Ερευνητική εργασία Β Τάξης 1 ου Γενικού Λυκείου Πάτρας Σχολικού έτους 2012-2013 Ομάδα Α
Δεν υπάρχει σχολική έκθεση με θέμα τον αθλητισμό, που να μην περιέχει την γνωστή σε όλους μας φράση «νους υγιής εν σώματι υγιή». Η αλήθεια είναι ότι το απόφθεγμα αυτό δεν προέρχεται από κάποιον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο, αλλά ελέχθη από τον Λατίνο σάτυρο ποιητή Ιουβενάλιο και μάλιστα ελέχθη όχι σε αυτήν την απόλυτη βάση και το γενικό αξίωμα, αλλά σαν μια ιδανική κατάσταση.
Η αρματοδρομία, το κυνήγι, η τοξοβολία, η κολύμβηση, και το τρέξιμο ήταν προσφιλές δραστηριότητες πολλών αρχαίων πολιτισμών. Άλλοι πολιτισμοί ασχολήθηκαν με δραστηριότητες όπως παιχνίδια Πάλης την μπάλα, σωματικές ασκήσεις και ρίψη αντικειμένων.
Αρχαία Ελλάδα: O ιδανικός πολίτης ήταν γυμνασμένος στο σώμα και ολοκληρωμένος στο νου και την ψυχή. Αθλητισμός και Πόλις: Η σωματική άσκηση συνοδευόταν από μουσική. Ιδρύθηκαν τα πρώτα γυμνάσια και καθιερώθηκε η σωματική άσκηση ως μέσο αγωγής. Αθήνα: H αγωγή σήμαινε την αρμονική ανάπτυξη σώματος και πνεύματος. Γράμματα, μουσική και γυμναστική ήταν τα πλέον απαραίτητα στοιχεία της αγωγής των νέων της Αθήνας. Η εκπαίδευση δεν ήταν υποχρεωτική ούτε δημόσια. Η αγωγή απευθυνόταν σε όλα τα αγόρια των Αθηναίων πολιτών αλλά όχι στα κορίτσια και στους δούλους. Σπάρτη: Η σωματική άσκηση ήταν το σπουδαιότερο στοιχείο στην εκπαίδευση των νέων της Σπάρτης. Το σπαρτιατικό σύστημα έδινε περισσότερη έμφαση στην ισχυροποίηση του σώματος και λιγότερη στην καλλιέργεια του πνεύματος και των δύο φύλων. Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία: Χρησιμοποίησαν τη σωματική άσκηση κυρίως για τη στρατιωτική τους προετοιμασία. Επιπλέον για τους Ρωμαίους, οτιδήποτε ήταν αθλητικό και ελκυστικό, γινόταν θέαμα.
Η άθληση στο Βυζάντιο: Την εποχή του Βυζαντίου όλοι οι θρησκευτικοί αθλητικοί αγώνες είχαν καταργηθεί διότι θεωρούνταν ειδωλολατρικοί, και δεν επιτρέπονταν μέσα στη Χριστιανική κοινωνία. Παρ' όλα αυτά, από συνήθεια και για λόγους ψυχαγωγικούς και παραδοσιακούς, οι Βυζαντινοί συνέχιζαν να γυμνάζονται. Μεσαίωνας: Οι διανοούμενοι της περιόδου αυτής έδειχναν να υποτιμούν τη φυσική ανάπτυξη, πιστεύοντας ότι ο χρόνος που διατίθεται σε φυσική δραστηριότητα θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για πνευματικές αναζητήσεις και τη θρησκευτική τους εκπαίδευση. Η περίοδος της Φεουδαρχίας: Μόνο τα αγόρια είχαν το δικαίωμα στη φυσική άσκηση και αγωγή, η οποία απέβλεπε στην πολεμική τους ετοιμότητα τελειοποιώντας τις δεξιότητες τους στο κυνήγι, στην αναρρίχηση, στην ξιφομαχία και στην ιππασία με σκοπό να αποκτήσουν τον τίτλο του ιππότη. Βιομηχανική επανάσταση: Η βιομηχανική επανάσταση επίσης έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του σύγχρονου αθλητισμού. Άθληση στη Τουρκοκρατία: Στους κλέφτες και στους αρματολούς η άσκηση ήταν στην κορυφή της πυραμίδας. Ήταν και οι δύο σώματα στρατιωτικά και γι' αυτό το σκοπό χρησιμοποιούσαν την άσκηση. Για τους κλέφτες η σωματική δύναμη, η αντοχή, η ταχύτητα ήταν χαρακτηριστικά που έπρεπε να έχουν για να επιζήσουν. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος, αθλητής της εποχής του
Για να τιμήσουν έναν επιφανή νεκρό. Για να ικανοποιήσουν και να επηρεάσουν τις διαθέσεις κάποιου θεού. Μεταξύ ομοίων που είχαν τα αυτά δικαιώματα και υποχρεώσεις, για να φανεί ποιος είναι ικανότερος και αξιότερος να ηγηθεί. Όταν οι γονείς ήθελαν να απαλλαχθούν της προίκας. Μεταξύ των νέων με έπαθλο την καρδιά της νέας. Προς τιμή επίσημων ξένων διοργανώνονταν αγώνες με ιερή και κοινωνική σκοπιμότητα.
Η γυμναστική περιγράφει τα γυμναστικά «δρώμενα» των λαών ως και τις επιδράσεις αυτών πάνω στην παιδευτική διαμόρφωση των πολιτών έτσι ακριβώς όπως τους ήθελε κάθε πολιτεία. Ο αθλητισμός αγκαλιάζει όλες τις πτυχές της ζωής των αρχαίων Ελλήνων και είναι οι πρώτοι που ανύψωσαν τις «παιδιές» σε αθλήματα.
ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ Τελούνταν κάθε τέσσερα χρόνια στον ιερό ναό της Ολυμπίας, προς τιμή του Δία. Η συμμετοχή των αθλητών στους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν ήταν ελεύθερη για όλους. Κατή την αρχαϊκή και κλασική εποχή, μόνο Έλληνες μπορούσαν να λάβουν μέρος, διεκδικώντας ένα στεφάνι ελιάς. Μη Έλληνες,γυναίκες και δούλοι καθώς και ιερόσυλοι ή εγκληματίες αποκλείονταν από τους αγώνες. Στον ίδιο χώρο της Ολυμπίας, κάθε τέσσερα χρόνια αλλά σε διαφορετική εποχή τελούνταν γυναικείοι αγώνες,τα Ηραία. Ο ηττημένος αθλητής ανακήρυσσε νικητή τον αντίπαλο του. Η ανακήρυξη ήταν οριστική και η ένταση μπορούσε να επιφέρει τιμωρία αλλά όχι αφαίρεση της νίκης.
ΚΑΛΛΙΠΑΤΕΙΡΑ Στους Ολυμπιακούς Αγώνες της αρχαιότητας, οι θρησκευτικές πεποιθήσεις δεν επέτρεπαν στις γυναίκες να συμμετέχουν. Δεν μπορούσαν ούτε καν να εισέλθουν στους χώρους τέλεσης των αγώνων ή το στάδιο, ως απλοί θεατές. Η Καλλιπάτειρα, κόρη του Ολυμπιονίκη Διαγόρα το Ρόδιου, ήταν η πρώτη γυναίκα της αρχαιότητας που μπήκε μέσα σε αθλητικό χώρο και παρακολούθησε τους αρχαίους Ολυμπιακούς Αγώνες για να θαυμάσει το γιο της που αγωνιζόταν στην πάλη. Περιφρονώντας τη σχετική απαγόρευση και επαπειλούμενη ποινή μεταμφιέστηκε σε γυμναστή και εισήλθε στο στάδιο για να παρακολουθήσει τον αγώνα. Όταν ο γιος της τελικά κατάφερε να νικήσει, η μητέρα του συγκινήθηκε τόσο πολύ που έτρεξε να τον αγκαλιάσει με λατρεία. Για κακή της τύχη, ο μανδύας της έπεσε και αποκαλύφθηκε η γυναίκεια φύση της. Ωστόσο, της επιβλήθηκε η θανατική ποινή, καθώς την οικογένεια της αποτελούσαν Ολυμπιονίκες ( πατέρας, σύζυγος, αδέλφια, γιος και ανιψιός).
Διαφορές μεταξύ αρχαίων και σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων: Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΗ ΤΕΛΕΣΗ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΣΤΟΙΧΕΙΟΥ Η ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΤΟ ΠΛΟΥΣΙΟ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΤΗΣ ΕΚΕΧΕΙΡIΑΣ Η ΕΜΠΟΡΕΥΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΟΥ ΘΕΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΝΤΟΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΕΠΙΒΑΡΥΝΣΗ ΤΩΝ ΧΩΡΩΝ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ
Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΛΑΟΥΣ Η άσκηση ξεκίνησε από πολύ νωρίς σε όλο τον κόσμο. Οι προϊστορικοί λαοί όπως οι Μάγια, οι Ίνκας και οι Αζτέκοι ασχολούνταν με κάποιες ασκήσεις, όπως το κυνήγι. Οι πληροφορίες όμως που έχουμε για τους λαούς αυτούς δεν είναι αρκετές, ώστε να γνωρίζουνε περισσότερα στοιχεία. Αντίθετα οι πληροφορίες μας είναι πολλές για κάποιους λαούς όπως: Σουμέριοι Αιγύπτιοι Κινέζοι Ινδοί Φοίνικες Εβραίοι Ιάπωνες Πέρσες Κολύμπι από Αιγυπτιακά σύμβολα (3 η π.χ. χιλιετία)
Δρίβας Οδυσσέας Καΐση Γεωργία Κακολύρη Βασιλική Καπετανάκου Κατερίνα