ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1. Αξιολόγηση των µακροοικονοµικών επιπτώσεων του ΚΠΣ III

Transcript

1 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΑ 152

2 ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ 1 Αξιολόγηση των µακροοικονοµικών επιπτώσεων του ΚΠΣ III Η εκ των προτέρων αξιολόγηση των µακροοικονοµικών επιπτώσεων του 3 ου ΚΠΣ µπορεί να πραγµατοποιηθεί µε τρόπους οι οποίοι διαφοροποιούνται κυρίως λόγω εναλλακτικών υποθέσεων για τις διόδους µέσω των οποίων φαίνεται να µπορεί το ΚΠΣ να επηρεάσει τις µακροοικονοµικές µεταβλητές. Ένα βασικό ζήτηµα είναι αν θα ληφθούν υπόψη µόνον οι βραχυπρόθεσµες επιδράσεις που απορρέουν από την ενεργοποίηση της ζήτησης (οι επιδράσεις από την πλευρά της ζήτησης), ή αν θα ληφθούν επίσης υπόψη οι µακροπρόθεσµες επιδράσεις στην παραγωγικότητα (οι επιδράσεις από την πλευρά της προσφοράς). Τα αποτελέσµατα µπορεί να ποικίλουν σηµαντικά λόγω των διαφορών στη δοµή και στις προδιαγραφές των διαφόρων υποδειγµάτων που χρησιµοποιούνται για την προσοµοίωση των πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων µεταξύ των µεταβλητών. Στη συνέχεια αναφέρονται οι προσοµοιώσεις που βασίζονται σε τρία διαφορετικά υποδείγµατα που δείχνουν ότι το ΚΠΣ δηµιουργεί θετικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη και στην απασχόληση. Εντούτοις, είναι δύσκολο να συγκριθούν άµεσα µεταξύ τους και τα αποτελέσµατα πρέπει να ερµηνευθούν στη βάση των διαύλων µέσω των οποίων εκτιµάται ότι επιδρά το ΚΠΣ, καθώς και ως προς τις γενικές δηµοσιονοµικές και νοµισµατικές παραµέτρους στις οποίες αυτά τα υποδείγµατα είτε δίνουν έµφαση είτε αγνοούν. Για παράδειγµα, τόσο η προσοµοίωση του HERMIN όσο κι αυτή του QUEST II δείχνουν ότι οι µακροπρόθεσµες επιπτώσεις από την πλευρά της προσφοράς, οι οποίες βελτιώνουν την παραγωγική δοµή µιας οικονοµίας και αποτελούν την κύρια στόχευση των ιαρθρωτικών Ταµείων της ΕΕ, εξακολουθούν να προκαλούν αύξηση στο ΑΕΠ της τάξης του 2% ακόµη και µετά τη λήξη των πληρωµών του ΚΠΣ. Ωστόσο, η προσοµοίωση του Quest II δείχνει ότι ορισµένες από τις γενικές θετικές επιπτώσεις του ΚΠΣ ενδέχεται να µειωθούν µέσω µιας επιδείνωσης του εµπορικού ισοζυγίου και των πιέσεων που µπορεί να ασκηθούν στις ιδιωτικές επενδύσεις από µια ανατίµηση των πραγµατικών συναλλαγµατικών ισοτιµιών και µια αύξηση των πραγµατικών επιτοκίων. Το µοντέλο του ΚΕΠΕ Το υπόδειγµα του ΚΕΠΕ έχει αναπτυχθεί για τις Ελληνικές Αρχές από το Κέντρο Οικονοµικού Προγραµµατισµού και Έρευνας (ΚΕΠΕ) προκειµένου να αναλύσει τις µακροοικονοµικές επιπτώσεις των ιαρθρωτικών Ταµείων στην Ελλάδα. Το υπόδειγµα διακρίνει την οικονοµία σε 3 κύριους τοµείς: Γεωργία, Βιοµηχανία και Υπηρεσίες και ηµόσιο Τοµέα. Οι συναλλαγµατικές ισοτιµίες και τα µακροπρόθεσµα επιτόκια είναι ενδογενείς παράµετροι, ενώ τα βραχυπρόθεσµα επιτόκια είναι εξωγενής. Μέσω του υποδείγµατος, αναλύονται τα µακροπρόθεσµα αποτελέσµατα από την πλευρά της προσφοράς, καθώς και τα βραχυπρόθεσµα από την πλευρά της ζήτησης. Η πλευρά της ζήτησης έχει σχεδιασθεί σύµφωνα µε τους 152

3 παραδοσιακούς Κευνσιανούς µηχανισµούς. Το ΚΠΣ θεωρείται ότι κινητοποιεί µηχανισµούς προσφοράς µέσω των επιδράσεων που ασκούν οι δηµόσιες υποδοµές και το ανθρώπινο κεφάλαιο στο κόστος της παραγωγής. Οι επιδράσεις από την πλευρά της προσφοράς θεωρείται ότι θα εµφανιστούν από το 2003 και θα αυξάνονται σταδιακά. Τα αποτελέσµατα της αξιολόγησης δείχνουν αύξηση στο ΑΕΠ από 0,5% περίπου το έτος 2000, σε πλέον του 6% το Αυτό σηµαίνει ότι το ΚΠΣ αναµένεται να προκαλέσει µια µέση επίδραση της τάξης του 2,3% στο ΑΕΠ. Η αξιολόγηση παρουσιάζει επίσης λεπτοµέρειες των προβλεπόµενων επιπτώσεων του 3 ου ΚΠΣ κατά την περίοδο προγραµµατισµού και σε άλλες βασικές µακροοικονοµικές µεταβλητές. Αναµένεται δηλαδή ακόµα, µια επιπλέον συνολική επίπτωση της τάξεως του 3,8% στην ιδιωτική κατανάλωση και του 15% στις ιδιωτικές επενδύσεις. Οι εξαγωγές προϊόντων και υπηρεσιών προβλέπεται να αυξηθούν κατά 2,3% το , ενώ οι εισαγωγές αναµένεται να αυξηθούν κατά 16,3%. Το κόστος της εργασίας αναµένεται να πέσει κατά 3.8% και περίπου θέσεις εργασίας θα διατηρηθούν ή δηµιουργηθούν την ίδια περίοδο ( ). Η προσοµοίωση HERMIN Τα υποδείγµατα HERMIN για την Ελλάδα, την Ισπανία, την Ιρλανδία και την Πορτογαλία σχεδιάστηκαν κατά τη δεκαετία του 1990 προκειµένου να είναι δυνατή η εξαγωγή συγκρίσιµων αποτελεσµάτων για τις µακροοικονοµικές επιπτώσεις των ιαρθρωτικών Ταµείων. Κάθε εθνικό υπόδειγµα αποτελείται από τρία τµήµατα (της προσφοράς, της απορρόφησης και της διανοµής του εισοδήµατος), τα οποία λειτουργούν ως ένα ολοκληρωµένο σύστηµα εξισώσεων. Μολονότι οι συµβατικοί Κευνσιανοί µηχανισµοί βρίσκονται στον πυρήνα του υποδείγµατος, το τµήµα της προσφοράς καθορίζει το προϊόν της µεταποίησης µέσω της ανταγωνιστικότητας τιµών και κόστους. Τα επιτόκια και οι συναλλαγµατικές ισοτιµίες θεωρούνται εξωγενή στοιχεία του υποδείγµατος. Το HERMIN προσδιορίζει τρεις διαύλους για την επίδραση του ΚΠΣ στο µακροπρόθεσµο δυναµικό της προσφοράς µιας οικονοµίας: µέσω των αυξηµένων επενδύσεων σε βασικές υποδοµές, µέσω των βελτιώσεων του ανθρώπινου δυναµικού και µέσω της άµεσης ενίσχυσης στον ιδιωτικό παραγωγικό τοµέα. Οι δίαυλοι αυτοί εισάγονται στο υπόδειγµα κατά τον συνήθη τρόπο (µέσω µεταβολής των δαπανών και εσόδων) και επιπλέον µέσω δύο τύπων εξωτερικών επιδράσεων. Στην πρώτη περίπτωση προκύπτει επίδραση από την αυξηµένη συνολική ή ενσωµατωµένη παραγωγικότητα συντελεστών που ενδέχεται να σχετίζεται µε τη βελτιωµένη υποδοµή ή µε ένα υψηλότερο επίπεδο ανθρώπινου κεφαλαίου. Στη δεύτερη περίπτωση η επίδραση σχετίζεται µε το ρόλο της βελτιωµένης υποδοµής και της επιµόρφωσης στην προσέλκυση παραγωγικών δραστηριοτήτων µέσω των ξένων άµεσων επενδύσεων και της ενίσχυσης της δυνατότητας των εγχώριων βιοµηχανιών να ανταγωνιστούν στη διεθνή αγορά. Το Ινστιτούτο ESRI διεξήγαγε διάφορες προσοµοιώσεις στο 3 ο ΚΠΣ για τις υπηρεσίες της Επιτροπής αλλά ο Πίνακας 1 παρουσιάζει µόνον εκείνες που εξετάζουν τις επιπτώσεις των ιαρθρωτικών Ταµείων της ΕΕ και της εθνικής δηµόσιας συµµετοχής. Η χρηµατοδότηση θεωρείται ότι λήγει µετά το έτος 153

4 2006, έτσι ώστε να είναι δυνατή η αναγνώριση των συνεχιζόµενων επιδράσεων από την πλευρά της προσφοράς. Οι τιµές που έχουν επιλεγεί για τις εξωτερικές επιδράσεις βασίστηκαν σε εκτιµήσεις που ήταν διαθέσιµες στη σχετική βιβλιογραφία και βρίσκονται στο κατώτερο άκρο της κλίµακας των εκτιµήσεων. Οι εξωτερικές επιδράσεις εισάγονται κατά τη διάρκεια µιας πενταετούς περιόδου που ξεκινά το έτος Ο Πίνακας 1 παρουσιάζει τα συνδυασµένα αποτελέσµατα τόσο από την πλευρά της ζήτησης όσο και από την πλευρά της προσφοράς. Η επίπτωση στο πραγµατικό ΑΕΠ είναι περίπου 5-6% κατά την περίοδο προγραµµατισµού, ενώ οι συνεχιζόµενες επιπτώσεις από την πλευρά της προσφοράς παραµένουν περίπου στο 2% και µετά το 2006, για το οποίο γίνεται η παραδοχή ότι ολοκληρώνονται οι πληρωµές. Το 3 ο ΚΠΣ αυξάνει τις επενδύσεις κατά 25% περίπου, γεγονός που οδηγεί σε υψηλότερη ζήτηση µέσω πολλαπλασιαστικών αποτελεσµάτων και σε υψηλότερη παραγωγικότητα µέσω εξωτερικών επιδράσεων, λόγω των βελτιώσεων στις υποδοµές, στο ανθρώπινο κεφάλαιο και στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Οι τιµές προβλέπεται να αυξηθούν κατά 4% περίπου, κατά την διάρκεια της προγραµµατικής περιόδου, αν και οι επιδράσεις αυτές θα επιβραδυνθούν µετά το τέλος των πληρωµών. Θεωρείται ότι τα κέρδη της παραγωγικότητας διοχετεύονται πλήρως σε υψηλότερους πραγµατικούς µισθούς, γεγονός το οποίο καταλήγει σε άµβλυνση των θετικών επιπτώσεων στην ανταγωνιστικότητα και την αύξηση του προϊόντος. 154

5 Πίνακας 1: Αποτελέσµατα προσοµοίωσης HERMIN Απόκλιση σε σχέση µε το επίπεδο αναφοράς χωρίς το ΚΠΣ ΙΙΙ, σε πραγµατικούς όρους σε % ΑΕΠ Ιδιωτική κατανάλωση Πάγιες επενδύσεις Απασχόληση Επίπεδο τιµών ηµόσιο έλλειµµα* + Εµπορικό ισοζύγιο* * Αλλαγή σε ποσοστιαίες µονάδες σε σχέση µε το ΑΕΠ + Αρνητικό πρόσηµο δείχνει χαµηλότερο έλλειµµα, θετικό πρόσηµο δείχνει υψηλότερο έλλειµµα. Πηγή: ESRI 155

6 Η προσοµοίωση QUEST II Το QUEST II είναι ένα πολυεθνικό υπόδειγµα ανάλυσης του επιχειρηµατικού κύκλου και της οικονοµικής µεγέθυνσης, σχεδιασµένο για να αναλύει τις οικονοµίες των Κρατών-Μελών της ΕΕ καθώς επίσης και των αµφίδροµων σχέσεών τους µε τον υπόλοιπο κόσµο. Το µοντέλο QUEST II βασίζει τις συµπεριφορικές εξισώσεις του σε διαχρονικές βελτιστοποιήσεις των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων. Τα νοικοκυριά, των οποίων η κατανάλωση εξαρτάται σε βαθµό 40% από το τρέχον διαθέσιµο εισόδηµα και σε βαθµό περίπου 60% από τις υποθέσεις κύκλου ζωής, προβλέπουν τις µελλοντικές πληρωµές φόρων. Σε αντίθεση µε την πλειονότητα των άλλων µακροοικονοµικών υποδειγµάτων, τα πραγµατικά επιτόκια και οι πραγµατικές συναλλαγµατικές ισοτιµίες προσδιορίζονται ενδογενώς, λαµβάνοντας έτσι υπόψη του ενδεχόµενα φαινόµενα εκτοπισµού (crowding out). Στο υπόδειγµα η πλευρά της προσφοράς στην οικονοµία προσοµοιώνεται καθαρά στη βάση µιας νεοκλασικής συνάρτησης παραγωγής. Η µακροοικονοµική επίπτωση των ιαρθρωτικών Ταµείων προσοµοιώνεται έτσι ώστε ν` αυξάνονται εκείνα τα δηµόσια κεφαλαιουχικά αποθέµατα των οποίων το οριακό προϊόν, όπως υποθέτει το υπόδειγµα, είναι κατά 50% υψηλότερο απ` αυτό του ιδιωτικού κεφαλαίου, όπως επίσης ότι έχει θετικές εξωτερικές οικονοµίες. Τα αποτελέσµατα παρουσιάζονται ως απόκλιση από το σενάριο βάσης, δηλαδή εκπεφρασµένο σε όρους των επιδόσεων που θα είχαµε εάν δεν υπήρχαν οι δαπάνες των ιαρθρωτικών Ταµείων της ΕΕ καθώς και η εθνική δηµόσια συµµετοχή. Οι πληρωµές προσοµοιώνονται ως να σταµατούν µετά το 2006, ούτως ώστε να εξακολουθούν να υφίστανται µόνο οι επιδράσεις από την πλευρά της προσφοράς. Τα αποτελέσµατα των προσοµοιώσεων του QUEST II αναφορικά µε την αύξηση του πραγµατικού ΑΕΠ της Ελλάδας, της Ισπανίας, της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας δίνουν συνήθως χαµηλά µεγέθη σε σύγκριση µε άλλα υποδείγµατα, πράγµα που κυρίως οφείλεται στην υπόθεση των προβλέψεων αναφορικά µε τις προσδοκίες, καθώς επίσης και στον ενδογενή προσδιορισµό των πραγµατικών επιτοκίων και των συναλλαγµατικών ισοτιµιών. Μακροπρόθεσµα (µετά την πάροδο περίπου 5 ετών), η αύξηση του ΑΕΠ φαίνεται να είναι υψηλότερη από τις προκαλούµενες βραχυπρόθεσµες επιδράσεις στη ζήτηση λόγω των θετικών επιπτώσεων στην προσφορά οι οποίες είναι µονιµότερου χαρακτήρα και συνεχίζουν να υφίστανται πέραν της περιόδου πληρωµών των ιαρθρωτικών Ταµείων. Οι µακροπρόθεσµες επιδράσεις στην απασχόληση εµφανίζονται µέτριες λόγω των πιέσεων που ασκεί η αύξηση της παραγωγικότητας στις τιµές, κατάσταση που οδηγεί σε αύξηση των πραγµατικών µισθών. Όπως δείχνει κι ο Πίνακας 2, το κύριο αποτέλεσµα είναι µια θετική επίδραση στο ΑΕΠ η οποία διατηρείται πέραν της προγραµµατικής περιόδου λόγω των συνεχιζόµενων επιπτώσεων στην προσφορά. Η µέση ετήσια επιπρόσθετη αύξηση του ΑΕΠ µεταξύ 2000 και 2006 ανέρχεται σύµφωνα µε το υπόδειγµα σε 1,4%. Ο πολλαπλασιαστής εισοδήµατος κυµαίνεται µόνο στο 0,3% το 2000 αλλά κινείται ανοδικά προς το 0,8% το Οι πληθωριστικές πιέσεις στο πρώτο ήµισυ του προγράµµατος µεταφράζονται σε αύξηση των πραγµατικών συναλλαγµατικών ισοτιµιών, οδηγώντας έτσι σε επιδείνωση του εµπορικού 156

7 ισοζυγίου και σε συµπίεση της κερδοφορίας του ιδιωτικού τοµέα. Έτσι, οι ιδιωτικές επενδύσεις µειώνονται και δεν λειτουργούν ως συµπληρωµατικές προς τις δηµόσιες επενδύσεις. Από το 2004 και µετά ενεργοποιούνται οι αντιπληθωριστικές επιπτώσεις και µειώνονται τα επίπεδα εκτοπισµού των ιδιωτικών επενδύσεων, αυξάνοντας έτσι την επίδραση του ΚΠΣ στους ρυθµούς αύξησης του ΑΕΠ. 157

8 ΠΙΝΑΚΑΣ 2 QUEST II αποτελέσµατα προσοµοιώσεων Απόκλιση από το σενάριο βάσης, σε πραγµατικές τιµές και % ΑΕΠ Ιδιωτική Κατανάλωση Ιδιωτικές Επενδύσεις Απασχόληση Eπίπεδα Τιµών ηµόσιο Έλλειµµα* Εµπορικό Ισοζύγιο * Μεταβολή σε ποσοστιαίες µονάδες σε σχέση µε το ΑΕΠ. + Αρνητικό πρόσηµο δείχνει χαµηλότερο έλλειµµα, θετικό πρόσηµο δείχνει υψηλότερο έλλειµµα Πηγή : Ε.Ε. 158