ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ

Transcript

1 ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, COM(2016) 663 final ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ με αντικείμενο την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς EL EL

2 ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ με αντικείμενο την εφαρμογή του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 691/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 6ης Ιουλίου 2011, σχετικά με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς 1 (ο κανονισμός), θέσπισε κοινό πλαίσιο για τη συλλογή, την κατάρτιση, τη διαβίβαση και την αξιολόγηση ευρωπαϊκών περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών. Το άρθρο 10 του κανονισμού ορίζει τα ακόλουθα: Έως τις 31 Δεκεμβρίου 2013 και στη συνέχεια ανά τριετία, η Επιτροπή υποβάλλει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του παρόντος κανονισμού στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Με την εν λόγω έκθεση αξιολογούνται συγκεκριμένα η ποιότητα των διαβιβασμένων στοιχείων, οι μέθοδοι συλλογής στοιχείων, η διοικητική επιβάρυνση των κρατών μελών και των αντίστοιχων μονάδων, καθώς και η σκοπιμότητα και η αποτελεσματικότητα των εν λόγω στατιστικών. Εφόσον ενδείκνυται και λαμβάνοντας υπ όψιν τα πορίσματα που αναφέρονται στο άρθρο 4 παράγραφος 2, η έκθεση συνοδεύεται από προτάσεις: για την εισαγωγή νέων ενοτήτων περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών, όπως έξοδα και έσοδα για την προστασία του περιβάλλοντος (ΕΕΠΠ)/λογαριασμοί δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας (ΛΔΠΠ), τομέας περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών (ΤΠΑΥ), λογαριασμοί ενέργειας, μεταβιβάσεις που αφορούν το περιβάλλον (επιδοτήσεις), λογαριασμοί διαχείρισης φυσικών πόρων (ΛΔΦΠ), λογαριασμοί υδάτων (ποσοτικοί και ποιοτικοί), λογαριασμοί αποβλήτων, λογαριασμοί δασών, λογαριασμοί υπηρεσιών οικοσυστήματος, λογαριασμοί αποθεμάτων υλικών στο σύνολο της οικονομίας (ΛΑΥΣΟ) και η μέτρηση μη χρησιμοποιημένων γήινων προϊόντων εκσκαφής (συμπεριλαμβανόμενου του εδάφους), με σκοπό την περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας των στοιχείων και των μεθόδων συλλογής στοιχείων, ενισχύοντας με τον τρόπο αυτό την κάλυψη και τη συγκρισιμότητα των στοιχείων και μειώνοντας τη διοικητική επιβάρυνση των επιχειρήσεων και της διοίκησης. Η πρώτη έκθεση που εκπονήθηκε σύμφωνα με το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε το Η παρούσα έκθεση είναι η δεύτερη. Το τμήμα 2 περιλαμβάνει επισκόπηση των

3 περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών. Το τμήμα 3 παρουσιάζει τις εξελίξεις που σημειώθηκαν από την τελευταία έκθεση. Το τμήμα 4 παρουσιάζει τα μέτρα που λαμβάνονται για τη βελτίωση της εφαρμογής του κανονισμού. 2. ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΙ Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί είναι ένα στατιστικό σύστημα που συγκεντρώνει οικονομικά και περιβαλλοντικά στοιχεία, ώστε να μετρήσει, αφενός, τη συμβολή του περιβάλλοντος στην οικονομία και αφετέρου τον αντίκτυπο της οικονομίας στο περιβάλλον. Προσφέρουν μέσα παρακολούθησης των πιέσεων που ασκούνται από την οικονομία στο περιβάλλον και μέσα διερεύνησης του τρόπου με τον οποίο θα μπορούσαν να περιοριστούν. Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί οργανώνουν περιβαλλοντικά στοιχεία από μεγάλο πλήθος διαφορετικών πεδίων χρησιμοποιώντας τις ίδιες έννοιες και την ορολογία με τους εθνικούς λογαριασμούς. Με τον τρόπο αυτό, καταδεικνύουν την αλληλεπίδραση μεταξύ οικονομίας, νοικοκυριών και περιβαλλοντικών παραγόντων και, κατά συνέπεια, παρέχουν περισσότερες πληροφορίες από ό,τι από μόνοι τους οι εθνικοί λογαριασμοί. Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί παρέχουν πληροφορίες για ένα ευρύ φάσμα περιβαλλοντικών και οικονομικών θεμάτων. Ειδικότερα, οι εν λόγω λογαριασμοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν για την αξιολόγηση των τάσεων όσον αφορά τη χρήση των φυσικών πόρων, το επίπεδο των εκπομπών και των απορρίψεων στο περιβάλλον που προκύπτουν από την οικονομική δραστηριότητα, και την έκταση της οικονομικής δραστηριότητας που αναλαμβάνεται για περιβαλλοντικούς σκοπούς. Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί απεικονίζουν, αφενός, την ποσότητα της ρύπανσης που παράγεται από τις βιομηχανίες και τα νοικοκυριά, και επιτρέπουν την αξιολόγησή της στο πλαίσιο της απασχόλησης και της αξίας της παραγωγής των εν λόγω κλάδων, και, αφετέρου, τις δαπάνες τους για τη μείωση της ρύπανσης. Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί παρέχουν ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για την παραγωγή των στοιχείων, τον υπολογισμό δεικτών και τη διενέργεια ανάλυσης. Η ενσωμάτωση περιβαλλοντικών στοιχείων στο πλαίσιο εθνικών λογαριασμών καθιστά τους δείκτες που υπολογίζονται πιο συνεκτικούς και δίνει τη δυνατότητα να συμπεριλαμβάνονται στην ανάλυση οι κοινωνικές πτυχές της βιώσιμης ανάπτυξης και οι πτυχές της πράσινης ανάπτυξης που αφορούν την απασχόληση. Ο κανονισμός θεσπίζει τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς. Ο κανονισμός διαρθρώνει τους λογαριασμούς σε ενότητες. Δημιούργησε αρχικά τρεις ενότητες (τα παραρτήματα Ι έως ΙΙΙ του κανονισμού), ως εξής: Λογαριασμοί ατμοσφαιρικών εκπομπών: οι εκπομπές στην ατμόσφαιρα έξι αερίων του θερμοκηπίου (μεταξύ άλλων: CO 2 και CO 2 από βιομάζα που χρησιμοποιείται ως καύσιμο) και επτά ατμοσφαιρικοί ρύποι, με κατανομή που καλύπτει 64 βιομηχανίες που παράγουν αέρια συν τα νοικοκυριά. Περιβαλλοντικοί φόροι ανά οικονομική δραστηριότητα: περιβαλλοντικοί φόροι για τέσσερις ευρείες ομάδες: της ενέργειας, των μεταφορών, της ρύπανσης και των 3

4 πόρων, με κατανομή που καλύπτει 64 βιομηχανίες που πληρώνουν φόρους συν τα νοικοκυριά και τους μη μόνιμους κατοίκους. Όλα τα αριθμητικά στοιχεία που αφορούν τα έσοδα από φόρους είναι σύμφωνα με τους εθνικούς λογαριασμούς και μπορούν να συγκριθούν με το ΑΕΠ, το σύνολο των φόρων και τις κοινωνικές εισφορές, και άλλα οικονομικά συγκεντρωτικά μεγέθη. Λογαριασμοί ροής υλικών για το σύνολο της οικονομίας: οι ποσότητες των υλικών εισροών στην οικονομία, η συσσώρευση υλικών στην οικονομία και οι εκροές σε άλλες οικονομίες ή στο περιβάλλον. Οι ευρωπαϊκοί περιβαλλοντικοί λογαριασμοί καταρτίζονται σύμφωνα με το διεθνές πρότυπο του συστήματος περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών 2012 κεντρικό πλαίσιο 3. Το πλαίσιο αυτό δημιουργήθηκε και τέθηκε υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Eurostat), του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. 3. ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΚΘΕΣΗ 3.1. ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ Κύρια εξέλιξη από την τελευταία έκθεση εφαρμογής ήταν η τροποποίηση του κανονισμού με την προσθήκη τριών περαιτέρω ενοτήτων (παραρτήματα IV έως VI), 4 ως εξής: Λογαριασμοί δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας: δαπάνες των οικονομικών μονάδων (ιδιωτικοί φορείς, δημόσιοι φορείς και νοικοκυριά) για την προστασία του περιβάλλοντος. Λογαριασμοί του τομέα περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών: πληροφορίες σχετικά με την παραγωγή και εξαγωγή αγαθών και υπηρεσιών που έχουν μελετηθεί και κατασκευαστεί ειδικά για τον σκοπό της προστασίας του περιβάλλοντος και της διαχείρισης των πόρων. Αναφέρεται επίσης η απασχόληση που συνδέεται με τις δραστηριότητες αυτές. Λογαριασμοί φυσικής ροής ενέργειας: ροή της ενέργειας από το περιβάλλον στην οικονομία (εξόρυξη φυσικών πόρων), εντός της οικονομίας (κατασκευή και χρήση των ενεργειακών προϊόντων) και από την οικονομία στο περιβάλλον (απόρριψη των καταλοίπων ενέργειας). Τα δεδομένα που απαιτούνται βάσει των παραρτημάτων IV έως VI, πρέπει να διαβιβάζονται στην Επιτροπή (Eurostat) για πρώτη φορά το 2017 (με χρονολογική σειρά από το 2014) 5. Στο Κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 538/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 16ης Απριλίου 2014, για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2011 σχετικά με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς (ΕΕ L 158 της , σ. 113). 5 Ορισμένα κράτη μέλη επωφελούνται από παρεκκλίσεις με βάση την εκτελεστική απόφαση (ΕΕ) 2016/335 της Επιτροπής, της 7ης Μαρτίου 2016, για τη χορήγηση παρεκκλίσεων από τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 691/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς όσον 4

5 πλαίσιο της σχετικής προετοιμασίας, η Επιτροπή (Eurostat) προωθεί εθελοντικές πιλοτικές μελέτες και δραστηριότητες συλλογής δεδομένων ΆΛΛΕΣ ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΕΣ ΠΡΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ Το 2015 η Επιτροπή εξέδωσε έναν κανονισμό εφαρμογής και έναν κατ εξουσιοδότηση κανονισμό για τη συμπλήρωση του γενικού πλαισίου που θεσπίστηκε από τον κανονισμό. Και οι δύο κανονισμοί έχουν σχεδιαστεί έτσι ώστε να διασφαλιστεί η συγκρισιμότητα μεταξύ των χωρών και να εφαρμοστούν τα ποιοτικά πρότυπα. Συγκεκριμένα: Εκτελεστικός κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 2015/2174 της Επιτροπής, της 24ης Νοεμβρίου 2015, για την ενδεικτική σύνοψη περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών, τον μορφότυπο για τη διαβίβαση δεδομένων για τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς και τις λεπτομέρειες, τη δομή και την περιοδικότητα των εκθέσεων ποιότητας, σύμφωνα με τον κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 691/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς 6. Η προαναφερόμενη πράξη θεσπίζει κανόνες εφαρμογής του κανονισμού σε σχέση με τρία διαφορετικά θέματα: την ενδεικτική σύνοψη περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών (σύμφωνα με το άρθρο 3 παράγραφος 5 του κανονισμού), τον τεχνικό μορφότυπο με τον οποίο πρέπει να διαβιβαστούν τα στοιχεία στην Επιτροπή (σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού) και τις λεπτομέρειες, τη δομή και την περιοδικότητα των εκθέσεων ποιότητας, σύμφωνα με το άρθρο 7 παράγραφος 3 του κανονισμού). Όσον αφορά το πρώτο από τα τρία θέματα, η πράξη καθορίζει το πεδίο εφαρμογής των περιβαλλοντικών λογαριασμών αγαθών και υπηρεσιών (παράρτημα V του κανονισμού), προκειμένου να διευκολυνθεί η εφαρμογή του παραρτήματος αυτού με τον ίδιο τρόπο σε όλες τις χώρες. Το δεύτερο και τρίτο θέμα αφορούν όλες τις ενότητες του κανονισμού. Η εφαρμογή προτύπων σχετικά με τον τεχνικό μορφότυπο με τον οποίο θα πρέπει να διαβιβαστούν τα στοιχεία για τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς στην Επιτροπή (Eurostat) (το δεύτερο θέμα) θα επιφέρει αύξηση της αποδοτικότητας και μείωση του διοικητικού φόρτου για τις εθνικές αρχές. Τα ίδια πρότυπα μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν, στη συνέχεια, κατά την αποστολή στατιστικών στοιχείων για διεθνείς σκοπούς, π.χ. στον ΟΟΣΑ και σε οργανώσεις των Ηνωμένων Εθνών. Τα εν λόγω πρότυπα οδηγούν σε αύξηση αποδοτικότητας, για παράδειγμα οι διαβιβάσεις στοιχείων μεταξύ οργάνων μπορεί να γίνουν με διαμηχανική σύνδεση χωρίς ανθρώπινη παρέμβαση. Η θέσπιση προδιαγραφών για τις εκθέσεις ποιότητας (λεπτομέρειες, δομή και περιοδικότητα) (το τρίτο θέμα) θα εξασφαλίσει, εν τω αφορά την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία και την Κύπρο (

6 μεταξύ, τα στοιχεία που χρειάζεται η Επιτροπή (Eurostat) για την παρακολούθηση της στατιστικής ποιότητας. Οι εκθέσεις ποιότητας, όπως απαιτεί το άρθρο 7 του κανονισμού, είναι σημαντικές για να είναι σε θέση η Επιτροπή (Eurostat) να αξιολογεί την ποιότητα των στοιχείων που παρέχουν τα κράτη μέλη. Είναι επίσης αναγκαίες για την επικύρωση των στοιχείων και τον προσδιορισμό των τομέων στους οποίους απαιτούνται περαιτέρω βελτιώσεις της ποιότητας. Κατ εξουσιοδότηση κανονισμός (ΕΕ) αριθ. 2016/172, της 24 Νοεμβρίου 2015, για τη συμπλήρωση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 691/2011 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου όσον αφορά τον προσδιορισμό των ενεργειακών προϊόντων 7. Η προαναφερόμενη πράξη ορίζει τα ενεργειακά προϊόντα που χρησιμοποιούνται για τους λογαριασμούς φυσικής ροής ενέργειας (παράρτημα VI του κανονισμού). Ο κατάλογος των ενεργειακών προϊόντων καθορίζει το πεδίο εφαρμογής και την ταξινόμηση που πρέπει να χρησιμοποιηθεί, ώστε να διασφαλίζεται η διεθνής συγκρισιμότητα των στοιχείων ΜΕΘΟΔΟΙ ΣΥΛΛΟΓΗΣ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΣ ΦΟΡΤΟΣ Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί γενικά δεν απαιτούν συλλογή νέων στοιχείων, αλλά αντ αυτού κάνουν χρήση των υπαρχόντων στοιχείων. Αυτό συμβαίνει διότι οι προαναφερόμενοι οργανισμοί συλλέγουν τα στοιχεία από ευρύ φάσμα πηγών, π.χ. από τις στατιστικές για την ενέργεια, τις μεταφορές, τη γεωργία, τις δημόσιες δαπάνες και τη φορολογία και από άλλες μη στατιστικές πηγές, συν τα στοιχεία των εθνικών λογαριασμών. Τα κράτη μέλη μπορούν να προσαρμόσουν τα υπάρχοντα στοιχεία ώστε να ευθυγραμμιστούν με τις έννοιες που χρησιμοποιούνται στους εθνικούς λογαριασμούς, και επομένως πληρούν τις απαιτήσεις που καθορίζονται στον κανονισμό αυτό. Το γεγονός ότι οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί επαναχρησιμοποιούν υπάρχοντα στοιχεία σημαίνει ότι το πρόσθετο βάρος απάντησης για τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά είναι πολύ μικρό, υπό την προϋπόθεση ότι οι πηγές των στοιχείων διατηρούνται. Οι χώρες μπορούν επίσης να επιλέξουν να οργανώσουν ειδικές δραστηριότητες συλλογής στοιχείων για τους σκοπούς των περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών, οι οποίες θα συμβάλουν στη βελτίωση της ποιότητας των στοιχείων. Ένα παράδειγμα τέτοιας δραστηριότητας που οργανώθηκε είναι οι λογαριασμοί περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών (παράρτημα V του κανονισμού), για τους οποίους ορισμένες χώρες έχουν οργάνωσαν μικρές, ειδικές έρευνες για να συμπληρώνουν τις άλλες πηγές στοιχείων που διέθεταν. Οι έρευνες αυτές έχουν ετήσια ή πολυετή περιοδικότητα και η επιβάρυνση των επιχειρήσεων είναι χαμηλή. Οι εργασίες που απαιτούνται για την παραγωγή των λογαριασμών εκτελούνται σε μεγάλο βαθμό από τις εθνικές αρχές (συνήθως τις εθνικές στατιστικές υπηρεσίες) και περιλαμβάνουν την επεξεργασία υφιστάμενων στοιχείων και τη βελτίωση των αναλυτικών δυνατοτήτων τους. Ο αριθμός των μελών του προσωπικού που απαιτείται για την κατάρτιση των λογαριασμών σε κάθε εθνική αρχή εκτιμάται, κατά μέσο όρο, σε τέσσερα έως έξι ισοδύναμα 7 6

7 πλήρους απασχόλησης συνολικά, για τα έξι παραρτήματα του κανονισμού. Αυτές οι δαπάνες προσωπικού προσθέτουν σημαντική αξία στα βασικά στοιχεία και αυξάνουν τις δυνατότητες ανάλυσης αλληλεπιδράσεων. Πολλές εθνικές αρχές χρησιμοποίησαν πιλοτικές μελέτες (που συγχρηματοδοτούνται από την Επιτροπή), ώστε να θεσπίσουν τις μεθόδους για την επεξεργασία και την ανάλυση των δεδομένων ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ Οι ενότητες που ορίζονται στον κανονισμό υποβάλλονται σε δοκιμές και ελέγχους προτού η Επιτροπή προτείνει ένα νομικό πλαίσιο, ώστε να εξασφαλίζεται έτσι η σκοπιμότητά τους (βλ. τμήμα 4.2 παρακάτω). Η δοκιμή πραγματοποιείται σε συνεργασία με τα κράτη μέλη, ώστε να αξιοποιείται η εμπειρογνωσία τους και να εξασφαλίζεται κοινή αντίληψη της σκοπιμότητας των ενοτήτων. Επί του παρόντος εκτελούνται πιλοτικές μελέτες για τη δημιουργία, δυνητικώς, νέων ενοτήτων. Η αποτελεσματικότητα των περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών εξαρτάται από δύο παράγοντες: πρώτον, με ποιον τρόπο μπορούν να αναδιοργανωθούν οι διαθέσιμες πληροφορίες σε ένα κοινό πλαίσιο και δεύτερον, με ποιον τρόπο και σε ποιον βαθμό χρησιμοποιούνται οι λογαριασμοί. Όσον αφορά το πρώτο σημείο, οι λογαριασμοί ατμοσφαιρικών εκπομπών (παράρτημα Ι του κανονισμού) παρέχουν ένα παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο έχουν αναδιοργανωθεί οι υπάρχουσες πληροφορίες. Οι λογαριασμοί ατμοσφαιρικών εκπομπών χρησιμοποιούν πληροφορίες που έχουν ήδη συγκεντρωθεί για τις απογραφές ατμοσφαιρικών εκπομπών που απαιτούνται για την υποβολή εκθέσεων στο πλαίσιο της σύμβασης-πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC) και στο πλαίσιο της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (UNECE) σχετικά με τη διασυνοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση (CLRTAP). Περαιτέρω πληροφορίες προστίθενται, στη συνέχεια, στα στοιχεία, ώστε να ευθυγραμμιστούν με τις ταξινομήσεις και τις έννοιες στους πίνακες προσφοράς και χρήσης και εισροών-εκροών που χρησιμοποιούνται στους εθνικούς λογαριασμούς. Στη συνέχεια, μπορούν να χρησιμοποιηθούν μαζί με παρόμοιους λογαριασμούς π.χ. για την ενέργεια, τους περιβαλλοντικούς φόρους και τους οικονομικούς τομείς. Οι πληροφορίες αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πλαίσια αιτιώδους σύνδεσης για την περιγραφή της αλληλεπίδρασης μεταξύ της κοινωνίας και του περιβάλλοντος, όπως το πλαίσιο «Κινητήριες δυνάμεις, πιέσεις, κατάσταση, επιπτώσεις και αποκρίσεις (DPSIR)» που εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος. Όσον αφορά το δεύτερο σημείο, οι περιβαλλοντικοί λογαριασμοί αποτελούν τη βάση του έβδομου προγράμματος δράσης για το περιβάλλον της ΕΕ για την περίοδο έως το 2020, «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας». 8 Χρησιμοποιούνται επίσης στην εμβληματική πρωτοβουλία «Μια Ευρώπη που χρησιμοποιεί αποτελεσματικά τους πόρους» της στρατηγικής «Ευρώπη 2020», 9 δεδομένου ότι ο πρωταρχικός δείκτης «παραγωγικότητα των

8 πόρων» προέρχεται από τους λογαριασμούς ροής υλικών (παράρτημα III του κανονισμού). Το εν λόγω παράρτημα μπορεί επίσης να παίξει ρόλο στο σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία, 10 ιδίως για τον υπολογισμό των ποσοστών ανακύκλωσης. Οι περιβαλλοντικοί φόροι (παράρτημα II του κανονισμού) χρησιμοποιούνται σε μελέτες σχετικά με την περιβαλλοντική φορολογική μεταρρύθμιση σχετικά με τον «οικολογικό προσανατολισμό» του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου 11. Οι περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί αναμένεται να χρησιμοποιηθούν για την παρακολούθηση των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης του ΟΗΕ. 12 Ενώ οι περιβαλλοντικοί λογαριασμοί συμβάλλουν ήδη σε μια σειρά πρωτοβουλιών χάραξης πολιτικής, δεν έχει αξιοποιηθεί ακόμα το πλήρες δυναμικό τους. Οι λογαριασμοί είναι νέοι και σχετικά άγνωστοι ακόμη μεταξύ των θεσμικών χρηστών. Οι στατιστικολόγοι μπορούν να επιταχύνουν την αύξηση της ενημέρωσης μέσω της καλύτερης επικοινωνίας και προώθησης των ήδη διαθέσιμων στοιχείων. Η επεξήγηση της αναλυτικής δύναμης των περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών αποτελεί επίσης μέρος των πρωτοβουλιών που εφαρμόζονται σήμερα. Οι προσπάθειες ευαισθητοποίησης υλοποιούνται παράλληλα με μέτρα για την ενοποίηση των λογαριασμών και τη διασφάλιση της ποιότητάς τους ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΠΟΥ ΠΑΡΕΧΟΝΤΑΙ Το παρόν τμήμα εξετάζει εν συντομία την ποιότητα των στοιχείων που υποβάλλουν τα κράτη μέλη για τα παραρτήματα Ι έως ΙΙΙ του κανονισμού στο διάστημα που μεσολάβησε από την τελευταία έκθεση εφαρμογής, δηλ. από το 2013 έως το Τα κράτη μέλη θα πρέπει να υποβάλλουν τα στοιχεία για τα παραρτήματα IV έως VI του κανονισμού από το Το 2015 ήταν το πρώτο έτος κατά το οποίο τα 28 κράτη μέλη υπέβαλαν δεδομένα σύμφωνα με τον κανονισμό. Η Νορβηγία και η Ελβετία διαβίβασαν επίσης πληροφορίες, αλλά όχι η Ισλανδία (ο κανονισμός παρουσιάζει ενδιαφέρον για τον ΕΟΧ). Επιπλέον, ορισμένες υποψήφιες και δυνάμει υποψήφιες χώρες για προσχώρηση στην ΕΕ υπέβαλαν επίσης ορισμένα στοιχεία. Η Eurostat θέτει τα στοιχεία αυτά στη διάθεση του κοινού στον ιστότοπό της, 13 μαζί με τις τεχνικές εξηγήσεις (μεταδεδομένα) και ένα ειδικό τμήμα 14 με το ιστορικό. Η ποιότητα των στοιχείων που υποβλήθηκαν παρουσίασε σημαντική βελτίωση μεταξύ 2013 και Ο λόγος είναι διττός: πρώτον, έληξαν οι προσωρινές παρεκκλίσεις 15 που παραχωρήθηκαν σε έξι κράτη μέλη για τη διαβίβαση των στοιχείων με βάση τα παραρτήματα I έως III του κανονισμού. Αυτό σημαίνει ότι υπήρχαν διαθέσιμα στοιχεία για όλα τα κράτη μέλη το 2015, γεγονός που απλοποίησε την παραγωγή συγκεντρωτικών Εκτελεστική απόφαση 2012/691/ΕΕ, της 6ης Νοεμβρίου 2012 ( 8

9 μεγεθών για την ΕΕ. Δεύτερον, ορισμένες δυσκολίες που σημειώθηκαν το 2013 και 2014 σχετικά με την έγκαιρη συμπλήρωση του ερωτηματολογίου διευθετήθηκαν έως το Μια περαιτέρω πτυχή είναι η πληρότητα των ερωτηματολογίων. Όσον αφορά το παράρτημα Ι του κανονισμού, οι περισσότερες χώρες παρείχαν ευλόγως πλήρη ερωτηματολόγια το Η κάλυψη των δεδομένων της Μάλτας ήταν ανεπαρκής και η Επιτροπή (Eurostat) πραγματοποίησε εκτιμήσεις για την πλειονότητα των στοιχείων που δημοσιεύτηκαν. Όσον αφορά το παράρτημα ΙΙ του κανονισμού, αναφέρθηκαν όλοι οι πίνακες για όλα τα έτη που απαιτούνται. Εντούτοις, η Κροατία δεν κατένειμε όλα τα φορολογικά έσοδα ανά οικονομική δραστηριότητα. Όσον αφορά το παράρτημα ΙΙ του κανονισμού, αναφέρθηκαν όλοι οι υποχρεωτικοί πίνακες από όλες τις χώρες το Κατά τα προηγούμενα έτη, πολλές χώρες δεν ήταν σε θέση να υποβάλουν με συνέπεια τα στοιχεία σχετικά με το εξωτερικό εμπόριο της ΕΕ και αντί αυτών ανέφεραν τις εμπορικές συναλλαγές με χώρες εκτός της ΕΕ-27, τουλάχιστον για ορισμένες στατιστικές. Έχουν προσδιοριστεί ορισμένες περιοχές και συγκεκριμένοι τομείς για τους οποίους οι χώρες δυσκολεύονται να εξασφαλίσουν στοιχεία καλής ποιότητας. Οι εκθέσεις ποιότητας επέτρεψαν τον εντοπισμό των ακόλουθων τεχνικών ζητημάτων, για τα οποία απαιτούνται περαιτέρω βελτιώσεις: Παράρτημα I: Οι κύριες δυσκολίες περιλαμβάνουν τη σύγκριση των στοιχείων με τις εκτιμήσεις που παράγονται ώστε να εκπληρωθούν οι υποχρεώσεις υποβολής εκθέσεων που ορίζει η σύμβαση πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος και η σύμβαση της UNECE για τη διασυνοριακή ρύπανση της ατμόσφαιρας σε μεγάλη απόσταση («συμπληρωματικά στοιχεία»), η κάλυψη των εκπομπών φθοριούχων αερίων και η κατανομή των εκπομπών των οδικών μεταφορών σε κλάδους της NACE. Παράρτημα IΙ: Η κυριότερη δυσκολία για περίπου τα μισά κράτη μέλη είναι η εκτίμηση των φόρων που πληρώνουν οι μη μόνιμοι κάτοικοι. Επιπλέον, ορισμένες χώρες έχουν κατανείμει φορολογικά έσοδα στις οικονομικές δραστηριότητες με τη χρήση διοικητικών στοιχείων που δεν είναι κατάλληλα για τον σκοπό αυτόν. Τα εν λόγω ζητήματα βρίσκονται στο στάδιο της επίλυσης. Η βελτιωμένη συνεργασία με τις αρχές που παράγουν τους εθνικούς λογαριασμούς θα διευκολύνει τη συνεκτικότητα. Παράρτημα III: Τα στοιχεία που παρουσιάζουν δυσκολίες είναι εκείνα που πρέπει να εκτιμηθούν, τουλάχιστον εν μέρει, λόγω έλλειψης διαθέσιμων στατιστικών. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται: τα υπολείμματα καλλιεργειών, οι κτηνοτροφικές καλλιέργειες και η βιομάζα βοσκής, η εξαγωγή άμμου και αμμοχάλικου, και οι προσαρμογές στην αρχή της μόνιμης κατοικίας. Τα στατιστικά στοιχεία που υποβάλλονται από τα κράτη μέλη σύμφωνα με τον κανονισμό, σε γενικές γραμμές, είναι υψηλής ποιότητας. Εξακολουθούν να υπάρχουν τομείς όπου πρέπει να γίνουν βελτιώσεις και η Επιτροπή (Eurostat) συνεχίζει να συνεργάζεται με τα κράτη μέλη για την επίλυση ζητημάτων σε τεχνικό επίπεδο. Ορισμένα μέτρα υλοποιούνται ή σχεδιάζονται για τη βελτίωση της ποιότητας, όπως εξηγείται στην ενότητα

10 4. ΒΕΛΤΙΩΤΙΚΑ ΜΕΤΡΑ Στο τμήμα αυτό εξετάζονται προτάσεις για την εισαγωγή νέων ενοτήτων περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών (υποτμήμα 4.1) και μέτρα για τη βελτίωση της ποιότητας των στοιχείων και των μεθόδων συλλογής στοιχείων (υποτμήμα 4.2), όπως απαιτείται βάσει του άρθρου 10 του κανονισμού. Οι πρωτοβουλίες που παρουσιάστηκαν στο τμήμα αυτό είναι το αποτέλεσμα δύο βασικών στρατηγικών. Η πρώτη είναι η στρατηγική εφαρμογής 16 που εγκρίθηκε από τη Στατιστική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών τον Φεβρουάριο του 2013 για το κεντρικό πλαίσιο του συστήματος περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών, που αποτελεί το διεθνές στατιστικό πρότυπο το οποίο τηρούν οι ευρωπαϊκοί περιβαλλοντικοί οικονομικοί λογαριασμοί. Η παγκόσμια στρατηγική εφαρμογής συνιστά μια ευέλικτη και σπονδυλωτή προσέγγιση, προκειμένου να ληφθούν υπόψη οι ποικίλες ανάγκες πολιτικής και τα επίπεδα διαθεσιμότητας των στοιχείων. Η δεύτερη είναι η ευρωπαϊκή στρατηγική για τους περιβαλλοντικούς λογαριασμούς για την περίοδο 2014 έως Πρόκειται για ένα πρόγραμμα περαιτέρω εργασιών που συμφωνήθηκε από την Επιτροπή (Eurostat) και τα κράτη μέλη στο πλαίσιο της επιτροπής του ευρωπαϊκού στατιστικού συστήματος. Η στρατηγική συντονίζει τις ευρωπαϊκές προσπάθειες και ανοίγει τον δρόμο για πιθανές νέες ενότητες στον κανονισμό. Το πρόγραμμα εργασιών της στρατηγικής για την περίοδο επικεντρώνεται στα εξής: εδραίωση της ποιότητας των λογαριασμών στα παραρτήματα Ι έως ΙΙΙ του κανονισμού (ατμοσφαιρικές εκπομπές, περιβαλλοντικοί φόροι και ροές υλικών) προώθηση της χρήσης υφισταμένων περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών βελτίωση της επικαιρότητας των λογαριασμών, μεταξύ άλλων αναπτύσσοντας έγκαιρες εκτιμήσεις, προκειμένου να παρέχουν τις περιβαλλοντικές πτυχές πολιτικής με τον οικονομικό προγραμματισμό των χωρών αυτών εφαρμογή των λογαριασμών στα παραρτήματα IV έως VI του κανονισμού (δαπάνες περιβαλλοντικής προστασίας, τομέας περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών και λογαριασμοί φυσικής ροής ενέργειας) επένδυση στη στατιστική υποδομή (δηλαδή, μεθοδολογίες αναφοράς, ταξινομήσεις, εξειδικευμένο λογισμικό κ.λπ.), ώστε να βελτιωθεί η διαθεσιμότητα, η ποιότητα και χρησιμότητα των περιβαλλοντικών λογαριασμών ανάπτυξη μεθοδολογιών για την έναρξη της εθελοντικής συλλογής στοιχείων και σε άλλους τομείς (ύδατα και δάση, περιβαλλοντικές επιχορηγήσεις και παρόμοιες μεταβιβάσεις και δαπάνες για τη διαχείριση των πόρων). Η ευρωπαϊκή στρατηγική για τους περιβαλλοντικούς λογαριασμούς δεν αποτρέπει τα κράτη μέλη από το να αναπτύξουν επιπλέον και άλλες ροές εργασιών, σύμφωνα με τις εθνικές τους περιστάσεις, τις ανάγκες πολιτικής και τα χρηματοδοτικά μέσα

11 4.1. ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΝΕΕΣ ΕΝΟΤΗΤΕΣ Μετά την τελευταία έκθεση προόδου, τρεις από τους τομείς που προτείνονται ως θέματα για νέες ενότητες, σύμφωνα με το άρθρο 10 του κανονισμού, έχουν εγκριθεί, όπως εξηγείται στο τμήμα 3.1. Παρατίθενται στα παραρτήματα IV έως VI του κανονισμού, και είναι οι εξής: λογαριασμοί δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας, τομέας περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών και λογαριασμοί φυσικής ροής ενέργειας. Υπήρξαν επίσης εξελίξεις σε άλλους τομείς που απαριθμούνται στο άρθρο 10 του κανονισμού, μεταξύ των οποίων: Μια ειδική ομάδα κρατών μελών που διέθεταν σχετική πείρα ανέπτυξαν ένα πλαίσιο για τη συλλογή στοιχείων σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιδοτήσεις και άλλες μεταβιβάσεις. Η Eurostat δημοσίευσε κατευθυντήριες γραμμές και πραγματοποιήθηκε η πρώτη συλλογή στοιχείων το Το εν λόγω πλαίσιο και οι κατευθυντήριες γραμμές εξηγούν τις σχετικές έννοιες και τους πίνακες αναφοράς και παρουσιάζουν τον τρόπο συλλογής των στοιχείων. Οι περιβαλλοντικές επιδοτήσεις είναι ένας πιο απαιτητικός τομέας από τους περιβαλλοντικούς φόρους, διότι είναι πιο περίπλοκη η τήρηση αρχείων για τις στατιστικές των δημόσιων οικονομικών. Η Επιτροπή (Eurostat) προετοιμάζει ένα εγχειρίδιο σχετικά με τους λογαριασμούς δαπανών διαχείρισης πόρων. Υπάρχουν ορισμένες ομοιότητες ανάμεσα σε αυτόν τον τομέα και στη νομική ενότητα για τους λογαριασμούς δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας (παράρτημα IV του κανονισμού), γεγονός που σημαίνει ότι η πείρα που αποκτήθηκε στον τελευταίο τομέα μετά το 2017 θα βοηθήσει να αποφασιστεί ποιες θα είναι οι ενέργειες στον πρώτο τομέα. Η Επιτροπή ασχολείται με ένα πειραματικό έργο σχετικά με ένα ολοκληρωμένο λογιστικό σύστημα φυσικού κεφαλαίου και οικοσυστημικών υπηρεσιών. Πρόκειται για ένα μακροπρόθεσμο έργο που προγραμματίζεται να παραγάγει αποτελέσματα έως το Κύριοι στόχοι είναι να ενσωματωθούν τα υφιστάμενα σύνολα στοιχείων σε επίπεδο ΕΕ (δορυφορικές εικόνες, έρευνες και πρότυπα χρήσης και κάλυψης της γης) και να αξιοποιηθεί η εμπειρογνωσία των εταίρων, ώστε να αναπτυχθεί ένα συνεκτικό πλαίσιο της ΕΕ που να συνάδει με τους πιο λεπτομερείς λογαριασμούς σε εθνικό επίπεδο. Η Επιτροπή (Eurostat) έχει εξορθολογίσει και απλουστεύσει το υφιστάμενο πλαίσιο και την εθελοντική διαδικασία συλλογής στοιχείων για λογαριασμούς δασών. Το εγχείρημα αυτό ήταν αναγκαίο λόγω του ότι οι δοκιμαστικοί έλεγχοι του παρελθόντος δεν ανταποκρίθηκαν στις προσδοκίες των χρηστών και δεν υπήρχε επαρκής ζήτηση. Η Επιτροπή (Eurostat) πραγματοποίησε βασικές εργασίες σχεδιασμού σχετικά με τους λογαριασμούς φυσικής ροής νερού για τους λογαριασμούς υδάτων. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από ένα σχέδιο εγχειριδίου. Δεν έχει ξεκινήσει συλλογή στοιχείων. Η Επιτροπή (Eurostat) αποκομίζει πείρα στους τομείς που αναφέρονται ανωτέρω, με σκοπό να προβεί σε πιθανές βελτιώσεις που θα μπορούσαν να εισαχθούν στο μέλλον, αλλά δεν έχει 11

12 ακόμη προτείνει αλλαγές στον κανονισμό. Η ανάπτυξη νέων ενοτήτων συνεχίζεται, αλλά με πιο αργό ρυθμό. Οι ενότητες που παράγουν μεγαλύτερα οφέλη με το χαμηλότερο κόστος είναι εκείνες που έχουν ήδη θεσπιστεί στον κανονισμό. Οι υπόλοιπες πιθανές νέες ενότητες έχουν αναλογικά λιγότερα οφέλη και είναι πιο δαπανηρές. Οι λογαριασμοί παραγωγής μπορεί να είναι δαπανηροί, π.χ. εάν οι πηγές δεδομένων αυτού του είδους δεν υπάρχουν ακόμη ή δεν παρέχουν επαρκείς πληροφορίες και πρέπει, ως εκ τούτου, να δημιουργηθούν ή να συμπληρωθούν. Από τους τομείς όπου υπάρχουν νέες εξελίξεις, οι λογαριασμοί περιβαλλοντικών επιδοτήσεων είναι ίσως οι πλέον ελπιδοφόροι βραχυπρόθεσμα. Το 2015 θεσπίστηκε άσκηση τακτικής, ετήσιας προαιρετικής συλλογής στοιχείων, με τη συμφωνία και τη συνεργασία των κρατών μελών. Θα δοθεί επίσης έμφαση σε πειραματικές εργασίες στους οικοσυστημικούς λογαριασμούς. Η παρακολούθηση της προόδου προς μια κυκλική οικονομία, όπως επισημαίνεται στην ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Το κλείσιμο του κύκλου ένα σχέδιο δράσης της ΕΕ για την κυκλική οικονομία» 18 απαιτεί μια σειρά δεικτών που βασίζονται σε διάφορες πηγές, μεταξύ των οποίων είναι οι περιβαλλοντικοί λογαριασμοί (λογαριασμοί ροής υλικών για το σύνολο της οικονομίας) και οι στατιστικές για τα απόβλητα. Ταυτόχρονα, η εργασία εκτελείται επίσης και για την περαιτέρω βελτίωση της ποιότητας των υφιστάμενων μονάδων, με βάση την πείρα που έχει αποκτηθεί μέχρι σήμερα. Οι τεχνικές συζητήσεις που διεξήχθησαν στην DIMESA 19 μεταξύ της Επιτροπής (Eurostat) και των κρατών μελών κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ορισμένοι από τους τομείς που απαριθμούνται ως δυνητικές μελλοντικές ενότητες του άρθρου 10 του κανονισμού δεν θα μπορούσαν, στην πραγματικότητα, να αποτελέσουν κατάλληλους τομείς για ανάπτυξη. Αυτή είναι η περίπτωση των λογαριασμών «αποθεμάτων υλικών στο σύνολο της οικονομίας» και «μη χρησιμοποιηθέντων υλικών εκσκαφής (συμπεριλαμβανόμενου του χώματος)». Η σημασία των εν λόγω λογαριασμών είναι περιορισμένη στις περισσότερες χώρες, και είναι δύσκολο να γίνουν αρκετά ακριβείς εκτιμήσεις ώστε οι εν λόγω λογαριασμοί να είναι κατάλληλοι για τη χάραξη πολιτικής ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ: ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ Σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στρατηγική για τους περιβαλλοντικούς λογαριασμούς, η βελτίωση της ποιότητας των λογαριασμών έχει αποτελέσει τον κύριο τομέα εστίασης κατά τα τελευταία έτη, και πρέπει να παραμείνει έτσι κατά την προσεχή περίοδο. Οι βελτιώσεις της ποιότητας έχουν επίσης έμμεσα οφέλη, καθώς οδηγούν σε αύξηση της συνάφειας των στατιστικών και καθιστούν δυνατή την αύξηση της αποτελεσματικότητας, γεγονός το οποίο, με τη σειρά του, μειώνει τον διοικητικό φόρτο. Η Επιτροπή (Eurostat) συνεχίζει να επικουρεί τα κράτη μέλη στη βελτίωση της ποιότητας των λογαριασμών με διάφορους τρόπους, μεταξύ των οποίων: Συνεδρίαση των διευθυντών τομεακών και περιβαλλοντικών στατιστικών και λογαριασμών, τον Ιούνιο του

13 a) Προσφέρει επιχορηγήσεις για πιλοτικές μελέτες και τη βελτίωση της ποιότητας. Το άρθρο 4 του κανονισμού ζητεί από την Επιτροπή να εκπονήσει πρόγραμμα για πιλοτικές μελέτες που πρέπει να πραγματοποιηθούν από τα κράτη μέλη σε εθελοντική βάση. Ο στόχος των μελετών είναι να αναπτυχθούν μέθοδοι υποβολής εκθέσεων και να βελτιωθεί η ποιότητα στοιχείων, να δημιουργηθούν μακροχρόνιες σειρές στοιχείων και να αναπτυχθούν μέθοδοι για την επεξεργασία των στοιχείων και να εξεταστεί η σκοπιμότητα εισαγωγής νέων ενοτήτων περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών. Η Επιτροπή (Eurostat) έχει συγχρηματοδοτήσει πιλοτικές μελέτες ανά έτος (έως το 70 % του κόστους) και δημοσίευσε τα αποτελέσματά της στον ιστότοπο CIRCABC 20. Τα εν λόγω πορίσματα λαμβάνονται υπόψη κατά τον προγραμματισμό ποιοτικών βελτιώσεων και την εισαγωγή νέων ενοτήτων περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών. b) Μειώνει τη χρονική καθυστέρηση για τη διαθεσιμότητα των στοιχείων με την παραγωγή πρώιμων εκτιμήσεων. Οι περιβαλλοντικοί λογαριασμοί θεωρούνται, μέχρι σήμερα, αρκετά ακριβή διαρθρωτικά στοιχεία. Η Επιτροπή (Eurostat) συνεργάζεται με τα κράτη μέλη, προκειμένου να εκτιμήσει κατά πόσον οι περιβαλλοντικοί λογαριασμοί μπορούν να καταρτιστούν νωρίτερα, και έχει σημειωθεί σημαντική πρόοδος σχετικά με το σημείο αυτό. Η Επιτροπή (Eurostat) εξετάζει επίσης τρόπους για την παραγωγή πρώιμων εκτιμήσεων για ορισμένους από τους κύριους δείκτες. Οι εν λόγω εκτιμήσεις θα έχουν μεγαλύτερο περιθώριο σφάλματος και θα είναι λιγότερο λεπτομερείς απ ό,τι οι εκτιμήσεις που απαιτούνται από τον κανονισμό, αλλά θα είναι πολύτιμη και έγκαιρη πληροφόρηση για τους χρήστες. Η Eurostat έχει ήδη αρχίσει την παραγωγή και τη δημοσίευση πρώιμων εκτιμήσεων όσον αφορά τους λογαριασμούς ροής υλικών για το σύνολο της οικονομίας (παράρτημα III του κανονισμού) επτά μήνες μετά τη λήξη του έτους αναφοράς. Πρόκειται για σημαντική βελτίωση, δεδομένου ότι η προθεσμία που δόθηκε στο πλαίσιο του κανονισμού για τη διαβίβαση των στοιχείων είναι 24 μήνες. Ομοίως, η Επιτροπή (Eurostat) επιδιώκει επίσης να αρχίσει να παράγει έγκαιρες εκτιμήσεις για τους λογαριασμούς περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών (παράρτημα V του κανονισμού). Η Επιτροπή (Eurostat) συνδυάζει τα στοιχεία που συλλέγονται για τους περιβαλλοντικούς φόρους (παράρτημα II του κανονισμού) με στοιχεία για τους εθνικούς φορολογικούς καταλόγους που καταρτίζονται με βάση το πρόγραμμα διαβίβασης εθνικών λογαριασμών ΕΣΛ Αυτό επιτρέπει την παραγωγή στατιστικών λίγους μήνες νωρίτερα, χωρίς να αυξηθεί η επιβάρυνση για τα κράτη μέλη. Επί του παρόντος διερευνώνται πιθανές επιλογές για την κατάρτιση εκτιμήσεων για τους λογαριασμούς ατμοσφαιρικών εκπομπών (παράρτημα Ι του κανονισμού) έναν χρόνο νωρίτερα. c) Θεσπίζει διαδικασίες εθελοντικών ετήσιων συλλογών στοιχείων για προετοιμασία για την υποχρεωτική υποβολή εκθέσεων. Τα στοιχεία συλλέγονται επί του παρόντος σε εθελοντική βάση για τα παραρτήματα IV έως VI του κανονισμού (λογαριασμοί δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας, λογαριασμοί του τομέα περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών και λογαριασμοί φυσικής ροής ενέργειας). Το 2015 ξεκίνησε νέα άσκηση

14 συλλογής στοιχείων σχετικά με τις περιβαλλοντικές επιδοτήσεις και παρόμοιες μεταβιβάσεις. d) Παράγει συγκεντρωτικά στοιχεία της ΕΕ ακόμη και όταν λείπουν στοιχεία ορισμένων κρατών μελών. Οι εκτιμήσεις της ΕΕ είναι πολύ σημαντικές για τους υπεύθυνους χάραξης των ευρωπαϊκών πολιτικών. Η προκαθορισμένη μέθοδος για την παραγωγή στατιστικών σε επίπεδο ΕΕ είναι η ομαδοποίηση των στοιχείων των κρατών μελών. Όταν αυτό δεν είναι δυνατό, λόγω του ότι δεν είναι επαρκή τα εθνικά στοιχεία, η Επιτροπή (Eurostat) χρησιμοποιεί εναλλακτικές τεχνικές. Αυτό ισχύει ιδίως για τους λογαριασμούς περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών (παράρτημα V του κανονισμού) και τους λογαριασμούς δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας (παράρτημα IV του κανονισμού), για τους οποίους τα κράτη μέλη εξακολουθούν να στέλνουν στοιχεία σε εθελοντική βάση. e) Δημοσιεύει εγχειρίδια και παρέχει μεθοδολογική καθοδήγηση. Από το 2013 η Επιτροπή (Eurostat) έχει δημοσιεύσει τα ακόλουθα εγχειρίδια και κατευθυντήριες γραμμές: Περιβαλλοντική φορολογία 22 (2013), περιβαλλοντικές επιδοτήσεις και παρόμοιες μεταβιβάσεις 23 (2015) και λογαριασμοί ατμοσφαιρικών εκπομπών 24 (2015). Επιπλέον, ορισμένες άλλες μεθοδολογίες δημοσιοποιήθηκαν ως έγγραφα εργασίας [λογαριασμοί ροής υλικών για το σύνολο της οικονομίας 25 (2013), λογαριασμοί φυσικής ροής ενέργειας 26 (2014), λογαριασμοί δαπανών διαχείρισης πόρων 27 (2014) και λογαριασμοί του τομέα περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών 28 (2015)]. Τρεις επιπλέον μεθοδολογικές δημοσιεύσεις βρίσκονται στο στάδιο της προετοιμασίας για το 2016 (τομέας περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών, λογαριασμοί δαπανών περιβαλλοντικής προστασίας και λογαριασμοί ροής υλικών για το σύνολο της οικονομίας). Αυτό το υλικό αναφοράς διευκολύνει την παραγωγή στατιστικών και χρησιμοποιείται από στατιστικολόγους τόσο εντός όσο και εκτός της ΕΕ. f) Παρέχει εργαλεία κατάρτισης. Η Επιτροπή (Eurostat) καθιστά διαθέσιμα εργαλεία για την κατάρτιση λογαριασμών στα κράτη μέλη και σε άλλες χώρες. Για παράδειγμα, παρέχει ένα εργαλείο πληροφορικής, που ονομάζεται PEFA-Builder, το οποίο καταρτίζει τους λογαριασμούς φυσικής ροής ενέργειας (παράρτημα VI του κανονισμού) με βάση τις στατιστικές ενέργειας. Η Επιτροπή (Eurostat) διατηρεί επίσης επικαιροποιημένους καταλόγους (ταξινομήσεις) των προϊόντων και των δραστηριοτήτων που απαιτούνται για την κατάρτιση των λογαριασμών. Η Επιτροπή (Eurostat) παρέχει εργαλεία για τον b1e4-64ed22ae3f4c March2015.pdf/f0f8c6c1-0ae9-4f53-9c94-afcc190cc5ba 14

15 υπολογισμό του αποτυπώματος άνθρακα, τα οποία εκτιμούν τον αντίκτυπο των οικονομικών παραγόντων στο περιβάλλον κατά τη χρήση φυσικών πόρων. Το αποτύπωμα προκύπτει από τον συνδυασμό περιβαλλοντικών οικονομικών λογαριασμών με άλλες στατιστικές, όπως οι πίνακες εισροών-εκροών. g) Διευκολύνει τη διεξαγωγή σεμιναρίων κατάρτισης στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού προγράμματος στατιστικής κατάρτισης. Η Επιτροπή διοργανώνει περίπου τέσσερα σεμινάρια ανά έτος σχετικά με τους περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς. Το υλικό που χρησιμοποιείται σε προηγούμενα σεμινάρια δημοσιεύεται στον ιστότοπο CIRCABC 29. h) Προωθεί την ανταλλαγή εμπειρογνωσίας μεταξύ των χωρών. Η Επιτροπή (Eurostat) οργανώνει δύο ομάδες εργασίας οι οποίες συνέρχονται κάθε χρόνο για ανταλλαγή εμπειριών, για να καθορίσουν τις βέλτιστες πρακτικές και να συντονίσουν τις βελτιώσεις. Υπάρχουν επίσης διαφόρων ειδικών ομάδες εργασίας που μελετούν εξειδικευμένα μεθοδολογικά ζητήματα και προτείνουν συστάσεις. Η Επιτροπή (Eurostat) συμμετέχει στις διεθνείς πρωτοβουλίες που οργανώνονται από τον ΟΟΣΑ, την ΟΕΕ/ΗΕ και τον ΟΗΕ. i) Αναπτύσσει λύσεις για τα εκκρεμή μεθοδολογικά προβλήματα. Εκτός από το έργο που επιτελείται για τη βελτίωση της ποιότητας των παραρτημάτων Ι έως ΙΙΙ του κανονισμού που αναφέρεται στα τμήματα 3.5 και 4.2, η Επιτροπή (Eurostat) έχει καθορίσει τις μεθοδολογικές προκλήσεις που συνδέονται με τα νέα παραρτήματα IV έως VI του κανονισμού και καταβάλλει προσπάθειες για την επίλυση αυτών των θεμάτων. Οι κυριότερες προκλήσεις για τα κράτη μέλη καθορίζουν την κατανομή των εκπομπών και της χρήσης φυσικών πόρων κατά τομέα NACE και αναπτύσσουν ολοκληρωμένο πλαίσιο για τις ενότητες των νομισματικών περιβαλλοντικών λογαριασμών (δαπάνες περιβαλλοντικής προστασίας, δαπάνες διαχείρισης πόρων, τομέας των περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών και περιβαλλοντικοί φόροι και επιδοτήσεις). Ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο για τους νομισματικούς περιβαλλοντικούς λογαριασμούς θα δώσει τη δυνατότητα να παράγονται οι διάφορες ενότητες κατά τον ίδιο τρόπο από ένα σύνολο κοινών πηγών στοιχείων, και συνεπώς να μειωθεί η διοικητική επιβάρυνση