ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ - ΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ - ΔΕΙΚΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΚΑΙ ΕΠΑΡΚΕΙΑΣ - Τάξη Δείκτες Επιτυχίας Κατανόηση Γραπτού Λόγου Δείκτες Επάρκειας Β Τα παιδιά 1. Τοποθετούν ένα κείμενο σε πλαίσιο (θεματικό, επικοινωνιακό, κοινωνιοπολιτισμικό) 1.1. Αναγνωρίζουν τον χώρο ή και τον χρόνο, ως στοιχεία περιεχομένου (ανάλογα με το είδος του κειμένου) 1.2. Αξιοποιούν στρατηγικές κατανόησης για την εξαγωγή συμπερασμάτων, σε σχέση με βασικά νοήματα ενός κειμένου 1.3. Αναγνωρίζουν από πού προέρχεται ένα κείμενο (ποια είναι η πηγή) 1.4. Συνδέουν νοήματα κειμένων με συγκεκριμένο συγκείμενο 1.1.1. Λέξεις, φράσεις, προτάσεις που δηλώνουν ρητά χώρο ή και χρόνο 1.1.2. Τίτλος, υποσημείωση, μη γλωσσικά στοιχεία (π.χ., εικόνα) 1.2.1. Υποθέσεις για το περιεχόμενο του κειμένου, με βάση την εικόνα, τον τίτλο ή / και άλλα στοιχεία (γλωσσικά και μη, ανάλογα με το κειμενικό είδος) 1.2.2. Προβλέψεις, υποθέσεις και ερωτήματα για το περιεχόμενο του κειμένου, κατά την ανάγνωση 1.2.3. Οργάνωση σημειώσεων 1.2.4. Επαναληπτική ανάγνωση για εντοπισμό βασικών πληροφοριών ή και γενικής ιδέας 1.2.5. Απόδοση πληροφοριών και γενικής ιδέας με ποικίλους τρόπους (π.χ., παντομίμα, δράμα) 1.3.1. Πηγή που δηλώνεται ρητά στο κείμενο 1.3.2 Υποθέσεις για το ποια είναι η πηγή, σε περίπτωση που δεν δηλώνεται ρητά 1.3.3 Ολοκληρωμένο κείμενο, απόσπασμα από κείμενο, αυτούσιο κείμενο, διασκευή 1.4.1. (ενδεικτικά) Σχέση κειμένου με συγκεκριμένη θεματολογία ή και προβληματισμό, που αφορούν στα εξής: η γειτονιά μου, ζωή στην πόλη / στο χωριό, ζώα, διαπροσωπικές σχέσεις, κατασκευές, παιχνίδια, ταξίδια, περιβάλλον
2. Αναγνωρίζουν τον τρόπο που οργανώνεται και λειτουργεί ο λόγος σε επίπεδο κειμένου, πρότασης, λέξης 2.1. Διαβάζουν κείμενα, αυτόνομα, έχοντας κατακτήσει τον μηχανισμό της ανάγνωσης 2.2. Αναγνωρίζουν το είδος ενός κειμένου, με βάση τις σχετικά σταθερές συμβάσεις του (μορφή, δομή, λειτουργία) 2.1.1. Μονάδες λόγου: κείμενο, παράγραφος, λέξη, φώνημα (και αντίστροφα) 2.1.2. Ολική ανάγνωση λέξεων και φράσεων 2.1.3. Γραφοφωνημική αντιστοιχία 2.1.4. Σημασιολογική ερμηνεία μη γλωσσικών στοιχείων 2.1.5. Σημεία στίξης (ενωτικό, αποσιωπητικά, εισαγωγικά, παύλα) για εκφραστική ανάγνωση 2.1.6. Συντακτική λειτουργία λέξεων, ως βάση για ανάγνωση με κατανόηση 2.1.7. Σημασιολογική ερμηνεία λέξεων, φράσεων, κειμένων, με βάση τα συμφραζόμενα 2.2.1. (ενδεικτικά) Διαφήμιση, εισιτήριο, ημερολόγιο, ευχετήρια κάρτα, συνταγή, μικρή αγγελία, κανόνες 2.3. Συνειδητοποιούν τον λειτουργικό ρόλο γλωσσικών και μη γλωσσικών στοιχείων σε περιγραφές, αφηγήσεις, επιχειρήματα, οδηγίες 2.3.1. Κατανοούν τον παραστατικό τρόπο περιγραφών με πραγματικά ή φανταστικά στοιχεία που σχετίζονται με άμεσες εμπειρίες τους 2.3.2. Κατανοούν αφηγήσεις, με βάση τον τρόπο που εξελίσσονται τα γεγονότα και παρουσιάζονται οι χαρακτήρες 2.3.1.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): προτασιακή δομή Υ-Ρ-Κ με έμφαση στα συνδετικά ρήματα (π.χ., είμαι, γίνομαι, φαίνομαι), τοπικά επιρρήματα, βαθμοί επιθέτων, μεγεθυντικά - υποκοριστικά, σύνθετες λέξεις, κύρια ονόματα - εθνικά ουσιαστικά, ρήματα δράσης σε τρίτο πρόσωπο (που φανερώνουν, π.χ., συμπεριφορές, συνήθειες), οικογένειες λέξεων, παρομοιώσεις 2.3.1.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): εικόνα, φωτογραφία, σχέδιο, οργάνωση στον χώρο, χρώμα, ήχος 2.3.1.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): αρχική παρουσίαση αντικειμένου περιγραφής - λεπτομέρειες για παραστατικότητα και διατύπωση τελικής εντύπωσης, μη γλωσσικά στοιχεία για απόδοση παραστατικότητας 2.3.2.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): πρωτοπρόσωπα ή και τριτοπρόσωπα ρήματα δράσης και έκφρασης συναισθημάτων και σκέψεων, μεγεθυντικά - υποκοριστικά επιθέτων και ουσιαστικών, χρόνοι ρημάτων (ενεστώτας,
2.3.3. Κατανοούν επιχειρήματα που στηρίζονται στην απλή αιτιολόγηση και σχετίζονται με το οικείο περιβάλλον τους. 2.3.4. Κατανοούν οδηγίες σε μη συνεχή λόγο που σχετίζονται με το οικείο περιβάλλον τους 2.4. Αποκτούν γνώσεις για γραμματικοσυντακτικές δομές αόριστος), προσωπικές αντωνυμίες ως υποκείμενα, παρατακτική σύνδεση σε πρόταση και χρήση του κόμματος (π.χ., για απόδοση χαρακτηριστικών ή κρίσεων ως προς μία δράση, ένα γεγονός ή έναν ήρωα), ασύνδετο σχήμα, χρονικοί δείκτες 2.3.2.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): σχέδιο, χρώμα, μέγεθος γραμμάτων, μέγεθος γραμμάτων, γραμματοσειρά, κινούμενη εικόνα 2.3.2.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): απλή μορφοποίηση κειμένων με χρονική αλληλουχία και παρουσίαση χαρακτήρων - πρωταρχική διαμόρφωση επεισοδίων (πρόβλημα - κορύφωση - λύση), αλλαγές στο σκηνικό (ως χώρος ή και χρόνος δράσης) 2.3.3.1 Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): προσωπικές αντωνυμίες, ρήματα προθέσεων - βούλησης (π.χ., επιθυμώ, εύχομαι, θέλω), σημεία στίξης, π.χ., κόμματα (για παράθεση επιχειρημάτων, συναισθημάτων), τριτοπρόσωπες εκφράσεις (π.χ., χρειάζεται, είναι ανάγκη) σύνδεση κύριων και δευτερευουσών προτάσεων με βασικούς αιτιολογικούς συνδέσμους 2.3.3.2 Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): εικόνα, γραμματοσειρά, υπογράμμιση, έμφαση γραμμάτων 2.3.3.3 Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): απλή μορφοποίηση επιχειρηματολογικών κειμένων και υποτυπώδης οργάνωση των πληροφοριών, με προκαταρκτική συνέπεια και κατάλληλες πληροφορίες (π.χ., πρώτα η συμφωνία ή η διαφωνία και μετά η αιτιολόγηση) 2.3.4.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): προστακτική, ρήματα δράσης σε πληθυντικό ευγενείας, άρνηση (π.χ., δεν, μην), απόλυτα αριθμητικά (δέκα ως είκοσι) και τακτικά αριθμητικά (ως το 12), ελλειπτικός λόγος (ρηματικές φράσεις), αλφαβητική σειρά, σημεία στίξης, π.χ., κόμματα (διαχωρισμός στοιχείων σε λίστα) 2.3.4.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): εικόνα, αριθμοί, σημεία (bullets), βέλη, σχήματα 2.3.4.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): ευέλικτη απλή μορφοποίηση και δόμηση οδηγιών σε μη συνεχή λόγο (π.χ., λίστα, κατάλογος), με προκαταρτική συνέπεια και κατάλληλες πληροφορίες 2.4.1. (ενδεικτικά) Διάκριση άρθρου η από το διαζευκτικό ή, ρηματικές καταλήξεις -ίζω, -εύω, -ώνω, -αίνω, -ένω, ρηματικές καταλήξεις -μαι, -σαι, -ται, -νται, ουσιαστικά (αρσενικά σε -ος και σε -ας, θηλυκά σε -α, -η και
-ου), αρσενικά, θηλυκά, ουδέτερα επίθετα (-ος, -η, -ο) και (-ίνος, -ίκος, - ίμος), συμφωνία άρθρου - ουσιαστικού - επιθέτου, άτονες λέξεις, ο τόνος (λέξεις οξύτονες, παροξύτονες και προπαροξύτονες), επιφωνήματα, παρατακτική σύνδεση όρων, ενωτικό (συλλαβισμός, αλλαγή γραμμής), αντικατάσταση ουσιαστικών με προσωπικές αντωνυμίες 3. Αξιολογούν και κρίνουν ένα κείμενο ως προς τη λειτουργία και το περιεχόμενό του 3.1 Αξιολογούν την αποτελεσματικότητα ενός κειμένου, με βάση προσωπικά κριτήρια 3.2 Αναγνωρίζουν τον τρόπο προσέγγισης του ίδιου θέματος σε διαφορετικά κείμενα 3.1.1. (ενδεικτικά) Θέμα, ενδιαφέροντα, λεξιλόγιο, οργάνωση κειμένου, εξωγλωσσικά στοιχεία 3.2.1. Ομοιότητες - διαφορές μεταξύ κειμένων ίδιου είδους (π.χ., παραμύθιπαραμύθι) 3.2.2. Ομοιότητες - διαφορές μεταξύ κειμένων διαφορετικού είδους (π.χ., παραμύθι- ανακοίνωση) Τάξη Β Δείκτες Επιτυχίας Τα παιδιά Παραγωγή Γραπτού Λόγου Δείκτες Επάρκειας 1. Τοποθετούν το παραγόμενο κείμενο σε πλαίσιο (θεματικό, επικοινωνιακό, κοινωνιοπολιτισμικό). 1.1. Αναγνωρίζουν συγκεκριμένη ανάγκη για επικοινωνία και δράση 1.2. Καθορίζουν τον σκοπό και τον αποδέκτη ενός κειμένου 1.1.1. (ενδεικτικά) Προβληματισμοί, σχέδια εργασίας, ενότητες που σχετίζονται με θέματα, όπως: η γειτονιά μου, ζωή στην πόλη / στο χωριό, ζώα, διαπροσωπικές σχέσεις, κατασκευές, παιχνίδια, ταξίδια, περιβάλλον 1.2.1. (ενδεικτικά) Κείμενο ως απάντηση σε προβληματισμό, παράθεση ιδεών, εμπειριών και συναισθημάτων, παρακίνηση για δράση, αιτιολόγηση και επεξήγηση 1.2.2. Λόγοι, κίνητρα και επιδιωκόμενο αποτέλεσμα παραγωγής κειμένου, σε σχέση με τον αποδέκτη
2. Οργανώνουν τον λόγο σε κείμενο 2.1. Παράγουν κείμενα, αυτόνομα, έχοντας κατακτήσει τον μηχανισμό της γραφής 2.1.1. Μονάδες λόγου: κείμενο, παράγραφος, λέξη, γράφημα (και αντίστροφα) 2.1.2. Γραφή (συμπεριλαμβανομένης και της αντιγραφής) συχνόχρηστων λέξεων, λέξεων από θεματικό λεξιλόγιο, 2.1.3. Μη γλωσσικά στοιχεία (π.χ., εικόνες, κολάζ) 2.1.4. Φωνημικογραφημική αντιστοιχία 2.1.5. Σημεία στίξης (ενωτικό, αποσιωπητικά, εισαγωγικά, παύλα) 2.1.6. Ορθογραφημένη γραφή συχνόχρηστων λέξεων 2.1.7. Σύνταξη λέξεων και φράσεων, ως βάση για παραγωγή κειμένου 2.1.8. Δόμηση κειμένων - νοημάτων με την επιλογή κατάλληλου λεξιλογίου 2.2. Καθορίζουν το είδος του κειμένου που προκύπτει ως κατάλληλο από τη σύνδεση επικοινωνιακής ανάγκης, σκοπού και αποδέκτη 2.2.1. (ενδεικτικά) Διαφήμιση, εισιτήριο, ημερολόγιο, ευχετήρια κάρτα, συνταγή, μικρή αγγελία, κανόνες 2.3. Αξιοποιούν γλωσσικά και μη γλωσσικά στοιχεία, συνειδητοποιώντας τον ρόλο τους σε περιγραφές, αφηγήσεις, επιχειρήματα, οδηγίες 2.3.1. Περιγράφουν με παραστατικό τρόπο πραγματικά ή φανταστικά στοιχεία, που σχετίζονται με άμεσες εμπειρίες τους 2.3.2. Αφηγούνται γεγονότα με χρονική αλληλουχία και παρουσίαση χαρακτήρων 2.3.1.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): προτασιακή δομή Υ-Ρ-Κ με έμφαση στα συνδετικά ρήματα (π.χ., είμαι, γίνομαι, φαίνομαι), τοπικά επιρρήματα, βαθμοί επιθέτων, μεγεθυντικά - υποκοριστικά, σύνθετες λέξεις, κύρια ονόματα - εθνικά ουσιαστικά, ρήματα δράσης σε τρίτο πρόσωπο (που φανερώνουν, π.χ., συμπεριφορές, συνήθειες), οικογένειες λέξεων, παρομοιώσεις 2.3.1.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): εικόνα, φωτογραφία, σχέδιο, οργάνωση στο χώρο, χρώμα, ήχος 2.3.1.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): αρχική παρουσίαση αντικειμένου περιγραφής - λεπτομέρειες για παραστατικότητα και διατύπωση τελικής εντύπωσης, μη γλωσσικά στοιχεία για απόδοση παραστατικότητας 2.3.2.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): πρωτοπρόσωπα ή και τριτοπρόσωπα ρήματα δράσης και έκφρασης συναισθημάτων σκέψεων, μεγεθυντικά - υποκοριστικά επιθέτων και ουσιαστικών, χρόνοι ρημάτων (ενεστώτας, αόριστος), προσωπικές αντωνυμίες ως υποκείμενα, παρατακτική σύνδεση σε πρόταση και χρήση του κόμματος (π.χ., για απόδοση χαρακτηριστικών
ή κρίσεων ως προς μία δράση, ένα γεγονός ή έναν ήρωα), ασύνδετοσχήμα, χρονικοί δείκτες 2.3.2.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): σχέδιο, χρώμα, μέγεθος γραμμάτων, μέγεθος γραμμάτων, γραμματοσειρά, κινούμενη εικόνα 2.3.2.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): απλή μορφοποίηση των αφηγηματικών κειμένων με χρονική αλληλουχία των και παρουσίαση των χαρακτήρων - απλοί δείκτες προσωπικής τοποθέτησης (προσωπικές εμπειρίες, στάση απέναντι στα γεγονότα και στους χαρακτήρες) 2.3.3. Επιχειρηματολογούν με απλή αιτιολόγηση, σε σχέση με το οικείο περιβάλλον τους 2.3.4. Καταγράφουν οδηγίες σε μη συνεχή λόγο που σχετίζονται με το οικείο περιβάλλον τους. 2.4. Αξιοποιούν γνώσεις για γραμματικοσυντακτικές δομές 2.3.3.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): προσωπικές αντωνυμίες, ρήματα προθέσεων - βούλησης (π.χ., επιθυμώ, εύχομαι, θέλω), σημεία στίξης: κόμματα (παράθεση επιχειρημάτων, συναισθημάτων), σύνδεση κύριων με δευτερευουσών προτάσεων με βασικούς αιτιολογικούς συνδέσμους 2.3.3.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): εικόνα, γραμματοσειρά, υπογράμμιση, έμφαση γραμμάτων 2.3.3.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): Απλή μορφοποίηση επιχειρηματολογικών κειμένων και υποτυπώδης οργάνωση των πληροφοριών, με προκαταρκτική συνέπεια και κατάλληλες πληροφορίες (π.χ., πρώτα η συμφωνία ή η διαφωνία και μετά η αιτιολόγηση) 2.3.4.1. Γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): προστακτική, ρήματα δράσης σε πληθυντικό ευγενείας, άρνηση (π.χ., δεν, μην), απόλυτα αριθμητικά (δέκα ως είκοσι) και τακτικά αριθμητικά (ως το 12), ελλειπτικός λόγος (ρηματικές φράσεις), αλφαβητική σειρά, σημεία στίξης, π.χ., κόμματα (για διαχωρισμό στοιχείων σε μία λίστα) 2.3.4.2. Μη γλωσσικά στοιχεία (ενδεικτικά): εικόνα, αριθμοί, σημεία (bullets), βέλη, σχήματα 2.3.4.3. Δομή κειμένου (ενδεικτικά, ανάλογα με το είδος του κειμένου): Απλή μορφοποίηση και δόμηση των οδηγιών σε μη συνεχή λόγο, απαρίθμηση (π.χ., λίστα, κατάλογος) 2.4.1. (ενδεικτικά) διάκριση άρθρου η από το διαζευκτικό ή, ρηματικές καταλήξεις -ίζω, -εύω, -ώνω, -αίνω, -ένω, ρηματικές καταλήξεις -μαι, -σαι, -ται, -νται, ουσιαστικά (αρσενικά σε -ος και σε -ας, θηλυκά σε -α, -η και -ου), αρσενικά, θηλυκά, ουδέτερα επίθετα (-ος, -η, -ο) και (-ίνος, -ίκος, -ίμος), συμφωνία άρθρου ουσιαστικού - επιθέτου, άτονες λέξεις, ο τόνος (λέξεις οξύτονες, παροξύτονες και προπαροξύτονες), επιφωνήματα, παρατακτική σύνδεση
όρων, ενωτικό (συλλαβισμός, αλλαγή γραμμής), αντικατάσταση ουσιαστικών από προσωπικές αντωνυμίες 3. Αξιολογούν το παραχθέν κείμενο ως προς τη λειτουργία και το περιεχόμενό του 3.1 Αξιολογούν την αποτελεσματικότητα του παραχθέντος κειμένου, με βάση συγκεκριμένα κριτήρια 3.2 Αναθεωρούν το αρχικά παραχθέν κείμενο, με σκοπό την τελική διατύπωση του περιεχομένου και μορφοποίησή του 3.1.1. Πραγμάτωση κειμένου: γλωσσικά και μη γλωσσικά στοιχεία, μορφοσύνταξη, κειμενικές συμβάσεις 3.1.2. Επικοινωνιακή επάρκεια κειμένου: συνάφεια θέματος, σκοπού και αποδέκτη 3.2.1. Παραχθέν κείμενο - πρότυπα κείμενα 3.2.2. (ενδεικτικά) Μετασχηματισμοί περιεχομένου: πρόσθεση, αφαίρεση, αντικατάσταση γλωσσικών στοιχείων: επιθέτων - εναλλαγή συνωνύμων - μετακίνηση στοιχείων της πρότασης και προτάσεων του κειμένου 3.2.3. (ενδεικτικά) Μετασχηματισμοί μορφής: πρόσθεση, αφαίρεση, μετακίνηση, αντικατάσταση μη γλωσσικών στοιχείων ανάλογα και με το κειμενικό είδος