ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ. Προς τη Βουλή των Ελλήνων

Transcript

1 ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ στο σχέδιο νόµου «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Διεθνή Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, του 1974» Προς τη Βουλή των Ελλήνων 1. Το Πρωτόκολλο 2002 στη Διεθνή Σύµβαση των Αθηνών του 1974 σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους (εφεξής Πρωτόκολλο 2002), εγκρίθηκε την 1η Νοεµβρίου 2002 από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισµό (ΙΜΟ). 2. Με το Πρωτόκολλο 2002 τροποποιείται η Διεθνής Σύµβαση των Αθηνών του 1974 σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, που υπογράφηκε στο Λονδίνο τη 13η Δεκεµβρίου 1974 και την ο- ποία έχει κυρώσει η χώρα µας µε το ν. 1922/1991 (Α 15). Το εν λόγω Πρωτόκολλο, που δεν έχει ακόµα τεθεί διεθνώς σε ισχύ, είχε στις εννέα κράτη ως συµβαλλόµενα µέρη. Σύµφωνα µε το άρθρο 20 αυτού, το Πρωτόκολλο τίθεται σε ισχύ δώδεκα µήνες µετά την η- µεροµηνία κατά την οποία 10 κράτη είτε το έχουν υπογράψει χωρίς επιφύλαξη ως προς την επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση είτε έχουν καταθέσει έγγραφα επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης στον Γενικό Γραµµατέα. 3. Η σκοπιµότητα κύρωσης του Πρωτοκόλλου του 2002 προκύπτει από τα εξής στοιχεία: α) Με δεδοµένη την επικείµενη θέση σε ισχύ του Πρωτοκόλλου διεθνώς, η χώρα µας προσαρµόζεται στα διεθνώς ισχύοντα στον τοµέα της ευθύνης του µεταφορέα σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των α- ποσκευών τους, προς όφελος του χρήστη υπηρεσιών θαλασσίων µεταφορών. β) Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υιοθετήσει τον Κανονισµό 392/2009/ΕΚ «σχετικά µε την Ευθύνη των Μεταφορέων που Εκτελούν Θαλάσσιες Μεταφορές Επιβατών, σε Περίπτωση Ατυχήµατος» (ΕΕΕΕ, τεύχος L 131/ ), ο οποίος εφαρµόζεται από την ηµεροµηνία έναρξης ι- σχύος της Δ.Σ. Αθηνών όσον αφορά την Ε.Ε., αλλά όχι αργότερα από την 31η Δεκεµβρίου Ο Κανονισµός στοχεύει στην καθιέρωση ενός ενιαίου πλαισίου κανόνων που να διέπει τα δικαιώµατα των θαλάσσιων µεταφορέων και των επιβατών σε περίπτωση ατυχήµατος και για το λόγο αυτόν ενσωµατώνονται στο ενωσιακό δίκαιο, δια του Κανονισµού αυτού: (α) οι διατάξεις της Σύµβασης των Αθηνών, 1974, σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, όπως τροποποιήθηκε µε το Πρωτόκολλο του 2002, και (β) οι διατάξεις των επιφυλάξεων και των Κατευθυντήριων Γραµ- µών του ΙΜΟ για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών που υιοθέτησε η Νοµική Επιτροπή του ΙΜΟ στις γ) Επιπρόσθετα, η Απόφαση 2012/22/ΕΕ του Συµβουλίου της Ε.Ε. της 12ης Δεκεµβρίου 2011 (ΕΕΕΕ, τεύχος L 8/ ) ορίζει ότι τα κράτη - µέλη λαµβάνουν τα αναγκαία µέτρα για την κατάθεση των πράξεων επικύρωσης του Πρωτοκόλλου των Αθηνών ή προσχώρησης σε αυτό εντός εύλογης προθεσµίας και, εφόσον είναι εφικτό, έως τις 31 Δεκεµβρίου δ) Η κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2002 αποτελεί α- ναγκαία συνθήκη προκειµένου η χώρα µας να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις που απορρέουν από το ενωσιακό δίκαιο, ιδίως όσον αφορά την ορθή εφαρµογή των διατάξεων του Κανονισµού 392/2009/ΕΚ. Η κύρωση του Πρωτοκόλλου διασφαλίζει τη συµβατική σχέση της χώρας µας µε τρίτες χώρες (µη µέλη της Ε.Ε.) που δεν δεσµεύονται από τον Κανονισµό και κατατείνει στη νοµική βεβαιότητα όσον αφορά πλοία που φέρουν τη σηµαία τρίτης χώρας που δεν δεσµεύεται από τον Κανονισµό µετά τη θέση του τελευταίου σε ισχύ στις Παράλληλα, εξυπηρετεί προτεραιότητες οικονοµικής και ναυτιλιακής πολιτικής της χώρας µας. Η ναυτιλιακή δραστηριότητα, ως κατεξοχήν διεθνής δραστηριότητα και κατά πάγια αρχή της ναυτιλιακής µας πολιτικής, είναι απαραίτητο να διέπεται από ρυθµίσεις παγκόσµιας αποδοχής και εφαρµογής, που ενισχύουν και το κύρος του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού, υπό την αιγίδα του ο- ποίου υιοθετούνται. Επιπρόσθετα, η Ελλάδα ως κατεξοχήν ναυτική χώρα δραστηριοποίησης επιβατηγών πλοίων διεθνών µεταφορών και τουριστικός προορισµός κρουαζιερόπλοιων διεθνών πλόων θα πρέπει να προβάλλεται ως χώρα µε αναβαθµισµένα επίπεδα ως προς τις α- ντίστοιχες υπηρεσίες. ε) Έως τις , τρία κράτη - µέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Δανία, Λιθουανία, Ολλανδία), έχουν κυρώσει το Πρωτόκολλο, όπως και η Ε.Ε. επί θεµατικών αντικειµένων αποκλειστικής αρµοδιότητάς της έχει προσχωρήσει σε αυτό, συµβάλλοντας έτσι στη θέση του σε ισχύ διεθνώς και στην αναβάθµιση του διεθνούς συστήµατος ευθύνης του µεταφορέα σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους. Η Ελλάδα κρίνεται σκόπιµο οµοίως να συµβάλλει στους στόχους αυτούς, λαµβάνοντας υπόψη ότι και άλλα κράτη - µέλη της Ε.Ε. προετοιµάζονται να προβούν στην κύρωσή του. στ) Ως εκ τούτου, µε την κύρωση του Πρωτοκόλλου αυξάνεται το διεθνές κύρος της χώρας µας, που είναι α- πό τα ιδρυτικά µέλη του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού και παραδοσιακά κυρώνει εγκαίρως το κεκτηµένο του Οργανισµού στην εσωτερική έννοµη τάξη. Προβλέπεται επίσης, ότι θα αναβαθµισθεί το κύρος του κλάδου των διεθνών θαλασσίων µεταφορών αφού µε την κύρωση του Πρωτοκόλλου συγκεκριµενοποιούνται και αναβαθµίζονται οι κανόνες περί ευθύνης και αποζηµίωσης των επιβατών σε περίπτωση ναυτικού συµβάντος τόσο ως προς τα ελάχιστα επίπεδα οικονοµικής κάλυψης όσο και ως προς την υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη της ευθύνης. Ταυτόχρονα, παρέχεται η δυνατότητα διασφάλισης των ίδιων αναβαθµισµένων αποζηµιώσεων των ε- πιβατών και στο εσωτερικό της επικράτειας, εντός του χρονοδιαγράµµατος που καθορίζει ο Κανονισµός 392/ Οι βασικές τροποποιήσεις που επέρχονται µε το υπό εξέταση Πρωτόκολλο συνίστανται σε: α) Σηµαντική αύξηση των γενικών ορίων ευθύνης για ζηµία που επήλθε ως αποτέλεσµα του θανάτου ή της σω- µατικής βλάβης επιβάτη, λόγω ατυχήµατος, καθώς και για απώλεια ή ζηµία που επήλθε σε αποσκευές. β) Νέο καθεστώς αντικειµενικής ευθύνης του µεταφορέα. γ) Υποχρεωτική ασφάλιση της ευθύνης του µεταφορέα για την περίπτωση θανάτου ή σωµατικής βλάβης. Το όριο της υποχρεωτικής ασφαλιστικής κάλυψης ή άλλης χρηµατοοικονοµικής ασφάλειας δεν πρέπει να είναι µικρότερο από τις λογιστικές µονάδες, ανά επιβάτη, για κάθε επιµέρους περίπτωση.

2 1α δ) Ευθεία αγωγή του επιβάτη κατά του ασφαλιστή. ε) Έκδοση πιστοποιητικών ασφάλισης από τα Συµβαλλόµενα Κράτη ή εξουσιοδοτηµένους από αυτά Αναγνωρισµένους Οργανισµούς. στ) Θέσπιση ορίου ευθύνης του µεταφορέα στις λογιστικές µονάδες για απώλεια ή φθορά αποσκευών καµπίνας και µονάδων για την περίπτωση απώλειας ή φθοράς οχηµάτων. 5. Τα επιµέρους άρθρα του Πρωτοκόλλου 2002 προβλέπουν, ειδικότερα, τα εξής: Άρθρο 1 Δίδονται οι ορισµοί των όρων «Σύµβαση», «Οργανισµός» και «Γενικός Γραµµατέας». Άρθρο 2 Αντικαθιστά το άρθρο 1, παράγραφος 1, της Σύµβασης ως προς τις έννοιες των όρων «µεταφορέας», «πρόσωπο το οποίο ενεργεί για λογαριασµό του µεταφορέα» και «µεταφορέας που εκτελεί, πραγµατικά, ολόκληρη ή µέρος της µεταφοράς». Άρθρο 3 Αντικαθιστά το άρθρο 1, παράγραφος 10, της Σύµβασης και προσθέτει στο άρθρο 1 νέα παράγραφο 11 διευκρινίζοντας τη χρήση στο κείµενο του Πρωτοκόλλου των όρων «Οργανισµός» και «Γενικός Γραµµατέας». Άρθρο 4 Αντικαθιστά το άρθρο 3 της Σύµβασης σχετικά µε την ευθύνη του µεταφορέα, καθιερώνοντας όριο λογιστικών µονάδων για ζηµία που επήλθε ως αποτέλεσµα θανάτου ή σωµατικής βλάβης επιβάτη, µε δυνατότητα α- παλλαγής του µεταφορέα µόνο σε συγκεκριµένες εξαιρετικές περιπτώσεις, ενώ προβλέπει και τη δυνατότητα περαιτέρω ευθύνης του µεταφορέα στο πλαίσιο που η ζηµία υπερβαίνει το ανωτέρω όριο, εκτός αν ο ίδιος αποδείξει ότι το συµβάν που προκάλεσε τη ζηµία δεν οφείλεται σε δόλο ή αµέλειά του. Σε περίπτωση που η ανωτέρω ζηµία δεν οφείλεται σε ναυτικό συµβάν, ο µεταφορέας ευθύνεται µόνο για δόλο ή αµέλειά του αναφορικά µε το συµβάν που προκάλεσε τη ζηµία. Όσον αφορά δε ζηµία που επήλθε ως αποτέλεσµα της απώλειας ή φθοράς αποσκευών καµπίνας, καθιερώνεται ευθύνη του µεταφορέα εφόσον το συµβάν που προκάλεσε τη ζηµία οφείλεται σε δόλο ή αµέλεια του. Ο δόλος ή η αµέλεια του µεταφορέα για ζηµία που προκλήθηκε από ναυτικό συµβάν τεκµαίρονται. Σε περίπτωση που η ζηµία δεν οφείλεται σε απώλεια ή φθορά αποσκευών καµπίνας, ο µεταφορέας ευθύνεται, εκτός αν αποδείξει ότι το συµβάν που προκάλεσε τη ζηµία δεν οφείλεται σε δόλο ή αµέλειά του. Άρθρο 5 Προσθέτει νέο άρθρο 4α στη Σύµβαση, καθιερώνοντας υποχρεωτική ασφαλιστική κάλυψη ή άλλη χρηµατοοικονοµική ασφάλεια έναντι θανάτου και σωµατικής βλάβης επιβατών για κάθε πλοίο νηολογηµένο σε Συµβαλλόµενο Κράτος, το οποίο έχει άδεια να µεταφέρει περισσότερους από 12 επιβάτες. Το κατώτατο όριο της υποχρεωτικής ασφαλιστικής κάλυψης ή άλλου είδους ασφάλειας ορίζεται σε λογιστικές µονάδες, ανά επιβάτη. Ε- πιπρόσθετα, το νέο άρθρο προβλέπει την έκδοση και επικύρωση των πιστοποιητικών, που πρέπει να διαθέτουν τα υπόχρεα πλοία, από την αρµόδια Αρχή, καθώς και τη δυνατότητα εξουσιοδότησης άλλου φορέα ή οργανισµού για την έκδοσή τους, τα στοιχεία που πρέπει να περιέχουν τα εν λόγω πιστοποιητικά και τη διάρκεια ισχύος τους. Επίσης, το εν θέµατι άρθρο καθιερώνει δυνατότητα ευθείας αγωγής κατά του ασφαλιστή ή άλλου προσώπου που παρέχει τη χρηµατοοικονοµική ασφάλεια. Άρθρο 6 Αντικαθιστά το άρθρο 7 της Σύµβασης και αυξάνει τα ανώτατα όρια ευθύνης του µεταφορέα για θάνατο ή σω- µατική βλάβη επιβάτη, λόγω ναυτικού συµβάντος συγκριτικά µε τη Δ.Σ. Αθηνών Ειδικότερα το ανώτατο όριο αντικειµενικής ευθύνης του µεταφορέα για θάνατο ή σωµατικές βλάβες επιβάτη αυξάνεται από σε λογιστικές µονάδες ανά επιβάτη για κάθε επιµέρους περίπτωση. Ακόµη, προβλέπεται η δυνατότητα κάθε Συµβαλλόµενου Κράτους να ορίσει, µέσω του εθνικού του δικαίου, αυξηµένα όρια ευθύνης συγκριτικά µε το Πρωτόκολλο του 2002, εφόσον ενηµερώσει σχετικά τον Γενικό Γραµµατέα του Οργανισµού. Άρθρο 7 Αντικαθιστά το άρθρο 8 της Σύµβασης αυξάνοντας τα όρια ευθύνης του µεταφορέα συγκριτικά µε τη Δ.Σ. Αθηνών 1974, από 833 σε λογιστικές µονάδες για την απώλεια ή φθορά αποσκευών καµπίνας, από σε λογιστικές µονάδες για την απώλεια ή φθορά ο- χηµάτων, συµπεριλαµβανοµένων των αποσκευών που βρίσκονται επί ή εντός του οχήµατος, και από σε λογιστικές µονάδες για τις υπόλοιπες περιπτώσεις απώλειας ή φθοράς αποσκευών. Ακόµη, αυξάνεται το ό- ριο τυχόν συµφωνίας µεταφορέα και επιβάτη από 117 σε 330 λογιστικές µονάδες για ζηµία σε όχηµα και από 13 σε 149 λογιστικές µονάδες για απώλεια ή ζηµία σε άλλες αποσκευές. Άρθρο 8 Αντικαθιστά το άρθρο 9 της Σύµβασης και ορίζει τον τρόπο υπολογισµού της νοµισµατικής αξίας των λογιστικών µονάδων, που χρησιµοποιούνται για τον καθορισµό των ορίων ευθύνης του µεταφορέα, οι οποίες ταυτοποιούνται µε τα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώµατα (ΕΤΔ) του Διεθνούς Νοµισµατικού Ταµείου (ΔΝΤ), ενώ υπάρχει ειδική πρόβλεψη για τα κράτη που συµβάλλονται µε το Πρωτόκολλο αυτό αλλά δεν είναι µέλη του ΔΝΤ και, ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατή η χρήση των ΕΤΔ ως µονάδα υπολογισµού των ορίων ευθύνης που προβλέπουν οι διατάξεις του. Άρθρο 9 Αντικαθιστά το άρθρο 16, παράγραφος 3, της Σύµβασης, αυξάνοντας από τρία σε πέντε έτη από την ηµερο- µηνία αποβίβασης του επιβάτη ή από την ηµεροµηνία που η αποβίβαση θα έπρεπε να λάβει χώρα, ανάλογα µε

3 1β το ποια είναι µεταγενέστερη, τη χρονική περίοδο, εντός της οποίας επιτρέπεται η άσκηση αγωγής από τον επιβάτη για απαιτήσεις του κατά του µεταφορέα και προβλέποντας τη δυνατότητα άσκησης αγωγής εντός διαστή- µατος τριών ετών από την ηµεροµηνία κατά την οποία ο ενάγων έλαβε γνώση ή όφειλε, ευλόγως, να έχει λάβει γνώση της σωµατικής βλάβης, απώλειας ή φθοράς που προκλήθηκε από το συµβάν. Άρθρο 10 Αντικαθιστά το άρθρο 17 της Σύµβασης και καθορίζει τα της δικαιοδοσίας των δικαστηρίων σχετικά µε απαιτήσεις που προέρχονται από την εφαρµογή της Σύµβασης. Άρθρο 11 Προσθέτει νέο άρθρο 17α της Σύµβασης και προβλέπει τα σχετικά µε την αναγνώριση και εκτέλεση των αποφάσεων των αρµόδιων δικαστηρίων επί αγωγών που εγείρονται βάσει των άρθρων 3 και 4 της Σύµβασης. Σηµειώνεται ότι όσον αφορά τα θέµατα που ρυθµίζονται από τα άρθρα 10 και 11 του Πρωτοκόλλου κυρώνονται υπό την επιφύλαξη ισχύος του Κανονισµού (ΕΚ) 44/2001 ή άλλων Διεθνών Συµβάσεων που τυγχάνουν εφαρµοστέες και ρυθµίζουν ζητήµατα δικαιοδοσίας, αναγνώρισης και εκτέλεσης δικαστικών αποφάσεων, σύµφωνα µε την α- πόφαση 2012/23/ΕΕ του Συµβουλίου της12ης Δεκεµβρίου 2011 (ΕΕΕ L 8/ ), µε την έννοια ότι ο Κανονισµός 44/2001 ή η αντίστοιχη Διεθνής Σύµβαση και όχι τα άρθρα 10 και 11 του Πρωτοκόλλου αποτελούν το ε- φαρµοστέο για τα θέµατα αυτά δίκαιο, εφόσον ρυθµίζονται διαφορετικά. Άρθρο 12 Αντικαθιστά το άρθρο 18 της Σύµβασης και καθιερώνει την ακυρότητα συµβατικών όρων που έχουν συνοµολογηθεί πριν την επέλευση του συµβάντος, που προκάλεσε το θάνατο ή τη σωµατική βλάβη επιβάτη ή την απώλεια ή φθορά αποσκευών επιβάτη και αποσκοπούν στην απαλλαγή του µεταφορέα από την ευθύνη του έναντι του επιβάτη, τον καθορισµό κατώτερου ορίου ευθύνης, τη µετακύλιση του βάρους της απόδειξης που φέρει ο µεταφορέας ή τον περιορισµό επιλογής δικαιοδοσίας από τον δικαιούχο. Άρθρο 13 Αντικαθιστά το άρθρο 20 της Σύµβασης και προβλέπει ότι δεν υφίσταται ευθύνη του µεταφορέα για ζηµίες που προκαλούνται από ένα πυρηνικό ατύχηµα στην περίπτωση που ο φορέας εκµετάλλευσης µιας πυρηνικής εγκατάστασης ευθύνεται για την εν λόγω ζηµία (είτε σύµφωνα µε τη Σύµβαση των Παρισίων της 29ης Ιουλίου 1960 περί Αστικής Ευθύνης στον τοµέα της Πυρηνικής Ενέργειας, όπως τροποποιήθηκε από το Πρόσθετο Πρωτόκολλο της 28ης Ιανουαρίου 1964 είτε σύµφωνα µε τη Σύµβαση της Βιέννης της 21ης Μαΐου 1963 περί Αστικής Ευθύνης για Ζηµίες από Πυρηνική Ενέργεια είτε σύµφωνα µε οποιαδήποτε σχετική τροποποίηση ή Πρωτόκολλό τους είναι σε ισχύ) ή εάν ο φορέας εκµετάλλευσης µιας πυρηνικής εγκατάστασης ευθύνεται για την εν λόγω ζη- µία βάσει εθνικής νοµοθεσίας που ρυθµίζει την ευθύνη για τέτοιου είδους ζηµία, εξίσου ευνοϊκής για τα ζηµιωθέντα πρόσωπα µε τις Συνθήκες είτε των Παρισίων είτε της Βιέννης είτε µε οποιαδήποτε τροποποίηση ή Πρωτόκολλό τους είναι σε ισχύ. Άρθρο 14 Με τη διάταξη αυτή εισάγεται υπόδειγµα πιστοποιητικού ασφάλισης, που περιλαµβάνεται στο παράρτηµα του Πρωτοκόλλου και ενσωµατώνεται ως παράρτηµα της Σύµβασης. Προστίθεται νέο άρθρο 1α της Σύµβασης, σύµφωνα µε το οποίο το παράρτηµα της Σύµβασης (που περιλαµβάνει το υπόδειγµα πιστοποιητικού ασφάλισης) αποτελεί αναπόσπαστο µέρος της. Άρθρο 15 Με τη διάταξη αυτή εισάγονται ρυθµίσεις που αφορούν την ερµηνεία και την εφαρµογή της Σύµβασης και του Πρωτοκόλλου. Ειδικότερα, ορίζεται ότι η Σύµβαση και το Πρωτόκολλο διαβάζονται και ερµηνεύονται ως µια ενιαία πράξη µεταξύ των Συµβαλλόµενων Μερών του Πρωτοκόλλου. Επιπλέον, προβλέπεται ότι η Σύµβαση, ό- πως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο, θα εφαρµόζεται µόνο σε αξιώσεις που απορρέουν από συµβάντα, τα οποία λαµβάνουν χώρα µετά την έναρξη ισχύος του Πρωτοκόλλου, για κάθε κράτος. Τέλος, προβλέπεται ότι τα άρθρα 1 έως 22 της Σύµβασης, όπως τροποποιήθηκαν από το Πρωτόκολλο, σε συνδυασµό µε τα άρθρα 17 έως 25 του Πρωτοκόλλου, καθώς και το παράρτηµά του, θα αποτελούν και θα αποκαλούνται η Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη Θαλάσσια Μεταφορά Επιβατών και των Α- ποσκευών τους, Άρθρο 16 Προστίθεται νέο άρθρο 22α της Σύµβασης, µε το οποίο καθορίζονται οι τελικές διατάξεις της Σύµβασης. Συγκεκριµένα, προβλέπεται ότι οι τελικές διατάξεις της παρούσας Σύµβασης είναι τα Άρθρα 17 έως 25 του Πρωτοκόλλου του 2002 της Σύµβασης των Αθηνών σχετικά µε τη Θαλάσσια Μεταφορά Επιβατών και των Αποσκευών τους του Επιπλέον, οι αναφορές στη Σύµβαση των Αθηνών του 1974 σε «Συµβαλλόµενα Κράτη» θεωρούνται ότι αναφέρονται σε Συµβαλλόµενα Κράτη του Πρωτοκόλλου του Άρθρο 17 Καθορίζει τα της υπογραφής, επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης και προσχώρησης κρατών στο παρόν Πρωτόκολλο. Άρθρο 18 Με τη διάταξη αυτή εισάγονται ρυθµίσεις που αφορούν κράτη µε δυο ή περισσότερες εδαφικές ενότητες, στις οποίες ισχύουν διαφορετικά νοµικά συστήµατα, σε σχέση µε τα θέµατα που ρυθµίζει το παρόν Πρωτόκολλο. Ειδικότερα, προβλέπεται ότι στις περιπτώσεις αυτές, κατά τη στιγµή της υπογραφής, επικύρωσης, αποδοχής, έ- γκρισης ή προσχώρησης, το κράτος δύναται να δηλώσει ότι το παρόν Πρωτόκολλο εκτείνεται σε όλες τις εδαφι-

4 1γ κές του ενότητες ή µόνο σε µία ή σε περισσότερες από αυτές και να τροποποιήσει την παρούσα δήλωση, υποβάλλοντας άλλη δήλωση, ανά πάσα στιγµή. Η δήλωση αυτή κοινοποιείται στον Γενικό Γραµµατέα και αναφέρει ρητά τις εδαφικές ενότητες στις οποίες εφαρµόζεται το παρόν Πρωτόκολλο. Επιπλέον, ορίζεται ότι στις περιπτώσεις των Συµβαλλόµενων κρατών που έχουν υποβάλει τέτοια δήλωση, οι αναφορές: (α) στο κράτος νηολογίου του πλοίου και, σε σχέση µε το πιστοποιητικό υποχρεωτικής ασφάλισης, στο κράτος έκδοσης ή επικύρωσης, (β) στις διατάξεις του εθνικού δικαίου, στο εθνικό όριο ευθύνης και στο ε- θνικό νόµισµα και (γ) σε δικαστήρια και αποφάσεις, οι ο- ποίες πρέπει να αναγνωρίζονται στα Συµβαλλόµενα Κράτη, θα εκλαµβάνονται ως αναφορά στην εδαφική ε- νότητα την οποία αφορούν. Άρθρο 19 Με τη διάταξη του άρθρου αυτού, εισάγονται ρυθµίσεις και κανόνες αναφορικά µε την υπογραφή, επικύρωση, αποδοχή, έγκριση ή προσχώρηση ενός Περιφερειακού Οργανισµού Οικονοµικής Ολοκλήρωσης, στο παρόν Πρωτόκολλο. Σηµειώνεται ότι δυνάµει του άρθρου αυτού και της Απόφασης 2012/22/ΕΕ του Συµβουλίου της Ε.Ε. της 12ης Δεκεµβρίου 2011 (ΕΕΕΕ, τεύχος L 8/ ) η Ευρωπαϊκή Ένωση προσχώρησε στις στο Πρωτόκολλο του Άρθρο 20 Καθορίζει τις προϋποθέσεις έναρξης ισχύος του παρόντος Πρωτοκόλλου. Το Πρωτόκολλο τίθεται σε ισχύ δώδεκα µήνες µετά την ηµεροµηνία κατά την οποία 10 Κράτη είτε το έχουν υπογράψει χωρίς επιφύλαξη ως προς την επικύρωση, αποδοχή ή έγκριση είτε έχουν καταθέσει έγγραφα επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης στον Γενικό Γραµµατέα. Έως την , το παρόν πρωτόκολλο δεν είχε τεθεί σε ισχύ. Για την Ελλάδα θα αρχίσει να ισχύει τρεις µήνες µετά από την κατάθεση του οργάνου επικύρωσης από τη χώρα µας στον Γενικό Γραµµατέα του Οργανισµού και σε κάθε περίπτωση εφόσον το έχουν υπογράψει ή έχουν καταθέσει έγγραφα ε- πικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης τουλάχιστον 10 κράτη. Άρθρο 21 Καθορίζει τα της καταγγελίας του Πρωτοκόλλου. Κάθε καταγγελία µπορεί να γίνει οποτεδήποτε µετά την έναρξη ισχύος του Πρωτοκόλλου για το καταγγέλον Κράτος και θα παράγει αποτελέσµατα µετά την πάροδο δώδεκα τουλάχιστον µηνών από την κατάθεσή της στον Γενικό Γραµµατέα του Οργανισµού ή µετά την πάροδο µεγαλύτερου χρονικού διαστήµατος που θα προσδιορίζεται στο έγγραφο της καταγγελίας. Μεταξύ των συµβαλλοµένων µερών του Πρωτοκόλλου κάθε καταγγελία του Πρωτοκόλλου δεν θα θεωρείται και ως καταγγελία της (αρχικής) Σύµβασης, όπως τροποποιήθηκε µε το Πρωτόκολλο. Άρθρο 22 Καθορίζει τις διαδικασίες αναθεώρησης και τροποποίησης του Πρωτοκόλλου. Άρθρο 23 Εισάγει τις διαδικασίες τροποποίησης των ορίων που τίθενται µε τα άρθρα 3 παράγραφος 1, 4α παράγραφος 1, 7 παράγραφος 1 και 8 της Σύµβασης, όπως τροποποιήθηκε µε το Πρωτόκολλο. Άρθρο 24 Με τη διάταξη αυτή ορίζεται ως θεµατοφύλακας του Πρωτοκόλλου ο Γενικός Γραµµατέας του Οργανισµού και προβλέπονται οι ενέργειες, στις οποίες αυτός θα προβαίνει αναφορικά µε την ενηµέρωση των συµβαλλοµένων µερών του και την θέση σε ισχύ του Πρωτοκόλλου. Άρθρο 25 Αναφέρει τις γλώσσες, στις οποίες συντάχθηκαν τα πρωτότυπα κείµενα του Πρωτοκόλλου, τα οποία θεωρούνται εξίσου αυθεντικά. 6. Τα λοιπά άρθρα του Σχεδίου Νόµου προβλέπουν ειδικότερα τα εξής: Άρθρο δεύτερο Με τη διάταξη αυτή παραµένουν σε ισχύ οι διατάξεις του ν.1922/1991 περί «Κύρωσης Διεθνούς Σύµβασης των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους και του πρωτοκόλλου της Σύµβασης των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους» (Α 15), εφόσον αντανακλούν διατάξεις της Σύµβασης των Αθηνών της 13ης Δεκεµβρίου 1974 σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, όπως τροποποιήθηκε α- πό το Πρωτόκολλο της 19ης Νοεµβρίου 1976 και στο βαθµό που δεν τροποποιούνται µε το κυρούµενο δια του παρόντος Νόµου Πρωτόκολλο του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών. Για παράδειγµα, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 15 και της παραγράφου 5 του άρθρου 17, τα όρια ευθύνης σε περίπτωση θανάτου ή σωµατικής βλάβης επιβάτη ισχύουν εφεξής όπως τροποποιούνται µε το Πρωτόκολλο 2002 και όχι σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 3 του ν. 1922/1991 (Α 15). Άρθρο τρίτο Με τη διάταξη αυτή εισάγονται οι επιφυλάξεις και οι κατευθυντήριες γραµµές της για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών που υιοθέτησε η Νοµική Επιτροπή του ΙΜΟ στις , καθώς και τα προσαρτήµατά τους, υπό την επιφύλαξη των οποίων κυρώνεται το παρόν Πρωτόκολλο. Άρθρο τέταρτο Με τη διάταξη αυτή αποσαφηνίζονται ζητήµατα συναφή µε τη δικαιοδοσία, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων. Ειδικότερα, σύµφωνα µε την Απόφαση 2012/ 23/ΕΕ του Συµβουλίου της12ης Δεκεµβρίου 2011 (ΕΕΕ L 8/ ), προβλέπεται ότι τα άρθρα 10 και 11 του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών, που περιέχουν κανόνες τέτοιας υφής, κυρώνονται υπό την επιφύλαξη ισχύος του Κανονισµού Νο (ΕΚ) 44/2001 του Συµβουλίου της 22ας Δεκεµβρίου 2000 για

5 1δ τη δικαιοδοσία, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εµπορικές διαφορές και άλλων διεθνών συµβάσεων που τυγχάνουν εφαρµοστέες και ρυθ- µίζουν παρόµοια ζητήµατα, ιδίως της Σύµβασης Λουγκάνο της 16ης Σεπτεµβρίου 1988 για τη διεθνή δικαιοδοσία και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εµπορικές διαφορές και της Σύµβασης Λουγκάνο της 30ης Οκτωβρίου 2007 για τη διεθνή δικαιοδοσία, την αναγνώριση και την εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εµπορικές διαφορές. Άρθρο πέµπτο Καθορίζεται η αρµοδιότητα των Λιµενικών Αρχών της χώρας για την εφαρµογή των διατάξεων του νόµου, ι- δίως την εξακρίβωση της συµµόρφωσης των πλοίων προς τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύµβασης και του Πρωτοκόλλου που κυρώνεται µε αυτόν, την επιβολή κυρώσεων και την έκδοση πιστοποιητικών. Άρθρο έκτο Με τη διάταξη του άρθρου αυτού εισάγονται εξουσιοδοτικές διατάξεις για την έκδοση κανονιστικών πράξεων µε σκοπό: (α) Τον καθορισµό του χρόνου εφαρµογής των απαιτήσεων του παρόντος νόµου στις εσωτερικές δια θαλάσσης µεταφορές επιβατών και των αποσκευών τους (παράγραφος 1). Επισηµαίνεται ότι, σύµφωνα µε τη διάταξη του άρθρου 11 του Κανονισµού (ΕΚ) αριθµ. 392/2009 σχετικά µε την ευθύνη των µεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες µεταφορές επιβατών, σε περίπτωση ατυχήµατος (L 131/ ), παρέχεται η ευχέρεια στα Κράτη- Μέλη να εφαρµόσουν τις διατάξεις του Κανονισµού και στις θαλάσσιες ενδοµεταφορές. Συνεπώς, µέχρι την έκδοση της κανονιστικής πράξης της παραγράφου αυτής σύµφωνα µε τη διακριτική ευχέρεια της χώρας, οι διατάξεις του παρόντος νόµου δεν εφαρµόζονται στα πλοία που εκτελούν εσωτερικές δια θαλάσσης µεταφορές, µέχρι τα χρονικά όρια του Κανονισµού. (β) Τον καθορισµό των όρων έκδοσης, τήρησης και ι- σχύος του πιστοποιητικού ασφάλισης, συµπεριλαµβανο- µένου του καθορισµού τέλους για την έκδοσή τους, καθώς και των όρων παροχής εξουσιοδότησης σε αναγνωρισµένο οργανισµό για την έκδοση των πιστοποιητικών, σύµφωνα µε το άρθρο 5 του παρόντος (άρθρο 4α του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών), (παράγραφος 2) και (γ) τη ρύθµιση θεµάτων σχετικών µε την εφαρµογή των Επιφυλάξεων και Κατευθυντήριων Οδηγιών του Οργανισµού που σχετίζονται µε τη Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των α- ποσκευών τους (παράγραφος 3). Άρθρο έβδοµο Με τη διάταξη του άρθρου θεσπίζονται οι κυρώσεις που επιβάλλονται σε περίπτωση παραβίασης των διατάξεων του παρόντος νόµου. Πιο συγκεκριµένα, γίνεται παραποµπή στο άρθρο 45 του Κώδικα Δηµοσίου Ναυτικού Δικαίου (ΝΔ 187/1973), σύµφωνα µε το οποίο προβλέπεται η επιβολή προστίµου και δυνητικά η απαγόρευση απόπλου έως την καταβολή του προστίµου. Υπόχρεοι για την καταβολή του προστίµου είναι αλληλεγγύως και εις ολόκληρο ο πλοιοκτήτης, ο διαχειριστής, ο εφοπλιστής και ο πλοίαρχος του πλοίου. 7. Με την κύρωση του παρόντος Πρωτοκόλλου τροποποιείται ο ν. 1922/1991 (Α 15/ ). Επισυνάπτεται πίνακας τροποποιουµένων διατάξεων. 8. Με την κύρωση και εφαρµογή του παρόντος Πρωτοκόλλου δεν προκαλείται επιβάρυνση στον Κρατικό Προϋπολογισµό. 9. Για τη νοµοθετική ρύθµιση των ανωτέρω, υποβάλλεται στην Ολοµέλεια της Βουλής συνηµµένα το σχέδιο νόµου για την «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Διεθνή Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, του 1974», µετά του κειµένου του στην αγγλική και της µετάφρασης αυτού στην ελληνική γλώσσα. ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Ι. Στουρνάρας Αθήνα, 29 Ιουλίου 2013 ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ KAI ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Ευάγ. Βενιζέλος ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ Χ. Αθανασίου Μ. Βαρβιτσιώτης

6 1ε

7 1στ ΣΧΕΔΙΟ ΝΟΜΟΥ Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Διεθνή Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά ε- πιβατών και των αποσκευών τους, του 1974 Άρθρο πρώτο Κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ. 1 του Συντάγµατος, το Πρωτόκολλο της 1ης Νοεµβρίου 2002, το οποίο τροποποιεί τη Σύµβαση των Αθηνών της 13ης Δεκεµβρίου 1974, σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, όπως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο της 19ης Νοεµβρίου 1976 (ν. 1922/1991, Α 15), του οποίου το κείµενο, σε πρωτότυπο στην αγγλική γλώσσα και σε µετάφραση στην ελληνική, έχει ως εξής:

8 37 Άρθρο δεύτερο Οι διατάξεις του ν. 1922/1991 (Α 15) εξακολουθούν να ισχύουν εφόσον αναπαράγουν διατάξεις της Σύµβασης των Αθηνών της 13ης Δεκεµβρίου 1974 σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, όπως τροποποιήθηκε από το Πρωτόκολλο της 19ης Νοεµβρίου 1976 και στο βαθµό που δεν τροποποιούνται µε το κυρούµενο δια του παρόντος νόµου Πρωτόκολλο του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών. Άρθρο τρίτο 1. Κατ εφαρµογή της υπ αριθµ. Α.988 (24) Απόφασης της Γενικής Συνέλευσης του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού, το παρόν Πρωτόκολλο επικυρώνεται υπό την εξής επιφύλαξη: «1.1 Επιφύλαξη σχετικά µε την επικύρωση από την Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας της Σύµβασης των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους του 2002 (εφεξής «η Σύµβαση»). Περιορισµός της ευθύνης των µεταφορέων κ.λπ Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να περιορίσει και αναλαµβάνει να περιορίσει την ευθύνη δυνάµει της παραγράφου 1 ή 2 του άρθρου 3 της Σύµβασης, εάν υπάρχει, σε σχέση µε το θάνατο ή τη σωµατική βλάβη επιβάτη που προκλήθηκε από οποιονδήποτε από τους κινδύνους, στους ο- ποίους αναφέρεται η παράγραφος 2.2 των «Κατευθυντήριων Γραµµών του IMO για την Εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών», στο µικρότερο από τα ακόλουθα ποσά: µονάδες υπολογισµού ανά επιβάτη για κάθε επιµέρους περίπτωση ή εκατοµµύρια µονάδες υπολογισµού συνολικά α- νά πλοίο για κάθε επιµέρους περίπτωση. 1.3 Επιπλέον, η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να εφαρµόσει και αναλαµβάνει να εφαρµόζει τις παραγράφους και των «Κατευθυντήριων γραµµών του IMO για την Ε- φαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών» αναλογικά σε ευθύνες αυτού του είδους. 1.4 Η ευθύνη του προσώπου που ενεργεί για λογαριασµό του µεταφορέα δυνάµει του άρθρου 4 της Σύµβασης, η ευθύνη των υπαλλήλων και πρακτόρων του µεταφορέα ή του προσώπου που ενεργεί για λογαριασµό του µεταφορέα δυνάµει του άρθρου 11 της Σύµβασης και το ανώτατο όριο του αθροίσµατος των ποσών, που πρέπει να καταβληθούν ως αποζηµίωση δυνάµει του άρθρου 12 της Σύµβασης, περιορίζονται µε τον ίδιο τρόπο. 1.5 Η επιφύλαξη και η υποχρέωση στην παράγραφο 1.2 ισχύουν ανεξάρτητα από την ύπαρξη ευθύνης δυνά- µει των παραγράφων 1 ή 2 του άρθρου 3 και ανεξάρτητα από τυχόν αντίθετες διατάξεις των άρθρων 4 ή 7 της Σύµβασης. Όµως, η εν λόγω επιφύλαξη και υποχρέωση δεν επηρεάζουν τη λειτουργία των άρθρων 10 και 13. Υποχρεωτική ασφάλιση και περιορισµός της ευθύνης των ασφαλιστών 1.6 Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να περιορίσει και αναλαµβάνει να περιορίσει την απαίτηση βάσει της παραγράφου 1 του άρθρου 4α να υπάρχει ασφαλιστική κάλυψη ή άλλη χρηµατοοικονοµική ασφάλεια για το θάνατο ή τη σωµατική βλάβη επιβάτη, που προκλήθηκε από οποιονδήποτε από τους κινδύνους, στους οποίους αναφέρεται η παράγραφος 2.2 των κατευθυντήριων γραµµών του IMO για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών, στο µικρότερο από τα εξής ποσά: µονάδες υπολογισµού ανά επιβάτη για κάθε επιµέρους περίπτωση ή εκατοµµύρια µονάδες υπολογισµού συνολικά α- νά πλοίο για κάθε επιµέρους περίπτωση. 1.7 Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να περιορίσει και αναλαµβάνει να περιορίσει την ευθύνη του ασφαλιστή ή άλλου προσώπου που παρέχει χρηµατοοικονοµική ασφάλεια βάσει της παραγράφου 10 του άρθρου 4α για το θάνατο ή τη σωµατική βλάβη επιβάτη, που προκλήθηκε από οποιονδήποτε από τους κινδύνους, στους οποίους αναφέρεται η παράγραφος 2.2 των κατευθυντήριων γραµµών του IMO για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών, στο µέγιστο ανώτατο όριο του ποσού της ασφάλισης ή άλλης χρηµατοοικονοµικής ασφάλειας, την οποία υποχρεούται να διαθέτει ο µεταφορέας βάσει της παραγράφου 1.6 της παρούσας επιφύλαξης. 1.8 Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται επίσης του δικαιώµατος να εφαρµόσει και αναλαµβάνει να εφαρµόσει τις κατευθυντήριες γραµµές του IMO για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών, συ- µπεριλαµβανοµένων των ρητρών στις οποίες αναφέρονται οι παράγραφοι 2.1 και 2.2 των Κατευθυντήριων Γραµµών σε κάθε υποχρεωτική ασφάλιση δυνάµει της Σύµβασης. 1.9 Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να εξαιρέσει και αναλαµβάνει να εξαιρέσει τον πάροχο ασφάλισης ή άλλης χρηµατοοικονοµικής ασφάλειας βάσει του άρθρου 4α παράγραφος 1 από κάθε ευθύνη την οποία δεν έχει αναλάβει. Έκδοση Πιστοποιητικών 1.10 Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να εκδίδει και αναλαµβάνει να εκδίδει πιστοποιητικά ασφάλισης βάσει της παραγράφου 2 του άρθρου 4α της Σύµβασης, κατά τρόπο ώστε: - να αντικατοπτρίζονται οι περιορισµοί της ευθύνης και οι απαιτήσεις ασφαλιστικής κάλυψης κατά τις παραγράφους 1.2, 1.6, 1.7 και 1.9 και - να περιλαµβάνονται τυχόν άλλοι περιορισµοί, απαιτήσεις και εξαιρέσεις που πιστεύει ότι απαιτούν οι συνθήκες της ασφαλιστικής αγοράς κατά το χρόνο έκδοσης του πιστοποιητικού Η Κυβέρνηση της Ελληνικής Δηµοκρατίας επιφυλάσσεται του δικαιώµατος να δέχεται και αναλαµβάνει να δέχεται πιστοποιητικά ασφάλισης, που έχουν εκδοθεί από άλλα Συµβαλλόµενα Μέρη της Σύµβασης σύµφωνα µε παρόµοια επιφύλαξη Όλοι αυτοί οι περιορισµοί, απαιτήσεις και εξαιρέσεις θα αντικατοπτρίζονται σαφώς στο πιστοποιητικό που έχει εκδοθεί ή επικυρωθεί βάσει του άρθρου 4α παράγραφος 2 της Σύµβασης. Σχέση µεταξύ της παρούσας Επιφύλαξης και των Κατευθυντήριων Γραµµών του ΙΜΟ για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών 1.13 Τα δικαιώµατα που διατηρούνται από την παρούσα επιφύλαξη θα ασκούνται λαµβάνοντας δεόντως υπόψη τις Κατευθυντήριες Γραµµές του IMO για την εφαρ- µογή της Σύµβασης των Αθηνών ή κάθε τροποποίησή

9 38 τους, µε σκοπό τη διασφάλιση οµοιόµορφης εφαρµογής. Εάν η Νοµική Επιτροπή του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού εγκρίνει πρόταση τροποποίησης των Κατευθυντήριων Γραµµών του IMO για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών, συµπεριλαµβανοµένων των ορίων, οι τροποποιήσεις αυτές θα ισχύουν από την ηµεροµηνία που θα καθορίζει η Νοµική Επιτροπή. Δεν θίγονται οι κανόνες του διεθνούς δικαίου όσον αφορά το δικαίωµα ε- νός κράτους να αποσύρει ή να τροποποιεί την επιφύλαξή του.» Κατευθυντήριες Γραµµές 2. Με δεδοµένη την τρέχουσα κατάσταση της ασφαλιστικής αγοράς, τα Συµβαλλόµενα Μέρη της Σύµβασης θα πρέπει να εκδίδουν πιστοποιητικά ασφάλισης µε βάση την αρχή ότι ένας ασφαλιστής καλύπτει κινδύνους κατά πολέµου και άλλος ασφαλιστής καλύπτει τους λοιπούς κινδύνους. Κάθε ασφαλιστής είναι υπεύθυνος µόνο για το µέρος της δικής του ασφάλειας. Εφαρµόζονται οι ε- ξής κανόνες (οι ρήτρες στις οποίες παραπέµπουν παρατίθενται στο Προσάρτηµα Α) Αµφότερες οι ασφαλίσεις κατά πολέµου και κατά λοιπών κινδύνων δύνανται να υπόκεινται στις ακόλουθες ρήτρες: Ρήτρα εξαίρεσης από ραδιενεργό µόλυνση, χη- µικά, βιολογικά, βιοχηµικά και ηλεκτροµαγνητικά όπλα (ρήτρα αριθ. 370), Ρήτρα εξαίρεσης από επίθεση στον κυβερνοχώρο (ρήτρα αριθ. 380), Μέσα υπεράσπισης και περιορισµοί των προσώπων που παρέχουν υποχρεωτική χρηµατοοικονοµική α- σφάλεια δυνάµει της Συµβάσεως, όπως τροποποιείται µε τις παρούσες Kατευθυντήριες Γραµµές, ιδίως το όριο των µονάδων υπολογισµού ανά επιβάτη, για κάθε επιµέρους περίπτωση, Επιφύλαξη ότι η ασφάλιση καλύπτει µόνον υποχρεώσεις που υπόκεινται στη Σύµβαση, όπως τροποποιείται µε τις παρούσες Κατευθυντήριες Γραµµές και Επιφύλαξη ότι τυχόν ρυθµιζόµενα δυνάµει της Συµβάσεως ποσά χρησιµοποιούνται για τη µείωση του ποσού, για το οποίο υπέχει ευθύνη ο µεταφορέας ή/και ο ασφαλιστής του, δυνάµει του άρθρου 4α της Συµβάσεως, ακόµη και εάν δεν εξοφλούνται ή απαιτούνται από τους οικείους ασφαλιστές κατά πολέµου ή κατά λοιπών κινδύνων Η ασφάλεια κατά πολέµου καλύπτει ευθύνη, εφόσον υπάρχει, για την απώλεια λόγω θανάτου ή σωµατικής βλάβης επιβάτη εξαιτίας: - πολέµου, εµφυλίου πολέµου, επανάστασης, εξέγερσης, στάσης ή εµφύλιας σύγκρουσης ή οποιασδήποτε ε- χθρικής πράξης προερχόµενης από, ή στρεφόµενης κατά εµπόλεµης δύναµης, - αιχµαλωσίας, αρπαγής, σύλληψης, κράτησης ή φυλάκισης και των συνεπειών τους ή οποιασδήποτε απόπειρας τέτοιων ενεργειών, - εγκαταλελειµµένων ναρκών, τορπιλών, βοµβών ή άλλων εγκαταλελειµµένων όπλων, - τροµοκρατικών ενεργειών ή ενεργειών οποιουδήποτε προσώπου ενεργούντος δολίως ή κινουµένου από πολιτικά κίνητρα και οποιασδήποτε ενέργειας που αναλαµβάνεται για την πρόληψη ή την αντιµετώπιση κινδύνων αυτού του είδους κατάσχεσης και απαλλοτρίωσης και δύναται να υπόκειται στις ακόλουθες εξαιρέσεις, περιορισµούς και απαιτήσεις: Ρήτρα αυτόµατου τερµατισµού και εξαίρεσης λόγω πολέµου Εάν οι απαιτήσεις µεµονωµένων επιβατών υπερβαίνουν συνολικά το ποσό των 340 εκατοµµυρίων µονάδων υπολογισµού ανά πλοίο, για κάθε επιµέρους περίπτωση, ο µεταφορέας δικαιούται να επικαλεσθεί περιορισµό της ευθύνης του στο ποσό των 340 εκατοµµυρίων µονάδων υπολογισµού, υπό τον όρο πάντοτε ότι: - το ποσό αυτό καταµερίζεται µεταξύ των εναγόντων κατ αναλογία των τεκµηριωµένων απαιτήσεών τους, -ο καταµερισµός αυτού του ποσού µπορεί να γίνει ά- παξ ή τµηµατικά στους γνωστοποιηµένους ενάγοντες κατά το χρόνο της διανοµής και - ο καταµερισµός αυτού του ποσού µπορεί να πραγµατοποιηθεί από τον ασφαλιστή ή από το δικαστήριο ή από άλλη αρµόδια Αρχή στην οποία προσφεύγει ο ασφαλιστής σε οποιοδήποτε Συµβαλλόµενο Μέρος της Σύµβασης, στο οποίο έχουν κινηθεί διαδικασίες ενώπιον δικαστηρίων για απαιτήσεις, οι οποίες φέρονται ότι καλύπτονται από την ασφάλεια Ρήτρα γνωστοποίησης 30 ηµερών σε περιπτώσεις που δεν υπάγονται στην περίπτωση Η ασφαλιστική κάλυψη κατά λοιπών κινδύνων, πλην του πολέµου, θα πρέπει να καλύπτει όλους τους κινδύνους που αποτελούν αντικείµενο της υποχρεωτικής ασφάλισης, εκτός των κινδύνων που παρατίθενται στην περίπτωση 2.2 και ανεξαρτήτως εάν υπόκεινται σε εξαιρέσεις, περιορισµούς ή απαιτήσεις των περιπτώσεων 2.1 και 2.2 των Κατευθυντήριων Γραµµών. 3. Στο Προσάρτηµα Β περιλαµβάνεται σύνολο υποδειγµάτων ασφαλιστικών επιχειρήσεων (Γαλάζιες Κάρτες) και πιστοποιητικού ασφάλισης, σύµφωνα µε τις παρούσες κατευθυντήριες γραµµές. 4. Ένα Συµβαλλόµενο Κράτος δεν δύναται να εκδίδει πιστοποιητικά σε βάση άλλη από αυτή της παραγράφου 2, εκτός αν το θέµα έχει ήδη εξετασθεί από τη Νοµική Ε- πιτροπή του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού. 5. Η Νοµική Επιτροπή παροτρύνει το Θεµατοφύλακα της Σύµβασης αν είναι απαραίτητο- να γνωστοποιήσει τις παρούσες οδηγίες σε Κράτος, το οποίο πρόκειται να καταθέσει έγγραφο υπογραφής, επικύρωσης, αποδοχής, έγκρισης ή προσχώρησης.

10 39

11 40

12 41

13 42

14 43

15 44

16 45 Άρθρο τέταρτο Τα άρθρα 10 και 11 του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών κυρώνονται υπό την επιφύλαξη ι- σχύος του Κανονισµού Νο (ΕΚ) 44/2001 για τη δικαιοδοσία, την αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και εµπορικές διαφορές ή άλλων διεθνών συµβάσεων που τυγχάνουν εφαρµοστέες και ρυθµίζουν όµοια ζητήµατα. Άρθρο πέµπτο Αρµόδιες Αρχές για τον έλεγχο και την εφαρµογή του νόµου αυτού, την εξακρίβωση της συµµόρφωσης των πλοίων προς τις απαιτήσεις της Διεθνούς Σύµβασης και του Πρωτοκόλλου που κυρώνεται µε αυτόν, την επιβολή κυρώσεων και την έκδοση πιστοποιητικών είναι οι Λιµενικές Αρχές (Κεντρικά Λιµεναρχεία, Λιµεναρχεία και Υ- πολιµεναρχεία). Άρθρο έκτο 1. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου δύναται να ρυθµισθεί ο χρόνος εφαρµογής των απαιτήσεων του παρόντος νόµου στις εσωτερικές δια θαλάσσης µεταφορές επιβατών και των αποσκευών τους, το αργότερο µέχρι τις ηµεροµηνίες που αναγράφονται στο άρθρο 11 του Κανονισµού (ΕΚ) αριθ. 392/2009 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συµβουλίου «σχετικά µε την ευθύνη των µεταφορέων που εκτελούν θαλάσσιες µεταφορές επιβατών σε περίπτωση ατυχήµατος». Μέχρι την έκδοση της υπουργικής απόφασης της παραγράφου αυτής, οι διατάξεις του παρόντος νόµου δεν εφαρµόζονται στα πλοία που εκτελούν εσωτερικές δια θαλάσσης µεταφορές 2. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου µπορούν να ρυθµίζονται θέµατα που αφορούν στην έκδοση, τήρηση και ισχύ του πιστοποιητικού ασφάλισης, καθώς και θέµατα που αφορούν στην παροχή εξουσιοδότησης σε αναγνωρισµένο οργανισµό για την έκδοσή του, σύµφωνα µε το άρθρο 5 του παρόντος (άρθρο 4α του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών). 3. Με κοινή απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου και του Υπουργού Οικονοµικών δύναται να καθορίζεται καταβολή τέλους υπέρ του Δηµοσίου για την έκδοση του πιστοποιητικού ασφάλισης. 4. Με απόφαση του Υπουργού Ναυτιλίας και Αιγαίου δύναται να ρυθµίζονται λεπτοµέρειες εφαρµογής των Κατευθυντήριων Οδηγιών του Οργανισµού που σχετίζονται µε τη Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους (άρθρο τρίτο του παρόντος). Άρθρο έβδοµο Από την έναρξη ισχύος του παρόντος νόµου, απαγορεύεται ο απόπλους από ή κατάπλους σε λιµένες της ελληνικής επικράτειας, σε κάθε πλοίο ανεξαρτήτως του λι- µένα νηολόγησης, που έχει άδεια να µεταφέρει περισσότερους από 12 επιβάτες, το οποίο δεν είναι εφοδιασµένο µε πιστοποιητικό που προβλέπεται στο άρθρο 5 του παρόντος (άρθρο 4α στο Πρωτόκολλο του 2002 στη Σύµβαση των Αθηνών. Για παραβάσεις των διατάξεων του παρόντος νόµου, καθώς και του άρθρου 7 του Κανονισµού 392/2009, ανεξάρτητα από κάθε άλλη ποινική ή πειθαρχική ευθύνη, εφαρµόζεται το άρθρο 45 του ν.δ. 187/1973 «Περί Κώδικος Δηµοσίου Ναυτικού Δικαίου» (Α 261), όπως έχει τροποποιηθεί και ισχύει. Άρθρο όγδοο Η ισχύς του νόµου αυτού αρχίζει από τη δηµοσίευσή του στην Εφηµερίδα της Κυβερνήσεως, του δε κυρουµένου Πρωτοκόλλου µετά την ολοκλήρωση των προϋποθέσεων του άρθρου 20 του Πρωτοκόλλου. ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ Ι. Στουρνάρας Αθήνα, 29 Ιουλίου 2013 ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ KAI ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ, ΔΙΑΦΑΝΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ Ευαγ. Βενιζέλος ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ Χ. Αθανασίου Μ. Βαρβιτσιώτης ΕΚΘΕΣΗ Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους (άρθρο 75 παρ. 1 του Συντάγµατος) Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Διεθνή Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά ε- πιβατών και των αποσκευών τους, του 1974 Με τις διατάξεις του υπόψη σχεδίου νόµου, προτείνεται η κύρωση του ανωτέρω Πρωτοκόλλου, το οποίο τροποποιεί τη σύµβαση των Αθηνών της 13ης Δεκεµβρίου 1974, σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, όπως αυτή ισχύει. Ειδικότερα: Α. Με το άρθρο πρώτο, κυρώνεται και έχει την ισχύ που ορίζει το άρθρο 28 παρ.1 του Συντάγµατος το ανωτέρω Πρωτόκολλο, µε τις διατάξεις του οποίου ορίζονται τα ακόλουθα: 1. Δίδεται η έννοια των όρων που αναφέρονται στο κυρούµενο Πρωτόκολλο, για την εφαρµογή του και επανακαθορίζεται η έννοια συγκεκριµένων όρων που αναφέρονται στην τροποποιούµενη Σύµβαση. (άρθρα 1-3) 2α. Επανακαθορίζεται η ευθύνη του µεταφορέα και ειδικότερα, καθιερώνεται ευθύνη αυτού για κάθε ζηµία που: - επήλθε ως αποτέλεσµα θανάτου ή σωµατικής βλάβης επιβάτη, λόγω ναυτικού συµβάντος, η οποία δεν υπερβαίνει το όριο λογιστικών µονάδων, πλην των ο- ριζόµενων εξαιρέσεων απαλλαγής,

17 46 - υπερβαίνει των ανωτέρω όριο, εκτός εάν ο µεταφορέας αποδείξει ότι το συµβάν δεν οφείλεται σε δόλο ή α- µέλειά του, - επήλθε ως αποτέλεσµα θανάτου ή σωµατικής βλάβης του επιβάτη αλλά δεν οφείλεται σε ναυτικό συµβάν και µόνο για δόλο ή αµέλεια του µεταφορέα σχετικά µε το συµβάν που προκάλεσε τη ζηµία, - επήλθε ως αποτέλεσµα απώλειας ή φθορά αποσκευών καµπίνας, µόνο αν το συµβάν οφείλεται σε δόλο ή α- µέλεια του µεταφορέα. β. Οι διατάξεις της τροποποιούµενης Σύµβασης δεν θίγουν το δικαίωµα αναγωγής του µεταφορέα έναντι τρίτων ή τη δυνατότητα ενστάσεως συντρέχοντος πταίσµατος. (άρθρο 4) 3. α. Θεσπίζεται η υποχρέωση του µεταφορέα να διαθέτει ασφαλιστική κάλυψη ή άλλου είδους χρηµατοοικονοµική ασφάλεια, για την κάλυψη ευθύνης έναντι θανάτου ή σωµατικής βλάβης επιβατών, για κάθε πλοίο νηολογηµένο σε Συµβαλλόµενο Κράτος, το οποίο έχει άδεια να µεταφέρει περισσότερους από 12 επιβάτες. β. Το όριο της ανωτέρω ασφάλισης ορίζεται στις λογιστικές µονάδες, ανά επιβάτη, για κάθε επι- µέρους περίπτωση. γ. Καθορίζεται αναλυτικά η διαδικασία έκδοσης των σχετικών πιστοποιητικών από την αρµόδια Αρχή κάθε Συµβαλλόµενου Μέρους ή αναγνωρισµένο προς τούτο φορέα ή οργανισµό, καθώς και οι προδιαγραφές των εν λόγω πιστοποιητικών. - Επιτρέπονται οι διαβουλεύσεις µεταξύ των Συµβαλλοµένων Κρατών, στην περίπτωση που θεωρηθεί ότι δεν µπορεί να καλυφθούν οι υποχρεώσεις από τον ασφαλιστή ή τον εγγυητή. δ. Επιτρέπεται, επίσης, η ευθεία αγωγή κατά του α- σφαλιστή ή άλλου προσώπου που παρέχει τη χρηµατοοικονοµική ασφάλεια, για οποιαδήποτε αξίωση αποζηµίωσης που καλύπτεται από τέτοια ασφάλεια. ε. Τα ποσά που προκύπτουν από την εν λόγω ασφάλεια διατίθενται αποκλειστικά για την ικανοποίηση των αξιώσεων στο πλαίσιο της τροποποιούµενης Σύµβασης, κατά τα ειδικότερα οριζόµενα. στ. Επιτρέπεται στα Συµβαλλόµενα Κράτη να γνωστοποιούν στο Γενικό Γραµµατέα του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού, τα πλοία που δεν υποχρεούνται να φέρουν ή να επιδεικνύουν το ανωτέρω πιστοποιητικό, εφόσον τηρείται σχετικό ηλεκτρονικό µητρώο. (άρθρο 5) 4. α. Επανακαθορίζεται / αυξάνεται το ανώτατο όριο ευθύνης του µεταφορέα για θάνατο ή σωµατικές βλάβες, το οποίο δεν µπορεί να υπερβαίνει τις λογιστικές µονάδες ανά επιβάτη, για κάθε επιµέρους περίπτωση. β. Παρέχεται η δυνατότητα στα Συµβαλλόµενα Κράτη να ορίζουν, µε εθνικές διατάξεις, αυξηµένο όριο ευθύνης σε σχέση µε τα προαναφερόµενα. γ. Επανακαθορίζονται, επίσης, τα όρια ευθύνης του µεταφορέα για απώλεια ή φθορά αποσκευών καµπίνας και οχηµάτων (2.250 και λογιστικές µονάδες, α- ντίστοιχα). (άρθρα 6 και 7) 5. Ορίζεται η λογιστική µονάδα ως νέος τρόπος υπολογισµού των ορίων ευθύνης του µεταφορέα (αντί του φράγκου, που ισχύει) και καθορίζεται ο τρόπος µετατροπής αυτής στο εθνικό νόµισµα των Συµβαλλοµένων Κρατών. (άρθρο 8) Ρυθµίζονται ειδικά θέµατα σχετικά µε την: i) άσκηση α- γωγής αποζηµίωσης για θάνατο ή σωµατική βλάβη σε ε- πιβάτη ή απώλεια ή ζηµία σε αποσκευές, ii) δικαιοδοσία των δικαστηρίων, iii) αναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων δικαστηρίων επί αγωγών, iv) ακυρότητα συµβατικών όρων που έρχονται σε αντίθεση µε τις προβλέψεις της τροποποιούµενης Σύµβασης. (άρθρα 9-12) 6. Επανακαθορίζονται οι περιπτώσεις, στις οποίες δεν ευθύνεται ο µεταφορέας για ζηµίες που προκαλούνται α- πό πυρηνικό ατύχηµα. (άρθρο 13) 7. Το Παράρτηµα της τροποποιούµενης Σύµβασης, το οποίο αποτελεί αναπόσπαστο µέρος αυτής, περιλαµβάνει υπόδειγµα πιστοποιητικού ασφάλισης ή άλλης χρη- µατοοικονοµικής ασφάλειας, σχετικά µε την ευθύνη του µεταφορέα για το θάνατο ή σωµατική βλάβη επιβατών. (άρθρο 14) 8. Ρυθµίζονται θέµατα σχετικά µε την: i) ερµηνεία και εφαρµογή της τροποποιούµενης Σύµβασης και του υπό κύρωση Πρωτοκόλλου, ii) την υπογραφή, επικύρωση, αποδοχή, έγκριση του Πρωτοκόλλου και την προσχώρηση νέων Μελών σε αυτό. (άρθρα 15-17) 9. Παρέχεται η δυνατότητα: i) υποβολής σχετικής δήλωσης από τα Κράτη µε διαφορετικά νοµικά συστήµατα για την εφαρµογή του κυρούµενου Πρωτοκόλλου, ii) υπογραφής, επικύρωσης, αποδοχής, προσχώρησης κ.λπ. στο Πρωτόκολλο των Περιφερειακών Οργανισµών Οικονοµικής Ολοκλήρωσης, iii) καταγγελίας, αναθεώρησης και τροποποίησης του Πρωτοκόλλου από κάθε Συµβαλλόµενο Κράτος. (άρθρα 18, 19, 21 και 22) 11.α. Καθιερώνεται ειδική διαδικασία τροποποίησης των ορίων της ευθύνης του µεταφορέα. β. Ορίζεται ο Γενικός Γραµµατέας του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού ως θεµατοφύλακας του κυρούµενου Πρωτοκόλλου. (άρθρα 23-24) Β. Με το άρθρο δεύτερο, ορίζεται ότι ο ν. 1922/1991, µε τον οποίο έχει κυρωθεί η τροποποιούµενη Σύµβαση, ι- σχύει κατά το µέρος που δεν τροποποιείται µε το υπό κύρωση Πρωτόκολλο. Γ. Με το άρθρο τρίτο: α) παρατίθεται η επιφύλαξη της Ελληνικής Δηµοκρατίας, ως προς το κυρούµενο Πρωτόκολλο, η οποία αφορά στον περιορισµό της ευθύνης των µεταφορέων, στην υποχρεωτική ασφάλιση και τον περιορισµό της ευθύνης των ασφαλιστών, στην έκδοση των σχετικών πιστοποιητικών κ.λπ., β) καθορίζεται η σχέση της προαναφερόµενης επιφύλαξης και των κατευθυντήριων γραµµών του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισµού, για την εφαρµογή της Σύµβασης των Αθηνών και εξειδικεύονται οι κατευθυντήριες γραµµές στα σχετικά Προσαρτήµατα, γ) εξειδικεύονται οι κατευθυντήριες γραµµές στα σχετικά Παραρτήµατα. Δ. Με το άρθρο τέταρτο, ορίζεται ότι τα άρθρα 10 και 11 του Πρωτοκόλλου κυρώνονται υπό την επιφύλαξη του Κανονισµού (ΕΚ) 44/2001, για τη δικαιοδοσία, την α- ναγνώριση και εκτέλεση αποφάσεων σε αστικές και ε- µπορικές διαφορές ή άλλων διεθνών συµβάσεων που ρυθµίζουν όµοια ζητήµατα.

18 47 Ε. Με το άρθρο πέµπτο, ορίζονται οι Λιµενικές Αρχές (Κεντρικά Λιµεναρχεία, Λιµεναρχεία και Υπολιµεναρχεία) ως αρµόδιες Αρχές, για τον έλεγχο και εφαρµογή του Πρωτοκόλλου, την εξακρίβωση συµµόρφωσης των πλοίων προς τις απαιτήσεις του Πρωτοκόλλου και της τροποποιούµενης Σύµβασης, την επιβολή κυρώσεων και την έκδοση των απαιτούµενων πιστοποιητικών. Στ.i) Με το άρθρο έκτο, παρέχονται οι απαιτούµενες ε- ξουσιοδοτήσεις για τη ρύθµιση, µε υπουργικές αποφάσεις, όλων των θεµάτων σχετικά µε: - το χρόνο εφαρµογής των απαιτήσεων του υπό ψήφιση νόµου στις εσωτερικές θαλάσσιες µεταφορές επιβατών και των αποσκευών τους, οι οποίες δεν εφαρµόζονται εν προκειµένω µέχρι την έκδοση της εν λόγω απόφασης, - την έκδοση, τήρηση και ισχύ του πιστοποιητικού α- σφάλισης, την παροχή εξουσιοδότησης σε αναγνωρισµένο οργανισµό για την έκδοση του ανωτέρω πιστοποιητικού, - τις λεπτοµέρειες εφαρµογής των Κατευθυντήριων Ο- δηγιών του Οργανισµού για τη Σύµβαση των Αθηνών. ii) Με κοινή υπουργική απόφαση, µπορεί να καθορίζεται τέλος υπέρ του Δηµοσίου για την έκδοση του προαναφερόµενου πιστοποιητικού. Ζ. Με το άρθρο έβδοµο, απαγορεύεται ο απόπλους α- πό ή κατάπλους σε λιµένες της ελληνικής επικράτειας, σε κάθε πλοίο ανεξαρτήτως του λιµένα νηολόγησης, που έχει άδεια να µεταφέρει περισσότερους από 12 επιβάτες, εάν δεν είναι εφοδιασµένο µε το απαραίτητο πιστοποιητικό ασφάλισης. Σε περίπτωση παράβασης των προτεινόµενων ρυθµίσεων και του Κανονισµού (ΕΚ) 392/2009, επιβάλλονται, εκτός των άλλων ποινικών ή πειθαρχικών ευθυνών, οι κυρώσεις του άρθρου 45 του Κώδικα Δηµοσίου Ναυτικού Δικαίου (διοικητικό πρόστιµο που κυµαίνεται από 300 ευρώ έως ευρώ). Η. Με το άρθρο όγδοο, σε συνδυασµό µε τις διατάξεις του άρθρου 20 του υπό κύρωση Πρωτοκόλλου, ορίζεται ο χρόνος έναρξης ισχύος αυτού και του υπό ψήφιση νό- µου. Θ. Από τις προτεινόµενες διατάξεις, προκαλούνται τα ακόλουθα οικονοµικά αποτελέσµατα: I. Επί του Κρατικού Προϋπολογισµού 1. Δαπάνη, µη σηµαντική, από την: α) κάλυψη του κόστους εκτύπωσης των πιστοποιητικών ασφάλισης των πλοίων, β) την ανάπτυξη και συντήρηση ηλεκτρονικού µητρώου τήρησης των εν λόγω πιστοποιητικών. (άρθρα 5 παρ. 3 και 14 του Πρωτοκόλλου και πέµπτο του σχεδίου νόµου) 2. Ενδεχόµενη αύξηση εσόδων, από την είσπραξη τέλους για την έκδοση των πιστοποιητικών ασφάλισης των πλοίων, (άρθρο έκτο παρ. 2) Το ύψος της αύξησης αυτής εξαρτάται από πραγµατικά γεγονότα και από την έκδοση σχετικής υπουργικής απόφασης. Ενδεχόµενη αύξηση εσόδων, από την είσπραξη των διοικητικών προστίµων του άρθρου 45 του Κώδικα Δηµοσίου Ναυτικού Δικαίου (ν.δ. 187/1973), που επιβάλλονται σε περίπτωση παράβασης των προτεινόµενων ρυθµίσεων και του Κανονισµού (ΕΚ) 392/2009. (άρθρο έβδοµο) Το ύψος της εν λόγω αύξησης εξαρτάται από πραγµατικά γεγονότα (αριθµός παραβάσεων, ποσό επιβαλλόµενων κυρώσεων κ.λπ.). Αθήνα 28 Μαίου 2013 Ο Γενικός Διευθυντής Βασίλειος Κατριβέσης ΕΙΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ (άρθρο 75 παρ. 3 του Συντάγµατος) στο σχέδιο νόµου «Κύρωση του Πρωτοκόλλου του 2002 στη Διεθνή Σύµβαση των Αθηνών σχετικά µε τη θαλάσσια µεταφορά επιβατών και των αποσκευών τους, του 1974» Από τις διατάξεις του προτεινόµενου νοµοσχεδίου προκαλείται επί του Κρατικού Προϋπολογισµού δαπάνη, µη σηµαντική, από την: α) κάλυψη του κόστους εκτύπωσης των πιστοποιητικών ασφάλισης των πλοίων, β) την ανάπτυξη και συντήρηση ηλεκτρονικού µητρώου τήρησης των εν λόγω πιστοποιητικών (άρθρα 5 παρ. 3 και 14 του Πρωτοκόλλου και πέµπτο του σχεδίου νόµου). Η ανωτέρω δαπάνη θα αντιµετωπίζεται από τις εγγεγραµµένες πιστώσεις του Κρατικού Προϋπολογισµού και, ενδεχοµένως, από τα έσοδα που θα προκύψουν, από την επιβολή τελών για την έκδοση πιστοποιητικών α- σφάλισης των πλοίων. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ Αθήνα, 29 Ιουλίου 2013 ΝΑΥΤΙΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΙΓΑΙΟΥ Ι. Στουρνάρας Μ. Βαρβιτσιώτης II. Επί του Κρατικού Προϋπολογισµού και του προϋπολογισµού του Μετοχικού Ταµείου Ναυτικού (Ν.Π.Δ.Δ. ε- πιχορηγούµενο από τον Κρατικό Προϋπολογισµό - φορέας της Γενικής Κυβέρνησης)