Κλdσκn ΣΥΛΛΟΓ 5: ΒΑΓΚΝΕΡ οπερατκά αρστουργήματα ΒΑΓΚΝΕΡ Η ΜΟΥΣΚΗ Λόενγκρν 8 Τανχόζερ 8 Ο Αρχτραγουδστές της Νυρεμβέργης 8 Ο πτάμενος Ολλανδός ΤΟ ΠΕΡΟΔΚΟ Ο συνθέτης Βάγκνερ ο τεχνίτης της όπερας 5/1 Μουσκό σημείωμα Οδηγός γα τη μουσκή 5/4 Μουσκή εκτέλεση Η παρττούρα είνα από την Εσαγωγή Ταvχόζερ 5/5 Ακούγοντας τη μουσκή Ανάλυση των αρστουργημάτων του Βάγκνερ 5/9.Αλλες συνθέσες Πάρσφαλ ένα μεγαλεώδες μουσκό δράμα 5/1 Η ορχήστρα Το μπάντζο ένα μέλος της οκογένεας του λαγούτου Εγγύηση Μουσκής Ποότητας Οπσθόφυλλο Η MOS. λόγω των αυστηρά επλεγμένων κα μεγάλων σε όγκο αγορών που πραγματοποεί, σας εγγυάτα κορυφαία ποότητα κλασκής μουσκής σε απίστευτα χαμηλή τμή. Καμία απολύτως παραχώρηση δεν έχε γίνε ως προς την ποότητα. Ο δίσκο D έχουν τς υψηλότερες δυνατόν προδαγραφές (DDD σημαίνε ότ έχε γίνε ψηφακή εγγραφή κα επεξεργασία, ώστε να 1έχoυμεΠλεααναπαραωyη'τoυηo. Γα την έκδοση της σεράς συνεργάστηκαν: Μετάφραση: Γάννης Χαραλαμπίδης Επμέλεα: Γώργος Β. Μονεμοασίτης Δεύθυνση Έκδοσης: Εκτύπωση: Βασίλης Θυμανός ΑΦΟ ΠΡΩΤΟΠΑΠΑ ΕΠΕ Τίτλος πρωτοτύπου: WANER operatic masteipieces 199 Orbis Pub!ishing Lίmited, London 199 γα την Ελληνκή γλώσσα: Α. ΑΛΕΞΑ & ΣΑ σε. Εθν. Avίστάσεως 10 141 Λυκόορυση Τηλ.: 8 040, 84 1898 ISSN 11Ο607Χ ISBN 960754591 Επαναστάτης, πρωτοπόρος, δημαγωγός, αναθεωρητής, αρετκός. Όσους κα όποους, τμητκούς '11 υποτμητκούς χαρακτηρσμούς προσάψε κανείς στον Γερμανό μουσουργό Ρίχαρντ Βάγκνερ, δεν μπορεί να αρνηθεί τη μεγαλοφυ'ία του. Πρότενε μα δαφορετκή έκφραση της όπερας, μα έκφραση που δέσποσε στο δεύτερο μσό του 190υ αώνα δημουργώντας υποστηρκτές κα πολεμίους, ο οποίο καθώς φαίνετα ακόμη δεν έχουν λύσε τς δαφορές τους. Ζ11τησε το σμίξμο της μουσκής κα του δράματος ες τέχνην μίαν, αναλογζόμενος την αρχαοελληνκή πραγματκότητα, οραματίστηκε την ολότητα του μουσκού δράματος υπερόαίνοντας τα θεωρητκά δεδομένα, αφού πρόσφερε δαμορφωμένες τς αξίες γα την πραγμάτωσή της. Η τέχνη της όπερας μεταπλασμένη από τον Βάγκνερ απέδωσε νέους καρπούς αρκούντως δαφοροποημένους από εκείνους τους λα'ίκόμορφους του be! canto. Η δυναμκή της όπερας του Βάγκνερ προκαλεί το στοχασμό μάλλον παρά το συναίσθημα, χωρίς οεοαίως να αποολέπε στην απεξάρτηση από αυτό. Η μουσκή του Ρίχαρντ Βάγκνερ, η κύρα όχ όμως η μόνη δκή του συνστώσα των λυρκών του δραμάτων, πλούσα σε εκφραστκ11 δύναμη, με έντονη περγραφκ1 κανότητα, υπiίρξε απολύτως συνεπής με την δεολογία του δημουργού της. Η μεγαλοπρέπεα κα ο όγκος της συνταράζουν με τη θεματκ1 των μύθων που ο ίδος επεξεργάστηκε. Δεν επέτρεψε σε κανέναν να μοραστεί τη δόξα των έργων του. Ανέλαοε όμως κα την πλήρη ευθύνη των πράξεών του, ακόμη κα όταν δεν μπορούσε να είνα σίγουρος γα την ευτυχή κατάληξη των μουσκοθεατρκών του περαματσμών. Ο περαματσμοί πέτυχαν, η μουσκ11 έκανε ένα οήμα μπροστά. Γώργος Β. Μονεμοασίτης
ΓΚΝΕΡ OPERA SUPREMO Ο στορίες του ηρωκού παρελθόντος μάγευαν τον Βάγκνερ από τα παδκά του χρόνα. Αργότερα συνέθεσε όπερες με αυτές αλλάζοντας ορστκά το ύφος της Γερμανκής Ρομαντκής μουσκής Αρστερά: Χαρτοπαίκτης κα καλοζωστής, ο Βάγκνερ άντλησε την έμπνευσή του από την πλούσα Γερμανκή μυθολογία. όπερας του Βέμπερ, Ο Ελεύθερος Σκοπευτής, το 181 κα μαγεύτηκε από τς υπερφυσκές προεκτάσες της στορίας κα τη συνασθηματκή ένταση της μουσκής. Το 18 ο Ρίχαρντ γράφτηκε στο Κρότσσουλε. Αγαπούσε την Ελληνκή μυθολογία κα τον Σέξπρ προτμούσε όμως το σκασαρχείο από το δάοασμα. Μόνο η μουσκή έμοαζε να τον ενδαφέρε σοοαρά. Όταν ήταν 17 χρονών, η μητέρα του τον έστελε στο Τόμασσουλε στη Λψία, όπου έγνε μαθητής μουσκής, αν κα όχ δαίτερα επμελής. Καταδίωξη από πστωτές Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ γεννήθηκε στη Λψία της Γερμαν Ο κής Σαξονίας, στς Μαου του 181, κ ήταν ο μκρότερος από εννέα παδά. Η χώρα ήταν υπό την κατοχή του Ναπολέοντα, που έχασε τη Μάχη της Λψίας, όταν ο Ρίχαρντ ήταν έξ μηνών. Στην ευάλωτη από τα δενά του πολέμου πόλη ξέσπασε επδημία τύφου, η οποία σκότωσε τον πατέρα του, Φρίντρχ. Η μητέρα του Γοχάνα δεν άργησε να παντρευτεί έναν παλό οκογενεακό τους φίλο, τον Λούντοχ Γκάερ κα μετακόμσαν στη Δρέσδη. ΦημολοΥήθηκε ότ ο Βάγκνερ ήταν παδί του Γκάερ. Στο σχολείο τον γνώρζαν ως Ρίχαρντ Γκάερ κα άρχσε να αποκαλεί τον εαυτό του Βάγκνερ, στην εφηοεία του. Ο IΜκρός Κοζάκοςll Ο "Μκρός Κοζάκος", όπως τον φώναζαν τρυφερά ο δκοί του είχε μαγευτεί από το θέατρο. Ο πατρός του, ένας εραστέχνης ηθοποός, τον έπαρνε συχνά μαζί του στς πρόοες. Ο Γκάερ πέθανε όταν ο Βάγκνερ ήταν οκτώ χρονών, αλλά το αγόρ είχε ήδη δείξε ενδαφέρον γα την όπερα επηρεασμένο από έναν οκογενεακό φίλο, τον Καρλ Μαρία φον Βέμπερ. Ο οκτάχρονος Ρίχαρντ ήταν παρών στην πρεμέρα της Ο αγαπημένος συνθέτης του Βάγκνερ ήταν ο Μπετόοεν, του οποίου η μοναχκή ζωή, η απώλεα της ακοής κα ο μάλλον πρόωρος θάνατός του, πυροδότησαν τη ρομαντκή του φαντασία. Επχείρησε μάλστα να συνθέσε στο ύφος του Μπετόοεν, αφού δανείστηκε μερκά οολία μουσκής θεωρίας από τη ΟΟλοθήκη. Απέτυχε ωστόσο κα στη σύνθεση κα στο δανεσμό. Ο υψηλές τμές της οολοθήκης τον υποχρέωσαν να πνίξε τς επθυμίες του. Επρόκετο να εξοκεωθεί με αυτόν τον τρόπο ζωής, καθώς ο πστωτές ποτέ σχεδόν δεν έπαψαν να τον καταδώκουν από πόλη σε πόλη. Όταν η επανάσταση έφτασε στη Λψία το 180, ο Βάγκνερ ήταν στα χαρακώματα. Μαζί με άλλους σπουδαστές, μεθούσε κα τραγουδούσε επαναστατκά τραγούδα. Μα νύχτα αναστάτωσαν έναν οίκο ανοχής κα τους καταδίωξε η αστυνομία, αλλά ο Βάγκνερ κατόρθωσε να δαφύγε τη σύλληψη.
Γεγovότα= Γράφτηκε στο Πανεπστήμο της Λψίας το 181 κα σπούδασε μουσκή με τον Κάντορα της εκκλησίας του Αγίου Θωμά Βάνλχ. Αλλά γα άλλη μα φορά η σπουδή ερχόταν σε δεύτερη μοίρα καθώς προτμούσε να ξενυχτά πίνοντας κα χαρτοπαίζοντας. Κάποτε έχασε τη ούνταξη της μητέρας του στα χαρτά, ξανακέρδσε λίγο αργότερα. του, ο αν κα την Ένα μόλς χρόνο μετά την εγγραφή 19άχρονος Βάγκνερ αποφάσσε ότ δεν τον ενδέφεραν πα ο ακαδημα'ίκές σπουδές. Είχε ήδη συνθέσε μερκά έργα, κα είχε μόλς ολοκληρώσε τη Συμφωνία του σε Ντο μείζονα. Πίστευε ότ είχε έρθε η ώρα να ακολουθήσε το δρόμο του. \ Ο Βάγκνερ πήγε στην Πράγα όπου το πάθος γα τη Ρομαντκή μουσκή ndiu επκρατούσε εκεί, του ταίραζε απόλυτα. 'Εμενε με τον Κόμη Πάχτα κα ερωτεύτηκε την κόρη του Τζέν. Παρ' όλο που ο έρωτάς του παρέμενε ανευ..πλήρωτος, του έδωσε την έμπνευση να επχερήσε την πρώτη πλήρη. Γάμος). Άχαρη εμφάνση όπερά του Die Hochzeit(O Παρά την αποτυχία του με την Τζέν, παρά την ασθενκή κα τη μάλλον άχαρη εμφάνσή του, ο Βάγκνερ υπήρξε γυνακοκατακτητής. Το σώμα του ήταν κοντό κα σχνό, το χρώμα του χλωμό κα υπέφερε από μα αλλεργία που έκανε το δέρμα του τόσο ευαίσθητο ώστε φορούσε μεταξωτά εσώρουχα. Το 18 ο Βάγκνερ ορίστηκε δευθυντής χορωδίας στο θέατρο του Βίρτσμπουργκ. Ήταν η πρώτη του δουλεά. Τον Πάνω: Ο Ρίχαρντ Βάγκνερ περτργυρσμένος από φίλους κα συναδέλφους στην πρεμέρα της όπερά του Τρστάνος κα ζόλδη, τον lούνο του 1865. επόμενο χρόνο έγνε δευθυντής της όπερας του ΜαγδεμΌούργου, όπου γνώρσε την ηθοποό Βλελμίν "Μίνα" Πλάνερ. Παντρεύτηκαν το 186, αλλά η σχέση τους υπήρξε ταραγμένη. Μετακνούνταν δαρκώς γα να αποφύγουν τα χρέη κα είχαν ερωτκές σχέσες με άλλους κα ο δύο, αν κα ο γάμος τους κράτησε μέχρ το θάνατο της Μίνα, το 1866. Το 189, ο Βάγκνερ αποφάσσε να δοκμάσε την τύχη του στο Παρίσ αλλά ο επαρχώτκο γερμανκοί τρόπο του, εμπόδσαν την είσοδο του στα κοσμκά σαλόνα, όπου ο Λστ κα ο Σοπέν θάμπωναν την αρστοκρατία. Γα να τα Όγάλε πέρα, ανέλαόε την αναρή δουλεά του αντγραφέα μουσκής σε κάποον εκδότη. Ακόμη κ έτσ ο υπερόολές του τον οδήγησαν στη φυλακή γα χρέη, από όπου τον έόγαλε πληρώνοντας η Μίνα. Το 184 επέστρεψε στη Δρέσδη, όπου πρωτοπαίχτηκε ο πτάμενος Ολλανδός. Είχε αργνετή επτυχία ώστε να τον δορίσουν Αρχμουσκό της όπερας το 184. Εδώ έγνε γνωστός δευθύνοντας έργα συνθετών όπως ο ΜπετόΌεν, ο Μότσαρτ, ο Γκλουκ κα ο παλός του φίλος, Βέμπερ. Απαράμλλο ύφος Η φλοδοξία όμως του Βάγκνερ ήταν να συνθέσε τς δκές του όπερες. Άρχσε τότε το τεράστο έργο της σύνθεσης του Δαχτυλδού των NμπελoΎVΓΚεν. Τούτος ο Ο Βάγκνερ... εν συντομία 181: Γεννέτα σης ΜαΤου στη Λψία 1814: Η μητέρα του ξαναπαντρεύετα, η οκογένεα μετακομίζε στη Δρέσδη 18: Αρχίζε την εκπαίδευσή του στο Κρότσσουλε στη Δρέσδη 181: Συνθέτε το πρώτο έργο που εκδόθηκε, τη Σ(Νάτα γα πάνο σε Σ ύφεση μείζονα 184: Γίνετα μουσκός δευθυντής του θεάτρου του Μαγδεμβούργου 186: Παντρεύετα την ηθοποό Μίνα Πλάνερ 189: Καταφεύγε στο Παρίσ γα να αποφύγε τους πστωτές του, εργάζετα ως αντγραφέας σε έναν εκδότη μουσκής 184: Πρώτη παράσταση τοο mάμενοο Ολλανδού, δορίζετα Αρχμουσκός στην όπερα της Δρέσδης 1849: Καταφεύγε στη Βαϊμάρη γα να αποφύγε τη σύλληψη 1855: Επσκέπτετα το Λονδίνο γα να δευθύνε σερά συναυλών 1870: Παντρεύετα την Κόζμα φον Μπίλοφ 1876: Εγκανάζετα το θέατρο του Μπάρο ίτ. Πρώτη παράσταση του κύκλου του Δαχτυλδού 1877: Δευθύνε συναυλίες στο Ρόγαλ.Αλμπερτ Χολ του Λονδίνου 188: Ολοκληρώνε την τελευταία του. όπερα, Πάρσφαλ 188: Πεθαίνε στς 17 Φεβρουαρίοο από καρδακή προσβολή, στη Βενετία Μα από τς πρώτες συνθέσες του Βάγκνερ ήταν κα η Εσαγωγή σε Σ ύφεση μείζονα. Γα να θυμάτα κάθε ξεχωρστό όργανο, έγραφε τς παρττούρες με δαφορετκό χρώμα. Τα έγχορδα κόκκνα, τα ξύλνα πνευστά πράσνα ενώ το τμήμα των κρουστών μαύρο. Δυστυχώς όμως η πρώτη δημόσα ερμηνεία του ήταν φάσκο. Το ακροατήρο δεν εκτίμησε το έργο κα γελούσε συνεχώς. Ο Βάγκνερ ήταν ο αγαπημένος συνθέτης του Χίτλερ κα η μουσκή του παζόταν στς συγκεντρώσες των Ναζί. Η εξύμνηση του ηρωκού παρελθόντος κρίθηκε κατάλληλη γα το Τρίτο Ράχ.
Q Πστεύες ότ μπορεί να έχε κάποο μουσκό ταλέντο; 1> ο πατρός του ΒάΥ.νερ, Λούντβχ Γκάερ, 181. 1ωρος μαραθώνος από τέσσερς όπερες χρεάστηκε 0 χρόνα γα να ολοκληρωθεί. Εν τω μεταξύ, ο όπερές του Τανχόζερ κα Λόενγκρνκαθέρωσαν την απαράμλλη μαστορά του να υφαίνε τους αρχαίους μύθους στη σύγχρονη μουσκή. Ερωτοτρόπησε ξανά με την επανάσταση το 1849, αλλά όταν εκδόθηκε ένταλμα σύλληψής του, κατέφυγε στη Βα 'ίμάρη, όπου τον φλοξένησε ο Λστ. Επεδή του απαγορευόταν η είσοδος στη Γερμανία, ο Βάγκνερ άρχσε να ταξδεύε στην Ευρώπη κα να ζε δευθύνοντας κοντσέρτα στο Λονδίνο το 1855 κα στο Παρίσ το 1860 ή με τς χορηγίες φίλων. Ξεπλήρωσε τη γενναοδωρία του Γερμανού εμπόρου Ότο Βέζεντονκ σχετζόμενος ερωτκά με τη γυναίκα του, Ματίλντε. Αυτό το πάθος καταλάγασε όταν έφυγε στη Βέννη γα να αποφύγε τους Πάνω αρστερά: Ένας πίνακας του Φραντς Στάσεν που παρουσάζε το Βάγκνερ μαζί με χαρακτήρες από τς όπερές του. Κάτω: Η μεγαλεώδης όπερα στο Μπάροϊτ που χρηματοδότησε ο Βασλάς Λουδοβίκος της Βαυαρίας. Ο τέσσερς όπερες του Δαχτυλδού παίχτηκαν εδώ το 1876, σε μα πολυδάπανη αλλά δυστυχώς αντεμπορκή παραγωγή. πστωτές του κα αντκαταστάθηκε από τον έρωτά του με την κόρη του Λστ Κόζμα κ έπετα γυναίκα του δευθυντή ορχήστρας Χανς φον Μπίλοφ. Ο έρωτας τους φούντωσε το 1865. Εκείνη την εποχή ο Βάγκνερ είχε εγκαταλείψε τη Βένη εξατίας των χρεών που είχε δημουργήσε Είχε εν τούτος την καλή τύχη να γνωρίσε τον βασλά Λουδ06ίκο της Βαυαρίας, ο οποίος τον προσκάλεσε στο Μόναχο. Ο νεαρός 6ασλάς ήταν φλογερός λάτρης της μουσκής κα η παραγωγή της όπερα Τρστάνος κα ζόλδη έγνε με τη 60ήθεά του. Νόθα παδά Μετά από τρία νόθα παδά με τον Βάγκνερ, η Κόζμα χώρσε με τον άντρα της το 1870, κα ο εραστές παντρεύτηκαν τον ίδο χρόνο. Ο Βάγκνερ ήταν τότε 57 χρόνων κα η Κόζμα. Ο Βάγκνερ εν τω μεταξύ καλλεργούσε στον Βασλά Λουδ06ίκο την δέα να χρηματοδοτήσε το χτίσμο μας όπερας στο Μπάρο 'ίτ, όπου θα μπορούσε να ανε6άσε τον κύκλο του Δαχτυλδού. Τρες από τς όπερες του κύκλου είχαν ήδη παρουσαστεί στο Μόναχο μεταξύ του 1869 κα του 1871. Ο Βάγκνερ τέλεωσε την τέταρτη, Το Λ υκόφως των Θεών, ενώ χτζόταν το θέατρο, κα ο τέσσερς όπερες ανέ6ηκαν μαζί σε μα μεγαλεώδη παραγωγή το 1876. Ο πλούτος της παραγωγής άφησε τον Βάγκνερ γα άλλη μα φορά χρεωμένο. Δηύθυνε μα σερά συναυλών στο Ρόγαλ Άλμπερτ Χολ το 1877 γα να εξασφαλίσε χρήματα. Παρ ' όλα αυτά ο Βάγκνερ ζήτησε τη 60ήθεα του Βασλά Λουδ06ίκου γα να απαλλαγεί από τα χρέη του. Το 188 1 έπαθε τον πρώτο από μα σερά σπασμών στο στήθος προάγγελο της πρώτης μεγάλης καρδακής προσ60λής τον επόμενο χρόνο. Αντί να ξεκουραστεί, ο Βάγκνερ άρχσε να συνθέτε την τελευταία του όπερα Πάρσφαλ, το 188 σε ηλκία 69 χρόνων. Αλλά η ένταση της ζωής του αποδείχτηκε υπερ60λκή γα την υγεία του. Υπέστη τη μοραία καρδακή προσοολή στς 1 Φε6ρουαρίου του 188, ενώ ήταν στη Βενετία, κα θάφτηκε στο Μπάρο'ίτ, τόπο των οπερατκών του θράμ6ων.
".+\...fj ++!J{V!:!$f npεjy:! ΒΑΓΚΝΕΡ ΛόενΥκρlν Γαμήλο χορκό [1] Ο Βάγκvερ άρχσε το Λόενγκρν ενώ ξεκουραζόταv στο Μσ.ρίεvμπαvτ το 1845, παρά τς συστάσες τωv γατρώv του va μη δουλέψε Βασσμέvη σε έvα μεσαωvκό Γερμαvκό έπος, η όπερα πρωτοπαίχτηκε στη Βαζuάρη, στς 8 Α υγούστου του 1850. Είvα η στορία του ππότη lόεvγκρv, με τη μυστηρώδη προέλευση. Γίvετα προστάτης της Έλσας η οποία έχε κατηγορηθεί γα φόvο κα σύvτομα τηv παvτρεύετα. Τελκά όμως αποκαλύπτε ότ πατρίδα του είvα ο Ναός του Αγίου Δσκοπότηρου κα λυπημέvος αποχαρετάε τηv Έλσα. Τανχόζερ Εσαγωγή [] Είσοδος των Καλεσμένων [] Χορκό των προσκυνητών [4] Με αφετηρία δύο παλά Γερμαvκά ποήματα, ο Βάγκvερ έγραψε τη δκή του στορία του TαVΧόζερ κα του Δαγωvσμού Τραγουδού του Βάρτμπουργκ, που πρωτοπαίχτηκε στς 19 Οκτωορίου του 1845. Στην όπερα, ο TαVΧόζερ μαζί με άλλους προσκυνητές ταξδεύε γα va ζητήσε τη συγνώμη του Πάπα, επεδή στο δαγωvσμό είχε τραγουδήσε εκθεαστκά γα τηv παγαvστκή θεά Αφροδίτη. Ο Πάπας αρvείτα va το συγχωρήσε. Η αγαπημένη του TαVΧόζερ, Ελίζαμπετ, πεθαίvε συvτετρμμένη κα στηv κηδεία της ο Ταvχόζερ πέφτε vεκρός δίπλα της. Ο ΑρχlτραΥοuδlατές της ΝuρεμβέΡΥης Εσαγωγή [5] Χορκό από την η πράξη [6] γουδστές. Πρωτοπαίχτηκε στο Μόvαχο στς 1 ουνίου 1868. Η πλοκή αφηγείτα τηv στορία της Εύας, η οποία πρόκετα va παvτρευτεί τοv vκητή εvός δαγωvσμού τραγουδού. Ο Βάλτερ που είvα ερωτευμέvος με την Εύα, οοηθούμεvος από το Χαvς, έvαv τσαγκάρη, κερδίζε το δαγωvσμό, κα τηv Εύα. Ο πτάμενος Ολλανδός Εσαγωγή [7] Χορκό των Ναυτών [8] Πάνω: Αφίσα του 1895 που δαφημίζε την όπερα του Βάγκνερ Τανχόζερ, μα ζοφερή στορία γα τη θρησκεία κα το θάνατο. Βάγκvερ άκουσε το πλήρωμα va τραγουδά εvώ σήκωvε την άγκυρα κα έκαvε παvά κ έτσ, το θέμα του Χορκού των Ναυτών "πήρε έvα καθορστκό μουσκοποητκό χρώμα': Η εσαγωγή ολοκληρώθηκε στο Παρίσ τοv Νοέμορο του 1841, κα η όπερα πρωτοπαίχτηκε στη Δρέσδη στς αvουαρίου του 184. ΜΟΥΣΚΕΣ ΕΝΝΟΕΣ 5/4 Όπως κα ο Τανχόζερ, Ο Αρχτραγουδ στές της Ν υρεμ6έργης αvαφέροvτα σε έvα δαγωvσμό τραγουδού. Ο Βάγκνερ άρχσε va συνθέτε κα τς δύο όπερες στο Mσ.ρέμπαvτ το 1845, αλλά πέρασαv χρόvα προτού ολοκληρωθούν ο Αρχτρα Ο θρύλος του πτάμενου Ολλανδού αφηγείτα τηv στορία εvός vαυτκού που αμαρτάvε κα καταδκάζε τα va περπλαvέτα αώvα στη θάλασσα, εκτός κ av TOV λυτρώσε με τοv έρωτά της μα πστή γυvαίκα. Εvώ ταξίδευε με πλοίο στα ΝΟΡΟηΥκά φόρδ τοv ούλο του 189, ο Εσαγωγή Από τη γαλλκή λέξη ''ouvertnre'' (άνογμα), ένα μουσκό κομμάτ που προηγείτα μας όπερας ή ενός έργου κα δηλώνε τη δάθεση συνοψίζοντας συχνά τα κύρα θέματα που ακολουθούυ.
ΕΣΑΓΩΓΗ ΤANXarZEP Κθάρα / II h..,.., r", " u t, υ \ ' h Ρ 5 1 5, Α m i Α 1 D... _ Α 1 D θ:> fi 4 / h t D 4 4 4 Α θ:> Α \, ' h v tlf... r r θ:> D 1 5 5,;... ο 4 5,; 5... 7 r / rj _ r { r r_ '. U..j...... Ε D Ε D Α Α D 1 4 1 1 t Α 5 θ:> Bb Α _. r 1 1 ====== r_ v '.'1.,..,., \ _.
= i i i 10 D B:J D Α D Ρ 4 D D = = Α D 4,ο t 10 ' ho \ v 16 Ε 6 i Ρ. #. ho '"'"' /, "" v f) r,j. Ε c Ε D 4 5 5 t '",ο \ 10 ' ho c 1m i i lt1 i 1 /,., '"'" 11,'" "f) D D D Ε Ε D 4 5 4 Ρ = I1 5 5 4 1 1!,,......, Γ.../ 1 5. ρ D Ε '"'" Ο 5 1 Th '"'" [7. ' i "' ' Β 4 4 D '"'" ho_ B:J
b....,. v.,.. 19 / n, t,." 11., /b.. '"" v. νυ. h_ nr> tn_ " n./ B:J Ε1> Ε1> Ε1> D Db Db b b 1 5 5 4 1 5 t f) = '... \ / n / t \ / 1 Eh Ab b b \ L_. vu,. Bm i,.. bn:'./ ""'"... 1 11 n, u v. n.... 1.1' "", f) b Ε 5 4 1 Β Α Ab / n.,j. V.., 5., Ε 1 m ii b 5 1 Eh 4 Ρ 5 B:J Db c mm Ab 1 Db n_ "'"" B:J., v. """""'" n.j 101_ ο n_,.... VI,"" " V V tj... Ο/'!!!!! Β B:J B:J Th Eh 1 5 5 4 1 5 mp 4 4 1 4 1 t Eh D Eh B:J,.. ", v. [J8 Ί / n u \ ο./
.., fi h_ tj Eb t 8,., _. r /6'.,. "..; / h... 1... 101', / \ 17Γ h_ h_ h " γ' t.,..,, D Db Db b b b Ε 5 4 1 5 5 4 cresc. 4 1 5 1 4 b b JΞ :J Db Β Α Ab l,. rj. \ Ί'",...: Bm mm bn :: 1)'. i 1 fi \ n 1\ 110 ''D tj.... t, 4 1 1 Ε Ε D JΞ :J Α Ε Ε 1 4 f 1 1 4 1 1 b JΞ :J \,..::;,.. / h... h...l.... ' :;.. '".... Π.., l orn ρ 5. ΟΔΗΓΟΣ Μα επλογή από εύκολα στην εκτέλεση θέματα από το D: Θέση [].Αν συμ60υλευτείτε τς οδηγίες στη σελίδα ν του 1 ου τεύχους της σεράς, θα μπορέσετε να παίξετε τς μελαδίες της παρττούρας ακόμη κ αν δεν έχετε μουσκές γνώσες Κάθε νότα σημεώνετα με το όνομα της (αν παίζετε πάνο κοτάξτε παρακάτω γα τς θέσες τους στα πλήκτρα). Ο αρθμοί δείχνουν τς θέσες των δαχτύλων αρχίζοντας από το 1 (αντίχερας) Δ & V (τόξα) δείχνουν τα στμεία στα οποία έχε συντομευτεί η μουσκή Το χρονκό σήμα στην αρχή του πενταγράμμου δείχνε τον αρθμό των χρόνων ανά μέτρο!imidinil νότα.. ΕΚΤΕΛΕΣΗΣ Αξία φθόγγου: }= 1/8 =1/4 )1= 1/ J= 1 j = 0=4 Παύση: =1/8 :; =1/4 ί =1/ =1 _ = =παύση ολοκλήρου Παρεστγμένη νότα ο.): εππλέον το ήμσυ της κανονκής χρονκής αξίας ρρ = πολύ σγά mf = μετρίως δυνατά,... (1) συνενώνε νότες σε μα φράση Ρ = σγά f = δυνατά (σύζευξη δαρκείας), ή () ενώνε νότες συνώνυmp = μετρίως σγά ff = πολύ δυνατά μες (σύζευξη), κα σε αυτήν την περίπτωση > = περωσότερο τονσμένl νότα χτυπάμε μόνο την πρώτη,'ότα κα αφ]νουμε τς 1':\ = κορόνα άλλες απλώς να δαρκέσουν. =:::::::::: (cresc.) = αύξηση της έντασης ======= (Dim.) = ελάττωση της έντασης Είνα στο κλεδί του Φα: Παίξτε όλες τς Σ, Σ ύφ:ση εκτός κ αν προηγείτα αναίρεση. Το μκρό όγδοο στο μέτρο 16 δεν έχε γραπτή χρονκή αξία, αλλά αqχ>μoώνετα από την επόμενη ΠΑΝΟ ΕΓΧΟΡΔΑ ΞνΛΝΑ ΠΝΕΥΣΤΑ Δύσκολ ο Δύσκολο Δύσκολο ΚΘΑΡΑ Δύσκολο
..... ΟΠΕΡΑΤΚΑ ΑΡΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ Με τα 'μουσκά δράματα" του ο Βάγκνερ δημούργησε ένα νέο είδος όπερας. Συνδυάζοντας τα Λάτμοτίφ μκρά μουσκά θέματα που αντπροσωπεύουν τους δάφορους χαρακτήρες με το ποητκό δράμα, παρήγαγε έργα απαλλαγμένα από τς εκλεκτκές αναφορές της παραδοσακής όπερας. Ο όπερές του ήταν στην πραγματκότητα λαϊκές μουσκές στορίες. 1 ΛΟΕΝΓΚΡΝ Επαναλαμβανόμενες ψηλές νότες στα ξύλνα πνευστά εσάγουν το Γαμήλο Χορκό [1] που είνα από την τελευταία πράξη του Λόενγκρν κα παίζετα σε γάμους σε ολόκληρο τον κόσμο. Η ορχήστρα ακολουθεί με τα πρώτα μέτρα της γαλήνας, λυρκής μελωδίας της κα κατόπν η χορωδία αρχίζε να τραγουδά: "Treulich gefϋhrt, ziehetdahin... ". Η επβλητκrl μουσκή περγράφε τη νύφη που κνείτα αργά στο δάδρομο. Κάθε τόσο ακούγετα μα τρομπέτα κα μα άρπα που παίζουν μα ανάλαφρη ανοδκή κλίμακα. Η μουσκή κνείτα τώρα στο δεύτερο θέμα, με τη χορωδία να τραγουδά "Zierde der Jugend...". Ο επαναλαμβανόμε Πάνω: Ο Αρχlτραγουδlστές της Νυρεμ 8έργης κορυφώνοντα με έναν υπαίθρο δαγωνσμό τραγουδού, όπως δείχνε κα το σκηνκό που σχεδίασε ο Μίκαελ Έχτερ. νες νότες της εσαγωγής παίζοντα άλλη μα φορά πρν επστρέψε η πρώτη μελω δία. Η χορωδία τελκά ολοκληρώνε με μα υψίφωνη συγχορδία, που τραγουδέτα πολύ απαλά.
ΤΑΝΧΟϊΖΕΡ Η Εσαγωγή [] αρχίζε ήσυχα, με κλαρνέτα, φαγκότα κόρνα κ έπετα βολοντσέλα, που παίζουν μα επβλητκή μελωδία. Η ορχήστρα συντηρεί τη μουσκή μέχρ που ένας κανονκός ρυθμός αρχίζε να πάλλετα στα έγχορδα. Τελκά, η μουσκή ξεσπάε σε μα πλήρη άνθηση καθώς ξύλνα κα χάλκνα πνευστά απαγγέλλουν το μεγαλοπρεπές θέμα, με τα έγχορδα να παίζουν μα γρήγορη συγχορδία. ΜεΥαλοπρεπής μελωδία Η αρχκή μελωδία επστρέφε, ακολουθούμενη από ένα πο χαρούμενο τμήμα κ έπετα από ένα άλλο μεγαλεώδες, λυρκό θέμα που παίζε ολόκληρη η ορχήστρα. Τα έγχορδα προτείνουν καθοδκούς μουσκούς καταρράκτες, καθώς το μεγαλοπρεπές πρώτο θέμα επστρέφε κα η εσαγωγή τελεώνε με αργές επαναλαμβανόμενες συγχορδίες, καταλήγοντας με ένα ρολάρσμα των τυμπάνων. Η Είσοδος των Καλεσμένων [], από την η πράξη της όπερας, περγράφε τη σκηνή όπου δάφορο προσκαλεσμένο συμμετέχουν σε ένα δαγωνσμό τραγουδού στην Αίθουσα των Τραγουδών. Η φανφάρα μας τρομπέτας κα ταχύτατα έγχορδα εσάγουν στο μέρος αυτό. Έπετα ακολουθούν δάφορα θέματα που περγράφουν τους καλεσμένους καθώς ανεβαίνουν στη σκηνή. Εδώ ο συνθέτης χρησμοποεί πομπώδη μουσκή γα τους υπεροπτκούς κα ζωηρή μουσκή γα τους πο δραστήρους. Η χορωδία τραγουδά μελωδίες που έχε ήδη παίξε η ορχήστρα αρχίζοντας με τα λόγα του ππότη : "reudig begrϋr..en ννίγ..." (Χαρούμενο σε χαρετούμε...). Η μεγαλοπρεπής σκηνή τελεώνε με χορωδία κα ορχήστρα σε πλήρη δράση, ενώ η φανφάρα της τρομπέτας ακούγετα γα μαν ακόμη φορά. Το Χορκό των ΠΡOσKυVΗτών[4] είνα από την τελκή πράξη κα αρχίζε ήρεμα, με τους βαθύφωνους της χορωδίας να τραγουδούν μα μελωδ ία που μοάζε με ύμνο. Μουσκή κα στίχος εκφράζουν βαθύ θρησκευτκό συναίσθημα: "Beglϋckt darf nun dich ο Heimat..." (Σε χαρετούμε τώρα ω πατρίδα..."). Καθώς ακούγετα κα η ορχήστρα προσθέτοντας ένα ρυθμό με επαναλαμβανόμενες νότες, εμφανίζετα μα πλήρης εκδοχή της μελωδίας. Ένα λυρκό θέμα που τραγουδούν ο υψίφωνο ακολουθείτα από μα επστροφή της αρχκής μελωδίας. Τέλος, ο γυνακείες φωνές δημουργούν μα υψίφωνη συνοδεία προτού η χορωδία φτάσε στη δραματκή της κατάληξη με ένα ξέσπασμα ορχηστρκών συγχορδών. Η ΜΑΓΕΑ ΤΗΣ Μ Ο ΥΣΚΗΣ Η εκόνα της θάλασσας [7] Πάνω: Πίνακας που παρουσάζε το σκηνκό γα μα παράσταση της όπερας Τaνχόζερ του Βάγκνερ, στο Παρίσ το 196. Ο Βάγκνερ δημούργησε την πρώτη μουσκ 1 ] εκόνα της θάλασσας με την εσαγωγή του στο\' πτά μενο Ο λλανδό. Το κύρο θέμα τ ης εσαγωγ1 ίς, επανέρχετα δαρκώς υποδ ηλώνοντας το πλοίο που κλυδωνίζε τα σε μα ταραγμέη7 θάλασσα. Ενcδ τα τψπανα αντ προσωπεύουν τον πάταγο τω i1 τεράστων κυμ άτω ν, τα έγχορδα καθώς ορμούν κα υποχωρούν σε χρωμα τκά δαστjματα (οήματα ημτονίων), παρστάνουll το ουρλαχτό του ανέμου. Η εκόνα είνα τόσο δυατή ώστε στς πρό Όες της όπερας στο Μόναχο το 1864, ο δ ε υθυντ7]ς της ορχ jστρας Φραντς Λ άχ νερ παραπονέθηκε ότ 'Ό άνεμ ος... φυσούσε κάθε φορά που άνογες την παρ ττο ύρα." DΌτ αυγίζε ο Βάγκνερ aρρωσταίνε. Έχε aρρωστήσε τη μουσκή. μ Ο φλόσοφος Φρίντ ρ χ Ν ίτ σε, 1889.
..... Ο ΑΡΧΤΡΑΓΟΥΔΣΤΕΣ ΤΗΣ ΝΥΡΕΜΒΕΡΓΗΣ Το εναρκτήρο θέμα της Εσαγωγής [5] σε αυτήν την κωμκή όπερα είνα μεγαλοπρεπές αλλά χαρούμενο. Έπετα, μετά από ένα σύντομο λυρκό εμβόλμο, το Θέμα των Αρχτραγουδστών αρχίζε με τέσσερς ε ντυπωσακές νότες κα εξελίσσετα σε μα πλήρη ορχηστρκή κορύφωση. Ένα νέο κα πο ρομαντκό θέμα εμφανίζετα τώρα. Αυτό δαμορφώνετα αργά μέχρ που η ορχήστρα εμφανίζετα δυνατά με μα ηχητκή μάζα όπου μελωδίες που έχουν ήδη ακουστεί, αναμεγνύοντα με άλλες. Το πρώτο μεγαλοπρεπές θέμα επστρέφε με τα έγχορδα να κνούντα γρήγορα κα μα φανφάρα της τρομπέτας ολοκληρώνε την εσαγωγή. Τ ο "Wacht aυf!es naf:etgen dem Tag!" ("Ξυπνήστε! Σύντομα θα ανατείλε η μέρα!) [6] είνα ένα από τα πο συγκνητκά χορκά του Βάγκνερ. Συγκεντρωμένα σε ένα λβάδ έξω από τη Νυρεμβέργη, μέλη της αδελφότητας της πόλης αναγγέλλουν τον δαγωνσμό τραγουδού. Η χορωδία αρχίζε με τα έγχορδα να παίζουν ένα μελαγχολκό θέμα γα να προστεθούν αμέσως κ άλλα έγχορδα. Κατόπν, περγράφοντας την α νατολή, η χορωδία τραγουδά δυνατά με ψηλές νότες, που συνοδεύοντα από αφνίδες ρπές τυμπάνων. Ακολουθεί μα μελωδία που μοάζε με ύμνο. Η μουσκή δυναμώνε καθώς ο ουρανός φέγγε στο φως της μέρας, μέχρ που τα χάλκνα πνευστά κα η χορωδία αναγγέλλουν ένα επβλητκό θέμα. Θραμ6κό τέλος Καθώς το φως της μέρας πλημμυρίζε τη σκηνή, χορωδία κα ορχήστρα, με ρολαρίσματα τυμπάνων κα ηχηρές τρομπέτες, μεταφέρουν τη μουσκή σε μα θραμβκή κορύφωση. Τα έγχορδα παίζουν γρήγορες καθοδκές νότες, τα τύμπανα ρολάρουν, τα κύμβαλα συγκρούοντα κα η χορωδία τελεώνε με μα ηχηρή συγχορδία. Αρστερά: Σκηνκό του Μίκαελ Έχτερ γα μα παράσταση της όπερας Ο ΑρχτρσΥουδlστές της Νυρεμ8έΡΥης. Ο Βάγκνερ άρχσε τη σύνθεσή της το 1845, αλλά την ολοκλήρωσε μόλς το 1868. 4 Ο ΠΤΑΜΕΝΟΣ ΟΛΛΑΝΔΟΣ Η Εσαγωγή [7] αυτή αρχίζε με τα έγχορδα που παίζουν υπόκωφες, λαμπυρίζουσες συγχορδίες. Τ α φαγκότα κα τα κόρνα παίζουν το θέμα του Ολλανδού κ έπετα ξεσπά η θυελλώδης μουσκή. Η θύελλα φαίνετα να σβήνε αλλά αφού το όμποε παίξε την μπαλάντα της ηρωίδας Ζέντα, η θύελλα επεμβαίνε ξανά με. ρολαρίσματα τυμπάνων κα γίνετα πο μανασμένη. Μετά το Τραγούδ των Ναυτώνακούγοντα το θέμα του Ολλανδού κα η μπαλάντα της Ζέντα προτού πνγούν από τη θύελλα. Ταραγμένα έγχορδα αντηχούν κα η μσυσκή οδηγείτα ξανά στο θέμα της Ζέντα, που παίζετα ψηλά κα γλυκά από τα έγχορδα, κ από εκεί σε ένα σαρωτκό συνοδευτκό άρπσμα. Η εσαγωγή τελεώνε γαλήνα αν κα ακούγετα ένα ρολάρσμα τυμπάνου υπόμνηση της θύελλας. Η χαρά της επστροφής Στο Χορκό των Ναυτών [8] που ακούγετα στην αρχή της ης Πράξης, η ορχήστρα εσάγε πρώτα το τραγούδ κ έπετα ο ναύτες που στέκοντα στο κατάστρωμα, τραγουδούν τη μαγευτκή μελωδία του. Το τραγούδ αφηγείτα τη χαρά της επστροφής κα περγράφε το καράβ που βρίσκε ασφάλεα στο λμάν: "Steueπnann, laβ die Wacht! Steueπnann herzu uns!... "("Τμονέρη άφησε τη βάρδα! Τμονέρη κόπασε!...") Κατόπν, ο ναύτες χορεύουν αδέξα ενώ η ορχήστρα συναγωνίζετα τς άχαρες κνήσες τους με μουσκή στο ρυθμό της πόλκας.
ΠΑΡΣΦΑΛ Ο Βάγκνερ τελεοποούσε την τέχνη του /μουσκού δράματος// που επνόησε ο ίδος επί μσό αώνα. Πάρσφαλ, η τελευταία του όπερα, είνα το πο ταραστό επστέγασμα αvτίς της εξαρετκά προσωπκής προσέγγσης του συνθέτη. ΣΗΜΑΝΤΚΑ ΕΡΓΑ Ο Όπερα: Ο πτάμενος Ολλανδός Τ ανχόζερ ΛόεvγKρν Το Δαχτυλίδ των Νμπελούνγκεν Ο Χρυσός του Ρήνου Η Βαλκυρία Ζίγκφρντ Το Λυκόφως των Θεών Τρστάνος κα lζόλδη Ο Αρχτραγουδστές της Νυρεμβέργης Πάρσφaλ Η όπερα αυτή πρωτοπαρουσάστηκε έξ μήνες πρν πεθάνε ο Βάγκνερ. Αλλά όπως κα σε πολλά άλλα έργα του, ο μύθος τργύρζε στο μυαλό του γα αρκετά χρόνα. Ο ΒάΥ,{νερ πρωτοσχεδίασε την πλοκή το 1857, τέλεωσε το λμπρέτο ακροώς 0 χρόνα αργότερα κα ολοκλήρωσε την παρττούρα στς αρχές του 188. Το Αγο Δσκοπότηρο Η όπερα αφηγείτα την στορία ενός σεοάσμου οασλά, του Αμφόρτας, δεμένου με τα κακά μάγα του μάγου Κλίνγκσορ. Αυτό τον εμποδίζε να δεχτεί την Αγία Κονωνία με τους πστούς ππότες του, αν δε λυτρωθεί προηγουμένως. Η λύτρωση δε θα 'ρθε χωρίς το Άγο Δσκοπότηρο που πστεύετα ότ είνα το δσκοπότηρο που χρησμοποίησε ο Χρστός στο Μυστκό Δείπνο. Την αναζήτηση του Άγου Δσκοπότηρου αναθέτουν στον Πάρσφαλ, ένα αθώο χωρατόπαδο. Στο δρόμο του ορίσκετα αντμέτωπος με τον Κλίνγκσορ κα το θηλυκό περασμό, την Κούντ, αλλά η αγνότητα κα η αποφασστκότητά του υπερνκούν τα εμπόδα. Ο Βάγκνερ φέρνε αντμέτωπες τς δυνάμες του καλού κα του κακού σε μα ευφυώς σκηνοθετημένη μουσκή φαντα Πάνω: Σκηνκό γα μα παράσταση του Πάρσφαλ, στο Παρίσ. σμαγορία. Χρησμοποεί "Leitmotivs" όπου κάθε χαρακτήρας αναγνωρίζετα από μα συγκεκρμένη μελωδία. Η μουσκή του Κλίνγκσορ είνα σκοτενή κα απελητκή, του Πάρσφαλ είνα ευγενκ11 κα οουκολκή, ενώ ο Αμφόρτας αναγγέλλετα με μεγαλοπρεπείς μελωδίες αλλά επεδ11 έχε εχπέσε από τη θεα χάρη, αυτές δεν είνα ποτέ θραμοκές. Η όπερα είνα ένα μείγμα θρησκευτκών κα παγανστκών δεών. Η Θεία Κονωνία έρχετα αντμέτωπη με τη μαγεία, ενώ το.αγσ Δσκοπότηρο με την ερή Λόγχη. Εν τω μεταξύ, ο Αμφόρτας, η ομάδα των πποτών του κα ο αγνός νέος που αναζητά το Δσκοπότηρο, μας φέρνουν στο νου το μύθο του Βασλά Αρθούρου. Ο Βάγκνερ θεωρούσε τον Πάρσφαλ θρησκευτκό επετεακό έργο μάλλον παρά όπερα, όπου το καλό θραμαεύε στον αγώνα του εναντίον του κακού κα ο κακοί χαρακτήρες μετανοούν. Όταν παρουσάστηκε στο Μπάρο"ίτ το 188, ο Πάρσφαλ δέχτηκε ετερόκλητες κρτκές. Ορσμένο κρτκοί θεώρησαν το έργο αντφατκό, ενώ άλλο το θεώρησαν απόλυτα ΟλάαΡημο. Ο Βάγκνερ σχεδίαζε μα παρόμοα σερά παραστάσεων γα τον επόμενο χρόνο σ)j.i:j. πέθανε ξαφνκά στη Βενετία. Ορχηστρκά: Συμφωνία σε Ντο Συμφωνκή Εσαγωγή σε Ρε ελάσσονα Δάφορες Εσαγωγές όπως: Χρστόφορος Κολόμβος Κυβέρνα, Βρετανία Πολωνία Φάουστ Αυτοκρατορκό Εμβατήρο Εμβατήρο Εκατονταετηρίδας Μουσκή δωματίου γα πάνο: Σονάτα σε Σ ύφεση μείζονα Σονάτα Λευκώματος σε Λα ύφεση μείζονα Φύλλα Λευκώματος σε Λα ύφεση κα Ντο μείζονα Τραγούδα: Επτά τραγούδα από το Φάουστ του Γκέτε Το Έλατο Ο Δύο Γρεναδέρο Χορωδακά: Χαρετσμός Εγκανίων Στον Τάφο του Βέμπερ Η "Αγάπη" των Αποστόλων Επλογή των έργων αυτών θα συμπερληφθεί σε προσεχές τεύχος.
ΤΟ ΜΠΑΝΤΖΟ Η ΕΠΣΤΗΜΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ 11 ΠΩΣΛΕΤΟΥΡΓΕ ΤΟ ΜΠΑΝΤΖΟ Παρ' όλο ο ήχος του μπάντζο παράγετα με τον (o τρόπο, όπως κα στα άλλα κθαρστκά όργανα, η χαρακτηρστκή ηχητκή χροά του οργάνου οφείλετα στην παλλόμενη μεμβράνη του. Ένα σύστημα από βίδες τανύσματος κουρντίζε τη μεμβράνη, που είνα πασμένη στο σώμα από μα μεταλλκή στεφάνη τανύσματος, κα δίνε στο όργανο τον χαρακτηρστκό του ήχο. Η ηχητκή ποότητα του οργάνου βελτώνετα ασθητά από το ξύλνο α ντηχείο, το οποίο κατευθύνε τον ήχο προς τα έξω, αλλά κα αντανακλά τς δονήσες του αέρα στο εσωτερκό της μεμβράνης, ενδυναμώνοντας κα ενσχύοντας το συνολκό τονκό αποτέλεσμα. ο μπάντζο κατάγετα από τη Δυτκή Αφρκή, όπου το αποκαλούσαν "μπάντζα", λέξη που υπο Τ δηλώνε τον ήχο του. Το 170 αώνα έφτασε στο Νέο Κόσμο μαζί με τους μαύρους δούλους κα από τς φυτείες του νότου κνήθηκε οόρεα, όπου έγνε δημοφλές μεταξύ των Αμερκανών αποίκων. Το 190 αώνα το μπάντζο είχε ήδη ISBN 960754591 9 789607 54594 δαδοθεί στη Βρετανία αν κα ποτέ δεν έφτασε στην ηπερωτκή Ευρώπη. Στη Βρετανία όπως κα στην Αμερκή, το μπάντζο συνδέθηκε δαίτερα με το θεσμό του μούζκ χολ, το μουσκό θέαμα κα αργότερα με τς μπάντες της τζαζ. Τα πρώτα όργανα ήσαν πρσχεροφταγμένα. Το στρογγυλό σώμα του οργάνου κατασκευαζόταν από κολοκύθα, ενώ το καπάκ γνόταν από περγαμηνή ή δέρμα. Το μπράτσο δεν είχε τάστα ή δακτυλοθέσο κα δευρυνόταν στην κορυφή γα να τοποθετηθούν τα κλεδά. Ο τέσσερς χορδές από έντερο προσαρμόζονταν στο κάτω άκρο του οργάνου. Σχετκά νωρίς, προστέθηκε στο όργανο μα "χορδή αντίχερα" η οποία ονομάστηκε έτσ γατί παζόταν με τον αντίχερα. Η χορδή αυτή ή τσαντερέλα, έπαζε τη μελωδία ενώ ο άλλες τέσσερς τη συνοδεία. Μολονότ το σύγχρονο μπάντζο είνα περσσότερο εκλεπτυσμένο από τους προγόνους του, δατηρεί την παλά απλότητα του σχεδασμού του. Το σώμα του μοάζε με ντέφ, με τη μα πλευρά του ανοχτή, αν κα μερκές φορές καλύπτετα με ένα ξύλνο αντηχείο. Μα τεντωμένη μεμοράνη (στμερα κατασκευάζετα συνήθως από πλαστκό) προσαρμόζετα στο καλυμμένο με μεταλλκά φύλλα ξύλνο στεφάν του σώματος. Όλα τα όργανα στμερα έχουν τάστα όπως κα τα άλλα μέλη της οκογένεας της κθάρας. Ο πέντε χορδές είνα από νάλον ή μέταλλο. Το μπάντζο με τς μεταλλκές χορδές παίζετα με πένα κα είνα γνωστό ως "μπάντζο πένας". Το μπάντζο που παίζετα με τα δάχτυλα είνα παρ' όλα αυτά πο συνηθσμένο. ΓεγΡΥότα Το μπάντζο είνα μέλος της οκογένεας του λαούτου, μας από τίς μεγαλύτερες οκογένεες μουσκών οργάνων.