ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ Ηλεκτρονικό Ταχυδρομείο: kipan@central.ntua.gr Ιστοσελίδα: http://www.ntua.gr/anavathmisi/ Αγαπητοί Συνάδελφοι, Ευχόμαστε σε όλους μια ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΑΘΗΝΑ, 1 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2008 ΚΑΛΗ, ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΚΗ και ΠΟΙΟΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΗ ΧΡΟΝΙΑ. Η καινούργια ακαδημαϊκή χρονιά ξεκινά με ποικίλα χαρακτηριστικά. Άλλα από αυτά θεωρούμε ότι αποτελούν στοιχεία θετικής εξέλιξης και αισιοδοξίας για το μέλλον του Πανεπιστημιακού μας συστήματος και άλλα ως ιδιαιτέρως αρνητικά και με πολλές δύσκολές και δυσδιάκριτες πλευρές. Ως θετικά μπορούμε να δούμε 1) τη δουλειά που έγινε τη χρονιά που πέρασε σε πολλά επίπεδα, αθόρυβα αλλά κυρίως πολύ αποτελεσματικά από όλους μας μέσα στο σύνολο σχεδόν των Πανεπιστημίων, για επαναφορά του συστήματος σε σχετικά «κανονικές συνθήκες» ακαδημαϊκού περιβάλλοντος, και 2) την ευαισθητοποίηση της μεγάλης πλέον πλειοψηφίας των συναδέλφων Πανεπιστημιακών Δασκάλων στα έντονα και πολύμορφα προβλήματα που βιώνει το Ακαδημαϊκό Σύστημα και στην έμπρακτη, σθεναρή και πολλάκις αποφασιστική παρουσία και συμμετοχή τους σε όλο το φάσμα του πανεπιστημιακού γίγνεσθαι. Απλώνομαι θερμή χειραψία εγκάρδιων συγχαρητηρίων σε όλους τους συναδέλφους Πανεπιστημιακούς αλλά και σε όλα τα λοιπά μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας που τον τελευταίο καιρό στάθηκαν με αυταπάρνηση, ανιδιοτέλεια, θάρρος και ήθος στο μετερίζι των αγώνων για Αναβάθμιση της Ποιότητας στην Ακαδημαϊκότητα και την Πανεπιστημιακή Δημοκρατία. Οι ελάχιστοι συνομιλίες των δυνάμεων της συντήρησης και της οπισθοδρόμησης θα πρέπει επιτέλους να καταλάβουν ότι η συντριπτική πλειοψηφία των μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας δάσκαλοι και φοιτητές ομόψυχα κινούνται στους δρόμους της δημιουργίας και της προόδου. Ως αρνητικά στοιχεία ή ανοικτά θέματα της σημερινής πραγματικότητας του ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου θεωρούμε μεταξύ άλλων:

Α. ΘΕΣΜΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ Οι εξελίξεις και οι πολιτικές των τελευταίων χρόνων έφεραν στο προσκήνιο τα βασικά θεσμικά και άλλα προβλήματα του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου χωρίς όμως να οδηγήσουν σε αναβάθμιση. Αντίθετα συνέβαλαν σε περαιτέρω υποβάθμιση δημιουργώντας συνάμα ένα κλίμα υποτίμησής του. Μέσα από αυτή την απαράδεκτη και καταστροφική ατμόσφαιρα της προηγούμενης τριετίας ατμόσφαιρα για την οποία μεγάλες ευθύνες φέρουν τόσο η πολιτική της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας όσο και οι δυνάμεις που συγκροτούν την ηγετική ομάδα της ΠΟΣΔΕΠ είχαμε δύο σημαντικά αποτελέσματα: α) την ψήφιση ενός ελλιπούς, αποσπασματικού, αναποτελεσματικού και αναχρονιστικού θεσμικού πλαισίου (Νόμος 3549/2007) χωρίς όραμα και συγκεκριμένη ακαδημαϊκή φιλοσοφία και σειρά άλλων συμπληρωματικών νόμων με την ίδια (μη ) φιλοσοφία, β) τη δημιουργία πολιτικών συνθηκών, οι οποίες καθιστούν δύσκολη προς το παρόν τουλάχιστον την απόδοση πρώτης προτεραιότητας στο θέμα των ευρύτερων θεσμικών αλλαγών στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Καθήκον μας είναι να προσπαθήσουμε με ιδιαίτερη προσοχή αλλά και επιμονή 1) να επαναφέρουμε το θέμα των μεγάλων θεσμικών προβλημάτων στο προσκήνιο, με την ανάδειξη συγκεκριμένων αλλά βασικών και επίκαιρων σημείων και 2) να εργαστούμε στην κατεύθυνση δημιουργίας ενός κοινού υψηλών προδιαγραφών οράματος για το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο. B. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ Τα οικονομικά των Πανεπιστημιακών είναι ένα σοβαρό θέμα με πολλές πλευρές, το οποίο όμως χρειάζεται μια αντιμετώπιση που να ξεφεύγει από τη συνήθη πεπατημένη. Η προσέγγιση του θα πρέπει να γίνει σε όλες τις διαστάσεις και να προβάλει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του λειτουργήματος του Πανεπιστημιακού Δασκάλου. Η θέση του Πανεπιστημιακού Δασκάλου απαιτεί τα ελάχιστα και επιβάλλει τα μέγιστα. Αυτό αποτυπώνεται σε κάθε μέλος ΔΕΠ κατά διαφορετικό τρόπο και πολλές φορές είναι αποτέλεσμα προσωπικών επιλογών, αντιλήψεων και πρακτικών, προκαλώντας όμως συνθήκες μεγάλης ετερογένειας στο εσωτερικό του συστήματος. Σε πρώτη φάση η ενσωμάτωση των επιδομάτων στο βασικό μισθό είναι αίτημα που αντέχει στο λογικό αλλά και κοινωνικό έλεγχο, καθώς πρόκειται για επιδόματα, όπως διδακτικής προετοιμασίας, ερευνητικό, κ.α., που αφορούν τον σκληρό πυρήνα της εργασίας μας. Στην ίδια θεματική εντάσσεται και το θέμα της φορολόγησης των επιδομάτων, όπου ήδη

υπάρχουν και δικαστικές αποφάσεις, αλλά και το θέμα του επιδόματος παραμεθορίων πανεπιστημίων, το οποίο προβλέπεται από την υπάρχουσα νομοθεσία. Επίσης από τη στιγμή που ανήκουμε σε ένα μαζικό πλέον σώμα (με περισσότερα από 10.000 μέλη πλέον) αναδεικνύέται πολύ πιο σοβαρά και το θέμα των παράπλευρων λειτουργιών και δράσεων, που αφορούν την επαγγελματική μας ομάδα κάτω από την ομπρέλα μιας «Πανεπιστημιακής Λέσχης» με πολλαπλά διευρυμένο ρόλο. Λειτουργίες οι οποίες συμβάλλουν τόσο στην ποσοτική όσο κυρίως στην ποιοτική βελτίωση της ζωής των μελών της ομάδας. Υπάρχουν πετυχημένα αντίστοιχα παραδείγματα τόσο στη χώρα μας σε άλλες ομάδες εργαζομένων όσο και διεθνώς, τα οποία θα πρέπει να γνωρίσουμε και να μελετήσουμε. Ένα άλλο σημαντικό θέμα είναι αυτό της ουσιαστικής οικονομικής ενίσχυσης της ερευνητικής δραστηριότητας των Πανεπιστημιακών Δασκάλων. Τέτοια θέματα είναι α) μόνιμα ανταγωνιστικά Προγράμματα Βασικής Έρευνας από το Υπουργείο Παιδείας στο πρότυπο των «Ηράκλειτος» και «Πυθαγόρας», β) πραγματική και όχι τυπική χρηματοδότηση της συμμετοχής σε Συνέδρια, γ) αφορολόγητο των ερευνητικών επιδομάτων, κλπ. Η ιδιαίτερη σοβαρότητα του θέματος καθώς και η προσεκτική επιλογή διαδικασιών προβολής και διεκδίκησης, των όποιων δίκαιων αιτημάτων μας προαπαιτούν αφενός τη σαφή γνώση και τεκμηρίωση των θέσεών μας και αφετέρου την επίτευξη μιας ελάχιστης μεταξύ μας συνεννόησης και συναντίληψης. Γ. ΚΟΛΕΓΙΑ Είναι προφανές ότι στην εποχή της κοινωνίας και της οικονομίας της γνώσης είναι απαραίτητη η ύπαρξη ενός καλά οργανωμένου, αποτελεσματικού και ευέλικτου συστήματος εκπαίδευσης και κατάρτισης σε πολλά επίπεδα (επαγγελματικής, ακαδημαϊκής προπτυχιακής μαζικής και μη, μεταπτυχιακής, προδιδακτορικής, ερευνητικής, κ.λ.π.). Είναι προφανές επίσης ότι η θέση για άμεσο κλείσιμο των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών στερείται κάθε πολιτικής και κοινωνικής υπευθυνότητας. Στο πλαίσιο αυτό θεωρούμε ότι ο Νόμος για τα Κολέγια που ψηφίσθηκε το καλοκαίρι, συνιστά ένα πρώτο μικρό μετέωρο βήμα, όσον αφορά στο ξεκαθάρισμα της κατάστασης στο επίπεδο της μεταλυκειακής (προπανεπιστημιακής) Εκπαίδευσης και Κατάρτισης, με την υπαγωγή των Εργαστηρίων Ελευθέρων Σπουδών στον έλεγχο του Υπουργείου Παιδείας αντί του Υπουργείου Εμπορίου. Ο Νόμος στην ουσία

ρυθμίζει κάποια θέματα που αφορούν κυρίως 40 50 Κολέγια ενώ ελάχιστα αναφέρεται στα υπόλοιπα περίπου δυόμισι χιλιάδες Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, συντηρώντας έτσι τη γενική αταξία στο μεταλυκειακό επίπεδο. Η Πολιτεία απαιτείται: 1) με αποφασιστικότητα και αποτελεσματικότητα να παρέμβει στο χώρο αυτό για να εκλείψουν τα ποικίλα αρνητικά φαινόμενα με ολέθριες πολλές φορές συνέπειες για ένα σημαντικό κομμάτι της νέας γενιάς και της συνήθως φτωχής Ελληνικής οικογένειας και 2) να ελέγξει, να αξιολογήσει, να χαρακτηρίσει και κυρίως να αποφασίσει ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος αυτών των Εργαστηρίων στα πλαίσια της Μεταλυκειακής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης. Έτσι λοιπόν το κεντρικό θέμα, που αναδύεται μέσα από αυτό το Νόμο, προκύπτει από το Άρθρο 10, με το οποίο ουσιαστικά ιδρύονται Ιδιωτικά Πανεπιστήμια στην Ελλάδα αποκαλούμενα μάλιστα με τον αρχαιοελληνικό(!) όρο «Κολέγια». Έχουμε να παρατηρήσουμε τα ακόλουθα για το άρθρο αυτό αλλά και το γενικότερο πρόβλημα: 1) συνιστά ένα ανοικτό σοβαρό συνταγματικό πρόβλημα, 2) εισάγει έναν «εκπαιδευτικό πολιτισμό» με ιδιαίτερα έντονα τα στοιχεία αποικιακού χαρακτήρα. 3) Ίσως αποτελεί παγκόσμια αλλά σίγουρα είναι ευρωπαϊκή πρωτοτυπία το γεγονός της ακαδημαϊκής πιστοποίησης ενός ιδιωτικού Εκπαιδευτικού Οργανισμού της Ελλάδας από το οποιοδήποτε Πανεπιστήμιο(!), οποιασδήποτε χώρας της Ενωμένης Ευρώπης (!!). 4) Σκόπιμα παραγνωρίζεται ότι η Οδηγία της Ε.Ε. αναφέρεται στην κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων και προσόντων και όχι ακαδημαϊκής ισοτιμίας. Η εφαρμογή της προϋποθέτει μια ώριμη κοινωνία που είναι σε θέση μέσω των θεσμικών της οργάνων και με τη συμμετοχή των Επαγγελματικών Ενώσεων και των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης να ορίσει το πλαίσιο λειτουργίας των επαγγελμάτων καθώς και την παρακολούθηση και αξιολόγηση της επαγγελματικής πορείας των ασκούντων το επάγγελμα. 5) Όλα αυτά γίνονται τη στιγμή, που στην υπόλοιπη Ευρώπη (Ενωμένη και Μη) διεξάγεται ένας ευρύτατος και εντονότατος διάλογος, λαμβάνονται πρωτοβουλίες και πραγματοποιούνται δράσεις, υλοποιούνται προγράμματα σε όλα τα επίπεδα για το μέλλον της Ανώτατης Εκπαίδευσης, χωρίς το ελάχιστο ίχνος αναφοράς σε Ιδιωτικά Πανεπιστήμια. Στις ελάχιστες χώρες (π.χ. Πορτογαλία, Ρουμανία, Κύπρος, κ.α.) όπου δραστηριοποιούνται Ιδιωτικά Πανεπιστήμια γίνεται προσπάθεια από την Πολιτεία να αναθεωρηθεί εκ βάθρων το σύστημα λειτουργίας τους ή ακόμα και αυτή την ίδια την ιδέα της ύπαρξης τους, αφού στα λίγα χρόνια παρουσίας τους δημιούργησαν τεράστια προβλήματα.

Δ. ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ: Αποτελεί γενική διαπίστωση ότι υπάρχει σημαντικό έλλειμμα στην ποιότητα της Ακαδημαϊκής Ζωής μέσα στα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της χώρας μας. Η οποιαδήποτε σύγκριση με τα αντίστοιχα ιδρύματα άλλων χωρών τα οποία συχνά χρησιμοποιούμε ως πρότυπο μέτρο σύγκρισης στα ακαδημαϊκά πράγματα μπορεί να μας βοηθήσει ουσιαστικά στο να εντοπίσουμε και στη συνέχεια να αναδείξουμε για προβληματισμό και αντιμετώπιση τα κεντρικά σημεία αυτού του ελλείμματος. Γινόμαστε καθημερινά μάρτυρες και σε μερικές περιπτώσεις ακούσιοι συμμέτοχοι απίστευτων γεγονότων και καταστάσεων που διαδραματίζονται μέσα σε ακαδημαϊκό περιβάλλον. Γεγονότα τα οποία είναι αδιανόητο να συμβούν τόσο στο ακαδημαϊκό περιβάλλον άλλων χωρών αλλά και σχεδόν σε κάθε άλλο τομέα της Ελληνικής κοινωνίας. Ιδιαίτερο προβληματισμό προκαλεί η στάση νέων ανθρώπων στην εφαρμογή της καθολικής ψηφοφορίας κατά την εκλογή των Οργάνων Διοίκησης σε διάφορα Ιδρύματα. Το μέτρο αυτό αποτελεί κατά κοινή ομολογία ένα από τα ελάχιστα θετικά σημεία του Νόμου 3549/2007. Απερίφραστα καταδικάζουμε και στιγματίζουμε τόσο τη στάση μικρής ομάδας φοιτητών, που παρεμποδίζει με βίαιο τρόπο την άσκηση των δημοκρατικών διαδικασιών ιδιαίτερα δε μέσα σε Πανεπιστημιακούς χώρους όσο και τη θέση στήριξης, που άμεσα ή έμμεσα τους προσφέρει η Ηγετική Ομάδα της ΠΟΣΔΕΠ. Η με οποιοδήποτε μέσο παρακώλυση ή ματαίωση των διαδικασιών Εκλογής ή Λειτουργίας Θεσμικών Οργάνων στα διάφορα Πανεπιστήμια, προέρχεται από δυνάμεις, των οποίων η συμπεριφορά χαρακτηρίζεται από ολοκληρωτικές αντιλήψεις και δεν έχουν καμιά σχέση με τον Πολιτισμό και τη Δημοκρατική Παράδοση του Ελληνικού Πανεπιστημίου και της Ακαδημαϊκής Κοινότητας γενικότερα. Ταυτόχρονα, εκφράζουμε την απορία μας βλέποντας Πρυτανικές Αρχές διαφόρων ευτυχώς ολίγων Ιδρυμάτων να «υποκύπτουν» στη βια των ελαχίστων, να παραδίδονται αμαχητί, να «συμμορφούνται προς τας υποδείξεις». Με μεγάλη άνεση και ευκολία παρακάμπτεται η στοιχειώδης νομιμότητα ή ερμηνεύονται οι υπάρχοντες νόμοι κατά το δοκούν. Ε. ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ Η θέση μας για το νόμο περί Διασφάλισης της Ποιότητας των Πανεπιστημίων είναι γνωστή. Πρόκειται για ένα νόμο με ατέλειες και ασάφειες. Παράλληλα όμως θεωρούμε ότι θα πρέπει επιτέλους και στην

Ελλάδα να αρχίσει να λειτουργεί η διαδικασία αξιολόγησης, η οποία σε άλλες χώρες ακόμα και λιγότερο αναπτυγμένες μετρά αρκετές δεκαετίες ζωής. Η αξιολόγηση δεν είναι μια ουδέτερη διαδικασία, απλώς βασιζόμενη επί δεικτών. Ένα σύστημα αξιολόγησης στοχεύει στη θεραπεία των προβλημάτων και των αδυναμιών, με απώτατο στόχο την αυτογνωσία και την ενδογενή υποστηριζόμενη βελτίωση και όχι την «τιμωρία» ενισχύοντας βεβαίως τη διαφάνεια και υποστηρίζοντας την κοινωνική λογοδοσία ουσιαστική διαδικασία για ένα Δημόσιο Πανεπιστήμιο. Θα πρέπει να συμβάλουμε στην ανάπτυξη ενός «Πολιτισμού Διασφάλισης της Ποιότητας» στον ακαδημαϊκό χώρο αλλά και στο Κράτος, καθώς Αξιολόγηση χωρίς υποστήριξη και συνεπή τήρηση συμφωνιών μεταξύ όλων των εμπλεκομένων μερών δεν μπορεί να λειτουργήσει και να αποδώσει. Τέλος, μας προβληματίζει έντονα η επόμενη μέρα της «πρώτης φάσης της αξιολόγησης» των Πανεπιστημίων. Κυρίως δε μας απασχολεί το γεγονός ότι η πολιτεία δεν φαίνεται να δείχνει ουσιαστικό και πρακτικό ενδιαφέρον για την αξιοποίηση των αποτελεσμάτων της διαδικασίας πιστοποίησης της ποιότητας των Ιδρυμάτων προς όφελος του όλου οικοδομήματος. Προκειμένου να λειτουργήσει σωστά ένα σύστημα αξιολόγησης, πρέπει να ενταχθεί στο πλαίσιο ενός κεντρικού σχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση που να περιέχει τους εθνικούς στόχους, τα μέτρα για την επίτευξή τους, τους δείκτες για την παρακολούθησή του, τους εγγυημένους πόρους για την πραγματοποίησή του. Κάθε ίδρυμα πρέπει να εξειδικεύσει αυτό το σχέδιο με ένα εγγυημένο επιχειρησιακό σχέδιο που να καλύπτει επιμέρους προτεραιότητες, εκμετάλλευση των διαθεσίμων του, έλεγχο του αριθμού εισακτέων και της διαδικασίας εισαγωγής. Παράλληλα πρέπει να θεσμοθετηθούν διαδικασίες παρακολούθησης, ελέγχου, κριτήρια και κυρίως σύστημα ενίσχυσης σε θεσμικά μέτρα, κίνητρα και ποινές. ΣΤ. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΩΝ Τα περιφερειακά πανεπιστήμια αντιμετωπίζουν πολλά και ιδιαίτερα προβλήματα, όπως η μεγάλη δυσαναλογία μεταξύ μόνιμου και επί συμβάσει διδακτικού προσωπικού, οι ιδιαίτερα αντίξοες και πολλές φορές οικονομικά ασύμφορες συνθήκες διαβίωσης, οι σημαντικές ελλείψεις υποδομών, η ανυπαρξία σε αρκετές περιπτώσεις ακαδημαϊκού περιβάλλοντος, κλπ. Θεωρούμε ότι θα πρέπει άμεσα να επαναθεσμοθετηθούν ειδικά κίνητρα προσέλκυσης και παραμονής, που για ανεξήγητο λόγο και με άδικο τρόπο

αφαιρέθηκαν από τους συναδέλφους των περιφερειακών Πανεπιστημίων, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης της υπεράνθρωπης προσπάθειας, που καταβάλλουν για να αναδείξουν σε αρκετές περιπτώσεις το Ίδρυμά τους σε αξιοζήλευτο επίπεδο. Τέλος, ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στα Πανεπιστήμια που δεν έχουν ακόμα αυτοδιοικηθεί και ιδιαίτερα στην κατάσταση που επικρατεί στο ΕΑΠ (καθυστερήσεις στις διαδικασίες εκλογών και εξελίξεων, κλπ.). Η κατάσταση που επικρατεί στα περιφερειακά ΑΕΙ αποτελεί ακριβώς το αποτέλεσμα της μη ύπαρξης κεντρικού σχεδίου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση. Τα Ιδρύματα αυτά έχουν αφεθεί κυριολεκτικά στην τύχη τους. Πρωτοβουλίες, ηρωικές προσπάθειες για τη λειτουργία και την αποτελεσματικότητά τους δυστυχώς ακυρώνονται από την πολιτική κατανομής πόρων και προσωπικού του ΥπΕΠΘ, που μέσω των σχετικών κριτηρίων οδηγεί στην απομάκρυνση των Περιφερειακών Πανεπιστημίων από τον εθνικό μέσο όρο. Πολλά Τμήματα θεωρούνται από το προσωπικό τους ως ενδιάμεσα εφαλτήρια προς τα κεντρικά Πανεπιστήμια ενώ η στρεβλή συγκρότησή τους οδηγεί σε μερικές περιπτώσεις σε διαμόρφωση πελατειακού περιβάλλοντος χωρίς ακαδημαϊκές συνήθειες και ήθη. Η στελέχωσή τους σχεδόν αποκλειστικά από διδάσκοντες του ΠΔ407 ή έκτακτο προσωπικό με χαμηλές αμοιβές και αμφίβολα προσόντα οδηγεί στην εμπέδωση μιας νοοτροπίας ελάχιστων προσδοκιών και ουσιαστικά ενός περιβάλλοντος διδακτηρίου. Δυστυχώς, πολλά και διαφορετικά παραδείγματα αποδεικνύουν την ανάγκη ισχυρότερης διοίκησης και την ανάγκη της «επανίδρυσης» με δραστικά μέτρα των περισσότερων Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Η πρόσφατη δραματική μείωση των βάσεων εισαγωγής σε Τμήματα Περιφερειακών Πανεπιστημίων, σε συνδυασμό με τις ρυθμίσεις για τα Κολέγια, οι οποίες εκτιμάται ότι λόγω σαφώς χαμηλότερου οικονομικού κόστους θα οδηγήσουν πολλές ελληνικές οικογένειες να προτιμήσουν σπουδές στο όποιο Κολέγιο αντί στο δημόσιο περιφερειακό Πανεπιστήμιο, οδηγεί στην απαισιόδοξη πρόβλεψη ότι σε λίγα χρόνια θα υπάρξουν Τμήματα Περιφερειακών Πανεπιστημίων χωρίς εισακτέους. Ζ. ΣΥΓΓΡΑΜΜΑΤΑ Όλοι γνωρίζουμε τόσο τις μυστήριες και αμφιλεγόμενες αρχικές συνθήκες όσο και την παγκόσμια μοναδικότητα και ιδιαιτερότητα του θεσμού του δωρεάν συγγράμματος. Αναγνωρίζουμε το γεγονός ότι το κρατικοδίαιτο δωρεάν σύγγραμμα βοήθησε σημαντικά στην εμφάνιση κάποιας σε ορισμένες περιπτώσεις ιδιαίτερα αξιόλογης επιστημονικής βιβλιογραφίας, είτε στη μορφή μεταφράσεων, είτε καθαυτό ελληνικής. Οι ρυθμίσεις που έγιναν με τον τελευταίο Νόμο δεν αλλάζουν ουσιαστικά την κατάσταση.

Θεωρούμε όμως ως θετική τη ρύθμιση που αντικαθιστά το μοναδικό σύγγραμμα από τη λίστα συγγραμμάτων που προτείνει ο Τομέας, όπου βέβαια αυτό το μέτρο αποκτήσει πρακτική σημασία. Η μόνη ακαδημαϊκά αποδεκτή λύση και ισχύουσα διεθνώς είναι αυτή της δημιουργίας σύγχρονων έντυπων και ηλεκτρονικών Πανεπιστημιακών Βιβλιοθηκών ικανών να ανταποκριθούν στις ανάγκες των φοιτητών προπτυχιακών και μεταπτυχιακών για δανεισμό πολλαπλής βιβλιογραφίας αναφοράς ανά μάθημα. Παρακολουθούμε την εφαρμογή του νέου νόμου σε αυτό το θέμα κατά το τρέχον ακαδημαϊκό έτος και θα επανέλθουμε στο άμεσο μέλλον με συγκεκριμένες προτάσεις βελτίωσης. ***************************************************** Στην έναρξη της καινούργιας Ακαδημαϊκής χρονιάς σε μια όντως καθοριστική, σημαντική και δύσκολη χρονική περίοδο για την εξέλιξη και το μέλλον του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστήμιου Απαιτούμε από τη Κυβέρνηση αφενός να μη δυναμιτίζει περαιτέρω το κλίμα με τις εμπρηστικές, συνειδητές και προσχεδιασμένες δηλώσεις του Υπουργού Παιδείας και αφετέρου να ασχοληθεί με τα σοβαρά οικονομικά προβλήματα των Πανεπιστημιακών Δασκάλων αλλά και τα θεσμικά και οικονομικά προβλήματα του Δημόσιου Πανεπιστήμιου. Καλούμε ΟΛΑ τα Πολιτικά Κόμματα να συμβάλλουν με όσες δυνάμεις διαθέτουν για ένα ξεκίνημα στα Πανεπιστήμια χωρίς εντάσεις, βία και ακρότητες. Απευθύνουμε γενικό προσκλητήριο προς όλες τις δημιουργικές δυνάμεις των Πανεπιστημιακών Δασκάλων και των Φοιτητών για πλήρη ενεργοποίηση, συμμετοχή και δράση με στόχο ένα αναβαθμισμένο Δημόσιο Πανεπιστήμιο με πλήρη σεβασμό στη Δημοκρατία και την Ακαδημαϊκότητα. Στηρίζουμε με όλες μας τις δυνάμεις τα Θεσμικά Όργανα των Πανεπιστημίων (Πρυτανείες, Κοσμητείες, Προέδρους, κλπ), τα οποία εργάζονται στην κατεύθυνση της εύρυθμης λειτουργίας, της ανάπτυξης ενός καλού ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και υλοποιούν προγράμματα και πρακτικές σε κατεύθυνση ανάταξης του συστήματος και διεξόδου από τη βαθιά δομική κρίση. Διαβεβαιώνουμε τους Έλληνες Πολίτες πως η συντριπτική πλειοψηφία των Πανεπιστημιακών Δασκάλων επιτελεί το λειτούργημα με συνέπεια και ευθύνη τόσο στην Εκπαίδευση όσο στην Έρευνα και στη Διαχείριση των Ακαδημαϊκών Θεμάτων.

Τέλος, εκτιμώντας ότι οι περιστάσεις απαιτούν την ενεργοποίηση και συστράτευση της μέγιστης δυνατής πλειοψηφίας των ακαδημαϊκών δυνάμεων, ζητάμε για μια ακόμα φορά από την Ηγετική Ομάδα της ΠΟΣΔΕΠ να ανοίξει άμεσα τις διαδικασίες για προσφυγή στη ΒΑΣΗ. Πιο συγκεκριμένα, εκτιμώντας ότι 1) το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο διέρχεται την κρισιμότερη περίοδο από δημιουργίας του θεσμική, λειτουργική, οικονομική, 2) το σώμα των Ελλήνων Πανεπιστημιακών Δασκάλων βρίσκεται στη χειρότερη οικονομική κατάσταση των τελευταίων δεκαετιών, τη στιγμή μάλιστα, που σήμερα έχει να επιδείξει το υψηλότερο από ποτέ άλλοτε επίπεδο ακαδημαϊκών επιδόσεων και μάλιστα διεθνώς ανταγωνιστικό, 3) η Πολιτεία επιδεικνύει όχι μόνο αχαρακτήριστη αδιαφορία για όλο το φάσμα των προβλημάτων, μας αλλά ενεργεί και πράττει πολλές φορές σε κατεύθυνση υπονόμευσης και αποδιοργάνωσης του δημόσιου ακαδημαϊκού ιστού, 4) όλες τις προηγούμενες δεκαετίες οι ανα διετία προσυνεδριακές διαδικασίες της ΠΟΣΔΕΠ ξεκινούσαν με την έναρξη της αντίστοιχης Ακαδημαϊκής Χρονιάς και είχαν ολοκληρωθεί το αργότερο μέχρι τα Χριστούγεννα [[Μοναδική εξαίρεση το τελευταίο Συνέδριο, το οποίο με ευθύνη της τότε (και τώρα) ηγετικής ομάδας της ΠΟΣΔΕΠ και με πρόφαση την ευρύτερη αναταραχή στα Πανεπιστήμια μετατέθηκε το Μάρτιο του 2007]], θεωρούμε ότι είναι άμεσης προτεραιότητας η ΠΡΟΣΦΥΓΗ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΣΕ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΧΡΟΝΟ. Αυτό συνεπάγεται τη διεξαγωγή του 9 ου Συνεδρίου της Ομοσπονδίας στον κανονικό χρόνο, δηλαδή το ΔΕΚΕΜΒΡΙΟ του 2008. Επομένως ζητάμε την ΑΜΕΣΗ ΕΝΑΡΞΗ ΤΩΝ ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ με δημιουργία Οργανωτικής Επιτροπής του 9 ου Συνεδρίου ευρύτατης σύνθεσης. Ενέργειες αυτής της μορφής αποτελούν τη μέγιστη υπηρεσία, που μπορεί αλλά και επιβάλλεται να προσφέρει ΤΩΡΑ η Ηγετική Ομάδα της ΠΟΣΔΕΠ στο Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, να μοιραστεί δηλαδή με το σύνολο ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΩΝ ΔΑΣΚΑΛΩΝ τα τεράστια προβλήματα, οράματα αλλά και προκλήσεις, που αυτό το ίδιο το Ακαδημαϊκό μας Σύστημα εμπεριέχει. ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑ της ΚΙΝΗΣΗΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗΣ ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗΣ