ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ

Transcript

1 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ πειδήπερ πολλο πεχείρησαν νατάξασθαι διήγησιν περ τ ν πε- 1 πληροφορηµένων ν µ ν πραγµάτων. καθ ς παρέδοσαν µ ν ο π 2 ρχ ς α τόπται κα πηρέται γενόµενοι το λόγου. δοξεν κ µο 3 παρηκολουθηκότι νωθεν π σιν κριβ ς καθεξ ς σοι γράψαι κράτιστε ϑεόφιλε. να πιγν ς περ ν κατηχήθης λόγων τ ν σφάλειαν. γένετο 4 5 ν τα ς µέραις ρ δου το ασιλέως τ ς ουδαίας ερεύς τις νόµατι αχαρίας ξ φηµερίας βιά κα γυν α το κ τ ν ϑυγατέρων αρών κα τ νοµα α τ ς λισάβετ. σαν δ δίκαιοι µφότεροι νώπιον το 6 ϑεο πορευόµενοι ν πάσαις τα ς ντολα ς κα δικαιώµασιν το κυρίου µεµπτοι. κα ο κ ν α το ς τέκνον καθότι λισάβετ ν στε ρα κα 7 µφότεροι προβεβηκότες ν τα ς µέραις α τ ν σαν. γένετο δ ν 8 τ ερατεύειν α τ ν ν τ τάξει τ ς φηµερίας α το ναντι το ϑεο. κατ τ θος τ ς ερατείας λαχεν το ϑυµι σαι ε σελθ ν ε ς τ ν να ν 9 το κυρίου. κα π ν τ πλ θος το λαο ν προσευχόµενον ξω τ ρ 10 το ϑυµιάµατος. φθη δ α τ γγελος κυρίου στ ς κ δεξι ν το 11 ϑυσιαστηρίου το ϑυµιάµατος. κα ταράχθη αχαρίας δών κα ϕόβος 12 πέπεσεν π α τόν. ε πεν δ πρ ς α τ ν γγελος µ ϕοβο αχα- 13 ία διότι ε σηκούσθη δέησίς σου κα γυνή σου λισάβετ γεννήσει υ όν σοι κα καλέσεις τ νοµα α το ωάννην. κα σται χαρά σοι κα 14 γαλλίασις κα πολλο π τ γεννήσει α το χαρήσονται. σται γ ρ 15 µέγας νώπιον το κυρίου κα ο νον κα σίκερα ο µ πί κα πνεύµατος γίου πλησθήσεται τι κ κοιλίας µητρ ς α το. κα πολλο ς τ ν 16 υ ν σρα λ πιστρέψει π κύριον τ ν ϑε ν α τ ν. κα α τ ς προελεύ- 17 σεται νώπιον α το ν πνεύµατι κα δυνάµει λίου πιστρέψαι καρδίας 1 v.3 εδοξε εδοξεν καµοι παρηκολουθηκοτι ανωθεν πασιν ακριβως καθεξης σοι γραψαι κρατιστε ϑεοφιλε. v.5 εγενετο εν ταις ηµεραις ηρωδου του ασιλεως της ιουδαιας ιερευς τις ονοµατι αχαριας εξ εφηµεριας αβια και η γυνη αυτω αυτου εκ των ϑυγατερων ααρων και το ονοµα αυτης ελισαβετ. v.6 ησαν δε δικαιοι αµφοτεροι εναντιον ενωπιον του ϑεου πορευοµενοι εν πασαις ταις εντολαις και δικαιωµασιν του κυριου αµεµπτοι. v.7 και ουκ ην αυτοις τεκνον καθοτι ην η ελισαβετ ην στειρα και αµφοτεροι προβεβηκοτες εν ταις ηµεραις αυτων ησαν. v.9 κατα το εθος της ιερατειας ελαχε ελαχεν του ϑυµιασαι εισελθων εις τον ναον του κυριου. v.10 και παν το πληθος ην του λαου ην προσευχοµενον εξω τη ωρα του ϑυµιαµατος. v.14 και εσται χαρα σοι και αγαλλιασις και πολλοι επι τη γενεσει γεννησει αυτου χαρησονται. v.15 εσται γαρ µεγας ενωπιον [του] του κυριου και οινον και σικερα ου µη πιη και πνευµατος αγιου πλησθησεται ετι εκ κοιλιας µητρος αυτου. 113

2 114 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 1:18 34 πατέρων π τέκνα κα πειθε ς ν ϕρονήσει δικαίων τοιµάσαι κυρί 18 λα ν κατεσκευασµένον. κα ε πεν αχαρίας πρ ς τ ν γγελον κατ τί γνώσοµαι το το γ γάρ ε µι πρεσβύτης κα γυνή µου προβεβηκυ α 19 ν τα ς µέραις α τ ς. κα ποκριθε ς γγελος ε πεν α τ γώ ε µι γαβρι λ παρεστηκ ς νώπιον το ϑεο κα πεστάλην λαλ σαι πρ ς 20 σ κα ε αγγελίσασθαί σοι τα τα. κα δού σ σιωπ ν κα µ δυνά- µενος λαλ σαι χρι ς µέρας γένηται τα τα νθ ν ο κ πίστευσας 21 το ς λόγοις µου ο τινες πληρωθήσονται ε ς τ ν καιρ ν α τ ν. κα ν λα ς προσδοκ ν τ ν αχαρίαν κα θαύµαζον ν τ χρονίζειν α τόν 22 ν τ να. ξελθ ν δ ο κ δύνατο λαλ σαι α το ς κα πέγνωσαν τι πτασίαν ώρακεν ν τ να κα α τ ς ν διανεύων α το ς κα διέµενεν 23 κωφός. κα γένετο ς πλήσθησαν α µέραι τ ς λειτουργίας α το 24 π λθεν ε ς τ ν ο κον α το. µετ δ ταύτας τ ς µέρας συνέλαβεν λισάβετ γυν α το κα περιέκρυβεν αυτ ν µ νας πέντε λέγουσα. 25 τι ο τως µοι πεποίηκεν κύριος ν µέραις α ς πε δεν φελε ν τ 26 νειδός µου ν νθρώποις. ν δ τ µην τ κτ πεστάλη γγελος 27 γαβρι λ π το ϑεο ε ς πόλιν τ ς γαλιλαίας νοµα ναζαρ τ. πρ ς παρθένον µεµνηστευµένην νδρ νοµα ωσ φ ξ ο κου δαβίδ κα τ 28 νοµα τ ς παρθένου µαριάµ. κα ε σελθ ν γγελος πρ ς α τ ν ε πεν 29 χα ρε κεχαριτωµένη κύριος µετ σο ε λογηµένη σ ν γυναιξίν. δ δο σα διεταράχθη π τ λόγ α το κα διελογίζετο ποταπ ς ε η 30 σπασµ ς ο τος. κα ε πεν γγελος α τ µ ϕοβο µαριάµ ε ρες 31 γ ρ χάριν παρ τ ϑε. κα δού συλλήψ ν γαστρ κα τέξ υ όν κα 32 καλέσεις τ νοµα α το ησο ν. ο τος σται µέγας κα υ ς ψίστου κληθήσεται κα δώσει α τ κύριος ϑε ς τ ν ϑρόνον δαβ δ το πατρ ς 33 α το. κα ασιλεύσει π τ ν ο κον ακ β ε ς το ς α νας κα τ ς α- 34 σιλείας α το ο κ σται τέλος. ε πεν δ µαρι µ πρ ς τ ν γγελον π ς 35 σται το το πε νδρα ο γινώσκω. κα ποκριθε ς γγελος ε πεν α v.21 και ην ο λαος προσδοκων τον αχαριαν και εθαυµαζον εν τω χρονιζειν αυτον εν τω ναω αυτον. v.22 εξελθων δε ουκ εδυνατο ηδυνατο λαλησαι αυτοις και επεγνωσαν οτι οπτασιαν εωρακεν εν τω ναω και αυτος ην διανευων αυτοις και διεµενεν κωφος. v.25 οτι ουτως µοι πεποιηκεν ο κυριος εν ηµεραις αις επειδεν αφελειν το ονειδος µου εν ανθρωποις. v.26 εν δε τω µηνι τω εκτω απεσταλη ο αγγελος γαβριηλ απο υπο του ϑεου εις πολιν της γαλιλαιας η ονοµα ναζαρεθ ναζαρετ. v.27 προς παρθενον εµνηστευµενην µεµνηστευµενην ανδρι ω ονοµα ιωσηφ εξ οικου δαυιδ δαβιδ και το ονοµα της παρθενου µαριαµ. v.28 και εισελθων ο αγγελος προς αυτην ειπεν χαιρε κεχαριτωµενη ο κυριος µετα σου ευλογηµενη συ εν γυναιξιν. v.29 η δε ιδουσα διεταραχθη επι τω λογω διεταραχθη αυτου και διελογιζετο ποταπος ειη ο ασπασµος ουτος. v.31 και ιδου συλληµψη συλληψη εν γαστρι και τεξη υιον και καλεσεις το ονοµα αυτου ιησουν. v.32 ουτος εσται µεγας και υιος υψιστου κληθησεται και δωσει αυτω κυριος ο ϑεος τον ϑρονον δαυιδ δαβιδ του πατρος αυτου.

3 1:35 57 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 115 τ πνε µα γιον πελεύσεται π σέ κα δύναµις ψίστου πισκιάσει σοι δι κα τ γεννώµενον γιον κληθήσεται υ ς ϑεο. κα δού λισάβετ 36 συγγενής σου κα α τ συνείληφυ α υ ν ν γήρ α τ ς κα ο τος µ ν κτος στ ν α τ τ καλουµέν στείρ. τι ο κ δυνατήσει παρ τ 37 ϑε π ν µα. ε πεν δ µαριάµ δού δούλη κυρίου γένοιτό µοι κατ 38 τ µά σου κα π λθεν π α τ ς γγελος. ναστ σα δ µαρι µ ν 39 τα ς µέραις ταύταις πορεύθη ε ς τ ν ρειν ν µετ σπουδ ς ε ς πόλιν ούδα. κα ε σ λθεν ε ς τ ν ο κον αχαρίου κα σπάσατο τ ν λισάβετ. 40 κα γένετο ς κουσεν λισάβετ τ ν σπασµ ν τ ς µαρίας σκίρτησεν 41 τ ρέφος ν τ κοιλί α τ ς κα πλήσθη πνεύµατος γίου λισάβετ. κα νεφώνησεν ϕων µεγάλ κα ε πεν ε λογηµένη σ ν γυναιξίν κα 42 ε λογηµένος καρπ ς τ ς κοιλίας σου. κα πόθεν µοι το το να λθ 43 µήτηρ το κυρίου µου πρ ς µέ. δού γ ρ ς γένετο ϕων το 44 σπασµο σου ε ς τ τά µου σκίρτησεν ν γαλλιάσει τ ρέφος ν τ κοιλί µου. κα µακαρία πιστεύσασα τι σται τελείωσις το ς λελαλη- 45 µένοις α τ παρ κυρίου. κα ε πεν µαριάµ µεγαλύνει ψυχή µου τόν 46 κύριόν. κα γαλλίασεν τ πνε µά µου π τ ϑε τ σωτ ρί µου. τι πέβλεψεν π τ ν ταπείνωσιν τ ς δούλης α το δού γ ρ π το ν ν µακαριο σίν µε π σαι α γενεαί. τι ποίησέν µοι µεγάλε α δυνατός 49 κα γιον τ νοµα α το. κα τ λεος α το ε ς γενε ς γενε ν το ς 50 ϕοβουµένοις α τόν. ποίησεν κράτος ν ραχίονι α το διεσκόρπισεν 51 περηφάνους διανοί καρδίας α τ ν. καθε λεν δυνάστας π ϑρόνων 52 κα ψωσεν ταπεινούς. πειν ντας νέπλησεν γαθ ν κα πλουτο ν- 53 τας ξαπέστειλεν κενούς. ντελάβετο σρα λ παιδ ς α το µνησθ ναι 54 λέους. καθ ς λάλησεν πρ ς το ς πατέρας µ ν τ βρα µ κα τ 55 σπέρµατι α το ε ς τ ν α να. µεινεν δ µαρι µ σ ν α τ σε µ νας 56 τρε ς κα πέστρεψεν ε ς τ ν ο κον α τ ς. τ δ λισάβετ πλήσθη 57 v.35 και αποκριθεις ο αγγελος ειπεν αυτη πνευµα αγιον επελευσεται επι σε και δυναµις υψιστου επισκιασει σοι διο και το γεννωµενον εκ σου αγιον κληθησεται υιος ϑεου. v.36 και ιδου ελισαβετ η συγγενις συγγενης σου και αυτη συνειληφεν συνειληφυια υιον εν γηρει γηρα αυτης και ουτος µην εκτος εστιν αυτη τη καλουµενη στειρα. v.37 οτι ουκ αδυνατησει παρα του τω ϑεου ϑεω παν ηµα. v.41 και εγενετο ως ηκουσεν η ελισαβετ τον ασπασµον της µαριας η ελισαβετ εσκιρτησεν το ρεφος εν τη κοιλια αυτης και επλησθη πνευµατος αγιου η ελισαβετ. v.42 και ανεφωνησεν κραυγη ϕωνη µεγαλη και ειπεν ευλογηµενη συ εν γυναιξιν και ευλογηµενος ο καρπος της κοιλιας σου. v.43 και ποθεν µοι τουτο ινα ελθη η µητηρ του κυριου µου προς εµε µε. v.44 ιδου γαρ ως εγενετο η ϕωνη του ασπασµου σου εις τα ωτα µου εσκιρτησεν εν αγαλλιασει το ρεφος εν αγαλλιασει εν τη κοιλια µου. v.49 οτι εποιησεν µοι µεγαλα µεγαλεια ο δυνατος και αγιον το ονοµα αυτου. v.50 και το ελεος αυτου εις γενεας και γενεας γενεων τοις ϕοβουµενοις αυτον. v.56 εµεινεν δε µαριαµ συν αυτη ως ωσει µηνας τρεις και υπεστρεψεν εις τον οικον αυτης.

4 116 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 1: χρόνος το τεκε ν α τήν κα γέννησεν υ όν. κα κουσαν ο περίοικοι κα ο συγγενε ς α τ ς τι µεγάλυνεν κύριος τ λεος α το µετ α τ ς 59 κα συνέχαιρον α τ. κα γένετο ν τ γδό µέρ λθον περιτεµε ν τ παιδίον κα κάλουν α τ π τ νόµατι το πατρ ς α το αχαρίαν. 60 κα ποκριθε σα µήτηρ α το ε πεν ο χί λλ κληθήσεται ωάννης. 61 κα ε πον πρ ς α τ ν τι ο δείς στιν ν τ συγγενεία σου ς καλε ται 62 τ νόµατι τούτ. νένευον δ τ πατρ α το τ τί ν ϑέλοι καλε σθαι 63 α τόν. κα α τήσας πινακίδιον γραψεν λέγων ωάννης στ ν τ νοµα 64 α το κα θαύµασαν πάντες. νε χθη δ τ στόµα α το παραχρ µα 65 κα γλ σσα α το κα λάλει ε λογ ν τ ν ϑεόν. κα γένετο π πάντας ϕόβος το ς περιοικο ντας α τούς κα ν λ τ ρειν τ ς ουδαίας 66 διελαλε το πάντα τ ήµατα τα τα. κα θεντο πάντες ο κούσαντες ν τ καρδί α τ ν λέγοντες τί ρα τ παιδίον το το σται κα χε ρ κυρίου 67 ν µετ α το. κα αχαρίας πατ ρ α το πλήσθη πνεύµατος γίου 68 κα προεφήτευσεν λέγων. ε λογητ ς κύριος ϑε ς το σραήλ τι 69 πεσκέψατο κα ποίησεν λύτρωσιν τ λα α το. κα γειρεν κέρας 70 σωτηρίας µ ν ν τ ο κ δαβ δ το παιδ ς α το. καθ ς λάλησεν 71 δι στόµατος τ ν γίων τ ν π α νος προφητ ν α το. σωτηρίαν ξ 72 χθρ ν µ ν κα κ χειρ ς πάντων τ ν µισούντων µ ς. ποι σαι λεος 73 µετ τ ν πατέρων µ ν κα µνησθ ναι διαθήκης γίας α το. ρκον 74 ν µοσεν πρ ς βρα µ τ ν πατέρα µ ν. το δο ναί µ ν φόβως 75 κ χειρ ς τ ν χθρ ν µ ν υσθέντας λατρεύειν α τ. ν σιότητι κα 76 δικαιοσύν νώπιον α το πάσας τ ς µέρας τ ς ω ς µ ν. κα σ παιδίον προφήτης ψίστου κληθήσ προπορεύσ γ ρ πρ προσώπου 77 κυρίου τοιµάσαι δο ς α το. το δο ναι γν σιν σωτηρίας τ λα 78 α το ν φέσει µαρτι ν α τ ν. δι σπλάγχνα λέους ϑεο µ ν ν v.59 και εγενετο εν τη ογδοη ηµερα τη ογδοη ηλθον περιτεµειν το παιδιον και εκαλουν αυτο επι τω ονοµατι του πατρος αυτου αχαριαν. v.61 και ειπαν ειπον προς αυτην οτι ουδεις εστιν εκ εν της τη συγγενειας συγγενεια σου ος καλειται τω ονοµατι τουτω. v.62 ενενευον δε τω πατρι αυτου το τι αν ϑελοι καλεισθαι αυτο αυτον. v.63 και αιτησας πινακιδιον εγραψεν λεγων ιωαννης εστιν το ονοµα αυτου και εθαυµασαν παντες. v.66 και εθεντο παντες οι ακουσαντες εν τη καρδια αυτων λεγοντες τι αρα το παιδιον τουτο εσται και γαρ χειρ κυ- ιου ην µετ αυτου. v.67 και αχαριας ο πατηρ αυτου επλησθη πνευµατος αγιου και επροφητευσεν προεφητευσεν λεγων. v.69 και ηγειρεν κερας σωτηριας ηµιν εν τω οικω δαυιδ δαβιδ του παιδος αυτου. v.70 καθως ελαλησεν δια στοµατος των αγιων των απ αιωνος προφητων αυτου. v.74 αφοβως εκ χειρος των εχθρων ηµων υσθεντας λατρευειν αυτω. v.75 εν οσιοτητι και δικαιοσυνη ενωπιον αυτου πασαις ταις ηµεραις πασας τας ηµερας της ωης ηµων. v.76 και συ δε παιδιον προφητης υψιστου κληθηση προπορευση γαρ ενωπιον προ προσωπου κυριου ετοιµασαι οδους αυτου. v.78 δια σπλαγχνα ελεους ϑεου ηµων εν οις επισκεψεται επεσκεψατο ηµας ανατολη εξ υψους.

5 1:79 2:15 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 117 ο ς πεσκέψατο µ ς νατολ ξ ψους. πιφ ναι το ς ν σκότει κα 79 σκι ϑανάτου καθηµένοις το κατευθ ναι το ς πόδας µ ν ε ς δ ν ε ρήνης. τ δ παιδίον η ξανεν κα κραταιο το πνεύµατι κα ν ν 80 τα ς ρήµοις ως µέρας ναδείξεως α το πρ ς τ ν σραήλ. γένετο δ ν τα ς µέραις κείναις ξ λθεν δόγµα παρ καίσαρος 2 α γούστου πογράφεσθαι π σαν τ ν ο κουµένην. α τη πογραφ 2 πρώτη γένετο γεµονεύοντος τ ς συρίας κυρηνίου. κα πορεύοντο 3 πάντες πογράφεσθαι καστος ε ς τ ν δίαν πόλιν. νέβη δ κα ω- 4 σ φ π τ ς γαλιλαίας κ πόλεως ναζαρ τ ε ς τ ν ουδαίαν ε ς πόλιν δαβ δ τις καλε ται ηθλέεµ δι τ ε ναι α τ ν ξ ο κου κα πατρι ς δαβίδ. πογράψασθαι σ ν µαρι µ τ µεµνηστευµέν α τ γυναικ 5 ο σ γκύ. γένετο δ ν τ ε ναι α το ς κε πλήσθησαν α µέ- 6 αι το τεκε ν α τήν. κα τεκεν τ ν υ ν α τ ς τ ν πρωτότοκον κα 7 σπαργάνωσεν α τ ν κα νέκλινεν α τ ν ν τ ϕάτν διότι ο κ ν α το ς τόπος ν τ καταλύµατι. κα ποιµένες σαν ν τ χώρ τ α τ 8 γραυλο ντες κα ϕυλάσσοντες ϕυλακ ς τ ς νυκτ ς π τ ν ποίµνην α τ ν. κα δού γγελος κυρίου πέστη α το ς κα δόξα κυρίου πε- 9 ιέλαµψεν α τούς κα φοβήθησαν ϕόβον µέγαν. κα ε πεν α το ς 10 γγελος µ ϕοβε σθε δού γ ρ ε αγγελίζοµαι µ ν χαρ ν µεγάλην τις σται παντ τ λα. τι τέχθη µ ν σήµερον σωτ ρ ς στιν χριστ ς 11 κύριος ν πόλει δαβίδ. κα το το µ ν τ σηµε ον ε ρήσετε ρέφος 12 σπαργανωµένον κείµενον ν τ ϕάτν. κα ξαίφνης γένετο σ ν τ 13 γγέλ πλ θος στρατι ς ο ρανίου α νούντων τ ν ϑε ν κα λεγόντων. δόξα ν ψίστοις ϑε κα π γ ς ε ρήνη ν νθρώποις ε δοκία. κα γένετο ς π λθον π α τ ν ε ς τ ν ο ραν ν ο γγελοι κα ο νθρωποι ο ποιµένες ε πον πρ ς λλήλους διέλθωµεν δ ως ηθλέεµ κα δωµεν τ µα το το τ γεγον ς κύριος γνώρισεν µ ν. κα λθον 16 2 v.2 αυτη η απογραφη πρωτη εγενετο ηγεµονευοντος της συριας κυρηνιου. v.3 και επορευοντο παντες απογραφεσθαι εκαστος εις την εαυτου ιδιαν πολιν. v.4 ανεβη δε και ιωσηφ απο της γαλιλαιας εκ πολεως ναζαρεθ ναζαρετ εις την ιουδαιαν εις πολιν δαυιδ δαβιδ ητις καλειται ηθλεεµ δια το ειναι αυτον εξ οικου και πατριας δαυιδ δαβιδ. v.5 απογραψασθαι συν µαριαµ τη εµνηστευµενη µεµνηστευµενη αυτω γυναικι ουση εγκυω. v.7 και ετεκεν τον υιον αυτης τον πρωτοτοκον και εσπαργανωσεν αυτον και ανεκλινεν αυτον εν τη ϕατνη διοτι ουκ ην αυτοις τοπος εν τω καταλυµατι. v.9 και ιδου αγγελος κυριου επεστη αυτοις και δοξα κυριου περιελαµψεν αυτους και εφοβηθησαν ϕοβον µεγαν. v.11 οτι ετεχθη υµιν σηµερον σωτηρ ος εστιν χριστος κυριος εν πολει δαυιδ δαβιδ. v.12 και τουτο υµιν το σηµειον ευρησετε ρεφος εσπαργανωµενον και κειµενον εν τη ϕατνη. v.14 δοξα εν υψιστοις ϑεω και επι γης ειρηνη εν ανθρωποις ευδοκιας ευδοκια. v.15 και εγενετο ως απηλθον απ αυτων εις τον ουρανον οι αγγελοι και οι ανθρωποι οι ποιµενες ελαλουν ειπον προς αλληλους διελθωµεν δη εως ηθλεεµ και ιδωµεν το ηµα τουτο το γεγονος ο ο κυριος εγνωρισεν ηµιν.

6 118 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 2:16 33 σπεύσαντες κα νε ρον τήν τε µαρι µ κα τ ν ωσ φ κα τ ρέφος 17 κείµενον ν τ ϕάτν. δόντες δ διεγνώρισαν περ το ήµατος το 18 λαληθέντος α το ς περ το παιδίου τούτου. κα πάντες ο κούσαντες 19 θαύµασαν περ τ ν λαληθέντων π τ ν ποιµένων πρ ς α τούς. δ µαρι µ πάντα συνετήρει τ ήµατα τα τα συµβάλλουσα ν τ καρδί 20 α τ ς. κα πέστρεψαν ο ποιµένες δοξάζοντες κα α νο ντες τ ν ϑε ν 21 π π σιν ο ς κουσαν κα ε δον καθ ς λαλήθη πρ ς α τούς. κα τε πλήσθησαν µέραι κτ το περιτεµε ν τ παιδίον κα κλήθη τ νοµα α το ησο ς τ κληθ ν π το γγέλου πρ το συλληφθ ναι 22 α τόν ν τ κοιλί. κα τε πλήσθησαν α µέραι το καθαρισµο α τ ν κατ τ ν νόµον µωσέως νήγαγον α τ ν ε ς εροσόλυµα παρα- 23 στ σαι τ κυρί. καθ ς γέγραπται ν νόµ κυρίου τι π ν ρσεν 24 διανο γον µήτραν γιον τ κυρί κληθήσεται. κα το δο ναι ϑυσίαν κατ τ ε ρηµένον ν νόµ κυρίου ε γος τρυγόνων δύο νεοσσο ς 25 περιστερ ν. κα δού ν νθρωπος ν ερουσαλ µ νοµα συµεών κα νθρωπος ο τος δίκαιος κα ε λαβής προσδεχόµενος παράκλησιν το 26 σραήλ κα πνε µα γιον ν π α τόν. κα ν α τ κεχρηµατισµένον π το πνεύµατος το γίου µ δε ν ϑάνατον πρ ν δ τ ν χριστ ν 27 κυρίου. κα λθεν ν τ πνεύµατι ε ς τ ερόν κα ν τ ε σαγαγε ν το ς γονε ς τ παιδίον ησο ν το ποι σαι α το ς κατ τ ε θισµένον το νό- 28 µου περ α το. κα α τ ς δέξατο α τ ε ς τ ς γκάλας α το κα 29 ε λόγησεν τ ν ϑε ν κα ε πεν. ν ν πολύεις τ ν δο λόν σου δέσποτα 30 κατ τ µά σου ν ε ρήν. τι ε δον ο φθαλµοί µου τ σωτήριόν σου. τοίµασας κατ πρόσωπον πάντων τ ν λα ν. ϕ ς ε ς ποκά- 33 λυψιν θν ν κα δόξαν λαο σου σραήλ. κα ν ωσ φ κα µήτηρ 34 α το ϑαυµάζοντες π το ς λαλουµένοις περ α το. κα ε λόγησεν v.16 και ηλθαν ηλθον σπευσαντες και ανευρον την τε µαριαµ και τον ιωσηφ και το ρεφος κει- µενον εν τη ϕατνη. v.17 ιδοντες δε εγνωρισαν διεγνωρισαν περι του ηµατος του λαληθεντος αυτοις περι του παιδιου τουτου. v.20 και υπεστρεψαν επεστρεψαν οι ποιµενες δοξαζοντες και αινουντες τον ϑεον επι πασιν οις ηκουσαν και ειδον καθως ελαληθη προς αυτους. v.21 και οτε επλησθησαν ηµεραι οκτω του περιτεµειν αυτον το παιδιον και εκληθη το ονοµα αυτου ιησους το κληθεν υπο του αγγελου προ του συλληµφθηναι συλληφθηναι αυτον εν τη κοιλια. v.22 και οτε επλησθησαν αι ηµεραι του καθαρισµου αυτης αυτων κατα τον νοµον µωυσεως µωσεως ανηγαγον αυτον εις ιεροσολυµα παραστησαι τω κυριω. v.24 και του δουναι ϑυσιαν κατα το ειρηµενον εν τω νοµω κυριου ευγος τρυγονων η δυο νοσσους νεοσσους περιστερων. v.25 και ιδου ην ανθρωπος ην εν ιερουσαληµ ω ονοµα σιµεων συµεων και ο ανθρωπος ουτος δικαιος και ευλαβης προσδεχοµενος παρακλησιν του ισραηλ και πνευµα αγιον ην αγιον επ αυτον. v.26 και ην αυτω κεχρηµατισµενον υπο του πνευµατος του αγιου µη ιδειν ϑανατον πριν [η] αν η ιδη τον χριστον κυριου. v.28 και αυτος εδεξατο αυτο εις τας αγκαλας αυτου και ευλογησεν τον ϑεον και ειπεν. v.33 και ην ο πατηρ αυτου ιωσηφ και η µητηρ αυτου ϑαυµαζοντες επι τοις λαλουµενοις περι αυτου.

7 2:34 47 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 119 α το ς συµε ν κα ε πεν πρ ς µαρι µ τ ν µητέρα α το δού ο τος κε ται ε ς πτ σιν κα νάστασιν πολλ ν ν τ σρα λ κα ε ς σηµε ον ντιλεγόµενον. κα σο δ α τ ς τ ν ψυχ ν διελεύσεται οµφαία πως 35 ν ποκαλυφθ σιν κ πολλ ν καρδι ν διαλογισµοί. κα ν ννα προ- 36 ϕ τις ϑυγάτηρ ϕανουήλ κ ϕυλ ς σήρ α τη προβεβηκυ α ν µέραις πολλα ς ήσασα τη µετ νδρ ς πτ π τ ς παρθενίας α τ ς. κα 37 α τ χήρα ς τ ν γδοηκοντατεσσάρων ο κ φίστατο π το ερο νηστείαις κα δεήσεσιν λατρεύουσα νύκτα κα µέραν. κα α τ α τη 38 τ ρ πιστ σα νθωµολογε το τ κυρί κα λάλει περ α το π σιν το ς προσδεχοµένοις λύτρωσιν ν ερουσαλήµ. κα ς τέλεσαν παντα 39 τ κατ τ ν νόµον κυρίου πέστρεψαν ε ς τ ν γαλιλαίαν ε ς τ ν πόλιν α τ ν ναζαρέτ. τ δ παιδίον η ξανεν κα κραταιο το πνεύµατι πλη- 40 ούµενον σοφίας κα χάρις ϑεο ν π α τό. κα πορεύοντο ο γονε ς 41 α το κατ τος ε ς ερουσαλ µ τ ορτ το πάσχα. κα τε γένετο 42 τ ν δώδεκα ναβάντων α τ ν ε ς εροσόλυµα κατ τ θος τ ς ορτ ς. κα τελειωσάντων τ ς µέρας ν τ ποστρέφειν α το ς πέµεινεν η- 43 σο ς πα ς ν ερουσαλήµ κα ο κ γνω ωσ φ κα µήτηρ α το. νοµίσαντες δ α τ ν ν τ συνοδί ε ναι λθον µέρας δ ν κα νεζή- 44 τουν α τ ν ν το ς συγγενέσιν κα ν το ς γνωστο ς. κα µ ε ρόντες 45 α τόν πέστρεψαν ε ς ερουσαλ µ ητο ντες α τ ν. κα γένετο µεθ 46 µέρας τρε ς ε ρον α τ ν ν τ ερ καθεζόµενον ν µέσ τ ν διδασκάλων κα κούοντα α τ ν κα περωτ ντα α τούς. ξίσταντο δ πάντες 47 ο κούοντες α το π τ συνέσει κα τα ς ποκρίσεσιν α το. κα 48 v.34 και ευλογησεν αυτους σιµεων συµεων και ειπεν προς µαριαµ την µητερα αυτου ιδου ουτος κειται εις πτωσιν και αναστασιν πολλων εν τω ισραηλ και εις σηµειον αντιλεγοµενον. v.35 και σου [δε] δε αυτης την ψυχην διελευσεται οµφαια οπως αν αποκαλυφθωσιν εκ πολλων καρδιων διαλογισµοι. v.36 και ην αννα προφητις ϑυγατηρ ϕανουηλ εκ ϕυλης ασηρ αυτη προβεβηκυια εν ηµεραις πολλαις ησασα ετη µετα ανδρος ετη επτα απο της παρθενιας αυτης. v.37 και αυτη χηρα εως ως ετων ογδοηκοντα τεσσαρων ογδοηκοντατεσσαρων η ουκ αφιστατο απο του ιερου νηστειαις και δεησεσιν λατρευουσα νυκτα και ηµεραν. v.38 και αυτη αυτη τη ωρα επιστασα ανθωµολογειτο τω ϑεω κυριω και ελαλει περι αυτου πασιν τοις προσδεχοµενοις λυτρωσιν εν ιερουσαληµ. v.39 και ως ετελεσαν παντα απαντα τα κατα τον νο- µον κυριου επεστρεψαν υπεστρεψαν εις την γαλιλαιαν εις την πολιν εαυτων αυτων ναζαρεθ ναζαρετ. v.40 το δε παιδιον ηυξανεν και εκραταιουτο πνευµατι πληρουµενον σοφια σοφιας και χαρις ϑεου ην επ αυτο. v.42 και οτε εγενετο ετων δωδεκα αναβαινοντων αναβαντων αυτων εις ιεροσολυµα κατα το εθος της εορτης. v.43 και τελειωσαντων τας ηµερας εν τω υποστρεφειν αυτους υπεµεινεν ιησους ο παις εν ιερουσαληµ και ουκ εγνωσαν οι γονεις εγνω ιωσηφ και η µητηρ αυτου. v.44 νοµισαντες δε αυτον ειναι εν τη συνοδια ειναι ηλθον ηµερας οδον και ανεζητουν αυτον εν τοις συγγενευσιν συγγενεσιν και εν τοις γνωστοις. v.45 και µη ευροντες αυτον υπεστρεψαν εις ιερουσαληµ αναζητουντες ητουντες αυτον. v.46 και εγενετο µετα µεθ ηµερας τρεις ευρον αυτον εν τω ιερω καθεζοµενον εν µεσω των διδασκαλων και ακουοντα αυτων και επερωτωντα αυτους.

8 120 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 2:48 3:10 δόντες α τ ν ξεπλάγησαν κα πρ ς α τ ν µήτηρ α το ε πεν τέκνον τί ποίησας µ ν ο τως δού πατήρ σου κ γ δυνώµενοι ζητο µέν 49 σε. κα ε πεν πρ ς α τούς τί τι ζητε τέ µε ο κ δειτε τι ν το ς το 50 πατρός µου δε ε ναί µε. κα α το ο συν καν τ µα λάλησεν 51 α το ς. κα κατέβη µετ α τ ν κα λθεν ε ς ναζαρέτ κα ν ποτασσόµενος α το ς κα µήτηρ α το διετήρει πάντα τ ήµατα τα τα ν 52 τ καρδί α τ ς. κα ησο ς προέκοπτεν σοφί κα λικί κα χάριτι παρ ϑε κα νθρώποις. 3 ν τει δ πεντεκαιδεκάτ τ ς γεµονίας τιβερίου καίσαρος γεµονεύοντος ποντίου πιλάτου τ ς ουδαίας κα τετραρχο ντος τ ς γαλιλαίας ρ δου ϕιλίππου δ το δελφο α το τετραρχο ντος τ ς τουραίας 2 κα τραχωνίτιδος χώρας κα λυσανίου τ ς βιλην ς τετραρχο ντος. π ρχιερέων ννα κα καϊάφα γένετο µα ϑεο π ωάννην τ ν το 3 αχαρίου υ ν ν τ ρήµ. κα λθεν ε ς π σαν τ ν περίχωρον το 4 ορδάνου κηρύσσων άπτισµα µετανοίας ε ς φεσιν µαρτι ν. ς γέγραπται ν ίβλ λόγων σαΐου το προφήτου λέγοντος ϕων ο ντος ν τ ρήµ τοιµάσατε τ ν δ ν κυρίου ε θείας ποιε τε τ ς τρίβους 5 α το. π σα ϕάραγξ πληρωθήσεται κα π ν ρος κα ουν ς ταπεινω- ϑήσεται κα σται τ σκολι ε ς ε θείαν κα α τραχε αι ε ς δο ς λείας. 6 7 κα ψεται π σα σ ρξ τ σωτήριον το ϑεο. λεγεν ο ν το ς κπορευο- µένοις χλοις απτισθ ναι π α το γεννήµατα χιδν ν τίς πέδειξεν 8 µ ν ϕυγε ν π τ ς µελλούσης ργ ς. ποιήσατε ο ν καρπο ς ξίους τ ς µετανοίας κα µ ρξησθε λέγειν ν αυτο ς πατέρα χοµεν τ ν βραάµ λέγω γ ρ µ ν τι δύναται ϑε ς κ τ ν λίθων τούτων γε ραι 9 τέκνα τ βραάµ. δη δ κα ξίνη πρ ς τ ν ίζαν τ ν δένδρων κε ται π ν ο ν δένδρον µ ποιο ν καρπ ν καλ ν κκόπτεται κα ε ς π ρ 10 άλλεται. κα πηρώτων α τ ν ο χλοι λέγοντες τί ο ν ποιήσοµεν. v.48 και ιδοντες αυτον εξεπλαγησαν και ειπεν προς αυτον η µητηρ αυτου ειπεν τεκνον τι εποιησας ηµιν ουτως ιδου ο πατηρ σου καγω οδυνωµενοι εζητουµεν σε. v.51 και κατεβη µετ αυτων και ηλθεν εις ναζαρεθ ναζαρετ και ην υποτασσοµενος αυτοις και η µητηρ αυτου διετηρει παντα τα ηµατα ταυτα εν τη καρδια αυτης. v.52 και ιησους προεκοπτεν [εν τη] σοφια και ηλικια και χαριτι παρα ϑεω και ανθρωποις. 3 v.1 εν ετει δε πεντεκαιδεκατω της ηγεµονιας τιβεριου καισαρος ηγεµονευοντος ποντιου πιλατου της ιουδαιας και τετρααρχουντος τετραρχουντος της γαλιλαιας ηρωδου ϕιλιππου δε του αδελφου αυτου τετρααρχουντος τετραρχουντος της ιτουραιας και τραχωνιτιδος χωρας και λυσανιου της αβιληνης τετρααρχουντος τετραρχουντος. v.2 επι επ αρχιερεως αρχιερεων αννα και καιαφα εγενετο ηµα ϑεου επι ιωαννην τον του αχαριου υιον εν τη ερηµω. v.3 και ηλθεν εις πασαν [την] την περιχωρον του ιορδανου κηρυσσων απτισµα µετανοιας εις αφεσιν αµαρτιων. v.4 ως γεγραπται εν ιβλω λογων ησαιου του προφητου λεγοντος ϕωνη οωντος εν τη ερηµω ετοιµασατε την οδον κυριου ευθειας ποιειτε τας τριβους αυτου. v.10 και επηρωτων αυτον οι οχλοι λεγοντες τι ουν ποιησωµεν ποιησοµεν.

9 3:11 25 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 121 ποκριθε ς δ λέγει α το ς χων δύο χιτ νας µεταδότω τ µ χοντι 11 κα χων ρώµατα µοίως ποιείτω. λθον δ κα τελ ναι απτισθ - 12 ναι κα ε πον πρ ς α τόν διδάσκαλε τί ποιήσοµεν. δ ε πεν πρ ς 13 α τούς µηδ ν πλέον παρ τ διατεταγµένον µ ν πράσσετε. πηρώτων 14 δ α τ ν κα στρατευόµενοι λέγοντες κα µε ς τί ποιήσοµεν κα ε πεν πρ ς α τούς µηδένα διασείσητε µηδ συκοφαντήσητε κα ρκε σθε το ς ψωνίοις µ ν. προσδοκ ντος δ το λαο κα διαλογιζοµένων πάντων 15 ν τα ς καρδίαις α τ ν περ το ωάννου µήποτε α τ ς ε η χριστός. πεκρίνατο ωάννης πασιν λέγων γ µ ν δατι απτίζω µ ς ρ- 16 χεται δ σχυρότερός µου ο ο κ ε µ καν ς λ σαι τ ν µάντα τ ν ποδηµάτων α το α τ ς µ ς απτίσει ν πνεύµατι γί κα πυρί. ο τ πτύον ν τ χειρ α το κα διακαθ ριε τ ν λωνα α το κα συ- 17 ναξε τ ν σ τον ε ς τ ν ποθήκην α το τ δ χυρον κατακαύσει πυρ σβέστ. πολλ µ ν ο ν κα τερα παρακαλ ν ε ηγγελίζετο τ ν λαόν. 18 δ ρ δης τετράρχης λεγχόµενος π α το περ ρ διάδος τ ς 19 γυναικ ς ϕιλίππου το δελφο α το κα περ πάντων ν ποίησεν πονηρ ν ρ δης. προσέθηκεν κα το το π π σιν κα κατέκλεισεν 20 τ ν ωάννην ν τ ϕυλακ. γένετο δ ν τ απτισθ ναι παντα τ ν 21 λα ν κα ησο απτισθέντος κα προσευχοµένου νε χθ ναι τ ν ο ραν ν. κα καταβ ναι τ πνε µα τ γιον σωµατικ ε δει σε περιστερ ν 22 π α τόν κα ϕων ν ξ ο ρανο γενέσθαι λέγουσαν σ ε υ ός µου γαπητός ν σο υδόκησα. κα α τ ς ν ησο ς σε τ ν τριάκοντα 23 ρχόµενος ν ς νοµίζετο υ ός ωσ φ το λ. το µατθ τ το λευ 24 το µελχ το ανν το ωσ φ. το µατταθίου το µ ς το ναο µ 25 v.11 αποκριθεις δε ελεγεν λεγει αυτοις ο εχων δυο χιτωνας µεταδοτω τω µη εχοντι και ο εχων ρωµατα οµοιως ποιειτω. v.12 ηλθον δε και τελωναι απτισθηναι και ειπαν ειπον προς αυτον διδασκαλε τι ποιησωµεν ποιησοµεν. v.14 επηρωτων δε αυτον και στρατευοµενοι λεγοντες τι ποιησωµεν και ηµεις τι ποιησοµεν και ειπεν αυτοις προς αυτους µηδενα διασεισητε µηδε συκοφαντησητε και αρκεισθε τοις οψωνιοις υµων. v.16 απεκρινατο λεγων πασιν ο ιωαννης απασιν λεγων εγω µεν υδατι απτιζω υµας ερχεται δε ο ισχυροτερος µου ου ουκ ειµι ικανος λυσαι τον ιµαντα των υποδηµατων αυτου αυτος υµας απτισει εν πνευµατι αγιω και πυρι. v.17 ου το πτυον εν τη χειρι αυτου διακαθαραι και διακαθαριει την αλωνα αυτου και συναγαγειν συναξει τον σιτον εις την αποθηκην αυτου το δε αχυρον κατακαυσει πυρι ασβεστω. v.19 ο δε ηρωδης ο τετρααρχης τετραρχης ελεγχοµενος υπ αυτου περι ηρωδιαδος της γυναικος ϕιλιππου του αδελφου αυτου και περι παντων ων εποιησεν πονηρων ο ηρωδης. v.20 προσεθηκεν και τουτο επι πασιν [και] και κατεκλεισεν τον ιωαννην εν τη ϕυλακη. v.22 και καταβηναι το πνευµα το αγιον σωµατικω ειδει ως ωσει περιστεραν επ αυτον και ϕωνην εξ ουρανου γενεσθαι λεγουσαν συ ει ο υιος µου ο αγαπητος εν σοι ευδοκησα ηυδοκησα. v.23 και αυτος ην ο ιησους αρχοµενος ωσει ετων τριακοντα αρχοµενος ων υιος ως ενοµιζετο υιος ιωσηφ του ηλι. v.24 του µαθθατ µατθατ του λευι του µελχι του ιανναι ιαννα του ιωσηφ.

10 122 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 3:26 4:7 26 το σλ το ναγγα. το µάαθ το µατταθίου το σεµε το ωσ φ το ουδ. το ω ννα το ησ το οροβαβ λ το σαλαθι λ το νηρ. το 29 µελχ το δδ το κωσ µ το λµωδ µ το ρ. το ωσ το λιέζερ 30 το ωρε µ το µατθ τ το λευ. το συµε ν το ούδα το ωσ φ το 31 ων ν το λιακε µ. το µελε το µαϊνάν το µατταθ το ναθ ν το δαβ δ. το εσσα το βήδ το όοζ το σαλµών το ναασσ ν. το 34 µιναδ β το ράµ το σρ µ το ϕαρ ς το ούδα. το ακ β το 35 σα κ το βρα µ το ϑάρα το ναχ ρ. το σαρούχ το αγα το ϕα- 36 λ κ το βερ το σαλ. το καϊνάν το ρφαξ δ το σ µ το ν ε το 37 λάµεχ. το µαθουσαλ το ν χ το αρέδ το µαλελε λ το καϊν ν. 38 το ν ς το σ θ το δ µ το ϑεο. 4 ησο ς δ πνεύµατος γίου πλήρης πέστρεψεν π το ορδάνου 2 κα γετο ν τ πνεύµατι ε ς τήν ρήµον. µέρας τεσσαράκοντα πει- αζόµενος π το διαβόλου κα ο κ φαγεν ο δ ν ν τα ς µέραις 3 κείναις κα συντελεσθεισ ν α τ ν στερον πείνασεν. κα ε πεν α τ 4 διάβολος ε υ ς ε το ϑεο ε π τ λίθ τούτ να γένηται ρτος. κα πεκρίθη ησο ς πρ ς α τ ν λέγων γέγραπται τι ο κ π ρτ µόν 5 ήσεται νθρωπος λλ π παντ ήµατι ϑεο. κα ναγαγ ν α τ ν διάβολος ε ς ρος ψη λον δειξεν α τ πάσας τ ς ασιλείας τ ς ο - 6 κουµένης ν στιγµ χρόνου. κα ε πεν α τ διάβολος σο δώσω τ ν ξουσίαν ταύτην πασαν κα τ ν δόξαν α τ ν τι µο παραδέδοται κα 7 ν ϑέλω δίδωµι α τήν. σ ο ν ν προσκυνήσ ς νώπιον µο σται v.26 του µααθ του µατταθιου του σεµειν σεµει του ιωσηχ ιωσηφ του ιωδα ιουδα. v.27 του ιωαναν ιωαννα του ησα του οροβαβελ του σαλαθιηλ του νηρι. v.28 του µελχι του αδδι του κωσαµ του ελµαδαµ ελµωδαµ του ηρ. v.29 του ιησου ιωση του ελιεζερ του ιωριµ ιωρειµ του µαθθατ µατθατ του λευι. v.30 του σιµεων συµεων του ιουδα του ιωσηφ του ιωναµ ιωναν του ελιακιµ ελιακειµ. v.31 του µελεα του µεννα µεναµ µαιναν του µατταθα του ναθαµ ναθαν του δαυιδ δαβιδ. v.32 του ιεσσαι του ιωβηδ ωβηδ του οος οοζ του σαλα σαλµων του ναασσων. v.33 του αµιναδαβ του αδµιν του αρνι αραµ του εσρωµ του ϕαρες του ιουδα. v.35 του σερουχ σαρουχ του αγαυ του ϕαλεγ ϕαλεκ του εβερ του σαλα. v.36 του καιναµ καιναν του αρφαξαδ του σηµ του νωε του λαµεχ. v.37 του µαθουσαλα του ενωχ του ιαρετ ιαρεδ του µαλελεηλ του καιναµ καιναν. 4 v.1 ιησους δε πληρης πνευµατος αγιου πληρης υπεστρεψεν απο του ιορδανου και ηγετο εν τω πνευµατι εν εις τη την ερηµω ερηµον. v.2 ηµε- ας τεσσερακοντα τεσσαρακοντα πειραζοµενος υπο του διαβολου και ουκ εφαγεν ουδεν εν ταις ηµεραις εκειναις και συντελεσθεισων αυτων υστερον επεινασεν. v.3 και ειπεν δε αυτω ο διαβολος ει υιος ει του ϑεου ειπε τω λιθω τουτω ινα γενηται αρτος. v.4 και απεκριθη ιησους προς αυτον ο ιησους λεγων γεγραπται οτι ουκ επ αρτω µονω ησεται [ο] ο ανθρωπος αλλ επι παντι ηµατι ϑεου. v.5 και αναγαγων αυτον ο διαβολος εις ορος υψηλον εδειξεν αυτω πασας τας ασιλειας της οικουµενης εν στιγµη χρονου. v.7 συ ουν εαν προσκυνησης ενωπιον εµου µου εσται σου πασα παντα.

11 4:8 22 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 123 σο πάντα. κα ποκριθε ς α τ ε πεν ησο ς παγε πίσω µου σα- 8 ταν γέγραπται γ ρ προσκυνήσεις κύριον τ ν ϑεόν σου κα α τ µόν λατρεύσεις. κα γαγεν α τ ν ε ς ερουσαλ µ κα στησεν α τ ν π τ 9 πτερύγιον το ερο κα ε πεν α τ ε υ ς ε το ϑεο άλε σεαυτ ν ντε θεν κάτω. γέγραπται γ ρ τι το ς γγέλοις α το ντελε ται περ 10 σο το διαφυλάξαι σε. κα τι π χειρ ν ρο σίν σε µήποτε προσκό- 11 ψ ς πρ ς λίθον τ ν πόδα σου. κα ποκριθε ς ε πεν α τ ησο ς τι 12 ε ρηται ο κ κπειράσεις κύριον τ ν ϑεόν σου. κα συντελέσας πάντα 13 πειρασµ ν διάβολος πέστη π α το χρι καιρο. κα πέστρεψεν 14 ησο ς ν τ δυνάµει το πνεύµατος ε ς τ ν γαλιλαίαν κα ϕήµη ξ λ- ϑεν καθ λης τ ς περιχώρου περ α το. κα α τ ς δίδασκεν ν τα ς 15 συναγωγα ς α τ ν δοξαζόµενος π πάντων. κα λθεν ε ς τ ν ναζα- 16 έτ ο ν τεθραµµένος κα ε σ λθεν κατ τ ε ωθ ς α τ ν τ µέρ τ ν σαββάτων ε ς τ ν συναγωγήν κα νέστη ναγν ναι. κα πεδόθη 17 α τ ιβλίον σαΐου το προφήτου κα ναπτύξας τ ιβλίον ε ρεν τ ν τόπον ο ν γεγραµµένον. πνε µα κυρίου π µέ ο νεκεν χρισέν 18 µε ε αγγελίζεσθαι πτωχο ς πέσταλκέν µε σασθαι το ς συντετριµµένους τ ν καρδίαν κηρύξαι α χµαλώτοις φεσιν κα τυφλο ς νάβλεψιν ποστε λαι τεθραυσµένους ν φέσει. κηρύξαι νιαυτ ν κυρίου δε- 19 κτόν. κα πτύξας τ ιβλίον ποδο ς τ πηρέτ κάθισεν κα πάντων 20 ν τ συναγωγ ο φθαλµο σαν τενίζοντες α τ. ρξατο δ λέγειν 21 πρ ς α το ς τι σήµερον πεπλήρωται γραφ α τη ν το ς σ ν µ ν. κα πάντες µαρτύρουν α τ κα θαύµαζον π το ς λόγοις τ ς χάριτος 22 το ς κπορευοµένοις κ το στόµατος α το κα λεγον ο χ ο τος στιν υ ός ωσ φ. κα ε πεν πρ ς α τούς πάντως ρε τέ µοι τ ν παραβολ ν 23 v.8 και αποκριθεις αυτω ειπεν ο ιησους ειπεν αυτω υπαγε οπισω µου σατανα γεγραπται γαρ προσκυνησεις κυριον τον ϑεον σου προσκυνησεις και αυτω µονω λατρευσεις. v.9 και ηγαγεν δε αυτον εις ιερουσαληµ και εστησεν αυτον επι το πτερυγιον του ιερου και ειπεν αυτω ει ο υιος ει του ϑεου αλε σεαυτον εντευθεν κατω. v.11 και οτι επι χειρων αρουσιν σε µηποτε προσκοψης προς λιθον τον ποδα σου. v.16 και ηλθεν εις την ναζαρα ναζαρεθ ναζαρετ ου ην τεθραµµενος και εισηλθεν κατα το ειωθος αυτω εν τη ηµερα των σαββατων εις την συναγωγην και ανεστη αναγνωναι. v.17 και επεδοθη αυτω ιβλιον ησαιου του προφητου ησαιου και αναπτυξας το ιβλιον ευρεν τον τοπον ου ην γεγραµµενον. v.18 πνευµα κυριου επ εµε ου εινεκεν ενεκεν εχρισεν µε ευαγγελισασθαι ευαγγελιζεσθαι πτωχοις απεσταλκεν µε ιασασθαι τους συντετριµµενους την καρδιαν κηρυξαι αιχµαλωτοις αφεσιν και τυφλοις αναβλεψιν αποστειλαι τεθραυσµενους εν αφεσει. v.20 και πτυξας το ιβλιον αποδους τω υπηρετη εκαθισεν και παντων οι οφθαλµοι εν τη συναγωγη οι οφθαλµοι ησαν ατενιζοντες αυτω. v.22 και παντες εµαρτυρουν αυτω και εθαυµαζον επι τοις λογοις της χαριτος τοις εκπορευο- µενοις εκ του στοµατος αυτου και ελεγον ουχι ουχ ουτος εστιν ο υιος εστιν ιωσηφ ουτος.

12 124 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 4:23 39 ταύτην ατρέ ϑεράπευσον σεαυτόν σα κούσαµεν γενόµενα ν τ κα- 24 περναούµ ποίησον κα δε ν τ πατρίδι σου. ε πεν δέ µ ν λέγω µ ν 25 τι ο δε ς προφήτης δεκτός στιν ν τ πατρίδι α το. π ληθείας δ λέγω µ ν πολλα χ ραι σαν ν τα ς µέραις λίου ν τ σραήλ τε κλείσθη ο ραν ς π τη τρία κα µ νας ξ ς γένετο λιµ ς µέγας 26 π π σαν τ ν γ ν. κα πρ ς ο δεµίαν α τ ν πέµφθη λίας ε µ ε ς 27 σάρεπτα τ ς σιδ νος πρ ς γυνα κα χήραν. κα πολλο λεπρο σαν π λισσαίου το προφήτου ν τ σρα λ κα ο δε ς α τ ν καθαρίσθη ε 28 µ νεεµ ν σύρος. κα πλήσθησαν πάντες ϑυµο ν τ συναγωγ 29 κούοντες τα τα. κα ναστάντες ξέβαλον α τ ν ξω τ ς πόλεως κα γαγον α τ ν ως τ ς φρύος το ρους φ ο πόλις α τ ν κοδό- 30 µητο ε ς τ κατακρηµνίσαι α τόν. α τ ς δ διελθ ν δι µέσου α τ ν 31 πορεύετο. κα κατ λθεν ε ς καπερναο µ πόλιν τ ς γαλιλαίας κα ν 32 διδάσκων α το ς ν το ς σάββασιν. κα ξεπλήσσοντο π τ διδαχ 33 α το τι ν ξουσί ν λόγος α το. κα ν τ συναγωγ ν νθρωπος χων πνε µα δαιµονίου καθάρτου κα νέκραξεν ϕων µεγάλ. 34 λέγων α τί µ ν κα σοί ησο ναζαρηνέ λθες πολέσαι µ ς ο δά σε 35 τίς ε γιος το ϑεο. κα πετίµησεν α τ ησο ς λέγων ϕιµώθητι κα ξελθε ξ α το κα ψαν α τ ν τ δαιµόνιον ε ς τ µέσον ξ λθεν 36 π α το µηδ ν λάψαν α τόν. κα γένετο ϑάµβος π πάντας κα συνελάλουν πρ ς λλήλους λέγοντες τίς λόγος ο τος τι ν ξουσί 37 κα δυνάµει πιτάσσει το ς καθάρτοις πνεύµασιν κα ξέρχονται. κα 38 ξεπορεύετο χος περ α το ε ς πάντα τόπον τ ς περιχώρου. ναστ ς δ κ τ ς συναγωγ ς ε σ λθεν ε ς τ ν ο κίαν σίµωνος πενθερ δ το σίµωνος ν συνεχοµένη πυρετ µεγάλ κα ρώτησαν α τ ν περ 39 α τ ς. κα πιστ ς πάνω α τ ς πετίµησεν τ πυρετ κα φ κεν α - 40 τήν παραχρ µα δ ναστ σα διηκόνει α το ς. δύνοντος δ το λίου v.23 και ειπεν προς αυτους παντως ερειτε µοι την παραβολην ταυτην ιατρε ϑεραπευσον σεαυτον οσα ηκουσαµεν γενοµενα εις εν την τη καφαρναουµ καπερναουµ ποιησον και ωδε εν τη πατριδι σου. v.26 και προς ουδεµιαν αυτων επεµφθη ηλιας ει µη εις σαρεπτα της σιδωνιας σιδωνος προς γυναικα χηραν. v.27 και πολλοι λεπροι ησαν επι ελισσαιου του προφητου εν τω ισραηλ επι ελισαιου του προφητου και ουδεις αυτων εκαθαρισθη ει µη ναιµαν νεεµαν ο συρος. v.29 και ανασταντες εξεβαλον αυτον εξω της πολεως και ηγαγον αυτον εως της οφρυος του ορους εφ ου η πολις αυτων ωκοδοµητο αυτων εις ωστε το κατακρηµνισαι αυτον. v.31 και κατηλθεν εις καφαρναουµ καπερναουµ πολιν της γαλιλαιας και ην διδασκων αυτους εν τοις σαββασιν. v.34 λεγων εα τι ηµιν και σοι ιησου ναζαρηνε ηλθες απολεσαι ηµας οιδα σε τις ει ο αγιος του ϑεου. v.35 και επετιµησεν αυτω ο ιησους λεγων ϕιµωθητι και εξελθε απ εξ αυτου και ιψαν αυτον το δαιµονιον εις το µεσον εξηλθεν απ αυτου µηδεν λαψαν αυτον. v.38 αναστας δε απο εκ της συναγωγης εισηλθεν εις την οικιαν σιµωνος η πενθερα δε του σιµωνος ην συνεχοµενη πυρετω µεγαλω και ηρωτησαν αυτον περι αυτης.

13 4:40 5:7 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 125 πάντες σοι ε χον σθενο ντας νόσοις ποικίλαις γαγον α το ς πρ ς α τόν δ ν κάστ α τ ν τ ς χε ρας πιθε ς θεράπευσεν α τούς. ξήρχετο δ κα δαιµόνια π πολλ ν κράζοντα κα λέγοντα τι σ ε 41 χριστ ς υ ς το ϑεο κα πιτιµ ν ο κ ε α α τ λαλε ν τι δεισαν τ ν χριστ ν α τ ν ε ναι. γενοµένης δ µέρας ξελθ ν πορεύθη 42 ε ς ρηµον τόπον κα ο χλοι ζήτουν α τόν κα λθον ως α το κα κατε χον α τ ν το µ πορεύεσθαι π α τ ν. δ ε πεν πρ ς α το ς 43 τι κα τα ς τέραις πόλεσιν ε αγγελίσασθαί µε δε τ ν ασιλείαν το ϑεο τι ε ς το το πεστάλµαι. κα ν κηρύσσων ν τα ς συναγωγα ς 44 τ ς γαλιλαίας. γένετο δ ν τ τ ν χλον πικε σθαι α τ το κούειν τ ν λόγον 5 το ϑεο κα α τ ς ν στ ς παρ τ ν λίµνην γεννησαρέτ. κα ε δεν 2 δύο πλο α στ τα παρ τ ν λίµνην ο δ λιε ς ποβάντες π α τ ν πέπλυναν τ δίκτυα. µβ ς δ ε ς ν τ ν πλοίων ν το σίµωνος 3 ρώτησεν α τ ν π τ ς γ ς παναγαγε ν λίγον κα καθίσας δίδασκεν κ το πλοίου το ς χλους. ς δ παύσατο λαλ ν ε πεν πρ ς 4 τ ν σίµωνα πανάγαγε ε ς τ άθος κα χαλάσατε τ δίκτυα µ ν ε ς γραν. κα ποκριθε ς σίµων ε πεν α τ πιστάτα δι λης τ ς νυκτ ς 5 κοπιάσαντες ο δ ν λάβοµεν π δ τ ήµατί σου χαλάσω τ δίκτυον. κα το το ποιήσαντες συνέκλεισαν χθύων πλ θος πολύ διερρήγνυτο δ 6 τ δίκτυον α τ ν. κα κατένευσαν το ς µετόχοις το ς ν τ τέρ πλοί 7 το λθόντας συλλαβέσθαι α το ς κα λθον κα πλησαν µφότερα τ πλο α στε υθίζεσθαι α τά. δ ν δ σίµων πέτρος προσέπεσεν το ς γό- 8 v.40 δυνοντος δε του ηλιου απαντες παντες οσοι ειχον ασθενουντας νοσοις ποικιλαις ηγαγον αυτους προς αυτον ο δε ενι εκαστω αυτων τας χειρας επιτιθεις επιθεις εθεραπευεν εθεραπευσεν αυτους. v.41 εξηρχετο δε και δαιµονια απο πολλων κραυγαζοντα κραζοντα και λεγοντα οτι συ ει ο χριστος ο υιος του ϑεου και επιτιµων ουκ εια αυτα λαλειν οτι ηδεισαν τον χριστον αυτον ειναι. v.42 γενοµενης δε ηµερας εξελθων επορευθη εις ερηµον τοπον και οι οχλοι επεζητουν εζητουν αυτον και ηλθον εως αυτου και κατειχον αυτον του µη πορευεσθαι απ αυτων. v.43 ο δε ειπεν προς αυτους οτι και ταις ετεραις πολεσιν ευαγγελισασθαι µε δει την ασιλειαν του ϑεου οτι επι εις τουτο απεσταλην απεσταλµαι. v.44 και ην κηρυσσων εις εν τας ταις συναγωγας συναγωγαις της ιουδαιας γαλιλαιας. 5 v.1 εγενετο δε εν τω τον οχλον επικεισθαι αυτω και του ακουειν τον λογον του ϑεου και αυτος ην εστως παρα την λιµνην γεννησαρετ. v.2 και ειδεν δυο πλοια εστωτα παρα την λιµνην οι δε αλιεις αποβαντες απ αυτων αποβαντες επλυνον απεπλυναν τα δικτυα. v.3 εµβας δε εις εν των πλοιων ο ην του σιµωνος ηρωτησεν αυτον απο της γης επαναγαγειν ολιγον και καθισας δε εδιδασκεν εκ του πλοιου εδιδασκεν τους οχλους. v.5 και αποκριθεις ο σιµων ειπεν αυτω επιστατα δι ολης της νυκτος κοπιασαντες ουδεν ελαβοµεν επι δε τω ηµατι σου χαλασω τα το δικτυα δικτυον. v.6 και τουτο ποιησαντες συνεκλεισαν ιχθυων πληθος ιχθυων πολυ διερρησσετο διερρηγνυτο δε τα το δικτυα δικτυον αυτων. v.7 και κατενευσαν τοις µετοχοις τοις εν τω ετερω πλοιω του ελθοντας συλλαβεσθαι αυτοις και ηλθον και επλησαν αµφοτερα τα πλοια ωστε υθιζεσθαι αυτα.

14 126 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 5:8 20 νασιν το ησο λέγων ξελθε π µο τι ν ρ µαρτωλός ε µι κύριε. 9 ϑάµβος γ ρ περιέσχεν α τ ν κα πάντας το ς σ ν α τ π τ γρ τ ν 10 χθύων συνέλαβον. µοίως δ κα άκωβον κα ωάννην υ ο ς εβεδαίου ο σαν κοινωνο τ σίµωνι κα ε πεν πρ ς τ ν σίµωνα ησο ς 11 µ ϕοβο π το ν ν νθρώπους σ ωγρ ν. κα καταγαγόντες τ 12 πλο α π τ ν γ ν φέντες παντα κολούθησαν α τ. κα γένετο ν τ ε ναι α τ ν ν µι τ ν πόλεων κα δού ν ρ πλήρης λέπρας κα δ ν τ ν ησο ν πεσ ν π πρόσωπον δεήθη α το λέγων κύριε ν 13 ϑέλ ς δύνασαί µε καθαρίσαι. κα κτείνας τ ν χε ρα ψατο α το ε - 14 π ν ϑέλω καθαρίσθητι κα ε θέως λέπρα π λθεν π α το. κα α τ ς παρήγγειλεν α τ µηδεν ε πε ν λλ πελθ ν δε ξον σεαυτ ν τ ερε κα προσένεγκε περ το καθαρισµο σου καθ ς προσέταξεν µω- 15 σ ς ε ς µαρτύριον α το ς. διήρχετο δ µ λλον λόγος περ α το κα συνήρχοντο χλοι πολλο κούειν κα ϑεραπεύεσθαι π α το π τ ν 16 σθενει ν α τ ν. α τ ς δ ν ποχωρ ν ν τα ς ρήµοις κα προσευχό- 17 µενος. κα γένετο ν µι τ ν µερ ν κα α τ ς ν διδάσκων κα σαν καθήµενοι ϕαρισα οι κα νοµοδιδάσκαλοι ο σαν ληλυθότες κ πάσης κώµης τ ς γαλιλαίας κα ουδαίας κα ερουσαλήµ κα δύναµις κυρίου 18 ν ε ς τ σθαι α τούς. κα δού νδρες ϕέροντες π κλίνης νθρωπον ς ν παραλελυµένος κα ζήτουν α τ ν ε σενεγκε ν κα ϑε ναι νώπιον 19 α το. κα µ ε ρόντες δι ποίας ε σενέγκωσιν α τ ν δι τ ν χλον ναβάντες π τ δ µα δι τ ν κεράµων καθ καν α τ ν σ ν τ κλινιδί 20 ε ς τ µέσον µπροσθεν το ησο. κα δ ν τ ν πίστιν α τ ν ε πεν α - 21 τ νθρωπε φέωνταί σοι α µαρτίαι σου. κα ρξαντο διαλογίζεσθαι v.8 ιδων δε σιµων πετρος προσεπεσεν τοις γονασιν του ιησου λεγων εξελθε απ εµου οτι ανηρ αµαρτωλος ειµι κυριε. v.9 ϑαµβος γαρ περιεσχεν αυτον και παντας τους συν αυτω επι τη αγρα των ιχθυων ων η συνελαβον. v.11 και καταγαγοντες τα πλοια επι την γην αφεντες παντα απαντα ηκολουθησαν αυτω. v.12 και εγενετο εν τω ειναι αυτον εν µια των πολεων και ιδου ανηρ πληρης λεπρας και ιδων δε τον ιησουν πεσων επι προσωπον εδεηθη αυτου λεγων κυριε εαν ϑελης δυνασαι µε καθαρισαι. v.13 και εκτεινας την χειρα ηψατο αυτου λεγων ειπων ϑελω καθαρισθητι και ευθεως η λεπρα απηλθεν απ αυτου. v.14 και αυτος παρηγγειλεν αυτω µηδενι ειπειν αλλα απελθων δειξον σεαυτον τω ιερει και προσενεγκε περι του καθαρισµου σου καθως προσεταξεν µωυσης µωσης εις µαρτυριον αυτοις. v.15 διηρχετο δε µαλλον ο λογος περι αυτου και συνηρχοντο οχλοι πολλοι ακουειν και ϑεραπευεσθαι υπ αυτου απο των ασθενειων αυτων. v.17 και εγενετο εν µια των ηµερων και αυτος ην διδασκων και ησαν καθηµενοι ϕαρισαιοι και νοµοδιδασκαλοι οι ησαν εληλυθοτες εκ πασης κωµης της γαλιλαιας και ιουδαιας και ιερουσαληµ και δυναµις κυριου ην εις το ιασθαι αυτον αυτους. v.18 και ιδου ανδρες ϕεροντες επι κλινης ανθρωπον ος ην παραλελυµενος και εζητουν αυτον εισενεγκειν και ϑειναι [αυτον] ενωπιον αυτου. v.19 και µη ευροντες δια ποιας εισενεγκωσιν αυτον δια τον οχλον αναβαντες επι το δωµα δια των κεραµων καθηκαν αυτον συν τω κλινιδιω εις το µεσον εµπροσθεν του ιησου. v.20 και ιδων την πιστιν αυτων ειπεν αυτω ανθρωπε αφεωνται σοι αι αµαρτιαι σου.

15 5:21 35 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 127 ο γραµµατε ς κα ο ϕαρισα οι λέγοντες τίς στιν ο τος ς λαλε λασφηµίας τίς δύναται φιέναι µαρτίας ε µ µόνος ϑεός. πιγνο ς δ 22 ησο ς το ς διαλογισµο ς α τ ν ποκριθε ς ε πεν πρ ς α τούς τί διαλογίζεσθε ν τα ς καρδίαις µ ν. τί στιν ε κοπώτερον ε πε ν φέωνταί 23 σοι α µαρτίαι σου ε πε ν γειραι κα περιπάτει. να δ ε δ τε τι 24 ξουσίαν χει υ ς το νθρώπου π τ ς γ ς φιέναι µαρτίας ε πεν τ παραλελυµέν σο λέγω γειραι κα ρας τ κλινίδιόν σου πορεύου ε ς τ ν ο κόν σου. κα παραχρ µα ναστ ς νώπιον α τ ν ρας φ 25 κατέκειτο π λθεν ε ς τ ν ο κον α το δοξάζων τ ν ϑεόν. κα κστασις 26 λαβεν παντας κα δόξαζον τ ν ϑεόν κα πλήσθησαν ϕόβου λέγοντες τι ε δοµεν παράδοξα σήµερον. κα µετ τα τα ξ λθεν κα θεάσατο 27 τελώνην νόµατι λευ ν καθήµενον π τ τελώνιον κα ε πεν α τ κολούθει µοι. κα καταλιπ ν παντα ναστ ς κολούθησεν α τ. κα ποίησεν δοχ ν µεγάλην λευ ς α τ ν τ ο κί α το κα ν χλος τελων ν πολ ς κα λλων ο σαν µετ α τ ν κατακείµενοι. κα γόγ- 30 γυζον ο γραµµατε ς α τ ν κα ο ϕαρισα οι πρ ς το ς µαθητ ς α το λέγοντες διατί µετ τελων ν κα µαρτωλ ν σθίετε κα πίνετε. κα 31 ποκριθε ς ησο ς ε πεν πρ ς α τούς ο χρείαν χουσιν ο γιαίνοντες ατρο λ λ ο κακ ς χοντες. ο κ λήλυθα καλέσαι δικαίους λλ 32 µαρτωλο ς ε ς µετάνοιαν. ο δ ε πον πρ ς α τόν διατί ο µαθητα 33 ωάννου νηστεύουσιν πυκν κα δεήσεις ποιο νται µοίως κα ο τ ν ϕαρισαίων ο δ σο σθίουσιν κα πίνουσιν. δ ε πεν πρ ς α τούς 34 µ δύνασθε το ς υ ο ς το νυµφ νος ν νυµφίος µετ α τ ν στιν ποι σαι νηστεύειν. λεύσονται δ µέραι κα ταν παρθ π α τ ν 35 νυµφίος τότε νηστεύσουσιν ν κείναις τα ς µέραις. λεγεν δ κα 36 v.21 και ηρξαντο διαλογιζεσθαι οι γραµµατεις και οι ϕαρισαιοι λεγοντες τις εστιν ουτος ος λαλει λασφηµιας τις δυναται αφιεναι αµαρτιας αφειναι ει µη µονος ο ϑεος. v.23 τι εστιν ευκοπωτερον ειπειν αφεωνται σοι αι αµαρτιαι σου η ειπειν εγειρε εγειραι και περιπατει. v.24 ινα δε ειδητε οτι εξουσιαν εχει ο υιος του ανθρωπου εξουσιαν εχει επι της γης αφιεναι αµαρτιας ειπεν τω παραλελυµενω σοι λεγω εγειρε εγειραι και αρας το κλινιδιον σου πορευου εις τον οικον σου. v.25 και παραχρηµα αναστας ενωπιον αυτων αρας εφ ο ω κατεκειτο απηλθεν εις τον οικον αυτου δοξαζων τον ϑεον. v.28 και καταλιπων παντα απαντα αναστας ηκολουθει ηκολουθησεν αυτω. v.29 και εποιησεν δοχην µεγαλην ο λευις αυτω εν τη οικια αυτου και ην οχλος τελωνων πολυς τελωνων και αλλων οι ησαν µετ αυτων κατακειµενοι. v.30 και εγογγυζον οι ϕαρισαιοι γραµµατεις αυτων και οι γραµµατεις αυτων ϕαρισαιοι προς τους µαθητας αυτου λεγοντες δια τι διατι µετα των τελωνων και αµαρτωλων εσθιετε και πινετε. v.31 και αποκριθεις ο ιησους ειπεν προς αυτους ου χρειαν εχουσιν οι υγιαινοντες ιατρου αλλα αλλ οι κακως εχοντες. v.33 οι δε ειπαν ειπον προς αυτον δια τι διατι οι µαθηται ιωαννου νηστευουσιν πυκνα και δεησεις ποιουνται οµοιως και οι των ϕαρισαιων οι δε σοι εσθιουσιν και πινουσιν. v.34 ο δε ιησους ειπεν προς αυτους µη δυνασθε τους υιους του νυµφωνος εν ω ο νυµφιος µετ αυτων εστιν ποιησαι νηστευσαι νηστευειν.

16 128 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 5:36 6:8 παραβολ ν πρ ς α το ς τι ο δε ς πίβληµα µατίου καινο πιβάλλει π µάτιον παλαιόν ε δ µήγε κα τ καιν ν σχίζει κα τ παλαι 37 ο συµφωνει πίβληµα τ π το καινο. κα ο δε ς άλλει ο νον νέον ε ς σκο ς παλαιούς ε δ µήγε ήξει νέος ο νος το ς σκούς 38 κα α τ ς κχυθήσεται κα ο σκο πολο νται. λλ ο νον νέον ε ς 39 σκο ς καινο ς λητέον κα µφότεροι συντηρο νται. κα ο δε ς πι ν παλαι ν ε θέως ϑέλει νέον λέγει γάρ παλαι ς χρηστότερός στιν. 6 γένετο δ ν σαββάτ δευτεροπρώτ διαπορεύεσθαι α τ ν δι τ ν σπορίµων κα τιλλον ο µαθητα α το το ς στάχυας κα σθιον ψώ- 2 χοντες τα ς χερσίν. τιν ς δ τ ν ϕαρισαίων ε πον α το ς τί ποιε τε 3 ο κ ξεστιν ποιε ν ν το ς σάββασιν. κα ποκριθε ς πρ ς α το ς ε πεν ησο ς ο δ το το νέγνωτε ποίησεν δαβ δ ποτε πείνασεν α τ ς 4 κα ο µετ α το ντες. ς ε σ λθεν ε ς τ ν ο κον το ϑεο κα το ς ρτους τ ς προθέσεως λαβεν κα φαγεν κα δωκεν κα το ς µετ α το 5 ο ς ο κ ξεστιν ϕαγε ν ε µ µόνους το ς ερε ς. κα λεγεν α το ς τι 6 κύριός στιν υ ς το νθρώπου κα το σαββάτου. γένετο δ κα ν τέρ σαββάτ ε σελθε ν α τ ν ε ς τ ν συναγωγ ν κα διδάσκειν κα 7 ν κε νθρωπος κα χε ρ α το δεξι ν ξηρά. παρετήρουν δ α τ ν ο γραµµατε ς κα ο ϕαρισα οι ε ν τ σαββάτ ϑεραπεύσει να 8 ε ρωσιν κατηγορίαν α το. α τ ς δ δει το ς διαλογισµο ς α τ ν κα ε πεν τ νθρώπ τ ξηρ ν χοντι τ ν χε ρα γειραι κα στ θι ε ς τ 9 µέσον δ ναστ ς στη. ε πεν ο ν ησο ς πρ ς α τούς περωτήσω v.36 ελεγεν δε και παραβολην προς αυτους οτι ουδεις επιβληµα απο ιµατιου καινου σχισας επι- αλλει επι ιµατιον παλαιον ει δε µη γε µηγε και το καινον σχισει σχιζει και τω παλαιω ου συµφωνησει συµφωνει το επιβληµα το απο του καινου. v.37 και ουδεις αλλει οινον νεον εις ασκους παλαιους ει δε µη γε µηγε ηξει ο νεος οινος ο νεος τους ασκους και αυτος εκχυθησεται και οι ασκοι απολουνται. v.38 αλλα οινον νεον εις ασκους καινους λητεον και αµφοτεροι συντηρουνται. v.39 [και] και ουδεις πιων παλαιον ευθεως ϑελει νεον λεγει γαρ ο παλαιος χρηστος χρηστοτερος εστιν. 6 v.1 εγενετο δε εν σαββατω δευτεροπρωτω διαπορευεσθαι αυτον δια των σποριµων και ετιλλον οι µαθηται αυτου τους σταχυας και ησθιον τους σταχυας ψωχοντες ταις χερσιν. v.2 τινες δε των ϕαρισαιων ειπαν ειπον αυτοις τι ποιειτε ο ουκ εξεστιν ποιειν εν τοις σαββασιν. v.3 και αποκριθεις προς αυτους ειπεν ο ιησους ουδε τουτο ανεγνωτε ο εποιησεν δαυιδ δαβιδ οτε οποτε επεινασεν αυτος και οι µετ αυτου [οντες] οντες. v.4 [ως] ως εισηλ- ϑεν εις τον οικον του ϑεου και τους αρτους της προθεσεως λαβων ελαβεν και εφαγεν και εδωκεν και τοις µετ αυτου ους ουκ εξεστιν ϕαγειν ει µη µονους τους ιερεις. v.5 και ελεγεν αυτοις οτι κυριος εστιν του σαββατου ο υιος του ανθρωπου και του σαββατου. v.6 εγενετο δε και εν ετερω σαββατω εισελθειν αυτον εις την συναγωγην και διδασκειν και ην εκει ανθρωπος εκει και η χειρ αυτου η δεξια ην ξηρα. v.7 παρετηρουντο παρετηρουν δε αυτον οι γραµµατεις και οι ϕαρισαιοι ει εν τω σαββατω ϑεραπευει ϑεραπευσει ινα ευρωσιν κατηγορειν κατηγοριαν αυτου. v.8 αυτος δε ηδει τους διαλογισµους αυτων και ειπεν δε τω ανδρι ανθρωπω τω ξηραν εχοντι την χειρα εγειρε εγειραι και στηθι εις το µεσον και ο δε αναστας εστη.

17 6:9 23 ΑΓΙΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΝ 129 µ ς τί ξεστιν το ς σάββασιν γαθοποι σαι κακοποι σαι ψυχ ν σ σαι πολέσαι. κα περιβλεψάµενος πάντας α το ς ε πεν τ νθρώπ 10 κτεινον τ ν χε ρά σου δ ποίησεν ο τως κα ποκατεστάθη χε ρ α το γι ς ς λλη. α το δ πλήσθησαν νοίας κα διελάλουν 11 πρ ς λλήλους τί ν ποιήσειαν τ ησο. γένετο δ ν τα ς µέραις 12 ταύταις ξηλθεν ε ς τ ρος προσεύξασθαι κα ν διανυκτερεύων ν τ προσευχ το ϑεο. κα τε γένετο µέρα προσεφώνησεν το ς µα- 13 ϑητ ς α το κα κλεξάµενος π α τ ν δώδεκα ο ς κα ποστόλους νόµασεν. σίµωνα ν κα νόµασεν πέτρον κα νδρέαν τ ν δελφ ν 14 α το άκωβον κα ωάννην ϕίλιππον κα αρθολοµα ον. µατθα ον κα 15 ϑωµ ν άκωβον τ ν το λφαίου κα σίµωνα τ ν καλούµενον ηλωτ ν. ούδαν ακώβου κα ούδαν σκαριώτην ς κα γένετο προδότης. κα καταβ ς µετ α τ ν στη π τόπου πεδινο κα χλος µαθητ ν α το κα πλ θος πολ το λαο π πάσης τ ς ουδαίας κα ερουσαλ µ κα τ ς παραλίου τύρου κα σιδ νος ο λθον κο σαί α το κα αθ ναι π τ ν νόσων α τ ν. κα ο χλούµενοι π πνευµάτων καθάρτων 18 κα θεραπεύοντο. κα π ς χλος ζήτει πτεσθαι α το τι δύ- 19 ναµις παρ α το ξήρχετο κα το πάντας. κα α τ ς πάρας το ς 20 φθαλµο ς α το ε ς το ς µαθητ ς α το λεγεν µακάριοι ο πτωχοί τι µετέρα στ ν ασιλεία το ϑεο. µακάριοι ο πειν ντες ν ν τι 21 χορτασθήσεσθε µακάριοι ο κλαίοντες ν ν τι γελάσετε. µακάριοί στε 22 ταν µισήσωσιν µ ς ο νθρωποι κα ταν φορίσωσιν µ ς κα νειδίσωσιν κα κβάλωσιν τ νοµα µ ν ς πονηρ ν νεκα το υ ο το νθρώπου. χαίρετε ν κείν τ µέρ κα σκιρτήσατε δού γ ρ µι- 23 σθ ς µ ν πολ ς ν τ ο ραν κατ τα τα γ ρ ποίουν το ς προφήταις v.9 ειπεν δε ουν ο ιησους προς αυτους επερωτω επερωτησω υµας ει τι εξεστιν τω τοις σαββατω σαββασιν αγαθοποιησαι η κακοποιησαι ψυχην σωσαι η αποκτειναι απολεσαι. v.10 και περιβλεψαµενος παντας αυτους ειπεν αυτω τω ανθρωπω εκτεινον την χειρα σου ο δε εποιησεν ουτως και απεκατεσταθη αποκατεσταθη η χειρ αυτου υγιης ως η αλλη. v.11 αυτοι δε επλησθησαν ανοιας και διελαλουν προς αλληλους τι αν ποιησαιεν ποιησειαν τω ιησου. v.12 εγενετο δε εν ταις ηµεραις ταυταις εξελθειν αυτον εξηλθεν εις το ορος προσευξασθαι και ην διανυκτερευων εν τη προσευχη του ϑεου. v.14 σιµωνα ον και ωνοµασεν πετρον και ανδρεαν τον αδελφον αυτου και ιακωβον και ιωαννην και ϕιλιππον και αρθολοµαιον. v.15 και µαθθαιον µατθαιον και ϑωµαν και ιακωβον τον του αλφαιου και σιµωνα τον καλουµενον ηλωτην. v.16 και ιουδαν ιακωβου και ιουδαν ισκαριωθ ισκαριωτην ος και εγενετο προδοτης. v.17 και καταβας µετ αυτων εστη επι τοπου πεδινου και οχλος πολυς µαθητων αυτου και πληθος πολυ του λαου απο πασης της ιουδαιας και ιερουσαληµ και της παραλιου τυρου και σιδωνος. v.19 και πας ο οχλος εζητουν εζητει απτεσθαι αυτου οτι δυναµις παρ αυτου εξηρχετο και ιατο παντας. v.23 χαρητε χαιρετε εν εκεινη τη ηµερα και σκιρτησατε ιδου γαρ ο µισθος υµων πολυς εν τω ουρανω κατα τα αυτα ταυτα γαρ εποιουν τοις προφηταις οι πατερες αυτων.

18 130 ΤΟ ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ 6: ο πατέρες α τ ν. πλ ν ο α µ ν το ς πλουσίοις τι πέχετε τ ν πα- 25 άκλησιν µ ν. ο α µ ν ο µπεπλησµένοι τι πεινάσετε ο αί µ ν 26 ο γελ ντες ν ν τι πενθήσετε κα κλαύσετε. ο α µ ν ταν καλ ς µ ς ε πωσιν πάντες ο νθρωποι κατ τα τα γ ρ ποίουν το ς ψευδο- 27 προφήταις ο πατέρες α τ ν. λλ µ ν λέγω το ς κούουσιν γαπ τε 28 το ς χθρο ς µ ν καλ ς ποιε τε το ς µισο σιν µ ς. ε λογε τε το ς 29 καταρωµένους µ ν κα προσεύχεσθε π ρ τ ν πηρεαζόντων µ ς. τ τύπτοντί σε π τ ν σιαγόνα πάρεχε κα τ ν λλην κα π το α ροντός 30 σου τ µάτιον κα τ ν χιτ να µ κωλύσ ς. παντ δ τ α το ντί σε 31 δίδου κα π το α ροντος τ σ µ παίτει. κα καθ ς ϑέλετε να 32 ποι σιν µ ν ο νθρωποι κα µε ς ποιε τε α το ς µοίως. κα ε γαπ τε το ς γαπ ντας µ ς ποία µ ν χάρις στίν κα γ ρ ο µαρτωλο 33 το ς γαπ ντας α το ς γαπ σιν. κα ν γαθοποι τε το ς γαθοποιο ντας µ ς ποία µ ν χάρις στίν κα γ ρ ο µαρτωλο τ α τ 34 ποιο σιν. κα ν δανείζητε παρ ν λπίζετε πολαβε ν ποία µ ν χά- ις στίν κα γ ρ ο µαρτωλο µαρτωλο ς δανείζουσιν να πολάβωσιν 35 τ σα. πλ ν γαπ τε το ς χθρο ς µ ν κα γαθοποιε τε κα δανεί- ετε µηδ ν πελπίζοντες κα σται µισθ ς µ ν πολύς κα σεσθε υ ο το ψίστου τι α τ ς χρηστός στιν π το ς χαρίστους κα πονηρούς γίνεσθε ο ν ο κτίρµονες καθ ς κα πατ ρ µ ν ο κτίρµων στίν. κα µ κρίνετε κα ο µ κριθ τε µ καταδικάζετε κα ο µ καταδικα- 38 σθ τε πολύετε κα πολυθήσεσθε. δίδοτε κα δοθήσεται µ ν µέτρον καλ ν πεπιεσµένον κα σεσαλευµένον κα περεκχυνόµενον δώσουσιν v.25 ουαι υµιν οι εµπεπλησµενοι νυν οτι πεινασετε ουαι υµιν οι γελωντες νυν οτι πενθησετε και κλαυσετε. v.26 ουαι υµιν οταν καλως υµας καλως ειπωσιν παντες οι ανθρωποι κατα τα αυτα ταυτα γαρ εποιουν τοις ψευδοπροφηταις οι πατερες αυτων. v.27 αλλα αλλ υµιν λεγω τοις ακουουσιν αγαπατε τους εχθρους υµων καλως ποιειτε τοις µισουσιν υµας. v.28 ευλογειτε τους καταρωµενους υµας υµιν και προσευχεσθε περι υπερ των επη- εαζοντων υµας. v.30 παντι δε τω αιτουντι σε διδου και απο του αιροντος τα σα µη απαιτει. v.31 και καθως ϑελετε ινα ποιωσιν υµιν οι ανθρωποι και υµεις ποιειτε αυτοις οµοιως. v.33 και [γαρ] εαν αγαθοποιητε τους αγαθοποιουντας υµας ποια υµιν χαρις εστιν και γαρ οι αµαρτωλοι το αυτο ποιουσιν. v.34 και εαν δανισητε δανειζητε παρ ων ελπιζετε λαβειν απολαβειν ποια υµιν χαρις [εστιν] εστιν και γαρ οι αµαρτωλοι αµαρτωλοις δανιζουσιν δανειζουσιν ινα απολαβωσιν τα ισα. v.35 πλην αγαπατε τους εχθρους υµων και αγαθοποιειτε και δανιζετε δανειζετε µηδεν απελπιζοντες και εσται ο µισθος υµων πολυς και εσεσθε υιοι του υψιστου οτι αυτος χρηστος εστιν επι τους αχαριστους και πονηρους. v.36 γινεσθε ουν οικτιρµονες καθως [και] και ο πατηρ υµων οικτιρµων εστιν. v.37 και µη κρινετε και ου µη κριθητε και µη καταδικαζετε και ου µη καταδικασθητε απολυετε και απολυθησεσθε. v.38 διδοτε και δοθησεται υµιν µετρον καλον πεπιεσµενον και σεσαλευ- µενον υπερεκχυννοµενον και υπερεκχυνοµενον δωσουσιν εις τον κολπον υµων τω γαρ αυτω µετρω ω γαρ µετρω µετρειτε αντιµετρηθησεται υµιν.