SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS

SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS 1. HEITI LYFS Klorokinfosfat Recip 160 mg filmuhúðaðar töflur. Klorokinfosfat Recip 250 mg filmuhúðaðar töflur. 2. INNIHALDSLÝSING Klorokinfosfat 160 mg eða 250 mg. Sjá lista yfir öll hjálparefni í kafla 6.1. 3. LYFJAFORM Filmuhúðuð tafla. 4. KLÍNÍSKAR UPPLÝSINGAR 4.1 Ábendingar Iktsýki (rheumatoid arthritis), helluroði (lupus erythematosus), fyrirbyggjandi og til meðferðar við malaríu, langvarandi fjölforma ljósnæmisútbrot. 4.2 Skammtar og lyfjagjöf Heildarskammtur yfir árið ætti ekki að vera stærri en 75 g. Skrá ætti heildarskammt sjúklings jafnóðum. Breyta á skammti eftir líkamsþyngd. Eftirfarandi skammtastærðir eiga við u.þ.b. 70 kg líkamsþunga. Hægt er að gefa minni skammta með því að nota 160 mg töflurnar, ef til vill með því að gefa lyfið 5, 4 eða 3 daga vikunnar. Iktsýki: 500-750 mg á sólarhring í 10 daga, síðan 250 mg á sólarhring í allt að 3 mánuði. Síðan á að minnka skammtinn í 160 mg á sólarhring. Breyta á skammti eftir líkamsþyngd. Verkun kemur fram á löngum tíma, oft ekki fyrr en eftir 1-3 mánaða meðferð og er mjög breytileg eftir sjúklingum. Við meðhöndlun á iktsýki á skammtur að vera eins lágur og mögulegt er. Helluroði: 250-500 mg á sólarhring þar til bati kemur fram, síðan á að minnka skammtinn. Við meðhöndlun á helluroða á skammtur að vera eins lágur og mögulegt er. Til að fyrirbyggja malaríu: Fullorðnir: Líkamsþyngd allt að 74 kg: 2 töflur af 250 mg klorokinfosfati 1 sinni/viku. 75-90 kg: 2½ tafla af 250 mg klorokinfosfati 1 sinni/viku. Yfir 90 kg: 3 töflur af 250 mg klorokinfosfati 1 sinni/viku. Börn: 8 mg klorokinfosfat/kg líkamsþyngdar/viku. Dæmi um skammta, 160 mg töflur: Líkamsþyngd (kg) Aldur Fjöldi tafla/viku 8-11 7-12 mánaða ½ 12-20 1-5 ára 1 21-30 5-9 ára 1½ 31-40 9-12 ára 2 1

41-50 12-15 ára 2½ Hefja á meðferð í síðasta lagi á komudegi til malaríusvæðis. Á svæðum þar sem mikil hætta er á malaríusmiti á að taka einn auka vikuskammt þremur dögum eftir komu á svæðið. Halda á áfram notkun lyfsins í fjórar vikur eftir brottför frá malaríusvæði. Fyrir ákveðin svæði er mælt með samhliða meðferð með proguanili:sjá kaflann Bólusetningar og fyrirbyggjandi lyfjameðferð fyrir ferðalög! Til meðferðar við malaríu: Í upphafi 10 mg klorokinbasi/kg líkamsþunga, síðan 5 mg klorokinbasi/kg líkamsþunga eftir 6, 24 og 48 klst. Skammturinn á einnig við um börn (1 tafla af 160 mg klorokinfosfati samsvarar 100 mg af klorokinbasa). Langvarandi fjölforma ljósnæmisútbrot: Til fyrirbyggjandi meðferðar á að nota 250 mg á sólarhring í 3-4 mánuði og hefja á notkunina 1 mánuði áður en búist er við að útbrotin komi fram. Til meðferðar á að nota 500 mg á sólarhring þar til árangur kemur fram og ef til vill 250 mg á sólarhring í nokkurn tíma þar á eftir. 4.3 Frábendingar Skert sjón vegna breytinga á sjónu. Flogaveiki. Porfýría. Ofnæmi fyrir virka efninu eða einhverju hjálparefnanna sem talin eru upp í kafla 6.1. 4.4 Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun Gæta skal varúðar við meðferð hjá sjúklingum með skerta lifrarstarfsemi, sóra (psoriasis), tauga- og blóðsjúkdóma sem og við skerta nýrnastarfsemi. Upplýsa skal sjúklinginn um afleiðingar mögulegra sjónstillingatruflana. Á svæðum þar sem mikil hætta er á smiti á að nota klorokin samhliða proguanili því malaría af völdum Plasmodium falciparum er í meira eða minna mæli orðin þolin gagnvart klorokini í stórum hluta heimsins og greint hefur verið frá tilvikum um þol hjá Plasmodium vivax. Mælt er með að haft sé samband við sóttvarnarlækni til að fá nýjustu upplýsingar um þolmyndun áður en meðferð við malaríu er hafin. Sýnt hefur verið fram á að klorokin geti valdið alvarlegu blóðsykurfalli með meðvitundarleysi sem getur verið lífshættulegt hvort sem sjúklingur notar sykursýkilyf eða ekki. Upplýsa skal sjúklinga sem eru á meðferð með klorokini um hættu á blóðsykursfalli og tilheyrandi klínísk einkenni. Hjá sjúklingum sem eru á meðferð með klorokini og fá klínísk einkenni blóðsykurslækkunar skal mæla blóðsykur og endurskoða meðferðina eftir þörfum. Lenging QTc-bils Komið hefur í ljós að klorokin lengir QTc-bil hjá sumum sjúklingum. Nota skal klorokin með varúð handa sjúklingum með meðfædda eða þekkta áunna QT-lengingu og/eða þekkta áhættuþætti hvað varðar lengingu QT-bils, svo sem: - hjartasjúkdóm, t.d. hjartabilun, hjartadrep - ástand sem veldur takttruflunum, t.d. hægtakt (< 50 slög á mínútu) - sögu um takttruflanir frá sleglum - ómeðhöndlaðan kalíumskort og/eða magnesíumskort - og samhliða gjöf lyfja sem lengja QT-bil (sjá kafla 4.5) þar sem slíkt kann að valda aukinni hættu á takttruflunum frá sleglum, sem stundum valda dauða. Umfang QT-lengingar kann að aukast eftir því sem þéttni lyfsins er meiri. Því skal ekki gefa stærri skammt en ráðlagður er (sjá einnig kafla 4.8 og 4.9). Ef vart verður við taktruflanir í hjarta við meðferð með klorokini skal hætta meðferð og taka hjartalínurit. Hjartavöðvakvilli Hjá sjúklingum sem fá meðferð með klorokini hefur verið tilkynnt um hjartavöðvakvilla sem leiðir til hjartabilunar, stundum banvænni (sjá kafla 4.8 og 4.9). Ef vart verður við einkenni um hjartavöðvakvilla meðan á meðferð með klorokini stendur skal hætta meðferð. 2

Ýtrustu varúðar skal gæta við langtímameðferð. Hjarta- og æðarannsóknir árlega skal gera hjarta- og æða rannsóknir (aðallega hjartalínurit (EKG)). Upplýsa skal sjúklinginn um að ofskömmtun geti valdið alvarlegum aukaverkunum. Þegar lyfið er notað til að fyrirbyggja malaríu skal ávísa litlum pakkningastærðum! Sjá einnig kaflann um Ofskömmtun. Áður en langtímameðferð er hafin á að rannsaka bæði augu sjúklings, m.t.t. sjónskerpu (þegar sjúklingur notar eigin gleraugu), miðjusjónsviðs (leshæfni með lesgleraugum) og litaskyns. Þaðan í frá á að fylgjast með sjúklingnum árlega og oftar ef grunur er um áhrif á sjónu. Þegar heildarskammturinn er kominn í 300 g á eftirlitið að fara fram á hálfs árs fresti. Börn eiga alltaf að vera undir eftirliti augnlæknis. Sjúklingar sem hafa sjónskerpu sem er undir 0,8 eða eru eldri en 65 ára eiga að gangast undir skoðun hjá augnlækni áður en meðferð er hafin. 4.5 Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir Ciclosporin: Breyta getur þurft skömmtum við samhliða meðferð með ciclosporini. Hjá sjúklingi sem fékk meðferð með ciclosporini jókst plasmaþéttnin 3-falt þegar hafin var notkun ráðlagðs skammts af klorokini vegna gruns um malaríu. Samtímis jókst kreatinin í sermi. Hjá þremur öðrum sjúklingum jókst plasmaþéttni ciclosporins einnig þegar notkun klorokins til fyrirbyggjandi meðferðar var hafin. Cimetidin: Cimetidin hamlar brotthvarfi klorokins sem veldur nokkurri hækkun á plasmaþéttninni í kjölfarið. Þetta hefur líklega óverulega klíníska þýðingu. Lyf sem vitað er að lengi QT-bil/sem kunna að valda takttruflunum í hjarta Nota skal klorokin með varúð handa sjúklingum sem fá lyf sem lengja QT-bilið, t.d. lyf við takttruflunum af flokki IA og III, þríhringja geðdeyfðarlyf, geðrofslyf, sum sýkingalyf vegna aukinnar hættu á takttruflunum frá sleglum (sjá kafla 4.4 og 4.9). Ekki skal gefa halofantrin með klorokini. 4.6 Frjósemi, meðganga og brjóstagjöf Meðganga Klínísk reynsla hjá þunguðum konum er takmörkuð. Í dýrarannsóknum hefur klorokin í stórum skömmtum valdið vansköpun beinagrindar hjá dýrum. Þar til ítarlegri upplýsingar liggja fyrir á að forðast notkun klorokinfosfats á meðgöngu nema í skömmtum sem notaðir eru til að fyrirbyggja malaríu. Ekki hefur verið unnt að sýna fram á áhættu þegar þessir litlu skammtar eru notaðir. Brjóstagjöf Klorokin skilst út í brjóstamjólk en ólíklegt er að slíkt hafi í för með sér áhættu fyrir brjóstmylking þegar notaðir eru ráðlagðir skammtar. 4.7 Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla Aukaverkanir eins og sundl, þokusjón og sjónstillingartruflanir geta komið fram. Þetta getur haft áhrif þegar fullrar einbeitingar er þörf t.d. við akstur bifreiða og störf sem krefjast árvekni. 4.8 Aukaverkanir Um 30% sjúklinga geta búist við að fá aukaverkanir. Helst er um að ræða aukaverkanir á húð (3%), meltingarfæri (um 20%) og almennar aukaverkanir (3%): Aukaverkanir eru taldar upp hér fyrir neðan, eftir líffæraflokki og tíðni. Tíðni er skilgreind á eftirfarandi hátt: algengar (>1/100, < 1/10), sjaldgæfar (> 1/1.000, < 1/100), mjög sjaldgæfar (>1/10.000, < 1/1.000), tíðni ekki þekkt (ekki hægt að áætla tíðni út frá fyrirliggjandi gögnum). Blóð og eitlar Mjög sjaldgæfar: Kyrningaleysi, blóðflagnafæð, blóðfrumnafæð. 3

Efnaskipti og næring Tíðni ekki þekkt: Blóðsykursfall. Geðræn vandamál Mjög sjaldgæfar: Geðtruflun. Taugakerfi Sjaldgæfar: Taugakvilli. Augu Algengar: Ógagnsæ hornhimna. Sjaldgæfar: Sjónstillingatruflanir, sjónukvillar. Eyru og völundarhús Mjög sjaldgæfar: Heyrnarskerðing (gengur yfirleitt til baka). Hjarta Mjög sjaldgæfar: Hjartavöðvakvilli. Tíðni ekki þekkt: Gátta-sleglarof, QT-lenging (sjá kafla 4.4 og 4.9) Meltingarfæri Algengar: Ógleði, meltingarónot. Lifur og gall Mjög sjaldgæfar: Hækkuð lifrarensímgildi. Lifrarbólguviðbrögð. Húð og undirhúð Algengar: Kláði (ofnæmis), litabreytingar, útbrot. Mjög sjaldgæfar: Skinnflagningsbólga. Stoðkerfi og stoðvefur Sjaldgæfar: Vöðvakvilli. Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á íkomustað Algengar: Höfuðverkur, sundl. Sjaldgæfar: Lystarleysi. Tilkynning aukaverkana sem grunur er um að tengist lyfinu Eftir að lyf hefur fengið markaðsleyfi er mikilvægt að tilkynna aukaverkanir sem grunur er um að tengist því. Þannig er hægt að fylgjast stöðugt með sambandinu milli ávinnings og áhættu af notkun lyfsins. Heilbrigðisstarfsmenn eru hvattir til að tilkynna allar aukaverkanir sem grunur er um að tengist lyfinu til Lyfjastofnunar, www.lyfjastofnun.is. 4.9 Ofskömmtun Ofskömmtun hefur í för með sér alvarlegar afleiðingar og getur jafnvel leitt til dauða. Fram hefur komið lífshættuleg ofskömmtun klorokins við skammt sem svarar til 25-50 mg klorokinbasa/kg líkamsþyngdar en hjá barni samsvarar þetta aðeins nokkrum töflum. Eitrun: Lyfið hefur þröngt skammtabil og breytileiki milli einstaklinga er mikill. Smábörn eru sérstaklega viðkvæm fyrir lyfinu. Hjá barni hafa 13-16 mg/kg leitt til alvarlegrar eitrunar. Skammtur sem leiðir til eitrunar hjá fullorðnum er 20 mg/kg. Minnsti skammtur sem leitt hefur til dauða hjá fullorðnum er 3-4 g. Einkenni: Einkennin koma snögglega fram (innan mínútna til fárra klst.). Helst er hætta á verkunum á hjarta og miðtaugakerfi. Í vægari tilvikum kemur fram höfuðverkur, sundl, sjóntruflanir, eyrnasuð, 4

æsingur, dofi umhverfis munn, ógleði, uppköst. Við alvarlega eitrun sést svefndrungi, dá, krampar (sem jafnvel koma seint fram), öndunarbæling, öndunarstöðvun. Við alvarlega eitrun kann að verða vart við breikkun QRS-bils, hægtakt, hnútstakt, QT-lengingu, gátta-slegla rof, sleglahraðtakt, torsades de pointes, sleglatif, blóðþrýstingslækkun, hjartabilun og hjartastopp. Alvarlegar hjartsláttartruflanir geta staðið yfir í marga sólarhringa. Heilabjúgur. Alvarleg blóðkalíumlækkun, blóðkalsíumlækkun, efnaskiptablóðsýring (metabolic acidosis). Blóðsykurfall. Í alvarlegum tilvikum geta smám saman komið fram alvarleg áhrif á lungu. Meðferð: Magaskolun og gefa á lyfjakol tafarlaust. Helst á að gefa lyfjakolin fyrst og gefa síðan annan skammt af lyfjakolum eftir magaskolunina. Hjá fullorðnum sem hafa tekið inn > 4 g af klorokinbasa (samsvarandi 6,4 g af klorokinfosfati) og stutt er um liðið frá inntöku eða einkenni hjartaeitrunar eru þegar komin fram er mælt með að gefa diazepam til innrennslis í skammtinum 2 mg/kg sem gefið er á 30 mínútum og síðan 2 mg/kg/24 klst. sem samfellt innrennsli. Ef blóðþrýstingur er < 100 mmhg á í öllum tilvikum að nota adrenalín til innrennslis í skammtinum 0,25 μg/kg/mín. í upphafi og síðan skal auka skammtinn um 0,25 μg/kg/mín. þar til blóðþrýstingur > 100 mmhg. Yfirleitt þarf að veita öndunarhjálp (Hafið samband við Eitrunarmiðstöð til frekari ráðgjafar). Gefa á natríumjónir með hröðu innrennsli og tryggja basískt ph í blóði (til dæmis með gjöf bíkarbónats) ef fram kemur breikkuð QRS-flétta. Leiðrétta þarf blóðkalíumlækkun og hugsanlega blóðsýringu. Við torsade de pointes á að gefa isoprenalin (í upphafi 0,05 μg/kg/mín, aukið eftir þörfum um 0,05 μg/kg/mín. á 10 mín. fresti) eða magnesíumsúlfat og gangráð sé þess þörf. Ef um er að ræða viðvarandi blóðrásarbilun á að hafa eftirlit með blóðaflfræðilegum gildum og með hliðsjón af þeim skal gefa vökva, dobutamin og ef til vill noradrenalin (í upphafi 0,05 μg/kg/mín. sem aukið er um 0,05 μg/kg/mín. á 10 mín. fresti) í bláæð. Ef blóðrásarbilun svarar ekki meðferð má einnig gefa glucagon 10 mg fyrir fullorðna (börn 50-150 μg/kg) í bláæð á 2 mínútum sem e.t.v. er fylgt eftir með innrennsli eða amrinoni. Við hjartastöðvun geta endurlífgunartilraunir sem standa yfir í nokkrar klukkustundir verið réttlætanlegar. Nota á diazepam við krömpum. Meðferð á að vera í samræmi við einkenni. 5. LYFJAFRÆÐILEGAR UPPLÝSINGAR 5.1 Lyfhrif Flokkun eftir verkun: Lyf við gigt og malaríulyf. ATC flokkur: P01BA01. Klorokin tilheyrir flokki 4-aminokinolina og er notað til að meðhöndla suma bandvefssjúkdóma, eins og iktsýki og helluroða af disklaga (discoid) og útbreiddri (disseminated) gerð. Nota má klorokin til að fyrirbyggja eða sem meðferð við ljósnæmisútbrotum. Klorokin safnast upp í leysikornum (lysosomal structure) innan frumna t.d. í eitilfrumum, átfrumum (macrophages), trefjakímfrumum (fibroblasts) og kyrningum og miðlar verkun sinni þaðan, sem getur breytt bólgusvari frumnanna. Malaríulyf hemja ýmsa átfrumustarfsemi þ.á m. losun hvarfgjarnra sýruafurða, draga úr svörun við mótefnavökum og geta dregið úr mótefnavakasvari eitilfrumna. Interleukin-1 losun einkjörnunga/átfrumna minnkar sem getur haft veruleg áhrif á sjúkdómsferlið. Verkunarháttur lyfsins við malaríu er ekki að fullu þekktur en lyfið er veikur basi sem safnast upp í frymisbólu (vacuole) malaríusníkilsins með nokkurs konar jónaflutningi en líklega einnig með hjálp virks flutnings. Í frymisbólu sníkilsins fer fram niðurbrot blóðrauða í ferriprotoprofyrin IX sem er eitrað fyrir sníkilinn. Áhrif klorokins verða vegna hömlunar fjölliðunarferlis sem afeitrar ferriprotoporfyrin IX. Klorokin hefur aðeins áhrif á malaríusníkla innan rauðra blóðkorna en ekki á forrauðkornastigi. Þar sem bíða þarf eftir að forrauðkornastig Plasmodium falciparum nái rauðkornastiginu þarf að nota klorokin í 4 vikur eftir að malaríusvæði hefur verið yfirgefið. 5.2 Lyfjahvörf Klorokin frásogast hratt og nær að fullu. Hámarksþéttni í plasma næst eftir 3-6 klst. Um 50% eru bundin próteinum í plasma. Klorokin hefur mikla vefjasækni sérstaklega í melanínrík líffæri. Dreifingarrúmmálið er mjög stórt (100-300 lítrar/kg). Klorokin skilst hægt út og að mestu leyti í gegnum nýrun. Hraða má útskilnaði um nýrun með þvagsýringu. Helmingunartími meðan á meðferð 5

stendur er 3-5 sólarhringar. Eftir lok meðferðar dregur úr þéttni í þvagi og plasma og er helmingunartíminn 6-7 sólarhringar fyrsta mánuðinn. Þaðan í frá lengist helmingunartíminn jafnt og þétt. Við skerta nýrnastarfsemi lengist helmingunartíminn. Jafnvægisþéttni næst eftir um 6 vikna lyfjagjöf (gildir um skammta sem notaðir eru til að fyrirbyggja malaríu). 5.3 Forklínískar upplýsingar - 6. LYFJAGERÐARFRÆÐILEGAR UPPLÝSINGAR 6.1 Hjálparefni Kjarni: Vatnsfrí kísiltvíoxíðkvoða, magnesíumsterat, talkúm, örkristölluð cellulósa. Filmuhúð: Basísk bútýleruð metakrýlat blandfjölliða, vanillin, títantvíoxíð (E171), talkúm, magnesíumsterat, makrógól. 6.2 Ósamrýmanleiki Á ekki við. 6.3 Geymsluþol 5 ár. 6.4 Sérstakar varúðarreglur við geymslu Engin sérstök fyrirmæli eru um geymsluaðstæður lyfsins. 6.5 Gerð íláts og innihald Þynnupakkning (PVC/ál), 20 og 100 töflur. Ekki er víst að allar pakkningastærðir séu markaðssettar. 6.6 Sérstakar varúðarráðstafanir við förgun og önnur meðhöndlun Engin sérstök fyrirmæli. 7. MARKAÐSLEYFISHAFI Recip AB Box 906 170 09 Solna Svíþjóð 8. MARKAÐSLEYFISNÚMER 160 mg: IS/1/04/175/01 250 mg: IS/1/04/175/02 9. DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFIS 6

Dagsetning fyrstu útgáfu markaðsleyfis: 8. október 2004. Nýjasta dagsetning endurnýjunar markaðsleyfis: 2. maí 2012. 10. DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 1. nóvember 2016. 7