε µοι µε γα λει α ο υ να τος και α γι ον το ο νο µα αυ του και το ε λε ος αυ του 52

53 εις γε νε αν και γε νε αν τοις φο βου µε νοις αυ τον Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος δ Ε ποι η σε κρα τος εν βρα χι ο νι αυ του δι ε σκορ πι σεν υ πε ρη φα νους δι α νοι α καρ δι ας αυ των Την Τι µι ω τε ε ραν των Χε ρου 53

54 βει ει ει ειµ και εν δο ξο τε ε ραν α συγ κρι ι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ νο µεν Στίχος ε Κα θει λε δυ να στας α πο θρο νων και υ ψω σε τα πει νους πει νων τας ε νε ε πλη σεν α γα θων και πλου τουν τας ε ξα πε στει λε κε νους Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον 54

55 τε κου σαν νο µεν Στίχος στ την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα λυ Αν τε λα βε το Ισ ρα ηλ παι δος αυ του µνη σθη η ναι ε λε ε ε ους κα θως ε λα λη σε προς τους πα τε ε ρας η µων τω Α βρα αµ και τω σπερ µα τι αυ του ε ως αι ω νος Την Τι µι ω τε ραν των Χε ρου βειµ και εν δο ξο τε ραν α συγ κρι τως των Σε ρα φειµ την α δι α φθο ρως Θε ον Λο γον τε κου σαν την ον τως Θε ο το κον Σε µε γα 55

56 λυ νο µεν Εἴτα ψάλλεται ὁ Εἱρμὸς τῆς θ ᾠδὴ τῶν Καταβασιῶν. Αι γε νε αι πα α σαι αι µα κα ρι ζο µε εν σε την µο νην Θε ο το κον ε νι κην ται της φυ σε ως οι ο ο ροι εν σοι αρ θε νε α χραν τε παρ θε νευ ει γαρ το κος και ζω ην προ µνηστε ευ ε ται θα να τος η µε τα το κον αρ θε νος και µε τα θα να τον ζω σα σω ω ζοις α ει Θε ο το κε την κλη ρο νο ο µι ι α αν σου ου ου ου 56

57 Ἅγιος Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν. Ἦχος ι η µων Α Α µη ην γι ος Κυ ρι ος ο ο Θε ο ος ( ίς ) Υ Β ψου τε Κυ ρι ον τον Θε ο ο ον η µων και προ σκυ νει τε τω υ πο πο δι ω των πο ο δω ων αυ του Ὁ β χορός: Ο τι ι Β Α α γι ο ος ε στι ιν Εἶτα ψάλλονται τὰ Ἐξαποστειλάρια. Ἑωθινόν Θ. Ἦχος ι Συγ κε κλει ει σµε ε νων ε 57

58 ε σπο τα των θυ υ ρων ω ως ει ση ηλ θες τους Α πο ο στο ο λους ε ε πλησας νευ µα τος πα α να γι ι ου ει ρη νι κως ε εµ φυ υ ση η σας οις δε σµειν τε ε και λυ υ ειν τας α µα αρ τι ι ας ει ει ρη κας και ο ο κτω µε εθ η µε ε ε ρας τη ην σην πλε ευ ρα α α α αν τω Θω µα υ πε δει ξας και αι τας χει ει ρας µεθ ου βο ω ω ω µεν Κυ υ ρι ος και Θε ε ος συ υ υ πα αρ χει ει εις 58

59 Εἴτα ψάλλεται τὸ ἐξαποστειλάριον τῆς ἑορτῆς. Ὁ οὐρανὸν τοῖς ἄστροις. Ἦχος α Α πο στο λοι εκ πε ρα α τω ω ω ων συ να θροι σθεν τε ες εν θα α δε εθ ση µα νη τω χω ρι ι ω ω ω ω κη δευ σα τε µου ου το σω ω µα και συ Υι ι ε ε και αι αι Θε ε ε ε ε ε µου ου πα ρα λα βε µου ου το πνε ε ευ µα 59

60 α ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΙΟΥΣ. Ἦχος η α α σα πνο η αι νε ε σα α τω ω τον Κυ υ υ υ υ ρι ι ι ι ον αι νει ει τε το ον Κυ υ ρι ι ον εκ τω ω ω ω ων ου ρα νω ω ων αι αι νει ει ει τε α αυ το ον ε ε εν τοι οι οι οις υ ψι ι στοις σοι πρε ε πει ει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Αι νει ει ει τε αυ τον πα α α α αν τες οι Α αγ γε λοι οι οι α α α αυ του αι νει ει ει ει τε αυ τον πα α σαι αι 60

61 δυ να α α α µει εις α α αυ του ου σοι πρε πει υ υ µνος τω ω ω ω ω Θε ε ε ε ω Του ποι η σαι εν αυ τοις κρι µα εγ γρα πτον δο ξα αυ τη ε σται πα σι τοις ο σι οις αυ του Κυ υ ρι ε ει και κρι τη ρι ι ω πα ρε στης υ πο ι λα του ου κρι νο µε νος αλλ ουκ α πε λει φθης του θρο νου τω α τρι συγ κα α θε ζο µε νος και αι α να στας εκ νε κρων τον κο σµον η λευ θε ρω σας εκ της δου λει ει ας του αλ λο ο τρι ι ου 61

62 ως οι κτιρ µων και φι λα αν θρω ω πος Αι νει τε τον Θε ον εν τοις α γι οις αυ του αι νει τε αυ τον εν στε ρε ω µα τι της δυ να µε ως αυ του Κυ υ ρι ε ει και ως θνη το ον εν µνη µει ω Ι ου δαι οι σε ε κα τε θεν το αλλ ως βα σι λε α υ πνουν τα στρα τι ω ται σε ε ε φυλ ατ τον και ως ζω η ης θη σαυ ρον σφρα γι δι ε σφρα γι σαν το αλ λα α νε στηςκαι πα ρε ε σχες α φθαρ σι αν ταις ψυ χαι αις η η µων 62

63 Αι νει τε αυ τον ε πι ταις δυ να στει αις αυ του αι νει τε αυ τον κα τα το πλη θος της µε γα λω συ νης αυ του Κυ υ ρι ε ο ο ο πλον κα τα του δι α α βο ο λου τον Σταυ ρον σου η η µιν δε δω κας φρι ιτ τει ει γαρ και τρε ε ε µει µη φε ε ρω ων κα θο ραν αυ του\ου την δυ να µιν ο τι νε κρου ους α νι στα και θα να το ον κα τηρ γη σε δι α του το προ σκυ νου ου ου µεν την τα φην σουκαι τη ην ε ε γε ερ σιν 63

64 Αι νει τε αυ τον εν η χω σαλ πιγ γος αι νει τε αυ τον εν ψαλ τη ρι ω και κι θα ρα Ο Αγ γε λος σου Κυ ρι ε ο την Α να στα σιν κη ρυ ξας τους µεν φυ λα κας ε φο βι σε τα δε γυ ναι α ε φω ω νη σε λε γων τι ζη τει τε τον ζων τα µε τα α των νε κρων α νε στη η Θε ος ων και τη οι κου µε ε ε νη ζω η ην ε δω ρη η σα α το 64

65 Εἶτα ψάλλοµεν Στιχηρὰ ροσόµοια τῆς ἑορτῆς. δευτεροῦντες τὸ α. Ἦχος δ. Ὡς γενναῖον ἐν άρτυσιν. Ἦχος Αι νει τε αυ τον εν τυµ πα νω και χο ρω αι νει τε αυ τον εν χορ δαι αις και ορ γα νω Β Τη Β εν δο ξω Κοι µη σει σου ου ρα νοι ε πα γαλ λον ται και Αγ γε λων γε ε γη θε τα στρα τευ µα τα πα σα η γη δε ευ φραι νε ται ω δη ην σοι ε ξο δι ον προ σφω νου σα τη η τρι του των ο ο λων δε σπο ζον τος α πει ρο γα µε α να γι ι 65

66 α αρ θε νε η το γε νος των αν θρω Β πων ρυ σα µε νη προ γο νι κη ης α πο φα σε ως Αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις ευ η χοις αι νει τε αυ τον εν κυµ βα λοις α λα λαγ µου πα σα πνο η αι νε σα α τω τον Κυ ρι ον Β Τη Β εν δο ξω Κοι µη σει σου ου ρα νοι ε πα γαλ λον ται και Αγ γε λων γε ε γη θε τα στρα τευ µα τα πα σα η γη δε ευ φραι νε ται ω δη ην σοι ε 66 ξο δι ον προ σφω

67 νου σα τη η τρι του των ο ο λων δε σπο ζον τος α πει ρο γα µε α να γι ι α αρ θε νε η το γε νος των αν θρω Β πων ρυ σα µε νη προ γο νι κη ης α πο φα σε ως Α να στη θη Κυ ρι ε εις την α να παυ σιν σου συ και η κι βω τος του α γι α σµα τος σου Β Εκ πε ρα των συ Β νε δρα µον Α πο στο λων οι προ κρι τοι θε αρ χι ω νε ευ µα τι του κη δευ σαι σε και α πο γης αι ρο 67

68 µε νην σε προς υ υ ψος θε ω µε νοι την φω νην τουα βρι ηλ εν χα ρα α α νε βο ωνσοι χαι ρε ο χη µα της Θε ο ο τη τος ο λης χαι ρε µο νη τα ε πι γει α τοις α νω τω το κε τω ω σου συ να ψα σα. Ω µω σε Κυ ρι ος τω αυ ιδ α λη θει αν και ου µη α θε τη σει αυ την Β Την Β ζω ην η κυ η σα σα προς ζω ην µε τα βε βη κας τη σε πτη Κοι µη η σει σου την α θα να τον δο ρυ φο ρουν των Αγ 68

69 Β γε λων σοι Αρ χω ων και υ να µε ων Α πο στο λων ρο φη των και α πα α σης Β της κτι σε ως δε χο µε νου τε α κη ρα α τοις πα λα µαις του Υι ου σου την α µω µη τον ψυ χην σου αρ θε νο µη η τορ Θε ο νυµ φε 69

70 Nε Ἑωθινὸν Θ. Ἦχος α ο ο ξα α τρι ι ι ι και αι Υι ι ω ω και Α γι ι ι ω νευ µα α α τι Ως επ ε σχα α α α τωων τω ω ων χρο ο ο ο νων ου σης ο ψι ας Σα αβ βα α α α α α των ε φι ι στα σαι τοι οις φι ι ι ι ι λοις Χρι ι ι στε και αι θα αυ µα α α τι θα αυ µα α α βε βαι αι οις τη κε κλει σµε ε ε ε ε νη ει ει σο ο δω των θυ ρω ω ων την εκ νε κρω ω ω ων 70

71 σου α α α α να α α α α στα α α α σιν α αλλ ε πλη η η σας χα α ρα ας του ου ους α θη η η τας και νευ µα τος α γι ι ι ου µε ε τε ε δω ω ω κας α α αυ τοις και ε ε ξου ου σι α αν ε ε ε νει ει ει ει µας α φε ε σε ε ω ω ως α µα α α α αρ τι ι ι ι ων και τον Θω µα αν ου ου κα α τε ε ε λι ι ι ι πες τω ω τη ης α α πι ι στι ι ι ι ι α ας κα τα βα πτι ι ζε σθαι αι κλυ υ υ υ δω ω ω νι δι 71

72 ο πα ρα α α σχου ου ου και αι η η µι ι ι ιν γνω ω ω σιν Nε γνω ω σιν α α λη θη η η η η Nη η η η η η η η η ην και αι α φε ε ε σι ιν πται σµα α α α α α α α α α α α α τω ω ω ω ω ων ε ευ σπλα α χνε Κυ υ υ υ υ υ υ ρι ι ε ε ε ε 72

73 ΥΕΡΕΥΛΟΗΕΗ. Ἦχος ι Και νυν και α ει και εις τους αι ω νας των αι ω νων α µην Υ πε ρευ λο γη µε ε νη υ παρ Β χεις Θε ο το κε αρ θε ε ε ε νε δι α γαρ του εκ σου σαρ κω θε εν τος ο α δης ηχ µα λω Β τι σται ο Α δαµ α να κε ε κλη ται η κα τα ρα νε νε ε κρω ται η Ευ α η λευ θε ε ρω ται ο θα να τος τε θα να Β τω ται και η µεις ε ζω ο ποι η η θη µεν δι ο αν υ µνουν τες βο ω ω µεν ευ λο 73

74 γη τος Χρι στος ο Θε ος η µων ο ου τως ευ δο κη σας δο ο ο ξα σοι 74

75 ΟΞΟΛΟΙΑ ΕΑΛΗ. ΗΧΟΣ Λ.. Ἦχος η ο ξα α σοι τω δει ξαν τι το φως δο ξα εν υ ψι ι στοις Θε ω και ε πι γης ει ρη η νη εν αν θρω ποις ευ δο κι α Υ µνου ου µεν σε ευ λο γου µεν σε προ σκυ νου µεν σε δο ξο λο γου µεν σε ευ χα ρι στου µεν σοι δι α την µε γα α λην σου δο ξαν Κυ ρι ε Βα σι λευ ε που ρα νι ε Θε ε α τερ παν το κρα τορ Κυ ρι ε Υι ε µο νο γε νες Ι η σου Χρι στε και Α γι ον 75

76 νευ µα Κυ ρι ε ο Θε ος ο α µνος του Θε ου ο Υι ος του α τρος ο αι αι ρων την α µαρ τι αν του κο ο σµου ε λε η σον η µας ο αι αι αι ρων τας α µαρ τι ι ας του κο ο σµου ροσ δε ε ξαι την δε η σιν η µων ο κα θη µε νος εκ δε ξι ω ων του α τρος και ε λε η σον η µας Ο τι συ ει µο νος Α γι ος Συ ει µο νος Κυ ρι ος Ι η σους Χρι στος εις δο ο ξαν Θε 76

77 ου α τρος α µην Καθ ε κα στην η µε ραν ευ λο γη σω σε και αι νε ε σω το ο νο µα σου εις τον αι ω ω να και εις τον αι ω να του αι ω ω νος Κα τα ξι ω σον Κυ ρι ε εν τη η µε ρα ταυ τη α να µαρ τη τους φυ λα χθη ναι η µας Ευ λο γη τος ει Κυ ρι ε ο Θε ος των πα τε ε ρων η µων και αι νε τον και δε δο ξα σµε νον το ο νο µα α σου εις τους 77

78 αι ω ω νας α µην ε ε νοι το Κυ ρι ε το ε λε ος σου εφ η µας κα θα α περ ηλ πι σα µεν ε πι σε Ευ λο γη τος ει ει Κυ ρι ε δι δα (τρίς) ξο ον µε τα δι και ω µα τα α σου Κυ ρι ε κα τα φυ γη ε γεν νη η θης η µιν εν γε νε α και γε νε α ε γω ει πα Κυ ρι ε ε λε η σον µε ι ι α σαι την ψυ χη ην µου ο τι η µαρ το ον σοι Κυ ρι ε προς σε κα τε ε φυ γον δι δα ξο ον 78

79 µε του ποι ειν το θε λη µα σου ο τι συ ει ει ο Θε ος µου Ο τι πα ρα σοι πη γη ζω ης εν τω φω τι σου ο ψο µε θα φως α ρα τει ει νον το ε λε ος σου τοις γι νω σκου σι σε Α γι ος ο Θε ος Α γι ος Ι σχυ ρος Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας (τρίς) ο ξα α τρι ι και Υι ω και νευ µα τι Α γι ω Και νυ υν και α ει και εις τους αι 79

80 ω νας των αι ω ω νων α µην Α γι ος α θα να τος ε λε η σον η µας ᾈσµατικὸν. Α α γι ο ος ο Θε ε ος Α α γι ο ος Ι σχυ υ ρος Α γι ι ι ος Α α θα α α α α να α α α α τος ε λε ε ε ε ε η σο ο ο ο ο ον η η µα α α α α α ας 80

81 ετὰ τὴν οξολογία, ὅταν ὁ ἦχος εἶναι λάγιος α, λάγιος β, Βαρύς, & λάγιος δ. Ἦχος η Α να στα ας εκ του µνη µα τος και τα δε σµα δι αρ ρη ξας του Α δου ε λυ σας το κα τα κρι µα του θα να του Κυ ρι ε παν τας εκ των πα γι ι δων του εχ θρου ρυ σα µε νος εµ φα νι σας σε αυ τον τοις Α πο στο λοις σου ε ξα πε στει λας αυ τους ε πι το κη ρυγ µα και δι αυ των την ει ρη νην πα ρε ε σχες τη οι κου µε νη µο νε πο λυ ε λε ε ε ε ε 81

82 Εἰς τὴν Θείαν Λειτουργίαν. ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΟ. Ἦχος η Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε ε η σον ΕΤΕΡΑ. Κυ ρι ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε ε λε ε ε η η σον Κυ ρι ε ε λε η η σον 82

83 Κυ ρι ε ε ε λε η σο ο ον Κυ ρι ε ε λε ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Κυ Κυ ρι ε ε λε η σον ρι ε ε λε η σον Κυ ρι ε ε Κυ ρι ε ε λε λε η σον ε η σον Κυ ρι ε ε λε ε ε η σον Σοι Κυ ρι ε 83

84 Ἀντίφωνον α. Ἦχος ι Α µη η Στίχος α. ην Α λα λα ξα τε τω Θε ω πα σα η γη Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος β. Ε ξο µο λο γει σθε αυ τω αι νει τε το ο νο µα α αυ του Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος γ. Εν πο λει Κυ ρι ου των δυ 84

85 να µε ων εν πο ο λει Θε ου η µων Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας Στίχος δ. Ε γε νη θη εν ει ρη νη ο το πος αυ του και το κα τοι κη τη ρι ον αυ του εν Σι ων Β Ταις πρε σβει αις της Θε ο το κου Σω τερ σω σον η µας όξα... Καὶ νῦν... Ταις πρε σβει αις της Θε ο το ο κου Σω Β τερ σω σον η µα α ας 85

86 Ἀντίφωνον β. Α µη η ην Στίχος α. Α γα πα Κυ ρι ος τας πυ λας Σι ων υ περ παν τα τα σκη νω µα τα Ι α κωβ Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος β. ε δο ξα σµε να ε λα λη θη πε ρι σου η πο λις του ου Θε ου Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α 86

87 Β να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος γ. Ο Θε ος ε θε µε λι ω σεν αυ την εις τον αι ω να Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ι α Στίχος δ. Η γι α σε το σκη νω µα αυ του ο Υ ψι στος Β Σω σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στας εκ νε κρων ψαλ λον τας σοι αλ λη 87

88 λου ι α ο ξα α τρι και Υι ω και Α γι ω νευ µα τι Β Και νυν και α ει και εις τους αι αι ω νας των αι αι ω νων α µην Ο µο νο γε νης Υι ος και Β Λο γος του Θε ου α θα να τος υ πα α α αρ χων Β και κα τα δε ξα µε νος δι α την η µε τε ραν σω τη ρι ι αν σαρ κω θη η Β ναι εκ της Α γι ας Θε ο το κου και α Β ει παρ θε νου α ρι ας α τρε ε πτως ε 88

89 ναν θρω πη σας σταυ ρω θεις τε Χρι στε ο Θε ος θα να α τω ω θα να τον πα τη σας ει εις ων της Α γι ας Τρι α δος συν Β δο ξα ζο ο µε νος τω α τρι και τω Α γι ω νευ µα τι σω σον η µα α ας 89

90 Εἶτα τὸ γ Ἀντίφωνον. Ἦχος α Στίχος α. Ε τοι µη η καρ δι α µου ο Θε ος ε τοι µη η καρ δι α µου Ἀπολυτίκιον Εν τη εν νη σει την παρ θε νι αν ε φυ λα ξας εν τη Κοι µη σει τον κο σµον ου κα τε λι πες Θε ο το κε µε τε στης προς την ζω ην µη τηρ υ παρ χου σα της ζω ης και ταις πρε σβει αις ταις σαι αις λυ τρου µε νη εκ θα να του τας ψυ χα ας η η µων Στίχος β. Τὶ ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περὶ πάντων ὧν ἀνταπέδωκέ μοι; 90

91 Στίχος γ. οτήριον σωτηρίου λήψομαι, καὶ τὸ ὄνομα Κυρίου ἐπικαλέσομαι. Ἀπολυτίκιον Εν τη εν νη σει την παρ θε νι αν ε φυ λα ξας εν τη Κοι µη σει τον κο σµον ου κα τε λι πες Θε ο το κε µε τε στης προς την ζω ην µη τηρ υ παρ χου σα της ζω ης και ταις πρε σβει αις ταις σαι αις λυ τρου µε νη εκ θα να του τας ψυ χα ας η η µω ω ω ων 91

92 Εἰσοδικόν. Ἦχος ι Β ε ευ τε προ σκυ νη σω µεν και προ σπε ε σω ω µεν Χρι στω ω ω ω ω Σω Β σον η µα ας Υι ε Θε ου ο α να στα α α ας ε εκ νε κρω ω ω ω ων ψαλ λον τας σοι αλ λη λου ου ι α 92

93 Ἀπολυτίκιον. Εξ υ ψους κα τηλ θες ο ο ευ σπλα αγ χνος τα φην κα τε δε ξω τρι ι η µε ε ρον ι να η µας ε λευ θε ρω σης των πα θων η ζω η και η α να στα σις η µων Κυ ρι ε ε δο ξα α σοι 93

94 Ἀπολυτίκιον τῆς ἑορτῆς. Ἦχος α Εν τη εν νη σει την παρ θε νι αν ε φυ λα ξας εν τη Κοι µη σει τον κο σµον ου κα τε λι πες Θε ο το κε µε τε στης προς την ζω ην µη τηρ υ παρ χου σα της ζω ης και ταις πρε σβει αις ταις σαι αις λυ τρου µε νη εκ θα να του τας ψυ χα ας η η µων Ἀπολυτίκιον τοῦ αοῦ. 94

95 Κοντάκιον. Εἰς τὴν Ἑορτὴν Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου. Ἦχος ι Την εν πρε σβει αις α κοι µη τον Θε ε ο το ο κον και προ στα σι αις α µε τα θε τον ελ πι ι ι ι δα τα φος και νε κρω σις ουκ ε κρα α τη σεν ως γαρ ζω ης η τε ρα προς την ζω ην µε τε στη σεν ο µη τραν οι κη η σας α ει πα αρ θε νο ο ον 95

96 ΑΟΣΤΟΛΙΚΟ ΑΑΩΣΑ Θ ΚΥΡΙΑΚΗΣ. ροκείμενον. Ἦχος πλ. δ. Εὔξασθε καὶ ἀπόδοτε Κυρίῳ τῷ Θεῷ ἡμῶν. Στίχ. νωστὸς ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ ὁ Θεός, ἐν τῷ Ἰσραὴλ μέγα τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ρὸς Κορινθίους Α Ἐπιστολῆς αύλου τὸ Ἀνάγνωσμα. 3:9-17 Ἀδελφοὶ, Θεοῦ ἐσμεν συνεργοί Θεοῦ γεώργιον, Θεοῦ οἰκοδομή ἐστε. Κατὰ τὴν χάριν τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι ὡς σοφὸς ἀρχιτέκτων θεμέλιον ἔθηκα, ἄλλος δὲ ἐποικοδομεῖ ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ θεμέλιον γὰρ ἄλλον οὐδεὶς δύναται θεῖναι παρὰ τὸν κείμενον, ὅς ἐστιν Ἰησοῦς Χριστός. Εἰ δέ τις ἐποικοδομεῖ ἐπὶ τὸν θεμέλιον τοῦτον, χρυσόν, ἄργυρον, λίθους τιμίους, ξύλα, χόρτον, καλάμην, ἑκάστου τὸ ἔργον φανερὸν γενήσεται ἡ γὰρ ἡμέρα δηλώσει ὅτι ἐν πυρὶ ἀποκαλύπτεται καὶ ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστιν τὸ πῦρ δοκιμάσει. Εἴ τινος τὸ ἔργον μενεῖ ὃ ἐπῳκοδόμησεν, μισθὸν λήψεται εἴ τινος τὸ ἔργον κατακαήσεται, ζημιωθήσεται, αὐτὸς δὲ 96

97 σωθήσεται, οὕτως δὲ ὡς διὰ πυρός. Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς. Ἀλληλούϊα. (γ ) Ἦχος πλ. δ. εῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ, ἀλαλάξωμεν τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρι ἡμῶν. Στίχ. ροφθάσωμεν τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ἐν ἐξομολογήσει. 97

98 Εἴδοµεν τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν. Ἦχος ι Ει δο µεν το φως το α λη θι νον ε λα βο µε εν νευ µα ε που ρα α νι ον ευ ρο µεν πι στιν α λη θη α δι αι ρε τον Τρι α δα προ σκυ νου ου ου ουν τες αυ τη γαρ η η µας ε σω σε ε ε ε ε εν Εἰς τὸ άντοτε, νῦν καὶ ἀεί. Ἦχος ι Α µην α µην α µην εις α φε σιν α µαρ τι ων και εις ζω ην αι ω ω νι ον 98

99 λη ρω θη τω το στο µα η µων αι νε σε ως σου Κυ ρι ε ο πως υ µνη σω µεν την δο ο ξαν σου ο τι η ξι ω σας η µας των α γι ων σου µε τα σχειν µυ στη ρι ι ι ι ων τη ρη σον η µας εν τω σω α γι α σµω ο λην την η µε ραν µε λε ταν την δι και ο συ νην σου Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ι α Αλ λη λου ου ι α α α 99

100 Εἴη τὸ ὄνοµα. Ἦχος ι Α α µην Ει η το ο Β νο µα Κυ ρι ου ευ λο γη µε νον α ως του αι ω νος ( ίς ) πο του νυν και ε Το ο νο µα Κυ ρι ου ει η ευ λο γη µε ε νον α πο του νυν και ε ως του αι ω ω ω νο ο ος Τὸν Εὐλογούντα. Τον ευ λο γου ου ουν τα και α γι ι α ζον τα η µας Κυ ρι ε φυ λατ τε ει ει εις πολ λα ε ε τη η η 100

101 Ἡ εταφορὰ Κειµένων - Καλλιτεχνικὴ ἐπιµέλεια ἔγινε µὲ τὸ πρόγραµµα «ελωδός» τοῦ κ. Σάββα απαδόπουλου ἀπὸ τὸν Βασίλειο Κιαµηλίδη Ἱεροψάλτη στὸν Ι.. Ἁγίου εωργίου Κουλούρας Βέροιας. 101