ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ABSTRACTS. TOMOΣ 26, 2013 Συμπληρωματικό τεύχος

ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ABSTRACTS TOMOΣ 26, 2013 Συμπληρωματικό τεύχος

ORTHOPAEDICS- ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ Journal of the Orthopaedic and Traumatology Association of Macedonia and Thrace Publisher I. Bischiniotis ΟΤΕΜaTh President Property Orthopaedic and Traumatology Association of Macedonia and Thrace 10, Egnatia Str., 555 35 Pilea, Thessaloniki Printing House Graphic Arts Melissa 570 21 Asprovalta-Thessaloniki tel: 23970-23313. Fax: 23970-21754 email: melissa@melissaprint.com Publishing Committee K. Natsis I. Bischiniotis G. Gouvas N. Valanos Ε. Kalivas A. Eleftheropoulos D. Metaxiotis Editing Committee Director I. Bischiniotis Members A. Eleftheropoulos T. Totlis K. Natsis D. Metaxiotis Journal Secretariat N. Valanos M. Savvidis M. Fintanidou Consulting Editors D.A. Verettas G. Kapetanos Μ. Koimtzis A. Kiriakidis Ι. Κyrkos K. Papageorgiou G. Petsatodis S. Papastergiou A. Christodoulou I. Hatzokos J. Christoforidis Τρίμηνη Έκδοση της Ορθοπαιδικής & Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας - Θράκης Εκδότης Ι. Μπισχινιώτης Πρόεδρος Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ. Ιδιοκτησία Ορθοπαιδική και Τραυματολογική Εταιρεία Μακεδονίας-Θράκης Εγνατία 10, 555 35 Πυλαία, Θεσσαλονίκη Τυπογραφικό Εργαστήρι Γραφικές Τέχνες Μέλισσα 570 21 Ασπροβάλτα- Θεσσαλονίκης Τηλ. 23970-23.313. Fax: 23970-21754. email: melissa@melissaprint.com Εκδοτική Επιτροπή Κ. Νάτσης Ι. Μπισχινιώτης Γ. Γκούβας Ν. Βαλάνος E. Kαλύβας Α. Ελευθερόπουλος Δ. Μεταξιώτης Επιτροπή Σύνταξης Διευθυντής Ι. Μπισχινιώτης Μέλη Α. Ελευθερόπουλος Τ. Τότλης Κ. Νάτσης Δ. Μεταξιώτης Γραμματεία Περιοδικού N Βαλάνος Μ. Σαββίδης Μ. Φυντανίδου Σύμβουλοι Έκδοσης Δ.Α. Βερέττας Γ. Καπετάνος Μ. Κοϊμτζής Α. Κυριακίδης I. Κύρκος Κ. Παπαγεωργίου Σ. Παπαστεργίου Γ. Πετσατώδης Ι. Χατζώκος Α. Χριστοδούλου Ι. Χριστοφορίδης

Διοικητικό Συμβούλιο Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ. 2012-2013 Πρόεδρος: Ιωάννης Μπισχινιώτης Α Αντιπρόεδρος: Β Αντιπρόεδρος: Γεν. Γραμματέας: Αναπλ. Γεν. Γραμματέας: Ταμίας: Μέλη: Γεώργιος Γκούβας Φάρες Σάϊεχ Νικόλαος Βαλάνος Ματθαίος Σαββίδης Eυστάθιος Kαλύβας Χριστιάνα Ζήδρου Αναστάσιος Νικολαΐδης Εκπρόσωπος Εκτάκτων Μελών: Κωνσταντίνος Τσίτας

ΟΔΗΓΙΕΣ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ Το περιοδικό «ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ» είναι το επίσημο όργανο της Ορθοπαιδικής και Τραυματολογικής Εταιρείας Μακεδονίας-Θράκης και δημοσιεύει εργασίες με αντικείμενο την Ορθοπαιδική και Τραυματολογία ή μελέτες πάνω σε θέματα βασικών βιολογικών επιστημών, σχετικές με το μυοσκελετικό σύστημα. Μπορούν επίσης να δημοσιευθούν απόψεις που αφορούν στην ι- ατρική εκπαίδευση, στα προβλήματα των Ορθοπαιδικών και στη δραστηριότητα της Εταιρείας. Αναλυτικότερα δημοσιεύονται: 1. Ανασκοπήσεις: Αναπτύσσονται ενδιαφέροντα ορθοπαιδικά θέματα από ένα έως δύο συγγραφείς. Η έκταση του κειμένου δεν πρέπει να υπερβαίνει τίς 25 δακτυλογραφημένες σελίδες μαζί με τις εικόνες και τη βιβλιογραφία. 2. Πρωτότυπες εργασίες: Το περιεχόμενό τους είναι κλινικό, εργαστηριακό ή κλινικοεργαστηριακό. Έχουν συγκεκριμένη δομή και περιλαμβάνουν: περίληψη, όρους εργαστηρίου, σύντομη εισαγωγή όπου αναφέρεται ο σκοπός της εργασίας, περιγραφή του υλικού και των μεθόδων έρευνας, έκθεση των αποτελεσμάτων, συζήτηση με τα τελικά συμπεράσματα, τίτλο της εργασίας, συγγραφείς, key words και περίληψη στην αγγλική γλώσσα και βιβλιογραφία. Η έκταση του κειμένου δεν θα πρέπει να υπερβαίνει τις 10 δακτυλογραφημένες σελίδες. 3. Ενδιαφέρουσες περιπτώσεις (case re ports): Παρουσιάζονται σπάνιες περιπτώσεις στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν γνωστές ή νέες διαγνωστικές ή θεραπευτικές μέθοδοι ή αναπτύσσονται νεώτερες απόψεις σχετικά με την παθογένειά τους. Η έκταση του κειμένου περιορίζεται σε 2-4 δακτυλογραφημένες σελίδες και σ αυτές περιλαμβάνονται: μικρή περίληψη, εισαγωγή, περιγραφή των περιπτώσεων, σύντομη συζήτηση, τίτλος, συγγραφείς και περίληψη στην Αγγλική και απαραίτητη βιβλιογραφία. 4. Ενημερωτικά άρθρα: Παρουσιάζονται πρόσφατα επιτεύγματα στο χώρο της Ορθοπαιδικής και η έκτασή τους περιορίζεται σε 5-6 σελίδες. 5. Περιλήψεις εργασιών, πρακτικά συνεδρίων και στρογγυλών τραπεζών. 6. Επιστολές προς τη Σύνταξη: Περιέχουν σχόλια για δημοσιευμένα άρθρα, κρίσεις για το περιοδικό ή σκέψεις πάνω σε επιστημονικά ή κοινωνικά θέματα που απασχολούν τους Ορθοπαιδικούς. Κάθε άρθρο που υποβάλλεται στο περιοδικό συνοδεύεται απαραίτητα από επιστολή στην οποία αναφέρονται: 1. Η κατηγορία της εργασίας. 2. Ότι δεν έχει δημοσιευθεί τμηματικά ή ολόκληρη σε ελληνικό ή ξένο ιατρικό περιοδικό και 3. Ότι έλαβαν γνώση όλοι οι συμμετέχοντες συγγραφείς, οι οποίοι και συνυπογράφουν την επιστολή. Όλα τα άρθρα υποβάλλονται σε τρία αντίγραφα, ενώ οι εικόνες και τα σχήματα σε δύο και κρίνονται από τρεις ανεξάρτητους κριτές ειδικούς επί του θέματος. Οι εργασίες που δημοσιεύονται στο περιοδικό ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ αποτελούν πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα και του περιοδικού. Αναδημοσίευση μερική ή ολική επιτρέπεται μόνον ύστερα από έγγραφη άδεια της συντακτικής επιτροπής. Η δημοσίευση μιας εργασίας δεν συνεπάγεται αποδοχή των απόψεων των συγγραφέων από την πλευρά του περιοδικού. Η δακτυλογράφηση του κειμένου γίνεται σε διπλό διάστημα μόνο στη μία όψη του φύλλου και με περιθώρια 5 εκατ. Στην αρχή της πρώτης σελίδας αναγράφονται: 1) ο τίτλος του άρθρου, 2) τα ονόματα των συγγραφέων, 3) το όνομα της Κλινικής και του Εργαστηρίου από όπου προέρχεται η εργασία. Στο κάτω άκρο της σελίδας θα υπάρχει παραπομπή με το όνομα και τη διεύθυνση του πρώτου συγγραφέα. Η περίληψη πρέπει να είναι ουσιαστική, γράφε-

ται πριν από το κείμενο, κάτω από τον τίτλο. Η περίληψη στα αγγλικά (abstract) έχει την ί- δια έκταση με την ελληνική και περιλαμβάνει τον τίτλο, τα ονόματα των συγγραφέων και την προέλευση. Οι βιβλιογραφικές παραπομπές στο κείμενο, με χρονολογική σειρά, εάν είναι ομάδα, περιλαμβάνουν το επώνυμο του συγγραφέα και το έτος δημοσίευσης σε παρένθεση και όχι αριθμητικές αναφορές. Εάν οι συγγραφείς ενός άρθρου είναι δύο, αναφέρονται τα επώνυμα και των δύο, ενώ αν είναι περισσότεροι, το όνομα του πρώτου και ακολουθούν οι λέξεις: και συν. ή et al. Στο βιβλιογραφικό κατάλογο που υπάρχει στο τέλος ακολουθείται απόλυτα αλφαβητική σειρά. Αναγράφονται τα επώνυμα των συγγραφέων, τα αρχικά των ονομάτων τους, ο τίτλος της εργασίας, το όνομα του περιοδικού με τις συντομεύσεις που αναφέρονται στο Index Medicus, η χρονολογία έκδοσης, ο τόμος και οι σελίδες που καταλαμβάνει το άρθρο, π.χ.: 1. Green NE, Allen Bl: Vascular injuries associated with dislocation of the knee. J Bone Joint Surg 1977;59A: 236-9. Προκειμένου για βιβλίο αναφέρεται το όνομα του συγγραφέα, ο τίτλος, ο εκδότης, ο τόπος και η χρονολογία έκδοσης, π.χ. Heppe n stall R.B. Fracture treatment and healing W.B. Saunders Company, Philadelphia, 1980. Οι εικόνες πρέπει να είναι τυπωμένες σε γυαλιστερό χαρτί, στο πίσω μέρος να σημειώνεται με μολύβι το όνομα του συγγραφέα και ο αριθμός της εικόνας όπως είναι στο κείμενο. Ένα βέλος δείχνει το πάνω μέρος της φωτογραφίας. Οι λεζάντες των εικόνων γράφονται σε χωριστή σελίδα και αριθμούνται σύμφωνα με τις αντίστοιχες φωτογραφίες. Για τη σύνταξη του κειμένου χρησιμοποιείται η νεοελληνική γλώσσα. Ξένοι όροι πρέπει να αποφεύγονται, ιδίως όταν υπάρχουν οι αντίστοιχοι ελληνικοί σε χρήση. Οι αριθμοί από τό 1 έως το 9 αναγράφονται ολογράφως και από το 10 και πάνω με ψηφία. Επἰσης ολογράφως γράφεται α- ριθμός που βρίσκεται στην αρχή μιάς πρότασης. Η εργασία (κείμενα καί πίνακες) πρέπει να αποστέλλεται ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ σε ηλεκτρονική μορφή (σε αρχείο Word, QuarkXpress ή In Design) αποθηκευμένη σε δισκέτα ή CD. Η δια δικασία αυτή διευκολύνει την ταχύτερη δημοσίευση της εργασίας. Κείμενα που απαιτούν εκτεταμένες γλωσσικές ή συντακτικές διορθώσεις δεν γίνονται δεκτά. Με την αποδοχή μιας εργασίας για δημοσίευση, οι συγγραφείς μεταβιβάζουν τα συγγραφικά δικαιώματα στην εκδοτική επιτροπή. Παράκληση: και ελληνική βιβλιογραφία!

ΠΡΟΦΟΡΙΚΕΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΙΣ

ABSTRACTS 2013 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ 2013 11 O01 Η ΗΜΙΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕ- ΤΩΠΙΣΗ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΚΑΙ ΤΕΣ- ΣΑΡΩΝ ΤΜΗΜΑΤΩΝ ΑΝΩ ΠΕΡΑΤΟΣ ΒΡΑ- ΧΙΟΝΙΟΥ ΣΕ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΥΣ ΑΣΘΕΝΕΙΣ Γρηγοριάδης Γ., Παπαδόπουλος Α., Σαλούπης Π., Ευτυχιάκος Ν., Χατζηπέτρου Θ., Χριστάκης Ν., Ιωαννίδης Χ., Κούκος Α. Ορθοπαιδική Κλινική Γ. Ν. Έδεσσας Σκοπός: Να μελετήσουμε και να αξιολογήσουμε τα αποτελέσματα της ημιαρθροπλαστικής στην αντιμετώπιση καταγμάτων άνω πέρατος βραχιονίου τριών και τεσσάρων τμημάτων σε ηλικιωμένους ασθενείς. Υλικό-Μέθοδος: Κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ Δεκέμβριου 2006 και Νοεμβρίου 2011, 21 ασθενείς με κατάγματα άνω πέρατος βραχιονίου τριών και τεσσάρων τμημάτων αντιμετωπίστηκαν με ημιαρθροπλαστική Aequalis (Tornier). Πρόκειται για 12 γυναίκες και 9 άντρες με μ.ο. ηλικίας 73,2 έτη. Μελετήθηκαν 7 ασθενείς με κατάγματα τριών τμημάτων και 14 ασθενείς με κατάγματα τεσσάρων τμημάτων. H εκτίμηση του άλγους και της λειτουργικής ικανότητας έγινε με τη χρήση του VAS score (Visual Analogue Scale) και του Constant score. Αποτελέσματα: Όλοι οι ασθενείς μελετήθηκαν μετεγχειρητικά για διάστημα 3-15 μηνών. Η μέση τιμή του VAS score ήταν 2,7 (p=0,12). Το μέσο εύρος της πρόσθιας ανύψωσης του ώμου ήταν 83 (p0,01) ενώ η μέση απαγωγή μετρήθηκε στις 74 αντίστοιχα (p0,0001). Το Constant score κατά μ. ο. ήταν 23 (συγκριτικά με το υγιές μέλος). Επίσης παρατηρήθηκε ότι τα αποτελέσματα ήταν καλύτερα σε ασθενείς κάτω των 70 ετών καθώς και σε ασθενείς που χειρουργήθηκαν σε χρόνο μικρότερο των 2 εβδομάδων από την κάκωση. Συμπεράσματα: Η ημιαρθροπλαστική σε κατάγματα 3 και τεσσάρων τμημάτων άνω πέρατος βραχιονίου αποτελεί μία αποτελεσματική μέθοδος στην αντιμετώπιση των καταγμάτων αυτών σε ηλικιωμένους, στους οποίους συχνά η εσωτερική οστεοσύνθεση είναι δυσχερής ή επισφαλής λόγω της συνυπάρχουσας ελαττωμένης οστικής πυκνότητας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της μελέτης, η ημιαρθροπλαστική προσφέρει ικανοποιητική λειτουργική αποκατάσταση του μέλους αρκεί να ακολουθηθούν πιστά οι ενδείξεις και ένα καλό πρόγραμμα αποκατάστασης. O02 ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΕΠΙΠΕ- ΠΛΕΓΜΕΝΗΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΟΣΤΕΟΣΥΝ- ΘΕΣΗΣ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΠΕΡΙΦΕΡΙΚΟΥ ΒΡΑ- ΧΙΟΝΙΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 65 ΕΤΩΝ Αλασεϊρλής Δ¹., Βασιλειάδης Γ.¹, Λαμπρόπουλος κ.¹, Ντελής Ι. 1, Μουμτζιδέλης Θ.¹, Κοστρετζής Λ.², Όρλιακλης Σ.² 1. Ορθοπαιδική Κλινική Γ. Νοσοκομείου Γιαννιτσών 2. Ορθοπαιδική Κλινική Γ.Ν. Νοσοκομείου Σερρών Σκοπός της εργασίας: Η παρουσίαση του τελικού λειτουργικού αποτελέσματος της εσωτερικής οστεοσύνθεσης καταγμάτων του περιφερικού βραχιονίου σε ασθενείς άνω των 65 ετών, που παρουσίασαν μετεγχειρητικά επιπλοκές σε σχέση με την πώρωση και την διατήρηση της ανάταξης.

12 ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 2013 32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ., 9-11 MAΪOY 2013 Υλικό - Μέθοδος: Οκτώ ασθενείς με μ. ο. ηλικίας 70.5±4 ετών αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικά για κατάγματα του περιφερικού βραχιονίου. Σύμφωνα με την κατάταξη κατά ΑΟ, ένας ασθενής παρουσίαζε κάταγμα τύπου Α, ένας ασθενής κάταγμα τύπου Β και έξι ασθενείς κάταγμα τύπου C. Όλοι οι ασθενείς αντιμετωπίσθηκαν με ανοικτή ανάταξη των καταγμάτων και οστεοσύνθεση με ανατομικές πλάκες LCP περιφερικού βραχιονίου. Καταγράφηκαν το είδος της προσπέλασης, ο αριθμός των πλακών που χρησιμοποιήθηκαν ανά ασθενή, το είδος της μετεγχειρητικής αποκατάστασης, η αντικειμενική και υποκειμενική αξιολόγηση του τελικού αποτελέσματος. Η μέση διάρκεια της παρακολούθησης των ασθενών ήταν 27.25 ±11.16 μήνες. Για την αξιολόγηση του τελικού αποτελέσματος χρησιμοποιήθηκαν το DASH και το Mayo Elbow score. Αποτελέσματα: Δύο ασθενείς παρουσιάζουν ακτινογραφική εικόνα μη πώρωσης του ενδοαρθρικού κατάγματος. Παρουσιάζουν ωστόσο καλό τελικό λειτουργικό αποτέλεσμα και δεν έχουν υποβληθεί σε αναθεωρητική επέμβαση. Ένας ασθενής παρουσίασε πρόβλημα στο δέρμα το υπερκείμενο της έξω μεταλλικής πλάκας και αντιμετωπίσθηκε με πρώιμη αφαίρεση του υλικού. Τρεις ασθενείς παρουσίασαν ακτινογραφική εικόνα μερικής απώλειας της ανάταξης του βραχιονίου κονδύλου, και δύο ασθενείς εμφάνισαν ευρήματα οστεόλυσης υπό του περιφερικού άκρου της πλάκας, ωστόσο σε όλους μετρήθηκε καλό λειτουργικό αποτέλεσμα. Δεν διαπιστώθηκαν προβλήματα λοίμωξης. Ο μέσος όρος του DASH score ήταν 37.5 και του Mayo Elbow score 75. Συμπεράσματα: Μετά από εσωτερική οστεοσύνθεση καταγμάτων του περιφερικού βραχιονίου σε ασθενείς άνω των 65 ετών, η εμφάνιση επιπλοκών όπως μη πώρωση, πρώιμη αφαίρεση υλικών, οστεόλυση και μερική απώλεια ανάταξης, δεν επιβάρυνε σημαντικά το τελικό λειτουργικό αποτέλεσμα και δεν οδήγησε σε μείζονες αναθεωρητικές επεμβάσεις. O03 ΚΑΤΑΓΜΑΤΑ ΑΝΩ ΑΚΡΟΥ ΒΡΑΧΙΟΝΙΟΥ. ΘΕ- ΡΑΠΕΙΑ ΜΕ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΟΣΤΕΟΣΥΝΘΕΣΗ Παπαγεωργίου Ι., Παπαγεωργίου Κ., Τερζής A., Σαρίδης A., Μάττας Β. Ορθοπαιδική Κλινική Γενικό Νοσοκομείο Δράμας Σκοπός: Τα κατάγματα του άνω άκρου του βραχιονίου είναι από τα πιο συχνά του σκελετού και απ αυτά μόνο το 20%, χρειάζεται χειρουργική θεραπεία. Οι τεχνικές της εξωτερικής στερέωσης αποτελούν εναλλακτική πρόταση μικρής χειρουργικής και καλής ανοχής από τους ασθενείς. Σκοπός μας είναι να αναλύσουμε τα πλεονεκτήματα και τις επιπλοκές της μεθόδου σε σχέση με τις άλλες τεχνικές. Υλικό-Μέθοδος: Κατά την περίοδο 2008-2011, εφαρμόσαμε τη μέθοδο σε 18 ασθενείς όπου υπερείχαν οι γυναίκες, ηλικίας 19-80 ετών με μ. ο. 63 χρόνια. Κύρια αιτία ήταν η πτώση και συνοδές κακώσεις είχαμε σε 3 ασθενείς. Τα κατάγματα ήταν τύπου Α2-Α3 κατά ΑΟ η 2 τμημάτων κατά Νeer με κύρια εντόπιση αριστερά. Χρησιμοποιήσαμε την τεχνική TGF σε 16 ασθενείς και την Ilizarov σε 2. Η τεχνική εφαρμογής ήταν εύκολη, η νοσηλεία βραχεία και η φυσικοθεραπεία άμεση. Το σύστημα εξωτερικής στερέωσης αφαιρούνταν κατά μ. ο. 8-10 εβδομάδες μετά την κάκωση μετά από κλινική και ακτινολογική πώρωση του κατάγματος και από τις επιπλοκές πιο σοβαρή ήταν η φλεγμονή των βελονών.

ABSTRACTS 2013 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ 2013 13 Αποτελέσματα: Επανεξετάσαμε 15 /18 ασθενείς, βένας απεβίωσε και σε 2 είχαμε αλλαγή μεθόδου. Οι ασθενείς αξιολογήθηκαν κατά Constant score, με ικανοποιητικό αποτέλεσμα σε 12/15 με μ.ο. score 75-80. Ακτινολογικά είχαμε πώρωση του κατάγματος στο σύνολο των επανεξετασθέντων. Οι ασθενείς επανήλθαν στις προ της κάκωσης καθημερινές δραστηριότητες. Συζήτηση: Από τη δική μας εμπειρία και την ανασκόπηση της βιβλιογραφίας προκύπτει ότι η εξωτερική οστεοσύνθεση αποτελεί μια εναλλακτική πρόταση μικρής παρέμβασης για αυτά τα κατάγματα σύμφωνα με τις ενδείξεις. Φαίνεται πως πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι η ελάχιστη κακοποίηση των μαλακών μορίων και του στροφικού πετάλου του ώμου, ο σεβασμός της αιμάτωσης της βραχιονίου κεφαλής και η στροφική σταθερότητα που ευνοεί την άμεση κινητοποίηση. Η μέθοδος μπορεί να ληφθεί υπόψη γιατί αναδεικνύει τα πλεονεκτήματα των χειρουργικών μεθόδων, χωρίς τα μειονεκτήματα και τις επιπλοκές τους, με χαμηλή νοσηρότητα και εύκολη τεχνική. Υλικό-Μέθοδος: Στη μελέτη συμμετείχαν 52 ασθενείς που υπέστησαν κάταγμα εγγύς βραχιονίου 2 ή 3 τεμαχίων, σύμφωνα με την ταξινόμηση κατά Neer. Πριν την κλειστή ανάταξη του κατάγματος, σε 26 ασθενείς έγινε διήθηση του υπερπλατίου νεύρου με 10ml ρουπιβακαίνης (Ομάδα Α), ενώ οι υπόλοιποι 26 ασθενείς έλαβαν 1 δόση ενδοφλέβιας χορήγησης πεθιδίνης (Ομάδα Β). Κατόπιν έγινε καταγραφή του αριθμού παυσίπονων που έλαβαν οι ασθενείς καθώς και των επιπέδων του πόνου σύμφωνα με τη κλίμακα VAS, κατά τη διάρκεια του πρώτου 48ωρου και 1 μήνα μετά την κάκωση. Η στατιστική ανάλυση έγινε με το στατιστικό πακέτο STATA 8.0. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων ως προς την ηλικία, το φύλο και τον τύπο του κατάγματος (p0.05). Η κλειστή ανάταξη ήταν επιτυχής σε όλους τους ασθενείς. Η ομάδα Α κατανάλωσε στατιστικώς σημαντικά (p,0.001) μικρότερο αριθμό. O04 ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΑΝΑΛΓΗΣΙΑ ΜΕ ΔΙΗΘΗΣΗ ΤΟΥ ΥΠΕΡΠΛΑΤΙΟΥ ΝΕΥΡΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕ- ΝΕΙΣ ΜΕ ΚΑΤΑΓΜΑ ΕΓΓΥΣ ΒΡΑΧΙΟΝΙΟΥ ΠΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ Μουζόπουλος Γ., Σκευοφύλαξ Ι., Παραγή Α., Αδραχτάς Α., Νομικός Γ., Βασιλειάδης Β. Ορθοπαιδική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Χίου Σκοπός: Η εκτίμηση της αναλγησίας με διήθηση του υπερπλατίου νεύρου σε ασθενείς με κάταγμα εγγύς βραχιονίου που θεραπεύονται συντηρητικά. O05 ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΜΑΖΙΚΩΝ ΡΗΞΕΩΝ ΤΟΥ ΣΤΡΟΦΙΚΟΥ ΠΕΤΑΛΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΕΜ- ΒΟΛΗ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΥ ΔΕΡΜΑΤΙΚΟΥ ΑΛ- ΛΟΜΟΣΧΕΥΜΑΤΟΣ (GRAFTJACKET ). Βενουζίου A., Κόκκαλης Ζ., Sotereanos DG Allegheny General Hospital, Pittsburgh, USA Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν ο καθορισμός της αποτελεσματικότητας της χρήσης του ανθρώπινου δερματικού αλλομοσχεύματος ως υλικό γεφύρωσης για την αποκατάσταση μαζικών ρήξεων του στροφικού πετάλου.

14 ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 2013 32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ., 9-11 MAΪOY 2013 Υλικό και Μέθοδος: 14 ασθενείς με μέση ηλικία 54,6 έτη υποβλήθηκαν σε ανοικτή αποκατάσταση μαζικής ρήξης του στροφικού πετάλου. Η μέση διάρκεια των συμπτωμάτων από την έναρξη έως το χειρουργείο ήταν 10,1 μήνες. Ο πόνος και το εύρος κίνησης μετρήθηκαν προ- και μετεγχειρητικά. Το λειτουργικό αποτέλεσμα εκτιμήθηκε με την κλίμακα ASES (American Shoulder and Elbow Surgeons Shoulder Score). Ο μέσος χρόνος παρακολούθησης ήταν 30,2 μήνες (εύρος, 18 με 52 μήνες). Αποτελέσματα: Σημαντική βελτίωση βρέθηκε για τον πόνο και το εύρος κίνησης. Ο βαθμός ικανοποίησης των ασθενών ήταν υψηλός. Ο μέσος όρος του ASES score βελτιώθηκε από 23,8 πόντους προεγχειρητικά σε 72,3 πόντους μετεγχειρητικά (p=0.001). Σημαντική συσχέτιση βρέθηκε μεταξύ του μεγέθους του τενοντίου ελλείμματος, που χρειάστηκε να γεφυρωθεί με το αλλομόσχευμα, και του πόνου, του εύρους κίνησης και του ASES score. Ασθενείς με τενόντιο έλλειμμα μικρότερο των 2 εκ. είχαν καλύτερα αποτελέσματα από εκείνους με μεγαλύτερα ελλείμματα. Συμπεράσματα: Η αποκατάσταση των μαζικών ρήξεων του στροφικού πετάλου με τη χρήση ανθρώπινου δερματικού αλλομοσχεύματος αποτελεί εναλλακτική τεχνική με ελπιδοφόρα μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα. Η μελέτη μας καταδεικνύει ότι το δερματικό αλλομόσχευμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί με ασφάλεια για τη γεφύρωση τενοντίων ελλειμμάτων έως και 2 εκ. με μεγάλη επιτυχία. O06 ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΨΕΥΔΑΡ- ΘΡΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΚΑΤΩ ΠΕΡΑΤΟΣ ΤΟΥ ΒΡΑ- ΧΙΟΝΙΟΥ Κ. Δακής, Σ. Θωμά, Γ. Ανδρίτσος, Α. Παπαδήμας, Β. Ψυχογυιός Ε Ορθοπαιδικό Τμήμα Μονάδα Άκρας Χειρός, Ασκληπιείο Βούλας Σκοπός: Είναι η ανάλυση των αποτελεσμάτων της ανοικτής ανάταξης και εσωτερικής οστεοσύνθεσης, λύσης της δυσκαμψίας του αγκώνα και χρήση μοσχευμάτων για την αντιμετώπιση ασταθών ψευδαρθρώσεων του περιφερικού τμήματος του βραχιονίου. Υλικό: Είκοσι ασθενείς με μέσο όρο ηλικίας τα 57 έτη, με ασταθή ψευδάρθρωση του περιφερικού πέρατος του βραχιονίου αντιμετωπίσθηκαν χειρουργικά, με εκτομή της ινώδους ψευδάρθρωσης, διάνοιξη των σκληρυντικών κατεαγότων άκρων, εσωτερική οστεοσύνθεση και αυτόλογο μόσχευμα. Ο μέσος χρόνος από το αρχικό κάταγμα μέχρι την αντιμετώπιση της ψευδάρθρωσης παρ ημίν ήταν δεκαέξι μήνες, εξαιρουμένου ενός ασθενούς που η ψευδάρθρωση χρονολογούταν τουλάχιστον έντεκα χρόνια. Σε δύο ασθενείς ήταν απαραίτητη η χρήση και εξωτερικής οστεοσύνθεσης. Αποτελέσματα: Δύο ψευδαρθρώσεις απέτυχαν να πωρωθούν και οι ασθενείς αντιμετωπίσθηκαν με ολική αρθροπλαστική αγκώνος. Οι υπόλοιπες πωρώθηκαν, αλλά πέντε από τους υπόλοιπους ασθενείς χρειάσθηκαν επιπλέον χειρουργείο, είτε για αφαίρεση υλικού, είτε για ωλένια νευρίτιδα, είτε για αντιμετώπιση δυσκαμψίας αγκώνος. Με μέσο όρο παρακολούθησης 23 μήνες, οι ασθενείς με πώρωση της ψευδάρθρωσης είχαν μέσο όρο κίνησης (κάμψη - έκταση) 95 ο. Όσον αφορά την εκτίμηση του λειτουργικού αποτελέσματος, χρησιμοποιώντας το Mayo Elbow Performance Index, υπήρξαν δύο άριστα αποτελέσματα, εννέα χαρακτηρίστηκαν καλά, τέσσερα μέτρια και

ABSTRACTS 2013 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ 2013 15 τα δύο που κατέληξαν σε ολική αρθροπλαστική πτωχά. Συμπέρασμα: Η ψευδάρθρωση του περιφερικού πέρατος του βραχιονίου αποτελεί εξαιρετικά δύσκολο πρόβλημα της χειρουργικής του αγκώνος. Η αντιμετώπισή της συμπεριλαμβάνει πολλά επίπεδα ιστών και η επιτυχής έκβαση απαιτεί σταθερή οστεοσύνθεση, συμφυσιόλυση και μοσχεύματα. O07 ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΕΞΩ ΕΠΙΚΟΝΔΥΛΙΤΙΔΑΣ ΤΟΥ ΑΓΚΩΝΑ. ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΔΥΟ ΜΕΘΟΔΩΝ Μουζόπουλος Γ., Παραγή Α., Σκευοφύλαξ Ι., Σιδεράτος Μ., Νομικός Γ., Βασιλειάδης Β. Ορθοπαιδική Κλινική Γενικό Νοσοκομείο Χίου Σκοπός: Η σύγκριση δύο θεραπευτικών σχημάτων για την αντιμετώπιση της έξω επικονδυλίτιδας του αγκώνα. Υλικό-Μέθοδος: Στην προοπτική αυτή τυχαιοποιημένη μελέτη συμπεριλαμβάνονται 80 ασθενείς (48 γυναίκες ηλικίας 50.5±3.6 έτη και 32 άνδρες ηλικίας 53.9±2.2 έτη) που προσήλθαν με κλινική εικόνα έξω επικονδυλίτιτδας του αγκώνα, κατά το χρονικό διάστημα Ιανουάριος 2004 Δεκέμβριος 2010. Οι ασθενείς ταξινομήθηκαν σε δύο ομάδες ανάλογα με το είδος θεραπείας που έλαβαν τυχαία. Η Αʹ ομάδα (n=40 ασθενείς) έλαβε θεραπεία με τοπική έγχυση ξυλοκαΐνης και κορτιζόνης. Στη Β ομάδα (n=40 ασθενείς) έγινε η προαναφερόμενη τοπική έγχυση, καθώς και βελονισμοί (μέθοδος peppering) στο σημείο της μέγιστης ευαισθησίας. Όλοι οι ασθενείς έλαβαν το ίδιο φυσικοθεραπευτικό πρόγραμμα. Καταγράφηκε ο αριθμός των τοπικών εγχύσεων καθώς και η ένταση του αισθήματος του πόνου σύμφωνα με τη κλίμακα VAS. Η στατιστική επεξεργασία πραγματοποιήθηκε με το πρόγραμμα STATA 8.0. Αποτελέσματα: Δεν παρατηρήθηκε στατιστικώς σημαντική διαφορά ως προς την αναλογία ανδρών / γυναικών καθώς και ως προς τη διάρκεια των συμπτωμάτων πριν την έναρξη της θεραπείας, μεταξύ των δύο ομάδων (p>0.05). Στην ομάδα Α απαιτήθηκε μεγαλύτερος αριθμός τοπικών εγχύσεων σε σχέση με την ομάδα Β χωρίς όμως να υπάρχει στατιστικώς σημαντική διαφορά (2.6 εγχύσεις vs 1.8 εγχύσεις, p>0.05). Η ένταση του πόνου σύμφωνα με τη κλίμακα VAS, τον 1 ο και 2 ο μήνα, καθώς και 1 έτος μετά την έναρξη θεραπείας, αντίστοιχα στους ασθενείς της Α και Β ομάδας είχαν ως εξής: 8.6±1.1 vs 7.1±0.6, (p>0.05), 8.1±2.6 vs 5.1±2.3, (p<0.05), 5.4±0.9 vs 1.7±0.6, (p0.05). Συμπέρασμα: Η προσθήκη βελονισμών του σημείου μέγιστης ευαισθησίας στο θεραπευτικό σχήμα χορήγησης ξυλοκαΐνης και κορτιζόνης με τοπική έγχυση, προσφέρει μεγαλύτερης διάρκειας ανακούφιση από το αίσθημα πόνου. O08 ΑΠΛΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗΣ ΤΩΝ ΠΕΡΙΠΡΟΘΕΤΙΚΩΝ ΚΑΤΑΓΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΜΗΡΙΑΙΟΥ Τσίτας Κ., Τζατζαΐρης Θ., Σιώζος Α., Ασσάντης Β., Μαλιόγκας Γ., Μπισχινιώτης Ι. Στ. Γ. Ν. Κοζάνης - «Μαμάτσειο»

16 ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 2013 32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ., 9-11 MAΪOY 2013 Σκοπός της εργασίας: Τα συστήματα ταξινόμησης των καταγμάτων του μηριαίου με μια ενδοπρόθεση είναι πολύπλοκα και αλληλοσυγκρουόμενα. Τα πιο πολλά από αυτά βασίζονται στην εντόπιση, το οποίο δεν είναι το πιο σημαντικό στοιχείο κατά το σχεδιασμό της θεραπείας. Η εντόπιση όμως δεν αποτελεί κρίσιμο χαρακτηριστικό για τη λήψη αποφάσεων αντιμετώπισης. Σκοπός της εργασίας είναι η πρόταση μιας άλλης ταξινόμησης που βασίζεται πιο πολύ στην πρόταση θεραπείας. Υλικό και Μέθοδος: Παρουσιάζονται δέκα ασθενείς τέσσερις άνδρες και έξη γυναίκες προχωρημένης ηλικίας από 79-94 ετών. Οι τέσσερις γυναίκες και δύο άνδρες έφεραν ολικές αρθροπλαστικές ισχίου για τελικού σταδίου εκφυλιστική αρθροπάθεια, ενώ τέσσερις ασθενείς δύο άνδρες και δύο γυναίκες έφεραν διπολικές ημιαρθροπλαστικές που έγιναν για την αντιμετώπιση καταγμάτων του αυχένα του μηριαίου. Σε έναν ασθενή με κάταγμα Β1 διενεργήθηκε αντικατάσταση της ενδοπρόθεσης με μια παρομοίου μεγέθους με τσιμέντο επειδή η μορφολογία του κατάγματος έθετε σε κίνδυνο τη σταθερότητά της. Σε έναν άλλο ασθενή με κάταγμα Β1 διενεργήθηκε οστεοσύνθεση με πλάκα χωρίς αντικατάσταση της ενδοπρόθεσης. Σε οκτώ ασθενείς έξη γυναίκες και δύο άνδρες με ασταθείς ενδοπροθέσεις και ελλείμματα χρειάστηκε αντικατάστασή τους με ενδοπροθέσεις με μεγαλύτερο στυλεό σε δύο περιφερικώς κλειδούμενες και σε επτά από αυτούς συμπληρωματική οστεοσύνθεση με τη βοήθεια συρμάτινων αγκυλών, πλευρικών πλακών ή/και ταινιών με εισαγωγή τσιμέντου για τη στήριξη της ενδοπρόθεσης και εισαγωγή αλλομοσχευμάτων για την πλήρωση των κενών. Σε μία μόνο ασθενή της τελευταίας κατηγορίας παρατηρήθηκε χαλάρωση της οστεοσύνθεσης αλλά δεν αντιμετωπίστηκε λόγω βαρύτητας των συνοδών γενικών επιβαρυντικών παραγόντων. Συμπεράσματα: Παρά τα πλεονεκτήματα της ταξινόμησης κατά Vancouver, αυτή δεν άρκεσε για την επιλογή της θεραπείας στα υπό εξέταση ισχία. Η ταξινόμηση, έτσι, των περιπροθετικών καταγμάτων σε εύκολα και δύσκολα ισχία βασίζεται στο ότι ο στυλεός είναι ή δεν είναι σταθερός. Στην πρώτη περίπτωση η θεραπεία στρέφεται και μόνο στη θεραπεία του κατάγματος, εκτός εάν η οστεοσύνθεση παρεμποδίζεται από το κάταγμα. Στη δεύτερη περίπτωση, η αναθεώρηση είναι απαραίτητη με ή χωρίς οστεοσύνθεση και πλήρωση των κενών εισαγωγή τσιμέντου ή ενδοασφαλιζόμενων ενδοπροθέσεων. O09 ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΒΕΛΤΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗ- ΤΑΣ ΖΩΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙ- ΟΤΗΤΑΣ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣ- ΤΙΚΗ ΓΟΝΑΤΟΣ Βαλκάνης Χ. Καπετανάκης Σ. Χριστοδούλου Σ. Κώτσιος Σ. Ρυζιώτης Γ. Καζάκος Κ. Ορθοπαιδική Κλινική Δ.Π.Θ., Π. Γ.Ν. Αλεξανδρούπολης Σκοπός: Η εργασία έχει ως σκοπό να εκτιμήσει την αλλαγή στην ποιότητα ζωής των ασθενών μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος, να αξιολογήσει τις αλλαγές στη φυσική δραστηριότητα, χρησιμοποιώντας ερωτηματολόγιο το οποίο απαντήθηκε από τους ασθενείς 3 και 6 μήνες μετεγχειρητικά.

ABSTRACTS 2013 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ 2013 17 Υλικό - Μέθοδος: Μεταξύ 2009-2012, μελετήθηκαν 52 ηλικιωμένες γυναίκες ηλικίας 72,6 μ. ο. (65-83 ετών) με οστεοαρθρίτιδα γόνατος που υποβλήθηκαν πρώτη φορά σε ολική αρθροπλαστική. Η ποιότητα ζωής, η φυσική δραστηριότητα, ο πόνος, η λειτουργικότητα αξιολογήθηκαν 3 και 6 μήνες μετεγχειρητικά. Χρησιμοποιήθηκαν τα αποτελέσματα της μελέτης SF- 36, η κλίμακα της φυσικής δραστηριότητας για ηλικιωμένους (PASE). Αποτελέσματα: Οι ασθενείς παρουσίασαν σημαντική βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους, όσον αφορά την σωματική δραστηριότητα και τον πόνο μετεγχειρητικά. H φυσική δραστηριότητα (PASE score) βελτιώθηκε 6 μήνες μετεγχειρητικά σε σύγκριση με την εκτίμηση που έγινε 3 μήνες νωρίτερα. Συμπεράσματα: Η αξιολόγηση βελτίωσης της ποιότητας ζωής και της φυσικής δραστηριότητας μετά από ολική αρθροπλαστική γόνατος με την χρήση της φυσικής δραστηριότητας (PASE) οδηγεί σε βελτίωση της ποιότητας ζωής των ηλικιωμένων ασθενών μετά τους πρώτους 6 μήνες μετεγχειρητικά. O10 ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΟΛΙ- ΚΗΣ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗΣ ΓΟΝΑΤΟΣ ΜΕ ΟΠΙΣΘΙΟ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΤΗ (ALPINA A.P.S., Biomet France) Μακρής Β., Γεωργίου Β., Αβραμίδης Θ. Σκοπός: η εκτίμηση της μεσοπρόθεσμης επιβίωσης των Ολικών Αρθροπλαστικών Γόνατος ALPINA A.P.S. (Biomet France), όπως η χαλάρωση (σηπτική και άσηπτη), η αστοχία υλικού κ.α., καθώς και η συσχέτιση της επιβίωσης με ανθρωπομετρικά και άλλα στοιχεία σχετικά με την ποιότητα ζωής των ιδίων ασθενών. Υλικό και μέθοδοι: Στην μελέτη θα συμμετέχουν 126 ασθενείς (116 γυναίκες, 10 άνδρες) οι οποίοι υποβλήθηκαν σε ολική αρθροπλαστική γόνατος με οπίσθιο σταθεροποιητή ALPINA A.P.S. (Biomet France) από το 2004 έως το 2009 στην Γ Πανεπιστημιακή Ορθοπαιδική Α.Π.Θ. Από τους ατομικούς φακέλους των ασθενών, αναμένεται να γίνει η συλλογή και η επεξεργασία στοιχείων σχετικά με: τη βαρύτητα της πάθησής τους, τα δημογραφικά τους στοιχεία, το ατομικό τους ιστορικό, τα ανθρωπομετρικά τους στοιχεία, την προεγχειρητική και την μετεγχειρητική ακτινολογική τους εικόνα, τη μετεγχειρητική πορεία τους και τα λειτουργικά ερωτηματολόγια αξιολόγησης τα οποία συμπληρώθηκαν κατά τη διάρκεια της νοσηλείας τους. Τα ανωτέρω στοιχεία θα συγκριθούν με τα αυτά που θα συγκεντρωθούν κατά την επανεξέταση τους. Αποτελέσματα: Η μελέτη βρίσκεται σε εξέλιξη. Έχουν εξεταστεί 17 άτομα (15 γυναίκες, 2 άνδρες) και αναμένεται στο άμεσο μέλλον να ολοκληρωθεί η συγκέντρωση των αποτελεσμάτων. Συμπεράσματα: Η επιβίωση ή μη της ολικής αρθροπλαστικής γόνατος ALPINA A.P.S. της Biomet France στην ομάδα των ασθενών που μελετήθηκε. Γ Πανεπιστημιακή Ορθοπαιδική Α.Π.Θ., Γ.Ν. «Παπαγεωργίου» Θεσσαλονίκης

18 ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 2013 32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ., 9-11 MAΪOY 2013 O11 ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ (REVISION) ΟΛΙΚΩΝ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΩΝ ΙΣΧΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΛΙΝΙΚΗ ΜΑΣ Τζέλλιος Ι., Ασράφ Νεσάντ Χ., Οικονόμου Δ., Κουντούδης Α., Θεοδωρίδης Κ. Ορθοπαιδική Κλινική, Γ.Ν. Πτολεμαΐδας «Μποδοσάκειο» Σκοπός: Αναδρομική μελέτη των αποτελεσμάτων της αναθεώρησης ολικών αρθροπλαστικών ισχίου που πραγματοποιήθηκαν στην κλινική μας σε 40 ασθενείς. Υλικό Μέθοδος: 40 ασθενείς υποβλήθηκαν σε αναθεώρηση αρθροπλαστικής ισχίου στην κλινική μας από το 1998 έως το 2012. Οι 18 είχαν υποβληθεί σε ολική αρθροπλαστική ισχίου σε μας, ενώ 22 σε τμήματα άλλων νοσοκομείων. Καταγράφηκαν το φύλο (8 Άνδρες, 32 Γυναίκες), ο μ. ο. ηλικίας (70,5 Α., 71 Γ.) κι έπειτα από ακτινολογικό έλεγχο ( α/α λεκάνης ισχίων και κατ ισχίον άρθρωσης, CT, MRI, σπινθηρογράφημα) τα ακτινολογικά ευρήματα (χαλάρωση της κοτύλης και του μηριαίου στυλεού 24, χαλάρωση της κοτύλης 6, αρθροκατάδυση 4, πρόσθιο εξάρθρημα της αρθροπλαστικής 1, οπίσθιο εξάρθρημα της αρθροπλαστικής 2, έκτοπη οστεοποίηση 2, θραύση μηριαίου στυλεού 1). Χειρουργική Τεχνική: Οι 40 ασθενείς χειρουργήθηκαν σε πλάγια θέση με οπίσθια προσπέλαση. Σε 26 από αυτούς έγινε αλλαγή όλων των υλικών της προηγηθείσας αρθροπλαστικής, σε 7 αλλαγή της κοτύλης και της κεφαλής, σε 4 αλλαγή της κεφαλής, σε 1 αλλαγή της κοτύλης και σε 2 αλλαγή του μηριαίου στυλεού. Σε 15 ασθενείς χρησιμοποιήθηκε βιολογικό τσιμέντο (σε 4 στην κοτύλη, σε 6 στο μηριαίο στυλεό, σε 6 και στην κοτύλη και στο μηριαίο στυλεό), ενώ σε 25 όχι. Επιπλοκές: Σε 3 ασθενείς προκλήθηκε διεγχειρητικά κάταγμα μηριαίου. Στον 2κάταγμα του άνω τριτημορίου του μηριαίου κατά την προσπάθεια αφαίρεσης του στυλεού, ενώ στον άλλο κάταγμα του κάτω τριτημορίου του μηριαίου κατά την εξάρθρωση του ισχίου. Αμφότερα τα κατάγματα πωρώθηκαν σε 6 μήνες. Αποτελέσματα: Πραγματοποιήθηκε σε όλους τους ασθενείς ακτινολογικός έλεγχος (α/α λεκάνης ισχίων) την 1 η μετεγχειρητική ημέρα, στον 1 ο - 3 ο - 6 ο μήνα και στο χρόνο με πολύ καλά αποτελέσματα σε όλες τις περιπτώσεις (όλα τα τμήματα της αρθροπλαστικής ήταν σταθερά). Βάση του Harris Hip Score, 34 από τους ασθενείς είχαν άριστα αποτελέσματα, 5 καλά, ενώ 1 μέτρια. Συμπεράσματα: Η αναθεώρηση της ολικής αρθροπλαστικής ισχίου είναι ένα δύσκολο εγχειρητικό τόλμημα που απαιτεί άριστη γνώση της χειρουργικής του ισχίου και της ποικιλίας. O12 ΠΛΑΚΑ ΑΝΥΨΩΣΗΣ ΚΟΤΥΛΗΣ (PLAD) ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΥΠΟΤΡΟΠΙΑ- ΖΟΝΤΟΣ ΟΠΙΣΘΙΟΥ ΕΞΑΡΘΡΗΜΑΤΟΣ ΣΕ ΟΛΙΚΗ ΑΡΘΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΙΣΧΙΟΥ Πετσατώδης Γ., Σαχίνης Ν., Σβάρνας Θ., Βλάχος Γ., Χαριστός Σ., Χριστοδούλου Α. Αʹ Ορθοπαιδική Κλινική ΚΛΙΝΙΚΗ Α.Π.Θ. Σκοπός εργασίας: Παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα επεμβάσεων για την αντιμετώπιση του

ABSTRACTS 2013 ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ - ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΟ ΤΕΥΧΟΣ 2013 19 υποτροπιάζοντος οπισθίου εξαρθρήματος ισχίου, σε συγκεκριμένες ομάδες ασθενών, με τοποθέτηση μίας ειδικής πλάκας ανύψωσης κοτύλης (PLAD). O13 ΡΗΞΗ ΤΕΝΟΝΤΑ ΤΕΤΡΑΚΕΦΑΛΟΥ. ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΜΑΣ ΤΑ ΕΤΗ 2003-2013 Υλικό και Μέθοδος: Η επέμβαση εφαρμόστηκε σε 15 ασθενείς, 6 άνδρες και 9 γυναίκες, με εύρος ηλικίας 65-86 ετών. Στους συγκεκριμένους ασθενείς η τοποθέτηση των υλικών αρθροπλαστικής είχε κριθεί ως ικανοποιητική, δεν υπήρχε φθορά του πολυαιθυλενίου και υπήρχε αντένδειξη σε μια επέμβαση αναθεώρησης των υλικών της άρθρωσης. Σε 3 ασθενείς οι ολικές αρθροπλαστικές ήταν πρωτογενείς ενώ οι 12 ήταν αναθεωρημένες. Οι 10 ολικές ήταν με τσιμέντο, ενώ η μέθοδος εφαρμόστηκε και σε 5 ολικές αρθροπλαστικές χωρίς τσιμέντο. Η παρακολούθηση των ασθενών ήταν κατά μέσο όρο 2 έτη. Αποτελέσματα: Από τους 15 ασθενείς στους οποίους έγινε η συγκεκριμένη επέμβαση, κατά την διάρκεια της παρακολούθησης δεν υπήρξε σε κανέναν περίπτωση υποτροπής του εξαρθρήματος. Δεν υπήρξαν επιπλοκές σε κανένα ασθενή κατά την διάρκεια της επέμβασης. Σε έναν νεφροπαθή, αιμοκαθαιρούμενο ασθενή, υπήρξε μετεγχειρητικά αιμορραγία εκ του τραύματος, η οποία αντιμετωπίστηκε με πιεστική επίδεση και μετάγγιση μονάδων αίματος. Συμπεράσματα: Η συγκεκριμένη μέθοδος αποτελεί μια αξιόπιστη λύση σε περιπτώσεις υποτροπιαζόντων εξαρθρημάτων ισχίου σε έδαφος ολικής αρθροπλαστικής ισχίου. Ιδιαιτέρως ενδείκνυται σε ομάδες ηλικιωμένων ασθενών, στους οποίους τα υλικά αρθροπλαστικής έχουν ικανοποιητική θέση και προσαρμογή, και το πολυαιθυλένιο δεν έχει υποστεί φθορά. Κονδύλης Α., Τσάκνης P., Σαλαγιάννης Γ., Ραμπακάκης Ι., Λαμπράκης Χ., Σδρένιας Χ. Ορθοπαιδική Κλινική Γ. Ν. Καρπενησίου Σκοπός: Η ρήξη του τένοντα του τετρακεφάλου δεν είναι μια συνήθης κάκωση. Αποτέλεσμα βίαιης έκκεντρης σύσπασης του τετρακεφάλου με το γόνατο σε μερική κάμψη, συμβαίνει σε ασθενείς ηλικίας άνω των 40 ετών, αλλά και σε ασθενείς που λαμβάνουν αρκετό καιρό στεροειδή ή πάσχουν από συστηματική νόσο. Παρουσιάζουμε την εμπειρία μας κατά την τελευταία δεκαετία. Υλικό-Μέθοδος:Κατά την διάρκεια 2003-2013 προσήλθαν στην κλινική μας 6 ασθενείς με πλήρη ρήξη. Οι ασθενείς που αντιμετωπίσαμε ήταν άνδρες από 37 έως 80 ετών. Σε όλους έγινε χειρουργική αποκατάσταση. Κατά την κλινική εξέταση διαπιστώνεται απώλεια του εκτατικού μηχανισμού και χάσμα άνωθεν της επιγονατίδας (gap). Στον ακτινολογικό έλεγχο φαίνεται η χαμηλή θέση της επιγονατίδας (patella baja). Σε όλους τους ασθενείς έγινε συρραφή του τένοντα με την τεχνική Krackow και διεγχειρητικός έλεγχος της συρραφής με κάμψη του γόνατος έως τις 90. Μετεγχειρητικά ετέθη λειτουργικός μηροκνημικός νάρθηκας με το πόδι σε πλήρη έκταση για 3 εβδομάδες και βάδιση με μερική φόρτιση. Μετά την 3 η εβδομάδα πλήρης φόρτιση του σκέλους και προοδευτική κάμψη με στόχο τις 90 σε δύο μήνες. Παράλληλα γίνονται ισομετρικές ασκήσεις ενδυνάμωσης του τετρακεφάλου. Αποτελέσματα: Follow-up σε 3, 6, 12 μήνες (ένας δεν προσήλθε). Κανείς από τους ασθενείς μας δεν

20 ΠΕΡΙΛΗΨΕΙΣ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΕΩΝ 2013 32ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ Ο.Τ.Ε.ΜΑ.Θ., 9-11 MAΪOY 2013 αντιμετώπισε προβλήματα εκτατικού μηχανισμού ή περιορισμό του λειτουργικού εύρους κίνησης μετά την χειρουργική θεραπεία. Συμπεράσματα: Στην ρήξη του τένοντα του τετρακεφάλου η χειρουργική αποκατάσταση και ανάκτηση του εκτατικού μηχανισμού είναι η πλέον αποδεκτή μέθοδος. Η καθυστερημένη διάγνωση και η κακή αντιμετώπιση προκαλούν αδυναμία του εκτατικού μηχανισμού και επακόλουθη αναπηρία. O14 ΤΡΟΧΙΛΙΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΚΑΤΑΣ- ΚΕΥΗ ΤΟΥ ΕΣΩ ΚΑΘΕΚΤΙΚΟΥ ΣΥΝΔΕΣ- ΜΟΥ ΣΕ ΑΣΘΕΝΕΙΣ ΜΕ ΕΞΩ ΑΣΤΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΓΟΝΑΤΙΔΑΣ ΚΑΙ ΔΥΣΠΛΑΣΤΙΚΗ ΜΗΡΙΑΙΑ ΤΡΟΧΙΛΙΑ Κωνσταντινίδης Γ. Α., Γιαννακόπουλος Π., Γεροκώστας Π., Κουκουλιάς Ν., Καλύβας Ε., Παπαστεργίου Σ. Ορθοπαιδική Κλινική και Τμήμα Αθλητικών Κακώσεων ΓΝ «Άγιος Παύλος», Θεσσαλονίκη Εισαγωγή: Η έξω αστάθεια της επιγονατίδος αποτελεί μία πολυπαραγοντική πάθηση. Ο κυριότερος ανατομικός παράγοντας που ενοχοποιείται για αστάθεια της επιγονατίδας είναι η δυσπλασία της τροχιλίας. Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι η παρουσίαση των μεσοπρόθεσμων αποτελεσμάτων της τροχιλιοπλαστικής κατά Dejour και ανακατασκευής του έσω καθεκτικού συνδέσμου με αυτομόσχευμα ημιτενοντώδους για την αντιμετώπιση των ασθενών που παρουσιάζουν έξω αστάθεια της επιγονατίδας και φέρουν δυσπλαστική μηριαία τροχιλία. Υλικό Μέθοδος: Στην παρούσα μελέτη συμμετείχαν 4 ασθενείς (5 γόνατα) με μέσο όρο ηλικίας 26 έτη και ελάχιστο χρόνο παρακολούθησης 1.5 έτος. Όλοι είχαν παρουσιάσει κατά το παρελθόν περισσότερα από δύο εξαρθρήματα επιγονατίδος. Προεγχειρητικά οι ασθενείς αξιολογήθηκαν με πλάγια ακτινογραφία και αξονική τομογραφία του πάσχοντος γόνατος. Χρησιμοποιήθηκε η ταξινόμηση Dejour για τον τύπο της μηριαίας τροχιλίας. Κατά τη χειρουργική αντιμετώπιση των ασθενών αρχικά διενεργήθηκε αφαιρετική τροχιλιοπλαστική κατά Dejour και στη συνέχεια έγινε ανακατασκευή του έσω πλαγίου καθεκτικού συνδέσμου με αυτομόσχευμα σύστοιχου ημιτενοντώδους τένοντα. Αποτελέσματα: Όλοι οι ασθενείς παρουσίαζαν δυσπλαστική τροχιλία τύπου C κατά Dejour. Κανείς από τους ασθενείς δεν παρουσίασε υποτροπή του εξαρθήματος μετεγχειρητικά. Όλοι οι ασθενείς παρουσίασαν βελτίωση του πόνου σύμφωνα με την κλίμακα VAS (visual analogue scale) και δηλώνουν υψηλό βαθμό ικανοποίησης. Συμπεράσματα: Ασθενείς με έξω αστάθεια επιγονατίδος και δυσπλασία της μηριαίας τροχιλίας τύπου C κατά Dejour χρήζουν πέραν της ανακατασκευής του έσω καθεκτικού συνδέσμου της επιγονατίδος και τροχιλιοπλαστική. Αν και η τεχνική αυτή είναι ιδιαίτερα απαιτητική, ωστόσο παρέχει ικανοποιητική σταθερότητα της επιγονατίδος και ανακούφιση από τον πόνο. O15 ΕΠΙΔΗΜΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΚΑΚΩΣΕΩΝ ΣΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΑΘΛΟΥΜΕΝΟΥΣ ΣΤΗ ΧΙΟ- ΝΟΔΡΟΜΙΑ