Τ.Ε.Ι. ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ ΣΧΟΛΗ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΩΝ ΕΦΑΡΜΟΓΩΝ (Σ.Τ.ΕΦ.) ΤΜΗΜΑ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ Τ.Ε. (ΤΡΙΚΑΛΑ) ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ - ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ Δημήτριος Ν. Χριστοδούλου Δρ. Πολιτικός Μηχανικός Δ.Π.Θ., M.Sc.
ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Με την ολοκλήρωση του μαθήματος θα πρέπει να επιτευχθούν τα εξής: Η γνώση των διαφόρων τύπων θεμελιώσεων Η κατανόηση της μελέτης και της ανάλυσης των διαφόρων τύπων θεμελιώσεων (επιφανειακών και βαθιών, από άοπλο και οπλισμένο σκυρόδεμα) Η γνώση της κατασκευαστικής διαμόρφωσης ενός θεμελίου και της διαδικασίας διαστασιολόγησης και όπλισής του Η γνώση των μεθόδων βελτίωσης εδαφών Η εφαρμογή τρόπων και μεθόδων ασφαλών αντιστηρίξεων πρανών καθώς και τοίχων αντιστήριξης
ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΛΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Αντοχή του εδάφους βάσει εργαστηριακών εδαφοτεχνικών δοκιμών και πινάκων επιτρεπομένων τάσεων Οριακές καταστάσεις αστοχίας και λειτουργικότητας Συντελεστές ασφάλειας φορτίσεων Ανάλυση των θεμελιώσεων (μεμονωμένα πέδιλα, πεδιλοδοκοί, κοιτοστρώσεις) Μεμονωμένα πέδιλα Γενικοί κανόνες διαμόρφωσης Έλεγχοι ευστάθειας πεδίλου: ανατροπή, ολίσθηση και άνωση Υπολογισμός των αναπτυσσομένων τάσεων στον αρμό εδάφους Μόνιμα και ωφέλιμα φορτία, σεισμικός συνδυασμός φορτίων Διαστασιολόγηση και όπλιση πεδίλου για κεντρικά και έκκεντρα επιπονούμενο πέδιλο Μεμονωμένα πέδιλα με συνδετήριες δοκούς
Πεδιλοδοκοί ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΥΛΗΣ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Γενικοί κανόνες διαμόρφωσης Υπολογισμός των αναπτυσσομένων τάσεων στον αρμό εδάφους Διαστασιολόγηση και όπλιση πεδιλοδοκού Αλληλεπίδραση ανωδομής πεδιλοδοκού Εσχάρες πεδιλοδοκών και κοιτοστρώσεις.
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 1. Αναγνωστόπουλος Χ., Χατζηγώγος Θ., Αναστασιάδης Α., Πιτιλάκης Δημήτριος, (2012), Θεμελιώσεις Αντιστηρίξεις και Γεωτεχνικά Έργα, Εκδόσεις Αϊβάζη, Θεσσαλονίκη 2. Bowles J., (2009), Θεμελιώσεις, Τόμος Ι, Εκδόσεις Φούντας Γ. 3. Αναγνωστόπουλος Χ., Γεωργιάδης Μ., Πιτιλάκης Κ., (1994), "Θεμελιώσεις - Αντιστηρίξεις", Α.Π.Θ., Υπηρεσία Δημοσιευμάτων, Θεσσαλονίκη 4. Αναγνωστόπουλος Α., Καββαδάς Μ., Παπαδόπουλος Β., (2009), "Σημειώσεις για τον Ευρωκώδικα 7 (EN 1997)", Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος, Αθήνα 5. Καββαδάς Μ. (2005), "Σημειώσεις Θεμελιώσεων Τεχνικών Έργων", Ε.Μ.Π., Πανεπιστημιακές Εκδόσεις
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ 6. Πιτιλάκης Κ., Γεωργιάδης Μ., Μπαντής Σ., Χατζηγώγος Θ., Αναγνωστόπουλος Χ., Τίκα Θ., (1999), "Αντισεισμικός Σχεδιασμός Θεμελιώσεων, Αντιστηρίξεων και Γεωκατασκευών", Α.Π.Θ. Πανεπιστημιακές Σημειώσεις ΑΣΤΕ, Θεσσαλονίκη 7. Barnes G.E., (2000), "Εδαφομηχανική: Αρχές και Εφαρμογές", Κλειδάριθμος (απόδοση στα ελληνικά 2005), Αθήνα 8. Bowles J.E. (1997), "Foundation Analysis and Design", 5th edition, McGrow-Hill, New York 9. Das B.M. (1999), "Shallow Foundations: Bearing Capacity and Settlement", CRC Press LLC, Florida, U.S.A.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ ΚΑΙ ΕΔΑΦΟΣ Ο κλάδος της Εδαφομηχανικής, των Θεμελιώσεων και γενικότερα της Γεωτεχνικής Μηχανικής ασχολείται με τα τεχνικά έργα που βρίσκονται σε επαφή με το έδαφος ή εντός του εδάφους: Θεμελιώσεις: Πρόκειται για το τμήμα των κατασκευών που μεταφέρουν τα φορτία τους στο υποκείμενο έδαφος. Αντιστηρίξεις: Πρόκειται για κατασκευές με στόχο την αντιστήριξη-συγκράτηση του εδάφους σε μια θέση ισορροπίας. Υπόγειες κατασκευές: Πρόκειται για έργα τα οποία βρίσκονται κάτω από το έδαφος (σήραγγες, υπόγειοι σταθμοί κτλ) Κοινή συνισταμένη όλων των παραπάνω έργων η ύπαρξη του εδάφους
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΥΠΕΔΑΦΟΥΣ Το υπέδαφος διακρίνεται σε δυο γενικές κατηγορίες: Βράχος: Αποτελεί το κατώτερο τμήμα κάθε εδαφικής απόθεσης. Σε κάποιες περιπτώσεις εμφανίζεται και επιφανειακά (βραχώδης έξαρση). Η μελέτη βραχωδών σχηματισμών είναι αντικείμενο της Βραχομηχανικής.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΥΠΕΔΑΦΟΥΣ Το υπέδαφος διακρίνεται σε δυο γενικές κατηγορίες: Έδαφος: Αναφέρεται σε χωμάτινους σχηματισμούς και αποτελεί τον συνήθη τύπο υπεδάφους που συναντάται στις θεμελιώσεις και στα υπόγεια έργα μικρού σχετικά βάθους. Η μελέτη εδαφικών σχηματισμών είναι αντικείμενο της Εδαφομηχανικής.
ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΕΔΑΦΟΥΣ Το έδαφος μπορεί να ταξινομηθεί σε διάφορες κατηγορίες: Μη συνεκτικά (κοκκώδη) εδάφη Άμμοι και αμμοχάλικα Συνεκτικά εδάφη Άργιλοι και ιλύες Μίγματα των δυο προηγούμενων τύπων Αργιλώδεις άμμοι, αμμώδεις άργιλοι Το είδος του εδάφους, αλλά και οι γενικότερες συνθήκες (υπόγειος ορίζοντας, μορφή φόρτισης), καθορίζουν τη συμπεριφορά του αναφορικά με την αντοχή του και τις αναπτυσσόμενες καθιζήσεις.
ΕΔΑΦΙΚΗ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ ΣΕ ΤΕΧΝΙΚΑ ΕΡΓΑ Η επιρροή της εδαφικής συμπεριφοράς σε διάφορα τεχνικά έργα αφορά μεταξύ άλλων τα παρακάτω θέματα: Φέρουσα ικανότητα του εδάφους (αντοχή του εδάφους) Αναπτυσσόμενες καθιζήσεις - μετακινήσεις στο έδαφος Αναπτυσσόμενες εδαφικές ωθήσεις (στατικές και δυναμικές) Ευστάθεια πρανών (μορφές γενικής αστοχίας εδάφους) Διαπερατότητα εδάφους και υδατική ροή Μετάδοση σεισμικών κυμάτων (δυναμική συμπεριφορά εδάφους) Αλληλεπίδραση εδάφους κατασκευής (κυρίως δυναμική αλληλεπίδραση) Ρευστοποίηση εδάφους (λόγω υδατικής ροής αλλά κυρίως δυναμική)
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Το αντικείμενο του μαθήματος περιλαμβάνει: Σχεδιασμό επιφανειακών θεμελιώσεων Προσδιορισμός φέρουσας ικανότητας εδάφους Επιλογή τύπου και διαστάσεων θεμελίωσης και υπολογισμός οριακών αναπτυσσόμενων τάσεων στο έδαφος Διαστασιολόγηση θεμελίωσης (επιλογή οπλισμού και σχετικοί έλεγχοι) Σχεδιασμό βαθιών θεμελιώσεων Υπολογισμός φέρουσας ικανότητας μεμονωμένου πασσάλου Υπολογισμός καθίζησης μεμονωμένου πασσάλου Σχεδιασμό αντιστηρίξεων (τοίχος βαρύτητας) Υπολογισμός φορτίων σε αντιστήριξη Διαστασιολόγηση αντιστήριξης τύπου τοίχου βαρύτητας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΙΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ Ο σκοπός των επιφανειακών θεμελιώσεων είναι να μεταφέρουν με ασφάλεια, σε σχετικά μικρό βάθος (επιφανειακές), τα φορτία της ανωδομής των κτιριακών έργων. Προκειμένου να επιτευχθεί ο στόχος αυτός είναι αναγκαίο: Να επιλεγεί ένα κατάλληλο βάθος θεμελίωσης Να σχεδιαστούν και να υπολογιστούν κατάλληλα οι διαστάσεις και οι οπλισμοί των στοιχείων θεμελίωσης Η επιλογή του κατάλληλου βάθους (στάθμης) θεμελίωσης πρέπει να προκύψει μετά από θεώρηση των εξής παραγόντων: Η στάθμη θεμελίωσης πρέπει να βρίσκεται κάτω από τη ζώνη που γίνονται αισθητές οι εποχιακές μεταβολές (παγετός, υψηλές θερμοκρασίες, διακυμάνσεις υγρασίας) έτσι ώστε να προστατεύονται τα θεμέλια από τις δράσεις αυτές και το υπέδαφος θεμελίωσης να μην υπόκειται στη δυσμενή τους δράση.
Η στάθμη έδρασης πρέπει να είναι τέτοια ώστε το έδαφος κάτω από τα θεμέλια να μην υπόκειται σε πιθανή διάβρωση λόγω ροής νερού. Η έδραση των θεμελίων πρέπει να γίνεται σε υγιές έδαφος, απαλλαγμένο από τις επιφανειακές προσμίξεις με οργανικά υλικά. Πρέπει να γίνεται δε, σε τέτοιο βάθος, ώστε να είναι δυνατή η σύνδεση του κτιρίου με τα δίκτυα κοινής ωφελείας. Η προκύπτουσα θεμελίωση να είναι εύκολο να κατασκευαστεί και να αποτελεί άρτια οικονομοτεχνική λύση (π.χ. ύπαρξη υπόγειου ορίζοντα δημιουργεί πολλά προβλήματα εάν το θεωρούμενο βάθος εκσκαφής είναι κάτω από τη στάθμη του νερού). Θα πρέπει να εξασφαλίζεται σε συνδυασμό με τις διαστάσεις των θεμελίων- σε κάτοψη και τομή η μη υπέρβαση της αντοχής του εδάφους, καθώς και των επιτρεπόμενων καθιζήσεων. Ως ελάχιστο βάθος θεμελίωσης για την περίπτωση μη ύπαρξης υπογείου, συνιστάται το βάθος των -2m από την επιφάνεια.
ΥΠΑΡΞΗ ΥΠΟΓΕΙΟΥ Σε περίπτωση ύπαρξης υπογείου γενικά δεν υφίσταται πρόβλημα ελάχιστου βάθους εκσκαφής. Πρέπει, όμως, να εξετάζονται οι εξής παράγοντες: Ύπαρξη γειτονικών κτιρίων στην κοινή γραμμή ιδιοκτησίας με βάθος θεμελίωσης μικρότερο από το θεωρούμενο. Ευνόητο είναι ότι τότε πρέπει να ληφθούν ειδικά μέτρα αντιστήριξης ή και υποστήριξης των διπλανών κτιρίων. Ύπαρξη υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα σε στάθμη υψηλότερη από τη στάθμη θεμελίωσης. Στις περιπτώσεις αυτές, τα υπόγεια κατασκευάζονται είτε στεγανά (οπότε το βάρος του κτιρίου θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από τη δύναμη της άνωσης) είτε με ένα μόνιμο σύστημα συγκέντρωσης και αποχέτευσης των υδάτων με χρήση ειδικής αντλίας. Γενικά πάντως στις περιπτώσεις αυτές απαιτείται πολύ μεγάλη προσοχή για την αποφυγή αστοχιών.
ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΕΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ 1) Μεμονωμένα πέδιλα (ενώνονται με συνδετήριες δοκούς) 2) Πεδιλοδοκοί 3) Κοιτοστρώσεις
ΒΑΘΙΕΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ (ΠΑΣΣΑΛΟΘΕΜΕΛΙΩΣΕΙΣ) Διάφορα είδη πασσάλων (τριβής, αιχμής ή συνδυασμός) Μεμονωμένος πάσσαλος Ομάδα πασσάλων
Διάφορα είδη αντιστηρίξεων ΑΝΤΙΣΤΗΡΙΞΕΙΣ Τοίχος βαρύτητας Τοίχος βαρύτητας Ο.Σ. Διαφραγματικός Τοίχος
ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Τα κατακόρυφα φέροντα στοιχεία των ανωδομών είναι δυνατόν να μεταφέρουν σημαντικά φορτία, δεδομένης της μεγάλης αντοχής του υλικού τους (χάλυβας οπλισμένο σκυρόδεμα). Τα φορτία αυτά αν προσαχθούν απευθείας στο έδαφος, του οποίου η αντοχή είναι πολύ μικρότερη (2 έως 3 τάξεις μεγέθους) είναι βέβαιο ότι θα δημιουργήσουν πολλά προβλήματα, όπως έντονες παραμορφώσεις του εδάφους και της κατασκευής, καθιζήσεις κλπ. Για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, από τους αρχαιότατους χρόνους, σε κάθε δομικό έργο σχεδιάζεται και κατασκευάζεται ειδική ομάδα στοιχείων, η οποία χρησιμοποιείται για την ασφαλή μεταβίβαση των φορτίων της ανωδομής στο έδαφος. Το μέρος αυτό της κατασκευής καλείται «θεμελίωση».
ΣΤΑΔΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Η μελέτη μίας θεμελίωσης οποιουδήποτε τύπου πρέπει να εξασφαλίζει την κατασκευή από τον κίνδυνο ολικής αστοχίας του εδάφους θεμελίωσης που επιτυγχάνεται με την αποφυγή υπέρβασης μίας επιτρεπόμενης τάσης θεμελίωσης και να περιορίζει τις καθιζήσεις (ολικές και διαφορικές) σε επιτρεπτά όρια, ανάλογα με το είδους της κατασκευής. Τα στάδια που πρέπει να ακολουθούνται κατά τη μελέτη μίας θεμελίωσης είναι: Σε μία κάτοψη των στοιχείων που πρόκειται να θεμελιωθούν, αναγράφονται τα φορτία (κατακόρυφα, οριζόντια, ροπές) που προέκυψαν από την ανάλυση της ανωδομής για διάφορες καταστάσεις φόρτισης. Αναλύονται τα στοιχεία που υπάρχουν για το έδαφος και προτείνεται μία εδαφική τομή σχεδιασμού, από την οποία γίνεται μία πρώτη εκτίμηση των επιτρεπόμενων τάσεων θεμελίωσης για διάφορα βάθη.
ΣΤΑΔΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Με βάση τα χαρακτηριστικά των διαφόρων εδαφικών στρώσεων, τη στάθμη του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα και διάφορες κατασκευαστικές και λειτουργικές απαιτήσεις του κτιρίου (π.χ. ύπαρξη υπογείου), καθορίζεται το ελάχιστο βάθος θεμελίωσης. Λαμβάνοντας υπόψη την επιτρεπόμενη τάση θεμελίωσης για το συγκεκριμένο βάθος, τα φορτία της ανωδομής και διάφορα κατασκευαστικά προβλήματα (π.χ. θεμελίωση κάτω από τη στάθμη του υδροφόρου ορίζοντα) επιλέγεται ο τύπος της επιφανειακής θεμελίωσης που θα χρησιμοποιηθεί ή σε περίπτωση που η επιφανειακή θεμελίωση δεν είναι ικανοποιητική (από τεχνική ή οικονομική άποψη) προτείνεται η θεμελίωση με πασσάλους. Αφού έχει επιλεγεί ο τύπος της θεμελίωσης, προσδιορίζονται οι τελικές διαστάσεις, ώστε να προκύπτουν: 1) Ικανοποιητική Φέρουσα Ικανότητα 2) Καθιζήσεις μικρότερες των επιτρεπομένων
ΣΤΑΔΙΑ ΜΕΛΕΤΗΣ ΤΩΝ ΘΕΜΕΛΙΩΣΕΩΝ Στη συνέχεια, γίνεται η διαστασιολόγηση των διαφόρων στοιχείων οπλισμένου σκυροδέματος (ή άλλου υλικού) της θεμελίωσης. Στην πράξη, όταν πρόκειται για συνήθη κτίρια κατοικιών σε περιοχές όπου ήδη έχουν κατασκευαστεί παρόμοια κτίρια, η διαστασιολόγηση των επιφανειακών θεμελιώσεων γίνεται χωρίς να προηγηθεί γεωτεχνική μελέτη και υπολογισμός της φέρουσας ικανότητας και των καθιζήσεων. Σε αυτές τις περιπτώσεις χρησιμοποιείται μία επιτρεπόμενη τάση, η οποία έχει αποδειχτεί ασφαλής για παρόμοια έργα στην περιοχή και η οποία είναι αποδεκτή από τις υπηρεσίες ελέγχου. Επειδή οι τιμές αυτές των επιτρεπομένων τάσεων είναι συνήθως αρκετά συντηρητικές, οι προκύπτουσες θεμελιώσεις είναι συνήθως υπερδιαστασιολογημένες. Από την άλλη πλευρά, εάν το έδαφος της περιοχής παρουσιάζει κάποια τοπική ανομοιογένεια, χωρίς αυτό να γίνει αντιληπτό από το μηχανικό, μπορεί να προκύψουν κίνδυνοι για την ευστάθεια της θεμελίωσης.
ΣΤΑΔΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ Αφού καθοριστεί το βάθος της στάθμης θεμελίωσης, στη συνέχεια θα πρέπει να καθοριστούν οι αναγκαίες διαστάσεις των θεμελίων. Αυτές θα πρέπει να είναι τέτοιες, ώστε να μη γίνεται υπέρβαση της επιτρεπόμενης τάσης έδρασης. Ως επιτρεπόμενη τάση έδρασης (σ επ ) ενός στοιχείου θεμελίωσης ορίζεται η μέγιστη τάση, την οποία επιτρέπεται να προσάγει το στοιχείο φόρτισης στη στάθμη θεμελίωσης ώστε: Να μη γίνεται υπέρβαση της φέρουσας ικανότητας χρησιμοποιώντας κι έναν συντελεστή ασφαλείας Να μην προκαλούνται υπερβάσεις των επιτρεπόμενων καθιζήσεων (ολικών και διαφορικών)
ΣΤΑΔΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΜΟΥ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑΚΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ Με βάση τις γνώσεις της Εδαφομηχανικής, η προαναφερθείσα διαδικασία σχηματοποιείται ως εξής: 1. Καθορισμός των συνθηκών του υπεδάφους 2. Εκλογή βάθους θεμελίωσης 3. Απλοποιημένη προεπιλογή της επιτρεπόμενης φόρτισης (q επ ) για κάθε στοιχείο θεμελίωσης (φέρουσα ικανότητα / συντελεστής ασφαλείας) 4. Προεκλογή των διαστάσεων του στοιχείου θεμελίωσης 5. Υπολογισμός της επιτρεπόμενης φόρτισης με βάση πλέον τις διαστάσεις του στοιχείου από το βήμα [4] και επανάληψη της διαδικασίας μέχρι την επίτευξη της επιθυμητής ακρίβειας (ελάχιστες διαστάσεις) 6. Υπολογισμός των αναμενόμενων καθιζήσεων του στοιχείου φορτιζόμενου με φορτίο P και έλεγχός τους.
7. Αφού γίνει ο έλεγχος καθιζήσεων των μεμονωμένων στοιχείων, στη συνέχεια γίνεται εκτίμηση και έλεγχος των διαφορικών καθιζήσεων. Εάν ο έλεγχος είναι ικανοποιητικός, προχωράμε στο επόμενο βήμα, αλλιώς επιστρέφουμε στο προηγούμενο βήμα [6] 8. Με τη λήξη του βήματος [6], έχουμε ολοκληρώσει με τη διαστασιολόγηση των επιφανειακών θεμελίων σε κάτοψη. Σ αυτό το βήμα ακολουθεί η εύρεση των τάσεων επαφής θεμελίου εδάφους. Γενικά, όσον αφορά τα μεμονωμένα πέδιλα, η κατανομή των τάσεων υποτίθεται γραμμική. Σε ό,τι αφορά στις πεδιλοδοκούς, λαμβάνεται υπόψη τόσο η ακαμψία της θεμελίωσης όσο και η παραμορφωσιμότητα του εδάφους. 9. Μετά τον υπολογισμό των τάσεων επαφής, γίνεται ο υπολογισμός των φορτίων διατομής (καμπτικές ροπές Μ, τέμνουσες δυνάμεις V και ροπές στρέψης Τ) 10. Ο σχεδιασμός κλείνει με τον υπολογισμό των αναγκαίων διατομών και οπλισμών
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΟΣ Υπολογισμός φέρουσας ικανότητας εδάφους Υπολογισμός καθιζήσεων Σχεδιασμός επιφανειακών θεμελιώσεων Κεντρικά και έκκεντρα πέδιλα Πεδιλοδοκοί Κοιτοστρώσεις Σχεδιασμός βαθιών θεμελιώσεων (πασσαλοθεμελιώσεων) Μεμονωμένοι πάσσαλοι (φέρουσα ικανότητα και καθιζήσεις) Σχεδιασμός αντιστηρίξεων Τοίχοι οπλισμένου σκυροδέματος (υποκατηγορία τοίχων βαρύτητας)
ΠΑΡΑΜΕΤΡΟΙ - ΣΥΜΒΟΛΑ ΜΟΝΑΔΕΣ Κατά τη μελέτη προβλημάτων γεωτεχνικής μηχανικής εμφανίζεται ένας μεγάλος αριθμός συμβόλων, παραμέτρων, χαρακτηριστικών και λοιπών μεγεθών και τιμών που αφορούν είτε το έδαφος είτε την ανωδομή και θεμελίωση της κατασκευής. Συχνά το ίδιο σύμβολο που αναφέρεται σε κάποιο μέγεθος σε ένα συγκεκριμένο σύγγραμμα, μπορεί να αναφέρεται σε διαφορετικό μέγεθος σε κάποια άλλη αναφορά πηγή - σύγγραμμα. Θα πρέπει συνεπώς, σε κάθε εφαρμογή - υπολογισμό, ο μελετητής να δίνει ιδιαίτερη προσοχή στη σωστή ερμηνεία του κάθε συμβόλουμεγέθους που περιλαμβάνεται στους υπολογισμούς του. Συστήνεται κατά την επίλυση ασκήσεων η χρήση τιμών, μονάδων και μεθοδολογίας που περιγράφονται με σαφήνεια σε ένα συγκεκριμένο σύγγραμμα, ενώ ο συνδυασμός τιμών και παραμέτρων από διαφορετικά βιβλία πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή.