Μελλοντική άνοδος στάθµης θάλασσας
Πρόβληµα καθορισµού του επιπέδου της Θαλάσσιας στάθµης
Αίτια µεταβολής θαλάσσιας στάθµης Ευστατισµός (παγκόσµιο αίτιο) Ισοστασία (τοπικό αίτιο) Τεκτονισµός (τοπικό αίτιο)
1η κίνηση: Η κλόνιση τής γης, κατά την οποία ο άξονάς της διαγράφει σε κάτοψη έναν κύκλο µε περίοδο 19.000 ως 23.000 έτη. Οφείλεται στη βαρυτική έλξη τού Ηλίου και τής Σελήνης, πάνω στο ισηµερινό εξόγκωµα τής γης. εν επηρεάζει σηµαντικά τις εποχιακές εναλλαγές σε διάστηµα ενός αιώνα, όµως γίνεται σηµαντική επιρροή, σε διάστηµα χιλιάδων ετών. 2η κίνηση: Μεταβολή τής κλίσης τού γήινου άξονα. Η γωνία µεταξύ τού άξονα τής γης και τής κάθετης στο επίπεδο τής γήινης τροχιάς,, (επίπεδο( τής εκλειπτικής), µειώνεται ελαφρά και στη συνέχεια αυξάνει σε διάστηµα 41.000 ετών. Η διαφορά µεταξύ των δύο ακραίων θέσεων, είναι µόνο 3 µοίρες περίπου,, (από( 21,8 ως 24,4 µοίρες), αρκεί όµως για να µεταβάλει το ποσό τής ηλιακής ενεργείας που φτάνει σε τµήµατα τής γήινης επιφανείας. Σήµερα βρισκόµαστε στο µέσο περίπου,, (23,4), και ελαττώνεται, γι αυτό έχουµε µικρότερες διαφορές µεταξύ Χειµώνα και Θέρους. 3η κίνηση: Κάθε 100.000 χρόνια, η τροχιά τής γης γύρω από τον Ήλιο, µεταβάλλεται από ελλειπτική σε σχεδόν κυκλική, και στη συνέχεια ξαναγίνεται ελλειπτική, λόγω των επιρροών των γύρω πλανητών. Η διαφορά σήµερα είναι περίπου 3.000.000 έτη περίπου, ενώ στο παρελθόν ήταν µεγαλύτερη. Όταν η τροχιά είναι κυκλική, η γη δέχεται όλες τις µέρες τού έτους το ίδιο ποσό ηλιακής θερµότητας. Όταν όµως είναι ελλειπτική, κάποιες ηµέρες τού έτους, ο πλανήτης δέχεται περισσότερη θερµότητα.
απαισιόδοξο σενάριο 5.8 ο C ιάγραµµα προβλέψεων της παγκόσµιας µεταβολής της µέσης θερµοκρασίας του αέρα σύµφωνα µε την πρόσφατη έκθεση της IPCC αισιόδοξο σενάριο 1.3 ο C απαισιόδοξο σενάριο 85 cm αισιόδοξο σενάριο 10 cm ιάγραµµα προβλέψεων της παγκόσµιας µεταβολής της στάθµης της θάλασσας σύµφωνα µε την πρόσφατη έκθεση της IPCC
Μεθοδολογία που ακολουθείται Συλλογή και αξιολόγηση στοιχείων για το καθεστώς που επικρατεί στην ακτή (διάβρωση υποχώρηση ή απόθεση προέλαση). Συλλογή δεδοµένων µετρήσεων της στάθµης θάλασσας του πρόσφατου παρελθόντος. Γεωµορφολογική χαρτογράφηση της περιοχής. Αναγνώριση γεωµορφών και πιθανή µελλοντική τους ανταπόκριση σε µια πιθανή άνοδο της θσ. Καθορισµός των χαµηλών υψοµετρικών ζωνών (0-0.5, 0.5, 0.5-1, 1-1 2, 2-42 4 m). Απεικόνιση των χρήσεων γης στις ζώνες αυτές και εκτίµηση των εκτάσεων τους. Συλλογή στοιχείων για την «οικονοµική αξία» που βρίσκεται στις χαµηλές ζώνες, υπηρεσίες, κτίρια, καλλιέργειες κ.α. αλλά και του ανθρώπινου δυναµικού. Εκτίµηση του κόστους µετεγκατάστασης.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΛΙΘΟΛΟΓΙΚΩΝ ΣΧΗΜΑΤΙΣΜΩΝ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΗΝ ΤΡΩΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥΣ ΣΤΙΣ ΘΑΛΑΣΣΙΕΣ ΙΕΡΓΑΣΙΕΣ
120 100 Έκταση (km 2 ) 80 60 40 20 0 ΜΥΚΟΝΟΣ ΡΗΝΕΙΑ ΗΛΟΣ ΣΥΝΟΛΙΚΑ Έκταση νησιού µε υψόµετρο > 4 m Έκταση περιοχών υψηλού κινδύνου Mήκος ακτογραµµής (km) Έκταση (km 2 ) Έκταση περιοχών υψηλού κινδύνου (km 2 ) % της συνολικής έκτασης του νησιού ΜΥΚΟΝΟΣ 100,0 86,00 2,90 3,37 ΗΛΟΣ 16,0 3,50 0,38 10,8 ΡΗΝΕΙΑ 48,0 14,00 1,18 8,43 ΣΥΝΟΛΟ 164,0 103,5 4,46 4,31
ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΥΨΗΛΟΥ ΚΙΝ ΥΝΟΥ ΣΤΗ ΜΥΚΟΝΟ
Vulnerability Ratio morphometric parameter (Rv) Expresses the area that will face significant problems due to the anticipated sea level rise. Elevation h expresses the anticipated sea level rise. A d represents the total area of the deltaic prominence. R v A A h = 0 A 0-h : Area between shoreline (0 m) and the h meters of elevation. d This ratio is a way to compare vulnerability between various river deltas, and deltaic sub-regions
Vulnerability Ratio morphometric parameter estimation for the western part of the delta, the eastern part of the delta and the total Evinos river delta Vulnerabilit y Ratios Eastern delta Western delta Total R v(0-1) 0.09 0.17 0.15 R v(1-4) 0.14 0.16 0.15 R v(0-4) 0.24 0.32 0.30
Vulnerable areas assessment Deltaic area laying > 4 m Deltaic area laying Between 1 and 4 m Deltaic area laying between 0 and 1 m
Land cover - vegetation
% of the area between 0 and 1 m 100 80 60 40 20 0 % Land use covering in 0-1m 40.6 4.3 7.3 permanentlyindustrial or continuous irrigated la nd Permanently irrigated land Urban areas commercialurban fabric units Wetlands 12.3 wetlands 35.5 beaches dunes sands Beaches dunes sands olive groves fruit trees Land use Area (km 2 ) (%) Permanently irrigated land 5.6 40.6 Industrial and commercial units 0.6 4.3 Continuous urban fabric 1.0 7.3 Wetlands 1.7 12.3 Beaches dunes sands 4.9 35.5 Olive groves - - Fruit trees - - Total 13.8 100
% of the area between 0 and 1 m 100 80 60 40 20 0 91.1 2.1 permanentlyindustrial or continous irrigated la nd % Land use covering in 1-4 m Permanently irrigated land commercial urban fabric units 1.4 1.4 1.4 1.9 0.7 wetlands beaches dunes sands olive groves fruit trees Land use Area (km 2 ) (%) Permanently irrigated land 12.8 91.1 Industrial and commercial units 0.3 2.1 Continuous urban fabric 0.2 1.4 Wetlands 0.2 1.4 Beaches dunes sands 0.2 1.4 Olive groves 0.25 1.9 Fruit trees 0.1 0.7 Total 14.05 100
Km 2 of the area between 0 and 1 m 20 15 10 5 0 permanently irrigated land Land use covering in 0-4m (km2) Permanently irrigated land industrial or commercial units Wetlands continous urban fabric wetlands Land use Area between 0 and 1 m (km 2 ) beaches dunes sands Beaches dunes sands olive g roves Area between 1 and 4 m (km 2 ) fruit trees Area between 0 and 4 m (km 2 ) Permanently irrigated land 5.6 12.8 18.4 Industrial and commercial units 0.6 0.3 0.9 Continuous urban fabric 1.0 0.2 1.2 Wetlands 1.7 0.2 1.9 Beaches dunes sands 4.9 0.2 5.1 Olive groves - 0.25 0.25 Fruit trees - 0.1 0.1 TOTAL 13.8 14.05 27.85
Περιο χ ή µεταξύ 0 και 0.5 m Περιο χ ή µεταξύ 0 και 0.5 m Περ ιο χή µεταξύ 0-0.5m (%) Περ ιο χή µεταξύ 0-0.5m (%) 70% 70% 60% 60% 50% 50% 40% 40% 30% 30% 20% 20% 10% 10% 0% 0% Κα τοικι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γε ω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος Κα τοικι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γε ω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος περιοχές καλλιέργιες εντατικές δεν κωνοφόρων περιοχές καλλιέργιες εντατικές δεν κωνοφόρων καλλιέργιες χρησιµοπ οιείται καλλιέργιες χρησιµοπ οιείται Χρ ήσ εις Γης Χρ ήσ εις Γης
Περιο Περιο χ ή χ ή µεταξύ µεταξύ 0 0 και και 1m 1m Περ ιο χή µεταξύ 0-1m (%) Περ ιο χή µεταξύ 0-1m (%) 70% 70% 60% 60% 50% 50% 40% 40% 30% 30% 20% 20% 10% 10% 0% 0% Κα τοι κι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γεω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος Κα τοι κι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γεω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος περιοχές καλλιέργιες εντατικές δεν κωνοφόρων περιοχές καλλιέργιες εντατικές δεν κωνοφόρων καλλιέργιες χρησιµοπ οιείται καλλιέργιες χρησιµοπ οιείται Χρ ήσ εις Γης Χρ ήσ εις Γης
Περιοχ Περιοχ ή ή µεταξύ µεταξύ 0 0 και και 2 2 m m Περ ιο χή µεταξύ 0-2m (%) Περ ιο χή µεταξύ 0-2m (%) 70% 70% 60% 60% 50% 50% 40% 40% 30% 30% 20% 20% 10% 10% 0% 0% Κα τοι κι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γε ω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος Κα τοι κι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γε ω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος περιοχές καλλιέρ γιες εντατικές δεν κωνοφόρ ων περιοχές καλλιέρ γιες εντατικές δεν κωνοφόρ ων καλλιέρ γιες χρησιµοπ οιείται καλλιέρ γιες χρησιµοπ οιείται Χρ ήσ εις Γης Χρ ήσ εις Γης
Περιο Περιο χή χή µεταξύ µεταξύ 0 0 και και 4 4 m m Περ ιο χή µεταξύ 0-4m (%) Περ ιο χή µεταξύ 0-4m (%) 70% 70% 60% 60% 50% 50% 40% 40% 30% 30% 20% 20% 10% 10% 0% 0% Κα τοι κι µένεςμη εντατικές Ελεόδενδρα Μεικτές Γε ω ρ γι κή γή που άσος Φυσική βλάστηση άσος περιοχές Κα τοι κι µένες καλλιέργιες Μη εντατικές Ελεόδενδρα εντατικές Μεικτές Γε ω ρ δεν γι κή γή κωνοφόρων που άσος Φυσική βλάστηση άσος περιοχές καλλιέργιες καλλιέργιες εντατικές χρησιµοπ δεν οιείται κωνοφόρων καλλιέργιες χρησιµοπ οιείται Χρ ήσ εις Γης Χρ ήσ εις Γης
Γεωγραφική θέση και χαρακτηριστικά της περιοχής µελέτης. Μήκος ακτογραµµής: 23.200 m Έκταση περιοχής µελέτης: 68,6 km 2 Μέση ετήσια θερµοκρασία: 15,2 0 C Μέσο ετήσιο ύψος βροχόπτωσης: 592 mm
ιαχρονική Μελέτη της Ακτογραµµής Υποχώρηση της ακτογραµµής σε όλοσχεδόντοτµήµα της. Η υποχώρηση ήταν εντονότερη στις περιοχές βόρεια των Αλυκών και βόρεια των εκβολών του Μαυρονερίου Υπολογισµός Ρυθµών
Παράκτια Γεωµορφολογία Αλυκές Χαµηλοί παράκτιοι Πέτρινοι Παράκτιο Υποθαλάσσιο Πρόβολοι Ρεύµα Παράκτιες Παράκτια Αλυκές Έλη κρηµνοί αµµώδες φράγµα αµµώδεις θίνες ΥΠΟΜΝΗΜΑ
Προφίλ Αιγιαλών Ιζηµατολογικό Καθεστώς Τοµή 1 Τοµή 2 Τοµή 3 Τοµή 4 F(i) T 1 T 2 T 3 T 4 T 5 M z 1,0 1 0,2 3 0,3 6 1,5 6 0,9 Τοµή 5 σ i 0,6 1 1,0 0,6 1 0,5 8 0,5
Μεταβολές της Θαλάσσιας Στάθµης Σενάρια Ανόδου της θαλάσσιας στάθµης 1ο Σενάριο: 2050 50 cm 2ο Σενάριο: 2100 1,0 m Υψοµετρικές Ζώνες Ζώνη 1: 0 0,5 m Έκταση: 8,783 km 2 Ζώνη 2: 0,5 1,0 m Έκταση : 6,832 km 2 Ζώνη 3: 1,0 2 m Έκταση: 10,296 km 2 Ζώνη 4: 2,0 4,0 m Έκταση: 8,432 km 2
Εκτίµηση Χρήσεων Γης ανά Υψοµετρική Ζώνη Υψοµετρική ζώνη 0 0,5 m Υψο µετρική ζώνη 0-0,5 m Έκταση (km 2 ) 7 6 5 4 3 2 1 0 Χρήσ εις Γης Σηµαντικότερη χρήση Αστική όµηση: τουριστικές εγκαταστάσεις (ξενοδοχεία, ξενώνες), οικίες, εστιατόρια κ.λ.π.
Εκτίµηση Χρήσεων Γης ανά Υψοµετρική Ζώνη Υψοµετρική ζώνη 0,5 1,0 m Υψο µετρική ζώ νη 0,5-1,0 m Έκταση (km 2 ) 7 6 5 4 3 2 1 0 Χρήσ εις Γης Σηµαντικότερες Χρήσεις: Καλλιεργήσιµες Εκτάσεις Φυσικοί Βοσκότοποι
Εκτίµηση Χρήσεων Γης ανά Υψοµετρική Ζώνη Υψοµετρική ζώνη 1,0 2,0 m Υψο µετρική ζώνη 1,0-2,0 m Έκταση (km 2 ) 7 6 5 4 3 2 1 0 Χρήσ εις Γης Σηµαντικότερες Χρήσεις: Καλλιεργήσιµες Εκτάσεις Αλυκές
Εκτίµηση Χρήσεων Γης ανά Υψοµετρική Ζώνη Υψοµετρική ζώνη 2,0 4,0 m Υψο µετρική ζώνη 2,0-4,0 m Έκταση (km 2 ) 7 6 5 4 3 2 1 0 Χρήσ εις Γης Σηµαντικότερη Χρήση: Μόνιµα Αρδευόµενη Γη
ιαχρονική Εξέλιξη της όµησης στην Παραλία Κατερίνης
Μέτρα που πρέπει να ληφθούν Οι τακτικές που ακολουθούνται σε παγκόσµια κλίµακα για την αντιµετώπιση φυσικών καταστροφών από την ανύψωση της θαλάσσιας στάθµης, καθώς και της προστασίας των παράκτιων περιοχών υψηλού κινδύνου, εστιάζονται περισσότερο στις αλλαγές των χρήσεων γης και στη µετακίνηση κατασκευών και δραστηριοτήτων σε ασφαλέστερες περιοχές. Λεπτοµερής µελέτη οριοθέτησης των χαµηλών περιοχών υψηλού κινδύνου µε βάση τα τοπογραφικά και γεωλογικά τους χαρακτηριστικά, τις παράκτιες γεωµορφολογικές διεργασίες και το κυµατικό καθεστώς. Λεπτοµερής αποτύπωση των χρήσεων γης στις τρωτές περιοχές, σχεδιασµός µετεγκατάστασής τους και δηµιουργία φορέα αντιµετώπισης της φυσικής καταστροφής σε άµεση συνεργασία µε τη Γραµµατεία Πολιτικής Προστασίας. Ο σχεδιασµός αυτός θα ήταν χρήσιµος και σε περιπτώσεις αιφνίδιων φυσικών καταστροφών ανάλογου χαρακτήρα (τσουνάµι).
Μέτρα που πρέπει να ληφθούν ηµιουργία βάσης δεδοµένων όλων των παραπάνω χαρακτηριστικών και αξιοποίησή τους από κεντρικό ΣΓΠ το οποίο θα αποτελεί το βασικό εργαλείο του φορέα διαχείρισης της παράκτιας ζώνης, µε συνεργασία επιστηµόνων διαφόρων ειδικοτήτων για τη δηµιουργία ενηµέρωση και επιχειρησιακή αποτελεσµατικότητα ενός τέτοιου συστήµατος. Σχεδιασµός δικτύου συνεχούς παρακολούθησης της ανύψωσης της θαλάσσιας στάθµης στην περιοχή µε δορυφορικά δεδοµένα, των µεταβολών της ακτογραµµής και των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Π.Γ..Μ. ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ ΑΛΒΑΝΙΑ Άργος ΤΟΥΡΚΙΑ Νέα Κίος Ναύπλιο Μύλοι Ασίνη Τολόν ρέπανο Καλλιθέα Βιβάρι Κάντια Ν.ΡΟΜΒΗ Ν.ΠΛΑΤΕΙΑ ΚΟΛΠΟΣ ΚΟΣ ΑΡΓΟΛ Ι Ίρια Ν.ΨΗΛΗ Ν.ΚΩΡΟΝΙΣ Σαλάντι Άστρος Κοιλάδα ορούφι Κρανίδι Ακ.Κόρακας
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Ο είκτης Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnarability Index) αποτελεί µια µαθηµατική έκφραση που έχει προταθεί από την διακυβερνητική επιτροπή για τις κλιµατικές αλλαγές (IPCC) Τροποποίηση του δείκτη µε τηνεισαγωγήµιας επιπλέον παραµέτρου αξιοποιώντας την τεχνολογία των Γ.Σ.Π. Μετά τη συµπλήρωση αυτή ο τύπος του δείκτη παίρνει την ακόλουθη µορφή: C.V.I. = [(a*b*c*d*e*f*g)/7] Όπου: a: παράγοντας που αφορά τη γεωµορφολογία, b: παράγοντας που αφορά την παράκτια κλίση, c: παράγοντας που αφορά τα σενάρια ανόδου της θαλάσσιας στάθµης, d: παράγοντας που αφορά τη διάβρωση-υποχώρηση της ακτογραµµής, e: παράγοντας που αφορά το µέσο σηµαντικό ύψος κυµάτων, f: παράγοντας που αφορά το µέσο εύρος παλίρροιας και τέλος g: παράγοντας που αφορά τη γεωλογία.
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές a: Γεωµορφολογία: Πραγµατοποιήθηκε λεπτοµερής υπαίθρια χαρτογράφηση χρησιµοποιώντας ως υπόβαθρο τοπογραφικά διαγράµµατα κλίµακας 1:5000. Οι παράκτιες γεωµορφές οµαδοποιήθηκαν σε πέντε κατηγορίες που περιλαµβάνουν: Κρηµνούς (τιµήβαθµονόµησης 1 ), κρηµνούς µε ίζηµα, αιγιαλούς µε αδροµερές υλικό, αιγιαλούς µε ανάµεικτο υλικό και αµµώδεις αιγιαλούς (τιµήβαθµονόµησης 5). *Εντοπίστηκαν θίνες, οι οποίες προστατεύουν ως φυσικά φράγµατα τις πίσω από αυτές περιοχές, Βαθµονοµήθηκαν µε τηντιµή 1.*
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές b: Παράκτια κλίση: Υπολογίστηκε από το ψηφιακό µοντέλο εδάφους (DEM) από τοπογραφικά διαγράµµατα της Γ.Υ.Σ κλίµακας 1:5000. Για το DEM έγινε χρήση Topo to Raster του ArcGIS 9.x, που απότελεί µια µέθοδος παρεµβολής που σχεδιάζεται συγκεκριµένα για τη δηµιουργία ψηφιακών µοντέλων εδάφους (DEM) Χρήση των ισοϋψών καµπυλών, των υψοµετρικών σηµείων (points), του υδρογραφικού δικτύου και της ακτογραµµής (coastline) µε µέγεθος ψηφίδας 15 m(ακτογραµµή έωςτηνισοϋψήκαµπύλη των 4 m, έως εκεί δηλαδή που εκτείνεται το ανώτερο σενάριο ανόδου). Το µοντέλο κλίσεων αναγλύφου και οι παράκτιες κλίσεις διακρίθηκαν σε πέντε κλάσεις. Επαναταξινόµηση (reclassify) του αρχείου των κλίσεων σε πέντε κατηγορίες: µικρές µορφολογικές κλίσεις=> µεγάλη πιθανότητα κατάκλισης ως µεγάλης τρωτότητας, µεγαλύτερες κλίσεις => σταδιακά µε µικρότερες τιµές.
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές c: Άνοδος θαλάσσιας στάθµης: Πέντε σενάρια µελλοντικής ανόδου της θαλάσσιας στάθµης (0-0.5 m, 0.5-1 m, 1-2 m, 2-3 m και 3-4 m). Θεµατικά επίπεδα διανυσµατικής µορφής (vector) των αντίστοιχων χαµηλών υψοµετρικών ζωνών. Οι υψοµετρικές ζώνες => τις ζώνες κατάκλισης από την ενδεχόµενη αντίστοιχη άνοδο της θαλάσσιας στάθµης Βαθµονοµήθηκαν από 1 έως 5 ( χαµηλότερη έχει και τη µεγαλύτερη πιθανότητα άµεσης κατάκλισης και άρα χαρακτηρίζεται ως µεγαλύτερης τρωτότητας.
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές d: ιάβρωση-υποχώρηση της ακτογραµµής: Υποχώρηση της ακτογραµµής=>ητιµή 5 ενώ Ακτογραµµήπαραµένει σταθερή =>ητιµή1. Ενδιάµεσες κατηγορίες (δεν υπήρξαν), η απουσία περιοχών προέλασης της χέρσου. Πρόταση: τµήµατα της ακτογραµµής που προελαύνουν => 1-2 περιοχές σταθερές => τιµές 3 Σε ακτές που υποχωρούν => τιµές 4-5. Επιπλέον η διαβάθµιση των τιµών για τις υποχωρούσες και προελαύνουσες ακτές προτείνεται να λαµβάνει υπόψη και τους σχετικούς ρυθµούς µε την προϋπόθεση ότι υπάρχουν σχετικές αξιόπιστες µετρήσεις.
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές e: Μέσο σηµαντικό ύψος κύµατος: Σύµφωνα µε ανεµολογικά δεδοµένα των µετεωρολογικών σταθµών του Ναυπλίου (1975-1988), του Άστρους, του Άργους (1974-1997), των Σπετσών (1974-1996) και της Πυργέλας (1980-1997): Οι συχνότεροι και ισχυρότεροι άνεµοι που επικρατούν στον κόλπο είναι οι νοτιοανατολικοί. Μελέτες µέτρησης του µέσου σηµαντικού ύψους κύµατος για τις ελληνικές θάλασσες τοποθετούν την περιοχή µελέτης µεταξύ των µέσων ετήσιων τιµών από 0.1 m έως 0.25m. Λαµβάνοντας υπόψη τόσο το ανεµολογικό καθεστώς και το µήκος αναπτύγµατος του κυµατισµού όσο και ποιοτικές εκτιµήσεις των αποτελεσµάτων του φαινοµένου της περίθλασης των κυµάτων που προκαλείται από τα νησιά Ρόµβη, Ψηλή, Πλατεία και Κωρονίς, τα τµήµατα της ακτογραµµής που βρίσκονται στην κυµατική σκιά των εν λόγω νησιών και προστατεύονται από αυτά θεωρήθηκε ότι δέχονται µικρότερα µέσα ύψη κύµατος και τους δόθηκε η τιµή 1 (περιοχή Τολού, στην Καλλιθέα, στο Βιβάρι και στην Κοιλάδα).
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές f: Μέσο παλιρροιακό εύρος: Το µέσο εύρος παλίρροιας θεωρήθηκε ότι δεν παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε όλο το µήκος της περιοχή µελέτης και ότι δεν ξεπερνά τα 0.15 m σύµφωνα µε τα διαθέσιµα στοιχείατης Υδρογραφικής Υπηρεσίας του Πολεµικού Ναυτικού (Υδρογραφική Υπηρεσία Πολεµικού Ναυτικού, 1991).
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές g: Γεωλογία: Πρόσθετη παράµετρος : Οι ρυθµοί διάβρωσης και υποχώρησης των ακτών εξαρτώνται σε σηµαντικό βαθµό από τη λιθολογία και την τεκτονική καταπόνηση των γεωλογικών σχηµατισµών που καταλήγουν στη θάλασσα και τον τρόπο που αλληλεπιδρούν µε τις θαλάσσιες διεργασίες όπως τον κυµατισµό, τα παράκτια ρεύµατα και τις παλίρροιες. Γεωλογικοί σχηµατισµοί: Ο γεωλογικός χάρτης του ΙΓΜΕ κλίµακας 1:500000 (1983), γεωλογικός χάρτης της Πελοποννήσου του Dufaure (1978) και υπαίθρια χαρτογράφηση. Γεωλογικοί σχηµατισµοί: 5 κατηγορίες κατά αύξουσα σειρά τρωτότητας τους ασβεστόλιθους, τα κροκαλοπαγή, τον φλύσχη και τα ηφαιστειακά πετρώµατα και τις χαλαρές ποταµοχειµάρριες αλλουβιακές αποθέσεις και έλη µε τιµές από 1 έως 4 αντίστοιχα. Κριτήριο για την κλιµάκωση αυτή στη βαθµονόµηση απετέλεσαν οι ρυθµοί υποχώρησης των παράκτιων κρηµνών ανάλογα µε τοντύπο των πετρωµάτων στους οποίους αναπτύσσονται.
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Μεταβλητές-ΓΣΠ Πολυγωνικά διανυσµατικής µορφής (vector) τα σενάρια ανόδου της θαλάσσιας στάθµης, τη γεωλογία και την παράκτια µορφολογική κλίση ενώ Γραµµικά διανυσµατικής µορφής (vector) της γεωµορφολογίας, της διάβρωσης-υποχώρησης της ακτογραµµής, του µέσου σηµαντικού ύψους κύµατος και του µέσου εύρους παλίρροιας είναι Τα γραµµικά θεµατικά επίπεδα αφορούν παραµέτρους που η δράση τους περιορίζεται στην στενή περιοχή κατά µήκος της ακτογραµµής. Για τον υπολογισµό του δείκτη και την χαρτογραφική απεικόνιση της κατανοµής των τιµών του στην περιοχή µελέτης απαιτήθηκε η µετατροπή όλων των µεταβλητών σε πλεγµατικού τύπου µε ίδιοµέγεθος ψηφίδας (pixel size) ίσο µε 15Χ15 m.
Μεθοδολογία Υπολογισµός είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (Coastal Vulnerability Index) Συγκεντρωτικός πίνακας κατηγοριοποίησης και βαθµονόµησης των µεταβλητών του είκτη Παράκτιας Τρωτότητας (CVI) για την περιοχή µελέτης. Ταξινόµηση Πολύ χαµηλή Χαµηλή Μέτρια Υψηλή Πολύ Υψηλή Τιµή 1 2 3 4 5 Παράκτια Κλίση 5> 3-5 2-3 1-2 0-1 Σενάρια ανόδου θαλάσσιας στάθµης Γεωµορφολογία 0-4.0 0-3.0 0-2.0 0-1.0 0-0.5 Κρηµνός, Aµµώδεις θίνες Κρηµνός µε ίζηµα Αιγιαλός µε χονδρόκοκκο υλικό Γεωλογία Ασβεστόλιθοι Κροκαλοπαγή Φλύσχης, Ηφαιστειακά Υποχώρηση/προέλα προέλα ση ακτογραµµής Μέσο µέγιστο ύψος κύµατος (m) Χωρίς ενδείξεις ιάβρωσης 0.1-0.15 0.15-0.2 0.2-0.25 Αιγιαλός µε χαλικώδες υλικό Ποταµοχειµάρριες χαλαρές αλλουβιακές αποθέσεις Αιγιαλός µε αµµώδες uλικό, Έλη Ακτογραµµή υπο ιάβρωση Μέσο εύρος παλίρροιας 0.15
Ποιοτική παρατήρηση των εκτάσεων που αναµένεται να χαθούν στην περιοχή µελέτης από την αναµενόµενη άνοδο της θαλάσσιας στάθµης Χρήσεις γης Υψοµετρική ζώνη (m) 0-0.5 m 0.5-1 m 1-2m 2-3m 3-4m Km 2 % Km 2 % Km 2 % Km 2 % Km 2 % Συνεχής αστική δόµηση 0.32 4.79 0.04 0.4 0.12 1.7 ιακεκοµµένη αστική δόµηση 0.15 6.47 0.25 4.88 0.51 7.62 0.152 1.64 0.106 1.5 Βιοµηχανική ζώνη 0.08 1.56 0.02 0.29 Σύνθετα συστήµατα καλλιέργειας 1.13 48.71 3.57 69.78 3.583 53..56 6.79 73.1 3.90 54.5 Οπωροφόρα 0.743 32 0.68 13..29 0.11 1.64 0.6 6.45 2.39 33.4 Αµπελώνες 0.05 0.97 0.54 8.07 Μη αρδεύσιµη αρώσιµη γη 0.13 5.6 0.02 0.39 1.43 21..39 1.43 15..39 0.03 0.5 Ελαιώνας 0.05 2.16 0.002 0.03 0.03 0.46 0.045 0.48 0.065 0.9 Γεωργική γη 0.02 0.30 0.06 0.89 0.156 1.66 0.1 1.4 Μεταβατικές εκτάσεις 0.001 0.05 0.002 0.03 0.012 0.17 0.015 0.16 0.032 0.5 Παράκτιες λιµνοθάλασσες 0.04 1.72 0.21 4.1 0.009 0.13 Σκληροφυλλική βλάστηση 0.07 3.02 0.268 5.24 0.06 0.89 0.075 0.81 0.275 3.84 Φυσικοί βοσκότοποι 0.005 0.22 0.009 0.17 0.009 0.14 0.002 0.03 άσος κωνοφόρων 0.001 0.05 0.002 0.03 0.006 0.09 0.11 1.6 Σύνολο 2.32 100 5.116 100 6.69 100 9.29 100 7.157 100 Χρήσεις γης και έκταση αυτών ανά χαµηλή υψοµετρική ζώνη για την περιοχή µελέτης.