ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ. που συνοδεύει το έγγραφο

ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ Βρυξέλλες, 2.12.2011 SEC(2011) 1417 τελικό ΕΓΓΡΑΦΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΩΝ που συνοδεύει το έγγραφο Πρόταση ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ για το Ευρωπαϊκό Ταµείο Θάλασσας και Αλιείας [για την κατάργηση του κανονισµού (EΚ) αριθ. 1198/2006 του Συµβουλίου και του κανονισµού (EΚ) αριθ. 861/2006 του Συµβουλίου και του κανονισµού αριθ. XXX/2011 στου Συµβουλίου για την ολοκληρωµένη θαλάσσια πολιτική {COM(2011) 804 τελικό} {SEC(2011) 1416 τελικό}

1. ΜΕΣΑ ΗΜΟΣΙΑΣ ΧΡΗΜΑΤΟ ΟΤΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΠ ΚΑΙ ΤΩΝ ΜΟΠ Η Κοινή Αλιευτική Πολιτική (ΚΑλΠ) διαθέτει τα ακόλουθα χρηµατοδοτικά µέσα για την περίοδο 2007-2013: Το Ευρωπαϊκό Ταµείο Αλιείας (ΕΤΑ) (επιµερισµένη διαχείριση) είναι ο µεγαλύτερος χρηµατοδοτικός πυλώνας της ΚΑλΠ. Προϋπολογισµός: 4.304 εκατοµµύρια ευρώ. Το εύτερο Χρηµατοδοτικό Μέσο (άµεση διαχείριση) υποστηρίζει: Τον έλεγχο και την εφαρµογή (345 εκατ. ευρώ), τη συλλογή δεδοµένων και επιστηµονικές γνωµοδοτήσεις (360 εκατ. ευρώ), τη διακυβέρνηση (45 εκατ. ευρώ) και τις εθελοντικές και υποχρεωτικές εισφορές στις περιφερειακές οργανώσεις διαχείρισης της αλιείας (ΠΟ Α) (9,8 εκατ. ευρώ το 2010). Το Ευρωπαϊκό Γεωργικό Ταµείο Εγγυήσεων (ΕΓΤΕ) (άµεση διαχείριση) χρηµατοδοτεί την Κοινή Οργάνωση Αγοράς (ΚΟΑ) για τα προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας (15 εκατ. ευρώ ετησίως) και την αντιστάθµιση του επιπλέον κόστους που προκύπτει από τη διάθεση αλιευτικών προϊόντων από τις εξόχως απόκεντρες περιοχές (15 εκατ. ευρώ ετησίως). Η χρηµατοδότηση για την ολοκληρωµένη θαλάσσια πολιτική (ΟΘΠ) (άµεση διαχείριση) ανερχόταν σε 20,4 εκατ. ευρώ (2008-10). Ένας νέος κανονισµός, ο οποίος βρίσκεται τώρα στη φάση της διαδικασίας συναπόφασης, θα εγκριθεί έως το τέλος του 2011 για τη χρηµατοδότηση των ΜΟΠ για την περίοδο 2011-13. Το δεύτερο χρηµατοδοτικό µέσο χρηµατοδοτεί επίσης τις συµφωνίες εταιρικών σχέσεων στον τοµέα της αλιείας. Οι συµφωνίες αυτές, όπως και οι υποχρεωτικές εισφορές στις ΠΟ Α, έχουν τη δική τους νοµική βάση και θα παραµείνουν εκτός του πεδίου εφαρµογής του Ευρωπαϊκού Ταµείου Θάλασσας και Αλιείας(ΕΤΘΑ). 2. ΚΑΘΟΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΟΣ Η εκτίµηση επιπτώσεων της µεταρρύθµισης της ΚΑλΠ κατέληξε στο συµπέρασµα ότι, παρά την πρόοδο από το 2002, η ΚΑλΠ δεν έχει καταφέρει να επιτύχει τους στόχους της περιβαλλοντικής, οικονοµικής και κοινωνικής βιωσιµότητας. Μέρος της αποτυχίας µπορεί να αποδοθεί στη χρηµατοδότηση της ΚΑλΠ. Αυτό εξηγείται από τα προβλήµατα που συνδέονται µε το µηχανισµό σχεδιασµού και παράδοσης, ιδίως το ΕΤΑ, και από την έλλειψη αποτελεσµατικότητας από άποψη περιεχοµένου. Όσον αφορά το σχεδιασµό, κάθε χρηµατοδοτικό µέσο έχει το δικό του σύστηµα προγραµµατισµού, παρακολούθησης, αξιολόγησης και ελέγχου και αποτελεί αντικείµενο ξεχωριστής διαπραγµάτευσης. Αυτό δυσχεραίνει το συντονισµό και την επίτευξη κρίσιµης µάζας. Ο συντονισµός µε άλλα διαρθρωτικά ταµεία, µέσω «κριτηρίων διαχωρισµού» είναι επίσης ανεπαρκής για τη διασφάλιση συνεργιών και την αποφυγή αλληλοεπικαλύψεων. Επιπλέον, το ΕΤΑ δεν επικεντρώνεται στις στρατηγικές προτεραιότητες της ΚΑλΠ. Τα επιχειρησιακά προγράµµατα (ΕΠ) ισοδυναµούν συχνά µε ένα «µενού» µέτρων από το οποίο µπορούν να επιλέξουν τα κράτη µέλη. Πολλά κράτη µέλη δίνουν προτεραιότητα στις επενδύσεις διευκολύνοντας την απορρόφηση αντί να επικεντρώνονται στις προτεραιότητες EL 2 EL

της ΚΑλΠ. Αυτό ενισχύεται από την απουσία των προϋποθέσεων που συνδέονται µε τη συµµόρφωση µε αυτές τις προτεραιότητες και από την αδύναµη και ετερογενή παρακολούθηση και αξιολόγηση: κάθε κράτος µέλος έχει θέσει τους δικούς του δείκτες, οι οποίοι εµποδίζουν τη συσσώρευση και τις συγκρίσεις. Επιπλέον, το 75% του ΕΤΑ κατανέµεται µε βάση το ιστορικό µερίδιο της αλιείας στην πολιτική συνοχής. Για το υπόλοιπο 25% (περιφέρειες εκτός στόχου σύγκλισης), η κατανοµή γίνεται µε βάση το µέγεθος του τοµέα της αλιείας. Αυτό έχει ως αποτέλεσµα τεράστιες αποκλίσεις (έως και 30 προς 1) από άποψη κατά κεφαλήν ενίσχυσης, σε βάρος των κρατών µελών εκτός στόχου σύγκλισης που διαθέτουν µεγάλους τοµείς αλιείας και υδατοκαλλιέργειας, ενώ άλλα κράτη µέλη συνδυάζουν µεγάλα χρηµατοδοτικά κονδύλια µε ένα σχετικά µικρό τοµέα αλιείας και της υδατοκαλλιέργειας. Αυτό, εκτός από τη µακρά διαδικασία για τη δηµιουργία συστηµάτων διαχείρισης και ελέγχου και την προετοιµασία των ΕΠ, που αποτελεί την προϋπόθεση για την υλοποίηση του ΕΤΑ, είναι η κύρια εξήγηση για την τρέχουσα χαµηλή απορρόφηση των κονδυλίων του ΕΤΑ (20% έως τον Οκτώβριο του 2011). Η έλλειψη στρατηγικής προσέγγισης εξηγεί και την έλλειψη κρίσιµης µάζας πολλών σχεδίων και την πολύ περιορισµένη χρήση των δυνατοτήτων του ΕΤΑ στον τοµέα του περιβάλλοντος. Αυτά τα προβλήµατα σχεδιασµού αφορούν κυρίως το µέρος της χρηµατοδότησης του οποίου η διαχείριση πραγµατοποιείται από κοινού µε το ΕΤΑ, το οποίο αντιπροσωπεύει το µεγαλύτερο µέρος της συνολικής διαθέσιµης χρηµατοδότησης. Για τα µέσα υπό άµεση διαχείριση το πιο εµφανές πρόβληµα αφορά τον κατακερµατισµό της στήριξης της ΚΑλΠ και των ΜΟΠ και το µεγάλο διοικητικό φόρτο που συνδέεται µε την κεντρική δηµοσιονοµική διαχείριση. Όσον αφορά την έλλειψη αποτελεσµατικότητας, στον τοµέα του περιβάλλοντος, η χρηµατοδότηση της ΚΑλΠ δεν έχει εξαλείψει την πλεονάζουσα παραγωγική ικανότητα. Παρά τα 1,7 δισ. ευρώ που δαπανώνται για τη διάλυση σκαφών από το 1994, η πραγµατική αλιευτική ικανότητα δεν έχει µειωθεί στους περισσότερους στόλους της ΕΕ. Η πλεονάζουσα αλιευτική ικανότητα αποτελεί κινητήριο µοχλό για την υπεραλίευση και τη χαµηλή οικονοµική αποδοτικότητα. Η δηµόσια χρηµατοδότηση είχε επίσης πολύ περιορισµένη επίδραση στο υψηλό επίπεδο των απορρίψεων πολλών τύπων αλιείας της ΕΕ. Η νέα πρόταση για τη µεταρρύθµιση της ΚΑλΠ περιλαµβάνει την απαγόρευση των απορρίψεων, η οποία θα πρέπει να αυξήσει τη ζήτηση για επιλεκτικά εργαλεία και νέες τεχνικές αλιείας. Ένας ακόµη καθοριστικός παράγοντας για την επιτυχία της µεταρρυθµισµένης ΚΑλΠ είναι η υποβολή επιστηµονικών γνωµοδοτήσεων και οικονοµικών στοιχείων. Επιστηµονικές γνωµοδοτήσεις διατίθενται επί του παρόντος για το 45% των εµπορικών αποθεµάτων για τα οποία ευθύνεται η ΕΕ ο αριθµός αυτός πρέπει να αυξηθεί κατά το επόµενο έτος προκειµένου να διασφαλιστεί η µετάβαση προς µια βιώσιµη αλιεία. Ο συντονισµός µε τα στοιχεία από άλλους ναυτιλιακούς τοµείς δεν είναι ικανοποιητικός και η συµµόρφωση είναι ανεπαρκής. Η υδατοκαλλιέργεια είναι ένας άλλος τοµέας στον οποίο τα δηµόσια οικονοµικά πρέπει να είναι πιο αποτελεσµατικά. Περισσότερη έµφαση πρέπει να δοθεί στη στρατηγική προσέγγιση, στην προώθηση της πράσινης ανάπτυξης στον τοµέα της υδατοκαλλιέργειας. Η δηµόσια ενίσχυση θα προωθήσει επίσης τις περιβαλλοντικές υπηρεσίες διατήρησης της εκτατικής υδατοκαλλιέργειας σε ευαίσθητα ενδιαιτήµατα (π.χ. ενίσχυση της βιοποικιλότητας). Τέλος, η τρέχουσα ανάπτυξη του θαλάσσιου χωροταξικού σχεδιασµού είναι ανεπαρκής για να αντιµετωπίσει τον ανταγωνισµό για την εξεύρεση χώρου µεταξύ των ναυτιλιακών δραστηριοτήτων, µε αρνητικές περιβαλλοντικές και οικονοµικές επιπτώσεις. EL 3 EL

Από οικονοµική άποψη, τα δηµόσια χρηµατοδοτικά µέσα δεν έχουν αντιµετωπίσει το χάσµα καινοτοµίας στον τοµέα της αλιείας και υδατοκαλλιέργειας της ΕΕ (η παραγωγικότητα της εργασίας ανέρχεται σε ποσοστό 25% κάτω του µέσου όρου της ΕΕ). Η χαµηλή καινοτοµία εξηγεί εν µέρει τη χαµηλή απόδοση των στόλων της ΕΕ και τη στασιµότητα της παραγωγής στον τοµέα της υδατοκαλλιέργειας για τα τελευταία 15 χρόνια. Το χάσµα καινοτοµίας σχετίζεται συχνά µε το µικρό µέγεθος των επιχειρήσεων: το 91% των επιχειρήσεων αλιείας κατέχουν ένα µόνο σκάφος και το 98% των επιχειρήσεων υδατοκαλλιέργειας είναι ΜΜΕ. Το µικρό µέγεθος περιορίζει την πρόσβαση στη χρηµατοδότηση και την ασφάλιση. Το χάσµα είναι ιδιαίτερα έντονο στον τοµέα του µάρκετινγκ και της εµπορευµατοποίησης. Ένας άλλος τοµέας είναι αυτός της υψηλής ενεργειακής κατανάλωσης, ιδίως του τοµέα της αλίευσης. Τέλος, ο κατακερµατισµός των θαλάσσιων πολιτικών έχει ως αποτέλεσµα τη µη αξιοποίηση πιθανών συνεργιών και στην έλλειψη επαρκούς ενίσχυσης για την έρευνα για την τεχνολογική καινοτοµία. Το γεγονός αυτό εµποδίζει επίσης τη σαφή κατανόηση του που υπάρχουν πραγµατικές δυνατότητες θαλάσσιας ανάπτυξης. Από κοινωνική άποψη οι θέσεις εργασίας που προσφέρονται στον τοµέα αλίευσης δεν είναι ελκυστικές. Η σηµασία της αλιείας µειώνεται σε πολλές παράκτιες κοινότητες. Νέες δραστηριότητες αντικαθιστούν την αλιεία ως πηγές εισοδήµατος και θέσεις εργασίας σε πολλές από αυτές τις κοινότητες, αλλά µερικές από αυτές δεν έχουν εναλλακτικές λύσεις διαφοροποίησης. Επιπλέον, η νέα ΚΑλΠ θα µπορούσε να οδηγήσει βραχυπρόθεσµα σε επιπλέον απώλειες θέσεων εργασίας στον τοµέα της αλίευσης και των συναφών υπηρεσιών. Ως εκ τούτου, ορισµένες κοινότητες ενδέχεται να µην είναι βιώσιµες µεσοπρόθεσµα. 3. ΠΟΙΟΣ ΕΠΗΡΕΑΖΕΤΑΙ; Μια επιτυχηµένη ΚΑλΠ και ΜΟΠ είναι ο τελευταίος λόγος ύπαρξης της δηµόσιας χρηµατοδοτικής ενίσχυσης. Με βάση αυτό, τα ενδιαφερόµενα µέρη που επηρεάζονται είναι τα ίδια που προσδιορίζονται στην έκθεση για την εκτίµηση επιπτώσεων της µεταρρύθµισης της ΚΑλΠ: Ενδιαφερόµενο µέρος Τοµέας αλίευσης στην ΕΕ Τοµέας υδατοκαλλιέργειας Εξαρτώµενες επιχειρήσεις & κοινότητες Τοµέας µεταποίησης Ρυθµιστές του τοµέα Τοµεακή έρευνα Καταναλωτές Τρίτες χώρες Περιγραφή του ενδιαφερόµενου µέρους Πλοιοκτήτες, διαχειριστές και πλήρωµα. Παραγωγοί του τοµέα υδατοκαλλιέργειας Επιχειρήσεις και κοινότητες που εξαρτώνται από την αλιεία. Εκείνοι που επεξεργάζονται πρώτες ύλες είτε αυτές εισάγονται είτε αλιεύονται στα ύδατα της ΕΕ. Οι εθνικές, περιφερειακές και τοπικές αρχές που ρυθµίζουν την αλιεία Επιστηµονικοί φορείς που συµβάλλουν στη διατήρηση και διαχείριση των αποθεµάτων Όσοι καταναλώνουν προϊόντα αλιείας και υδατοκαλλιέργειας Ο τοµέας της αλιείας ανταγωνίζεται τους στόλους της ΕΕ. Παραγωγοί υδατοκαλλιέργειας, εξαγωγείς. Βασικά συµφέροντα ιατήρηση κερδοφορίας και µέσων διαβίωσης. EL 4 EL Ό.α. Ό.α. Βιωσιµότητα των κοινοτήτων στις περιοχές αλιείας. Αύξηση της προστιθέµενης αξίας. Απόκτηση πρόσβασης σε σταθερές προµήθειες. Βελτιστοποίηση της δηµόσιας χρηµατοδοτικής ενίσχυσης για την επίτευξη στόχων πολιτικής. Εγγύηση προµήθειας τροφίµων. Συµβολή στην αποτελεσµατική διαχείριση της αλιείας µέσω της έγκαιρης πρόσβασης σε δεδοµένα υψηλής ποιότητας. ιαθεσιµότητα, κόστος, ποιότητα και διατροφικές αξίες των προϊόντων αλιείας µε διαφορετικούς βαθµούς περιβαλλοντικού ελέγχου. Αντικρουόµενα συµφέροντα µεταξύ αυτών που θεωρούν την ΕΕ ως εξαγωγική αγορά και τις τοπικές αλιευτικές κοινότητες που αντιµετωπίζουν

ΜΚΟ, κοινωνία των πολιτών και πολίτες της ΕΕ Οι ΜΚΟ υποστηρίζουν τη βιώσιµη διαχείριση. Το ευρύτερο κοινό µε ενδιαφέρον και ανησυχία για την αλιεία και το θαλάσσιο περιβάλλον τον ανταγωνισµό από τους στόλους της ΕΕ για την πρόσβαση σε τοπικούς πόρους. ιατήρηση των πληθυσµών των ιχθύων, της βιοποικιλότητας, και της αξίας των ωκεανών, των ποταµών και των λιµνών σε συνδυασµό µε οικονοµικά και κοινωνικά βιώσιµη βιοµηχανία. Επαρκής προµήθεια τροφίµων. 4. ΙΚΑΙΩΜΑ ΡΑΣΗΣ Η ΕΕ έχει αποκλειστική αρµοδιότητα στη διατήρηση των βιολογικών πόρων της θάλασσας. Πέραν τούτου (δηλαδή των τµηµάτων της ΚΑλΠ που εµπίπτουν στην κοινή αρµοδιότητα) ισχύουν οι αρχές της επικουρικότητας και της αναλογικότητας. Η πρόταση για το µελλοντικό προϋπολογισµό της ΕΕ έχει σηµαντική αιτιολόγηση σχετικά µε την αρχή της επικουρικότητας καθώς επικεντρώνεται ήδη σε «τοµείς πολιτικής στους οποίους η ΕΕ µπορεί να είναι πιο αποτελεσµατική ενεργώντας µέσω ευρωπαϊκού επιπέδου στο σηµερινό κλίµα της εθνικής λιτότητας και της οικονοµικής ενοποίησης». Σχετικά µε την αλιεία και τις θαλάσσιες δραστηριότητες, η πρόταση περιλαµβάνει ένα νέο ΕΤΘΑ το οποίο διαρθρώνεται σε 4 πυλώνες: Έξυπνη, πράσινη αλιεία, έξυπνη, πράσινη υδατοκαλλιέργεια, βιώσιµη και χωρίς αποκλεισµούς εδαφική ανάπτυξη και ΜΟΠ. Η διαχείριση των τριών πρώτων πυλώνων θα πραγµατοποιείται στο πλαίσιο επιµερισµένης διαχείρισης και του τελευταίου στο πλαίσιο άµεσης κεντρικής διαχείρισης. Επιπλέον, το ΕΤΘΑ θα περιλαµβάνει συνοδευτικά µέτρα στους τοµείς της συλλογής δεδοµένων και επιστηµονικών γνωµοδοτήσεων, του ελέγχου, της διακυβέρνησης, των αγορών αλιείας (συµπεριλαµβανοµένων των εξόχως απόκεντρων περιφερειών), των εθελοντικών πληρωµών προς ΠΟ Α και της τεχνικής βοήθειας. 5. ΟΙ ΣΤΟΧΟΙ ΤΟΥ ΕΤΘΑ Το ΕΤΘΑ υποστηρίζει: τους στόχους της νέας ΚΑλΠ, τη βιώσιµη και ανταγωνιστική αλιεία και υδατοκαλλιέργεια. την περαιτέρω ανάπτυξη των ΜΟΠ. την ισορροπηµένη ανάπτυξη των αλιευτικών περιοχών. Με την επίτευξη αυτών των στόχων, το ΕΤΘΑ θα συµβάλει επίσης στη στρατηγική «Ευρώπη 2020», ιδίως σε τρεις εµβληµατικές πρωτοβουλίες: µια Ευρώπη µε αποδοτικούς πόρους, µια Ένωση της καινοτοµίας και το θεµατολόγιο για νέες δεξιότητες και θέσεις εργασίας. Καθορίζονται οι ακόλουθοι ειδικοί στόχοι. 5.1. Ειδικοί στόχοι που σχετίζονται µε το σχεδιασµό του ΕΤΘΑ Αναθεώρηση κριτηρίων κατανοµής, Εστίαση στις έξυπνες, πράσινες επενδύσεις και στην εδαφική ανάπτυξη, Βελτίωση της στρατηγικής και του προγραµµατισµού, EL 5 EL

Προώθηση συλλογικών προσεγγίσεων, ηµιουργία ενός πλαισίου παρακολούθησης και αξιολόγησης, µε βάση κοινούς δείκτες, Ενίσχυση των προϋποθέσεων, Αξιοποίηση των συνεργιών µεταξύ των χρηµατοδοτικών µέσων της ΚΑλΠ και των ΜΟΠ. Απλούστευση της παράδοσης και µείωση του διοικητικού φόρτου, και Εκµετάλλευση συνεργιών µε άλλα ταµεία της ΕΕ (π.χ. LIFE). 5.2. Ειδικοί στόχοι που σχετίζονται µε το περιεχόµενο του ΕΤΘΑ Εξάλειψη αναποτελεσµατικών επιδοτήσεων, Μείωση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της αλιείας, Συµβολή, στο πλαίσιο της βιώσιµης αλιείας, στη διαχείριση και διατήρηση των θαλάσσιων οικοσυστηµάτων και στους στόχους της ΟΠΘΣ και του Natura 2000, Προώθηση της πράσινης ανάπτυξης της υδατοκαλλιέργειας, Αύξηση της διαθεσιµότητας επιστηµονικών γνωµοδοτήσεων και δεδοµένων. Συντονισµός των στοιχείων της αλιείας και των ΜΟΠ, ιασφάλιση της συµµόρφωσης µε την ΚΑλΠ, Προώθηση της διασυνοριακής/βασισµένης στο οικοσύστηµα διαχείρισης των ευρωπαϊκών θαλάσσιων λεκανών, Αύξηση της καινοτοµίας, Προώθηση της υγείας και της καλής διαβίωσης των ζώων. Αντιµετώπιση του κατακερµατισµού των θαλάσσιων πολιτικών και συµβολή στον εντοπισµό ευκαιριών ανάπτυξης, Μείωση της κατανάλωσης ενέργειας, και Βελτίωση της ελκυστικότητας της εργασίας και της βιωσιµότητας των παράκτιων κοινοτήτων. 6. ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ Αναπτύσσονται τρεις µεταρρυθµιστικές επιλογές. Σύµφωνα µε τη µεταρρύθµιση της ΚΑλΠ και την πρόταση για το µελλοντικό προϋπολογισµό της ΕΕ, απορρίπτονται οι επιλογές της «απουσίας πολιτικής» και της «υπάρχουσας κατάστασης». Η τελευταία, ωστόσο, διατηρείται ως σηµείο αναφοράς. EL 6 EL

6.1. Κοινά στοιχεία Οι µεταρρυθµιστικές επιλογές έχουν κοινά στοιχεία τα οποία προκαθορίζονται από την πρόταση για τη νέα ΚΑλΠ και την ανακοίνωση της Επιτροπής για Π Π: Το ΕΤΘΑ περιλαµβάνεται στο κοινό στρατηγικό πλαίσιο και το πεδίο εφαρµογής του κοινού κανονισµού. Κριτήρια κατανοµής ευθυγραµµισµένα µε το µέγεθος του αλιευτικού τοµέα. ιακοπή της πλειονότητας των επιδοτήσεων στόλων. Ενσωµάτωση της ΚΟΑ στο ΕΤΘΑ, από τα 6 µέσα παρέµβασης διατηρούνται µόνο οι ενισχύσεις για την αποθεµατοποίηση. Ενσωµάτωση καθεστώτος για την αποζηµίωση των εξόχως απόκεντρων περιφερειών στο ΕΤΘΑ. Επίτευξη κρίσιµης µάζας µέσω της έµφασης σε συλλογικές δράσεις, σε οργανώσεις παραγωγών (ΟΠ), και άλλους συλλογικούς φορείς και τοπικές οµάδες δράσης στο πλαίσιο της εδαφικής ανάπτυξης. Οι προϋποθέσεις εισάγονται µε βάση: το πεδίο εφαρµογής της επιλεξιµότητας και το περιεχόµενο, τη συµµόρφωση µε τον έλεγχο και τους κανονισµούς ΠΛΑ, τη συµµόρφωση µε τις υποχρεώσεις συλλογής δεδοµένων και τη συµµόρφωση µε την απαίτηση της έγκρισης εθνικού στρατηγικού σχεδίου για την υδατοκαλλιέργεια. Η παρακολούθηση βασίζεται σε ένα κοινό πλαίσιο και µια σειρά κοινών δεικτών. Η χρηµατοδοτική κάλυψη του ΕΤΘΑ ανέρχεται σε 6,692 δισ. ευρώ (σε τρέχουσες τιµές). Με βάση την εκ των προτέρων αξιολόγηση, η κατανοµή της µεταξύ των τοµέων πολιτικής θα πρέπει να είναι ως εξής: Εκτάσεις Ποσοστό του ΕΤΘΑ για την περίοδο 2014-2020 Πρώην µέρος του ΕΤΑ (εκ του οποίου) 67-70% -Αλιεία 30 35% -Υδατοκαλλιέργεια 15-17,5% -Τοπική ανάπτυξη 15-17,5% Εθελοντική συµµετοχή σε διεθνείς οργανισµούς, συµπεριλαµβανοµένων των ΠΟ Α 1,5-2,0% Συλλογή δεδοµένων και επιστηµονικές γνωµοδοτήσεις 7-8% Έλεγχος και εφαρµογή 10-11% Πολιτική της αγοράς συµπεριλαµβανοµένης της αποζηµίωσης σε εξόχως 2,5 3% EL 7 EL

απόκεντρες περιφέρειες ιακυβέρνηση 0,8-1% ΜΟΠ 6 7% 6.2. Περιεχόµενα Επιλογή 1: «ΕΤΑ +» (που ισοδυναµεί µε τις επιλογές 1 και 1α, στην εκτίµηση επιπτώσεων της µεταρρύθµισης της ΚΑλΠ) εξετάζει τις επιπτώσεις της αντιµετώπισης όλων των ζητηµάτων σχεδιασµού και περιεχοµένου που σχετίζονται µε το πρώην µέρος του ΕΤΑ, συµπεριλαµβανοµένης της διακοπής της µόνιµης και προσωρινής παύσης των αλιευτικών δραστηριοτήτων, ισχυρότερου στρατηγικού προγραµµατισµού (ΚΠΣ), προϋποθέσεων που συνδέονται µε τους στόχους της ΚΑλΠ, νέου πλαισίου αξιολόγησης και παρακολούθησης ενώ δίνεται προτεραιότητα σε συλλογικά έργα. Η εδαφική ανάπτυξη ενισχύεται και συντονίζεται καλύτερα µε άλλες τοπικές αναπτυξιακές πρωτοβουλίες. Η σηµερινή αρχιτεκτονική των χρηµατοδοτικών µέσων διατηρείται, αν και καταβάλλεται προσπάθεια για καλύτερο συντονισµό του πεδίου εφαρµογής και των στόχων τους. Επιλογή 2: «ΕΤΑ + Ενσωµάτωση»: Εκτός από την Επιλογή 1, όλα τα χρηµατοδοτικά µέσα της ΚΑλΠ περιλαµβάνονται στο νέο ταµείο, αλλά η διαχείρισή τους εξακολουθεί να πραγµατοποιείται ξεχωριστά, στο πλαίσιο των υφισταµένων τρόπων υλοποίησης (καταµερισµένη ή άµεση διαχείριση). Τα ΜΟΠ παραµένουν εκτός του µελλοντικού ταµείου. Επιλογή 3: «Σύγκλιση ΕΤΘΑ»: Ενσωµάτωση της συλλογής δεδοµένων, του ελέγχου, της ΚΟΑ και του µέσου για τις εξόχως απόκεντρες περιφέρειες στο ΕΤΘΑ υπό κοινή διαχείριση. Τα ΜΟΠ περιλαµβάνονται στο µελλοντικό ταµείο. 7. ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΛΟΓΩΝ / Η ΠΡΟΤΙΜΩΜΕΝΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Η σύγκριση των επιλογών βασίζεται στην ανάλυση των δυνατοτήτων τους για µείωση των απορρίψεων, για γεφύρωση του χάσµατος της καινοτοµίας και για δηµιουργία θέσεων εργασίας στις παράκτιες κοινότητες. Η επιλογή 3 είναι προτιµότερη τόσο από την άποψη των επιπτώσεων όσο και από άποψη σχέσης κόστους-αποτελεσµατικότητας της δράσης της ΕΕ. Περιβαλλοντική βιωσιµότητα Οικονοµική βιωσιµότητα Κοινωνική βιωσιµότητα Απλούστευση και διοικητικός φόρτος Αποδοτικότητα βάσει κόστους Υπάρχουσα κατάσταση (-) (-) (-) (-) (-) ΕΤΑ+ (XX) (XX) (XX) (XX) (XX) ΕΤΑ + Ενσωµάτωση (XX) (XX) (XX) (XXx) (XXx) Σύγκλιση ΕΤΘΑ (XXx) (XXx) (XXx) (XXX) (XXX) EL 8 EL

8. ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ Το ΕΤΘΑ θα πρέπει να διαθέτει ένα ισχυρό σύστηµα παρακολούθησης και αξιολόγησης. Θα πρέπει να υπάρχουν κοινοί δείκτες επιδόσεων, αποτελεσµάτων και επιπτώσεων µε βάση τα δεδοµένα που συλλέγονται σε επίπεδο µέτρου/προγράµµατος και να συγκεντρώνονται σε εθνικό επίπεδο/επίπεδο ΕΕ, που θα συµφωνούνται µεταξύ της Επιτροπής και των κρατών µελών. EL 9 EL