Μια ιστορία, πολλοί συγγραφείς Η Στ' τάξη του 6/θ Δημοτικού Σχολείου Ευπαλίου επιβιβάστηκε στο καράβι του We Care
Μια φορά και έναν καιρό, από ένα όμορφο χωριό, που ακούει στο όνομα Ευπάλιο, τα παιδιά της Στ' ξεκινήσανε ταξίδι μαγικό!
Σε καράβι κοινό μπήκαν και στην καμπίνα Λεβάντες βολευτήκαν. Με τρία διαφορετικά σχολεία γνωριστήκαν και τις εμπειρίες τους μοιραστήκαν.
Τρία ήταν τα νησιά που σταματήσανε και πράγματα μοναδικά ανακαλύψανε...
Αν και το ταξίδι τους ήταν λίγο μακρινό, όλοι είχανε κοινό προορισμό!
Το σήμα της ομάδας τους ήταν αυτό εδώ και την ονομάσανε ΓΛΑΡΟΚΣ... Γ:Γιάννης Λ:Λίνα Α:Άγγελος,Αλέξανδρος, Αλέξης Ρ:Ραφαηλία Ο:Όλγα Κ:Κατερίνα,Κωνσταντίνα Σ:Στέλιος
Όλοι επιβιβαστήκανε και ετοιμαστήκανε, ν' ανοίξουνε πανιά και να βάλουνε πλώρη για μακρινά νησιά!
Ένα ποίημα γράψανε, με σκοπό να γνωριστούνε και έτσι αποφασίσανε αυτοί να συστηθούνε... Στα Μαθηματικά κανείς μας τον Στέλιο δεν τον πιάνει, καλύτερα και απ την κυρία μας, τις πράξεις ξέρει να κάνει. Ο Αλέξανδρος από την άλλη, φασαρία συνέχεια κάνει. Νεύρα έχει πολλά και μας πρήζει τα μυαλά! Την Λίνα μην την ενοχλείτε, είναι αλλού αυτή την ώρα. Στ όνειρό της θα την βρείτε, μην την εξυπνάτε τώρα. Μην ξεχάσουμε να πούμε για τον Γιάννη μας, παιδιά, που κάθε μέρα σε όλους μας πάντοτε χαμογέλα. Ήρθε η στιγμή της Κωνσταντίνας, που μόλις λίγο δυσκολευτεί, στην τουαλέτα ζητάει, να πάει στη στιγμή. Ο Σαντιάγκο ομολογώ, έχει κοφτερό μυαλό. Όμως μόνιμα γκρινιάζει και όλους εμάς κουράζει. Η Ραφαηλία και ο Άγγελος είναι ευγενικά παιδιά. Σε τσακωμούς δεν μπλέκονται, γιατί δεν τους αρέσουν όλα αυτά. Τέλος, ο Αλέξης που είναι λίγο ντροπαλός. Αν και σπάνια μιλάει, σε όλους είναι αγαπητός.
Μόνιμα για βοηθό είχανε ήλιο φωτεινό. Στις ακτίνες του είχαν τις αξίες τους, και τους ζέσταιναν στις όποιες δυσκολίες τους.
Αρνητικά στοιχεία η τάξη τους είχε πολλά. Με καρχαρίες τα αναπαραστήσανε και αποφασίσανε να τους αποφεύγουνε και μακριά από αυτούς θα πλέουνε...
Όμως, ευτυχώς, και θετικά στοιχεία είχανε ένα σωρό. Αυτά με δελφίνια τα αναπαραστήσανε, για να τους ακολουθούνε, και να μπορέσουνε το δρόμο τους να βρούνε...
Χάρτη μαζί τους πήραν κατατοπιστικό και έτσι φτάσανε στον τελικό σκοπό!
Ο πρώτος από τους προορισμούς ήταν το νησί της Καλυψούς. Δέντρα διαφορετικά εκεί φυτέψανε πολλά με συναισθήματα θετικά αλλά και αρνητικά. Τον δεντρόκηπο του νησιού φροντίσανε να ξαναδημιουργηθεί και από τα μάγια της μάγισσας Φούρκας να απαλλαχθεί.
Πινακίδα με οδηγίες φροντίδας, εκεί τοποθετούνε, για να μπορέσουν οι επισκέπτες να ακολουθούνε και τα δέντρα τους να μην ξεραθούνε.
Το συμπέρασμα που καταλήξανε από την διαμονή τους στο νησί, είναι σημαντικό και πρέπει από όλους να γίνει κατανοητό: Όλα τα συναισθήματα είναι αποδεκτά, θετικά και αρνητικά... Το μόνο που χρειάζεται είναι να τα φροντίζουμε, για να νιώθουμε καλά
Πλώρη βάλανε για το δεύτερο νησί οπού ο Κύκλωπας Πολύφημος κατοικεί. Εκεί φόβος και άγχος επικρατεί, μπαλόνια υπάρχουν που σκάνε στην στιγμή! Ένα φάρμακο έπρεπε να βρεθεί και το άγχος να εξουδετερωθεί! Συνταγή αυτοί βρήκανε επαναστατική, για όλους μας βοηθητική. Φτιάξανε ελιξήριο μαγικό, που το ονομάσανε ΑΓΧΟΛΣΤΟΠ.
Το δικό τους Υπερελιξίριο
Υλικά συνταγής
Φεύγοντας από αυτό το νησί, στο παρακάτω συμπέρασμα καταλήξανε και μέσα στο μυαλό τους το κρατήσανε: Το άγχος είναι φυσιολογικό και από όλους μας αποδεκτό. Αρκεί να μπορούμε να το διαχειριστούμε και τα όρια μας να μην υπερβούμε.
Επόμενο λιμάνι που συναντάνε, είναι των Λωτοφάγων το νησί. Οι άνθρωποι εκεί τα πάντα ξεχνάνε στην στιγμή, επειδή είναι αδύναμοι πολύ. Τα παιδιά όμως για άλλη μια φορά φάνηκαν ανέλπιστα δυνατά. Λωτούς δεν φάγανε και έτσι δεν ξεχάσανε, ότι οι ομοιότητες αλλά και διαφορές, είναι όλες τους σεβαστές!
Ο ένας το άλλο παρατηρήσανε, ομοιότητες και διαφορές βρήκανε. Τελικά κανένας με τον άλλο δεν έμοιαζε, αλλά αυτό δεν τους ένοιαζε...
Ήταν παιδιά ξεχωριστά και προπάντων μοναδικά! Τι και αν κάποια από αυτά ήταν από διαφορετικές χώρες και χωριά; Τι και αν ήταν πιο ψηλά ή πιο χοντρά, ξανθά ή καστανά, νευρικά, επιθετικά, ευαίσθητα και ευγενικά; Είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό που ήταν από όλα πιο σημαντικό. Είχαν μεγάλη καρδιά και για όλους μια ανοιχτή αγκαλιά!
Φεύγοντας από αυτό το νησί, πράγματα μάθανε απαραίτητα για την ζωή! Όλοι έχουμε όνειρα πολλά και αν εργαστούμε ομαδικά αποτελέσματα θα έχουμε ΜΟΝΟ θετικά. Η διαφορετικότητα του καθενός λοιπόν είναι σημαντική. Χωρίς αυτή, η ζωή θα ήταν βαρετή!
Η ιστορία μας τελειώνει, με μια υπόσχεση από τα παιδιά: Όσα μάθαμε από την διαδρομή αυτή, βαθιά θα το κρατήσουμε μες την ψυχή! Μακάρι αυτός ο κόσμος να αλλάξει και τους ανθρώπους να αγκαλιάσει!!!