9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, Proceedings, Volume Ι

Σχετικά έγγραφα
ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΧΡΗΣΗΣ ΤΩΝ ΒΕΝΘΙΚΩΝ ΤΡΗΜΑΤΟΦΟΡΩΝ ΩΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗΣ ΠΙΕΣΗΣ ΣΕ ΥΔΑΤΟΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΤΗΣ ΝΑ ΛΕΣΒΟΥ

Πανελλήνιο Συµπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας

Τμήμα Μηχανικών Περιβάλλοντος, Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης,

8ο Πανελλήνιο Συμποσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 657

Βύρων Μωραΐτης, Φυσικός MSc.

HUMAN INFLUENCE IN POPULATION DYNAMICS OF DONACILLA CORNEA (POLI, 1795)

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ. Άσκηση 6: Θαλάσσια Ιζήματα Στατιστικές παράμετροι Τριγωνικά διαγράμματα

Quantitative assessment for coastal zone management: the case of mytilene, greece

Ιζήματα. Οι κόκκοι των ιζημάτων προέρχονται από

ΠΡΟΤΥΠΑ ΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ ΤΗΣ ΜΑΚΡΟΒΕΝΘΙΚΗΣ ΠΑΝΙΔΑΣ ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΑ ΥΔΑΤΙΚΑ ΟΙΚΟΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΛΥΚΩΝ ΚΑΛΛΟΝΗΣ ΛΕΣΒΟΥ

6ο ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ» «Θαλάσσια Ιζήματα»

SEDIMENT DISTRIBUTION AND SEDIMENTARY PROCESSES IN THE COASTAL ZONE OF se LESVOS ISLand

ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ. Πρακτική Άσκηση 4- Θεωρητικό Υπόβαθρο ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ & ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ «ΜΗΧΑΝΙΚΗ ΤΩΝ ΩΚΕΑΝΩΝ» «Θαλάσσια Ιζήματα» Άσκηση 5

GEOCHEMISTRY OF MAJOR AND MINOR ELEMENTS FROM SURFACE SEDIMENTS OF LAKONIKOS GULF, GREECE

ΧΩΡΙΚΗ ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΒΕΝΘΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΣΕ ΥΠΟΘΑΛΑΣΣΙΟ ΣΠΗΛΑΙΟ ΤΟΥ ΒΟΡΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ: ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

2 Δεκεμβρίου Απολογισμός Δράσεων της υποδομής Greek Argo για το 2015

ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΙΚΩΝ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΩΝ ΤΟΥ ΚΟΡΙΝΘΙΑΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ ( ).

ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ ΕΦΑΡΜΟΣΜΕΝΗ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΤΟΜΕΑΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΑΣ & ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑΣ ΤΜΗΜΑ ΓΕΩΛΟΓΙΑΣ & ΓΕΩΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΩΚΕΑΝΟΓΡΑΦΙΑ

Μεταπτυχιακή Διατριβή

ΕΠΟΧΙΚΕΣ ΔΙΑΚΥΜΑΝΣΕΙΣ ΦΩΣΦΟΡΟΥ ΣΤΗ ΔΥΤΙΚΗ ΛΕΚΑΝΗ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ SEASONAL FLUCTUATIONS OF PHOSPHORUS IN THE WESTERN BASIN OF SARONIC GULF

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΤΗΣ ΕΠΟΧΙΑΚΗΣ ΠΑΡΑΚΤΙΑΣ ΑΝΑΒΛΥΣΗΣ ΣΤΟ Β.Α. ΑΙΓΑΙΟ. Τμήμα Επιστημών της Θάλασσας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου 2

ΟΙ ΥΔΡΙΤΕΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ ΩΣ ΚΑΥΣΙΜΗ ΥΛΗ ΤΟΥ ΜΕΛΛΟΝΤΟΣ. ΤΟ ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ANAXIMANDER. Από Δρ. Κωνσταντίνο Περισοράτη

E1K206. ΧΩΡΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΕΠΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΟΧΗΜΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΣΤΗ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΠΑΠΠΑ (Β /κή ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ)

ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑ CLIMATOLOGY

ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΡΥΠΑΝΣΗ ΣΤΟΝ ΚΟΛΠΟ ΤΗΣ ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ. Μ.Δασενάκης ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΕΛΛΗΝΩΝ

«Aquatic Horizons: Challenges & Perspectives» Mytilene, Lesvos Island, Greece, May Department of Marine Sciences, University of the Aegean

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ: ΕΔΑΦΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΚΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Κ. Λουπασάκης. Ασκήσεις 1-6: Φυσικά Χαρακτηριστικά Εδαφών

heavy metals, sediments, gulf of Heraklion, Crete

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, Proceedings, Volume Ι

Μεταπτυχιακή Διπλωματική Εργασία. Κ. Αλεξανδρής Αν. Καθηγητής, ΤΕΦΑΑ, ΑΠΘ

ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΠΑΡΑΓΩΓΙΚΟΤΗΤΑ

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΓΕΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΣΤΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΩΝ ΕΛΕΓΧΟΥ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΝΕΡΩΝ

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, Proceedings, Volume Ι

Kyriakou, Eupraxia. Neapolis University. þÿ Á̳Á±¼¼± ¼Ìù±Â ¹ º à Â, Ç» Ÿ¹º ½ ¼¹ºÎ½ À¹ÃÄ ¼Î½ º±¹ ¹ º à  þÿ ±½µÀ¹ÃÄ ¼¹ µ À»¹Â Æ Å

ΜΕΛΕΤΗ ΤΟΥ ΡΥΘΜΟΥ ΑΝΑΝΕΩΣΗς ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΣΤΗ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΙΚΟΥ, από ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΡΓΩΝ, ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚων ΟΜΟΙΩΜΑΤων

merluccius) ΣΤΟΝ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟ ΚΟΛΠΟ

Παλαιοωκεανογραφικοί Δείκτες. Αναπλ. Καθηγήτρια Χαρ. Ντρίνια Δρ. Γ. Κοντακιώτης

Κατανομες μεταλλων στα ιζηματα του υφαλοκρηπιδικου συστηματος της βορειοδυτικης Μαυρης Θαλασσας. 2

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΑΝΑΛΥΣΕΩΝ ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΩΝ Υ ΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΟΙΚΤΗ ΘΑΛΑΣΣΑ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ

ΜΙΚΡΟΠΑΛΑΙΟΝΤΟΛΟΓΙΑ είναι ο κλάδος της Παλαιοντολογίας που

ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗ ΤΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΘΑΛΑΣΣΙΩΝ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΙΖΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ

ΧωρικΗ και χρονικη κατανομη των αιωρουμενων σωματιδιων στο βορειο τμημα του ΘερμαϊκοΥ ΚΟλπου, ΒΔ ΑιγαΙο

Σύντομη παρουσίαση του ερευνητικού προγράμματος ΟΙΚΑΠΑΒ

Posidonia oceanica in the gulf of argostoli (kefalonia, greece)

«Υδάτινοι Ορίζοντες: Προκλήσεις & Προοπτικές» Μυτιλήνη, Μαΐου Τμήμα Επιστημών της Θάλασσας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Πρακτικά.

ANALYSIS OF FACTORS AFFECTING EXPERIMENTAL TRAWL FISHERY IN ARGOLIKOS GULF

ΜεταβολΕς της θαλασσιας σταθμης στο ΑιγαΙο τα τελευταια 6000 χρονια: ΑποτελΕσματα απο καταγραφες σε ιζηματα και beachrocks σε παρακτια περιβαλλοντα

zone of messolonghi-etoliko lagoon complex (Westrern Greece)

Εμπορικα ειδη-στοχοι και κυρια απορριπτομενα ειδη στην Ελληνικη αλιεια με τρατα. ΕΛ.ΚΕ.Θ.Ε. Κρήτης, Τ.Θ. 2214, 71003, Ηράκλειο 3

ΟΙ Υ ΡΟΓΕΩΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΣΤΗΝ ΛΕΚΑΝΗ ΠΟΤΑΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΑΛΛΗΛΟΕΠΙ ΡΑΣΗ ΤΟΥ Υ ΑΤΙΚΟΥ ΚΑΘΕΣΤΩΤΟΣ ΜΕ ΤΗ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΛΙΓΝΙΤΙΚΗ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΑΣΣΟΝΑ

ΠΕΤΡΕΛΑΪΚΩΝ Υ ΡΟΓΟΝΑΝΘΡΑΚΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΚΑΙ ΝΟΙΚΤΗ

Δ4.3. Μια Δημοσίευση σε έγκυρο περιοδικό και δυο Ανακοινώσεις Δημοσιεύσεις στα Πρακτικά Διεθνών Συνεδρίων

ΤΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΠΑΡΑΚΤΙΩΝ ΑΛΙΕΩΝ ΤΟΥ ΠΑΓΑΣΗΤΙΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ

Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας, Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών, 2

ΜΕΛΕΤΗ ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΑΛΥΤΟΥ ΟΡΓΑΝΙΚΟΥ ΑΝΘΡΑΚΑ ΣΤΑ ΝΕΡΑ ΤΟΥ ΘΕΡΜΑΪΚΟΥ ΚΟΛΠΟΥ

Εξακολουθεί η λιμνοθαλασσα του αιτωλικου να ειναι μονιμα ανοξικη;

ΠΤΥΧΙΑΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ. Ανάλυση πλαγκτονικών τρηματοφόρων και μελέτη παλαιοωκεανογραφικών συνθηκών στο Λιβυκό πέλαγος.

ΤΑ ΣΧΕΔΙΑ ΤΩΝ ΜΑΘΗΤΩΝ Γ ΛΥΚΕΙΟΥ ΤΗΣ ΡΟΔΟΥ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ ΤΟΥΣ. ΤΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΜΙΑΣ ΕΜΠΕΙΡΙΚΗΣ ΕΡΕΥΝΑΣ

ΜΕΛΕΤΗ ΔΙΑΒΡΩΣΗΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΑΚΤΩΝ ΚΟΛΠΟΥ ΧΑΝΙΩΝ

ΠΛΗΜΜΥΡΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΡΟΔΟΥ (22 ΝΟΕ 2013)

Τμήμα Γεωγραφίας, Ζ Εξάμηνο σπουδών Αθήνα, 2017

Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας. Μεταπτυχιακή διατριβή

ΚΛΙΜΑΤΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ ΠΕΛΑΓΟΥΣ ΒΑΣΕΙ ΜΕΤΡΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΠΟΣΕΙΔΩΝ

βαρεα μεταλλα στα ιζηματα παρακτιας περιοχησ επηρεαζομενησ απο βιομηχανικεσ δραστηριοτητεσ

Παράκτια διάβρωση: Μέθοδοι ανάσχεσης μιας διαχρονικής διεργασίας

ΙΖΗΜΑΤΟΛΟΓΙΑ. Ενότητα 3: Κοκκομετρική ανάλυση. Δρ. Αβραμίδης Παύλος Σχολή Θετικών Επιστημών Τμήμα Γεωλογίας

Τεχνολογία Παραγωγής Τσιμέντου και Σκυροδέματος. Ενότητα 6 η Βελτιστοποίηση διεργασιών παραγωγής αδρανών υλικών

Προστατευόμενες θαλάσσιες περιοχές φυσικής κληρονομιάς

Μέτρο EuDREP ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΟΛΗΨΗ ΑΜΜΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΑΚΤΩΝ

Η Επίδραση των Events στην Απόδοση των Μετοχών

Sigala K., Papageorgiou N., Karakassis I. Marine Ecology Lab, Biology Dptm., University of Crete, Heraklion, Greece,

thessalonicae (anthozoa, Octocorallia, Pennatulacea)

3. ΜΕΘΟΔΟΙ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗΣΗΣ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ Εξάμηνο: Κωδικός μαθήματος: ΖTΠO- 7013

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙς ΤΩΝ ΒΑΡΕΩΝ ΜΕΤΑΛΛΩΝ ΣΤΑ ΑΙΩΡΟΥΜΕΝΑ ΣΩΜΑΤΙΔΙΑ του ΚΟΛΠΟΥ ΤΗς ΕΛΕΥΣΙΝΑΣ

Εκτίμηση οικολογικής κατάστασης σε παράκτια σκληρά υποστρώματα στον κόλπο Βασιλικού, χρησιμοποιώντας το βιοτικό δείκτη ΕΕΙ

χαρακτηριστικά και στην ενεσιμότητα των αιωρημάτων, ενώ έχει ευμενείς επιπτώσεις στα τελικό ποσοστό εξίδρωσης (μείωση έως και κατά 30%) και στην

ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΑΚΩΝ ΜΕΓΕΘΩΝ ΜΕ ΤΗ ΣΟΒΑΡΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΟΔΙΚΩΝ ΑΤΥΧΗΜΑΤΩΝ. Απόστολος Ζιακόπουλος

A study of the erosion of the beach zones of the N/NW Coast of samos Island

Επιστημονικά Υπεύθυνος: Συλαίος Γιώργος Ομάδα Εργασίας: Πρίνος Παναγιώτης, Σαμαράς Αχιλλέας

Μελετη της σχεσης της επιφανειακης θαλασσιας θερμοκρασιας και των μετεωρολογικων παραμετρων σε συνθηκες ρηχων νερων: Γουβες Ηρακλειου Κρητης.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΚΥΜΑΤΙΚΟΥ ΚΛΙΜΑΤΟΣ ΣΤΟ ΘΡΑΚΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ ΜΕ ΤΗ ΧΡΗΣΗ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΥ ΟΜΟΙΩΜΑΤΟΣ SWAN

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 6: ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΩΝ ΚΑΙ ΚΑΤΑΚΟΡΥΦΩΝ ΚΑΤΑΝΟΜΩΝ

Τα βενθονικά Τρηματοφόρα ως δείκτες παλαιοβάθους

Α.Σ.ΠΑΙ.Τ.Ε. Π.Μ.Σ. ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ΤΗΣ ΑΓΩΓΗΣ

Προτυπο ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ του θαλασσιου φανερογαμου Cymodocea nodosa σε διαφορετικεσ χωρικεσ κλιμακεσ στις ακτεσ του θερμαϊκου κολπου

Μέλη ΔΕΠ: Γ. Μαντάνης, Σ. Καραστεργίου ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΠΡΙΟΝΙΔΙΩΝ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΗ ΥΓΡΑΣΙΑ & ΠΟΣΟΣΤΟ ΣΕ ΤΕΦΡΑ

ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑ ΜΗΚΟΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ 4 ΕΙΔΩΝ ΨΑΡΙΩΝ ΑΝΑ ΑΛΙΕΥΤΙΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΣΤΟΝ ΚΕΡΚΥΡΑΪΚΟ

Η ΚΑΤΑΝΟΜΗ ΤΟΥ EΠIΠEΔOΥ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΤΟΥΣ ΝΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΓΡΑΦΗ ΤΟΥ 2001

ΕΛΕΓΧΟΣ ΟΜΟΙΟΓΕΝΕΙΑΣ ΔΕΙΓΜΑΤΩΝ ΑΡΠΑΓΗΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΣΜΙΚΩΝ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΚΟΚΚΟΜΕΤΡΙΚΩΝ ΠΑΡΑΜΕΤΡΩΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΗΣ ΜΥΤΙΛΗΝΗΣ

ΔΙΑΤΜΗΜΑΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΜΕΤΑΠΤΥΧΙΑΚΩΝ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΠΛΑΤΦΟΡΜΩΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΜΑΘΗΣΗΣ ΕΝΗΛΙΚΩΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΙΓΑΙΟΥ

þÿ ɺÁ Ä ÅÂ, ±»Î¼ Neapolis University þÿ Á̳Á±¼¼± ¼Ìù±Â ¹ º à Â, Ç» Ÿ¹º ½ ¼¹ºÎ½ À¹ÃÄ ¼Î½ º±¹ ¹ º à  þÿ ±½µÀ¹ÃÄ ¼¹ µ À»¹Â Æ Å

4.3 ΧΩΡΟΘΕΤΗΣΗ ΠΑΡΚΩΝ ΥΠΕΡΑΚΤΙΩΝ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΩΝ (OWF)

Χαρακτηρισμος του ενδιαιτηματος ωοτοκιας του γαυρου, Engraulis encrasicolus (Linnaeus, 1758), τον Ιουνιο 2003 στο ΒΑ Αιγαιο

ΚΟΚΚΟΜΕΤΡΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΕΔΑΦΩΝ

ΟΙ ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΤΩΝ ΝΕΩΝ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΩΝ ΣΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ ΚΑΙ Η ΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΣΙΓΑΛΑΣ

Παρακολουθηση της μικροβιολογικης ποιοτητας του θαλασσινου νερου του Θερμαϊκου Κολπου κατα την περιοδο

Χαρακτηρισμος του ενδιαιτηματος ωοτοκιας του γαυρου, Engraulis encrasicolus (Linnaeus, 1758), τον Ιουνιο 2003 στο ΒΑ Αιγαιο

Πίνακας 1.1. Ελάχιστη ποσότητα δείγματος αδρανών (EN 933 1)

Transcript:

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, 2009 - Proceedings, Volume Ι ΠΡΟΚΑΤΑΡΚΤΙΚΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ ΚΑΤΑΝΟΜΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΩΝ ΒΕΝΘΟΝΙΚΩΝ ΤΡΗΜΑΤΟΦΟΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΤΙΑ ΖΩΝΗ ΤΗΣ N.Α. ΛΕΣΒΟΥ, Β.Α. ΑΙΓΑΙΟ Τσιρίδης Λ. 1, Χασιώτης Θ. 1, Τριανταφύλλου Μ. 2, Κωστοπούλου Μ. 1 1 Σχολή Περιβάλλοντος, Τμήμα Επιστημών της Θάλασσας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου, hasiotis@marine.aegean.gr 2 Τμήμα Γεωλογίας & Γεωπεριβάλλοντος, Τομέας Ιστορικής Γεωλογίας-Παλαιοντολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών Περίληψη Η ταυτοποίηση των σύγχρονων βενθονικών τρηματοφόρων σε δεκατέσσερα δείγματα από την παράκτια ζώνη της Ν.Α.Λέσβου οδήγησε στην αναγνώριση δώδεκα γενών από τα οποία τα τέσσερα (Elphidium, Triloculina, Quinqueloculina, Ammonia) εμφανίζονται σε υψηλή αφθονία σε όλους τους σταθμούς. Η κατανομή των τρηματοφόρων σε δύο κύριες ζώνες φαίνεται να είναι συνδεδεμένη με την κοκκομετρία και τη βαθυμετρία της περιοχής. Η περαιτέρω μελέτη των υδροδυναμικών συνθηκών, της φυτικής κάλυψης του πυθμένα και των αβιοτικών παραγόντων αναμένεται να αποκαλύψει τις πλήρεις διεργασίες κατανομής των βενθονικών τρηματοφόρων στην περιοχή έρευνας. Λέξεις κλειδιά: βενθονικά τρηματοφόρα, Λέσβος, Αιγαίο, παράκτια ζώνη. PRELIMINARY RESULTS OF BENTHIC FORAMINIFERA DISTRIBUTION IN THE COASTAL ZONE OF SE LESVOS, N.E. AEGEAN SEA Tsiridis L. 1, Hasiotis T. 1, Triantaphyllou M. 2, Kostopoulou M. 1 1 School of Environment, Department of Marine Sciences,University of the Aegean, hasiotis@marine.aegean.gr 2 Faculty of Geology & Geoenvironment, Department of Hist. Geology-Paleontology, University of Athens Abstract Benthic foraminifera population in fourteen samples along the coastal zone of SE Lesvos in Greece, were analyzed, leading to the identification of 12 main taxa. Four of them (Elphidium, Triloculina, Quinqueloculina, Ammonia) appear to be abundant in all sampling stations. The spatial distribution of the foraminiferal assemblages into two main zones seems to be associated with the surface sediment granulometry and bathymetry. Further study of the hydrodynamic conditions, seabed vegetation and other abiotic factors is expected to shed light to the processes of foraminiferal distribution in the study zone. Keywords: benthic foraminifera, Lesvos, Aegean Sea, coastal zone. 1. Εισαγωγή Τα βενθονικά τρηματοφόρα κατατάσσονται στους σημαντικότερους οργανισμούς, που συνθέτουν τις σύγχρονες και απολιθωμένες βενθονικές βιοκοινωνίες. Ένα από τα βασικά πλεονεκτήματά τους είναι ότι απαντώνται σε μια μεγάλη ποικιλία θαλάσσιων περιβαλλόντων. Κύρια χαρακτηριστικά τους, όπως το ανθρακικό κέλυφος, το μικρό μέγεθος, η ευρεία κατανομή και οι μικροί αναπαραγωγικοί τους κύκλοι, τα καθιστούν πολύ χρήσιμα εργαλεία σε διάφορα πεδία μελέτης των φυσικών και περιβαλλοντικών επιστημών (Coccioni, 2000; Frontalini & Coccioni, 2008; Triantaphyllou et al., 2005; Κουκουσιούρα, 2005). Πολυάριθμες έρευνες έχουν τεκμηριώσει τη χρησιμότητα των βενθονικών τρηματοφόρων στην καταγραφή σύγχρονων περιβαλλόντων αλλά και παλαιοπεριβαλλόντων καθώς θεωρούνται ιδανικοί βιολογικοί δείκτες αφού αντανακλούν ένα μεγάλο αριθμό διεργασιών, όπως τη ροή θρεπτικών και τις φυσικοχημικές παραμέτρους του θαλασσινού νερού (Albani et al., 2007). Σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να εξεταστεί η κατανομή των σύγχρονων βενθονικών τρηματοφόρων στην παράκτια ζώνη της Ν.Α. Λέσβου (Εικ. 1) και να προσδιοριστούν οι σημαντικότεροι παράγοντες που επηρεάζουν την κατανομή αυτή. -590-

9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 2009 - Πρακτικά, Τόμος Ι Εικ. 1: Περιοχή μελέτης, διάταξη όλων των σταθμών δειγματοληψίας και θέσεις δειγμάτων ( ) που αναλύθηκαν στην παρούσα εργασία. 2. Μεθοδολογία Η δειγματοληψία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο του προγράμματος INTERREG IIIA (Ελλάδα-Κύπρος, Έργο Κ.2301.001) «Διερεύνηση των Επιπτώσεων των Ανθρωπογενών Δραστηριοτήτων στην Ποιότητα του Παράκτιου Περιβάλλοντος και Ανάδειξη Δεικτών Περιβαλλοντικής Ποιότητας στα Πλαίσια Διαχείρισης της Παράκτιας Ζώνης, σύμφωνα με την Οδηγία 2000/60». Συνολικά συλλέχθηκαν είκοσι πέντε δείγματα με αρπάγη τύπου Van Veen έως βάθος 64m στην ευρύτερη παράκτια ζώνη της Μυτιλήνης το Δεκέμβριο του 2007 (Εικ. 1). Δεκατέσσερα επιφανειακά υποδείγματα από το βορειότερο τμήμα της περιοχής μελέτης εξετάστηκαν για την αφθονία των τρηματοφόρων της περιοχής. Περίπου 100cm 3 του ανώτερου επιφανειακού στρώματος από το κάθε δείγμα τοποθετήθηκαν σε αποστειρωμένα δοχεία και πληρώθηκαν με διάλυμα αλκοόλης και διάλυμα Rose Bengal, για το διαχωρισμό των ζωντανών ατόμων από τα νεκρά. Τα δείγματα φυλάχθηκαν σε θερμοκρασία συντήρησης μερικές μέρες. Περίπου 50gr από κάθε δείγμα κοσκινίστηκε με υγρό κοσκίνισμα σε κόσκινο διαμέτρου 125μm. Το συγκρατούμενο υλικό τοποθετήθηκε σε πορσελάνινα τριβλία και αφέθηκε προς ξήρανση σε θερμοκρασία δωματίου. Στο κάθε δείγμα πραγματοποιήθηκε διαχωρισμός με τη χρήση Microsplitter με τελικό σκοπό την παρουσία στο τελικό προς εξέταση δείγμα ενός αντιπροσωπευτικού αριθμού ατόμων (300-400). Η συλλογή των τρηματοφόρων πραγματοποιήθηκε με τη χρήση διοφθάλμιου στερεοσκοπίου και τα άτομα τοποθετήθηκαν σε φιαλίδια Ependorf. Μετά το πέρας της διαδικασίας συλλογής τα άτομα από κάθε δείγμα αναγνωρίστηκαν ως προς γένος και καταμετρήθηκαν. Κατά τη διαδικασία της συλλογής των τρηματοφόρων ανιχνεύτηκαν και καταμετρήθηκαν ελάχιστα (2-4) ζωντανά (χρωματισμένα) άτομα σε κάθε δείγμα. Eπομένως η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε στο σύνολο των συγκεντρώσεων. Η κοκκομετρική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με τη μέθοδο των κοσκίνων για το αδρομερές κλάσμα των ιζημάτων και με τη μέθοδο της πιπέτας για τα λεπτομερή ιζήματα. Τα αποτελέσματα των αναλύσεων επεξεργάστηκαν με το στατιστικό πακέτο SPSS και το λογισμικό Primer 6. -591-

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, 2009 - Proceedings, Volume Ι 3. Αποτελέσματα Από την ανάλυση των δειγμάτων και τη συσχέτιση με την κοκκομετρία και τη βαθυμετρία των σταθμών δειγματοληψίας (Πίν. 1 και 2 και Εικ. 2), προέκυψαν τα παρακάτω προκαταρκτικά αποτελέσματα. Διακρίθηκαν δώδεκα γένη, από τα οποία τα τέσσερα είναι κυρίαρχα με υψηλό ποσοστό εμφάνισης σε όλους τους σταθμούς. Aνάμεσα στα κυρίαρχα γένη στην περιοχή μελέτης εμφανίζονται το Elphidium καθώς και γένη της οικογένειας Miliolidae (Quinquelocilina, Triloculina, Spiroloculina), με ποσοστά που κυμαίνονται από 30% μέχρι και 54%, αντίστοιχα. Τα υπόλοιπα γένη αγγίζουν ένα μέγιστο ποσοστό περίπου 28%. Το γένος Elphidium φαίνεται να κυριαρχεί στους σταθμούς, τα βάθη των οποίων είναι μεγαλύτερα από περίπου 35m. Στους σταθμούς αυτούς τα ιζήματα είναι ψηφιδούχοι άμμοι έως ελαφρά ψηφιδούχοι άμμοι και χαρακτηρίζονται από ελάχιστη παρουσία λεπτόκοκκου υλικού (ιλύς < 10%). Το γένος Triloculina φαίνεται να κυριαρχεί σε σταθμούς που είναι πλησιέστερα στην ακτή, μέχρι ένα μέγιστο βάθος ~30m. Τα ιζήματα των σταθμών αυτών χαρακτηρίζονται από υψηλότερη παρουσία ιλύος (ελαφρά ψηφιδούχοι ιλυούχοι άμμοι έως ψηφιδούχοι ιλυούχοι άμμοι). Το γένος Quinqueloculina κυριαρχεί σε ένα μόνο σταθμό (Μ12). Το βάθος του σταθμού είναι αντίστοιχο των σταθμών στους οποίους κυρίαρχο γένος είναι το Elphidium. Η σύσταση των ιζημάτων στον σταθμό αυτό όμως, παρουσιάζει διαφοροποιήσεις σε σχέση με τα υπόλοιπα όσον αφορά στο ποσοστό της ιλύος. Πίνακας 1: Γεωγραφικές συντεταγμένες, βάθος και κοκκομετρική σύσταση σε κάθε σταθμό δειγματοληψίας. Σταθμός Γ. Μήκος(Α) Γ. Πλάτος(Β) Βάθος(m) Ψηφίδες(%) Άμμος(%) Ιλύς(%) M03 26,552 39,138 20 2,55 48,96 48,49 M05 26,561 39,157 30 2,70 53,11 44,19 M07 26,635 39,109 38 16,97 80,66 2,37 M08 26,612 39,095 35 2,28 93,27 4,45 M09 26,592 39,081 20 4,57 54,72 40,71 M12 26,592 39,111 38 2,20 82,45 15,35 M13 26,612 39,128 40 3,14 92,11 4,75 M15 26,556 39,119 18 4,59 58,29 37,12 M17 26,536 39,145 10 7,98 61,35 30,67 M20 26,528 39,178 20 3,56 45,25 51,19 M21 26,635 39,143 35 3,35 90,57 6,08 M22 26,598 39,177 40 3,10 89,52 7,38 M23 26,648 39,12 36 5,00 90,86 4,14 M24 26,635 39,177 35 4,20 85,80 10,00 Το γένος Ammonia δεν εμφανίζεται επιλεκτικό όσον αφορά την κοκκομετρία ή το βάθος. Εμφανίζει το μέγιστο της αφθονίας του στο σταθμό Μ12, στον οποίο κυριαρχεί το γένος Quinqueloculina. Τα γένη Spiroloculina και Textularia δεν εμφανίζουν σταθερές κατανομές και εκ πρώτης όψεως δεν φαίνεται να εξαρτώνται από το βάθος και την κοκκομετρία της περιοχής. Το γένος Planorbulina έχει γενικά πολύ μικρά ποσοστά εμφάνισης με αυξημένη παρουσία μόνο σε σταθμούς ρηχότερων νερών (<30m). Σε μικρότερα ποσοστά εμφανίζονται τα γένη Eponides, Rosalina, Cibicides, Adelosina, οι κατανομές των οποίων δεν φαίνεται να συσχετίζονται άμμεσα με κάποιους από τους παράγοντες που προαναφέρθηκαν. -592-

9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 2009 - Πρακτικά, Τόμος Ι Πίνακας 2: Πίνακας των ποσοστών εμφάνισης του κάθε γένους τρηματοφόρων ανά σταθμό. Στα σκιαγραφημένα κελιά διακρίνεται το κυρίαρχο γένος για κάθε σταθμό (από αριστερά παρουσιάζονται τα γένη Ammonia, Elphidium, Quinqueloculina, Triloculina, Spiroloculina, Textularia, Planorbulina, Peneroplis, Eponides, Rosalina, Cibicides, Adelosina). Σταθμός Amm. Elph. Quinq. Triloc. Spirol. Text. Planor. Pener. Epon. Ros. Cibic. Adel. Μ03 7,39 20,09 21,71 33,03 3,00 3,93 2,54 0,00 0,00 4,85 3,46 0,00 Μ05 10,31 23,54 24,66 32,74 2,91 2,47 1,12 0,00 0,22 1,12 0,00 0,90 Μ07 11,37 37,73 25,84 13,70 0,00 6,98 0,52 0,00 1,55 1,03 0,00 1,29 Μ08 10,74 51,74 21,98 9,75 0,50 2,98 0,33 0,00 0,00 0,00 0,83 1,16 Μ09 9,38 15,34 9,38 49,72 1,42 2,27 8,24 0,57 0,00 2,84 0,00 0,85 Μ12 21,25 21,15 30,70 19,16 1,78 1,31 0,10 0,00 0,00 0,37 1,57 2,61 Μ13 13,07 49,92 16,47 14,26 1,87 2,38 0,00 0,00 0,00 0,00 0,51 1,53 Μ15 6,96 14,85 19,95 47,10 1,39 1,62 5,80 0,00 0,00 0,93 1,39 0,00 Μ17 11,80 11,24 6,18 33,71 13,48 1,69 6,18 10,11 0,00 0,00 5,62 0,00 Μ20 6,27 13,80 24,01 37,63 2,33 3,05 8,60 0,00 0,00 0,00 3,76 0,54 Μ21 17,79 34,66 14,11 22,39 0,61 2,76 0,00 0,00 2,45 2,76 1,23 1,23 Μ22 17,06 43,00 27,99 8,87 0,34 1,71 0,00 0,00 0,00 0,00 0,34 0,68 Μ23 5,59 30,26 24,34 21,05 2,30 10,20 0,00 0,00 0,99 2,30 1,64 1,32 Μ24 12,87 29,75 25,53 14,98 2,11 7,17 0,63 0,00 0,42 3,16 2,53 0,84 Εικ. 2: Ταξινόμηση των δειγμάτων με βάση την κοκκομετρική τους σύσταση (κατά Folk), όπου φαίνεται η ομαδοποίηση των σταθμών. Αριστερά οι σταθμοί στους οποίους κυριαρχεί το γένος Triloculina και δεξιά οι σταθμοί όπου κυριαρχεί το γένος Elphidium. Εξαίρεση αποτελεί ο σταθμός Μ12 (αριστερά) στον οποίο κυρίαρχο γένος εμφανίζεται η Quinqueloculina. 4. Συμπεράσματα - Συζήτηση Από την ανάλυση των βενθονικών τρηματοφόρων ως προς την αφθονία τους με τη μέθοδο της ιεραρχικής ομαδοποίησης (cluster analysis) και το χάρτη της πολυδιάστατης διευθέτησης τους (nonmetric MDS) (Eικ. 3) προέκυψε ότι οι σταθμοί μπορούν να διακριθούν σε δύο ομάδες. Στην ομάδα Α (Μ3, Μ5, Μ9, Μ15, Μ17, Μ20) κυρίαρχο γένος είναι η Triloculina, ενώ στη ομάδα Β (Μ7, Μ8, Μ13, Μ21, Μ22, Μ23, Μ24) κυρίαρχο γένος εμφανίζεται το Elphidium. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ο σταθμός M12, ο οποίος εμφανίζεται τελείως διαφοροποιημένος ως προς την αφθονία των διαφόρων γενών σε σχέση με τους υπόλοιπους σταθμούς. -593-

9 th Symposium on Oceanography & Fisheries, 2009 - Proceedings, Volume Ι Εικ. 3: Δεντρόγραμμα των σταθμών δειγματοληψίας ως προς την αφθονία τους (ιεραρχική ομαδοποίηση) και χάρτης της πολυδιάστατης διευθέτησης για τα ολικά περιεχόμενα τρηματοφόρα στο δείγμα. Η μελέτη των συντελεστών συσχέτισης μεταξύ των εξεταζόμενων παραμέτρων έδειξε ότι η παρουσία του Elphidium, που χαρακτηρίζει την ομάδα Β με βάση την αφθονία των τρηματοφόρων, σχετίζεται ικανοποιητικά με την κατανομή της άμμου (0.65) και του βάθους (0.66), σχέσεις που έχουν γενικά αποδειχθεί και σε άλλα παράκτια περιβάλλοντα (Mendes et al., 2004; Albani et al., 1998; Frezza & Carboni, 2007). Αντίθετα, η παρουσία της Triloculina (ομάδα Α) δε φαίνεται να σχετίζεται σημαντικά με κάποιο κοκκομετρικό μέγεθος ή με τη μεταβολή του βάθους. Η παρουσία της Ammonia, αν και δεν αποτελεί κυρίαρχο γένος, σχετίζεται πολύ ικανοποιητικά με τα Elphidium, Quinqueloculina, Adelosina (0.76-0.97). Ιδιαίτερη είναι η περίπτωση του επιφυτικού τρηματοφόρου Ρlanorbulina, το οποίο εντοπίστηκε κυρίως στους σταθμούς των ρηχότερων νερών και σχετίζεται μάλλον με την παρουσία του φανερογάμου Poseidonia και του χλωροφύκους Caulerpa, που αναπτύσσονται σε μεγάλες εκτάσεις στην περιοχή έρευνας. Η Ρlanorbulina παρουσιάζει αρνητική συσχέτιση με το βάθος (-0.78) και με την κατανομή της άμμου (-0.74), ενώ αντίθετα σχετίζεται ικανοποιητικά με την ιλύ (0.72). Γενικά, από την προκαταρκτική μελέτη των βενθονικών τρηματοφόρων στην παράκτια περιοχή της ΝΑ-ικής Λέσβου διακρίθηκαν δυο ζώνες επιφανειακής κατανομής (Εικ. 4). Η Ζώνη I χαρακτηρίζεται από βάθη μικρότερα των 30-35m και αντιστοιχεί, με βάση την αφθονία των τρηματοφόρων, στην ομάδα Α όπου κυρίαρχο γένος είναι η Triloculina. Στη ζώνη αυτή μπορεί να συμπεριληφθεί και ο σταθμός Μ12, στον οποίο εμφανίζεται κυρίαρχο γένος η Quinqueloculina που αποτελεί μέλος της ίδιας οικογένειας (Miliolidae). Η Ζώνη ΙΙ περιλαμβάνει τους σταθμούς που βρίσκονται σε βάθη μεγαλύτερα των 30-35m και αντιστοιχεί στην ομάδα Β όπου κυρίαρχο γένος είναι το Elphidium. Η μικρή εμφάνιση ζωντανών ατόμων στα υπó εξέταση δείγματα είναι δυνατό να συσχετίζεται με πλήθος παραγόντων, όπως η μεταφορά ιζημάτων μέσω ρευμάτων (Murrray & Alve, 1999). -594-

9 ο Πανελλήνιο Συμπόσιο Ωκεανογραφίας & Αλιείας 2009 - Πρακτικά, Τόμος Ι Εικ. 4: Χάρτης όπου διακρίνονται οι δύο ζώνες κατανομής των κυρίαρχων τρηματοφόρων. Η Zώνη I (αριστερά) όπου κυρίαρχο γένος είναι η Triloculina (συμπεριλαμβανομένου και του σταθμού Μ12 στον οποίο κυριαρχεί η Quinqueloculina) και η Ζώνη II (δεξιά) όπου κυριαρχεί το Elphidium. Η διεξοδικότερη έρευνα των υδροδυναμικών συνθηκών, της φυτικής κάλυψης του πυθμένα σε σχέση με το κοκκομετρικό μέγεθος του υποστρώματος και των αβιοτικών παραμέτρων της περιοχής, αναμένεται να αποκαλύψουν τους σημαντικότερους συντελεστές και τις πλήρεις διεργασίες της κατανομής των βενθονικών τρηματοφόρων στην υπό μελέτη παράκτια ζώνη. 5. Βιβλιογραφικές Αναφορές Albani, A.D., Favero, V.M. & Serandrei Barbero, R., 1998. Distribution of Sendiment and Benthic Foraminifera of Venice, Italy. Estuarine, Coastal and Shelf Science, 46, 251-256. Albani, A.D., Barbero,R.S. & Donici, S., 2007. Foraminifera as ecological indicators in the Lagoon of Venice, Italy. Ecological Indicators, 30, 253-263. Coccioni, R., 2000. Benthic foraminifera as bioindicators of heavy metal pollution. A case study from the Goro Lagoon (Italy). p. 71 103. In: Environmental Micropaleontology, R. Martin (ed.) Kluwer Academic/Plenum Publishers, New York. Duchemin, D., Jorissen, F.J., Redois, F. & Debenay, J.-P.., 2005. Foraminiferal microhabitats in a high marsh: Consequenses for reconstructing past sea levels. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 226, 167-253 Frezza, V.& Carboni, M.G., 2007. Distribution of recent benthic foraminiferal assemblages near the Ombrone River mouth (Nothern Tiberian Sea, Italy). Revue de Micropaleontologie, Article In Press. Frontalini, F. & Coccioni, R. 2008. Benthic foraminifera for heavy metal pollution monitoring: A case study from the central Adriatic Sea coast of Italy. Estuarine, Coastal and Shelf Science,76: 404-417. Κουκουσιούρα, Ο., 2005. Μικροπαλαιοντολογική μελέτη των σύγχρονων βενθονικών τρηματοφόρων από τα θαλάσσια ιζήματα της Ν. Άνδρου, και διερεύνηση του ρόλου τους ως νέων περιβαλλοντικών δεικτών. Μεταπτυχιακή Εργασία, Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος, Τομέας Ιστορικής Γεωλογίας- Παλαιοντολογίας. Mendes, I., Gonzalez, R., Dias, J. M. A., Lobo, F. & Martins, V., 2004. Factors influencing recent benthic foraminifera distribution on the Guadiana shelf (Southwestern Iberia). Marine Micropaleontology, 51, 171-192. Murray, J.W. & Alve, E., 1999. Natural dissolution of modern shallow benthic foraminifera: taphonomic effects on the palaeoecological record. Palaeogeography, Palaeoclimatology, Palaeoecology, 146, 195-209. Triantaphyllou, M.V., Tsourou, T., Koukousioura, O. & Dermitzakis, M.D., 2005. Foraminiferal and ostracod ecological patterns in coastal environments of SE Andros Island (Middle Aegean Sea, Greece). Revue de Micropaléontologie, 48 (4): 279-302. -595-