Επίδραση Φαρµάκων στο ΚΝΣ Προσυναπτικά: 1.δυναµικό παλµού 2.σύνθεση νευροδιαβιβαστών 3.µεταβολισµός 4.έκκριση 5.επαναπρόσληψη 6.διάσπαση Μετασυναπτικά: 7.σύνδεση µε τον υποδοχέα 8.µεταβολές διαπερατότητας ιόντων
Κατηγορίες Φαρµάκων που δρουν στο ΚΝΣ Αντιπαρκινσονικά Κατασταλτικά του ΚΝΣ Οπιούχα αναλγητικά Ψυχοτρόπα Ψυχοδιεγερτικά
ιαγνωστική Νευροεκφυλιστικών Νοσηµάτων Λήψη ιστορικού Νευρολογική εξέταση Γενική εξέταση του ασθενή Εργαστηριακές εξετάσεις Ακτινογραφία κρανίου, σπονδ.στήλης Εξέταση Ε.Υ. ΗΕΓ Αρτηριογραφία, µυελογραφία, σπινθηρογράφηµα Ηλεκτροµυογράφηµα, ταχύτητα αγωγής νεύρου Υπολογιστική Αξονική Τοµογραφία (CT) Μαγνητική Τοµογραφία (MRI) Τοµογραφία εκποµπής φωτονίων (SPECT) Τοµογραφία εκποµπής ποσιτρονίων (PET)
Εκλεκτική Ευπάθεια Μηχανισµοί επιλεκτικής νευρωνικής ευπάθειας στις νευροεκφυλιστικές ασθένειες. (Goodman s & Gilman s Pharmacology)
Αντιπαρκινσονικά Φάρµακα James Parkinson: Μελέτες σε 6 ασθενείς, δηµοσίευση το 1817 Συµπτώµατα: Τρέµουλο άνω άκρων, ακαµψία µυών, δυσκινησία, µειωµένη κινητικότητα µυών προσώπου και µατιών, σταδιακή ανικανότητα ισορροπίας στάσης και βάδισης Συνήθης ηλικία ασθενών: 50-70 χρονών 1.000.000 πάσχουν στις ΗΠΑ 50.000 περιστατικά τον χρόνο
Ντοπαµινεργικό σύστηµα
Σταδιακή απώλεια νευρώνων από τη µέλανα ουσία (substantia nigra) που περικλείει τα βασικά γάγγλια του ντοπαµινεργικού συστήµατος µε την ταυτόχρονη εµφάνιση των σωµάτων Lewy Χάνεται ο έλεγχος του µυϊκού τόνου και ο συγχρονισµός των κινήσεων
Ηντοπαµίνη (DA) µετατρέπεται από την µονοαµινο-οξειδάση (MAO) και την aldehyde δεϋδρογονάση σε 3,4 διυδροξυφαινυλακετικό οξύ (DOPAC), παράγοντας υπεροξείδιο του υδρογόνου. Με την παρουσία ιόντων σιδήρου το υπεροξείδιο υπόκειται αυθόρµητα υδρόλυση, δίνοντας µια υδροξυ-ελεύθερη ρίζα. (Goodman s & Gilman s Pharmacology)
ποθετικός µηχανισµός νευροτοξικότητας του 1-µεθυλ-4φαινυλ-1,2,3,6τετραυδροπιρυδίνη ΜΑΟ-Β οναοαµινοξιδάση τύπος Β. ΑΤΡ: τριφωσφορική αδενοσίνη και ΜΡΡ +, 1µεθυλο-4φαινυλοπυριδίνη (ΜΡΤΡ), που προκαλούν PD τα ανώτερα είδη. (The Biochemical Basis of Neuropharmacology)
Ηθεραπεία µε εγχείρηση δεν αποδείχθηκε ιδιαίτερα αποτελεσµατική Ιατρογενής Παρκινσονισµός: από χρήση αντιψυχωσικών φαρµάκων που δεσµεύονται στους D 2 υποδοχείς Νέες έρευνες για ανακάλυψη φαρµάκων χωρίς παρενέργειες Κληρονοµικότητα Στην περίπτωση της PD, µεταλλάξεις τριών διαφορετικών πρωτεϊνών µπορεί να οδηγήσουν σε κυρίαρχες αυτοσωµικές µορφές της ασθένειας: alpha-synuclein, µια πρωτεΐνη άφθονη στο χώρο της σύναψης, Parkin, µια υδρολάση ουβικινόνης, και UCHL1 η οποία συµµετέχει επίσης σε µια ουβικινινο-σχετιζόµενη εκφύλιση πρωτεϊνών στον εγκέφαλο.
Ηντοπαµίνη δεν περνά τον αιµατοεγκεφαλικό φραγµό Χορηγείται L-Dopa που περνά τον αιµατοεγκεφαλικό φραγµό και µετά την αποκαρβοξυλίωσή της µετατρέπεται σε ντοπαµίνη, και αγωνιστές της ντοπαµίνης
Αιµατοεγκεφαλικός φραγµός Ehrlich 1882, πειράµατα µε χρωστικές στο αίµα. Η χρωστική βρέθηκε παντού εκτός τον οπίσθιο λοβό τηs υπόφυσηs κ.α.
ιαπερατότητα τριχοειδούς αγγείου ιαπερατότητα τριχοειδούς αγγείου µέσω αιµατοεγκεφαλικού φραγµού
L-Dopa Παρενέργειες: ανορεξία ναυτία εµετός κ.ά. (αρρυθµίες, ταχυκαρδία, κατάθλιψη-σπάνια, ανησυχία, διανοητική σύγχυση) συγχορήγηση µε αντιόξινα
L-Dopa: δεν σταµατά την εξέλιξη της ασθένειας Απορρόφηση από το έντερο, ανάλογα µε το ph Μέγιστη συγκέντρωση στο πλάσµα: 1-1,5 ώρες Ηµιπερίοδος 1-3 ώρες Το 1/3 της δόσης φτάνει τελικά στον εγκέφαλο συγχορήγηση µε αναστολείς της αποκαρβοξυλάσης της ντοπαµίνης (αυτοί δεν διέρχονται τον αιµατοεγκεφαλικό φραγµό) Αλληλεπιδράσεις: µε ταυτόχρονη χορήγηση πυριδοξίνης (Β 6 ) αυξάνεται ο µεταβολισµός της L-Dopa Πρέπει να αποφεύγεται η χορήγηση σε άτοµα µε καρδιακές αρρυθµίες και γλαύκωµα
Αναστολείς αποκαρβοξυλάσης της L Dopa εν διέρχονται τον αιµατοεγκεφαλικό φραγµό παρατείνουν την ηµιπερίοδο ζωής της L-Dopa αναστέλλοντας τον µεταβολισµό της, ώστε µεγαλύτερο ποσοστό της αρχικής δόσης να φτάσει τελικά στο εγκέφαλο
Αγωνιστές της ντοπαµίνης Η Βρωµοκρυπτίνη (Parlodel) είναι γνωστός αγωνιστής ντοπαµίνης είναι εργοτοαλκαλοειδές D 2 αγωνιστής χορηγείται µόνη ή και ταυτόχρονα µε L-Dopa Η Αµαντιδίνη επηρεάζει την βιοσύνθεση της ντοπαµίνης έχει πολλές παρενέργειες (κατάθλιψη, ανησυχία, παραισθήσεις, σύγχυση ψύχωση)
ΗΠεργολίδη επιµηκύνει την ευεργετική δράση της L-Dopa και συνήθως χορηγείται ταυτόχρονα µε αυτήν
Αντιχολινεργικά Αντιπαρκινσονικά φάρµακα Περιορίζουν την τρεµούλα και την δυσκαµψία
Ιατρογενής/Φαρµακογενής Παρκινσονισµός Προκαλείται από: φάρµακα που προκαλούν εξάντληση των αποθεµάτων των κατεχολαµινών στο εξωπυραµιδικό σύστηµα (ραβδωτά σώµατα) π.χ. ρεζερπίνη κατάληψη ντοπαµινεργικών υποδοχέων από αλλοπεριδόλη και φαινοθειαζίνες την µεπεριδίνη λόγω αλλοίωσης των υποδοχέων της ντοπαµίνης