SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS. 50 mg/ml: 1 ml af fullbúinni mixtúru, dreifu inniheldur amoxicillin þríhýdrat, samsvarandi 50 mg af amoxicillini.

Transcript

1 SAMANTEKT Á EIGINLEIKUM LYFS 1. HEITI LYFS Amoxin 50 mg/ml mixtúruduft, dreifa. Amoxin 100 mg/ml mixtúruduft, dreifa. 2. INNIHALDSLÝSING 50 mg/ml: 1 ml af fullbúinni mixtúru, dreifu inniheldur amoxicillin þríhýdrat, samsvarandi 50 mg af amoxicillini. 100 mg/ml: 1 ml af fullbúinni mixtúru, dreifu inniheldur amoxicillin þríhýdrat, samsvaraandi 100 mg af amoxicillini. Hjálparefni með þekkta verkun: 1 ml af fullbúinni mixtúru, dreifu inniheldur 1,42 mg af natríumbenzóati (E 211), 1,7 mg af aspartami, 0,86 mg af ferskju-apríkósu-bragðefni og 0,36 mg af sítrónubragðefni [bæði bragðefnin innihalda sorbitólsýróp (E 420) og brennisteinsdíoxíð (E 220); sítrónubragðefnið inniheldur einnig glúkósa]. Sjá lista yfir öll hjálparefni í kafla LYFJAFORM Mixtúruduft, dreifa. Hvítt til gulleitt duft. 4. KLÍNÍSKAR UPPLÝSINGAR 4.1 Ábendingar Amoxicillin er ætlað til meðferðar við sýkingum af völdum Gram-neikvæðra og Gram-jákvæðra baktería sem eru næmar fyrir amoxicillini: Sýkingar ofarlega í öndunarvegi, s.s. bólga í miðeyra, skútabólga, bráð og langvinn berkjubólga. Þvagfærasýkingar. Bráð og langvinn nýrnasýking. Sýkingar í kynfærum. Bráðar og langvinnar sýkingar í gallrásum. Sýkingar í húð og mjúkvef. Borrelíusýking (Lyme sjúkdómur). Til varnar gegn hjartaþelsbólgu. Salmonellusýkingar. Við meðferð með sýklalyfjum skal hafa í huga sýklalyfjaónæmi og opinberar leiðbeiningar um viðeigandi notkun sýklalyfja á hverjum stað. 1

2 4.2 Skammtar og lyfjagjöf Hjá börnum sem vega minna en 20 kg er heildardagsskammturinn 40 mg/kg, í þremur aðskildum skömmtum. Á fyrstu stigum Lyme sjúkdóms (flökkuroða (erythema migrans)) er lengd meðferðar 14 (-21) dagur. Fyrirbyggjandi meðferð gegn hjartaþelsbólgu; stakur skammtur er 50 mg/kg, 1 klst. fyrir aðgerð. Við meðferð bráðra sýkinga í miðeyra eða skútum (nasal sinuses) má skipta heildardagsskammtinum í tvo skammta. Aldur Þyngd Skammtar við bráðum sýkingum í miðeyra og skútum Skammtar við öðrum ábendingum 50 mg/ml 100 mg/ml 50 mg/ml 100 mg/ml yngri en 4-5 kg 2 ml x 2 1 ml x ml x 3 1 ml x 3 2 ára 6-7 kg 2,5-3 ml x 2 1,5 ml x 2 2 ml x 3 1 ml x kg 3-3,5 ml x 2 2 ml x 2 2,5 ml x 3 1,5 ml x kg 4 ml x 2 2 ml x 2 3 ml x 3 1,5 ml x kg 4,5-5 ml x 2 2,5 ml x 2 3,5 ml x 3 1,5 ml x ára kg 5,5-6 ml x 2 3 ml x 2 4 ml x 3 2 ml x kg 6,5-7 ml x 2 3,5 ml x 2 4,5 ml x 3 2,5 ml x ára kg 7-7,5 ml x 2 4 ml x 2 5 ml x 3 2,5 ml x kg 8-8,5 ml x 2 4,5 ml x 2 5,5 ml x 3 3 ml x kg 9 ml x 2 4,5 ml x 2 6 ml x 3 3 ml x kg 9,5-10 ml x 2 5 ml x 2 6,5 ml x 3 3,5 ml x kg 10 ml x 2 5 ml x 2 7 ml x 3 3,5 ml x 3 Aldraðir Skammtaaðlögun er ekki talin nauðsynleg. Skert nýrnastarfsemi Gaukulsíunarhraði (ml/mín) Fullorðnir og börn 40 kg Börn <40 kg # Meiri en 30 ekki þörf á skammtaaðlögun ekki þörf á skammtaaðlögun 10 til 30 að hámarki 500 mg tvisvar á dag 15 mg/kg gefið tvisvar á dag (að hámarki 500 mg tvisvar á dag) Minni en 10 að hámarki 500 mg á dag 15 mg/kg gefið sem stakur dagsskammtur (að hámarki 500 mg gefið sem stakur dagsskammtur) # Í flestum tilvikum er inndæling frekar valin. Hjá sjúklingum í blóðskilun Hægt er að fjarlægja amoxicillin úr blóði með blóðskilun. Fullorðnir og börn 40 kg Blóðskilun 15 mg/kg/dag gefið sem stakur dagsskammtur. Fyrir blóðskilun skal gefa einn auka skammt, 15 mg/kg. Til þess að endurheimta blóðstyrk lyfsins, skal gefa annan skammt af 15 mg/kg eftir blóðskilun. 2

3 4.3 Frábendingar Ofnæmi fyrir amoxicillini eða einhverju hjálparefnanna sem talin eru upp í kafla 6.1. Ofnæmi fyrir einhverju öðru β-laktam sýklalyfi, svo sem penicillínum eða cephalósporínum. Einkirningasótt (Epstein-Barr veira, stórfrumuveira). Margir sjúklingar (60-100%) með einkirningasótt fá útbrot, lífeðlismeinafræði þeirra er enn óljós, en þeim er ekki hægt að lýsa sem dæmigerðu ofnæmi fyrir penicillini. 4.4 Sérstök varnaðarorð og varúðarreglur við notkun Ofnæmisviðbrögð Sumir einstaklingar sem eru með ofnæmi fyrir cephalósporínum fá einnig einkenni við notkun amoxicillins. Um 5-10% af öllum einstaklingum sem eru með ofnæmi fyrir penicillíni eru með ofnæmi fyrir cephalósporínum. Áður en meðferð með amoxicillini er hafin þarf að spyrja ítarlega út í fyrri ofnæmisviðbrögð við penicillínum, cephalósporínum eða öðrum beta-laktamlyfjum (sjá kafla 4.3 og 4.8). Tilkynnt hefur verið um alvarleg og einstöku sinnum banvæn ofnæmisviðbrögð (þ.m.t. bráðaofnæmi og alvarleg húðviðbrögð) hjá sjúklingum á meðferð með penicillínum. Meiri líkur eru á að slík viðbrögð komi fram hjá sjúklingum með sögu um ofnæmi fyrir penicillínum og hjá ofnæmissjúklingum (atopic). Ef ofnæmi kemur fram skal hætta meðferð með amoxicillini og hefja aðra viðeigandi meðferð. Ónæmir sýklar Amoxicillin hentar ekki til meðferðar á sumum tegundum sýkinga nema sýkillinn sé þekktur og vitað er að hann er næmur, eða líkurnar á því að amoxicillin henti til meðferðar á sýklinum séu mjög miklar (sjá kafla 5.1). Langtímanotkun amoxicillins getur valdið fjölgun á ónæmum sýklum í þörmum. Því skal ekki nota amoxicillin til að fyrirbyggja endurteknar þvagfærasýkingar eða hjá sjúklingum með einhver staðfest frávik í þvagfærum. Skert nýrnastarfsemi Helmingunartími amoxicillins lengist ef um er að ræða verulega skerðingu á nýrnastarfsemi og því er ráðlagt að lengja tímabilið á milli skammta. Hjá sjúklingum með skerta nýrnastarfsemi ætti að aðlaga skammt eftir því hversu mikil skerðingin er (sjá kafla 4.2). Viðbrögð í húð Vegna aukinnar hættu á útbrotum skal notkun amoxicillins vandlega metin við meðferð hjá sjúklingum með sjúkdóma í eitlum, svo sem eitlaæxli eða eitilfrumuhvítblæði. Forðast skal notkun amoxicillins ef grunur leikur á smitandi einkirningasótt þar sem útbrot sem líkjast mislingaútbrotum hafa verið tengd þessum sjúkdómi eftir notkun amoxicillins. Gæta skal varúðar hjá sjúklingum sem áður hafa fengið DRESS (útbrot af völdum lyfja ásamt fjölgun rauðkyrninga og altækum einkennum) vegna annarra lyfja, þar sem tilkynnt hefur verið um að DRESS hafi blossað upp af völdum amoxicillins. Segavarnarlyf Í mjög sjaldgæfum tilvikum hefur verið tilkynnt um lengingu á prótrombíntíma hjá sjúklingum á meðferð með amoxicillini. Hafa skal viðeigandi eftirlit þegar segavarnarlyfjum er ávísað samhliða. Nauðsynlegt getur verið að aðlaga skammt segavarnarlyfja til inntöku til að viðhalda æskilegri blóðþynningu (sjá kafla 4.5 og 4.8). Kristallamiga Hjá sjúklingum með skert þvagmagn hefur örsjaldan verið tilkynnt um útfellingu í þvagi, einkum ef lyfið er gefið í æð. Við gjöf stórra skammta af amoxicillini er ráðlagt að viðhalda nægilegri vökvainntöku og nægilegum þvagútskilnaði til að minnka líkurnar á kristallamigu vegna amoxicillins. 3

4 Hjá sjúklingum með þvaglegg skal fylgjast reglulega með því að þeir séu ekki stíflaðir (sjá kafla 4.8 og 4.9). Áhrif á greiningarpróf Aukinn styrkur amoxicillins í blóði og þvagi er líklegur til að hafa áhrif á ákveðin greiningarpróf. Vegna þess hve styrkur amoxicillins í þvagi er hár, eru líkurnar á falskt jákvæðum niðustöðum miklar þegar efnafræðilegar aðferðir eru notaðar. Á meðan á meðferð með amoxicillini stendur skal nota aðferðir sem byggjast á ensímvirkni glúkósaoxíðasa þegar prófa þarf fyrir glúkósa í þvagi. Ef amoxicillin er til staðar getur það skekkt mæliniðurstöður fyrir estradiol hjá þunguðum konum. Eins og við á um önnur breiðvirk sýklalyf geta ofanísýkingar komið fram. Þetta hefur þýðingu sérstaklega hjá sjúklingum með langvinna sjúkdóma og/eða starfstruflun tengda ónæmissvörun. Frásog amoxicillins í meltingarvegi getur minnkað verulega ef um er að ræða alvarlegar truflanir í meltingarvegi með uppköstum og niðurgangi. Í slíkum tilvikum skal íhuga að halda meðferðinni áfram með gjöf utan meltingarvegar. Hafa skal í huga hættuna á sýndarhimnuristilbólgu ef viðvarandi niðurgangur verður á meðan á meðferðinni stendur eða á fyrstu vikunum eftir að meðferðinni er lokið. Lyfið inniheldur hjálparefnið aspartam. Aspartam getur breyst í phenylalanin og getur verið skaðlegt fyrir einstaklinga með fenýlketónmigu. Lyfið inniheldur einnig sorbitólsýróp og glúkósa sem hluta af bragðefnunum. Sjúklingar með frúktósaóþol eða vanfrásog glúkósa-galaktósa, sem eru mjög sjaldgæfir arfgengir kvillar, skulu ekki nota lyfið. Brennisteinsdioxíð er einnig hluti af bragð-hjálparefnunum. Það getur í mjög sjaldgæfum tilvikum valdið alvarlegum ofnæmisviðbrögðum og berkjukrampa. Lyfið inniheldur natríum benzóat (E211) sem hefur væg ertandi áhrif á augu, húð og slímhúð. Getur aukið hættu á gulu hjá nýfæddum börnum. 4.5 Milliverkanir við önnur lyf og aðrar milliverkanir Samhliðanotkun allopurinols og amoxicillins hefur reynst auka tíðni útbrota. Amoxicillin skal ekki nota samhliða disulfirami. Eftirlit getur verið nauðsynlegt hjá sjúklingum í meðferð með segavarnarlyfjum, þar sem lenging prótrombíntíma hefur í mjög sjaldgæfum tilvikum komið fram. Sum lyf (probenecid, phenylbutazon, oxyphenbutazon og í minna mæli einnig acetylsalicylsýra, indomethacin og sulphinpyrazon) hindra pípluseytingu amoxicillins og lengja þannig helmingunartímann og auka þéttni amoxicillins í plasma. Amoxicillin getur aukið frásog digoxins. Amoxicillin getur minnkað brotthvarf methotrexats. Vegna breytinga á bakteríuflóru í meltingarvegi getur amoxicillin minnkað birgðir K-vítamíns og aukið áhrif warfarins. Ekki er mælt með samhliðanotkun bakteríuhemjandi lyfja (t.d. tetracýclína, makrólíða, chloramphenicols) og amoxicillins. Tetracyclín, makrólíðar og rifampicin geta skert bakteríudrepandi áhrif penicillina. Aminópenicillín geta minnkað þéttni sulfasalazins í plasma. Mælingar á sykri í þvagi sem ekki byggja á notkun ensíma geta gefið falskar jákvæðar niðurstöður. Þessi meðferð hefur einnig áhrif á próf fyrir urobilinogeni. 4

5 4.6 Frjósemi, meðganga og brjóstagjöf Meðganga Notkun amoxicillins á meðgöngu er möguleg. Amoxicillin hefur ekki reynst valda vansköpun í dýrarannsóknum. Ekki er vitað til að notkun á meðgöngu hafi valdið neinni áhættu fyrir fóstur. Brjóstagjöf Amoxicillin berst í brjóstamjólk í litlu magni með mögulegri hættu á næmingu. Því er hugsanlegt að niðurgangur og sveppasýking í slímhúðum geti komið fram hjá brjóstmylkingnum, þannig að hætta gæti þurft brjóstagjöfinni. Aðeins skal nota amoxicillin samhliða brjóstagjöf eftir að læknirinn sem stýrir meðferðinni hefur metið ávinning/áhættu. Frjósemi Engin gögn liggja fyrir um áhrif amoxicillins á frjósemi hjá mönnum. Rannsóknir á æxlun hjá dýrum hafa ekki sýnt nein áhrif á frjósemi. 4.7 Áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla Engar rannsóknir hafa verið gerðar til að kanna áhrif lyfsins á hæfni til aksturs eða notkunar véla. Hins vegar gætu komið fram aukaverkanir (t.d. ofnæmisviðbrögð, sundl, krampar) sem gætu haft áhrif á hæfni til aksturs og notkunar véla (sjá kafla 4.8). 4.8 Aukaverkanir Algengar (>1/100 til <1/10) Sjaldgæfar (>1/1.000 til <1/100) Mjög sjaldgæfar (>1/ til <1/1.000) Koma örsjaldan fyrir (<1/10.000, þ.m.t. einstök tilvik) Sýkingar af völdum sýkla og sníkjudýra Algengar Sjaldgæfar Mjög sjaldgæfar Koma örsjaldan fyrir sveppasýkingar í munni og kynfærum ofanísýkingar og myndun þyrpinga ónæmra baktería í tengslum við langtíma- eða endurtekna notkun Blóð og eitlar blóðflagnafjölgun blóðflagnafæð, hvítkornafæð, kyrningafæð, blóðfrumnafæð, (blóðlýsu) blóðleysi, beinmergsbæling, lenging blæðingaog prótrombíntíma Taugakerfi ofvirkni, kvíði, svefnleysi, andlegt rugl, krampar, ofhreyfni, sundl Tíðni ekki þekkt heilahimnubólga án sýkingar (aseptic meningitis) 5

6 Meltingarfæri ógleði, uppköst, niðurgangur, kviðverkur, vindgangur Lifur og gall Húð og undirhúð Nýru og þvagfæri Almennar aukaverkanir og aukaverkanir á íkomustað útbrot amoxicillin veldur dröfnuörðuútbrotum hjá um 10 % sjúklinga; hættan eykst í tengslum við einkirningasótt og aðra sjúkdóma í eitilvef kláði, ofsakláði, ofnæmisbjúgur blæðandi eða sýndarhimnuristilbólga (í flestum tilvikum af völdum Clostridium difficile), litabreyting á tönnum barna húðviðbrögð með blöðrumyndun eða flögnun (t.d. regnbogaroði, Stevens-Johnson heilkenni, eitrunardreplos húðþekju) sermissótt candidasýking í þörmum lifrarskemmdir, gallteppugula, miðlungi mikil hækkun á AST og/eða ALT svört loðin tunga, skinnflagningsbólga og bráður útbreiddur graftarbóluroði (acute generalised exanthemous pustulosis) (sjá kafla 4.4) og útbrot af völdum lyfja ásamt fjölgun rauðkyrninga og altækum einkennum (DRESS) nýrnaskemmdir, millivefsnýrnabólga, kristallamiga (sjá kafla 4.4 og 4.9) bráðaofnæmislost Útbrot sem líkjast dæmigerðum mislingaútbrotum geta komið fram innan 5-11 daga frá því meðferð er hafin. Bráður ofsakláði er oftast einkenni raunverulegs penicillinofnæmis og þá er nauðsynlegt að gera hlé á meðferðinni. Lyfjahiti, rauðkyrningafjölgun, bjúgur í barkakýli, æða- eða taugabólga vegna ofnæmis hafa mjög sjaldan komið fram. Öll stig ofnæmisviðbragða (þ.m.t. bráðaofnæmislost) hafa komið fram í tengslum við notkun penicillína til inntöku. Alvarleg bráðaofnæmisviðbrögð, sem eru mun sjaldgæfari en við notkun í æð eða í vöðva, þarfnast viðeigandi bráðameðferðar (t.d. andhistamína, barksterara, adrenvirkra lyfja og hugsanlega öndunaraðstoðar). Tilkynning aukaverkana sem grunur er um að tengist lyfinu Eftir að lyf hefur fengið markaðsleyfi er mikilvægt að tilkynna aukaverkanir sem grunur er um að tengist því. Þannig er hægt að fylgjast stöðugt með sambandinu milli ávinnings og áhættu af notkun lyfsins. Heilbrigðisstarfsmenn eru hvattir til að tilkynna allar aukaverkanir sem grunur er um að tengist lyfinu til Lyfjastofnunnar, 6

7 4.9 Ofskömmtun Algengustu einkenni ofskömmtunar eru niðurgangur, ógleði og uppköst. Bráðu viðbrögðin eru aðallega vegna ofnæmis og þau er hægt að meðhöndla með almennt viðurkenndum aðferðum og lyfjum til meðferðar við ofnæmisviðbrögðum. Aðalaðferðin til að hindra frásog er gjöf lyfjakola. Amoxicillin er hægt að fjarlægja með skilun. Ekkert sértækt mótefni er til. 5. LYFJAFRÆÐILEGAR UPPLÝSINGAR 5.1 Lyfhrif Flokkun eftir verkun: Beta-laktam sýklalyf, ATC flokkur: J01CA04 Amoxicillin er hálfsamtengt sýklalyf í flokki aminópenicillína. Byggingarlega er það p-hýdroxýafleiða ampicillins. Örverufræðilegt verkunarsvið amoxicillins nær til flestra Gram jákvæðra og nokkurra Gram neikvæðra sýkingavalda, svo sem streptókokka, stafýlókokka sem ekki framleiða penicillinasa, pneumókokka, enterókokka, meningókokka, gónókokka, Haemophilus influenzae, Proteus mirabilis, Salmonella og Shigella. Myndun ónæmis Penicillínónæmir pneumókokkar eru ónæmir fyrir amoxicillini. Þessir stofnar eru mjög sjaldgæfir í Finnlandi en algengir á sumum svæðum í Evrópu. Aðstæður hvað varðar ónæmi eru mismunandi landfræðilega og á hverjum tíma. Því er þörf á upplýsingum um aðstæður tengdar ónæmi á hverjum stað. Taflan hér á eftir er aðeins leiðbeinandi. Örvera/Flokkur örvera Ónæmi (%) Næmar Streptókokkar <10 Pneumókokkar <10 Gónókokkar <10 Enterókokkar Meningókokkar Borrelíur Helicobacter pylori Proteus mirabilis Listeria monocytogenes Enterococcus faecalis <10 Að hluta næmar E. coli Acinetobacter Enterococcus faecium Haemophilus influenza Shigella tegundir Gram neikvæðar bakteríur í þörmum 25 > >10 7

8 Ónæmar Stafýlókokkar Staphylococcus aureus Moraxella catarrhalis Beta-laktamasa framleiðandi gónókokkar Bacteroides fragilis Klebsiellae Enteróbakteríur Morganella morganii Providencia Legionella Clostridium difficile Mycoplasma Indól-jákvæðar Proteus tegundir Serratia Citrobacter Pseudomonas Chlamydiae >90 >90 Verkunarháttur ónæmis Ónæmi getur verið vegna framleiðslu beta-laktamasa í bakteríunni sem eyðileggur penicillín, vegna minna gegndræpi frumuhimnu bakteríunnar og vegna breytinga á markensími lyfsins. Þegar clavulansýra er gefin samhliða amoxicillini kemur hún í veg fyrir að beta-laktamasar eyðileggi amoxicillinið. Víxlónæmi kemur fram innan flokks beta-laktam sýklalyfja (penicillína og cephalósporína). 5.2 Lyfjahvörf Amoxicillin frásogast hratt og nánast að fullu: 72-93% af skammti sem tekinn er inn frásogast. Hámarksþéttni í plasma næst á 1-2 klst. og er um 9-12 míkróg/ml eftir stakan 750 mg skammt. Fæða truflar ekki frásog amoxicillins. Meðalhelmingunartími er 60 mínútur. Ef um skerta nýrnastarfsemi er að ræða þarf að aðlaga skammtinn og/eða tímabilið milli skammta fyrir hvern og einn, þar sem helmingunartíminn lengist verulega. Próteinbinding amoxicillins í sermi er um 20%. Vegna lágs hlutfalls próteinbindingar dreifist amoxicillin hratt í vefi. Eftir algengan skammt til inntöku hefur læknandi þéttni fundist í m.a. lungum og lifur, vegg gallblöðru, greftri og slími, munnvatni, í beinmerg og í millifrumuvökva. Brotthvarf amoxicillins er aðallega óbreytt með gauklasíun og pípluseytingu í nýrum: um 60% af skammti sem tekinn er inn er skilinn út í þvagi innan 6 klst. 5.3 Forklínískar upplýsingar Bráðar og langvinnar eiturverkanir amoxicillins hafa reynst mjög litlar í nokkrum dýrategundum sem prófaðar hafa verið: (LD 50 við inntöku > > mg/kg). Í rannsóknum á langtímaeiturverkun amoxicillins hefur ekkert komið fram sem bendir til krabbameinsvaldandi eða stökkbreytandi áhrifa. Ekki hafa heldur komi fram nein áhrif sem valda vansköpun. 8

9 6. LYFJAGERÐARFRÆÐILEGAR UPPLÝSINGAR 6.1 Hjálparefni Sítrónubragðefni (bragðefnablöndur og efni, bútýlerað hydroxíanisól (E 320), sítrónusýra, dextrósi (Dglúkósi), arabískt gúmmí (E 414), maltódextrín, sorbitólsýróp E 420, brennisteinsdíoxíð (E 220)). Ferskju-apríkósu-bragðefni (náttúrulegar bragðefnablöndur og efni, maltódextrín, sorbitólsýróp (E 420), arabískt gúmmí (E 414), bútýlerað hydroxíanisól (E 320), brennisteinsdíoxíð (E 220), safról, metýleugenol). Vatnsfrí sítrónusýra Natríumbenzóat (E 211) Aspartam (E 951) Talkúm Vatnsfrítt trínatríumsítrat Appelsínubragðefni (maltódextrín, bragðefnablöndur og efni, alfa-tókóferól (E 307) Gúargúmmí Kísildíoxíð 6.2 Ósamrýmanleiki Á ekki við. 6.3 Geymsluþol Mixtúruduft, dreifa: 3 ár. Fullbúin mixtúra, dreifa: 14 dagar. 6.4 Sérstakar varúðarreglur við geymslu Duft: Geymið við lægri hita en 25 C. Geymið glasið vel lokað til varnar gegn raka. Fullbúin mixtúra, dreifa: Geymið í kæliskáp (2-8 C). 6.5 Gerð íláts og innihald Gulbrún glerglös (tegund III) sem lokað er með skrúfuðum barnaöryggistappa úr pólýprópýlen/pólýetýlen (þrýsta og snúa) með innsiglishring og innsiglisfilmu. Pakkningin inniheldur mæliskeið (PP, kvörðun 1,25 ml / 2,5 ml / 5 ml) eða mælisprautu (PP/PE, kvörðun með 0,5 ml aukningu að 5 ml). 50 mg/ml: 6,6 g af dufti fyrir 60 ml af mixtúru, dreifu og 11 g af dufti fyrir 100 ml mixtúru, dreifu. 100 mg/ml: 8,2 g af dufti fyrir 40 ml af mixtúru, 12 g af dufti fyrir 60 ml af mixtúru, dreifu og 20 g af dufti fyrir 100 ml mixtúru, dreifu. Ekki er víst að allar pakkningastærðir séu markaðssettar. 6.6 Sérstakar varúðarráðstafanir við förgun og önnur meðhöndlun Engin sérstök fyrirmæli um förgun. Leiðbeiningar fyrir blöndun: Hrista skal glasið vel svo duftið losni frá botni hennar. Bæta skal við því magni af hreinsuðu vatni í glasið sem kemur fram á miðanum og hrista blönduna vel. 9

10 Pakkningastærð Magn af dufti Magn af vatni sem á að bæta við Magn af fullbúinni mixtúru, dreifu 50 mg/ml 60 ml 6,6 g 55 ml 60 ml 50 mg/ml 100 ml 11 g 92 ml 100 ml 100 mg/ml 40 ml 8,2 g 35 ml 40 ml 100 mg/ml 60 ml 12 g 51 ml 60 ml 100 mg/ml 100 ml 20 g 85 ml 100 ml Fullbúin dreifa er hvít til gulleit. 7. MARKAÐSLEYFISHAFI ratiopharm GmbH Graf-Arco-Strasse Ulm Þýskaland 8. MARKAÐSLEYFISNÚMER IS/1/12/138/ DAGSETNING FYRSTU ÚTGÁFU MARKAÐSLEYFIS/ENDURNÝJUNAR MARKAÐSLEYFIS Dagsetning fyrstu útgáfu markaðsleyfis: 14. janúar DAGSETNING ENDURSKOÐUNAR TEXTANS 22. desember