Η βάση της είναι ότι οι πολλές διαφορετικές χρήσεις των υδατικών πόρων είναι αλληλένδετες. Αυτό είναι προφανές για όλους μας.

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΥΔΑΤΙΚΩΝ ΠΟΡΩΝ (ΟΔΥΠ); Στην απλούστερη μορφή της, η ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων είναι μια λογική και ελκυστική έννοια. Η βάση της είναι ότι οι πολλές διαφορετικές χρήσεις των υδατικών πόρων είναι αλληλένδετες. Αυτό είναι προφανές για όλους μας. Υψηλές απαιτήσεις άρδευσης και αποστράγγισης, μολυσμένες ροές από τη γεωργία σημαίνουν λιγότερο γλυκό νερό για πόση ή βιομηχανική χρήση? Ρυπασμένα αστικά και βιομηχανικά λύματα ρυπαίνουν τα ποτάμια και απειλούν τα οικοσυστήματα? Εάν πρέπει να αφεθεί το νερό σε ένα ποτάμι για την προστασία της αλιείας και των οικοσυστημάτων, ακόμη λιγότερο μπορεί να εκτραπεί προς τις καλλιέργειες Υπάρχουν πολλά ακόμη παραδείγματα ότι η ασύδοτη χρήση των περιορισμένων υδατικών πόρων είναι σπάταλη και εγγενώς μη βιώσιμη

Ολοκληρωμένη διαχείριση σημαίνει ότι όλες οι διαφορετικές χρήσεις των υδατικών πόρων εξετάζονται από κοινού. Η κατανομή του νερού και οι διοικητικές αποφάσεις εξετάζουν τις επιπτώσεις κάθε χρήσης στις άλλες Αυτές είναι σε θέση να λάβουν υπόψη τους συνολικούς κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους, συμπεριλαμβανομένης της επίτευξης της αειφόρου ανάπτυξης και αυτό σημαίνει διασφάλιση χάραξης συνεπούς πολιτικής που σχετίζεται με όλους τους κλάδους. Η βασική ιδέα της IWRM έχει επεκταθεί για να συμπεριλάβει τη συμμετοχική διαδικασία λήψης αποφάσεων. Διαφορετικές ομάδες χρηστών (γεωργοί, κοινότητες, οικολόγοι... ) μπορούν να επηρεάσουν τις στρατηγικές για την αξιοποίηση και τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Αυτό φέρνει πρόσθετα οφέλη, καθώς ενημερωμένοι χρήστες εφαρμόζουν την τοπική αυτό-ρύθμιση σε σχέση με ζητήματα όπως η διατήρηση των υδατικών πόρων και η προστασία της λεκάνης απορροής πολύ πιο αποτελεσματικά από ότι μπορεί να επιτύχει η κεντρική ρύθμιση και εποπτεία

H Διαχείριση δίνει έμφαση στο ότι πρέπει: να επικεντρωθούμε όχι μόνο στην αξιοποίηση των υδατικών πόρων, συνειδητά να διαχειριστούμε την αξιοποίηση των υδάτων κατά τρόπο που να διασφαλίζει την μακροπρόθεσμη βιώσιμη χρήση για τις μελλοντικές γενιές Η ΟΔΥΠ είναι μια συστημική διαδικασία για την αειφόρο αξιοποίηση, την κατανομή και την παρακολούθηση της χρήσης των υδατικών πόρων στο πλαίσιο των κοινωνικών, οικονομικών και περιβαλλοντικών στόχων Αυτό έρχεται σε αντίθεση με την τομεακή προσέγγιση που εφαρμόζεται σε πολλές χώρες. Όταν η ευθύνη για το πόσιμο νερό ανήκει σ' έναν οργανισμό, για το νερό άρδευσης σε ένα άλλο και για το περιβάλλον σε έναν ακόμη, η έλλειψη διατομεακών συνδέσεων οδηγεί σε ασυντόνιστη αξιοποίηση και διαχείριση των υδατικών πόρων, με αποτέλεσμα τις συγκρούσεις, τα απόβλητα και τα μη βιώσιμα συστήματα

Το νερό είναι ζωτικής σημασίας για: την ανθρώπινη επιβίωση, την υγεία και την αξιοπρέπεια και ο θεμελιώδης πόρος για την ανθρώπινη ανάπτυξη Οι υδατικοί πόροι γλυκού νερού στη γη βρίσκονται υπό αυξανόμενη πίεση αλλά πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να μην έχουν πρόσβαση σε επαρκή παροχή νερού για τις βασικές ανάγκες. Η αύξηση του πληθυσμού, η αύξηση της οικονομικής δραστηριότητας και η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου οδηγούν σε αυξημένο ανταγωνισμό καθώς και σε συγκρούσεις για τους περιορισμένους πόρους γλυκού νερού. Mερικοί λόγοι για τους οποίους πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν ότι ο κόσμος αντιμετωπίζει μια επικείμενη κρίση του νερού:

Οι υδατικοί πόροι είναι όλο και περισσότερο υπό πίεση από την αύξηση του πληθυσμού, την οικονομική δραστηριότητα και την ένταση στον ανταγωνισμό για το νερό μεταξύ των χρηστών! Οι απολήψεις νερού έχουν αυξηθεί με ρυθμούς ταχύτερους από το διπλάσιο σε σχέση με την αύξηση του πληθυσμού και το ένα τρίτο του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σε χώρες που αντιμετωπίζουν μέτρια προς υψηλή φόρτιση νερού! Η ρύπανση ενισχύει περαιτέρω της λειψυδρία, μειώνοντας τη χρηστικότητα του νερού στα κατάντη! Ανεπάρκειες στη διαχείριση του νερού, η εστίαση στην αξιοποίηση νέων πηγών και όχι στην καλύτερη διαχείριση των υφιστάμενων και οι τομεακές top-down προσεγγίσεις στη διαχείριση των υδάτων έχουν ως αποτέλεσμα την ασυντόνιστη αξιοποίηση και διαχείρισης του πόρου Όλο και περισσότερη αξιοποίηση σημαίνει μεγαλύτερες επιπτώσεις στο περιβάλλον Οι τρέχουσες ανησυχίες σχετικά με τη μεταβλητότητα και την αλλαγή του κλίματος επιζητούν τη βελτίωση της διαχείρισης των υδατικών πόρων για να αντιμετωπίσουν τις εντονότερες πλημμύρες και ξηρασίες

Κρίση του νερού - Τα πραγματικά περιστατικά Μόνο το 0,4% του συνόλου του παγκόσμιου νερού στον κόσμο είναι διαθέσιμα για τους ανθρώπους Σήμερα, περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια άνθρωποι πλήττονται από την έλλειψη νερού σε πάνω από 40 χώρες 263 λεκάνες απορροής μοιράζονται σε δύο ή περισσότερες χώρες. 2 εκατομμύρια τόνοι ανά ημέρα ανθρώπινων αποβλήτων εναποτίθενται σε υδάτινα ρεύματα Ο μισός πληθυσμός του αναπτυσσόμενου κόσμου εκτίθενται σε μολυσμένες πηγές νερού που αυξάνουν την συχνότητα εμφάνισης ασθενειών 90% των φυσικών καταστροφών στη δεκαετία του 1990 σχετίζονται με το νερό Η αύξηση του αριθμού των ανθρώπων από 6 δισεκατομμύρια σε 9 δισεκατομμύρια, θα είναι ο κύριος μοχλός της διαχείρισης των υδατικών πόρων για τα επόμενα 50 χρόνια

ΒΑΣΙΚΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Κυβερνητική κρίση του νερού Οι τομεακές προσεγγίσεις για τη διαχείριση των υδατικών πόρων έχουν κυριαρχήσει στο παρελθόν και εξακολουθούν να επικρατούν. Αυτό οδηγεί σε αποσπασματική και ασυντόνιστη αξιοποίηση και διαχείριση των πόρων. Επιπλέον, η διαχείριση του νερού είναι συνήθως στα χέρια θεσμών του τύπου top-down, η νομιμότητα και η αποτελεσματικότητα των οποίων τίθεται όλο και περισσότερο υπό αμφισβήτηση Έτσι, η αδύναμη διακυβέρνηση επιδεινώνει την αύξηση του ανταγωνισμού για τον πεπερασμένο πόρο. Η IWRM φέρνει το συντονισμό και τη συνεργασία μεταξύ των επιμέρους τομέων, καθώς και μια ενίσχυση της συμμετοχής των ενδιαφερομένων, τη διαφάνεια και την αποδοτική διαχείριση σε τοπικό επίπεδο

Top-down approach Μια top-down προσέγγιση (επίσης γνωστή ως σχεδιασμός σε στάδια) είναι ουσιαστικά η ανάλυση ενός συστήματος για να αποκτήσουμε μια εικόνα για τη σύνθεση των υποσυστημάτων της. Σε μια top-down προσέγγιση διατυπώνεται μια επισκόπηση του συστήματος, αλλά δεν προσδιορίζονται λεπτομερώς τυχόν υποσυστήματα πρώτου επιπέδου. Κάθε υποσύστημα στη συνέχεια αναλύεται με ακόμη μεγαλύτερη λεπτομέρεια, μερικές φορές σε πολλά πρόσθετα επίπεδα, έως ότου το σύνολο της προδιαγραφής να έχει μειωθεί στα βασικά στοιχεία. Γενικά η top-down προσέγγιση ξεκινά με τη μεγάλη εικόνα και αναλύεται από εκεί σε μικρότερα τμήματα.

Η εξασφάλιση νερού για τους ανθρώπους Παρά το γεγονός ότι οι περισσότερες χώρες δίνουν προτεραιότητα στην ικανοποίηση βασικών ανθρώπινων αναγκών σε νερό, το ένα πέμπτο του παγκόσμιου πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε ασφαλές πόσιμο νερό και το ήμισυ του πληθυσμού είναι χωρίς πρόσβαση σε επαρκείς εγκαταστάσεις υγιεινής Αυτές οι ελλείψεις υπηρεσιών πλήττουν κυρίως τα φτωχότερα τμήματα του πληθυσμού στις αναπτυσσόμενες χώρες Στις χώρες αυτές, η ικανοποίηση αναγκών ύδρευσης και αποχέτευσης των αστικών και αγροτικών περιοχών αποτελεί μία από τις πιο σοβαρές προκλήσεις των επόμενων χρόνων Μείωση κατά το ήμισυ του ποσοστού του πληθυσμού που στερείται υπηρεσιών ύδρευσης και αποχέτευσης το 2015 είναι ένας από τους αναπτυξιακούς στόχους της Χιλιετίας Κάτι τέτοιο θα απαιτήσει ένα σημαντικό αναπροσανατολισμό των επενδυτικών προτεραιοτήτων, ο οποίος θα είναι πολύ πιο εύκολο να επιτευχθεί σε εκείνες τις χώρες που εφαρμόζουν την IWRM

Προστασία ζωτικών οικοσυστημάτων Τα χερσαία οικοσυστήματα στις ανάντη περιοχές μιας λεκάνης είναι σημαντικά για: την κατείσδυση του νερού της βροχής, τον εμπλουτισμό των υπόγειων υδάτων και των καθεστώτων ροής των ποταμών Τα υδάτινα οικοσυστήματα παράγουν μια σειρά από οικονομικά οφέλη, συμπεριλαμβανομένων προϊόντων όπως η ξυλεία, τα καυσόξυλα και τα φαρμακευτικά φυτά και παρέχουν επίσης φυσική κατοικία για την άγρια ζωή και θέσεις ωοτοκίας Τα οικοσυστήματα εξαρτώνται από τις ροές του νερού, την εποχικότητα και τις διακυμάνσεις της υδροστατικής στάθμης και απειλούνται από την κακή ποιότητα του νερού Η Διαχείριση της γης και των υδατικών πόρων πρέπει να διασφαλίζουν ότι τα ζωτικά οικοσυστήματα διατηρούνται και ότι οι αρνητικές επιπτώσεις σε άλλους φυσικούς πόρους θεωρούνται και όπου αυτό είναι δυνατόν μειώνονται όταν λαμβάνονται αποφάσεις για τη διαχείριση και την ανάπτυξη Η IWRM μπορεί να συμβάλει στη διαφύλαξη ενός "περιβαλλοντικού αποθεματικού" νερού ανάλογα με την αξία των οικοσυστημάτων για την ανάπτυξη του ανθρώπου

Ανισότητες μεταξύ των φύλων Η τυπική διαχείριση των υδάτων είναι ανδροκρατούμενη. η εκπροσώπηση των γυναικών στα θεσμικά όργανα στον τομέα των υδάτων εξακολουθεί να είναι πολύ χαμηλή Αυτό είναι σημαντικό, διότι ο τρόπος που οι υδατικοί πόροι διαχειρίζονται επηρεάζουν διαφορετικά γυναίκες και άνδρες. οι γυναίκες είναι τα κύρια ενδιαφερόμενα μέρη νερού για την οικιακή χρήση και την αποχέτευση Ωστόσο, οι αποφάσεις σχετικά με τις τεχνολογίες υδροδότησης και αποχέτευσης, τις θέσεις των σημείων νερού και τα συστήματα λειτουργίας και συντήρησης γίνονται κυρίως από άνδρες Η Gender and Water Alliance αναφέρει το παράδειγμα μιας ΜΚΟ που βοήθησε χωρικούς στην εγκατάσταση ξεπλύματος τουαλετών με έκχυση για τη βελτίωση της αποχέτευσης και της υγιεινής τους, χωρίς να ερωτηθούν πρώτα τις γυναίκες για τα επιπλέον δύο λίτρα νερό που θα πρέπει να μεταφέρουν από απομακρυσμένες πηγές για κάθε ξέπλυμα Ένα σημαντικό στοιχείο της φιλοσοφίας της IWRM είναι ότι οι χρήστες του νερού είναι σε θέση να επηρεάσουν τις αποφάσεις που επηρεάζουν την καθημερινή ζωή

ΑΡΧΕΣ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗΣ ΤΩΝ ΥΔΑΤΩΝ Μια συνάντηση στο Δουβλίνο το 1992 δημιούργησε 4 αρχές που αποτελούν τη βάση για το μεγαλύτερο μέρος της επακόλουθης μεταρρύθμισης του τομέα των υδάτων. Αρχή 1. Το πόσιμο νερό είναι ένας πεπερασμένος και ευάλωτος πόρος, απαραίτητος για τη διατήρηση της ζωής, της ανάπτυξης και το περιβάλλον Η αντίληψη ότι το γλυκό νερό είναι ένας πεπερασμένος πόρος αναδύεται από το γεγονός ότι ο υδρολογικός κύκλος κατά μέσο όρο αποδίδει μια καθορισμένη ποσότητα νερού ανά χρονική περίοδο Αυτή η συνολική ποσότητα δεν μπορεί ακόμη να τροποποιηθεί σημαντικά από τις ανθρώπινες ενέργειες, αν και μπορεί να είναι, και συχνά είναι, εξαντλημένη από την τεχνητή ρύπανση. Ο πόρος του γλυκού νερού είναι ένα φυσικό πλεονέκτημα που πρέπει να διατηρείται για να εξασφαλίζεται ότι οι επιθυμητές υπηρεσίες που παρέχει είναι βιώσιμες. Αυτή η αρχή αναγνωρίζει ότι απαιτείται νερό για πολλούς διαφορετικούς σκοπούς, λειτουργίες και υπηρεσίες. Η διαχείριση πρέπει να είναι ολιστική (ολοκληρωμένη) και περιλαμβάνει την εξέταση των απαιτήσεων για τον πόρο και τις απειλές προς αυτόν

Η προσέγγιση της ΟΔΥΠ απαιτεί συντονισμό του φάσματος των ανθρώπινων δραστηριοτήτων που δημιουργούν τις απαιτήσεις σε νερό, τον καθορισμό των χρήσεων γης και τη δημιουργία υδατογενών προϊόντων από τα απόβλητα Η αρχή αυτή αναγνωρίζει επίσης την περιοχή της λεκάνης απορροής ή της ποτάμιας λεκάνης ως τη λογική μονάδα για τη διαχείριση των υδατικών πόρων Αρχή 2. Η αξιοποίηση και η διαχείριση του νερού θα πρέπει να βασίζονται σε μια συμμετοχική προσέγγιση, με τη συμμετοχή χρηστών, σχεδιαστών και φορέων χάραξης πολιτικής σε όλα τα επίπεδα Το νερό είναι ένα θέμα για το οποίο ο καθένας είναι ένας ενδιαφερόμενος. Η πραγματική συμμετοχή πραγματοποιείται μόνο όταν οι ενδιαφερόμενοι είναι μέρος της διαδικασίας λήψης αποφάσεων. Το είδος της συμμετοχής θα εξαρτηθεί από τη χωρική κλίμακα τη σχετική με συγκεκριμένες αποφάσεις διαχείρισης των υδάτων και των επενδύσεων Θα επηρεαστεί πάρα πολύ από τη φύση του πολιτικού περιβάλλοντος στο οποίο οι αποφάσεις αυτές λαμβάνουν χώρα. Η συμμετοχική προσέγγιση είναι ο καλύτερος τρόπος για την επίτευξη μακρόχρονης συναίνεσης και κοινής συμφωνία.

Η συμμετοχή αναφέρεται: στην ανάληψη της ευθύνης, στην αναγνώριση της επίδρασης των τομεακών δράσεων στους άλλους χρήστες νερού και στα υδάτινα οικοσυστήματα και στην αποδοχή της ανάγκης για αλλαγή για τη βελτίωση της αποδοτικότητας της χρήσης του νερού και την βιώσιμη ανάπτυξη του πόρου Η συμμετοχή δεν επιτυγχάνει πάντα τη συναίνεση, διαδικασίες διαιτησίας ή άλλων μηχανισμών επίλυσης συγκρούσεων πρέπει επίσης να τεθούν σε εφαρμογή. Οι κυβερνήσεις πρέπει να συμβάλουν στη δημιουργία ευκαιρίας και δυνατότητας συμμετοχής, ιδίως μεταξύ των γυναικών και άλλων περιθωριοποιημένων κοινωνικών ομάδων. Πρέπει να αναγνωριστεί ότι απλώς η δημιουργία ευκαιριών συμμετοχής δεν θα κάνει τίποτα για τις ομάδες που σήμερα βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, παρά μόνον τότε όταν ενισχυθεί η δυνατότητα συμμετοχής τους. Η αποκέντρωση στη λήψη αποφάσεων στο κατώτερο δυνατό επίπεδο, είναι μια στρατηγική για την αύξηση της συμμετοχής.

Αρχή 3. Οι γυναίκες διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στην παροχή, διαχείριση και διαφύλαξη του νερού. Κάθε χώρα έχει αναπτυξιακούς και οικονομικούς στόχους προτεραιότητας, που τίθενται σύμφωνα με τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές και πολιτικές πραγματικότητες. Προβλήματα και περιορισμοί προκύπτουν σε κάθε περιοχή χρήσης νερού, αλλά η προθυμία και η ικανότητα αντιμετώπισης αυτών των ζητημάτων με συντονισμένο τρόπο επηρεάζεται από τη δομή της διακυβέρνησης του νερού. Αναγνωρίζοντας την αλληλένδετη φύση των διαφόρων πηγών νερού και συνεπώς και την αλληλένδετη φύση και τις επιπτώσεις των διαφορετικών χρήσεων νερού είναι ένα σημαντικό βήμα για την έναρξη της IWRM

I M P A C T S O F T H E W A T E R U S E S E C T O R S O N W A T E R R E S O U R C E S Θετικές επιδράσεις Αρνητικές επιδράσεις Καθαρισμός Περιβάλλον Αποθήκευση Υδρολογικός κύκλος Επιστροφές ροής Εξάντληση Αυξημένες κατεισδύσεις Μόλυνση Γεωργία Μειωμένη διάβρωση Αλμύρινση Εμπλουτισμός των υπόγειων νερών Πλημμύρισμα Ανακύκλωση θρεπτικών ουσιών Διάβρωση Υψηλή στάθμη νερού Υδροδότηση Απαιτείται εγγύηση και Ανακύκλωση θρεπτικών ουσιών Μόλυνση επιφανειακών Αποχέτευση και υπόγειων νερών

Οφέλη από την IWRM Οφέλη για το περιβάλλον Τα οικοσυστήματα μπορούν να επωφεληθούν από την εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης για τη διαχείριση του νερού, δίνοντας στις περιβαλλοντικές ανάγκες μια φωνή στην συζήτηση για την κατανομή του νερού. Προς το παρόν οι ανάγκες αυτές συχνά δεν εκπροσωπούνται στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων Η IWRM μπορεί να βοηθήσει τον τομέα με την ευαισθητοποίηση των άλλων χρηστών για τις ανάγκες των οικοσυστημάτων και τα οφέλη που αυτά δημιουργούν γι' αυτούς. Συχνά, αυτά είναι υποτιμημένα και δεν ενσωματώνονται στο σχεδιασμό και τη διαδικασία λήψη αποφάσεων.

Η οικοσυστημική προσέγγιση παρέχει ένα νέο πλαίσιο για την IWRM που εστιάζει περισσότερο την προσοχή σε μια συστημική προσέγγιση για τη διαχείριση των υδάτων: με την προστασία του ανώτερου τμήματος των λεκανών (π.χ. αναδάσωση, καλή κτηνοτροφία γης, έλεγχο της διάβρωσης του εδάφους), έλεγχο της ρύπανσης (π.χ. μείωση σημειακών πηγών, κίνητρα μη-σημειακών πηγών, την προστασία των υπογείων υδάτων) και τις περιβαλλοντικές ροές. Παρέχει μια εναλλακτική λύση στον ανταγωνισμό μεταξύ υποτομέων, προοπτική που μπορεί να ενώσει τα ενδιαφερόμενα μέρη στην ανάπτυξη μιας κοινής άποψης και κοινής δράσης. Τα οφέλη της γεωργίας Ως ο ενιαίος μεγαλύτερος χρήστης νερού και η κύρια μη σημειακή πηγή ρύπανσης επιφανειακών και υπογείων υδατικών πόρων, η γεωργία έχει μια κακή εικόνα Αν ληφθεί παράλληλα υπόψη η χαμηλή προστιθέμενη στη γεωργική παραγωγή αξία, αυτό σημαίνει συχνά περισσότερα συστήματα άρδευσης που σχεδιάστηκαν με μια συνιστώσα οικιακού νερού το οποίο εμπλέκεται ρητά από την αρχή.

ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ IWRM Η υπόθεση για την IWRM είναι ισχυρή - πολλοί θα έλεγαν αναμφισβήτητη. Το πρόβλημα για τις περισσότερες χώρες είναι η μακρά ιστορία της τομεακής ανάπτυξης. Όπως το θέτει η Global Water Partnership για το νερό : "Η IWRM είναι μια πρόκληση για τις συμβατικές πρακτικές, νοοτροπίες και επαγγελματικές βεβαιότητες. Αντιμετωπίζει περιχαρακωμένα τομεακά συμφέροντα και απαιτεί ολιστική διαχείριση του πόρου προς όφελος του συνόλου. Κανείς δεν προσποιείται ότι η αντιμετώπιση της πρόκλησης της IWRM θα είναι εύκολη, αλλά είναι ζωτικής σημασίας, ότι μια αρχή γίνεται τώρα για να αποτρέψει την «έκρηξη της κρίσης». Η IWRM είναι, πάνω απ 'όλα, μια φιλοσοφία που προσφέρει ένα καθοδηγητικό εννοιολογικό πλαίσιο με στόχο την αειφόρο διαχείριση και αξιοποίηση των υδατικών πόρων. Αυτή απαιτεί οι άνθρωποι να προσπαθήσουν να αλλάξουν τις πρακτικές εργασίας τους για να δουν την ευρύτερη εικόνα που περιβάλλει τις ενέργειές τους και να συνειδητοποιήσουν ότι αυτά δεν συμβαίνουν ανεξάρτητα από τις ενέργειες των άλλων.

Επιδιώκει να εισαγάγει ένα στοιχείο αποκεντρωμένης δημοκρατίας για το πώς διαχειρίζεται το νερό, με έμφαση στη συμμετοχή των ενδιαφερόμενων φορέων και λήψη αποφάσεων στο κατώτερο δυνατό επίπεδο Για να τεθεί η πολιτική στην πράξη είναι πιθανό να απαιτήσει μεταρρύθμιση της νομοθεσίας για το νερό και θεσμικά όργανα του νερού - μια μακροχρόνια διαδικασία - που θα πρέπει να περιλαμβάνει εκτεταμένες διαβουλεύσεις με τις ενδιαφερόμενες υπηρεσίες και το κοινό Όλα αυτά συνεπάγονται αλλαγή, η οποία φέρνει απειλές, καθώς και ευκαιρίες. Υπάρχουν απειλές για την εξουσία και τη θέση των ανθρώπων και απειλές για την αίσθηση του εαυτού τους ως επαγγελματίες Η IWRM απαιτεί να αναπτυχθούν πλατφόρμες που θα επιτρέψουν στα πολύ διαφορετικά ενδιαφερόμενα μέρη, συχνά με φαινομενικά ανυπέρβλητες διαφορές να συνεργαστούν Λόγω των υφιστάμενων θεσμικών και νομοθετικών πλαισίων, η εφαρμογή της IWRM είναι πιθανό να απαιτήσει μεταρρύθμιση σε όλα τα στάδια του σχεδιασμού και του κύκλου της διαχείρισης των υδάτων. Ένα συνολικό σχέδιο είναι αναγκαίο να εξετάσει πώς μπορεί να επιτευχθεί ο μετασχηματισμός και αυτό είναι πιθανό να αρχίσει με μια νέα πολιτική για το νερό ώστε να αντικατοπτρίζει τις αρχές της αειφόρου διαχείρισης των υδάτινων πόρων.

Η εφαρμογή της IWRM είναι καλύτερο να γίνεται με μία βήμα-προς-βήμα διαδικασία, με ορισμένες αλλαγές που λαμβάνουν χώρα αμέσως και άλλες που απαιτούν πολλά χρόνια σχεδιασμού και ανάπτυξης ικανοτήτων. Πολιτικό και νομικό πλαίσιο Οι συμπεριφορές αλλάζουν και οι υπάλληλοι αποκτούν όλο και μεγαλύτερη επίγνωση της ανάγκης για αποτελεσματική διαχείριση των πόρων Βλέπουν ότι η κατασκευή νέων υποδομών θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη: τις περιβαλλοντικές και κοινωνικές επιπτώσεις και τη θεμελιώδη ανάγκη για τα συστήματα να είναι οικονομικά βιώσιμα για λόγους συντήρησης. Αυτοί μπορεί να εξακολουθούν να παρεμποδίζονται από τις πολιτικές επιπτώσεις μιας τέτοιας αλλαγής Η διαδικασία αναθεώρησης της πολιτικής των υδάτων αποτελεί βασικό βήμα, που απαιτεί εκτεταμένες διαβουλεύσεις και πολιτική δέσμευση Η Νομοθεσία για τα ύδατα μετατρέπει την πολιτική σε νόμο και θα πρέπει: να αποσαφηνίσει το δικαίωμα και τις ευθύνες των χρηστών και των παροχών νερού!

Να διασαφηνίσει τις αρμοδιότητες του κράτους σε σχέση με τα άλλα ενδιαφερόμενα μέρη! Να επισημοποιήσει τη μεταβίβαση των κατανομών νερού. Να παράσχει το νομικό καθεστώς για τη διαχείριση των υδάτων στα θεσμικά όργανα της κυβέρνησης και τις ομάδες χρηστών νερού! Να διασφαλίσει την αειφόρο χρήση του πόρου. Η εφαρμογή ορισμένων από τις αρχές της IWRM στην πολιτική ενός τομέα νερού και η επίτευξη πολιτικής στήριξης μπορεί να είναι προκλητική, καθώς πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις. Σοβαρές νομικές και θεσμικές μεταρρυθμίσεις διεγείρονται μόνο όταν έχουν αναδυθεί σοβαρά προβλήματα διαχείρισης του νερού

Θεσμικό πλαίσιο οι κυβερνήσεις των αναπτυσσόμενων χωρών θεωρούν ότι ο σχεδιασμός και η ΔΥΠ είναι κεντρικό μέρος της κυβερνητικής ευθύνης. Η άποψη αυτή είναι σύμφωνη με τη διεθνή συναίνεση που προωθεί την έννοια της κυβέρνησης ως διαμεσολαβητή και ρυθμιστή, παρά ως ένα υλοποιητή των έργων Η πρόκληση είναι να επιτευχθεί αμοιβαία συμφωνία σχετικά με το επίπεδο στο οποίο η ευθύνη της κυβέρνησης θα πρέπει να σταματήσει, ή να συνεργαστεί με αυτόνομους φορείς διαχείρισης των υπηρεσιών παροχής ύδατος ή/και κοινοτικούς οργανισμούς Η έννοια της ΟΔΥΠ συνοδεύτηκε από την προώθηση της λεκάνης απορροής ποταμού ως τη λογική γεωγραφική ενότητα για την έμπρακτη υλοποίησή της. Η λεκάνη απορροής ποταμού προσφέρει πολλά πλεονεκτήματα για τον στρατηγικό σχεδιασμό, ιδιαίτερα σε υψηλότερα επίπεδα της κυβέρνησης, αν και δεν πρέπει να υποτιμώνται οι δυσκολίες Οι υπόγειοι υδροφορείς συχνά διασταυρώνονται με τα όρια των λεκανών απορροής, και πιο προβληματικά, οι λεκάνες απορροής ποταμών σπάνια ανταποκρίνονται στις υπάρχουσες διοικητικές οντότητες ή δομές.

Για να τεθεί σε ισχύ η IWRM, απαιτούνται θεσμικές ρυθμίσεις για να καταστεί δυνατή: Η λειτουργία μιας κοινοπραξίας ενδιαφερομένων που συμμετέχουν στη διαδικασία λήψης αποφάσεων, με εκπροσώπηση όλων των τμημάτων της κοινωνίας και μια καλή ισορροπία μεταξύ των φύλων! Η διαχείριση των υδατικών πόρων βάσει των υδρολογικών ορίων! Η λήψη αποφάσεων στο κατώτερο δυνατό επίπεδο (οι οργανωτικές δομές στα επίπεδα της λεκάνης και της υπολεκάνης) O συντονισμός από την Κυβέρνηση της εθνικής διαχείρισης των υδατικών πόρων σε όλους τους τομείς της χρήσης νερού.