ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟ 2009-2014 Επιτροπή Αναφορών 25.9.2009 ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΑ ΜΕΛΗ Θέμα: Αναφορά 1302/2008, της Estelle Garnier, γαλλικής ιθαγένειας, εξ ονόματος της «Compagnie des avoués près la Cour d'appel d'orleans», σχετικά με την πρόθεση της γαλλικής κυβέρνησης να καταργήσει το επάγγελμα του δικηγόρου παρά τω Εφετείω στη Γαλλία 1. Περίληψη της αναφοράς Η αναφέρουσα επικρίνει τα σχέδια της γαλλικής κυβέρνησης να καταργήσει το επάγγελμα του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) στη Γαλλία, ενσωματώνοντάς το στο επάγγελμα του δικηγόρου. Αμφισβητεί τους λόγους για τη λήψη αυτής της απόφασης που είναι το ασυμβίβαστο του εν λόγω επαγγέλματος με την οδηγία για τις υπηρεσίες. Εξηγεί ότι οι avoué διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη λειτουργία του δικαστηρίου, ιδιαίτερα στη συνδρομή των ξένων δικηγόρων κατά τις παρεμβάσεις τους ενώπιον των γαλλικών εφετείων. Σύμφωνα με την αναφέρουσα, η συγχώνευση του επαγγέλματος του avoué με αυτό του δικηγόρου συνιστά παραβίαση του άρθρου 62 της Συνθήκης ΕΚ, καθώς θα θέσει σε πιο πλεονεκτική θέση τους γάλλους δικηγόρους σε σχέση με τους συναδέλφους τους από άλλα κράτη μέλη της ΕΕ. Επίσης, η αναφέρουσα επικρίνει τις επιπτώσεις της αλλαγής αυτής στα δικαιώματα των εν λόγω δικηγόρων παρά τω Εφετείω για αμοιβή, λαμβάνοντας υπόψη ότι κάτι τέτοιο θα συνιστούσε παραβίαση του πρώτου πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. 2. Παραδεκτό Χαρακτηρίσθηκε παραδεκτή στις 19 Φεβρουαρίου 2009. Η Επιτροπή κλήθηκε να παράσχει πληροφορίες (άρθρο 202, παράγραφος 6, του Κανονισμού). 3. Απάντηση της Επιτροπής, που ελήφθη στις 25 Σεπτεμβρίου 2009. CM\792085.doc PE429.596 Eνωμένη στην πολυμορφία
Η αναφέρουσα καταγγέλλει σε δύο ανακοινώσεις της την απόφαση των γαλλικών αρχών να καταργήσουν το επάγγελμα του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué), ενσωματώνοντάς το στο επάγγελμα του δικηγόρου, καθώς και τη συμμόρφωση αυτής της κατάργησης προς το κοινοτικό δίκαιο. Η Επιτροπή ενημερώθηκε για την απόφαση των γαλλικών αρχών να προβούν σε συγχώνευση του επαγγέλματος του avoué με το επάγγελμα του δικηγόρου. Καταρχάς, οφείλει να υπογραμμίσει ότι η εν λόγω απόφαση εμπίπτει στο πεδίο της αποκλειστικής αρμοδιότητας των γαλλικών αρχών. Όσον αφορά τη συμμόρφωση της συγκεκριμένης απόφασης με την οδηγία 2006/123/ΕΚ σχετικά με τις υπηρεσίες στην εσωτερική αγορά (εφεξής «οδηγία για τις υπηρεσίες»), η Επιτροπή θεωρεί ότι η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες στη Γαλλία συνεπάγεται εκσυγχρονισμό του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την άσκηση της επαγγελματικής δραστηριότητας του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué). Στο πλαίσιο αυτό, η Επιτροπή επιθυμεί να υπογραμμίσει ότι, αντίθετα με όσα υποστηρίζει η αναφέρουσα στην πρώτη της αναφορά, οι υπηρεσίες που παρέχουν οι δικηγόροι παρά τω Εφετείω (avoués) άπτονται του πεδίου εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Η οδηγία για τις υπηρεσίες ισχύει για κάθε δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών έναντι αμοιβής, εκτός από τις δραστηριότητες παροχής υπηρεσιών οι οποίες εξαιρούνται ρητώς από το πεδίο εφαρμογής της. Ως εκ τούτου, αντίθετα με τους συμβολαιογράφους και τους δικαστικούς επιμελητές, που εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες δυνάμει του άρθρου 2, παράγραφος 2, εδάφιο ιβ), οι δικηγόροι παρά τω Εφετείω (avoués) δεν αποτελούν αντικείμενο καμίας ρητής εξαίρεσης. Ομοίως, η οδηγία δεν ισχύει για τις δραστηριότητες που συνδέονται με την άσκηση δημόσιας εξουσίας, όπως ορίζεται στο άρθρο 45 της Συνθήκης ΕΚ (άρθρο 2, παράγραφος 2, εδάφιο θ, της οδηγίας για τις υπηρεσίες). Ωστόσο, φαίνεται ελάχιστα πιθανό να μπορεί το συγκεκριμένο άρθρο να εφαρμοστεί για τις δραστηριότητες των δικηγόρων παρά τω Εφετείω. Μάλιστα, σύμφωνα με πάγια νομολογία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, το άρθρο 45 της Συνθήκης ΕΚ αφορά αποκλειστικά τις δραστηριότητες που συνδέονται άμεσα και συγκεκριμένα με την άσκηση δημόσιας εξουσίας. Επ αυτού, το Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων έχει διευκρινίσει ότι «η παροχή επαγγελματικών υπηρεσιών που περιλαμβάνουν επαφές, ακόμη και όταν αυτές είναι τακτικές και οργανικές, με τις δικαστικές αρχές, όπως μια συνδρομή, ακόμη και όταν αυτή καθίσταται υποχρεωτική, στις δραστηριότητές τους, δεν συνιστούν, ωστόσο, συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας 1 "». Το Δικαστήριο έκρινε ότι δεν πρέπει να θεωρούνται συμμετοχή στην άσκηση δημόσιας εξουσίας δραστηριότητες όπως η παροχή νομικών συμβουλών και η δικαστική συνδρομή, ούτε και η εκπροσώπηση και υπεράσπιση αντιδίκων ενώπιον της δικαιοσύνης καθώς η άσκηση αυτών των δραστηριοτήτων δεν επηρεάζει την κρίση των δικαστικών αρχών και την ελεύθερη άσκηση της δικαστικής εξουσίας 2. Η αναφέρουσα υποστηρίζει ότι οι δραστηριότητες του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) εξαιρούνται από την εφαρμογή της αρχής της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών (άρθρο 16) της οδηγίας για τις υπηρεσίες, βάσει του άρθρου 17, παράγραφος 6, το 1 Απόφαση της 21ης Ιουνίου 1974, Reyners, C-2/74, σκέψη 51. 2 Απόφαση της 21ης Ιουνίου 1974, Reyners, C-2/74, σκέψεις 52-53. PE429.596 2/6 CM\792085.doc
οποίο εξαιρεί από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 16 τα θέματα που καλύπτονται από τον τίτλο II της οδηγίας 2005/36/ΕΚ σχετικά με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων. Επ αυτού, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες και η οδηγία 2005/36 εφαρμόζονται συμπληρωματικά για την ίδια δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών εξετάζοντας διαφορετικά θέματα. Επομένως, η εξαίρεση από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 16 της οδηγίας για τις υπηρεσίες των θεμάτων που καλύπτονται από τον τίτλο II της οδηγίας 2005/36 δεν συνεπάγεται την εξαίρεση του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 16 της οδηγίας για τις υπηρεσίες, αλλά μόνο των ζητημάτων που σχετίζονται με την αναγνώριση των επαγγελματικών προσόντων των δικηγόρων παρά τω Εφετείω (avoués). Εξάλλου, σύμφωνα με το άρθρο 17, παράγραφος 6, της οδηγίας για τις υπηρεσίες, το άρθρο 16 της αυτής οδηγίας δεν ισχύει για τις απαιτήσεις οι οποίες επιφυλάσσουν δραστηριότητες που συνδέονται με επαγγελματικά προσόντα 1. Επιπλέον, το γεγονός ότι εξαιρούνται εξίσου από το πεδίο εφαρμογής του άρθρου 16 της οδηγίας για τις υπηρεσίες τα ζητήματα που καλύπτονται από την οδηγία 77/249 2 δεν σημαίνει ότι το άρθρο 16 δεν ισχύει για τους δικηγόρους παρά τω Εφετείω (avoués). Στην πραγματικότητα, η οδηγία 77/249 αφορά τις δραστηριότητες των δικηγόρων και όχι των δικηγόρων παρά τω Εφετείω (avoués). Ενόψει των ανωτέρω, η Επιτροπή επιβεβαιώνει λοιπόν ότι οι δραστηριότητες των δικηγόρων παρά τω Εφετείω εντάσσονται στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Αντίθετα, η Επιτροπή θα ήθελε να διευκρινίσει ότι η εν λόγω υπαγωγή στο πεδίο εφαρμογής της οδηγίας δεν συνεπάγεται υποχρεωτικώς την κατάργηση του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) αλλά τον εκσυγχρονισμό του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την άσκηση του εν λόγω επαγγέλματος. Όσον αφορά την τελευταία αυτή επισήμανση, για να εφαρμόσουν οι γαλλικές αρχές την οδηγία για τις υπηρεσίες, πρέπει κυρίως να επανεξετάσουν τη νομοθεσία τους ούτως ώστε να εντοπίσουν και να αξιολογήσουν μια σειρά από απαιτήσεις. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται οι απαιτήσεις που αναφέρονται στο άρθρο 15 της οδηγίας, οι οποίες επιβάλλονται από τα κράτη μέλη κατά την εγκατάσταση των παρόχων υπηρεσιών και δημιουργούν αμφιβολίες ως προς την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου. Κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας αξιολόγησης, τα κράτη μέλη οφείλουν να διασφαλίζουν ότι οι απαιτήσεις που άπτονται του άρθρου 15 (όπως αυτές που σχετίζονται με τους ποσοτικούς και εδαφικούς περιορισμούς που εμποδίζουν την πρόσβαση σε ένα επάγγελμα, τα πάγια τέλη και ενδεχομένως τις απαιτήσεις οι οποίες δεν περιλαμβάνονται σε αυτές που σχετίζονται με τα θέματα που καλύπτονται από την οδηγία 2005/36 ή όσες προβλέπονται σε άλλα κοινοτικά μέσα, βάσει των οποίων η πρόσβαση σε μια δραστηριότητα παροχής υπηρεσιών περιορίζεται σε συγκεκριμένους παρόχους λόγω των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της εν λόγω δραστηριότητας) δεν προκαλούν διακρίσεις, και δικαιολογούνται από επιτακτικούς λόγους γενικού συμφέροντος όντας ανάλογες του επιδιωκόμενου στόχου. Όσες απαιτήσεις δεν πληρούν αυτά τα κριτήρια, πρέπει να καταργούνται. Χρήζουν επίσης αξιολόγησης οι απαιτήσεις βάσει των οποίων επιβάλλεται η αποκλειστική άσκηση μιας δραστηριότητας παροχής υπηρεσιών ή περιορίζεται η άσκηση από κοινού ή σε εταιρική σχέση διαφορετικών δραστηριοτήτων. Σύμφωνα με το 1 Αιτιολογική σκέψη 88 της οδηγίας 2006/123/ΕΚ για τις υπηρεσίες. 2 Οδηγία του Συμβουλίου της 22ας Μαρτίου 1977 περί διευκολύνσεως της πραγματικής ασκήσεως της ελεύθερης παροχής υπηρεσιών από δικηγόρους. CM\792085.doc 3/6 PE429.596
άρθρο 25, παράγραφος 1, εδάφιο α), της οδηγίας, τέτοιες απαιτήσεις, οι οποίες περιορίζουν την άσκηση πολλαπλών δραστηριοτήτων, είναι δυνατόν να διατηρούνται μόνον κατά τον βαθμό που αυτό δικαιολογείται για την εξασφάλιση της συμμόρφωσης προς τους κανόνες επαγγελματικής δεοντολογίας και συμπεριφοράς οι οποίοι ποικίλλουν λόγω της ιδιαιτερότητας του κάθε επαγγέλματος, και που είναι αναγκαίο για τη διασφάλιση της ανεξαρτησίας και της αμεροληψίας τους. Ως εκ τούτου, προκειμένου να διασφαλιστεί η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες στο επάγγελμα του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué), οι γαλλικές αρχές έχουν τη δυνατότητα να αξιολογήσουν αυτές τις απαιτήσεις και να λάβουν τα μέτρα τα οποία κρίνουν αναγκαία για την εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες όσον αφορά τη δραστηριότητα του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué). Στις 7 Απριλίου 2009 η αναφέρουσα διαβίβασε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο νέα στοιχεία με σκοπό να αποδείξει ότι οι όροι συγχώνευσης του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) με εκείνο του δικηγόρου αντιβαίνουν στο κοινοτικό δίκαιο, και ειδικότερα στην οδηγία για τις υπηρεσίες. Η αναφέρουσα εκτιμά ότι η κατάργηση του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) συνιστά παραβίαση του άρθρου 1, παράγραφος 3, της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Ως προς το θέμα αυτό, η Επιτροπή θα ήθελε να υπογραμμίσει ότι η διάταξη αυτή σκοπό έχει να διευκρινίσει ότι αντικείμενο της οδηγίας για τις υπηρεσίες δεν είναι το άνοιγμα στον ανταγωνισμό των υπηρεσιών που παρέχονται υπό καθεστώς μονοπωλίου σε ένα δεδομένο κράτος μέλος υποχρεώνοντας το κράτος αυτό να ανοίξει τον συγκεκριμένο τομέα στον ανταγωνισμό. Συνεπώς, η οδηγία ισχύει μόνον στον βαθμό που οι επίμαχες δραστηριότητες είναι ήδη ανοικτές στον ανταγωνισμό. Όσον αφορά το ζήτημα της παραβίασης του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας για τις υπηρεσίες όπως ισχυρίζεται η αναφέρουσα, η Επιτροπή επισημαίνει ότι το άρθρο αυτό αφορά τη σύνδεση της οδηγίας για τις υπηρεσίες με το κοινοτικό κεκτημένο, διευκρινίζοντας ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες συμπληρώνει το υφιστάμενο κοινοτικό κεκτημένο και ότι εάν ορισμένες διατάξεις της οδηγίας για τις υπηρεσίες αντιβαίνουν σε άλλες κοινοτικές διατάξεις, υπερισχύουν οι τελευταίες. Σύμφωνα με το εν λόγω άρθρο, η οδηγία για τις υπηρεσίες συμπληρώνει το υφιστάμενο κοινοτικό κεκτημένο, και ειδικότερα τις δύο οδηγίες 98/5/ΕΚ και 77/249/ΕΟΚ, οι οποίες αφορούν τους δικηγόρους. Η απόφαση συγχώνευσης του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) με αυτό του δικηγόρου στη Γαλλία δεν συνιστά επομένως παραβίαση του άρθρου 3, παράγραφος 1, της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Επιπλέον, η Επιτροπή υπενθυμίζει ότι ο καθορισμός, σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, των αναγκαίων προσόντων για την πρόσβαση σε δραστηριότητες προσφυγής ενώπιον των Εφετείων της Γαλλίας υπάγεται στο πεδίο αρμοδιότητας των γαλλικών αρχών. Η οδηγία για τις υπηρεσίες δεν θίγει το ζήτημα των αναγκαίων προσόντων για την άσκηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών. Εν κατακλείδι, η Επιτροπή εκτιμά ότι η απόφαση συγχώνευσης του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) με εκείνο του δικηγόρου στη Γαλλία δεν συνιστά παραβίαση της οδηγίας για τις υπηρεσίες. Εξάλλου, όσον αφορά το επιχείρημα που η αναφέρουσα αντλεί από την οδηγία 77/249/ΕΚ, η PE429.596 4/6 CM\792085.doc
Επιτροπή οφείλει να διευκρινίσει ότι η κατάργηση του επαγγέλματος των δικηγόρων παρά τω Εφετείω (avoués) δεν φαίνεται να συνιστά ούτε παραβίαση του άρθρου 5 της οδηγίας 77/249. Μάλιστα, βάσει του εν λόγω άρθρου, ένα κράτος μέλος δύναται να επιβάλει σε κοινοτικό δικηγόρο να ενεργεί κατόπιν συμφωνίας, είτε με δικηγόρο που ασκεί την δραστηριότητά του ενώπιον του δικαστηρίου που επελήφθη της υποθέσεως, είτε με «avoué» που ασκεί την δραστηριότητά του ενώπιον του δικαστηρίου αυτού. Η προσφυγή στους δικηγόρους παρά τω Εφετείω (avoués) που αναφέρεται στην οδηγία 77/249 δεν συνιστά υποχρέωση που επιβάλλεται στη Γαλλία αλλά είναι αποτέλεσμα συνυπολογισμού του ισχύοντος στη Γαλλία καθεστώτος το οποίο επέβαλλε την προσφυγή σε δικηγόρο παρά τω Εφετείω (avoué) για τις πράξεις προσφυγής ενώπιον των γαλλικών εφετείων. Τέλος, η κατάργηση του επαγγέλματος δεν φαίνεται να παραβιάζει το άρθρο 62 της Συνθήκης ΕΚ σχετικά με τα μέτρα που λαμβάνει το Συμβούλιο όσον αφορά τη διέλευση των συνόρων. Εξάλλου, η αναφέρουσα εκτιμά ότι η κατάργηση του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) στη Γαλλία συνεπάγεται παραβίαση του άρθρου 295 της Συνθήκης ΕΚ το οποίο ορίζει ότι η Συνθήκη δεν προδικάζει με κανένα τρόπο το νομικό καθεστώς της ιδιοκτησίας στα κράτη μέλη. Επ αυτού, η Επιτροπή υπογραμμίζει ότι το γεγονός της κατάργησης από τις γαλλικές αρχές του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) δεν συνιστά παραβίαση του εν λόγω άρθρου της Συνθήκης, το οποίο διευκρινίζει απλώς ότι η Συνθήκη ΕΚ δεν επηρεάζει το νομικό καθεστώς της ιδιοκτησίας που ισχύει στα διάφορα κράτη μέλη. Η αναφέρουσα εκτιμά ότι οι συνθήκες κατάργησης του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω στη Γαλλία συνιστούν παραβίαση του άρθρου 17 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο εγγυάται το δικαίωμα κάθε προσώπου να είναι κύριος των νομίμως κτηθέντων αγαθών του. Η Επιτροπή δεν μπορεί να συμμεριστεί αυτό το συμπέρασμα. Στην πραγματικότητα, οι διατάξεις του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων δεσμεύουν τα κράτη μέλη μόνον στο πλαίσιο της εφαρμογής του δικαίου της Ένωσης. Ωστόσο, όπως διευκρινίστηκε ανωτέρω, η απόφαση συγχώνευσης του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) με αυτό του δικηγόρου στη Γαλλία, καθώς και οι όροι υπό τους οποίους πραγματοποιήθηκε αυτή η συγχώνευση, δεν απορρέουν από την εφαρμογή του κοινοτικού δικαίου αλλά άπτονται αποκλειστικά των αρμοδιοτήτων των γαλλικών αρχών. Συνεπώς, οι όροι υπό τους οποίους πραγματοποιήθηκε η συγχώνευση του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) με αυτό του δικηγόρου δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι συνιστούν παραβίαση του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ένωσης. Η Επιτροπή έλαβε δεόντως υπόψη τις παρατηρήσεις της αναφέρουσας που περιλαμβάνονται στις δύο επιστολές της. Φρονεί δε: - ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες πριν από τη λήξη της προθεσμίας μεταφοράς της 28ης Δεκεμβρίου 2009, οι γαλλικές αρχές οφείλουν να αξιολογήσουν ορισμένες απαιτήσεις που σχετίζονται με την πρόσβαση στην άσκηση των οικείων δραστηριοτήτων και να λάβουν τα μέτρα που κρίνουν ενδεδειγμένα για την επίτευξη αυτού του στόχου. Όσον αφορά το επάγγελμα του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué), η CM\792085.doc 5/6 PE429.596
Επιτροπή θεωρεί ότι η εφαρμογή της οδηγίας για τις υπηρεσίες στη Γαλλία συνεπάγεται τον εκσυγχρονισμό του ρυθμιστικού πλαισίου που διέπει την άσκηση αυτής της δραστηριότητας. - ότι η οδηγία για τις υπηρεσίες δεν θίγει το ζήτημα των αναγκαίων προσόντων για την άσκηση συγκεκριμένων δραστηριοτήτων παροχής υπηρεσιών. Σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο, εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια κάθε κράτους μέλους να καθορίζει, εφόσον δεν έχει αποφασιστεί εναρμόνιση των όρων άσκησης μιας δραστηριότητας σε κοινοτικό επίπεδο, τις προϋποθέσεις όσον αφορά την προϋπηρεσία ή τα αναγκαία επαγγελματικά προσόντα για την άσκηση της εν λόγω δραστηριότητας. Συνεπώς, ο καθορισμός (σύμφωνα με το κοινοτικό δίκαιο) των αναγκαίων προσόντων για την πρόσβαση σε δραστηριότητες προσφυγής ενώπιον των Εφετείων της Γαλλίας υπάγεται αποκλειστικά στο πεδίο αρμοδιοτήτων των γαλλικών αρχών. - ότι δεν είναι δυνατή η επίκληση της οδηγίας για τις υπηρεσίες προκειμένου να εμποδιστεί η συγχώνευση του επαγγέλματος του δικηγόρου παρά τω Εφετείω (avoué) με αυτό του δικηγόρου στη Γαλλία. PE429.596 6/6 CM\792085.doc