(Γνωστοποιήσεις) ΛΟΙΠΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Transcript

1 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 276/9 V (Γνωστοποιήσεις) ΛΟΙΠΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Δημοσίευση αίτησης σύμφωνα με το άρθρο 50 παράγραφος 2 στοιχείο α) του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, για τα συστήματα ποιότητας των γεωργικών προϊόντων και τροφίμων (2013/C 276/06) Η παρούσα δημοσίευση παρέχει το δικαίωμα ένστασης κατά την έννοια του άρθρου 51 του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1151/2012 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου ( 1 ). ΕΝΙΑΙΟ ΕΓΓΡΑΦΟ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ (ΕΚ) αριθ. 510/2006 ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για την προστασία των γεωγραφικών ενδείξεων και των ονομασιών προέλευσης των γεωργικών προϊόντων και των τροφίμων ( 2 ) «ACEITE DE LA COMUNITAT VALENCIANA» Αριθ. ΕΚ: ES-PDO ΠΓΕ ( ) ΠΟΠ ( X ) 1. Ονομασία «Aceite de la Comunitat Valenciana» 2. Κράτος μέλος ή τρίτη χώρα Ισπανία 3. Περιγραφή του γεωργικού προϊόντος ή τροφίμου 3.1. Τύπος προϊόντος Κλάση 1.5. Έλαια και λίπη (βούτυρο, μαργαρίνη, λάδι, κ.λπ.) 3.2. Περιγραφή του προϊόντος για το οποίο ισχύει η ονομασία υπό 1 Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο λαμβανόμενο από καρπούς ελαιοδένδρου (Olea europea, L.) το οποίο, από δενδροκομική άποψη, ανήκει αποκλειστικά στις αυτόχθονες ποικιλίες της αυτόνομης κοινότητας της Βαλένθια: Farga, Serrana, Morrudas, Villalonga και Blanqueta. Το ποσοστό συμμετοχής κάθε μίας από αυτές στο σύνολο έχει ως εξής: Serrana: % Villalonga: % Farga: % Blanqueta: % και Morrudas: 5-10 %. Το ελαιόλαδο με την προστατευόμενη ονομασία προέλευσης «Aceite de la Comunitat Valenciana» πρέπει να είναι ένα εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο που διαθέτει τα ακόλουθα χαρακτηριστικά: Εξαιρετικό παρθένο ελαιόλαδο: Οξύτητα: < 0,5 Αριθμός υπεροξειδίων: < 15 meq Ο 2 /kg ( 1 ) ΕΕ L 343 της , σ. 1. ( 2 ) ΕΕ L 93 της , σ. 12. Αντικαταστάθηκε από τον κανονισμό (EE) αριθ. 1151/2012.

2 C 276/10 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης K270 < 0,15 K232 < 2,50 Κηροί 250 δ K 0,01 περιεκτικότητα σε ελαϊκό οξύ 70 έως 82 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα περιεκτικότητα σε λινελαϊκό οξύ μεγαλύτερη από 8 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα περιεκτικότητα σε παλμιτικό οξύ 9,5 έως 12 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα περιεκτικότητα σε λινολενικό οξύ μικρότερη από 1 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα περιεκτικότητα σε παλμιτελαϊκό οξύ 0,6 έως 2,5 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα περιεκτικότητα σε αραχιδικό οξύ μικρότερη από 0,6 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα περιεκτικότητα σε λιγνοκηρικό οξύ μικρότερη από 0,2 % της περιεκτικότητας σε ολικά λιπαρά οξέα Διάμεσος ελαττώματος = 0 Διάμεσος φρουτώδους > 3 και < 6 Διάμεσος καυστικότητας >1 και < 3 Διάμεσος πικρότητας >1 και < 3 Ο λόγος της διαμέσου φρουτώδους προς τις διαμέσους πικρότητας και καυστικότητας πρέπει να επιτρέπει το χαρακτηρισμό του προϊόντος ως ισορροπημένου Πρώτες ύλες (μόνο για μεταποιημένα προϊόντα) Περιγραφή των ποικιλιών ελιάς: SERRANA Ο ώριμος καρπός παρουσιάζει σχήμα ωοειδές, χρώμα από ιώδες έως μαύρο, με μικρές φακίδες. Είναι μια ποικιλία με μέτρια παραγωγή, ισχυρή και ανθεκτική στην ξηρασία και τον παγετό, αλλά ευαίσθητη στον δάκο και στο κυκλοκόνιο. Έχοντας πρώιμη ωρίμαση και καλή απόδοση σε έλαιο, καλλιεργείται κυρίως στο διοικητικό διαμέρισμα (comarca) Alto Palancia φυσικό πάρκο των Sierras Calderona και Espadan και γύρω περιοχές παρόλο που απαντάται επίσης σε γειτονικές περιοχές. FARGA Πρόκειται για πολύ παλιά ποικιλία προερχόμενη από το βόρειο τμήμα της επαρχίας Castellón. Ο καρπός είναι μέτριου έως μικρού μεγέθους και επιμήκους και ασύμμετρου σχήματος. Ωριμάζει πρώιμα και έχει μέτρια και ακανόνιστη παραγωγή. Η απόδοσή σε έλαιο είναι σημαντική και η καλλιέργειά εκτείνεται στα διοικητικά διαμερίσματα του Maestrazgo, στο βόρειο τμήμα της επαρχίας Castellón και επίσης, σε μικρότερο βαθμό, στα γειτονικά διοικητικά διαμερίσματα Plana Alta και Alcalatén. BLANQUETA Αυτή η ποικιλία προέρχεται από το Muro de Alcoy. Ο καρπός παρουσιάζει σφαιρικό σχήμα και, όταν είναι ώριμος, έχει χρώμα κόκκινο του κρασιού έως μαύρο. Συγκομίζεται πρώιμα και έχει μέτρια απόδοση σε έλαιο. VILLALONGA Ποικιλία προερχόμενη από το νότιο τμήμα της επαρχίας της Βαλένθια. Ο καρπός, σφαιρικός και ευμεγέθης, έχει καλή απόδοση σε έλαιο. Όταν είναι ώριμος έχει μαύρο χρώμα.

3 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 276/11 Ευαίσθητη στον παγετό και την ξηρασία, η ποικιλία αυτή καλλιεργείται σε όλη την επαρχία της Βαλένθια, στο μεγαλύτερο τμήμα της επαρχίας Αλικάντε και, κατά τόπους, στην επαρχία Castellón. MORRUDA Ο καρπός, μέσου μεγέθους, έχει χρώμα από ιώδες έως μαύρο και παρουσιάζει ελαφριά ασυμμετρία. Η απόδοσή του σε έλαιο είναι μέτρια. Αυτή η ανθεκτική και χαμηλής αποδοτικότητας ποικιλία είναι ομοιόμορφα κατανεμημένη σε όλη την αυτόνομη κοινότητα της Βαλένθια. Συνολικά δεν έχει έντονη παρουσία, αν εξαιρέσει κανείς ορισμένες κοινότητες Ζωοτροφές (μόνο για προϊόντα ζωικής προέλευσης) 3.5. Ειδικά στάδια της παραγωγής τα οποία πρέπει να εκτελούνται εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής Η καλλιέργεια της ελιάς και η παραγωγή του τελικού προϊόντος εκτελούνται εντός της οριοθετούμενης στο σημείο 4 γεωγραφικής περιοχής Ειδικοί κανόνες για τον τεμαχισμό σε φέτες, το τρίψιμο, τη συσκευασία κ.λπ. Το προϊόν «Aceite de la Comunitat Valenciana» μπορεί να συσκευάζεται σε οποιαδήποτε επιχείρηση, χωρίς κανένα γεωγραφικό περιορισμό. Η συσκευασία γίνεται σε δοχεία κατάλληλα που εξασφαλίζουν την καλή διατήρηση του προϊόντος. Τα χρησιμοποιούμενα για το σκοπό αυτό υλικά μπορεί να είναι PET, γυαλί, επικαλυμμένο μέταλλο ή κεραμικό, εφόσον είναι κατάλληλα για τρόφιμα. Προτιμώνται τα δοχεία που προστατεύουν καλύτερα το προϊόν από το φως, τη θερμότητα κλπ. Η μέγιστη χωρητικότητα των δοχείων είναι 5 λίτρα, οι άλλες επιτρεπόμενες χωρητικότητες είναι 100 ml, 250 ml, 500 ml, 750 ml, 1,0 l, 2,0 l, 2,5 l, 3 l, και 5 l Ειδικοί κανόνες για την επισήμανση Οι εγγραφές ή ετικέτες ταυτοποίησης του ελαιολάδου που περιγράφεται στο παρόν έγγραφο πρέπει υποχρεωτικά να φέρουν τις ενδείξεις «Denominación de Origen Protegida» (προστατευόμενη ονομασία προέλευσης) και «Aceite de la Comunitat Valenciana». Ομοίως, το προϊόν πρέπει να φέρει σήμα συμμόρφωσης (συμπληρωματική ετικέτα), το οποίο επικολλάται εντός της επιχείρησης συσκευασίας ώστε να είναι αδύνατη η επαναχρησιμοποίησή του, και διασφαλίζει την ιχνηλασιμότητα του προϊόντος. Οι εν λόγω συμπληρωματικές ετικέτες πρέπει να φέρουν την ένδειξη «Denominación de Origen Protegida Aceite de la Comunitat Valenciana», καθώς και τον αντίστοιχο λογότυπο. 4. Συνοπτική οριοθέτηση της γεωγραφικής περιοχής Η περιοχή παραγωγής των ελιών που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή του ελαιολάδου «Aceite de la Comunitat Valenciana» αποτελείται από 65 κοινότητες της αυτόνομης κοινότητας της Βαλένθια. Πρόκειται για τις ακόλουθες κοινότητες: Albocàsser, Tirig, La Salzadella, Sant Mateu, Les Coves de Vinromà, Figueroles, Les Useres, San Juan de Moró, Serra Engarzeran, Torre Endomenech, Vall d Alba, Vilafamés, Ayódar, Fanzara, Almedijar, Altura, Azuébar, Chóvar, Geldo, Navajas, Segorbe, Soneja, Castellnovo, Teresa, Vall d Almonacid, Viver, Alcudia de Veo, Alfondeguilla, Artana, Tales, Gátova, Casinos, Alcublas, Gestalgar, Sot de Chera, Villar del Arzobispo, Requena, Utiel, Venta del Moro, Ayora, Cortes de Pallas, Anna, Bicorp, Bolbaite, Chella, Enguera, Millares, Navarrés, Font de la Figuera, Moixent, Vallada, Albaida, Beniatjar, Ontinyent, Alfafara, Alqueria d'aznar, Cocentaina, Millena, Muro d'alcoi, Alcoi, Biar, Cañada de Biar, Sax, Villena, Banyeres de Mariola και Onil. 5. Δεσμός με τη γεωγραφική περιοχή 5.1. Ιδιαιτερότητα της γεωγραφικής περιοχής Φ υ σ ι κ ο ί π α ρ ά γ ο ν τ ε ς Η οριοθετημένη περιοχή παρουσιάζει τυπικό μεσογειακό κλίμα, χαρακτηριζόμενο από ήπιους χειμώνες, χαμηλές βροχοπτώσεις, που φθάνουν στο μεγαλύτερο ύψος τους το φθινόπωρο και την άνοιξη, και από περιόδους έντονης ξηρασίας το καλοκαίρι. Η επιρροή της Μεσογείου, του ηπειρωτικού όγκου της Ιβηρικής χερσονήσου και των κέντρων δράσης του Ατλαντικού Ωκεανού καθιστούν το κλίμα της γεωγραφικής περιοχής ομοιογενές. Συγκεκριμένα, οι κλιματικές συνθήκες εμφανίζονται ιδιαιτέρως ομοιόμορφες κατά τις καθοριστικές περιόδους της καλλιέργειας, δηλαδή την περίοδο ανθοφορίας, το τελικό στάδιο της μεγέθυνσης του καρπού και τη στιγμή της συσσώρευσης του ελαίου, ως εξής:

4 C 276/12 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες στην περιοχή παραγωγής της ελιάς κυμαίνονται μεταξύ 12 C και 16 C. Το θερμοκρασιακό εύρος μεταξύ χειμώνα (μέσες τιμές μεταξύ 6 C και 10 C) και καλοκαιριού (μέσες τιμές μεταξύ 22 και 26 C) είναι σημαντικό. Οι θερμοκρασίες αυτές είναι ευνοϊκές για τη φαινολογική εξέλιξη των ελαιοδένδρων. Το μέσο ετήσιο ύψος βροχοπτώσεων κυμαίνεται μεταξύ 500 και 600 mm, αρχίζοντας από 200 έως 300 mm ετησίως, για τα ιδιαιτέρως ξηρά έτη, και φθάνοντας στα 700 έως 800 mm. Από λιθολογική άποψη, κυριαρχούν τα ασβεστολιθικά πετρώματα, με παρουσία ωστόσο ορισμένων θυλάκων όπου εμφανίζονται ψαμμίτες, μάργες και γύψος. Γενικά, το κατώτερο στρώμα κυριαρχείται από μεσοζωικά πετρώματα, αποτελούμενα κυρίως από ασβεστόλιθο (εναλλασσόμενο ενίοτε με μάργες και ψαμμίτες) της Κρητιδικής και της Ιουρασίου περιόδου. Ιζηματογενή πετρώματα πιο πρόσφατων περιόδων συνθέτουν τα επιφανειακά στρώματα των καλλιεργούμενων περιοχών, που αποτελούνται κυρίως από υλικά του Τριτογενούς και του Τεταρτογενούς, προερχόμενα από μεσογειακό κοκκινόχωμα με καλή υφή και δομή, καλά στραγγιζόμενα και ιδιαιτέρως προσαρμοσμένα στην ελαιοκαλλιέργεια. Το ανάγλυφο της γεωγραφικής περιοχής κατέρχεται κλιμακωτά από τις ορεινές περιοχές προς τις κοιλάδες που αποτελούν τα αντερείσματα των Ιβηρικών ορέων και της Βετικής οροσειράς που εκτείνονται προς τα ανατολικά μέχρι την παράκτια ζώνη. Η ελαιοκαλλιέργεια περιορίζεται σε μια ζώνη υψομέτρου 300 έως 600 μέτρων, λόγω της επέκτασης, από την παράκτια ζώνη προς τα δυτικά, των εκτάσεων εντατικής καλλιέργειας οπωροκηπευτικών, ιδίως των αρδευόμενων οπωρώνων, γεγονός που οδήγησε στην πολύ ομοιογενή κατανομή των περιβαλλοντικών συνθηκών των ελαιώνων της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής. Τα ελαιόδεντρα, σε συνδυασμό με τις αμυγδαλιές και τις χαρουπιές, αποτελούν το αντιπροσωπευτικότερο διαμορφωμένο από τη γεωργία τοπίο της ανατολικής Ιβηρικής χερσονήσου, ονομαζόμενο «arbolado de secano» (ξερικές δενδροκαλλιέργειες). Α ν θ ρ ώ π ι ν ο ς π α ρ ά γ ο ν τ α ς Τα ελαιόδεντρα είναι παρόντα στην αυτόνομη κοινότητα της Βαλένθια από τη Ρωμαϊκή Εποχή, εδώ και πάνω από δύο χιλιάδες χρόνια. Ίχνη αυτής της καλλιέργειας, πράγματι, απαντώνται στα διοικητικά διαμερίσματα του Maestrazgo de Castellón, κατά μήκος της ρωμαϊκής οδού Via Augusta που συνέδεε την πρωτεύουσα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας με το Cadix. Στις ημέρες μας, απαντώνται στην περιοχή πολυάριθμα ελαιόδεντρα ηλικίας άνω των χιλίων ετών, τα οποία μπορεί κανείς να παρατηρήσει χωρίς δυσκολία χάρη στην πρωτοβουλία συνεταιρισμών του Maestrazgo, που προτείνουν μια σειρά περιηγήσεων για τους επισκέπτες της περιοχής οι οποίες ακολουθούν τη διαδρομή «χιλιόχρονο ελαιόλαδο». Πρέπει εξάλλου να υπογραμμιστεί η συνεισφορά του βοτανολόγου Cavanilles στο έργο «Observaciones sobre la Historia Natural, Geografía, Agricultura, población y frutos del Reino de Valencia ( )». Οι παρατηρήσεις του για τη γεωργία και, ειδικότερα, για την ελαιοκαλλιέργεια και την ελαιοκομία είναι πολύ ενδιαφέρουσες και αφορούν όλη την περιοχή παραγωγής στην αυτόνομη κοινότητα της Βαλένθια. Σε πολλά σημεία γίνεται αναφορά στην ονομασία του ελαιολάδου και την ελαιοκαλλιέργεια. Η ελαιοκαλλιέργεια αντιπροσωπεύει μια οικονομική δραστηριότητα πολύ βαθιά ριζωμένη σε όλες τις περιφέρειες ελαιοπαραγωγής, λόγω κυρίως του μόνιμου χαρακτήρα της. Με άξονα την ελαιοκαλλιέργεια έχει δημιουργηθεί ένα γεωργο-βιομηχανικό και οικονομικό σύστημα που συνέτεινε στην κοινωνικο-οικονομική πρόοδο των αγροτικών περιοχών, διατηρώντας μια αειφόρο από περιβαλλοντική άποψη καλλιέργεια, σε περιοχές με κλιματικά και εδαφολογικά χαρακτηριστικά που δεν ευνοούν καμία άλλη παραγωγή. Η οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή χαρακτηρίζεται από ιδιαίτερη κατανομή των αγροτεμαχίων: μικρή έκταση σε πολύ επικλινή εδάφη, δυσχερής πρόσβαση, αναβαθμίδες που καταλήγουν σε ξερολιθιές, περιοχές υψηλού κινδύνου ερημοποίησης και δασικών πυρκαγιών, εδάφη σχετικά φτωχά, με χαμηλή περιεκτικότητα σε οργανική ύλη και χαμηλή ικανότητα κατακράτησης των υδάτων. Αποτέλεσμα των ως άνω είναι ότι οι ελαιώνες της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής αποτελούν καθοριστικό οικολογικό παράγοντα για τη διατήρηση του οικοσυστήματος. Συνεπώς, η διαχείριση των αγροτεμαχίων της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής ανταποκρίνεται σε μια οικογενειακή γεωργική οικονομία που στηρίζεται στις ξερικές καλλιέργειες (τύπου «secano») σε μικρής έκτασης αγροτεμάχια, με συμμετοχή στην ελαιοκομική δραστηριότητα γενικά μέσω των συνεταιριστικών οργανώσεων, και παρουσιάζει υψηλά επίπεδα αυτοκατανάλωσης. Η τεχνική ικανότητα των γεωργών αποτελεί σε μεγάλο βαθμό οικογενειακή παράδοση. Από μελέτη των κλιματικών, εδαφολογικών, περιβαλλοντικών και ανθρωπολογικών συνθηκών της γεωγραφικής περιοχής και την ανάλυση της φαινολογικής εξέλιξης των ελαιοδένδρων της, προκύπτει ότι η οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή αποτελεί ομοιογενές σύνολο όσον αφορά τις συνθήκες ελαιοκαλλιέργειας. Η μελέτη καταλήγει στο συμπέρασμα ότι υπάρχει ομοιομορφία της ελαιοκομικής οικολογίας σε όλη την οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή.

5 Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης C 276/ Ιδιοτυπία του προϊόντος Η ιδιοτυπία του προϊόντος «Aceite de la Comunitat Valenciana» στηρίζεται κυρίως στην ποικιλιακή του σύνθεση. Οι ποικιλίες Farga, Serrana, Morrudas, Villalonga και Blanqueta είναι, από δενδροκομική άποψη, αυτόχθονες της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής. Το ελαιόλαδο που προκύπτει είναι ένα προϊόν με μοναδικά χαρακτηριστικά, όσον αφορά τόσο τη σύστασή του σε λιπαρά οξέα όσο και τις οργανοληπτικές του ιδιότητες. Στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή επομένως παράγεται ελαιόλαδο με πολύ ισορροπημένη σύσταση, χαρακτηριζόμενη από σχετικά υψηλή περιεκτικότητα σε ελαϊκό, λινελαϊκό, και λινολενικό οξύ. Συνεπώς, το «Aceite de la Comunitat Valenciana» παρουσιάζει υψηλή αναλογία ακόρεστων προς κορεσμένα λιπαρά οξέα. Από οργανοληπτική άποψη, το ελαιόλαδο κατατάσσεται στα έλαια που παρουσιάζουν πολύ μεγάλο φάσμα και διακύμανση αρωμάτων. Το φρουτώδες είναι ανώτερο από 5, με αρώματα πράσινης ελιάς, χλωρού αμύγδαλου, πράσινων φύλλων, εσπεριδοειδών, μπανάνας και χόρτου. Η βαθμολογία της καυστικότητας και της πικρότητας κυμαίνεται μεταξύ 1 και 3. Σύμφωνα με τα προηγούμενα, ο λόγος του φρουτώδους προς την πικρότητα και την καυστικότητα έχει ως αποτέλεσμα ένα ισορροπημένο ελαιόλαδο Αιτιώδης σχέση που συνδέει τη γεωγραφική περιοχή με την ποιότητα ή τα χαρακτηριστικά του προϊόντος (για τις ΠΟΠ) ή με μια συγκεκριμένη ιδιότητα, τη φήμη ή άλλα χαρακτηριστικά του προϊόντος (για τις ΠΓΕ) Οι κύριοι παράγοντες που προσδίδουν στο προϊόν «Aceite de la Comunitat Valenciana» μοναδικά χαρακτηριστικά και πιστοποιούν το δεσμό μεταξύ ποιότητας του προϊόντος και γεωγραφικής περιοχής είναι οι εξής: Οι ποικιλίες Farga, Serrana, Morrudas, Villalonga και Blanqueta είναι, από δενδροκομική άποψη, αυτόχθονες της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής. Αντιπροσωπεύουν, εντός της οριοθετημένης γεωγραφικής περιοχής, την παλαιότητα, τον πλούτο και την ποικιλομορφία των ποικιλιών που χαρακτηρίζει το ανατολικό τμήμα της Ιβηρικής χερσονήσου. Οι συγκεκριμένες ποικιλίες είναι ιδιαίτερα προσαρμοσμένες στις τοπικές συνθήκες, αφού πρόκειται για επιλεγμένο φυτικό υλικό το οποίο έχει πολλαπλασιαστεί από τους καλλιεργητές από πολύ παλιά. Χάρη στο ποικιλιακό προφίλ και το ανάγλυφο, η περίοδος συγκομιδής έχει μεγάλη διάρκεια στην οριοθετημένη γεωγραφική περιοχή (από Οκτώβριο έως Φεβρουάριο). Λόγω του μικρού μεγέθους των αγροτεμαχίων, οι παραγόμενες ποσότητες είναι περιορισμένες. Ο γεωργός προγραμματίζει την καλλιέργεια, αποφασίζοντας για την έναρξη της συγκομιδής σε κάθε καλλιεργούμενο αγροτεμάχιο, αναλόγως του βαθμού ωρίμασης μικρών τμημάτων της παραγωγής του, γεγονός που επιτρέπει πιο συγκεκριμένο προγραμματισμό της συγκομιδής. Με τον τρόπο αυτό εξασφαλίζεται συνεχής και ομοιόμορφη, ως προς τον βαθμό ωρίμασης, ροή παρτίδων από τη συγκομιδή έως την έκθλιψη, χωρίς ενδιάμεση αποθήκευση, με αποτέλεσμα να διασφαλίζεται η ποιότητα της πρώτης ύλης για την παραλαβή ελαιολάδου με χαρακτηριστικές οργανοληπτικές και φυσικοχημικές ιδιότητες. Η διάταξη των ελαιώνων στις πλαγιές, σε υψόμετρο 300 έως 600 μέτρων, προσφέρει στα ελαιόδεντρα θερμοκρασίες ημέρας και νύχτας που ευνοούν τη δημιουργία των συστατικών του καρπού, χάρη στα οποία αυτός αποκτά το φρουτώδες, την πικρότητα και την καυστικότητα που τον χαρακτηρίζουν. Τα εδάφη στα οποία βρίσκονται συνήθως οι ελαιώνες, ελάχιστα γόνιμα και πολύ πλούσια σε ενεργό ασβέστιο, αποτελούν έναν άλλο παράγοντα στον οποίο οφείλονται οι χαρακτηριστικές οργανοληπτικές ιδιότητες του ελαίου. Ιδιαίτερες κλιματικές συνθήκες της περιοχής παραγωγής, όσον αφορά τόσο τη θερμοκρασία όσο και τις βροχοπτώσεις. Η συγκέντρωση της περιόδου των βροχών στο φθινόπωρο και την άνοιξη είναι πολύ ευεργετική για την ελαιοκαλλιέργεια και την ποιότητα των ελαιολάδων, γιατί επιτρέπει να είναι ηπιότερα τα αρωματικά και οργανοληπτικά χαρακτηριστικά τους. Οι ανοιξιάτικες βροχές ευνοούν τη βλάστηση των δέντρων η οποία, με τη σειρά της, καθορίζει τις συγκομιδές των επόμενων ετών. Τέλος, χάρη στις ήπιες θερμοκρασίες οι οποίες επικρατούν τόσο το χειμώνα όσο και το καλοκαίρι και οφείλονται στη γειτνίαση με τη Μεσόγειο, αυξάνεται ο αρωματικός πλούτος που προσδίδει στο προϊόν «Aceite de la Comunitat Valenciana» τα μοναδικά χαρακτηριστικά του. Παραπομπή στη δημοσίευση των προδιαγραφών [άρθρο 5 παράγραφος 7 του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 510/2006 ( 3 )] ( 3 ) Βλέπε υποσημείωση 2.