ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥ ΩΝ ΣΤΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΙΑΤΡΙΒΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΣΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ ΤΗΣ ΕΒ ΟΜΑ ΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ. ΤΣΑΓ ΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ 2008 ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΤΣΑΓΚΑΡΑΚΗΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ 1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ... 3 2. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ... 8 2.1 Κατηγορίες Α οτελεσµατικών Αγορών... 8 2.1.1. Ασθενείς µορφή α οτελεσµατικότητας (Weak Form)... 9 2.1.2 Ηµι-Ισχυρή µορφή α οτελεσµατικότητας (Semi-Strong Form)... 9 2.1.3 Ισχυρή µορφή α οτελεσµατικότητας (Strong-Form)... 10 2.2 Συνθήκες για Ύ αρξη Α οτελεσµατικής Αγοράς... 10 2.3 «Ανωµαλίες» της Αγοράς Μετοχών (Stock Market Anomalies)... 11 3. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ... 14 4. ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΚΗ ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ... 20 4.1 Το «Φαινόµενο» της Ηµέρας της Εβδοµάδας (Day of the Week Effect)... 20 4.1.1 Μελέτες για την Αµερικάνικη Αγορά... 21 4.1.2 Μελέτες για την Αγορά της Ελλάδος... 25 4.1.3 Μελέτες για τις Υ όλοι ες ιεθνείς Αγορές... 28 4.1.4 Πιθανές Υ οθέσεις για το «Φαινόµενο» της Ηµέρας της Εβδοµάδας... 34 4.2 Το «Φαινόµενο» του Ιανουαρίου (January Effect)... 40 4.2.1 Μελέτες για την Αµερικάνικη Αγορά... 41 4.2.2 Μελέτες για τις Υ όλοι ες ιεθνείς Αγορές... 43 4.2.3 Το φαινόµενο του Ιανουαρίου στην Ελληνική Αγορά... 47 4.2.4 Πιθανές Υ οθέσεις για το «Φαινόµενο» του Ιανουαρίου... 49 5. ΜΕΘΟ ΟΛΟΓΙΑ... 52 5.1 Ανάλυση Μεθοδολογίας για το Φαινόµενο της Ηµέρας της Εβδοµάδας (Day of The Week Effect)... 52 5.2 Ανάλυση Μεθοδολογίας για το «Φαινόµενο» του Ιανουαρίου (January Effect)53 6. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ... 55 1
ΠΙΝΑΚΕΣ Πίνακας 1. Ποσοστιαία µεταβολή του Γενικού είκτη την τελευταία εικοσαετία... 15 Πίνακας 2. Ξένοι και Εγχώριοι Ε ενδυτές στο Χ.Α.Α... 16 Πίνακας 3. Αριθµός Εισηγµένων Εταιριών στο Χ.Α.Α.... 16 2
1. ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ο σκο ός του κεφαλαίου αυτού είναι να αρουσιάσουµε το γενικότερο λαίσιο της εργασίας. Ακολουθείται α ό µια συζήτηση γύρω α ό το ρόβληµα και τον σκο ό αυτής καθώς και α ό την οριοθέτηση και διάρθρωση της αρούσας εργασίας. Τα τελευταία 60 χρόνια η ιεθνής Βιβλιογραφία στον τοµέα της Χρηµατοοικονοµικής Ε ιστήµης εριλαµβάνει µεγάλο αριθµό µελετών ου διερευνούν την ύ αρξη διαφόρων «ανωµαλιών» όσον αφορά στην συµ εριφορά των τιµών των µετοχών ή οµολόγων και σαν συνέ εια την κατανοµή των α οδόσεων τους. Οι «ανα οτελεσµατικότητες» (ανωµαλίες) των Χρηµατιστηριακών Αγορών αναφέρονται στα «ε οχικά» και «ηµερήσια» ρότυ α ου αρουσιάζουν οι α οδόσεις των αξιογράφων. Α ό τις ερισσότερο γνωστές σηµαντικότερες θεωρούνται το «Φαινόµενο» της Ηµέρας της Εβδοµάδας (Day of the Week Effect) και το «Φαινόµενο» του Ιανουαρίου. Το «φαινόµενο» της ηµέρας της εβδοµάδας υ οδηλώνει ότι η κατανοµή των α οδόσεων των αξιογράφων δεν είναι οµοιόµορφη για όλες τις ηµέρες δια ραγµάτευσης της εβδοµάδας. Το «φαινόµενο» αυτό συνδέεται µε µια συγκεκριµένη ηµέρα ό ου οι α οδόσεις των µετοχών είναι σηµαντικά διαφορετικές και ανάλογα αίρνει και την ονοµασία του. Πλήθος εµ ειρικών µελετών διεξήχθησαν στις Ηνωµένες Πολιτείες για διάφορες εριόδους και σε διάφορους δείκτες και στην λειοψηφία τους ανέφεραν την ύ αρξη του «Φαινόµενου» της ευτέρας (Monday Effect): χαµηλές α οδόσεις την ευτέρα οι ο οίες υ ολογίζονται µε βάση την χρονική ερίοδο ου µεσολαβεί α ό το κλείσιµο του χρηµατιστηρίου την Παρασκευή µέχρι το κλείσιµο του χρηµατιστηρίου την ευτέρα. Ο ρώτος ου ανέφερε το «Φαινόµενο» ήταν ο Cross (1973) και ακολούθησαν οι French (1980), Gibbons και Hess (1981), Keim και Stambaugh (1984) και ολλοί άλλοι. Συγκεκριµένα ο French (1980) εξέτασε τον δείκτη S&P500 για την χρονική ερίοδο 1953-1977, οι Gibbons και Hess (1981) µελέτησαν τον δείκτη S&P500 για την ερίοδο 1962-1978. Οι Keim και Stambaugh (1984) ε έκτειναν το διάστηµα µελέτης για τον δείκτη S&P500. Οι Lakonishok και Smidt (1988) ε ιχείρησαν µια ενενηντάχρονη µελέτη του δείκτη DJIA δια ιστώνοντας σηµαντικά αρνητικές α οδόσεις για ολόκληρη την ερίοδο (1897-1986) και 3
τις υ ο εριόδους. Οι Jaffe, Westerfield και Ma (1989) ήταν οι ρώτοι ου συνέδεσαν την ύ αρξη του «Φαινόµενου» µε την ορεία της Αγοράς την ροηγούµενη εβδοµάδα, µελετώντας τον δείκτη S&P την ερίοδο 1930-1981 βρήκαν αρνητικές µέσες α οδόσεις την ευτέρα όταν υ ήρχε ύφεση της Αγοράς την ροηγούµενη εβδοµάδα. Οι Liano, Huang και Gup (1993) έρα α ό την ορεία της αγοράς την ροηγούµενη εβδοµάδα συνέδεσαν την εµφάνιση του «Φαινόµενου» και µε τον «κύκλο» οικονοµικής δραστηριότητας της οικονοµίας. Ο Siegel (1998) για την ερίοδο 1885-1997 δια ίστωσε ότι ο δείκτης DJIA αρουσιάζει σηµαντικά αρνητικές α οδόσεις την ευτέρα. Εµ ειρικές µελέτες ραγµατο οιήθηκαν και σε άλλες αγορές ου ε ιβεβαίωσαν την ύ αρξη του «Φαινόµενου», µε τη µόνη διαφορά ότι σε ορισµένες αγορές σηµαντικά αρνητικές α οδόσεις αρατηρήθηκαν σε άλλες ηµέρες ( λην της ευτέρας). Σηµαντικά αρνητικές α οδόσεις την Τρίτη αρατηρήθηκαν στη Ια ωνία [Jaffe και Westerfield (1985)], Αυστραλία [Jaffe και Westerfield (1985), Easton και Faff (1994)], Γαλλία [Solnik και Bousquet (1990)], Τουρκία [Balaban (1995)], Ταϊλάνδη-Μαλαισία [Brooks και Persand (2001)] µεταξύ άλλων. Το «Φαινόµενο» της ευτέρας αρατηρήθηκε σε Αγγλία [Arsad και Coutts (1997), Jaffe και Westerfield (1985)] και Καναδά [Jaffe και Westerfield (1985)] µεταξύ άλλων. Πρόσφατες µελέτες δια ίστωσαν µια αντιστροφή στα ηµερήσια ρότυ α των α οδόσεων των µετοχών υψηλής κεφαλαιο οίησης. Αρχικά οι ερευνητές αρατήρησαν ως το «φαινόµενο» της ευτέρας έχει εξαλειφθεί και ε όµενες µελέτες έδειξαν σηµαντικά θετικές µέσες α οδόσεις την ευτέρα για χαρτοφυλάκια ου α οτελούνταν α ό µετοχές υψηλής κεφαλαιο οίησης [Brusa, Liu και Schulman (2000-2005), Mehdian και Perry (2001)]. Το «Φαινόµενο» αυτό ονοµάστηκε αντίστροφο «Φαινόµενο» της ευτέρας («Reverse» Monday Effect). Όσον αφορά το «φαινόµενο» του Ιανουαρίου, η ύ αρξη του ρωτοεµφανίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και οι ρώτες εµ ειρικές έρευνες ραγµατο οιήθηκαν α ό ανε ιστηµιακές οµάδες του Harvard (1919), και τα ερευνητικά τµήµατα Fenner and Beane (1939). Οι συγκεκριµένες έρευνες υ οστήριξαν ότι οι α οδόσεις των αξιογράφων ου αρατηρούνται 4
στον Χρηµατιστηριακό χώρο ραγµατο οιούνται τυχαία «random walk» και η αρουσία ο οιασδή οτε ε οχικότητας καταρρί τεται α ό την δηµόσια ληροφόρηση των ε ενδυτών. Κατά την διάρκεια ό ου τα οικονοµετρικά µοντέλα, βασισµένα στον τυχαίο ερί ατο, υ οστήριζαν ότι οι α οδόσεις των µετοχών αρουσιάζονταν αµετάβλητες στο έρασµα του χρόνου, ο Wachtel (1942) α οτέλεσε τον ρώτο ε ιστήµονα ου µελέτησε και υ οστήριξε την ύ αρξη ε οχικότητας στον Αµερικάνικο δείκτη Dow Jones Industrial Average (DJIA) α ό το 1927 έως το 1942. Α ό τότε, ο Keim (1983) ανακάλυψε ότι η συγκεκριµένη ε οχικότητα σχετίζεται µε την αρουσία υ ερκανονικών α οδόσεων ου αρατηρούνται σε ε ιχειρήσεις µικρής κεφαλαιο οίησης. Βρήκε ότι οι ε ιχειρήσεις µικρής κεφαλαιο οίησης αρουσιάζουν υψηλότερες α οδόσεις µε µεγαλύτερη µεταβλητότητα α ό εκείνες υψηλότερης κεφαλαιο οίησης ειδικά τις ρώτες µέρες του νέου έτους. Μια σειρά ερευνών ακολούθησαν ροκειµένου να ε αληθευτούν τα ανωτέρω. Ο Fama (1991) εξέτασε τρία χαρτοφυλάκια διαφορετικής κεφαλαιο οίησης S&P 500, DFA small, CRSP small για την χρονική ερίοδο 1941-1990. Τα α οτελέσµατα ου ροέκυψαν δηλώνουν ότι το φαινόµενο του Ιανουαρίου ε ηρεάζεται α ό το φαινόµενο του «size effect» 1 µιας και ε ιχειρήσεις µικρής κεφαλαιο οίησης αρουσιάζουν υψηλότερες α οδόσεις τις ρώτες µέρες του έτους. Ωστόσο οι Clare, Psaradakis, Thomas (1995), εξετάζοντας την ύ αρξη υ ερκανονικών α οδόσεων τις ρώτες µέρες του έτους για την αγορά του Ηνωµένου Βασιλείου, ανακάλυψαν ότι στατιστικά υψηλές α οδόσεις αρατηρούνται τους µήνες Ιανουάριο και Α ρίλη. Σε αντίθεση µε την αγορά την Αµερικής η ε οχικότητα αυτή δεν φαίνεται να ε ηρεαζόταν α ό το φαινόµενο του «size effect», µιας και χαρτοφυλάκια µικρής κεφαλαιο οίησης αρουσίαζαν υψηλότερες α οδόσεις χωρίς όµως να είναι στατιστικά σηµαντικές. Ο Reinganum (1983) υ οστήριξε ότι το φαινόµενο του Ιανουαρίου έχει άµεση σχέση και µε την υ όθεση του «tax-loss selling» ου εµφανίζεται στο τέλος του φορολογικού έτους. Σύµφωνα µε την υ όθεση αυτή, ολλοί ε ενδυτές αναδιοργανώνουν τα χαρτοφυλάκιά τους 1 Α οτελεί µια εµ ειρική κανονικότητα σύµφωνα µε την ο οία, οι µετοχές ε ιχειρήσεων µε µικρή αξία στην αγορά ροσφέρουν µεγαλύτερες α οδόσεις, σε σύγκριση µε µετοχές ε ιχειρήσεων µεγάλης κεφαλαιο οίησης. 5
ριν το τέλος του φορολογικού έτους ροκειµένου να φοροα αλλαγούν α ό µετοχές ου αρουσιάζουν τώση. Πιο συγκεκριµένα έδειξε ότι ε ιχειρήσεις µικρού κεφαλαίου ε ηρεάζονται ερισσότερο α ό την συγκεκριµένη υ όθεση µε α οτέλεσµα να αρουσιάζουν στατιστικά υψηλότερες α οδόσεις τις ρώτες έντε µέρες του Ιανουαρίου. Οι Reinganum και Shapiro (Α ρίλιος 1987), εξετάζοντας την αγορά του Ηνωµένου Βασιλείου βρήκαν ότι το Φαινόµενο του Ιανουαρίου φαίνεται να ε ηρεάζεται α ό την υ όθεση της φοροα αλλαγής «tax-loss selling», χωρίς ωστόσο να µ ορεί να το εξηγήσει εξολοκλήρου. Οι Fountas and Segredakis (2002), λαµβάνοντας ένα δείγµα 18 χωρών, ανακάλυψαν ότι µόνο σε 5 α ό τις υ ό εξέταση χώρες αρατηρείται το φαινόµενο του Ιανουαρίου ενώ η υ όθεση του «tax loss selling» µόνο στην Χιλή. Πιο ρόσφατες έρευνες ραγµατο οιήθηκαν µε σκο ό να εξεταστεί η ύ αρξη του φαινόµενου διαχρονικά καθώς και σε χώρες µικρότερης κεφαλαιο οίησης ό ως της Ρουµανίας, της Ελλάδας και της Ιταλίας. Ο Agrawal (1994), ασχολήθηκε µε την µελέτη του φαινόµενου του Ιανουαρίου έχοντας λάβει ένα δείγµα µε ολλές χώρες του κόσµου. Η ε οχικότητα αρουσιαζόταν σε εννέα α ό τις υ ό εξεταζόµενες χώρες Αυστραλία, Βέλγιο, Βραζιλία, Γαλλία, ανία, Ελβετία, Ηνωµένο Βασίλειο, Ιταλία και Μεξικό. Σε αρόµοια συµ εράσµατα κατέληξαν και οι Asteriou and Kavetsos (2006), οι ο οίοι ανακάλυψαν ότι το φαινόµενο του Ιανουαρίου αρουσιάζεται σε 4 α ό τις οχτώ συνολικά χώρες ου εξετάστηκαν, την Πολωνία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Ρουµανία. Παρόλο ου το Φαινόµενο του Ιανουαρίου φαίνεται να σχετίζεται µε την υ όθεση του «taxloss selling» και του «size effect», ωστόσο δεν µ ορούν να το ερµηνεύσουν λήρως. Α οτελεί µια ε οχικότητα ου αρουσιάστηκε στην αρχή του ροηγούµενου αιώνα και εξακολουθεί να υ άρχει και στις µέρες µας. Τα «φαινόµενα» αυτά ό ως αλλιώς ονοµάζονται οι «ανωµαλίες» θέτουν σε αµφισβήτηση την Έννοια της Α οτελεσµατικής Αγοράς ό ως διατυ ώθηκε α ό τον Fama (1970, 1991). Σύµφωνα µε την υ όθεση των Α οτελεσµατικών Αγορών, τα αξιόγραφα (µετοχές, οµόλογα κ.α) τιµολογούνται µε ακρίβεια και δίκαια µιας και οι τιµές τους αντανακλούν όλη την διαθέσιµη ληροφόρηση ου υ άρχει είτε ιδιωτική, είτε δηµόσια. Αυτό σηµαίνει ότι δεν 6
υ άρχει κατάλληλη στρατηγική ου µ ορεί να ακολουθήσει ένας ε ενδυτής α οφέροντας του υ ερκέρδη. Η ύ αρξη των «ανωµαλιών» όµως έδωσε την ευκαιρία στους µελετητές να ροτείνουν στρατηγικές ου κατά την γνώµη τους θα µ ορούσαν να νικήσουν την Αγορά («Beat» the Market). Όµως α οδείχθηκε ότι ο ανταγωνισµός των ε ενδυτών µεταξύ τους καθώς και η ύ αρξη συναλλακτικού κόστους οδηγούν σε εξάλειψη ό οιων υ ερκανονικών κερδών. Η αρούσα δι λωµατική εργασία ροσ αθεί να α αντήσει στο ερώτηµα της ύ αρξης ή όχι δύο «ανωµαλιών» της Αγοράς µετοχών, το λεγόµενο «φαινόµενο» της Ηµέρας της Εβδοµάδας και το «φαινόµενο» του Ιανουαρίου στην Χρηµατιστηριακή Αγορά της Ελλάδος. Το ρώτο αναφέρεται στην ερί τωση εµφάνισης σηµαντικά αρνητικών α οδόσεων σε κά οια ηµέρα δια ραγµάτευσης και το δεύτερο στην ερί τωση εµφάνισης σηµαντικά θετικών α οδόσεων τις ρώτες ηµέρες του χρόνου. Το Κεφάλαιο 1 α οτελεί την Εισαγωγή της δι λωµατικής εργασίας. Στο Κεφάλαιο 2 αναφερόµαστε στην Έννοια της Α οτελεσµατικής Αγοράς και στους διάφορους εµ ειρικούς ελέγχους ου ραγµατο οιήθηκαν. Τα «φαινόµενα» της Αγοράς µετοχών αµφισβητούν την έννοια αυτή και υ όσχονται υ ερκανονικά κέρδη µε την υιοθέτηση της κατάλληλης στρατηγικής εκ µέρους του ε ενδυτή. Όµως ό ως θα δούµε η ύ αρξη συναλλακτικού κόστους και ο ανταγωνισµός µεταξύ των ε ενδυτών κάνει αδύνατη την α όκτηση υ ερκανονικού κέρδους. Στο Κεφάλαιο 3 αναφερόµαστε στα χαρακτηριστικά της Ελληνικής Αγοράς Κεφαλαίου και ως εξελίχθηκε µε το έρασµα των χρόνων. Το Κεφάλαιο 4 αναφέρεται στις «ηγές» ροέλευσης των δεδοµένων ου χρησιµο οιήσαµε στο εµ ειρικό κοµµάτι της εργασίας. Στο Κεφάλαιο 5 αναλύεται η µεθοδολογία ου χρησιµο οιήσαµε και τέλος, στο Κεφάλαιο 6 αρατίθενται τα συµ εράσµατα της δι λωµατικής εργασίας. 7
2. Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ Στο κεφάλαιο αυτό αναλύουµε την έννοια της Α οτελεσµατικής Αγοράς. Στις υ οενότητες αναφέρουµε τις κατηγορίες Α οτελεσµατικών αγορών ανάλογα µε την ληροφόρηση ου έχουν οι ε ενδυτές, τις συνθήκες ου ρέ ει να υ άρχουν ώστε µια Αγορά να θεωρηθεί Α οτελεσµατική, τις «ανωµαλίες» στις Αγορές µετοχών και τέλος τους εµ ειρικούς ελέγχους ου ραγµατο οιήθηκαν. 2.1 Κατηγορίες Α οτελεσµατικών Αγορών Μία αγορά είναι α οτελεσµατική όταν οι τιµές των αξιόγραφων (µετοχές, οµόλογα) αντανακλούν λήρως όλη την διαθέσιµη ληροφόρηση. ηλαδή µια α οτελεσµατική αγορά τιµολογεί µε ακρίβεια και «δίκαια» κάθε αξιόγραφο. Ως «δίκαιη» τιµή ορίζεται εκείνη η ο οία ροσεγγίζει όσο το δυνατόν καλύτερα την ραγµατική αξία του αξιόγραφου. Η έννοια της Α οτελεσµατικής Αγοράς στηρίζεται στην υ όθεση ότι η οικονοµική αξία ενός εριουσιακού στοιχείου (η καθαρή αρούσα αξία ου θα λάβει ο ε ενδυτής όσο καιρό θα το έχει στην κατοχή του) ισούται µε την χρηµατιστηριακή του αξία (διαµορφώνεται α ό τις δυνάµεις ροσφοράς και ζήτησης). Αυτό οδηγεί στο συµ έρασµα ότι δεν έχει την δυνατότητα ένας ε ενδυτής να κερδοσκο ήσει και να α οκοµίσει υ ερκανονικά κέρδη. Μια συνθήκη ου α αιτείται ροκειµένου µια αγορά να θεωρηθεί α οτελεσµατική είναι η συνθήκη της «ολοκλήρωσης», δηλαδή µια αγορά ρέ ει να είναι ολοκληρωµένη µε την έννοια ότι το «µέγεθος» της αγοράς είναι µεγάλο και οι ε ενδυτές έχουν τις ίδιες ροσδοκίες ως ρος τις ροο τικές των ε ιχειρήσεων και αρόµοια ορθολογική συµ εριφορά ου καθορίζεται α ό την σχέση µεταξύ κινδύνου και α όδοσης. Σε µια α οτελεσµατική αγορά έρα α ό την ορθολογικότητα των ε ενδυτών α αιτούνται αµερόλη τες ροβλέψεις και έγκαιρη ροσαρµογή της αγοράς σε νέα ληροφόρηση. «Πηγές» ανα οτελεσµατικότητας α οτελούν η µη ταυτόχρονη ρόσβαση των ε ενδυτών σε αξιό ιστες ληροφορίες ή η ρόσβαση σε µη αξιό ιστες ληροφορίες εν γένει. Ε ίσης έλλειψη ρευστότητας ου οδηγεί σε εριορισµούς στις συναλλαγές α οτελεί «ηγή». 8
Η έννοια της α οτελεσµατικής αγοράς έγινε γνωστή στην βιβλιογραφία την δεκαετία του 1950 αλλά µε το άρθρο του Fama (1970) έγινε ευρέως γνωστή ως Ε.Μ.Η (Efficient Market Hypothesis). Ο Fama την χώρισε σε τρεις κατηγορίες ανάλογα µε το είδος της ληροφορίας (Information Set) ου χρησιµο οιείται κάθε φόρα για τον ροσδιορισµό των τιµών των αξιόγραφων. Αυτές είναι: 2.1.1. Ασθενείς µορφή α οτελεσµατικότητας (Weak Form) Σύµφωνα µε αυτήν την µορφή οι τιµές των αξιόγραφων αντανακλούν λήρως τις ιστορικές ληροφορίες σχετικά µε τις αρελθούσες τιµές των αξιόγραφων. Ο ότε δεν υ άρχει η δυνατότητα ρόβλεψης των τιµών και συνε ώς κερδοσκο ίας µελετώντας τις αρελθούσες τιµές. Όµως οι ε ενδυτές τείνουν να υιοθετούν µια στρατηγική ου φαίνεται να α οδίδει υ ερκανονικές α οδόσεις. Σύµφωνα µε αυτήν την στρατηγική ένας ε ενδυτής ροχωρά σε αγορά µετοχών όταν η τιµή τους είναι χαµηλή και σε ώληση εκείνων των µετοχών των ο οίων η τιµή είναι υψηλή. Η στρατηγική αυτή στηρίζεται στην υ όθεση ερί υ εραντίδρασης της αγοράς (Market Overreaction Hypothesis), µε την έννοια ότι οι τιµές των αξιόγραφων δεν «ροσαρµόζονται» σωστά στην ανακοίνωση νέων αφού κά οιες µετοχές υ οεκτιµούνται και άλλες υ ερεκτιµούνται και ο ε ενδυτής εκµεταλλευόµενος αυτό το γεγονός µ ορεί να α οκοµίσει υ ερκανονικά κέρδη. Η ε ίτευξη των υ ερκερδών θα σταµατήσει όταν η χρηµατιστηριακή της αξία (τιµή ώλησης) γίνει ίση µε την οικονοµική της αξία ( ραγµατική αξία). Οι De Bondt και Thaler (1985) 2 α έδειξαν ότι η υιοθέτηση της στρατηγικής οδηγεί σε µεγάλες υ ερκανονικές α οδόσεις. α οδόσεις. Α ό την άλλη µεριά ο Chan (1988) χρησιµο οιώντας ιο ρόσφατα δεδοµένα έδειξε ότι η στρατηγική αυτή α οδίδει µικρές υ ερκανονικές α οδόσεις ιθανόν µη οικονοµικά σηµαντικές. Τέλος ο εµ ειρικός έλεγχος της Weak Form γίνεται βασιζόµενοι στο Random Walk Model. 2.1.2 Ηµι-Ισχυρή µορφή α οτελεσµατικότητας (Semi-Strong Form) Το είδος της ληροφορίας (Information Set) ου χρησιµο οιείται εδώ είναι όλες οι δηµόσιες διαθέσιµες ληροφορίες (ανακοινώσεις ετήσιων κερδών, διασ άσεις µετοχών κα) ου είναι γνωστές σε όλους τους ε ενδυτές. Οι τιµές των αξιόγραφων αντανακλούν λήρως τις ληροφορίες αυτές ο ότε δεν υ άρχει η δυνατότητα α οκόµισης υ ερκανονικών κερδών 2 De Bondt, W. and R. Thaler, (1985). 9
α ό την µελέτη και ανάλυση των διαθέσιµων ληροφοριών. Ο εµ ειρικός έλεγχος αυτής της µορφής βασίζεται στο αν οι τιµές ροσαρµόζονται α οτελεσµατικά στην δηµόσια αυτή ληροφορία ή όχι. 2.1.3 Ισχυρή µορφή α οτελεσµατικότητας (Strong-Form) H Strong-form υ οστηρίζει ότι οι τιµές των αξιόγραφων αντανακλούν λήρως την ροσω ική ληροφόρηση (Private Information) ου ιθανόν ένας ε ενδυτής ή µια οµάδα ε ενδυτών να κατέχει χωρίς να είναι διαθέσιµη στους υ ολοί ους. Η µορφή αυτή είναι η λέον ιο αµφιλεγόµενη και ολλές έρευνες έχουν δείξει ότι δεν ισχύει άντα. 2.2 Συνθήκες για Ύ αρξη Α οτελεσµατικής Αγοράς Οι συνθήκες ου ρέ ει να διέ ουν µια α οτελεσµατική αγορά είναι: 1. Μη ύ αρξη συναλλακτικού κόστους. 2. Όλη η διαθέσιµη ληροφόρηση είναι γνωστή σε όλους. 3. Όλοι οι εµ λεκόµενοι ιστεύουν ότι η διαθέσιµη ληροφόρηση συµβάλλει στην τιµολόγηση και στην κατανοµή των τιµών των αξιόγραφων. Στην ράξη όµως δεν υ άρχει αγορά ου να ληρεί ακριβώς αυτές τις συνθήκες αλλά έχει α οδειχθεί ότι οι συνθήκες αυτές δεν είναι α αραίτητες για µια α οτελεσµατική αγορά. Συγκεκριµένα ο ανταγωνισµός µεταξύ των ε ενδυτών στα λαίσια µιας ληροφορίας σε συνδυασµό µε την ύ αρξη συναλλακτικών κόστους έχει σαν α οτέλεσµα την εξανεµίσει των υ ερκανονικών κερδών αν αυτά ήταν δυνατόν να ραγµατο οιηθούν. Ε ι λέον µια αγορά µ ορεί να είναι α οτελεσµατική ακόµη και αν ένας ικανός αριθµός ε ενδυτών έχει ρόσβαση στην διαθέσιµη ληροφορία. Τέλος αν όλοι οι ε ενδυτές αξιολογούν το ίδιο µια ληροφορία σε σχέση µε την αγορά, τότε η διαφωνία µεταξύ των ε ενδυτών για την σηµαντικότητα της ληροφόρησης δεν συνε άγεται ανα οτελεσµατικότητα. 10
2.3 «Ανωµαλίες» της Αγοράς Μετοχών (Stock Market Anomalies) Η έννοια των α οτελεσµατικών αγορών ελέγχεται σε συνδυασµό µε ένα µοντέλο τιµολόγησης εριουσιακών στοιχείων. Μέχρι την δεκαετία του 1970 η έννοια των α οτελεσµατικών αγορών σε συνδυασµό µε το λεγόµενο CAPΜ, έδειχναν να α εικονίζουν σε µεγάλο βαθµό το οικονοµικό εριβάλλον καθώς και την διαδικασία ανέλιξης των τιµών των µετοχών. Εµ ειρικές µελέτες όµως έδειξαν ότι οι α οδόσεις των µετοχών ακολουθούν ε οχικά «µοτίβα» καθώς και ότι τα ηµερήσια «µοτίβα» των α οδόσεων δεν είναι τα ίδια. Αυτό δείχνει ότι η κατανοµή των α οδόσεων των µετοχών δεν είναι κανονική. Τα συµ εράσµατα αυτά στην διεθνή βιβλιογραφία ονοµάστηκαν «ανωµαλίες». Οι «ανωµαλίες» της αγοράς µετοχών (stock market anomalies) οι ο οίες δεν µ ορούν να εξηγηθούν α ό τα συνήθη µοντέλα τιµολόγησης ό ως το CAPM, θέτουν σε αµφισβήτηση την έννοια των α οτελεσµατικών αγορών (Efficient Market Hypothesis). Σύµφωνα µε την έννοια των α οτελεσµατικών αγορών κανένας ε ενδυτής δεν µ ορεί να υιοθετήσει µια στρατηγική η ο οία θα του α οφέρει υ ερκανονικά κέρδη µίας και στις τιµές αντανακλώνται όλες οι διαθέσιµες ληροφορίες. Οι ανωµαλίες αυτές υ ονοούν ότι οι τιµές µ ορούν να ροβλεφθούν και να α οδώσουν υ ερκανονικά κέρδη µε την εφαρµογή κατάλληλης στρατηγικής. Α ό την άλλη λευρά όµως οι Brooks και Persand (1999) υ οστηρίζουν ότι τέτοια φαινόµενα δεν συνε άγονται α οκλειστικά µη α οτελεσµατική αγορά για δύο λόγους: α) Οι κατά µέσο όρο υ ερα οδόσεις, λαµβάνοντας υ όψη το συναλλακτικό κόστος α ό την άσκηση της ε ιµέρους στρατηγικής, οδηγούν σε µηδενικά καθαρά κέρδη. Ο ότε σύµφωνα και µε τον Jensen (1978) δεν θεωρείται µια τέτοια αγορά ανα οτελεσµατική. β) Υ άρχει η ιθανότητα οι υ ερα οδόσεις αυτές να οφείλονται στα risk premium της αγοράς ου µεταβάλλονται µε το χρόνο. 11
Με τον όρο «Ανωµαλίες» θεωρούµε εµ ειρικά α οτελέσµατα τα ό οια είναι ασυνε ή µε τις υ άρχουσες θεωρίες τιµολόγησης αξιόγραφων. Οι «ανωµαλίες» στην Αγορά Χρήµατος βρίσκονται στο ε ίκεντρο της διεθνούς βιβλιογραφίας εδώ και εξήντα χρόνια ερί ου. Πολλές εµ ειρικές µελέτες έχουν γίνει σχετικά µε την ύ αρξη ή όχι των ε οχικών «φαινόµενων» αυτών. Οι ρώτες αφορούσαν την Αγορά της Αµερικής και ε ιβεβαίωσαν την ύ αρξη αυτών. Παράλληλα όµως δηµιουργήθηκε ο σκε τικισµός όσον αφορά την υ όσταση, αυτή κάθε αυτή, των φαινόµενων αυτών. Συγκεκριµένα οι Lakonishok και Smidt (1988), Schwert (2003) υ οστήριξαν την ά οψη ότι αυτά τα φαινόµενα µ ορεί να ροέρχονται, είτε α ό ε ιλογή λανθασµένου δείγµατος, είτε α ό το λεγόµενο «Data Mining». Το «Data Mining» µ ορεί να εµφανίζεται σε δύο ερι τώσεις: 1. Όταν για µια εκτεταµένη έρευνα χρησιµο οιείται ένα µόνο δείγµα. 2. Όταν το ίδιο ή αρόµοιο δείγµα χρησιµο οιείται ε ανελλειµένα σε µεγάλο αριθµό µελετών. Το «Data Mining» α οφεύγεται όταν διαφορετικές έρευνες χρησιµο οιούν όσο το δυνατόν διαφορετικά δείγµατα. Αυτό ακριβώς το γεγονός έφερε στο ροσκήνιο την ανάγκη ραγµατο οίησης εµ ειρικών µελετών και σε άλλες χώρες. Τα κυριότερα ε οχικά «φαινόµενα» είναι: I. Το φαινόµενο της ηµέρας της εβδοµάδας (Day of the Week Effect) II. Το φαινόµενο των αργιών-διακο ών (Holiday Effect) III. Το φαινόµενο του Ιανουαρίου (January Effect) IV. Το φαινόµενο της αλλαγής του µήνα (Turn of the Month Effect) V. Το φαινόµενο στα µέσα του µήνα (Semi-Month Effect) VI. Το φαινόµενο του µεγέθους της ε ιχείρησης (Size Effect) 12
Εκτός α ό τις αρα άνω στην ακαδηµαϊκή βιβλιογραφία συναντούµε και άλλα «φαινόµενα» τα ο οία είναι λιγότερο γνωστά και οι εµ ειρικές µελέτες είναι λίγες σε αριθµό. Αυτές είναι: I. Το φαινόµενο του τέλους εκεµβρίου (End of December Effect) 3 II. Το φαινόµενο της Παρασκευής και 13 (Friday the Thirteenth Effect) 4 III. Το φαινόµενο της εβδοµάδας του µήνα (The Week of the Month Effect) 5 IV. Το φαινόµενο της ηµέρας του µήνα (Time of the Day Effect) 6 V. Το φαινόµενο Μήνα του Έτους (The Month of the Year Effect) 7 Πρέ ει να σηµειωθεί σε αυτό το σηµείο ότι το «φαινόµενο» της ηµέρας της εβδοµάδας µ ορεί να άρει διάφορες ονοµασίες ανάλογα µε την ηµέρα ου εµφανίζεται ό ως το «φαινόµενο» της ευτέρας (Monday Effect). ( Οι µέσες α οδόσεις της ευτέρας είναι χαµηλότερες α ό εκείνες των άλλων ηµερών και συγκεκριµένα αρνητικές). Στην αρούσα δι λωµατική εργασία θα ασχοληθούµε διεξοδικά τόσο σε θεωρητικό όσο και σε εµ ειρικό ε ί εδο µε δύο α ό τα αρα άνω «φαινόµενα», το «φαινόµενο» της ηµέρας της εβδοµάδας (Day of the Week Effect) και συγκεκριµένα αυτό της ευτέρας και το «φαινόµενο» του Ιανουαρίου (January Effect). 3 Βλέ ε Lakonishok and Smidt (1988) 4 Βλέ ε Lucey (2001) 5 Βλέ ε Wang, Li and Ericson (1997) 6 Βλέ ε Mclnish and Wood (1990) 7 Βλέ ε Banz (1981), Gultekin and Gultekin (1983), Roll (1983), Tinic and West (1984), Thaler (1987). 13
3. ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΓΟΡΑΣ Στο κεφάλαιο αυτό αναφερόµαστε στα γενικά χαρακτηριστικά της Ελληνικής Αγοράς Κεφαλαίου και ε ι λέον για το ως η Αγορά της Ελλάδας εξελίχθηκε µε το έρασµα των χρόνων. Υ άρχουν δύο αγορές αξιόγραφων: Πρωτογενείς Αγορά (είναι η Αγορά στην ο οία ραγµατο οιούνται οι εκδόσεις των νέων αξιόγραφων) και ευτερογενείς Αγορά (είναι η Αγορά στην ο οία ραγµατο οιούνται αγορα ωλησίες υ αρχόντων αξιόγραφων και η τιµή τους καθορίζεται α ό τις δυνάµεις ροσφοράς και ζήτησης). Το Χρηµατιστήριο α οτελεί την ε ίσηµη δευτερογενής Αγορά 8. Στο Χρηµατιστήριο κάθε εργάσιµη ηµέρα εκτελούνται ράξεις και µε αυτόν τον τρό ο διαµορφώνονται οι τιµές αγοράς των αξιόγραφων ου δια ραγµατεύονται σε αυτό. Το Χρηµατιστήριο Αξιών Αθηνών (Χ.Α.Α.) [Athens Stock Exchange-(ASE)] ιδρύθηκε το 1876 ως αυτόνοµος ηµόσιος Φορέας. Στόχος του ήταν και αραµένει η διασφάλιση της οµαλής λειτουργίας της αναδυόµενης τότε Κεφαλαιακής Αγοράς, ροσαρµοσµένος στις α αιτήσεις και στις ανάγκες της κάθε ε οχής. Σήµερα το Χ.Α.Α. είναι Ανώνυµη Εταιρία (Α.Ε.). Στο Χ.Α.Α. αντικείµενο συναλλαγής είναι κυρίως οι µετοχές και τα οµόλογα 9. Μέχρι τις αρχές του 1987 στο Χ.Α.Α. δια ραγµατεύονταν µόνο οι Έλληνες ε ενδυτές. Όµως τα τελευταία χρόνια η ανάγκη των ολυεθνικών ε ιχειρήσεων για εραιτέρω ε έκταση και διαφορο οίηση των χαρτοφυλακίων τους οδήγησε στην συµµετοχή τους και στις λεγόµενες ανα τυσσόµενες Αγορές ό ως είναι η Ελληνική. Το γεγονός αυτό οδήγησε στην ανάγκη εκσυγχρονισµού του Ελληνικού Χρηµατιστηρίου, στα µέσα της δεκαετίας του 80 µε σκο ό την οιοτική αναβάθµιση του καθώς και την καλύτερη ροστασία του ε ενδυτικού κοινού. Έτσι µια σειρά α ό θεσµικές και δοµικές µεταρρυθµίσεις συνέβησαν στην Ελληνική Αγορά Κεφαλαίου α ό το 1988, ροκειµένου ο ρόλος του, ως χώρος εξεύρεσης φθηνών ε ενδυτικών κεφαλαίων α ό ανα τυξιακές εταιρίες 8 Υ άρχουν και οι λεγόµενες Over The Counter αγορές οι ο οίες λειτουργούν όλο το 24ωρό. 9 Α ό το 1999 στο ΧΑΑ έχει ιδρυθεί ευτερογενής Αγορά Παραγώγων (Option Market) µε σκο ό την αντιστάθµιση του κινδύνου α ό τις µεταβολές των τιµών των αξιογράφων (Risk Hedging). 14
µε θετικές ροο τικές, να γίνει ιο έντονος και ιο ουσιαστικός. Πράγµατι την δεκαετία του 1980 η τιµή του Γενικού είκτη αυξήθηκε κατά µέσο όρο ετησίως 40.8%. Συγκεκριµένα ο Γενικός είκτης κατέγραψε άνοδο κατά 449% την ερίοδο Νοεµβρίου 1986-Οκτωβρίου 1987. Η ανοδική ορεία διακό ηκε α ό την διεθνή χρηµατιστηριακή κρίση του 1987, όµως µετά α ό ενάµιση χρόνο νέα ανοδική ερίοδος ξεκίνησε µε 408% αύξηση της τιµής του Γενικού είκτη το χρονικό διάστηµα Ιούλιου 1989-Ιουλίου 1990. Η α οτυχία ανάληψης των Ολυµ ιακών Αγώνων του 1996 και η κρίση στην Μέση Ανατολή ου ροηγήθηκε είχαν σαν α οτέλεσµα την τώση του Γενικού είκτη ο ο οίος την ερίοδο Ιουλίου- εκεµβρίου του ίδιου έτους υ οχώρησε κατά 41.68%. Στατιστικά στοιχεία του Χ.Α.Α. αρατίθενται στους ίνακες 1, 2 και 3 οι ο οίοι έχουν αρθεί α ό την «το οθεσία» του Χ.Α.Α. στο διαδίκτυο. Πίνακας 1. Ποσοστιαία µεταβολή του Γενικού είκτη την τελευταία εικοσαετία Έτος Γενικός είκτης Ποσοστιαία Μεταβολή 1986 103.86 46.38 % 1987 272.47 162.34 % 1988 279.65 2.64 % 1989 459.43 64.29 % 1990 932.00 102.86 % 1991 809.71-13.12 % 1992 672.31-16.97 % 1993 958.66 42.59 % 1994 868.91-9.36 % 1995 914.15 5.21 % 1996 933.48 2.11 % 1997 1,479.63 58.51 % 1998 2,737.55 85.02 % 1999 5,535.09 102.19 % 2000 3,388.86-38.77 % 2001 2,591.56-23.53 % 2002 1,748.42-32.53 % 2003 2,263.58 29.46 % 2004 2,786.18 23.09 % 2005 3,663.90 31.50 % 2006 4,394.13 19.93 % Σηµείωση: Η οσοστιαία µεταβολή υ ολογίζεται ετησίως Έτος βάσης το 1980, ηγή: ASE S.A Web Site 15
Ο Γενικός είκτης σηµείωσε την µεγαλύτερη οσοστιαία αύξηση το 1987 και ήταν της τάξης του 162.34%, ενώ η µεγαλύτερη τώση στην τιµή του σηµειώθηκε το 2000 ό ου σε σχέση µε την ροηγούµενη χρονιά υ οχώρησε κατά -38.77%. Πίνακας 2. Ξένοι και Εγχώριοι Ε ενδυτές στο Χ.Α.Α Έτος % Συµµετοχής Ξένων Ε ενδυτών % Συµµετοχής Εγχώριων Ιδιωτών Ε ενδυτών 2001 23.9 % 32.1 % 2002 28.7 % 29.7 % 2003 31.3% 30.6 % 2004 36.5% 26.9 % 2005 40.3 % 24.5 % 2006 46.6 % 22.6 % 2007 49.6 % 21.4 % Σηµείωση: Τα στοιχειά του 2007 είναι µέχρι τον Φεβρουάριο του ίδιου έτους ηγή: ASE S.A Web Site Τα στοιχεία του ίνακα 2 δείχνουν καθαρά ότι το ενδιαφέρον των ξένων ε ενδυτών για την Ελληνική Κεφαλαιαγορά αυξάνεται συνεχώς χρόνο µε το χρόνο στην ροσ άθεια τους για εραιτέρω διαφορο οίηση των χαρτοφυλακίων τους και στην εξεύρεση νέων ε ενδυτικών ευκαιριών. Πίνακας 3. Αριθµός Εισηγµένων Εταιριών στο Χ.Α.Α. Έτος Εισηγµένες Εταιρίες 2002 349 2003 355 2004 360 2005 357 2006 317 Ο ίνακας 3 δείχνει καθαρά ότι ο αριθµός των Εταιριών ου εισάγονται στο Χ.Α.Α., τα τελευταία χρόνια είναι µεγάλος και αυτό µ ορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι ολοένα και ερισσότερο α οτελεσµατικά ε ιτελεί το ρόλο του ως χώρος εξεύρεσης φθηνών ε ενδυτικών κεφαλαίων. 16
Μελετώντας κανείς την ορεία του Χ.Α.Α. όλα αυτά τα χρόνια µ ορεί εύκολα να βγάλει τα εξής συµ εράσµατα: α) Την ολοένα και µεγαλύτερη συσχέτιση, µε το έρασµα των χρόνων, της ορείας των τιµών στο Χ.Α.Α. µε την ορεία των τιµών στις µεγάλες διεθνείς αγορές. β) Την εναλλαγή ανοδικών και καθοδικών «κύκλων» των τιµών των µετοχών, χαρακτηριστικό όλων των Χρηµατιστηριακών Αγορών αγκοσµίως. Σε εριόδους ανοδικού «κύκλου» το ενδιαφέρον του κόσµου για το χρηµατιστήριο µεγαλώνει καθώς αυξάνεται ο αριθµός των ε ενδυτών ου αίρνει µέρος στις συναλλαγές και σε εριόδους καθοδικού «κύκλου» συµβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Για ολλά χρόνια η α οτελεσµατικότητα του Χ.Α.Α. δεν θεωρούνταν ικανο οιητική καθώς υ ήρχαν ενδείξεις ότι οι Μορφές Α οτελεσµατικότητας δεν ε αληθεύονταν ειδικότερα η ασθενής µορφή. Οι ενδείξεις αυτές ροέρχονταν α ό διάφορες έρευνες ου έγιναν για την Ελληνική Αγορά και εξέταζαν τον βαθµό α οτελεσµατικότητας της. Μελέτες των Koutmos, Negakis και Theodossiou (1993) και Kavussano και Dockery (2001) έθεσαν σε αµφισβήτηση την α οτελεσµατικότητα της Ελληνικής αγοράς, καθώς βρήκαν ότι οι µελλοντικές τιµές των µετοχών κατά ένα βαθµό µ ορούν να ροβλεφθούν α ό τις αρελθούσες. Αιτίες ενδέχεται να είναι η χαµηλή ρευστότητα της Αγοράς, η µικρή διασ ορά των µετοχών και η µειωµένη διαφάνεια των ληροφοριών. Ακόµη σύµφωνα µε τους Niarchos and Alexakis (1998) οι τιµές των ρονοµιούχων µετοχών 14 εταιριών µ ορούν να ροβλεφθούν α ό τις αντίστοιχες τιµές των κοινών τους µετοχών. Οι ερευνητές α οδίδουν αυτό το γεγονός σε τρεις λόγους: 1) Η Αγορά των ρονοµιακών µετοχών δεν είναι τόσο µεγάλη όσο η Αγορά των κοινών µετοχών ( ια νόµου α οτελούν το 50% των κοινών µετοχών ου δια ραγµατεύονται). 2) Οι ξένοι ε ενδυτές ροτιµούν να συναλλάσσονται µε κοινές µετοχές αρά µε ρονοµιακές µιας και το θεσµικό λαίσιο των ρονοµιακών δεν το γνωρίζουν ιδιαίτερα. 17
3) Εξαιτίας του µεγέθους και της εµ ειρίας των ξένων ε ενδυτών µ ορεί να έχουν ρόσβαση σε καλύτερη και φθηνότερη ληροφόρηση σε σχέση µε τους εγχώριους ε ενδυτές10 Μέχρι το 1988 σύµφωνα µε τους Alexakis and Xanthakis (1995) υ ήρχαν ενδείξεις ότι κοινωνικο ολιτικοί αράγοντες ( ολιτική αστάθεια, η κατάσταση στην Αγορά εργασίας) σε συνδυασµό µε εναλλακτικές ε ενδυτικές ευκαιρίες (διαρροή χρηµάτων στο εξωτερικό, ε ενδύσεις στον κλάδο ακινήτων) α οτελούσαν τις κινητήριες δυνάµεις ίσω α ό την διακύµανση των τιµών του Γενικού είκτη (Γ..) και όχι κά οιου είδους οικονοµικής δραστηριότητας των εταιριών. Ε ίσης ο Γ.. α οτελούνταν ερί ου κατά 50% α ό µετοχές τρα εζών οι ο οίες συχνά άλλαζαν διαχείριση και ολιτική. Γενικά και τα Μικροοικονοµικά και τα Μακροοικονοµικά ε ί εδα της Ελλάδας ήταν «ροβληµατικά». Όλα τα αρα άνω είχαν σαν συνέ εια η αβεβαιότητα στην Ελληνική Αγορά Κεφαλαίου να είναι µεγάλη. Αυτή η αβεβαιότητα γινόταν ακόµα ιο έντονη αν αναλογιστεί κανείς την έλλειψη «βάθους», καθώς ο όγκος συναλλαγών ήταν µικρός, και «λάτους» καθώς υ ήρχαν λίγα χρηµατιστηριακά «ροϊόντα» για δια ραγµάτευση. Όσον αφορά την συµ εριφορά των Έλληνα ε ενδυτή φαίνεται ότι λαµβάνει τις ε ενδυτικές του α οφάσεις στο τέλος του Σαββατοκύριακου, αφού ρώτα τυχόν «άσχηµα» νέα έχουν α ορροφηθεί α ό την αγορά. Νιώθοντας ανακούφιση ροχωρά σε αγορά µετοχών την ευτέρα ροκαλώντας άνοδο των αντίστοιχων τιµών. Όµως τόσο οι ιδιοµορφίες, όσο και η ανα οτελεσµατικότητα της Ελληνικής Αγοράς είχαν αρχίσει σταδιακά να εξαλείφονται α ό το 1988 και µετά. Ό ως αναφέραµε και αρα άνω το 1988 ήταν η χρονιά υιοθέτησης διαθρωτικών µέτρων µε σκο ό τον ορθολογισµό της Αγοράς. Μέτρα ό ως άρση αρέµβασης του κράτους, ίδρυση της Over The Counter Αγοράς (Εκτός Χ.Α.Α. συναλλαγές), εισαγωγή νέων δια ραγµατεύσιµων τίτλων, εισαγωγή χρηµατιστηριακών εταιριών, δηµιουργία α οθεµατικού τίτλων και η ε ίτευξη αυτονοµίας της Αγοράς βοήθησαν σε αυτή την κατεύθυνση και στην αύξηση της διαφάνειας της ε ίσης. 10 Αυτή η συµ εριφορά των ξένων ε ενδυτών καταγράφηκε µέχρι το 1987. 18
Οι Maditinos, Sevic και Theriou (2007) µελετούν την συµ εριφορά των Ελλήνων ε ενδυτών ριν και µετά την κρίση του 1999. Προκειµένου να εξάγουν τα συµ εράσµατα χρησιµο οίησαν την µέθοδο του ερωτηµατολογίου σε δείγµα 1014 ενδιαφεροµένων ό ως εισηγµένες εταιρίες, χρηµατιστές και ιδιώτες ε ενδυτές. Όσον αφορά τους ιδιώτες ε ενδυτές ριν το 1999 η έρευνα δείχνει ότι στηρίζονται κατά ρώτο λόγο στο ένστικτο και την εµ ειρία τους και κατά δεύτερο στις ληροφορίες των ΜΜΕ και στις αναφορές α ό τις ξένες Αγορές. Μετά το 1999 η συµ εριφορά των ε ενδυτών αλλάζει αρκετά σύµφωνα µε τους ερευνητές: δεν στηρίζονται ια στο ένστικτο ή την εµ ειρία, συµβουλεύονται τους χρηµατιστές για τις ε ενδυτικές τους α οφάσεις και διακατέχονται α ό µια ε ιφύλαξη σχετικά µε την αξιο ιστία της ενηµέρωσης ου αρέχουν τα ΜΜΕ της χώρας. Στο ε όµενο κεφάλαιο ροχωρούµε στην εριγραφή των δεδοµένων ου θα χρησιµο οιήσουµε ροκειµένου να εξετάσουµε την ύ αρξη ε οχικών «φαινοµένων» στην Ελληνική Αγορά Κεφαλαίου και στις Αγορές του Ηνωµένου Βασιλείου και της Γερµανίας και συγκεκριµένα την ύ αρξη ή όχι του «φαινοµένου» της ηµέρας της εβδοµάδας (Day Of The Week Effect) και του «φαινοµένου» του Ιανουαρίου (January Effect). 19