Σεµινάριο ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΨΥΧΕΣ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ

Σεµινάριο ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΨΥΧΕΣ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ ΕΠΙΓΝΩΣΕΙΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΟΙ ΡΟΛΟΙ ΠΟΥ ΠΑΙΖΟΥΜΕ ΣΑΝ ΨΥΧΕΣ ΣΕ ΕΞΕΛΙΞΗ» Του Ρόµπερτ Ηλία Νατζέµυ www.holisticharmony.com/greek

Η ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΑΣ «Ένα ανθρώπινο ον είναι µέρος ενός συνόλου που αποκαλούµε «σύµπαν» και είναι οριοθετηµένο στο χρόνο και το χώρο. Βιώνει τον εαυτό του, τις σκέψεις και τα συναισθήµατά του σαν κάτι διαχωρισµένο από το υπόλοιπο σύµπαν ένα είδος οπτικής απάτης της συνειδητότητάς του. Αυτή η ψευδαίσθηση είναι για µας ένα είδος φυλακής, περιορίζοντας µας στις προσωπικές µας επιθυµίες και στην αγάπη για λίγα, κοντινά σε µας, άτοµα. Καθήκον µας θα έπρεπε να είναι να απελευθερωθούµε από αυτή τη φυλακή, διευρύνοντας τον κύκλο της συµπάθειάς µας για να αγκαλιάσουµε όλα τα ζωντανά πλάσµατα και ολόκληρη τη φύση µέσα στην οµορφιά της» Albert Einstein ******* «Η έννοια του διαχωρισµού των υλικών αντικειµένων, ότι εσύ κι εγώ είµαστε ξεχωριστά πράγµατα, ή ότι εγώ και το τραπέζι ή εγώ και το δέντρο είµαστε ξεχωριστά πράγµατα, είναι µια λανθασµένη αντίληψη δηµιουργηµένη από τις αισθήσεις µας, λόγω ανικανότητας των αισθήσεών µας να αντιληφθούν την αλήθεια. Αυτή η διαχωρισµένη ύπαρξη δεν είναι πραγµατικότητα. Η αδυναµία των αισθήσεων κατατέµνει και διαχωρίζει την ενυπάρχουσα ενότητα κι έτσι έχουµε την ψευδαίσθηση ότι αυτά είναι ξεχωριστά αντικείµενα. Σκεφθείτε το, αν όλα είναι ένα και κάθε µορφή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα προσωρινό πύκνωµα ενός ενιαίου (πανταχού παρόντος) πεδίου ενέργειας, τότε δεν µπορούµε να µιλάµε για µας και τους άλλους, επειδή όλα είναι ένα.» «Η έννοια του διαχωρισµού είναι προϊόν του ανθρώπινου γενετικού κώδικά µας. Επιλέγουµε (εννοώ ιστορικά και βιολογικά, µην το παίρνετε προσωπικά) τη µοναξιά της ατοµικότητάς µας. Η φύση γεννήθηκε ως ένα. Διαχωρισµός, ατοµικότητα, µαζί µε οτιδήποτε καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό, είναι δηµιουργίες του DNA µας µε αυτόν το συγκεκριµένο τρόπο και όχι µε άλλον τρόπο.» «Αν είχαµε ένα διαφορετικό τύπο DNA και άλλου είδους αισθήσεις, θα βλέπαµε τα πράγµατα εντελώς διαφορετικά από το πώς τα βλέπουµε σήµερα. Έτσι, αυτό που αποκαλούµε ατοµικότητα, το κλείσιµο στον εαυτό µας, είναι αποτέλεσµα της ανικανότητάς µας να αντιληφθούµε την ενότητα του σύµπαντος.» Μάνος Δανέζης, Καθηγητής Αστροφυσικής Πανεπιστηµίου Αθηνών ******* Ο Σπένσερ Γουέλς, ένας ανθρωπολόγος από το Πανεπιστήµιο Πρίνστον στο βιβλίο του Το Ταξίδι του Ανθρώπου: Μία Γενετική Οδύσσεια, φθάνει στο συµπέρασµα ότι όλη η σηµερινή ανθρωπότητα προέρχεται από έναν Άνθρωπο που τον ονοµάζει «Βιολογικό Αδάµ», ο οποίος έζησε περίπου 60.000 χρόνια πριν. Σύµφωνα µε τον κύριο Γουέλς, «Φαίνεται ότι το Υ-χρωµόσωµα δίνει δύο πολύ σηµαντικά στοιχεία στο ερώτηµα πώς εποικίσαµε στον κόσµο. Πρώτα, µας δείχνει τον πιο πρόσφατο κοινό µας πρόγονο (Αδάµ). Αυτός ο άνθρωπος έζησε στην Αφρική γύρω στα 60.000 χρόνια πριν. Η σηµασία αυτής της χρονολογίας είναι ότι όλοι οι σύγχρονοι άνθρωποι ζούσαν στην Αφρική τουλάχιστον µέχρι τότε. Με άλλα λόγια, µέσα στα τελευταία 60.000 χρόνια µόνο 2.000 γενιές το είδος µας εποίκισε ολόκληρο τον πλανήτη. Είναι φανερό ότι είµαστε όλοι στενά συνδεδεµένοι.» Σύµφωνα µε τα ευρήµατά του, είµαστε κυριολεκτικά µία οικογένεια µε έναν πατέρα που έζησε στην Αφρική 60.000 χρόνια πριν. Μέσα σ αυτές τις 2.000 γενιές εποικίσαµε ολόκληρη τη γη και, ανάλογα µε τις συνθήκες στις οποίες ζήσαµε, άλλαξαν το χρώµα του δέρµατός µας και τα χαρακτηριστικά µας για να προσαρµοστούν αποτελεσµατικά σ αυτές τις περιοχές. Έτσι, δηµιουργήθηκαν µε τα χρόνια το λευκό, µαύρο, κίτρινο και ερυθρό χρώµα του δέρµατος και άλλα χαρακτηριστικά. Είµαστε όλοι βιολογικά στην κυριολεξία µία οικογένεια της ανθρωπότητας όλοι από έναν βιολογικό πατέρα τον οποίο µπορούµε να ονοµάσουµε «Αδάµ». ******* Είσαι το άπειρο που έρχεται στο ρόλο του περιορισµένου, το άµορφο άπειρο που εµφανίζεται σαν µορφή, το απόλυτο που προσποιείται ότι είναι το σχετικό, η ψυχή που συµπεριφέρεται σαν σώµα, το µεταφυσικό που παίζει το ρόλο του υλικού. Το οικουµενικό πνεύµα είναι η βάση όλων των όντων. Ο χώρος υπήρχε πριν κτιστούν τα σπίτια µέσα σ αυτόν. Διαπερνούσε όσο υπήρχαν και δεν επηρεαζόταν από αυτά. Με το ίδιο τρόπο εσείς σαν πνεύµα διαπερνάτε το σώµα και συνεχίζετε να είστε αυτό που είστε όταν το σώµα γίνεται σκόνη. Sri Satya Sai Baba ******* «Αν ο άνθρωπος χρησιµοποιήσει σωστά την ικανότητά του να κοινωνεί µετά του Θεού, τότε θα καταστεί "ωσάν" Θεός, θα κατακτήσει την θεία οµοίωση. Κατά τους λόγους του Ιωάννη του Δαµασκηνού, θα "αφοµοιωθεί µετά του Θεού δια της αρετής". Η κατάκτηση της οµοίωσης σηµαίνει την θέωση, το να γίνει "δεύτερος Θεός", Θεός κατά χάριν». «Επειδή είναι η εικόνα του Θεού, κάθε µέλος της φυλής των ανθρώπων, ακόµα και το πλέον αµαρτωλό, είναι απείρως πολύτιµο στα µάτια του Θεού. "Όταν βλέπεις τον Αδελφό σου" είπε ο Κλήµης ο Αλεξανδρεύς, "βλέπεις τον θεό"». «Ο Μέγας Βασίλειος περιέγραψε τον άνθρωπο σαν ένα πλάσµα το οποίο έλαβε την εντολή για γίνει Θεός. Και ο Αθανάσιος είπε, ότι ο Θεός έγινε άνθρωπος ώστε να κατορθώσει ο άνθρωπος να γίνει Θεός. Σύµφωνα µε τη διδασκαλία της Ορθόδοξης Εκκλησιάς, αυτός είναι ο τελικός σκοπός προς τον οποίο πρέπει να στοχεύει κάθε Χριστιανός, να γίνει Θεός, να κατακτήσει τη θέωση». Κάλλιστος Γουέαρ Επίσκοπος και καθηγητής της Ορθοδοξίας. Από το βιβλίο Οι Ρόλοι που Παίζουµε Σαν Ψυχές σε Eξέλιξη του Ρόµπερτ Ηλίας Νατζέµυ. www.holisticharmony.com/greek

1. Πού νιώθεις ότι υπάρχει µια σύγκρουση µεταξύ των αναγκών σου σαν ψυχή και των αναγκών του εγώ και των ρόλων σου; Βάλε σηµάδια δίπλα από αυτές. Το εγώ µου Το εγώ θέλει να παραµείνει εξαρτηµένο από πρόσωπα και εξωτερικούς παράγοντες για να νιώθει ασφάλεια και αξία. Το εγώ δεν έχει αυτοεκτίµηση και χρειάζεται να το αγαπούν. Συχνά παραποιεί την αλήθεια για να γίνει αποδεκτό ή ελκυστικό στους άλλους. Το εγώ µας έχει έλλειψη εσωτερικής ασφάλειας και θέλει οι άλλοι να το στηρίζουν, να του προσφέρουν και να το φροντίζουν. Το εγώ µας φοβάται την αλλαγή, ακόµη κι όταν είναι για το καλύτερο. Το εγώ µας εύκολα αισθάνεται πόνο, πίκρα και θυµό, όταν οι άλλοι δεν του δίνουν αυτό που θέλει. Το εγώ µας φοβάται την εγκατάλειψη και την απώλεια σε κάθε επίπεδο. Το εγώ µας µπορεί να «αγαπά» µόνο εκείνους που ικανοποιούν τις ανάγκες του και αυτή η «αγάπη» µετατρέπεται σε αρνητικά συναισθήµατα, όπως πόνο και µίσος, όταν οι άλλοι δεν ικανοποιούν αυτές τις ανάγκες. Το εγώ µας χρειάζεται συνεχή επιβεβαίωση από τους άλλους, συνήθως µιλώντας και προβάλλοντας τον εαυτό του ή κάνοντας πράγµατα για να κερδίσει την έγκρισή τους. Το εγώ µας ζηλεύει την ευτυχία και την επιτυχία των άλλων. Το εγώ µας µπορεί να εθιστεί στον πόνο, την ενοχή, τον φόβο, τον θυµό και άλλα αρνητικά συναισθήµατα και αναζητά υποσυνείδητα να τα ξαναδηµιουργήσει. Το εγώ µας αντιστέκεται, απορρίπτει και καταδικάζει τον εαυτό του, τους άλλους και τη ζωή. Το εγώ µας εξαρτάται από τους άλλους για να νιώθει καλά. Το εγώ µας ζει στο παρελθόν και το µέλλον. Το εγώ µας θυµώνει όταν οι άλλοι δεν συµφωνούν. Το εγώ µας ζει µέσα στην αυτοαµφισβήτηση και το φόβο. Το εγώ µας αµφιβάλλει αν µπορεί να αντιµετωπίσει καταστάσεις και να πετύχει. Σαν ψυχή Ως ψυχές, επιθυµούµε να απελευθερωθούµε από αυτές τις περιοριστικές προσκολλήσεις και να βιώσουµε εσωτερική ελευθερία, αξία και ασφάλεια. Ως ψυχές, η εσωτερική µας ασφάλεια µάς επιτρέπει να είµαστε αληθινοί και φυσικοί και να εστιαζόµαστε στο να αγαπάµε τους άλλους και να συµβάλλουµε στην ευτυχία τους. Ως ψυχές, είµαστε σίγουροι για τον εαυτό µας και απολαµβάνουµε να στηρίζουµε τους άλλους όταν είναι απαραίτητο. Ως ψυχές, αγκαλιάζουµε την αλλαγή και την εξέλιξη από το παλιό στο καινούριο. Ως ψυχές, έχουµε προτιµήσεις, αλλά δεν είµαστε προσκολληµένοι σε τίποτα και, όταν οι άλλοι δεν µπορούν να ανταποκριθούν στις ανάγκες µας, νιώθουµε ευγνωµοσύνη για την ευκαιρία να γίνουµε ακόµη πιο ελεύθεροι. Ως ψυχές, είµαστε ασφαλείς γνωρίζοντας ότι κάθε γεγονός και αλλαγή είναι ευκαιρία ανάπτυξης και ότι θα είµαστε καλά, ανεξάρτητα από τις αλλαγές στη ζωή µας. Ως ψυχές, είµαστε αρκετά ασφαλείς να αγαπάµε χωρίς όρους, ανεξάρτητα από το αν οι άλλοι ικανοποιούν τις ανάγκες µας ή όχι. Ως ψυχές, βιώνουµε την εσωτερική αξία µας ως θεία συνειδητότητα και δεν χρειάζεται να προβάλλουµε τον εαυτό µας ή να κερδίσουµε την προσοχή των άλλων. Είµαστε σε θέση να ενθαρρύνουµε τους άλλους να αγκαλιάσουν τον εαυτό τους. Ως ψυχές, είµαστε ευτυχισµένοι µε την ευτυχία και την επιτυχία των άλλων. Ως ψυχές, είµαστε ελεύθεροι να βιώσουµε τη χαρά της θεϊκής µας ύπαρξης και δεν έχουµε ανάγκη τέτοια συναισθήµατα. Ως ψυχές, αποδεχόµαστε τον εαυτό µας, τους άλλους και τη ζωή όπως είναι. Ως ψυχές, είµαστε συνδεδεµένοι µε την εσωτερική µας πηγή της ευηµερίας. Ως ψυχές, ζούµε ευτυχισµένοι στο παρόν. Ως ψυχές, συνεχίζουµε να κατανοούµε και να αγαπάµε εκείνους που δεν συµφωνούν. Ως ψυχές, βιώνουµε τη θεϊκή µας αξία και αθανασία. Ως ψυχές, γνωρίζουµε ότι µπορούµε να πραγµατοποιήσουµε αυτό που είναι αναγκαίο και απαραίτητο για τον σκοπό της ζωής µας. 3

Το εγώ µας χρειάζεται να κρύβει την αλήθεια. Το εγώ µας πιστεύει ότι η ζωή είναι δύσκολη. Το εγώ µας προτιµά να ζει από την ενέργεια των άλλων, επιτρέποντας τους να εργάζονται και να µας στηρίζουν. Το εγώ µας προτιµά να µην πληρώνει φόρους ή να µην πληρώνει τους άλλους για τις υπηρεσίες τους θέλουµε τα πράγµατα δωρεάν. Το εγώ µας θα ήθελε να ζει µια ζωή χωρίς δοκιµασίες ή δυσκολίες. Το εγώ µας θα ήθελε τα παιδιά του και οι αγαπηµένοι του να ζουν χωρίς δοκιµασίες ή δυσκολίες. Το εγώ µας φοβάται το θάνατο. Το εγώ µας φοβάται για το θάνατο των αγαπηµένων του. Το εγώ µας πιστεύει ότι η γη είναι το σπίτι του. Το εγώ µας θα πει ψέµατα και θα εξαπατήσει, όταν νιώθει ανασφάλεια ή θέλει κάτι πάρα πολύ. Το εγώ µας αντιλαµβάνεται το να καπνίζει, να πίνει και να κάνει ό,τι θέλει σαν µια µορφή ελευθερίας. Το εγώ µας είναι προσκολληµένο στις απολαύσεις και τις ανάγκες του και χάνει τη γαλήνη και τη διαύγειά του χωρίς αυτές. Μπορεί να πει ψέµατα και να εξαπατήσει για να τις αποκτήσει. Το εγώ µας αντιλαµβάνεται την πειθαρχία σαν µια µορφή καταπίεσης της ελευθερίας του. Το εγώ µας δυσκολεύεται να συγχωρήσει όταν πληγώνεται και θέλει να εκδικηθεί και να δει τους άλλους να υποφέρουν. Το εγώ µας φοβάται τη σύγκρουση µε τους άλλους επειδή φοβάται ότι θα το απορρίψουν, θα το αποδοκιµάσουν και θα χάσει την αγάπη των άλλων. Το εγώ µας αντιλαµβάνεται τους άλλους σαν ένα µέσο για να ικανοποιεί τις ανάγκες του. Το εγώ µας δυσκολεύεται να αγαπά. Το εγώ µας εµµένει στο τι σκέφτονται και κάνουν οι άλλοι. Ως ψυχές, νιώθουµε αρκετά ασφαλείς να ζήσουµε µέσα στην αλήθεια. Ως ψυχές, γνωρίζουµε ότι είµαστε θεϊκοί και ότι η ζωή είναι απλή. Ως ψυχές, προτιµούµε να συµµετέχουµε υπεύθυνα µε τη δική µας ενέργεια στη δηµιουργία αυτού που χρειαζόµαστε και να µην επιβαρύνουµε τους άλλους. Ως ψυχές, κατανοούµε την ανάγκη να συµµετέχουµε στη δηµιουργία µιας υγιούς κοινωνίας βασισµένης στη δική µας οικονοµική και προσωπική ενέργεια. Ως ψυχές, προτιµούµε µια ζωή χωρίς δυσκολίες, αλλά καλωσορίζουµε κάθε κατάσταση σαν ευκαιρία για εξέλιξη. Ως ψυχές, προτιµούµε τα παιδιά µας και οι αγαπηµένοι µας να ζουν χωρίς δυσκολίες, αλλά αντιλαµβανόµαστε κάθε κατάσταση σαν ευκαιρία για εξέλιξη. Ως ψυχές, γνωρίζουµε ότι δεν υπάρχει θάνατος και απολαµβάνουµε την επιστροφή µας στο σπίτι, στην αληθινή µας βάση. Ως ψυχές, γνωρίζουµε ότι δεν υπάρχει θάνατος και απελευθερώνουµε τους αγαπηµένους µας, ώστε να απολαύσουν την επιστροφή τους στο σπίτι, στην αληθινή τους βάση. Ως ψυχές, γνωρίζουµε ότι το σπίτι µας είναι στην πνευµατική διάσταση και ότι µόνο προσωρινά είµαστε εδώ. Ως ψυχές, δεν είµαστε ποτέ ανασφαλείς ούτε έχουµε ανάγκη να πούµε ψέµατα ή να εξαπατήσουµε. Ως ψυχές, κατανοούµε ξεκάθαρα ότι η αληθινή ελευθερία είναι στην πραγµατικότητα η ελευθερία να µην βλάπτουµε το σώµα µ αυτούς τους τρόπους. Ως ψυχές, προτιµούµε τις απολαύσεις µας και τις χαιρόµαστε, αλλά µπορούµε να είµαστε ευτυχισµένοι και χωρίς αυτές. Ως ψυχές, αντιλαµβανόµαστε την πειθαρχία σαν ένα µέσο για αληθινή ελευθερία από προσκολλήσεις και παλιές αυτοπεριοριστικές συνήθειες. Ως ψυχές, προτιµούµε να βοηθήσουµε να θεραπευτούν εκείνες οι ψυχές, που µπορεί να µας έχουν πληγώσει, από οτιδήποτε µπορεί να τις έκανε να φερθούν έτσι. Παίρνουµε την ευθύνη για την πραγµατικότητά µας και δεν βρίσκουµε καµία χαρά να τους βλέπουµε να υποφέρουν. Ως ψυχές, νιώθουµε άνετα να αντιµετωπίσουµε τους άλλους µε δικαιοσύνη, αγάπη και σταθερότητα, όταν η συµπεριφορά τους είναι ανήθικη ή άδικη. Ως ψυχές, ενδιαφερόµαστε να βοηθάµε τους άλλους και τον εαυτό µας για να ικανοποιούµε αµοιβαία τις ανάγκες µας. Ως ψυχές, αγαπάµε χωρίς προσπάθεια Ως ψυχές, εστιαζόµαστε στο πώς µπορούµε να βελτιώσουµε αυτό που κάνουµε εµείς. 4

2. Αγαπώντας και Αφήνοντας το Εγώ Το πρώτο βήµα είναι να το παρατηρήσουµε και να το καταλάβουµε. Η παρατήρηση αυτή πρέπει να γίνει µε αντικειµενικότητα και αγάπη - χωρίς να απορρίψουµε το εγώ µας ή τους ρόλους που έχει προγραµµατιστεί να παίζει. Το παρατηρούµε σαν αγαπηµένο µας παιδί που, φυσικά, έχει πολλές αδυναµίες να διορθώσει. 1. Πότε και τι φοβάται; 2. Πότε νιώθει συναισθηµατικό πόνο; 3. Πότε νιώθει θυµό; 4. Ποιες είναι οι φοβίες που το κάνουν να θυµώσει; 5. Πότε και για τι νιώθει ενοχή; 6. Πότε γίνεται εγωκεντρικό και ιδιοτελές; 7. Ποιες ανάγκες το κάνουν να συγκρούεται µε τους άλλους; 8. Σε ποια συναισθήµατα είναι εθισµένο και ίσως τα αναπαράγει; 9. Ποια γεγονότα ή καταστάσεις του παρελθόντος δεν έχει εντελώς ξεπεράσει ακόµα; 10. Σε ποιους έχει προσκόλληση και για τι πράγµα; 11. Σε τι άλλο έχει προσκόλληση, για ποιο λόγο; 12. Ποια είναι τα κόκκινα σηµεία του που όταν τα αγγίζει η ζωή, αποσύρεται; 13. Ποια είναι τα κόκκινα σηµεία του που όταν τα αγγίζει η ζωή, θυµώνει; 14. Τι είναι αυτά που απορρίπτει στον εαυτό του; 15. Τι είναι αυτά που συνηθίζει να κριτικάρει ή και να απορρίπτει στους άλλους; 16. Σε σχέση µε τι αµφιβάλλει για τον εαυτό του; 5

17. Από ποιους και µε ποιον τρόπο αναζητάει επιβεβαίωση και αναγνώριση; 18. Από ποιους έχει τη µεγαλύτερη ανάγκη για αποδοχή; 19. Σε σχέση µε ποιους παράγοντες µετράει την άξια του; 20. Σε σχέση µε ποιες ποιότητες ή ιδιότητες συγκρίνει τον εαυτό του µε άλλους; 21. Σε ποιες περιπτώσεις νιώθει ανασφάλεια και γιατί; 22. Σε ποιους ρόλους είναι πιο προσκολληµένο και αναζητάει αξία και ασφάλεια; 23. Σε ποιες περιπτώσεις και σε σχέση µε ποια θέµατα χάνει την αντικειµενικότητα του; 24. Σε ποιες περιπτώσεις προβάλλει τη δική του υποκειµενική πραγµατικότητα στους άλλους και στη ζωή; 25. Πότε αντιδράει πολύ συναισθηµατικά - ίσως χωρίς λογική; 26. Σε ποιες περιπτώσεις νιώθει ότι κινδυνεύει η ελευθερία του; 27. Σε ποιες περιπτώσεις και µε ποιους δυσκολεύεται να έχει κατανόηση και αγάπη; 28. Ποιες από τις συνήθειες ή τρόπους έκφρασής του µπορεί να πληγώνουν τους άλλους πιο πολύ; 29. Τι είναι αυτό που χρειάζεται για να δέχεται και να αγαπάει τον εαυτό του; 30. Τι χρειάζεται για να νιώθει ασφαλές; 31. Όταν το εγώ σου γίνεται όργανο έκφρασης της αληθινής σου πνευµατικής φύσης (γράψε και από πίσω) a. Ποιες είναι οι θετικές ιδιότητες, αξίες και αρετές του; b. Ποια είναι τα ταλέντα και δυνάµεις του; c. Τι έχει να προσφέρει στους άλλους και στη Γη γενικά; Άλλες παρατηρήσεις; 6

3. ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ ΜΕ ΤΟ ΕΓΩ ΣΟΥ 1. Ποιες είναι οι αδυναµίες του εγώ σου που θα ήθελες να θεραπεύσεις; 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 2. Ποιες είναι οι δυνάµεις του εγώ σου που θα ήθελες να καλλιεργήσεις; 1. 2. 3. 4. 5. 6. 7. 3. Γράψε τώρα µε αγάπη στο εγώ σου αυτά που θέλεις να του εξηγήσεις. (Και από πίσω αν χρειάζεται) Στη συνέχεια - Ανάλυση, Αυτοπαραδοχή, κάθαρση, ενεργειακή ψυχολογία, για το παρόν και το παρελθόν, µελέτη των πνευµατικών αληθειών και υπέρβαση του εγώ µέσα από πειθαρχίες, διαλογισµό και άλλες πνευµατικές ασκήσεις. ***4. Θέµατα µε τα οποία θα ήθελα να εργαστώ. Στο τέλος των χαρτιών*** 7

5. Η επιστροφή από το συναίσθηµα προς την αλήθεια 1. Τα συναισθήµατα που απασχολούν το εγώ µου; 2. Τα ερεθίσµατα που προκαλούν αυτά τα συναισθήµατα: α) β) γ) 3. Οι πεποιθήσεις / προσκολλήσεις / αµφιβολίες που δηµιουργούν αυτά τα συναισθήµατα 4. Ο ρόλος που δηµιουργεί αυτές τις πεποιθήσεις / προσκολλήσεις / αµφιβολίες. 5. Οι αλήθειες και θετικές πεποιθήσεις που θα το ελευθερώσουν από αµφιβολίες και προσκολλήσεις και από την ταύτιση µε τον ρόλο. 6. Τρόποι να βιώσουµε την αληθινή µας άµορφη φύση. Τώρα κάνε τη Μέθοδο Σεντόνα 8

6. Σχετικά µε τη σχέση σου µε έναν από τους ρόλους που παίζει το εγώ σου Όνοµα του ρόλου Από ποια ηλικία παίζεις το ρόλο 1. Οι ανάγκες, προσκολλήσεις και πεποιθήσεις του / της Α. Πότε νιώθει ανασφάλεια, αυτοαπόρριψη ή καταπίεση; Β. Τι χρειάζεται για να νιώθει αξία, ασφάλεια ή και ελευθερία; 2. Οι συµπεριφορές του για να εξασφαλίσει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, ευτυχία, νόηµα µέσα από το ρόλο. 1. 3. Ποιες πεποιθήσεις θα σε βοηθήσουν να εκφραστείς µέσα από το ρόλο µε τον ανώτερο δυνατό πνευµατικό τρόπο, µε αγάπη και ηρεµία και ελεύθερα από φόβο, προσκολλήσεις και εγωισµό; 1. 4. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, παίζοντας το ρόλο σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου και αξιοποιώντας το ρόλο για να µάθεις, να προσφέρεις και να δηµιουργήσεις. 1. 9

7. Εµείς οι ψυχές σαν Γονείς και «Υπεύθυνοι για τους άλλους» 1. Στον ρόλο του γονιού / υπεύθυνου πότε νιώθει το εγώ σου ανασφάλεια, αυτοαπόρριψη ή καταπίεση; 1. 2. Τι χρειάζεται για να νιώθει αξία, ασφάλεια ή και ελευθερία; 3. Οι συµπεριφορές του για να εξασφαλίσει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, ευτυχία, νόηµα µέσα από το ρόλο. 1. 4.. Ποιες πεποιθήσεις θα σε βοηθήσουν να εκφραστείς µέσα από το ρόλο µε τον ανώτερο δυνατό πνευµατικό τρόπο, µε αγάπη και ηρεµία και ελεύθερα από φόβο, προσκολλήσεις και εγωισµό; 1. 5. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, παίζοντας το ρόλο σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου και αξιοποιώντας τον ρόλο για να µάθεις, να προσφέρεις και να δηµιουργήσεις. 1. 2. 8. 10

8. Εµείς οι ψυχές Σαν Παιδιά και «Εξαρτηµένα όντα» 1. Στον ρόλο του παιδιού / εξαρτηµένου πότε νιώθει το εγώ σου ανασφάλεια, αυτοαπόρριψη ή καταπίεση; 1. 2. Τι χρειάζεται για να νιώθει αξία, ασφάλεια ή και ελευθερία; 3. Οι συµπεριφορές του για να εξασφαλίσει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, ευτυχία, νόηµα µέσα από το ρόλο. 1. 4.. Ποιες πεποιθήσεις θα σε βοηθήσουν να εκφραστείς µέσα από το ρόλο µε τον ανώτερο δυνατό πνευµατικό τρόπο, µε αγάπη και ηρεµία και ελεύθερα από φόβο, προσκολλήσεις και εγωισµό; 1. 5. Τι θα ήθελε ο ρόλος αυτός να κάνει διαφορετικά σχετικά µε τα θέµατα αυτά; 6.. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, ελεύθερος από το ρολό γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου και αξιοποιώντας το ρόλο για να µάθεις, να προσφέρεις και να δηµιουργήσεις. 11

9. Εµείς οι ψυχές σαν Άνδρες και σαν Γυναίκες Στον ρόλο του άνδρα / γυναίκας (Όταν είµαστε ταυτισµένοι µε το ρόλο) Α. Πότε νιώθει ανασφάλεια ή αυτοαπόρριψη; Β. Τι χρειάζεται για να νιώθει ότι αξίζει και ότι είναι ασφαλής; Γ. Οι συµπεριφορές του για να εξασφαλίσει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, ευτυχία, νόηµα µέσα από το ρόλο. 1. 8. 9. 10. 1 Δ. Ποιες πεποιθήσεις θα σε βοηθήσουν να εκφραστείς µέσα από το ρόλο µε τον ανώτερο δυνατό πνευµατικό τρόπο, µε αγάπη και ηρεµία και ελεύθερα από φόβο, προσκολλήσεις και εγωισµό; Ε. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, παίζοντας το ρόλο σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου και αξιοποιώντας το ρόλο για να µάθεις, να προσφέρεις και να δηµιουργήσεις. 12

10. Εµείς οι ψυχές Σαν εργαζόµενοι, ειδικοί ή και επαγγελµατίες Α. Πότε νιώθει ανασφάλεια ή αυτοαπόρριψη; Β. Τι χρειάζεται για να νιώθει ότι αξίζει και ότι είναι ασφαλής; Γ. Οι συµπεριφορές του για να εξασφαλίσει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, ευτυχία, νόηµα µέσα από το ρόλο. 1. Δ. Ποιες πεποιθήσεις θα σε βοηθήσουν να εκφραστείς µέσα από το ρόλο µε τον ανώτερο δυνατό πνευµατικό τρόπο, µε αγάπη και ηρεµία και ελεύθερα από φόβο, προσκολλήσεις και εγωισµό; Ε. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, παίζοντας το ρόλο σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου και αξιοποιώντας το ρόλο για να µάθεις, να προσφέρεις και να δηµιουργήσεις. 13

11. Εµείς οι ψυχές στο Ρόλο Σκέψου το θύµα, ανακριτή, τροµοκράτη, απόµακρο, σωτήρα, σπουδαίο, ανώτερο, ένοχο, κατώτερο, αδικηµένο, αδύναµο, δυνατό, τέλειο, επιτυχηµένο, άτυχο, όµορφο, έξυπνο, καλό, κακό, επαναστάτη, αντιδραστικό, υπεύθυνο, αδιάφορο, γόη, πνευµατικό, δυναµικό, ελεύθερο, χωρίς προβλήµατα, κλπ. Α. Πότε νιώθει ανασφάλεια ή αυτοαπόρριψη; Β. Τι χρειάζεται για να νιώθει ότι αξίζει και ότι είναι ασφαλής; Γ. Οι συµπεριφορές του για να εξασφαλίσει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, ευτυχία, νόηµα µέσα από το ρόλο. Δ. Ποιες πεποιθήσεις θα σε βοηθήσουν να ελευθερωθείς από το ρόλο και να συµπεριφερθείς µε τον ανώτερο δυνατό πνευµατικό τρόπο, µε αγάπη & ηρεµία & ελεύθερα από φόβο, προσκολλήσεις & εγωισµό; 8. 9. 10. 1 1 1 Ε. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, λειτουργώντας σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου. 14

12. Εµείς οι ψυχές µε ένα εγώ που τείνει να συγκρίνει τον εαυτό του µε άλλους 1. Με ποιους ανθρώπους και σε σχέση µε τι έχει το εγώ σου την τάση να συγκρίνει τον εαυτό του θετικά ή αρνητικά; Όνοµα / τύπος ανθρώπου Ικανότητες / ιδιότητες ή άλλα κριτήρια Ο ρόλος που δηµιουργεί την ανάγκη για την σύγκριση Διάλεξε ένα ρόλο µε τον οποίο θέλεις να συνεχίσεις την ανάλυση 2. Ποιες είναι οι προσκολλήσεις του; Γιατί έχει ανάγκη να συγκρίνει τον εαυτό του; 3. Τι χάνει αν δεν είναι «ίσο ή καλύτερο» από τον άλλον αξία, ασφάλεια, ελευθερία, έλεγχο άλλα ; 4. Ποιες πεποιθήσεις / αµφιβολίες το εµποδίζουν να είναι καλά ανεξάρτητα µε τι κάνει ο άλλος; 5. Ποιες αλήθειες και θετικές πεποιθήσεις θα ήθελες να εξηγήσεις στο ρόλο σου σχετικά µε αυτό. Γράψε στο ρόλο στο δεύτερο πρόσωπο. 6. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, λειτουργώντας σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου. 15

13. Εµείς οι ψυχές µε ένα εγώ που τείνει να συγκρούεται µε τον εαυτό των άλλων 1. Με ποιους ανθρώπους και σε σχέση µε τι έχει το εγώ σου την τάση να συγκρούεται; Όνοµα / τύπος ανθρώπου Ανάγκες, πεποιθήσεις, αξίες της σύγκρουσης Ο ρόλος που δηµιουργεί την ανάγκη για την σύγκρουση Διάλεξε ένα ρόλο µε τον οποίο θέλεις να συνεχίσεις την ανάλυση 2. Ποιες είναι οι προσκολλήσεις του ρόλου σου εδώ; Γιατί έχει ανάγκη να συγκρουστεί µε τους άλλους; 3. Τι χάνει αν δεν γίνεται αυτό που θέλει αξία, ασφάλεια, ελευθερία, έλεγχο άλλα ; 4. Ποιες πεποιθήσεις / αµφιβολίες τον εµποδίζουν να είναι καλά ανεξάρτητα µε τι κάνει ο άλλος; 5. Ποιες αλήθειες και θετικές πεποιθήσεις θα ήθελες να εξηγήσεις στο ρόλο σου σχετικά µε αυτό. Γράψε στο ρόλο στο δεύτερο πρόσωπο. 6. Γράψε µια περιγραφή του εαυτού σου, λειτουργώντας σαν ψυχή γνωρίζοντας ότι η αξία και η ασφάλεια είναι µέσα σου. 16

Τεχνικές για το Βίωµα του Αληθινού Εαυτού µας Σας περιγράφουµε µε ένα πολύ περιληπτικό τρόπο µερικές από τις πολλές τεχνικές που θα βοηθήσουν στο βίωµα της πνευµατικής µας φύσης. Για περισσότερες λεπτοµέρειες για αυτές, διαβάστε το βιβλίο µου Ο Ανώτερος Προορισμός του Ανθρώπου. 1. Φέρνοντας την Αλήθεια στην Παρούσα στιγµή Συχνά στη διάρκεια της µέρας, καθώς κοιτάτε γύρω σας, θυµίστε τον εαυτό σας ότι πίσω από κάθε άνθρωπο, ζώο, φυτό, αντικείµενο και κατάσταση που έρχεται στην αντίληψη σας βρίσκεται η Οικουµενική συνειδητότητα και ότι και εσείς είστε µια έκφραση της ίδιας συνειδητότητας. Δηλαδή, η ίδια συνειδητότητα που εκφράζεται µέσα από σας εκφράζεται µέσα από όλα όσα βλέπετε. Μπορείτε να σκεφθείτε, «Το θείο είναι µέσα σε αυτό το...» ή «Είµαι ένα µε αυτό το...» 2. Αφήνοντας όλα τα αποτελέσµατα των προσπαθειών στο θείο ή στο σύµπαν Το εγώ και όλοι οι ρόλοι που παίζει έχουν εκατοντάδες επιθυµίες, ανάγκες και προσκλήσεις. Είναι φυσικό να δώσουµε ενέργεια να τις ικανοποιήσουµε. Αλλά συγχρόνως είναι χρήσιµο να αφήσουµε τα αποτελέσµατα των προσπαθειών της ικανοποίησης των αναγκών σε µια διάνοια σοφότερη από µας και να είµαστε ήσυχοι ότι εφόσον εµείς κάνουµε ό,τι είναι στο χέρι µας, το αποτέλεσµα, είτε µας αρέσει είτε όχι, θα είναι δίκαιο και το καλύτερο για την εξέλιξή µας. Έτσι, κάνουµε ό,τι µπορούµε για να έχουµε αυτά που θέλουµε, αλλά επίσης είµαστε αποταυτισµένοι από τα αποτελέσµατα και χωρίς άγχος, επειδή έχουµε εµπιστοσύνη στην αγάπη και σοφία του θείου. 3. Ηρέµησε και γνώρισε ότι είµαστε Θεία συνειδητότητα Όταν παρατηρήσετε ότι ο νους σας φλυαρεί ή έχει άγχος ή εµµονές, ησυχάστε τον εξηγώντας του, «Ηρέµησε και γνώρισε ότι είµαστε Θεία συνειδητότητα» ή «Δεν είµαστε αυτός ο ρόλος, είµαστε ψυχή, ενέργεια, συνειδητότητα.» 4. Όχι αυτό, Όχι αυτό. Στο διαλογισµό αλλά και στην εγρήγορση, θυµίστε τον εαυτό σας ότι δεν είστε ο νους, οι σκέψεις, τα συναισθήµατα ή τα σωµατικά φαινόµενα. Η απλή αλήθεια εδώ είναι ότι δεν µπορούµε να είµαστε κάτι που µπορούµε να παρατηρούµε. Για να παρατηρώ κάτι, πρέπει να είµαι κάτι έξω και απέναντι απ αυτό. Έτσι, όταν παρατηρώ τις σκέψεις µου, δεν µπορώ να είµαι αυτές. Όταν παρατηρώ το σώµα ή τη δυσφορία ή τον πόνο του, δεν µπορώ να είµαι αυτό. Αφού µπορώ να παρατηρώ της σκέψεις µου, δεν µπορώ να είµαι αυτές. 5. Παρατηρώντας τον παρατηρητή Καθώς συγκεντρώνεστε σε ένα αντικείμενο ή ον, αφήστε την προσοχή σας να στρέφεται προς το μέσα του νου σας αναζητώντας να αντιληφθείτε αυτόν που κοιτάει. Ποιος είναι αυτός που κοιτάει από μέσα από το νου σας σε αυτό που βλέπετε; Σαφώς δεν θα βρείτε κάποιον συγκεκριμένο, επειδή δεν είστε στ αλήθεια κάτι συγκεκριμένο, αλλά αγνή συνειδητότητα. 6. Θυμηθείτε ότι το σώμα είναι προσωρινό Ζείτε την ζωή σας σαν να πρόκειται να φύγετε από την υλική διάσταση αύριο. Κάντε κάθε στιγμή αυτό που είναι πολύ σημαντικό για σας. Ζείτε το παρόν κάνοντας κάθε στιγμή αυτό που είναι το πιο σημαντικό για σας. Ζείτε σαν να πρόκειται να πεθάνετε αύριο. Δεν ξέρετε. Για λεπτομέρειες και οδηγίες για τις μεθόδους αυτές, διαβάστε το βιβλίο Ο Ανώτερος Προορισμός του Ανθρώπου. 17

Η αλήθεια είναι ότι σαν άνθρωποι δεν έχουµε ψυχή. Eίµαστε ψυχές µε σώµατα. Σαν Ψυχές Όταν θυµόµαστε ότι είµαστε ψυχές στην εξέλιξη, δεν έχουµε φόβους. Νιώθουµε πάντα ασφάλεια επειδή ξέρουµε ότι τα πάντα που συµβαίνουν και θα συµβούν είναι σοφά βαλµένα στο δρόµο µας επιλογές δικές µας σαν ψυχές για να δυναµώσουµε και να ανακαλύψουµε και να βιώσουµε τον αληθινό εαυτό µας πέρα από το σώµα και την προσωπικότητα που συνέχεια φοβούνται. Nιώθουµε ασφάλεια, επειδή ξέρουµε ότι είµαστε όλοι αθάνατες υπάρξεις που και να φύγουµε από τα σώµατα µας θα συνεχίσουµε να υπάρχουµε σε ένα άλλο επίπεδο συνειδητότητας. Σαν ψυχές ξέρουµε ότι οι δυσκολίες της ζωής είναι ευκαιρίες να αποταυτιστούµε από προσκολλήσεις σε εξωτερικές πηγές ασφάλειας και αξίας και να τα βρούµε όλα αυτά µέσα µας. Σαν ψυχές εµπιστευόµαστε την εσωτερική καλοσύνη και εντιµότητα του καθενός και έτσι έλκουµε από τον καθέναν ό,τι ανώτερο υπάρχει µέσα του. Σαν ψυχές βιώνουµε εσωτερική γαλήνη γνωρίζοντας ότι είµαστε όλοι σε µια διαδικασία εξέλιξης και ότι ακόµα και τα δυσάρεστα που δηµιουργούµε σαν κοινωνία είναι µέρος της εξέλιξης αυτής. Σαν ψυχές είµαστε ελεύθεροι από φόβους και προσωπικές ανάγκες και µπορούµε να αφοσιωνόµαστε στην ανιδιοτελή προσφορά και την ανακούφιση του ανθρωπίνου πόνου και την µεταµόρφωση των αρνητικών σκεπτοπεδίων της κοινωνίας. Είµαστε ελεύθεροι να δώσουµε όλο και περισσότερο χρόνο προς τη βελτίωση του κοινωνικού ιστού. Σαν ψυχές επιθυµούµε να είµαστε σωστοί και καλοί άνθρωποι. Nα είµαστε έντιµοι σε όλες τις συναλλαγές µας και πάντα να συµπεριφερόµαστε στους άλλους όπως θα θέλαµε να µας συµπεριφέρονται. Σαν ψυχές ξέρουµε ότι µπορούµε να βασιζόµαστε στους θεϊκούς νοµούς και ότι το να ζούµε σε αρµονία µε τη συνείδησή µας είναι η µεγαλύτερη και πιο έξυπνη προστασία στην υλική ζωή. Σαν ψυχές είναι εύκολο να αγαπάµε χωρίς όρους. Επειδή βιώνουµε εσωτερική ασφάλεια, αξία και πληρότητα, δεν χρειαζόµαστε από τους άλλους να είναι όπως τους θέλει η φοβισµένη και εξαρτηµένη προσωπικότητά µας. Mπορούµε να τους αγαπάµε όπως είναι σε αυτό το στάδιο της εξέλιξής τους. Όµως, επίσης µπορούµε χωρίς φόβο να τους µιλήσουµε µε απόλυτη ειλικρίνεια και αγάπη, δηλώνοντας ότι δεν θα δεχτούµε συµπεριφορές που είναι ανήθικες, άδικες και ανεύθυνες. Tους αγαπάµε, αλλά για το καλό όλων το δικό τους, το δικό µας και της κοινωνίας, - µπορούµε να είµαστε σταθεροί και δυναµικοί στην επικοινωνία µας προπαντός επειδή δεν φοβόµαστε την απόρριψή τους. H αγάπη µας δεν είναι µόνο στα λόγια γίνεται πράξη. Δείχνουµε την αγάπη µας µε το ενδιαφέρον, την υπηρεσία, τη φιλία, τη συµπαράσταση, αλλά κυρίως βιώνοντας ενότητα µε τους άλλους. Σαν ψυχές βιώνουµε την εσωτερική οµορφιά µας και την αφήνουµε και εκδηλωθεί χωρίς ντροπή ή φόβο απόρριψης. Eίµαστε χαρούµενοι, ευδιάθετοι και ανοικτοί προς όλους και όλα. Eίµαστε δηµιουργικοί σε ό,τι κάνουµε. Βρίσκουµε νέους τρόπους προσέγγισης σε παλιές καταστάσεις και λύσεις γι αυτά που προκύπτουν. Χαιρόµαστε τη δηµιουργία και την παραγωγικότητα επειδή αυτά είναι οι λόγοι ύπαρξη µας όσο βρισκόµαστε σε ένα σώµα. 18

Σαν ψυχές νιώθουµε συνέχεια τη σύνδεση µε το Θείο και βιώνουµε αγάπη και ευγνωµοσύνη γι αυτό. Βιώνουµε επίσης ενότητα µε όλους ακόµα µε τα ζώα, τα φυτά και όλο τον πλανήτη. Σαν ψυχές, είναι εύκολο να συγχωρούµε επειδή ξέρουµε ότι δεν µπορεί κανένας να µας κάνει κάτι που δεν επιτρέπεται από τους δίκαιους νόµους του σύµπαντος και που δεν είναι ακριβώς αυτό που χρειαζόµαστε για την εξέλιξή µας. Aπό την άλλη πλευρά δεν φοβόµαστε να αντιµετωπίζουµε την αδικία και την ανήθικη συµπεριφορά µε δυναµισµό και αποφασιστικότητα. Σαν ψυχές δεν έχουµε τίποτε να χάσουµε. Eίµαστε µόνο προσωρινά στο υλικό σώµα και η ασφάλεια και αξία µας δεν έχουν καµιά σχέση µε αυτά. Δεν έχουµε την ανάγκη να κυνηγάµε υλικά αγαθά εκτός από αυτά που εξυπηρετούν το έργο που ήρθαµε να πραγµατοποιήσουµε. Γνωρίζουµε το σκοπό της ύπαρξης µας ότι ήρθαµε εδώ να συνεχίσουµε την εξέλιξή µας και να προσφέρουµε το δηµιουργικό µας έργο. Σαν ψυχές δεχόµαστε και αγαπάµε το σώµα και την προσωπικότητα µας όπως είναι - σαν οχήµατα για την εξέλιξη και δηµιουργία. Tα δεχόµαστε µε τα ελαττώµατα τους ενώ δεν παραλείπουµε να ασχολούµαστε µε τη διόρθωση και βελτίωσή τους. Tα βλέπουµε αντικειµενικά δεν έχουµε την ανάγκη να σκεπάσουµε ή να κρύψουµε τις αδυναµίες ούτε ντρεπόµαστε γι αυτές. Απλώς τις διορθώνουµε. Σαν ψυχές έχουµε συνεχή ευγνωµοσύνη για τις παροχές, τα θαύµατα και την οµορφιά της ενσαρκωµένης ζωής. Όµως δεν φοβόµαστε να την αφήσουµε για την ακόµα πιο ελεύθερη ασώµατη κατάσταση. Σαν ψυχές, λειτουργούν οι εσωτερικές µας αισθήσεις. Γνωρίζουµε τις σκέψεις των άλλων. Καταλαβαίνουµε τις ανασφάλειές τους που δηµιουργούν τις σκέψεις αυτές. Γνωρίζουµε το παρελθόν και το µέλλον. Επιτρέπεται να γνωρίζουµε όλα αυτά επειδή δεν πρόκειται να αλλάξει η εσωτερική µας κατάσταση ή στάση µε τις πληροφορίες αυτές. Έχουµε εσωτερική καθοδήγηση. Ξέρουµε τι να κάνουµε σε κάθε περίπτωση. Eίµαστε ελεύθεροι από κάθε προσκόλληση στα αποτελέσµατα των ενεργειών µας. Δρούµε µε αγάπη και αφοσίωση αφήνοντας το αποτέλεσµα στη σοφία και δικαιοσύνη του Θείου. Χαιρόµαστε µε όλα. Βλέπουµε το καθετί σαν να είναι πρώτη φορά. Βλέπουµε σε καθετί τη Θεία Ουσία και Παρουσία. Χαιρόµαστε που είµαστε όλοι ψυχές εκδηλώσεις της θείας συνειδητότητας ακτίνες του θείου φωτός. Χαιρόµαστε που είµαστε µαζί σε αυτό το δρόµο τις εξέλιξης και της συνδηµιουργίας. Aς θυµηθούµε όλοι την αληθινή µας φύση. Δεν είµαστε άνθρωποι µε ψυχές. Aλλά είµαστε όλοι αιώνιες ψυχές, όλοι µαζί εδώ στη Γη, εξελίσσοντας την ικανότητα µας να εκδηλώνουµε την αληθινή µας φύση σαν Aγάπη, Ειρήνη, Eνότητα και Aρµονία. Είµαστε Όλοι Πάντα Κάλα 19

Εγώ ή Ψυχή και τα Διπλά Κίνητρα Τώρα που ξέρουµε όλα αυτά είναι ώρα να αποφασίσουµε αν θέλουµε να λειτουργούµε σαν εγώ µέσα από ρόλους ή σαν ψυχές. Αν θέλουµε να παίζουµε το ρόλο του γονιού, συντρόφου, φίλου, αδελφού, συνανθρώπου ή εργαζόµενου σαν ψυχή ή σαν εγώ, το οποίο αναζητάει µέσα από κάθε ρόλο αξία, αγάπη, ασφάλεια και νόηµα. Είναι στο χέρι µας να αποφασίσουµε πώς θέλουµε να λειτουργήσουµε από δω και πέρα. Είναι λογικό στην κατάσταση της εξέλιξης που βρισκόµαστε να συµβαίνει, ορισµένες φορές, οι σκέψεις, τα λόγια και οι πράξεις µας να έχουν διπλά κίνητρα. Από τη µια πλευρά να προσφέρουµε από το επίπεδο της ψυχής, µε αγνά και ανιδιοτελή κίνητρα και συγχρόνως το εγώ µας να αναζητά και να περιµένει αξία και αναγνώριση µέσα από αυτό που αρχικά ήταν µια αγνή επιθυµία να βοηθήσουµε ή να προσφέρουµε. Είναι πολύ φυσικό να λειτουργούµε µε τέτοιες µικτές ανάγκες. Όµως, σε τέτοιες περιπτώσεις είναι επίσης εύκολο να οδηγηθούµε στο εσφαλµένο συµπέρασµα ότι δεν συµφέρει να είµαστε καλοί, σωστοί, ανοικτοί και αλτρουιστές. Μπορεί να νιώθουµε ότι είχαµε πρόθεση να κάνουµε κάτι καλό και εισπράξαµε, έναντι αυτού, αγνωµοσύνη και αδικία. Ο πόνος και η απογοήτευση µας είναι από λάθος συµπέρασµα. Δεν νιώσαµε πόνο επειδή βοηθήσαµε, αλλά επειδή περιµέναµε µια διαφορετική ανταπόκριση. Κάθε φορά που κάνουµε κάτι καλό, η φωνή του εγώ στο υποσυνείδητο λέει, «Είµαι καλός άνθρωπος, αξίζω αγάπη γι αυτό που κάνω, Οι άλλοι µου χρωστούν ευγνωµοσύνη και ανταπόκριση.» Η φωνή του εγώ µπορεί να κρύβεται ακόµα και πίσω από τις πιο αγνές κινήσεις µας. Και όταν δεν γίνεται αυτό που περιµένουµε, νιώθουµε πόνο, αδικία και απογοήτευση όχι επειδή κάναµε κάτι καλό, αλλά επειδή περιµέναµε κάτι άλλο σαν αντάλλαγµα. Από εδώ πηγάζει και η µεγάλη ανάγκη για αποκλειστικά δικές µας αποφάσεις, που δεν αποβλέπουν σε ανταλλάγµατα, δηλαδή είναι απαλλαγµένες από κάθε προσδοκία µας από τους άλλους. Τότε, µπορούµε να πούµε ότι λειτουργούµε από το επίπεδο της ψυχής. Το Σύνθηµα Είναι χρήσιµο να δηµιουργήσετε ένα σύνθηµα στο νου σας που να σας βοηθάει να συνειδητοποιήσετε ότι λειτουργείτε µέσα από το εγώ ή κάποιο ρόλο. Κάτι που θα λέτε στον εαυτό σας για να αποταυτιστείτε και να απελευθερωθείτε από τον τρόπο σκέψης που διακατέχει το νου σας. Το πρώτο βήµα είναι να καλλιεργήσετε τον παρατηρητή µέσα σας, για να µπορείτε να έχετε επίγνωση του περιεχόµενου του νου σας. Ο πιο εύκολος τρόπος είναι να γράφετε κάθε µέρα, σε τρίτο πρόσωπο, σε ένα ηµερολόγιο, τις πιο έντονες σκέψεις, συναισθήµατα και αντιδράσεις της ίδιας µέρας ή της προηγούµενης. Σταδιακά, µε τον τρόπο αυτό, θα αρχίσετε να παρατηρείτε τις νοητικές σας λειτουργίες την ώρα ακριβώς που συµβαίνουν. Το δεύτερο βήµα είναι να κατατάξετε αυτές τις νοητικές αντιδράσεις στους ρόλους από τους οποίους δηµιουργούνται ή απλώς στο εγώ το ίδιο. Αυτό πρέπει να γίνει µε αγάπη και χωρίς καθόλου απόρριψη προς το µέρος του εαυτού σας που χάνεται σε αυτές τις µη φωτισµένες νοητικές διαδικασίες, από τις οποίες προτιµάτε να απελευθερωθείτε. Το τρίτο βήµα είναι να δηµιουργήσετε µε αγάπη ένα σύνθηµα που σας ειδοποιεί ότι οι σκέψεις, τα συναισθήµατα και οι αντιδράσεις είναι αποτέλεσµα του εγώ ή ενός από τους ρόλους που παίζει. Μπορεί απλώς να σκεφθείτε «Είναι το (αγαπηµένο µου) εγώ» «(δεν ξέρει καλύτερα)» ή να επικαλείστε το ρόλο µε το οποίο λειτουργεί, όπως «ρόλος του γονιού, ρόλος του συντρόφου, ρόλος του σωτήρα, θύµατος, κριτή, δικαστή, ενόχου, ρόλος του». Επίσης µπορείτε να «επιπλήξετε» το εγώ ή το ρόλο σας µε ένα χαριτωµένο τρόπο, όπως για παράδειγµα, «Έλα τώρα, ξανά τα ίδια;», «Μα, τα έχουµε πει τόσες φορές!», «Πάλι τα ίδια;». «Έλα, αξίζουµε και είµαστε ασφαλείς όπως είµαστε!», «Ο Θεός (το σύµπαν) µάς αγαπάει όπως είµαστε!». Μια άλλη λύση είναι να θυµηθείτε µια αλήθεια όπως: «Δεν είµαι αυτό, είµαι ψυχή, είµαι θεία συνειδητότητα.», «Ο καθένας δηµιουργεί την πραγµατικότητά του.», «Εγώ δηµιουργώ τη δική µου πραγµατικότητα ο άλλος δηµιουργεί τη δική του.», «Κάνω το καλύτερο που µπορώ και αφήνω τα αποτελέσµατα στη Συµπαντική Διάνοια.», «Η ζωή µού δίνει ακριβώς αυτό που χρειάζοµαι για την εξέλιξή µου», «Η ζωή δίνει στον αγαπηµένο µου ακριβώς αυτό που χρειάζεται για την εξέλιξή του.» «Αξίζω και είµαι ασφαλής όπως είµαι.» Μια Ψυχολογική Περιγραφή της Ψυχής Ο Abraham Maslow από το Harvard University έκανε µια ψυχολογική µελέτη σε ανθρώπους που είχαν µεγαλύτερη επιτυχία, δηµιουργικότητα και εσωτερική δύναµη και παρατήρησε τις ακόλουθες κοινές ιδιότητες που θα µπορούσαµε να πούµε ότι περιγράφουν µερικές από τις «ψυχολογικές» ιδιότητες της ψυχής. ANΘPΩΠOI ME AYTOΠPAΓMATΩΣH EXOYN: Πιο αντικειµενική αντίληψη της πραγµατικότητας. Aυξηµένη παραδοχή (για τον εαυτό τους, τους άλλους, τη φύση). Περισσότερο αυθορµητισµό. Aυξηµένη ικανότητα να λύνουν προβλήµατα. Λιγότερη προσκόλληση. Aυξηµένη αυτάρκεια και ελευθερία από κοινωνικές προκαταλήψεις. Περισσότερη ευγνωµοσύνη και αληθινή συναισθηµατική ενόραση. Πιο συχνές υπερβατικές εµπειρίες ενότητας. Περισσότερη ενότητα και ταύτιση µε το οικουµενικό σύνολο και λιγότερη ταύτιση µε την προσωπικότητα. Πιο αρµονικές σχέσεις µε τους άλλους. Πιο δηµοκρατικό χαρακτήρα. Aυξηµένη δηµιουργικότητα. Διαφορετικό σύστηµα αξιών. 20

4. Θέµατα µε τα οποία θα ήθελα να εργαστώ Βάλε έναν αριθµό από 1 ως 10. Δέκα σηµαίνει ότι το θέλεις παρά πολύ. Ένα σηµαίνει πολύ λίγο. 1. Ο ρόλος του άνδρα και της γυναίκας 2. Συντροφικές σχέσεις 3. Ο ρόλος του γονιού 4. Ο ρόλος του παιδιού 5. Οι σχέσεις αλληλοεξάρτησης (µε παιδί, σύντροφο, γονιό, προβληµατικούς) 6. Παίρνοντας µονόπλευρες αποφάσεις για το καλό 7. Μαθαίνοντας να αγαπάµε το εγώ µας. 8. Η τάση της τελειοµανίας 9. Η τάση προς αυτοκαταπίεση 10. Ο ρόλος του δυνατού 11. Το θέµα του σεξ 12. Αδελφικές σχέσεις 13. Επαγγελµατικοί ρόλοι 14. Οικονοµικοί και εκπαιδευτικοί ρόλοι 15. Η τάση να συγκρίνουµε τον εαυτό µας µε τους άλλους. 16. Η τάση να συγκρουόµαστε µε τους άλλους. 17. Η αντιµετώπιση µιας µεγάλης απώλειας 18. Ο ρόλος του θύµατος 19. Ο ρόλος του ανακριτή 20. Η ικανότητα να αποδεχόµαστε όλα όπως είναι 21. Η τάση να νιώθουµε ενοχή 22. Ο ρόλος του δηµιουργικού ανθρώπου 23. Ο ρόλος του πνευµατικού αναζητητή Άλλα θέµατα 21