ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ «Κανονισµός Ασφάλισης ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και λοιπές διατάξεις»

Transcript

1 Β ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ ΤΜΗΜΑ ΝΟΜΟΤΕΧΝΙΚΗΣ ΕΠΕΞΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΧΕΔΙΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΝΟΜΩΝ ΕΚΘΕΣΗ ΕΠΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟΥ «Κανονισµός Ασφάλισης ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και λοιπές διατάξεις» Ι. Γενικές παρατηρήσεις Το φερόµενο προς συζήτηση και ψήφιση Νσχ, όπως διαµορφώθηκε από τη Διαρκή Επιτροπή Κοινωνικών Υποθέσεων, αποτελείται από έξι Κεφάλαια και 63 άρθρα. Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου A (άρθρα 1-13) ρυθµίζονται ασφαλιστικά θέµατα του ΙΚΑ ΕΤΑΜ. Σηµειώνεται ότι πλείονες εκ των προτεινόµενων ρυθµίσεων σκοπούν, κατά την Αιτιολογική Έκθεση, στην απλούστευση των διαδικασιών ασφάλισης, ιδίως διά της κατάργησης κωδικών πακέτων κάλυψης (Κ.Π.Κ.) «που επιτείνουν την πολυπλοκότητα του ασφαλιστικού συστή- µατος και δυσχεραίνουν τη λειτουργία της ασφάλισης». Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Β (άρθρα 14-22) ρυθµίζονται ιδίως θέµατα που αφορούν στην Αναλυτική Περιοδική Δήλωση (Α.Π.Δ.) προς το Ι.Κ.Α. Ε.Τ.Α.Μ. Έτσι, µεταξύ άλλων, ρυθµίζονται ζητήµατα σχετικά µε τον χρόνο υ- ποβολής της, την υποχρέωση αναγραφής στις Α.Π.Δ. και των στοιχείων που προσδιορίζουν τον φόρο µισθωτών υπηρεσιών, τον έλεγχο των εισφορών, την ενηµέρωση της ασφαλιστικής ιστορίας των απασχολουµένων, καθώς και το ύψος των πρόσθετων επιβαρύνσεων για τις περιπτώσεις εκπρόθεσµης υ- ποβολής Α.Π.Δ.. Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Γ (άρθρα 23-31) ρυθµίζονται ζητήµατα λειτουργίας του ΙΚΑ ΕΤΑΜ, καθώς και επί µέρους ασφαλιστικά θέµατα. Έ- τσι, µεταξύ άλλων, ρυθµίζονται ζητήµατα οφειλών προς το ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, προσδιορίζονται τα φυσικά πρόσωπα τα οποία λόγω της θέσης που κατέχουν σε νοµικά πρόσωπα, υπέχουν ποινική ευθύνη για τα αδικήµατα του α.ν. 86/1967, προστίθεται εξουσιοδοτική διάταξη για την έκδοση του Κανονιστι-

2 2 κού Πλαισίου των ΚΕ.Π.Α., προτείνεται παρακράτηση ποσού από τις συντάξεις από τους Προµηθευτικούς Συνεταιρισµούς και ρυθµίζονται επί µέρους θέµατα του ΤΑ.Π.Ι.Τ., και εξασφαλίζονται πόροι για την αδιάκοπη λειτουργία του προγράµµατος «κατ οίκον φροντίδα» µε θεσµοθέτηση εισφοράς 0,2% από τους κοινωνικούς φορείς. Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Δ (άρθρα 32-42) ρυθµίζονται, κυρίως, ε- πί µέρους θέµατα Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Ο.Α.Ε.Ε., Ε.Τ.Α.Π.- Μ.Μ.Ε., Ο.Α.Ε.Δ., Ε.Τ.Ε.Α., Τ.Π.Δ.Υ. και Ο.Γ.Α.). Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου Ε (άρθρα 43-49), ρυθµίζονται θέµατα οργάνωσης, προσωπικού και πόρων του Ενιαίου Οργανισµού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (Ε.Ο.Π.Υ.Υ.), ν.π.δ.δ. που έχει συσταθεί µε το άρθρο 17 του ν. 3918/2011, και προβλέπεται, ιδίως, ένταξη στον εν λόγω Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης, από , του Κλάδου Ασφάλισης Προσωπικού Δ.Ε.Η., καθώς και των «κάθε µορφής µονάδων παροχής υγείας µε το σύνολο του εξοπλισµού τους» (άρθρο 43). Με τις διατάξεις του Κεφαλαίου ΣΤ (άρθρα 49-63) εναρµονίζεται η εθνική νοµοθεσία προς την Οδηγία 2010/18/ΕΕ του Συµβουλίου της 8ης Μαρτίου 2010 σχετικώς προς την εφαρµογή της αναθεωρηµένης συµφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια, η οποία συνήφθη από τις διακλαδικές οργανώσεις των Ευρωπαίων κοινωνικών εταίρων BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP και ETUC (άρθρα Νσχ). Περαιτέρω, ρυθµίζονται θέµατα του Σώµατος Επιθεωρητών Υπηρεσιών Υ- γείας και Πρόνοιας (Σ.Ε.Υ.Υ.Π.) του ν. 2920/2001 (άρθρο 56 Νσχ), συνιστάται στην Προεδρία της Δηµοκρατίας «Ειδική Υπηρεσία Υγειονοµικής Καλύψεως» ως οργανική µονάδα επιπέδου Διεύθυνσης (άρθρο 57), προβλέπεται, κατά προσθήκη στο εδ. α της παρ. 2 του άρθρου 9 του ν. 3984/2011, ως πρόσθετη προϋπόθεση για την αφαίρεση ενός ή περισσοτέρων οργάνων α- πό ενήλικο θανόντα, η συναίνεση της οικογένειάς του (άρθρο 58 παρ. 5) και ρυθµίζονται ο «ιατρικός τουρισµός» (άρθρο 59), θέµατα µεταφοράς αρµοδιοτήτων στο Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (άρθρο 9 του ν. 4052/2012, άρθρο 60 του Νσχ), προστασίας προσφύγων και αιτούντων ά- συλο, αρµοδιότητας Τµήµατος (Π2δ) της Διεύθυνσης (Π2) Κοινωνικής Αντίληψης και Αλληλεγγύης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης (άρθρο 61), καθώς και θέµατα προστασίας της δηµόσιας υγείας (άρθρο 62).

3 ΙΙ. Παρατηρήσεις επί των άρθρων του Νσχ 1. Επί του άρθρου 1 παρ. 1 Με την προτεινόµενη διάταξη ορίζεται ότι, εφεξής, οι µισθωτοί που παρέχουν εργασία εντός των ορίων της χώρας σε εργοδότες µε τους οποίους είναι σύζυγοι ή συγγενείς πρώτου και δεύτερου βαθµού, οι οποίοι υπήχθησαν στην ασφαλιστική προστασία του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ κατά µε το άρθρο τέταρτο του ν. 1305/1982, υπάγονται και στην ασφάλιση όλων των κλάδων και λογαριασµών του Ο.Α.Ε.Δ., του Ο.Ε.Κ. και του Ο.Ε.Ε. Επισηµαίνεται, συναφώς, ότι «από τις ανωτέρω διατάξεις συνάγεται ότι ( ) στην έννοια των συγγενών προσώπων πρώτου και δεύτερου βαθµού υπάγονται τόσο οι εξ αίµατος όσο και οι εξ αγχιστείας συγγενείς, εφόσον ο νόµος δεν διακρίνει ( ) [προϋπόθεση δε για την υπαγωγή τους στην ασφάλιση] είναι η απασχόληση να έχει αναγγελθεί στο Ι.Κ.Α.» (βλ., ΣτΕ, 3517/2009) Επί του άρθρου 6 Θα ήταν, ενδεχοµένως, νοµοτεχνικώς αρτιότερο, η φράση «όπως προστέθηκε» να αντικατασταθεί από τη φράση «όπως προστέθηκαν». Περαιτέρω, επισηµαίνεται ότι αναφέρεται το Φ.Ε.Κ. Α 70 ως στοιχείο δηµοσίευσης του ν. 1880/1990 αντί του ορθού Φ.Ε.Κ. Α Επί του άρθρου 17 Κατά την προτεινόµενη διάταξη, «Εάν από τη διενέργεια του ελέγχου αυτού, προκύψει ότι δεν έχουν καταβληθεί στο σύνολό τους οι εισφορές που δηλώθηκαν στην ΑΠΔ τότε παράγεται συντάσσεται Πράξη Επιβολής Εισφορών σε βάρος του υπόχρεου εργοδότη, σύµφωνα µε τα οριζόµενα στην παρ. 11 του άρθρου 26 του α.ν. 1846/1951, όπως ισχύουν µετά την αντικατάστασή τους µε το άρθρο 60 παρ. 2 του ν. 2677/1999 (Α 1)». Επισηµαίνεται, κατ αρχάς, ότι, συµφώνως προς την παρ. 11 του άρθρου 26 του α.ν.1846/1951, όπως ισχύει, «β. Η πράξη επιβολής εισφορών πρέπει να περιέχει: β.α. Τα στοιχεία του εργοδότη σε βάρος του οποίου συντάσσεται το σύνολο των οφειλόµενων εισφορών, καθώς και τη χρονική περίοδο στην οποία ανάγονται αυτές και β.β. Τα ασφαλιστικά στοιχεία των ασφαλισµένων, για τους οποίους καταλογίστηκαν οι εισφορές, δηλαδή τον αριθµό µητρώου, ονοµατεπώνυµο, κλάδο ασφάλισης, αποδοχές, αριθµό ηµερών εργασίας, εισφορές και µισθολογική περίοδο στην οποία ανάγονται οι εισφορές κάθε ασφαλισµένου. Τυχόν έλλειψη του αριθµού µητρώου ή ανακριβής αναγραφή αυτού, καθώς και του ονόµατος των ασφαλισµένων, από τα στοι-

4 4 χεία της προηγούµενης υποπερίπτωσης, δεν συνεπάγεται ακυρότητα των πράξεων επιβολής εισφορών». Έχει κριθεί, σχετικώς, ότι «κατά την έννοια του άρθρου 26 παρ. 11 του Α.Ν. 1846/1951 οι πράξεις επιβολής εισφορών είναι έγκυρες, εφόσον στο σώµα των πράξεων αυτών περιέχονται ( ) τόσο ο υπόχρεος προς καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών εργοδότης, όσο και το ύψος αυτών και του προσθέτου τέλους. Εποµένως, έλλειψη οποιουδήποτε από τα στοιχεία αυτά από το σώµα της πράξεως επιβολής εισφορών συνεπάγεται ακυρότητα της πράξεως αυτής», όλα δε τα υπόλοιπα στοιχεία, «δηλαδή, ο αριθµός µητρώου του απασχοληθέντος, το ονοµατεπώνυµό του, οι αποδοχές του, ο αριθµός των ηµεροµισθίων, για τα οποία δεν επικολλήθηκαν ένσηµα, η µισθολογική περίοδος και η µισθολογική κλάση, στην οποία πραγµατοποιήθηκαν τα ηµεροµίσθια, απαιτείται να περιέχονται, επί ποινή α- κυρότητας της πράξεως επιβολής εισφορών, είτε στο σώµα της πράξεως αυτής, είτε στη σχετικώς συντασσόµενη έκθεση ελέγχου. Και ναι µεν το τελευταίο εδάφιο της πιο πάνω διατάξεως ρητώς προβλέπει ως συνέπεια της ελλιπούς, ως προς τα στοιχεία του δευτέρου εδαφίου της διατάξεως αυτής, εκθέσεως ελέγχου τη µη ακυρότητα της πράξεως επιβολής εισφορών, πλην η συνέπεια αυτή τελεί, κατά την έννοια του πιο πάνω τελευταίου εδαφίου, υπό την εξυπακουόµενη προϋπόθεση ότι τα ελλείποντα αυτά στοιχεία περιέχονται στην πράξη επιβολής εισφορών. Εποµένως, αν τα ελλείποντα αυτά στοιχεία δεν περιέχονται ούτε στην πράξη επιβολής εισφορών, η πράξη αυτή δεν είναι έγκυρη ( ). Περαιτέρω, αν η πράξη αυτή δεν περιέχει όλα τα στοιχεία που αναφέρονται στο δεύτερο εδάφιο της πιο πάνω διατάξεως, η σύνταξη εκθέσεως ελέγχου, στην οποία πρέπει να περιέχονται τα ελλείποντα στοιχεία, συνιστά ουσιώδη τύπο της διαδικασίας για την έκδοση της πράξεως επιβολής εισφορών και αν δεν τηρηθεί ο τύπος αυτός η πράξη επιβολής εισφορών δεν είναι έγκυρη» (βλ., ενδεικτικώς, ΣτΕ 1893/2010, ΣτΕ 2018/2007, ΣτΕ 228/2005, ΣτΕ 5136/1997, ΣτΕ 4088/1996). Εξ άλλου, θα ήταν νοµοτεχνικώς ορθότερο, δεδοµένου ότι κατά την παρ. 11 του άρθρου 26 του α.ν.1846/1951, όπως ισχύει, «η Πράξη Επιβολής Εισφορών (Π.Ε.Ε.) συντάσσεται: ( )», να διαγραφεί από τη φράση «τότε παράγεται συντάσσεται Πράξη Επιβολής Εισφορών» ο ρηµατικός τύπος «παράγεται». 4. Επί του άρθρου 19 παρ. 1 Με την προτεινόµενη διάταξη επαναπροσδιορίζεται το ύψος των πρόσθετων επιβαρύνσεων για τις περιπτώσεις εκπρόθεσµης υποβολής Α.Π.Δ.. Επισηµαίνεται, συναφώς, ότι έχει κριθεί ότι η επιβολή πρόσθετης επιβάρυνσης εισφορών, λόγω υποβολής από τον εργοδότη εκπρόθεσµης Α.Π.Δ., κατ ε-

5 φαρµογή της περ. β της παρ. 1 του άρθρου 7 του ν. 2972/2001, δεν καταλείπεται στη διακριτή ευχέρεια του αρµόδιου διοικητικού οργάνου, αλλά α- ποτελεί δέσµια ενέργειά του, εποµένως, δεν απαιτείται η προηγούµενη α- κρόαση του ελεγχόµενου εργοδότη ως ουσιώδης τύπος της διαδικασίας έκδοσης της Πράξης Επιβολής Πρόσθετης Επιβάρυνσης Εισφορών (ΔΕφΑθ 569/2009, πρβλ. και ΣτΕ 345/2003) Επί του άρθρου 24 παρ. 2 Κατά την προτεινόµενη διάταξη, «Επί αιτήµατος συµφωνίας συνδιαλλαγής µε το ΙΚΑ ΕΤΑΜ κατά τις διατάξεις των άρθρων 99 και επόµενα του ν. 3588/2007 (Α 153), αρµόδιος να αποφασίζει είναι ο Διοικητής του ΙΚΑ Ε- ΤΑΜ, µετά από γνωµοδότηση της Νοµικής Υπηρεσίας του ΙΚΑ ΕΤΑΜ». Ση- µειώνεται σχετικώς ότι, εφόσον η γνωµοδότηση της Νοµικής Υπηρεσίας δεν χαρακτηρίζεται ως «σύµφωνη», νοείται ως «απλή», δεν δεσµεύει, εποµένως, το όργανο που έχει την αποφασιστική αρµοδιότητα, το οποίο µπορεί να αποφασίσει και διαφορετικώς, η απόφασή του όµως, σε αυτήν την περίπτωση, πρέπει να είναι ειδικώς αιτιολογηµένη (βλ. ΣτΕ 3897/2004, καθώς και Επ. Σπηλιωτόπουλο, Εγχειρίδιο Διοικητικού Δικαίου, τ. 1, 2010, σελ. 145 επ.). 6. Επί του άρθρου 25 Με τις παρ. 1 και 2 του προτεινόµενου άρθρου προσδιορίζονται τα πρόσωπα, τα οποία θεωρούνται αυτουργοί των αδικηµάτων του άρθρου 1 του α.ν. 86/1967, σε περίπτωση εργοδότη µη φυσικό πρόσωπο που δεν καταβάλλει εισφορές υπέρ του ΙΚΑ ΕΤΑΜ ή των φορέων ή κλάδων ή λογαριασµών των οργανισµών, των οποίων τις εισφορές εισπράττει ή συνεισπράττει το ΙΚΑ-Ε- ΤΑΜ. Περαιτέρω, ορίζεται στην παρ. 3 ότι οι ανωτέρω αυτουργοί τιµωρούνται εφόσον κατά τον χρόνο διάπραξης του αδικήµατος είχαν την ιδιότητα αυτή. Θα ήταν νοµοτεχνικώς ορθότερο να προβλεφθεί ως προϋπόθεση της ευθύνης των προσώπων αυτών και η γνώση τους ως προς τις πράξεις ή παραλείψεις που εκπληρώνουν τους όρους των αδικηµάτων του άρθρου 1 του α.ν. 86/ Επί του άρθρου 28 Κατά την προς ψήφιση διάταξη, «Με τη σύµφωνη γνώµη των συνταξιούχων µελών Προµηθευτικών Συνεταιρισµών, αποδεικνυόµενη µε κάθε µέσο ι- δίως µε τις αιτήσεις εγγραφής των συνταξιούχων µελών των Συνεταιρισµών, επιτρέπεται η παρακράτηση ποσού της καταβαλλόµενης σύνταξής

6 6 τους από τον ασφαλιστικό τους φορέα κλάδου κύριας και επικουρικής σύνταξης και η ταυτόχρονη απόδοσή του στον Προµηθευτικό Συνεταιρισµό στον οποίο είναι µέλη, για την εξόφληση πάσης φύσεως οφειλών τους προς τον Προµηθευτικό Συνεταιρισµό. ( ) Η παρακράτηση των ανωτέρω ποσών δεν συνιστά σε καµία περίπτωση εκχώρηση απαίτησης, αλλά πάγια εντολή των συνταξιούχων προς τους Προµηθευτικούς Συνεταιρισµούς στους οποίους είναι µέλη». Επισηµαίνεται, ως προς την χρησιµοποιούµενη ορολογία, ότι «σύµφωνη γνώµη» διατυπώνει διοικητικό όργανο (βλ. άρθρο 20 παρ. 2 του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας - ν. 2690/1999). Εν προκειµένω, νοείται προφανώς η «συναίνεση» του συνταξιούχου µέλους Προµηθευτικού Συνεταιρισµού. Περαιτέρω, συνταξιοδοτική απαίτηση περιλαµβάνεται στην περιουσία του ατόµου, κατά την έννοια του άρθρου 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ε.Σ.Δ.Α. (βλ. Ε.Δ.Δ.Α., υπόθ. Αντωνακοπούλου κ.α., απόφ , υπόθ. Γεωργιάδης, απόφ , υπόθ. Gaygusuz, απόφ , ΕΔ- ΚΑ 1997, σελ.11, υποθ. Αζίνας, απόφ , ΕΔΚΑ 2002, σελ. 896, υποθ. Αποστολάκης, απόφ , ΕΔΚΑ 2009, σελ. 689). Έχει, εξ άλλου, κριθεί, ότι νοµοθετικώς επιβαλλόµενη παρακράτηση ποσού ή ποσοστού σύνταξης υπέρ τρίτου ισχύει, εφόσον «συνδέεται µε κάποιο στοιχείο ανταποδοτικότητας, συγκεκριµένου δηλαδή οφέλους που πρόκειται να απολαύσουν οι υφιστάµενοι τον περιορισµό, ώστε να δικαιολογείται η κατ εξαίρεση του κανόνα της προστασίας της περιουσίας επιβολή του εν λόγω περιορισµού» (ΕλΣυν [Ολ] 3097/2010, 550/2000 ΙΙ Τµήµα). Υπό το φως των ανωτέρω, θα έπρεπε, ενδεχοµένως, να διευκρινισθεί ότι η συναίνεση του συνταξιούχου στην παρακράτηση ποσού σύνταξής του πρέπει, συµφώνως προς τα χρηστά ήθη και την καλή πίστη και για να µην θεωρηθεί καταπλεονεκτική (ΑΚ 174, 178, 179, 281), να είναι ρητή, µεταγενέστερη της έναρξης ισχύος του προς ψήφιση άρθρου και αποδεικνυόµενη µε κάθε µέσο, ιδίως, µε αίτηση περί εγγραφής του σε Προµηθευτικό Συνεταιρισµό. Στην τελευταία περίπτωση, απαιτείται η προηγούµενη σχετική ενηµέρωσή του, στην οποία γίνεται ρητή αναφορά στην ως άνω αίτηση. Αυτονόητο είναι, ότι ο συνταξιούχος µπορεί, ελευθέρως και οποτεδήποτε, να ανακαλέσει τη συναίνεσή του ή να εναντιωθεί στην προτεινόµενη παρακράτηση. 8. Επί των άρθρων 45 παρ. 11, 12 και 48 παρ. 1 Β γ) Η προς ψήφιση διάταξη της παρ. 11 αναφέρεται στο «ύψος του ποσοστού

7 της παρ. 12α του άρθρου 84 του κωδικοποιηµένου µε το π.δ. 913/1978 του ν. 792/1978 (Α 220)», αντί του ορθού «ύψος του ποσοστού της παρ. 12α του άρθρου 84 του, κωδικοποιηµένου µε το π.δ. 913/1978, ν. 792/1978 (Α 220)». Περαιτέρω, η παρ. 12 του προτεινόµενου άρθρου αναφέρεται στο «ύψος του ποσού του πάγιου πόρου του άρθρου 34 του ν. 2773/1999 (Α 286) ( ), καθώς και κάθε άλλο πόρο υπέρ ΚΑΠ-ΔΕΗ που διατηρήθηκε µε το άρθρο παρ. 9 του 44 του ν. 3863/2010 (Α 115)», αντί του ορθού «ύψος του ποσού του πάγιου πόρου του άρθρου 34 του ν. 2773/1999 (Α 286) ( ), καθώς και κάθε άλλου πόρου υπέρ ΚΑΠ-ΔΕΗ που διατηρήθηκε µε την παρ. 9 του άρθρου 44 του ν. 3863/2010 (Α 115)». Τέλος, η παρ. 1 Β γ) του άρθρου 48 αναφέρεται, επίσης, σε «κάθε άλλο πόρο υπέρ ΚΑΠ-ΔΕΗ που διατηρήθηκε µε το άρθρο παρ. 9 του 44 του ν. 3863/2010 (Α 115)», αντί του ορθού «κάθε άλλο πόρο υπέρ ΚΑΠ-ΔΕΗ που διατηρήθηκε µε την παρ. 9 του άρθρου 44 του ν. 3863/2010 (Α 115)» Επί των άρθρων 52, 53 και 55 Η παρ. 2 του προς ψήφιση άρθρου 52 αναφέρεται, εκ παραδροµής, στην «γονική άδεια ανατροφής του άρθρου 52», αντί της «γονικής άδειας ανατροφής του άρθρου 51». Περαιτέρω, κατά το προς ψήφιση άρθρο 53, «1. Μετά τη λήξη της γονικής άδειας των άρθρων 3 και 4 του παρόντος νόµου ( ) 2. λόγω γονικής άδειας των άρθρων 52 και 53 του παρόντος νόµου ( ) 4. Ο εργαζόµενος γονέας, που λαµβάνει τη γονική άδεια του άρθρου 52 και της παραγράφου 2 του άρθρου 53 του παρόντος νόµου ( ) 5. Ο αναγνωριζόµενος χρόνος γονικής ά- δειας των άρθρων 52 και 53 ( )», αντί των ορθών «1. Μετά τη λήξη της γονικής άδειας των άρθρων 51 και 52 του παρόντος νόµου ( ) 2. λόγω γονικής άδειας των άρθρων 51 και 52 του παρόντος νόµου ( ) 4. Ο εργαζόµενος γονέας, που λαµβάνει τη γονική άδεια του άρθρου 51 και της παραγράφου 2 του άρθρου 52 του παρόντος νόµου ( ) 5. Ο αναγνωριζόµενος χρόνος γονικής άδειας των άρθρων 51 και 52 ( )». Τέλος, κατ άρθρο 55 του Νσχ, «4. Η γονική άδεια των άρθρων 52 και 53 ( )», αντί του ορθού «4. Η γονική άδεια των άρθρων 51 και 52 ( )». 10. Επί των άρθρων Τα προτεινόµενα άρθρα περιλαµβάνονται στο Κεφάλαιο ΣΤ, υπό τον τίτλο «Ενσωµάτωση στο εθνικό δίκαιο της Οδηγίας 2010/18/ΕΕ του Συµβουλίου της 8ης Μαρτίου 2010 σχετικά µε την εφαρµογή της αναθεωρηµένης

8 8 συµφωνίας-πλαισίου για τη γονική άδεια που συνήφθη από τις οργανώσεις BUSINESSEUROPE, UEAPME, CEEP και ETUC και µε την κατάργηση της Οδηγίας 96/34/EK», δεν αφορούν, εν τούτοις, την εναρµόνιση προς την ως άνω Οδηγία, αλλά διαφορετικά ζητήµατα (βλ. ανωτέρω, Γενικές Παρατηρήσεις). Κατά συνέπεια, πρέπει να περιληφθούν σε αυτοτελές Κεφάλαιο Ζ, υ- πό τον τίτλο, π.χ., «Λοιπές διατάξεις». 11. Επί του άρθρου 56 παρ. 2 Η προς ψήφιση διάταξη αναφέρεται στο «επίδοµα που προβλέπεται στην υποπερίπτωση γγ της περίπτωσης α του πρώτου εδαφίου του άρθρου 18 του ν. 4024/2011», αντί του ορθού, «επίδοµα που προβλέπεται στην υποπερίπτωση γγ της περίπτωσης α της παραγράφου 1 του άρθρου 18 του ν. 4024/2011». 12. Επί του άρθρου 59 Το προτεινόµενο άρθρο, µε το οποίο ρυθµίζονται θέµατα ιατρικού τουρισµού, δεν φέρει τίτλο, εν αντιθέσει προς τα υπόλοιπα. Θα µπορούσε, συνεπώς, να προστεθεί ο τίτλος «Ιατρικός τουρισµός». 13. Επί του άρθρου 60 α) Η παρ. 1 του προς ψήφιση άρθρου αναφέρεται, εκ παραδροµής, στην «παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 3106/2009», αντί του ορθού «παρ. 4 του άρθρου 1 του ν. 3106/2003». β) Κατά την περίπτωση (23) της προτεινόµενης προσθήκης στο άρθρο 30Β του π.δ. 368/1989, «οι αρµοδιότητες ( ) τελούνται από ( )», αντί του ορθού «οι αρµοδιότητες ( ) ασκούνται από ( )». γ) Με την παρ. 11 ορίζονται οι αρµοδιότητες του Τµήµατος (Π2δ) Προστασίας Προσφύγων και Αιτούντων Άσυλο της Διεύθυνσης Κοινωνικής Αντίληψης και Αλληλεγγύης του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, ως «Υπεύθυνης Αρχής του Ε.Τ.Π.», κατά την έννοια του άρθρου 25 παρ. 1 α) της απόφασης 573/2007/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου της 23ης Μαΐου 2007, σχετικώς προς «τη σύσταση του Ευρωπαϊκού Τα- µείου Προσφύγων, για την περίοδο 2008 έως 2013». Νοµοτεχνικώς ορθότερο θα ήταν να περιληφθεί η ως άνω παράγραφος στο, επόµενο, άρθρο 61 του Νσχ, το οποίο τιτλοφορείται «Ρυθµίσεις θεµάτων Ευρωπαϊκού Ταµείου Προσφύγων (Ε.Τ.Π.)».

9 14. Επί του άρθρου 62 παρ. 3 Η προτεινόµενη διάταξη αναφέρεται σε «παραβάσεις των διατάξεων του Υγειονοµικού Κώδικα (Β 275) ( )», κατά παράλειψη του έτους κυκλοφορίας του σχετικού Φ.Ε.Κ., ήτοι του έτους Αθήνα, 6 Απριλίου 2012 Οι Εισηγητές Αθανασία Διονυσοπούλου (για την παρατήρηση 6) Επιστηµονική Συνεργάτις Δηµήτρης Κανελλόπουλος Προϊστάµενος του Τµήµατος Διεθνών και Αµυντικών Μελετών Ανδρέας Κούνδουρος Προϊστάµενος του Τµήµατος Ευρωπαϊκών Μελετών Ειδικοί Επιστηµονικοί Συνεργάτες Ο προϊστάµενος του Β Τµήµατος Νοµοτεχνικής Επεξεργασίας Στέφανος Κουτσουµπίνας Επ. Καθηγητής της Νοµικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Θράκης Ο προϊστάµενος της Β Διεύθυνσης Επιστηµονικών Μελετών Αστέρης Πλιάκος Αν. Καθηγητής του Οικονοµικού Πανεπιστηµίου Αθηνών Ο Πρόεδρος του Επιστηµονικού Συµβουλίου Κώστας Μαυριάς Καθηγητής της Νοµικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Αθηνών

10 10