5652_2

Transcript

1 5652_2 The physical item is part of Aristotle University of Thessaloniki Libary Collection. This digital representation of the original is made available to the public, under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International License.

2 ΕΤΟΣ ΤΡΙΑΚΟ ΣΤΟΝ ΤΕΤΑΡΤΟ». ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΤΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ ΔΙΑ ΤΟ ΒΙΣΕΚΤΟΝ ΕΤΟΣ ΚΑΤΛΣΤΠΜΑΤΑ ΤΩ» ΤΕΚΝΩ» ΑΝΛΡΕΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ* : " ι 1872

3 iqv-. -1*1 V, / rtfi f Alt! της κτίσεως ταϊακόϊ^ο», καταμίιώϊτ^ομτ,κοντχ. Από τής αυτής κατά φυς'ΰλβτέτί^.^^ Από τής αυτής καθ vfi^jro,jdi 1 Από τοϋ κατακλυσμού...." Από τής πυργοποιιας... Από τής κτίσεως Ρώμης. *... Από τής μοναρχίας Ελλήνων έττ. Αλεςάνορτυ... Από τής ΰποοουλώσε'υς τής Έλλάοος ύπό τών 'Ρωμαίων.. Από τής μοναρχίας 'Ρωμαίων έπι Αύγουστου... Από τής κτίσεως Κωνσταντινουπόλεως... Από τής κτ!σεο>ς Βενετίας Από τής μοναρχίας των Γάλλων..... Αϊτό τού Μωάμεθ, κατ Οθωμανού; Σελην ετη... Από τοΰ αύτοό, καθ ήμας (άρχ. τή 27 Φεβρουάριου.)... Από τής έφευρέσεοις τοΰ χαρτιού... Από τοΰ χωρισμού τών Εκκλησιών έπΐ Λέοντας θ'. Πάπα 'Ρώμης και Μιχαήλ Κηρουλαρίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως Από τής 'Ροοσσικής Αυτοκρατορία;... Από τής εΰρέσεως τής Ναυτικής πυςίνος....»» τής πυρ'τιοος...» «τής τυπογραφίας.... Από τής άλώσεως Κωνσταντινουπόλεως Οπό Μωάμεθ τοΰ Β', τώ Από τής άνακαλύψεως τής Αμερικής Από τής εΰρέσεως τοΰ ταμβάκου (καπνόν)... λπο τοΰ νέου ημερολογίου liti τοΰ ΓΙάπα Γρηγορίου ΙΓ.. Από τής εΰρέσεως τοΰ βαρομέτρου......»» τοΰ θερμομέτρου Από τής ίϊ οΰσεως τής Κρή-.ης. Από τής Γαλλικής έπαναστάσεως... Από τής πτώσεοις τής Βενετικής Δημοκρατνρίας... Από τής εΰρέσεως τοΰ άτμοΰ... Από τοΰ θανάτου Ναπολέοντος Α. Από τή; ά/εςαρτησία; τής Έλλάοος.... Από τής εΰρέσεως τοΰ τηλεγράφου... Από Γ ε οι ρ γ ί ο υ Α. Βασιλόως τών Ελλήνων... Από τής ένιΰσεως τής 'Επτάνησου μετά τής Έλλάοος.. a ja a & a fc a s a fc g ^. * a? a? B M 2 S M 5 S & & 0 s

4 Τοϊ ROPOMJIAA. 3 ΠΑΣΧΑΛΙΟΝ του βιςεκτθυ έτους Ίνοιχτιωνος έτος ιε'. Ήλιου Κύκλοι.ς '. Σελήνη; Κύκλοι η'. Σελήνης θεμέλιον α. Κρεωιραγίας ήαέρα. νη. Το Τριώο ιον &oyz\αι Φεβρ. ς. Εωθινόν ε'.ίΐ/ος -κλ. α'. Ή Άποχρέω Ψεβεουαοίου χ. Ό Εϋχγγελίϊμλς, τό» Σϊββύ'.υ) της ο. εοθομα*ιο;. Νομικον Φάσ/.α, Απριλίου ιε*. Λατίνων Πάα*/α, Μ?ρ;ίου :6#. Το "Αγιον ΠΑΣΧΑ, Απριλίου ir'. Η Ανάληψις, Μαίου κε*. ΊΙ ΙΙεντ/,κοστή, Ιουνίου ο. Των Αγίων Πάντων, Juv'tt ια. II νηστεία των Αγίων Αποστόλων, ήμέραι ιζ. II μν'ημη αυτών f αέρα Πέμπτή. Παραμονή των Χριστουγέννων, ήμερα Κυριακή. -^ϊοο ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΥ. ΕΟΡΤΠ ΕΘΝΙΚΗ. 25 Μαρτίου. 'Η ανεξαρτησία τής 'Ελλάδος. ΕΟΡΤΑΙ ΒΛΣΙΛ1ΚΑΙ. 23 Απριλίου. Τό δνομα τής Α. Μ. τοΰ Βασιλέως. 12 Δεκεμβρίου. Τά γενέθλια Αυτοΰ. 11 Ιουλίου- Το δνομα τής Α. Μ. τής Βασιλίσσης. 22 Αύγουστου. Τά γενέθλια Αυτής. 21 Μαίυυ. Τό δνομα τής A. Β. Υ. τοΰ Διαδόχου. 21 Ιουλίου. Τά γενέθλια Αύτοΰ. ΕΟΡΤΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ!. Καθ ας tier εργάζονται εις τά ύηρύσια Γραφεία. 1. Νέον έτος. 2. θεοφάνεια. 3. Ευαγγελισμός. 4. Μεγάλη Παρασκευή καί Σάββατον. 6. Κυριακή καί Β* τοΰ Πάσχα. 6. Πεντηκοστή. 7. "Αγιος Γεώργιος. 8. Ανάληψις. 9. "Αγιοι Απόστολοι. 10. Κοίμησις τής Θεοτόκου. 11. "Αγιος Δσμήτριος. 12. Αί οΰο ήμέραι των Χριστουγέννων.

5 4 ΚΑΖΑΜΙΑΣ HINAS ΤΗΣ ΑΝΑΧΩΡΗΣΕΩΣ ΤΩΝ ΤΑΧΓΔΡΟΜΩΝ ΤΗΣ ΞΗΡΑ! ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ ΑΤΜΟΠΛΟΙΩΝ. Μ. ΤΩΝ ΤΑΧΥΔΡΟΜΩΝ ΕΞ ΑΘΗΝΩΝ. ΣΗ.Μ. Αί ήμε ραι τής Ιοίομάοος οιακρίνονται Six των άλφαότ- τικών στοιχείων, π. χ. ή Κυριακή οιά τοΰ Α. ή Δεύτερα οιά :}, Β. ή Τρίτη Οιά τοΰ Γ. ή Τετάρτη οιά τοΰ Δ. ή Πέμπτη οιά ά 1. ή Παρασκευή οιά τοΰ 'Γ. το Σάοοατον οια τοΰ Ζ. 1) Όκτάκις τής ημέρας οια Πειραιά, ήτοι τρίς Π. ϊ καί πεντάκις Μ. Μ. 2) Έκάστην Β. Γ. Δ. Ε. Τ. και Ζ. οι Ελευσίνα, Μέγ* ρα, Κόρινθον, "Αργος, Ναύπλιον, Ζάχολην, Άκρατα /, Αίγιο καί Πάτρας. 3) Έάσττην Β. Δ. Ε. καί Ζ. Δια Τρίπολιν, Σπάρειρ, Γύθειον, Λιμένιον, Λεοντάριον, Νησίον, Καλάμας, Kuiwpw σίαν, Καρώταιναν, Καλάβρυτα, Θήβας, Χαλκίδα, Λεβαόώ Κυνουρίαν, Λαμίαν, Καρπενήσιον, "Αμφισσαν, Λοιοορ!*»1 Γαλαςείδιον,. Ναύπακτον, Μεσολόγγιον, Αϊτωλικό ν, 'Κ:' χόν, 'Αγρίνιου, Άμοιλοχικόν "Αργος, Βόνιτσαν, "Δ«Αεο/νίδιον, Μωλάους, Έπιδ. Αιμηράν, Άλιβέρίον, KicuW Κώμην, Άγ. "Αννην καί Ξηρο /ώριον. 4 ) Έκάστην Β. καί Ε. Δια Κρανίοιον, Έρμιδνην, H ταλίδι, Κορώνην, Μεθώνην καί τούς Δήμους τής Πελοποπί σου και τής Στερείς Ελλάδος, συμπεριλαμβανομένων <ι των νήσων Σκιάθου, Σκοπέλου, Σκόρου καί Σπετσών. 5) Έκάστην Γ. καί Τ. διά τούς δήμους τής Αττική 0) Έκα7ην Β. οι "Αρταν, Ιωάννινα, ΛάρισσανκαΐΒώ Σ1ΙΜ- Διά τήν Επτάνησον ίοε Δρομολόγιο-, ελλ άτμνκιντ);»

6 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 5 B'. ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΑΤΜΟΠΛΟΙΩΝ. Έκ Πειραιώς εις Σύρον. Δίς τής εβδομάδος, άνά πάσαν Τρίτην, ώραν 6 Μ. Μ. Μι Παρασκευήν, ώραν 8 Π. Μ. (επιστρέφει δ έκ Σύρου έκάστην Τετάρτην τό εσπέρας και έκάστην Κυριακήν τό πρωί). Γραμμή Πελοπόννησου. Μεταξύ Σύρον, Πειραιώς xal Ν. Κόρινθόν άνα πάν \ δεκαπενθήμερον. Άπο Σύρον Σάββατον, ώραν 6 Μ. Μ. Διά Πειραιά, εκ οε Πειραιώς Δευτέραν, ώραν 6 Π. Μ. Διά Πόρον, "Γοραν, Σπέτσας, Ναύπλιον, Κύθηρα, Γύθειον, Καλάμας, Πύλον (προςέγγισις εις Πρώτην), Κατάκωλον, Ζάκυνθον, Κυλλήνην, Άγ. Σώστην, Πάτρας, Ναύπακτον, Αίγιου, Βιτρινίτζαν, Γαλαζείδιον, ' *Α;;.ιρισαν και Νέαν Κόρινθον. Έκ ok Ν. Κόρινθου αποπλέει Πέμπτην, ώρ. 9 Π. Μ. Γραμ.μ.ή Άργολικοΰ κόλπου. Μεταξύ Σύρου, Πειραιώς xal Νανπ.Ιίου άνα π&ν δεκαπενθήμερον. Άπο Σύρον Σάββατον, ώραν 6 Μ. Μ. διά Πειραιά, έκ οε Πειραιώς Δευτέραν, ώρ. 6 Π. Μ. διά Πόρον, "Γοραν, Σπέτιας καί Ναύπλιον. Έκ δε Ναυπλίου άποπλέει Τρίτην, ώρ. 2 Π.Μ. (Προσέγγισες κατά τό θέρος εις Αίγιναν). Γραμμή Επτάνησου. Μεταξύ Ν. Κόρινθόν και Κέρκυρας άνα πάσαν έθιhij/άύα. Άπό Ν. Κόρινθον Κυριακήν Μεσημβρ. διά Πάτρας, Ζά^

7 6 ΚΑΖΑΜΙΑΣ κυνοον, Κεφαλληνίαν, Παςοΰς καί Κέρκυραν. Έκ οβ Ktpxi* ρας άποπλέει Τρίτην, ώρ. 5. Μ. Μ. Γραμμή Κορινθιακού Κόλ.που. Λϊεταςυ Πατρών xal Ν. Κόρινθου άνα παν dextt πενθήμερον. *Ατο Πάτρας Σάββατον, ώρ. 8 Π. Μ δια Ναύπακτος Αΐγιον, Βιτρινίτσαν, Γαλαξείδιον, Άμφισαν καί Ν; Κάρινήι, Λ κ δέ Ν. ΚορίνΟου άποπλέει Πέμπτην, ώραν 9 Π. Μ. Γραμμή Καλαμακίου. Μεταζν Πειραιώς xal Κα.Ιαμαχίον} θΐς τής εΰίομάόοζ. Άπό Πειραιά εις Καλαμάκιον έκάστην Κυριακήν ωρ,! Π. Μ. καί Πέμπτην, ώρ. 1 lji Π. Μ. επιστρέφει οε i'r Οημερόν. Γραμμή Ακαρνανίας. Μεζαζυ Παΐ( ώ* ^ Ζαθ/ςοας, Λευχάθος xal Ίθάχτ)( άνα πάσαν ίβόοιιάθα. Την μεν Αλ εβδομάδα. Από Πάτρας Παρασκευήν, ώρ.ί Π, Μ. Δι "Αγ. Σωστήν, Αστακόν, Μύτικα, Ζαβέρδαν, Α?/ κάσα, Ιθάκην καί Πάτρας. Τήν δε Vj. εβδομάδα. Από Πάτρα; Πέμπτην, ώι. II Μ. Μ. δι ΊίΙάκην, Λευκάδα, Ζαβέρδαν, Μ.τικα, Άστε*'.' "Δγ. Σωστήν καί Πάτρας. Γραμμή Κυκλάδων Αητών. Μεταξύ Σύρου, xal Κυχ.Ιάδων Νήσων. Κατά δεκαπενθημερίαν. Από Σύρον Τετάρτην διά ί ρον,νάςον, Ίον, Θήραν, καί επιστρέφει είς Σύρον τ εποαέντν. Κατά σεκαπενθημερίαν, Από Σύρον Παρασκευήν ι Σέριφον, Σίφνον, Μήλον, καί επιστρέφει εις Σύρον" έπομένην.

8 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ.^ 7 Γραμμή Ευρωπαϊκής Τουρκίας. ΜεΖαζυ Σύρου, Πειραιώς, τον Εύβοΐχοΰ χαΐ Παγαααίου χύχπου, Μακεδονίας χαΐ Θράκης άνά xdr δεκαπενθήμερον. 'Από Σύρον (προσέγγισις εις Κύθνον το εαρ) Τετάρτήν, ώρ. 8 Π, Μ. διά Πειραιά. Έκ δέ Πειραιώς Πέμπτην, ύρ. 6 Μ. Μ. δια Άλιβέριον, Χαλκίδα, Λιανήν, Άταλάντην, (προσέγγισις εις Αιδηψόν τό θέρος) Στυλίδα, Ώρεόν, Ν. Μιζέλην, Βώλον, Σκιάθον, (προσέγγισις εις Σκόπελον) Θεσσαλονίκην» Καβοάλχν, Πύρτο-Λαγω, Δαροανελλια, Καλλίπολιν καί Εωνσταντινούπολιν. Έκ δε Κωνσταντινουπόλεως άπο- «λέει Πέμπτην, ώρ. 4 Μ. Μ. Γρ α μμή Πειραιώς. Μεζαζυ Σύρου και Πειραιώς άνά παν δεχαπενθήμερον. Από Σύρον Τετάρτην, ώρ. 8 Π. Μ. δια Κέαν καί Πειραιά. Εκ δέ Ιίειραιώς Παρασκευήν, ώρ. S Γ1. Μ. διά Κέαν καί Σύρον. Γραμμή Άοιατικής Τουρκίας. ' ΜεζαΙυ Σύρον, Χίου, Σμύρνης καί Κωνοζανζινουπύ.Ιζως άνά παν δεκαπενθήμερον. Από Σύρον Τετάρτην, ώρ. 8 */., Π. Μ. διά Τήνον, Χίον, Σμύρνην, Μιτυλήνην, Μπαμπάν, Τένεδον, Δαρδανελλια, Καλλίπολιν καί Κωνσταντινούπολιν. Έκ δέ Κωνσταντινουπόλεως άποπλέει Τρίτην, ώρ. 4. Π. Μ. Γραμμή yανδρου. Μεζαξυ Σύρου, Τήνου καί Λνόρου άνά ~άν δεχαπενθύμμερον. Ί * Άπό Σύρου, Κυριακήν, ώρ, 7. Π. Μ. διά Τήνον καί "Ανδρον. Έξ Άνδρου δε άποπλέει Κυριακήν, ώρ. 1 /3 Μ. Μ. διά Τήνον χαί Σύρον. ΣΠΜ. Ά πό τη; 1 Απριλίου, μέχρι τής 30 Σεπτεμβρίου το άτμίτλοιον θέλει προσεγγίζει εις τήν πόλιν τής "Ανδρου, άπό οι τής * Οκτωβρίου μέχρι τής 3ί Μσριίου είς Γαύριον.

9 8 KA.ZA.MIAS Γραρμιή Μυχώνου. Μεταξύ Σύρον, Τήνον χαϊ Μυχών ον άνά π&ν ύε~ χαπενθήμερον. Από Σύρον, Κυριακήν, ώρ. 7 Π. Μ. oil Τήνον καί Μύχωνον. Έκ Μυχώνου δε άποπλέει Κυριακήν, ωρ.!1 Π. Μ, δια Τήνον καί Σύρον. Γ. ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ (έχ Πειραιώς). 1. Εις Δαρδανέλλια, Καλλίπολιν, Κωνσταντινούπολή, Βάρναν, Σουλινάν, Τούλτζαν, Γαλάζιο /, Jβραΐλαν, Ινέμπολιν, Σίνώπην, Σαμψοϋντα, Κερασοϋντα καί Τραπεζοΰντα, τήν Πέμπτην έκάς-ης εβδομάδας. 2. Εις Θεσσαλονίκην, τήν Πέμπτην όκάστη; εβδομάδας. Τα γράμματα ρίπτονται εν τοΐς γραμματοκιβωτίου καί ι! εφημερίδες παραλ.αμβάνονται τήν προτεραίαν. Παρατείνεται δε ή παραλαβή καί μέχρι τή; πέμπτης Π. Μ, αν το εκ Μασσαλίας ' ατμόπλοιο1/ τ,οάαη μετά τήν μεσημβρίαν τοΰτο αναγγέλλεται δια εΐδοποιήσεως έξωθεν τοΰ τ.ιραούρου τής παραλαβής. 3. Εις Μεσσήνην, Μελίτην, Παλέρμον, Νεάπολιν, Κιβιτιβέκιαν, Λιβόρνον, Γένοβαν καί Μασσαλίαν, άπ ευθείας τήν Παρασκευήν έκά7ης έβδομάδος. Γίνονται δεκτά γράμματα δι λα τα έξωτεριχα μέρη. 4. Εις Σμύρνην (διά Σύρου), Μιτυλήνην, Δαρδανέλλ'.ε, Καλλίπολιν καί Κωνσταντινούπολιν, τήν Πέμπτην έκάστηί δεκαπενθημερίας. Τά γρά,μματα ρίπτονται εν τοΐς γραμματοκιβωτίου μέ ypi τής 2 /, ώρας, αί δε εφημερίδες παραλαμβάνοπ»! μέχρι τής 2 Μ. Μ. 5. Είς Σύρον δια τοΰ 'Ελληνικού καί έκεΐοεν δια τον» Γαλλία; άφικνουμένου καί άναχιοροϋντος Γαλλικού εις Σιιίρ νην, 'Ρόοον, Μυρσίνην, Άλεξανορέταν, Λαοδίκειαν, Τρίπολη Βηρυττόν, Ιόπην, Αλεξάνδρειαν καί Πορτ-Σαίδ τήν Τριττρ δκάστης δεκαπενθημεοίας. Τ4 γράμματα ρίπτονται εν τοΐς γραμματοκιβωτίου ρι*

10 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ypt της 3 'It ώρας, αί δε εφημερίδες παραλαμβάνοντα* μέ/pt τής 2 i/i Μ. Μ. SUM. Οί Οέλοντε; ν άπελθωσιν εις Παρισίους δυναντχι λοηνό,ν να πληρώσωσι τον ναύλον τού σιοηροορόμον αττο Μασσαλίας βίε ΙΙχρισ'ους. Δ\ ΤΩΝ ΑΥΣΤΡΙΑΚΩΝ (έκ Πειραιώς). 1. Εις Κρήτην, Κύθηρα, Ζάκυνθον, Κεφαλληνίαν, Κέρκυραν, Λευκάδα, Πάτους, Πρέβεζαν, Άντίβαρι, Αυλώνα, Δυρρά /ιον, Βρίνδισι, Αγκώνα, καί Τεργέστην (διά Σύρου) τό Σάββατον έκάστης έβδομάδος. Τα γράμματα ρίπτονται έν τοϊς γραμματοκιβωτίοις μέypi τής 3 ώρας, αί δε εφημερίδες τιαραλαμβάνονται μέχρι τής 2 /Λ Μ. Μ. ακριβώς. Σημ. Γίνονται οε/.τά γράμματα οι ολα τά Ιςωτερικα μέρη. 2. Εις Αλεξάνδρειαν (διά Σύρου καί Κέρκυρας) τό Σάββατον έκάστης έβδομάδος. Τά γράμματα ρίπτονται έν τοϊς γραμματοκιβωτίοις μέχρι τής 3 ώρας, αί δε εφημερίδες παραλαμβάνονται μέχρι τής 2 /2 Μ." Μ. 3. Εις Σμύρνην, Μιτυλήνην, Τένεδον, Δαρδανέλλια, Καλλίπολιν, Κωνγαντινούπολιν, Τραπεζοΰντα, Σαμψοΰντα, Σινώπην, Ινέμττολιν, Πύργον (Βουργ άς), Βά ρναν, Σουλ.ιναν, Τούλτζαν, Γα/ άζιον, ϊβραΐλαν, Κωνστάντσαν καί Οδησσόν (δια Σύρου) την Τρίτην έκάστης έβδομάδος. h. Εις Βώλον, Θεσσαλονίκην, Καβάλλαν καί Πόοτο-Λανί) την Τρίτην έκάστης δεκαπενθημερίας, άρχομένης τής πρώτης αναχωρήσεως από τής 4 Ιανουάριου. Τά γράμματα ρίπτονται έν τοϊς γραμματοκιβωτίοις μέ'/ρι τής 3 ώρας, αί δέ εφημερίδες παραλαμβάνονται ώς άνω. ΣΙΙΜ.Ή συγκοινωνία τοΰ Δουνάβιο.ς οιακόπτεταιεν ώρα χειμώνος. 5. Εις Αλεξάνδρειαν, (διά Σύρου καί Σμύρνης) την Τρίτην εκατης δεκαπενθημερίας, άρχομένης από τής Κ Ιανουάριου. Τα γράμματα ρίπτονται έν τοϊς γραμματοκιβωτίοις μέλι* ~ύί 3 7* ώρας, αί δε έφημερίδες παραλαμβάνονται ίε/ρι '*ήί 2 % Μ. Μ. ακριβώς, 9

11 10 ΚΑΖΑΜΙΑΣ 6. Εις 'Ρόδον, Kuicpov, Βηρυττόν, Καϊάφαν, Ίόττην, χιΐ Άλεςανδρέταν, (δια Σύρου χαΐ Σμύρνης) τήν Τρίτην έκάστης δεκαπενθημερίας, άπό τής 11 Ιανουάριου. Tfc γράμματα όίπτονται έν τοϊς γραμ.ματοκ.βωτίοις μέχρι τής 3 V* ώρας, αί δε εφημερίδες παραλαμβάνονται μέχρι τή; 2 7< Μ. Μ. ακριβώς. ΝΑΥΛΟΙ ΕΠΙΒΑΤΩΝ ΕΠΙ ΤΩΝ ΑΤΜΟΠΛΟΙΩΝ ΑΠΟ Π El PA I Σ. ά. ΤΩΝ ΕΛΛΙΙΝΙΚΩΝ. Θέσι L β'. Γ'. Θέτις * Λ. Β*. γ' ΔιΑ δραχμαί Λ.4 ρα/μαί Καλαμάκιον Χαλκίδα Αίγιναν 7 5 3; Λ ίν.ν/,ν Πόρον Αταλάντη-/ ί'όοαν Λίδν.ν,ν η Σπέτσας η 10 6 Στνλίοα Γίαύπλιον Ωρεόν ΓύΟειον ΙΙελατγίαν Καλάμας Βώλον Πύ'λον Σκιάθον Κατάκωλον Σκόπελον Ζάκυνθον Λ τ τάκον Κυλλήνην Μύτικα Αγ. Σώςτ,ν Ζαοέροαν Πάτρας αλαιοχαλιάν Ναύπακτον Σύρον Αίγιον Κύθνον Βιτρινίτζαν Κέαν Γαλαξείδιον Τήνον Αμ.φισοαν Ανδρον Αλιβέριον Μύκωνον

12 ΤΟΤ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. it 9 θέσις Α. Β\ Γ\ βέ«< λ. Β'. Διά Δρα/μίΙ Διά ΔρβχμαΙ "Πάρον Σμύρνην Νάξον 2S 18 10: Χ-Γον ϊον Μονεμβασίαν Θήραν Λ'ωνίΉον It ΣέρΜαν Κύ&γρα Σίφνον Κεφαλληνίαν Μήλον Ιθάκην Κωνς αντινού~ Παξού; Καλλίττολιν Κέρ/Λίραν Δαρδανέλλια ΓΙόρτί-Λαγώ Τένεδον Καββάλαν Μιτι/ληνην Θεσσαλονίκην C. ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΥΣΤΡΙΑΚΩΝ. ΤΩΝ ΓΑΛΛΙΚΩΝ. ΤΩΝ ΑΓΣΤΡΙΛΚΩΝ. Θέτεις Α. Β'. Γ\ Δ'. Α. Β'. Γ\ Διά φράγκα φιορίνι» Ά λ ε ξ ά ν ο ρ ε. * ν ,25 74,75 22, Αλιςανορέταν Βάρναν V ,50 54,25 16,- Βηρυτόν ,30 29, Γνλάζ'.ον ) ,75 23,50 Δαρδανέλια ,50 29,75 7,50 Θεσσαλονίκην 11!) , !) 9,- Μοραΐλαν 2)ο ,75 24, Ί-'έμτολιν ,25 47,50 Ίόπην ,- Καλλίστολιν ,50 30,75 7,50 Κερασοϋντα Κ'.ο'.ταοεκιαν KoJvravT.vouit ,50 37,25 10,- Λαοΐί/.ειαν Λ'.βόρνον 2(/ Μασσαλίαν Μεσσήνην 136 1( Μιτυλήνην 88 6> ,50 28, 6,50 Νεάιεολιν

13 12 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Θέσις L β'. τ'. λ'. Α. Β'. τ'. Δίΐ φράγκα φιορίνια Πίνορμον Ιΐόρτ-Σαίδ 'Ρόδον ΙΌ,- Σαμψοΰντβ ,- 20, 2*ν<ϋπην ,50 60,73 48,50 Σμύρνην , Σουλινάν 2Ί , ,50 Τούλτζαν ,50 69,23 22,50 Τρατιεζνϋντβ ,75 73,50 22,- Τρίπολιν 3ο ί *Α ' ,- 33, 73,- 51,23 23,- Άργοοτόλιον. «37,- 26, ,- Βρίνδιαι... 71,23 49,73 23,- Βουργά; (Μαύρη Οάλατσα). 70,30 52,75 15,- 29, ,- 67, ,- Ζάκυνθον.. 32, Καοιλλαν * # C ,- Κέρκυραν... 44, Κρήτην ,75 5,50 13,23 Κύπρον... 69, Κωνστάνιαιν. # β 86,7ο Λευκάδα ,- Μεγλίνην (Δαλματία) 79, ,- Όοητοόν ,25 23,- Ορίου (Μαύρη Οάλαααα).. ψ 101,50 69,75 20,30 ΙΙαςού;... 47,25 35, 46,50 Πόρτο-Λαγώ. 35, ,- Ιέρέοεζαν... 44, ,- Συοον..., 3 7ο 1,75 Τένεδον... 42,50 29,- 7,- Τειγέατην.. 103,- 76,50 39,- Χίον ,50 15,- 6,- ΣΙΙΜ. *Π τιμή τής τροφής των έτι fji-.i5ν τη; r.suιτης καί της *> τέρας 6εσεως των τε Γαλλικών καί A J77S ΐν.ών ιυμτ εκλαμβάνεται ε'ί τόν ναύλον, ως χαΐ της κλίνης ζ ιιοτα ηλικίας j Zjo μέχρι οίχ* ίϊΰν πλήμνου»! τ4 ήμιαυ τίμημα τής θέαεω; καί τής τροπής.

14 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ 13 Κλίμαξ του νέου περί χαρτοσήμου Νόμου ΡΙΤ'. Λυξων άριομδς κλάβεων Δ:ατ(μη7. χαρτοσήμ. ά: ίας Αυςων άριβμας κλάτεων Δχατίμηα. χχρτοσήμ. άξ[α( έ'ως Λρ. Λ. εως Δρ. Λ Δ? Δρ ο ο _ col moo ο G00 G () _ Οοοο _ Go G οι G ίί οο QOO ' οο Ιϋο οο 80 «

15 14 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Αΐξων κλίσεων Αυξων Δι*τίμηβ. χ^ρτοαήμ.άζίας άραρ,ις. ι ελάσεων ΔιατΙμην. χαρτοσήμ.ίξ!»; λττ4 έως ΔΡ Λ. Ά τα εως Δ? Α !001Δρ Δρ Μ ιοί ϊ 30 8* H ιοί ' !) U I Αυςων Διατίμηαίς χαρτοσήμου hzw- Δ.ατ vj. r τ:ς y οι το ζ ήαον αριθμός τάςεως ίζϊ των αριθμό; τάςεως ζζ: των %λάσ»ων έ»χτορ'.κων εγγράφων χ/.άσε ον έμτορ'./ων έγγ,άφων Λζά εως Δρ. Λ. *" zh έως Λ.! 1 11 Δρ Γ50:;1 Δ= _ οο _ H " *> ; Μ () C

16 Αυξων αοιθμύς κλάδων Διζτίμτ,σ-.ς χαρτοσήμου τάξεως άπί τών έμήοριχων έγγραφων TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 15 Λΰξων?ι9μ&ς χλάσεων Διατίμησες χαρτοσήμου τάξεως έπϊ των έμ ορ'.χών εγγράφων 1 i λ-6 εο>ί ΔΡ Λ Άτ.ί εως Δρ. Λ Δρ Δο ' , « ' , ()0ΐ () ) , ) ΜϋΟΐ < '.) ' ? Οί ο

17 16 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΑΚΡΙΒΗ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ. Μετά βροχερόν φθινόπωρου καί γλυκόν χειμώνα επεται άνοιςις ψυχρά καί ξηροί, καί άργεΐ πολύ ή βλάστησες των (ρυτών. Μετά βροχερόν θέρος επεται ττον.ίι οριμϋς χειμών, καθότι ή γενομένη άναθυμίασις άφαιρεΐ εξάπαντος πολ.ΰν θερμότητα ex τής γης. "Αν βρέξη πολύ τον Μ«ον, Οά εχωμεν ολίγα; βροχάς τον Σεπτέμβριον. "Οταν οί γερανοί καί ά/,λα οιαβζτικά πτηνά φαίνωνται πολλά ενωρίς τό φθινόπωρου, προμη νύουσι δυνατόν χειμώνα, οιότι ή αφιξίς των είναι άτ.όοειςι;, δτι ήρχισεν ήοη εις τά βόρεια μέρη. *Αν ό άνεμος φυσά από τά νοτειοουτικά μέρη τό θέρος ή τό φθινόπωρου, καί τό θερμό μετρον χαμηλόνη, πρέπει νά προσμένωμεν πολλ.ήν βροχήν. Οταν ό χειμών ήναι πολί) βροχερός, ό ενιαυτός θέλει ειαθαι άκαρπος. Μετά αύς-ηρόν φθινόπωρου, ό χειμών είναι άνεμώϊη;. θά εχωμεν άνεμον, όταν ό ήλιος άνατέλλη ωχρός καί μίνη ερυθρός μέ πολλά μεγάλον δίσκον, καί ό ουρανός ήναι χόκ/ι *ος προς βορράν' όταν τά σύννεφα φεύγωσιν ελ.αφρώς ή φαί νωνται αιφνιοίως πρός τό νότιον ή τό δυτικόν μέρος προ πάντων τό πρωί* όταν ή σελήνη φαίνηται μά/.λ,ον ερυθρά' όταν τά θαλάσσια πτηνά συνενοϋ /ται καί περιπατώσιν εις τόπαρα θαλάσσιον την πρωίαν. θά εχωμεν ψύχος καί πάγον, όταν αί άγριαι χήνες καί άλλα διαβατικά πτη-νά φαίνωνται προ τού καιρού των, τά μικρά πτηνό συνενούνται κατ άγέλας, ό δίσκος τής σελ.ήνης φαίνηται λαμπρός, Ο ουρανός λάμπη από άστρα, μικρά σύννεφα κινωντγ. χαμηλά πρός βορράν, ϋπάρχη λεπτή χιών καί τά (σύννεφα συσσωρεύωνται ώς βράχοι, καί όταν τό θέρος ήναι βροχερή χαι κρύον. "Οταν πίπτη πολλή χιών με νότιον άνεμον οιαλύί* ται ό πάγος. θά εχωμεν κα'λόν καιρόν, όταν ό ήλιος άνατέλλη καθαρό;, εις καθαρόν ουρανόν, τά σύννεοα, άτινα τον περικ.υκλοϋσιν εί την ανατολήν του φεύγωσι πρός ουσμάς, εχη πέριξ αυτού ταχτικόν τινα κύκλ ον, καί τελ.ος, όταν ούη εντός ερυθρών συννε <ρων όταν αί κηλίδες τής σελήνης φαίνωνται αρκετά χαί ό κ

18 ΤΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 17 Λιος, της λάμπη τρεις ημέρας προ τής μεταβολής της εις πανσέληνον. Προς οέ όταν αί μυΐαΐ παίζωσιν εις τον αέρα καί αί σιρήκες συσσωρεύωνται το πρωί καί αι άοάχναι ααίνωνται εις τον ά:ρα Ό ξηρές καί ψυχρός χειμών με νότιον άνεμον, ή βροχερά άνοιςις, καί αί μεγάλαι έν αυτή θερμότητες χωρίς άνεμον, αί μεμολυσμέναι αναθυμιάσεις εις τόν αέρα, τά κατά τό θέρος πολλά έντομα, προμηνΰουσι νοσηρούς καιρούς, τούς οποίους εύχεται ό Καζαμίας του Κοροιιη.Ια νά μή ΐοήτε, καλοί αγορασταί του> κατά τό Δρ ερςχελοτ ΠΡΟΓΝΩΣΤΙΚΟΝ ΑΙΩΝΙΟΝ ΤΟΤ ΚΑΙΡΟΥ. 'Ear 7) Νέα Σε.Ιήνη ή το πρώτον τέταρτον ή ι) Παννέ.Ιψος ή το τελευταΐυν τέταρτον ) Hr μία των <ράvtoir τούτων συμπέσμ Μεταξύ μεσονυκτίου καί τής 2 ύρ. τής πρωίας κατά μέν τό θέρος, καθ όλον τό τέταρτον επικρατήσει ώραΐος καιρός' κατά όέ τόν χειμώνα, καθ όλον τό τέταρτον επικρατήσει σκόρον ψΰχος, εκτός εάν ό άνεμος πνέη νοτίως ήίυτικώς. Μεταξύ 2 καί 4 top. Π. Μ. τό θέρος, ψΰχος μ.ετά πολλών ράγόαίων βροχών* τόν χειμώνα, χιών καί τρικυμία. Μεταξύ 4 καί 6 ώρ. Π. Μ. ΙΙροχή πάντοτε. Μεταςύ G καί 8 όύρ. Π. Μ. τό θέρος, άνεμ.ος καί βροχή* χειμώνα, καιρό: τρικυμ.ιώδης. Μετας-ό 8 καί 10 ώο. Π. Μ. τό θέρος, καιρός μεταβλητός" τον χε'μωνα, ψυχρά βροχή άν ό άνειν.ος πνέη όυτικώς, χιών ν ντνεη άνατολικώς. 1 Μεταζυ 10 καί 12 ώρ. Π. Μ. τό θέρος, συνεχείς ραγοαΐαι βροχαί τόν χειμώνα, ψυχροί καί σοοόροί άνεμοι. Απο τής 12 ώρ. τής μεσημβρίας μέχρι τής 2 Μ. Μ. τό ερο:, βροχερός καιρός* τόν χειμώνα) χιιύν ή βροχή. 2

19 18 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Μεταξύ 2 καί 4 ώρ. Μ. Μ. τό βίρο;, καιρός μεταβλητί τόν χειμώνα, ώραΐο; και γλυκύ; καιρό;. Μεταξύ 4 καί 6 ώρ. Μ. Μ. καιρό; ώραΐο; πάντοτε. Μεταξύ 6 καί 8 ώρ. Μ. Μ. τό Βέρο;, ώραΐο; καιρό; άι άνεμο; πνέη βορειοδυτικό;, βροχερό; δ άν πνεη νότιο; ), ν τιοδυτικό;" τόν χειμ.ώνα καιρό; ουραίο; καί ψ /χοότατο; ό άνεμο; τενεγ-, βόρειο; ή βορειοδυτικό;, βροχερό; η χιονιά αν πνέη νότιο; η νοτιοδυτικό;. Μεταξύ 8 καί 10 ώρ. Μ. Μ. ό αΰτό; καιρό; ώ; άνω. Μεταξύ 10 καί 12 ώρ. Μ. Μ. τό θέρο;, καιρό; ώμΐί τόν χειμο,ν/? οόραΐο; καί ύυχρότατο;. Σημ. του μετα'ίρίττοΰ. *0 ~{va; ουτο;, τ.ροϊόν πολλών ετών?ιτι *οΰς πζρατηρήτίως τοΰ ζίριτ-ήμου #*τρονομ ν Έρσ^έλου, c χνύΐ:ι τόν ΤϊρΛτηρητήν ζοτον etoo; y.a'.pοΰ 9i αχ&λουβτ,τ^ π.θινώς τήνι ι ίον τ^ς Σελήνης ε ς μίαν οίανοηποτε τύν siaewv της. ΑΙ Ω1>ΛΪ TOV ΕΤΟΥΣ 1072 ΜΕΧΟΓ ΧΡΟΝΟΓ A6UN.JN. Ό πρωτεύων Πλανήτης τού Ιτ είναι ο Koom Τό ΕΑΡ άογεται τήν 8 (29) Μαοτίου εί; τά; ώρα; λεπτά 32 τι. μ. Τό ΘΕΡΟΣ άρχεται τ/,ν 9 (21) Ιουνίου εΐ; τά; ύρι; λεπτά 7 τι. μ. Τό ΨΘ1Ν0Π0Ρ0Ν άρχεται τήν 10 (22) Σεπτεμβρίωι τά; ώρα; 7 "λεπτά 28 ια. μ.. 0 ΧΕ1ΜΩΪΝ άοχεται' ττ.ν '9 (21) Δεκεμβρίου ιδ ' ώρα; 1 λεπτά 28 μ. μ.. Τό έ'το; 1872 τό 7380" άττό κτίτεω; τοΰ κόόμουί* ε' ί T'J 1239 Εγίρα; τ<3ν ΜοαμεΟανών, τό άργεται τήν 27 Φεβρουάριου (10 Μαρτίου).

20 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ia ΕΚΛΕΙΨΕΙΣ ΤΟΓ ΕΤΟΓΣ 1872 Κ?τά τό έτος 1872 θά συμβώσι δύο εκλείψεις τής σελήνής καί δύο τοϋ ήλιου, αί έ^ής Λ.) Τήν II Μαίου, έκλειψι; μερική τή; σελήνης, όραση εν Είφώπ/, Αφρική, δυτική Ασία καί ανατολική Αμερική, θέλει έπισκιασθή σ'?,; διαμέτρου τη; σελήνη; καί θέλει διαρκέσει ή έκλειψι; 1 ώραν καί 16 λεπτά. Εν Αθήναις ή έκλειψι; θέλει αρχίσει εϊ; την Ο ώραν 16 λεπτά τής πρωίας (μέσου χρόνου). Β\) Τήν 25 Μαΐου, δακτυλιοειδή; έκλειψι; του ήλιου αόρατο; έν έλλάδι, ορατή δε έν Ασία, τώ βορειοανατολικοί ίκ:ω τή; Αφρική; καί τώ βορείω άκριρ τής Αμερική;. Τ,) Τήν 3 Νοεμβρίου, μερική έκλειψι;. τής σελήνη; αόρατο; εν Ελλάδι, όρασή δε έν Αμερική, έν τή δυτική Εύρώπιρ καί έν τή δυτική Αφρική. Λ.) Τήν 18 Νοεμβρίου, ολική έκλειψι; τοϋ ήλιου, αόρατο; έν Ελλάδι» ορατή δέ έν τψ νοτίιρ ά/.ρω τή; Αμερικής.

21 ΚΑΖΑΜΙΑΣ 'Ανατολή καί δύσ'.ς του Ίΐλίου του 1872 ν.αΐ μεγεοις τών τ,μ-ρΰ) / κιι vj/.τίιν, 2ν ΧΟην ;, Ανατολή Αύ?ις 1 ωίμ-οος Μίμ-ίο- 1 τον του τ ί,> '11/.ου i :ου ΊΙμ-ίρις Nua τό; T fc>p. λεπ. t>9. AC*. ωρ. λι-. ώο Ιανουάριου 1 t Φεβροναρίου 1 c >/ 11 G » fi Μαρτίου 1 G )» G 13, »> Απριλίου 1 a * 11 & » 21 s 4 G ' Mavoy 1 4 S S3» ;» : Ιουνίου ' )> S a , lo'j/j.ou j « li !» G ; Αυγοΰιτου G » G ! D G : Ζε τεμβρίου l 8 41 G i i» i, » Οκτωβρίου 1 G H!» 11 G I I n 21 G Λοεμβρίου 1 G G u 11 G ) n ! Δεκεμβρίου Λ B ϋ

22 I τον ΚΟΡΟΜΗΛΑ ("Ε/ει ημέρας 31. Ό "Ηλιος εις τδν Γδροχέσν ) Σι Κ « Δε Τρ Te lie Μι Σι Κυ ε τ? Τε Πε Πα Σα. 1C, Κυ ^ε Τ? Τε Πε Πα Σι Κυ Δ» Τρ. 26 «7 Τε Πε Πι. 29 ίο 29 Σι Κυ Δε. φ'η Περιτομή τοΰ Χρυ-οΰ, κ Βασιλεία τοΰ μεγ. Αργία. φγίροεόρτια των θεοφανείων κ Σιλβέστρ» Π. 'Ρώμης. Μαλα/ίου του Προφήτου καί Γοροίου Μάρτυρας. Ή Σύναςις των 70 Αποτόλων κ θεοκτίστου του όσιου. Παραμονή των Θεοφ. Θεοπέμπτου καί θεωνά Μ. ΙΝης-εία. Φ Τα αγία θεοφχνεια. Κατάλυσις είς πάντα. Φ *Η Σύναςις του Προδρόμου. Αργία κ Ί/Ούος χατάλ. Δομνίχης τής Όσίας καί Γεωργίου του Χοζεβίτου. φπολυεύκτου Μάρτυρας. Γρηγορίου έπ.σκ. Νύστης καί Δομετιανςΰ Μελιτινής. Θεοδοσίου του Κοινοβιάρ/ου. Τατιχνής Μάρτυρός. Έρ μύλου καί Στρατονίκου Μαρτύρων* Των εν 'ΡαϊΟψ κ Σινχ Πάτερων. Απόδοσις των θεοφ. Παύλου του Θηβαίου κ ίωάννου του Καλυβίτου, Φ Π προσκύνησις τής άλύσεως του Αποστόλου Πέτρου Φ Αντωνία του Μεγάλου. Αργία. Φ Αθανασίου καί Κυρίλλου άρχιεπ. Αλεξάνδρειάς. Αργ Μακαρίου του Αιγυπτίου, καί Αρσενίου Κέρκυρας. Φ Ευθυμίου του Μεγάλου. Αργία. Μαςίμου Οσίου τοΰ όμολογητοΰ. Τιμοθέου τοΰ Αποστόλου % Αναστασίου τοΰ Περσου. φκλήμεντος Άγκυρας καί Αγαθάγγελου Μάρτυρος. Ξένης τής Όσίας. φ Γρηγορίου τοΰ Θεολόγου επισκόπου ΚωνΓαντ. Αργία. Ξενοφώντος τοΰ Οσίου, καί τής Συνοδίας αύτ'ου. φ Ή Άνακομ. τοΰ λειψ. Ίωάν. τοΰ Χρυσος-όμου. Άργ. Έφραίμ τοΰ Σύρου τοΰ Όσ:». Ή ανακομιδή τοΰ λειψάν» Ιγνατίου τοΰ Θεοφόρκ. Φ Τώ> 3 'Up*? Βασιλείου,Γρηγορίου καί Ίωάν. Άργ. Κύρ» κ ίωάνν«, των θαυματουργών Αναργύρων. Σελ.,π ρώτο* Πανσέ ληνος Κέα Σελήνη 3 εί; τήν ώρ, 6 ο 11» 3» καί 37 λ. Μ. Μ.» 49» Μ. Μ.» 43 1) Π. Μ.» 27» Π. Μ. I Ο Όθωμ. μήν Τλίλ -χιτζέ αρχεται τή 30 Ίαν. (11 Φεβρ.)

23 m. ΚΑΖΛΛΠΑ Τρ. (Τρύοωνος Μάρτυρος re. fr Ίΐ Υπαπαντή του Κυρίου ημών Ίησου Χριστού Πβ. Συμεών του θεοοόχ». *Α ννης χροφ α. Ισιδώρου του Πηλουσιώτου Σι. ΆγάΟης Μάρτυρος fy. ψ*τού Τβλ. κφσρσ. Β*χόλ*του όσί«. Άρχετ. τδ Τρ.ύΙ Δε. Γϊαρθενί» επισκόπου Λααψάκ» κ Ακκί του οσίου Τρ. Θεοόώρου του Στρατηλάτ*; κ Ζayapia του Προφήτου, Te. Νικηφόρου μάρτυρος Πί. $* Χαραλάμπους Ίεροιεάρτυρος. Αργία Πα. Βλασί«Ίερομάρτυρος χαΐ θεοδώρας τής Αυγούςη; Σα. Μελετίου Αντιόχειας Κυ. ^Τοΰ Άσώτ». Μαρτιανου του 'Οσίου. ίο Δε. Αυξεντίου τού Όσιου Ιο Τρ. Όνησίμου τού Αποστόλου Te. Παμφίλου τού Μάρ. κ των συν αύτφ He. θεοόώρου τού Τήρωνος Πα. Δέοντος Πάπα 'Ρώμης Σα. (Ψυχοσάβοατον). Αρ/ίππου τού Αποστόλου K'J. 4*Τής Άχοκρέω. Δέοντος έπισκόπου Κατάνης Δε. ΓιμοΟέ» τού έν Συμβολοις Τρ. Ή εύρεσις των λειψάνων των έν Εύγενείοις ΜαρτνριΛ Τβ. Πολυκάρπ» ίερομ. έπ. Σμύρνης Πβ. Ή ά καί β' εύρεσις τής τίμιας κεφαλής τού Προορόμια οβ 8 23 Πα. Ταρασίου Άρχιεπ. Κωνσταντινκχ Σα. Πορφυρίου επισκόπου Γάζης Κυ. φ Τής τυρο'ρίγου. Προχοπίου τοΰ Δβκατςολίτου. ο Δε, Βιαιλείου ιοΰ δμολογητοΰ Τρ. Κασσιανού τού Ρωμαίου. Σ«λ. πρώτον τέτ. την 4 είς τας 7 ώρ. χαΐ 59 λ. Π. Μ. η u 0 η Μ 31 η Μ. Μ. Πανσέληνος «12 Σελ. τελευτ. τίτ.. IS u U 9»» 3 Λ Μ. Μ. Νία Σελήνη» 23» ο 2 a a Μ. Ό ΌΟωμ. μήν Μουχαρέμ του 1*289 αρ/ετ. τή 27 Φεβρ. (10 Mapt.)

24 τον ΚΟΡΟΜΗΛΑ 23 ' J 3Ο Ε ο : ΐ' 0 ι ο. "ί Ο w b E Ο 1' Q η /< ο Ο <ο -ΗAο '$ -</* Μ α. 2. (Έχει ήμε ρτς 31. Ό "Ηλιος εις ιόν Κριόν.1 Γ Τε. Εΰόοχίας τής όοιεμάρτυρος Π. 'Ησυχίου μάρτυρος Π«. Εντροπία, Κλεονίκ* κ Βασιλίσκου μαρτύρων» Σα. Των άγ. θεοδώρων. Γερασίμου όσίβ τοΰ εν Ιορδάνη Κυ. φτής Ορθοδοξίας. Κόνωνος μάρτυρας ' Δε. Των έν Αμοριω 42 μαρτύρων Τρ. Κασίτωνος g των συν αύτψ*! Τε. θεοφύλακτου επισχ. Νικομήδειας Π. ψτώνέν Σεβαστεί* 40 μαρτύρων. Αργία Πα. Κοδράτκμάρ. ^τήςσυνοδίας αυτόν Σ«. Σωφρονίου άρ/ιεπισκόπου Ιεροσολύμων Κυ. ij* Β'. των ΝηΓ&ιών. θεοΰάνους τοϋ όμολογητον ε. Ή Δνακομιδή τού λΐ'.ψ. Νικη?όρσ Κωνσχ Τρ. Πενεδίχτου τον όσιου Τε. Αγαπίου κ των συν αύτω 7 Μαρτύο Πε. Σαβίνΰ μζρτ. κ Χρι^οδούλ» του όσί» Πα. Αλεςί» τον άνθρωπον τού θεού Ια. Κυρίλλου αρχιεπισκόπου Ιεροσολύμων !) Κυ. > Τής Σταυροπροσκυνήσεως. Χρύσανθού κ Δασείας Map Δε. Των tv τή Μονή τού Άγ. Σάββα άναιρεθίντων πατέοων. 8t 2 21 Τρ Ιακώβου τού όμολογητον Τε. Βασιλείου ιερομάρτυρας Τε. Νίκωνος όσιομ. τών 199 μαθ. αυτού., Π*. Ζαχαρί* τούόσ. κ προεόρ. τού Ευαγγελισμού ο Σι. φό Ευαγγελισμός τη; θεοτόκ, κ ΑειπαρΟ. Μαρίας, λρ Κυ. ψ Δ'. τώννηΐτειών. Ή σύναξις τοϋ Αρχαγγίλ» Γαβριήλ Δε. \ίατρυ>νης τή; όσιας Τρ Μλαοίωνος όσίου του νέου Τε. Μάρκου τού έπισκόπ* Αρεθουσίων Πι. Ιωίννου τοϋ ουγγραβεως τής Κλίμιζος ha ^'πατίου επισκόπου Γαγγρΰν. ϊελ. ττρωτον τέτ. την 8 είς τά; 4 ώρ. καί 0 λ. Π. Μ. Πανσέληνος η 13 Β π 3» u 18 1» Π. Μ. Σελ. τελευτ.» 20 > ο 4» u 6 Β Π. Μ. τέτ» Κέα Σελήνη» 27 Β Β 2 Β II 7 Β U. Μ. 0 *ΟΟωμ. μήν Σαφ ϊ ρ αρχεται τή 29 Μσρτ. (10 Άπ*ιλ.)

25 ρ ο 1' 5<α) Ο οf «ο_ 3. ο _! > Ο *r. Ο «- 'ω 'Ο Ο Ο «Ο *«Λο «ο 40 *ω Μ Ο. VUΛ KAZAKHS ("Ε/ίΐ ημέρας 30. *0 '"Ηλιος s": *δ Λ Ταύρον,) Σα. Της AxaGira. Μαοίας όσιας τής Αίγυτιτίας Κυ. ψκ'. των Κηδειών. Τίτου του faioj ή ^υμιτβίή^'.' 94 Ιο 3 Δε. Νικήτα του όσιου, καί Ίωσή? τού ΰμνογρά'ρου. 1 9 ο 10 4 Το. Γεωργ ού του όσ. του εν Μαλδώ. 9ίί 17 δ Τε. Κλαυόίου, Θεοοώρα, κ άλλων ΐ/ ΝΓ fie. Ευτυχίου άρ/ιεπ. Κωνς αντ.νουπ57.έως Hi. Καλλιοτί«Μάο. κγεωρ. έτ-.α. Μιτυλήνης a. Του Λαζνοΐί. Ίίρωόίωνος, Αγάβα, Ρουφά εκ τώά' Κυ. -ή: Των Βαιων. Ε'ύψυχίου Μάρτυρος is. Τερ-ντίου, Ποατηίου, χαιτών συν αυτούς Γρ Λντίτ-α ίερομάρτυρος έττισκόττου Π* αγάμου. ( Τε. Βασιλείου επισκόπου Πσρ ου. * 104 >0 13 Πε. Μαρτίνου του όμολογ. Ηά~α 'Ρώμης. 10ο Π». Apicap/J, Ιΐούοη, κ Τροφίν<* των Ατγ. 1 οι» Ιο Ξϊ. Κρήσκεντος Μάοτυρος Κυ. Ε*Τό ΛΓίυΧ ί ΛϋXA. Άρ*;. έξαήμ. κ κατάλ. ojivttw As. Συμεών ίερομάοτυρος τού έν Ηερσίό* Το. Ιωάννουμαβ. Ι ρηγ. του Δεκαΐϊολίτν*. Π Τε. Παφνουτίου ίερομάρτυρος ΓΙΕ- θεοίώρου του Τρι/ινί Πα. Τής Ζωοοό/tf Πηγής. ίανκαρίσ ίερομ. κ συνοα. αυτοί θεοόώρου του ικελ ώτον. 114 Ο 23 Κυ. *χί Του Θωμά. Γεωργία Μιγαλομ. του Τρθταΐύφόρ».? 11ο 0 24 Δε. Ελισάβετ τής όσ. κ 6αυματαρ. Ilf) 7 2ο τ?. Μάρκα του Λ 7:07. κ. ευαγγελικού. 117 S 20 Τε. Βασιλέως ίερομ. έπσκότίου Αμασείας* He. Συμεών ίερομ άρτυρος ria. Των εν ίίυζίκω 9 Μαρτύρων la. ίάσωνος καί Σωσιτάτοου των Άττοστόλων Κυ. 1 φτών Μυρο»έο. Ιακώβ# τον :Αττ. σό. Ιωάν, τού0? Μ$ : Σελ. τρωτόν τέτ. την 3 εις τάς 11 ωο. καί 40 λ. Μ. Η. ΓΙανσ ίλην α;». 11»» 3» 12» Μ. Μ. Σελ. τελβυτ. τέτ.» 18».» 9 Μ τ» οί>» Π. Μ, Κέα Σελήνη η 23 Μ» 2 υ 54» Μ. U. Ό ΌΟωμ. μην 'Ρ s β 61 έλ-ίβ έλ αρχβται τή 27 'Arju (Ο Μαΐ# )

26 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. is Γ* V ο! Η >Ί) ID Ο j k β ; α. *w ± V ΟΗ *ω > Ο κ vr Ο *ω > «ο β β κτ Ο «Ο Π. ο ο ΊΟ -ω «α- -ω ^1101 ( Εχει ήμέρας 31. *0 "Ηλιος είς τους Διδύμους.) Δε. ίερεμίου του Προφήτου Τρ 'Η ανακομιδή του λειψάνου λθανασί» τού Μεγάλβ. 121 Ιο 3 Τί. Τιμοθέου καί Μαύρας των Μαρτύρων (1 4 Πί. Πε/.αγίας Μάρτυρος. 12(1 17 δ Πα. Είρήνης τής Μεγαλομάρτυρος Σα. Ιώβ του δικαίου καί πολυάθλου Κυ. - Τού ΓΙαραλύτ». Ακακίου μάρτυρός Δε. φίωάννβ του θεολόγε, Άποστ. κ Ευαγγελικού. Άργ» Το. Ίίσαί«του προφ. κ Χριστοφόρ» μάρτ Τε. Τής Μεσοπ:ντηκος*ήςί Σίμωνος Άτ.οστόλ» τουζηλωτού Πε. Μωκίου 'Ιερομάρτυρες. * Πα. Επιφανείς έπισ. Κυπρ»κ Γερμανού αρχ. Κωνσταντιν 131 2ο 13 Σα. Γλυκερίας μάρτυρος Κυ. -Θ Τής Σαμαρείτιδος. Τού έν Χίω Ισιδώρου μάρτυρος Ιο Se. Πα/ωμί» τού Μεγ. κ Άχιλλί» Αρχ. Ααρίσσηςι Τρ Θεοδώρου τού ήγιασαένου Τε. Ανδοονίκου τού Αποστόλου κ Ίουνίας ΓΙε. Πέτρ8, Διονυσίου κ των συν αύτοϊς μαρτύρων Πα. Πατρικί» Ίερομάρ. έπισ. Προύσης Σα. θαλλελαίου Μάρτυρος Κυ. -}ττού Γυιολού. Κωνς αντίν«κ Ελένης των Βασιλ. Άργ Δε. Βασιλίσκου Μάρτυρος Τρ. Μιχαήλ τού όμολογητού έπισκ. Συνάδων. 143 δ 24 Τί. Συμεώνος τού έν τω θαυμαστώ δρει. 14(1 (1 2ο Πί. - ττής Αναλήψεως. 'Ηγ', εύρ. τής τιμ. κεφαλ.τούπροδρ Πα. Κάρπ» τού Αποστολ» έκ των Σα. Έλλαδίου ίερομάρτυρος Κυ. Τών Πατέρων. Ευτυχούς ίερομάρτυρος. 13ο 1<ι 29 Δε. θεοδοσίας ίερομάρτυρος Τ? ίσαακί» ηγουμένου τής Μονής τών Δαλμάτων. ί I- 1 / Σελ. πρώτον τέτ. την τή 3 είς τάς 3 ώρ. καί 40 λ. Μ. Μ. Πανσέληνος» 11»» ο»:» 43 Μ Π. Μ. Σελ. τελευτ, τέτ.» 17» η 3» η 47» Μ. Μ. Νέα Σελήνη» 23» a 4» 1) 38» Π. Μ. Ο ΌΘωμ. μην 'ΡεββΙ έλ-άχΐρ αρχεται τή 27 Μαΐου (8 Ίουν.)

27 2$ ΚΑΖΑΜΙΑΣ (/ Ο D 1»ω l 13 οt* η Q_ ID d- V ο μ > Ο»*> ζ Ο e Sul > Ό Ο (< J5 Ο <ο * Ο ό ν> ω Π α. 9 (ΜΕχ«ημέρα; 30. *0 Μίλιος εις τον ΚαρκΤνον.) Πε. Ιουστίνου Μάρτυρος του φιλοσόφου Πα. Νικηφόρου αρχιεπισκόπου Κωνσταντινουπόλεως Σα. Των κεχοιμημένων. Δουχιλλιανοΰ Μάρτυρος Κυ. ψτής Πεντηχος ής. Μητροφάνους Χρχιεπ. Κωνστανειι, Δε. Δωροθέου Ιερομάρτυρας, έπισχόπου Τύρου Τρ. Μλσρίωνος του νέ«ήγ»μένβ τής Μονής των Δαλμάτνι Τε. θεοδότου ίερομ. επισκόπου 'Αγκυρας Πε. Ή ανακομιδή του λειψ. θεοδώρου του Στρατ Πχ. Κυρίλλου αρχιεπισκόπου Αλεξάνδρειάς Σα. Αλεξάνδρου χαΐ Άντωνίνης Μαρτύρων Κυ. ψτων Αγίων Πάντων. Βαοθολομαί» ^ Βαρνάβα των 'it As. Όνουφρίου χαΐ Πέτρου του εν τψ λ8ω Το. Άκιλίνης Μάρτυρος Τε. Έλισσαίου του Προ?., g Μεθοδίσ άο/ιεπ. Κωνσισν Ιο Πε. Δμώς τοΰ Προφήτου Π». Τύχωνος επισκόπου Άμαθοΰντος τής Κάπρου Σα. Μσαύρου Μάρτυρος καί των συν αυτψ Κυ. φλεοντίου Μάρτυρας Αε. Ιούδα του Αποστόλου Τρ Μεθοδίου ιερομάρτυρες, Ir.iixir.ου Πατάρων Τε. Ίουλιανοΰ μάρτυρος τοΰ Ταρσέως Πε. Ευσεβίου ίερομάρτυρος επισκόπου Σαμωοατών» Πα. Αγριππίνης Μάρτυρος Σα. φτδγενέθλ. τοΰ προ?. Προδρόμου βαπτ. Ίωάν. fyy Κυ. φψεβρωνίας όσιομάρτυρος* Δε. Δαβίδ τοΰ όσιου τοΰ εν Θεσσαλονίκη* Τρ. Σαμψών όσιου τοΰ ξενοδόχοο Τε. Ήάνακομ* των λειψ. Κυρ» ^ Ιωάν, των Αναργύρω» Πε. ^Πέτρου Παύλου των κορυφαίων Αποστόλων Πα. *ϊ* ΜΙ σύναξις των δώδεκα Αποστόλων. Αργία. Σ-λ. πρώτον τέτ. τήυ 2 εις τάς 8 ώο. χαί 54 λ. Π. Μ, Πανσέληνος ο 9 u. 8 ο» 33 η Π. Μ. Σελ. χελιυτ. τετ. > 15 u n 11»» 2» Μ Μ. Hex Σελή/η» 23 no 8 η Μ, Ό Όθωμ. μήν ΤζεματζΙ έλ-εββέλ άρχεται τή 23 *1»ν. (7 Ί^ί

28 TOT ΚΟΡόΜίΙΛΑ Σα Κυ Ae Τρ Te Πϊ Πα Σα Κυ Ae Γρ Te Πβ III Σα Ευ As Τρ Ι'.ι Te Πε Πα Σα Ευ As Τρ Te Πι. 21ο 9 28 α Σα Κυ Δί. f'k/lt ημέρας 34. *0 "Ηλιος ε!ς tiv Λέοντα.) φ Κοσμά καί Δαμιανού των Αναργύρων, Αργία. φ*η έν Βλα/έρνατς κατάθεσις της έσθήτος τής θεοτοχν. Γαχίνδου μάρτ., χαΐ Ανατολίου άρ/ιεχισχ. Κωνς-αντ. Άνβρέου Κρήτης του 'Ιεροσολυμίτου. Αδανασίχ τοΰ έντωλθψ ν. Λαμπαβού τούθαυματουργ Σισώη του Μεγάλου. θωμά τού έν τφ Μαλαιώ, ν. Κυριαχής τής Μεγαλομ. Προκοπίου Μεγαλομάρτυρος. φπαγχρατίου Ιερομάρτυρας επισκόπου Ταυρομανίας. Των έν Νικσπόλει τεσσαράκοντα πέντε μαρτύρων, Ευφημίας τής μεγαλομάρτυρας. Πρόχλου χαΐ Ίλαρίουτών μαρτύρων. Η σύναξις τού Αργαγγ. ΓαβριήλκΣτε άν«σαβαΐτ*. *Αχύλα τού Αποστόλου χαΐ Ιωσήφ Θεσσαλονίκη;. Κηρυχου καί Ίουλίτης των Μαρτύρων φ Αθηνογενου; Ιερομάρτυρας. Μαρίνης τής μεγαλομάρτυρος. Αίμιλιανού τού Μεγαλομάρτυρας, Μακρινής αδελφής τού Μεγ. Βασιλεία ^Δίχ των όσ. φτού Προφήτου Ήλιου τού θεσβίτου. Αργία. Συμεών τού διάχριςόν Σάλου κ, Ίωάννου τούσυνασχ. Μαρίας τής Μαγδαληνής τής Μυροφάρου. φφωχα ίερομάρτυρσς χαί * Ιεζεκιήλ τού Προφήτου. Χριστίνης τής Μεγαλομάρτυρος. Η χοίμηαις τής Αγίας Αννης μητρδς τής Θεοτόκου. Ήρμολάχ Ιερομάρ. χαΐ Παρασκευής τής όσιομάρτυρ. φπαντελεήμονος τού Μεγάλου χαΐ ιαματικού. Αργία Προχόρου, Νιχάνορος, Τίμωνοςνς Παρμένα,'Απαςόλ. Καλλινίκου χαΐ θεοδότης των μαρτύρων. φσίλα, Σιλχανούκ Κρήσκεντος, των Δπο. έκτων 70. Ε&δοχιμίουτού διχαίχ, ^ προεόρτια τούτιμί* Σταυρού Σελ. πρώτον τέτ. 1 είς τις θ ώρ. καί 23 λ. Μ. Μ. Πανσέληνος Β 8 I) Η 3»» 28» Μ. Μ. Σελ. τελευτ. τέτ. Μ 13 D» 8» β 54» Π. Μ. Νέα Σελήνη U 23» Β 11 1) D 20» Π. Μ. Σελ, πρώτον τέτ. 31 Μ D 7 Β D 27» Π. Μ. Ο Οδωμ. μήν ΤζεματζΙ έλ-άχΐρ άρχεται τη 25 Ί«λ. (6 Λύγ.)

29 28 ΚΑΖΑΜΙΑΣ J ' ' i Ί a i 1 Παλαιόν έτος. 1 :! 1 A a ( Εχει ημ,έρας 31. Ό "Ηλιος ε!ς την Παρθένον.)! t ι. j! ί ; Γρ. Ή τρόοδος του τιμίου καί Ζωοτοιοΰ Σταυροΰ. 21α 14 2 Τε. ΜΙ ανακομιδή των λειψάνων Στε^άνκ xcg τρωτομάρ., Πε. Ίσαακίου Λαλμάτου καί Φαυστου των οσίων Oa. Των έν Έοέσψ έττα αγίων τχιδων ϊλ: Βυσιγνίου Μάρτυρος Κυ. -y'll Μεταμόροοιαις τοϋ ΧρίΓοΰ. Άρ. κ Ιχθύος χατιίΐ Δε. Δομιείου ίεοομίρτυρος Το. Λίμιλιανοΰ του όμολογτ,τοΰ έπιο/.όκου Κυζίχου Τε. νΐατθία τοΰ Ατοστολου, II ε. Λαυρέντιου μάρτυρος xal άρ/'.όιαζόνου, Ha. Ευτλου του διακόνου καί μάρτυρος Xa. Φωτίου καί Ανίκητου των Μαρτύρων Κυ. ψ Μαςίμ# τοΰ όμολογητ., κ ίτ.'λ. τής έορ. τής μετομί) Μ Δε. Μι/αίου του τροφήτου Τρ ΊΙ κοίμησις τής Θεοτόκου. Αργία ν. /θύος χατάλ, Τε. ΊΙ άνακομ. τής Είκ. τοϋ ΊησοΰΧρΐ7&ΰ, Λιομήδ#ς μ Πε. Μύρωνος μάρτυρος Πα. Φλώρου καί Λαύρου των Μαρτύρων a. \ νδοέου του Στρατηλάτη καί των συν αυτιρ 2593 μαρ Κυ. ΦΣαμουήλ του τρο^ήτου Δβ. θαδδχίου του Άτοστόλου καί Γ;άσσου μαρτύρων Τρ. ΆγαΟονίχου μάρτυρος Τε. Αούττου Μάρτ. ^ άτόδοσις τής εορτής τής Θεοτόκου* 237 ο 24 Πε. Ιίυτυχοΰς ίερομάρτυρος μαθητου Ίωάν. του θεολόγ* ΓΙ3. 'W έτάνοδος του λειφάνου ί αρίίολομαίου του Άτος Σι Άδριανου καί Ναταλίας Μαρτύοων, Κυ. ιπο:μένος τοΰ όσιου Δε. Μωϋσέως όσιου του ΑιΒίοτος Το. ό **Η άτοτομή τής κε ρ. Ιωάννα του Προορ. Άργ. vr,f Τε. Αλεςάνορ. Ίωάν, κ Ναύλου του νί«άρχιεπισκ. Κωνζ Πε. Ίί κατάοεσις τής Τιμίας Ζώνης τής Θεοτόκου. ί Πανσέληνος την 6 εις -4ς 10 ώρ. χα! 28 λ. Μ. Μ. Σελ. τελε^τ. τίτ.» 13 «ι 10»» 10 < Μ. Μ. σελήνη. ι* 22 η η 2 λ» 28» Π. Μ. U\. τρωτόν τέτ. u 29» * 3η» 38 ο Μ. Μ. 'C Οθωμ. μην 'Ρετζέβ άρχεται τή 23 Αϋγ. (4 Σετ.τεμ.)

30 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 29 ("E/ei ημέρας 30. 'Ο Ίϊλιος ε ς τό*^ Ζυγό^-) 21» 1 Πι Σα KJ Λε Τρ C Τ-: lie Πι Σι K J Λε τ? Τε Me Ιο ΓΙι Σι Kj Λε Τρ Τε Πε Πι Σι Kj ε τ? '.7 Τε Πε j 273, ζ. It'll Σύνας. τήςθεοτόκ»,κ μνήμ. Συμεώ/τνΰ Στυλ. λρ. Μάμαντος μάρτυρος, καί Ίωάννου του Νηστευτοΰ. ^ Ανθίμου Ιερομάρτυρας καί θεοκτίστου του όσιου. ΒκβΑα Ιερομάρτυρας, καί Μωΰσέως του Προφήτου* Ζχ/αρίου του Προφήτου πατρός του Προδρόμου. ΊΙ άνάμνησις του θαύματος Μιχαήλ του αρ/ι^ρατ. Προεόρτια τής γεν. τής Θεοτόκου, κ Σώζοντος μάρτ. ft Το Γενέθλιον τής Θεοτόκου. Αργ. ν. 2/θύος κατάλ Ιωακείμ καί *Αννη; καί Σεβηριχνοΰ μάρτυρος. fimηνοδώρχς, Μ ητροδώρας κ Νυμφοδώρχς τών μαρτυρ, θεοδώρας τής οσίχς. ΑυτονόμΒ ίερομ. καί άπόδ. των γενεθλ. τής θεοτόκ». Γάεγκ. του Ναοΰ τής *Ανα~. κ Κορνηλίν του έκατοντ. rft'h ΰώωσις του τίμιου Σταυροΰ. Αργία ^ νηστεία* Νικήτα μάρτυρος. Ευφημίας τής Μεγχλομάρτυρος. ftσοφίας μάρτυρος καί των τριών αυτής θυγατέρων Ευμενίου του θαυματουργού επισκόπου Γορτυνης. Τροφίμ»ι Σαββατί», καί Δορυμεβοντος των Μαρτυρ. Ευτταθί» μεγαλομάρ., συμβίας^ των 2 αύτοΰ υιών. Κοίράτου τοΰ αποστόλου καϊ Ίωνα τοΰ Πρ οφήτου. Φωκά ιερομάρτυρας Ιπισκόπου Σινώπης. *Η σύλληψις τοΰ προδρόμου καί Βαπτιστοΰ Ίωάννου, φθέκλης τής πρωτομάρτυρος. Ευφροσύνη; τής όσιας. φ Ίί μ-τάσχασις Ίωάννου του Θεολόγου. Αργία* Καλλιστράτου, καί των συν αΰιψ 49 Μαρτύρων. Χαρίτωνος τοΰ όμολο'ητοΰ κ Βαροΰχ τοΰ προφήτα, Κυρ.ακοΰ τοΰ αυα/ωρητοΰ. Γρηγορίου επισκόπου Μεγάλης Αρμενίας. Πανσέληνος τήν 5 «ίς τ4< C ωρ. χ«1 40 λ. Π. Μ. Σελ. τελευτ. τέτ. 1» 12 Ρ 9 2» Μ. Μ. Νέα Σελήνη» » Μ. Μ. Σελ. πρώτον τετ. Μ Μ. U. 'Ο Όθωμαν. μήν Σ/αβάν αρ/εται τή 22 Σεπτ. (4 Οκτ.)

31 30 : ΚΑΖΑΜΙΑΣ 1/ b ΙΟ οe 5 a. «J* Ο Ρ > ο J& ** Ο Ρ - u> ό 5 fl to β Λ. ο Ό «Λ- «Ίΐΐ Ο α. Λ. ('Εχει τζιέρι; 31. Ό "1Ιλ:ο; ε ς τον Σκορπίον.) 27 ο 13 1 Κυ. ψ Λνανίβ τον Άποστολβ, καί 'Ρωμανού τού μελφίώ, Δε. Κυπριανού ίερομάρτυρος και ίονστίνης της παρθενία 277 Ιο 3 Τρ Διονυσίου Ιερομάιρτυρος του Αρεοπαγίτου Τε. Ιεροθέου έπισκοπου Αθηνών Πε. Χαριτίνης Μάρτυρος Γ1«. θωμά τον Αποστολή Σι. Σέργιου καί Βά/./ον των μαρτύρων Κυ. -ήιπελαγίας της όσιας Δε. Ιακώβου του Αποιτολου καί Ανδρονίκου του όσίον '? Ευλαμπίου καί Ευλάμπιος των αδελφών Μαρτύρων,! 28 ο Τί. Φιλίππου τον Αποστόλου κθίοσάνονς του Γραπτού Πε. Προβον, Ταρά/ον καί Ανδρονίκου των Μαρτύρων Πα. Κάοπκ, ΙΙαπύλβ, Λγαθοδώρ#κ Αγαθονίκης τών Map. ; Σι Ναζαρίβ κ τών συν αυτώμαρτύρ. Κοσμίτού Πςιτ,πΰ Κυ; χι Λ ον χια νο ν Μάρτυρος Δε. Λογγίνον τον 'Εχατοντσρ/ον μάρτυρος Το. Ώσηέ τον Προφήτου καί Ανδρέου Όσιομάρτυρθ{, Τε. Λουκά τον Εύαγγελιστοΰ Πε. Ιωήλ του Προφήτου καί Ουαρίον Μάρτυρος Πι. Αρτεμίου Μάρτυρος κ Γερασίμου του Όσιου Σι. Ιλαρίωνος του Μεγάλου κ -ωκοάτους πρεσβυτερον Κυ. ψαβερκί«τού θαυματαργ. κτών έν Έοέσψ 7 Πα14» Δε. Ιακώβου τοϋ Αδελσοθέου καί Αποστόλου ΓΡ Αρεθα Μορτνρος καί τών συν αύτ<ρ ο Τε. Μαρχιανοΰ καί Μαρτυοίου τών -Νοταρίων, Πε. φδημητρίου Μεγαλομάρτνρος, Αργία Πα. Νέστορος μάρτυρος Σι. Τεοεντίου Μάοτ, καί τών συν αυτω Κυ. ^ Αναστασίας Ρωηαίας τής όσιου.άοτυρος ; 30 Δε. Ζηνοβ-.ου καί Ζτ,νο ίας τών Αδελφών Μαρτύρων. 30ο Τρ. Στά/υος κτών συν αύτώ ΆποΓολ. κ Επιμά/ου Μίρ* Πανσέληνος την 4 εις τ4ς Ο ώρ, καί 10 λ. Μ. Μ. Σε Λ. τελευτ. τετ. ο 12 η η » Π. Μ. Νέα Σελήνη.. 20 η» 7» η 3 d Π. Μ. ΣεΛ. πρώτον τέτ,.» 27 η» 5»» 20 ο Π. ιι. 0 Όθωμαν. μην ''Π εμε-ζά ν if/ε-ιι *ϊ 21 Όκτωβρ. (2 ΝοεμΕρ )

32 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ 31 V Λ Ο I* 1»ω ο ο 1* «Ο- *1*1 JJ. μ > ο Κ Π α λ α ι ό ν έ τ ο ς. Ο <ο Ό TL ο «Ο «ο Μ*) Η Q, (veyei ήμέρας 30. *0 "Ηλιος εϊς τον Τοξότην), Τε. Κοσμά χαΐ Δαμιανού των θαυματ. Αναογύρων Πε. Α/ινδύνον χαΐ των συν αύτω Μαοτ fla. Αχεψιμά Μάρτ. ν. ή κατάθ. του λειγεωργί» Μεγ ϋα. Ίωαννιχίου Μεγαλομ. χαΐ Νικάνδρκ κ Ερμαίου ίερομ. ' Κυ. 4ηΓαλαχτϊωνος χαΐ Επιστήμης τώ / Μαοτ Δε. Παύλου του όιιολογ. άργιεπ. Κωνσταντινουπόλεως. ' Τ?. Των εν Μελιτιν/, 33 Μαρτ. ν. Λαζάρ* του θαυμάτ»ρ.,313; 20 8 Τε. b Ή σύνας. Μι/αήλ του Aoyirp κλ. Ασώμ. ίυν. Αρ ΓΙε. «Ίνησισόρου % Πορφυρίου Μαρ. ν. Ματρώνας τής όσ. 31.) Πα. υλνμπα ν. τών συν αύτω Λποστολ. >. Όρέστ» Μαρτ Σι. Μηνά, Βίχτωσος χαΐ Βικεντίου Μαετύσων. 317:21 12 Κυ. - ί ίωάννου του Ελεήμονος καί Νείλου του όσίου Δε. t* Ιωάννουτοϋ Χρυσοστόμου άο/ιεπ. Κωνσταντ. Άργ Τρ. -{4 Φιλίππου του Αποστόλου. Αογία κ ί/θύος κατάλ Τε. Γούρια, Ξαμωνά καί Αβίβου τών Μαρτ. 1321! Πε. Ματθαίου του Αποστόλου καί Εύα*'νελ:στου Πί. Γρηγορίου του Θαυματ. έπιο. Νεοκαισσρείας Σϊ. ΙΙλάτωνος καί 'Ρωμανού τών Μαρτύρων. ' Κυ. [τ Αβόίου τοϋ Πσοισήτου καί Βασλααμ Μάρτυρος _\ε. Γρη^οοί» τού Λεκαπολίτ» κ Ποόκλςυ ip/veit. Κωνστϊιν., τ? ΙτΤά είσόοια τή; Θεοτόκου. Αργία Τι, Φιλήμονος κ τών συν αύτω Αποστόλων y} Κιλικίας Πε. Γρηγ. apy. Ακραγαντίνων κ Αμσιλό/«έπισκ. Ίχονίσ Πα. Κλήμεντος Έώαης xal Πέτρου Άλεςανό-.είας Ια.» Αικατερίνης Μεγαλομάρτ. % Μερκούριέ Μάρτ. λργ Κυ. - ΐΛλυπίΒ κ Νίκωνος τών όσ. κ Ιτυλιανούτού Παφλαγόν Δε. Ίακώό'ου Πεσσού τού Μεγαλομάοτυσος., Τρ Στεφάνου τού *ΐεου καί Είσηνχρ/ου Μαοτ !Ts ΙΙαραμόνου καί Φιλουμένου τών Μαρτύρων (Πε. -ft Ανόρέου τού Πρωτοκλήτου Αποστόλου. Αργία. Πανσέληνος την 3 εις τάς β ώο. χαΐ 43 λ. Π. Μ. ~ λ. τ Λεοτ. τετ. Μ 11» ν 4» 1) 20» Π. Μ. Κέ» Σελήνη D 18 ο» S Μ 1) 10» Μ. Μ. λε/», πρώτον τέτ.» 23»» 1 η» 11 Μ. Μ. 0 ΟΟωμαν. μήν Σχε ο i λ αρχ-ται Vi 20 Ν- μβο. (2 &ek,u6.)

33 32 ΚΑΖΛΜΙΑ2 Γ> Ο >ω Η 13 Ο Η «α. -W υ Ο Η *UJ >Ο -u> 85 ντ Ο Η > ο «/< β Ε Ο «Ο -β=l ο Ο β α. 3. ' Μ 1 ^ ( Εχει ημέρας 31. '0 "Ηλιος ε!ς τόν Αίγόκερων.) Πα. Ναούμ του Προφήτου Σι. Άββακούμ του Προφήτου ίνυ. π^σοφονίου του Προφήτου Λε. Βαρβάρας τής Μεγαλομ. καί Ίωάν. τον Δαμασκηνοί, Τ? φσάβδα τοϋ θεοφόρον καί ηγιασμένου. Αργία, Τε. 4ίΝικολά«έπισκ. Μύρων τής Λυκίας. Αργία He. Αμβροσίβ ί**ισκ. Μεδιολάνων Πα. Παταπίου του 'Οσίου Σα. * Ή Σύλληψις τής θεοπρομήτορος Αννης. Αργία, Ιίυ, ε^.μηνα, Έρμογένους καί Εύγραρου Μαρτύρων ,11 Λε. Δανιήλ οσίου του Στυλίτου ,13 Γρ..-χ* Σπυρίδωνος του Θαυματουργού. Αργία Τε. Ευσταθίου καί των συν αύτψ Μαρτύρων Πε. θύρσου καί των συν αύτω Μαρτύρων., Πα. Ελευθερίου Ιερομάρτυρας Σα. Αγγαίου τού Προφήτου Ιίυ. φδανιήλ τού Π., των 3 Παίδων, κ Διονυσίου Αίγίντ/, Δε. Σεβαστιανού Μάρτυρος ? Βονιφατίου Μάρτυρος., Τ-:. ΓΙροεόρ. των Χριστουγέννων κ μν. Ίγνατί» τού θεοφ Πε. Ίουλιανής Μάρτυρος j Ί'Ζ Πα. Αναστασίας Μάρτυρ. τής Φαρμακολυτρίας Σα. Των έν τή Κρήτη δέκα Μαρτύρων Κυ. ^Παραμονή των ΧριςΌυγέννων κ Ευγενίας Μάρτυρος Ίο Λε. *»'Π κατά σάρκα Γέννησις τού Ιησού Χριστού. Άρ; Τ? φ*η σύναςις τής Θεοτόκου καί Ευθυμίου Ίερομή Τε. Στεφάν» Άρχιδιακ. κπρωτομ. θεοδώρ«τού Γραπτού. 363 C 28 Πε. Των έν Νικομήδεια καέντων δισμυρίων Μαρτύρων, Πα. Των έν Βηθλεέμ άναιρεθέντων 1ί χιλιάδων νηπίων Σα. Άνυσίας τής όσιομάρτυρος Κυ. φμελάνης τής όσ. κ άποδ. τής έορτ. των ΧρίΓΗγέννν, Πανσέληνος την 2 εις τάς 11 ω?. καί 19 λ. Μ. Μ. Σ λ. τελευτ. τέτ. Λ 11 η» 3» Μ 47» Π. Μ. Νέα Σελήνη» 18 η» 8 η» 11» Π. Μ. Σελ. πρώτον τέτ.» 24» D 11. Λ 2» Μ. Μ. *0 Όδωμ. μην Τζίλ -καδε αρχετχι τή 19 (31) Δεχεμίρ.

34 Λ'. Αν,Or, των ίο ίων χαχών Ορατύτ/,τα γεννά. Β. Δημόκριτος. 'Ο σώ'ρρων οφείλε' να προνοή μάλλον ή να μετανοή. Γ'. Πράττε μεγάλα, μή ύπιοχνούμενο; μεγάλα. Δ'. Επίχαρμος. Πυίανόεας. ε r " r w Ούτε συμποσιον χωρίς ομιλίας ούτε πλούτος χωρίς apor ήί ήεονήν ν,οοντ,ν εχει. εχει, ΆντιαΟένης. Ε. Οϋοεν κτήμα είναι οειινότερον καί βεβαιότερο ; τής άμε ' ή? Ία οκράτης. Τ'. Κόλαζε τά πάθη, ΐνα μή ΰπ αυτών τιμωρήται. Επίκτητος. "Οταν οανείζη τι; πονηρώ άνορώπω χρήματα^ αν.ι.οϋ 'ίκου λύπας απολαμβάνει. Αξονικός, 3

35 34 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Η'. Φεϋ! ούοεν δίκαιόν εστιν εν τψ νΰν γένει. Θ'. "Οπως είναι επισφαλές το δίδειν μάχαιραν μα'.νον; *, όυ.οίως είναι έπισ/ραλες καί τό ο.δειν Εύνα/iv ποντ-,ρΰ ί> δρώπψ. Ίάμζ/ιχος, Γ. Σοιρίς καλείται ό χρήσιμα καί ον/ί ό πολλά γνωρίζω/, ΙΑ'. Ισχύς καί τείχος καί οπλον σοροϋ ή ιρρόνν-,σις. Νοεί καί τότε πράττε. ΙΒ'. ΙΓ'. ΙΙνΟανόια; Θίον/:;, Μ ή επιγέλα τψ σκώπτοντι3 διότι καθίσταται άπί/5 τοις σκωπτου,ενοις. Κ λεόβου'/.ο;. IV. Επί τα δείπνα των ιρίλων βραδέως πορεύο ν, έπί ο; ατυχίας ταχέως. Χί/.ων. ΙΕ. "Οπως ό ασθενές καί αδύνατος τίν δρασιν δεν δυνατέ:> ιοη τον γλιον, τοιουτοτρόπως και ε'ι υα/./.ον ο ασνεντ,; αδύνατος τον νοΰν δεν δύναται νά. έννονστ, τ/,ν άλν,οειίν. IT'. Prvi.o:. Οί δραπέται και εάν δέν διώκωνται οοβοΰνται, C- V «>, «Μ,, * αφάνες και εαν osy Π^ατ'τωαι χ.^χ.ω; τα-αίτονται. * * * ^» Σωκεάτγ,

36 TOT KOPOMUAA IZ. 35 Δό;α καί πλούτο; άνεμ συνέσεω; δεν είναι ασφαλή κτήαατα. Δημόκριτο;. ΙΗ'. Οί μάταιοι των ανθρώπων τ0ΰς jib πλουσίου; καίτοί φαύλου; όντας τιμώσι καί θαυαάζουσι, τούς δέ σπουδαίου; κχταφρονοΰσιν όταν κατίδωσι τήν ά /ρηματίαν αυτών. ]0. Ευσέβιος. Αί μεν β ονταί τους παΐδας, αί ο άπειλχί του; σ.ισεονας καταπληττουσι -ωκρατης. Κ'. Ίΐ σώιρων γυνή είναι ταμεΐον αρετής, ΚΑ'. Μένανδοο;. Έκ δύο ανθρώπων όν.ιλούντων, τού ένδ; τούτων θυμουμέvouj ο μή αντιτείνω / τοί; λόγοι; σοφώτερος. Ευριπίδης. ΚΒ'. Ουδ εν κακόν φύεται έν άνδρί θεμέλιον σοφία; θεμένω σωφροσύνην και εγκράτειαν. ΚΓ'. π-ενοωων. Τδ μεν πϋρ ο-άνεμοί, τον δέ έρωτα η συνήθεια έκκαίει. Φοινίκίδη;.. ΚΑ'. Ό μηδένα άδικων ούδενδ; δεϊται νόμου. ΚΕ'. Άντιτάνης. Ανήρ δίκαιος δεν είναι ό μή άδικων, άλλ εκείνο; όστι; ενώ δύ/αταί ν άδικήση δέν αδικεί. Φιλήμων. 3*

37 36 ΚΑΖΑΜΙΑΣ KV. Ζηλωτέν ίσως πραγρ.α ό πλούτος' τίρ.ιον δριως καί Orjμαστόν ή δικαιοσύνη. Λυκούργος ΚΖ'. Οΰοείς έπλούτησε ταχέως δίκαιος ών. ΚΗ. Κέρδος αισχρόν βαρύ κείρ,ήλι&ν. ΚΘλ 'ΙΖΑττΙς κακόν κέρδους αρχή ζηρ,ίας. Λ. Μένανδρος, Περίανδρος, Δημόκριτος. Ί α μεν ξύλα τό τϋρ ανςάνοντα ότι αν τον καταναλίσχον ται. ο δε πλούτος έκτρέοων τούς κόλακας ύπ αυτών τούτων καταατρέ'οεταΐ. Άρίστώνυμος, ΛΑ'. Καθώς ο Άκταίοιν G ό των τρειρομίνων ύπ αύτοϋ κννώ άπίί/ανε, τοιουτοτρόπως οί κόλακες τούς τρέιροντας χαπ crili,ουσι. Φαβωρΐνοί ΛΒ' Οι μεν κυνηγοί τούς λαγωούς δια των κυνών Οηρεύονϊ'Λ οι οέ κόλακες τούς άνοήτους δια των επαίνων. ΛΓ. Τής οςυ^υρίας τό άνθος μανία. Κρατάς. Απολλώνιος. ΛΔ'. Άνθρωπος ών μέμνηαο τής κοινής τύχης. Ίπποίόων.

38 I. Ή συμβουλή παράορονος elver, χρήσιμο; ενίοτε. C. Delavigne: II. Ό ερως είναι βασιλεύ; των νεανίσκων και τύραννο; των γερόντων. Λουδοβίκο; ΙΒλ III. Ουδέποτε ό ιοιλόδοςο; ΰπήοςεν άλ/,θής ιοίλος ή εραστή;. Du Ryer. IV. *0 Υμέναιος ακολουθεί τον έρωτα ώς ό καπνέ; τήν ολόγα. Chamfort. V. *0 εραστή; πρίν ή καταστή τύραννο; είναι δούλο;. Lalena. VI. Οί απόντες δυστυχεί; ταχέως λησμονοΰνται. VII. Esprit. Ή χρήσις οέρει ευτυχίαν, ή κατάχρησις καταστρέφει ΰ"ήν. Delille. VIII. Ουδέποτε ή ιριλοδοςία βλέπει τους πόθου; αυτής πληρου-, μένους, ομοιάζει τον πίθον των Δαναΐδων. Lebrun.

39 38 ΚΑΖΑΜΙΑΣ IX. 'll άτομιχή αξία είναι κρείττων των οιασημοτέρων r.:>r γόνων. Destouihcs. λ Αί δυσκολίαι εν9αρρύνουσι τον έρωτα. XI. Malherbe. Δεν είναι γνωστόν τις άγαπϊ πλειότερον ό άνήρ ή ή γ; νή, άλλ είναι βεβαιότατου οτι ή γυνή γνωρίζει ττώς *sh: ν άνατιά τις. S. Dubov, XII. Ό Ιρως είναι ή ασχολία τοϋ άεργου, ή οΐασκέόνσις :ι: πολεμιστοϋ, καί ό σκόπελος τοϋ ήγεμόνος. Ναπολέων ό Μένας. XIII. Οί άνορες είναι οί μόνοι αίτιοι τής μή ΰπαρχοΰσης μι:ι ςΰ των γυναικών αγάπης. La Brujere. XIV. Ο ερως άρέσκει πλειότερον τοϋ 'Υμεναίου οιά τήν άπλου στάτην αιτίαν δτι τά μυθιστόρημα είναι τερπνότερο ; ν ιστορίας. Cliarnfort, XV. Κατά τους πρώτους αυτών ίοωτας αί νυναΐκες αγαπώ: τόν εραστήν αυτών, κατά τους άλλους οιιως τον έρωτα.. La Uoihefoucauld. XVI. 'Ο εραστής λέγει ο,τι σκέπτεται χωρίς να σκέπτηταί1 λέγει, ή ρητορική αΰτοϋ συνίσταται έν τή άταςίμ οιότι Ρ ή καροία όμιλεΐ τό πνεύμα ιρεΰγει... Demoulier, XVII.. Ψυχή μεγαλόρρων ουδέποτε υποτάσσεται. Corneille.

40 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 39 XVIII. Ή ιριλία οεν έγεννήθη οια τάς οιεγθαρμένας καροίας. \roltaire. XIX. Ευτυχής 6 ευχαριστούμενος εις οσα κέκτηται. ' Lebrun. XX. Τις ούναται να καυχηθίτ, οτι δεν κρύπτες έν εαυτώ ελάχιστων ψιλοοοςίαν ; La Fonlaine. XXI. Ή προσβολή ύπαρχε, πάντοτε επ' τού μετώπου τού ανθρώπου εκείνου, οστίς ανέχεται αυτήν. Crebillon. XXII. Οΰοέν νομίζει οτι έχει ό αιλόοοςος έαν τό παν οέν έχνμ Massillon. XXIII. Σήμερον ή μόνη φιλοοοςία των γυναικών είναι ό έρως. Me d Agout. XXIV. Ό έρως είναι τύραννος ούοεκός ιοειοόμενος. XXV. Corneille. Προτιμά να σέ συμβουλεύωσι μάλλον ή να σ έπαινώσιν. Boileau. XXVI. Ο ερως είναι έν των ισχυρότερων παθών τού ανθρώπου» οιοτι υποοουλοΐ τον νουν, τήν κσροίαν καί τό σώμα. Voltaire. XXVII., ε,ίωί είναι τό μυθιστο ρημα τής καροίας, ήοέ ήοονή ή ιστορία αυτής. Beaumarchais.

41 40 ΚΑΖΑΛ1ΙΑ5 XXVIII. *026; άνοοστόλιστος δεν φέρει πρός την δόςαν. La Fontaine, XXIX. Ό έεως ομοιάζει τας επιοτ,μικας νόσους όσον τις οο5ίϊ ται ταύτας τόσον εΰρίσχεται εκτεθειμένος εις το μίασμα ι> τών. Chamfort. XXX. ΊΙ 2α ς τής μεγαλοφυίας ύπό των ακτινών τής άλϊ,ίώ; άνάπτεται. I)e Sejiur, XXXI. Δέν αγαπά τις πάντοτε ο,τι έπιίυμεΐ. XXXII. *Η φιλοχρηματία δέν ευρεν είσέτι τα όρια αυτής. Boileau. XXXIII. Demouliers. Ό ερως οωρεϊ πνεύμα εις τους μή έχοντας, προσθέτει ιί; τους εγοντας ολίνον χαί ενίοτε άτκιοεϊ άπο των έ/όντοο πολύ. * * * XXXIV. Αγα.τωμεν τά σφάλματα των άλλων όταν πρό/.ηται vi οιχαιολογήσοιμεν τα ηυετερα. Viennet. XXXV. Πόσον βραχεία είναι ή από μεγάρου μέ'/ρι τοϋ τάτυ οθο;ι Rotrou.

42 Ό κύριος Άβροκόμας εζη ρ<5'->ον ο πως αγαπά τήν κυρίαν θεοοό-πην. Ό ερως του κατήντησε μέχρι μανίας. Ημέραν τινα πρό των ποοών της ευρισκόμενος καί τάς χετράς της καταβιλών; I _ Ώ! ανέκραζε, εάν ήξευρες μόνον πόσον σε αγαπώ!.... εάν ήδύνασο νά αντασοής κατά πόσον τό πΰρ υπό τοΰ οποίου κατατ,λ,έγομαι... Δεν είχα εϊσέτι την βράσιν του τελειώσει δτε ΰφ υδατος περιεχύθη. Ο σύζυγος τής κυρίας Θεοδότης τήν θύραν άνοιξα? ΐστατο προ αυτής κλυστήρα άνά χεγρας κρατών καί μετ επιμονής τον κ. Άβροκόμαν ραντίζων: ΓΙεριμείνατε ολίγον, προσέθεσε, νά κατασβέσω τό πυρ μέχρις οτου φθάσωσιν οί πυροσβέσται... 1». * * Ένεκα νομοσχεδίου τινός οί πατέρες τοΰ έθνους τοσοΰτον εφωνάσκουν καί όπως καλλίτερου ειπωμεν igauc.or, ώστε κατήντησαν την βουλήν αληθή γάΰραν. Ενώ ό θόρυβος κατεπραυνετο, αίφνης αωνή βροντώδης τόν αέρα δέρουσα ήκούσθη. Τί; διακόπτει οΰτω ; ήρώτησε δυσαρεστηθείς ό κ. πρόεδρος. Εγώ! άπεκρίνατο τεράστιος άνήο. θέλετε νά όμιλήσητε, κύριε βουλευτά ; ~'Οχι! απλώς μόνον νά διαχύψω...έπεθύμησα, "να οημειωθή έν τοΐς πρακτικοί?... * * Παραμάνα, σ έφώναξα για νά μάθω αν μπορής νά βυζατά δύο μου δίδυμα.

43 42 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Τί πράγμα μα9ές ειν τοΰτ τό άrjta ; μπας κ είναι τίη. τις ζώ; εγώ οέν βυζαίνω ζα, δγεσκ, αφέντη. Μα είναι τα παιδιά μου, δυο παιδιά που γεννήοηχιι προχθές μαζΰ. ΤΑ, 8ές ν'χ πής δυο ΜψάριχαΧ "Αν μουλεγες εγω «ί λυμάρικα Οά σέ καταλάδενα!... Τί διάδολο, τοΰτ οί γρααματισμένοι οέ ξέρουν νά μιλήσουνε!!!... * *, Γυμναζομένου ποτέ έν τή πλατεία τοΰ Πανεπιστηρίη τοΰ ο τάγματος τής εθνοφυλακής ό προγυμ,νάζων άςιωμα:. χός άνεφώνησε : Φέρτε όπλα. Τοΰ γνωστού νάνου Β. ουσκολευομένου περί τήν έκτέλεπι Φέρτε όπλα είπον, ανακράζει οργιστείς ό αξιωματική Συγγωρεΐτε, κύριε αξιωματικέ, είπεν ό αστείος λ ο/ίας Ψ. πώς δύναται ό Β. να φέρη το δπλον, αφοΰ τό οπλον φέρ:: αύτόν ; * * * Έφημεριδογράφος τις έγραφεν δτε είσέτι ή κρητική έπινάστασις ΰφίστατο :.... «Μάλιστα τα πάντα δικ τής λογ/τ; κατορ*)οϋνται»... Τα πάντα, άνέκραξεν άναγνοΰς αύτδ φίλος τι;! ναι! ύ πάντα! πλήν τοΰ νά καοίση τις έπ αυτής, τούτο οέν χιτφ θοΰται. «* * Δύο νέοι, ό μέν υιός διαπρέψαντο; καί ένδόξως φονευοιν το; κατά τον εθνικόν αγώνα, ό ο Ετερος υίος oo'ii-jii'k εν τινι συμπλοκή πατρός, έφιλονείκουν περί τών δικαιωαάοω των και τών πρός αύτούς ΰπο /ρεώσεων τής πατρίδοί- Μή λησμονεί, έλεγεν ό πρώτος, δτι ό πατήο μου ε'/μυ^ε τισοΰτον αίμα διά τήν ανεξαρτησίαν τοΰ εδάφους έφ ου παπί; Έ, ε, άπεκρίνατο ό έτεροί, μή νομίζτ); δτι τδ.αΐμαό'ΐ ό^υσεν 6 έδικός μου ήτο νερόν; -

44 ΊΌΤ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 43 * * * Νεόπλουτος τις τακτοποιήσας κατά τόν καλλίτερου τρόπον τι εν τή οικία του άπετάσία-ε να προσοέσ^ καί μικράν βιβλιοθήκην. "ίνα οέ πληρώσ-q ταύτην ήγόρασε βιβλία μί τό μέτρον. Μεταξύ των άλλων εύρέθη καί ολόκληρος ή εκοοΐΐ- των Σπινθήρων, ποίητοΰ τίνος, οίτινες δεν άνάψ.ιεζαν τί οιλόμουσον κοινόν.» * * Συνεχαίροντό τίνες τον κ. Ξ... οι ην θέσιν κατέλαβεν εν τινι ΰπουργείω καί ήν οιειριλονείκεΐ σπουδαιότερός τις ά-ήρ αΰτοΰ. Ό κ. Ξ. άτ-.εςεοέχετο τα συγχαρητήρια μετά μεγίστης μετριοφροσύνης καί προσέθετεν: Εκείνο οπερ μέ κολακεύει είναι οτι ούοέν βήμα έκαμα "να καθέίω αύτήν. Άναμτιβόλλως, ά εκρ νατο ό αντίπαλός του, όταν τις ί'ρ.τει ούόέποτε βαδίζει. Τ * * Κυρία τις ελεγέ ποτέ εν τινι τιλονεΐκία τψ κ. I. δστις ητο πελωρίου αναστήματος. Δίν δύναμαι να ΰποτέοω τούς υψηλούς ανθρώπους. 'θ κ. I. καθ ού οιηυθύνετο τό ακώμμα ουσηρεστηθη μεν ελλά fiev ανταπήντησε διότι κάπως είχε συμπάθειαν προς την κυρίαν προσεπάθησε λοιπόν ν άναπηθή παρ αύτής οπερ καί κατούρθωσεν. Ημέραν τινα καθ ην έοαίνετο β=βυίισμένη εις ρέμβην ήρωτηθη παρά τοϋ κ. I. τί τοσοΰτον εαυλλογίζετο. ' ' ' Συλλογίζομαι, άπεκρίνατο ή κυρία, οτι όσημέραι μικραίνετε. * * * Ό κ. Κ. ήνώχλεΐ ποτέ τον κ. Σ. διηγούμενος αύτφ σκανδαλωοη τ'.να ίστοοίαυ. Κύριε, είπε οιακόιύας αυτόν ό κ. Σ. οεν αμφιβάλλω οτι η ιστορία εχεταί αλήθειας διότι μοί διηγήθητε αύτήν έκατοντάκις καί έκατοντάκις ήκουσα αύτήν διηγουμένην παρ' άλλων.

45 44 ΚΑΖΑΜΙΑΣ * * * 'Ημέραν τινα ή δεσποσύνη Σ. δέν εόρέθη εν τφ δωιιι. τίω της.. θ', γονείς αυτής άνησυχοϋντες άνέφερον το πρά -μ εις τήν αστυνομίαν, ήτις τεθεΐσα εις κίνησιν εύρε τήν ά σποσύνην εις τάς άγκάλας ίουδαίου τίνος Αβραάμ καλονμινου. Ερωτηθεΐσα πώς έδραπέτευσε της οίχίας μετά τοΰ ίο> δαίου, άπεκρίνατο δτι ήκολούθησε κατά γράμμα τό prpii της άγιας Γραφής λεγούσης οτι ΐνα τις ήναι ευτυχή; οφείλει ν άναπαυθή εις τούς χό,ι.τους τοΰ Αβραάμ. * * * Κύριός τις άπαντήσας καί οδόν ετερον κύριον τρεχοντι δρομαίως- Σάς ζητώ συγγνώμην, είπε, διότι σάς σταματώ. Κ' εγώ, κύριε, άπεκρίνατο ό ετερος, σάς ζητώ συγννιί μην διότι δεν ίσταμαι... καί άπήλθεν έτι ταχύτερο /, Ό εις ήτο δανειστής, ό ετερος οφειλέτης. * * * Τπαξιωματικός τις μετά, πότον επανερχόμενος οΐκαοι προσέκρουσε τή στοφ τοΰ Άδοΐανοΰ και έκ τοΰ κτυπήριν,; έπεσε κατά γής. "Αλλος έξ άλλου κατά τοΰ αναιδούς on, τον ερριψεν εγείρεται, ξιφουλκεί καί επιπίπτει κατά ή; στοάς νομίζων οτι ήτο άνθρωπος, αλλά μόλις έπέφερ: ΐβ ή τρία κτυπήματα καί τό μάρμαρον υπό τοΰ χάλυβος τρώ ήρχισε ν άναδίδη σπινθήρας... ΤΑ! ά! άνέκραςεν ό μέθυσος... ή εύγενεία τον W χορατεύει, έχει πιστόλα... Καί Οέσας τό ξίφος εις τήν θήκην του έφυγε δοομαίωί. * ««Νέος τις εν τιν>. καφφενείψ έκομπορρημόνει περί τής«* όρείας αΰτοϋ. Φθάνει τις οστις άνεζήτει αυτόν διά τινα ύ» θεσίν καί πριν ή τελειώσει τόν πανηγυρικόν του όίδίΐ w τιρ κολάφισμα" ό κομπορρημ,ονών άνευ χρονοτριβής ιό if1 ΐ,εοσε στα τεσσαρα.

46 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 45 'E! κύριε, ανέκραξε τότε γελών εις των παριςαμένων, καί ή άνορεία σου ;... _Εις τούς πόόας, άπεκρίνατο τρέχων. * * * Όμολόγησον, φίλτατε Λ... ελεγέ ποτέ μαθηματικός τις τψ ποιητή Λ. ότι όλοι οί ποιηταί είσοε οί μέν πλειότερον, οί οέ όλιγώτερον τρελλοί. Ε! οίλε, άπεκρίνατο άπαϋώς ό ποιητές Α. ίσως εχεις οίκαιον καί το ομολογώ, άλλ έπείόή όεν είσαι ποιητής, όλοι οί τρελλοί οέν είναι ποιηταί... * * * Κατήγορον,) ποτέ τινες Σπαρτιάτην ότι ένυμιρεύ9η νάνον γυναίκα. Ές όλων των κακών, άπεκρίνατο, εξέλεξα τό έλάχιστον. Καπαμάς ό παντοπώλη: άποκτήοας θυγατέρα ήλθε) εί; τό οημαρχεΐον ϊνα τό μικρόν παιοίον Καταγράψη ίν μητρώοις καί σημάνη τον πατέρα. Είτα ότε κατεγράση τη; μικρά; ή γενεολία ώιρειλε να ΰπογράψη βλλ άντί απλώς νά γριών; Τώνομά του, ίιπογράσει: Καπαμάς καί Συντροιρία. Κυρία τις ήγάπα πο'λύ την αστρονομίαν προς τούτο παρεκα/,εσε γηραιόν τινα συγγενή τοΰ άνορός της εχοντα αστρονομικά? γνώσεις νά τή οώση μ.αοήυ.ατά τινα. "Εσπέραν τινα έπιατρέοοντες έκ τοΰ κήπου, όπου εκαμον όιατόρους παρατηρηθείς, άπήντησαν εις τό κατώφλ.ον τής 9ύρας τον σύζυγον ο γηραιός συγγενής χαιρετίσας άμιροτέρους άπήλοε. Δυστυχώς ό επενούτης αύτοΰ οέν ήτο αρκούντως μακρύς ώστε νά κα- λύύη όπίσ9ιά, τινα μέρη τής περισκελίόο;, άτινα ^αν εσχΐ-

47 *0 ΚΑΖΑΜΙΑΣ _Τί έκάματε απόψε; ήρώτησεν ό σύζυγο;. ΤΑ! εύχαριστήοην ύπερβαλλόντως^άπεκρίνατο ή σύζυγέ μο'. εδειξεν δλου; τού; άστέρα;. Πρόσεςον να μή δυσαρεστηοή; αύριο ;, είπε μειοιών ί σύζυγο;. Λιατί; Έ! πολύ φοβούμαι οτι Οά σο! οεόςτ; τίποτε άλλο' χΐρ (χίαν σελήνήν άοεγγή... 1 * i Πρωίαν τινα ή συρροή τοϋ όχλου ήτο μεγίστη επί μεγάλη; πλατεία; όπισθεν τού Αστεροσκοπείου. Επρόεεια νά καρατόμησή φοβερό; τι; κακούργο;. Μόλι; ενεφχνίλ, αγαθό; Tt; επαρχιώτης μεταςύ τού πλη9ου; εύρισκόμικ; ήρώτησε τόν γείτονα του, τί ό άθλιο; ούτο; είχε πράςει. -= Να, άπεκοίθη εκείνο; ά-αύώ;... τόν περσινό χε'.μώιΐ εβαλε στό φούρνο τό χιόνι για να ςεραοή κ επειτα τό τ.ιί- /.ησε για αλάτι. Ά τόν κακούρνον, άνεοόησεν ό άπ/.ού; επαρχιώτης- xwi νά πάθη... * * * *0 κύριο; Κ. παρεπονεϊτο ίατρώ τίνΐ διά τι χρονικόν νόσημα ανίατον. Όποιον τό πσ.9ο; σα;; Εοώ με πονεΐ... εδώ εΐ; -rruec^ucfiror μυελόν if; OJruntuxijr στηλης. Ο ταλαίπωρο;! * * * Φιλάργυρο; τις επν:ε τά λοίσθια διότι ασθένησα; vjmpt ν αγοραση τά θεραπευτικά μέσα, άτινα διώρισεν ανιϋ1 ιατρός, φοβούμενο; μή πτώχευση. Κατ εκείνην τήν στιγμή εισελοών ό υπηρέτη; τζ> είπε: ΓΙάρ», άιοέντη. αυτά τά yin του ja.loccij πού πεινώ κ εγώ καί 0-λ νιατοευτής. «Ι ', r,, - /,,7 * * ΐ Αβς'.ζ /rapf τοσουτον /,λεκτρίσεν αυτόν, ωττε ν;τ:αωίς'v χεί Τρα,άλλά δεν ήδυνήοη νά.τάμ;/ τά καταπότια, διότι εςέπνιΐ*

48 ΤΟΥ κορόμηλα. 47 * * * θερινήν τινα ή μέραν ό κηπουρέ; τοΰ γνωστού επί φίλαρνυοί* κυρίου Ω. μετά την εργασίαν του άπεκοιμήθη υπό την σκιάν τών πλατάνων. Άθλιε, άνεβόησεν 6 αΰθέντης -ου εςυπνήσας αυτόν, αντί να έργάζησαί κοιμάσαι!... δεν αίσχύνεσαι! δεν είσαι α;ιο; των άκτίνων τοΰ Ήλιου. Γι αΰτο κ εγώ κοιμήθηκα στον ίσκιον, άπεκρίνατο ό εύρυής κηπουρό;. * * * Οι άνατανέντες δεαι/.ατικοί ποιηται κατά τα τελευταία ταΰτα ετη εν Έλλάδι ούνανταί ν άπαοτίσωσιν αυτοί ριόνον στρατιάν ολην. Εί; τούτων έρχεται ημέραν τινα πρό; τον πεόεοοον της επιτροπής τοΰ λάτρου. Κύοιε, είπεν, εσχάτως έποίησα δτάυ.α ύπύθεσιν άλληγορίχην έχον καί έκ ο πράξεων συγκείμενον" το οράρια μ. ου είναι αριστούργημα!... καί τό πρώτο-/ θα διδαχθη από τής σκηνής τοιοϋτό τι δράμα, είναι δλως τη; νέας ρωμαντικής σχολής... εν τη τρίτη ποάξει ισονεύονται άπαντα τα τοΰ Οράματος πρόσωπα. Καί ό όποοολεύς; Έκτος τοΰ υποοολέως. Καί τίνες είναι οί ηθοποιοί των δύο υπολοίπων πράξεων; Τά ρασμ.ατα των έν τή τρίτη πράξει φονευθέντων. Ό πρόεδρος τής επιτροπής είπεν αύτώ νά ζαγαπιράστ). * * * Πτωχός τις ηλθέ ποτέ πρός τινα αρχιεπίσκοπον "να ζητηση ελεημοσύνην. Είμεθα συγγενείς, Πανιερώτατε. Συγγενείς! και πόθεν; -Έ! δεν μάς είπες πώς ειμεθα δλοι έν Χριστψ άδελροί; Εχεις δίκαιον, άδελσέ, άπεκοίθη ό αρχιεπίσκοπος καί όους αύτψ οβολόν : "Γπαγε, άδελιρέ, καί εις τούς άλλους άδελ'ρούς "να σοί δώσωσι έκαστος άνά ένα οβολόν.

49 4$ ΚΑΖΑΜΙΑΣ * * ' Ό κύριο; Κ. ;. οέν ζή έν ομονοία μετά τής συζΰν» του. 'Ημέρα Sev παρέρχεται χαθ ήν ή κυρία συμΰία του νί μή βιλοδωρ'ή αύτώ νέας σχηνας καί ατελεύτητους οιαπ/γ. κτισμούς. Έρωτηθείς ποτέ ΰπ αυτής τί έστιν ή εν τή Βοώ άντιπολίτευσις. Υμείς, κυιρία μου, έν τψ συζυγικψ βίω, άπεκρίνατο '/.in ευιουώς, * * ft Μετά τινα συμπλοκήν έν Κρήτη, λο/ίας τις οθωμανο; έ":- φορτισθείς τήν ταιρήν των ιρονευθέντων έθαπτε ι,ώντάς τι καί τεθνεώτας. Άλλα, παρετήρησεν ό παρέχει ίστάμενο; άς'.ωμχτι/.ος, είναι ολοι σκοτωμένοι, πολλοί που θέλουνε να ζήσου; άκόυν. Αχερου.!.. άμί αν τούς άκοΰση κανείς ολους, ποιος ΐ'-ί εκείνος ττοΰ θά πή πώς σκοτώθηκε ς * ' *- ft Έ'μππό; '.;r,frr.-ii'/ύί Οε'αν κί'ϋ/.ήν. j \ ^ ' * ως.ιοων.οος ν.α/.τν αλλά εσωοίν κδντ,ν, Ρ ε ' ε^0υ;χ!ας καο* ήα:οαν Oes'.vyv καί καο ώραν -p";vrrtv ε.ς τλ,ν Κα.ταρ'.α/ϊ,ν. Τρε/ων r.tt-y.j-z τταντο'ως, ότε [j.iv τριζον.σμίί όαϊ Οί καί καλτ.α^υ.ώ ώς cov/.ει asss'ov β τa I» έ ρώ τ,7 α.^/ΐοίως μολ*. ς c-.o iy. τνν μα/.οαν jaovayoo τ.νος ίοραν κι ονον α/ροον ό-ί*

50 ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΙΙΛλ. 49 «Εΐν εκείνος βαίνει βάσην, πόοον είναι άπαχης καί ό όνος του παχύς άΐ ό τάνας μοναχός I» Καί ϊοοΰ αότός τροχάδην πλησιάζει προ; αυτόν χαριέντως yαιρετών κ ϋπο/.λίνων πολλαχώς. Ή πρωία ποΰ αέ ά'γει όσιώτατε; Ποθείς νά τό μάοτ,ς; Παρευθός. Εις την πολιν των Κακών. Καί ό ονος πώς υπάγει ό κομψός καί ώταρίς ; κα. "ας φρίνας. \ t f Έτ ίππος, ώ βλάς βλάκων! * * * Χωρικός τις περιπλεχθεις εις οίκ.ας ελαβε δικηγόρον τόν αείποτε άο/ρημ.έιον κ Ώ; ήτο επόμενον ή υπόδεσις αίιταΰ έναυάγησε καταδικασόέντος εις πρόστιμου και εις τα έςοοα τής δίκης. ΤΠλίεν ή ήμερα τής πληρωμής τοΰ δικηγόρου' Διακόσια; δρα/μας μο ι ό-ρείλείς, λέγει βήχων ό κατ έτος λαμζάνων τοσαύτας κ. Σ... Σαν άκριβα, κυρ δικηγόρε, καί να γίνω κι ολας; Τού; απέδειξα όμως πώς έχεις δίκαιον. "Οσον δά για τούτο εΐν άληώειχ... κρίμα ποΰ δεν τό πίστεψαν. * V. * Έλα να συνδείπνήτωμεν, ελεγεν εσπέραν τινα ό κ. Κ. τφ γαστριμάργω Β... έχω μίαν πέρδικα... πίρίοημον πράγμα. Δ'εν έρχομαι. Εί καϋμένε καί σύ, διατί δεν έρχεσαι; Διότι μία πέρδικα δεν μ οι αρκεί I 4

51 so ΚΑΖΑΜΙΑΣ «* * Κατά τα γενικά εν τψ πεοίψ του 'Άρεως γυμνάσια γ Εθνοφυλακής, εις των έθνοιρυλάκων ακαθάριστον οπ/,ον eyu μόλις μετά τό έβοομον γέμισμα έπυροοόλ/σε. Τοιοΰτο; I ύπήρξεν λακτίσμος τού οπλου, ώστε δυστυχής εττεσε yj μαΐ καί τό οπλον προ των ποοών τοϋ όπισθεν αυτού Ιι:ι μενού ούλαμαγοϋ, οστις εκυψεν ΐν ανεγείρω αυτό. Βλέπων ταλαίπωρος έθνοιρύλας τήν χίνασιν τοϋ iv5w λοχαγού. Μή, για το Θεέ, ανέκραξε, μή τό πιάσνς γιατί εχει ξ ριξιαϊς ακόμα. * * * Ό κύριο; Σ. άπαντήσας καθ οδόν τον κ. Π. ήρώττ,σεν» τον εάν υιός του καθιΐξε τέλος τήν εν τινι έμποοίκώ yp γιίω Ο/,ρευομέντ,ν θισιν. Μάλιστα, μάλιστα καί είμαι εις άκρου ευχαριστήριέ Εχετε οίκαιον. ή θέσις αυτή είναι εντιμότατη. Ίσως θέλετε να είπατε Επικ-ροης. "Erziuoq ή ircixtpihjc; καθ ον αιώνα ζώμεν είναι Eva τό αυτό. «* Έν τή πλατεία των Άρ.μανίων τραμπούκος τις εφιλονί1. κει μετά τίνος ρεμπάπη άμβότεροι ήσαν κρεοπώλαι κ παρουσία των Άγιούτων σλλ ή τίλονεικία μετεβλή^ΐ] r. υοριίς καί παρ ολίγον νά Ιλ.θωσίν εις χεΐρας. Γλέπεις τούτο; ελεγεν 0 ρεμπάπης οεικνύων άτλάντ;» γρόνθόν, σκοτώνει βώοια! Γλέπεις καί σΰ τούτο; άντέλεγεν τραμπούκος ιήράκλω πυγμν,ν προτείνων, σκοτώνει χαοάπι$ίς\ % # ί Τήν εσπέραν τής ά, Ιανουάριου 18,. το υπουργείο'm σωμον παρευρεθη εν τω βασιλικφ χορω ένψ κατά τάς άμ ρας εκείνας εΰρίσκετο έν ύπουρνική χρίσει. Ίοών κ. ϊ των υπουργών χορεύοντας

52 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. Παρατηρείτε; είπε τψ κ. Ο... το ύπουργείον χορεύει... _Έχετε δίκαιον.. άπεκρίνατο ό κ. Ο. επί ήβαιστείου όμως. Τήν επαύριον το υπουργείου ολν ίκρίστατο πλέον. * * * Ό κ. Α. νυμιρευθε'ς τήν πολ.ύ-ρερνον δεσποινίδα Ζωήν Α. κατέστη εύτυχέστα ος. Άπαντήσας τόν κ. Σ... καί ίοωτη- (Ιείς ΰπ αυτού πώς μετά τόν γάμον είχε. ΤΑ, οίλτατε, άνέκραςεν, ή ζωή μου είναι μια χαρά!. Καί ή χαρά σου; Ή Ζωή μου!.... * * "Η δέσποινα Φρόσω είσέτι άκμαίζ, ής σύζυγος ήτα Ο-ρσίτης πλατύς, ήπόρει μεγάλως πώς ήτα ώρζία ή κόρη αυτής. Καί ελεγε, φίλη Τό πράγμα πώί εχει έμοί οϋίαμώς ομοιάζει.... Xi I γ~. I άντεϊπεν ή φίλη, ήςεύρω τί τρέχει, φιλτάτη ψυχή., Έςολκειλζς ίσως Εγώ; Συ. Απάτη! Έ1 Πώς;... Κατά λάθος καί μή άουμλς, Ομνύω... Προς τι; "Ω! ποτέ παμφιλτάτη, ποτέ I Βλασφημιϊς. Έ1! κατά λάθος!ν άλλο» κοιτώμ κατ οναρ.. τις οιοε;... Τί λέγεις ;... ριγώ... Το έπζοον!.. Σύ ; Εγώ! τησο μόνη; Σκιά τις κ έγώΐ * * * Ό κ. Λ. διερχόμενός ποτέ άλωός τίνος εν η ήλώνιζον νέοι χωρικοί εστη ΐνα παρατηρήση τήν περί τήν εργασίαν επιτήδειόςητα- αύτών. Ε'.τα μειδιών ήρώτησεν ενα τούτων': ' Αι, κουμπάρε, πώς πάνε τ άχυρα; Καλά μαθές,... εχεις δρεξι;... άπεκρίνατο ό χω- ριχός νομίσας δτι ί κ. Λ. τόν έκοςιο ιύευετ. Βί

53 ι 62 ΚΑΖΑΛ1ΙΑ.2 * t * ΊΙμέραντινα δυο μισάνθρωπο, συνηντήθησαν καθ οδόν. Υπάρχει, ήρώτησεν 6 πρώτο; τόν οεύτερον, ΰττάρχ;; στιγμή άπελπιστικωτέρα εκείνες, καθ ήν καταντγ. ό άνορω- * I Ο * * fk;r» 1 '»* τ:ο; να πιστευη οτι ο εροκ, η οοςα, η αςετη, αυτή τε/.ο; ή ευτυχία δεν άςίζουσιν εν σιγάρον; ΝαΙ, φίλτατε, άπεκρίνατο ό ετερος, ή στιγμή, καθ ήν tb col μένει οϋδεμία αμφιβολία οτι αυτό τό σιγάρον ουοίιάι j r / ρ «ν.αν Ey6i... * 4 * Ημέραν τινα ό κ. Β. κατήρχετο μετά τίνος έπαοχιιηι την οδόν «Σταδίου». Αΐ'ρνης ρω/αί στεντώρειαι ττροσέβ:;. /.ον τά ώτα αυτών. ΙΙώς, ήρώτησεν ό επαρχιώτης, τό κατάστημα τούτο n.t αλληλοδιδακτικόν σχολείου; Όχι, φίλτατε, είναι ή Βουλή. Άλλ οί «ωνάζοντες ; Τά παιδιά, του Εθΐοιχ. * * * Πώς, ήρώτα ποτέ ίερεΰ; μειράκιό / τι, δέν ήςεύργ.;: «Πάτερ ημών,» άλλ αν ό θεός σέ τωνάςη τί θά κάμη;; Δέν θά πάγω... ρώτημα θέλει κι αυτό; * * *r Κύριός τις άπαντήτας καθ οδόν τής στιγμής εκείνης, αν καί τόν εάν εν τψ κόσμωΰπήοχε; ετεοον κύριον, 3ν ρ /ί έγνώριζεν, ήγνόει ο;«πόσον είμ ευτυχής δτι σάς εΰι!τκ.ω, άνέκραςε, θά β παρακαλέσω νά μοί κάμητε μίαν χάριν. Ά! καί εάν δέν μέ εΰρίσκητε τί θά έκάμνετε ; Θά σάς ενραιρον αμέσως. Λοιπόν, αγαπητέ μοι κύριε, γράψετε μοι! γράψετε μ υπελαοεν ο τροτε^ον αννωατοτ αοίννων ττ,ν νλα τοϋ^? Λ f» ο, * Γ ι ι 1 Λ ι ^ υυαοτατου κατ εκείνην τήν στιγμήν κυώίςυ καί έγκατα^ τ»ων αυτόν εν μεστ^ ο ω.

54 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 63 * * * ' Εύήβης τις ήρώτα ποτέ ήλίοιον ιερέα εάν ό Μεσαίας ήλίεν εΐ; τον κόσμον πολύ προ τοϋ Ιησού Χριστού. _ΤΑ! άπεκρίνατο ό ιερεύς σκεφίεΐς επί τινας στιγμάς, ή έρώτησίς σου κάπως είναι δύσκολος* δεν γνωρίζω ακριβώς τον χρύνον, άλλα κατά τού; άκριβεστέρους ιστορικούς 400 περίπου ετη προ αύτοϋ. * * * Ισπανός tic πεζοδρόμος κεκοπιακώς, αίαομαίνων μή δυνάμ.νος ύ τάλας έκ τοϋ κόπον νά όδευση νν/.τωρ ήλβϊν εις χωρίον ΐνχ διανυκτερΐύση* άλλα τό ζενοδο/εΐόν ευρε κατακεκλεισμένον. Τ! νά πράςτ): Νά τεοερέλοτ; * Εις τον κόπον δε άντίχει άλλα τί; Νά κωδωνίση] τοΰτο δη άπο'-οασίζει καί ιδού αυτός!ν τάχει κρούει, κρούει, κωδωνίζει, καί τή κωμοπόλει πάση Οροϋν Ισπανικόν παρέχει. Τέλος μετά μίαν ώραν έγερθε'ς ό ξενοδόχος τάς βαθμίδας καταβαίνει κι όπισθεν τής θύρας μόνων άπενθύιετζι όργίλως προς τον Οορυβονντα ξένον* Τίς ό ταραξίας είναι; ι'ς μ έξύπνησεν άστόχω;; Καί ό 'Ισπανός τρ> ετπε! Είναι ό λαμπρός ιππότης Δον Άλφόνσος-Πίτρος-Παΰλος-Ραφαήλ-Βαρθολομαΐος,- Ίωάννης- Φερδινάνδος-ΓΙϊος- Αύγουστο ς-φζλκα Ιος, δονς τής Νέας-Καοτι/.λίας, άρχιδούς τής Μπζρακίτης. ΤΛΙ ό τάλας άπωλέσοην! άντεφώνησεν εκείνος, Κύριε, μέ συγχωρεϊτε, εις τό επακρον λυπούμαι άλλα κατά δυστυχίαν καί των σεαύλων μου στερούμαι, n > > ι μ, ν _ *ν - - ινι Γ.αρ εμοι ςενισω το φρικωοες τοοτο σμτνος. * * * Άναχωρών ό κ. Ζ. έγκατέλειπ* την ούζυγον αυτού εγκυμονούσαν, οτε ο επανήλθε μετά 15 μηνών απουσίαν εύρεν αυτήν εν τη αυτή καταστάσει. Πώς, ήρώτησε μετ απορίας, δεν ήλευθερώίης έτι; * Δεν εννοείς ότι σέ περιέμενα;

55 5i ΚΑΖΑΜΙΑΣ * t ft Αξιωματικός τις άπαντήσας καθ οδόν στρατιώτην τίνΐ εκ τοΰ πολλοΰ οίνου λοςοδρομοϋντα: Δεν αίσχύνεσαι; ανέκραξε τινάσσων αυτόν ini -τοΰ βρι χίονος, δεν αίσχύνεσαι να μεθοκοπάς; Τί θα εκαμνες ΐίι ν,σο αξιωματικός, ε! τί θα έκαμνες ; λέγεί 'Εγώ, κυρ λοχαγέ, άπεκρίνατο αμέσως ό μέθυσος τήνά ξιαν παρά το στέμμα φέρων, εγώ δε 6ά καταδεχόμιν,ι νά μιλώ μ ένα μεθυσμένο I. * * Παρά τινα τράπεζαν τοΰ Αντρου των Νυμιρών εκάθτ,ντι δύο νέοι εκ διαλειμμάτων όμιλοϋντες' σημεΐον οτι έροόώ το αλληλους μ ή ο εις ΰποκλέών; τάς ιδέας τοΰ άλλου, 'Ο πρώτος τούτων ιδών επί τής τραπέζης ζωύριόν τι ήοέλτ,ι; νά άποοιώξτ αυτό, άλλ ή κίνησις της χειρός αύτοΰ ότί:;ι τοσοΰτον βίαια ώιτε κατέστρε'ιε το έρπετίν. Τίτε ό δεύτιρος μειδιών: Ώς καί τα ερπετά, άνειοώνησε, τονεύεις; ΪΙλήν μόνον τα έοπετά, άπεκρίνατο ό έτερος μετά σαιώ νικοΰ γέλωτος άτενίζων άοκαρδαμυκτςί τόν παρακαοήρ:» Μόνον τά ερπετά άνταπεκρίνατο ούτος άναστάς, διότι & δέν άλλο δύνασαι. Κα'ι άπήλοεν. Ό βουλ.ευτής κύριος X..., άπειοάσισέ ποτέ νά όυ'.λρ από τοΰ βήματος προ τριών ήμεοών καί άλλων τότω'/ν. κ-ών προητοιμάζετο τέλος η μεσν,/βρία τής τέταρτης ψ ρος ευρ εν αυτόν επι του ή /μ νιος τωνασκουντα μάλ/.ον άγορεύοντα. Πόσον καλλίτερος 7, το πέρυσι, παρετήοησέ τις έντώίιι ρειω τών εφημεριδογράρων. ίΐώς καλλίτερος; άλλα δέν ήτο βουλευτής κατά τήν» ρελοοΰρ-αν περίοόον. Δι αυτό χοΰτο ητο καλλίτερος, άπεκρίνατο εκείνος ιεειδ-

56 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. * * * Χωρικός τις κατηγορηθείς υπό τού αύθέντου αϋτοϋοτί άπώλεσεν όνον, ήλθε πρός τινα δικηγόρον ΐνα λάβ^ συμβουλήν τινα. "Ο"ως δ έξηγήση αύτψ τήν ΰπόθεσιν σαφίστερον: >ία, τω είπε, βάλε μέ τό νοϋ σου πώς είσαι τό γαϊδούρι, σί καλικεύω, με ρίχνεις χάμω, τό μαζεύεις στά τέσσερα,- δέσε βρίσκουμε, πρέπει τάχατες νά πληρώσω εγώ για σένα; "Αγνωστος ή τοϋ δικηγόρου άπάντησις. * * * Πίσα ετη υπηρετείς είς τό ξενοδοχεΐον τοϋτο; ήρώτα ποτέ κύριός τις τροφοδότην τινά ξενοδοχείου. Δεκαπέντε. Καί πόθεν είσαι; Άπό τή Ζάκυνθο. Πώς, υπηρετείς 1 5 ετη, είσαι άπο τή Ζάκυνθο ποϋ ειναα όλοι έξυπνοι καί δεν ήόυνήθης εΐσέτι ν άποκατασταθή;; ΤΙ νά κάνω, αφεντικό, ό αφέντης μου είναι Μωραίτης. # * * Χωρικός,τι; κατερχόμενος εις Αθήνας ήρώτα δίερχόμενόν τινα ποιος ήτο ό δρόμος τοϋ Μενδρεσέ [φυλακής τών κακοΰρνων). Είσελθε εις τι άδαμαντοπωλεΐον, άπήντησεν ούτος, αφαιρετόν ο,τι σοί άρέσκει. ισύγε δρομαίως, καί μετά τ.νας ςιγμ«ς θα ήσ εκεί, * * * Δυστυχής τις νεανίας περιερχόμενος μελαγχολικός τάς ανυιάς τών Αθηνών συνήντησεν άρχαΐον τινα συμμαθητήν του. 1ι έχεις, φίλε, καί είσαι τόσον μελαγχολ.ικός, ήρώτησεν ντον, μή καί σΰ ταλαίπωρε γράφεις στίχους; Οχι, φί/.τατε, άλλα χρεωστώ καί δεν ήςεύρω πώς να πληρωσω. Λυτό σκέπτεσαι; μή χάνεσαι!... &οες να έχουν τήν φροντίδα ταύτην οί δανειαταί-σου. 6B

57 56 ΚΑ.ΖΛΛΠΛΪ * * * A! φιλτατε, D.eyov ημέραν τινα τφ γνωστψ επί astlτεροχοκκυγία κ. Ζ... Χίες ήμην μετά τινων φίλων ιΐ; νίον έφάγαμεν καί ειτα ώς επιδόρπιο /, ό φίλτατος Ιωάννης Κάμ pi; εφλοδώρησε τόν Φα,έϋοπα. "Ήτο ωραίος; ήρώτησεν. Αριστούργημα. Κατ εκείνην την στιγμήν άπεχωρίσθημεν. Μετά τινας ημέρας δ'.ερ/όμενος τής αγοράς απήνττ,π αυτόν. Φίλε, μοί έφώνησεν έκ τοΰ μακράν. '/αίρω πολύ οτι si ευρον, πώς ονομάζεται τό επιδόρπιο / εκείνο, οπερ ο κ. Ίωί> νης Κάμ σάς έφιλοοώρησε; Φαέίων. Είπε μοι, αδελφε, ποϋ πωλείται, διότι ούδείς όπωροτέλης γνωρίζει τό όπωριχόν τούτο. Ταλαίπωροι ποιηταί!!! * * Καλογηρόςτις ή/οε κ / ί'. λί πρός τον τη; Ρώμης Πάπαν Π'ον τον αναμάρτητο /, τον θειον καί τών άγιων ίσως πλέον. Πάτερ ΐλάνΟαατ:, κραυγάζει, τετέλεαται, θ απο/.ετοώμεν ποϋ, πάτερ, πάτερ 0λ κρυτ-οώμεν, όταν άργίση νά πειοάζη; Τις; Έγεννγ'Οτ,, ή/.ίιε, σοάνει I οποία, πάτερ, ίυατυ/ία I Τίς άίελ ρέ; Ω I άτυ/'α! ιδού ιδού αυτός έτάνη. Πλήν, τίς χαλόγηρε ; Εκείνος... 'Ύπαγε ζτ/ιι ν ειρήνη 1 Πώ; J μ ε διώκεις; ΛΠ μή Ορήνει, ύπαγε ζήοι άνωίύ/ως.

58 TOY ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 57 Πάτερ, α 1 πάτερ Λέγε τέλος τίς; Ό Αντίχριστος έιράνη καί ό σός οοΰλος 0 άποοάνη Έπόθων τοΰ Χρίστου τό μέλος. Πόθεν γνωρίζεις τούτο; Πόθεν J τον ετοον έν νυκτί ζοτώοει κατήλβ έν οίνω λελαπώοει ϊχων τους οαίμονας γυρόοεν. Καί ετνιι πόσης ηλικίας; ΤΑ! πάτερ, ε!ν ετών τεσσάρων τεΰ! άρον τον σταυρόν σου άρον καί ούγωμεν εις τάς σκοτίας I Τεσσάρων μόνον; Δέν αοβετσαι J ΙιΤνα. εΐσέτι παΐς, παιίίον προς τον οιάόοχόν μου Πίον 0 άντιπαλαίση, μή /υπήσαι!.. * * Ό αδελφός τοΰ νυν αύτοκράτορος τη; Γερμανία; ειχεν εί; την υπηρεσίαν του υπασπιστήν τινα πτωχότατου. Την ημέραν τής εορτή; αύτοΰ επεμψεν αύτψ βιβλιάριου τι περιέχον πεντακόσια τάλληοα εις χαρτονομίσματα. Μετά καιρόν άπαντησας αυτόν : Πώς εΰρατε, ήοώτησε, τό σταλεν βιβλίον; Αριστούργημα, Μεγαλειότατε, άπεκρίνατο ουτος, καί τοσοΰτον ενδιαφέρον, ώστε μετ ανυπομονησία; περιμένω καί τον δεύτερον τόμον. Ό βασιλεύς ηύχαρΐγ-ή9η έκ τή; άπαντήσεως καί δτε πάλιν ή/.οεν ή επέτειος τής εορτής αυτου ήμερα επεμ'ύεν αύτφ ομοιον βιβλιάριου, γράψχς δμω; εν τή τελευταίοι σελίδι τοΰ βιβλίου: α Τέλος τοΰ συγγράμματος». # * * Κάκιστα πράττεις, ελεγόν ποτέ μ.είύσω τινί, νά πίνη; τοσον πολύ, βλέπεις πόσους κύκλους διαγράφεις βαδιζων; ΑανΟάνεσΟε, κύριοι, άπήντησεν ουτος, πράττω κάκιστα, οιότι βαδίζω άφοΰ πίω.

59 58 ΚΑΖΑ. ΜΙΑΣ 4 «# Εστεμμένη κάρα ποιητοΰ άνενίνωσκέ ποτέ ετερω ποίγ,ή τ:οίτ μ.i ;ι, τριάκοντα καί οκτώ βασιλικών πήχεων το {λτ,χο:. Ί'ίνα μέρη τοΰ ποιήματδς μου σάς αρέσκουν ετόλμησνα έρωτήση ό εστεμμένος^ ίδών τον συνάοε)«ρόν του '/ισμηίέντα. "Οσα δέν μοί άνεγνώσατε, άπήντησεν ουτος άπαοώ;. * * * Στο γαϊδούρι του καβάλα τραγουδώντας μ'ευθυμία ένας μυλωνάς πιλάλα πήγαινε ατλ,ν πολιτεία ν' αγοράτη μιά Οτ,λειά για τοΰ μύλου τή δουλειά. Μα Ι/.εΓ ποΰ πιλαλούσε ετδδν εν* πσλλτ/.άρ*. που χρυ?ζ περιγελούσε Τοΰ γάιδαρου το καμάρι. Βρε, τοΰ λέί., τί γελάς; τί κρυφοπεριγελας J Δ\ν μου λεεις, μπατζανάκη, που ο\ ουό σα; πάτε τώρα *, Νά σου πώ, παλληκσρά/.ι, παμί, πάμε μες σττ, χώρα υ αγοράσουμε νωρίς α/'.ουρα για μα; τους τρεί;ι 7 * * Είναι αληθές, ήρώτα προχθές ά/.λος ές άλλου ό κ. Μ 'V κ. Κ.... ότι εν τ7( έσπερίοι τη; κυοίας Σ.... ένψ ώμί/λ» περί τής εύιρυΐας μου, είπες δ'.ι οέν υπάρχει άουέττε.ον ονέμο-ί Σε οιαβεβαιώ, σοί δίδω, ιρίλτατε, τόν ίερώτερον όρκον ο*, ουδέποτε εΰρέοην έν συναναστροφή έν ή νά σ ευρίσκονίί,εύφυά!.., Ό κ. Μ. έπείσϋη ώ; λίγουσιν.

60 ΤΟΓ Κ0Ρ03ΙΙΙΛΑ. 59 * * * Άνέγνωσας, φίλε ϊ... εν ταΐς έφημερίσι τής χθές την γενομένην δωρεάν; ιδού τι λέγει ή έφημερίς. #Ανώνυμός τις κύριος έδωρήσατο τψ πτωχοκομείψ ΰπερογχόν τι χρηματικόν ποσόν...!» Λεν είναι άρα γε λαμπρότατη πράξις - _Λεν «ρέπει νά το πιστεύσης, φίλτατε ό γενναιότατος ουτος ardrvfioc θα είναι κενόδοξός τις, τό orojtd τον θέλων να ίδη έν ταϊς έφημερίσιν. * ' * * Ή σκηνή έν τψ δωμάτιο) φοιτητοϋ τίνος. Είναι ή έννάτη της πρωία:, ό ήλιος διά τών ημίκλειστων θυρίδων εισερχόμενος έξυπνα τον κοιμώμενον φοιτητήν ΰπενθυμίζων αύτψ ότι πλησιάζει ή ώρα τοΰ μαθήματος. Αίφνης ακούεται θόρυβος προ τής θύρας. Κάποιος έρχεται... λέγει ας χάμω τον χοιμησμένο. Καί ό φοιτητής μας καλύπτεται διά τοϋ εφαπλώματος του. ΊΙ Ούρα ανοίγεται χαί άνθρωπός τις έπίμηκές τι φέρων επ ώμου εισέρχεται συρίζων. Ό εισελθών είναι ξυλουργός, φέρων φέρετρον κατά λάθος είσήλθεν εις τό δων.άτιον τοϋ φοιτητοΰ έκλαβών τούτο ως οεύτερον δώμα, έν ω απέθανέ τις. Ρίψας βλέμμα έπί της κλίνης καί ούδένγ'παρά τω νεκρψ ϊδών: Αί! άνεφώνησε γελών... σοϋφερα τό θρόνο σου, ποΰ νά τόν βάλλω; Έοώ κοντά μου... άπήντησεν έγειρόμενος ό φοιτητής. Ο ουστυχής ξυλουργός παρ ολίγον ν' άπωλέση τάς φρένας του... νομίζων οτι ό νεκρός τψ όμιλεΐ, ρίπτει χαμαί το φορεΐον φεύγει... κι ακόμα φεύγει μή άμφιοάλ- Αων οτι ό νεκρός τρέχει κατόπιν του. * * Τέλος πάντων πρό τίνος καιρού άπέθανε καί ή κυρά Σόφια ή προκατακλυσμιαία αΰτη γραία έν ηλικία εκατόν και εικοοι έτών.

61 SO. ΚΑΖΑΜΙΑΣ 'θ ίερείις, δστι; προϋτίθετο να μεταλάβη αυτήν των α- y ράντων μυστηρίων, "να τήν πίστιν αυτής εδραιώση, Ιλκγεν αυτή μετ άγαθότητος. Μή λυπάσαι ποΰ πεθαίνει;, >.αλή μου γερόντισα, ο κόσμος τούτος εγινε διά να προετοιμάζω κάθε ψυχήν διά τήν αιωνιότητα δπου δλοι μας θα πάμε. "Εχεις δίκαιο, παπά μου, άπεκρίνατο αυτή εςησθενηρέν^ «ρωνή, ακόμη δεν άνοιξε τινάς τά μμάτια του και πρίτ;1, νά τά κλείσω!... Κα'ι ήτο εκατόν είκοσι ετών! * * * Τίς ή δεσποινίς έκείνη ώς ό πίθηκος ώραία θελκτική ώς ή γαλή; * Φεΰ 1 ή κόρη μου Έργίνη, ουατυγής τωόντι νέα πλήν τήν αγαπώ πολύ. "Οχι αΰτη άλλ* έκείνη ώς ή κάμηλος μεγάλη. Είναι κόρη μου κι αυτή. Τ! ώρκία ή Έργίνη, τ'; χνρίεεσι ή άλλη, πόσον ίτσοε αγαστή!... ΔΐΙΜΙΠΓΙΟΙ Α. ΚοΓΟΜΠΛΛΣ.

62 rr ΠΟΙΚΙΛΑ. Ό ακάματος μονομάχος. ' *0 φίλτατος Κωστάκης Τήλιχος ως φαίνεται εκ μονομαχίας έγεννηύη, διότι εν μονομαχίαις έζησε και ζή καί άπί- 8ανον δεν είναι διά μονομαχία; να κλείση τήν βίβλον τής ζω/,;. Κατά μίαν των μονομαχιών αύτοΰ άφυπνισ9είς ίιπο των μαρτύριον του τεεί δύσιν αστέρων ο εν ένε9υμεΐτο πλέον τήν αιτίαν τής πρωινής ταύτης έπισκέψεως. Ή βροχή έπιπτε χρουνηδόν, ό άνεμος διέσειε σχεδόν του; λίθου; καί ό φίλτατος Κωστάκης ήτον έςο) φρένων. Μά τήν ζωήν μου, έλεγεν έν τή κλίνη του στρεφόμενος καί υπό χασμημάτων διακοπτόμενος, δεν είναι πολύ εύχά- ριστον να έγεροή τις τόσον πρωί τό ψύχος έδιπλασιάσ9η διότι ύ; βλέπω έν τψ οωματίψ αυτώ τρέμει τι;1... χαμαί έ μοι τήν χάριννά ΰπάγητε εις έντάμωσιν τοΰ Βελζεβούλ!... Καί διά τού εφαπλώματος του έκαλύφ9η. Δυνά.με9α νά διορ^ώσωμεν τήν ΰπό9εσιν, λέγει εις των μαρτύρων. Καί είτα, προσέ9ηκεν ό ετερος, ουδέ τόν κόπον άςίζει να μονομαχήσατε οι ανοησίας... άπλάς ανοησίας... δι απλουστάτην παοοίνιον οιένεξιν... εάν 9έλης δυνάμε9α t )ρ *, * f,, % να εςομαλυνωαεν τα πρανματα και τότε και συ ουνασαι να κοιμηογ,ς ήσύχως... Έςηγησατέ μοι τήν ΰπό9εσιν, ειπεν ό Κωστάκης τής κλίνης του κάτω πηδήσας καί άρχισα; νά ένούηται, διότι μα τον "Απτήν οϋδεν ενθυμούμαι... Έπίνομεν ;. Και βεβαίως. Καμπανίτην ; Οχι, άλλα ρητινίτην, ώ! εάν έπίνωμεν καμπανίτην δάν

63 62 KAZAMIA2 ίσχετο εις ήν ελεεινήν κατάστασιν ειιρέον,ς, άλλ ό ar-i- νίτης σε βλάπτει... Αληθώς; είπεν ό Κωστάκης εις τά υποδήματά του tit εργόμενος. Καί επιον πυλυν οίνον; Τόσον, οσον ημείς άπαντες. "Ω! ώ! εξακολούθησε τον λαιμοδέτην αυτού οένων, λο -ίν ήμην στουπί έν άλλαις λέξεσιν; Κάτι πλειότερον. ; "Ωστε, προσέΐηκε κτενιζόμενος, εμω πληρέστατα αοιχον; Ώς φαίνεται...πλήν σοΐ ίιποτ'/όμεθα νά διαλύσωρίΐ την ΰπόθεσιν τούτην, ειπον οι μάρτυρες. Α! τώρα οτε πλέον ενεούθην, άνέκ ραξεν ό Κωστάκης τον γ.ϊλδν του επί τής κεφαλής θέτων, μάταιος ό κόπος, άγων /! Κακόν 7j κώφωσις. Ευρισκόμενος πρό τινων ετών έν Κηφισιά, έγνώρισα άγαθώτατόν τινα γέροντα μέ/ρι μανίας πολυίστορα. Ό τα/,ππωρος ήτο κωφός καί προσεπάθει διά παντός μέσου να κρύύη τό ελάττωμα τούτο πάντοτε διηγούμενος καί ουδέποτε έτ.ύν μών νά άκούση διήγησ.ν. ΙΙ,οωΐαν τινα άπαντήτας αυτόν σ.λι σίον τής Πύρνας επί τίνος γραίας φνρβαοος, ήν συνήθως ιτπευεν ό υπηρέτης του: Καλημερα σας, φίλε κύριε, άνεβώνησα, πώς έχετε εις τήν υγείαν σας ; πώς είναι ή κυρία ; Εκείνος νομίζων οτι περί τής φτροάοος ερωτώ): ΤΑ! άπεκρίνατο μειοιών, είναι μια παλ.ηοφοράοα.... χωρίς ταίρι... κάπου καί κάπου τήν καβαλικεύω... τήν εχω τό πλειότερο για το οοϋλό ;joj... Και απεμακρύνθη ολως εκπληκτον καταλιπών με. Ειτα ιν νοήσκς...έςηκολούθησα τήν πορείαν μου έπαναλαμόί* νών τάς λέξεις του ; Είναι μιά παληοφοράοα κτλ.

64 ΤΟΥ ΚΟΡΟ VI HA λ. 63 Ή καλλιτέρα χοήσις λογιδρίου. "Οτε ό ήγεμών τής Μολ.δοβλαχία; Άλέςανδρος Κοόζας διηοχετο τών ηγεμονιών του ύπό βροχής καταληφθείς, έτι δε χιί ύπό τού κενού αυτού στομάχου βιαζόμενο:, ήναγκάσίη να χατα/.ύση έν τω πλ.ησιεστέρω χωρϊω τού τόπου έν ω εύρίσκετο. Οίπρός άναζήτησιν οικήματος πεμ:ρ9έντες πρόσκοποι οιασπείόαντες έν τω χωρίω, ότι μετ ού πολύ ό ήγεμών μέλλει να εΐσέλϋη, έθεσαν εις κίνησιν πάντας τού; χωρικού;, οΐτινε; ήρχισαν νά έτοιμάζωνται όπως προ; υποδοχήν τής Αΰτοϋ Ύψηλότητος έςέλοωσιν. Ό δήμαρχος όμως οέν ήτο εις κατάστασιν ουδέ δύο λέςεις να σύνθεση δια το άπα.τούμενον λονίοριον. Ευτυχώς ό διδάσκαλος τοΰ χο>ρίου έννώριζε τό άλ-ράβητον πλειότερον αύτοΰ καί έν ροπή ό'ρ^αλμοΰ συνέγραψε βράσει; τινας σχήμα λόγου εχούσατ. Τού ήγεμόο; πλησινζοντο; ιδού έρχονται ιΐ; προϋπάντησίν του δ,τε δν,μαρχος καί τύ δημοτικόν συμβούλων καί αυτά εΐσέτι τα ζώα τών χωρικών Ή ώρα ήτο ακατάλληλος, διότι ό ήγεμών έπείνα, άλλ ό δήμαρχος ήγνόει τούτο, διο κο.ι. υ,όλις ίόών αυτόν τρις βήςας και άπομύςας, τήν φενάκην του διόρθωσα; καί τα ομματούάλιά του έπΐ τής ρινός αυτού Οέσας, έςετύλιςε παμμεγέγ)η χάρτην, εφ ου ησαν γεγραυμέναι αί ολίγα, κ.έ'εις, καί ς-εντωρεία βωνή άνέκραςεν : «Αλέςανδρος ό Μόγα; πρό τής έν Γρανικφ μάχης... Κύριε δήμαρχε, είπε διακόπτων ό ήγεμοιν, Άλέςανορος ο Μέγας προ τής έν Γρανικώ μάχης, εάν δεν άπατώμαι, είχε δειπνήσει. Υψηλότατε, δεν λέγω τό έναντίον... λοιπόν κ εγώ μεγάλως έπ.9υμώ ταύτό να πράξω... Δδτε μοι παρακαλώ τό λογίδριόν σας, άναμβιβόλως μετά ταντα 9ά μοί χρησιμεύση... Ή χειρότερα τών υποθέσεων. Τό ένοικίζειν τον διάβολον έν τω πουγγίφ του loger Ie dinble dans son escarculle, κατά τήν γαλλικήν, παροιμίαν

65 64 KAZAN IAS εΐνοι ή χειροτέρχ πασών των υποθέσεων. Έν τοιαύτη y.j-j- στάσει εύρίσκετο δυστυχής τις οοιτητης τοΰ ΙΙανεπιστηυί'Λ οτε είσήλθεν εις τι ξενοδοχείου ή μάλλον μαγειρεϊον_η; διέταξε γεΰμα πεντήκοντα πέντε λεπτών. Ατοΰ κατεβρόχίΐϊ τοΰτο μετά τής χαρακτηριζούσης τήν νεανικήν ηλικίαν - ί- νας έκαλεσε τον κύριον τοΰ ςενοδομείου ώ και διηγήθη μιζ;ί( τινα ιστορίαν, ής το συμπέρασμα ήτο να χρεώση αυτόν. Ά'ροϋ δεν είσθε εις κατάστασιν να μοί π/.ηρώσητε γράψατε όπισθεν τής Ούρας ταύτης το ποσόν, οπερ μοί yciu στεΐτε καί υπογράψατε. Ό Φοιτητής εύγνωμονων οια τήν καλήν πίσταν τοΰ ς κ- δόχου έκτελεΐ έν άκαρεϊ τρ ζν,τηθέν καί είτα σιρίγςα; :τι χεΐρα τοΰ ευεργέτου ήτοιμάζετο να ΰπερβή το κατώι/,w τής θύρας δτε ούτος κρατών αυτόν από τής χειρός : -Παρακαλώ, μίαν μόνην στιγμήν, είπεν, επειδή οι εςερ- χόμενοι δυνατόν να ίδωσι τό έπι τής θύρας τσ.ύτης ονοαί σας, ΐνα μ ή σάς βλάψη τοΰτο, λάβετε την καλοσύ/ην ιί καλύψητε αυτό διά τοΰ έπενούτου σας. "Οπερ καί έγένετο δυστυχώς! Η μικρά ύ"ό8εσις. Έ κυρία Βαρθολομαίου αγαπά υπερβαλλόντως τά ππνί. οιο καί έν τψ έστιατορείιυ αυτής διατηρεί τρία ή τέσσιρι καναρίνια, σ,τινα ζώσιν έν πληρέστατη ελευθερία. Ημέραν τινα εισέρχεται 6 κύριος Βαρθολομαίος όπως ματίση καί βλέπει εν των καναοινίων ίστάυ,ενον επί χειλώματος τοΰ ζωμόν έμπεριέχοντος τρυβλίου. Τι ποιεί εκεΐ τό πτηνόν τούτο ς Ο κύριος Βαρθολομ.αΐος τό έμαντευσεν. Άτυϋ εχει ά κειρα/ην προς τά. έξω έστραμμένην κάμνει...κάρ,γεκείνο οπερ επρεπε νά κάυ.νη έν τψ κλωβφ του. Αλλος ες άλλου γενόμενος ζητεί νά καταδίωξη τό πτν/ι» Μεγάλη υπόθεσις! είπε τότε ή σύζυνός του ποοσπαίοι 1 να κρατήατ αυτόν απο τοΰ poxyiovg;, nxpi^ai'iov λϊ*;' κατά τιι,,

66 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 65 Καί δια τοΰ κοχλιαρίου εκβάλλει καί ρίπτει τάς τοΰ πτηνοΰ... ακαθαρσίας. _Τα πάντα παραβλέπεις τοΐς πτηνοΐς σου, άπεκρίνατο ρετ οργής ό κύριος Βαρθολομαίος, άλλ έάν εγώ έκαμνον -οϋτό δεν ήςεύρω τί θα έλεγες καί πως θα με μετεχειρίζεσο! Ημερήσια διάσαξις. Ήμ'.άνωρ τις άνώτετος τής Έθνορυλακής άςιωματίκδς μετά μεγάλης λύπης έβλεπε τούς έθνοιρύλακάς του τον έν* κατόπιν τοΰ άλλου εις τον τύπον της συναθροίσεως τοΰ τάγματος προσερχομένους τής προσδιορισθείσης πρός τοΰτο ώρας παρεληλυθυίας. "Ινα δέ τό τοιοΰτον μή έπαναληαθή οιιναθροισθέντων τών έθνορυλάκων τοιαΰτά τινα είπεν αύ- τ-,ΐς εν ειοει ψερησιας διαταγής. Έθνορύλακες! Σάς αγαπώ καί σείς με αγαπάτε... Την έπομένην Κυριακήν θά γυμνασθώμεν πάλιν... ποέπει νά συνειθί- ϊωμεν... ναί πρέπει νά συνειθίσωμεν,... πρέπει να ρανώμεν οτι ειμεθα "Ελληνες... απόγονοι τών προπατόρων μα;... υιοί τών ΰπο τοΰ κατακλυσμού τοΰ Δευκαλίωνος πνιγέντων πατέρων μας... Οί μακράν κατοικοϋντες πρέπει νά κινήσωσιν άπό τάς οικίας των ένωρίτερα, οί πλησίον κατοικοϋντες πρέπει νά. κινήσωσιν αργότερα ίιά νά εΰρι- ακωμεθα δλοι μαζύ έοώ καί τότε!... τότε.... ά., τότε θά οείξωμεν ποιοι ήμεθα... Έχετε υγείαν!... ΓΙάντες οί έθνουύλακες έπταρνίσθησαν. Παράδοξος μανία. Ιτως οέν θά το πιστεύσης, ρίλτατε άναγνώστα, καί ομώς είναι αληθέστατον. Πιστεύω νά συμροινή; δτι έκαστος άνθρωπο; έχει την μανίαν του ό μέν τήν τών ίππων, ό δε τϊΐν Θήρας, ό τρίτος τήν τής αλιείας, άλλος πάλιν τών γραμμάτων, ετερ ς τήν τών άνασκαρών, έχει καί ό δήμαρ- μου άγαθώτατος χωρικός τήν τών έπίγραρών. 5

67 66 ΚΑΖΑΛΠΑ.Σ Τίνος χωρίου άρχει δεν σοί λέγω, ες στον ο μ. ως 9' ίυ γνώσής πιστεύω να συμπεράντ,ς δτι δεν ζτ, μακράν τής τ& Πινδάρου πατρίδος, τής γης ταύτης τής επί τοϊς άβε).-ι ροκόκκυςι φημιζόμενης. Ό καλοκάγαθος λοιπόν δήμαρχέ εχει την μανίαν νά θέτη πόντου σηλωτικάς επιγιαςίς Ούτω, φέρ εΐπεϊν, έν τφ οίκίσκω αυτού άναγινώτκιι τς εφ έκάστης θύρας τάς διαφόρους ταύτας: Οντας που ξουρίζεται ό χύρ Λήθαργος. Όντας ποΰ κοιμάται ό xi'p δήμαρχος. Όντας που τρώγει ό xip Αήμαρχος. Όντας ποΰ... καί τά λοιπά... Προ τοΰ οίκίσκου του υπάρχει έδώλιον φέρον την in- γραφήν: Μπάγκα για νά χάθουνται. Ολίγον παρέκει επί τίνος γέφυρας άναγινώτκεται: Γιοιγΰρΐ για νά περνούνε. Κυριακήν τινα τό τύμπανου τοΰ χωρίου προτεκάλιι τάς καλούς χωρικούς ν άκούαωσι προκηρυςίν τινα τοΰ xip μάρχου. Είχε Εέ ούτως: ο Ό ννρ δήμαρχος ζητάει μια θη.ινχειά παραμάηι Τέλος επί τίνος στύλου πρό τίνος χωραφιού του ούνατά τις ν άναγνώση: α Άπαγηριΰγετε ναπερνοΐνε ά.-τομ τά ζά παριπίί τοΰ χνρ δήμαρχου xai τής χυρά Αημαρχήνα'. a. Το ευτελές ςενοδοχετον. Ό κύριο; ΙΙατπάτογλους έκ Κωναταντινουπόλεως εις 'Afy νας έλθών Ειηυθύνθη είς τι των πρώτων τής πρωτευονηΐ ξενοδοχείων, Ο ςενοόόχος πλησιάσας καί χαιρετήτας αυτόν: Είμαι είς τάς διαταγάς σας, είπεν αϋτψ, βεβαίως δωρί τιον επιθυμείτε... Άναμφιδόλως. Μετ ευχαριστήσεις, είπεν εκείνος^ΰποκλιθείί, γιλΰν.»

68 rii γεϊρας "Ου τριβών καί ποιας αξίας, κύριε, επιθυμείτε νέ ηναι ΤΟ δωμάτιον; Λξ'-«ς; μέτριας... Κάλλιστα! άλλ εχον.εν δωμάτια τριάκοντα δραχμών... ιίχοσι... δέκα... ίσω, επιθυμείτε εν τών τελευταίων Τούτων. _Πώς; δέκα ;..... Μάλιστα, δέκα οραχμάς τό ήμερονύκΐιον, έχτδς τής υπηρεσίας, εκτός τοΰ φωτισμού... Άλλα, παρακαλώ... Εις τάς δέκα ταύτας δραχμας ουδόλως συμπεριλαμβάνετε τό πρόγευμα καί τό γεύμα τά οποΐα είναι άξια, δραχμών πέντε, εκτός τού δείπνου τό όποιον πληρώνεται χωο.στά.... Αλλά... - Εις τό πρόγευμα δέν έννοώμεν νά όίδωμεν δωρεάν τόν οίνον... Αηλαδή δεν εννοείτε τίποτε... μέ άλλους λόγους... wr εγώ...ύγιαίνοιτεί... ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 67 Καί χατελθώτ εις Πειραιά άνεχώρησε δια τοΰ αυστριακού άτμοπλοίου εές Κωνσταντινούπολην. Ό ράπτης και ο οφειλέτης αΰτοΰ. Ό χύριος Γ. κτηματίας καί σημ.ιατζα^ι'ψος τής πλατείας Τθΰ Συντάγματος έ/ρεώστει προ άμνημονεύτων χρόνων 150 ορ. τφ ρ4τΐτυ αυτού. Ημέραν τινά ό πτω/ό; ράπτης έρχεται προς τόν ετι πτωχότερον οφειλέτην του, δν ευρίσκει επι- ίομοϋντα νά διατηρηση παρά ποτέ τό statu quo ώς πρός την μικραν ταύτην υποθεσιν. 1 Κύριε, είπεν ό ράπτης ύποχλινόμενος καί δϊ'.χνόων αύίώ στατιστικήν τινα, εάν δέν άπατώμαι βλέπετε αριθμητικήν Ίραςιν επί τοΰ χάρτου τούτου. Άφ δ :ου εχω τήν τιμήν να σας γνωρίζω άνηλθον τό ύψηλ,ότερον όρος τών ΚορΕιλ.λιέρων των "Ανδεων, τιθέμενου επί τού Λευκού ορούς εχοντος βάσιν τήν ούηλοτέραν κορυφήν τών Χιμαλαίων όρέων μόνον άνα-

69 68 ΚΑΖΑΜΙΑΣ βαίνων τα; βαθμίδας τής κλίμακάς- σας' προς δε, όπως ί)\ από τής οικίας μου μέχρι τής ΰμετέρας οικίας όιέτρεξχ Si στημα ίσον τφ διαστήματα από τοΰ Εΰέλπιδος ακρωτηι!». μέχρι' τοΰ βορείευ πόλου δίς λαμβανομένου. Κύριε, διεκοόεν ό οφειλέτης νεανίας, αύτη καί μόνη;, ι > rir Λ ϊ» lf*r /.αμπρα στατιστική αςιι,ει ο,τι σα; οφείλω και ουοίττκι ήεθάνθην τόσην λύπην όσην σήμερον διότι δεν δύναμαι,,,, Περιμείνατε... δεν έτελείωσα... έχω και άλλην στατιστικήν... Έαν οσάκις ήρχόμην μοί έοίδατε ενα όβολίνΐ» κιί μόνον, σήμερον.,. -Ούδέν θά σάς ώφειλον... Σήμερον, κύριέ μου, θά σάς ώφειλον εγώ δύο χιλιίά; δραχμών... Βλέπετε λοιπός ίιπέλαβεν ό νεανίας, οτι είναι ίύτύχηρι δτι δεν σάς έπλήρωσα; Εάν σήμερον εισθε ότρειλ.έτης μα θά ήναγκαζόμην νά σάς μ.εταχειρισθώ μετά πολλής σκ/.τ,ό τητος ώς έχουσι τά οικονομικά μου. Δεν άυιριβάλλω, αλλά τί νά παάέω; θέσατε εις τ^άςιν τό ά. ρεοος της στατιστική;«{ και μετά τήν επιστροφήν σας έρχεστε διά νά σύμφωνη» μεν περί τοΰ βή μέρους αύτής. Θεία συμβουλή. Ο κρεοπώλης Σ... οφείλει χρήματα τφ Γιάννη, «ρώι τώ Κώστα, οφείλει τώ Παύλω, οφείλει τφ κόσμω δλω (όνον εαυτώ ούοεν οφείλει. Καθ εκάστην οί δανειστεί τ πιεζουσιν αυτόν κα'ι έν τοίτοις ουδόλως τάς στατυλάς όμοιε ζει, ρ.ότι τέλος πάντων δταν πιέση τις τάς σταφυλάί 1,1 απόκτηση χυμόν ενώ όσον τις καί αν πιέση οφειλέτην W ουδεν άλλο θά άποκτήση ή ύβρεις, Έμέραν τινα περιήοχετο σύννου; τήν αγοράν δταν?,» πρός αυτόν συνάδελφός τις. Τι εχεις καί είσαι έτσι, ήρώτησεν αυτόν, τί τρέχει; Νά το οιαφορο "ρεχει, άπεκρίνατο έκιγνος άπουάσευνί' κάθιδρον μέτωπόν του.

70 ^- Έΐ καί γιδε τούτο συκλετίζεσαι, άς το νά τρέχη:. τον θά «άη;... στη θάλασσα... : Στό κεφάλαιο δηλαδής. Καί τί πειράζει;... παχαίνει..., αμαρτία είναι μα-ί νά παχαίντ); 1_Κ#λά!... μά ίσα με πάτε; _Μή σέ νοιάζει... να χάνε κατά πώς χάνω ν' εγώ... οέ γλέπεις τί βαγένι γίνηχα από την χαλοπέρασι;... κ έγω χρωστάω *.. μά... Πλερώνεις. ΤΑ! δέν ντρέπεσαι;... καταδέχομαι να χάνω τέτοιο πράμα;... μπάΐ χαι με πήρες για τρελλό που θά πάω νά. πληρώσω; έ!... μπατζανάκη, καλό Οάτανε νά μή σοΰ δα- νείσουνε πότες, τόμις σοΰ δάνεισαν είσαι βασιληάς... θεός xitt παραπάνω... τούς σέρνεις από τή μύτη... Δέν καταλαβαίνεις τό πώς ότανες χρωστάς οί δανειστάδες σου ΐ/ouve τά μμάτιά τους τέσσαρα μή τυχόνε καί ποθείς τίποτε; χαί χάσουνε τούς παράδες των ; εγώ κατά πώς με γίέπεις τούς έφοβέρισα λ.έγοντάς τους τό πώς αν δεν μοΰ δώσουν χι άλλα χρήματα δε θάχουνε νά λαβαίνουν μηδ εκείνα ποΰ τούς χρωστάω καί τήν άλλη μέρα είχα οσα χρήματα ήθελα. Νά δε γλέπεις τήν Τουρχιά; εκείνη ηυρηκε τή φλέβα τους... δλο δανείζεται χαι οί δανειστάδες της τό- μΐί τήν πιάση λίγο λόξιγκας τήν στέλνουν χρυσάΐς μέ/ιις γιά νά τής περάση. Δέ μοΰ λες αν χαλάση ή Τουρκιάποΰ- θινις θά πάρουνε οί άνθρώποι τούς παράδες των; Τό λοιπός ν' έγώ σαν τήν Τουρκία χαί σαν κ εσένα νά κάνω; Βιβιος χαί ρώτημα θέλει; γενικός κανό;, χρωστάς... μην πληρώνης) κ εκείνα ποΰ λένε τό πώς οποίο; πλ.ερώνει τα χρωστούμενα πλ.ουτάει είναι χάλτια καί λόγια στον βέρα ποΰ βγάζουν οί δανειστάδες. ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 09 Μοναδική άπόφασι.ς. 40 κύριος Δ. άνήρχετο τήν οδόν Σταδίου καθ ήν στιγμήν

71 70 KAZAN I AS i x. Σ. υπό δυο φίλων του συνοδευίμινοί κατήρχετο αυτήν ιερό καιρού ό κ. Σ άνεζητει τον κ. Α. ινα επί τίνος ΰκο- θέσεως έξηγηθώσιν. ' Εΰρεθέντες πλ.ησίον: Κύριε, εϊπεν ό πρώτος, σάς ανεζήτουν ινα σάς χολ.αφίο^ καί πίφ... πάφ... πριν ή ό έτερος λάβει καιρόν V απαντήση ελαβεν έπί των παρειών δύο κοινώς λεγορέ»,; φονσκονς. Μετά τινας ημέρας ό κ. Σ. κατηγορεΐτο ενώ»» του πταισματοδικείου και οι συνοοειιοντες αυτόν φίλοι προβ- εκληθησαν μάρτυρες τής ΰπερασπίσεως. "Ισως, φίλε άναγνώστα, επιθυμείς να μάθ^ς την (««- δίκην ταύτην άποφασιν. Ό κατηγορούμενος έδικάσθη ερήμην χαταδιχασθεΐ; ύ ενός μ.ην-ο φολάκισιν. Επειδή οέ οί συνοδεύοντες αυτόν i- λοε υπήρξαν μάρτυρες τής πράξεως μή προλαβό.ντες αΰτήι ένφ ήτο δυνατόν να γίνη τούτο ΰπέστησαν εξ ήμίσεία; τι,ί ποινήν τοϋ ερήμην δικασθέντος κ. 1. Πάντοτε το αυτό. Τις δεν ενθυμείται την πρό τινων ετών επιγραφήν :» θαλασσίων λουτρών τού Πειραιώς. Πρό τής γέφυρας αύτών ΰπήρχεν επί τινο; πασσάλοιι ;: νακις, έφ ής ήτο γεγραμένον: Λουτρά πρύς 50 Λεπτά, όιά χνρι'ας ρΰ ζυλtrove jrerw αλ.λ ή νστυνομία κατιδούσα τήν ανοησίαν εΐδοποίηπ w ενοικιαστήν αυτών ν άλλάξν) την έπιγρατήν. Ό καλός ενοικιαστής μή ένν.οών τό άσεμνον μετίόι«την θέτιν των λέξεων και ή επιγραφή έγένετο τοιουτοτρό^ Λουτρά pit ζυ.it rove πάτουΐ όιά χυρίις πρύζ 50 Άλλα και πάλιν τψ έγένοντο παρατηρήσεις δτι προίόίί λ.ει τα ήθη. Με:έβαλε λαιπόν την επιγραφήν πάλιν, τήν θέσιντβ λέξεων άλλάξας;

72 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 71 jfuvrpa iua κυρίας προς 50 Λεπτά, xai pii υ Λίγους πάτους. Αήλθεν ό αστυνόμος, όστις εύρεν αυτήν χΐιροτέραν τη; πρώτης. Βαρυνθεΐς ό ενοικιαστής κχτεσκεύασε τρεις πασσάλους κχΐ επί τής πινακίδος τοΰ πρώτου επέγραψε; ΜουΤ(ά όιά κυρίας. εν τώ μέσω τή; γερύρας Ιττησε τον δεύτερον' πάσσαλον κα! επέγραψε; Πρύς 50 Λεπτά. τέλος προ τών λουτρών εστησε τήν τρίτον πάσσαλον, επέγραψε: Mi ξυλίγους πάτους, καί ούτω το πράγμα ώκονομήθη. Άγόρευσις βουλευτοΰ. εφ ου "Οτε δίεδρη έν Άθήνχις ή αγγελία τοΰ θανάτου τοΰ πρώην βασιλέο/ς τής Ελλάδος Όθω ος είσεχώρησε καί εις αυτό τό Βουλευτήριον, τότε εϊς τών Βουλευτών άνελθών τό βήμα, απο τούτου τρεμούση ^ωνη είπε: Κύριοι βουλευταί! μαβώγ ή βουλή τον θάνατον... Λέγε ριαθυύαα^ ανέκραξαν γελώντες βουλευταί τινες. "Ογεσκε, κύριοι, τόν Πατούσα άλλα τόν πρώην τής Έλλας Βασιληά. «Έτωτϊσθημεν» ήκούσθησαν οωναί τινες. ΙΙρέπει, κύριοι, να πζύσωμεν.... έξηκολούθυσεν «ρ/μωρ. Πανσέ πρώτον σΰ, άπήντησεν Ετερο; βουλευτής. Λε μέ νοιώθετε, κύριοι. ΌμΟ.ει δρθότερον!... Μά οέν καθουμαι... ορθός ντε είμαι;.... Τί ζητείτε λοιπόν- ήρώτησε τότε ό κ, πρόεδρος, Να περικόψωμεγ την συνεδρίασιν...,

73 72 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Να Α ιαχαηιτωμεγ ίσο»; θέλετε να είπητε. Διακόψωμεν, περικόιίωμεν, αδιάφορος! το ίοιο είναι,,, τόμη; το χαψωμεγ είναι στη μέση. *Η ίλαρότης όμως καί ό χλαυσίγελως έπέρεραν τοϊς χ,«, βουλευταΐς κοψίματα. Ή ασταθής βάσις. * Τίς δεν ενθυμείται τον Μακράκην κηρύττοντα Τον λίγοι του θεοΰ έν τη πλατεία της 'Ομονοίας; Κυριακή; τινα, άφοϋ πλέον οί παρεκει καφεπώλαι!;: νοΰτο αΰτώ τραπέζας ΐνζ επί τούτων άγορευη, διότι h ιτ( ζέσει της ομιλίας,αΰτοΰ ν.γζ κζταθραύσει ού'/ί ολίγα; τιντών, κυριακήν τινα, λέγομεν, άπιφάσισε ν άνέλθη επί pi ρελίου έκεΐ κατά τύφην ευρισκομένου ενεκεν της τττώσεω; άμάξης βαρέλια έκ Πειραιώς κομίζούσης. Ένψ δε μετά στόμφου ώμίλει καί έφώνε:; α Εγ<μ, φίλτατοι άοελιοοί, εΰρίσκομαι επί της έοραιοτί,β ρας βάσεως τής χριστιανικής πίστεως! λ Αίφνης τό άνω μέρος τοϋ βαρελιού ένέοωκε καί ό μμ( Μακράκης κατεβ,θίσθη εί; την χριστιανικήν πίς-ιν τού πηίτ ματος οπερ, εννοείται, ΰπήργεν έν τ<ρ βαρελίω. Η ιστορία δεν αναφέρει εάν μετά ταΰτα, μετά την pi πτισιν όήλα δή ταύτην έκήρυςεν, ώς ε γε, τόν λόγον τβ θεοΰ. Διιμιιτριοι Α. Κογομπλαι.

74 ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΛίΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ. τιχ.ή υπό ηγουμένου ή ΰ(ρ ήγουμένης διοιmmm ΜΕΡΟΣ Α. ΟΝΑΣΤΗΡΙΟΝ καλείται κοινότης ίρησκευ* Η δέ λέξις άδβάς, ή λατινιστί μιέν αδ«δα$, συριστΐ δέ καί χαλδαϊστί άδδα προφερομένη, παοάγεται έκ. τής Εβραϊκής αδ, σημαινούσης πατέρα. Επειδή δε οί διδάσκαλοι τών Εβραίων ωκειοποιούντο ές υπερηφάνειας τόν τίτλον τούτον, ό Ιησούς ελεγε τοΐς μαθηταΐς αύτοΰ: «Καί πατέρα μή χ.αλέσητε ύμών έπί τής γης ΕΪς γα'ρ έστιν ό πατήρ ύμών, ό έν τοΐς. ούρανοΐς«('). _ Αν χ.αΐ ό άγιος Ιερώνυμος με(> υπερβολής έπιπίπτει κατα των μοναχών τής τότε εποχής (*), παρά την διαταγήν τού Σωτήρος άποδιδόντων ή άπολαμ-βανόντων τόν τίτλον τού «ββά, ή εχ.τη Σύνοδος τών Παρισίων (8) έδογμάτισεν, οτι αφού οί άββάδες είσΐ πατέρες πνευματικοί, υιούς πνευματι- κοιις υπέρ τού Κυρίου γεννώντες, δικαίως καλούνται άββά-, δες(όηλονότι πατέρες). Κβτα Ματθαίον χεψ, ΚΓ' 9. (*) Βιβλίον Β', περί τϊ)ς πρδς Γαλάτης Έπιβτολήί* Ο B'.CXiqv Α', χε^. ΑΖ'.

75 74 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Κατά τον Συνοδιχόν λοιπόν κανόνα επρεπεν αναμφίλεκτο; νά άςιωθή τού τίτλου τούτον χαί ό άγιος Βενέδικτος ί ή 529 έτει έπί τοΰ όρους Κασσίνου τόν κανόνα αύτοΰ ουοττί σας, τόν τοσούσον μέν έςο^ον κατά τε την σοφίαν καί τή εύλάβειαν, τοσοΰτον δε σοβαρόν καί καθαρεύοντα ό)ς στρός τό λεκτικόν χαΐ τό ύφος. Μετεχειρίσθ/,ν ενταύθα τάς λέ;εις to Πάπα Γρηγορίον ('), τοΰ μή λησμονήσαντος νά μνημόνιά^ τοΰ άλλοκότου προνομίου, όπερ ό θεός ηύδόκησε νά fa ρήσν; τώ άγίω τούτω ίδρυε?,, καθ 3,-άχτεο οί L~rl τύϋ όμ«κασσίχου θ/όσχοχτες Βεχεδιχτϊχοι σώζονται (2) Οίεν fa πρέπει νά άπορνίσνκ, άναγνώστα, ότι οί μοναχοί οϋτοι άριίμοΰσι δ'εχα xal if χιλιάδαζ εγγεγραμμένων άνίων εν. τοί τάγρ,ατος αϊτών. Αί δέ Βενεδικτϊναι ισχυρίζονται μάλιστα, οτι προειδοποιούνται περί τής προσεγγίσεως τοΰ θανάτου «νυκτερινού τίνος Θορύβου, καλούμενου τά χτυπήματα ιύ άγιου Βεχεδιχτου (5J. Αλλ ευκόλως τις εννοεί, ότι ό άγιο: ΙΙγοΰμενος δέν ίη σμόνησε καί εαυτόν έν τό παρά τοΰ Θεού αιτήσει ΰπερτί; σωτηοίας των μαθητών αύτοΰ ( ). Ιίπομένως τό Σάβοι:'.' τής 21 Μαρτίου 443 έτους, ήτις ήν προτεραία τής Kv;a /.ής τοΰ Λαζάρου, ημέρα δέ καθ ην ό Βενέδικτος εί^εν ja- θάνει, δύο μοναγοί, ών ό μεν ηύρισκετο έν τώ μοναστηρίηιί δέ μακράν αύτοΰ, είδον την αυτήν οπτασίαν, όδός δηλw'\ ύπό τάπητος κεκαλυμμένη καί ϋτό ικυςίουν λαμπάδων μ τιζομένη, έξετείνετο προ; Ανατο/.ας άπο τοΰ μοναστηριού ρ? χρι τοΰ ουρανού. Σεβάσμιος δέ τι; ά.νήρ έπ.φανείς ήρώπ, αυτούς, όπερ τίνος ήν ή όδος εκείνη' καί άποκριθέντων ό τών, οτι ούδέν γίνώσκουσι: «Λιά ταύτης ό Βενέδικτο;,' (4) Λιάλογ. Βι λ. Β', xe<p, U1. (*) Σ. Μ. "Ομο.ον τψ προνομίψ τούτω εΐναι xal τό ap1 ημ:ν τών δ:εχδ.χούντων τήν χληρονομίαν τ',* (**)Βασιλείας τών OvJav* π.στευόμενον, οτι οί κατά τό Μέγ* Σάσβατον άποθνήσκοντες e jk Γ τόν Παράδεισον εισέρχονται, (*) Σ. Μ, Τοιούτου προνομίου μετ* ευ/αριστήσεως ήθέλομεν περαι^ (**) Σ. Μ. *Εν τοντοις είναι αξιέπαινος, διότι, αν καί ifpgviigc πρώτον πίρΐ τών άλλων xal επειτι ύ-περ έαυτοΰ.

76 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. t Οπο του Θεού ύπεραγαπηθεις, προσέθϊ.κεν, εις τού; ούρα» νους άνήλθεν!» (ι). : ϊό τάγμ,α τούτο, εν ω ή σωτηρία τοσοϋτον έςησφαλίζετο, έςηπλώθη μετ ού πολύ καί έτί άλλων Εγκρατειών, ών οί μονάρ /αι ευκόλως έπείθοντο (s), δτι τό μόνον, περί ού ώφει- >ον νά αφοντίσωσιν, ι/α έχωσιν εξηοφαλισυ,ένην θέσιν τινά έν Ιίαραδείσω, ήν νά άποκτήσωσιν έκεϊ άγαμόν τινα φίλον. Εψρόνουν πρό; τούτοι;, οτι ήδύναντο νά εςαγοράσωσι τά δεινότερα τών αδικημάτων καί τά μέγιστα των κακουργημάτων διά δωρεών υπέρ τών εκκλησιών. Ινα δέ μη ομιλήσω ένταΰθα είμή περί τής Γαλλίας, άνέγνωσα έκ τοΐς Κατορ- 6ώμασι ζυΰ βασι.ιίωζ Λαγοΰέρτου ίδρυτοΰ τού Μοναστηριού τόϋ άγιου Διονυσίου πλησίον τών ΓΙαρισίων (*), οτι ό ήγεμών οΰτος άποθανών κατεόικάσθη θεία βουλήσει καί ό'τι άγιός Ίις ερημίτης, Ιοιάννης ονομαζόμενος καί έπί τών παραλίων της Ιταλικής θαλάσσης κατοίκων, είδε την ψυχήν του βασι- λέως άλύσεσιν έν τινι λέμβω δεδεμένην καί δαίμονα; γρον- ίόκοποΰντας καί όόηγοΰντας αυτήν προς την Σικελίαν, ένθα εμελλε νά κατακρημνισθή εν τοΐ; βαράθροι; τής Αΐτνη;' οτι ό άγιος Διονύσιος, επιφανείς παρευθύς έν φωτεινή σφαίρα, ή; άστριπαί καί κεραυνοί προηγήθησαν, καί τά κακοποιά εκείνα πνεύματα καταδιώ'ας, καί την άθλίαν εκείνην ψυχήν άπό τών ονύχων τού άγριοιτέρου δαίμονος άποσπάσας, μ.ετεκό- μίσεν αΰτην ε;ς τον ουρανόν έν θριάμβω Τούναντίον Κάρολος ό Μάρτελος κατεόικάσθη σωματικώ; τε καί ψυχικώς, διότι έδωκεν ως αμοιβήν μοναστήρια τοΐς άζιωμ.ατικοΐς αϋτνΰ, οίτινες καίπερ λαϊκοί, έλαβον τον τίτλον τοΰ ήγονμίιτου^ όπως αί ΰπανδροι γυναίκες μετέπειτα τόν τής ήγοημένηc, καί κατέτχον μοναστήρια παρθένων. (ι) Μ. Διά τί άρα γε οϊ μοναχοί τής νΰν Ιταλίας δέν ισχυρίζονται, οτι ο τάπης έκεΐνος εύρίακεται εν τοΐς κειμηλίοις αυτών, άρού διατείνονται, δτι χατέχουοι τήν κλίμακα έχείνην, ήν εγδεν άλλοτε ποτέ (οημειωτέον καλώς) ΚΑΤ ΟΝΑΡ ό ευτυχής εκείνος "Εδραίος πλήρη άγηίλων, εξ ουρανού καταδα.νόντων ς (s) νεζερέϋ τόμ. Α, αελίς 223,

77 76 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ϋλ-fiv άγιός τις επίσκοπος τού Αουγδούνου, Ιίσχερ ΰνομαζό, μένος, ενώ προσνιύγϊτο, έκθαμβωθώς ρεταφέριται παρ iyy;. λου εί; τήν Κόλασιν, ένθα, ϊδών τόν Κάρολον Μάρτελο*, μανθάνει παρά τοΰ αύτοΰ αγγέλου, ότι οί άγιοι, ών ό ήνεώ ού.τος είχε συλήσει τά; εκκλησίας, εζ /ον καταδικάσει αύτόν νά καίηται αιωνίως σωματικώς τε καί ψυχικώς ('). ό σ/_ερ, άναγγείλας τήν οπτασίαν ταύτην εί; τόν Βονιφάτιβι Επίσκοπον Μαγεντίας καί εις τόν Φύλραδ πρώτον ιερέα '.% ΑύλΫίς Πιπίνου τοΰ Μικρού, παρεκάλει αυτούς νά άνοί'μΐ τόν τάφον Καρόλου τοΰ Μαρτέλου, ϊνα ΐοωσιν άν ένυπ'λρμ τό πτώμα. Καί άνοιγθέντος τοΰ τάφου, ή μέν βάσίς ν,ν «καυμένη, δφις δέ μέγας μετά δυσώδους καπνού έςήλθεν (2), 0 Βονιφάτιος (3) έιροβήθη νά γράψγι Πιπίνω -ώ Μικρίι ιά τφ Καρολομάγνω πάσας ταύτας τας περιπέτειας τη; καπ δίκης τοΰ πατρός αυτών' δτε δέ Λουδοβίκος ό τής Γερμανίας κατέλαβεν έν 858 έτει κτήματά τινα εκκλησιαστικά, έ επίσκοποι τής Συνόδου Creci ΰπέμνησαν αύτώ δι έπισσοιί; πάσα; τάς λεπτομέρειας τής φρικώδους ιστορία:, πρόσθετό* τες, οτι γινώσκουσιν αυτήν έκ γερόντων αξιόπιστων καί air τοπτών μαρτύρων. (') Σ. Μ. 'Π άνά ασις ή ή χιτάδιτις (ί.ότι?έν ΐςηκρ.6ώθη ι!:ίτ παρά των βιολόγων ή γεωγραφική βεαις) τοΰ "Eo/ep t!; τήν iihn ίμοιάζιι μέ τήν διήγησιν γραίβς τίνος ίξ "Γβρϊς, ήτι; μοί ελιγιν, η, καταλτιφβ.τοά ποτε ύπό ).ειι:οονμίβ;, μςτέδη ιϊς τήν Κόλαοιν ινί: ίί xai τούς λέβητας κι! τάς ιολόνκς κτλ. (!) Σ. Μ. Τί ουμβάν τούτο ομοιάζει τώ έν τω θησαυρω Ααμι* c κ η ν ο ΰ του υποδιακόνου και Στον οίτου (Λόγος A Ε*, Map:) ριον Δημητρίου τον Μυροβλήτου, τή Κ7* Οκτώβριον, σέλ. 411) ανα* ρομενω με τήν διαφοράν οτι τδ έν τώ χειμένψ είναι κατά πολύ «''j* tepov εκείνου. Ιδού τΐ διηγείται ό ευλαβής *ϊποοιάκονος! «*OvW{ 5 )) μεγας βασιλεύς Ιουστινιανός ΙβυυλήΟη... να λάβ/, μέρος d i τύ λι> * ψανον τοΰ άγιου» οί σταλέντες ίνα σκάψω?1, καί λάβωσι τδ τούτο, είδον έξερχομέντ,ν ex του τάφου! «στίαν μεγάλη /... καί έκ.ν * ούνευσε νά τούς χατακαόστ), xal φωνή ήκούσοη οπού ελεγ-, Πιμίΐί*» τιρον μή σκώψετε.» θέλεις εντούτοις νά μάίΐτ,ς, ώ άναγνώστα, *μ** ^ος του τίτλου τοΰ ττβρί οΰ ό λόγος βιβλίου; ΝεωστΙ μβτβτυΐ:»^ χαί έπιμελώς διορθωοέν '{(ΨΥΧΙΚΗΝ τώνόρβο**η ΩΦΕΛΕΙΑΝ. Μετεχειρίσθην δέ τήν μετάφρασιν ώς ζωηρότερο ν ixffi ζουσαν τά πράγματα. Ιίλήν απορώ διά τΐ έν τψ προλόγιρ λέ'/it*ιί έντιυξόμενοι αύγγνωτε τής άμαδείας*

78 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. if ' ό άγιο; Βερνάρδος πρώτο; Ηγούμενο; τοΰ Clairtaux έν 1115 έ'τει έμ.αθεν επίσης έξ άποκαλύψεως, δτι πάντες ο! άπο τών χειρών ΑΤΊΌΓ τό μοναχ ικόν ένδυμα παραλαμβά-* Vttvxe; θέλουσι σώζεσθαι. Έν τούτοι; ό Πάπα; Ούρβανό; ό Β* εν διατάγματί τινι τοΰ 1092 έτους παρεχώρησε τώ μονά οτηρίω τοΰ όρους Κασσίνου τον τίτλον άρχηγοΰ πάντων τών μοναστηρίων, διότι άπ'αύτοΰ τούτου τοΰ μέρους ή σεβασμία θρησκεία τοΰ μοναδικού τάγματος δteyύθη έκ τοΰ κόλπου τοΰ άγιου Βενεδίκτου ο;; έκ πηγής τοΰ παραδείσου καί ό αύτο- κράτωρ Λοθάριο; έπεκύρωσε τό προνόμιον τούτο διά χάρτου τον 1137 έτους, δίδοντο; τώ μ.οναστηρίω τοΰ δρου; Κασοίνου υπεροχήν ισχύος καί δόςης έπί πάντων τών μοναστηρίων τών τε δντων καί τών έοομένων εν τη οίκουμένϊ)* θέλει πρός τούτοι; ό αύτοκράτωρ πάντες οί ηγούμενοι καί οί μο * ναχοί συμπάσης τής χριστιανωσύνη; νά σέβωνται καί νά προσκυνώ :! τήν μονήν ταύτην. Πασχάλιος ό 1). έν διατάγματί τινι τοΰ 1113 έτους* τώ ήγουμένω τοΰ όρους Κασσίνου άπευθυνθέντι γράφει ; «ψη- ΐίζομεν όμεϊς τε καί πάντες οί διάδοχοι υμών, ώς πάντων τών ηγουμένων ανώτεροι, νά συνεδριάζητε έν πάση συνε-» λεΰσει επισκόπων καί ηγεμόνων, καί νά ψηφοφορήτε πρώτοι» υμείς έκ τών έν τώ τάγματι ϋμ.ών.» Επίσης, έπειδή- 6 ηγούμενος Κλυνί έτόλμησε νά προσαγορεύση εαυτόν Ήγού- peror τών ' ΙΙγουρίΥω)'^ έν τινι Συνόδω έν Ρώμ.η,, έν 111& έτει συγκροτηθείση, ό σφρκγιδοούλαξ τοΰ Πάπα άπεφάνθη. Οτι ή όιάκρισις αυτή ανήκε τώ ήγουμένω τοΰ όρους Κασσί- ιου' δθεν ό ηγούμενος Κλυνί ήρκέσθη εις τό/' τίτλον '//χοό-* ft croc xap0erajioe, ον έλαβεν άπο τής εποχής Καλίςτου "θΰ Β. καί οΰσίνος ό τε ηγούμενος τής Τριάδος Βανδώμ καί τινε; άλλοι μετέπειτα άντεπο-.ήθησαν. 0 Πάπας Ιωάννη; ό Κ/. έν 1326 έτει παρεχώρησε μάλιοτ«τώ ήγουμένω τον όρους Κασσίνου τόν τίτλον imaxirtovy όυτινος έ;ήσκησε τά χαθήχουτα ( ) μ.έχρι τοΰ 1367 έτουςα Λ i*)' Μ. Οί Επίσκοπος οί Ηγούμενοι καί οί ίξιωματιχοΐ της ηΐχετερβς Χωροφυλακής μόνον δικαιώματα c^ouotvj ou/l δέ κβΐ'χβ* 4r,xovraI ώ; έκ τοΰ ογζου αύτψν εξάγεται.

79 *Τ8 ΚΑΖΑΜΙΑΣ άλλ ό Ούρβανός ό Ε', κρνας τότε πρέπον νά άοαιρέη; ίε1 αύτοΰ το άζίωαα τοΰτο, ύπέγραψεν άπλώς τά όιατάγι«{ του οϋτω: Πατρ/άργης τήί άγιας θρησκείας, Ήγούμιπς τοΰ άγιου yιοναστηρίου τοΰ Κασσίνιν, ΣφραγιύοφίΑα^ χαΐ Mi γης Ιερείς τής ΑύΛής τής 'Ρωμαϊκής Αΰτοψ ζορίας, Ηγούμενος των Ηγουμένων, Ήγεμων τής Bin- ύιχτινιχής ϊερηργίος, ΣφραγιύοφύΛαζ έχ πλαγίου m βασι.ιέως τής ΣιχεΜας, τοΰ Labor ini campi ( ), παραθα.ιασσίας επαρχίας, Ήγεμων τής ειρήνης. Κατώκει 0 ό Ηγούμενος ι/.ετά τινων λειτουογών εις SaD* Germano, πολίγννν παρά τους πόδα; τοΰ όρου; Καστίνον ί» οικία εϋρυγ ώριυ, ένθα πάντες οί διαβάται, άπό τοΰ Πί:ι ρ.εχρ'.ς έτγατου επαίτου, εύρίτκουτι κατοικίαν, τροοί;* *ιί άνάλογον τ-7) κοινωνική αυτών θέτει περιποίνιοιν. Ο Ηγοΰυι- νος επισκέπτεται καθ έκαστο,ν τούς ςενιζοι/.έιο >ς, άναβαπ1)' τας ενίοτε καί υ.ίγιι τριακοσίων. Και αύτδς δέ ό άγιο; Ιγνάτιος έν 1ο38 ετει έριλο'εν/.θη, πλήν κατώκν,σεν eri τον όρους Καττίνου έν οικία, ήτις εκαλείτο ά.ιβανέττη: έ;ΐη σίους περίπου πόϊας άπό τοΰ ιχοναττκρίου πρός όυτυ.άς ί~ χοΰσ/. Εκεί λοιπον τυνένραψεν ό άγιος οϋτος τόν περίγιρ Κανονισμόν, περί ού δομινικανός τις έν λατινικώ (τυννρίΐίΐ τι, Turtur animi, ή Τρύγων τής νυνής καλούμενοι. c> * * t t / \ t *,» οτι ο Jγκαζιού χατωκησεκ izl τινας μηχας επί του ομμ τούτου τής μελέτης, καί οτι, ώσπερ ά.ι.ιος Μωϋσής νομοθέτης, έύημι.υύργησεν ίπ αύτοΰ τους γονίμους λϊκ' χας των θρησκευτικών νόμων, χατ ούύϊν τών τού Λ/sr *at'wc κατωτέρους. Τή άλν,θεια ά ιδρυτής ούτος τών Ιτ,σουίτών δέν swji παρά, τοΐ; Βενεδικτίνοις τνίς δεξιώτεως έκεινν,ς, ής ό ίτχ Βενέδικτος κατά τήν έπί τοΰ όρους Κασσίνου i*j άφιζίντκ Ο Σ. Μ. Terre de Labour γαλλιστί, Laborin'! campi ή lib Γΐ λατινιστί, είναι τό έν ΚαιΐΊτανία λεγρατον πε5(ον, Terra Λ LttYOro νΰν χοιλούμίνον. (*) Σ. Μ. Άπόρω ixi τόν πολυμαθή Voltaire, Έως, άψοζ to«vtf έ^ιμένει είς τά ΐ ί του ορούς ΚασσΙνου, έχησμόνησ* νά πιρεμβάλτ; t:i: ^ό5ι6ν τι, επί του ορούς τοντου συμβάν» ottso ττρεστει vi flfvw? 1

80 TOT KOPOMHAA. 79 βϊ'/ε τύγει παρά τώ ερημ,ίτ^ άγίω Μαρτίνω, δστις, παραγωρν^ας τώ άγίω Β; -εδίκτω τ/,ν θεσιν, f,v αΰ'ός κατεΐχεν, άπε^ώρτι^εν εις τό ορος Μαρσικόν εγγύς τής Καρνιόλνις. Καί. είναι μέν αληθές, ότι έκήρυςα τον άγιον Ιγνάτιον ιδρυτήν τών ί'/ΐ'ονϊτών π/. /)ν άλλ όμ<> ς ό βενεδ'κτΐνος Αρ-βρότιος ό Καγετάν ισ^υρίσή/, ότι οι ίησουΐται διεκδικοΰνται υπό τοΰ Τάγματος τοΰ άγιου Βενεδίκτου. Κηρύσσεται δ ό Καγετάν ϋπ-ρ τών βενεδικτινών. H άτονία καί ή άνεσις έν τούτοις» αΐ πάντοτε εν τώ κύσρ.ου μάλιστα δε καί παρά τοΐς κλυ,ρικοΐς βασιλεύουσας ώθησαν τόν άγιον Βασίλειον από τοΰ τετάρτου αΐώνος νά συνάθροισή! υπό κοινόν κανόνα τούς έν ταΐς έρνίυ.οις τόν νόμον άκολουθοΰυτας καί διεσπαρμένου; μοναστάς" άλλ ώς θέλομεν ϊδεϊ έν τώ άρθριρ "Ερανος οί ιερομόναχοι δέν ήσαν πάντοτε μονασταί* περί δε τοΰ κοσμικού κλήρου ιδού πώς ώμίλει ό άγιος Κυπριανός άπό τοΰ τρίτου αΐώνος. ( ) <ι ΠοΛΛοΙ έπΐ- αχοποι άντί rd παραχινώσι τους άλλους ανθρώπους, δει- triorτες αύτοϊς τδ παράδειγμα, άμελυΰσι τών υποθέσεων τοΰ θεοΰ} χησμικάς υποθέσεις άναλαμθάνοντες, τδν άμ- ΰωνα χαΐ τδν Λαόν αυτών έγχαταλιμπάνοντες, χαϊ εις άλλας επαρχίας προς έπίσκεψιν τών πανηγύρεων χαί 01 ευσ ε ς άναγνώστιι τής μεταφράοεως μου ταύτης, άφοΰ μάλιστα ανβσέρεται έν τ?, *Ε κκ λ η ζ ι α ζ : ι κή Ιστορία (Τόμ. ΙΒ\ σελ, 419 *epl τό 1021 έτοο τοΰ σεβχσμιωτάτου πατρός καί ίερέως Flcury μ*- τιοβαζω λοιπών τό περί οΰ ό λογος χωρίον όπως εχει, οΰτε προσθέτων, οντε δμω; καί σφαιρών: «'Επί της έποχήι τοΰ άββα Aleoulfe μονά*»χοι τινες, από τής Ιερουσαλήμ προερχόμενοι, έκόμισαν έπΐ τοΰ ορούς * Κοσσίνου τεμά/ιον έκ τοΰ ΰφάσμιτο,, δι? οΰ ό Σωτήρ ημών έσπόγ- *fi7t τους πόδας τών μαθητών αΰτοΰ. Άλλ έπειβή πολλοί δέν έπεί- * ίβνιο,ότι pb άγιον τοΰτο λείώανον ήν γνήσιον, οί άπό τής 'Ιιρουσα, * Λήμ μετενεγχόντ-ς έπίοηκαν αυτό έπΐ τής πυράς τοΰ θυμιατηριού, * 6ν )α κατ αρχάς μέν έφανη υ>ς φλόζ, πλήν, τών ανθράκων άφαιρε- *θίντων, τό ΰνχσμα έπανήλθεν είς την προτέραν αΰτοΰ χατάστασιν κ*1 * **εθη έν πολυτίμω λεννχνοθήκη.» Ταΰτα διηγείται ό αντάξιος τοΰ Ατμιτκηνοΰ Flcmy, ενώπιον τών όποιων όφείλεις νά κλίνης την κεφαλήν σου ώ; γνήσιος χριστιανός, ω ευσεβής άναγνώστα. 'Αλλά τίερί τούτων πλειότ:ρα έν τή δηαοσιευθησοαένη πααγματεία ήμών Τά'Άγια άιίψίνα. (TPe lapsis.

81 80 K.AZAMIAS» ανζησικ τής ίμπορείας αυτών ύόεύοντες.» Δεν e-:-«y ρσυν λοιπόν τοΐς έκ πείνης άποθνήσκουσιν αδελφοί;, i\\if θελοντες \ά έχωσι χρήματα έν αφθονία, ό ιά κακόβουλων η. γνασμάτων έσφετεριζοντο τάς γαίας καί διά τοκογλν^ιώ άπελάμβανον ύπερμ.έτροον ωφελειών. Κάρολο; ό Μέγα; εν τινι εγγράφω, έν ω εΐ/ε εκθέσει ορι τίθΐλε νά προτείνη τώ παρλαμέντο) τοΰ 811, έκφράζηι ου το) ('): ο Θέλου.εν νά μ«6ωμεν τά καβήκοντα τών έκ/.λι- ο σιαστικων, ινα μ /] αιτωμεν παρ αυτών ειμη ο,τι επίτρεπε-» ται αύτοΐς, καί ΐνα μη αυτοί αϊτώτι παρ τ,μών είμ.'λ ό,?.» επιτρέπεται ήμϊν νά παραγωρώμεν. Παρακαλοΰμεν όε νί ο έςηγήσωσι σαφώς τι καλοΰσιν ϊγχατά.ίιιψιν τοϋ κόσμον > καί κατά τι όιακρίνονται οί τόν κόσμον έγκαταλ'.μπανοι* τες άπό τών έν αύτώ ζώντων. Μ/ίπως διότι δ εν όπλορν» ρώσι καί διότι δέν νυμφεΰωνται δημοσία', (*) Τις έγκατά * λειψις τοΰ κόσμου είναι τό νά μ/, παύωσι καο έκάσττ,ν ar " ςάνοντες τόν πλούτον αυτών δι οίωνδηποτε. μέσων, τόό» ΰπόσγωνται τόν παράδεισον, άπειλοϋντες τήν κόλασιν, :ί» νά μετα/ειριζωνται τό όνομα τοϋ Θεοϋ νί τίνος τών άτι»», ΐνα πείθο σι του; απλοϊκούς νά άτεκδύωνται τών άγιίώ» αυτών, νά άφαιρώσι δέ ταΰτα πάντα από τών νοαιριιι» κλ^ρονόμοιν, ο ίτινες ιός έκ τούτου είς τήν έσγάτην πενίκ περιεργόυ.ενοι, νομιζουσι μετά ταΰτα τ/,ν κακουργίχν 5ι» μιττ,ν, τήν λγστείαν δηλονότι καί τήν πειρατίαν; Τίς έν * V. ( ) Copit. iolerrog. σελ τόμο; Ζ', cooc. σελίς _ (3) Σ. Η. Τοιαΰτα περίπου έπρατταν καί οί υπό Φίλωνος τον hf ίϊίου μνημονευόμενοι Ιίσσαϊοι, διότι ούτε ώπλοιρ όοιυν ούτε τοο ιρεύοντο καί έν τούτοι; ουδέποτε έ'παυον τοΰ vi ΰπίρ/ωσιν. "Οθιν & δικαίως λέγει περί αυτών Πλίνιος ό υσιολόγοςΐ «αιώνιον εθνο;, *' ιι τώ όποίω οΰδεί; γενναται. «ΐίλήν ό VollnirefPliilosopbie to* V. pag. 21) παρατηρεΰ, οτι ήπατϊτο ό Πλίνιος νομίζων, ότι ο: Η' οαΐοι ουδέποτε ένυμφεύοντο. Κν τούτοι; έγώ 3έν δύνυμνι είμή νά τήν λύσιν τοϋ προβλήματος τούτου εις τήν αρχαιολογικήν ίκανοττ.ει τοϋ αναγνώστου, άνκφιρω δέ μόνον 'περί αυτών χωρίον τι τοϋ Φίλων.;... Τειχών εςω ποιούνται τάς διατριβάς, εν κήποι; ή μοννοριίί >ι ερημιάν μεχαδιώκοντες.» (Φίλωνος Ιουδαίου συγγράμματα. Περί θεωρητικού ή Ικετών αρετών. Σελ. 802). "Ιδε καί τό πολλοΰ λιτ11 άςιο- ούγγραμμα τοϋ κυρίου Ί. Ιούτσου Π λ ου τ ο λ ο γ! α (τόμ. Β).

82 ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. > κατάλειψις τοΰ κόσμ.ου είναι τά νά άκούωσι τοΰ πάθους»τής άποκτήσεως έπί τοσοΰτον, ώστε νά κατασκευάζω?: > δια γρημ.άσυ.ιν μάρτυρας ψευδείς πρός την των άλλοτρίων > άπόκτησιν, και νά ζητώσι δικηγόρους καί απηνείς δίκα- στάς, ίδιοτελείς καί τον Θεόν μ ή φοβουμένους;» ( ) Τέλος δύναταί τι; νά κρίνη περί τών ηθών των ιερομόναχων εκ τίνος ομιλίας τοΰ 1493 έτους, έν ί) ό Ηγούμενος Τρίτιμος λέγει τοϊς άδελφοϊς αυτού ;»ΐμεΐς, Κύριοι ηγούμενοι,» οί αμαθείς καί έγθροί τή επιστήμη, της σωτηρίας, οί εν ήδο-» ναϊς άκυ.ιάοτοις καταδαπανώντες τον (έίον, έν ΜΙΪΘΑ1Σ «δηλονότι και χύΰοις, οί έπί των επιγείων αγαθών προσκολ- κ.λώμενοι, τί θέλετε άποκριθή τώ Θ;ώ και τώ άγιοι Βενεδί-» κτω τώ ιδρυτή ημών;» 0 αυτός ηγούμενος δέν έλησμόνητε νά ίσγυρισθή, ότι νομίμως [2) τό τρίτον πάντων τών αγαθών καί παντός τοΰ πλο ότου τών χριστιανών ανήκει τώ τάγμ.ατι τοΰ άγιου Βε- νεδίκτου, καί ότι ή στέρησις τού τρίτου προέρχεται έκ κλοπή;, Είναι τοσοΰτον πτωχόν, προσθέτει, τό τάγμα τούτο, άντε προς τό παρόν δεν ί'χει π.ϊέον τών εκατόν έχατομρνμων νομισμάτων χρυσών ΕΙΣΟΛΗλΙΑ. Πλήν ό Τρίτιμ.ος δέν αναφέρει τίνι άνήκουσι τά άλλα δύο τρίτα' άλλ επειδή επί τής έπογής αυτού όέν ΰπήργον είμή δεχαπενταχισχίΐεα μοναστήρια βενεδικτινών, έκτος τών μ,ικρών κοινοβίων τοΰ αΰτου τάγματος, έν δέ τώ δεκάσω έβδόμω αιώνζ ΰπήργον ήδη τριάκοντα καί επτά χι.ιιάδες βενεδικτινικών μ.οναστηρίων, είναι φανερόν οός έκ τού κανόνας τής διανομής, οτι τ& «γιον τούτο τάγμα έδικαιούτο νά κατέγν] σήμερον τά δύο τρίτα καί τό ή μι συ τού πλούτου τών χριστιανών, μή λαμ- βανομένη; ποσώς ύπ οψιν τής άποτροπαίας έπιδόσεως τών αιρέσεων κατά τούς τελευταίους αιώνας. Ποός έπαύ'ησιν τής οδύνης άπά τής συνθήκης τοΰ Ι ο Ιο* 8:1 (') Σ. Μ. Είναι πβρίεργον οτι ο! κληρικοί καί οί μοναχοί έοίλουν πάντοτι τό αργύρων, τοΰο οπ-:ρ νρατηρετται καί ΰπό τοΰ Βαοιλέως έντή Αντιγόνη τοΰ Σοφοχλέους. <ι Τ4 μαντικόν γαρ παν ιριλάργορον γενος» λεγιι ό Κρέων' «οί ΙερΕίς ανεξαιρέτως οιλοΰσι τά χρήμχτα. β I1 Ί3ε Ψοϊ ΙΙάο/,ο, ΙΙριγματϊίχ Tijl Έκκληοιανσιχών συροαόδων» ft

83 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ctou; μίταςύ Λέουτος τού 1* καί Φραγκίσκου τού λ! It fy. οιλεΰ; τής Γαλλίας ίδωχζν ώς προσεπιχορήγ/,σιν τά cotspa τώυ μονκστηρίων τού βασιλείου εις κοσμικούς y.s'«s- μένους. Τά έθος λοιπόν τούτο ολίγον γνωστόν έν Αγγλιι ήνάγκασε τόν δόκτορα Γρέγορυ, ό'σπς έςελάυ.βανε τον ip μενον Γάλλον ώς βενεδικτΐνον νά ε?πν, υ.ζτ άστειόστιτο; ίι 1694 ετει C) Ό αγαθός πατήρ (ο Γά/.λος) yaxra(<m,l δτι έπανήμυμεν εις τους μυθικοί/; εκείνους χρόνους, ζαί οί)ς έπετρέπετο εις μονάχον να όμι.ιη χαζά το liom αύτώ (*). 5ΙΙΪΡΟΣ Β'. Οί τον κόσμον φεΰγοντες είσί συνετοί, οί δέ τώ θιύ άφιερούμενοι είσί σεβαστοί. Πλήν ίσως 6 χρόνος διεοί:1.. θεσμόν τοσοΰτον ιερόν. Τού; Ιουδαίους θεραχενζάς διεδέ/θοσαν οί μοναχοί H, Αίγυπτου (3)- έκαστη δέ μοναχών εταιρία έςελέςατο w ΙΙρόεδρον αυτής' διότι πάται αί αράζεις κατά τους fiputtvj της Εκκλησίας χρόνους Χ*.ε;ηγοντο όιά της πλειοψηοίας. Ζτ τοΰντες λο.-όν νά εΐσέλοωσιν εν τη άρχαιγόνψ έλεάρία π (*) "Ιδε ιλοσοφίκάς άμ φι σδ ητ ή-σει ς. (*) Σ. Μ. ΦιλοσοΦίκαΙ αμφισβητήσεις, σύγγραμμα βικδν έν Λονδίνω, περιέ/ον διβτριδάς μαθηματικές καί φνσικοισ'οί ^ (*) Σ. Μ. "Οπως έν ΆΟήναις ύκήρχον τδ πάλαι σ/ολαΐ φιλοβμ.κ Όυτω καί έν τή Ίουδαίχ ύφίσταντο αίρέσεις θρησχεντιχαΐ χαΐ 5ριλο5> φιχαΐ, ών χνριώτεραι μέν ήσαν ή των Σαύουχαί ων, ή τών Φαμ σαίων καί ή των Έσσαίων* μ-:τα δε ταύτας ειποντο ή τών 0if» π υτ ώ ν, ή των *Η ρ ω δ ι α ν ώ ν καί ή των Βαπτιστών, ή χ*11*** λον ασημότερα. Έκ της πληθύος ταυτης φιλοτιμηθέντες, φαίνετίΐ, * cl μεταγενέστεροι άπετέλεσαν την των Γομαριστών έκ τού Γορ* των Αρμινιανών έκ τοΰ Αρμένιον, των Ί α νσε νιατών εχ Ίανσ 4ου, τα περί χάριτος καί προορισμού διδάσκοντος, των Μολ ι: οτών έκ τον Ισπανόν Ιησουίτου Μολίνα, των θωμαϊστών εχ ^ άγίον Θωμά, των Πιετιστών, έν 1689 έτει ύπδ τον Σπόνερ ity"* «αν, των 'ΐίρεμιστών, απραξίαν ψυχή; κ*ΐ σώματος κελενδ** των Χίλια ατών, χιλιετή έπι τής γή; ευδαιμονίαν τών έκλεκτων η* βάτων τοΰ Χρίστου άναμενοντων και τών ΣπασμοΦίλων, έν9ϊομΐ'λ την έκ τών σπασμών σωτηρίαν πρεσδευόντων. Τοιανται ο αίρέσεις κευτίκαί καί φιλοσοφικά1. Οπήρ.χον εντε τή Ινδική καί έν τξ Περ^

84 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 83 ένθρωπείας φυσεως, άπεφευγον έξ εύσεβείας τόν θόρυβον καί t/,ν δουλείαν* ταύτας τός άόο συγηνοψίχας άόεμ/άς τύτ ριγά.ιωυ κρατών. έκάστη έταιρία μοναχών έξελέξατο τόν πατεοσ, τόν άββχν, τόν ηγούμενον αυτής, καίπερ τοΰ Εύαγ- γελίου είττόντος: α Καί πατέρα μ ή καλέσητε υμών έπί τν.ς»γής" εις γάρ έστιν ό πατήρ υμών, ό έν τοϊς ουρανοί;. Ούτε οί ηγούμενοι, ούτε οί μοναχοί υπήρξαν ιερείς κατά τού; προύσας αιωνάς, άλλά στιφηδόν έπορεύοντο εις τά κατ,-. ciov χωρία προς άκρόασιν τής λειτουργία;" τά στίφη ταΰτα ίσγυροτοιήοησαν, διότι, ώς λέγεται, έν μόνη τν) Αίγυπτο) ΐζων υπερπεντηκοντακισχι'λιοι μοναχοί (*). 0 άγιος Βασίλειος, κατ άρχάς μ.έν μοναχός, είτα δ επίσκοπο; τής έν Καππαδοκία. Καισαρείας συνέταξε κώδικα διά πάντα; τους μοναχού; περί τόν δ', αιώνα. Γενομένου δέ δεκτού τού κανόνα; τούτου έν τε τή Ανατολή καί έν τή Avert, δεν ήσαν γνωστοί πλέον είμή οί μοναχοί τοΰ άγιου Βασιλείου. Οθεν κατέστησαν πλουσιώτατοι, άνεμίχθησαν έν πά- ττι; ταΐς υποθέσεσι, συνέτρεξαν εϊς πάσας τάς επαναστάσεις. Δεν ήν δέ γνωστόν εΐμή τό τάγμα τούτο ότε περί τον ς αιώνα ό άγιος Βενέδικτος συνέστησε νέαν δύναμίν έπί τοΰ όρους Κασσίνου. Γρηγόριος ό Μέγας βέβαιοί εν τοΐς διάλογοι; (*), ό'τι ό Θεός παρεχώρησεν έκείνω τό ειδικόν τούτο προνομίαν, δυνάμει τοΰ οποίου πάντες οί έπί τοΰ όρους Κασ- τίνου θνήσκοντες μοναχοί σώζονται. Κατά συνέπειαν ά Πάπας Όνρβανός ό Β διά διατάγματος τοΰ 1092 έκήρυξε τόν ηγούμενον τοΰ όρους Κασσίνου αρχηγόν πάντων των μοναστηρίων τής οικουμένης. Πασχάλιος ά Β' έδωκεν αύτω τόν τίτλον Ηγουμένου των ηγουμένων^ ΰπεγράφετο δέ ό ηγούμενος ού- το; των ηγουμένων πατριάρχης τής άγιας θρησκείας, αφρα- γιίογύ,ιαζ εκ π.ιαγίου ΐοΰ βασι.ιείου τής Σικελίας, χό- J1) Σ. Μ. "Επειδή δέ περί μοναχικού πληθυσμού ό λόγος, ίοου τι λφι περί των προμνηαθέντων Έσααίων, τούτων τών^οίονεί μοναχών, Φίλων ό Ιουδαίος I «Λέγονται τινες παρ αύτοτς όνομα Έσσαιοι, πλή- *θοςύπέρ τετ ρα κι ογ ι λίοι ς κατ'έμήν δόξαν, όΰχ άκριδετ τύπιρ, α οιαλέχτιρ ελληνική περιώνυμοι όσιότητος.» (Φίλωνος Ίουοαίου συγ γραμμιτα. Περί τοΰ πάντα σπουδατον είναι ελεύθερον. ΣελΙς 8ν6). (*) Βιβλίου Β', κε«4λ. U'. 6

85 S4 κα,ζαμιασ μης xal διοικητής τής Κομπανίας, ήγεμών τής ίΐ'ριμχ κλπ. κλπ. κλπ. κλπ. * Πάντες βυτοι οί τίτλοι ήβελον είσοαι ασήμαντος Τις ριουσία, άν δεν ύπεσττ,ρίζοντο υπό απείρου καί άμετρη πλούτου. Ελαβον πρό τίνος χρόνου παρά τίνος τών εν Γερρ.τ,!ι ανταποκριτών μου επιστολήν ούτως άργομενον : Οί ήνοψλ νοηγεμόνες τοΰ Κ.έμπτεν, Ελβανγκεν, Εύδερλτ, Μύροιρ, α Βεογλεψγάδεν, Βίφφεμβουργ, Πρύμ, Στάβλο, Κορβεν, hi» οί λοιποί ηγούμενοι οί μή όντες ήγεμόνες, απολαμζί«> d clv όμοΰ είσόο/,μα έννιαχοσίο>ν χι.ιιάόων φλωρίωτ περί» που, Jivo δ;/7: έχατομ μνρίων καί πεντήχοντα χιμά)<α Λιβρών τής όμετέρας Γαλλίας κατα τήν τρέ/ουσαν ά;ίιι ιι τοΰ νομίσματος. ]ί/. τούτου συμπεραίνω, ότι ούΰ ό ίςοοί; " Χριστός νιύπόρει όσον αυτοί. > Εις τήν επιστολήν ταύτ/,ν άπήντ/,σα ούτω: Κύριε, 5ι» λεις συνομολογήσει, ότι οί Γάλλοι εΐσίν εύσεβέστεροι " Γερμανών... διότι μόνα τά έκλ/,σιαστι/.ά είσοό'ή;«τι» τα υπό τών μοναγών δ/,λονότι ιός έμβατίκια τώ πάτα 4:» δόμενα, εΐσίν εννέα εκατομμύρια.... Εκ, τούτου συαπε» ραίνω, ότι οί ύμέτεροι ήγούμενοι δεν είναι άριούπι ; ί πλούσιοι καί ότι πρέπει νά. διπλασιάσατε τό είσόο/μα χ/.» τών. Μένω κλπ.» Εν 1575 έ'τει ( ) προετάοη έν τώ Συμβουλίω Εχριε» τοΰ Γ βασιλείας τής Γαλλίας νά μεταβληθώσιν αί ί/,ΰν^ στικαί προσεπιγορ/,γήσεις εις κοσμικάς και να δοοώσι τος άςιωματικοϊς τής αύ'λής τοΰ βασιλέως και τοΰ'στρατού τκι επειδή μετέπειτα άφοχρίσο/, καί έδολοφονήο/. ό βασιλεύ; wa- νος, τό σγέδιον δεν έποαγματοποιήθ/,. ό κόμνις Δάογενσων, υπουργός έπίτών στοατιωτικών ί'-1' λ/.σεν έν 1750 ετει νά πλ.άσ/j συντάσεις εκ τών έκ/.μ.τ 1' στικών προσεπιγορηγήσεων υπέρ τών ιπποτών τοΰ στρατέ τικοϋ τάγματος τοΰ άγιου Λουδοβίκου καίτοι δέ ον*1 άπλούστερον, δικαιότερου καί ώ-ρελιμώτερον, ό -υπουργό ί*j Chopin dc sacra nolilia lit»

86 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 83 ίχεΐνος δέν ν,δυνϊ,δη νά έτειτ^ν] αϋτοϋ. Ι.ν τούτοις έπί Λουδοβίκου τοϋ ΙΔ* ή Ϋιγεμονίς τοϋ Κοντί κατέλαβε τό μονα- στιίριον τον άγιου Διονυσίου. Προ τοϋ βασιλέως δέ τούτου οί σρραγιδοφύλακες έλάμβανον έκκ.λτ,σιαστικάς προσεπιχορηγν - «ις, ό δού; Σουλλϋ, ουγενότος ών, ει/_ε μοναστ/ριον. 0 πατ/,ρ τοϋ Οϋγου Καπέτου r.v πλούσιος ενεκα τών μ.ο- νβστν,οίων, καλούμενος καί Ονγος ό ηγούμενοί. Εδίδοντο προσέτι μοναστν-ρια ταϊς βασιλίσσαις διά τάς πρός διαοκέ- δασιν μικράς δαπάνας. όγίνκ, Ϋι μ/ιίτηρ Λουδοβίκου τοϋ Τπεοδαλασσίου (Oulre-Mer), έγκατέλειψε τόν υιόν αϋτί,ς διότι ίτ\ αφγρεσε τό μοναστηριού τν.ς αγίας Μαρίας τ/,ς Λαών, ίνι δώση αυτό τή συζύγω του Γερβέργ-ρ. Τπάργουσι δέ καί πύεΐστα άλλα παραδείγμ.ατα. Εκαστος λοιπόν προσπαδεΐ νά μεταγειρισορ τάς συνοδείας, τάς καινοτομίας, τσϋς άκυρωδέντας άργαίους νόμους, τούς ώανεωδέντας, τά άρ /αΐα έγγραφα τά τε άλ/,β?, καί τά πλαστά, τό παρελδόν, τό παρόν καί τό μέλλον, ΐνα διά πάντων τούτων καταλάβη τά άγαδά τοϋ κόσμου, πάντοτε ad majorem Dei gloriam. ϊδε τήν άποκάλυψιν τοϋ Melilon ύπό τοϋ επιοεότου τοϋ Βελλαι^1). (Εκ των τοϋ Voltaire) Ν. i. ΛΕΜΛΗΖ. (*) Μ, Τό ρέ6α.ον Γναι, ότι ό Vo] La ire οέν οιεσώτισε τ:ολυ τό διότι εκτός τοΰ ότι έξήτασε τΐ κυρίως εν Γαλλία συνέβη, παρίλειύε καί νά είσάξη τόν αναγνώστην έν τοτς μοναστηρίοις, ινα μετά τής χαρακτηριζουσης αυτόν λεπτότητος κατάδειξη τά έκετ συμβαίν&ντα. Αφινω οι άλλοτε τόν λόγον τής ελλείψεως ταύτης* νυν δέ ανάγκη να 'Μριχηρηιω, ότι ή ΰζαρξις τών Μοναστηρίων την σήμερον (έκτός όλιγιβτων εξαιρέσεων) μάχεται ού μόνον τφ «ολιτισμω αλλά καί αντω τφ ύλιχφ χαΐ ήθικψ συμφεροντι των Εθνών

87 86 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Η ΘΗΡΑ ΕΝ ΓΑΑΑΙΑι. ' ATS vat αληθές οτι έκαστος λαός, ούς ί)η: φυσιολόγος τις τοΰ όποιου διαφεύγει μοι ή όνομα, έχει καί τήν ιδιαιτέρα// μανίαν ποός τι, ή-τις π/,γάζουσα είτε έκ τού χαρ κτήρος αύτοϋ, είτε έκ κλιματικών καί ft. : λων φυσιολογικών περιστάσεων, είτε καί «λόγων ιστορικών, αποτελεί ουσιώδες στοιχείο / διαφορά; μ- ταξΰ των ανθρωπίνων φυλώ /, τής αρχής ταύτης εφαρμόζω: νης καί εις τού; Γάλλους, δέν διστάζομεν νά παραδεχίδιιΐι ότι ή ιδιαιτέρα αυτών μανία συνίσταται εις τήν Θήραν, Βι βαίυις πανΐαγού ύπάρχουσι κυνηγοί, παντα/οΰ τό όπλο? των λατρευτών τής Αρτέμιδσ; και των οπαδών τοΰ Τίεμβρό» ή/εΐ προς βλάβην των πτερωτών κατοίκων τής γης* ουλαμού όμως ή τερπνή αυτή πα.διά άνεπτύ/θη εις τοσοϋτον βαθμόν μανίας, ούδάμοΰ ό προς την Θήραν έρως εύρε τοσούτου; ί:ι σώτας οσου; έν Γαλλία ένθα αί κυνηγετικαί έκδρομαί δέν Είναι τέρψις είς τινας μόνον προσιτή και ευάρεστος, άλλά κοινά τις άπόλαυσις καί, δυνατόν εϊπεϊν, άσ/ολία κατά τού; μήνις τοΰ φθινοπώρου ίδίονς, οπότε ό εργάτη; ώ; καί ό εύπορο;, ό καλλιτέχνης ο,ς καί ό υπάλληλος, ό πλούσιος ό/ς καί ό πτβ χός έχουσι νά θυσιάσο/σι τόσα -/ρήματα πρός αγοράν ότι» καί πυρίτιδος καί τόσον καιρόν πρός Θήραν ενός λανωονί μιας πέρδικος. Καί ότι δεν είναι τούτο υπερβολή έπικαλό μέθα τήν υ.αρτυρίαν στατιστικής καθ ήν τήν Γβρίοντ!) έτους 1865 εναρκτήριου ήμεραν τής Θήρας, ήσαν έπ: ποδις έτοιμοι πρός εκδρομήν καθ όλην τήν Ι αλ/ίαν πλεϊονες τ» 200 /ιλ: κυνηγών δηλ. ολόκληρος στρατός 1 II πρός τήν Θήραν κλίσις αύτη των Γάλλων έζν,γεϊτϊΐ π μ,ερει έκ τοΰ /αρακτήρος τού λ,αοΰ τούτου όστις φτ,μίζετκ ώς ό κατ έζοχήν πολεμικός λαό; τής Ευρώπης διότι Μ;Ι φυσικόν λόγον τοιοΰτος χαρακτήρ άρέσκεται εις τήν περί τί όπλα ασκησιν καί είς τήν οπωσδήποτε χρήσιν αυτών. Ai)i δεν είναι τούτο μόνον ή Θήρα έν Γαλλίφ έχει ιστορικήν *»'

88 ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 8Τ τ»γωγvi ανιούσαν εις άπιότατον παρελθόν, υπάρχει είς τάί παραδόσεις καί τά αρχαία άσματα τοΰ λαοΰ τούτου, συνδέεται μετά τοΰ τιμ.αριωτικοϋ συστήματος καθ οσον, ώς θέλο μεν ίδεί, είχε μ,ετατραπή είς αποκλειστικόν προνόμιον τών τιμαριωτών καί έδωκεν αφορμήν είς έκδοσιν πλείστων σχετικών νόμων καί διατάςεοιν καί είς σύνταζιν πολλών περί αύτής συγγραμμάτων' καί ιδού καί έτερος λόγος έζηγών. επίσης την προσήλωσιν τών Γάλλων προς τό τερπνόν τούτο είδος τής άσκήσειος οπερ, ύποστάν πολλά; περιπέτειας καί ρλιμιζόμενον έκάστοτε σύμφωνα μ.έ τάς περιστάσεις καί τάς έποχάς, δέν διέμεινεν, ώς αλλαχού, άναλλ.οίωτον έν μόν/ι τρ φυσική, τον άπλότητι, άλ.λά περιβληθέν τόν εθνικόν ούτως είπεϊυ χαρακτήρα, αποτελεί εν εκ τών αρχαιότερων εθίμων τού Γαλλικού λαού., Οι πρόγονοι τών νϋν κατοικούντων την Γαλλίαν Γαλάται, ώς πάντες οϊ σύγχρονοι αύτών καί ύπό την βαρβαρότητα ετι δπτελ.ούντες λαοί, δεν εύριτκον έν τά) Θήρα μόνον μ.έσον -τέρψεως άλλα καί πόοον ζωής Ο Αρριανός δ αναφέρει ό'τι οσάκις οότοι συνελάμβανον λαγωάν, ελαφον η άλλο τι είδος ζώου, άπεταμίευον χργμ,ατικόν τι ποσόν. Αί μικραί δέ αύταί ποσότητες άθροιζόν.εναι έ/ρησίμευον πρό; αγοράν θύμ.ατος προσφερορ.ένου είς την προστάτιδα τής Θήρας θεάν διά πάνδημου τελετής περατουμένης διά συμποσίου είς 0 παρευοίσκοντο άνθοστεφεΐς ν.αί ο! θηρευτικοί αύτών κΰνες οίτινες έφημ.ίζοντο έν τή άρχαιότητι δια τήν ταχύτητα καί την άφοβίαν των, όντε; μάλιστα, κατά τόν Στράβιυνα, καί άντικείμενον εμπορίου διά τούς Γαλάτας. Οί Φράγκοι δεν έδείχθησαν ηττον τών Γαλατών έκδοτοι πρό; τήν Θήραν, Από τούτων μάλιστα ήρζατο αύτη μετα- ποιουμένη είς προνόμιον ή μέν χρήσις τοΰ όποιου έπετρέπετο εις τούς εύγενεΐς μόνον ή δέ παραβίασις έτιμωρείτο δι αυστηρών ποινών εννοείται δέ ό'τι συχνάκις έπεβάλλοντο αί ποιναι αΰταγ διότι οί δυστυχείς άγρόται καί οι υπήκοοι τήν άπαγόρευσιν ταύτην δέν εύρισκον ικανήν ό'πως άπο.τρέψϊ) αΰ,- τους^τής επιθυμίας νά άπολαύσωσι τών δαψιλών τής φύσεως ώρελειών άπό τών οποίων οί εύγενεΐς τιμαριώται είχον τήν

89 $8 ΚΑΖΑΛΙΙΑΣ άπανθρωπίαν να τους άποκλιίσωσι, καί ώ; έκτοΰτου τ:ολλά- /.ις εύρίσκοντο εις την ανάγκην νά φράττωσι τά (υτά των ti; τά; άπαγορευτικας διατάζεις τού') όπερ έφερεν αυτούς ένίο:; απέναντι τοϋ δημίου. 0 Γρηγόριος Αετούρ (Gregoire de Tours) αναφέρει που ότι ό βχσιλεύς Γοντράν κυνηγών τ.η εντός τών δασών του εύρε βόνασον φονευυ.ένον. Τοΰ δασοvmi δέ κατηγορήσαντος τον θαλαμηπόλον τοϋ βασίλέως,,επειδή ούτος διέψευσεν αυτόν, ό Γοντράν επόμενος τοϊς δικαοτι/λϊ; έθίμοις της έποχής του, διέταξε πιο; έξακρΐοο/σιν τής άλ( θείας μονομαχίαν ( ) μεταξύ τοΰ κατηγόρου καί τοϋ κατήγορον μενού 8ν όμ.ως όντα γέροντα άνεπλήρωτεν ό άνεψ'ός του. Αΐ <ρότεροι οί μονομάχοι έφονεύθησαν ό δε βασιλεύς μή is/.: σθείς είς την διπλήν ταΰτην θυσίαν, διέταξε καί τόν θάνατον τοΰ δυστυχούς θαλαμηπόλου. Πολλά τοιαΰτα παραδείγμαπ απηνούς τών αρχόντων ώμότητος άναφέρουσ-.ν αί σΰγχρίλ1. πηγαί τά όποια όμως δέν θα εχωμεν τήν ύπουονήν ιί «ναφέρωμεν. ό βιογράφος τοΰ Καρλ.ομάνου Egii hard η- χνάκις ποιείται λόγον περί τών φθινοπωρινών κυνηγίων :ι όποια ιδίως ήσαν ονομαστά τά δέ ποιήματα καί τά διν,'ί ματα τής έποχής έκείνης άναφέρουσι καί τόν τρόπον κιη. ταϋτα έτελοϋντο. Οί τιααρίώται άρχοντες κατεγίνοντο istoj; εί; κιν^υνώ? ^ κυνηγετικάς εκίρον.ας, ώ; ά-ο'ηυ.γ,τιι; του ττολεμου, ώί θνίραν τής άρκτου, τοΰ κάτρου κ.τ.λ. Οτω; ί ώ^ετώ'^ οί βκτίλεΐς καί οί άρχοντες άττολαΰωτ'. τών έκ τής &Μ*ί θέλγητρο;ν τεερ'.ετείχ'.ζον τά δάση των? έγκατακλείοντε;!< (!) 'II μονομαχία αποτελούσα σπουδατον τής δεοδικίας ετίοζ, τ,κι ήδη έν χρήσει έν Γαλλία ώς αποδεικτικόν tv τοτς δικαστήριο., Η ;ν,ι επιβαλλόμενου κατ' άρχάς είς έκιίνους οίτινες δέν ήθελον νά 6ωσιν είς όρκοδοσίσν. Το τιμαριωτικόν πολίτευμα έ-rreςέτεινε την ΐ >? μογήν τής δικαστικής μονομαχίας καί εκτοτε ο/ι μόνον έ^εδίλαίΐ αϋτη είς τούς διαδίκους αλλά καί εκατερος αυτών \lyt τό δικαίως**1 αίτηση αντί πόσης διαδικασίας τήν μονομαχίαν πρός λύτιν τής διασο?*;** *0 ήττηθείς έθεωρεττο καταδεδίκασμένο; ύπδ τοϋ θεοϋ καί εάν ϋνφ νεύετο ύπό τά κτυπήματα του αντιπάλου του έτερος θάνατος *4ν ** μενε. Άλλ ένεκα τής γενομένη; κατα/ρήσεως τοϋ άλλως τούτου εθίμου, πολλοί βασιλείς περιώριααν τήν έφαρμογήν αύτον μί,ιί οΰ v.ati ΐάς ύη/ή/,ς τής 17ης έκατοντιτηρίοο; έντελώ; άπηγορινίτ).

90 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 89 αύτοίς έλάφοΰς, δορκάδας καί τά παρόμοια. Πρώτο; ό Φίλιππο; Αύγουστος είσήγαγε τόν νεωτερισμόν τούτον περιτειχισκς /.βτά τό έτος 1183 τό δάσος των Βινσεννών (Vinrennes). Βκιδύτερον δε Φίλιππος ό Ευτυχής καί Κάρολος ό Ε'. έξέ- τειναν τό βασιλικόν τούτο ζωοτροφεΐον δπερ επηκολ.ούθησαν πολλά ίδρυήέντα ύπό μεταγενεστέρων βασιλέων εϊς τά δάση τής Boulogne καί τού Chambord. Καθ ην εποχήν τό φεουδαργικόν σύστημα εΰρίσκετο εις πλ ίρεστάτν,ν εφαρμογήν έν Γαλλία τό πρός την Θήραν πάθος σδν εϋγενών καί αρχόντων έφθασεν εϊς τόν ΰψιστον αυτού βαθμόν. Τό θηρεύειν τότε έθεωρεΐτο απαραίτητον προσόν εΰγε- νείας τό δέ φέρειν ίέρακα επί τής χειρός άλάνθαστον αυτής «κμήριον. ίΐ εις προνόμια γόνιμο; εποχή αύτη κατέστησε τόσω ιερόν καί άπαραβίαστον τό τής Θήρας καί τους προνομιούχους τόσω απηνείς, υόστε κατά τόν Κλαύδιον Δέ Σεϋσέλ (Claude de Seyssel) ή άτθρωποχτονία έθεωρεϊτο πρΰζις ραλαογ ανγγνωστέα η ό φόνος έ.ιάφου η χάπρον. Ενίοτε τό πάθος τούτο έφθανε καί μέχρι τού γελοίου, σύγχρονοι ΰπομνη- ρατογράφοι άναφέρουσι παραδείγμ.ατα εύγενών όρκιζομένων εις τόν κΰνά των καί εϊς τόν ίέρακά των ώς εις πράγματα ιερά, ό δέ Raimbaud comte d'orange τρουβαδούρος (*) τοΰ 12ου αϊώνος, έλεγε πρός την ερωμένην του έν τινι πρός αυτήν άσματι. «Είθε ουδέποτε νά ροΐ επετράπη ra κυνηγήσω^ είθε ουδέποτε ra δυνηθώ ra φέρω έπϊ τής χειρός μου ίέ- * 01 (*) Δια του ονόματος τούτου εκαλείτο τάξις τις ποιητών άκμασάντων μεταξύ τής 11ης καί 13ης έκατονταετηρίδος. Οί διαςημότεροι αυτών είναι οί Guillaume IX, Bernard dc Ventadour, Gcoffroy Hudel, Peytols, Bertrand de Born, Pierre Cardinal, Sordello de Mantoue. Έγγιτέλδίπον ποιήσεις έρωτικάς ώς καί πολεμικά καί σατυρικά ασματα. 01 τρουόαοοΰροι ώς οι ραψωδοί τής άρχαιότητος μετέβαινον από τόπου είς τόπον τέρποντες διά των ασμάτων των τούς ίππότας καί τούς άρχοντας οϊτινες παρεϊ/ον εις αυτούς φιλοξενίαν. Συνετέλεσαν πολύ είς την ανόπτυξιν των γενναίων εκείνων αισθημάτων δι1 ών έγαλουχήθησαν οί αολεαισταί τοΰ μεσαιώνος, υπήρξαν οί διερμηνείς ούτως είπειν τοΰ η» μοα{ u τής έπο/ής των φρονήματος, καί οί δίκαιοι έπαινεται τής αξίας *»1 των μεγάλων πράξεων* έξήπτρν διά τής ποιήσεώς των τόν ζήλον τδν πολεμιστών, υπέθαλπον τά πολιτικά πάθη, έξήγειρον ζωηράν κατά τής 'Ρωμαϊκής αυλής άντιπολίτευσιν καί αυνείχον τό έθνικόν φρόνημβ Πίρά το.ς με^ημβρινοτς λαοίς ίδίως.

91 90 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ραχσ, far, ά}> ής στιγμής μοι προοε'γερες τηυ xaptiw σου ) έαχίφθηυ ra άγαπήσω aa.h\y. Αλλά καί οί Uuir σιαστικοί δέν ΰστέρουν ποσώς των κοσμικών ώς προ; *ί ι μανίαν ταύτ/,ν εις /,ν παρεδίδοντο πολλάκις παραμελοΰντί; καί αυτών των εκκλησιαστικών των καθ/,κοντών' δ.ό άλλεπάί- ληλοι Συνοδοί κατ'άρχάς μεν περιώρισαν ( ) ειτα δε y.il όλοσ^ερώ; άπ/,γόρευσαν (*) εις αυτού; τ/,ν θ/ραν, ώς επραζαι εις προγενεστέραν έπο/ν,ν άλλ /,ττον τελεσφορώ; οί έκκλί; βιαστικοί κανόνες τοΰ Καρλομάνου. Δεν είναι άπορον μετά τό πάθος το όποιον εί^ον? ώς είπομεν, οί εύγενεϊς πρός τ/,ν θνίραν, οτι διετ/ρ/,σαν τό πρυμιόν αύτ/ς καί ετιμώρουν άπ/,νώς πάντα γωοικόν όστις ίθεΐϊ παραβιάσει τό προνόμ,ιον τοΰτο. 0 Er guerrand de Coucj άπέστειλεν εις τ/,ν άγγόν/,ν τρεις νεανίας οΐτινες οονελ/ρίι σαν. κυν/,γοΰντες εις τα δάσ/, του. Π σκλ/.οότ/,ς αυτό παρόργισε τόν βασιλέα διατάςαντα τότε τ/,ν καταδίωζιν καί ιχι δίκ/,ν τοΰ E:'gucrrand. Πάντες οί άργοντες έςανεπ<σαν ΰπέο αΰτοΰ καί ύπεστ/,ριζον τ/,ν περί μονομανίας αιτ/,ιιν /,ν ύπέοαλεν ούτος. Αλλ ό βασιλεύς άπεκρίθη ότι ούδέποτε /,δυνατό να έπιτρέψη τοιαύτ/,ν άν-.σον πάλ/,ν ούδέν iyi-prm επιτυχίας φέρουσαν διά τού; άόυνάτου; καί πτωχούς σίτι.ες δυσκόλω; ν,θελον ευρει ικανού; ύπερυ.άγους δπως άγωνισίώε κατά τών αρχόντων* διό έπεκύροισε τ/,ν κατά τοΰ CoutJ απαγγελθεΐσαν άπό'ρασιν" δυστυγώ; όμω; ή πράν.ς αϋτ/, είναι έκ τών σπανίιον εκείνων αϊ ι,ες μ.αρτυεοϋσι τ/,ν επί τΰν ύπ/ικόων του ύπεροχ/,ν τού /,γεμόνος τούτου' άλλως τε ό).ί«βασιλείς έσχον τό θάρρος νά άντιστώσιν εις τάς μυταρά; ταύτας τών άρχόντων πράςεις περιοοίζοντες διά διαρόρω απαγορευτικών νόμ.ιον τάς τοιαύτας καταγρ/σεις διότι μ πλεΐστοι έζ αυτών /,ννόουν ότι τοιαύτς έπιγείρ/σι; καθ έ'-ΐί προνομιακού συστήματος έχ.οντος βαθείας τάς ρίζας άίώ στραα,νϊ μάλλον έναντίον αύτών? ώς είναι ιστορικά»; άποόε- ( ) Ή εν Παρισίοις κατά τά 1212 χα» /, έν Μονχελλ.έ (M0Dlpell» τ» ( ) Ή έν Pont-Audomcr συγκροτηοεϊαα τό 1276.

92 ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. δειναένον ότι έν έκ τών αιτίων άτινα συνέτεινον είς τό να καταστήσωσι μ.ισητόν εΐί τους εύγενείς τόν Λουδοβίκον ΙΑ*, ^αν οί περιορισμοί τους όποιους έπέβαλεν εις την Ο/ραν. χό δίιστύχημ* μάλιστα είναι οτι καί τινες βασιλείς ήρχοντο εις όποστήριζιν τν,ς ώμ.ότητος των τιμαριωτών αρχόντων έκδί- δοντες νόμους περί Θήρας αϋστυ,ροτάτους οΰτω Ερρίκος ο t'. έαέβαλε τήν ποινήν τοΰ θανάτου κατά παντός όντινα έπανει- λημμένως ήθελον συλλάβει θ/,ρεύοντα εις τά βασιλικά δάση* χαί ό νόμος ούτος ίσχύσας έπί 70 σχεδόν έτη μόλις κατά τό 1669 ήκυρώθη ύπό τοΰ Λουδοβίκου ΐΥ. άπαγορεύσαντος την εφαρμογήν της ποινής τοΰ θανάτου έπΐ παρομοίων αδικημάτων.. Εντούτοις οί τιμαριώται άρχοντες διετήρησαν ήλαττω- μένα όπωςδήποτε τά έπΐ της Θήρας προνόμ.ιά των μέχρι τοΰ νόμου τής 4<1ί Αύγουστου 1789 οπότε ταΰτα εντελώς κα- Τίργήθησαν. Τοιαύτη ουσα ή Θήρα παρά τοίς Γάλλοις έπρεπεν άναγ- ζαίως νά έχη τούς κανόνας καί την τέχνην της άτινα διατυ- ποιθέντα σώζονται μέχρι τής σήμερον είς πολλά κυνηγετικά συγγράμματα κατά τόν μεσαίων* άναοανέντα. Ο Τάστων Φοίβος (Gaston Phebus) έεέδωκε κατά τόν ΙΑ\ αιώνα τοιοΰτον σύγγραμμα έπιγ'ραοόμ,ενον Deduits de la chasse ένθα προς τοΐς άλλοις λέγει ότι u ή Θήρα χρησιμεύει οιτως άπαλλάττρ zor άνθρωπον άπο πάντα τά θανάσιμα αμαρτήματα' ίπιιύή δε έχω τήν πεποέθησιν οτι ό φεύγων τα άραρτήματα τούτα θίλιι σωθή, άρα ό χαλός χυνηγδο ΐν μεν τώ παρόντι βία, θέλει ςήσίΐ ijaulpbc χα'ι ενθυμοτ> (V όε τώ μέλλοντι θέλει Απολαύσει τον παράδεισον.» 0 δε Fouilloux έν τινι παρομ.οίω συγγράμ.ματι τοΰ 160J αίώνος αφιερωμένα» ε ς τόν Κάρολον j όμιλεΐ ωσαύτως περί τ ίν είς τούς κυνηγούς έπηγγελμένων απολαύσεων τοΰ παραδείσου άναφέρων τόν άγιον Ούβέρτον καί τόν άγιον Ευστάθιον οϊτινες ησαν κυνηγοί}τοΰθ* όπερ,έζακολουθεΐ λέγων ό Fouilloux, παρεχει τό ένδόσιμον νά πιστεύη τις οτι οί καλοί κυνηγοί ίελουσιν απολαύσει τόν παράδεισον. Τά έν λόγω συγγράμματα δέν περιορίζονται μόνον είς τούς παιδαριώδεις τούτους Ουλλογισμούς απεικονίζοντας τό πνεύμα τής εποχής εκείνης^ 9t

93 92 ΚΑΖΑΜΙΑΣ άναφέρουσι προσέτι πολλάς λεπτομέρειας περί των 0-/,οευτι κών κυνων, περί των εις τήν Chr'pav κατβλληλοτέρων όρ'/εωι καί περί τοΰ τρόπου τής άσκήσεως καί '/ρίζ-.ως αυτών, Οι/ ήττον έκτενως γίνεται μνεία έν αΰτοίς καί περί των διαςό ρων τρόπων τοΰ Θήραν ώς δι άρκΰων, παγίδων, δικτύων stji ών ιδίαν άπαντα τις περιγραφήν, περί των προς fir'pav ποικίλων καί διαφόρων κατ' έποχάς όπλων άτινα έκάστοτε αντικαθιστάμενα υπό των τελειότερων συναποτελοΰσιν έν,\ απαριθμήσει ακριβή ιστορίαν τής όπλικής καί έν γένει τκί παντός ό,τι άφορα την θ/ραν καί περί όλων των τεχνοώ αυτής λεπτομερειών τάς οποίας δέν έπιγειροΰμεν νά άναοέ- ρωμεν μ ή καταχοώμενοι έπί τοσοΰτον τής υπομονής τών αναγνωστών μας. Σπουδαΐον μ.έρο; τής κυνηγετικής κατά τον μεσαιώνα άτιτελεί καί ή ίεραχοτροφία η ίεραχοθηρία (fauconnerte^ In chatse au fauconj ούσα γνωστή άπό τής έπογής τών Μεροβιγκίων Q ώς εξάγεται έκ τοΰ Σαλικοΰ νόμου (*) καταου.ί- (*) MspoElvxio. (McroviDgiens) χχλοΰντιι ο'. Ιίχι'.λεΤς οττινες έχ-.ίι: νησαν την Γαλλίαν από τοΰ 428 μέχρι τοΰ 752 Μ. X. Κ'-*τά την μνι«%ως παραόεδεγμένην γνώμην τό ονομ* τοΰτο ελαβον ex τοΰ Mcroitt ή M^rowig οστις πρώτος έκ της οίκογενε ας ταότης έβασίλενσε ιώ Φράγκων Σάλιων. (*) Ύπδ τό νομα τούτο άποκαλεϊται συνήθως ή νομοθεσία ή τι «λλτική καί ποινική τών Φράγκων Σάλιων. ΊΙ πρώτη τοΰ νόμον το'/wj εκδοσις είναι πολύ προγενέστερα τής οπό τών Φράγκων κατακτηπι!; τήςγαλατίας, γενομένη, ώς φαίνεται, εν Γερμανία υπό τήν επήρειαν τ5< ετι βαρβάρων ιδεών. Τήν εν Γαλλία εισαγωγήν αύτοΰ έπη*ολοΰθητκ πολλοί αλλοιώσεις αναγκαίοι εις εποχήν καβ ήν ή χριστιανική ίρν σκεία καί ό 'Ρωμαϊκός πολιτισμός εϊχον τροποποιήσει ούκ Ολίγον :ϊ ήβη τών Φράγκων. Ό Σάλιο; νόμος (Loi Salirfue), ακριβώς ιί»*:ν. δέν εϊναι κώδιξ* έν αύτω δεν υπάρχουσιν αξιώματα τοΰ δίκαιον, ίπ υπάρχει λογική τών διαφόρων διατάξεων συνάφεια, είναι μάλλον 5 ιΐΐ δικαστικών αποφάσεων καί έθίμων ένθα υπάρχουσιν έγκατεσπα^ί'ί; χαΐ γενικοί τινες άρ/αΐ τοΰ πολίτικου δικαίου άλλ ανευ ειδικής,ν τών άναπτύξεως. Τό πλεϊστον μέρος αύτοΰ άποτελοΰσιν αί ποινικοί τάξεις αϊτινες κατέχουσι τά r,/s τοΰ όλου άρθιμοΰ τών αρβρων, Q'f}* '* πασαι περιστρεφόμενοι εις ζωοκλοπάς και πασόμοια αδικήματα* αί λ πτομέρειαι οέ μεβ'ων αναφέρει τάς κατά τών προσώπων προσβολές**1 τας ακρωτηριάσεις είσίν άποτροπαίου τραχύτητος* έκ περιεργείας άν*ρ ρομεν τά ακόλουθα τεμάχια! η Εάν εκ τραύματος ε πεν εχβενί'ο κ»τά τής χιφίλής εξέρχωνται τί 4στϊ, ό ένοχος!ώ

94 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ζοντος st; πρόστιμ,ον εκείνον οστις ήθελε κλέψει ίέρακα η ίλλο τι πτν,νόν έκ των έν χρνίσει προς!)νίραν. 0 τρόπος ού- <νος τοΰ Θηρών ιδιαζόντως έτιμάτο παρά τοϊς εΰγε'-ε.τε οίτινε; τοσοΰτον έποιούντο περί πολλού τους ίέρακας ιοστε συχνάκις είκόνιζον αυτούς και έπΐ των σχ,μ.άτων των* τά δέ έπί των τάφων των αγάλματα εϊχον σχεδόν πάντοτε πρό ποδών τοιούτον θηρευτικόν όρνεον. Εκτός του ίέρακος μετεχειρίζοντο πρόςτόναύτόν σκοπόν κα ι άετούς άλλά βραδύτερο* διότι ει* ναι φανερόν ότι ό ιέραξ είναι τό πτ/,νόν εκείνο- όπερ κατά πρώτον μετεχειρίσθησαν διά την Θήραν. 6 Χάλιος νόμος όμι- λεΐ περί αϋτού υπό τέ όνομα spafvws, οι δέ ποινιταί του 12 καί 13 αίώνος όνομάζουσιν αότό moucaet ή emouchet, τό όποιον δέν μας ενδιαφέρει καί πολύ. Αέν είναι ακριβώς γνω- οτόν πότε άπηγορεύθη ή ίιραχυθηρία άπό τους εΰγενεϊς έπιφυλαχθείσα ώς προνόμιον εις μόνους τους βασιλείς καί πρίγκιπας, τούτο μόνον γνωρίζομε* δτι διάταγμα Καρόλου τού Ωραίου χρονολογοόμενον άπό τού 1326 έτους, άπηγόρευ- «ν εις πάντας εύγενεΐς καί μ/, νά συλλαμβάνωσιν ίέρακας εντός των βασιλικών γαιών, όπερ όμως εμφαίνει, άπλοϋν περιορισμόν. Επί τής βασιλείας Λουδοβίκου τού ΙΓ ή ίεραχο- ύιΐρία έφοασεν εις τόν ίίψιστον τις έντελείας βαθμόν' Συγγραφείς τής έποψής έκείννις αναφέρει ότι «αί χυνηγετιχαΐ ά.ιοσχιναι και οί έ υχλισμοι τών ίεράχων τοΰ Λουδοβίκου 1Γ. εΐσί τοσαότης ποιχιλΐας χαΐ Λαμπρότι\τος, ώστε ονδεν υπάρχει ομοιον αυτών χατά τόν ήμέτερον αιώνα. ί] ίεραχοθηρία ήρεσκεν ιδίως εις τάς γυναίκας αΐτινες χωρίς νά εκτίθενται εις τούς κίνδυνους καί εις τόν κάματον τϊι; διά τών όπλων Θήρας, εύρισκον έν αυτή τό μέσον όπως έν πλ/,ρει άνέσει άπολαύσωσι τών τέρψεων παιδιά; προωρι- εμενν,ς ώς ίκ τής φύσεώςτης εις μόνους τούς άνδρας ή καί είς &3 τλη ρ ώ σ ει τριάκοντα σ ο λ δ ί α- έ ά ν ή κεοαλήέγυμνώβη χ αΐ ε5ι ρ/ω ν τ α ι έ ς αυτής τρία ό σ τα, τεσσαράκοντα πέντε σολ- ια* ν.τ. λ. ναξιον παρατηρήσεως είναι ότι ό νόμος ούτος δέν χάμνει Χρήσιν άλλης ποινής εί μή μόνον τής χρηματικής όι1 οίονοήποτε άδί- Ίμ» (όρα Guizot. La civilisation eo France. PardcSSU?, Ι»θί Sail'll**. AuS- Tliicrry, Lellres sur I'hislQirf d«france),

95 94 ΚΑΖΑΜΙΑΣ τινας Αρτέμιδας κα^ Αταλάντας. Πονήματα τής 1211ί mi 13 ι έκαταντάετηρίδος διηγούνται πολλάς τοιαύτας χ-υνηγετ'./ι; έκδρομ;άς τών άβρω / άπογόνων τής Εύβας -τών όποίων τί«ή κυνηγετική έπιδεξιότης συνίοτατο εις τό νά ρίπτωσι άι ίέρακα επί του θύματος. Τό είδος τούτο τής Θήρας έξηκολούθει νά ήναι iv μέχρι τέλους τής 17Τ,ι: έκατονταετνρίδογ, ώς εξάγεται έε ιί ιστορίας τού Λουδοβίκου 1Δ/. καθ ήν 6 βασιλεύς οΰτο; π ρεΐχεν ενίοτε εις τάς κυρίας τής αύλής του τό τερπνόν ιΐς Ιερακοθηρίας θέαμα. Εκτοτε έξέλειπε πλέον ώς καί τοοιηι άλλα τού μεσαιώνος καί τών ίπποτικών χρόνων τταράίοξι φαινόμενα ώς μόνον σημείου τής ΰπάρςειός του έγκαταλΐίίαι εις ημάς ολίγα συγγράμματα περί αυτού καί τινα Up» φόρα σήμ,ατα. Το Μύτη έν συνάψει ή ιστορία τής Θήρας έν Γαλλία. Λ: ; «λθόντές τά κατ αυτήν μεθ όλων τών άπαιτουμένω-» λ.επτι μερειών άς ήδυνήθημεν νά άρυσθώμεν έκ τινων ίστορι» συγγραμμάτων περί τού μεσαιωνικού βίου τών Γάλλων ί)ί -βομεν πολλάκ ς αφορμήν νά παρατηρήσωμεν καί τό εί«ούτως είπεϊν πάθος πρός την Θήραν τών Γαλατών, τών Φρέσκων κμί τών Γάλλων διαδοχικώς, καί τάς οίκτράς τών?, μαοιωτών παρεκτροπάς απόρροιαν τού τότε ϊσχύοντος τψ ταμιακού συστήματος, παρηκολουθήσαμεν μετά τής iiwrf; 'άκριβείας τισας έκ τών ποικίλων περιπετειών τής Θήρας ιί άς άναγκαίως ΰ-.έκειτο αύτη ώς έκ τή; διατοοάς τών ir.vji καί τής άλλοιώσεως τών ηθών καί τέλος κατεστήσαιιεν ν κρινή τήν ιδέαν ήν ανωτέρω έςεφράσαμ.εν άτοδώσαντε; ά ^ρός τήν Θήραν μανίαν τών νεωτέρων Γάλλων καί εί; λόγον ιστορικούς. ΕΛ. ρ. ΡΑΦΑΙΙΑ.

96 TOT kopomhaa. 95 ΟΣΟΙ ΚΑΙ OEAI ΕΠΕΣΑΝ ΑΠΟ TOT 11PAXOT ΤΗΣ ΛΕΥΚΑΔΟΣ ι ΟΙΣ πάσι γνωστόν οτι ή Λεύκάς λεγομένη ι πέτρα, αύτός ό περιώνυμος Λευ/.άτας, τό προσφιλές καταφύγιο» τών ευαίσθητων Βερι τερών τι; άργαιότητος, ου έδεσε τό όνομα ι /ύτοϋ μετά τού ονόματος τής περικαλλούς καί περιπαθεστάτης εκείνης ερωμένης τού Φάωνος. Είναι αληθές δτι ή, ψυγρά κριτική ή άνατέμνουσα καί μεταβάλλουσα τό γόητρον καί την καλλο νήν πάντων ήθε- λησε νά αφαιρέτη και άπό τού ακρωτηρίου τούτου τής Λευκάίος τό λυπηρόν, άλλά ποιητικόν εκείνο θελγητρον καί να απόδειξη δτι ή σφριγώσα καί ποιητική έκείν/i Μούσα ούδ έπεσκέφθνι καν τόν ένεκα αυτής γενόμενον περιώνυμ.ον Λευκάτην. Αλλ ό Λευκάτας ούτος καί άπογυμνούμενος τού ποιητικού τούτου έπεισοδίου δέν δύναται νά λησμονη,θή' διότι ή ιστορία καί αί μυθικαί παραδόσεις φθάνουσαι επίκουροι τού λησμονουμένου βαθμηδόν Λευκάτα, παρατάσσουσιν έν αφθονία τούς εξ αυτού πεσόντας καί εύρόντας αμοιβήν τής οδύνη,; των καί άποδεικνύουσιν ό'τι ούτος έγρησίμευσε τό μοιραίο» καπιτώλιον, ένθεν οί άδικηθέντες, ή άλλως πενθούντϊς ερωτόληπτοι, στεΐόμενοι υέ τόν στέφανον τού ερωτικού μαρτυρίου έρρίπιοντο καί έζήτουν εις τά άφροστεφή κύματα τήν κατάσβεσιν τού αλγεινού αυτών πάθους. Η γαρίεσσα άργαιότης, συμπαθούσα υπέρ τού ατελούς ανθρώπου, έφρόντισε νά περιενδύσν) καί αύτάς τάς παρ*κ- τροπάς τής ανθρώπινης φύσεοις διά ποιητικής τίνος χρι>ιί;έ Προετίμη,σε νά άπονείυ,η; τόν τίτλον τής ίεροδούλου εις τή» διεφθαρμένη», διότι δέν έπεθύμει νά βλεπνι έν τ^ κοινωνία θηλυκούς Παρίας, προετίμησε νά καταστνίσηι εμπαθείς τού^ θιο'ύς διά νά τού; έξομοιώοιρ πρός τού; ανθρώπους καί ώρνι

97 96 KAZAMIA2 σεν ένΐ έ/.άστω ένα θεόν προστάτην υπουργόν. Οϊτωίΐί πολεμιστής άπετείνετο έν πεποιθήσει προς τό έπί τοΰ ό/όι- που υπουργείου τού πολέμου, δ ναύτης εις τόν επί τής θα/i;. σης υπουργόν Ποσειδώνα, ό άδικούμενο; έραστής εις κατάλληλον θεάν, την υπουργόν τοΰ έρωτος. Ούτω δε βαί;. ζοντες, ύτό την άμεσον έπίβλεψιν τής αρμόδιας θεότητα επετέλουν τά νενομισμένα καθήκοντα αυτών μετά θάρρη; και πεποιθήσεως. Τούτο συνέβαινε καί έπί τοΰ Αευκάτα, οστις ειγε τ.ψ βληθή άργαιόθεν ίεράν τινα αποστολήν, διότι την εγκαίνια αύτοϋ ειγε τιμήσει κατά πρώτον θεός. 'Αρχαιοτάτη θρητ/εο τική παράδοσις συνεπλέχθη μ.ετά τής ιστορίας τού Άευκαΐι κοΰ τούτου ακρωτηρίου καί οί άναβαίνοντες επ αύτοϋ out αύτοκτονήσωσι, δεν άνέβαινον ρ.ετα τρόμ.ου, ους επί '/,ιψ; τόμου, άλλα μετά πεποιθήσεως ότι άναβαίνουσιν έπί [3«ι τος καοαγιασθεντος ήδη Οπό θείων ποδών. Χρησμοί μαντείο: τά παράδοςα ταΰτα στόυ.ατα των θεών διετασσον πν/.λ'.ν πάσμοντας έκ τοΰ ερωτικού πάθους νά ρ'.'ρθώσιν άτι :ί βράχου τή; Λευκάδας, άρ/αιοτάτη δε τις εορτή, καθ ήν 1ρ:ί πτετο άπ αύτοϋ πρός εξιλασμόν τοΰ Απόλλωνος εις νιψ τινός εγκλήματος κατά πάν έτος εί/ε προσθέσει τι 9 ^ ' καί έπιβάλλον εις τό θρυλλούμενον άλμα. ΙΪτο λοιπόν συρμός έν τή άρχαιότητι ή άπό τής Λευκάίι πέτρας πτώσις καί ή έ' αυτής θεραπεία των έρωτικώ; ε» σχόντιον. Καί ή εποχή εκείνη ήρίθμει ούχί ολίγους Β-ερ-ί ρους, δυνάμεθα δε νά είπωιαεν ότι ήσαν καί ρωμαντικώτερ οί άνθρωποι τής καθαράς κλασικής, εποχής, μέ όλν,ν τι; επιμονήν τώ/ διϊσχυριξομ.ένο,ν ότι ό παρ άρχαίοις έρως (' ' σκευασια τις έκ τασεως καί θαυυ,ασυ.οΰ άπλοϋ πέος τό ziit κ/ί εκ όόσεως τίνος όρμων γενετησίων. U άοχαία πνίςα; έκτραγωόή-ασα δυστυχίας καί έριυτικάς αύταπαρνήσει; Ί> εόωκε τοιοΰτον χιο,ματισμόν ε,ίς την εί/ό α τοΰ υιού" Αοροόιτης απεναντίας τά θύματα τά τακέντα υπό των ψ τικών αισθημάτων, τα εύγενή. Ούμ.ατα τοΰ άκοωτηριον ό Λευκάδος πρόκεινται αψευδή τεκμ.ήρια τής παρ έκεί>' : λυριαρμ,.'/ς το., πτ.ρ.υτοϋ υιού τής Πα'ρίας. ϋήμερ',ν *

98 ΤΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 97 έκτακτοι άοοσιώσεις, αί δι έρωτα αύτοκτονι'αι εϊσί, τοϋλά- ^ιΐϊτον tv ίίλλάδι, εις ϋφεσιν καί σποραδικής φαίνονται ποΰ καί ποΰ ίχνη αυτών. Επανερχόμεθα εις τήν Λευκάδα πέτραν, εις το ρωμαντι- κλν εκείνο ύψωμα ένθα κατά πρώτον ήρχετο καί αυτός ό Ζευς κατά τους μετά τής Ιΐρας έρωτας του, όπως πίπτν] εις τους τερψιπαοόχους ρεμβασμούς του. Ο Απόλλων, όστις εΐ/ε ναόν εις τήν άκραν τού βράσου, κτισθέντα άπό τοΰ Λευ/.α- δίου, εφιλοςένει ενίοτε τόν Αία καί άπεσύρετο οσάκις ό πατριάρχης τών θεών έπιπτεν εις τάς προσφιλείς του ονειροπολήσεις. Ενεκα τών συχνών επισκέψεων τοΰ Αιός έθεωρεΐτο βαθμηδόν τ, άκρα τοΰ βράχου τούτου κατάλληλον καί προσφιλές ενδιαίτημα τών τετριμμένων καρδιών. II έκείθεν μελαγχολική άλ/. ούχ ήττον λίαν ποιητική άποψις τής ταρασσομένης θαλάσσης, το άπόκρτ,μνον καί μεμονωμένου τής θέσεως ταύτης, ή περί αυτής αρχαία παράδοσις, άπετέλουν ολον τι έςαοπάζον τάς ψυχάς τών προγεγραμμ.ένων η ορφανών τοΰ έρωτος. Αυτός ό Απόλλων, βλέπων τόν συχνώς έπί τοΰ απόκρημνου ακρωτηρίου ρεμβάζοντα πρόεδρον τών θεών, έκαμε τάς δέουσας έρεύνας καί έβεβαιώθη δτι ούχί μόνον ή θέσις τοΰ βράχου προεκάλει τήν ποιητικήν αυτοκτονίαν, αλλά καί αυτή αυτή ή πέτρα είχε τήν ιδιότητα νά έλαφρύν /) τάς ΰπ έρωτος εις άκρον πιεσθείσας ψυχάς. Διό όταν περιηγούμενος εις Κύπρον είδε τήν Αφροδίτην νοσούσαν έκ τοΰ πρός τόν λδωνιν έρωτος, αμέσως συνεβούλευσεν αυτήν νά μεταβτί εις Λευκάδα καί πέση άπό τοΰ απόκρημνου Λευκάτα καί ούτω έλαφρυνθή. Οπως δέ δώσ/ι μείζον κΰρος εις τήν συμβουλήν, έδωκεν αυτήν εν σχήματι χρησμού, καί ή Αφροδίτη κατέπιεν αυτήν μεθ ής ευκολίας οί παΐδες τά ύπό μορφήν χρυσών Χαταποτίων πικρά φάρμ,ακα. Ουτω πεσοΰσα κατά τήν μυθιxr,v παράδοσιν ή Αφροδίτη άπό τής Αευκάδος πέτρας, καί διασωθεΐσα όπδ αοράτων είτε καί ορατών χειρών, έποίησε '*«εγκαίνια τοΰ ρωμαντικοΰ τούτου ικριώματος τών έραστδΐν καί άπηλπισμένων (*). ί*ί Πτολεμ. Uyaiστ, (ίν βιφ Φωτίου ζ'.) 7

99 98 ΚΑΖΑΜΙΑ! Ουτω δέ εςοολήταντες εύοηνά τάς μετά των 9:άν So» ληψι'ας, ό'σον «φορά εις τήν Λευκάδα οτέτραν, είσερχόμείι [!; τόν ξηρόν κατάλογον των διασημοτέρων έροιτολή-των, οΐ:ικ; έπ/'δηταν τό θανάσιμον τοΰτο άλμα.' Καί εις τους αύτόγειρα; τοΰ Λευκάτα συμβαίνει ό,τικαΐΐ του; έν τή μάγη πίπτοντας μνημονεύονται τά ονόματα «ργηγών καί των διασηίαοτερων αξιωματικών καί άτοκο πώνται ή σημειοΰνται δ. άτελών άρι&μών τά των πράνμη μοχοησάντων μαχητών. Η ποιητική τήβεννος ή περιβαλλοΰσα τήν ερωτικήν,% Aic^o'J άηδόνα, παρέστησεν αυτήν ως πρώτην πεσοΰσϊν ά:ί του βράχου τ 7,ς Λευκάδος....» Ο j ίί (λίγ:ι που ό Μίνανορο;) λέγεται πρώτη Σαιπό τόν ΰπερκορ-πον Οηρώτα Φάω ν ο'.ττρών-ι ποθώ, ρίδαι πέτρας από τηλερανοΰ;' άλλα κατ εύχήν σόν, ίέαποτ άνας, ενοημήτοω τέμενος περί Λευκάοο; ακτής. * II άρχαιότης διεφύλα'εν έν ταϊς παραδόσεσι αντ/; τρ ατό τοΰ βράχου τη; Λευκάδος πτώσιν τής Σαπεολς, ή; ερωμένης τοΰ Ψάωνος, ή δέ νεότης, η μάλλον ή σημερινά;; πιστεύει ετι εις πεσοΰσαν τινα ϋαπφώ, άλλ ό κόμβο; έν.» πλεχθη εις τό κτένιον, οσον αφορά, τόν ορισμόν τή; ττετονττ; Σαπφοϋς. Διότι τινες μ.έν παραδέχονται ώ; πεσοΰσαν ϊοτ'α τήν γεννηίΐείσαν κατά το 612 ττ. X. την σύγχρονον τ» Ανακρέοντος καί Αλκαίου, άλλοι δε τήν ίΐρεσσίαν Χατρό. μ.εταγενεστέρας εποχής καρδίαν, άλλ έπ ίτης ερωτικής»ί ττοιητικής ϊδ ιοσυγκρασίας. 0 Οοίδιος μετά τινων άλλων παραδέχονται τήν ττρώτο. ό Φώτιος καί ό Σουΐδα; τήν δίευτέραν ( j. 6τον; καί ά' ψ ή πλειονοψηφία άποφαίνεται ότι μία Σαπφώ, έρωμ.ένη το Φαω-ο:, επεσεν άπό τοΰ βράσου τούτου, άο οΰ έψαλλε ; Μ11 νικώτατα τό κύκνειον αύτής έπος, τήν τελευταίαν ofa Ο Βλ. χϊ>. Κλ. έν λειώ, Μενάνδ. Σουΐδ, έν λ. Στραδ. 1. «2

100 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ώδήν. Ούτω θέλει ή ποιητική παράδοσις' δι αυτής αί όρμαί Τής οιλεράστου Σαπφοΰς εϊχον εςαγνισθτί καί άποκαθαρβή Otf *τοΰ εμπαθούς καί ασελγούς, οπερ είχον προσλάβει, δ. ο καί St άλλας αιτίας έποίησαν κωμωδίας υπό το όνομα Σαπφώ καί 6 Δίφιλος καί ό Τιμοκλής, καί ό Αμφις καί ό Εφιππος, κλπ. Βλάσαντες ούτω βαθμηδόν τό γόητρον τούτου τοΰ ονόματος. Τινές προ τής Σαπφοΰς διϊσχυρίζονται ότι πρώτος επεσεν ώπό τοΰ βράχου τής Λευκάδο; ό Κέφαλος, μή ύποφέρων τό πάθος, εις 8 τόν ένεβαλεν ή ώραιότης τής Βυγατρός τοΰ Πτε- ρέλα Κωμαιθοΰς. Δέν πρέπει νά έπιμείνωμ.εν ϊνα μάθωμεν εις τίνα ανήκει ή τιμή τής προγενεστέρας άπό τοΰ βράχου πτιοσεως. Τό αληθές είνε ότι ό θάνατος τής Σαπφοΰς ήτο ποιητικώτερος διότι πριν άποθάνη έφρόντισε μόνη νά τελέση τήν κηδείαν καί νά εκφώνηση τόν επιτάφιόν της. Τήν Σαπφώ άπαγγείλασαν εν τώ Λευκάτα τό πανύστατον άσμα ήθέλησέ ποτέ νά μιμηθή ό ιαμβογράφος Χαρΐνος" άλλ. εΐτ έκ συγκινήσεως, είτε δί άλλην αιτίαν επεσεν άνευ επικήδειου λόγου" επειδή δέ δέν είχεν εύρη καλώς τό κέντρον τής βαούτητος, επεσεν έπ αϋτοΰ τοΰ ίδιου βράχου καί έβλασε τό σκέλος του. Τότε καί αυτός, μιμούμενος τήν προκάτοχον Σαπφώ έτελεότησεν ύπό τών πόνων άπαγγείλας ποιητικω- Τατα τούς έξής ιάμβους:. ι Ερροις πλανήτις καί κακή πέτρα Λεύκάς, Χαρϊνον, αΐ, α, τήν ιαμβική' Μοϋιαν κατηοάλωσας έλπίδος κενοΐς μύοοις. Τοιαΰτ έρωτας Εΰπάτώρ έρασοείη.» Ετερος ποιητής, ό κωμωδιογράφος Κι/όστρατος ποθήσας τραγικήν τήν λόσιν τοΰ δράμ.ατος τής ζωής του, ήλβεν εις τόν μοιραϊον βράχον τής νήσου ταύτης. Με όλους τούς γέλω- τας, ους ένέσπειοεν εις τό εύουμον κοινόν τών αρχαίος με οίας τάς κατά τών έρωτολήπτων ειρωνείας, εις άς έντρυφα ιδιαζόντως ή κωμική Μοΰσα, ημέραν τινα έφάνη ό φιλόγελως Νικόστρατος έπί τής ά'κρας τοΰ απόκρημνου ακρωτηρίου, είδε τήν κάτωθεν αύτοΰ άβυσσον^ ένεθυμήθη άπαξ ετι τήν 7*

101 100 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ακαμπτον έρωμένηντου, την εύμειδή Τεττιγαίαν, άνεμνή<;&{ τών δοκών τής λατρείας, κατηράοοη ώς υποθέτει πας τις την στιγμήν καθ'ήν συνήντησεν αυτήν καί έπεσεν ί<α σβεη εις τον βυθόν τής θαλάσση; τον κλίβανον τοΰ στνίθου; τον,,,, Αλλ ώ τοΰ θαύματος! μετά τινας στιγμάς σώμά τι εφάιη κινούμενο ; έν τή επιφάνεια τής θαλάσσης* ό κωμικό; Βέρτ: ρός μας έκολύμβα καί έφώναζεν* άλιεΐς τινες, πάντοτε περί πλέοντες εις έκεΐ;ο τό μέρος, άνήλ,κυσαν αυτόν καί ά Νικί στρατός, ώς γαλή βεβρεγμένη, μόλις πατάτας έπί τής ξηρϊ; έλησμόνησε καί Τεττιγαίαν καί έρωτα; καί έσπευσεν ενα προ- λάβτι περιπνευμονίαν τινα ή, άλλο πάθημα, όπερ ήθελε τυχή άναπτυγθή εις αυτόν. Οί άλιεΐς εΐςευρον τό συμφέρον το>ν άλιεύοντες παρά ά «κροντήριον τούτο έβλεπον άπό καιρού εις καιρόν την ίχ:η τού λιθίνου τούτου ικριώματος καί πάντοτε αντεμείβοιτο ίιί τάς ένέδρας αυτών, διότι πολλούς διασώζοντες πολλά έκερ- διζον, ώς φέρ εΐπεΐν έπί τής ανοησίας Βουθρωτίου τινο; Μάκη, δστις μή άποθανών μετά την πρώτην πτώσιν, ε!γ. την επιμονήν νά άναβή καί πέση τρις άπό τού Λευκάτα μ; νά διασωθή υπό άλιέων άποτελέσας 3ε ολόκληρον κωρ.υ.ίν τετραλογίαν άπήλθε τής νήσου ερυθρόδερμος εκ τών πτώσεω καί ευχαριστημένος, διότι τετράκις ίμέτρησε τό νίψος τον περιωνύμου ακρωτηρίου χωρίς νά μέτρηση, τό βάθος τής κάτοπ θεν αυτού θαλάσσης. Δεν συνέβη όμως δυστυχώς τό αύτό καί εις άλλον τινι νέον έζ ΐίπίδάμ.νου τον ίππομ.έδοντα, δστις μ.ή δυνάι/.ενος Λ χωνεύσ-/) τήν έροντικήν λεγομένην πήτταν ηλθεν έπί τού Air κάτα καί προσέφερεν έαυτόν ιός προσφιλή τροφήν εί; W! ιχθύς. Λλλ οί έρωτες οΰτοι έγουοί τινα ομοιότητα* αί δράμι* τικαί άπό τού Λευκάτα πτώσεις ήσαν κατά τό μάλλον w ήττον ζηραί απομιμήσεις τής πτώσεως τής Λεσβίας άοιαοί' έκαστος άναβαίνων έπί τού βρά /ου χάριν εκείνης, αντίο; συνήθως συμβαίνει σήμεραν νά αφήσνι επιστολήν τινα έτί ή αυτοκτονία, έψελλιζεν άναλόγως τού θάρρους ή τής δειλό; αύτοϋ αποχαιρετισμούς τινας, καί άν άνήκεν εις εκείνο«εΐόος τών ανθρώπων οϊτινες κρατοΰσι λύρας αλλά σπ*ν!»ί

102 ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 10ϊ Τίρ*ί, παρωδεί κύκνειόν τι έπος - Τούτο συνέβαινε καί δικ towv έ κ ε ί ν η ν, ητις έθυσιάζετσ χάριν τίνος εκείνου. Η εκείνη, ό πολικός άστήρ έκάστου μείρακπς, ό λαμ- ιτυρίζων πρό αΰτοϋ καθ δλτ,ν την διάρκειαν τής χρυσής τών όνείρων ηλικίας κολλών καί τότε ψυχάς ά'ΐδι προΐαψεν. Εκαστος νέος είχε μίαν «εκείνον» καί έκαστο ενα «εκείνον.» Καί όμως τις θά πιστεύσν; οτι μία ποτέ κόρη παραδόξως δύο «έκείνους ι λατρεύουσα διαπύρως, ηλθεν άλλόφρων καί έρωτομανης όπως πέση άπό τού μοιραίου βράχου; Ητο ή Ρόπις, ώραι'α Αμισσηνη παρθένος, έχουσα την περιπάθειαν τής Σαπφούς, άλλα καί τον ατυχίαν εκείνης καί ίσως πολύ πλειοτέραν αυτής, διότι ήγάπησε δύο συγχρόνως Φάωνας, έλάτρευσε δύο συγχρόνους θεούς δι θύτην., ή Ρόπις ητο παράφρων έξ έρωτος πρός τόν Κΰρον καί Αντιφώντα, διδύμους σωματοφύλακας τού Λντιόχου. 0 παράδοξος αύτός ζμ; έφερεν αυτήν εις δεινόν δίλημμα ό έπρεπε νά προτίμηση ένα των δύο, η νά έγκαταλείψ-ρ άμφοτέρους, η τό τελευταίου καταφύγιου τών αρχαίων Βερτέρων νά πέση άπό τού βράχου της Λευκάδας, Φαίνεται δε οτι τό τελευταίου τη έιάνγ) εϋκολον καί ρωμαντικόν" διότι ή φήμ.η ειχεν ηδη προκυρνίξτ) πανταχού την προνομιούχου ιδιότητα τού βράχου τούτου. 0 έ;ής ό'μως δύναται νά καταταχθρ μεταξύ τών δραματικωτερων καί δυστυχεστέρων έρώτων, οιτινες άπέλοίαν εις πην ατό τού Αευκάτα καιαστροΐην. Κπειδη τό πρόσωπον τό Λρωτεΰσαν εν τη τοαγωδία ταύτη ητο περιβεβλημένον την βασιλικήν άλουργίδα, φαίνεται οτι εγένετο πάταγόςτις διά τό ονμβάν, μολονότι δεν διεσώθησαν είτε δέν έγράφησαν ύπό τών αρμοδίων γραφίδων λεπτομέρεια, αυτού. Τό εστεμμένου τούτο θύμα της Λευκάδος ητο ή βασιλϊς ΤΚ Κ,αρίας Αρτεμίσια, ούχί η Αρτεμίσια, ό γυνή τού Μαυσώλου, άλλ ή θυγάτηρ τού Λυγδάμιδος η κατά Φαβωρΐνον τοϋ Αάμιδος. Περί της πατρότητος τού ένός η 'τού άλλου δέν φιλονεικούμεν τό γενεαλογικόν τούτο μέρος δέν μάς ιένδιαφέρει. ίΐ Αρτεμίσια αύτη, καιτοι πολυάσχολος βασίλισσα, δέν έπαυσε τού να ήναι γυνή, γυν/j υποκείμενη εις τά πάθη

103 102 ΚΑΖΑΜΙΑΣ καί τάς έκτακτους εξάψεις, αΐτινες κυρίως χαρακτηρίζω τάς απογόνους τής πρωτοπλάστου. Δαίμων ολέθριος φαίνεται ότι παρουσίασεν εϊς τά ομματα τής εστεμμένη; γυναικός ώραΐον τινα Αδωνιν τής Αβΰδου, τον περικαλλή Δάρδανον, όστις ένέκλειε εις τά στήθη του καρδίαν χαλυβδίνην, τήν καρδιάν τοϋ Ιππολύτου. Μυρίαΐ άλλαι περιστάσεις εϊχον παρόνσιασθή εις την Αρτεμίσιαν οπω; συνάψω έρωτας, όταν, Αμε- ζών ωραία, άλλά φέρουσα την θέρμην καί μαγείαν τής Λσια νής, έπέβαινε μετά τών στρατών τοΰ Ξέρςου έπί των πλοίων όπως δοξασθή έν έλλάδι, άπειροι Περσαι εύπατρίδαι ιΐρ καταθέσει εϊς τούς πόδας αυτής τήν λατρείαν των. Διαπρί ψασα αλλά καί κινδυνεύσασα εϊς τήν έν Σαλαμΐνι ναυμα/jn έπανήλθεν εΐςτήν Καρίαν απόμαχος νεαρά τών μ.αγών, ϊύί "νεοσύλλεκτος έτι τοϋ έρωτος. Τότε είχε φανή-πρό τών όμμα- των αυτής ή χαρίεσσα μορφή τοϋ Δαρδάνου.Μα'την ή Αρτε ιμισία εκκένωσε τάς κανονοστοιχίας τών γοήτρο>ν της καεί τοϋ ωραίου έκείνου νεανίου, μάτην παρέταξε πρό αύτοϋ, ύ; βασίλισσα, τήν αί'νλην καί τά έλκυθρα τών ανακτόρων) ό; γυνή τήν καρδίαν καί τά χείλη της. 0 Δάρδανος, γλισ/μ τατο; εϊς τήν διανομήν τής λατρείας, έκλεισε τά ώτα, ώ;ι πλανήτης ήρως τοϋ 0μ.ήρου εί; τους λόγους τής έρώσης Σειρτ- νος, άπέτρεψε τά ό'μμ,ατα άπό τά έπαγωγά θέλγητρι π; έρωτομανοϋς γυναικός. Διά τής αποχής του όμως τανειί λεληθότως υπέγραψε τήν καταδίκην καί δυστυχίαν του δι'α ή Αρτεμίσια μή ύποφέ.ρουσα τήν περιφρόνησιν τοϋ νεανίου, ρϊ δυναμ.ένη νά κατευνάσϊ) άλλως τον πυρπολήσαντα τά β:α της έρωτικόν κλίβανον, μετήλθε μέσον άπαίσιον, έλαβε περό* νην καί φρικτόν είπεΐν εύροϋσα κοιμώμίνον τόν Αδωνιι αυτής έςώρυξε τους όφθαλμ.οϋς αύτοϋ, ΐνα όλιγώτερα θίίνν τρα εΰρίσκουσα εις αυτόν κατευνάση άφ' ενός τόν έρωτα, τιμώ οηο ρ άφ έτέρον καί στειρεύση τάς όύο εκείνα; πηγάς, οά1,ήντλει τό ερωτικόν νέκταρ, τά έπενεγκόν εϊς αυτήν μέθηνι* άφροού/ην. Αλλά τό πάθος τής Αρτεμίσιας έλαβεν άλλην διεύιννη αντί να έλαττωθή ηύξήθη καί άνεμίχθη μετά τών τύψεβΐ πόΐ συνειόότος. ό τυφλός αυτής Ψάων ανέπτυσσε π*ρ *4

104 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 103 vest, σφοδρότερα πάθη' οί ιατροί τής Καρίας, οί Ασκληπιάδαι τ«ιδιαιτέρας πατρίδος της Αλικαρνασσού, δεν εύρισκον φάρμα/.ον κατάλληλον. Εδέησε λοιπόν νά έρωτηθή τό μαντεϊον, ijseo αυθωρεί διέταζεν αυτήν νά μεταβή εις. τήν Λευκάδα. Ημέραν δέ τινα τό άνάκτορον τις Καρίας έμεινεν ορφανόν τής βασιλίδος του. II.πόλις αύτής, ή τοσοϋτον άγαπήσασα τήν ΐρωί'δα τής Σαλαμΐνος, έγένετο ανάστατος, μετά τινας δέ ήμέρας τό κύμα πριν έκπνεύση εις τάς άκτάς του Λευκάτα έδέ/θ'λ εις τούς κόλπους του την άτυχή Αρτεμίσιαν, περιτετυ- λιγμ.ένην εντός τής βασιλικής άλουργίδος. Ενίοτε τ/,ν σοβαρότητα των τοιοότων ερωτικών δυστυχημάτων διέκοπτεν έπεισόδιόν τι διαχέον έκτακτον ίλαρότητα. Ούτως λ. χ. άναφέρεται ότι άλλος τις έρωτόληπτος, ό Κατα- ναϊος Νηρεύς, έχων λόγους νά μή παρατείν-ρ τήν έν τώ κόσμον διατριβήν, έν ώ ύπήργεν ή σκληρά εκείνη Αθηναία, ήτις τόν έπότισε περισσοτέραν άψινθον η μέλι, ήλθεν έπί τής άκρας τού βράγου καί άρθρούσας αποχαιρετισμούς τινας έπεσεν άπ, ϊίιτοΰ. Αλιεΐς τινες, παραπλέοντες καί αίσθανθέντες τόν γδοΰπίν του ριφθίντος, καί τήν συστολήν των δικτύων των, ίιπώπτευσαν ότι ή δελφίν τις ένεπλέχθη εις τό δίκτυον, ή νέος τις έρωτόληπτος έπήδησεν άπό τοΰ βράχου' έσπευσαν καί άνελκύσαντες μετά κόπου τά δίκτυα εΰρον εντός αυτών εωμικώτατα περιπεπλεγμένον τόν τα'λαίπωρον ΊΝ'ηρέα, άσθμαίνοντα καί μόλις όποσ/όμενον στιγμών τινων ζωήν. Οί άλιεΐς οΐτινες μετ έκπλήςεως εΰρον μετά τοΰ Γίηρεως κιβώτιό /τι πλήρες y ρυσίτυ έν τοΐς δικτύοις αυτών, έσπευσαν έν μιά στιγμή νά εύρεθώσιν έπί τής ζηράς καί τόν μ.εν ΙΝ ηρέα επαναφέρω :ιν εις τήν ζωήν, τό δέ κιβώτιον άνατάμωσι πρός έλάφρυνσιν αύτοϋ. ό ΊΝηρεύς όμως πονηρός καί στρεψόδικος άνθρωπος, έννοήσας τά διατρέςαντα ήθέλησε νά οίκειοποιηθή τό χρυσίο ν' είπεν ότι άκουσίως εΐχεν ολίσθηση μετά τοΰ αυβωτιδίου άπό τοΰ βράχου καί ήπείλησεν αυτούς ότι άν έπιμένωσιν εις τήν κλοπήν ταύτην θά φέρη τήν ύπόθεσιν ενώπιον τοΰ δικαστηρίου. Οί άλιεΐς δμως αγρόν ήγόρασαν άκούοντες τάς άπειλάς τοΰ Νηρέως* μετά τινας δέ ημέρας Ml αυτός ουτος παρητήο/] τών έπί τοΰ χρυσίου αξιώσεων

105 104 ΚΑΖΑΜΙΑΣ -του, διότι εν όνείρψ φοβερώ παρουσιασθεΐς εί; αύτόν ό Α & λων έπέπληξε μετά πικρίας καί απειλές αύτόν διά :}ι προς τους άλιεΐς αγνωμοσύνην του καί τόν κατέπεισε νά παριιτηθή τής κατά τών σωτήρων του άγοογής. Ο Νηρεύς ταμ. τήθη αυτής" εννοείται δε ίίτι πας άλλος Νηρεύς έν τή οηαι- ριννί εποχή δέν ήθελεν άφήσει την λείαν ταύτην τοβοντω ευκόλως" διότι ήδύνατα νά άφήση τήν έκβασιν τής δίκης «; πολλούς των πολυαρίθμων κερβέρων τοΰ Δικαίου. ίΐ πηγή, δθεν ήντλησα τά ονόματα τοΰ καταλόγου -τούτον αναφέρει τήν άπό τοΰ βράχου τούτου πτώσιν έρωτολήττιι τίνος γέροντος, τοΰ Βουλαγόρα, όοτι; μή ϋπο-ρέρων τό ττάήτμϊ τοΰ έρωτος ήλθε νά εϋρ-ρ ίασιν αύτοχειριαζόμενος καί παμ δών τής Σαπφοΰ; καί τοΰ Χαρίνου τόν θάνατον. Αυτοί είσιν έν όλίγοις οί διασωθέντες υπό των ΙστορΆ παραδόσεων αύτόχειρες τής Λευ/άδος πέτρας. Αναφερον» καί άλλα, άλλων πτώσεις καί αϋτοκτονίαι, άλλα τήν -μ άλλων τούτων άνακάλυψιν άτήνω εί; τοΰ; έπιτηδειοτέρ'.η Κολόμβους τής αρχαίας ιστορίας καί μυθολογίας. -ήμερον ό περιώνυμος Λευκάτας είναι ό άπλοΰς εκείνο; κιί άσημος Κάβος τής Κυρ άς. Τα κύματα άδιακόπω; (a πεύουσι τάς άκτά; έκείνας έν αίς άφήκαν, τήν ΰστάττν πνοήν αί άπηλπισμέναι, αί όρφαναί τοΰ έρωτος καρόίζι. 0 χρόνος έσάρωσε τόν έπί τής άκρας τοΰ ακρωτηρίου ναόν τον Απόλλωνος, ο! δέ συριγμοι των άνεμων δέν διακόπτω /» πλέον άπό κύκνειόν τι έπος έρωτολο,πτου τίνος Σζποοή. Σήμερον ό έρως, μέ όλην τήν ευαισθησίαν καί τόν πολιτι» τοΰ παρόντος αίώνος, πλησιάζει νά γενή καί αυτός θεό; «ι* γεγραμμένος καί νά καταταχθη μεταξύ των λοιπών εξορίστωι θεών τοΰ Ολύμπου. 0 πλατωνισμός καί τά λεπτά έκειη αισθήματα τά στρεφόμενα περί τόν έρωτα, ήρχισαν άντικίθιστάμενα ύπό τινων άλλων θετικωτέρων. Οπως δέ βαδιζον- σι τά τοΰ κόσμου τούτου, πιθανόν νά έλθη εποχή **Θ Τ θά όμιλώσιν οι άνθρωποι περί τοΰ έρωτος ώς περί παφ τίνος άρχαίας έποχής, ώς περί τοΰ δίσκου κλπ. καί θά tfa μώνται αύτόν μόνον άναγινώσκοντες ποιήσεις καί φυλλ*" τροΰντες τό στοιχείου των λεξικών, εί; ft υπάγεται ή iff

106 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 105 Λ ουτν). Οσον δέ ά^ορά εις τήν ποιητικήν παράδοσιν real τοϋ i ευκάτβ, ίσως καί μειδιώσί τινες εις -t'/jv ποιητικήν εκείνην ρήσιν τού Φοσκόλου, είπόντος ό'τι και σήμερον έη οί παρα- αλέοντες τό άκροιτήριον τοϋτο άκουουσι στονώδη τοϋ άέρος βοήν, οΐονει.άπήχησιν των στεναγμών τής Λεσβίας άοιδοϋ. ΤΙΜΟΑΕΩΝ ΑΙ1ΠΕΑΑΣ. ΛΟΓΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΠΙ ΤΙΙ ΠΕΧΤΠΚΟΝΤΑΕΤΗΡΙΑΙ ΤΗ Ε ΑΑΗΝΊΚ.ΠΣ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑΣ, ΕΟΡΤΑΙΟΕΙΙΗ ΙΔΙΑ ΓΠΟ ΤΟΓ ΦΙΛΟΛΟΓΙΕΟΓ ΣΓΑΛΟΓΟΓ «ΠΑΡΝΑΣΣΟΓ», ϋτό τοΰ τακτικού μέλους κ. ιεροκαεοτς ΕΝΤΟΛΗ ΤΟΓ ΪΤΛΛΟΓΟΓ ΕΚΨΩΝΗΟΕΙΣ.!! πολύδακρυς κλεινή θεά Ελευθερία, τοΰ εύσπλάγχνου Tiu.wv Πλάστου δώρημα σεπτόν 1 τής σής λατρείας πάσα μέν ή γή ναός* τους δ ούρανοϋς θρόνον εγεις άκήρατον, αΐματα 3ϊ καί δάκρυα έπί τοϋ ίεροϋ (ίωμοΰ σου εΰωδιάζουσι* σΰ τάς /ϊρδίας τών λαών δεαπληρουσα, πρός την όδόν τής δόςης Μ τοϋ μεγαλείου καθοδηγείς* σϋ τάς κοινωνίας άρχήθεν οιλευομένας έστερέωσας* τους τυράννους εκθρονίζεις, προσμειδιά; τοϊ; άσθενέσι καί ή αθάνατος πνοή σου σωτηρίαν διαχύνει πανταχοΰ. Πρόσδεζαι σ'/ίμερον έκ. τών εγκάτων τής μικράς ^«ότης καί πολυτλήμονος γωνίας τής γής ύμνον εύγνωμοσύ- ή ταπεινή ποίν καί δεδουλωμένη Ελλάς πεντηκοντάκις

107 106 ΚΑΖΑ.ΜΙΑΣ ήδη θύει σωτήρια τής cr,; έπιφανείας, ω πολυτίμητος βΐά! μικροί δέ καί μεγάλοι έωθεν εις τάς όδοϋς καί τάς πω τείας των κλεινών Αθηνών άγαλλομένω ποδί συρρέουβι, u! ένθαυσιώσει καρδία τήν σήν παρουσίαν δαφνηφοροϋντες είώ- γοϋσι' σΐι καί ημάς ενταύθα συνήγαγες, οπού τής έτειττήμ/ς ταπεινοί θεράποντες τάς άπαργας των γνώσεοιν αυτών άλ/ή λοις κοινωνοϋσι, τά μέλλον τής Πατρίους οϋτω κατεργ*- ζόμενοι. Τήν ποικιλίαν τών αισθημάτων τούτων, άτινα κραοιί νουσι τήν καρδίαν άπάντων υμών, τίς, ω τής μικρά; ταύττ,ς όμηγόρεως συμμετασγόντες, ήθελε δυνηθή έπαζίως δια τϊιι χειλέων νά εςαγγείλη; Σύγγνωτέ μοι τήν υπερβολήν τί; τόλμνις, καί άν τι ελλιπές λ.εγθήσεται, άπό τοϋ πλεονάζει τος τής καροίας ήμών συμπληροθσατε. Οτε ή γείρ τοϋ Υψίστου έκάστω διέγραφεν εθνει όν εν :ϋ κόσμω έμελλε νά εκπλήρωσή προορισμόν, μεγάλην μερίδα τής κοινής ταύτνις κληρονομιάς τών προαιώνιων βουλών προτεαι βεν ή μεγάλη εκείνο Ελλάς. Αναλάβωμεν έ; αργής. Κύριοι, τήν πορείκν τοϋ έθνους τούτου, τοϋ οποίου τήν παλ.ιγγενεάιι σήμερον έορτάζομεν καί τοϋ οποίου ή ιστορία έπί δέκα τ/ι δον αιώνας συνίστησι τήν ιστορίαν τής όλης άνθρωπότητο; Εν ή έπογή ή μεν Αίγυπτος ϋπό τήν σκιάν τοϋ Ουσιασσκί» έκάθευδεν, ή δ Ασία ένί καί μόνω άνθρυθπω έδούλευε, τήν J' Ευρώπην καί τήν λοιπήν οικουμένην τίγρεις καί πάιίιι:; διενέμοντο, έν τή κλητή ταότη γώρα ό περιούσιος κατώι) λαό;, ό τών βουλών τοϋ Πλάστου εκλεκτός έντολοδόγο; ί ποίησις, ή τέγνη, ή φιλολογία, ή επιστήμη τήν τ: πρύπ> αυτών (ίλάττησιν καί θαυμασίαν άνάπτυ'ιν ενταύθα πμ«λαοον. Επιλείψειεν άν με ό γτόνος άναπτύσσοντα τήν ποικί λην εκείνην δημιουργίαν τής Ελλ. μεγαλοφυίας καί ΰμεϊ; ^ αγνοείτε αυτήν καί καθ έκάστην έν τοϊς άπεικονίσμασι τώ προγόνων ήμών ένοράτε. Λλλ ό,περ θαυμάσιον όντως *ί παντός επαίνου κρείττον καί πολλάκι; μνημονεύεσθαι ί'ρ είναι δτι ή ελευθερία, ό υπέρτατος τελικός σκοπός τών Μ νωνιών, εύθΰς έξ αργής έν τή συνειδήσει τοϋ έθνους τούτον ά"ΐκαλύφθη. Καί δ ή πρωϊαίτατα οί μεν τυραννοϋντες ί',

108 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 10T διιίχθηοαν, ούδέν δ αριστοκρατίας καί προνομίων ίχνος άνα- φβίνεται, όποια δή καί «ίμερον ετι τάς κοινωνίας λυμαίνονται, ή δ έπελθοΰσα δημοκρατία καί ισονομία έςησφάλισαν οότω την έλευθέραν έκτύλιξιν τής ελληνικής διανοίας. Ελθετε νά θευμάσητε τά άμεσα επακολουθήματα τή,ς ελευθερίας ταύτηί, ής πάσα έλληνική ψυχή βαθυτάτην εφεοε συνείδησιν*. δεκακισχίλιοι ΰπερδεκακισμυρίους έν Μαραθώνι κατηγωνίσαντο καί κατετροπώσαντο τριακόσιοι άνδρες έν Θερμοπύλαις εκατομμύρια έπιόντων βαρβάριυν, επί τρεις ημέρας άναχαιτί- ζουσι καί πίπτουσιν άπαξάπαντες μόνον προδοθέντες* διακοσίαις καί έβδομήκοντα τρινίρεσι μιλιάς καί διακοσίας τρέ- πουσι καί καταποντίζουσι, πεζομαμοΰντες δε καί ναυμαμοΰν- τες ού πρότ-.ρον έπαόσαντο νικώντες, πριν οτε ό μέγας βασιλεύς υπέρ τή; ιδίας ασφαλείας περιδεής γενόμενος, τήν μεν άνε^αρτ/,σίαν τών κατά τήν Ιωνίαν Ελλϊ,νίδων πόλεων αμήχανων άνεγνώρισεν, ή δε φιλόδοξος καί έπι πάντων άνθριύ- πων άρχειν.αξιοϋσα διάνοια αϋτοϋ παντελώς έταπεινώθη. Σεμνύνομαι, Κύριοι, καί ώς άνθρωπος καί άις Ελλν,ν, διότι από της φοβέρας ταύτ/,ς καί κρίσιμου πάλης ή ελευθερία, καίπερ όλιγίστους αριθμούσα τούς ύπερμάμους, έςήλθε τρο- παιοΰχος υπέρ τής Ελλάδος, ΰπερ συμπάσης τή; άνθρωπότη- τος καί ταΰτα, διότι παν πλήθος καί πά; πλούτος άναγ- Χϊίως υποχωρεί τη ελευθερία. Μετ ού πολύ ό αυτός οΰτος άγων επαναλαμβάνεται ούχΐ πλέον άμύνης χαρακτήρα φέρων, άλλ έπιθέσεως καί κατακτά- σεως ή πρόοδος, ό πολυτισυ.ός επέρχεται νΰν ισχυρός καί ένοπλος καί επιβάλλεται τή Ασία, ούμί ώς εχθρός θύων καί όποδουλών, άλλ ώς αδελφός ελεών καί διδάσκων καί τών ιδίων αγαθών πρόθυμος διανομεύς. Τότε πάσα ΐ γή μεταμορ- φοΰται καί απαστράπτει άπο τού ελληνικού φωτός* ar:h ΐεεράτων εως περάτων ακούεται ή καλικέλαδος Ιωνική διάλεκτος, αί ό'χθαι τοϋ Νείλου εις τέμ.ενος σοφών μεταβάλλονται καί ή ίουδαία γονιμοποιεΐται καί συλλαμβάνει έν τοΐς χόλποις αϋτης τόν Σωτήρα τής ανθρωπότητας. Άναλογιζόμε- ^{ τις ότι έν μέσω τών έπιφαινομένων καί παρερχομένων.γενεαλν διαστρςφεται καί ζή ον τι πολυσύνθετον καί αιώνιον.,

109 108 KAZAMU2 ή άνθρωπότης, καί ένθυμούμενος ότι ν ταϊς y ερσίν «'j. τής κεϊται 6 τελικός σκοπό; τής όλης δημιουργίας, ίέ^ ανακράξει, αοα δέν είναι άξιον τής ευγνωμοσύνης τοΰ σύν-χ/. τος κόσμου τό έθνος, τοΰ οποίου τά μεν προϊόντα τοΰ πνεΰ- ματος απάντων τών αιώνων κτήμα τιμαλφές κατέστηοζν, ή δέ σωτηρία αύτοΰ άπό τών άρπζλέων τής [ϊζροαρότητοςρ ρών τής όλης άνθρωπότητος είναι σωτηρία, όταν δ άναγ/,ι^ άπηύδησε πρός νέαν δ /ιμιουργίαν, ούδέν ήττον συνετέλεσεν εί; τήν σωτηρίαν καί άνακαίνισ.ν τής ΰφηλίαυ; Αλλά δεν κατέληζεν ένταϋθα ην ή χειρ τοΰ Υψιστου έεί τάξε τώ λληνισμώ αποστολή'. ίίς ίδιον τέκνον τόν /» στιανισαόν άποδεξαμένη καί άναθρέψζσα ή Ελλάς, ΐί;η; θρόνον αύτοΰ υψηλόν εν Βυξαντίω καί πρωταγωνιστής αύΐις έν τοϊς συγχρόνοις έθνεσιν άνεδείχθ/, τότε δε υποδύεται «I δεύτερον αγώνα υπέρ τής άνθρωπότητος επίσης μέγαν κι! ιερόν, τόν αγώνα τής αλήθειας κατά τοΰ ψεύδους καί τον σκότους, τής μόνης άληθοΰς θρησκείας κατά τών πεπύw μένων φανατικών στιφών τής Ασίας καί Αραοίας. II άρχαίι Κλΰάς την ελευθερίαν διέσωσε τώ κόσμω από τοΰ δεσπότοντή Ασίας, 6 μεσαίων Ελληνισμός τής άληθείας γίγνετζι πείοωιι ϋπέρμαχος, καί καταπίπτει τότε μόνον, οτε κραταιωθείς ηδη έν τή Λύσει τής θρησκείας τοΰ Χριστού, πας κίνδυνος κάτι στροφής καί έξοντώσεως αύτής ΰπά τής σιδηράς τοΰ Jlawd χεερός μακράν άπηλάθη. Καί ή μέν Δύσις ύπεμειδίισεν έτί τη καταπτοήσει ταύτη, άλλ ή πάντοτε φιλόστοργος ημώνανη γή καί τροφός έρράγη υπό μητρική; οδύνης, ήνέωξε τά σπλά ν χνα καί έδεξατο τά ίδια τέκνα, φεύγοντα μέν τό θηρ^ώδις καί άποτρόπαιον τοΰ ίσλαμισμ.οΰ πρόσωτον, ϋπερηφάνως ίί κατά τής αναλγησίας καί αγνωμοσύνης τής Δύσειος διαμαρ τυρόμενα. Εκεί κάτω ύπό την σκέπην τής Μητρός αύτοΰ άπε κρύβη ό Ελληνισμός καί άνέπαυε τά καταπεπονημένα avw μέλη από τών μόχθων τών υπέρ τής άνθρωπότητος τετρ* κόσια όλα έτη έτήκετο, άναπολών μέν άμυδρώς πως καί κεχυμένως τό ένδοξον αύτοΰ παρελθόν, θοηνών δε καί μένος την πρόσφατον αύτοΰ δυστυχίαν ότε δ ένητένιζε εί βμμ* πρός τό παρόν, ούδεμία παρηγοριά, ούδεμία ούδα;*^

110 TOT ΚΟΡΟΜΙΙΛΑ. 109 ίλπίς, καί ή σύγχρονος γή παρίστατο ώς Αχερουσία λίμνη άκινητονσα, έ-ρ ής νεκροί μόνον καί κρανία καί οστά ήρεμα ωί άψόφω; έπέπλεον! Αλλ ό Πλάστης δημιουργών δεν εδημιούργησε νεκροταφεία καί, νεκρούς. Επήλθε καιρός, δτε άπά των εσχατιών τής Δύ- κωςιροβιρώς αντήχησε, ρίγος τοΐς'τυράννοις εμποιούσα, τής ουνειδήσειν; τού ανθρώπου ή μεγάλη κραυγή: Ελευθερία, ίςότης, Αδελφότης! ή ίερα αυτή των δικαιωμάτων τού ανθρώπου τριάς αστραπηδόν ό'ρη καί ωκεανούς διέρχεται καί παηαχοΰ την ζωογόνον αυτής πνοήν διαδίδει. Καί οί μέν λαοί διασείονται καί συνταράσσονται, οί δέ δυνάσται περιδεείς γενόμενοι, συνάγουσι τάς όρους, συνέρχονται εις πυκνά συνέδρια, βάλλουσι κλήρον έπί τοΰ κόσμου καί συνυπογρά* φουσι τήν άνίερον εκείνην ίεράν συμμαχίαν. Επί μικρόν έοάνη ότι ή άνθρουπότης άπηρνήθη τόν νόμον τής ύπάρξεως αυτής, άπερνήοκ τήν ελευθερίαν καί έμελλεν όλιγίστων τινών ανθρώπων νά ήναι χάρμα καί έρμαιο*/. Αλλ εντεύθεν τής Δύσεω; εν λελησμονημέν/ι τινί γωνία ήγρύπνει, καί περ ασθενής καί υπόδουλος, ό πιστός αυτής φύλα-, ό τοσάκις λυτρώσας αυτήν.άπό τών επιβουλών τού σκότους και. τής τυραννίας. Καί τ$ 251 Μαρ τίου τού 1821 έτους διαρρήσσει μέν τά ίδια δεσμά, συγχρόνως δέ καταφλέγει καί εις σπονδόν μεταβάλλει τόν ρυπαρόν καί άποτρόπαιον εκείνον χάρτην, τόν συνω- μοτοΰντα τήν αιώνιον τών λαών δουλείαν άνακηρύ.ττει μέν αύτό; τήν ιδίαν εθνικήν ανεξαρτησίαν, συνάμα δέ διδάσκει εις πάντα τά δεδουλωμένα έθνη τά αναπαλλοτρίωτα αυτών δικαιώματα. Αλλ οί τόν κόσμον έαυτοϊς διαμερισάμενοι ούχί ευκόλως τήν λείαν αυτών παραχωρούσι καί ό άγουν γίγνετ! Εκατέρωθεν πείσμων καί αιματηρός' έν δέ τούτω έοάνη μέγας τω οντι μέγας ό Ελληνισμός- άνευ στρατών, άνευ οπλών, ανεν στόλων, άνευ χρημάτων, άξιος τής προγονικής εύκλειας καί εφάμιλλος τής θαυμασίας εκείνης αρετής άνεδείχθη, καί τούτο κραυγάζουσι καί τρανώς επιμαρτυρούσε τό Βαλτέτσεον, τό Καπερνήσιον, τό ΙΙεσολόγγιον, ή Αττική, ή Τένεδος, ή ^ος καί τοσαύτα άλλα κατά τε γήν καί θάλατταν άθά- ϊ4τα τής ελευθερίας τρόπαια. J1 νεωτέρα Ελλάς πιστήν παρά

111 110 ΚΑΖΑΜΙΑΣ <ϊών προγόνων παραδεςαμένη τήν αργήν o-ri δάκρυα καί ότι εΐσιν ή τροφή τής ελευθερίας, έπί επτά όλα ετη ποταμέ έκχόει τό αίμα αυτής, καί καταρδεόει καί διατρέφει ττ'ν-κ ιδίαν καί τήν των λαών απάντων ελευθερίαν. Αλλά μεταξύ λόγων διέφυγεν ημάς έτερόν τι μοναδιεΐι έν τή ιστορία φαινόμενου. Πού 7, υπερήφανος έκείνη Μϊμι; ποΰ ή Βαβυλών, τά ϊοΰσα καί τά Εκβίτανα; ποΰ ή πλνκίι Καργηδών; ποΰ καί αυτή ή δαΐφρουν καί κοσμοκράτειρα Ρώιχ; ϊίρημία, θανάτου σιγή τάς μ εν άλας ταύτας καί πολυαλί» πατάτας άλλοτε εκτάσεις άμφικαλύπτει, λέοντες δέ καί an ταδοπά θηρία καί έρπετά καί Πάπαι έν αύταΐς κατκλ νοϋσι καί έμφωλεόουσι" και "ό μυστήριον τοΰτο τις άναρ νήσεως ημών έν ώ πάντα τά συζήσαντα ήμϊν άλλοτε & τον αιώνιον ύπνον καθεόδουσιν, είναι τοσοΰτον piyi εί καταπληκτικόν καί οίονεί των αιωνίων νόμων τής OjSJ εναντίον, ό'νστε άπό πολλοΰ ήδη γρόνου οί σοτοί καί ρλ λόγοι καί κοανιοσκόποι τής Δυσεινς οί μεν αγαπίζονται ιι άποδείξωσι τόν έχσ.ιαθισμόν τής.ιεγομίνης τα όσης B w? κής φυλής, οί δέ διορώσΐ Λυγκέως ομμασιν, έν τώ νεωτέ» Ελληνίκώ αί'ματι σφαιρίδιά τινα νόθα xai Ttandca/.m ' δέ συγκρίνοντες καί διαμετροϋντες τά των άργαίων και ν» τεοων Ελλήνων κρανία, διαφοράς καί διαστάσεις y/fvaja άνευρίσκουσιν ί! Αί φληναφίαι αύται προέσγοντα.ι, Κΰριοΐιό τοϋ οτι τοσοΰτον ιερά καί σεπτή καί θεία είναι ή κόνιςτέ άνδρών εκείνων, ώστε έφθόνησαν οί μακάριοι τοιαότην Μ"' γωγήν, έφοβήθησαν τό μεγαλουργόν τής φΰσεως εκείνης χύέ αμφισβήτησαν αυτήν καί αύτοίς τοΐς νοαιαωτάτοις καί f*t σιωτάτοις άπογόνοις. Αλλά πάσαι αί αληθώς εΰγενεϊς καί μεγάλαι ψν/αί Μ''1' κτους υπό γαράς καί θά.μ.βους έβαλ.ον οωνάς διότι ο/ ρουν νεκρόν καί άψυγον Ελληνισμόν καί δάκρυα θάλει* ί; τών μεγαλοπρεπών αύτοΰ μνημείονν έξέγυνον, ήδη ipfe*1 πελώριος, ατενίζει κύκλω τους οφθαλμούς όπως άτ.μ& πλήρη τήν λάμψιν τοΰ νέου ήλ.ίου τοΰ διαφωτί'^οντοί^ ανθρωπότητα καί εκβάλλει έκ τών μυγίων τής καρδία;*^ άλγους καί έκδικήσεως σπαρακτικήν καί διάτοεον κΐγ^

112 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΑΛΑ. Ill Πϊ'οί; καί Ώίστις, ιδού τό Ιερόν τοϋ νεωτέρου Ελληνο; σύμβολο /, τό μέν άπό τών πατέροιν τό δέ άπό τών προγόνων βύτοϋ κληρονομήσαντος καί έπί τής νέας Ελ,λ. γής παντα- γοϋάγνίζουσι τά αϊμ.ατχ των υπέρ Πίστεως καί Πατρίδας άγωνισαμένων και ύπεραποθανόντων, wv ή μνήμη σήμερον γερνρά παντός Ελληνας τό πνεύμα καταλαμβάνει. Αλλά καί ίίς άνθρωπος, ανθρώπου καρδίαν καί σπλάγχνα εγκλείω /, δέν ςνγκίυεϊται έπί τη μέχρι παραφοράς έκείνη φιλοπατρίμ, επί <rvj άκαταγωνίστω εκείνη επίμονη καί καρτερία, ήν οόό εμία ατυχία, ούδεμία ήττα, μακρά τών δυναστών ά κηδεία ούδ* έπ έλάγιστον ήδυνήθη νά καταδαμάση ; Επΐά ολα ετη οί γενναίοι μεν άλλ ευάριθμοι καί ασυνάρτητοι εκείνοι άνδρες άοπλάγγνως έγκατελείφθησαν σπαραττόμενοι καί αίματοστά- ζοντες καί τά πά'νδεινα πάσχοντες, μέχρις οΰ αυτοί οί λαοί κατανάγκασαν τούς ηγεμόνας εαυτών νά έπέμ,βωσι, νά διαλύ- 6ωσι τήν σκληράν εκείνην καί άνισον διαμάχην καί την Ελληνικήν ανεξαρτησίαν τώ μεγάλω της νεωτέρας ιστορίας βασίλεϊ η έπιβάλιοτί. Ναι! εις τούς λαούς καί μόνους, τούς αείποτε άλλήλοις συμπάσ/οντας καί συμβοηθοϋντας ή εύγνωμοσύνη αϋτη οφείλεται οί ηγεμόνες καί σήμερον ετι αρκετά σαφώς τάς ενγενεϊς αυτών προς τον Ελληνισμόν διαθέσεις έπιδεί- κνόουοί, καί τότε δέ της εύιιενεΐα,ς αυτών πείραν έλαβεν ή Ελλάς κολοβωθεϊσα αδίκως καί παρανομώ; καί έντό; στενότατων καί πνιγηρών ορίων περικλεισθεΐσα. Εν οσω, αδελφοί μου, άλλ.οι ομοπάτριοι καί ομομήτριοι δίνλεόουσιν, επιτρέψατε μοι, Κύριοι, καί περ έν τή έπισημω ταοτη τελετή, νά μην άνακηρύξω την Ελλάδα έλευθέοαν. Ελλάς δεν είναι μόνον ή συνεπτυγμένη αΰτη καί μίκροτκο- πικί) γωνία, άλλ έκτείνεται άπό τών έσγατιών τοϋ Πόντου F/i1 τώ/ παρόχθιων τής Λδρίατικής καί τοϋ Δουνάβεως ό[/.όγλωσσος καί ομογενής φυλή τάς γύρας ταύτας κατοικεί * ι την άρρωγήν ημών θλιβομένη επικαλείται καί ημείς καθήκον ίερώτατον έγομεν την δουλείαν αυτής καί ήμετέραν οουλειαν νά ύπολάβωμεν, τούς σπαραγμούς αυτής καί έν τοΐς, οπλαγχνοίς ημών νά αίσθανώμεθα καί μόνον τουλάχιστον τό καθήκον τοϋτο πρέπει νά παρορμήστι ημάς εις τό νά άνορθώ-

113 112 ΚΑΖΑΜΙΑΣ οωμεν ημάς αύτοΰς τήν οδόν ήν ol πατέρες διέγραψαν iuii έπακολουθουντες. Πίστις, Πατρίς, ίδούτό εΰγενές οταδιον, ξ~, ευρύτατα πρό τών οφθαλμών ήριών έςαπύοϋται.. Αλλά προιί χετε μή ή πρόοδος τής άνβρωπότητος καταλάβν] ημάς ε!; :J άργαΐα χαίνοντας καί προς τήν Βυζαντινήν άβελτηριαν προ. κολλημένους' φίλη μέν τών πατέρων ή θρησκεία, αλλά οά τέρα π άληθής καί γνήσιος καί άκραιφνής τοΰ ΐ/,οοΰ θρησκεία φίλη μεν ή ΠατρΙς, άλλα φιλτάτη ή εύνομουμένη καί έλεν θέρα Πατρίς' λέγω δ εύνομουμένην εκείνην, έν η οί μέν κυξ;ρ- νώντες έκπλλροΰσιν άπαρεγκλίτως το προς τον λαόν καθήκον, όχι μόνον άσφαλίζοντες άλλα καί προάγοντες τήν τε ύλιχίι καί πνευματικήν αϋτοΰ εύεςίαν, αυτός δέ ό λαός άπολντβ; κυρίαρ/ών, βαθεΐαν έχει συναίσθησιν τών δικαιωμ.άτων αΰτοϊ καί τήν έςάτκησιν αύτών άμετατρέπτως επιδιώκει' διότι (ώι ή συναίσθησις αϋτη τών δικαιωμα'των είναι ασφαλής καί βέβαιος πηγή τών καθηκόντων αυτού" άνευ δε καθήκον δύνασθε νά έννοήσητε άναγέννησιν έθνους, δύνασθε νά έννοήσητε άνόρθωσιν καί πρόοδον ήμών; άν δέν άναλάβωμεν άει; ό λαός τά δικαιώματα καί τά καθήκοντα ημών, πώς δόνα ται κατά τών πολεμίων ή Πατρίς νά θριαμβεύστ) καί άόειαι άπελευθερωθώσιν; νά

114 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. Hi Φίλτατε Κορομ.χλά. Αδυνατώ νά col πέμψω άρθρον διά τόν Καζαμίαν σου διά τό βραχύ τού χρόνου. Πώς θέλεις εντός τή; ημέρας νά γράψω τι όπωσσΰν καλόν; Μοϊ έαήλθεν όμως ιδέα τις λαμπρά, φαεινή, καταπληκτική, νά σχολιάσω οηλ: τό έν τ ρ Έχλεκτίχν) άρθρον περί τοΰ άνόριάντος τοΰ Ρήγα Φεραίσυ. Πώς σοϊ φαίνεται ή ιδέα αυτή, Μη άπορήσνις όμ.ως, διότι θά σοι ε ίπω ότι έπιχειρίσας τούτο έναυάγησα. Οΰδέν παράδοξον. Μετά τήν δευτέραν παράγραφον τό πνεύμα μου έσκοτισθη, ένόμισα ότι σχολιάζω τόν Αυκάφοονα. Ι/ιμαι βέ- Εαιος ότιθ άνακράξτις: Υπερβολή!... ΑΙ λοιπόν, εάν αισθάνεσαι εαυτόν δυνατόν, άνάγνωοι τό άρόρον τούτο χαι εάν τι έννοήσιρς έλθέ νά σ άσπασοώ από χαρδίας. ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΥ ό άνοριάς. Ή πλατεία τοΰ Πανεπιστημίου έπληρώθη λαού ώσει πέντε /ι/.ιί&ων προς πανηγυρισμόν της άποκαλύψεως τοΰ επ αυτή; ίδρυθέντος άνοριάντος ΡΗΓΑ ΤΟΥ ΦΕΡΑΙΟΥ. Ή ήμερα τής ΐ6 Τ,ι; ίουνίου ήτο- θερινής ώρίας πυριφλεγέ- θοντος ήλιου έν ούρανψ διατρέχοντος ατμόσφαιρας λαμπρο- '«Τ,ς, μέχρι της μεσημβρινής ώρας. Μετά μεσημβρίαν υδρο- Ϋ^Ρ* νερίίια διείρχοντο έκ μεσημβρίας πρός άρκτον, μικρόν»*τα μικρόν, επί τής αττικής κοιλάδος έπιπολλάζοντα καί ttor. περιμένοντα την ορισθεΐσκν ώραν τής εθνικής τελετή,;. Ο προ μεσημβρίας καύσων μετήλλαξεν εις φθινοπώρου δροiejjdtv tt JOQtV Απέναντι τοΰ άνδριάντος κεκαλυμένου έκ τεσσάρων λευ- ^οχυανέων σημαιών προσηρτημένων επί τεσσάρων κοντών, αντί /ογχιον επιχρΰ3ους έχόντιαν σταυρούς, ίδρύθη εν άπος-άσει "ίντηκοντα βημάτων σκιάς κυκλοτερής έστρωμένη διά τα- 7ΓΓ<"ων) περικυκλοΰντων πουλυώδων άνθηφδρων θάμνων καί

115 11 \ ΚΑΖΑΜΙΑΣ σημαιών κυανόλευκων έπικαλυπτουσών τδν θό/,ον τοΰ Γ,ψ< πήγματος. Λίγοι στρατιωτών σγηματίσαντες διά τοΰ στήθους μ1, των λόγγων αυτών αιμασιάν -ττέρις τής βασιλικής σκιίΐο; διεγώριζον το τών θεωρών πλήθος εκ τοΰ χώρου 3ν κατ; σγον οί τών αργών τής πολιτείας προϊστάμενοι κληρικοί ι; καί κοσμικοί καί οί τοΰ Πανεπιστημίου χαθηγηταί. Εδώ ώ ό μητροπολίτης καί οί συνοδικοί μετά τών λοιπών αρχιερέα καί διακόνων, εκεί δε οί ς-ρατιωτικοί τών άνωτέρων βαθυώ /, παρ αΰτοΐς οί πολιτικοί καί έπιιτήμονες, τοΰ Πρύτανεως ίιεο- δεγομένου τους προσεργομένους Εις τάς κάτω βαθμίδας τοΰ Πανεπιστημίου ΐσταντο τ ϊΐ ρενα καί θήλεα τών δημοτικών σγολείων καί επί τών άνω:ί ρων αί κόραι καί αί γυναίκες τής τών εΰπόιων τάςεω; rr.'t λίζουσαι τα κράσπεδα τής μεσημβρινής πλευράς τοΰ Πι.: πιστημίου, ένθα τά προπύλαια τής μεγάλης σιδηρογρύσυ πόλης καί ό πρός τήν δυτικήν άκραν τοΰ τοίγου άνεγειγερ μένος άνδριά;. Ό πρωθυπουργός μετά τών υπουργών άφικνοϋνται ΓΧΐ> τι προ τής 7Γ μ. μ. ώρας, ή δε στρατιωτική μουσική τω νίζει τήν είσοδόν των. Έρχεται μετ ολίγον στρατηγό; w κ.ιός τό άρειμάνιον δεικνύων διά τοΰ σώματος καί τό 'φ ρόεν διά τής μοοιρής τοΰ προσώπου, ή δέ μουσική και«s-- τήν είσοδον τοΰ θετού τής 'Ελλάδος τέκνου Γιω^' Ί (οόρτς, τοΰ βιλελληνος Αγγλου φοροΰντο; άήίως τον η ληνικόν Μεγαλόσταυρον. Φθάνουσιν επειτα οί τής Αυλή;! '' ράποντες καί ύπασπισταί τών Βασιλέων. Κατά τήν 7 Γ ώραν επακριβώς ή μουσική παιανίζει επι-ι νω;, ο πρόδρομος ίππεύς έν κυανολεύκορ στολή δεικνύει ττ άμεσον τής Βασιλίσσης είσοδον. Ή βασιλική άμα;α γμται καί ή Βασίλισσα αποβαίνει ΰποδεγομένη παρι ι ίίρωθυπουργοΰ καί τοΰ Πρυτάνεως προς έπίβασιν ίτλ~ βαθμίδο)ν τής σκιάδος. Ή άντιβασιλεΰς Βασίλισσα 0ΛΓΑΓι' οεουμένη κυανόλευκον σολήν καί κειραλ.ής κάλ.υμμα οπερ W ρει τήν λευκόςανθον φυσιογνωμίαν Αυτής, διά γαριε» 1'' μειδιάματος άπαυγάζει καί τό κάλλος καί τό υπέροχο1'c

116 ΤΟΐ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 11Β τήν άγαλλίασιν. Όμολογητεον δτι κατά την τελετήν τούτην ήτο χ έφαίνετο Βασίλισσα Βασιλεύς. Λαμβάνει τήν χεΐρα τοΰ σεβασμιοτάτου Μητροπολίτου, δίδει την χεϊρα εις τον Αυλάρχην, εις τόν στρατηγόν Τζούρτς μεθ ου συνδιαλέγεται ως προς αρχαιον φίλον, εις παντας οιοει χαιρετισμόν καί τι να λόγον ευμενή' ό δε λαός άπας προς την κε- χαριτωμένην έλ.πιδοφόρον "Ανασσαν ατενίζει εύφροσΰνως τά ίμματα. Λυσκόλωζ 8ά πιστεύση ό απών και μη ειδών την τελετήν, οτι κατά τάς στιγμάς ταΰτας ό ουρανός εχυσε δάκε.' χαράς. Μικραί σταγόνες ϋδατος έράντισαν τό πλήθος, πί- πτουσαι εκ τών έπικυμαινομένων νεφιδίων' τό δε ώραΐον ευαίσθητου φύλον ταραχίέν άνεπέτασε τα κομψά άνεξήλια ϋί- χην άλεξιβρόχων. Άλλ ό φόβος παρήλ.βεν εν στιγμή, διότι, οϋκ ήν θρόμβος όμβρου, αλλά δάκρυ τρυφερόν καί μινυνοά - διον τοΰ οΰρανοϋ τής 'Ελλάδος. Τις οιδεν αν ήτο καί αυτού τοΰ ΡΗΓΑ καί τών λοιπών ηρώων θεωμένων τελετήν διά τήν αθανασίαν τής δόξης του καί τής εαυτών εις τήν άναγενντ Οεΐσαν Ελλάδας Ό Μητροπολίτης Θεόφιλος τείνας πρός τόν ουρανόν ίχ;τ η- ρίους χεΐρας εύχεται πρός τόν Θεόν υπέρ τής ψυχής τόΰ μάρτυρες προδρόμου τής ελληνικής ελευθερίας ή μουσική αοει ούχί τόν θούρειον τοΰ Ρήγα, αλλά τόν τής ελευθερίας Χαρά τοΰ ποιητοϋ Σολωμοΰ προσκαλοΰντος τά τών μαρτύρων κόκκαλα έν οις καί τοΰ 'Ρήγα πρός βοήθειαν εις τό > υτ.ερ ανεξαρτησίας αγώνα Αί σημαΐαι ευθύς αμέσως αποχα- Αυπτουσι τόν κολοσσαΐον μχρμ,άρινον ανδριάντα τοΰ PL1ΓA ΦΕΡΑΙΟΤ. Ό λαός χειροκροτεί κ επευφημεί Χράζων ^'/Γω ή Έ.ΙΛάς! Ζήτω ύ Βαοι.Ιευς καί ή ΒασΙΜσσα! Ο Πρύτανις άναβάς επί βήματος παρακειμένου μεταξύ εζιαοος καί ανδριάντος, έκιοωνεϊ στεντορίως βραχύν καί ζωηρόν λόγον εγκωμιαστικόν πρός τήν άοάνατον ψυχήν του 111 ανοριάντι παριστανομένου. "Αμα περαιω8έντος τοΰ λογου, ' υταί ζητοκραυγαί παρατεταμένως ήκοΰοντο, ή δέ Βασί - λίσσα μικρόν τι παραμείνασα έπέβη μετέπειτα τής αμχςης χελοοΰσα παιανιζοΰσης τής μουσικής καί μετ' αυτήν διευ κ : 8*

117 116 ΚΑΖΑ MI AS δάσθησίχν άπαρτες oi έν τέλει, εγκαταλιτόντες εις τον /.a την Οέσιν r-ρος θαυμασμόν τοϋ έκ τής τέ /νης άναβεωσιν-.ς ήρωος. Περιγραφή τοϋ dr^piarrcr. Ό άνδριας τοϋ ΡΗΓΑ ΦΕΡΑΙΟΤ εκ Πεντελησίου μονο).! 0ου μαρμάρου έχει ύψος 3 μέτρων και τάχος άνάϋογον, βέρος δε όγκου χιλιόγραμ. (4,C00 όκ. τερί-ον), Εκ μαομάρου δε ακατέργαστου βάρους Ο.ΟΟί) χιλιόγραρμ (12^000 οκάς). Άτό δε τής κρητ.ίδος μέχρι τής βάτΐε; ύψος 3 μέτρων, πλάτος 2 και 20 εκατοστά. ΕτοιήΟη τιρϊ τοϋ άνόριαντοτοιοϋ ΐωάννου Κοσσου εν διαστήματι αεκροϋ χρόνου. Την δαπάνην έχορήγηοεν ό εξ ΐΐτείρου Γεώργιο Λΰε ρωφ. Παρίσαται τό τρίσωτον αγερόχως οργίλου έτραμένον ά:ι σςερόόεν, τον μίν αριστερόν βραχίονα κυρτωμένου τρό; τήν οσιοςιν και την χειρα εν γρόνοω συνεστιγμένην' τον ο; ί:- ξιόν τεταμένου προς δυσμάς και την y εΐρα δεικνύουσαν. Β σολή'τής φυής τοϋ σώματος άμπέχεται εν ειίει μακρύς y/,αμάδας πιπτούσης εν κομψοτάταις τιτυχ αϊς Τό τρότωτ.ον έγι όψιν εκφραστικής συμμέτρου καλλονής φοροϋν τον μύαται έλληνικώ τώ τρότω άνευ γενείου και την κεφαλήν, γυανίμ καλύμματος, έκ μακράς κόμης ές ολισμένην. Αί παρειαί είτί TJ ατύτεραι των έν ταΐς γνωσταϊς είκοσι τοϋ 'Ρήνα βαιιορί- νων. Ενγένει τό σύνολον τής κεφαλής κατ αναλογίαν sn τοϋ σώματος, μολονότ. at γνωσταί εικόνες τοϋ *Ρήγα ΐ κγύουσι την κεφαλήν μικροτέραν καί τό τρόσωτον ήττον τΐι τύ. Τό σώμα δεικνύει άνόρα εύρωστου, ρωμαλέου καί οτω; παρ άλλων απεικονίζεται. Ό άνόεεάς εν συνόλω είναι w λιτέχνημα. Τολμώμεν, εντούτοις, να έκφράσωμεν ιδιαιτέραν ημών w μην στηριζόμενοι εις την ιδίαν ές ής ώρμήβη ό άνίρι«ΐ) ποιος Κόσσος νά ταραστήση τήν Οέσιν τοΰ ήρωος, ιδέαν ν έδήμοσιεύσαμεν έν τώ φύλλω. ΈχΛίκτιχής τής 4ης Ίονώ* «Ό 'Ρήγας οι' ενός γρόνοου τής δεξιάς του εόριψε χαμαί κρόν τον πλησιάσαντα θεσμοφύλακα, οΐ οϊ Τούρκον cu:r.

118 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ίτί ^θήσαν vi "o^ θανατώσωσι μακρόθεν πύροβολοϋντες κατ αυτοί» ore άναγνωσθείσης της καταδίκης είπεν αϋτοΐς ό Ρήγα;* Οντως άτοθνήσχουσιν οί γίγαντα;. Εγώ εσπειρα' ά.ι-,1οι έρχονται να θερίσουν.» Έαν ούτως ή ιδέα, ό Ρήγας έδείκνυε, jlisata* Ευρισκόμενο; εις τόπον προς βορράν τής Ελλάδος, τούς πρός μεσημβρίαν όντας καί θεμίσοντας "Ελληνας έπομένως ή αριστερά, yelp επρεπε να δεικνύη προς μεσημβρίαν, ουχι ok όπως νϋν δεικνύει πρός Ουσίας, τής δεξιάς ουαης έν γρόνθω συνεσιριγ- μένης. Εκτός δε τής εκ τοιαύτη; Οέαεως δηλουμένης αλήθειας, νομίζομ.εν δτι ή χειρ δεικνύουσα κατ ευθείαν, έκιρρά-, ζει εντονώτερον τήν οργήν την εις την όψιν τοϋ προτύπου έμιραινομένην. Προσέτι δε, θ άν ή το αρμονικότερος ουτω ό όλος ρυθμός τοϋ άνοριάντος, διότι τής γειρός κατά πρόσω- πον ουαης τό σύνολον τοϋ άνοριάντος καθίσταται εύρυθμότε-1 ρον παρ όταν ή ναι ή χειρ αναπεπταμένη πλαγίως, ιραινομέ- νη μακρόθεν εν εΐδει άκροτηρίου, άνευ ς ηρίγματος τίνος συν-, δέοντος τά ολον τοϋ αγάλματος. Επειδή δε ό άνδριάς τοϋ 'Ρήγα θά συνδυάζεται μετά τοϋ άνδριάντος τοϋ Πατριάρχου Γρηγορίου έν τή αυτή πλατεία ίδρυθητομένου, ή αρμονία τών δύο 0 άν ή το εντελεστέρα, εάν ή αριστερά χειρ τοϋ 'Ρήγα εδείκνυε προς μετημ,βρίαν διότι οϋτω ό μεν Πατριάρχης θ μν εοεικνύετο ευχόμενος, ό δε 'Ρήγας προφητεύω / υπέρ ών εκείνος ηυχήθη. ; Αι κρίσεις αυται δεν είναι δογματικαι και ακράδαντοι. Διότι και ο άνδριαντοποιό; δόναται ίσως ν άντιτάςη τον λόγον, ότι ή δεξιά χειρ φυσικώς ενεργεί αμέσως με τήν διάνοιαν καί τεταμένη ουσα δεικνύει εύληπτότερον τό μέλλον τής άγγε- λον,ενης πράξεως, άορίστως ως προς τον τόπον ένθα μέλλει ν«έκτελεσθή. Εντούτοις φαίνεται μεγάλη τις. ελλέιψις. Αλλ αυτή οεν ίναι τοϋ άνόριαντοποιοϋ, δςτις ίσως είδεν αυτήν κ έζήτησε 5ην οιορθωσιν. 'Ο άνδριάς έτεθη σχεδόν προσηλωμένος προς τον τοίχον τοϋ Πανεπιστημίου ώσεΐ αντικείμενου προς κό- «μηοιν ένφ έκ τοΰναντίου οί ανδριάντες τοϋ 'Ρήγα καί ΐοϋ Πατριάρχου είναι υποκείμενα κοσμοΰντα τό Πανεπιστή*.

119 ΚΑΖΑΜΙΑΣ μιον. "Αρα, πρέπει να τεθώσιν εϊ; προίσταμένην θέσιν, ω^ι φωστήρες καί ούχί ώς σκοποί, ώς προαρτήριατα καί ojy! «ζαρτήαατα. Έ καταλληλότερα θέσις εις την Πλατείαν εΐνα; ή πεντήκοντα βήματα μακράν καί απέναντι των άναβαορίη τοΰ προπυλαίου, περικυκλωμένου όντος έκαστου των ανάριαν των δια σιδν,ροχρύσου τετραγώνου κιγκλίδος, ώστε να <τμ α-ατίζεται μεταξύ αυτών τών δύο καί των προπυλαίων ριζιί πλατεία εντός τής μεγάλης. Υπάρχει δέ καί κόσμημα επίχρυσου μετάλλινου στεφάνου επί τής κεφαλής τοΰ 'Ρήγα, δπερ είναι δλως άκοσμόν τε άκομψον καί άσύμμετρον. "Αν ό στέφανος ήτο γεγλνμ μένος έπί τής κεααλής, τότε ή συμμετρία αυτής 6 αν ipj αλλοία. Άλλ δπως ήδη είναι πρόσθετος ό στέφανος igyr; μ.ίζει την άρόενωπήν κεοαλήν τοΰ ήρωος, φαινομένην ώ:ί - ρμαφραδίτου. Άλλ ένταυτώ οί στέφανοι είναι οι έργα» τοντερα ανθρώπων, τά δ έργα τοΰ 'Ρήγα εισίν ανώτερα σκ φάνων. Εκτός δέ τούτου ό χρυσός φέρει όλεθρον. "Αν?! άγαλμα τοΰ φειδίου Ολυμπίου Διός δεν είχε χρυσόν καί in- φάντιον, βεβαίως 9 αν έμενε μέχρι τών ημερών ημών ο χρυσός όμως έπήνεγκε τήν καταστροφήν ταχύτερον πάντων τών άλλων αγαλμάτων. Εντούτοις, ό άνόριάς τοΰ Κόσσου άν μη ήναι άριστοιλ γημα, βεβαίως όμως, εξ όσων ειδαμεν νεωτέρων άγαλ.μάτων, δύναται να 0εωρη9ή αντάξιον τών τοΰ Κανόβα καλλιτεχνικέ των. Εκφράζομεν ούν εΐλικρινώς έπαινον εις τήν γλυπτή τέχνην τοΰ Κότσου, ζητοΰντες συγγνώμην διά τάς παρατη ρήσεις μας. 'Ρφον γάρ τά λέγειν ή τό ποιεΐν. Ό Κόσσο; e? ναι αςιος τοΰ παρασήμου τής τιμής. Τύ περίεργον χαϊ άσζεΐοτ μέρος τής πατηγί ρεω( Οί επιστήμονες ΚαθηγηταΙ 9ύοντες εις τήν έιτιςτόμην, ).τ; τμονοΰσι, καίπερ φιλοΰντες, τό ώραΐον φύλον. Αν ό Πρλΐ' /ΐς ήκουε τάς άράς κυρίας τινός προβεβηκυίας καί εύτρβίμ τής εύπορου τάςεως, παρά τή οποία εΰρέ9ημεν ίστάμενο, -κόντες άκοντες, έλοούσης ύστερον ήμών εις τάς βαήώ ;θϋ Πανεπιστημίου, βεβαίως 0 άν έλάμβανε πρόνοιαν W

120 τον ΚΟΡΟΜΗΛΑ fttpl χαταλληλοτέρας τοποθετήσεως τών κυριών, γνωρίζων δτι έχάστη αυτών εχει απαιτήσει; μεγαλητέρας τών υπουργών. Άλλ' ό αρχηγό; τοΰ Πρυτανείου δέν έχει τδ βαλάντιον τοΰ υπουργείου" δθεν, οικονομία; χάριν, δεν ηυρε χάριν παρά τψ ώραίω φύλω. Οί τών άγγλικ. πανεπιστημίων άνδρες είναι τωόντι έρασμιότεροι, άλλ εκείνοι πάντες, ούτως εΐπεΐν, έχου- σιν ετερόκλιτα πρόσωπα, οί μέν δντες σιμοί, οί δε μέ ρίνα άναπεπταμένην, άλλοι μέ κεφαλάς τετραγώνου; ή οξείας, εν γίνει δέ μέ βαρεΐαν καί άκομψον φυήν σώματος γερόντων, ένφ οί "Ελληνες καθηγηταί διαπρέπουσιν έν κομψότητι μορ- οή; καί στολής. Μολονότι δέ ευάριθμοί τινες εΐσί γέροντες καί πρεσβόται, τό πλεΐςον όμως εΐσί νέοι έΰκνήμιδες Αχαιοί, διότι παρ' ήμΐν ή επιστήμη νέα. Περί στρατιωτικών οΰδίν λέγομεν, διότι, ώ; οί πολλοί λίγουσιν, ούτοι είναι έκτος τής επιστήμης. Είναι δμως λαμπραί αί στολαί των καί άτιθονα τα παράσημα επί τών άτρομήτων στηθών των καί καλλωπίζουσι πάσαν πανήγυριν. Οί κληρικοί, έκτος τοΰ γίροντος Μητροπολίτου και δύο ή τριών πρεσβυτών άρχιεπισκόπων, εγουσι τό νεανικόν τών Λατίνων καρδιναλίων" ευτυχώς όμως ήδη ή κινάβρα τοΰ γενείου εςέλιπεν ή δέ στολή εύμορφος μολονότι ό χιτών δέν είναι πάντοτε λευκός σκεπάζει ως ή χιών" τό ράσον πολλά. Οί πολιτικοί ή σαν ευάριθμοι, διό καί διεκρίνοντο αί κινήσεις καί αί όψεις των έν μέσο) τών άλλων όμάοων. Ό πρωθυπουργός δέν ήτον εύχαρις καί μειίιών ώς έν τή Βουλή, βουλευόμενος ίσως μάλλον περί Έκβολάδων καί Βεζίρη, ή περί τής τελετής. Έφάνη δμως όπωσοΰν ο/χριάσας, άμα άνεκαλύφθη η οψις τοΰ 'Ρήγα ώσεί λέγοντος αύτ<μ" Αί Κουμουνόοΰρε, σθανεται, τί βλέπει, τί ελπίδας παρά τής κυβερνήσεώς οου λαμβάνει; Εγώ έθυσιάσθην ΐνα άποτινάξετε τόν ξένον ζυγό*/ συ έργάζεσαι ΐνα τεθήτε ύπό τήν έξουσίαν τοΰ ξένου Σερ-,

121 . ΚΑΖΑΜΙΑΣ πιέρη. Αίσχος! προόοσία! "Οπως σπείρεις, ούτως ω Κου- μου ίοοϋρε καί ίΐά Οερίσης. 'Ο οργα?. 'Ρήγας ύπέβλεψε πρός τόν γλυκύν Σωτηρό^ ).ο-;,χα μα; βλέποντα καί μεεοιώντα οιοτι οιασκεοάζεται Οεν ό λαό; με πεντηκονταετηρίοας και άνακομιοάς, in ή ορώσι τήν εις άλλ.οοαπήν παρά τού Σερπιέρη άνακομίοήν τώ λειψάνων τον Λαυριωτικού θησαυρού. 'Αν είχες, τώ είπε, τι.σαότην μ έ ρίναν. περί των Εκβολάοων κοσκινίζων αύτάς, όσην είχες πρός συλλογήν των εις τήν ληστείαν οοϊέντων λύτρων σου, βε α.ίως ίγ Αν ελύτρονες τήν Έλ.λάοα εκ τής ληστιϊι; των εντοπίων καί εκ τής σκνλεύσεως τού Σερπιέρη. Οϋοεν μέμψιμον ήκούσοη κατά τοΰ υπουργού των Ναυτικών, οστι; έοαίνετο αγέρωχος ως οί Μακεόόνες οί κολλημένοι εις τί; πρώρας των πλοίων. Τον όέ τής Παιόείας υπουργόν /.. Πετιμεζιού, πλατύν ως ό Πλάτων, μηοέ κάν εΐοε, οιότι ουτο; ΐι κετήν παιοείαν υπομένει βαοίζων γεωμετρικώς καί συ/.λογι- ζόμενος ποια προβλήματα νά 5έση εις τούς έν τοΐς σχολείο ; παιοας κατά τάς θερινά; έςετάσεις και τίνας τών οιοατ/.ά/.οι/ νά Οερίση κατά τον νέον νόμον παύων ή μεταθετών αυτοί;. Μόνοι οί αϋλικοΐ καί προπάντων ο αϋ/.άρχης είσίν άμωμα και άσπιλοι, ώς ό ές Επτάνησου όμό-ρυλός των Λομοάιά; αυτοί μέν τρώγοντες, παίζοντες καί χορεύοντες καί περί πάν τυυν λέγοντες «οϋ ιρρο.ντίς Ίπποκλείόη»' αυτός οε στεριπαίζων τήν Άγγλ,ίαν καί άπαντα; καί το Ταμεΐον του αναπλη ρών έκ τών στερήσεων τού 1868 καί λέγων «οΰ φροιτ; τψ Λομβάροψ». Ο οε λαός, ώς λαός τρέχει βλέπων τά θεάματα καί εις του; παιοας καί κλητήρας αρένων τά πο/,/.ά ζητωκραυγήν»;» ποτέ μέν μεριμ.νών, πολλάκις οε αμέριμνος περί Έκβολϊίω καί περί πάντων τό γάρ αύριον τίς οίοε; Τροχίς όίρματος γ4ρ οία Βέοτος τρέχει κυχεσοεί<. Τι cc ίεϊ λίθον μυρίζειν ; Τί νά μυοίζωμεν καί νά μυριζώμε^α τάς άπολιοωμόνι; πράξεις τού Κουμουνο., μυρίζοντος αυτού τάς απαιτήσεις η» Σερπιέρη; Ό τών 'Ρωμαίων λαός εκραζε α ψωμί καί Sir

122 Tor ΚΟΡΟΜΗΛΑ ί3θν, ημείς οέ οί 'Ρωμηοί βλέπομεν τά θεάματα, άλλ άοια* φοροΰμεν οι ολα περιμένοντες τα πράγματα από μόνην την je!av πρόνοιαν. *Ιαως εύρεθοΰν καί τινες των εν τοΐς καοενίίο'.ς) άγοντες Αί 'Ρήγα μ.ου! αν ησσ καί σύ καθώς ημείς ίίν 0ά σ έσκόταναν.» Αλλ ό 'Ρήγας άπαντα" ΤΑν φοβήσβε Γραιχοΐ, θα ΙχεΤ "Owj τότε σας αφησα* Γέοοι, νέοι χαΐ τιαιδιλ Σας εβγαλ* άπδ την σχλαέιί, Κ?ς μάτην έμό/οησα. ΤΙιοτεύω ον. εάν σοι προσφέρουν άρθρου τι της αυτής δυνάμεως Οά προτίμησές τόν θάνατον μάλλον ή την άνάγνωσιν αΰτοΰ. Αυτό τούτο Οά ποάςω x εγώ. Χαΐρε. Ό σός ΦΑΙΛΩΝ. ΧίΠΙΕΙΩΜΑΓΑΡΙΟΧ ΕΦΙΙΒΟΤ. (Κατά το Γαλλικόν.) Χθες έπάτν,σα τό δέκατον έκτον ετο; τής ηλικία; μου.... Αρχίζω νά έχω τό ϋφο; άνδρό;" είμαι ηδη μεγάλος. Ο "δείόίμον λέγει ότι ο εν πηναίνω κακά, ή θεία μου λέγει ότι 0ά επάγω πολύ καλά" ή θεία μου θά έςεύρη καλλίτερα άπό τον θειον μου* αί γυναίκες έχουσι, λέγει ό κόσμος, περισσοτέρων όςόνοιαν καί οξυδέρκειαν παρά τού; άντρας. II μικρά fwv έςκδελβη δέν λέγει τίποτε, καί καταβιβάζει τούς όοθαλμούς, οσάκις γίνεται λόγος περί εμού...εχω Ιδέαν ότι φρονεί όπως καί ή θεία μου. ' Χθέ; ν, έξαδέλοη μου μοί έδωκε τό σημειωματάριο» τούτο*

123 122 ΚΑΖΑΜΙΑΣ πόσον εϊνε κομψόν!... τί χαριτωμένον δώρον! οΰδέν ν,^ύνϊτο νά μοι προσφέρω οπερ νά μοι προςενήση μείζονα εύχαρίι;τΐ! σιν. * Λαβέ, μοί είπε προσφέρουσά μοι αυτό, θά δύναμαι νι γράφ^ς έδώ μέσα τα μυστικά σου, τά διανοήματα σου.» Αί γυναίκες λοιπόν μαντεύουσιν, ότι ημείς έχομεν μυστικά; ίΐ έξαδέλφη μου εΐνε όκτωκαιδεκαέτης, εϊνε χαρίεσσα. Τί ώ;λ: οφθαλμοί!...' Καί όμως μόλις τολμώ νά θεωρώ αυτούς κρύοι, διότι κατέχομαι όλος ύπό τρόμου, όταν εκείνη έπαναπαΰΐ) τά βλέμματά της έπ εμ.οϋ. α! έπεθύμουν πολύ νά έξεύρΐί, άν ή έςαδέλφη μου έχ7] μυστικά, καί τί γράφει έντός :<ίι σημειωματάριου της! Εγώ έγραψα έναύτώ πρό ολίγου τό όνομα τής έςαδέλφη; u% Α,δελαίς! όποιον θελκτικόν όνομα!... ΑδελαίςΙ Πόσον μι: άοέσκει νά το προφέρω, νά το ακούω! Μοί φαίνεται ότι ok αί γυναίκες αί όποΐαι ονομάζονται Αδελαΐδες πρέπει νά ήι; κομψαί καθώς ή έζαδέλφη μ.ου. Αν έτόλμων νά συνθέσω στίβους δι αυτήν!... ΙΙργ_ισαηίι νά γράφω πολλούς τοιούτους! α! διασκεδάζει τις ούτωτώ περισσότερον ή ουντάττων άρχαϊα επιγράμματα! Τό έρ/ό- μενον έτος θ άφήσω έπί τέλους τό γυμνάσιου, άν καί φαίνεται, ότι πολύ καλά ήδυνάμη,ν νά τά άφήσω καί ίψχ είμαι αρκετά σοφός, άλλ ό πατήρ ι/.ου δέν φρονεί ούτως. i> συγκατίνευαν νά με άφήσωσι νά σπουδάσω παρά τή έξαόελρι μ.ου!.. Είμαι βέβαιος οτι τότε θά έμάνθανον πάν ό,τι καίά' ήθελαν, όσάκις με παρακαλεϊ νά κάμω τι, είμαι πάνιο'ί τόσον ευχαριστημένος!... Αγαπώ έπ ίσης πολύ καί ή1 θείαν μου' εινε ακόμη πολύ νόστιμ,ος. Από τεσσάρων ίλ ατών την ακούω λέγουσαν ότι είναι τριακονταέ; έτώ» Ή ηλικίαν' δέν εϊνε μεγάλη ηλικία διά μίαν γυναίκα, θάιά όμως πολύ μεγάλη δι ενα άνδρα. Είκοσι χρόνοι εινε ώραία ηλικία! α! Πότε λοιπόν τόσων χρόνων! Τότε άμέσως θά γίνω άνήρ! Εις τόν κόσ»* θά προσέχουν ολοι εις έμέ, δέν θά μέ θεωρώσι πλέον ώί ** ^ίον, θά άποκτήσω μουστάκια... Τί ώραϊον' μουστάκι»! Καί όταν ή έςαδέλφη μου θά περιπατή στηριζομένη εις βραχίονα μου, δέν πρέπει νά τήν κυττάζη, ό κόσμος ir,hw

124 ΤΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 123 nxrigio*, είδεμ.ή έγρν,γορα μία σπαθιά... μία πιστό).ιά... ΑΪ η? δέν πρέπει νά λησμονήσω νά μάθω να τραβώ πιστολιάς. Χθες έπέρασα τήν έσπέραν εις τόν οίκον τής έξαδέλφης μου* ίιιαιξαν εκεί διάφορα παιγνίδια* έγώ δέν αγαπώ πολύ τά παιγνίδια ταΰτα, επειδή μοί φαίνεται δτι είμαι πολΰ αδέξιο; εις αύτά. Ημν,ν καθισμένος πλησίον τής έξαδέλφης μου' ή χείρ της ΐγγιζε τήν ίδικήν μου... A! πόσον είμαι εύτοχης! άλλα άτ,ό τό άλλο μέρο; έκάθητο είς κύριος δστις συνωμίλει μαζή -τ,ς. II Αδελαις έγέλα πολύ, δτε εκείνος τή έλάλει. Αεν έ'εύρω διά τί, άλλ* δμως δυσηρεστούμην άκούων αυτόν γελών γέλως του μέ καθίστα έπίφορον είς δάκρυα. Μέ ήρώτησαν τί έσκεπτόμην, επειδή ούδέ λόγον έλεγον... Απεκρίθην δτι ί'/ω πονοκέφαλον... Βεβαίως ή οψις μου θά μ έδείκνυε πολΰ άνόητον! Επαιζαν παιδιάν τινα, καθ ήν ή Λόελαί; έπρόκειτο νά καλέσ/, ένα τινά, ϊνα οί μετέχοντες τοΰ παιγνιδιού προσελθόντες τόν άσπασθώσιν... Ετρεμον* ήλπιζον δτι θά έξέλεγεν έμέ. Αλλ εκείνη έκάλεσε τόν κύριον αυτόν, μέ τόν όποιον έγέλα τόσον. Τότε ήσθάνθην έμαυτόν χαταπιεζόμενον ώσεΐ υπό πνιγμονής. Εκαθήμην εί'ς τινα γωνίαν, ούδ επαιζον πλέον* ήλθεν εκείνη πρόςμε καί με τό γαρίεν τη; μειδίαμα μέ ήρώτησεν, αν είγον ήδη γράψει τι έν τώ σημειωματαρίω μου. Τό παρουσίασα είς αυτήν, τρέμων ώς φύλλον καλάμου. Είδε τό όνομά της πλειστάκις γεγραμμένον και έμεϊδίασεν* άποδίδουσα δέ μοι τό σημειωματάριου, μοί έσφιγξε γλυκά τήν χεΐρα... όέν εί'ευρον πλέον ποΰ εϋοισκόμην...έκτοτε μόνον αυτό συλ- )σγίζομαι... δι δλης τής νυκτός ώνειρευόμην τήν εξαδέλ-?ην μου!.. Mol έσφιγξε τήν γεΐρα 1... Ας τό γράψω είς τό σημειωματάριου μου 1 Αγαπητόν σημειωματάριου!...οΰδέ-! θτε πλέον θά φύγ/,ς άπό πλησίον μου. ΚΑΛΛΙΑΣ. βι3β ΐ

125 124 ΚΑΖΑΜΙΑΣ EPftS E3 ΑΝΤΙΖΗΛΙΑΣ. XAPAKTBP ΕΙΣ ΠΡΑΞΙΝ ΚΑΙ ΣΚΗΝΗΝ MI IN. Πρόσωπα [ΧΑΡΙΤΙΝΙΙ, (ΦΩΚΙΩΝ. '// σκηη) > Άθήναις.. II σκηνή παριστά κ Όοντιν έν τή οικία τής Χαριτίντ,;. i(;:i ανάκλιντρο * και έ; καθίσματα, άρισιερζ μέγας καορέπττ,:. Ιίί;.ι μέσον στρογγνλη τράπεζα. II Χαριτινς ά*.r νίλ/'.'jj; ζωγραφίζει. Είσίρ/ετα. ό Φωκίων. ΦΩΚΙΩΝ (ό διάϊ.-ογος αστόν ζωηρός). Με συγγωρεΐτε, κυρία Χαριτίν/, αν?,λ9ον τόσον προ!. Αλλά οέν είναι ουνατόν να ύποιοέρω τήν μετέωρον αάί,ι κατάστασιν. Χθες το εσπέρα; κατά τον yopov τής cpi/.r; μ; Σοφίας, σάς παρεκάλεσα, σάς ίκέτευσα νά με άτταντήοτ:; όριστικώς καί σείς εις άπάντησιν εφορεύσατε τριΐ; στ:οξί λους με τον Χαρίλαον. Άν αγαπάτε τον Χαρίλαον είτέτίΐ άν./,ά μή με διατηρείτε τούλά/ιστόν εΐ; αμφίβολον Οεσιν. ΧΛΓίΤΙΝΙΙ. Πρόκειται περί ολοκλήρου μέλλοντος και έ'/ετε τόίτ σπουϊ'ην; ΦΩΚΊΩΝ. Άλ/. αναλίσκομαι. Δεν ήγαπήσατε φαίνεται ποτέ, ή " λά'/μστον οέν ήγαπήσατε όσον εγώ 2ιά νά έννοησσ'ΐ; φοβερόν τής άδηλου γραμ.μάς τής ό'ιαγωριζούσης τήν ϊκ*' πισίαν καί τήν συμφοράν από τής ευτυχίας. ΧΛΡΙΤΙΝίΙ. ΊΙ γραμμή αΰτη καλείται ελπίς;

126 ΦΩΚΙΩΝ. Ελπίς; καλείται οβίμων, βάσανος, κόλασις. Προτιμώ τήν απελπισίαν τής έλπίοος. Ή ελπίς ομοιάζει τά μακράν οαινόμενα νέτη τα όποια βλέπων ό γεωργός αγνοεί αν ήναι νέφη βρ^'/ής ή κονιορτοϋ. Λοιπόν έαν ήρνούμην; ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ.. 12$ ΧΑΡΙΤΙΝΗ. ΦΩΚΙΩΝ ("πάντοτε ζωηρίϊς). Ήθελον ανοίξει τάς φλέβας μου καί άποθάνει εντός λουτρού ώς ό Σενέκκας. ΧΑΡΙΤΙΝΠ. "Οστις όμως βεβαίως οέν άπεθανεν από έρωτα-. Λοιπόν ΐε αγαπάς πολί», ταλαίπωρε; ΦΩΚΙΩΝ. Ό ερως οέν έκοράζεται5 άποδεικνύεται. Πόσον σάς άγαπΰ? ίΐ σάς τό αποδείξω δταν συν θε<*>... ΧΑΡΙΤΙΜΙ. Μή σπεύδετε' okv άπεφάσισα εΐσέτι. ΦΩΚΙΩΝ (τείνων tiv βραχίονα χίιτοΰ). Τό λουτρόν είναι έτοιμον. ΧΑΡίΤΙΚΗ (κατ ΐϊίιν). Έχει λίαν θεατρικόν τό ύφος καί διστάζω περί τής ειλικρίνειας τοΰ εοωτος αυτοϋ. (πρας τόν Φωκίων») Λόγοι καινοί r οόδε.ς ηυτοκτονήθη ές έρωτος. ΦΩΚΙΩΝ. Άρνεϊσθε τό ιρώς τοΰ ήλιου άλλα μίαν έχει τις πεποίίησίν καί εις μίαν έλπιζε: ευτυχίαν' δταν άπολέσει αυτήν 'ΐτέλεσται' ό βίος είναι μακρα αγωνία καθ ήν ό άνθρωπος ifvei τήν άπολεσθεΐσαν ελπίδα. ΧΛΡΙΤΙΝΗ.. Αντιφάσκετε εις δσα πρό μικρού έλέγετβ.

127 126 K.AZAMIAZ ΦΩΚΙΩΝ. Πιθανόν οέν Εχω λίαν έτοιμον τό πνεύμα σήμερον, ϋ. ^εσθε; θα σχειοθώ. ΧΑΡΙΤΙΝΠ. φωκιων. Ή καροία οέν σκέπτεται καί όμως παροτρύνει πίν:η άσοαλέστερον του νοός. Αλλά γνωρίζω οιατί οιστάζεει, Αγαπάτε τον Χαρίλαον. ιοεα! ΧΑΡΙΤΙΝΗ (γίλώϊα). ΦΩΚΙΩΝ. Τουλάχιστον εκείνος σάς λατρεύει οχι βεβαίως όσον! μ άλλα εκφράζεται ίσως καλλίτερον καί τούτο άρχει οιί ά γυναίκας. Άν θυσιαστής άσσε» αύτών, αν σάς λατρεύτ,; «ι πών μέ λατρείαν ήν Οι έζ/,λευον κ*αΐ οί θεοί αυτοί, hi να μηθή ή λατρεία σου ολιγώτερον τής θορυβώδους λατρεία; ;:, ολυάοου. ΧΑΡΙΤΙΝΠ. Έχετε εις q/,α άδικον. Πρώτον ό Χαρίλαος οέν μ. αγαπά. ΦΩΚΙΩΝ. Ώς εγώ βεβαίως όχι- άλλα σάς άγαπά. Δεν μ αγαπά ποσώς. ΧΑΡΙΤΙΝΠ. ΦΩΚΙΩΝ. Γνωρίζετε κάλλιστα ότι σάς αγαπά. ΧΛΡΙΤΙΝΠ. 'Έστω άλλ εγώ οέν τον αγαπώ. ΦΩΚΙΩΝ. Άλλα τότε οιατί δίδετε ελπίδας ε νά παραφρονήσω; ΧΑΡΙΤΙΝΙΙ. Άλλ ούοεμίαν ελπίδα δίδω είς εις αυτόν; διατ: ί»* τδν Χαοίλαον. I *

128 .ήν έίαοέλοην μου 'Ελένην καί εγώ κχτώρθωσα ν άρραβω- νισθώσιν. ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 127 ΦΩΚΊΩΝ. Αληθώς; Άλλα μέ φαίνεται άπίθανον. ΧΑΡ1ΤΙΜΙ. Προσμείνατε τήν άπόδειξιν. ΦΩΚΙΩΝ (μόνος). Τελευταΐον αφού μ έβασάνισε τόσον είναι δίκαιον να τήν βισανίσω καί εγώ- δεν ήξεύρω πώς αισθάνομαι ψυχραινόμενου τον έρωτά μου. Ας περιμείνωμεν εν τούτοι; τήν άπόδείξίν. (εϊιέρχετχ. ήχχριτίνη). ΧΑΡΙΤΙΝΗ. Ιδού vi πρόσκλησις δια του; αρραβώνας, είσθε και σείς προσκεκλημένος καί εκεί θά σας απαντήσω. ΦΩΚΙΩΝ (ψυχρότερος). Μέ συγχωρεττε δεν θα δυνηθώ να έλθω. ΧΑΓΙΤΙΝΗ (χχτ ι όίχν). Παράδοςο; μεταβολή, άλλα δεν πιστεύω ν άμφιβάλλη π/.έον δτι δεν αγαπώ τον Χαρίλαον, (πρός τίν Φωκίων») Δεν δύνασθε να έλθητε; άλλα άψοϋ έχει θά σάς απαντήσω καί περί τοΰ γάμου ήμών ; ΦΩΚΙΩΝ. Άφοΰ περιέμεΐνα επί τοσοϋτον χρόνον θ άναμείνω είσέτι. XAPITINH (μετα μιχρ&ν σχέψιν). ΤΔ! θ άναμείνετε; καί ή τόση ανυπομονησία σας; Βλ ΦΩΚΙΩΝ. ετε δτι έτράπη εις υπομονήν. ΧΑΡΙΠΝΠ (χβτ ιδίαν). Μήπως;... ΤΑ! θά ήτο άστείον μήπως μέ ήγάπα ενόσω ενόμιζεν δΐι με αμφισβητεί σ.πό τον Χαρίλαον; Τούτο δηλοΐ oil ουοεποτε μ ήγάπα ά! θά τό βεβαιωθώ, (κρίς τόν Φωχίωνχ)

129 Ί28 Και Λοιτϊδν τότε με συγχωρεγτε αν ft; τήν -πρόσκλησιν ο), τήν μεταβάλλω τό όνομα τής μνηστ/ς- ή χειρόγραοο; αλτ, πρόσκλησις 9α άποφασίστ, περί τής τύχης τοΰ Χαριλάου. ΨΩΚΙίΙΧ (ψνχρίί πάντοτε). Ελπίζω οτι δέν έχετε σκοπόν να μ'ε νυμτεύσητε μ; ς), έεαδέλτην σας. xipimti. Ίσως- έχω σκοπόν νά νυμβεύσω τήν Χαριτίνην μετά τιί Χαριλάοίΐ. ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΦΩΚΙΩΝ* (Ιγ (50;ιενθν- Άλλα προ μικροΰ έλέγατε ότι... ΧΑΡΙΤ1ΜΙ. Σάς ελεγον ότι δεν αγαπώ τόν Χαρίλαον καί ν.νρ βλήίειαν εν πληρέστατη ειλικρίνεια οέν αισθάνομαι εΐσέτι έρωτα* δέον ν άτε9η κανείς διά ν άγαπήση καί ενώ οέϊ αφέτην διότι διά μυρίους λόγους δεν πιστεύω εις τά α.ϊίί» μ,ατα των άνδρών. Ένόμιζα δτι σείς τουλάχιστον με ήγι- πάτε είλικρινώ;* αλλ εΐχον αμφιβολίαν τινά μοί έοί'λ] δτι 9ερμόμετρον τοΰ έρωτός σας ητο ή ποός τόν Χαρίλαον αντιζηλία σας. ΕίσΟε περιπαοέστατος και έκοραστικώτιτο; οσάκις ό Χαρίλαος είναι περιπαθής προς εμέ' αίλ άδιασορείίί σχεδόν εντελώς άμα ό Χαρίλαος άπομακρυνοή. Ίΐ9έλησϊ νί βεβαιωθώ περί τούτου, τόσω μάλλον όσω ό δυστυχής Χαμλαος μέ άγαπγ ειλικρινώς. Διά νά διατηρήσω τόν έρωτα σας πρέπει πάντοτε νά σόι; αντιτάσσω αντίπαλον" αλλά ή Οέσις αύτη ούτε έντιμος, ούτε ευχερής είναι. Μετεχε'.ρίΑ1 τό τέχνασμα τής προσκλήσεως καί ομολογήσατε δτι ήττή9ητε ΦΩΚΙΩΝ (πσρωργιτμίνος). 'Ομολογώ δτι αΐ γυναίκες είναι θηρία. ΣΑΡΙΤΙΝΠ. Ώι9ανόν άλλ οί άνδρις δεν είναι άγγελοι. Καί προ των ή γυνή εχει ανάγκην ειλικρινούς xsl άλ'/^οΐζ (flutoi

130 Και εγώ; ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ΦΩΚΙΩΝ (χλίνων τό γόνυ}. ΧΑΡ1ΤΙΝΗ. 129 Σείς, αγαπάτε την νίκην* αγαπάτε ν άμιρισβητήτε το βραβείο-/ άλλ αμα τό κερδίσητε... ΦΩΚΙΩΝ (έγειρόμενος). Εάν είναι άς-είσμός, ριέ κονεύει ό σκληρός ούτος αθεϊσμός. ΧΑΡΙΤΙΝΗ. Σπουδάζουσα ομιλώ. Μή ταράττεσθε. Είμαι βεβαιότατη ότι θά λυπηθήτε όχι διότι δεν σά; νυμφεύομαι, άλλα διότι νυμφεύομαι τόν Χαρίλαον. Δ Πλπαρρβιόπογλος. ADOMNHMONEYMATA ΟΡΥΚΤΩΝ. ΙΣΤΟΡΙΚΑ. ΑΝΕΚΑΟΤΑ. ΠΑΡΛΛΟΣΕΠΣ. DIEPATEI περίεργος παράδοσις παρά τοΐς. λιθοτόμοι; των περιχώρων των Παρισίων. Κατά τούς καιρούς των βασιλέων Φαραώ άπωλέσθη έν τοΐς λατομείοες τής Αίγυπτου νόμισμα χαλκοΰν αξίας 5 λεπτών. Τό νόμισμα τοΰτο κατά τό διάστημα των αιώνων έταξείδευσε, καί άπό τής Αίγυπτου μετέβη εις Παρισίους. Δοςάζουσι λοιπόν δτι δστις ευρτ) τό νόμισμα τούτο θέλει ευτυχήσει κοβ μεγάλην θ απόκτηση, περιουσίαν. Πώς όμως τούτο, δέν λέγουσιν, Κϊί ( Εις τάς βραχώδεις άκρας τής Σιέρρας Άλμαγρέρας τήί> Δανίας βλαστάνιι τό σπαρτόν, ιρυτόν εκ τνν σιτηροειδών» 9-

131 130 ΚΑΖΑΜΙΑΣ διά τοΰ όποιοι» οί εντόπιοι κατασκευάζουσι χοιρινούς, χε),ί^ καί άλλα τοιαϋτα είδη. Τώ 1838 άγωγεύ; τις ήμ,ιόνωνιι χωρικός τις, επιφορτισμένοι την συναγωγήν τοΰ σπάρτου,ί:ΐ σχιζον τάς πετρώδεις τοΰ όρους πλευράς. Ό έτερος αϋτί παρετήρησεν εκεί που πετρώματα, άτινα προσείλχυ ά προσοχήν του. Σύντροφε, τψ λέγει, ο'εν σκάπτομε» ίε κάτω; Τοΰτο κσ.'ι έγένετο, καί εις βάθος ενός τετί;:ι τοΰ μέτρου άνεΰρον άφθονα ορυκτά γαληνίτου (ενθείου ί-,ρ ρούχου μολύβδου). Τό μεταλλεΐον τοΰτο είναι τέ Siifris καί πλούσιον μεταλλείο» Jaroso, δπερ συνετέλεσεν ιί; * σχηματισμόν της μεγάλης μεταλλευτικής εταιρίας Virse del Carmen. Οί Σΐναι εχουσι περίεργον δια τόν χρυσόν άντιπάίιιιι καί ώς έκ τούτου όλίγην εις αυτόν πίστιν. Φρονοΰσιν, ί:ιι κίτρινον χρώμα τοΰ χρυσού δεν είναι τόσω παρθενιχόν (ϊ τό λευκόν τοΰ αργύρου. Διά ταΰτα εις τάς μετά των Ε» παίων συναλλαγάς το»ν ουδέποτε δέχονται προς s/.rptur νομίσματα χρυσά, αλλά πάντοτε άιγυρσ. $5* Ή Νιόβη ήτο ευτυχής μήτηρ οΰτω τουλάχιστον εκί* Δεκατέσσαρα είχε τέκνα, έπτά άρρενα καί επτά ί/μ "Έτόλμησε νά τό καυχηθή, καί εύτυχεστέραν έαυτήν r Δητοΰς ν άνακηρύςη. Ό Απόλλων καί ή Άρτεμις, : Λητούς τά δίδυμα τέκνα, ήκουσαν τοΰτο, καί (υλέποντιτ μητρος την λύπην σπεύοουσι προς εκδίκησιν. Καί μετ 0/ γον τής Νιόβης τά τέκνα ήσαν νεκρά. Ή Νιόβη «μ:ι πτωμάτων τών τέκνων της έμεινε» αναίσθητος' ο *ίρ * κινεί πλέον την κόμην της, ή χροιά αυτής ώχρίαπν οφθαλμοί της έμειναν ακίνητοι, τά χαρακτηριστικά της να? *11 γλωσσά της έπάγωσεν υπό τόν σκληρυνθέντα ούρανΐσχ: τό αίμα έσταμάτησεν εις τάς ολέβας αυτής, ό τράχχ,λοί 1' κάμπτεται πλέον, οί βραχίονές της μένουσιν ακίνητοι, ποοας δεν ούναται πλέον νά βαδίση, καί όμως κλαίει έ*? Τρομερός ανεμοστρόβιλος την,περικνκ)όνει, και. εκ

132 131 ιΰτήν εις την πατρίδα τη; μεταφέρει, έχει δ tit! κορυφής δρονς τήν εναποθέτει. Καί εκτοτε είναι πάντοτε υγρά, καί δάκρυα καλύπτουσιν ακόμη το μάρμαρον τοϋ όποιου έλαβε τήν μορφήν. TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. S&8 Ό Κοχ-ι-νούρ,εις έκ των μεγαλύτερων γνωστών άδαμάν- των, έχει περίεργον ιστορίαν. Κατά τον μέγαν πόλεμον, όν περιγράφει ή Μαχαβαράτα, άνευρεθη εν ταϊς μεσημβρίναϊς χύραις. Περιελθών διαδοχικώ; εις τάς χεΐρας πολλών μωαμεθανών καταχτητών, επί τέλους οέ τώ περιήλθεν εις τάς χεΐοας τοϋ Άλαδίνου, Σουλτάνου τοΰ Δελί. Έκτοτε άνή- χεν εις τους Σουλτάνους τοΰ Δελί, εως ου τέλος τψ 1739 ό Ναδίρ-Σάχ, κυριεύσας τό Δελί, έλαβε καί τον άόάμαντα τούτον, ο-ις ώνομάσθη riper tor γ&)γ0ο, Τουρκιστί Koy-ι-νούρ. Μετά τόν θάνατον τοΰ Ναδίρ-Σάχ υ.ετέβη εις ψείρας τοϋ Άχμετ-Σάχ, αρχηγού τής τοΰ Καβουλ δυναστείας, καί εις τους διαδόχους του. Τώ ό Σάχ-Σούζας ήχμαλωτίσθη καί ήναγκάσθη να παραδώση τόν άδάμαντα εις τόν καταχτητήν 'Ρουτζεν-Σίνγ. Έκτοτε ό άδάμας εμεινεν εις τούς διαδόχου; τούτου εν τψ θησαυροφυλακίου τής Λαχώρης. "θτε δε ή Αγγλία καθυπόταξε τήν Λαχουρην, πάσαι αί κτήσεις τοΰ βασιλείου τούτου περιήλθον εις τήν εταιρίαν των Ανατολικών Ινδιών, επομένους καί 6 άδάμας ουτο;, δστις άπεστάλη δώρον παρά τής εταιρίας εις τήν βασίλισσαν Βικτουρίαν, εις την οποίαν καί ανήκει σήμερον. $SS Έν τή Ταρταρική ιστορία ώς εξής εξιστορείται ή ανακα-,λυψις τοϋ άλατος. Ό ήγεμών τών Ταρτάρων Ταυτακί-χάνης εορίσκετό ποτέ εί; τό κυνήνιον. Ή άγρα του ην πα'.υσία, Χεχμηκοις δέ διέταξε τούς ΰπηρέτας να έτοιμάσωσι τινά τών φονευθέντοιν πτηνών, καί εις πρόχειρον έστίασιν τούς μετ ίυτοΰ αΰλικοϋς προσεκάλεσεν. Ένω έτρωγαν κάτωθεν πυκνόφυλλου δένδρου, τεμάχιον κρέατος έκφυγον τοΰ στόματος του Χ«νη έπεσε κατά γης. Τό έδαοος ήν καθαρόν και καταλ.ευκον, *Κί ο Χάν.',ς δεν έφρόντισε νά καθαρίστε τό πεσόν κρέας.

133 132 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Παραδόςω; πω; όμως παρετήρησε φαγών ότι το κρέας ην νοστιμώτερον των άλλων. Λόγιος ών καί σοφός ό Χί ^ ούτος έςήτσσεν εύθΰς τα αίτια χαΐ λαβών- ικανήν τιοσότ/,τι τής γής is ής επεσε τό κρέας, ανεκάλυψεν ουτω τό α/,ις μεγίστην παρασχών τοΐς πάσιν έκδούλευσιν. SU Ό Ουμβολδος διηγείται ότι, κατά παράδοσιν επικιετ». σαν παρά τάς άκτάς τής Νέας Βαρκελλόνης, τού Κζραχϊ;, τής Κουμάνα καί άλλων τής Αμερικής χωρών, κατοικεί ή οχθας του ποταμού Όρενόκ φυλή ανθρώπων Ότομακων καλόν- μένων καί οιατρεφομένων μέ χώμα. Οί Ότσμάκοι ουτοι *ι τοικοΰσι χωρίον τερπνότατον εις 7 8 3" Βορ. πλάτους καί ί 38' 38" Ά. μήκους κείαενον. Τό ok yώμα τό όποιον τρύγον- σιν είναι άργιλλος λιπαρά καί παyeΐα καταλληλότατη τψ, κεραμοπλαστικήν καί έχονσα χρώμα κιτρινόφαιον ενεχι ιό όςειοίου τοϋ σιδήρου, τό όποιον περιέχει. Οί Ότομάκαι άνι- ζητοϋσιν αυτήν εις τάς όχθας τοϋ Ορενόκ καί τοϋ Μέτα /.ιί τήν έκλέγουσι μετά πολλής έπιμελείας, διότι δεν είναι κέντα τά είδη τής άργίλλου έπίσης νόστιμα. Τήν γήν ταώττι πλάσσουσιν εις σφαίρας διαμέτρου τεσσάρων εως ες ίι κτΰλων καί ύήνουσιν αΰτάς εις πΰρ ούγί πολύ ισχυρόν, μι- χρίσου ή επιφάνεια αυτών άποχατασταθή ερυθρά. Πριν ij φάγωσι τάς σφαίρας ταύτας, ΰγραίνουσιν αυτάς έκ νέου. Ενικά τής ΐδιότητο; ταύτης τον νά τρώγωσι τήν γήν, οί λιυχ* κάτοικοι τοϋ ποταμού Ορενόκ λέγουσι παρ*ιμιω0ώ; om πράγμα τι ήναι αηδές. «Τούτο είναι τόσιρ αηδές ώστε «υχ*- ρίστως θά τό ετρωγον οί Οτομάκοι». S& Έκ των αρχαίων εθνών πρώτοι οί Φοίνικες άστεδόθησε» εις τό έμπόριον τών μετάλλων. Έςήγον δ αυτά εκ ή'1 Ελλάδος κυρίως, έκ τής Ισπανία; καί τής ΠορτογσλΪΛ' μετεβαινον δέ πρός άναζήτησιν αυτών καί μέχρι ΚάοΜϊ μετέφερον αύτά εις τήν Τύρον, όπόθεν τά διέσπειρον κ«άπασι τοΐς ίθνεσιν. Ό "Ομηρος επαινεί τήν βιομηχ«ΐ'

134 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 133 «ίτην των Φοινίκων καί θέτει τά Ήλύσια πεδία εις τδ ίχοον της Ισπανίας ενεκα τοΰ πλούτον των επαρχιών τούτων, ά; έπεσκέφθησαν οί Φοίνικες. Οί αρχαίοι έδόςαζον περί τοΰ φυσικού κρυστάλλου οτι ιτναι δοωρ πεπηγμένον, καί τούτου ενεκα μόλις θερμό; επέλθη χαύσυιν διαρρήγνυται. Τα έκ τοΰ ορυκτού τούτου αγγεία έτιμώντο λίαν, δταν μάλιστα ήσαν μεγάλα. Τοιαϋτά τίνα ήταν οί δύο αμφορείς, οΰς ό Νέρων εθραυσεν έν τή μανία του, δτε ελαβε τήν άγγελίαν τής στάσειος οι ής άπωλέσθη. 'Ο Ετερος τούτων κατά τάς μαρτυρίας των συγχρόνων ήξιζε 15,000 φράγκων.,άναφέρεται δέ καί περί τής αύτοκρατεί- ρας Λ',βίας, οτι άοιέρωσεν εις τό Καπιτωλίου τεμαχίου κρυστάλλου άςίας 1500 φράγκων. Ό Πλίνιος διηγείται δτι τον πρώτον σαρδύνυχα εγγλυπτον καί έν οακτυλίω δεδεμένον έφόρεσε.σκηπίων ό Αφρικανός, καί εκτοτ-ε έτιμηθη πο/.ΰ παρά τοΐς 'Ρωμαίοις ό λίθος ούτος, όν καί μετέφερον μεταβαίνοντες εί; Αραβίαν καί Ινδίας. * *0 Φαέθων ήθέλησε νά οδηγήση τό άρμα τοΰ Ήλιου καί άπειρο; ων κατέστρεψε καί εαυτόν καί τόν κόσμον. Τό σώμα του, κατακεραυνωθεν υπό τοΰ Διός, κατέθεσαν αί Έσπε- ρίοε; νύμιοαι εντός τάφου. Ή μήτηο του Κλυυένη καί αί άοελφα ί του Ήλιάδες μ.άτην προσκαλοΰσι.ν αυτόν διά δακρύων χαί στεναγμών. Δέν εργεται. Τέσσσρας άδιακόπους ήμέρας χλαίουτι καί όλοέν κλαίουσιν, δτε Φαέθουσα ή πρεσβυτέρα των αοελφών θέλουσα νά κόψη προς τόν τάφον, μάτην προσπαθεί. Οι πόδες αυτής δεν κάμπτονται. Σπεύδει προς αυτήν ή λευκή Λαμπετίσι, άλλα καί αυτήν δύναμις άγνωστος *ρατεΐ ε ί τής γής. Ή τρίτη, βλέπουσα τών αδελφών της τήν συμφοράν, θέλει νά άποσπάση τρίχας άπό τής κόμης it... φύλλα σκορπίζονται χαμαί. Καί ήδη τραχύς

135 ! 34 ΚΑΖΑΜΙΑΣ φλοιοί σχέπει τα στήθη των, αιχμαλωτίζει τού; βραχεί; των, τάς χεϊράς των. Μόνον τό στόμα των ελεύθερον βνι ιουινεϊ τής μητρές τό όνομα. Τί ήδύνατο αυτή να τιράξ^; έμμανής σπεύδει τήδε κακεϊσε, καί επί τέλους προσπαθίνί σύρη έκ τοΰ δένδρου των θυγατέρων τό σώμα καί να θρανγ,υ) του; τρυφερούς' κλάδους. «Μήτερ, ανακράζει ή Φαέθον σα, στήθι- μή θραύης τό δένδρου, διότι τό σώμά μας θραύεις, Χαΐρε.» Καί ό φλοιός επνιξε τήν τελευταίαν λέςιν της, Αι Ήλιάδες μετεμορφώθησαν εις ιτέας. Κλαίουσίν δμως ακόμη, Τά δάκρυα των τρέχοντα κατά μήκος τοΰ κορμού σν./,ϊ-> νει ό ήλιος καί πίπτουσιν εν είδει ήλέκτρου χαμαί. Ό η- ταμός υποδέχεται τό ήλεκτρου εις τα διαυγή ΰδατά του, π! κομίζει αυτό εις τάς γυναίκας τοΰ Λατίου, δπως δι αυτού κοσμηθώσιν. Εν τω δήμω Πάλης τής Κεφαλληνίας, παρά το χωρίο/ Χαβριάτα, μίαν ώραν περίπου καί ήμίσειαν μακράν τού Ar- ξουρίου, κατά την περιοχήν Ό;ύ υπάρχει όγκος λίθινο; ώσε ι βράχος μικρός. "Ενεκα δ αιτίας αγνώστου μέχρι τούά, ήτις καλόν ήτο αν έξηρευνατο, ό βράχος ουτος έχει τα κτικήν έκ δεξιών πρός τά αριστερά κίνησιν, τήν εκπλη;ι» τών θεωαένων άποσπώσαν. SC4 Ή πόλις Χαλκίς οφείλει τό όνομά της είς τά περί αυτή» πολ,υπληθή χαλκωρυχεία, άτινα κατά τήν αρχαιότητα ι;υ ρύσσοντο καί ήσαν ή πηγή εκτεταμένης βιομηχανίας. Κ» αυτές ό μέγας Αλέξανδρος, συνειδώς τήν σπουδαιότητα «τών, άπέστειλεν αΰτόσε πρός επιστασίαν τόν Κράτητα. Μ. Π. ΛΑΜΠΡΟΙ.

136 ΛΙΚΩΝΙΑ ΦΥΛΛΑ. Κάλλιο για ττ,ν πατρίδα κανένας να yαθή ή νά κρεμαση 'ίούντι για ξένον ς τό σπαθί. 'Ρήγας Φερραΐος. Διαβατικά τ' άν(ΐοώπιγα 'σαν ποταμιού νερό. 'Ιωάννης ΒηΛαράς. 0»α βεόγουν, όλα Φεόγουν και κανεν οεν έπιατρέφει. Ά.Ιέ αν&ρος Σοΰζσος. Ερως χα. Χάρος πάντοτε οουλεόουν έίω χάτου! Διονύσιος Σο.Ιωμός. Τό ανΐος μαραίνεται, τό τύλλον ξηραίνεται, ό κόσμος περνά, και μόνος ό θάνατος έπλάσθη αθάνατος" αύτός οεν γερνά. Παναγιώτης Σοντσος. Τό ψίις οροσίζει την κσροιά σαν τό νερό τα χείλη..κ/. ΒαΑαωρίτης.

137 136 ΚΑΖΑΜΙΑ? Μακροζωίι; δουλική; καί τύχη; ανδραπόδων δεν προτιμάται νεκρικόν τοΰ ΜαραΟώνο; ρίδον j καί τάφο; ει; τού; πρόποδα; σωροΰ έπινικείου δεν είναι προτιμότερο; τοΰ αβίωτου βίου; ΜΛ. Ρ. Ραγχαίής,... Τί; παρέμεινεν έν τή ζοιή εΰδαίμυιν και ρόδον ποιον έζησε μια; πρωία; πέραν; ΩΙ είναι, είναι βάακανο; τοΰ βίου μα; ο δαίμων* ο,τι αν θάλλη τδ πρωί δεν οθάνει τήν εσπέραν. ΛημοσΡΐΐης Βα.ίαύίτψ.... Τού; δυστυχεί; ή λύπη δεν σκοτόνει. Γ. X. ΖαΛοχώστας, Πέρνα ταχόπου; ό καιρό;, αί θλίψει; διαβαίνουν /! ή μνήμη κ ή άπόδοοι; παρά τώ Πλάστε, μένουν. Γεώργιος Παράσχος. Ολα θά γίνουν θάλασσα, τό παν θά γ νη κΰμα... Ό χρόνο; φεύγει, ή μακρά σκοτία πλησιάζει, όλα Οά γίνουν θάλασσα, όλα Οά γίνουν μνήμα, και μόνον εί; την άβυσσον, εΐ; ταραχήν τυοώνο;, θα Ιπιπλετ, ό θεό; εϊ; τήν σκοτίαν μόνο;,.. 'Λχι.Ι.ΙιΙ'Γ Παράσχος. Δεν είναι αδάμα; δ,τι στίλ.βει κ έοαμοοΐ τό ουμα, οοτ εϋώδε; είναι ρόδον ο,τι ρόδου ε/ει χρώμα. ΊΙ.Ιίας ΤανταΜΰψς. Μ ΰβρει;... δεν μάχοντ οι ανδρείοι, άλλ ούτε μ.'ε καυχήσει;, άλλα μέ στήθη. Ίωάχχης Ζαμχί-Ιιος. Άφ όσα; μάστιγα;, δι ών ό Ζεύ; παρωργισμενο; κολάζει πρ ; σωφρονισμόν τό των ανθρώπων γίνο;, ή τών τυράννων τών σκληρών βεβαίω; εΐ/ ή χείρων. Ίάκ. Ρ. ΡαγχαΡφ.

138 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 137 "Οταν τιμά ο ήγεμων tic έναρέτους πράξεις, ό κόσμος ολος τον τιμά καί πδσ άνθρώπων τάςις. Μανουη.Ι Βερνάρδος Ό πατριώτης συγγενείς παντάπασι δεν έχει, ν' εις τής πατρίοος την φωνήν όφείλει να προσεχή. Θεόδωρος Ά Αχαιός. "Ερως, μ" ανραν ζωογόνον τήν ύφ ήλιον φαιδρύνεις σΰ γλυκόν μάς δίδεις πόνον καί τον πόνον σΰ πραΰνεις! Τό εύθραυστον πλο.άριον τοΰ ταλαίπωρου βίου Αηρι. Σ. Βυζάντιος. ε/τός γειρώνος πνίγεται καί ναυαγεί άγριου' συντρίβεται, σκορπίζει, καί έκγονον τοΰ μηοενός είς το μηδέν γυρίζει. Νικύ.Ιαος Σα.Ιτε.Ιης. Πλήν ή κακούργος ψυχή βυθισμένη εις σκέψεις ή λύπην εις τοΰ παντός τήν χαράν αυτή μόνη λογίζεται ξένη* μόνη αυτή μελετά στεναγμούς, ονειρεύεται γόους, όταν καί γή κ ουρανός ώς θερμοί έρασταί μειοιώσι. Θ. Γ. Όρφανίδης...."Αν θλίβεται ό ποιητής ή χαίρει, μή τής λύπης του νά μάοης ζήτει ή χαράς "ό αίτιον. - A. Ν. Βερναρδάχης....Δυστυχή θνητέ, ποτέ υπό τάς αναμνήσεις σου μή κάοησαι! "Αν μειδεώσι, μή I.... Οα σέ σπαράξωσιν. Άν ήναι -πάλιν κατηφεϊς τί τ οιελος ;.... "Αγγ. Β.Ιάχος.

139 138 ΚΑΖΑΜΙΑΣ 'Eav όμιλή ή λύπη, σιωπά ή ευτυχία. Δ. Παχαρρηγόπov.hr,. ΕΤ * ή ψυχή ωκεανό; και ε ς αυτής τα βάθι,, ώ! πόσα πόα ανώνυμα περιοινουνται πάθη. Σ. Ν. ΒασιΛειάόηζ. Πόσον έχει μεγαλεγον πόνος, όν αισθάνεται τι; τα πτερά αυτού τανύων καί. τό τέλειο/ ζη ώ, κεραυνούς ο ώς υψιπετής εις τα vlor συναντών. Τό άλγος ο πόνων οέν τρίσσει" ευρίσκει μάλιστα έκεϊ αιοοϊ.μα φθεΐρον, πλί,ν γλυκό Ίω. Καμποΰρογ.Ιοΐς. τά πρός τόν άοικούντα μίαη. 'Δριστομ Προδε.ΙίμΚ...ΚοΙ ευθυμεί εότ'θως ό όπό βίας μειδιών ένώ πονεϊ τό στήθος. Σπυρίδων Π. Δάια(Μ' Τίς ες ήυών δεν εκλαυσεν εις μνήματα Οανόντων, καί τίς οέν άνεπόλησε τόν θάνατον ία κρύων; Καί ίνως &ν τά; συμιοορας έγνώριζε των ζώντοεν, οΰοέ μ εν δάκρυ ήρεμον 0 άντήλλασσε τόν βίον I Δημ. Δ.Ιεζανδρίΰψ Δις δέν πάσχει ή καρόία. Εις τό πρώτον μόον πάθος τήν έςάπτει φλός γλυκεία. Έπειτα... κενότης, βάθος. Τ. Δ. ΔμπεΜζ.

140 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ E'.ps ό ερως" νοσηρά πνοή τοΰ iyxioa/ou. εεαραοροσόνη τής ψυχή;, χολέρα τήί καρδίας, τέκνον ωχρόν, κατεσκληκός ράθυμου αεργίας προκάλυμμα ευπρόσωπον αισθητηρίου σάλου, έπίνοεα σατανική, σκοπός έγκληματίας. /. ΜανρομιχάΛης. Τ-ϊν τεολιμμένοιν καρδιών ό στόνο; άσμα μόνον! κ/. Κορομη.Ιας. Επειδή ένόσω λάμπων, ώς ό δίσκος τοΰ ήλιου Ιςο'/ο; ανήρ πληρόνει τόν ορίζοντα τοΰ 3ίον, τό' προολέπει με άλγοΰντας ότοαλμοΰς ό ερτιυιν ιρθ-.νος, ά/.λ' όπόταν εί; τά νειοη καταοόση τοΰ αίώνος και ή γή έν μέσω τοάτ,υ καί ημών έττ-.ττρο-τίΐτ,ση, πρόθυμο: τα; αρετά; του χαθεί; τότε Οά ΰμνήση. ΑΜζανόρος Σοΰτσος. θέ ν άπολαύσ εί; ουρανόν μειδίαμα τοΰ Πλάατου ο εί; τόν κόσμον παρελοών χωρί; ν άφόση ίχνος; "Αν καί δεσμώτις ή ψυ /ή, προ ιερών είκόνωί.κϊλ Ρ. Ραγχαβής. ίσως τήν σάρκα λησμονεί καί πετεται ιερός ΰψη όοεν εδώ ήοελησεν ό Πλάστης νσ. τήν ρίψη ιρόόων κ έλ.πίδος παίγνιον, δοόλην χαρά; καί πόνων. Ίσως εί; έρημον ναόν, εις τής νυκτός τα βάθη τεεραν πλαναται τής ζωής ό νοΰς εν κατανόςει X* ενώ ή ισΰσις σιωπά καί ηρεμούν τα τεάθη ζητεί τήν βοοεράν άχλΰν τοΰ μνήματος ν άνοίςη. Γ. X. Ζα.Ιοχωστας. Λυκαυγές ετ ν ή νεότης καί ό ερως τήν χρ εισόνει" άλλ έςαί-ρνη; ςημεράνει καί ό άνθρωπος δεν ζή. 7\ Παράσχος.

141 140 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Ό ψάλτης θρόνους όύναται Καισάρων να κτυπήση, πλήν ευλαβείται τούς νεκρούς, πλήν συμπον.ί τό μνήμα, Φεΰ I είναι τόσον Ιερόν τό άφωνον μνημίΐον, και ετι ίερώτερον τό πίπτον μεγαλεϊον] Λχ. Παράσχος. AV! θνητέ, γνωρίζεις πο?α την καροίαν περιβάλλει Ουελλώοης έρημ'α, όταν ιρύγη ή yapa όταν όνειρα oa.ipa πέσουν κατά γης αιθάλη; κ/. Παπαρρηγό.-tov.h, Τ ibpatov ώρισται ν άποοάνη. Σ. Π. Βασι.1ειΰ$γ Τπερτερος καί τοΰ θανάτου ύπέρ των πόθων οστις Ορνΰστ, πόνων τά γτ'ϊνα όεσμά του. Ω 1 ερρε, μαντική ισχύς /ω. KapiJtovpo-f.lm. αύζίλυπον καί [ίραου-οόνον προτέρημα θνητής ψυχής εις τους θεούς αρμόζεις μόνον, 'Λριστομ. npoci-up'a Γοιοΰτοι ετν οϊ άνθρωποι I Ιοΐς κόσμον τής οοάνης θωπεύουν καί λατρεόουσιν οσω τό νέκταρ πίνεις χιρας καί ολβιότητος πλήν ουστυ/ής άν μείντ,ς στερείσαι τοΰ παντός. Σπ. Π. Λάμπρος Έκ των θριάμβων προτιμώ τον τής καρόίας μόνον. Τ. J, Λμπε.Ιάς.

142 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 141 Είναι τύραννοί 4 Ερως χαΐ άπάλυτος μονάρχης* άρχει πάντων των έμψυχων καί ώς θέλει κυβερνά, τέ,ν υφ ήλιον δεσπόζει μικρομέγας κυρίαρχης, όπισθεν του καταλείπων θλίψεις, τέρψεις καί δεινά. J. Ά. Κορορη.Ιδ,ς,. Ή π!στις μ άνθη εύοσμα τους άθλητάς της ραίνει. Γ. Παράσχος. Εις την γην, ώ 1 μή ζητήσης τους όνείρους τής καρδίας* j δάκρυα πικρά θά χύσης θά άπογοητευοής* είναι μήτηρ τής πικρίας; ή άγάπ'ή άληθής. Δ. ΠαχαρρηγόποιΆος* Είν ή καροία ήλιος κρυπτός ο'ες έν νεφέλη κ έπί τά "χείλη μας άκτίς ό λόγος άνατέλλει I Ι'-ΐοε; γυναίκα ν άγαπά τον έρωτα; Καμμίαν 1 Σ. Ν. ΒασιΛειάάης. Την λάμψιν πάσαι άγαποϋν φλόγας νεοφανούς* Πριν φθάσουν εις τον έρωτα, είς άβυσσον βαθεΐαν συνήθως πίπτουν, πνίγονται καροία τε καί νους. Ίω. ΚαμποΰρογΛονς. Ναι, πτήσσει μέν ό ασθενής πρό τής ισχύος άλαζόνος, πλήν φυοντ έν αΰτφ συγχρόνως σκοποί καί πόθοι απηνείς* ν άντιπαλαίση απορεί άλλά όδόντες δολεροί εόρίσκουσιν όόοΰς πλαγίας καί φε'ρουσι πληγάς καίριας. Δριστορι. Προ&εΧίγιος.

143 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Τό ρόόον ζή μίαν πρωίαν, και έχει ολην ιστορίαν τίς;... Η σκιά τής κυπαρίστου. Σχ. 77. yfdji.-prx.. TA! συμοορά ς τόν άμοιρο ποΰ μόνο αγαπάει' έχει ς τά οτήοεια τού; καυμούς, κρυοομιλα με στεναγμού; κ ή Μοίρα τόν ξεχνάει. κ7. yl. Κθ(Ό/ιη.ίάζ Εύοαίμων οστις κατοοοοΐ να γραψη τ ονομάσου εϊς τή; καροία; τα; πτυχας, οπον οεν βαίν ή //'Jr,. Ή λήθη είναι ει; βαθμός ανώτερο; θανάτου και Ον/,σκει οίς ϊττο τής γής, όστι; έλησμονήόη. 7. κ/. /ίμχι.ιϋς. Χοιρις τον έρωτος ή νεότης είναι τό εχρ χωρίς άνύέων. κ/. Παχαορηγί-ηνία, Των -οιητών ετνε τάιο: ό βίος- αυτοί αποθνήσκουν άμα τό ιρώς τή; ημέρας με ομμα Ου /ό. άτε/ίσουν. /ω Kaji.-ibvptiyl'A, ΕΤναι άψυχος παρθένο; παν άνοό/λιον ούοαϊον κ είναι ή πζροινο; άνθος, άλλα έμψυχον, ακμαίον! κ7. ν4. ΚνρομηΜζ. rj'&xtf

144 #*> *>* ΕΚ ΤΩΜ ΓΕΝΕΘΛΙΩΝ ΤΟΓ ΛΛΦΡΕ10Γ. ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ. Ψ άλλ, Ε Αο'ρα ποθητή μου, Πράυνε άγνώτιου; τόνου; "H υωv/ ίου εy ι τόνου;, Μητο'.ζών νκνουοιαμάτων,.. "Ας ίκ-ίΰγή ή ψυγή μου Μ ήγον γνώριμον αιμάτων. Η άλλε με φνινήν Σειρήνος, ψάλλε, όυσιυχή; μου φίλη* Ή αυγή -τερίν ανατολή, Ίτω; οαιτυμών τις λειψή, Κ ίαως ειμ έγώ έχεΐνοζ, ' Ον ή λήθη θά κάλυψη... Mr, οακρΰει;, καλή νέα, Μή με βλέπιις μετά οέου;' Δέν ετμ ά'-ιο; έλέους, Φΰλαςε τά οάκρυά αου 1 θά σοΰ είναι άναγ/.αΐχ, 'Όταν τ-υυοουν τ ασματά αου.. Τό τάν ετ5α' 2εν μοί μένει Τ ί * t/s 1 ιποτε να ιοω νιον Δεν όπάρχει τ'. γενναϊον* Έ ζωή χατέττη στείρα.. Δεν με θέλγει ν' r, βωντ, σου, Παϋσε t ασ:λά τοιΐ) Έλ&ραΛ

145 144 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Έγηράσαμεν βραδέως ΙΙλθομεν ίπί τοΰ κόσμου* 'Ό τι θεωρεί τδ φώς μου, "Ολα είναι αηδία... Είν ό βίος νησταλέος, Καί παν αίσθημα ναυτίαi ΈνυκτώΟην' καί ή κλίνη Προ πολλοϋ είν' έστροιμένη* Τόν όόίτην περιμένει, Κουρασμενον / άναπαυστ,... Εις τον ίπνον του ειρήνη, Και κανείς άς μή τον κλαυτεί Π ΓΓΝΗ. Αχιααβγζ Παρλιιο:. "Eye, ανάγκην ό ανήρ έρώτων καί θωπείας, καί φρίσσων ονειροπολεί τής γυναικδς τέ χείλη,, οπού βοφά τδ φίλημα τδ πλήρες γοητείας. Παν δ,τι πλάττει εύμορφον ή φάσις ή ποικίλε, παν δ,τι οίστρος ετλασε ποιητική; οδύνης, τά άνθη καί ή ποίησε; κ ή μουσική ακόμα, είνε ώ/ρα ένυδπ.ον τής καλλονής έκείνης, έν ή κυκλοφορεί ζωή, έν ή λαλεί τδ ομμα. Εις την καρδίαν τοΰ ίνορδς ό ερως ένετίθη ώς εις τδν ήλιον τδ τώς* ά'νευ αΰτοΰ σκοτία. Καί γοητεόουσιν αύτδν τής καλλονής ή μέθη, οί ώμοι έφ ών χύνεται ή κόμη ή πλούσια, μικρέ φιλήματα νυκτδς, ταχείς παλμοί καρίίας, έκφράαεις ανευ ίννοιών καί πλήρεις αίσθημάτων, παράπονα καί δάκρυα ίκ τής περιπαθείας, καί θάλπος ςήθους φρίσσοντος J εκστασ;ς βλεμμάτων

146 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 145 Έχει ανάγκην ό άνήρ Ιρυιτων καί θωπείας* όπόταν κλαί/j, ασπασμού ανάγκην ε /ει μόνον* ή ί0/.ιομένη του ψυχή οιψφ παραμυθίας κ έν βλέμμα φίλης γυναίκας άπονεκροϊ τόν πόνον. Καί όσω είναι ίάχυρά ή ά.ορική καροία τοσοΰτον εύ/έρεστερον κλονίζεται καί πίπτει* εί; τον ευρό/ωκεανόν γενναται τρικυμία και επί όένορων υψηλών ό κεραυνός ενσκήπτει. Ώ! ή γυνή τήν ούναμιν αυτής καλώς γνωρίζει καί δ.ν ανταποκρίνεται εις τήν αγάπην ήοη, οέν αγαπά. την ούναμιν αυτής υπολογίζει, /' ενώ ώ/ρά έ; ρωτος σέ βλέπει, σέ προοίοει. Ό/αι τοιαΰται* πρόαεςε έςαίρεσις καμμία όλαι τοιαΰται άπατα ή καλλονή ή τόση. Λν σέ λατρευτή πρός στιγμήν, Οά έλοτ, ή πρωία καθ ή ν' προοότου φίλημα Ίοΰοα Οά σε οοΰση. Δ. Παιιλρρπγοποιλοε. ΑΝΑΜΜΊΣ1Σ Εκ των τον Ααμαρτίνου. Χωρίς ίχνος μια τήν άλλην Λί ήμέραι αναιρούν Μόνον Σε χωρίς νά ιιοείρουν. ΤΩ άγάπ υστερινή I Τά γοργά μου βλέπω ετη Όπισθεν μου εις oojpov, Τής ορυός καθώς τα φύλλα "Οιαν πίπτουν πελιονά! Μέ Ιλεύκανεν ό χρόνος, Μοΰ μαρμάρωσε τό πΰρ, Ώς τό κϋμα που οεσμεύει Ή πνοή τού παγετού Ι- ΙΟ'

147 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Άλλα ή λαμπρά εΐ/.ών ;w Είς τοΰ πίθου τήν πηγήν Νεαρός αντλεί ουνάμει;, Άφθαρτος ώς ή ψυχή. Δεν μοΰ άφησες τά: όψεις, "Οταν Σ' έχασα ς τήν γην Τά Φ'.λέρημόν μου βλέμμα Σ εύρεν ε.ς τους ουρανούς. Έκεϊ σε σε μετσβλεπω "Οπως ήσο Ιτλ γης, Προς μονός τάς ουρανίους Οταν σ ηρπαα τ, βυγτ, Τά παροεν.κά σου κάλ/.η Συνανέοησαν Ικεΐ, Κα. αί Ονήσκουτα! σου οψϊ'.ς Άπαυγάζουν θειον φως I Με την κόμην σου ακόμη Παίζε. ζέτυοος γλυκύς, Διαρρίπτων έοενίνους Ε.ς τά στήθη σου πλοκάς. *0 σ/'.ώοης ούτος πέπλος Σοΰ γλυκαίνει τήν μόρτην *Ως ήοΰς έκλυομένης Απ'τοΰ ορορου τάς πτυχάς. ΙΙμεοόο'.ον 3ν ήνα. Τά ηλιακόν το ορούς, Είν άειλαμπής ό Ερως, Τής ψυχής μου ό φωστήρ! Εις τήν έρημον, 'ς τά νέφη Σέ άκούοι, Σέ όρώ* Στέλλ ή αύρα τήν φωνήν σου Καί τά κύμα τήν μορφήν.

148 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ, 147 Άν ή γή όταν ΰπνώττη, Πτερυγίση ό αήρ, θεία έπη εί; τό ο2ς μου Σΰ θαρρώ πώς κελαοεΐς. Τους πυρσούς τούς Ισπαρμένους Εις τον πέπλον τής νυκτός "Αν θαυμάσω, Σε προσβλέπω Εις παν άστρο ; φωτεινόν. Η πνοή Sty τοΰ ζέφυρου Μέ τά μυρα των άνοών Με μεθάν), ή όσμήτων Τήν πνοήν σου άντιπνεΐ. Συ τό οάκρυ μοϋ ξηραίνεις, "Οταν έρημος, λυπρός Τάς οεήσξίς μου προσφέρω Εις παρήγορον βωμόν. Αγρυπνείς όταν υπνώττω, Τα πτεοάσου με φρουροϋν* Γλυκά όνειρα μοϋ στέλλεις Ώς τό βλέμμα τής σκιάς. Άν ς τον ύπνον μου τοΰ βίου Μοΰ ςεπλέςης τον Ιστόν, Έγερθείς, θά κατοικήσω Τήν μισήν σου τήν ψυχήν I Τής ήοϋς ώσε'ι ακτίνες Πνοαί οόω συμμιγείς, Αί ψυγαί μας ένα είναι, Και ακόμη Σέ ποθώ I Εημλνοτβλ Κοεκινοι. 10*

149 Η8 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Η ΕΛΜΙΝΝΑ. Γνωρίζετε την κόρην, ήτις. μ εν βλέμμα της cops: παλμούςρ Εΐν έρασμία ή μορφή της, εχει γλαυκούς τού; οφθαλμούς. Επ', των ωμων της κυμαίνει κόμης ςανϋής πλεςίς οιπλή. Ίοέτε, ατελής προβαίνει" Εΐν ή Έλμίννα ή καλή; Ίοίτε" αν αυτή βαοίζη, πώς βαίνει τόσον έλαφρά; Μειόίαμα λεπτόν στολίζει τά χείλη της τα Ανθηρά, καί πάντοτ είνε μ,ειοιώσα, ώσει αυγής άνατο/.ή τήν ανοιςίν μας χαιρετώσα" Εΐν ή Έλμίννα ή καλή. Ευλύγιστος, νομίζεις, κλίνει εις τοΰ ζετύρου τήν πνοήν, τήν γήν ήμών, θαρρείς, άφίνει* πρός άλλην "πταται ζωήν. Ναι πτέρυγας, θαρρείς, άνοίγει, άλλ άφανεϊς" τί ωφελεί ; Σκιά μας οίοεται ολίγη" Εΐν ή Έλμίννα ή καλή. ' ) * ) ι* I Τ τ,ν ιοετ εΐίΐ-πον τως ~ρε/ε'. J Διέρχεται ώς αστραπή, τον άνεμον μαζό της έχει, και φεύγει, φεύγει οες ριπή. Τό στήθος της άνακινείται, τ'ο βλέμμα σπινθηροβολεί. Τήν ΐόετε, πτωχοί οόϊται; Εΐν ή Έλμίννα ή καλή.

150 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ: 1 Έ/.είνη ετνε, ναί, έκείνη I Παρήλθεν" όπισθεν αυτής εν ονείρου γλυκύ άφίνει. "Ω 1 άλλο πλέον μή ζητής. Άρκεϊ καί τούτο- καί μέ πόνον, όστις αύτό αναπολεί, το παν 0ά λέγη λέγων μόνον* ΕΤν ή Έλμίννα ή καλή. ΙβΑΝΝΗΣ ΚαΜΠΟΓΡΟΓΛΟΪΙ ΕΙΣ ΤΟ ΑΕΤΚΩΜΑ ΦΙΑΟΤ ΠΛΙΔΟΣ. Λευκά τα φύλλα* ποεητοΰ έδώ άκόμη στίχοι ο εν ό'στιςαν το λεύκωμα μέ πτερωτήν γραφίδα. Έοώ, όπου το πρότερον φθόγγος οΰδείς αντηχεί, χαράσσω πρώτος νΰν εγώ, χαράσσω... την έλπίδα Έλπίδα γρσυω* Sy ουσιν οΐ παϊδες την έλπίδα. Είμαι μειράκιου έγώ, καί είσαι σύ παιόίον. Προς τί να ψάλλω συμφοράς, άφ ου πο;έ δέν είδα, πρός τί νά χύσω δάκρυα εις τον φαιδρόν μαςβίον; Ή τρόπις, έ'τι καινουργής, το πέλαγος τοΰ βίου χωρίς κινδύνων διασπά καί έν γαλϊ'νη πλέει. Αΰριον ίσως κλύδωνες τάς πτέρυγας τοΰ πλοίου Οά πλήσσωσι μοινιωδώς καί ό βορράς Οα πνεη. Πλήν τιόρα, οτε θύελλα το πλοΐον δεν μαστίζει, οτε γελά ό ουρανός γλαυκός, χωρίς σύννεφων, καί εις τούς κάλως μελωδών ό ζέφυρος συρίζει, ο να ΰτης άς άναπαυοή, το πλοΐον μ ά νοη στέφων. 3Λ; -χαιρετά τον φευγοντα υύς βέλος τροχαντήρα, άς στέλλη εν μειδίαμα πρός τον πετώντα λάρον, άς β/.έπη πώς τής δυσεως γεννάται ή πορφύρα, * ας προσκυνή τόν ήλιον, άς αγαπά τόν φάρον. (2 Ιανουάριου 1807.) Σπιριδπν Π, Λάμπρο,

151 150 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΑΛΓΟΣ ΚΑΙ ΣΙΩΠΗ! Παϋσαι 1 Παν σου βλέμμα, κόρη, είναι λόγχη εις ίο στήθος. Ή καροία μή ά όρει αν πονή. Δεν είναι λίθος Τι) γλυκό μειοίαμά σου, ώς κηρόν με αναλύει. Γίνομαι τυ'ολός σιμά σου καί βωβόν τό χείλος κλείει. Δ \ «V»» I \ς Οΐν τ.ζτ/β\ η κα^ο'.ι. Είς τό πρώτον μόνον πάθος τήν έξάπτει φ)ό; γλυκεία. Έπειτα... κενότης, βάθος! Κόρη, λάτρευε μ ές Γσου. Ψυ/ροτίρα τής χιόνος καί αν ηναι ή ψυχν σου, Οά τήν κάμόη τόσος στόνος. Μή λαλής. Ο Πυγμαλίων του αγάλματος ήράσθη. Τό ήσπάζετο ία/.ρύων, πλήν αυτό οέν τόν ήσπάσθη! Συ λα) εις καί σιωπώσα I Άπειράκις ψευοη λέγει κόρης φλυαρούσης γλώσσα. Σοΰ τό βλέμμα μόνον φλέγει. Σπεΰσε, κόρηΐ Πυρπο)οΰμαι, κάμπτεται τό γόνυ τρεμον. Στενών σε έπικαλουμαι πλήν καί πάσχων ετμ ευοαίμων, (1870.) TlHOAEQN ^ΛλΙΠΒΑΑΙι

152 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 151 ΣΥΜΦΟΡΑ I Μέσα ςε λόγκο σκοτεινό 'ς Ινός δέντρου τον κλώνο άηδονάκι έκάοουνταν καί. εκλαιγε με πόνο τήν άτυχη τή μοίρα του, τη μαύρη του καρδούλα ς τής νύχτας τη οροσούλα τδ δόλιο μοναχό. Χτυπούσε τής φτερούγαις του, της ξάπλωνε λιγάκι γιά vi πετάξη άπ τό κλαρί να φύγη τ'ο γεράκι πού γύρ'.ζ άποπάνω του καί τήραζε ν άρπάςη, ς τα νύχια να ριμάξϊ* τ αηδόνι τό φτωχό. Μα δεν ήμπόρειε τ άτυχο, τό κακομοιριασμενο, ν/ τής βαστάςη ςαπλωταις, νιατ ήταν βαρεμένο ώς μές 'ς τά ιουλλοκάρδιά του πού ταχε μελανιάσει καί ς ένα τάχε μάσει ή Ολ } ή τρομερά. Σάν ερριςε τό δύστηνο εδώ κ έκεΐ τό μάτι κι απ τή ματιά τού γερακιού έκρύττηκε κομμάτι, αρχινησε να τραγούδα τής λύπαις ς την αράδα κι* αγάλια μέ πικράδα τήν τόση συμφορά!» * Αχ I τ άλλα τά πετούμενα έδώ κ εκεΐ γυρνάνε, )> I t, > \ s ι / εςοι ς τους κάμπους, ς τα οενορα χαρούμενα πετανε, κ έμενα δώ πού εμεινα έλπίδα ποιος νά οώση αν ο'ς νά ςημερώση Οά εχω πιά ζωή; * Τά πονεμένα τρέχουνε μές ς τής φωλιαϊς νά γιάνουν, μαχουν φτερούγαις καί πετοΰν" γεράκια δέν τά πιάνουν, μσ μενανε τό δύστηνο ποιος Οάρβη νά μέ σώση, * κι ώς πού νά ξημερο ιση δέ Οάχω πιά ζωή I

153 152 ΚΑΖΑΜΙΑΣ «Πόσ αηδόνια σάν κ έμέ ζευγαρωτά παγαίνουν, ξηγοΰνται τά παράπονα καί τού: ζυ;ιο Ι; των κρέννυ/, ay! ποϋνε το τσιράκι μου νάροή να ζευγαρωτή, μα ώς νά ξομερώστ, ok 0ayω πιά ψυ/ή. " Ay! Οάοθτ, το τσιράκι μου νά ο ιε iy τ α γκ αλ 13 σ τ ου?, θαρόή νι σμίξουμε τα ουό, να γλυκοίίληθοΰυ ε, μα αν δεν ερθτ, γλίγωρις, ay! ή καρδια θά λυώση κι ώς ποϋ νά ξημ-ρώστ, δε Οά'χω ιτιά ψ-jy ν,!... Σαν επαψε νά κελαϊδή, έφάνηκ ή αΰγούλα και ς τούς άνθους Ικάθισε τής νύχτας ή δροσούλα, λεπτό αγέρι ύαηξε, αγέρι μυρο)μένο και ς τό κλαδί γυρμένο για ύστερη βορά τούς ουρανούς έκύταξε τ αηδόνι λυπημένο, τοϋ φάνηκε πώς ητανε έκ-:ϊ παρατημένο, κι* άρ/!νησε νά κελαϊδή πικρά πικρά νά κλα'τ, και τής αυγής νά λέη πολΰ λ,υπητερά : " Αυγουλά μου, έφάνηκες κ έμενα να φώτισης καί με γλυκό χαμόγελο ζήτας νά μ* άναστήσης; ακόμα okv έφάνηκε τό ταίρι μ ο'η αΰγούλα, κ ή δόλια μου καρδούλα φοβάται τρου.ερά. «Αχ! οποίον κατατυρα,νοϋν τά βάσανα, ο! πόνοι αυγή τή μαύρη του καρδιά ποτέ δε βαλσαμόνει, αΰγούλα μου, 'ς τό δυστυχή τό φως σου μή ξαπλώνη; τό μάτι του θολώνεις με δάκρυα πικρά. «Χρυσή αΰγή, λυπήσου με, λυπήσου τήν ψυχή μου, πές μου μήν είδες πουθενά τό ά'τυχο πουλί μου; Μήπως τρεχάτο έρχεται, αΰγή μου, πες μου, πεςμου, λυπήσου τής φωναίς μου, ok ζώ άπ τούς κάύμοΰς.

154 ΤΟΪ ΚΟΡΟΜΙΙΛΑ. «Αχ! δε μ άκούς, αύγούλα μου, τού: ουρανοί)? χρυσών οή χρυσωμένη σκέπη σου καί ς τα βουνά (απλώνεις, λαμπρός ό ήλιος έρχεται, αυγουλά μου, πεθαίνω, πεθαίνω τδ καυμένο ς τους αναστεναγμούς...» Δεν είχε πάψει, εκλαιγε άκόμα τ άηδονάκι που φάνηκε άπό μακρυά τρεχάτο τό ταεράκι* καθώς τό είοε ξάπλωσε με πόνο τά φτερά του κ Ιρράγισ ή καρδιά του άπ ιήν πολλή χαρά. Κοντεύανε να σμίξουνε, νά σφιχταγκαλιαστούνε, καί τούς καϋμούς, τά βάσανα τού χωρισμού νά πούνε, όντας μ όρμή έρρίχτηκε ς τό δόλιο ζευγαράκι το φοβερό γεράκι, χτυπώντας τά οτερά. Χτυπά τό ενα τό πουλί, τό ρίχνει ζαλισμένο, πεφτει ς τό άλλο με όρμή, 'ς τό καταπλσ,γωμενο τού δίνει χτύπους φοβερούς, τό κατικομματιάζει, ς τά νύχια του τ αρπάζει καί ς τά ψηλά πετά... Τ! συμφορά έπλάκυισε τήν άμοιρη καρδιά μου; άχι τί φαρμάκι πότισε τή μαύρη νιότητάμου; Τόννα πουλί ήμουν εγώ... Εκείνη τ άηδονάκι... κι'δ Χάρος τό γεράκι r.o'j ζτ.ζιζ μτ.ροττα 1, (18G7.) Δπμπτγιοι Λ. KopOmuaa

155 m ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΡΟΔΟΝ ΚΑΙ ΚΓΠΑΡΙΣΣΟδ. Els κυτταρ'στου γηραιός κορμόν είχε πλεγμένα Κλωνιά ανθηρά ροίή, πλήρης καλύκων νέων. Να ορέψω χεΐρα ετεινα!ν ρόοον της ώραϊον, Πλήν κλώνα ελαοον μ αυτό τής κυζαρίσσου ενα! Κ έσκέιρθην: 0, άντίθεσις I σΰ ρόοον ε ικονίζεις Τον έρωτα, τήν ήβην μας και μετ αυτών τό κάλλος. Πλήν σου, κυπάρισσος πτωχή, ό ορόμος εΐνε άλλος: Τόν τάιρον μέ τήν πένθιμον σκιάν σου ένθυμίζεις. Άλλ όjrι ετσοε άόελραί τό πρώτον ήιτατήθην. Τό κάλλος τής νεότητος άκολουοεΐ τό μνήμα. Τόν θάνατόν μας τόν ψυχρόν πριν okv ένεουμήοην* ^είποτε τόν βίον μας άκολουοεΐ ττρός βήμα. "Ω, ή νεότης μας ταγό έκπνεει καί ό έρως" Άλλα τό μνήμα εχομεν κατοίκημά μας μόνον. Μ εν ρόοον ζώμεν εδοσμον Ιττΐ τής γής, προσκα'ρως, Ένώ μέ τήν κυπάριασον όποιον ζώμεν χρόνον 1 (Μάρτιος 1871.) Err. Γ. Ζλδοβοιτλι. ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ ΦΓΛΛΟΝ. (Τώ φίλω Λ. Ν. Κ.) Α\ Η ένε$ύετο τοΰ εαρος γιτώνα, Τά άνθη Ικ του κάλλος ξηρ*/ον*:ο αβρά, Δειλό*, οΐ ψάλται των οασών σιγώντες τον'/ειμώνΐ, Έουμελδ'.ς α^μάτια άνέ ΐελπαν ^αιορά.

156 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 15S At χέλιοόνες ήρχοντο χαρίεσσαι, ταχεΐαι Στοιχείων συμιιλίιοσιν ν αγγείλουν τοΐς θνητοϊς. "Ω 1 ήτο εαρ... Πνεύματος καί ύλης άρμονίαι Έτέλουν το μυστήριον μεγάλης εορτής... ΤΗοε γλυκύ ή άηοών... Ιγέλα ολ ή φύσις, Ζωής άκτγνας ερριπτε το άιτρον τού φωτός, Ακτίνας θάλπους παναρκούς, έρυότων οιαχύαεις Φιλούν τήν γήν έθε'ρμαινεν ώς Ιραστής πιατός. Τό παν Ιγέλα κ εχαιρε, παντού χαρά και χάρις, Ό ερως έθριάμδευεν, ιπτάμενος παντού, Πάντες θνητοί τε κ Οεοι κ ό μιαιφόνος Αρης ΓλυκύΟυμοι προ αε πιπτον ένώπιον αύτού. β'.... Το βήμα ήοη εφερον ς τού βίου τον ίρυμώνα Κ έοαύμαζον τα ρόοα του ν ήτένιζον τά άνθη. Εις βόρβορον φυόμενον καί όχι εις ανθώνα 'Εν άνθος μ έγοήτευε άλλ όμως έμαράνθη. Το άνθος κ εις τον βόρβορον μυροολυιεΐ και θάλλει Καί μένει πάντοτε άγνον έκ τής ουσώοους ύλης Και οιαχέει πέρις του αρώματα και κάλλη, "Λπερ έοέχθη έςελθύν έκ τοΰ καλού τής πύλης. Μ έ εοελγον τά μύρα του, α ήγνιζεν ό ερως, ΆνΟοφορούσαν τήν όοόν τού βίου οιηρχόμην, Γελων τήν οψιν εολεπον τής νίκης εις παν μέρος, Μ ήτο το παν εύχάριστον, εύοαίμων έλεγόμην. Πλήν άπο βόρβορον ταχύ το άνθος μου εκείνο Φεύ I ν άποσπάσω ήοελον... άπετυχα τά άνθη Νά οώζωντ είναι ούσ/.ολον. Νύν κλαίων γόνυ κλίνω Προ τνύ στελέχους του ςηροϋ τό άνΰο; έμαράνθη.

157 456 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Γ'. Παρθένος ήτα τ άνθος μου* τοΰ εαρος τ ο ατεμμα Δεκαετετάκις εφερε ιών ουρανών ή κόρα* Μειοίαμ είχε τής Έοΰς και τής ίλπίοος βλέμμα Και τής μητρός τοΰ έρωτος τάς χάριτας έφόρει. Ττ,ς Φρυνης ήτο βλάατημα, κόρη τής Άτπααίας, Π/.ήν ήτο κράμα εΰπαγ ες άγνότητος καί κάλλους* Εντός λιμένας άαοαλοϋς μ ώόήγει ευτυχίας, Τάς τρομερά; τοΰ βίου μου όταίρουτα υφάλους. Στιγμή εόχαριστήσεως, ήοότης ουρανία, Άκτίς φωτός Οελξίνοος ετν ή ευοαιμονίχ Ώς άστρχτ.ή παρέρχεται, καί τότε αιώνια Νΰξ γίνεται ό βίος μου καί κόρος καί ανία. Είς ονειρον επίατευοα γλυκό τοΰ ΰτνου οώρον* Νικά τήν άθωότητα ίτ:! δούλος κακία! θρηνοΰα ή κόρη εμεινεν έντός λυγρών βοροόρων.,. Τί άλλο παρά βόρδορος αίαχρών ή κατοικία; ΙΙλήν ώς τό κρίνον εμεινεν άγνή και ίμχράνθη... Ολίγον ιοτανται έοώ οί τ οΰοανοΰ άγγελοι, Είς τ άνω πετονται ταγεϊς ττοΰ θάλλουν όντως ϊ.θη, "Οπου άνεοπερον τό φως τοΰ κάλλους ανατέλλει. (Μάιος 1871.) Γ. Α Κ.

158 ΤΟΐ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ί 57 Ο ΒΙΟΣ. Λϊ'.μών ώραΐος, άνθηρός ό τοΰ άνορώπου βίος, άλλ όμως τις οέν έορεψεν άντί χαράς πικρίας; προσπνέει ζέρυρος γλυκύς καί αύρα εΰ.τυχρας, ovjj.ii.! έπίτινας στιγμάς, καί ο/, αιωνίως I Παρά τά ρόοα τρίβολοι καί άκανοαι βλαστάνουν, κνλυπτουσαι αεί ποτ: εύωοιώντα ί α', άλλα τ! ωφελεί αύτοΐς τοιαότη εύωοία άοοΰ τοσαόται άςκανοαι πλησίον των τυγχάνουν ; Ρέα: καί μέγας ποταμός ποτίζουν τόν λειμώνα* ό ρνας είναι ή χαρά, ό ποταμός ή λύπη ό εις εν τή κοιτίοι του πικρίας καταλείπει, ό έτερος... αΰοεν... ουοένΐ... στειρεύει τόν χειμώνα! * Ο "Ηλιος πυριφλεγής, ώραίος άνατέλλει καί τας ακτίνας του οωρεϊ τώ άνοηρώ λειμώνι, αλλά ποσάκις; πάντοτε τό φέγγος του άπλόνει;. "οσάκις έκρυψεν αυτόν παμμέλαινα νεφέλη! Γό εαρ πόσον οιαρκετ; στιγμάς τινας καί μόνον καί είτα;... Οιμοι I ό χειμών ψυχρός καί θυελλώδης, τής Ολίψεως ό χείμαρρος καί πλημμύρα φρικώόης καί λύπαι άοεράπευτοι καί οτόνοι έπί στόνων 1 Τά ψυχή έπερχόμενα τ ανθύλλια ξηραίνουν, γυμνόν έγκαταλειπουσι τόν άνοηρόν λειμώνα, κι αφού τά πάντα πεσωσι μετά φριχτόν -χειμώνα Ίτ^α καί Κυπάρισσος άεί ποτέ εμμένουν I.... Μάρτιος Δπμιιτριοϊ Α. Κορομιιλλε. Ε>; το λεύκωμα τοΰ φίλου Σχιφίύωνος Π,Λάηπρον.

159 158 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΑΣΤΗΡ ΣΒΕΝΝΓΜΕΝΟΣ.... Vivant Arturlus istic et Calulus. (Jcvenahs.) A'. Εκείνη ελειπε μακράν, εις ςένας παραλίας, ν' έοάκρυε μελαγχολώ #, περίλυπο; εκείνος. ΕΤνε οεινή, πολύ οεινή ή νόοος τή; καροία:, ο-.αν τα άνθη Οάλλωαι καί μελωοή ό απίνος. Παααν πρωίαν, πριν χρυαοΰς ό Φοΐοος άνατείλη, πλάνητος βήμα ερερεν είς τόν χλωρόν λειμώνα, καί μ άνθη έπισΐρέροντα τον έολεπον οι υίλοι. Αλλά ci. άνθη παύουαι ποτέ τί,ν άλγηοόνα; Τήν νύκτα, οτε έτρεμε το πλήθος τών άττέρων, είς μόνος ειλκυε ρεμδοΰς τον; όοοαλμοϋς εκείνον. Σννήνονε τά βλέμματα, τον; πόθου; άμροτέρων, καί ήτο άρραδών ωχρός αγάπης Ιπωούνου. Τήν νύκτα, δτε έφυγε # εις ςένας παραλίας, το άατρον έοειςεν αυτό ώχρόλευκον καί τρέμον, καί είπεν" όταν βλέπωμεν το άατρο/τής καροίας, καί συ Οά ήαίι ευτυχής /. εγώ Οά ήμ εϋοαίμων. Άλλ αν έπέλοη νύ; ποτέ άγρια, μαινομένη ν' άποσδεννύμενον ίοή; τό οώ; τής ευτυχίας, τον θάνατόν μου τον πικρόν ό οιωνός σημαίνει καί σπεΐαον είς τόν τάφον μου εν οάκρυ εύαπλαγχνίιι Τό ετπ έκείνη' ήρκεσε. Καί έζτ, περιμένω # τήν νύκτα τήν άστροπληοή ίι εν άατέρα μόνον. ΊΙτένιζε τόν ήλιον βραουποροϋντα στενών, καί έρχομένην τήν αυγήν προ-έδλιπε μέ πόνον.

160 ΤΟΓ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 159 B'. "Ανο'.ςις ήτο' εφυγε. Παρήλθε καί το θέρος, ζζε γελά ό ουρανός ανέφελος καί λείος. γ'. Μίαν εσπέραν έβλεπε τήν λάμψιν τοΰ άστέρος άμοίβολον ήτο '/ειμών ' o r/ραν ύπό ά/λύος. ΤΙΙτο ψυχρός ό άνεμος κ έμαίνετο συρίζων, τό δένδρα σείοιν πρόρριζα, συντριβών τα κλαδία καί τα ςηρά φυλλσρια εις οίνος στοοβιλίζων. Καί πένθιμος ήκοόετο φωνή νυ/.τίου βύα. t/.i'.vov τ', τον εμελεν αν εκυπτεν η φυσις ϋττό τόν επαχθή ζυγόν τοΰ παγερού χειμώνος j Δεν εουεν ό ήλιος ώς πάντοτε επ Ισης καί οέν έφυίιτιζ ό άστήρ τά βάθη τοΰ λειμώνος 5 ΏΙ τότε θέλει αΐσθανθή πολλήν, πολλήν πικρίαν, όταν άπό τοΰ ουρανού το φίλον φώς έκλειψη" τυφ)ό;, εις αδιέξοδον θά βυθισθή σκοτίαν, καί ίκ τής πλάνης τής πικρά; στενάζων θάνακύψη. Κ έσβέσοη τά στρον, καί νεκρόν τό σόμπαν έςηπλώθη. II φύσις πάσα δι αυτόν νεκρώσιμα αντηχεί, καί τούς παλμούς, ους ήγειρον ο! έσβεσμένοι πόθοι, εις πένθιμ άνακρούσματα μετεβαλεν ή τύχη. Δεν ήτο πλέον ευτυχής. ΤΗτο ςηρόν τό στέαος οπερ έστόλισέποτε τόν μειδιώντα βίον. Ά/λύς έκάλυψεν αυτόν, άλλ έουγε τό νέιοος, κ έφάνη θρύμμα τό ανθούν τοΰ έρωτος μνημεΐον. Ανένηψεν. ΤΗτο πολλή τοΰ έρωτος ή μέθη, άλλ εις πνοήν κοινωνικού βορέως όιελύθη. ΕστάΟη, έχαλάρωσε τας πτέρυγας, ά έθη" αυτός έφώνησεν έμπρός κ ή κοινωνία στήθι.

161 160 ΚΑΖΑΜΙΑΣ δ'. ΙΙροέβη άνεπίπλαστ'αγνός, απλούς" προέοη ό τρόφιμος τοΰ έρωτος δακρύων, άλλ έλπίζων. Έτρόσμενεν αγνότητα, πλήν ήσαν όλα χλεύη, ν' Ιφάνη μελανός έγγός ό πριν γελών όρίζων. ΕΤοεν ΙσΟήτα μελανήν καί βήμα μετρημένου, ν' είπε «πενοοΰσιν ώς ποτέ ή ορφανή μου φίλη έπένοει τον πατέρα της μ: στήθος πονεμένον, με οφθαλμόν ίακρύοντα, μέ σιωπώντα χ_;ίλη. * ΙΙλήν προς χορόν ό πούς αυτών ταχέως Ιρρυθμίσθη, τό χείλος τό ημίκλειστου είς καγχασμούς έρράγη, ή όψις ή υυχροφανής έξαίφνης έρροόίσθη, καί πτίλου πτητικώτερον τό πένθος άνηρπάγη. Είοεν έκεϊνος την ψύχραν αυτών αναισθησίαν καί έστρεψε τόν οφθαλμόν άλλου νενοτιαμένον. ' Ετεινε χεϊρα αδελφού θερμήν πρός τήν τιλιάν, καί εύρε φίλον όμοιου πρός τήν νέκραν παρθένον. Γίολλάκις συνεθαύμασαν τής φύσεως τά κάλλη, πολλά/'.ς 1 ι νυκτι, μακράν άνιαρών θορύδων, ήνοίγετο παρτ,γορος τών φίλων ή άγκάλη, ν' έοημιούργει τάπλαστα τό πνεϋμα τών Ιιοήοων. Πολύτυρβος περί αυτούς ό κόσμος έορυχάτο, κ εκείνοι μόνοι, πλήν τό παν έγκλείοντες Ιυτός των )ΐ έσίγων, ν' είς τα χείλη των μειδίαμα έθλάτο πρός χλεύην όσων εΰλεπε πονών ό οφθαλμός των. Καί έχωρίσθησανί Ταχύς ό σίδηρος Ιττράφη είς τά πυρουδη έγκατα άπονου άτμοσκάφους. Κ εκεί νος ήλγησε βαθύ τό στήθός του έσκάφη. βαθύτερου ή τά πλευρά τοΰ ρέοντος Ιοάφους.

162 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 161 Προεοη καροιόολητος, μόνο;, και πάλιν μόνος. Ά'.ίραστος και άφιλος, χωρίς στοργήν καμμίαν, τό γόνυ εκλινε κυρτόν πρό τοϋ ιρρικτοΰ άγώνος, αλλά παλαίσας άνδρικώς ττρός φαύλην κοινωνίαν. νητο νεκρά ή φίλη του, ήτο μακράν ό οίκος. Π),ήν με μυρία στόματα, ώς πάντοτε, έλάλει τήν μυρυψενην γλώσσαν της ή φΰσις έρωτόλως, κ ετ'/tv ό κόσμος θόρυβον, law 'Aw ειy i κάλλη. AVI και λοιπόν, από αυτόν τον κόσμον ολον, ολον εν, μόνον εν έζήλευσε, τήν δόςαν καί τήν φήμην, κ αν ίςαιρεσης ούλλον εν έκ δάφνης φωτοβόλον, τήν φυσιν τ.ασαν πάντοθεν ένόμισεν ίρήμην. Εις μάτην ειπον εις αυτόν, ότι άλ.γεΐ δκεΐνσς όστις τής οόςης τήν οδόν ακάθεκτος βαδίση, ότι πατούν έπ άκανθων οί πόδες έπωδυνως, και δεν εϋρίσκεται <rω^_ή, τό ατμα νά σπογγίση. Εις μάχην ετπον εις αυτόν, πώς δεν γέλα ό δρόμος, ότι σκεπάζει βάραθρα ή χλόη έπανοοΰσα, ότι συχνά προσκρουουσι» οι πόδες άποτόμοις, και ή ίυρίττουσα εκεί δεν είνε αίνου Μούσα. Εις μάτην ετπον εις αυτόν, ό συριγμός Ικεϊνος ότι δεν ετνε ψίθυρος ζέφυρου και θωπεία, αλλά άγγέλλει Ιχιδνών ιοαρμακευμένον σμήνος, ας εις τά όλη όςεμεΐ του κόσμου ή σαπρία. Εις μάτην" κόσμον τρυφερόν αυτός όιενοήοη, ώς άγαπα Ινόμισε πώς όλοι άγαπώσι, ηοέλησε νά δοςασοή κδν όσον ήγαπήϋη, κ εις δάονης προσκεφάλαιον άλλόορων να ύπνωση. Καί τώρα τί άπεγεινε; Μέ δάφνας έκοσμήοη; τό όνειρον τό μαγικόν λοιπόν όνεσαρκώοη; Εις μνήμα άραχνοσκεπες, μο'ι ειπον, έκοιμήθη, και είς σποδόν Ιλόθησαν τόσοι παλμοί καί πόθοι. 11

163 162 ΚΑΖΑΜΙΑΣ f E c κλίνην κε'τα. πένθιμο» ανιαρών βασάνων Ικεί.ος οστις έκλαυσεν ένθέρμως άγαπήαας. Την ούναμίν του εξαντλεί ό πόνο; ό αύςάνων, άί ου προσεϊοε τά; -χαράς τοϋ βίου μσρανθείσας, Νοαοκομοΰσχ ϊσταται ρικνή εγγύς του γραία1 το; χείρα; ικετευτικά»; χρός ουρανόν ΰψόνει, στένει, θρηνεί, οδύρεται1 παράκλησις ματαία. Καί όμως ό υιό; αυτός είνε έε.π'ς της μόνη.. Εις μάτην έρωτα αυτόν τί π ά αχ ε ι έπωούνως, αλλά ή παραλήρησες τοϋ χυρετοϋ ώμίλει, κ ένοηβεν ή μήτηρ του τ! εχασχεν έκείνος, οπότε κόρης όνομα έψελλισαν τά χείλη. Ό πυρετός ερλόγιζε το να'ον χρόσωχόν του, καί ή στεγνή του χαρ :ά θερμή έπορτυροίτο. Ήδη τό πΰρ Ισυεννυτο θολόν των οφθαλμών του, κατέπιπτον τά βλέφαρα, ή όψις ήλλν.οΰτο.» Ή μήτηρ κλίνε, άπελπις νάκούστ, τούς παλμούς «ο. Βραδεία ή αναπνοή, έκχνέουσα, σιγώσσ. Βλέπε, τήν αγωνίαν του, τούς αναστεναγμούς τον, καί οράττει ϊν παραφορά τήν yείρ* άγωνιό>σα. ΤΗτο ψυχρά- έπάγονεν αυτήν θανάτου ρίγος, καί ή καρδία έπαυσε τοϋ δυστυχούς νά πά//η, καί μόνον εμεν έπ αυτής μύρτος ςηρός καί λύγο;, άνάμνησις τοϋ έρωτος, δε.νοϋ χυρος αιθάλη. Οϋτω τό παν αμείλικτος, δ) Χρόνε, μεταλλάσσει;; άλλά τοΰ πρώτου έρωτος τήν φλόγα οέν μσραίνει.'ι ώς /! έν Ουέλλτ, ραίνεται ώχρα ίκ τής θαλάσσης ή λάμψις φάρου φωταυγοΰς άκτής μεμακρυσμίνν

164 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 163 Άφ1 ής το ρόοον επεσε ςηρόν άπό τά στήθη, φρούοον καί χλεύη πρό αυτού το πάν οιετυπώθη. a * * Etc (χνν,ΐλ* άραχνοσκεπίς, μοί ετπον, ΙκοιμήΟη, καί είς σποοόν έλόθησαν τόσρι παλμοί καί πόθοι. Μύορος πυρός etc τροχιάν -/'.όνων ΙτοςεύΟ-η, καί μέ τήν φλόγα του ζητών τον πάγον ν' αναλυτή, εψύχθη έν ω έσπευοε καί μόλις έπορεύθη, αλλά πριν τον πυρήνα του πάγου φλοιός Ιγκλείση. Λιγεΐα άηοών, πτηνός τοΰ ουρανού οραπέτις, ήσοάνθη μάγον, άγνωστον έντός του αρμονίαν. 'II φύτις πίρις έψαλλεν" αί τόσαι καλλοναί της ε -c γοητείας έκστασιν άνύψουν την καροίαν. Μικρός Ικεΐνος, ήθελε μεγάλα καί Ιπόθει, ήτϋάνοη λάμψιν κεραυνού εις τό άττράπτον ομμα, άέρος πνεύμα 5 ay ορόν Ιντός Ινεκολπώθη, κ ετάνυσε τις πτέρυγας προς τό αίγλάζον οώμα. Ήκούσθη συριγμός πτερών σχιζόντων τον άε ρα, καί ήγαλλία τό πτηνόν, πέτων πρός άλλας σφαίρας. Τίς πτήτις Ιχρειάίετο ποτέ μεγαλειτέρα, ιν άναβή τον ουρανόν καί ψαόση τούς αστέρας J Άλλα ταχέως ή γοργή πορεία οιεκόπη. Αιχμάλωτος είς τον κλ.ωβόν τοΰ κότμου, Ιλησμόνει, πώς ή οιπλή του Οά Οραυσθή καί πτερυγίνη κωπη, καί Οά τον θάψουν σκόπελοι τής γής πνευματοκτόνοι. Ούτως, Ιν ω ήούνατο να άναβή είς ϋψη καί να τρυιοα είς όνειρα καί τέρψεις αθανάτου, οέν ήουνήοη τόν κλωβόν τού κόσμου νά συντρίψν), καί έοραυσεν ε ις σύρματα σιοήρου τά πτερά του. Αφιερούται τώ φίλο) 'Imrrrf Καμκονρογ,Ιω. Σπγριδον Π. Λάμπρος. 11

165 164 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΦΑΕΘΩΝ. [ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.] Β\ 'Ώρα τοϋ μεσονυκτίου, Εφορε τής άγρυπνίας, it Οποίου μυστηρίου τάς ψυχάς άναπτερο~ς και είς ευπαθείς καροίας ισχυρούς παλμούς οωρεγςή Τί λοιπόν άποκαλ.ΰπτεις ορατόν, ώς φώς ημέρας, ένώ πέπλον μαΰρον ρίπτεις πανταχοΰ; Ποΰ μάς πλανάς Μ ή είς σφαίρας ύπερτε ρας μάς άνάγεις, φωτεινάς ; Ηλιος των άγρυπνουντων, νέφους όπισθεν, προκύπτει ή σελήνη, ήρεμοΰντων πάντων κάτω, καί ωχρόν είς τήν παραλίαν ρίπτει φως ώραϊον, πλήν ψυχρόν. Ούτως είς ψυχήν άλγοϋσαν, ώς άκτίς μ,εμακρυσμενη ετν ή μνήμη αγρυπνούσαν αν φωτίζη συμφοράν, πλήν τό φώς της ο εν θερμαίνε φεύ 1 καροίαν παγεράν.

166 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 165 Πανταχοΰ ή ηρεμία καί σιγή πολλά δτ,λοΰσα, ώς όπόταν τις βαθεΐα σκεψις βασανίζ' ήμας, τήν πνοήν μας άφαιροΰσα όπ όλίγας κ8ν στιγμάς. Ναί ή φύσις δεν κοιμάται I Καί τίς οιοεν δφ* όποιων, βωβή αϋτη, περισπαται συγκινήσεων σφοδρών; Ή σιγή της μυστηρίων είνε φράσις άμυδρών. Πινταχοΰ ή ηρεμία I Κάτω φώ: ωχρών αχτίνων, άνω θάλασσα εϋρεϊα μετά νήσων φωτεινών. Κάτω φως σκιάς έκτεΐνον, άνω νΰς μετά φανών. Αλλά τίς πλαναται μόνος όρη, δάση διαβαίνων, τίς ό τόσον ίπιπόνως βσίνων άβατον όδδν, μή φοβούμενος τό χαϊνον στόμ αβύσσων κρημνωδών Ο Φαίθων I πΰρ ίντός του έχει άσβεστον έεεϊνος' πένθους κ είς αυτόν άγνώστου άνακούφισιν ζητεί, καί μαντεύει έπωδύνως καί μαντεύει... αλλά τί;

167 KAZA.MIAS Νύκτας τρε'ς την Ερημί αν σύντροτόν του ηοη έχει, καί άναίτιον ανίαν νά σκείάση προσπαθεί, βαίνει αγνοώ» ποϋ τρέχει, ποϋ και πότε Οά σταθή. 'ίΐς τυολός ματαίως τερών όαία, άσκοπος βασίζει. Τί λοιπόν εις ΰψη αίρον, τί αυτόν καθοδηγεί, κ Εν τ ή πλάνη -ου νομίζει πώς στενή είνε ή γη ; Άνυψοϋται, πίπτει πάλιν, πίπτει κάτω παρσωόρως" 2ιαρ /ώς τοιαυτην πάλην εναγώνιον ζητεί" ν στενός τής γής ό χώρος τί λοιπόν αυτόν κρατείς Λλλ ένίοτ Ενθυμείται την καλήν μητέρα, ήτις μόνη εμεινε" λυπεΐται λύπην άλλην καί Ορη ών τείνει τόιι ό πλανήτης /είρας προς τον ουρανόν ΤΩ άστέρες, συγ/ωρεΐτε. Λπό σας ζητώ συγγνώμην τ άλγος μου παρηγορείτ-ς, Εάν ά'κων τής μητρός Επιλήσμων Εγενόμην και υίός πολύ σκληρός.

168 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 1C7» Τις άφοΰ σας άτενίση, ώ των πόθων έμοΰ πίθοι, τίς δίν Oi βαρυθυμήση, βλέπων αίφνης προς τήν γτ,ν, καί πτερά δεν θά έπόθιι, η καν βίου αλλαγήν}» Άλλ κ της ίιπάρξεώς μου τής άγίνου, τί νά δρέψω ; Ασθενής ό δφθαλμός μου, α'ι αισθήσεις μου στεναί. 'Όπου τ'όμμα, όπου στίέψω αί απόψεις σκοτεινοί.» Τήν νήν 2πασαν καλύπτει πέπλο; έςεως ζοφώδης, και τύχαίως πως προσπίπτει εις το βλέμμα μας θολόν κ εις έκτάαεις ομιχλώδεις τό κακόν, ή τό καλόν. 8 Σκέτος παντα/οΰ" καί όμως cojς αισθάνομαι Ιντίςμου" τής ζωής ημών ό δρόμος ετ/ άνωτελής ιουγή. Δεν έςέρ'/ομαι τοΰ κόσμου, και οϋδεν με οδηγεί.» Ναι- οΰδ'εν, οΰδεν των όσων έν έμοι άκοόω, 3λέπω. Εις αδυναμίαν τόσοιν μόχθων λήγει ή φρονείς. ' Πταίω, αν τόν νοΰν μου τοεπω άνωθεν τής γής αυτής;

169 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Της μητρός μου έπιλήαμιον, τής στοργής της, τών φροντίοων, τής αγάπης της, κ.αΐ πείσμων τολμητίας, τί τολμώ ; Αμοιρος φαιορύν, έλπίοων τήκομαι έν οουρμώ.» Δάκρυ εν εκ των όμμχτο), τοΰ Φαέθοντος κυ/.ίει, μελανήν γραμμήν χαράττον εις τήν παρειάν αϋτοΰ. Πόσον άλγος περικλείει! Είνε οά/.ρυ πειητοΰΐ Τέκνον τοΰ λαμπρού Ήλιου, θνητέ γόνε αθανάτου, λάμψεως Ιπουρανίου οώς τό βλέμμα σου θαμβοί, σκέψις πάθους σφοοροτατου, ώ θνητέ, σέ θορυβεί. Πρόσεχε, υιέ τοΰ Φοίβου, μή τ' άόύναχχ τολμήσης τοΰ κινούνου, τοΰ θορύβου φεύγε τήν άναψυ/ήν, μή τήν φθονητήν φθονγ'στ,ς των θεών υπεροχήν. Ιο. Καμπογρογαοι

170 ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ΕΡΩΤΟΣ ΚΗΔΕΙΑ. (απόσπασμα.) Τ'; άγρυπνων κατέβρεςε με οά/.pua την κλίνη» /σι μίϊρα; έμεινε πτωχό; εΐ; τέρψιν καί γαλήνην ; Τ!ς πρό άψυχου εμεινε λιιπόθυμο; εικόνα; καί έτοεψε τό εαρ ταυ ε?; θύελλαν χειμώνο;) 'Οστις είς στηοη νεαρά ευαισθησίαν κρύπτει, ελλά δεν Οελ εί; στεναγμών ψύχραν στρωμνήν νά πίπτη, τα ομματα προ καλλονών παρθενικών ας κλείη, καί πάγον ε?; τά; φλέβα; του πυκνόν S; άναλόη. ΧΟέ; ιΐοον εί; άπόγνωσιν πεσόντα νεανίαν, τά πάντα άπολέσαντα καί μόνον την άνίαν δεχοέντα εί; τόν σύντροφον τή; ορφανή; καρδία;..» Έσίγα καί μοι έτεινε τά; χεΐρά; του τά; κρύα;. Ο δυστυχή; έκήδευε τόν πρώτον έρωτά του, Ήγάπα... είδαν άγγελον ποτέ τά ομματά του, ΐδέχθη όρκου; έρωτο; ΰψίστου, ήγαπήίη. Αλλά έκ.!νη έφυγεν, αυτό; έλησμονήοη I... Ίΐτο θολόν τό βλέμμα του, ή παρειά του κοίλη, και συνεστελλονίο συχνώ; τά σιωπώντα χείλη. Υπό τό στήθο; έπνεε λυσσώδη; τρικυμία, κ εκυλινδεϊτο έν αΰτώ ή ναυαγό; καρδία. Ωχρό; τόν έπλησίασα, τά χείλ.η του άνοίγει, «.νόμιζε; ότ ή ψυχή έπρόκειτο νά φύγη. Τί έχει;, Φαίδων; Διατί; >... Μοι άπαντά «Εκείνη.. >.ιι παύει, έν ώ μή λαλών τα χείλη του έκίνει. Αλλοίμονον I ό Φαίδων μου δεν έπρεπε να ήναι τοιουτο; αναχρονισμό;! Γοΰ κόσμου αΐ όδυναι εκ τών ερώτων αήμεοον και μόνων δέν πηγάζουν, και ο. αντό 0\ πρακτικοί τό αίσθημα σαρκάζουν.

171 170 KAZAMU2 Ήσώτευσε τΐ βλέμματα ό ατροεν νεανία; * κ εΰρέοη αίίρνης προ ιρρικτήσ έλπίοων ςηρασίας. Ό τ. τερπνόν άπέκτησεν εις βλέμμα αυτή; ενοους, πλ.ηρώνει νυν είς οάκρυα μυχιαιτάτου πέώονς. ΤΩ Φαίοων, Φαίοων, οιά σε άπέθανεν Ικείνη, άλ/ά ή ιρόσις θέλγητρα ποικίλα σοι προτείνει. Άγάπησον τον έρωτα, άλλα τά: δρώμενα;, μόλις σε λησμονήσω!, Οεώρησέ τας ςένας. ΤΙΙτο κω ;ός και κατηιρής εις τά; παρηγοριά;. Τά ό'μματά τον ερριπτεν επ', ιρωτογρατίας, καί ώ; ό μάρτν; τον σταυρόν ήσπάζετο ίκπνέοεν, άπεναρκοΰτο και αυτός ιριλών αυτήν και κλαίω.... Μίαν ήμερον προσηνή; προσέρχεται ή "Ηόη Ιν όπταιία ζιοηρα, τα οάκ.ρυά τον λείόει καί μειοιώσα «"Ελπιζε τώ λίγε. «ε'ς τό μέλλον;» Είπε" κ Ιν μέσω στεναγμών τά χείλη του Ιγελων. (1869.) ΤIM0AEQN Αμπελ» ΤΗι ΔΕΣΓΙΟΙΝΙΔΙ ΕΑΕΝΊΙι ΣΤ. ΡΑΑΑΗι ΑΠΟΔΙΙ.ΜΟΓΓΠ ΤΩΝ ΛΘΠΝΩΝ. Δεν χαίρεις, κόρη εμμονσος, οιότι καταλείπεις τήν γην των άναμνήσεων, τήν πάλιν τή: Ιίαλλάοος. Το μετωπόν σου τό λ.αμ,προν σκιάζει πέπλος λύπτ;' Οά επανίοης άραγε τήν χώραν τής Έλλάοος; Π I >.,. > '< -.. ** 1 '-/? ' > ε7~ς οι/.αιον τοσ.υτον να /.υτιηται. Τις ποιητη; ίεν ήλγησεν άτίνων τά; (Αθήνας; Και σΰ άν 'ροόγγων λιγνοών ή εμμουσο; ϊτεοήσαι ίν! ή ψυχή ο ου -ύμνησε καί ράοα καί μυρτίνα;.

172 TOY ΚΟΡΟίίΙΙΛΑ. Όπόταν ττνευση αυριον ή αύρα τής πραιίας O' άναπετάστ, τούς ιστούς το πλοΐον σου ήρεμα χαΐ εις Οαλάσσας μακρυνάς έν μέσω νηνεμίας Οά σέ κομίση ρίπιουσαν τό τελευταίο/ βλέμμα. Τότε 0» ίοης πόρρωθεν τα ιερά τεμένη, ατινα σμίλη εγλυψεν τεχνίτου θεσπεϊίου, Οί ΐ'ίτ,ς άπό τής νηός βαρέως τεθλιμμένη τά πάνσεπτα Ιρείπια τής τέχνης τοΰ Φειόίου. Τό βλέμμα σου προσηλώσου έπϊ των έρεε riot / καί ένουμού* ϊείηοτε τόν θειον Παρθενώνα" ό Φοίβος οέν έφιότισε λαμπρότερο / μνημειον και οέν 0ά ίο η τ ομμασου Οειότερον πυλώνα. Εκεί ύπερεθαόμασιες το πνεύμα των Ελλήνων καί σκεπτική προσβλεψασα τό τών κιόνων πλήθος τλ,ν οόςαν άιεπόλησας τών ευκλεών έκείνων, is ών τό πρώτον έ'λαβε ζωήν ασιό; ό λίθος. "Ώ! μή λησμονεί τήν χαράν, ήν χθες ήσθάνθης, κόρη, οπότε τοΰ Χρυσίκτινος ό οί'σκος ανατέλλω» ιέ ευρεν άτενίζουσαν τά χλοητόρα ορη από τής Άκροπόλεως, πλησίον τών αγγέλων. Καί όταν πλέον εύρεθής έν τή τών Ρώσσων "/ώρα ένθα τά πάντα πήγνυνται καί ό βορράς μυκίται, έκει όπου μαραίνονται τής φόσεω; τά οώρα και ο χειμύν άείποτε κατάλευκος πλανάται, ίί' τας Αθήνας ένθυμοΰ, τήν πόλιν τής εύοίας, τον αττικόν ορίζοντα, τά ά νθη τών λειμώνων, και ή άνάμνησις αυτή έν μέσω τής ανίας Οά καταπαόη εντελώς τόν τής ψυχής σου πόνον I. Απρίλιος Δπμπτριοϊ Λ. Κορομιιλα

173 172 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ^ΣΜΑΤΙΟΝ. Πώς νά ψάλλω τη» ώραίαν των έρώτων άόελφήν; τ.οΰ νά εΰρω λύραν νεαν ; ποΰ τοιαότην νά ζητήσω ϊνα ένθους έξυμνήοω την ώραίαν της μοροήγ; ΦεΰΙ ίκείνην ήν κατεΐ'/ον τήν κατέθραυσα προχθές- οόοέ καν εκπέμπει ήχον, ήοη κεϊτ έν άχρηστίφ κ είναι τώρα ή λιγεία έργανον πολύπαθες Ήμην άπελπις i τλήμων, μ έγραφε: «Δεν σ άγαπώ» διά φράσεων πένθιμων. Καταρώμενος τάς Μοίρας μαίνομαι κατά τής λόρας κ ϋστερον τήν κατασπώΐ Αλλά σήμερον οπότε μελωθεί: * Σέ άγαπώi» «Δότε μίαν )ύραν, οότει» πανταγοΰ φωνάζω τρέχων opy.'.a πιστά παρέχων, ότι πλέον δεν τήν σπώ I Λαμπειιλ,

174 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 173 ΤΑΩΣ ΚΑΙ ΑΗΔΩΝ. ΣυνηντήΟησαν εις ίάσος ό Ταόις ν' ή Φιλομήλα, ν ΙςεΟείαζεν ό τρωτοί τα πτερά του τα ποικίλα, καί ή άλλη την γλυκείαν τής ωωνής της μελ.ωοίαν. Είχεν ό Ταώς απλώσει τά χρυσίζοντα πτερά του* κέντημα λεπτόν παρίστα ή ακτινωτή ουρά του* πλούσιον έτόρει στέμμα ν' έστρετε λοξόν τό βλέμμα. Αντίκρυ του επί κλάοου άνθισμένου καθισμένη ή σεμνή αντίπαλός του, ολη ένθουσιασμένη, έψαλλε, καί μελωοίας πέριξ εχυνε γλυκείας. «Τώρα τ( ζητείς να οείςης με αυτήν την ψαλμωίίαν, είπεν εις την Άηοόνα ό Ταώς με ειρωνείαν' τί την θέλω την οωνήν σου ; νά μου οείξης τήν στολήν σου...» "Έχεις ; οείςέ μου* ποΰ εΐνε τα ολόχρυσα πτερά σου; τά κεντήματα ποΰ ετνε τής μεταξωτής ουράς σου j εχεις εί; τήν κεγαλήν σου..; χ, να!- έχεις τήν φωνήν σου... Άλλα τοΰ συρμοΰ οέν ετνε αΰτη πλέον... Ταοις πρέπει, Ίαώς σήμερον νά ήσαι, καί ό κόσμος Θάσε βλέπη μέ χαράν καί θά θαυμάζη... άλλως, οΰτε σε κυττάζει....»

175 "174 KAZAWIA? Είπε, κ ερριψεν εν βλέμμα ε ς τα στίλοοντα πτερά ~Λ και ή Αηδών έγέλα διά τήν κουρότητά του. Λι, τω είπε, φίλε, τώρα ττρ'.ν περάαν) πολλή ώρα,» έρχεται ή νΰς τις μαόρας πτέρυγάς της νο. άττλώαχ, καί έκείνη πλέον τέλος εις τούς λόγους μας Οά όώ:τ,, κ εύμορφα 0 άποφααίαη τις τών δυο Οά κερδήατ,.. s Καί τω δντι μετ ολίγον ετοα αεν ή νός κ έ'/άοη κι ό Ταώς κ ή καλλονγ' τον.. μόνον ς τής νυκτός τά ίία οκιά μαόρη έκινεΐτθ' ό καλός Ταώς μας ήτο.. Ήκουε τήν Ληδόνα ψάλ.λουααν έκεϊ οιμά του, ) If I ) ι ' )/% I >*» / κ εατρε«ε κι αυ:ο; ίί. ivr, τβ ο/α/ρυ^χ κτ$ρϊ toj... μούρα ήταν κ έ'υπεϊτο... ό Ταώς ό πριν δεν ήτο I.. Ήκουε τήν Λ η δόνα «"ί2, κ Ιγώ, ετ * εν, άς ψάλω,.) Τράχηλον κυρτόν ΰψόνει, ατόμ άνοίγει, οΐ'μοι! αλ./.ο tεν άντή/ηοεν ή θρήνος, καί έτρόμαςε κ έκεΐνος... Πόαοι νέοι, πόααι νέαι θέλουν λυπηοή έπ'της ίαν έχουν τού πτηνού μας τας γελοίας άπαιςής)ιί., Τό πικρόν του πάθημα Οά μας γείνν) μάθημα ;.. Πλ.ναγμτπι I. Φερηποι.

176 TOT ΚΟΡΟΜΕΛΑ. 175 ΤΕΤΤ1Ξ ΚΑΙ ΜΓΡΜΗ3. A. Νέος μύρμης, όχι τόνοι φίλος τη; οικονομίας, είχε φάγει εί; τρεϊ; μήνα; ε; μηνών ζωοτροφίας κεντηθεί; υπό τής πείνας, ήναγκάσοη να όπάγή -.ον; άγροΰ; ϊ/.ν. πλησίον σω; εύρη τι να φάγη. Μόλις -προχωρεί ολίγον, κ* ίοοό βλέπει άντικρύ του νίον τέττιγα" άμεσο); Ιταράχθη ή ψυχή του.. άλλ αντί νά τώ γυρίση καθώς άλλοτε τήν πλάτην, πλησιάζει καί τω λίγε, με φωνήν φιλικωτάτην* ν Ιιαλημέραν, άοελφέ μου, σ'εν είςεύρει; ποιου; κόπους έκαμα έως νά ελοο> εί; αΰτοΰ; έίώ τοίις τόπου;, έόώ τρέχων, έκεΐ τρέχων, μόνον, φίλε μου, καί μόνον νά σ'ε ευρώ, καί σ ευρίσκω τίλο; μετά τόσον χρόνον.. t Ώ; σ'ε Ιοον ίνθυμήοην καί τον πάππον μου Ικεΐνσν, τοΰ όποιου καί τον; λόγους καί το ; πράςεις κατακρίνων οεν μπορώ νά εννοήσω οιατί μέ άαπλαγχνίαν εις τόν πάππον σου ήρνήοη τήν τροφήν καί προστασίαν.,.» "Λ! ό πάππο; μου Ικεΐνος ειχεν άδικον, διότι τό συντρέχετε άλλ ήλου; είν ή Ιντολή ή πρώτη" τό αμάρτημα εκείνου Οελων νά έπανορουίισω όταν, φίλε μου, θερίσω, τό εν τρίτον Οά σοι δώσω..,» Θά σοι οο)σο) να περάση; τόν χειυώνα μ αφθονίαν., τ-όεα... α, σϋ σ'εν είςεύρει; πόσην έχω δυστυχίαν!. Έ; μηνών τροφά; ακούεις; εκρυπτεν ή φωλεά μου,, εα; έπήρε χοέ; τήν νύκτα ή πλημμύρα... συμφορά μου!..» Κ Ιύ.αιεν ό ψεύστης ώστε καί ό τέττ-.ί; σχεδόν κλαίων προσεκάλεσε τόν φίλον εις τήν φωλεάντου πλέον" εφαγεν ΙκεΓ ό μόρμηζ, έφαγε οι* ές ήμερα;, * εμε.ν: γελών καί τρώ-^ων σχεδόν μέχρι της έσπέρας..

177 176 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Β'. Τέλος εοθασε τό θέρος μετά ούο ή τρεις μήνις* και χωρίς τροφήν ό τέττις κατά τύχην άπομείνζς, εις τοΰ μύρμηκος μέ θάρρος ετρεςε τήν κατοικίαν, όπου ήσαν σωρευμεναι αί τροτιαΐ μέ αφθονίαν. Καί τω είπε* «χαΐρε, φίλε- τέλος πάντων οά έιρέτος ή συγκομιδή σου εΐνε ευτυχής άνεξαιρέτως... ΙΙόσο) μ άγαπα ή Τύχη..κ ήλθα ίσα ίσα τώρα. όι εκείνο όπου ςεύρεις.. ί>, εΰλογημέν ή ώραί..» Καί 4 μύρμης* «"Α, τω είπε, τοϋ:ο ελειπεν άκόμι να μοιράσω τάς τροφάς μου μι τοΰ τέττ.γο; τό στόμα#., κ Επειτα έγώ;... ω, κρίμα* οεν σ έπίστευα ποτέ μου τόσον βλάκα... σύ να ψάλλης ςεύρεις μόνον, μουσικέ μου.. Κ' εστρεψιν ευθύς τα νώτα εις τόν τεττιγα το κτήνοςικαί την επαθες, ώ τέττις, ώς ό πάππος σου έκεΐνος... II ό σοι μύ ρμηκεςτψ όντι ταπε ι ν οί άτ. ού πλουτή join, λησμονούν τόν ευεργέτην, &ν πτωχόν τόν άπα ν τ ή σουτ. Πλναγιοτηι I. Φερμπο:,

178 ΠΡΟΧΕΙΡΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΑΘΗΝίΙΝ Δημόσια καταστήματα. ΤΠΟΥΡΓΕΙΑ. Ύζουργεΐον Εσωτερικών. 'Οδός Σταδίου. Υπουργός Δ. Κουμουνοο.ρος. 'Τ-<,ι;ργ(ϊον Έζωτεριχών. Λεωφόρος Πανεπιστημίου. 'Υπουργός... 'Ταινργιΐον Στρατιωτικών. Λεωφόρος Κηφ'.σσίας.'Υπουργός Λ. Σμολένσκης. Ύ-οπργιΐον Ναιηιχών Πλατεία Νομισματοκοπείου. Υπουργός Π. Αν. Πετράκης. Τ-οτρνιΐην Εκκλησιαστικών χαλ Παιδείας. 'Οδός Έρμου. 'Υπουργός Α. Πετιμεζάς. Ύσηυργιΐον Oixovopixojr. Όοός Σταδίου και πλατεία Νομισματοκοπείου. 'Υπουργός Σ. Σο>τηρόπουλος. 'T.-vvpYcior Jixaioovrtjc. Οδός 'Ερμου. 'Υπουργός Δ. Κοντόσταυλος. Ti γραφεία τών υπουργείων είσ'ιν άνο'.κτα από ώρας 9 12 καί από 2 Β. ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙ Α. Γενική διεΰθυνσις τιον Ταχυδρομείων. Κάτωθεν, τοϋ 'Υπουργείου τών Εσωτερικών. Δί επι- στο/.al οιανέμονται από τής πρός τήν πλατείαν τοϋ Νομισματοκοπείου ηροσόψεως- ή είσοδος επί τής όδοΰ Σταοιου. Διευθυντής Θ. Λεονάρδο;. Τραιιιιατοχιΰώτια. Ίίν ίοώ Έομοϋ άριθ Φιρμ,α- κειον Πετροκοκκίνου εν τή αυτή όδψ άρ. 258, Φαρμακείου ]. Λεοντίδου καί έν όδψ Κολοκοτρώνη άρ, 91, Φαρμαχεΐον X. Σμυρνιωτοπούλου. Πλειότερα δρα έμπροσθεν σελ. 4_Γ2. Τ11ΛΕΓΡΑΦΕ10Ν. Γενική διεύΰυνσις τών τηλεγράφων. Οοος Αιόλου. Άριθ- 50. Διευθυντής Β Γιαννούλης. Διευθυντής Τηλεγραφείου Αθηνών Διομ. Σεμιτέλος. Τό ττ/,-γραιρεΐον είναι ανοικτόν ημέρας τε καί νυκτός. 12

179 178 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΝΟΜΑΡΧΙΑ. 'Οδός Νοσοκομείου. Άρ. 76. Νομάρχης Σ. Αντωνιάδης. ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΝ. Πλατεία Καπιΐκαρέας. Άρ. 3. Δήμαρχος D, Κυριάκός. ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ. 'Γί>Ίχη ΰιεύθυνσις J/oix. ' Αητννομίαζ. Πλατεία.V.ui σματοχοπείου. ΔιευΟυντάς Κ. Δαρειώτης. Λ'. Άοτηναμ Τμήμα. Έν οοω ΚυοαΤηναίας. Τπ::> νόμος I. Σκαρδιάχος. Β'. ' Αστννομ. Τμήμα. Παρά τη ΔιευΟΰνσει. 'Y"w> νόμος Γ. Αΐγινήτης. Γ. ΑστίΎομ. Τμήμα. Εν οοω Παλλαοος καί Καλι- μίδα. 'Υπαστυνόμος Ν. Βούκουρας. Α. Άοτυνομ. Τμήμα. Έν όοω Στοών καί τιλ.ατείι Πτολεμαίου. Ύ αστυνόμος Ζώης Ζω'ίδης. Ύπάρχουσι καί άλλαχοϋ τής πόλεως άστυνομ. σταίμή ΒΟΥΛΙΙ. 'Οδός Σταδίου. Πρόεδρος...Συγζι/ώ ται συνήθως τον Οκτώβριον και συνεδριάζει τον / :.- μώνα από ώρας 2. μ. α καί εξής. ΙΕΡΑ ΣΥΝΟΔΟΣ. Πλατεία Νομισματοκοπείου. Πρόεδρος ί Μητροπολίτης Αθηνών Θεόφιλος. Τα γρα'ρεΐα αυτή; ανοικτά από τής 8 π. μ 2 μ, μ. συνεδριάζει δε καί) έκάστην Δευτέοαν, Τετάοτην κι! Παρασκευήν. ΜΗΤΡΟΠοΑΙΣ ΑΘΗΝΩΝ. Έν παρόοω τής όδοΰ 'Ερμου. Τί γραοεΐον ανοικτόν από ώοας 9 5 α. μ. ΤΕΛΩΝΕΙΟΝ. Έν όδώ ΆίΙηνά; παρά τή Άγια Κυριακή.Τί /ώνης Β. Άργασάοης. Ανοικτόν άπό ώοας 9 ι τί1 μεσημβρίαν γίνεται διακοπή μιας ή δύο ωρών. ΕΘΝΙΚΟΝ ΤϊΠΟΓΡΑΦΕΙΟΝ. Έν όδώ Σταδίου. ΔιευΟυντί; Γ. Γιαννόπουλος. Εργάζεται άπό τής πρωίας p /;; τής εσπέρας. ΕΛΕΓΚΤΙΚΟΝ ΣΥΝΕΔΡΙΩΝ. Έπ! τών όδών Σταδίου Παρθεναγωγείου. Πρόεδρος Δ. Λεβίδης, Συνεδρυ* καί)' έκάστην.

180 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. ΚΕΝΤΡΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ. Έν τψ Ύπουργείω των Οικονομικών. Ταμίας Ο. Βλαχάνης. Ανοικτόν προ πάντων τήν πρωίαν. ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ. ylf.ttor Πάγος. ΈπΙ των οδών θουκυδίδου καί Νικοδήμου 'Αρ. 13. Πρόεδρος Άρ. Μωραϊτίνης. Συνεόοιάζει δίς της έβδομάοος. Δευτέραν από τής 11 π. μ. καί Πέμπτην από τής 1. μ. μ. Κατά τάς διακοπάς μόνον Δευτέραν από 9. π. μ. '.Εγετεϊον. Όόός θουκυοίοου Άρ. 7. Πρόεδρος Πολ.ύδ. Α/εςανοροπουλος. Συνεορια,ει τρις της εοοομαοος απο τής 10 π. μ. Τρίτην εμπορικός υποθέσεις, Πέμπτην συνήθεις, Παρασκευήν συνοπτικός. Κατά τάς διακοπάς μόνον Τρίτην. Π(,ωτυί)ιχεΐον. Όόός θουκυοίοου Άρ. 11. Πρόεδρος Εμ Άντωνιάδης. Συνεδριάζει πεντάκις τής έβδομάδος, τρις μεν διά πολιτικός και όίς διά ποινικός δίκας. Τον χειμώνα από τής 10 π. μ. το όί θέρος από τής 9 π. μ. Πταισματοδικείο*. Πλατεία Ταςιαρ/ών. Πταισματοδί- χ / ;ς Θεόδ. Κλαδάς. Συνεδριάζει κατά Δευτέραν από ώρας 9 π. μ. Είρηγούικιϊον Βόρειόν ΠΛενρας. 'Οδός Αθήνας. Είρηνοδίκης ΐ. Ψαρουδάκης. Συνεδριάζει κατά Τρίτην και Παρασκευήν άπό ώρας 9 π. μ. Ειρηνοδιχεΐον Νοτιίου Πλευράς. Πλατεία Πύλης Αγοράς. Άρ. 1. Είρηνοδίκης Β. Κριεζής. Συνεδριάζει κατά Δευτέραν άπό ώρας 9. π. μ, Καχουργοδ ιχεΐον. Έπί τής ομωνύμου Πλατείας. Ειδικώς ορίζονται οί άποτελέσοντες αυτά δικασταί. Συνεδριάζει όταν συγκαλήται καθ έκάστην άπό ώρας 9 π. μ. Στρατιωτικά καταστήματα. ΣΤΡΑΤΩΝΕΣ. Στρατώνες Πεζικού. Παρά τήν Αγοράν καί εν τη ΒουΛτρ Στρατών Ιππικού. Πεδίον Άρεως. Στρατών Πνρυΰο.Ιιχον. Πλ.ατεΐχ Ελευθερίας. 12* ί 79

181 180 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Στρατών Πυροσβεστών. Όοός Λυκαβητοϋ. Στρατών ΧωροψυΛαχντ. Όδός Από/./.ωνος. Στρατών Ζευγιτών. Όοος Ερμου. ΦΡΟϊΡΑΡΧΕΙΟΝ. Όοος Σταοίου και Λυκαβητοϋ. Φρουρά: /}- Μ. Τολμίοης. ΑΡΧΠΓΕΙΟΝ ΧΩΡΟΦΥΛΑΚΗΣ. Όοές Νοσοκομείου πιράΐί 'Υπουργείου των Στρατιωτικών. Αρχηγός Τ. Πλέσ«; ΑΡΧΠΓΕΙΟΝ ΜΗΧΑΝΙΚΟΥ. Έν τψ Άρχηγείψ Χωρορυλ«?; Άρ/γ-,γός Β Πετμεζάς. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΝ. Λεωρόρος Φαλήρου. Λι,- (ίυντής Τ. Μαράτος. ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΝ ΑΡΤΟΠΟΙΕΙΟΝ. Όοός Πανός. Διευθυντή; Ν. Καρατσάς. ΣΤΡΑΤΟΔΙΚΕΙΑ. Αον καί Β '. Έν τή όοώ Βουλής. Τού Α Πρόεορος Ίγγλέσσης συνταγματάρχης τοΰ Β'. >ί Μάνος συνταγματάρχης. Ήναθεωρητιχον Στρατοδικείου. Έν τω Φρουραρχείο. Ιΐρόεορος Εϋστρ. Πίσσας υποστεάτηγος. ΣχολεΤκ και έκτταιοευτ'.κά καταστήματα. ΠΔΝΈΠΙΣΤΗΜΙΟΝ. Πλατεία Πανεπιστημίου. Πρύτανι; Είί Καστόρχης. Αί ακροάσεις των μαθημάτων άρχονται π ;ΐ τα τέλη τοΰ Σεπτεμβρίου καί λήνουσι τον Μάίον. Έκάστοτε έκοίοοται κατάλληλον πρόγραμμα. Ι10ΛΥΤΕΧΝΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ. Έν τ 7 νέα όοώ Ihuni;. Διευθυντής Ν. Σκα/ιστήρης, Τό νέον μεγαλόπρεπε; κατιστημα κτίζεται έν τη Λεωτόιω Πατησίων. Ρ1ΖΔΡΕ10Σ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΉ ΣΧΟΛϋ. ΈπΙ τής Λεωρόρ» Κηρισσίας. Διευθυντής άρχιμανορίτης Σωκράτη; K'n λιν.τσος. ΑΡΣΑΚΕΙΟΝ ΠΑΡΘΕΝΑΓΩΓΕΙΟΝ. Έπί τής Λεωρόρον Πι νεπιστημίου καί τ?ς όοοϋ Παρθεναγωγείου. Διευ^ύντρι: Άμεναίς Καβανιάρη, υπο&ιε^ΰ/τρια Καλλιόπη ΙΕ' '- κόκκινου.

182 ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛ. ΦΙΛΕΚΠΑΙΔ. ΕΤΑΙΡΙΑΣ. Έπί τη; Λεωφόρου Πανεπιστημίου και τη; Παρόδου Αρσάκειου. Διευθύντρια δεν υπάρχει, έςαρτάται Ικ τοΰ συμβουλίου της Φιλεκπαιδ. Εταιρίας. ΤΟΣΙΤΣΙΟΝ ΑΛΛΙΙΛΟΔΙΔΑΚΤΙΚΟΝ ΣΧΟΛΕΙΟΝ. Έπι της όδοϋ Σταδίου. Και τούτο έξαρτάται εκ της Φιλεκπαιδ. 'Εταιρίας. ΠΡΟΤΥΠΟΝ ΝΗΠΙΑΓΩΓΕΙΟΝ. ΈπΙ της όδού Σταδίου. Διευθύντρια Ιφιγένεια Δημητριάδου. Επίσης. ΒΑΣ. ΓΥΜΝΑΣΙΑ. Λ'. Γνμγιχσιον. Έν τω Βαρβακείω λυκείω, επί της Πλατείας Βαρβάκη. Γυμνασιάρχης Γ. Παυλίδης. Β'. Γιψνάσιον. Εν όδψ Θουκυδίδου. Γυμνασιάρχης. X. Βάφας. ΕΛΛΙΙΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. Α. Έ.Ι.Ιηγ. ΣγοΛιϊογ, οδός Ζωοοόχου Πηγής. Σχο- λάρ/η; Μ. Νικολα'ίδης. Β'. ΈΛ1ΐ)γ. Σχο.Ιίΐογ^ οδός 'Ρόμβης. Σχολάρχης Ν. Σιμόπουλος. Γ'. Έ.Ι.Ιηγ. Σχο.Ιεΐογ. Εν τω Βαρβακείω. Σχολάρχης Μ. Βρατσάνος (προσωρ'.νως). Δ\ Έ.Ι.Ιηγ. Σχο.Ιΰογ^ οδό; Σωτήρος. Σχολάρχης Ή. Τερζάκης. ΔΠΜΟΤΙΚΛΙ ΣΧΟΛΑΙ. Α'. Αημοτ. ΣχοΛη άρςέγωγ^ οδός Βορρέως, διευθυντή; Δ. Γιαννόπουλος. Β. Αημοτ. Σ\Ό.1η άρρε γωγ, οδός Κυρρίστου, διευθυντή; Λέων. Αργυρής. Α'. Αημοτ. ΣγοΛη Θη.ΙίωΥ, (οικία Φιλαρέτου) διευθύντρια Ελισάβετ Γ. Νικολοπούλου, Β Αημοτ. Σχο.Ιη Θη.ΙίωΥ, οδός Έρμου, διευόύντρία Μ. Μπαρμπάνου. Β1 Δημοτ. Σγο.Ιη Θη.ΙίωΥ, όόός Κ*ποδιστρίου, διευθύντρια Φυλ. Παπαγεωργίου. ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 181

183 182 K.AZAM I ΑΣ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ. '.Eurropixor ' ΕχΛαιΰευτήριον. Διευθυντής Κ. Άντωνιάοι;;, Πλατεία Όμονοίας. Έ.Ι.Ιην. 'Exxauhvtqpior. Διευθυντής Μαργ. Δήριτίΐ;, Όοός Νοσοκομείου. Έ.ΙΛψ. Λόχειογ. Διευθυντής Δ. Σουρμελής. Πλατεΐι Λουδοβίκου. tea.h\r. Παρθεναγωγεΐον. Διευθύντρια Αίκ. Xprjio- μάνου. Όοός Σοβοκλέους. Παρθεχαγωγεΐοτ ΣονρμεΑή. Διευθύντρια Σοοία Γκ τι, Όοός Ποοαστείου. Σχο.Ιίΐον τώι' dde.hptir τον E.h'ovc. Διευθύντρια Τωη- ίνα Βλαγκάλ. Όοός Άδριανοΰ. ' Αμεοιχανιχον Παρθεταγωγεϊοχ. Διευθύντρια Φρ. X!//,. Όοός Νικοδήμου. ΒιβλιοΒήκαι. ΕΘΜΚΙΙ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ. Έν τώ Πζνεπιστημίω. Έρο:ο;Ι. Κόμνος. Ανοιχτή τόν χειμώνα ά~ό ώρας 9 3' τί!ί ρος ά-ό ώρας 7 μέχρι τής μεσημβρίας. Περιέχει *«αναγνωστήριου περιοδικών επιστημονικών συγγραρμάτων καί εφημερίδων. ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΙΙ ΒΟΥΛΗΣ. Έν τή όοώ Σο-ροκλέους. Διευθυντή; Γ. Τερτζέτης. Ανοικτή αστό ώρας 9. μέ'/ρι μεσημέρι Περιέχει αναγνωστήριου εφημερίδων. ΒΙΒΛΙΟΘΠΚΠ ΓΑΛΛΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ. Εντός τής Γαλλική; σχο/.ής διευουνομένης ύπό Em. Burnouf έν τή κρο; τϊ ανάκτορα άγούστ. Άπατεΐται ειδική άδεια ττρός εκ σκεγιν αύττίς. ΑΝΑΓΝΩΣΤΙ1Ρ10Ν ΕΜΠΟΡΙΚΗΣ ΛΕΣΧΗΣ. Έν τώ ««; στήματι τής Εμπορικής Λέσχης e-l των οδών Έρ καί Αιόλου. Προσιτόν τοΐς μετόχοις καί τοϊς ΰ'ί των είσαγομένοις. Περιέχει Έλληνικάς καί τής»51' ρίας Εύρπώπης εφημερίδας.

184 τον ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 183 ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΝ ΪΠΟΥΡΓΕΙΟν ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ. Έν τώ 'Υπουογείω. Ανοικτόν από ώρας 2 4 μ. μ. επί ειδική άδεια. Περιέχει Έλλην. καί Εύρωπ. έ»ημερίοας. ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΡΙΟΝ ΦΙΛ. ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΠΑΡΝΑΣΣΟΥ- Έντώ καταστήματι τοΰ Συλλόγου. Προσιτόν ελευθέριος τ.ϊς μέλεσι καί παντί συνεΐσιρέροντι 2 δρ. τόν μήνα. Ανοικτόν πάσαν εσπέραν. Περ.έχει περιοδικά επιστημονικά καί εφημερίδας εγχωρίους καί ςένας. Μουσεία και Συλλογαί. ΦΥΣΙΟΓΡΑΦΙΚοΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ. Έν τώ Πανεπιστημίψ. Έπ μελητής Δ. Χε/.δράϊχ. Ανοικτόν κατά Τετάοτην καί Σάββατον από ώρας ΝΟΜΙΣΜΑΤΙΚΟΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ. Έν τή Έ9νική Βιβλιοθήκη. Νομισματογνώμων Άχιλ. Ποστολάκας. Προσιτόν επί ειοική άδεια. ΜΟΥΣΕΙΟΝ ΛΡΧΑΙΟΛΟΓ. ΕΤΑΙΡΙΑΣ. Έν τω Βαρβακείω. Ανοικτόν κατά πάσαν Δευτέεαν καί Τετάρτην από ώόαί 2 4 μ. μ.. ΣΥΛΛΟΓΑΙ ΕΙΚΟΝΩΝ. Έν τη αιθούση τοΰ Πανεπιστημίου καί τοΰ Πολυτεχνίου. Έν ταΐς αίοούσαις των υπουργείων * των Ναυτικών καί Στοατιωτικών t είναι αί εΐκόνες των κατα τήν έ-ανάστασήν αγωνιστών. ΑΝΑΤΟΜΙΚΟΠΑΘΟΑΟΓΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ. Έν τώ Πανεπιστήμιο) Διευθυντής Κ. Δηλιγιάννης. Προσιτόν τοΐς ιροιτηταϊς. ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΝ ΤΑΜΕΙΟΝ. Έν τώ Πανεπιστημίψ. Διευθυντής θ. Ά'ρεντοΰλης. Προσιτόν τοΐς ιροιτηταϊς. ΧΗΜΕΙΑ. Επίσης ΔιευΟυνταί τον μέν τής Γενικής καί Αναλυτικής Χημείας Άν. Χρηστομάνος, τοΰ δέ τής Φαρμακευτικής Χημείας, Γ. Ζαβιτζάνος. ΑΝΑΤΟΜΙΚΟΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ. ΙΙροσεχώς μ.ετακομίζεται έν τώ καταστήματι τοΰ Έλλην. Εκπαιδευτηρίου, άγορασθέντι υπο τοΰ Πανεπιστημίου. Διευθυντής Γεώρ. Δαμιανός. ΜΟΥΣΕΙΟΝ ΑΡΧΑΙΟΤΙΙΤΩΝ ΕΝ ΑΚΡΟΠΟΑΕΙ. Ίδρυαν έν Ακροπόλει δπως περιλάδη πάσας τάς έν τή Άκροπό- λει κινητάς αρχαιότητας.

185 184 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΒΕΡΝΑΡΔΑΚΕΙΟΝ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΝ ΜΟΥΣΕΙΟΝ. Ίο^. ταΐ εν τή Λεωφόρψ Πατησίων. Έγ.ι τοΰ παρόντι; ι! άρ-/αιδτητε; είσϊν εναποτεοειμεναι πολλα /οΰ τ?,; rf. λεως, ίοί'λ δ εν τψ ναώ τοΰ Θησέως και τψ Ύ-οιυ- γείψ τή; Παιδιία; (Τμήμα Άρ /αιολογικόν). ΑΣΤΕΡΟΣΚΟΓΙΕΙΟΝ. 1 ττί του Λόφου των Νυμφών. Αι > θυντή; Φ. ΣμίΟιο;. Προσιτόν επ άδεια. Έταιοίαι και Σύλλογοι. ι * ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΡΟΣ ΔΙαΑΟΣΙΝ ΤΩΝ ΕΛΛΙΙΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ. Πρόεδρο; Ν. Μαυοο/.ορδάτο:, αντιπρόεδρο; Γ. Βασι/,:ί». Γραμματεΰ; Γ. Γ. ΓΙαταόόπουλο;, Ταμία; Ihi'/i; Λάμπρο;. Μέλη του Συμβουλίου Μ. 'Ρενιέρη;, Alin Μελά;, Κ. ΙΙαπαμρηγοπουλο;, Κ. Κωστή;, I. Παντι ζίδης. Το συμβούλιου συνεδριάζει καί ο\ίΐύ- : Λ ττερί των αναγκών καί. εργασιών του Σύλλογον.,ν.τ. τέοω; καθ έκάστην Κυειακήν ώεα 10 ττ. μ. εντί οικία του Προέδρου. ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΦΙΛΩΝ ΤΟΤ ΛΑΟΥ. Πρόεδρο;... Αντιπρόεδρο; A. Α. Σοΰτσος. Γραμματεϊ; Ν. Ατ/ιγιάννης, I. II εοοάνογλου;. Ιαυ/.α; Παύλο; Λαμτρι; Σύμβουλοι Ν. Δραγούμη;. X. Χουσοβέργη;. Το σπ βούλιον συνεδριάζει άτια; τοΰ μηνό;. "Λιτά; το i'oj; συγκροτείται κατά μην* ΙανουαοΌν γενική σ.νελευσΐ! των μελών εν τώ Βαρβακείω. Από τοΰ μην.; ν'* ρίου μέ'/ρΐ τοΰ μην; άπριλίου δύο ώρα; κατ «στην έσπέοαν (7 9 ή 8 10) παραδίοονται ί''( Βαρξακείω δημόσια μαθήματα τάδε: Αενοε,οκουια έιοηραοσαέ νη υπό Ο. Όοιοανίοου. ΊΙίική καί χριστιαν. διδασκαλία ;> Π. Ί ομπότη. Δικαίου άρ/αϊ» Ν. Δηλιγιαννη. Β: ο μ η y α ν ι κ η ο ΐ κ ο ν ο υ.! α» Άουτ. Οικονορ'Λ Μηχανική και Κοσμογραφία» Δημ. Κοκκίοον..Λρ'/ΐτεκτονική καί οικοδομική» X. Χρυαοζεργη.^ Χημεία τεγνολογική» Αοιστ. Βουσά*'! Βιομηχαν. και έμπορ. γεωγραφία» Miy. Π. Λάμ'ί5'

186 Φυσική έφηρμοσμένη ΤΟΥ ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 185 υπό Τιμολ. Άργυροπούλου. Ιστορία Ελληνική» Ιω. Περβάνογλου. Ύνιεινή ν Γ. Καραμήτσα. Γεωμετρία πρακτική» Κ. Ίσχομάχου. ΦΙΛΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ. Πρόεδρος Π. Ρομπότης. Αντιπρόεδρος Ν. Μαυροχοοδάτος. Γραμματεύς X. Ν. Φιλαοελιρεύς. Ταμίας Δ. Λεβίο /;;. Μέλη τοϋ συμβουλίου Δ. Δρόσος, Ή. Μητσόπουλος, Κ. Κοντογόνης, Βενέτης, Γ. Κιν/στατινίδης. Τό συμβούλιου συνεδριάζει καθ έχάστην Τετάρτην ώρα 3 μ. μ. εν τω Άρσακείω. Οί εταίροι συνέρ /ονται εις τρεις κατ έτος συνεδριάσεις περί τόν Ιανουάριον καί Φεβρουάριον ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΛ. Πρόεδρος * Φίλιππος Ίωάννου, Αντιπρόεδρος Σ Φιντικλής. Γραμαατεύς Σ. Κουμανού- οη:. Ταυίας Π. Γιαννόπουλος. Μέλη τοϋ συμβουλίου Λ. Καυταντζόγλους, Σ. Σωτνρόπου/.ος, 1. Παπαδάχης, ΕυΟ. Καστόρ'/ης, Π. Ευστρατιάδης. Τό Συμβούλιου συνεδριάζει δίς τοΰ μηνός έν τή οικία τοϋ Ποοέ- δρου Τά μέλη συνέρχονται κατά τόν Ιούνιον εις δύο γενικός συνεδριάσεις εν τώ Πανεττιστημίω. UTPIKU ΕΤΑΙΡΙΑ. Πρόεδρος Α. Άναγνωστάκης. Αντιπρόεδροι Α. Ζίνης. Α. Άντωνιάδης. Γραμματεύς Σ. Τ. Μιγγίνας. Βιβλιοφύλα; Μ. Βαγιανέλης. ΦΙΛ. ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ. Εν όδψ Κολοκοτρώνη άρ Επίτιμος Πρόεδρος Μ. Ρενιέρης. Τακτικός Πρόεδρος Ν. Δ. Λεβίδης. Αντιπρόεδρος X. Λόντο:. Γεν. Γραμματεύς Miy. Η. Λάμπρος. Ιίΐδ. Γραμματεύς Δ. Α. Κορομηλάς. ΐαυ.ίας Ιω. Κρασσάς. Επιμελητής τής Βιβλιοθήκης Ν. Γ. Πολίτης. Έ Εφορία συνεδριάζει άπας τού μηνός ό δε Σύλλονος συνέργεται εις συνε- οριάσείς καί) έκάστην Κυοιακήν πλήν τών διακοπών εν τω καταστηματι αυτού, τόν μεν -χειμώνα από ώρας 1 3, τό οέ εαρ από Φίλ. ΣΤΛΛοΓΟΣ ΒΥΡΩΝ. Π cocscg; X. Καψάλης. Γεν. Γραμματεύς Π. Τούλης. Ταμίας Π. Σακελλαριου. Βιολιο- Οηκάριος Ν. Γουναράκης.

187 186 ΚΑΖΑΜΙΑΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ. Μέλη τριακονταπενταμελοϋ; συμβουλίου: Μ. 'Ρενιέρης, \ Μαυροκορδάτος, Α. Μπαλάνο;» Γ. Γ. Παπαδόττοολ',;, X. Τριχούπης, Π. Λάμπρο;, Π. Ρομπότης, Α. Κατι- καυζηνο;, Γ. Παράσχος, Ν. Χατσόπουλο;, A. Μανσάλι; Ρ. Παριζίνης, Ε. Καστόρχης, Δ. Λάτας, Α. Φχβρικί- ζης» Α. Χαραλάμπης, Ν. Λαμπερής, Τ. Φιλήμων, Α, Διγενής, Α. Μαρκέτης, Λ. Μελά;, Κ. Κωστή; Μ. Π, Λάμπρο;, Δ. Σεμιτέλος, Κ. Βοοσάχης, Γ. Μ'.ττριώττ-, ]. Μίνδλερ, Ν. Σαρίπολος, Α. Βλάχος, I. Παντιζίίί;, Δ. Παπαρρηγόπουλος, Ευ7. 'Ράλλης, Λ. Λόσιο,-,'ΐ. "Κννιγγ, θ. Όρ'ρανίδη;. Τά μέλη ταϋτα ές αύτώυ ίί έκλέςωσι τό προεδρείο ; καί ες έπιτροπα;, 3 τοϋ Mcj- σικοϋ καί 3 τοϋ Δραματικού τμήματος. ΦΙΛΑΡΜΟΝΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ ΕΤΤΕΡΠΗ. Πρόεδρο; I. Μωλλά; Αντιπρόεδρο1. Τίμ. Φιλήμων και Άγγελο; Βλάχο;. Τίμιας Δ. Μ. Καλλίΰρονά;. Γραμμ. Α. Σκαλλίδϊ,;. Μέλη τοϋ διοικητικού συμβουλίου Δημ. Δεληγιάννη; καί Ιο, ΠαραμυΟ'.ώτης. Διευθυντής τής μουσικής Ρ. Παριζ'.νη;. ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΙ1Σ ΕΠΙ ΣΚΟΠΟΝ ΒΟΛΗΣ. Πρόεδρο; Τιμ. Disco;. Αντιπρόεδρος Ού. Φούγκ. Ταμίας Π. ΔιοαηΟτ;, Γραμματεύ; I. Μίνδλερ. Σύμβουλοι. Ε. Κεχαγιά:, As. Κουντουμάς, Ν. Νένιης, Κ. Ίσχόμαχο:, Ε. Κέρβερ. ΕΛΛΗΝ. ΜΕΤΑΛΛΕΥΤΙΚΗ ΕΤΑΙΡΙΑ.* Πρόεδρο; Μ. 'Ρενιέρη; Γραμματεύ; Λ. Δεληγεώργης. Σύμβουλοι: θ. Κέγρηί, Π. Ρεβελάκη;, Α Παππούδωρ, I. Περβάνογλου;, Τ. Περόγλους, Α. Θ EGCmC'.G'/);. Θ Τομπάζης. ΕΤΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΤΥΠΟΓΡΑΦΩΝ ΓΟΥΤΕΜΒΕΡΓΙΟΣ. Πρόεδρο; Δ. Ειρηνίδης. Γραμματεύ; Κ Βλαστό;. Ταμία; Φιλί". Λούης. Μέλη τοϋ συμβουλίου Δημήτριος Α. Κορομηλίί, Ν. Γ. Πάσσαρης, Π. ί). Μωράίτίνης, Α. Φ. Κτένας, Π. Α. ΓΙεντειρρής, Ζ. Γρυπάρης. ΕΛΕΠΜΩΝ ΕΤΑΙΡΙΑ. Πρόεδρο; Δ. Στ. Μαυροκορδάτος. Άν'ΐ πρόεδρος Κ. Νέγρης. Ταμίας Στ. Βοΰ-.ος. Σύμ.οουλ(. Τρ. Μουτζόπουλνς, Δ. Πάππος, Δ. θωμαΐδης, Ν. Α:1" γούμης, Κ. Κασσαβέτης, Άλ. Θεοδωρίδης, Στ»! Dp

188 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. λίόης, I. Κυριάκός, Δ. Παπχθχνασόπουλος,Ζ. Σάορογλους, Γ. Μαντζαβϊνος. Ελεγκτής 1. Γ. Παπαοάκης. Γραμ- ματεύς I. Πατρίκιος. Φιλανθρωπικά καταστήματα. ΔΗΜΟΤΙΚΟΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΩΝ. Επί τής όοοΰ Νοσοκομείου. Διευθυντής ΓΙρ. Πιττάκης. ΑΣΤΥΚΛΙΝ1ΚΗ. Επί τής όοοΰ Κχλαμιώτου. Διευθυντής Δ. Όριρανίοης. ΘΕΡΑΠΕΠΤΙΡΙΟΝ ΚΟΛΛΗΤΙΚΩΝ ΝΟΣΗΜΑΤΩΝ. Επί τής όοοΰ Σόλωνος. Διευθυντής Κ. Μπαλάνος. ΜΑΙΕΥΤΗΡΙΩΝ. Επί τής Δεωβίρου Πανεπιστημίου. Διευθύντοια Άν. Μαοκέτη. ΒΡΕΦΟΚΟΜ ΕΙΟΝ.1 Εν όοώ Αγίου Μάρκου. Διευθυντής Α. Ζίννης. ΑΜΑΛΙΕΙΟΝ ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΩΝ. ' Επί τής Λεωτόιου Άαι- λιείου. Διευθύντρια Ζωή Παπάζογλου. ΟΡΦΑΝΟΤΡΟΦΕΙΩΝ ΧΑΤΖΗ ΚΩΣΤΑ. Επί τής όοοΰ Πειραιώς. Διευθυντής Δ. Γοχοειάον,ς. ΟΦΘΑΛΜΙΑΤΡΕΙΩΝ. Λεωφόρος Πανεπιστημίου. Διευθυντής Α. Άναγνωστάκης. ΠΤΟΧΟΚΟΜΕΙΟΝ. Έπί τής όοοΰ Έριεοΰ. Πλατεία Σταθμοΰ Σιδηροδρόμου. Διοικεΐται υπό τοϋ συμβουλίου τής Έλιήμονος Εταιρίας. Πρακτορεία Ατμόπλοιων. ΪΠΟΔΙΕΥΘΤΝΣΙΣ ΕΛΛΗΝ. ΛΤΜΟΠΛΟΪΑΣ. Έν όοώ Νίκης. Άρ. 17. Διευθυντής Ν. Α. Νάζος. ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΑΓΣΤΡ. ΛΟΓΔ. Εν όοώ Νίκης Άρ. 3. ΓΙράκτωρ. Φ. Φοάγκ. ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ Ε i ΑΙΡΙΑΣ ΦΡΑΙΣΙΝΕ. Έν όδψ Αιόλου Άρ. 67. Διευθυντής Άδάμ Άλτερ. ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΩΝ ΓΑΛΑ. ΝΑΥΤΙΚΩΝ ΔΙΑΠΟΡΘΜΕΪΣΕΩΝ. Έν όοώ Αιόλου Άρ. 66. Διευθυντής Γ. Ίμπαλωμένης. Τα πρακτορεία ταΰτα εϊσί συνήθως άνοικτα από ώρας 9 12 καί άπό ώρας 2 4. μ. μ. Άλλα πρακτορεία ' ' ϊρ'^ουαι μόνον έν Πειραιεϊ. 187

189 183 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Τράπεζα!, και ασφαλιστικοί Εταιρία!. Εθπχη Τράπεζα. 'Οδός Αίολου. Διευθυντής Μ. 'Ρε -ιέιτς. Ανοικτή καί έκά<τττ;νπλήν τής Κυριακής άπόόίραςθ 3, Ίοπκη Τράπεζα. Οδός Παρθεναγωγείου. Διευθυντής Α, Μερκάτης. Ανοικτή καί έκάατν,ν από ωοα; 9 2. Νανζιχη Τράπεζα ό a' Λ ρχάγγε.ιοε >ι. 'Οδό; Σταδίου, Διευ- ίυντής Σκαλτζοΰν/,ς. Ανοικτή καί έκάστν,ν άπο ΰιι; 8 3 μ. μ. Π ισζωζιχη Τράπεζα Ζοϋ νίαον. Εν όδω 'Αγίας Ιϊίιήντ; Διευθυντής Α. Βαμπάς. Ανοικτή από τής 9 4 μ. u. ' Λσψα.Ιισζικη 'Εταιρία ΦοΤνιΡ. Όν.ς Νίκν,ς. Διευθυντή; Ν. Α.Νάζος. Ανοικτή ά,ττό ώρα: 9 12 καί ά-ό 2 4, Aσψαλισζιχί) Έζαιρία Λγκυρα. Πλατεία 'Αγίων Θεοοώ- ρων Διευίυντής I. Σιντν,ρόπουλος' τό νραιοεϊον άνοικτόν καί' έκάστην άπό ώρας 9 3. ΙΤρεσβεΤαι. Άγγίιχη Πρεσβεία. Πλατεία Noυ ιαματοκοπείου. Πρέιον; Β. Στοΰαρτ. Γα.Ι.Ιιχΐι Πρεσβεία. Λεωιοόρο; Αμαλίας. Πρέαδυς Γιν/. λιέλμος Γκιζώ. Επιτετραμμένος επί τοϋ παρόντος ο Δον; ΤικΙη-γ lie In Piipiene. 'Izo.hxt) ΠρεσΓεία. Ίίν παροδω τής οδοΰ Σταδίου, ΠρίΐΗΙ Μαρκ/,αιος Aliphonjli. 'Ροισσιχη Πρεσβεία. Λεωιοόρος Αμαλίας. Πρέσδυς Σαοονμιρ χΐνσζριαχη Πρεσβεία. Όοός Νοσοκομείου καί Άγ/ιτρα ΓΙρέτβυς βϊρώνος ΓΙότευδουρ, Λριεριχαχιχη Πρεσβεία. Λεωφόρος Αμαλίας. Πρέτους Τι κερμαν. Γερμανική Πρεσβεία. Λεοιιρόρος Κοραή. Πρέτβν; Βαγνίρ, Τουρκική Πρεσβεία. Λεωιρόρος Πανεπιστημίου. Έπιτετραρ μένος Φώτιος Φωτιάδης. Σουηδική Πρεσβεία. 'Οδός Νικοδήμου. Πρέσδυς ΧάϊοκΜ*

190 TOT ΚΟΡΟΜΗΛΑ. 189 Ξενοδοχεία. ΞιτοΛογΰ'ον Αγγliar,. Διευθυντής Πολυζώης Πικόπουλος. Έπ'ι τής Πλατείας τοΰ Συντάγματος και των οδών Έρμου καί Νίκης. Εενοιίορεΐον Λ/εν. Βρετανίας. Διευθυντής Σάββας Κέντρες. Επί τής Πλατείας τοΰ Συντάγματος. Εετοήορεΐον των Ξένων. Διευίυνταΐ Ξένος καί Αιβαδάς. Έττΐ τής προς τά ανάκτορα άγούσης καί τής όδοΰ Φιλελλήνων. Εενοόογιΐον τοΰ Στέμ/ιατος. Διευθυντής Δ. Δημοΰλης, Επί τής Πλατείας Λουδοβίκου. ζιπιλοχεϊον ή AΙ'γυπτος. Διευθυντής Παύλος Χοηστίδης. Έτι τής Λεωτόοου Κοοαή και όδοΰ Σταδίου. EircSn eϊον τής Ανατο.Ιής. Διευθυντής I. Άδαμαντό- Γ.ουλος. 'Οδός Διόλου. Κητ:ο. Άναχτοριχος Κήπος. Παρά τά Ανάκτορα, είσοδος ελευθέρ* οιττό τής 4 μ. μ. καί έκάστην. Βοταηχος Κήπος. Έν τή Ιερά Όδψ ανοικτός τά απόγευμα. Αψόσιον ihvapoxorreiov. Παοά τον Βοτανικόν Κήτ.ον. Προι ) ι )»ι ι αιτον τϊ αοεια. Aftpor των Νυμφών. Παρά τάς ο/οας τοΰ Ίλ.ισσοΰ, είσο- οςς 30 λεπτά. Περιέμει ωδικόν Θίασον. ^ί τ,ΐ Ι.ίισσΐδων Μουσών. Παρά τάς δ'μοας τοΰ Ιλισόν είσοδος έλιυοερα. Ίέ θέρος ή μουσική παιανίζει καί έκάστην. Κ'ΐχος Χαμίταν. Απέναντι των ανωτέρω. Περιέχει ωδικόν 9ίϊτον, εί-οδος 20 λεπτά, Βιμος τοΰ Ααοΰ. Απέναντι τοΰ Υπουργείου των Οικονομικών, είσοδος ελεύθερα. Ρϊρος τοΰ Θησείου. Παρά το Θησείον, ή είσοδος ελεύθερα.

191 190 ΚΑΖΑΜΙΑΣ Θέατρα. Θεαζρον 'Αθηνών. Έπί τή; όδοΰ Μενάνδρου. Άί 5εα :ι- καί παραστάσεις ποικίλλουσι ότέ μεν Ιταλικόν ρελό- δραμα, ότέ δε Ελληνικές παραστάσεις. Κατά τον y«. μώνα ίέλουσι δοοή Ελληνικά. παοαστάπι; μετά 'χοροδράματος.?εαρινόν θεαζρον. Επί τη; Πλατείας τής Ομόνοιας. Δίδε; παραστάσεις ουόοδράματος (vaudeville], δράματος «! χορού. Neor Θε'ατρον. Άνεγείρεται προσεχώς επί τη; πλιτι',ϊ; Λουδοβίκου. Πλα ΐ'.αι. Π.Ιαζεΐα Συντάγματα/:. Τον χειμώνα καθ εκάστην Πέριπτην καί Κυριακήν παιανίζει ή στρατιωτική μουσική τό ιτι- γεύμα. Το δε βέοος Τρίτην καί Κυριακήν το εσπέρα;. Π.Ιαζεΐα Ομόνοιας. Τον χειμώνα καυ έκάστην ΓΙέμπιη» καί Κυριακήν παιανίζει στρατιωτική μουσική το απόγευμα. Το δέ θέρος Π ί απτήν καί Κυριακήν τό εσπέρας Π.Ιαζεΐα στη.ΐων Ό.ϊυμπίο ) Αιός. Παιανίζει τό βέρο; στρατιωτική μουσική κατά παν Σάβοατον τό εσπέρα;. Π.Ιαζεΐα Πανεπιστημίου, Π.Ιαζεΐα Αονόοΰίχου '/ /. Έκκλησίο'-ΐ. Παρεχκ.Ιήαιον Ανακτόρων. Έν τοΐ; Άνακτόροις. Δειτουρν:. περί ώραν 11. Προσιτόν επ άδεια. // Εύαγγε.ϊίοτρια. Μητροπολιτικό; ναός. Έπί τή; ομωννμου Πλατεία;. ΊΙ λειτουργία άρχετα. τον χειμώνα π;/ 9 πρωινήν ώραν^ τό δε Dip 8. *// 'Αγία ίΐρήνη. οοος Αιόλου. Λειτουργεί δίς τήν πρωίαν καθ ώραν 7 τον χείαώνα καί 6 τό ίίερο; διά τόν στ;ι τόν, καί κατόπιν καθ ώοαν 9 τον χειμώνα καί θέρος. Έν ταύτη διδάσκει συνήθως ό δεινός ίεροκηρν; Διονύσιο; Λάτας. 'Ρωσσικη Έκκ.Ιησια "Αγιος Ν/κόόηι/ος. Όδό; Φιλ:Λ/ήνΒ,ι λειτουργεί πεοί ώοαν 10.

192 TOT ΚΟΡΟΜΠΛΑ ' Ay ". Γεώργιος. Επί τής ομωνύμου πλατείας, λειτουργεί άπας ώς καί ή Μητρόπολις. 'Ο* Λ νιος /Γψήτριος 'ΐΐπΐ τής ομωνύμου όο-.ΰ. Επίσης. 7/ /iwoimjoc Πηγή. Επί τής οόοΰ Νοσοκομείου. Επίσης. Ό Άγιος Φί.ΙιΛπος. Επί τής όοοΰ 'Ηφαίστου. Επίσης. Οι Άγιοι ΘειΆιοροι. Επί τής ομωνύμου Πλατείας. Επίσης. Τπάρχουσι καί άλλαι όροόοοςοι Έκκλησίαι εις τάς οια- οόοους συνοικίας. Άγιις Διονύσιος. Των Καθολικών. Επί τής Λεωβόιου'ΤΗίε^ πισττ.μίου, λειτουργεί περί ώραν 10 τής πρωίας. "Avtor ΙΙ'ΐ>.ίυς. Τών οιαυσττυρου.ένων. Λειτουο-'εί πεοί ω;ιν 1 1. Σ:ογ,οόοοοαος. Άνα /ωρεΐ καθ έκάστην ώραν έ; Αθηνών οια Πείοαιά- τό ι: θέρος τήν πρωίαν καί εσπέρα; // Φάληρου y άριν τών λουτρών. Δρομολόγιου έκοίοεται έκάστοτε. Α*. 9έσ'.ς Δο. 1. Β. Οέσις λ. 60. Γ'. Οέσις λ. 4 ϋ. Αεωτοοεΐα τής 'Εταιρίας εετάγοντα τούς έπιβάτας εις τον σταθμόν έορεύουσιν εν τη τλατεία τοϋ Λουδοβίκου, εν τή πλατεία Συντάγματος, έν τή ιού Έρυοϋ καί εςωοεν τοΰ Τα'/υορομείου.

193 Έ-οχαί. ΙΙασχάλ.ιον τού Ιίτους Έορτα1. ΈΟ-^χαΙ» Εβϊι/,:«! χαΐ θρητκευτικαί. Αναχωρήσεις καί άσίζεις τών ταχυδρόιιων *al τώ διαφόρων άτμοΐϊλοίων. Ναύλοι των Ιττιβατών έττί των άτμοτλοίων in Πειραιώς. Τιμολόγιου του νέου ττερί χαρτοσήμου Νόμου. Άκοιβι, γνωστικά του καιρού. Δρ. Ίιρ σχέλου ττρογνωστικ όν α!ών.ον τού xaft^, * At ώραι του έτους 1872 καί ό ττρωτευων ούτού Πλανήτης. Ρ.>λώ γε:ς του έτους Ανατολή καί δύσ-.ς του 'Ηλιου κατά τό 1872?j! μέγεθος των ήμερων καί νυκτών εν Άθήναις. 'Ημερολόγιου τον 1872 μετά των φάσεων (τετάρτων) τής Σελήνη; καί τής αρχής τών Τ ta μανικών μηνών. ΠΟΙΚΙΛΗ ΣΤΟΛ. ΡΟΔΟΝ* ΚΑΝΙΣΤΡΟΝ*. - ΑΝβΟ- ΔΕΣΜΗ. ΠΟΙΚΙΛΑ. Ό Ακάματο; μονομάχος. Κακόν ή xucu?:;. Έ καλλίτερα χρήσις λογιορίου. Ή χειρότερα τών νποθέσεων. *11 μ:κρα ΰτόθεσις. Ημερήσια διάταςις. Παράδοξος μανία. Τό ευτελές ξενοδοχεΐον. Ό ράτττης καί ό όφειλέτης αυτού. θεία συμβουλή. Μοναδική άιτόφασις. Πάν τότε τό αΰτο. Άγόρευσ-.ς βουλευτού. Ή ασταθής βάσις. ΔΐΑΦΟΡΑ. Ιστορία τών Μοναστηρίων. ΊΙ βτ,?ι έν Γ αλλία. "Οσοι καί οσιι Ιτ.αη άτ.ο του βράχου τής Λευκάοος. Λόγος ττανηγυρικός επί τη ττεντηκονται* τηρίδί τής Ελληνικής ανεξαρτησίας. Ρήγα Φεραίου ό άνδριάς. Σηα-ν* ματάριον εφήβου. Έρως ές αντιζηλίας, χαρακτήρ ε ς ζραξιν κα! σιτ,νϊ,ν μιαν. Απομνημονεύματα όρυκτών. (Ιστορικά. Ανέκδοτα. Παραδόίΐ'.ς.) '* ΙΙΟΙΙΙΣΙΣ. Έλι/ώνια φύλλα. Έκ τών γενεθλίων τοϋ Άλφρέδου άττόστασμα. 'Π γυνή. Άνάμνησις. Ή Έλμίννα. Εις τό λεύκωμα φίλου ζν:/6 Άλγος καί σιωπή. Συμφορά. Ρόδον καί Κυπάρ-.σσος. Παρελθόντος ρλ λον, Ό βιος. Άστήρ σβεννύμενος. Φαέθων (απόσπασμα). "Ερωτος *τ/λα (απόσπασμα). Τή δεσποινίδι 'Ελένη Στ. 'Ράλλη άποδημουση τών Άίτ; νών. ^σμάτιον. Μύθοι: Ταώς xal Ληθών. Τίττις καί Μΰφμης. * ΠΡΟΧΕΙΡΟΣ ΟΔΙΙΓΟ καταστήματα. Σ /ί Μουσ-Γα καί Συλλογ ματα. Πρακτορεία ά σβεΐαι. Ξενοδοχεία,

194 ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΑ ΑΝΑΡΕΟΓ K0P03IHAA ΕΤΡΙΣΚΟΜΕΝΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ Α'. Των Δημοτικών Σχολείων. 'Αλριβητάριον Μικρόν ή Πινακίδες τη; A', Β*, Γ' καί Δ1 κλάσεως τοΰ μαθήματος τής 'Αναγνώσεως κατά Αρ. Λ. τόν νέον Οδηγόν τής Μεθόδου πρός χρήσιν των πλίθων. 10 'Αλφαβητάριου Νέον έκ των εγκεκριμένων Πινάκων τής Αναγνώσεως ή Πινακίδες τή; Α', β, Τ', Δ* καί Ε* κλάσεως τοΰ μαθήματος τής Αναγνώσεως υπό I. Π. Κ.. πρός χρήσιν των Δημοτ. σχολείων. 20 Αλφαβτητάριον Μεγάλον ή Πινακίδες έκ τών εγκεκριμένων Πινάκων τής Αναγνώσεως κατά νέαν μέθοδον συντεταγμένων υπό 1. Π. Κ. 50. Αλφαβϊΐτώο'.ον Αγγλικόν κατά, νέαν μέθοδον συντεταγμ.ένον υπό Α. Γ. Αλεξάνδρου. 60 Αλφαβητάριου στοιχειώδες τή; Γαλλικής γλώσσης, εΰμεθόδως έρανισθέν υπό Δ. Σ. Β. 70 Αλφαβητάριου κατά νέαν μέθοδον φιλοπονήθέν υπό Γ. Κ,ωνσταντινίδου. 50,

195 2 Αναγνωσμ-ατάριον συλλεγέν μεν τό τρωτόν εκ τών Πινάκων τής Αναγνώσεως καί διαφόρων ηθικών καί διδακτικών βιβλίων υπό Δ. Σ. Β. βελτιωθεν δέ έςεδόθη τό δεύτερον. Αναγνωσματάριον εύμέθοδον τ?ς Ταλλ. γλώσση; ύπό Κωνστ. Λιβερίου. Ανθρωπολογίας Εγχειρίδιον έπί τή βάσει τής τού Ν. Χορτάκη, συλλεγέν ύπό Β. Π. Β. καί έκόοθεν υπό A. Κ. μετά σκελετού. Απολυτήρια έντυπα των εκ τών Δημοτικών σκολείων έςεργομένων μαθητών. Αριθμητική στοιχειώδης συντεθεΐσα έπί τή βάσει των μέχρι τούδε έκδοοέντων τοιούτων Αριθμητικών ύπό Β. Π. Β. πρό; γρήσιν των Δημ.οτ. σ/ολείων. Αριθμητική πρός χρήσιν των Δημοτ. σχολείων ύπό I. Δραΐκη τμ. A*. καί β'. Αυγά τού Πάσχα, διήγημα πρός χρήσιν των παίδων. Γενικόν Μαθητολογίου των Δημοτικών σκολείων. Γ'εροστάθης μετά εικονογραφιών εις τόμ. 3. Γέρων Αμβρόσιος η περί κοινωνικών καθηκόντων, βιβλίον πρός χρήσιν τού λαού, ύπό Α. Π. Γεωγραφίας στοιχειώδη Μαθήματα περιόδου Α\ τμ. Β\ Στοιχεία Μαθηματ. Γεωγραφίας ύπό I. Π. Κ. Γεωγραφίας στοιχειώδη Μαθήματα ύπό Β. Π. Β. έκόοσις εικοστή έπιδιωρθωμένη καί έπηυςημένη. I εωγραφία στοιχειώδης των παίδων ύπό A. Α. Σακελλαρίου άνευ Πινάκων. Ομοια μετά Πινάκων. Γραμματική τής λαλουμένης γλώσσης πρός χρήσιν τών Δημ. σχολείων, ύπό Γ. Μ. έπί τό βέλτιον δέ μεταρρυομισοεϊσα καί έπαυςηθεΐσα ύπό Γ. Π. ι ,25 2, ! 85

196 - 3 - Δρ. Λ. Γραμματική στοιχειώδης υπό Η. Σταθοπούλου. 1,25 Γραμματική στοιχειώδης ύπο Γ. Θεοφίλου. ^ 1 Γραμματική πρός χρήσιν τών έν τοϊς Δτ^χ. σχολείοις διδασκομένων παίδων υπό A. Α. Σακελλαρίου, '1 Γραμματική Ίίλλ.ηνική Οίάνθη (κατά τό πρόγραμμα -τοϋ Υπουργείου) διά τά Δημοτ. σχολεία, καί μάλιστα τά των κορασίων, ΰπό X. Ηαπανικολάου. 1 Διδασκαλία τής Ελληνικής Ιστορίας, παρά τού Κ. Γ. Ιρβιγγος, μεταφρασθεϊσα εκ τοϋ Αγγλικού ΰπό 2. Άντωνιάδου. 50 Δυο Άρνία (τά), διήγηρ.α άλληγορικόν μεταφρασθεν έκ τοϋ Αγγλικού. "Ελεγχος τής μηνιαίας καταστάσεως των Δημ. σχολ.. ο ΐςωκκλήσιον τοΰ δάσους, διήγημα, έκδοθέν τό μέν πρώτον ΰπό τής Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας προς χρήσιν των Δ/,μ.οτ. σχολείων, νΰν δέ τό δεύτερον ΰπό Α. Κορόμηλά. 1 ο Ενσημα είκοσι πέντε τέταρτα φύλλου χάρτου κεχοω- ματισμένου. 1,50 Εύχαί, δεν,σεις και άσματα άδόμενα εις τά ΔΥ,μοτικά σχολεία τής Ελλάδος. 25 Ίίθικά καί τερπνά διηγήματα, ή Μελανία καί ό Ριχαρδΐνος. 75 'ίίθικά καί τερπνά διηγήματα, ή Μελανία, 6 'Ριχαρδΐνος, ή Βαλερία καί ή Λεχαλε, μεταφρασθέντα έκ τοϋ Γαλλικού υπό Α. Γ. Λαμπίση. 1 θελγητρον Γραμματικής, ήτοι ευάρεστος μέθοδος τοΰ παραδίδειν τά στοιχειώδη μέρη ττ,ς Γραμματικής Μέρος Κ. 75 θιλγητρον Γραμματικής Μέρος Β\ Ί Ίερίς 'Ιστορία; Σύνοψις η Μάθημα Χριστιανικής δι- Γ 1 Ο

197 Δρ. A. δασκαλίας τμήμα Γ'. ύπό Α. Κοραή, έπιδιορθωθεΐσα ύπό I. Π. Κ. 20 'Ιερά Κατήχησις μικρά?, Μάθημα χριστιανικής διδασκαλίας τμήμα Γ*. υπό Α. Κοραή, έπιδιορθωθεΐσα ύπό I. II. Κ. 10 #Ιερί; Κατηχήσεων Σύνοψις μετά προσθήκη; Γραφικών υποσημειώσεων ύπό Α. Κοραή. 40 'Ιερά Κατήχησις «τοιχειώδης τής άμωμήτου ήμών πίστεως ύπό Βαρθολομ-αίου Γεωργιάδαυ. 30 'Ιστορία τού Μικρού 'ΐωάννου εκθέτου παιδός, μετα- φρασθεΐσα έκ τού Αγγλ. ύπό Γ. Κωνσταντινίδου. Καλλιγραφία Ελληνική πρός χρήσιν των Δημοτικών καί Ελληνικών σχολείων ύπό Σάρκα. Καλλιγραφία 'Ελληνική καί Γαλλική ύπό τού αυτού μεγάλη. Καλλιγραφία μικρά ύπό Μ. Α. Σακκορράφαυ πρός χρήσιν των Δημοτικών σχολείων. Καλλιγραφία οπό τοΰ αύτοΰ μεγάλη. Κατάλογος προσκλήσεως εις χρήσιν των δημοδιδασκάλων καί δημοδιδασκαλίσσων. Κάτοπτρον τής Διαγωγής καί Προόδου τών μαθητών. Μαθήματα Πρακτικής ηθικής έκ τοΰ Γαλλικού ύπό I. Π. Κ. Μαθήματα Φυσικής, κατά συνέπειαν Βασιλικής έγκρίσεως ύπό I. II. Κ. ΜισθοδοτικαΙ Καταστάσεις. ΙΙαιδική Βιβλιοθήκη. Χρηστοηθεία; μαθήματα Περί Συμπεριφοράς τού πολιτισμένου ανθρώπου, επιμέλεια I. Π. Κ. πρός χρήσιν τών Δημ. σχολείων. Παιδική Βιβλιοθήκη, Χρηστοηθείας μαθήματα, Ηθική ή Περί Καθηκόντων, έκ τοΰ γερμανικού ύπό Γ. Γ S

198 Δρ. λ: BuiVflii; τών Πράξεων τών 'Αγίων Αποστόλων, φιγοπονηθεΐσα ΰπό Κ. Χριστοδούλου καί διορθωθεϊσα ίιτ άνδρών λογίων προς χρήσιν τών Δημ. σχολείων. 40 Περίλτ,ψις τού 'Ιερού Ευαγγελίου, φιλοπονηθεΐσα ΰπό R. Χριστοδούλου. 50 Βιρίλϊ,ψις νεωτάτη τής Π. καί Ν. Διαθήκης μετά 24 εικονογραφιών πρός χρήσιν τών Δημοτ. σχολείων, χατ έγχρισιν τής Ίεράς Συνόδου καί τού έπΐ τών Εκκλησιαστικών χαΐ τής Παιδείας 'ϊπουργείού. 80 Περιστερά, ηθικόν διήγημα μεταφρασθέν έχ τού Γαλλικού ίιπό τίνος τών έν ΑΟήναις μελών τής Φιλεκπαιδευτικής 'Εταιρίας χάριν τής νεολαίας. 20 Περί τοΰ Θείου ΙΝόμου ήτοι περί τών δέχα εντολών τού Θεού πρός χρήσιν τών Δημοτ. σχολείων έπι- μελεία I. Π. R. μετά προσθήκης Γραφικών ΰποετ,υειώσεων. 15 Πίνακες Αναγνώσεως 80 τον αριθμόν διά τά Δημοτ. σ/ολεΐα τής 'Ελλάδος υπό I. Π. Κοκκώνη. 12 Πίνακες Αναγνώσεως 1 20 τόν αριθμόν. 3 Πίνακες Αριθμητικής (54 τόν αριθμόν) Οπό I. Δραΐχη **τά τήν άγγλοδιδακτιχήν μέθοδον. 10 Πίνακες Γραμμ. λαλουμένης γλώσσης διά τά Αημοτ. σχολεία ΰπό Γ. Μανούσου. 2 Βμχτικής ηθικής Ίστορίδια, έκδοσις δευτέρα, ΰπό Αγάπης Γ. Λαμπίση. 2,50 Προπαίδεια ήτοι στοιχεία αριθμητικής τών τεσσάρων αριθμητικών πράξεων πρός χρήσιν τών έν τοΐς Αημοτικ,οΐς σχολείοις άρχαρίων ΰπό A. Κ. 10 ΠροσευχαΙ ή Μάθημα χριστιανικής διδασκαλίας τμήμα A διορισθεΐσαι μέν ΰπό τής έπΐ τής Προ Επιτροπής, διορθωθεϊσαι δε ΰπό I. Π. Κ. 10

199 i Πρώτη τροφή τοΰ ύγιοΰς ανθρωπίνου νο^ς, συγγραφεϊσα γερμανιστί Οπό Καρόλου Τραϋγόττου Θείμη y.ai μεταφρασθεϊσα ύπό Γ. Γενναδίου, κατ έγκρισ'.ν τοΰ έττί τών Εκκλησιαστικών καί της Δημοσ. Εκπαιδεύσεο^ 'Υπουργείου, έκδοσις τέταρτη έπεςεργασθεΐσα ύπό τού μεταφραστοΰ. 'Ροβινσών Κροΰσσος έν τη νήσω αΰτοϋ, διήγημα διδακτικώτατον μετά πολλών καί ποικίλων εικονογραφιών καί μετά ηθική; εφαρμογής εκ τού Γαλλικού ύπό Β. Π. Β. Σύνοψις τής Ελληνικής Ιστορίας ώπ άρμης των Ίίλ- λήνων μ.έ/ρι τής ύπό 'Ρωμαίων ύποδουλυύσεω; αυτών, έκ τοΰ Αγγλικού ύπό S. Αντωνιάδου. Τριμηνιαίος έλεγμος κατά τόν νέον τύπον τών Δη- μοτ. σμολείων. Φραγκίσκου Σοαβίου στοιμειώδης πραγματεία περί των μοεών τοΰ ανθρώπου η Χρηστοήθεια, μετα- φρασθεϊσα ύπό Γ. Γ. Χρηστομάθεια νεωτάτη ή εκατόν ηθικά καί τερπνά διηγήματα πρός μρήσιν τών Δημοτικών σμολείων ύπό Ανέστη Κωνσταντινίδου. Χριστιανικόν Έγμειρίδιον, περιεμον σύντομον έςήγησιν τοΰ θείου ναοΰ κ.τλ. καί ερανισθέν έκ διαφόρων Εκκλησιαστικών Συγγραφέων ύπό Δ. IV. Δαρβάρεως. Ψυμολογία πρός διδασκαλίαν τών παίδων ύπό Θ. Χ Γαλλαουόέτου, μεταφρασθεϊσα έκ τοΰ Αγγλικού ύπό Θ. καί έπιθειορηθεΐσα παρά τίνος μέλους τή; Φιλεκπαιδευτικής Εταιρίας.

200 7 Β'. Των Ελληνικών Σχολείων. Απλοελληνικοί συνήθεις και οικιακοί Διάλογοι, έκ- ίοθέντες σσρός χρήσιν των τε σπουδαστών καί τών Δρ. Λ. ιπριηγητών έκατέρων τών εθνών υπό Γ. Πολυμερή. 2,60 Αισ/ίνου κατά Κτησιφώντος Λόγο; μ.εταφρασθεΐς ύπό X. Ιίαμπούκη εις φυλλάδιά δύο. 3 Αισωττείων Μύθων συναγωγή, εκδοσις στερεότυπος. 1,30 Αίάνθισμα Ελληνικής Γραμμ.ατικής χάριν τής πρωτοτείρου 'Ελληνικής νεολαία; υπό Ιωσήφ Κ. Μ. 1 λςομνϊΐμονεύματα Ξενοφώντος μ.εταφρασθεντα μ.ετά στ,ΐί.ειώτεοιν καί προλεγοαένων υπό X. Παμπούκη. 3 Αριθμητική στοιχειώδης υπό Γ. Αθαν. Γεράκη πρός χρί,σιν τών Ελληνικών Σχολείων, εκδοσις έβδομη έτιδ.ωρθωμένη κατ έγκρισιν τοΰ έπΐ τών Έκκλησ. και τις Δημοσ. Εκπαιδεύσεως 'Υπουργείου. 2 Ιψίμητική θεωρητική καί πρακτική εφαρμοσμένο εις τίι έμπόριον, τήν Τράπεζαν, τήν οικονομίαν, τήν βιομηχανίαν, ύπό Κ. Γ. Σταυρίδου. 6 Αριοτοφάνης σχολιασθεις καϊ έκδοθείς υπό Ν. Δούκα εί; τόμους 3. 9 Af/αιολογία Ελληνική πρός στοιχειώδη μάθησιν τοΰ πολιτεύματος καί τού βίου της αρχαίας 'Ελλάδος νεο Αθ. 'Ρουσοπούλου Δρ. Φιλ. εκδοσις δεύτερα βελτιωθεϊσα καί έπαυςηθεΐσα. 4 ^χλικό; κατά τάς νεωτάτας ανακαλύψεις, ρεταορασθεις έκ τοΰ "Ατλαντος τοΰ Σλεί'νου υπό Γ Θ. Παγώντος, εκδοσις Β\ έπιδιωρθωμένη. 6

201 8 4f "Ατλα; Σχολικό; τή; νεωτέρα; Γεωγραφία; υπό Καρόλου Γλαοερίουι έκτη βελτιωμένη καί έπηυζημένη. εκδοσι;, μεταφρασθεϊσα ΰπά Γ. Α Βακαλοπούλου. 1( Γενική; Ιστορία; Σύνοψι; γερμ.ανιστί συνταχθεΐσα υπό A. A. Κ. Καμμερέρου κατά διαταγήν τή; Κυβερνήσεω; μ.εταφρασθεΐσα υπό Γ. Γενναδίου. 3,! Γενική; 'Ιστορία; σύνοψι; Οπό Α. Πανταζή. 3,; Γεωγραφία Μαθηματική καί Φυσική υπό is. Χορτάκη, εκδοσι; δευτέρα έπηυζημένη καί διορθωμ,ένη δαπάνη Α. Κορόμηλά. ' 3,! Γεωγραφία στοιχειώδη; μαθηματική, φυσική καί πολιτική αρχαία καί νεωτέρα υπό I. Π. Κοκκώνη. 4 Γεωγραφία στοιχειώδη;, Πολιτική, Μαθηματική καί Φυσική υπό A. Α. Σακελλαρίου. 2, Γεωμετρία καί Τριγωνομετρία στοιχειώδη;, μεταφρασθεΐσα εκ τού Γερμανικού, υπό Γ. Αθ. Γεράκη, πρό; χρήσιν τών Ελληνικών σχολείων, εκδοσι; τρίτη έπιδιωρθωμένη μετά τεσσάρων λιθογραφικών πινάκων. 2 Γραμματική 'τής Ελληνική; γλώσση; συνταχθεΐσα μεν υπό Γ. Γενναδίου κατά διαταγήν τή; Κυβερνήσεω; έκδοθεϊσα δέ τό τέταρτον στερεοτύπω; ϋπό Α. Κορόμηλά. 2 Γραμματική τή; 'Ελληνική; γλώσση; υπό Γ. Γενναδίου, διασκευασθεΐσα, συμπληρωθεΐσα καί τή προσθήκη τού Συντακτικού έπαυζηθεΐσα υπό Γ. Παπασλιώτου. 3 Γραμματική 'Ελληνική συγγραφεϊσα μεν υπό Κ. Κούμα, οιασκευασθεϊσα δέ καί συμπληρωθεΐσα έν πολλοί; ϋπό Γ. Παπασλιώτου. Ί Γραμματική 'Ελληνική Κ. Καύμα ϋπό τοϋ αυτού,

202 - 9 M:p. A', περιλαρ.βάνον τό Τυπικόν, Τεχνολογικόν mi Ετυμολογικόν. Γραμματική Ελληνική φιλοπονηθεϊσα έκ των τελειοτέρων καί άσφαλεστέρων πηγών κατά τό σύστημα ίο} αοιδίμου Γ. Γενναδίου, ύπό X. Παπανικολάου c/ολάρχου, πρός χρήσιν τών απανταχού Ελληνικών σχολείων κατ εγκρισιν τής έπΐ τών διδαατικών βιβλίων έπιτροπής. Γραμματική τής Ελληνικής γλώσσης διά τους αρχαρίους, εκδοσις τέταρτη, μετ έπιδιορθώσεως καί αροσθήκης ύπό Α. Σακελλαρίου. Γραμματική τής αρχαίας 'Ελληνικής γλώσσης ύπό X. Παμπούκη. Γραμματική εις χρήσιν τών Ελληνικών σχολείων ο Δ. Ν. Βερναρδάκη. Γραμματικής Γαλλικής στοιχεία ύπό Γ. Ν. Οικονομικού Καθηγητοΰ τού Α\ Γυμνασίου Αθηνών. Γραμματικής Γαλλικής Εγχειρίδιου ύπό τού αΰτοΰ. Γραμματική Γαλλική ύπό Α. Σάμουρκάση μετά προσ- θηκης διαλόγων οικιακών εις τήν Γαλλικήν καί Ελληνικήν γλώσσαν, εκδοσις τρίτη. Γραμματική Γαλλική Λωμ.ώντος, μεταφρασθεϊσα καί ψλοποιηθεϊσα πρός χρήσιν τής Ελληνικής νεολαίας ύπό Σ. Α. Π. εκδοσις δεύτερα. Γραμματική τής Γαλλ. γλώσσης ύπό Π. Μελάνη. ιγραμμ. τής Γαλλ. γλώσσης ύπό I. Καρασούτσα. ΐΓραμμ. νέας Μεθόδου τής Γαλλ. γλώσσης ύπό Κ,. Αιβερίου. Γραμματική τής Λατινικής γλώσσης πρός χρήσιν τών Σχολείων καί κατωτέρων τάξεων Γυμνασίων 4*4 Ενρ. Ν. Οΰλερίχου Δ. Φ. κατ εγκρισιν τού Αρ. Α. 2,50 2^ < 2, ,50 1,50

203 10 - επί των Έκκλ.ησ. καί τής Δημοσ. Εκπαιδευσεως Υπουργείου καί τής έπί τών διδακτικών βιβλίων επιτροπές, εκδοσις τρίτη, έπεξεργασθεϊσα και αΰ ζηθεΐσα κατά τό ήμισυ. 2,51 Γραμματική Λατινική διά τήν 'Ελληνικήν νεολαίαν φιλοπονηθεΐσα καί έκδοθεϊσα υπό Α. Π. I. 5 Γραμματική Αγγλική, υπό Γ. Δ. Λαμπίση, δινιρη- μένη εις τρία μέρη μετά παραρτήματος. 3 Δημοσθένους ό περί Στεφάνου Λόγος μεταφρασθείς υπό X. Παμποόκη είς φυλλάδια δΰο. 3 Δημοσθένους οί τέσσαρες Φιλιππικοί, μετάφρασις I. Ζηλήμονος Καθηγητοΰ. 1,31 Εγκυκλοπαίδεια Γαλλική ή συλλογή τεμαχίων έκ των δοκιμοτέρων λογογράφων καί ποιητών τής Γαλλίας ΰπά Λ. Ρ. 'Ραγκαβή κατ εγκρισιν τού επί τών Έκκλησιαστ. καί τής Δημ. έκπαιοεόσεο,ις Υπουργείου, εκδοσις τρίτη. 6 Εγχειρίδιου τής Γενικής 'Ιστορίας, συντεθεν υπό Κωνσταντίνου ΓΙαπαρρηγοποΰλ.ου. Βιβλίου Λ, περιέγον τήν Λρχαίαν 'Ιστορίαν. 7 Εγχειρίδιου τής Γενικής 'Ιστορίας, υπό τοΰ ίδιου. Βιβλίου Β. περιέχον τήν Μέσην 'Ιστορίαν. 5 Ελληνικά υπό Φριόερίκου Κιανήρου έρανισθέντα έχ. των 'Ελλήνων συγγραφέων καί μετατυπωθέντα υπό Γ. Γενναδίου. 1,31 Ελληνικής Ιστορίας επιτομή κατά τόν Γολδσμίθ καί τάς αρχαίας πηγάς υπό Α. Ρ. 'Ραγκαβή, εκδοσις δευτέρα έπηυςημένη κατ εγκρισιν τής έπί τών διδακτικών βιβλίων επιτροπής. Esquisses d une Granimuire du Grcc nctuet par II" * \ 1,0 Μ

204 _ 11 Εριπίδη; ύπό N. Δούκα μετάφρασις με σημειώσεις (σώματα ελλιπή) οί υπάρχοντες τόμοι άνά Ί)θικυϊ υπό Κ. Μ. Κούμα, έξαχθεΐσα έκ τοΰ συντάγματος τής φιλοσοφίας καί έκδοθεϊσα είς χρήσιν τών ο/ο λείων τής Ελλάδος. Ίε:5ς 'Ιστορίας σύνοψις έκ των βιβλίων τής Π. καί Κ. Διαθήκης συναρμολογηθεϊσα υπό Γ. Γενναδίου κατ εγκρισιν τής 'Ιερά; Συνόδου καί τής έπι τών διδακτικών βιβλίων εξεταστική; επιτροπής. ΐοοκράτους λόγοι επτά μεταφρασοέντες υπό Α. Τσά- τσου εί; φυλλάδια 2. Ιστορία Ιερά κατ επιτομήν υπό Δ. Πανταζή. Ιστορία τή; Ελλάδος από τών άρ/αιοτάτων χρόνον ιιέ/ρι τών νεωτάτωνίΐ 820) υπό τοΰ αύτοϋ. Ιστορία τοΰ 'Ελληνικού "Εθνους άπό τών αρχαιότατων χρόνων μέχρι τή; σήμερον πρός διδασκαλίαν τών παίδων υπό Κ. Παπαρρηγοπούλ.ου. Ιστορία τοΰ Ελληνικού έθνους άπό τών αρχαιότατων χρόνων μέχρι τών νεωτέρων χάριν τών πολ- άών ϋπό Κ.. Παπαρρηγοπούλου εις τόμ. 4 μετά "ίνα/.ων καί εικόνων. Κετή/ν,σις ή Ορθόδοξος Διδασκαλεία τής Ανατολιχ,ίί Εκκλησίας ίιπό Δ. Ν. Δαρβάοεως, έπιδιορθω- (Ιει-α ύπό Γ. Γενναδίου, κατ έγκρισιν τής Ίεράς ϊυνυόου καί τοΰ έπί τών 'Εκκλησιαστικών καί ' Κ Δημοσίας Εκπαιδεΰσεω; Υπουργείου. ^τ/ί/ν,σις Χριστιανική κατ έκτασιν τής Ορθοδόξου Καθολική; καί Ανατολικής Εκκλησίας έξεταοθεισα καί έγκριθεΐσα ύπό τής Εκκλ. κεντρίέπιτροπίς. ήχν,σις Πλάτωνος Μητροπολίτου Μόσχας, ήτοι is. Λ. 2,50 1,50 1, * 2 Ο ,30

205 12 - σύνοψις τής Χριστιανικής θεολογίας, μετάφρασι; Α. Κορανί έκδοθεΐσα τό τέταρτον ΰπό Ανδρέου Κορόμηλά κατ ίγκρισιν τής 'Ιερά; Συνόδου καί τού έπί τών Εκκλησιαστικών καί τής Δημοσίας Εκ* παιδεύσεως 'Υπουργείου. 2,5 Κατήχησις των κυριωτέρων κοινωνικών καθηκόντων υπό Α. Χρηβταρή. 3 Κικέρωνος Λαίλιος είτε περί φιλίας διάλογος πρός χρήσιν τών Γυμνασίων. ί Κλείς τής Γαλλικής Μεθόδου τοΰ Ολλενδόρφου κατά ^ την υπό 1Ν. Γ. Ο. παράφρασιν Οπό Α. Φατσέ* Καθηγητοΰ. 3,5 Κλε ις τής Αγγλικής Ολλενδορφείου μεθόδου. 3 Λεζικόν τής 'Ελληνικής γλώσσης, συντεθεν μέν ΰπό Σκαρλάτου Δ. Βυζαντίου, καί πλουτισθέν διάφοροι; πίνα,ζι χρονομετρικοί;, νομ.ισματολογικοΐς κλπ. οί; προσετέθη καί Λεζικόν Επίτομον τών Κυρίων Ονομάτων, έκδοθέν δε στερεότυπους, όπό Ανδρέου Κορόμηλά. 40 Λεζικόν 'Ελληνο-γαλλικόν καί Γαλλο-ελληνικόν ουν- ταχθεν μέν ΰπά Σ. Δ. Βυζαντίου, έκδοθέν δέ τό δεύτερον στερεοτύπω; ίιπό Ανδρέου Κορόμηλά κατ έγκρισιν τοΰ έπΐ τών Εκκλησιαστικών καί τής Δημ. Εκπαιδεύσεως'Υπουργείου. 21 Λεζικόν Γαλλο-ελληνικόν συντα/θεν Οπό Μ. Σχινά καί Ι.Ν. Λεβαδέως κατά τα πληρέστατα καί νεώτατα Γαλλικά Λεζικά τοΰ Bescherelle καί Ροϊtevin εις τόμ Λεζικόν Γαλλο-ελληνικόν, υπό Κωνστ. Βαρβάτη 10 Λεζικόν Aa-tvo-ελληνικόν υπό Στ Κουμανούδη εκόοσις τρίτη έπηυζημένη. ^

206 13 Αρ. Λ. Λεξικόν 'Ελληναγαλλικόν ΰπό Αγγέλου Βλάχου. 9 Λεξικόν Ιταλό-ελληνικόν επίτοκον ΰπό Κ. Βαρβάτη εί; τόμ Λεξικόν Αγγλο-ελληνικόν υπό Γ. Πολυμερή. 18 Λουκιανού άπαντα εις τόμ. 3, έκδ. στερεότ. Λειψίας. & Λουκιανού Χαμσσατέως διάλογοι ήτοιυί Λεκρικοί καί 6 Χάρων, ή Επισκοποϋντες, καί ό Τίμων η Μισάνθρωπο; υπό Κωνστ. Βαρδαλάχου. 2,90 Μυθολογίας Ελληνική; Επιτομή, έκ διαφόρων συγγραφέων έρανισθεΐσα ΰπό Κωνσΐ. Κοντογόνου. 3,ϋ0 'Οδηγός τής Γαλλικής γλώσσης (περιέχων λεξιλόγιο ^ φρασεολογίαν καί διαλόγους) πρό; έξάσκησιν τού λαλεΐν αυτήν, ΰπό Γ. Λαμπίση. 4 Όλλενδόρφου νεωτάτη μέθοδος πρός έκμάθησιν τής Γαλλικής γλώσση; έν ίιαστηματι έζ μηνών, εκδοσι; Β*. βελτιωθεΐσα μεν κατά τά; εσχάτως έκδοθείσα; έν Ευρώπη μεθόδους, άναθεωρηθεΐσα δε καί συμπληρωθεϊσα διά πολλών γραμματικών παρατηρήσεων καί σημειώσεων μετά προσθήκη; διαλόγων καί επιστολών. 6 'Ολλενδόρφου Μέθοδο; πλήρη;, έφηρμοσμένη εί; τήν Αγγλικήν καί διδάσκουσα τό λαλεΐν καί γράφειν αΰτήν εν διαστήμ,ατι ίζ μηνών, μετά συλλαβιστικού καί αναγνωσμάτων πρό; άσκησιν, έκδοσις τρίτη ΰπό Γι'. Κοντοπούλου. 8 'Ομηρική 'Ελλάς μετά εισαγωγή; εκ τών τοΰ Γ. Φ. Σ/_οιμάνου αρχαιολογιών τής Β'. έκδόσεως τοΰ 1861, μεταφρασθεΐσα έκ τοΰ γερμανικού ΰπό Γ. Ν. Ί'ζεοέπη. 2 Ομήρου ίλιά; καί οδύσσεια με παράφρασιν καί σημειώσει; ΰπό Ν. Δούκα εις τόμ

207 Πίνδαρος μέ παράφρασιν καί σημειώσεις Οπό Ν. Δούκα εις τόμ. 3. ' 9 Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι υπό A. Κοραή εις τόμους 6, εκδοσις Β\ υπό Α. Κορόμηλα καί I. Φιλήμονος. 40 Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, μετάφρασις A. Ρ. 'Ραγκαβή είς τόμ Στοιχεία Ηθικής συνταχθέντα υπέρ τής φιλομαθούς νεολαίας υπό Ν. Βάμβα καθηγητού τής φιλοσοφίας καί ρητορικής, εκδοσις 6. 4 Στοιχειώδη Μαθήματα τής Λατινικής γλώσσης πρός χρήσιν των σχολειών καί κατωτέρων τάξεων γυμνασίων υπό Ενρ. TJ. Οΰλερί/ου Δ. Φ. κατ εγκρι- οιν του έπί τών Εκκλ. και τής Δημοσ. Εκπαιδεύ- σεως Υπουργείου καί τής έπί των διδακτικών?λβλ ίων επιτροπής. 3 Συντακτικού Επιτομή κατά τό Συντακτικόν Κ. Άσω- πίου υπό X. Παπανικολάου σχολάρχου, Ικδοσις τετάρτη ηύζημένη καί μετερρυθμισμ.ένη. 1, Συντακτικόν ΰπό Κ. Ασωπίου Περ. Α. πρός χρήσιν των Ελληνικών σχολείων. 3 Συντακτικόν τής Λατινικής γλιίισση; υπό Ούλερίχου. 2 Σχόλια εις τάς δημ.ηγορίας τοϋ Θουκυδίδου συνταχθέντα κατά τάς άρίστας εκδόσεις ϋπό Γρ.!Ν. Βερναρδάκη. 4 Σχόλια εις Λατίνους συγγραφείς έςηγητικά, γραμματικά, ιστορικά, γεωγραφικά κτλ. υπό Π. Ίασεμ.ίδου καθηγητοΰ, τόμ. Α*. περιέχων σχόλια εις Κορνήλιον τόν ΙΝεπωτα. 3 Τεχνολογικόν τής άρχ. 'Ελλ. γλώσσης υπό Ν. Βάμβα. 9 Χρηστομάθεια Ελληνική έκ των δοκιμωτέρων Έλ-

208 15 ληνών πεζογράφων καί ποιητών διγ,ρημένη εις τόμ. 5, ύπό Σ. Δ. Βυζαντίου καί A. Ρ. 'Ραγκαβή, έκδοοεΐσα δαπάννι των τέκνων Ανδρέου Κορομ.ηλά κατ έγκρισιν τοϋ έπί τών Εκκλησιαστικών καί της Δημ.. ΐϊκπαιδεύσεοις Υπουργείου. Της αυτής Χρηστομάθειας ό Α'. ι»» ό Β*. as» 0 Γ'. η " 6 Δ', ιι «0 Ε\ όμ. Χρηστομάθεια Γαλλική περιέ/ουσα εκλεκτά καί ήίικά τ:μά/ια κλασσικών συγγραφέων πεζών τε καί ποιητών μετά πολλών σημειώσεων, πρός χρήσιν τής στουδαζούση; νεολαίας υπό Γ. Οικονομίοου, έκδοσις β'. Χρηστομάθεια Αγγλική υπό Γ. Δ. Λαμπίση διτ,ρημ-evr, εις δόο μέρη μετά Λεςικ,οϋ. Χρηστομάθεια Ελληνική Α\ καί Bf. περιόδου τών Ί.λληνικών μαθημάτων κατά τό νέον πρόγραμμα ότό Λ. Αγγελίδου. Β Β D Β Δρ. A ( 3 6 Ι,οΟ.

209 16 Γ'. *Ιστορικά. if. A. AI μεγάλαι έπιστημονικαί και βιομηχανικαί ανακαλύψει; ΰπό Α. Φατσέα μετά εικονογραφιών. 4 Αλωσις τις Κωνσταντινουπόλεως Into των Τούρκων ΰπό Γ. Θεοφίλου. 1,45 * Αλωσις τού Βυζαντίου υπό τών Φράγκων ΰπό Ε. Σταματιάδου. 3 Αρχαιολογία. 'Ιστορία τής αρχαία; Καλλιτεχνίας ΰπό A. Ρ. 'Ραγκαβή μετά τών πινάκων αυτής. 28 "Ανευ πινάκων. 16 Αττικά ήτοι περί δήμων Αττική; καί περί τών Αθήνϊ,σι αρχαίων δικαστηρίων καί τινων άρ/αίων καταστημάτων, ΰπό Διον. Σουρμελή. 4 Βιογραφία 'Ρήγα Φεραίου τοΰ Θετταλοΰ. 1 Βιογραφίαι τών 'Ελλήνων μεγάλων διερμηνέων τού Οθωμανικού Κράτους ΰπό Ε. Σταματιάδου. 2 Βιογραφικόν σχεδίασμα περί τού Πατριάρχου Ίερεμίου β'. ΰπό Κ. Σάθα. G Γεώργιος Καραίσκάκης ΰπό Κ. Παπαρρηγοπούλου. 2,50 Γεώργιος Ζαλοκώστας ΰπό Σ. Λάμπρου. 2,50 Γρατιανός Ζώρζης Αύθέντης Λευκάδος έκ τού Γερμανικού ΰπό I. Α. 'Ρωμανού. 6 Δοκίμιον 'Ιστορικόν τής Φιλικής Εταιρίας ΰπό I. Φιλήμονος, ή λεπτομερής περιγραφή τών αίτιων δι ών διετέθη ή 'Ελληνική μεταβολή τού Δοκίμιον περί τής 'Ελληνικής έπαναστάσεως, ΰπό I. Φιλήμονος εις τόμ

210 17 - Λρ. Λ» "Εγγραφα έπίσ-/,μλ άφορώντα τα; έττί τού επτανησιακού ζητήματος διαστρ αγμ-ατεύσεις. 3 'Εκθετις των γεγονότων δσα «υνέβησαν ττρίν καί μετά τήν παραχώρησιν τ 7,ς Πάργας, μετάφρασις έκ τοϋ γαλλικού ύπ4 Ίωάννου Βερβιτσιωτη. 1,75 Επιτομή τής παλαιίς Ιστορίας τής Ελλάδος πρ4; χρήσιν τής νεολαίας, έκ τοΰ Γαλλικού, ύπ4 Δ. Α. Σούτσου εις τόμ 'll Έπανάστασις τής Σερβίας κατά Σέρβικά; πηγάς καί έγγραφα, έκ τοϋ Γερμανικού into A. IS. Κωστή. 4 Ιουστίνοι Ιστορία λατινιστί στερεότυπος. 2,50 Ιππόδρομος (ά) τής Κωνσταντινουπόλεως ύπ4 Ε. I. Σταματιάδου. -- 1)50 'Ιστορία Ίΐροδότου, μετάφρασις Α. 'Ραδινού με σημειώσεις κλπ. εις τόμ Ιστορία τής Μεγάλης Βρετανίας εις τόμ.ους 4 ύπ4 Γ. Δ. Λαμπίση. 12 Ιστορία τοϋ Μεγάλου Πέτρου, αύτοκράτορος τής 'Ρωσσίας, μετά εισαγωγής καί παραρτημάτων υπ4 Γ. Λαμπίση. 6 'Ιστορία τοϋ Μεγάλου Καπολέοντος, αύτοκράτορος τής Γαλλίας, ύπ4 Γ. Λαμπίση εις τόμ 'Ιστορία τής 'Ελληνικής έπαναστάσεως 4π4 Σπυρ. Τρικούπη εκδοσις Β*. εις τόμ Ιστορία τής Επαναστάσεως τών 'Ελλήνων κατά τοϋ Οθωμανικού Κράτους έν έτει 1821 καί τής ίδρύσιως τού Ελληνικού Βασιλείου διπλωμ,ατικώς έ;ετσζομένη, συγγραφεϊσα μέν ύπ4 *Αντ. Πρόκες-'Ο- 5τεν, μεταφρασθεΐσα δ έκ τοΰ Γερμανικού πρωτοτύπου ΰπ4 Γ. Εμμ. Αντωνιάδου εις τόμ Ιστορία Κριτική περί αρχή; καί καταλύσεως τών 2

211 18 ip ι. αρχαίων πολιτειών έκ μελέτης καί κρίσεω; 'Αγγλου συγγραφέως μετάφρασις Κωνστ. Γρυπάρη. 'Ιστορία τής παρ Ελλησι φιλοσοφίας ύπό Δημ. Χαντζερή. 9 Προοίμιον αυτής. 5 'Ιστορία τής 'Ελληνικής έπαναστάσευς ίιπό Γ. Θεοφίλου. 3 'Ιστορικά Απομνημονεύματα Π. Χιώτου, τόμ. Γ. 'Ιστορία τής 'Επτάνησου. 13 'Ιστορικά,σκηνογραφήματα ΰπό Σ. Ζαμπελίου. 3,50 'Ιστορικά! Διατριβαί. α\ Ενέργεια1, τών 'Ιπποτών τής Με λιτής επί τοΰ Ελληνικού άγώνος. β'. Λλ- βερόνη σχέδιον διανομής τού Τουρκικού Κράτους. Γ'. '11 Αληπασιάς τού Τουρκαλβανού Χατζή Σε- χοέτη, ΰπό Κ. Σάΐα. ο Ιταλοελληνικά ήτοι κριτική πραγμ.ατεία περί τών έν τοις άρχείοι; Νεαπόλεως ανεκδότων ελληνικών πραγματειών ύπό Σ. Ζαμπελίου. Ιωσήπου Φλ. Ιουδαϊκή Αρχαιολογία δεμένη είς τόμους Καθίδρυσις Πατριαρχείου έν 'Ρωσσία υπό Σ. Ζαμπελίου. 2 Κριμαϊκή εκστρατεία είς τόμους 4 έζ τού Γαλλικού υπό Π. Α. Γεοιργιάδου. 16 Κωνσταντινούπολή (ή), ή περιγραφή τοπογραφική, αρχαιολογική καί Ιστορική τής περιωνύμου ταύτης μεγαλοπόλεως κτλ. μετά πολλών καί ποικίλων εικόνων καί τών άπαιτουμ.ένων τοπογραφικών τε ή χρονολογικών πινάκων πρός διασάφησιν τής Βυζαντινής Ιστορίας, ύπό Σ. Δ. Βυζαντίου είς τόμου;

212 19 - Δρ. A. Περί τής έν Δγμγ-,τσάν /) Ελληνικής Σχολής καί περί τών καθιδρυτών καί πρώτων αυτής διδασκάλων. 1,30 Περί τών πολεμικών τών 'Ρωμαίων υπό τοΰ διδάχτορος τής φιλοσοφίας Θεοδοσίου Βενιζέλου ([λετά 38 εικόνων). 3 Περιήγησις ή τοπογραφία τής Θεσσαλίας καί Θετταλικής Μαγνησίας Οπό Ν I. Μάγνητος. 1,50 Σαλλουστίου πόλεμος Κατιλιναϊκός, είτε περί τής συνωμοσίας τών περί Κατιλίναν έκ τοΰ Λατινικού. 2 Σαμιακά ήτοι 'Ιστορία τής νήσου Σάμου υπό Ε. Σταματιάδου, τόμ.. Α*. 5 Σπετσιώτικα, ήτοι συλλογή Ιστορικών έγγραφων καί ύτομν/,μ,άτων άφορούντων τά κατά τήν Ε /λν,ν. Επανάστασιν τοΰ 1821 υπό A. X. Αναργύρου, τόμ. A. 12 Τούρκοκρατουμ,ένγ) 'Ελλάς. Ιστορικόν Δοκίμιον περί των πρός άποτίναςιν τοΰ οθωμανικού ζυγοΰ επαναστάσεων τοΰ Έλλτ,νικοΰ έθνους, Οπό Κ. Σάθα. 10 Υπομνήματα περί τής έπαναστάσεως τής 'Ελλάδος άτό τοΰ συγγραφέντα παρά τοΰ Μητροπολίτου II. ΓΙατρών Γερμ.ανοΰ. 6 λιακά ήτοι Ιστορία τής νήσου Χίου υπό Α. Βλαστού, όμ. Α'. καί Β'. ί Χρονικόν Ανέκδοτον Γαλαζειδίου υπό Κ Σάθα.! Χρονογραφία τής Ηπείρου τών τε ομόρων 'Ελληνικών και Ιλλυρικών χωρών υπό Π. Αραβαντινοΰ, I είς τόμ. 2. 9, Χρονογραφία περί τής καταγωγής τών έν τή Μάν/ι Χτεφανοπούλων, τή; αϋτόθεν εις Κορσικήν άποι- -'ώσεως κτλ. 1,75 its*

213 20 Δ. Φιλολογικά. Af. 1 Γεωργίου Σχολαρίου του καί Γενναδίου κατά τών Γίλήθωνος αποριών επ 'Αριστοτέλει ίιπό Μ. Μηνωΐδου Βιβλίον Α'. 3 Γραμματολογία Ελληνική έκ του Γερμανικού ΰπό Γ. Γενναδίου. 4 Ελληνικά Ανέκδοτα περισυναχθέντα καί έκδιδόμενα κατ έγκρισιν τής Βουλή; υπό Κωνστ. Κ. Σάθα εί; τόμου; 2. ΚλεΙς 'Ομήρου υπό A. I. Κομποθέχρζ. 12 Νεοελληνική Φιλολογία. Βιογραφίαι τών εν τοΐ; γραμμασι διαλαμψάντων 'Ελλήνων, αχό τή; καταλΰσεω; τή; Βυζαντινής αυτοκρατορία; μέχρι τή; Ελληνική; Εθνεγερσίας. Σύγγραμμα Κ. Ν. Σάθα ςχ" φανωθέν ίν τώ φιλολογικό» διαγωνιομώ τοΰ Νεοελληνικής Φιλολογίας Παράρτημα. Ιστορία τού ζητήματος τή; νεοελληνικής γλώσση;, υπό Κ. Σάθα. 5 Παρανίκα Σχεδίασμα περί τή; έν τώ 'Ελληνικό» εθνει καταστάσεω; τών γραμμάτων. 5 Περί Δωδώνη; υπό Π. Αραβαντινοϋ. Περί 'Ομήρου καί τών ποιημάτων αύτοϋ. 5 Πόθεν ή κοινή λάζος Τραγουδώ, υπό Σ. Ζαμπελίου. 2 Σωζόμενοι λόγοι (οί) μετά προλεγομένων περί συν* θέσεως ύπό X. Παμπούκη. Ιο

214 21 E'. Εκκλησιαστικά. dp. A. 'Αδελφική αγάπη ΰπό Γ. A. Μαυροκορδάτου. 50 Αιρετικός διδάσκαλος υπό ορθοδόξου μαθητου έξελεγ χόμενος, εκδ. Β'. 1,75 Ακολουθία τού τίμιου και ζωοποιού Σταυρού, έν φ καί δυο παρακλητικοί Κανόνες. 1,50 Άκολουήία τού 'Αγίου Βλαδίμηρου. 1,50 11 Διονυσίου Α ίγίνης. 4 " των οσίων καί θεοφόρων πατέρων Νικήτα, Ίωάννου καί Ιωσήφ. 4 Άναστασιματάριον νέον άργοσύντομον, περιέχον τα αναστάσιμα τού εσπερινού, ορθρου καί λειτουργία; μετά των ένδεκα εωθινών έν τέλει, κτλ. έπιδιορ- θωθέν παρά Γ. Λεσβίου. 7 Ανταπάντησις Μ. Άποστολίδου μητροπολ. Αθηνών. 1 Έγ/μιρίδιον τής τού Ίεοοΰ άμβωνος ρητορικής υπό Ν. Βάμβα. 4 Εκκλησιαστική Ιστορία υπό Στ. Κομητά έκδοσις Β. έπαυξηθεϊσα διά προεισαγωγής καί άναπληρώσεως. 7 Έξήγησις τών εις τήν έξαήμερον ένδεκα 'Ομιλιών Βασιλείου τού Μεγάλου. 4 Επιστασίαι καί ανακεφαλαιώσεις εις τό βιβλίον ου ή επιγραφή' Τα σωζόμενα εκκλησιαστικά συγγράμματα Κωνσταντίνου πρεσβυτέρου καί Οικονόμου τού έζ Οικονόμων, υπό Μιγαήλ Γ. Σχινά. 1 Επιστολή Κΰγενίου τού Βουλγάρεως προς Πέτρον τόν Κλαίρκιον περί τών μετά τό σγίσμα 'Αγίων τής

215 As. A. 22 Ορθοδόςου Ανατολικής 'Εκκλησίας καί τών γινομένων έν αύτνί Οαυμ.άτων. 2,50 Ερμηνεία τών Ζωγράφων ώ; πρός την Εκκλησιαστικήν ζωγραφιάν. 3 Κφραίμ. του Σύρον Ασκητικά εις την καθομιλουμένην μετηνεγμένα υπό Μ. Σακκορράφου. 10 Ή Μελίφωνος Τερψινόη, ήτοι ανθολογία τών μελωδικωτέρων τών Εκκλησιαστικών ασμάτων τών ακολουθιών κτλ. παρά Γ. Λεσβίου εις τόμου; θεολογία Συνοπτική εκ τών θείων Γραφών και 'Ιερών Συνόδων υπό I. Κοντονή. 4,25 Θεοτείχιστος (ή) Εκκλησία, υπό Γ. Α. Μαυροκορδάτ. 7 Κατήχησις 'Ιερά, ήτοι τής θείας καί 'ΐεράς λειτουργίας έ'ήγησι; καί έζέτασις τών χειροτονούμενων υπό Ν. Βουλγάρειυς, εκδοσις Κέρκυρας, 18 ϋ2 2,25 *11 αντή Βίβλος εις 2 τόμ. εκοοσις Κωνσταντινουπόλειυς τοΰ 1861 διασκευασθεΐσα. 4,50 Κρίσις τών υπερκόσμιων καί πνευμ.ατική έ'ήγησι; τή; Αποκαλύψεως Ιωάννου τοΰ Θεολόγου υπό Λ. Β. Καραντζά. 4 Κυριακοδρόμια Νικηφόρου Θεοτίκη τών τεσσάρων Ευαγγελίων καί τών Πρά'εων τών Αποστόλων εις τόμ,ους Μαθήματα πρακτικής ηθικής περί τοΰ χρέους ημών προς Θεόν τε καί άνθρωπον, συλλε/θέντα έκ τών 'Ιερών Γραφών ύπό Α. ΓΙ. 'Ραφτόπουλου. 2 Μηναία περιέχοντα τήν πρέπουσαν αυτών ακολουθίαν μετά καί τοΰ Τυπικοΰ άνά δρ. 6 έκαστον, τό ολον. 72 Νεοφώτιστος (ή), Οπό Γ. Λ. Μαυροκορδάτου. 50 ΓΙαλαιά Διαθήκη κατά τούς έβδομήκοντα εις τόμ. 4 μετατυπωθεΐσα κατ έγκρισιν τή; Ίεράς Συνόδου. 15

216 23 Περί ένώσεως πάτων των θρησκειών καί εκκλησιών, Δρ. Λ. ϋπό Ζήκου Λ. 'Ρώση. 1,30 Περί τή; Εκκλησίας τής Ελλάδος Οπό Γ. Α. Μαυροκορδάτου. 1,30 ΠεεΙ τού Ιερού μυστηρίου σου γάμου Οπό Γ. Α. Μαυροκορδάτου. 1 Περί τών διγονοιών τών έν ταϊς Εκκλησίαις της Πολωνίας δοκίμιο / 'Ιστορικόν καί Κρητικόν υπό Γ. Αϊνιάνος. 3 Πρώτη έβδομες τής αγίας τεσσαρακοστής. 'Ομιλίαι έκφωνηθεΐσαι έν Κιοβία ϋπό Ίννοκεντίου, μεταορα- σθεΐσαι ϋπό 'Αλ. Σ. Στούρζα, έκδοθεΐσαι δέ επιστασία Κωνστ. Γ. Σούτσου. 2 Συμβουλή τριών Επισκόπων πρός τόν Πάπαν Ιούλιον τον Γ'. 1,30 Συναγωγή τών Οεοφθόγγων ρημάτων καί διδασκαλιών τών αγίων Πατέροιν ϋπό II. Εύεργετινοΰ τόμ. ^ 20 Σύνοψις ιερά περιέγουσα ακολουθίας και εύγάς έκά- στω χριστιανώ προσήκουσας καί άλλα ωφέλιμα. 2 Σύνταγμα τών θείων καί ιερών Κανόνων ϋπό Μ. Πο- τλή καί Γ. Α. 'Ράλλη εις τόμους Ταμεΐον Ορθοδοξίας περιέγον περί Θεού, πίστεως, τών επτά Μυστηρίων, τών δέκα εντολών κτλ. 2,30 'ϊπεράσπισις τής Γραικικής Εκκλησίας έκ τοϋ Ιταλικού με σημειώσεις ϋπό X. ΦΓλητά, I. Α 3 Φαρμακίδου τά διπλά ϋπό Γ. Α. ΛΙαυροκορδάτου. 3 'Ωρολόγιον το μέγα περιε/ον άπασαν τήν άνήκουσαν αύτώ ακολουθίαν κτλ. έκδοθέν άδεια τής άγιας τον Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας. 3

217 24 ΣΤ'. Νομικά. if. 1, Αλλήλεθνές τής Εύρώτττς δίχ.αιον υπό A. Β. Έφφτέρου, έξελληνεσθέν καί αύςηθέν υπό Διομ. Κυριάκού. 9 Αρχαί τής φιλοσοφικής επιστήμης τού δικαίου υπό Καρόλου 'Ερρίκου Γρός, έκ του Γερμανικού Οπό Α. Πολυζωΐδου. 7 Βεκκαρίου περί αδικημάτων καί ποινών, σύγγραμμα μ,εταφρασμένον άπό την Ιταλικήν γλώσσαν, εκδο- σις Β'. υπό Α. Κοραή. 7 Διδασκαλία περί τοΰ φυσικού δικαίου μεταφρασθεϊσα μετά σημειώσεων υπό I. Π. Κοκκώνη. 3 Εγχειρίδιου τοΰ δικαστηρίου τών Ενόρκων, υπό Μαρίνου Κ.φίαρίνογλου. 4 Εγχειρίδιου τής 'Ελληνικής εμπορικής νομοθεσίας, υπό Γ. Α. Μαυροκορδάτου, δόκτορος τής Δομικής καί εκτάκτου καθηγητοΰ τοΰ Πανεπιστημίου. 10 Εγχειρίδιου τής Πολιτική; Δικονομίας υπό Β. Τ. Οίκονομίδου τόμος Α*. καί β'. εκδοσις Γ* ηύξημένη καί διωρθωμένη. 20 'Ελληνικοί Κώδικες υπό Γ. Α. Ράλλη εις τόμους 4 μετά 3 παραρτημάτων. 28 Εμπορικόν εγχειρίδιου υπό Κ. Μελά. 10 'Ερμηνεία τοΰ 'Ελληνικού εμπορικού Δικαίου υπό Γ. Α. 'Ράλλη τόμ. Α*. καί Β*. 20 Νεαρά περί εξυβρίσεων έν γένει καί περί Τύπου υπό Π. Καλλιγά. 50 Περί ΙΙολιτειών περί των εις σύνταξιν καί συντήρησιν

218 25 Δρ. A. αυτών, καί περί πολιτική; Κυβερνήσεως σύνοψις συνταχθείσα υπό I. Π. Κόκκων/) επ άγαθώ τής Ελλάδος εις τόμ Πολιτική Οικονομία η άρχαί τής έπιστήμης τοΰ πλούτου ύπο Ίο/σήφ Δροζίν, μετάφρασις έκ τοΰ γαλλικού μετά πολλών προσθηκών υπό Α. Πολυζωί'δου. 5 Πολιτικός Κώδηξ τών Ίονίων νήσων μετά παραθέσεων πρός τά συυταχθέντα άρθρα τοΰ Γαλλ. πολ. Κώδικος ίιπό 2. Κ Μπαλάνου. 6 Πραγματεία περί παραγωγϋ,ς καί διανομές τοΰ πλούτου, συντα/θεΐαα Οπό I. Α. Σούτσου, τακτικού καθηγητοΰ τής πολιτική; οικονομίας έν τώ Οθω- νείω ΙΙανεπιστημίω. 5 Στοιχεία τοΰ δημοσίου δικαίου τοΰ Κ. Μακαρέλ, συμβούλου τής επικράτειας καί καθηγητοΰ τοΰ διοικητικού δικαίου έν τή σχολή τών Παρισιων, μεταφοασθέντα παρά τών Μ. καί Π. Άργυροπούλων. 6 Σύνταγμα πολιτικόν τής Ελλάδος (νέον) μετά προ- διοικήσεως (περί διαφόρων αντικειμένων) και μετά τοΰ Βουλευτικού νόμου καί τοΰ περί δημαιρεσιών. 60 Σύστημα 'Ρωμαϊκού δικαίου καθ ά έν Κλλάδι πολιτεύεται πλήν τών 'ίονίων νήσων υπό Π. Καλλιγά τόμος Β*. 12 Τού αΰτοΰ συγγράμματος τόμ. Γ. τεΰχ. Α*. 6 Bn > τόμ. Δ. ^

219 26 Ζ'. Ιατρικά. Δρ, Αναλυτικοί πίνακες ήτοι υ.έθοδο; τή; ποιτ,τική; jrv,- μική; άναλύσειο; διά τή; υγρά; όδοΰ υπό Αναστ. Κ. Χρ/,στομάνου. 4,39 Ανατομία τοΰ ανθρωπίνου σώματος υπό Δ. Α. Μαυροκορδάτου. 20 ϋγ/ειρίδιον ειδικής παθολογίας και θεραπεία; των παίδων υπό Α. Βιτσάρνι τεΰ'/. Α*. 4 Ίΐγχειρίδιον συστηματική; Ανατομία; τοΰ ανθρώπου ύπό Παύλου 'ΐιοάννου Ειβλίον α, Β, ] καί δ. 11 Ιωάννου Βούρου ίατροΰ περί νοσοκομείων σ/εδίασμα. 2 ίωσή? τοΰ Δεκιγάλλα διατριβή περί 'ΐίλεοαντιάσεως. 1 Παθολογική Ανατομία υπό Κωνσταν. Π. Δηλινιάννη τεΰ/. Α. 4 Τέχνη τοΰ μορφώνειν ΰπνοβάτας, ήτοι πρακτική πραγματεία περί τής μαγνητική; υπνοβασία;, πρό; /ρήσιν των έπιθυμούντων να διδα/θώσι τό μαγντ,τίζειν, έκ τοΰ Γαλλικοΰ. 1,30 Χειρουργική ύπό I. ολυμπίου Καθν',γτΛοΰ τοΰ ΐίθν. Πανεπιστημίου εί; τόμ

220 27 - ΙΓ. Μυθιστορήματα. Α?. Λ. Άγγελο; Πιτοΰ, μυθιστόρημα Αλες. Δουμά, μεταφρασοέν εκ τοΰ Γαλλ. Οπό Αλες. Σκαλίδου. 10 Αί τελευταϊαι ήμέραι τοΰ Αλή Πασά Οττό Κ. 'Ράμφου. 2,50 Αλκιβιάδης τοΰ Μαιζνέρ, έκ τού Γερμανι/.οϋ υπό Δρ. Μανσόλα τόμοι 4. 7 Γενίτσαροι (οί), μυθιστορικόν διήγ. Αλφόνσου 'Ρουέ- ρου μεταφρασθέν έκ. τοΰ Γαλλ.ικοΰ, εκδοσι; Β. εις τόμ. 2. ΐβανώη; τοΰ Ούαλτερ-Σκώτου, μεταφραστείς υπό Γ ο,ο0 Δ. Λαμ,πίση. 6 Ιωάννα Γρέϋ, μυθιστόρημα διασκευασοέν υπό Γ. Δ. Λαμπιόνι. 2,50 Καλύβη (ή) τοΰ Θωμά ή ό βίο; των Μαύρων έν Αμερική, μετάφρασι; έκ τοΰ Αγγλικοΰ εί; τόμ Κατσαντώνη; (ό), κλέφτικον έπεισόδιον η Ελληνικόν μυθιστόρημα υπό Κ. 'Ράμφου. 1,30 Κόμ.ν,ς (ό) τοΰ Μοντεγ ρήστου. 20 Κ,όμησσα Σαρνϋ, μυθιστόρημα Αλεξάνδρου Δουμά, μετάφρασι; Α Σκαλίδη εί; τόμ Λόρδου Βύρωνος Ποιήματα, μεταφρασθέντα πεζή έκ τοΰ Αγγλικοΰ Οπό Γ. Πολίτου, τόμ.. α\ περιέχων τόν Μαζεππαν, την Παρισίναν καί την άποδημ,ίαν τοΰ 'ΓσΙλδ Αρόλδου. ^ Τόμ. β. περιέγοιν την Πολιορκίαν τή; Κόρινθου, την Κυμφην τή; Άβύδου, τόν Πειρατήν, την Κατάραν τή; Αθήνας καί τόν Δον Ζουάν μεθ ίστο-

221 - 28 Δρ, λ. ρικών καί φιλολογικών σημειώσεων ών προτέτακται ή Βιογραφία τοϋ Ποιητοϋ. 5 'Γόμ. Γ*. περιέχων την συνέχειαν καί τό τέλος τοΰ Δόν Ζουάν. 5,50 Μαλβίνα ΰπό τής Γαλλικός Κοττίνης έξελλτ,νισθεϊσα εκ τοϋ Γαλλικού, έκδοσις νεωτάτη είς τόμ. 3. 4,50 Μυθιστόρημα τής γυναίκας ήτοι Απόκρυφα τοϋ γυναικείου φύλου ΰπό Α. Δουμά. 5,50 Περιπλανώμενος Ιουδαίος Κύγενίου Σύου, μεταφρασθείς έκ τοϋ γαλλικού ΰπό Ν. Δραγούμη είς τόμους Σαλβατόρος συνέχεια και τέλος τών Μοϊκανών τών Παρισίων Μυθιστόρημα Αλεςάνδρου Δουμά, με- τάφρασι; έκ τοϋ γαλλικού είς τόμ Χαριτίνη (ή), ή τό κάλλος τής Χριστιανικής θρησκείας, άντίδοτον τών κατά τής θεότητας τοϋ Ιησού Χριστού ληρημάτων τοϋ Ερνέστου 'Ρενάνου μετά ποιητικού παραρτήματος ΰπό Π. Σούτσου. 4 Χαρτοπαίκτρια (ή), μυθιστόρημα τής δεσποινίδος Αιμιλία; Δεβάρδη, μετάφρασις Μιλτ. Γ. Σκυλίτση. 2,50

222 * 29 - Θ'. Ποιήματα ip. Δ. Αβανάσης Διάκος. Αστραπόγιαννος υπό Α. Βαλαωρίτοο- 4 Ακρόπολι; (ή) ποίημα υπό Ίωκννου Καμποόρογλου, έκδοοεν άναλώμ-ασιν 1. X. Κούρτελη. 1,50 Αναμνήσεις οιλοπάτριδος ήτοι διάφορα ποιήματα υπό Τρ. Μπαλτά. 2 Ανθολογία, ήτοι συλλογή άσμ-άτων ηρωικών, ερωτικών, λυρικών» βακχικών κτλ. εκδοσις όεκάτη πλ.η- ρεστέρα τών προηγουμένων. 1,75 Απομνημονεύματα ποιητικά έπΐ τού Ανατολικού πολέμου υπό Αλ». Σούτσου. 4 Αριοτοτέλους Ποιητική κατά την έν Βερολίνο» τοϋ Βεκκέρου εκδοσιν. 75 Αρματωλός (ό) ποίημλ Γρηγορίου Σταυρίδου, στέφανόν κατά τόν ποιητικόν διαγωνισμόν τού Βιργινία ή Ρωμαία δράμα Οπό Τ. Αμπελά. 2 Εικόνες καί κύματα, ποιήσεις ύπό Σ. Βασιλειάδου 3 fl Κ.Ε. Μαρτίου ΑΩΚα, ποίημα Δημητρίου Α. Κορόμηλά έν τή Πεντηκονταετηρίδι τής Ελληνικής εθνεγερσίας, έκφωνηθέν έν τψ φιλολογικψ Συλλόγω Παρνασσό», πωλοόμενον υπέρ τοϋ πρός διάίοοιν τών 'Ελληνικών Γραμμάτων συλλόγου. 1 θησεΰς, ποίημα έπικόν υπό Άρ. Προβελεγίου. 1 Ιερεν; τών Φιλικών καί Ιωάννα Γρέϋ Τραγωδίαι. μετά α 1 «ηνοΰ. 6

223 _ 30 * if i. ΐεφθάε Τραγωδία έμμετρο; μετά τινων λυρικών ποιημ.άτων υπό Σ. Μελισσηνοϋ. 3 Ιούλιο; Καΐσαρ, τραγωδία εί; πέντε πράξεις τού ποιητού Σακεσπέρη μεταμρασθεΐσα ύπό.νικολάου Κ. Ίωαννίδου. 2 Κοριολάνος, δράμα ύπό Ι Μαυρομιχάλη. 2,50 Κωνσταντίνο; ό Παλαιολόγο; Τραγωδία ύπό Ν. Βουλγάρεω;. 2 Λέων Καλλέργη; δράμα ύπό Τ- Λμπελά. 2 Λιανοτράγουδα ήτοι συλλογή όιστί/ων δημοτικών ασμάτων, έν οι; καί 50 τραγούδια τού /ορού. 1,30 Λυρικά, 'Ερωτικά καί Βακχικά υπό Α. Χριστοπούλου χρυσοδεμένα. 2,3(1 Μετάφρασι; Έλλ Δραμάτων υπό A. Ρ. 'Ραγκαβή. 6 Μιχαήλ ό Ψαρομήλιγγο; Τραγωδία υπό Ν. Βουλγάρεω;. 1,50 Μύθοι ΐωάννου Βηλαρά έκδ. β. 1 Νερών δράμα ύπό Τ. 'Αμπελά. 2 'θ Τελευταίο; Κόμη; τών Σάλωνων δράμα ύπό 2. Λάμπρου. 2,30 'Οδοιπόρο;, τραγωδία εί; πέντε ποάςει; μετά διθυράμβου εΐ; την ΚΙί\ Μαρτίου ύπό Π. Σούτσου. 1,31 Οι Ιίαλλέργαι. Λουκά; Νοταράς, δράματα ύπό 2. Βασιλειάδου. 5 Ομήρου ίλιά; μεταβληθεΐσα πάλαι εί; κοινήν γλώσσαν παρά Λ. Λουκάνου. 3 Παρνασσός ή απάνθισμα τών έκλεκτοτέεων τεμ.αχίων τή; νέα; 'Ελληνική; ποιήσεως. 1 Ποίημα εΐ; τόν Πατριάρχην Γρηγόριον Ε, ύπό 2. Λάμπρου. J Ποιήματα Ιακώβου 'Ρίζου 'Ραγκαβή, περ.ίχοντα

224 - 31 Λρ. A. μετάφρασιν τριών γαλλικών τραγωδιών κτλ. εις τόμον; 2. 6 Ποί'/,ν.ατα διάφορα 'Αλεξάνδρου Ρ. 'Ραγκαβή έκδοβέντα ΰπδ Α. Κορομ.ηλά εις τόμ Ποι/,ν.ατα Α. Βαλαωρίτου, τόμ.. λ'. Μνημόσυνα και ετερα ανέκδοτα Τόμ. Β. Κ,υρά Φροσΰνη και τδ Σήμαντρο /. 6 Ποιήσεις, ύτ-.ό Δ. Παπαρρηγοποΰλου. 2 Ρκιονογία καί "Ερως ή Λουΐζα Μίλλερ Τραγωδία ίιπό ΣχΛκλέρου. 2 Σοροκλέους Αίας 6 μαστιγοφδρος, μετάορασις. 1,50 ΣΛλογή τών κατά την "Ηπειρον Δημοτικών ασμάτων ιστό Γ Χασιώτον. 3 Τδ λείψανον τον μεγαλομάρτυρο; Πατριάρχου Γρηγο- ρίον Ε', ποίημα ΰπδ Αχιλ. Παράσχον. 50 Τδ Μεσολόγγιον, απόσπασμα ποιήματος ΰπδ Γ. X. Ζαλοκώστα βραβευθέν τή 20 Μαΐου ίτδ μήλον τής έριδος, ποίημα A. I. Προβελεγίου, πω- λονμενον υπέρ της εταιρίας τών Φίλων τοΰ Λαοΰ. 1,50 ιτονρκομάχος Ελλάς ύπδ Αλεξάνδρου Μούτσου. 4 I Τραρωδίαι I. Ζαμπελίου εις τόμ Τρέπαιον Δελβινακίου ήτοι 'Ιστορία τοΰ Δελβινακίου κατά τοΰ Αλή ΙΙασα γενομενη διά στίχων πολιτικών ΰπδ Γεωργίου Γαζή Δελβινακιώτου έκδοθεΐσα πρδς χάριν τής πατρίδος. 1 Φ*εΟων, Ποίημα ΐωάννου Καμπούρογλου. 1

225 32 _ I'. Κωμ,ωοίαι. k i i?. i Αγγέλου Βλάχου κωμωδίαι έπτά, ή Κόρη τοϋ Παντοπώλου. Γαμβρού πολιορκία. Γάμο; ένεκα βροχή;. *0 Λοχαγό; τή; Εθνοφυλακή;., Η έορτή τή; μ.άμ.μη; Πρό; τό θεαθήναι Η σύζυγο; τοϋ Λουλουδάκη.,. 6 Αγορά, Κωμωδία εϊ; ΙΙράςει; πέντε μετά προλόγου ΰπό Λ. Παπαρρηγοπούλου. 3 Αί γυναΐκε; δέν περιορίζονται ή τρεϊ; γάμοι εί; μίαν ήμέραν, κωμωδία ΰπό I. Κούρτελη. 2,51. Ανδρογυναικομα/ία, κωμωδία εΐ; μέρη τρία ΰπό Π. Δ. Ζάνου, διδα/θεϊσα τό πρώτον άπο τή; έν Ά- θν,ναι; σκηνή; κατά μ.ήνα Ιανουάριον αωοά. 2 Ασωτος (ό) Κωμωδία εΐ; 5 Πράςεις, ΰπό Α. Σούτσαυ. 2 Ερωτηματική οικογένεια, κωμωδία εΐ; 3 πράςεις. 2 Ή κόρη τοϋ Άπέργη, κωμωδία ΰπό Π. Ζάνου. 1,50 Λεπρέντη; Κωμωδία ΰπό Μ. Χουρμούζη. 1 ΪΙετεμφιεσμένο; (ό), κωμωδία εί; πέντε πράςεις ΰπό Ν. Κ. Αθανασοπούλου. 2 Ό Ιατρό; ή αί τρισχίλιαι λίραι, κωμωδία ΰπό Κ Γ. Κεκροπίδου καί Α. Αθανασιάδου. 2,50 01 μνηστήρες ποινιταί, κωμωδία ΰπο Π. Ζάνου. 1 Συζύγου εκλογή κωμωδία ΰπό Λ. Παπαρρηγοπούλου. 1 Ταρτούφο;, κωμωδία Μολιέρου, μεταφρασθεΐσα έμμ.έτρω; ΰπό I. Σκυλίτση. 3 Τοϋ Κουτρούλη 6 γάμος, κωμωδία A. Ρ. Ραγκαβή. 2,55

226 ΙΑ'. Μαθηματικά. Αρ. λ. Αοτρονομία πρακτική περιέχουσα τήν μυθολογικήν 'Ιστορίαν καί καταγραφήν τών δώοεκα Πλανητών καί Κομητών καί τών 110 αστερισμών τού ουρανού μετά τών 3448 αστέρων αυτών υπό Διονυσ. Πύρρου τοΰ Θετταλοϋ. 8 Γεωγραφία μαθηματική καί καταγραφή άπάσης τή; οικουμένης έκ παλαιών καί νεωτέριον σοφών συγγραφέων συνερανισθεΐσα υπό Δ. Πύρρου τοΰ Θετ- ταλού. 8 Μαθήματα Αναλ.υτικής Γεωμετρίας υπό Μ. Σοφιανού. 6 Μαθήματα Διαφορικού καί όλοκληρικού λογισμού υπό τού αυτού. 6 Οχυρωτική πρόσκαιρος καί στρατοπαιίευτική υπό Δ. Κορόμηλά λοχαγού τού μηχανικού. 1 8 Στοιχεία Γεωμετρίας Α. Τακουεντίου, μετά σημειώσ. τού Οΰιστώνος, έξελληνισθέντα μέν έκ τής Λατινικός φωνής υπό Ευγενίου τού Βουλγάρεως καί έκίοθεντα ϋπο τής άοελφότητος τών Ζωσιμάτων. 7 Συλλογή μαθηματικών προβλημάτων έκ τής στοιχειώ^ους μαθημ.ατικής καί στοιχ. Λριθμ. Άλγέβρης υπό A. Ρ. 'Ραγκαβή καί Σ. Σούτσου. 12 Χρονολογία μ.αθηματική καί 'Ιστορική ύπά I. Σταματελου καθηγητού τού Λυκείου Δευκάδος. Ι,οΟ ο

227 Μ - Ιβ'. Διάφορα. Λι γυναίκες, παραφράσει; καί μεταφράσει; έκ τού Γαλλικού, Αγγλικού καί Λατινικού παρά ίΐ. Ω. συνεργάτου τά,ς Εύτέρπτις. Ανάλεκτα κοινωφελών διατριβών δ. επιστήμονα;, βιομν,χάνους, τεχνίτας, γεωπόνου; καί άλλους, συγ- γραφέντα ύπό Ξ. Λάνδερερ. Απάνθισμα Β. Επιστολών Κόραν, έκδοοέν Οπό Ιακώβου Ροιτα. Απόκρυφα (τά) τν,; ό.'ραιότ/,το; τού σώματα; καί τού προσώπου. ΓΙλά,ρτ,ς πραγματεία υγιεινά,; φυσιογνωμία; καί καλλωπισμού έκ τού Γαλλικού. 3 ΒιβλιοΟτ,κνι τού ΊιΟνοφύλακο; λ, Β, I, Δ* καί Ιί Λρ. Α. 2,50 Μέρος. 3,25 Διδασκαλία τή; διαγραφικϋί; τ, γραμμικά;; Ιχνογραφία;. 3 Εθνικόν ΊΙμερολόγιον υπό Μαρίνου II. Βρετού χρυσό- δεμένον, σειρά άπ άρχνί; τ/,; έκδόσεώ; του ( ). 120 Έπιστολαί I. Λ. Καποδιστείου, Κυβερνά,του τ7; 'Ελλάδος, διπλωματικαί, διοικητικά! καί ίδιωτικαι, γραφεϊσαι άπό 8 Απριλίου μέχρι; 26 Σεπτεμβρίου 1831, εϊς τόμους ί. 32 Επιστολαί Λ. Δούκα εις τόμου; 2 άπό το Ηίί. ί Επιστολάριον, ήτοι υποδείγματα διαοόοων έπιστο- λούν, υπό Γρ. ΙΙαλαιολόγου, εκδοσι; δευτέρα μετά προλεγομίνινν. 2,50 6 3

228 Δρ. Λ. Επιτομή Ηθικής έρανισοεϊσα έν Μαραθοκάμ.πω Σάμου έκ τής Ηθικής τοΰ Λ. Βάμβα, ίιτεο I. Σφοίνη. 1 ΐοτιμερΐς τής έν 'Αθήναις Β*. Συνελεύσεως, τόμ Καζαμίας τοΰ Κορόμηλά τοΰ ,ί>0 Κασταλία, σύγγρ. περιοδικόν τόμ. Α' έτος Α' Λόγοι έκφωνηθέντες παρά Γ. Α. Μαυροκορδάτου έπί τή; πρυτανείας αΰτοΰ κατά τό έτος ,00 Μάγειρος (ό), ή ό φίλος τής οικιακής οικονομίας, βιβλίο / άναγκαιότατον εις τάς οίκογενείας, τους ξενοδό/ους, τους ζαγαροπλάστας, τους καφεπώλας καί τους πνευματοποιοϋς, έκ τοΰ Ιταλικού ϋπό Σ. Λομβαρδού. 1 Μελέται τής φύσεως ή Επιστολαί πρός Σοφίαν περί τής φυσικής τής χημ.είας καί τής φυσικής Ιστορίας εκ τοΰ Γαλλικού Οπό Κ. Βαρβάτη. 0 Μία στιγμή διαγύσεως, ή ανάμικτα συγκείμ.ενα έκ ποικίλης ίίλης κτλ. Οπό I. 'Ραπτάρ'/ου. 2,00 Νομίσματα τής νήσου Αμουργοϋ Οπό Π. Λάμπρου. 3 Οί Κρητικοί γάμοι. Ανέκδοτου έπεισόδιον τής κτητικής 'Ιστορίας έπί Βενετών ύπό Σ. Ζαμπελίου, 12 Ονειροκριτικά, ή πληρεστάτη καί άκριβεστάτη έςήγτ,σις των ονείρων, μ.ετά δυο Παραρτημάτων. 2 Ονειροκρίτης, ή πλήρης καί ακριβής έςήγησις τών ονείρων μετά προσθήκης δύο ΓΙαραρτημ.άτων. 1,26 Ονειροκρίτης, ήτοι ακριβής έςήγησις τών ονείρων μετά προσθήκης τριών Παραρτημάτων. 80 Παναγιώταν Δοςαρά περί ζωγραφιάς χειρόγραφον τοΰ αψκς, νΰν τό πρώτον μετά προλόγου έκδιδόμενον ύπό Σπυρ. Γ1. Λάμ.πρου, Αθήναι ,60 Παροιμιαστήριον ή συλλογή παροιμιών έν γρήσει παρά 'θ' ί ΙΙπειρώτας, ύπό Π. Άραβαντινοΰ. 2,60

229 36 if. i, Περίληψι; τής παιδαγωγική; και διδακτική; συνερανισθεΐσα έκ τοΰ συγγράμματος τοΰ Λειμειέρου καί συνταχθεϊσα εί; μέρη δυο υπό Γ. Θ. Παγώντο;. 2,30 Πυθία, νίτοι μαντεϊον άνδρών τε καί γυναικών, μετά ές παραρτημάτων. 1,25 Πυθία (ή) διά τε του; άνδρα; και τα; γυναίκα; κατά τήν δό'αν διασημοτάτων φιλοσόφων. 80 Σκευολόγιον στρατιωτικόν ήτοι έλεγχο; τών έν τοΐ; στρατοί;, ιδία δ έν τώ πυροβολικώ, γρησίμων κτλ. υπό Γρ. Χαντζερή ταγματάρ/ου τοΰ Πυροβολικού. 13 Συλλογή Παροιμιών τών νεωτέρων 'Ελλήνων μετά παραλληλισμού προ; τά; τών αρχαίων Οπό I. Βε- ρέττα. 2 Συλλογή συνθηκών, πρωτοκόλλου καί διπλωματικών έγγραφων άποτελοόντων τό ουσιωδέστερου μέρο; τή; διπλωματική; 'Ιστορία; τού νέου 'Ελληνικού κράτους. 4 Τερατολογία πανηγυρική, διάφορα ποιημάτια, περί Λέσβου κτλ. υπό Γ. Α. Αριστείδου. 2,50 Τοκολόγιον, ήτοι τοκοφόροι πίνακες άπασών τών ήαε- ρών τού έμπορικοΰ έτους κτλ. υπό Σ. 'Ραφτάνη. 8 Φιλοσοφία τη; 'Ιστορία;. Δοκίμιον. 4 Χαρακτήρε; ύπό Δ. Παπαρρηγοποΰλ.ου. 4

230 37 - ΙΓ'. Έλληνες Συγγραφείς. Εκδοσις στερεότυπος Λειψίας. Αρ. Λ. khiw.o'i Δειπνοσοφιστεια. 3 τόμοι. 12,60 ΑΙλιανός. 2 τόμοι. 13,30 Αία/ίνϊ,ς. 1 Αΐβ^όλος. 1,40 Αίοώπου μύθοι. 1,50 Απολλοδώρου Βιβλιοθήκη. 1,25 'Απολλώνιου 'Ροδίου 'Αργοναυτικά. 1,25 'Αππιανοΰ 'Ρωμαϊκή ιστορία. 2 τόμοι. 7,60 Αριατοφάννις. 2 τόμοι. 3,80. Αρριανού, Αλεξάνδρου άνάβασις. 1,25 Β*βρίου, Αίσώπιοι μύθοι. 85 Βουκολικοί ποίϊΐταί 75 Αψοσθέν/ι;. 3 τόμοι. 5,25 Αιωνο; Κασσίου 'Ρωμαϊκή ιστορία. 5 τόμοι. 17,50 Αιιον Χρυσόστομος. 2 τόμοι. 6,80 Αιοόωρου Σικε/.ιώτου Ιστορία. 4 τόμοι. 12,20 Αιονυοίου τού 'Λλικαρνασσέιυς 'Ρωμ. αρχαιολογία. 1 0,50 Ερωτικοί συγγραφείς. 2 τόμοι. 10,50 Κρ.πίδτ,ς. 2 τόμοι. 3,80 j Ολιοδώρου ΛιΟιοττικά. 3>20 1 Ηρωόιανός. 1,70 ['Ηρόδοτος. 2 τόμοι. 3,20

231 38 ί?..1. εοφράστου χαρακτήρες. 1,76 Θουκυδίδης. 2 τόμοι. 2,66 Ισαϊος. 1,76 Ισοκράτης. 2 τόμοι. 3,29 Λουκιανός. 3 τόμοι. 7,36 Λυκούργου λόγος κατά Λεωκράτους. -83 Λυσίας. 1,66 ΜανέΟων. 1,79 ΜετρολογικοΙ συγγραφείς. 2 τόμοι Κόννου Πανοπολίτου Διονυσιακά. 2 τόμοι. 12,80 Ξενοφών. 5 τόμοι 4,71 Ομηρου ίλιάς 2 τόμοι. 1,70 Οδύσσεια. 2 τόμοι. 1,70 "ϊμ.νοι. 1,01 Ονησανδρος. 1,70 Παυσανίας 2 τόμοι Πίνδαρος. 1,23 Πλάτων. 6 τόμοι Πλωτίνου τά Σωζόμενα. 2 τόικοι Πλούταρχος 5 τόμοι. Πορφύριος. Σοφοκλ.ής. Στοβαίου Ανθολόγιου. _ι Στράβων. 3 τόμοι-, tu Ν Ε Γί ι κ. ' V'v -X ' - Ο ϊ 6,71 2,7< Ι,ίΙ 12,61 7, X. \J

232 - 30 ΙΔ'. Λατίνοι Συγγραφείς. " Εχόοσις στεριότν.-tor. Λειψίας. Δρ Α Claris, commcntarii. 1,75 Catullus C. Valerius. 65 Celsius, A C., de medinna. 4,50 Ciceronis, M.T., seripla qua; mariscruril. 11 vol. 27,20 Cornelius Nepos, vitae excell iniperalorum. 35 Curlius Hufus, de geslis Alexandri Magni. 1,40 Florus, epitome. 1 >25 Frontinus, slralcgemalicon libri. 2,20 Gajus, inslituliones. 3,60 Gellius, A. noclae allicie. 2 vol. 3,80 lloralius, opera. 1 ; Juslinus, hislor. Philipp, epitome. 1 Juvenalis, satiric Livius, ab urbe condila libri 6 vol. 7,50 Lucretius Carus, dc rcrum nalura. 1,70 Martialis, cpigrammalon libri. \>Ί0 Marlianus Capella. 6,75 Gvidius opera 3 vol. 3,85 Persius, saline. 45 Pha'drus, fabula; jesopirm 35 Piaiiius, comicdi.c. 2 vol. 3,10 Pliuius, epislola;. 1,40