Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΜΑΡΙΑ Γ. ΜΟΣΧΟΥ ΔΡ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Η ΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΖΩΓΡΑΦΙΖΕΙ ΚΑΙ ΕΚΘΕΤΕΙ ΕΠΙ ΤΡΙΑΝΤΑ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ. Ό ΠΩΣ ΔΗΛΩΝΕΙ Η ΙΔΙΑ, «Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΣΠΑΣΤΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ». Κ ΟΡΗ ΤΟΥ ΖΩΓΡΑΦΟΥ ΚΑΙ ΛΟΓΟΤΕΧΝΗ Τ ΑΚΗ Ε ΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ (1911 1987), ΜΕΓΑΛΩΣΕ ΣΤΗΝ Π ΕΤΡΑ ΤΗΣ Λ ΕΣΒΟΥ, ΣΕ ΕΝΑ ΑΡΧΟΝΤΙΚΟ ΤΟΥ 19ΟΥ ΑΙΩΝΑ ΚΑΤΑΦΟΡΤΟ ΑΠΟ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΑΥΤΟΔΙΔΑΚΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΣ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΩΝ, ΟΠΩΣ ΤΟΥ Γ ΟΥΝΑΡΟΠΟΥΛΟΥ, ΤΟΥ Τ ΣΑΡΟΥΧΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΝΕΛΛΗ. Ο Τ ΑΚΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗΣ ΥΠΗΡΞΕ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΔΙΑΝΟΟΥΜΕΝΟΣ ( ΣΤΗΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΥΨΗΛΗΣ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ ΑΞΙΑΣ, ΠΟΥ ΑΝΤΑΝΑΚΛΟΥΝ ΤΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΤΟΥ ΙΔΙΩΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ ΤΗΣ ΜΟΝΤΕΡΝΑΣ ΤΕΧΝΗΣ), ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΧΑΡΙΣΜΑΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΕΚΤΗΣ ΕΡΓΩΝ ΛΑΪΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ( ΟΠΩΣ ΣΠΑΝΙΩΝ ΚΕΡΑΜΙΚΩΝ, ΠΗΛΙΝΩΝ ΓΛΥΠΤΩΝ ΚΑΙ ΠΙΝΑΚΩΝ ΤΟΥ Θ ΕΟΦΙΛΟΥ Χ ΑΤΖΗΜΙΧΑΗΛ). Τ Α ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΕΠΑΙΞΑΝ ΚΑΘΟΡΙΣΤΙΚΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗ ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΗΣ Ν ΙΚΗΣ Ε ΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ. Η ΙΔΙΑ ΑΝΑΦΕΡΕΙ: «ΤΟ ΥΠΝΟΔΩΜΑΤΙΟ ΜΟΥ ΕΙΧΕ ΟΚΤΩ ΕΡΓΑ ΤΟΥ Θ ΕΟΦΙΛΟΥ ΣΤΟΥΣ ΤΟΙΧΟΥΣ. Έ ΤΣΙ, ΜΑΛΛΟΝ ΗΤΑΝ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ ΝΑ ΖΩΓΡΑΦΙΖΩ, ΟΤΑΝ ΗΜΟΥΝ ΠΑΙΔΙ ΟΠΩΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕΓΑΛΩΝΟΝΤΑΣ. Κ ΑΙ ΙΣΩΣ ΣΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ Θ ΕΟΦΙΛΟΥ ΝΑ ΟΦΕΙΛΕΤΑΙ ΤΟ ΕΙΔΟΣ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ ΠΟΥ ΚΑΝΩ». Η ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗ, ΟΣΟ ΚΑΙ ΙΔΙΟΤΥΠΗ, ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΑΤΡΑΦΗΚΕ Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΑΝΤΙΣΤΑΣΕΙΣ ΑΝ ΟΧΙ ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΟΔΟ ΤΩΝ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΤΗΣ ΣΠΟΥΔΩΝ ΣΤΟ Π ΑΡΙΣΙ. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ, Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΗΣ, ΠΕΤΡΟΣ Β ΕΡΓΟΣ ( ΕΚΔΟΤΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΠΡΑΤΗΣ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΣΠΑΝΙΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ) ΕΠΕΔΡΑΣΕ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΚΔΙΠΛΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΗΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑΣ, ΕΝΘΑΡΡΥΝΟΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΤΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΗ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΕΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟΥ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΥΦΟΥΣ. Π ΑΡΑ ΤΟ ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΑ ΣΤΑΘΕΡΟ ΘΕΜΑΤΟΛΟΓΙΟ ΙΔΙΩΣ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΧΡΟΝΩΝ Η Ν ΙΚΗ Ε ΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΝΟΣ ΘΗΡΕΥΤΗΣ ΣΥΝΘΕΤΙΚΩΝ ΜΟΤΙΒΩΝ, ΟΠΟΥΔΗΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΝ ΕΝΔΗΜΟΥΝ. Σ ΥΛΛΕΚΤΗΣ ΚΑΙ Η ΙΔΙΑ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΩΝ ΤΕΧΝΗΣ ΠΑΣΗΣ ΠΡΟΕΛΕΥΣΕΩΣ, ΑΝΤΛΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ΑΡΧΕΙΟ ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ, ΣΤΟ ΟΠΟΙΟ, ΜΕΤΑΞΥ ΑΛΛΩΝ, ΠΕΡΙΛΑΜΒΑΝΟΝΤΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΧΝΑ ΤΗΣ ΤΑΞΙΔΙΑ ΑΝΑ ΤΗΝ ΥΦΗΛΙΟ, ΕΠΙΤΟΙΧΙΑ ΚΟΛΑΖ ΠΟΥ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΝΑΣΥΝΘΕΤΕΙ, ΑΠΟΜΟΝΩΝΟΝΤΑΣ ΣΥΝΗΘΩΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΛΟΓΗΣ ΕΙΚΟΝΟΓΡΑΦΗΜΕΝΑ ΕΝΤΥΠΑ, ΣΚΑΡΙΦΗΜΑΤΑ ΕΝ ΕΙΔΕΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΩΝ ΣΗΜΕΙΩΣΕΩΝ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ ΕΡΓΑ. NIKI ELEFTHERIADI PEINTRE OBSTINE M ARIA G. MOSCHOU D R EN H ISTOIRE DE L ART T RADUCTION : H ÉLÈNE BOTSOGLOU IL Y A TRENTE DEUX ANS QUE N IKI ELEFTERIADI EST PEINTRE. «LA PEINTURE, DIT ELLE, FAIT PART INTÉGRANTE DE MA VIE.» S ON PÈRE, T AKIS ELEFTERIADIS (1911 1987), PEINTRE AUTODIDACTE ET ÉCRIVAIN, PASSA TOUTE SA VIE À PETRA, VILLAGE SITUÉ AU NORD EST DE L ESBOS. ELLE MÊME Y GRANDIT, DANS UNE MAISON DE MAÎTRE DU 19 E SIÈCLE, REGORGEANT D OEUVRES PEINTES PAR SON PÈRE OU PAR D AUTRES ARTISTES CONTEMPORAINS COMME GOUNAROLPOULOS, T SAROUCHIS OU KANELLIS. T AKIS ELEFRERIADIS ÉTAIT AUSSI UN INTELLECTUEL (SA BIBLIOTHÈQUE COMPREND DES ÉDITIONS D ART D UNE GRANDE VALEUR ESTHÉTIQUE) ET UN COLLECTIONNEUR INSPIRÉ D OEUVRES D ART POPULAIRE (POTERIES RARES, SCULPTURES EN CÉRAMIQUE ET TOILES DU PEINTRE NAÏF T HÉOFILOS C HADJIMICHAÏL). N IKI RACONTE QUE DANS SA CHAMBRE À COUCHER IL Y AVAIT HUIT TABLEAUX DE T HÉOFILOS. «COMMENT NE PAS ME METTRE À PEINDRE, COMME TOUS LES ENFANTS D ABORD, ET PUIS NE PAS CONTINUER PAR LA SUITE. IL EST PROBABLE D AILLEURS QUE LA PEINTURE DE T HÉOFILOS A FAIT DE MOI UN PEINTRE NAÏF». I L FAUT CROIRE QUE CETTE AMBIANCE UNIQUE ET PRIVILÉGIÉE L A POURVUE D ANTICORPS SINON D INDIFFÉRENCE POUR SES ÉTUDES ARTISTIQUES À P ARIS. C EST PLUTÔT LE COMPAGNON DE SA VIE, P ETROS V ERGOS, ÉDITEUR ET COMMISSAIRE PRISEUR D OEUVRES D ART ET DE LIVRES RARES, QUI LA MIT SUR LA VOIE ET L AIDA À DÉVELOPPER SA PHYSIONOMIE ARTISTIQUE ENCOURAGEANT SES EXPÉRIMENTATIONS ET SOUTENANT SES PROJETS. A LORS QUE DERNIÈREMENT ELLE SEMBLE LIMITER L ENVERGURE DE SES THÈMES PICTURAUX, NIKI ELEFTERIADI RESTE UNE CHINEUSE CHEVRONNÉE, RECHERCHANT PARTOUT DE NOUVEAUX MOTIFS POUR SES COMPOSITIONS. C OLLECTIONNEUSE ELLE MÊME D OEUVRES D ART DE TOUTE SORTE, ELLE S EST CONSTITUÉ UN DÉPÔT ARCHIVISTIQUE QUI COMPREND, ENTRE AUTRES, DES PHOTOS PRISES AU COURS DE SES NOMBREUX VOYAGES DANS LE MONDE; DES COLLAGES MURAUX QU ELLE NE CESSE DE RECOMPOSER, ISOLANT CERTAINS DÉTAILS TIRÉS DE PUBLICATIONS DIVERSES, QUI CONSTITUENT DES ESQUISSES POUR DES OEUVRES FUTURES.
Η ΕΠΙΜΟΝΗ ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΝΙΚΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΜΑΡΙΑ Γ. ΜΟΣΧΟΥ ΔΡ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΣΥΜΒΑΛΛΟΥΝ, ΠΙΣΤΕΥΩ, ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΝΟΗΣΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΩΝ ΠΟΥ ΜΕΤΕΡΧΕΤΑΙ Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ, ΕΠΑΛΗΘΕΥΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ «ΚΥΟΦΟΡΙΑ» ΝΕΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ ΜΕΣΑ ΣΕ ΗΔΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΕΝΟΥΣ ΠΙΝΑΚΕΣ. Κ ΑΤ ΑΥΤΟΝ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ, Η Ε ΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΜΙΑΝ ΙΔΙΑΖΟΥΣΑ ΣΥΝΟΧΗ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΩΝ ΚΑΘΕ ΕΚΘΕΣΗΣ, ΑΠΟΣΚΟΠΩΝΤΑΣ, ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ, ΣΤΗΝ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΠΙΝΑΚΑ. Η ΕΠΙΜΕΛΗΣ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΑΠΡΟΣΔΟΚΗΤΗ ΣΥΝΥΠΑΡΞΗ ΣΥΝΘΕΤΙΚΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ Η ΕΚ ΝΕΟΥ ΜΕΤΑΠΛΑΣΗ ΤΟΥΣ ΣΥΧΝΑ ΕΚΠΛΗΣΣΟΥΝ ΤΟΝ ΑΝΥΠΟΨΙΑΣΤΟ ΘΕΑΤΗ, ΠΟΥ ΔΙΑΙΣΘΑΝΕΤΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ, ΔΙΧΩΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΚΑΤΑΝΟΗΣΕΙ ΤΟΝ ΨΥΧΙΚΟ ΕΝΑΓΚΑΛΙΣΜΟ ΤΟΥ ΜΕ ΤΟ ΕΡΓΟ, ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ, ΚΑΘΩΣ Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ «ΣΦΡΑΓΙΖΕΙ» ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΣΥΜΒΟΛΑ ΑΕΙΘΑΛΗ ΚΑΙ ΟΙΚΕΙΑ («Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΣΤΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΜΟΥ ΥΠΟΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΑΝΤΡΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ...»). Ό ΧΙ ΣΠΑΝΙΑ ΣΤΙΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ Ε ΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΑΞΙΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΟΥΝ ΤΟΝ ΘΕΑΤΗ ΑΣΥΝΑΙΣΘΗΤΑ ΣΕ ΜΙΑΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΠΟΡΕΙΑ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ, ΟΠΩΣ ΤΑ ΚΙΓΚΛΙΔΩΜΑΤΑ ΠΟΥ ( ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΑ ΛΕΓΟΜΕΝΑ ΤΗΣ ΖΩΓΡΑΦΟΥ) ΤΕΜΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΙΝΑΚΑ, «ΔΗΜΙΟΥΡΓΩΝΤΑΣ ΔΥΟ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΑ ΕΠΙΠΕΔΑ». Π ΙΟ ΕΜΦΑΝΤΙΚΑ, Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΙ ΠΩΣ «Η ΣΗΜΑΝΣΗ ΑΥΤΗ ΥΠΟΔΗΛΩΝΕΙ ΑΝΑΓΚΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΟΡΙΩΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ, ΤΗ ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΤΟ ΕΦΙΚΤΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΕΦΙΚΤΟ». Κ ΑΤ ΑΝΑΛΟΓΙΑ, ΤΕΤΟΙΕΣ «ΣΗΜΑΝΣΕΙΣ» ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΤΟΥΝ ΣΤΗ ΣΥΝΘΕΤΙΚΗ ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΕΙΧΙΩΝ Η ΣΕ ΠΑΡΑΘΥΡΑ ΠΙΝΑΚΕΣ ΟΠΟΥ Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΟΡΙΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΤΜΗΜΑΤΙΚΑ, ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΟΝΤΑΣ ΑΒΙΑΣΤΑ ΤΗ ΔΟΜΙΚΗ ΔΙΑΡΘΡΩΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ. Έ ΧΕΙ ΠΑΡΑΤΗΡΗΘΕΙ ΟΤΙ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΖΩΓΡΑΦΙΚΟ ΚΟΣΜΟ «ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΜΕΝΟ», «ΠΕΡΙΚΛΕΙΣΤΟ», ΩΣΤΟΣΟ ΕΙΚΑΖΩ ΟΧΙ ΕΡΜΗΤΙΚΟ. Η ΖΩΓΡΑΦΟΣ ΜΟΙΑΖΕΙ ΝΑ «ΧΑΡΤΟΓΡΑΦΕΙ» ΜΕ ΕΠΙΔΕΞΙΑ ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ ΤΕΧΝΑΣΜΑΤΑ ΣΤΙΓΜΕΣ ΕΝΟΣ ( ΕΞΟΥΔΕΤΕΡΩΜΕΝΟΥ;) ΑΝΑΜΝΗΣΤΙΚΟΥ ΠΑΡΕΛΘΟΝΤΟΣ Η ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ «ΜΕΤΑΜΦΙΕΖΕΙ» ΜΟΡΦΕΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΖΩΗΣ ΥΠΟ ΕΠΙΤΗΡΗΣΗ. Σ Ε ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ Η Ν ΙΚΗ Ε ΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ ΒΡΙΣΚΕΙ ΒΑΝΑΥΣΗ, ΑΝ ΟΧΙ ΒΑΣΑΝΙΣΤΙΚΗ, ΤΗΝ ΑΣΚΗΜΙΑ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΣΥΛΛΗΒΔΗΝ ΤΗΝ ΕΞΙΔΑΝΙΚΕΥΣΗ ΤΗΣ ΕΙΤΕ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΦΥΣΗ, ΕΙΤΕ ΓΙΑ ΑΣΤΙΚΑ ΤΟΠΙΑ, ΕΙΤΕ ΤΕΛΟΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ( ΟΙΟΝΕΙ ΑΥΛΕΣ) ΝΕΑΡΕΣ ΚΥΡΙΕΣ, ΠΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΘΗΤΙΚΟ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΣΤΟΙΧΕΙΩΝΟΥΝ ΤΟΠΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΨΙΜΟΥΣ. NIKI ELEFTHERIADI PEINTRE OBSTINE M ARIA G. MOSCHOU D R EN H ISTOIRE DE L ART T RADUCTION : H ÉLÈNE BOTSOGLOU CE QUI PRÉCÈDE CONTRIBUE, JE CROIS, À MIEUX COMPRENDRE LES PROCÉDÉS UTILISÉS PAR L ARTISTE ET CORROBORE SES DÉCLARATIONS À PROPOS DE SES TABLEAUX QUI «SONT PORTEURS» D OEUVRES À VENIR. I L EST CLAIR QUE POUR ELLE CERTAINS ÉLÉMENTS RELIENT ENTRE ELLES LES OEUVRES D UNE MÊME EXPOSITION SANS LES PRIVER POUR AUTANT DE LEUR AUTONOMIE. L A COEXISTENCE À LA FOIS SOIGNÉE ET INATTENDUE D ÉLÉMENTS CONSTITUTIFS FAÇONNÉS À NOUVEAU PEUT SURPRENDRE LE SPECTATEUR NON AVERTI, QUI SE RETROUVE INTUITIVEMENT DANS UNE AMBIANCE DE DÉJÀ VU, SANS RIEN RECONNAÎTRE FORMELLEMENT; SANS COMPTER QUE L ARTISTE Y APPOSE SON CACHET DE SYMBOLES ÉTERNELS ET FAMILIERS : «LE COQ DANS MES TABLEAUX TIENT PLACE DE PRÉSENCE MASCULINE...». I L ARRIVE SOUVENT QU ELEFTERIADI UTILISE DES ÉLÉMENTS QUI INDUISENT LE SPECTATEUR À LIRE DANS SES COMPOSITIONS PICTURALES DES SIGNIFICATIONS LATENTES TELLES QUE LES BALUSTRADES QUI, SELON ELLE, SCINDENT LES TABLEAUX, PRODUISANT DEUX NIVEAUX EXPRESSIFS DIFFÉRENTS. L ARTISTE SOULIGNE QUE «CETTE SIGNALISATION MONTRE LE BESOIN DE POSER DES LIMITES ENTRE DÉSIR ET INTERDICTION, IMAGINATION ET RÉALITÉ, POSSIBLE ET IMPOSSIBLE.» O N PEUT REPÉRER DES «SIGNALISATIONS» ANALOGUES QUAND ON OBSERVE COMMENT ELLE DÉLIMITE SES COMPOSITIONS : MURETTES OU FENÊTRES TABLEAUX QUI DIVISENT LA SURFACE PEINTE, STRUCTURANT AVEC AISANCE L ESPACE PICTURAL. A PROPOS DE SON OEUVRE IL A DÉJÀ ÉTÉ QUESTION D UN MONDE PICTURAL «PROTÉGÉ» «CIRCONSCRIT», QU À MON SENS IL SERAIT EXCESSIF DE QUALIFIER D HERMÉTIQUE. L ARTISTE SEMBLE CARTOGRAPHIER PAR DES PROCÉDÉS TECHNIQUES ADROITS LES MOMENTS D UN PASSÉ DONT LES SOUVENIRS NE SONT PEUT ÊTRE PAS SANS RÉPERCUSSIONS SUR LE PRÉSENT, OU ENCORE «DÉGUISER» LES FORMES D UNE VIE ACTUELLE SOUS SURVEILLANCE. QUOI QU IL EN SOI N IKI ELEFTERIADI SOUFFRANT DE LA BRUTALE LAIDEUR QUI L ENTOURE, CHERCHE GLOBALEMENT À L IDÉALISER, QU IL S AGISSE DE PAYSAGES NATURELS OU URBAINS OU ENCORE DE JEUNES DAMES SANS SUBSTANCE MATÉRIELLE? QUI TRANSFIGURENT PAR LEUR ROMANTISME DES LIEUX ACCESSIBLES.
NIKI ELEFTHERIADI Niki Eleftheriadi est née à Petra, à l île de Lesbos, en 1954. Elle a étudié la conception graphique et le design d'intérieur à Athènes (1972 1974) et les beaux arts à l Université Paris VIII (1975 1977). L intérêt de son père pour l art populaire et Expositions Individuelles sa vie en famille à Petra ont influencé le style et les thèmes de son travail. Niki à présent vit et travaille à Athènes et Petra. Expositions Collectives 1982 Nice et Mérignac, France 1982 Galérie Anemos, Athènes 1983 Grand Palais, France 1984 Galérie Syllogi, Athènes 1985 Galérie Kreonides, Athènes 1985 Institut Français, Athènes 1995-2000, Galérie Skoufa 4, 2002, 2006 Athènes 1996 Galérie Aenaon, Athènes 2002 Galérie Ekfrassi, Athènes 2004 Galérie Chrysa, Katerini, Grèce 2004 Académie d Athènes, «In Praise of the Olive», curated by L. Karapidakis, I. Critikou & F. Nessi 2005-06 Galérie Atrion, Thessalonique 2005 Galérie Skoufa 4, Athènes, «À table, At the table», curated by I. Critikou 2006 College of Athens, Athènes, «There was once Penelope Delta», curated by I. Critikou 2006 Centre des Arts-Parc de la Liberté, Athènes, curated by I. Critikou 2007 Pinacothèque Municipale de Chania, Crète, curated by I. Critikou 2009 Pinacothèque d Art Contemporain Balcanique Kontias, curated by I. Critikou 2009 Centre Culturel Municipal «Melina Mercouri», Athens, «It happened in Athens», curated by I. Critikou Collection Publiques Musée d Art Moderne I. Vorre Pinacothèque Nationale, Athènes Musée Max Fourny, Paris Pinacothèque Municipale, Mytilini Banque d Agriculture de Grèce, Athènes Alpha Bank, Athènes Telogleio Foundation, Thessalonique 1977, 1979, Théâtre Municipal, de Mytilini 1983, 1988, Gréce 1991, 2003 1978, 1981, Galérie Kreonides, Athènes 1983, 1986 1978 Chania, Crète 1979 Melbourne, Australie 1981 Galérie Armoloï, Skopelos, Grèce 1982 Galérie Stavrakakis, Herakleio, Crète 1982 Galérie Hamer, Amsterdam, Pays-Bas 1985 Institut Français, Volos, Grèce 1986 Institut Français, Corfou, Grèce 1989 Galérie Ora, Athènes 1990 Galérie Dimito, Rethimno, Crète 1991 Galérie Patsi, Ioannina, Grèce 1992 Galérie Ianos, Thessalonique 1992 Institut Français, Pirée 1994,1997, Galérie Skoufa 4, Athènes 2003 1995 Galérie Ianos, Thessalonique 1996 Galérie Ion, Mytilini 1996 Galérie Terracotta, Thessalonique 1997 Galérie Chrysa, Katerini, Grèce 1998 Galérie Dimito, Rethimno, Crète 1999 Galérie Ianos, Thessalonique 2000 Musée Archéologique, Mytilini, Grèce 2000 Galérie Ariadni, Herakleio, Crète 2001 Galérie Ekfrassi, Athènes 2001 Buenos Aires, Argentine 2001 Galérie Epsilon, Thessalonique 2004 Galérie Ekfrassi, Athènes 2005 Galérie Atrion, Thessalonique 2005 Galérie Polyedro, Patra, Grèce 2006 Théâtre Municipal de Mytilini, Grèce 2006 Palais National de la Culture, Sofia (Salon des Arts, 2006, programme «Kaleidoscope») 2007 Gallery K, London 2007 Gallery K, Nicosie, Chypre 2009 Galérie Atrion, Thessalonique 2010 Galérie «Astrolavos-Artlife», Athènes 2010 Galérie Theorema, Bruxelles