Για να εκφράσουµε την ποσότητα µιας χηµικής ουσίας χρησιµοποιούµε τρία φυσικάµεγέθη: Τηνµάζα (), τονόγκο () καιτοπλήθοςτων ol (). ΣτηΧηµείατηνµάζατηνµετράµεσυνήθωςσεγραµµάρια (g) καιτονόγκο σε χιλιοστόλιτραήλίτρα (LήL). Ησχέσηπουσυνδέειτιςδύοαυτέςποσότητες είναιηπυκνότητα (ρήd). ρ ρ ρ Επειδή κάθε ποσότητα χηµικής ουσίας αποτελείται από ένα τεράστιο πλήθος στοιχειωδών σωµατιδίων (µορίων ή ατόµων) που σε απόλυτους αριθµούς είναιαφάνταστοχρησιµοποιούµετηνέννοιατου ole. ole είναι η ποσότητα ύλης που αποτελείται από 6,0 0 3 στοιχειώδη σωµατίδια (µόρια, άτοµα, ιόντα κλπ). Ο αριθµός αυτός ονοµάζεται αριθµός του Avogado καισυµβολίζεταιν Α.
Ισχύειγιαόλατασώµατα Με το γράµµα συµβολίζουµε το πλήθος των ol µιας χηµικής ουσίας. Το παριστάνει την µάζα της ουσίας σε g ενώ το την σχετική µοριακή µάζα της ουσίας. Ισχύει µόνο για αέρια Το παριστάνειτονόγκοενόςαερίουσε Lενώ το τονγραµµοµοριακόόγκο. A Ισχύειγιαόλατασώµατα A Το Ν παριστάνει το πλήθος των µορίων µιας χηµικής ουσίας ενώ το A τον αριθµό του Avogado. C C Ισχύει για διαλύµατα Το C παριστάνει την συγκέντρωση µιας διαλυµένης ουσίας µέσα σε ένα διάλυµα σε ol/lενώτο τονόγκοτουδιαλύµατοςσε L.
L at ol K 0,08 0 Μετογράµµα συµβολίζουµετηνπίεσητουαερίουσε at. Το παριστάνει τον όγκο του αερίου σε L ενώ το την απόλυτη θερµοκρασία του αερίου σε βαθµούς Κέλβιν. Το γράµµα είναι το σύµβολο της παγκόσµιας σταθεράς των ιδανικώναερίωνκαιτο δηλώνειτοπλήθοςτων ol τουαερίου. Η καταστατική εξίσωση των ιδανικών αερίων περιγράφει πλήρως την κατάσταση ενός οποιουδήποτε αερίου (εφόσον θεωρείται ιδανικό) χρησιµοποιώντας τέσσερα φυσικά µεγέθη: Την πίεση, τον όγκο, την θερµοκρασίακαιτηνποσότητατουαερίουσε ol. Όταν γνωρίζουµε τρία από τα τέσσερα µεγέθη µπορούµε να υπολογίσουµε και το τέταρτο.
d Μπορούµε να υπολογίσουµε την σχετική µοριακή µάζα ενός αερίου αν γνωρίζουµε την πυκνότητα, την πίεση και την θερµοκρασία του. d d,4 73 0,08 d d d Μπορούµε επίσης να υπολογίσουµε τηνπυκνότηταενόςαερίου...... σε S
A A A Μπορούµε να υπολογίσουµε το πλήθος των µορίων ενός αερίου αν γνωρίζουµε τον όγκο και την θερµοκρασία του. Μπορούµε επίσης να υπολογίσουµε την παγκόσµια σταθερά των αερίων αν γνωρίζουµε το πλήθος των ol του αερίου, τον όγκο του καθώς και τις συνθήκες πίεσης και θερµοκρασίας κάτω από τις οποίες βρίσκεται. Αν έχουµε ένα ol αερίουσε S τότεισχύει: 0,08 73,4
Ας υποθέσουµε ότι µια συγκεκριµένη ποσότητα ενός αερίου µεταβαίνει από µια αρχική κατάσταση (,, ) σε µια τελική κατάσταση (,, ). Ισχύει βέβαια η καταστατική εξίσωση και στην κατάσταση και στην κατάσταση. Αν διαιρέσουµε κατά µέλη τις δύο καταστατικές εξισώσεις θα έχουµε: Ο τελευταίος τύπος χαρακτηρίζεται σαν τύπος αλλαγής συνθηκών και χρησιµοποιείται όταν αντιλαµβανόµαστε ότι υπάρχει µεταβολή κάποιας µεταβλητής (πίεσης, όγκου ή θερµοκρασίας) σε ορισµένη ποσότητα ενός συγκεκριµένου αερίου
Όταν λέµε ΙΣΟΘΕΡΜΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ εννοούµε ότι η θερµοκρασία δεν µεταβάλλεταιάρατ Τ καιέτσιοτύποςπαίρνειτηµορφή: Όταν λέµε ΙΣΟΧΩΡΗ ΜΕΤΑΒΟΛΗ εννοούµε ότι ο όγκος δεν µεταβάλλεται άρα καιέτσιοτύποςπαίρνειτηµορφή: Όταν λέµε ΙΣΟΒΑΡΗΣ ΜΕΤΑΒΟΛΗ εννοούµε ότι η πίεση δεν µεταβάλλεται άρα καιέτσιοτύποςπαίρνειτηµορφή:
περ% w w δ / νης δ / τος 00 Η περιεκτικότητα % βάρος κατά βάρος υπολογίζεται αν διαιρέσουµε την µάζα της δ/νης ουσίας (σε g) µε την µάζα του δ/τος (σε g) και πολλαπλασιάσουµε επί εκατό. περ% w δ / νης δ / τος 00 Η περιεκτικότητα % βάρος κατ όγκο υπολογίζεται αν διαιρέσουµε την µάζα της δ/νης ουσίας (σε g) µετονόγκοτουδ/τος (σε L)και πολλαπλασιάσουµε επί εκατό. περ% δ / νης δ / τος 00 Η περιεκτικότητα % όγκο κατ όγκο υπολογίζεται αν διαιρέσουµε τον όγκο της δ/νης ουσίας (σε L) µε τον όγκο του δ/τος (σε L) και πολλαπλασιάσουµε επί εκατό. C Το C παριστάνει την συγκέντρωση µιας διαλυµένης ουσίας µέσα σε ένα διάλυµα σε ol/l και υπολογίζεται αν διαιρέσουµε τοπλήθοςτων ol () µετονόγκοτουδιαλύµατοςσε L.
Όταν αραιώνουµε ένα διάλυµα τα ol της διαλυµένης ουσίας παραµένουν σταθερά, οπότε ισχύει ο τύπος της αραίωσης. C C Όταν η συµπύκνωση διαλύµατος γίνεται µε αφαίρεση διαλύτη (π.χ. βράσιµο) τότε και πάλι η ποσότητα της διαλυµένης ουσίας δεν µεταβάλλεται. C C Κατά την ανάµιξη διαλυµάτων η ποσότητα της δ/νης ουσίας στο τελικό δ/µα θα είναι ίση µε το άθροισµα των δ/νων ουσιών των αρχικών δ/των. C 3 3 3 C + + C C + C πρ + πρ Όταν η συµπύκνωση ενός δ/τος γίνεται µε προσθήκη δ/νης ουσίας, τότε η ποσότητα δ/νης ουσίας του τελικού δ/τος είναι ίση µε την αρχική δ/νη συν την ποσότητα που προσθέσαµε.