ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΕΡΡΩΝ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ

ΑΝΩΤΑΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΙΔΡΥΜΑ ΣΕΡΡΩΝ ΣΧΟΛΗ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ & ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΛΟΓΙΣΤΙΚΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ ΑΤΕ ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΤΟΥ: ΓΚΙΟΣΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΕΠΙΒΛΕΠΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: ΜΠΟΓΑΣ ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΕΡΡΕΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ ΕΤΟΣ: 2010-2011

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΣΕΛ. 1.ΕΙΣΑΓΩΓΗ 2 2.Το Ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα 4 2.1. Ιστορία και εξέλιξη 4 2.2.Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα του ελληνικού τραπεζικού συστήματος. 5 2.3. Το επίπεδο ανταγωνισμού του ελληνικού τραπεζικού συστήματος 6 2.4. Οι ειδικοί χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί 9 3. Α.Τ.Ε. Bank 10 3.1. Γενικό προφίλ ομίλου Α.Τ.Ε. bank 10 3.2. Ιστορικό 13 3.3. Οργανόγραμμα 17 3.4 Όμιλος Α.Τ.Ε. 18 3.5 Υπηρεσίες ATEbank 19 4. ΒΑΣΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗΣ ΤΩΝ ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ 21 4.1 Βάση παρουσίασης και Λογιστικά Πρότυπα 4.2 Βάση επιμέτρησης 4.3 Λειτουργικό νόμισμα 4.4 Χρήση εκτιμήσεων και παραδοχών 4.5 Συγκριτικά στοιχεία 5. ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΛΟΓΙΣΤΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ 22-37 6. ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΚΙΝΔΥΝΩΝ (stress test) 37 6.1 Πιστωτικός Κίνδυνος 40 6.2 Κίνδυνος Ρευστότητας 48 6.3 Κίνδυνος Αγοράς 50 6.4 Συναλλαγματικός Κίνδυνος 52 6.5 Κίνδυνος Επιτοκίου 54 6.6 Λειτουργικός Κίνδυνος 59 6.7 Ασφαλιστικός Κίνδυνος 59 6.8 Διαχείριση Κεφαλαίων και Κεφαλαιακή Επάρκεια 61 6.9 Εύλογες Αξίες Χρηματοοικονομικών Στοιχείων Ενεργητικού και Παθητικού 63 7. ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΝΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ ΧΡΗΜΑΤΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΝ 65-93 8. ΑΥΞΗΣΗ ΜΕΤΟΧΙΚΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΑΤΕ 94

1.ΕΙΣΑΓΩΓΗ Τα Χρηματοπιστωτικά Ιδρύματα είναι Επιχειρήσεις που παρέχουν Χρηματοδοτικές Υπηρεσίες στην Οικονομία με κύριο χαρακτηριστικό τη Χρηματοδοτική Μορφή του Ενεργητικού τους, που τα διαχωρίζει από τις άλλες Παραγωγικές Μονάδες. Οι πρώτες τράπεζες εμφανίστηκαν στην Ιταλία και την Ενετία το 1171 όπου δέχονταν τις καταθέσεις των εμπόρων και παραχωρούσαν πιστώσεις σε τρίτους. Τράπεζες κατά την έννοια του νόμου 5076/31 είναι οι επιχειρήσεις οι οποίες ανεξάρτητα από άλλο σκοπό τους, δέχονται κατ επάγγελμα καταθέσεις χρημάτων ή άλλων αξιών Ο Ρόλος τους αναφέρεται στην Κάλυψη των Αναγκών των Δανειστών και των Δανειζόμενων στην Οικονομία. Η παρουσία τους συμβάλλει στη Συσσώρευση Κεφαλαίου και την Ανάπτυξη της Οικονομίας σε μεγαλύτερο βαθμό σε σχέση με την περίπτωση της Οικονομίας, όπου χρησιμοποιείται το Χρήμα για τις Συναλλαγές, αλλά Απουσιάζουν τα Χρηματοδοτικά Ιδρύματα. Αυτό επιτυγχάνεται αφού η Διαμεσολάβησή τους στη διαδικασία Αποταμίευσης- Επένδυσης διευκολύνει τον Διαχωρισμό των Αποταμιευτικών από τις Επενδυτικές Αποφάσεις, τον Διαχωρισμό της Ιδιοκτησίας από τη Διαχείριση, ενώ ενθαρρύνει την Αποταμίευση και την Επένδυση, με αποτέλεσμα οι Ρυθμοί Αύξησης στις τελευταίες να είναι μεγαλύτεροι από αυτούς στην περίπτωση Απουσίας των Χρηματοδοτικών Ιδρυμάτων. Το Ίδρυμα θα πρέπει να προσδιορίσει ορισμένους στόχους, ο σημαντικότερος από τους οποίους αναφέρεται στη Διάρθρωση εκείνη του Ενεργητικού και Παθητικού που θα παρέχει τις Επιθυμητές και Απαραίτητες Υπηρεσίες. Η πιο πάνω καθώς και άλλες αποφάσεις πάνω στη Διαχείριση του Ιδρύματος βασίζονται στην υπόθεση ότι ο Πρωταρχικός Στόχος του Ιδρύματος αναφέρεται στη Μεγιστοποίηση της Αποδοτικότητάς του και στη Βελτίωση της Λειτουργικής Αποτελεσματικότητάς του, η οποία συνδέεται άμεσα με τη Βέλτιστη Διαχείριση Στοιχείων Ενεργητικού και Παθητικού. Το Ενεργητικό και το Παθητικό των Χρηματοδοτικών Ιδρυμάτων αποτελείται από διάφορα στοιχεία. Υπάρχουν διάφορα είδη Χρηματοδοτικών Οργάνων και πολλοί τρόποι ταξινόμησής τους. Ακόμα υπάρχουν συγκεκριμένοι τρόποι Εκτίμησης της Απόδοσης για καθένα από αυτά, οι οποίοι ωστόσο περιέχουν διάφορες Αδυναμίες, οι κυριότερες από τις οποίες αναφέρονται στην Εκτίμηση και Διαχείριση του Κινδύνου. 2

Οι Αποφάσεις σχετικά με τη Διαχείριση των Περιουσιακών Στοιχείων πρέπει να βασίζονται στο πώς θα επιδράσουν στον Κίνδυνο και στην Απόδοση των Περιουσιακών Στοιχείων του Τραπεζικού Ιδρύματος. Με βάση την υπόθεση ότι ο Επενδυτής Αποστρέφεται τον Κίνδυνο, είναι δυνατό να αναπτυχθεί ένα Μοντέλο για το Χαρτοφυλάκιο του Τραπεζικού Ιδρύματος που να αντανακλά τους Επιθυμητούς Συνδυασμούς ανάμεσα στην Απόδοση και τον Κίνδυνο.. Κατά την καθαρά νομική έννοια του όρου, βασικό χαρακτηριστικό γνώρισμα μιας τράπεζας είναι η κατά κυριο επάγγελμα αποδοχή καταθέσεων από μια επιχείρηση, δηλαδή η διενέργεια των πιστωτικών εκείνων πράξεων με τις οποίες η εμπορική αυτή επιχείρηση αναλαμβάνει υποχρεώσεις. Όπως όμως είναι γνωστό οι τράπεζες έχουν σαν αντικείμενο επαγγελματικών επιδιώξεων, όχι μόνο τις εργασίες καταθέσεων αλλά και άλλες πιστωτικές πράξεις, που διενεργούν με μια σειρά από άλλες μεσολαβητικές εργασίες. Σε γενικές γραμμές, Τράπεζα κατά την έννοια της κείμενης νομοθεσίας, είναι η εμπορική επιχείρηση που συστήνεται και λειτουργεί υποχρεωτικά υπό τη μορφή ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας, η οποία και μόνο μπορεί να έχει το προνόμιο να δέχεται καταθέσεις κατά κύριο επάγγελμα και να ενεργεί όλες τις άλλες τραπεζικές εργασίες σύμφωνα με τις ρυθμίσεις των ειδικών διατάξεων της τραπεζικής νομοθεσίας και των κανονιστικών πράξεων των Νομισματικών αρχών. Γενικά σήμερα τα τραπεζικά ιδρύματα χωρίζονται σε τράπεζες καταθέσεων που δανείζονται κεφάλαια από ιδιώτες και τα δανείζουν σε τρίτους και σε εκδοτικές, που έχουν το αποκλειστικό προνόμιο να δίνουν τραπεζογραμμάτια αντί για το μεταλλικό νόμισμα. Οι τράπεζες αποτελούν σπουδαίο παράγοντα στην εμπορική και οικονομική ζωή ενός τόπου. Δέχονται καταθέσεις με τόκο, προεξοφλούν τις συναλλαγματικές, δανείζουν με ενέχυρο τίτλους και εμπορεύματα, χρηματοδοτούν μεγάλες επιχειρήσεις, χορηγούν κρατικά δάνεια κ.τ.λ. 3

2.ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ 2.1 ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΕΞΕΛΙΞΗ Ο τραπεζικός και ο οικονομικός τομέας έχουν απελευθερωθεί εντελώς από το 1987 και τώρα είναι πλέον ανεξάρτητες από κρατικές παρεμβάσεις. Το ελληνικό τραπεζικό σύστημα αποτελείται από μία Κεντρική Τράπεζα (την Τράπεζα της Ελλάδος), 41 εμπορικές τράπεζες, 3 επενδυτικές τράπεζες, 1 ειδικευμένη τράπεζα (Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος), 7 τοπικές συνεργαζόμενες τράπεζες, την Τράπεζα του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου και την Τράπεζα Προωθήσεων και Δανείων. Εικοσιδύο από τις εμπορικές τράπεζες είναι ξένων συμφερόντων, συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων αμερικανικών τραπεζών. Από τις ελληνικές εμπορικές τράπεζες, η μεγαλύτερη είναι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, που διαχειρίζεται περίπου το ένα τρίτο των τραπεζικών δραστηριοτήτων της χώρας. Η πρώτη τράπεζα του νεοελληνικού κράτους, πρόδρομος της Εθνικής Τράπεζας. Ιδρύθηκε στην Αίγινα στις 2 Φεβρουαρίου 1828, με ψήφισμα του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Στα πρώτα του βήματα, το νέο κράτος είχε να αντιμετωπίσει μια χαοτική κατάσταση στον οικονομικό τομέα. Η χώρα ήταν ένας σωρός ερειπίων, τα ταμεία άδεια, οι δανειακές υποχρεώσεις έτρεχαν και η τραπεζική πίστη ήταν στα χέρια των σαράφηδων και των τοκογλύφων, που δάνειζαν με τόκο έως και 50%. Νόμισμα δεν υπήρχε και οι συναλλαγές γίνονταν με τα οθωμανικά γρόσια και τους παράδες. Ένα μήνα κιόλας μετά την άφιξή του στην Ελλάδα, ο Ιωάννης Καποδίστριας είχε έτοιμο το σχέδιό του για την ίδρυση τράπεζας, που θα αναλάμβανε την ανασυγκρότηση της χώρας. Με τη βοήθεια του ελβετού φιλέλληνα Ιωάννη Εϋνάρδου, προχώρησε στη σύσταση της Εθνικής Χρηματιστικής Τράπεζας, σε μια προσπάθειά του να εκλογικεύσει την τραπεζική πίστη. Το πρώτο πιστωτικό ίδρυμα του νεοελληνικού κράτους είχε την έδρα του στην Αίγινα και παράλληλα με τις τραπεζικές εργασίες ασκούσε και αρμοδιότητες του Υπουργείου Οικονομικών. Επικεφαλής της τράπεζας τέθηκε ο ηπειρώτης έμπορος Γεώργιος Σταύρου, μετέπειτα πρώτος διοικητής της Εθνικής Τράπεζας. 4

Ο Καποδίστριας επιδίωξε την άμεση κινητοποίηση των λίγων κεφαλαίων του εσωτερικού, αλλά και την προσέλευση κεφαλαίων του εξωτερικού, με το δέλεαρ της επικερδούς τοποθετήσεώς τους, που προσέφερε ο ετήσιος τόκος του 8%. Η νέα τράπεζα άρχισε τις εργασίες της με καλούς οιωνούς, παρά την αντίδραση σημαντικών ντόπιων κεφαλαιούχων, που αντιπολιτεύονταν τον Κυβερνήτη. Μέτοχοί της έγιναν επιφανείς έλληνες και φιλέλληνες (Εϋνάρδος, Λουδοβίκος της Βαυαρίας κ.ά.), ενώ ένα ποσό από την περιουσία του συνεισέφερε και ο Καποδίστριας. Στις 28 Ιουλίου 1828 ο Καποδίστριας προχώρησε ένα ακόμη βήμα μπροστά, με την υιοθέτηση του φοίνικα ως του πρώτου νομίσματος του κράτους. Η νέα τράπεζα δεν μπόρεσε να ευδοκιμήσει επί μακρόν, επειδή το κράτος απορροφούσε όλα τα διαθέσιμά της, λόγω των ανυπέρβλητων ταμειακών του αναγκών ή -όπως θα λέγαμε σήμερα- για να καλύψει τα απύθμενα ελλείμματα του προϋπολογισμού. Έτσι, αναγκάστηκε να βάλει λουκέτο το 1834, χωρίς να έχει κατορθώσει σε όλη την εξαετή της ζωή να προβεί σε οποιαδήποτε τραπεζιτική πράξη, από εκείνες που προέβλεπε το καταστατικό της. Περιττό να τονισθεί ότι οι μέτοχοι της τράπεζας υπέστησαν σημαντικές ζημίες. Πάντως, η Εθνική Χρηματιστική Τράπεζα συνεισέφερε σημαντικά στην ανασυγκρότηση του στρατού, στην κίνηση του στόλου και την καταστολή της πειρατείας, στην πρώτη οργάνωση της διοίκησης, στη συντήρηση πλήθους φτωχών οικογενειών, καθώς και σε έργα γεωπονικά και ανοικοδομήσεως. Επόμενο τραπεζικό εγχείρημα από τους Εϋνάρδο και Σταύρου, η ίδρυση της Εθνικής Τράπεζας το 1841. 2.2 ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΓΝΩΡΙΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ 1. Συγκεντρωτισμός που σημαίνει ότι το μεγαλύτερο μέρος των τραπεζικών εργασιών συγκεντρώνεται και εκτελείται από τις δυο ή τρεις μεγαλύτερες τράπεζες που ελενχονται μάλιστα από το δημόσιο. 2. Ασφυκτικός έλεγχος από το κράτος.η τραπεζική λειτουργία και δραστηριότητα ιδιωτικών και ελεγχόμενων από το δημόσιο, Ελληνικών και ξένων τραπεζών ελένχεται από την κεντρική τράπεζα. Μόλις τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια κάποια απελευθέρωση (σε ορισμένα επίπεδα) του τραπεζικού συστήματος. 3. Αθρόα παροχή μακροχρόνιων δανείων. Οι τράπεζες λόγω και της οργανωμένης κεφαλαιαγοράς και χρηματιστηρίου έχουν γίνει οι αποκλειστικοί σχεδόν χρηματοδότες των επιχειρήσεων σε μακροχρόνια δάνεια. Τις περισσότερες φορές μάλιστα η παροχή δανείων γίνεται με μη οικονομικά κριτήρια. Έτσι είναι ένας λόγος που εμφανίστηκαν οι υπερχρεωμένες και προβληματικές επιχειρήσεις. 4. Άσχημη οργάνωση, απουσία τεχνολογικού εξοπλισμού, έλλειψη εξειδικευμένου προσωπικού, υπεραπασχόληση προσωπικού, δικαιολογείται 5

από το γεγονός ότι το τραπεζικό σύστημα ελένχεται από το δημόσιο και δεν λειτουργεί με καθαρά ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια. 5. Κακή παροχή υπηρεσιών που είναι αποτέλεσμα όλων των προηγούμενων. 6. Απουσία λογιστικού χρήματος. Το γεγονός ότι σε πολύ μικρό ποσοστό οι ενήλικες έχουν τραπεζικό λογαριασμό σε συνδυασμό με την μη αποδοχή από το ευρύ κοινό της τραπεζικής επιταγής αναγκάζει το ελληνικό τραπεζικό σύστημα να στηρίζεται λειτουργικά στο κεντρικό χρήμα περισσότερο παρά στο λογιστικό των Εμπορικών τραπεζών.αυτό δεν διευκολύνει τις συναλλαγές και από την άλλη μεριά βάζει εμπόδια στην άσκηση πολιτικής από τη κεντρική τράπεζα. 7. Η απουσία η αδυναμία άσκησης σύνχρονων τραπεζικών εργασιών. Δεν παρέχουν οι ελληνικές τράπεζες σήμερα σειρά εργασιών η υπηρεσιών που αποτελούν ήδη τρέχουσα πρακτική στα ξένα τραπεζικά συστήματα. Το Leasing (χρηματοδοτική μίσθωση) και το Factoring (ανάληψη απαιτήσεων τρίτων) η τράπεζα-σύμβουλος για τοποθετήσεις κεφαλαίων η για επενδύσεις η χρηματιστηριακές εργασίες λείπουν παντελώς από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. 2.3 ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ Τα τελευταία 20 χρόνια σημειώθηκαν σημαντικές αλλαγές στο παγκόσμιο Χρηματοοικονομικό Σύστημα προς την κατεύθυνση του εκσυγχρονισμού και της απελευθέρωσής του. Πυρήνας και βάση του Χρηματοοικονομικού Συστήματος είναι ο τραπεζικός τομέας. Τόσο η θεωρία όσο και οι εμπειρικές μελέτες συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι η ευρωστία και η εύρυθμη λειτουργία του τραπεζικού τομέα αποτελούν προϋποθέσεις για την υγιή ανάπτυξη της οικονομίας και την αποτελεσματική κατανομή των οικονομικών πόρων. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1980 καταβλήθηκαν συστηματικές προσπάθειες για τον εκσυγχρονισμό του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, το οποίο χαρακτηριζόταν μέχρι τότε από έντονες στρεβλώσεις και εγγενείς αδυναμίες. Κωδικοποιημένα, οι βασικοί παράγοντες που συνέβαλαν, την τελευταία δεκαετία, στο μετασχηματισμό του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και την προσαρμογή του στις συνθήκες που διαμορφώνονται στην ενοποιημένη ευρωπαϊκή χρηματοπιστωτική Αγορά είναι: Η Θεσμική Απελευθέρωση του τραπεζικού συστήματος, με την κατάργηση των διοικητικών περιορισμών στις τιμές, τις ποσότητες και τη διάρθρωση του Πιστωτικού Τομέα. 6

Η μεταβολή του Πλαισίου Κανόνων και εποπτείας των τραπεζών, με την απορύθμιση βασικών πτυχών λειτουργίας του τραπεζικού συστήματος. Η ενίσχυση των ρυθμών ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας και η επίτευξη μακροοικονομικής σταθερότητας, με την εμφάνιση και διατήρηση χαμηλών επιτοκίων, τόσο σε ονομαστικούς όσο και σε πραγματικούς όρους. Η ταχεία τεχνολογική πρόοδος στον τομέα των επικοινωνιών και της Πληροφορικής, η αυξανόμενη ενοποίηση των διεθνών Αγορών χρήματος και Κεφαλαίου, καθώς και οι μεταβολές των αναγκών των επιχειρήσεων και των νοικοκυριών για τραπεζικά προϊόντα και υπηρεσίες. Αυτές οι θεμελιώδεις δυνάμεις μεταμόρφωσαν τον χρηματοοικονομικό τομέα, διαμόρφωσαν το περιβάλλον λειτουργίας των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στην Ελλάδα, ενώ επέδρασαν καθοριστικά στην ενίσχυση του επιπέδου Ανταγωνισμού της ελληνικής τραπεζικής Αγοράς. Παρά την ενίσχυση όμως, διαχρονικά, του επιπέδου Ανταγωνισμού της ελληνικής τραπεζικής Αγοράς, πολλοί, οικονομολόγοι και μη, θεωρούν ότι υπάρχουν σημαντικά περιθώρια τόνωσης αυτού, με αφορμή κυρίως τη μεγάλη διαφορά που παρατηρείται στα επιτόκια χορηγήσεων - καταθέσεων και το ύψος των προμηθειών που απολαμβάνουν οι τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα. Έτσι, το καθαρό περιθώριο επιτοκίου, δηλαδή ο λόγος των καθαρών εσόδων από τόκους (εσόδων από τόκους, κυρίως των χορηγήσεων, μείον έξοδα για τόκους, κυρίως των καταθέσεων) ως προς το σύνολο του μέσου ενεργητικού διαμορφώθηκε στο 2,8% το 2005, σε επίπεδο υπερδιπλάσιο του μέσου ευρωπαϊκού όρου (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, 2005). Ενδεικτικά αναφέρεται η πρόσφατη δήλωση του κυρίου Υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών, με αφορμή την πώληση της Εμπορικής Τράπεζας στην Credit Agricole, για την αναγκαιότητα ενίσχυσης του ανταγωνισμού της ελληνικής τραπεζικής Αγοράς. Εκτός όμως της απλής σύγκρισης του ύψους των επιτοκίων χορηγήσεων - καταθέσεων, στη διεθνή επιστημονική βιβλιογραφία έχουν αναπτυχθεί δύο μεθοδολογίες που μελετούν και αξιολογούν το επίπεδο του Ανταγωνισμού που χαρακτηρίζει μία τραπεζική Αγορά. Η μία προσέγγιση στηρίζεται στις εργασίες των Bresnahan (1982) και Lau (1982), ενώ η άλλη σε αυτή των Panzar και Rosse (1987). Και τα δύο υποδείγματα ενσωματώνουν μία παράμετρο που χαρακτηρίζει τη δομή της Αγοράς και είναι στατικά ως προς τις μεταβλητές που χρησιμοποιούν στην εμπειρική ανάλυση. Η πρώτη μέθοδος στηρίζεται στην ταυτόχρονη επίλυση εξισώσεων προσφοράς και ζήτησης τραπεζικών προϊόντων και υπηρεσιών, με την ενσωμάτωση στην εξίσωση της προσφοράς μιας παραμέτρου (L) που χαρακτηρίζει το επίπεδο Ανταγωνισμού της Αγοράς. Η μέθοδος στηρίζεται στην αρχή ότι, σε ισορροπία, οι επιχειρήσεις που αναζητούν τη μεγιστοποίηση του κέρδους θα επιλέξουν τιμές ή ποσότητες προϊόντων τέτοιες ώστε το οριακό κόστος να είναι ίσο με τα οριακά 7

έσοδα. Συνεπώς η συγκεκριμένη προσέγγιση εξετάζει το βαθμό στον οποίο η μέση οριακή πρόσοδος των τραπεζών αποκλίνει από τη ζήτηση. Η δεύτερη μέθοδος εξετάζει το βαθμό στον οποίο οι διαφοροποιήσεις στις τιμές των Παραγωγικών Συντελεστών (πάγια περιουσιακά στοιχεία, προσωπικό και κεφάλαιο) αντανακλώνται στα λειτουργικά έσοδα των τραπεζών. Η μέθοδος στηρίζεται στην αρχή ότι κάθε τράπεζα θα εφαρμόζει διαφορετική τιμολογιακή πολιτική ανταποκρινόμενη στις αλλαγές των τιμών των παραγωγικών συντελεστών, ανάλογα με το επίπεδο ανταγωνισμού που ισχύει στο χώρο δράσης της. Η συγκεκριμένη προσέγγιση ορίζει ως παράμετρο (Η) προσδιορισμού του επιπέδου ανταγωνισμού μιας Αγοράς το άθροισμα της ελαστικότητας των τιμών των παραγωγικών συντελεστών σε μία συνάρτηση που η εξαρτημένη μεταβλητή είναι τα συνολικά λειτουργικά έσοδα του τραπεζικού οργανισμού. Πρόσφατες μελέτες που αξιοποιούν αυτές τις προσεγγίσεις συγκλίνουν στην εκτίμηση ότι η στατική προσέγγιση ενέχει τον κίνδυνο της υποεκτίμησης του βαθμού της μονοπωλιακής/ολιγοπωλιακής τιμολόγησης προϊόντων και υπηρεσιών, ιδιαίτερα όταν ένας κλάδος εμφανίζει έντονη δυναμική. Έτσι, η βιβλιογραφία υιοθετεί και δυναμικές προεκτάσεις αυτών των υποδειγμάτων μέσω της ενσωμάτωσης κατάλληλων χρονικών υστερήσεων στα στατικά υποδείγματα, με σκοπό να εξακριβωθεί τυχόν διαφοροποίηση που μπορεί να επέλθει στα αποτελέσματα προσδιορισμού του επιπέδου ανταγωνισμού σε μία τραπεζική Αγορά. Η εφαρμογή αυτών των δύο μοντέλων στη στατική και δυναμική τους μορφή στο ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα κατά την περίοδο 1993-2004, καταδεικνύει την αναγκαιότητα ενίσχυσης του επιπέδου ανταγωνισμού. Πιο συγκεκριμένα, ενώ τα δύο στατικά υποδείγματα κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι το ελληνικό Τραπεζικό Σύστημα εμφανίζει στοιχεία μονοπωλιακού ανταγωνισμού, τα αντίστοιχα δυναμικά υποδείγματα αποκαλύπτουν την ύπαρξη κάποιων ολιγοπωλιακών χαρακτηριστικών (οι τιμές δηλαδή διαμορφώνονται σημαντικά υψηλότερα από το οριακό κόστος παραγωγής). Αυτό το συμπέρασμα μπορεί εν μέρει να αντανακλά τον έντονα δυναμικό χαρακτήρα του ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος κατά την υπό εξέταση χρονική περίοδο. Κατά συνέπεια, κρίνεται αναγκαία η περαιτέρω τόνωση του ανταγωνισμού του ελληνικού Τραπεζικού Συστήματος, με την είσοδο νέων και ισχυρών τραπεζικών ιδρυμάτων στην τραπεζική Αγορά και τη διεύρυνση της γκάμας των προσφερόμενων προϊόντων και υπηρεσιών. 8

2.4 ΟΙ ΕΙΔΙΚΟΙ ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ 1. Η Αγροτική Τράπεζα που ασχολείται με τη χρηματοδότηση της ελληνικής γεωργίας τον έλεγχο και εποπτεία των συνεταιριστικών οργανώσεων και αγροτοβιομηχανικών επιχειρήσεων. 2. Η ΕΤΒΑ (Ελληνική Τράπεζα Βιομηχανικής ανάπτυξης) που έχει σαν ρόλο την χρηματοδότηση έργων υποδομής στον βιομηχανικό τομέα με σκοπό την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας. 3. Η ΕΤΕΒΑ (Εθνική Τράπεζα Επενδύσεων Βιομηχανικής Ανάπτυξης) που έχει σαν ρόλο την ίδρυση βιομηχανικών επιχειρήσεων καθώς και τη χρηματοδότηση τους. 4. Η Εθνική Κτηματική Τράπεζα της Ελλάδος (ΕΚΤΕ).Η οποία ελέγχεται από τη Εθνική Τράπεζα. Κύρια αρμοδιότητα της είναι η χορήγηση μεσομακροπρόθεσμων δανείων για πάγιες εγκαταστάσεις καθώς και στεγαστικά δάνεια. Χρηματοδοτεί την ανέγερση πάγιων κτιριακών εγκαταστάσεων βιομηχανιών, την απόκτηση στέγης οικογενειών, την υποβοήθηση του τουρισμού της τοπικής αυτοδιοίκησης των συγκοινωνιών και της ναυτιλίας. Ελέγχεται έμμεσα από το κράτος αφού το μετοχικό της κεφαλαίο ανήκει κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στην εθνική τράπεζα και σε νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου. 5. Τράπεζα Υποθηκών. Η οποία ελέγχεται από τη Εθνική Τράπεζα. Παρέχει μακροπρόθεσμα δάνεια κυρίως προς τους απόδημους Έλληνες που καλύπτει με εγγραφή υποθήκης. 6. Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Λειτουργεί σαν αυτόνομη κρατική υπηρεσία υπό την εποπτεία του υπουργείου συγκοινωνιών. Κύρια λειτουργία του είναι η έλκυση καταθέσεων ταμιευτηρίου και αποτελεί τον κύριο αγωγό προσέλκυσης της λαϊκής αποταμίευσης. 7. Ταμείο Παρακαταθηκών και δανείων. Εποπτεύεται από υπουργείο οικονομικών και ασχολείται με τη αποδοχή καταθέσεων και παρακαταθηκών. Οι παρακαταθήκες τις οποίες δέχεται αποτελούνται από ομολογίες έντοκα γραμμάτια του δημοσίου αξιόγραφα. 9

3. Α.Τ.Ε. Bank 3.1 ΓΕΝΙΚΟ ΠΡΟΦΙΛ ΟΜΙΛΟΥ Α.Τ.Ε. Bank H Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδoς ιδρύεται στις 27 Ιουνίου 1929 με σύμβαση μεταξύ του ελληνικού δημοσίου και της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος <<Περί συστάσεως και λειτουργίας της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος>> και κυρώθηκε με το Νόμο 4332/1929. Λειτούργησε αρχικά ως ένα εξειδικευμένο πιστωτικό ίδρυμα, με σκοπό την υποστήριξη και ανάπτυξη του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα, ο οποίος παραμένει και σήμερα ένας από τους βασικούς πυλώνες δραστηριοποίησής της με προσφορά πιστώσεων και εγγυήσεων σε αγρότες και συνεταιρισμούς και με διανομή των κοινοτικών επιδοτήσεων. H ATEbank υπάγεται στην ελληνική και κοινοτική τραπεζική νομοθεσία και ειδικότερα στο Ν. 2076/92 όπως ισχύει σήμερα, που ως γνωστόν ενσωμάτωσε στο ελληνικό δίκαιο τη δεύτερη τραπεζική οδηγία 89/646/ ΕΟΚ του Συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Σήμερα, ο ρόλος της ΑΤΕbank έχει διευρυνθεί με επέκταση σε όλα τα πεδία τραπεζικών εφαρμογών. Από τις αρχές τις δεκαετίας του 80 η ΑΤΕbank εμπλούτισε τις δραστηριότητες της, παρέχοντας ευρύ φάσμα χρηματοοικονομικών προϊόντων και υπηρεσιών τόσο προς τα φυσικά πρόσωπα - πελάτες όσο και στις ατομικές και λοιπές επιχειρήσεις. Το 1991 μετατρέπεται σε Α.E. με την επωνυμία <<Αγροτική Τράπεζα της Ελλάδος 10

Α.Ε. και έλαβε αριθμό Μ.Α.Ε. 24402/06/Β/91/39. Το μετοχικό κεφάλαιο ύψους 146δις δρχ. περίπου προήλθε από την εισφορά του συνόλου του ενεργητικού και του παθητικού της Αγροτικής Τράπεζας της Ελλάδος (ΦΕΚ 2960/8.7.1991). Έδρα της Τράπεζας είναι ο Δήμος Αθηναίων και συγκεκριμένα η οδός Πανεπιστημίου αριθμός 23. Η διάρκειά της ορίστηκε στα 100 έτη δηλαδή ως το 2091 και μπορεί να παραταθεί με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης των μετόχων. Σκοπός της Τράπεζας σύμφωνα με το άρθρο 5 του Καταστατικού της, είναι η εκτέλεση και η παροχή για λογαριασμό της και για λογαριασμό τρίτων κάθε τραπεζικής εργασίας και υπηρεσίας που συμβάλει στον εκσυγχρονισμό, στην ανάπτυξη της οικονομίας και ειδικότερα του αγροτικού τομέα. Οι ακόλουθες δραστηριότητες που απαριθμούνται ενδεικτικά και όχι περιστασιακά, εμπίπτουν στο σκοπό της Τράπεζας: α) Η χορήγηση οποιασδήποτε φύσης και μορφής δανείων και πιστώσεων προς φυσικά πρόσωπα(αγρότες και μη) ή νομικά πρόσωπα (Συνεταιρισμούς, εταιρείες κ.λ.π.) με εμπράγματη ή προσωπική ασφάλεια στο εσωτερικό ή εξωτερικό. β) Η προεξόφληση ή είσπραξη με προμήθεια για λογαριασμό της ή για λογαριασμό τρίτων, συναλλαγματικών, τοκομεριδίων, ενεχυρογράφων και οποιονδήποτε αξιογράφων, καθώς και η διαπραγμάτευση ή η αναπροεξόφληση τους. γ) Η αγορά και πώληση Χρυσού και συναλλάγματος καθώς και κάθε εργασία με συνάλλαγμα: η αγοροπωλησία χρηματογράφων και άλλων αξιών για λογαριασμό τρίτων και η παροχή εγγυήσεων υπέρ τρίτων. δ) Οι προκαταβολές έναντι φορτωτικών και η χορήγηση πιστώσεων για την παραλαβή φορτωτικών στο εσωτερικό ή εξωτερικό. ε) Η αποδοχή χρηματικών καταθέσεων κάθε μορφής και όρων, καθώς και η λειτουργία Ταμιευτηρίου στ) Η σύναψη κάθε είδους δανείων ή άλλων συμβάσεων από το εσωτερικό ή το εξωτερικό και η έκδοση ομολογιακών δανείων. ζ) Η αντιπροσώπευση και πρακτόρευση άλλων τραπεζών ή πιστωτικών οργανισμών του εσωτερικού ή εξωτερικού. η) Η λειτουργία θυρίδων ή θησαυροφυλακίων. 11

θ) Η έκδοση και διαχείριση οποιουδήποτε μέσου πληρωμής (πιστωτικών καρτών, ταξιδιωτικών επιταγών, πιστωτικών επιστολών κ.λ.π. ) ι) Η ίδρυση και λειτουργία κάθε μορφής και σκοπού επιχειρήσεων και εταιρειών, καθώς και η συμμετοχή σε ήδη λειτουργούσες. ια) Η συνεργασία με ελληνικές κοινότητες και άλλες εταιρίες του εξωτερικού. Σύμφωνα με την ταξινόμηση της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας της Ελλάδος η Τράπεζα υπάγεται στον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας με κωδικό 651.90 <<Δραστηριότητες άλλων ενδιάμεσων νομισματικών οργανισμών>>. Το 2000 πραγματοποιεί αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και εισάγεται στο Χ.Α.Α. Το 2004 και 2005, με μια αύξηση του μετοχικού της κεφαλαίου(ιούνιος 2005), με δυναμική πολιτική εξυγίανσης του χαρτοφυλακίου της, με αποτελεσματική εφαρμογή του νόμου για τα Πανωτόκια, με μετασχηματισμό της εταιρικής της εικόνας ως ΑΤΕbank, καθώς και με την εισαγωγή της μετοχής της ΑΤΕbank στο δείκτη FTSE/Athex 20 των επιχειρήσεων μεγάλης κεφαλαιοποίησης(νοέμβριος 2005), επιβεβαιώνει τη θέση της ως μία από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Ελλάδα. Το 2006 επεκτείνει τις δραστηριότητές της στα Βαλκάνια με την εξαγορά ποσοστού της AIKBanka στη Σερβία και της MINDΒank(Ιούλιος 2006) στη Ρουμανία, η οποία μετασχηματίζεται σε ATEbank Romania και επιτυγχάνει την έκδοση άδειας για τραπεζοασφαλιστικές εργασίες. H ΑΤΕbank είναι επικεφαλής ενός Ομίλου εξειδικευμένων χρηματοοικονομικών εταιριών, που δραστηριοποιούνται σε ασφάλειες, πιστωτικές κάρτες, αμοιβαία κεφάλαια, χρηματοδοτική μίσθωση, χρηματιστηριακές υπηρεσίες, υπηρεσίες διαχείρισης κεφαλαίων κ.α. 12

3.2 ΙΣΤΟΡΙΚΟ H ΑΤΕ ως ένα εξειδικευμένο πιστωτικό ίδρυμα με σκοπό την υποστήριξη και ανάπτυξη το αγροτικού τομέα στην Ελλάδα, είχε ως αποκλειστικό μέτοχο το ελληνικό δημόσιο. Ο παραδοσιακός της ρόλος να υποστηρίζει και να βοηθά τον αγροτικό κλάδο παραμένει ένας από τους βασικούς στόχους της. Η Τράπεζα συνεισφέρει στην ανάπτυξη του αγροτικού κλάδου με την παροχή πιστώσεων και εγγυήσεων στους αγρότες, συνεταιρισμούς και αγροτοσυνεταιριστικές μονάδες αλλά και με τη διαμεσολάβηση της για την ταχεία και απρόσκοπτη διανομή ευρωπαϊκών και κρατικών αγροτικών επιδοτήσεων. Επίσης η Τράπεζα υποστηρίζει την αγροτική ανάπτυξη με την παροχή τεχνικής υποστήριξης σε μεμονωμένους αγρότες, αγροτικούς συνεταιρισμούς και άλλες επιχειρήσεις του αγροτικού κλάδου. Από τις αρχές της δεκαετίας του 80 η Τράπεζα διεύρυνε τις δραστηριότητες της ως εμπορική τράπεζα παρέχοντας ευρύ φάσμα προϊόντων και υπηρεσιών και στον εξωγεωργικό τομέα. Κατά την ίδια δεκαετία η ΑΤΕ επεκτάθηκε στον κλάδο των ασφαλειών ιδρύοντας το 1980 τη θυγατρική της Αγροτική Ασφαλιστική η οποία δραστηριοποιείται στον κλάδο των γενικών ασφαλίσεων. Το έτος 1985 ιδρύεται η Αγροτική Τεχνική με κύριο στόχο τη παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, τη μελέτη κατασκευών και το εμπόριο συστημάτων επεξεργασίας δεδομένων. Το επόμενο έτος (1986) ιδρύεται η Αγροτική Ζωής με αντικείμενο εργασιών τη παροχή ασφαλειών ζωής και προγραμμάτων ιδιωτικής ασφάλισης. Περί τα μέσα της δεκαετίας του 80 αρχίζει και η επέκταση της ΑΤΕ στο εξωτερικό με την ίδρυση Γραφείων Αντιπροσωπείας στην Αυστραλία και τη Γερμανία. Τον Ιούλιο του 1991 η Τράπεζα μετατράπηκε σε ανώνυμη εταιρεία. Πριν τη μετατροπή αυτή η Τράπεζα,ως τράπεζα δημοσίου, παρείχε πιστώσεις στον αγροτικό κλάδο με επιχορηγούμενα επιτόκια, είχε ουσιαστικά μονοπώλιο στην αγροτική πίστη και δραστηριοποιούταν στην παροχή υπηρεσιών σε πελάτες στον αγροτικό τομέα. Μετά την απελευθέρωση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος η Τράπεζα λειτουργεί ως εμπορική Τράπεζα. Παρά το γεγονός ότι παραμένει η κυρίαρχη τράπεζα του αγροτικού κλάδου, από το 1991 η Τράπεζα ακολουθεί στρατηγική διείσδυσης σε αστικούς και άλλους μη αγροτικούς κλάδους της οικονομίας όπως το εμπόριο, ο τουρισμός, η βιομηχανία και οι κατασκευές προσφέροντας ένα ευρύ φάσμα τραπεζικών και χρηματοοικονομικών υπηρεσιών. Στο πλαίσιο των μεσοπρόθεσμων στόχων της 13

η Τράπεζα αποκτά συμμετοχές σε όμιλο εξειδικευμένων χρηματοοικονομικών εταιριών που δραστηριοποιούνται μεταξύ άλλων σε ασφάλειες πιστωτικές κάρτες, αμοιβαία κεφάλαια, χρηματοδοτική μίσθωση και χρηματιστηριακές υπηρεσίες.. Ειδικότερα από το 1991 και έκτοτε ο όμιλος της ΑΤΕ έχει διευρυνθεί ως εξής : Τον Απρίλιο του 1991 ιδρύεται η ΑΤΕ Leasing που δραστηριοποιείται στο χώρο της παροχής υπηρεσιών χρηματοδοτικής μίσθωσης. Η εταιρεία προωθεί τα προϊόντα της τόσο μέσα από το δίκτυο καταστημάτων της όσο και από τα δίκτυα καταστημάτων της Αγροτικής Τράπεζας, Αγροτικής Ασφαλιστικής, Αγροτικής Ζωής και της Τράπεζας Κεντρικής Ελλάδος (μέχρι την πώληση της τελευταίας το 1998). Το Σεπτέμβριο του 1991 ιδρύεται η ΑΤΕ Κάρτα που δραστηριοποιείται στο χώρο των καταναλωτικών δανείων. Κύριο αντικείμενο της εταιρείας είναι η πώληση πιστωτικών καρτών μέσα από το δίκτυο καταστημάτων της Τράπεζας. Από τον Οκτώβριο του 1992 η Αγροτική Τράπεζα δραστηριοποιείται και στο χώρο των αμοιβαίων κεφαλαίων με την ίδρυση της εταιρείας ΑΤΕ ΑΕΔΑΚ. Το Δεκέμβριο του 1997 ιδρύεται η ΑΤΕ Χρηματιστηριακή για την παροχή χρηματιστηριακών υπηρεσιών στους πελάτες της Τράπεζας. Στις αρχές του 1998 η Τράπεζα έγινε ιδρυτικό μέλος του Χρηματιστηρίου Παραγωγών Αθηνών και της Εταιρείας Εκκαθάρισης Παραγωγών. Την ίδια εποχή έγινε μέτοχος στο Χ.Α.Α. και σήμερα αποτελεί, μετά το Δημόσιο, το μεγαλύτερο μέτοχο της Ε.Χ.Α.Ε. Τον Ιούνιο του 1998 η Τράπεζα προχώρησε στη σύσταση της ΑΤΕ Finance, εταιρείας παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών, που έχει ως σκοπό την παροχή χρηματοοικονομικών, και συμβουλευτικών υπηρεσιών. Τον Σεπτέμβριο του 1998 η Τράπεζα προέβη στην πώληση του 51% του μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας της Κεντρικής Ελλάδος στην Εγνατία Τράπεζα έναντι του ποσού των 17,3 δις δρχ. Το Φεβρουάριο του 1999 εισήχθησαν προς διαπραγμάτευση στο Χ.Α.Α. οι μετοχές της Αγροτικής Ασφαλιστικής. Το Μάιο του 1999 ιδρύεται η εταιρεία ΑBG Finance International PLC με σκοπό την έκδοση πάσης φύσεως χρεογράφων για λογαριασμό της ΑΤΕ στις κύριες κεφαλαιαγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τον Ιούνιο του 1999, στα πλαίσια του Ν.2733/99 ιδρύεται η ΑΤΕ Συμμετοχών με σκοπό την εξαγορά μετοχών κυριότητας της Αγροτικής Τράπεζας και τη συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο άλλων εταιρειών. 14

Το Σεπτέμβριο του 1999 η Αγροτική Τεχνική Α.Ε. μετονομάστηκε σε ΑΤΕ Αξιοποίηση Ακινήτων Α.Ε. και έκτοτε δραστηριοποιείται στο χώρο της αξιοποίησης ακίνητης περιουσίας. Τον Απρίλιο του 2000 εισήχθησαν προς διαπραγμάτευση στο Χ.Α.Α. οι μετοχές της Αγροτικής Ζωής. Στις 12.9.2000 η ΑΤΕ μαζί με την τράπεζα << The Bank of Nova Scotia>> (B.N.S.) και όμιλο Ελλήνων επιχειρηματιών, που δραστηριοποιούνται κυρίως στον ναυτιλιακό τομέα υπέγραψαν Memorandum of Understanding (μνημόνιο συναντίληψης) για την ίδρυση μιας νέας επενδυτικής Τράπεζας, η οποία θα αναλάβει αφενός μεν όλες τις δραστηριότητες της <<The Bank of Nova Scotia>> (συμπεριλαμβανομένων και των επτά καταστημάτων), αφετέρου δε θα παρέχει κυρίως υπηρεσίες επενδυτικής τραπεζικής στην πελατεία της. Το αρχικό μετοχικό κεφάλαιο θα ανέλθει σε 30δις. Δρχ. στο οποίο η ΑΤΕ θα συμμετέχει με ποσοστό 44%, ο Όμιλος Ελλήνων επιχειρηματιών με ποσοστό 51% και η B.N.S. με ποσοστό 5% το οποίο θα διατηρήσει για περίοδο τουλάχιστον τριών ετών. Τον Δεκέμβριο του 2002 πραγματοποιήθηκε δημόσια εγγραφή για την εισαγωγή της Τράπεζας στο Χ.Α.Α. που στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία. Η εισαγωγή προς διαπραγμάτευση των μετοχών της Τράπεζας στο Χ.Α.Α. έγινε στις 19/1/2001. Την χρονική περίοδο 2004-2006 πραγματοποιήθηκε ισχυροποίηση της εταιρικής εικόνας και θέσης της τράπεζας Η Τράπεζα ακολουθώντας πολιτικές εξυγίανσης, βελτιώνοντας την ανταγωνιστικότητα και την αποτελεσματικότητα του Δικτύου της, επιτυγχάνει σημαντικούς ρυθμούς ανάπτυξης που απεικονίζονται στις οικονομικές καταστάσεις της Τράπεζες και του Ομίλου. Ειδικότερα: Υλοποίησε με επιτυχία η γιγαντιαία Αύξηση μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας(Ιούνιος 2005) συνολικού ύψους 1,25 δισ. Η ΑΜΚ, επέτρεψετην αντιμετώπιση ζητημάτων που ανέδειξε η υιοθέτηση των Διεθνών Λογιστικών Προτύπων και συνέβαλε στην ουσιαστική εξυγίανση των οικονομικών καταστάσεων της Τράπεζας. Εφάρμοσε το Νόμο για τα Πανωτόκια με τον οποίο ευνοήθηκαν συνολικά 63.220 οφειλέτες από τους οποίους οι 54.000 ήταν αγρότες. Οι διαγραφέςχρεών από την ΑΤΕbank ανήλθαν σε 1.8 δισ από τα οποία τα 1,1 δισαφορούσαν χρέη αγροτών. Έγινε εισαγωγή της μετοχής της ΑΤΕbank (Νοέμβριος 2005) στο δείκτη FTSE/Athex20 των επιχειρήσεων μεγάλης κεφαλαιοποίησης το Νοέμβριο2005, επιβεβαιώνοντας με τον πιο σαφή και ξεκάθαρο τρόπο την σταθερή ανοδική πορεία της ΑΤΕbank. 15

Προχώρησε στην αλλαγή της εταιρικής ταυτότητάς της με καθιέρωση τουλογοτύπου σε ΑΤΕbank και με μετασχηματισμό της εικόνας τωνκαταστημάτων και των ΑΤΜs. Διένειμε Μέρισμα για πρώτη φορά στους μετόχους κατά την οικονομική χρήση του 2005. Επεκτείνεται στα Βαλκάνια με την εξαγορά τη MINDBank (Ιούλιος 2006) και την έκδοση άδειας για τραπεζοασφαλιστικές εργασίες στη Ρουμανία. 16

3.3 Oργανόγραμμα 17

3.4 ΟΜΙΛΟΣ ΑΤΕ Χρηματοπιστωτικού τομέα Επωνυμία Α.Τ.Ε A.T.E. Leasing A.E Α.Τ.Ε. ΚΑΡΤΑ Α.Ε. Α.Τ.Ε. ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ Α.Ε.Π.Ε.Υ. Α.Τ.Ε. ΑΕΔΑΚ Α.Τ.Ε. ΤΕΧΝΙΚΗ-ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ Α.Ε. ΑΤΕ RENT A.B.G. FINANCE INTENATIONAL P.L.C. ATEbank ROMANIA SA ΑΙΚ BANKA Δραστηριότητα Τράπεζα Leasing Διαχείριση Πιστωτικών καρτών Χρηματιστηριακή Διαχείριση Αμοιβαίων κεφαλαίων Real Estate Leasing Finance Τράπεζα Τράπεζα Μη Χρηματοπιστωτικού τομέα Επωνυμία ΑΓΡΟΤΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ Α.Ε. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑ ΖΑΧΑΡΗΣ Α.Ε. ΣΕΚΑΠ Α.Ε. ΔΩΔΩΝΗ Α.Ε. ΕΛΒΙΖ Α.Ε. ΡΟΔΟΠΗ Α.Ε. ΕΤΑΝΑΛ Α.Ε. ATE ADVERTISING ATExcelixi Δραστηριότητα Ασφαλιστική Βιομηχανία Ζάχαρης Βιομηχανία σιγαρέτων Βιομηχανία γάλακτος Βιομηχανία ζωοτρόφων Βιομηχανία γάλακτος Διαχείριση Ιχθυοκαλλιεργειών Διαφημιστική Εκπαιδευτικό Συνεδριακό Κέντρο 18

3.5 ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΑΤΕ BANK 1. Καταθετικά Προϊόντα 2. Καταναλωτικά δάνεια ΑΤΕ Bank 3. Προγράμματα Στεγαστικών Δανείων 4. Πιστωτικές Κάρτες ΑΤΕ 5. Προγράμματα Δανείων Ατομικών Επιχειρήσεων Η ΑΤΕ Βank προσφέρει στους πελάτες μια σειρά από υπηρεσίες οι οποίες είναι οι εξής: 1) Παρέχει τη δυνατότητα να αποταμιεύσουν τα κεφάλαια τους με αμοιβή ένα επιτόκιο, το ύψος του οποίου ποικίλει ανάλογα με το είδος των καταθέσεων. Οι καταθέσεις είναι τριών ειδών: Καταθέσεις ταμιευτηρίου. Καταθέσεις όψεως. Καταθέσεις προθεσμίας. Οι καταθέσεις ταμιευτηρίου και προθεσμίας αποδίδουν επιτόκιο ενώ οι καταθέσεις όψεως συνήθως δεν αποδίδουν. 2) Δίνει επιταγές στους κατόχους λογαριασμών όψεως με τις οποίες οι καταθέτες μπορούν να κάνουν τις πληρωμές τους. Η επιταγή που θα εκδώσει ο πελάτης της τράπεζας μπορεί να δοθεί σε ένα άλλο άτομο που έχει ή δεν έχει λογαριασμό στη ίδια τράπεζα. Το άτομο αυτό θα προσκομίσει την επιταγή στην εκδοτήρια τράπεζα ή σε άλλη τράπεζα και θα την καταθέσει στο λογαριασμό του. Η επιταγή αφού σφραγιστεί από την τράπεζα, δηλαδή κατατεθεί στην τράπεζα, θα ελεγχθεί εάν ο πελάτης που την έκδωσε έχει λογαριασμό που καλύπτει το ποσόν της επιταγής. Σε κάθε τράπεζα και πιστωτικό οργανισμό υπάρχει γραφείο που ελέγχει και συμψηφίζει τις επιταγές που φθάνουν. 3) Δίνει την δυνατότητα στους πελάτες να κανονίσουν τους μεταξύ τους λογαριασμούς με το σύστημα των πιστωτικών μεταβιβάσεων. Με το σύστημα 19