Το Soliris είναι ένα φάρμακο που ενδείκνυται για τη θεραπεία ενηλίκων και παιδιών με:

Transcript

1 EMA/431295/2017 EMEA/H/C/ Περίληψη EPAR για το κοινό εκουλιζουμάμπη Το παρόν έγγραφο αποτελεί σύνοψη της Ευρωπαϊκής Δημόσιας Έκθεσης Αξιολόγησης (EPAR) του. Επεξηγεί τον τρόπο με τον οποίο ο Οργανισμός αξιολόγησε το φάρμακο προτού εισηγηθεί τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας και διατυπώσει συστάσεις σχετικά με τους όρους χρήσης του. Δεν αποσκοπεί στην παροχή πρακτικών συμβουλών για τον τρόπο χρήσης του. Για πρακτικές πληροφορίες σχετικά με τη λήψη του, οι ασθενείς πρέπει να συμβουλεύονται το φύλλο οδηγιών χρήσης ή να επικοινωνούν με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό τους. Τι είναι το και σε ποιες περιπτώσεις χρησιμοποιείται; Το είναι ένα φάρμακο που ενδείκνυται για τη θεραπεία ενηλίκων και παιδιών με: παροξυσμική νυχτερινή αιμοσφαιρινουρία (ΠΝΑ) άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο. Πρόκειται για σπάνιες, απειλητικές για τη ζωή γενετικές ασθένειες που προκαλούν τη ρήξη των ερυθροκυττάρων και έχουν ως επακόλουθο την εμφάνιση διαφόρων ιατρικών επιπλοκών. Η ΠΝΑ προκαλεί αναιμία (χαμηλά επίπεδα ερυθροκυττάρων), θρόμβωση (θρόμβους στα αιμοφόρα αγγεία), πανκυτταροπενία (χαμηλά επίπεδα αιμοσφαιρίων) και σκούρα ούρα, ενώ το άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο προκαλεί αναιμία, θρομβοκυτοπενία (χαμηλός αριθμός αιμοπεταλίων, των συστατικών δηλαδή που συμβάλλουν στην πήξη του αίματος) και νεφρική ανεπάρκεια. Το μπορεί να χορηγηθεί επίσης σε ενήλικες με βαριά μυασθένεια (άλλη σπάνια ασθένεια όπου το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται και καταστρέφει τα μυϊκά κύτταρα προκαλώντας μυϊκή αδυναμία), στον οργανισμό των οποίων τα άλλα φάρμακα δεν δρουν και εντοπίζεται ένα συγκεκριμένο αντίσωμα που ονομάζεται AChR. Το περιέχει τη δραστική ουσία εκουλιζουμάμπη. Δεδομένου του μικρού αριθμού ασθενών με αυτές τις παθήσεις και, άρα, της σπανιότητας των ασθενειών, το χαρακτηρίστηκε ως «ορφανό φάρμακο» (φάρμακο το οποίο χορηγείται σε σπάνιες 30 Churchill Place Canary Wharf London E14 5EU United Kingdom Telephone +44 (0) Facsimile +44 (0) Send a question via our website An agency of the European Union European Medicines Agency, Reproduction is authorised provided the source is acknowledged.

2 ασθένειες) για την ΠΝΑ στις 17 Οκτωβρίου 2003, για το άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο στις 24 Ιουλίου 2009 και για τη βαριά μυασθένεια στις 29 Ιουλίου Πώς χρησιμοποιείται το ; Το φάρμακο διατίθεται μόνο με ιατρική συνταγή και πρέπει να χορηγείται υπό την επίβλεψη γιατρού με εμπειρία στη διαχείριση ασθενών που πάσχουν από νεφρικές διαταραχές και διαταραχές που επηρεάζουν το νευρικό σύστημα ή το αίμα. Το χορηγείται με ενδοφλέβια έγχυση (ενστάλαξη) και η συνιστώμενη δόση εξαρτάται από το λόγο για τον οποίο χρησιμοποιείται, ενώ για ασθενείς ηλικίας κάτω των 18 ετών η δόση εξαρτάται από το σωματικό τους βάρος. Το λαμβάνεται μία φορά εβδομαδιαίως κατά τις πρώτες τέσσερις εβδομάδες και εν συνεχεία σε μεγαλύτερη δόση κατά την πέμπτη εβδομάδα, η οποία επαναλαμβάνεται κάθε δύο εβδομάδες. Οι ασθενείς παρακολουθούνται για οποιαδήποτε αντίδραση κατά τη διάρκεια της έγχυσης επί μία ώρα τουλάχιστον μετά από αυτήν. Σε περίπτωση αντιδράσεων που σχετίζονται με την έγχυση, ο γιατρός μπορεί να επιβραδύνει ή να διακόψει την έγχυση. Στους ασθενείς που υποβάλλονται σε ανταλλαγή πλάσματος (αφαίρεση, θεραπεία και επιστροφή του πλάσματος αίματος) ή έγχυση πλάσματος, πρέπει να χορηγούνται επιπλέον δόσεις. Για τη θεραπεία του άτυπου αιμολυτικού ουραιμικού συνδρόμου και της ΠΝΑ, το θα πρέπει να χορηγείται εφ' όρου ζωής, εκτός εάν ο ασθενής παρουσιάσει σοβαρές ανεπιθύμητες ενέργειες. Για τη βαριά μυασθένεια, το πρέπει να χορηγείται αρχικά για 12 εβδομάδες και, εφόσον βελτιώνεται η κατάσταση του ασθενούς, η θεραπεία με θα πρέπει να συνεχίζεται. Πώς δρα το ; Η δραστική ουσία του, η εκουλιζουμάμπη, είναι μονοκλωνικό αντίσωμα. Το μονοκλωνικό αντίσωμα είναι τύπος πρωτεΐνης που έχει σχεδιαστεί έτσι ώστε να αναγνωρίζει και να προσκολλάται σε μια συγκεκριμένη δομή (καλούμενη αντιγόνο) που υπάρχει στον οργανισμό. Η εκουλιζουμάμπη έχει σχεδιαστεί για να προσκολλάται στην πρωτεΐνη συμπληρώματος C5, η οποία αποτελεί μέρος του αμυντικού συστήματος του οργανισμού που ονομάζεται «σύστημα του συμπληρώματος». Στους ασθενείς που πάσχουν από ΠΝΑ και άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο οι πρωτεΐνες του συμπληρώματος είναι υπερδραστήριες με αποτέλεσμα να προκαλείται βλάβη στα ερυθροκύτταρα του ασθενούς. Στους ασθενείς που πάσχουν από βαριά μυασθένεια, οι υπερδραστήριες πρωτεΐνες του συμπληρώματος προκαλούν βλάβη στη σύναψη μεταξύ των νεύρων και των μυών (νευρομυϊκή σύναψη). Η εκουλιζουμάμπη, αναστέλλοντας τη δράση της πρωτεΐνης C5 του συμπληρώματος, προλαμβάνει τη βλάβη που προκαλούν οι πρωτεΐνες του συμπληρώματος στα ερυθροκύτταρα και τη νευρομυϊκή σύναψη, συμβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο στην ανακούφιση από τα συμπτώματα αυτών των ασθενειών. Ποια είναι τα οφέλη του σύμφωνα με τις μελέτες; ΠΝΑ Όσον αφορά την ΠΝΑ, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο (εικονική θεραπεία) σε μια βασική μελέτη όπου συμμετείχαν 87 ενήλικες με ΠΝΑ οι οποίοι είχαν υποβληθεί σε τουλάχιστον τέσσερις μεταγγίσεις αίματος λόγω αναιμίας κατά το προηγούμενο έτος. Μετά από 26 εβδομάδες θεραπείας με, το 49% των ασθενών (21 από τους 43) παρουσίασε σταθερά επίπεδα αιμοσφαιρίνης χωρίς να χρειαστεί να υποβληθεί σε μεταγγίσεις ερυθροκυττάρων. Συγκριτικά, κανένας από τους 44 ασθενείς που EMA/431295/2017 Σελίδα 2/5

3 έλαβαν εικονικό φάρμακο δεν παρουσίασε σταθερά επίπεδα αιμοσφαιρίνης, ενώ οι ασθενείς χρειάστηκε να υποβληθούν σε 10, κατά μέσο όρο, μεταγγίσεις. Σε μια μελέτη που διενεργήθηκε σε 7 παιδιά με ΠΝΑ τα οποία είχαν υποβληθεί τουλάχιστον σε μία μετάγγιση κατά τα δύο τελευταία έτη, όλοι οι ασθενείς έλαβαν. Έξι από τους επτά ασθενείς δεν χρειάστηκαν μετάγγιση ερυθροκυττάρων και τα επίπεδα αιμοσφαιρίνης βελτιώθηκαν στη διάρκεια των 12 εβδομάδων θεραπείας με. Σε μια μελέτη μητρώου που διενεργήθηκε σε ασθενείς με ΠΝΑ οι οποίοι δεν είχαν υποβληθεί ποτέ σε μετάγγιση αίματος εξετάστηκαν τα επίπεδα του ενζύμου γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH) στο αίμα των ασθενών. (Τα επίπεδα της γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH) αυξάνονται όσο αυξάνεται η ρήξη ερυθροκυττάρων). Από τη μελέτη διαπιστώθηκε ότι, μετά από 6 μήνες θεραπείας με, επιτεύχθηκε κλινικά σημαντική μείωση των επιπέδων γαλακτικής αφυδρογονάσης (LDH), γεγονός που υποδεικνύει μειωμένη ρήξη ερυθροκυττάρων. Άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο Όσον αφορά το άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο, το εξετάστηκε σε τρεις κύριες μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν 67 ασθενείς. Στην πρώτη μελέτη συμμετείχαν 17 ασθενείς με άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο που δεν ανταποκρίθηκαν ή δεν ήταν δυνατό να υποβληθούν σε ανταλλαγή ή έγχυση πλάσματος. Η θεραπεία με οδήγησε στην αύξηση του αριθμού αιμοπεταλίων στο 82% των ασθενών, ενώ ο αριθμός αιμοπεταλίων αυξήθηκε σε φυσιολογικά επίπεδα στο 87% (13 από τους 15 ασθενείς) των ασθενών με αρχικά χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων. Επιπλέον, για το 76% επιτεύχθηκε «αιματολογική ομαλοποίηση» (αιμοπετάλια και γαλακτική αφυδρογονάση (LDH) σε φυσιολογικά επίπεδα). Στη δεύτερη μελέτη που διενεργήθηκε σε 20 ασθενείς με άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο οι οποίοι υποβάλλονταν ήδη σε ανταλλαγή ή έγχυση πλάσματος, εξετάστηκε ο αριθμός των ασθενών που δεν εκδήλωσαν επεισόδια θρομβωτικής μικροαγγειοπάθειας (δεν σημειώθηκε μείωση του αριθμού αιμοπεταλίων άνω του 25% μετά την έναρξη της θεραπείας με και δεν χρειάστηκε ανταλλαγή ή έγχυση πλάσματος ή αιμοκάθαρση) και ο αριθμός των ασθενών που εμφάνισαν αιματολογική ομαλοποίηση κατά τη θεραπεία με. Συνολικά, το 80% των ασθενών δεν εκδήλωσε επεισόδιο θρομβωτικής μικροαγγειοπάθειας, ενώ το 90% εμφάνισε αιματολογική ομαλοποίηση. Η τρίτη μελέτη διενεργήθηκε σε 30 ασθενείς με άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο οι οποίοι είχαν λάβει τουλάχιστον μία δόση. Το αποτέλεσμα της θεραπείας με ήταν η αύξηση του αριθμού αιμοπεταλίων σε φυσιολογικά επίπεδα στο 83% των ασθενών και η άνοδος του αριθμού αιμοπεταλίων σε φυσιολογικά επίπεδα στο 77% (10 από τους 13 ασθενείς) των ασθενών με αρχικά χαμηλό αριθμό αιμοπεταλίων. Βαριά μυασθένεια Όσον αφορά τη βαριά μυασθένεια, το συγκρίθηκε με εικονικό φάρμακο σε μια βασική μελέτη όπου συμμετείχαν 126 ενήλικες με βαριά μυασθένεια οι οποίοι είχαν υποβληθεί νωρίτερα σε βασική θεραπεία που δεν ήταν αποτελεσματική. Το αποτέλεσμα της θεραπείας με ήταν η βελτίωση των συμπτωμάτων των ασθενών και της ικανότητάς τους να αναλαμβάνουν καθημερινές δραστηριότητες σύμφωνα με ένα τυπικό σύστημα βαθμολόγησης. Μια μείωση 2 βαθμών υποδεικνύει κλινικά σημαντική βελτίωση της κατάστασης του ασθενούς. Με το σημειώθηκε μείωση κατά 4,7 βαθμούς στην κλίμακα, ενώ με το εικονικό φάρμακο σημειώθηκε μείωση κατά 2,8 βαθμούς μετά από 26 εβδομάδες. EMA/431295/2017 Σελίδα 3/5

4 Ποιοι κίνδυνοι συνδέονται με το ; Η συχνότερη ανεπιθύμητη ενέργεια του (εμφανίζεται σε περισσότερους από 1 στους 10 ασθενείς) είναι ο πονοκέφαλος. Ο πλήρης κατάλογος των ανεπιθύμητων ενεργειών που αναφέρθηκαν με το περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Λόγω του αυξημένου κινδύνου εμφάνισης σοβαρής μορφής μηνιγγοκοκκικής νόσου (σήψη μηνιγγιτιδόκοκκου), το δεν πρέπει να χορηγείται σε ασθενείς με λοίμωξη από Nαϊσσέρια της μηνιγγίτιδας (Neisseria meningitides) ή σε ασθενείς που δεν έχουν εμβολιαστεί κατά του εν λόγω βακτηρίου, εκτός εάν εμβολιαστούν και λάβουν κατάλληλη αντιβιοτική αγωγή διάρκειας έως και δύο εβδομάδων μετά τον εμβολιασμό, προκειμένου να μειωθεί ο κίνδυνος λοίμωξης. Ο πλήρης κατάλογος των περιορισμών περιλαμβάνεται στο φύλλο οδηγιών χρήσης. Για ποιους λόγους εγκρίθηκε το ; Η Επιτροπή Φαρμάκων για Ανθρώπινη Χρήση (CHMP) έκρινε ότι τα οφέλη του υπερτερούν των κινδύνων που συνδέονται με αυτό και εισηγήθηκε τη χορήγηση άδειας κυκλοφορίας για το εν λόγω φάρμακο. Ποια μέτρα λαμβάνονται για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση του ; Η εταιρεία που διαθέτει στην αγορά το θα διασφαλίζει ότι η διανομή του φαρμάκου θα πραγματοποιείται μόνον αφού ελεγχθεί ότι ο ασθενής έλαβε τον κατάλληλο εμβολιασμό. Η εταιρεία θα ενημερώνει επίσης τους συνταγογραφούντες και τους ασθενείς σχετικά με την ασφάλεια του φαρμάκου και θα αποστέλλει υπενθυμίσεις στους συνταγογραφούντες και τους φαρμακοποιούς για να ελέγχουν εάν υπάρχει ανάγκη επαναληπτικού εμβολιασμού στους ασθενείς που λαμβάνουν. Στους ασθενείς πρέπει να χορηγείται ειδική κάρτα, στην οποία εξηγούνται τα συμπτώματα ορισμένων τύπων λοιμώξεων και δίνονται οδηγίες στους ασθενείς να αναζητήσουν άμεσα ιατρική βοήθεια εάν εμφανίσουν κάποιο από τα συμπτώματα. Στην περίληψη των χαρακτηριστικών του προϊόντος και στο φύλλο οδηγιών χρήσης συμπεριλήφθηκαν επίσης συστάσεις και πληροφορίες για τις κατάλληλες προφυλάξεις που πρέπει να λαμβάνονται από τους επαγγελματίες υγείας και τους ασθενείς για την ασφαλή και αποτελεσματική χρήση του. Λοιπές πληροφορίες για το Στις 20 Ιουνίου 2007, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή χορήγησε άδεια κυκλοφορίας, η οποία ισχύει σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση, για το. Η πλήρης EPAR του διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/european Public Assessment Reports. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τη θεραπεία με το, διαβάστε το φύλλο οδηγιών χρήσης (συμπεριλαμβάνεται επίσης στην EPAR) ή επικοινωνήστε με τον γιατρό ή τον φαρμακοποιό σας. Η περίληψη της γνώμης της επιτροπής ορφανών φαρμάκων για το διατίθεται στον δικτυακό τόπο του Οργανισμού, στη διεύθυνση: ΠΝΑ: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/rare disease designations άτυπο αιμολυτικό ουραιμικό σύνδρομο: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/rare disease designations βαριά μυασθένεια: ema.europa.eu/find medicine/human medicines/rare disease designations EMA/431295/2017 Σελίδα 4/5

5 Τελευταία ενημέρωση της περίληψης: EMA/431295/2017 Σελίδα 5/5