Σκοπός εργασίας Μάθαμε τι είναι το γκράφιτι, την ιστορία του, ποια είδη αναπτύχθηκαν με το πέρασμα του χρόνου, μάθαμε τεχνικές που εφαρμόζονται, γνωρίσαμε δουλείες καλλιτεχνών απ όλο τον κόσμο, μάθαμε πως σχεδιάζουμε τα γράμματα. Επίσης καταγράψαμε τα έργα που φιλοξενούνται σε τοίχους κτηρίων της πόλης μας, μετρώντας διαστάσεις, κατανέμοντας σε τύπους γκράφιτι και σημειώνοντας τις τοποθεσίες που έχουν δημιουργηθεί. Δημιουργήσαμε το δικό μας γκράφιτι στο χώρο του σχολείου μας.
ΟΡΙΣΜΟΣ Παραθέτουμε το σχετικό λήμμα από το Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας, του Γ. Μπαμπινιώτη, καθηγητή Γλωσσολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών: ο όρος γκράφιτι είναι αντιδάνειο από το ιταλικό graffiti, πληθυντικός του graffito < ρήμα graffire «χαράσσω, σχεδιάζω» < δημώδ. λατινικά graphiare < λατινικά graphium «γραφίδα για χάραξη σε κερί», αρχαία ελλ. γραφεῖον. Η λέξη graffiti είναι ιταλική λοιπόν, η λέξη graphiare είναι λατινική, αλλά και αυτή δεν συνδέεται με την αρχαία ελληνική λέξη γράφω «ζωγραφίζω», αλλά με την αρχαία ελληνική λέξη γραφείο, που σημαίνει χαράσσω.
Ιστορία των Graffiti Το νέο καλλιτεχνικό φαινόμενο που παρατηρούμε σε όλο τον κόσμο στην καθομιλουμένη ονομάζεται graffiti. Είναι ένα ανερχόμενο νεανικό κίνημα μέσα στις τελευταίες δύο με τρεις δεκαετίες, όπου κάποιοι κοινωνιολόγοι το καταχωρούν στη υποκουλτούρα. Το grafitti είναι η τέχνη του δρόμου. Κάποιοι θεωρούν πως τα grafitti είναι μία αντίδραση στο κατεστημένο, στην ησυχία των κατοίκων της πόλης, στη μουντάδα των τοίχων...
Ως αυθόρμητη εικαστική έκφραση εντάσσεται αυτόματα στο φαινόμενο της σύγχρονης λαϊκής κουλτούρας των μεγάλων πληθυσμιακών αστικών κέντρων. Η αρχή αυτού του «κινήματος» παίρνει μέρος στη Νέα Υόρκη γύρω στο 60 με 70.Ουσιαστικά άρχισε από πιτσιρικάδες που έγραφαν το όνομά τους ή το ψευδώνυμο τους σε τοίχους, ταχυδρομικά κουτιά, καρτοτηλέφωνα, υπόγειες διαβάσεις και στο τέλος στον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο.
Η καταγραφή της ιστορίας του graffiti δείχνει πόσο πολύπλοκη είναι αυτή η τέχνη, αλλά και ότι ο σημαντικότερος παράγοντας για την ανάπτυξή της είναι ο ανταγωνισμός μεταξύ ομάδων ή και ατομικών καλλιτεχνών. Το graffiti αρχικά χρησιμοποιούταν από πολιτικούς ακτιβιστές για να δημοσιοποιήσουν τις δηλώσεις τους και από συμμορίες του δρόμου με σκοπό την διαχώριση των περιοχών τους.
Tα graffiti μπορεί να είναι είτε νόμιμα είτε παράνομα. Η επιλογή βρίσκεται καθαρά στα χέρια του καλλιτέχνη. Πολλοί επιλέγουν τα νόμιμα graffiti γιατί προτιμούν να είναι ήσυχοι και να σχεδιάζουν ήρεμα και χωρίς την πίεση του χρόνου και τον φόβο της σύλληψης. Υπάρχουν όμως κι άλλοι, κυρίως νέοι καλλιτέχνες και μικροί σε ηλικία, οι οποίοι διατίθενται να τρέχουν, να σκαρφαλώνουν και να ρισκάρουν, παίρνοντας σε αντάλλαγμα τα έντονα συναισθήματα που προκαλεί το παράνομο.
Ο νόμος λοιπόν ορίζει ότι το δικαστήριο θα πρέπει να ερευνήσει τα κίνητρα του καλλιτέχνη πριν βγάλει την απόφαση. Όταν συντρέχει το στοιχείο του δόλου, όταν γίνεται από ανία, έλλειψη σεβασμού ή διάθεση καταστροφής, τότε το graffiti αποτελεί ποινικό αδίκημα και ανάλογα με το βαθμό του πλημμελήματος, προβλέπεται ποινή έως και πέντε χρόνια φυλάκισης. Είναι επομένως παράνομο όταν γίνεται σε ιδιωτικό χώρο χωρίς την άδεια του ιδιώτη και ακόμη πιο επιβαρυντικό όταν καταστρέφει δημόσια περιουσία. Δεν αποτελεί όμως φθορά όταν γίνεται από διάθεση αισθητικής δημόσιας έκφρασης και έχοντας πάρει σχετική άδεια.
Είδη GRAFFITI Γεωργία Κύτελη, Κοτσία Ελένη, Δέσποινα Βάλλη
«TAGGING» Tagging είναι ο απλούστερος τύπος του γκράφιτι, που αποτελείται από το όνομα του συγγραφέα σε ένα χρώμα. Τα tagging είναι η υπογραφή του συγγραφέα: αν συνδέονται με ένα πλήρωμα, θα μπορούσε επίσης να περιέχει το όνομα του πληρώματος ή τα αρχικά. Tagging μπορεί να δει κανείς παντού και γίνεται με σπρέι βαφής, μαρκαδόρους ή πένες.
«Throw up» Το trow up είναι λίγο πιο περίπλοκο από μια ετικέτα, που συνήθως έχει δύο ή τρία χρώματα, αλλά δεν είναι τόσο περίτεχνο ως ένα κομμάτι. Ένα trow up είναι κάτι που μπορεί να γίνει γρήγορα και επανειλημμένα, ενώ παράλληλα αναγνωρίζει ακόμη το συγγραφέα. Συνήθως γίνεται σε φούσκα γράμματα, σε ένα χρώμα με διαφορετικό χρωματικό περίγραμμα.
Το stencil είναι ένας γρήγορος και αποτελεσματικός τρόπος για να σχεδιάσεις περίπλοκα κομμάτια πολύ γρήγορα. Κρατώντας πατημένο το stencil στον τοίχο και ψεκάζοντας μπορείτε να πάρετε μια πολύ πιο λεπτομερή εικόνα από ότι θα ήταν με ένα σπρέι. Ακόμα κι αν χρησιμοποιείτε δύο ή τρεις στρώσεις για να κάνετε μια πιο πολύχρωμη και πολύπλοκη εικόνα, το stencil μπορεί να γίνει σε θέμα λεπτών. Αυτό είναι το είδος του γκράφιτι, που έγινε δημοφιλής από τους ομοίους του Blek le Rat και Banksy. «STENCILS»
Το Wildstyle είναι ένα ιδιαίτερο στυλ γραφής που αναπτύχθηκε και διαδόθηκε από γκράφιτι καλλιτέχνες όπως ο Tracy. Είναι μια περίπλοκη και άκρως στυλιζαρισμένη μορφή της γραφής που, στο ανεκπαίδευτο μάτι, δεν είναι εύκολο να διαβαστεί. Η Wildstyle γραφή διαθέτει βέλη, αιχμές, καμπύλες και άλλα στοιχεία. Το Wildstyle είναι συχνά 3D και θεωρείται ως μία από τις πιο πολύπλοκες μορφές του graffiti. «WILDSTYLE»
Ένα piece είναι γκράφιτι ζωγραφικήs,πολύ πιο περίπλοκη και έχει τουλάχιστον τρία χρώματα. Piece είναι δύσκολο να κάνουμε παράνομα λόγω του χρόνου και της προσπάθειας που εμπλέκονται, έτσι, ένα piece θα αποκτήσει μεγάλο σεβασμό για τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη γκράφιτι. «PIECE»
Ένα blockbaster χρησιμοποιείται για να καλύψει μέγιστη έκταση σε ένα ελάχιστο χρονικό διάστημα. Συχνά αποτελείται από μεγάλα κεφαλαία γράμματα. Μπορεί να επιτευχθεί με ρολά βαφής και δύο ή τρία χρώματα. Συνήθως είναι κατασκευασμένο για να καλύψει άλλες εργασίες. «BLOCKBASTER»
Ένα heaven είναι ένα κομμάτι που είναι κατασκευασμένο σε μια θέση πολύ δύσκολο να προσεγγισθεί. Συχνά κοντά ή πάνω από τις κορυφές των ψηλών κτιρίων ή στις πινακίδες αυτοκινητόδρομου. Είναι επικίνδυνο και δύσκολο να επιτευχθεί. «Heaven»
Καταγραφή στη πόλη της Μυτιλήνης
6 ο Δημοτικό
Το συγκεκριμένο δεν υπάρχει πια, κατεδαφίστηκε ο τοίχος
Σταθμός ΚΤΕΛ
Δημοτικό θέατρο
Ερμού
2 ο Γυμνάσιο
GRAFFITI ART BY: ANTONIS PAPPAS,PANAGIOTIS KYTELIS,ALEXANDROS KOUPE
Προσπαθήσαμε μέσω αυτής της εργασίας να αποσαφηνίσουμε τί είναι το graffiti στην σημερινή κοινωνία, πώς επηρεάζει και επηρεάζεται από αυτήν, και πώς μπορεί να οριστεί ως μια μορφή τέχνης μέσω του συνόλου, από τις τεχνικές και τα θέματα μέχρι την κουλτούρα και τις σύγχρονες τάσεις που βρίσκονται πάντοτε γύρω μας και μας προσπερνάνε στην καθημερινή ζωή μας, άλλοτε ορατά και άλλοτε όχι.