Ανανεώσιμοι Αιολική ενέργεια Γεωθερμική ενεργεία Νερό Χαρτί Ξυλεία Τροφές Καυσόξυλα

ΦΥΣΙΚΟΙ ΠΟΡΟΙ Το κείμενο πραγματεύεται έννοιες που αφορούν σημαντικά την σωστή διαχείριση των φυσικών πόρων όπως «προστασία» και «σχεδιασμός».γίνεται λόγος για μέτρα που έχουν παρθεί σε ορισμένες περιοχές της Ελλάδας και της Κύπρου. Στη συνέχεια τονίζει πως στις δύσκολες μέρες που ζούμε, είναι σημαντικό να ξέρουμε πώς να χρησιμοποιούμε τους περιορισμένους διαθεσίμους φυσικούς πόρους, όσο το δυνατόν ορθότερα.aναφέρει ορισμένους αποτελεσματικούς και ευρέως διαδεδομένους τρόπους σωστής αξιοποίησης τους. Αρχικά παρουσιάζει την αιολική ενεργεία η οποία είναι σήμερα η πιο φτηνή απ όλες τις υπάρχουσες ήπιες μορφές ενεργείας και είναι ανεξάντλητη. Δεν έχει καμιά επιβάρυνση για το περιβάλλον και ο τρόπος παραγωγής της έχει αδιαμφισβήτητη ασφάλεια.. Χαρακτηριστικά παραδείγματα εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας είναι τα ιστιοφόρα και οι ανεμόμυλοι. Σήμερα, για την αξιοποίηση της αιολικής ενέργειας χρησιμοποιούμε τις ανεμογεννήτριες (Α/Γ). Οι ανεμογεννήτριες είναι μηχανές οι οποίες μετατρέπουν την κινητική ενέργεια του ανέμου σε ηλεκτρική ενέργεια.. Το παραγόμενο από τις ανεμογεννήτριες ηλεκτρικό ρεύμα είτε καταναλώνεται επιτόπου, είτε εγχέεται και διοχετεύεται στο ηλεκτρικό δίκτυο για να καταναλωθεί αλλού. Όμως, η ορθή διαχείριση του ανέμου δεν είναι το μόνο είδος εκμετάλλευσης των φυσικών πόρων. Παρουσιάζεται το νερό το οποίο μάλιστα καταλαμβάνει το 70% του πλανήτη μας ως ένα σημαντικό αξιοποιήσιμο στοιχείο η χρήση του οποίου δεν πληρεί τι κατάλληλες προϋποθέσεις στις μέρες μας. Ακόμα μια πρόταση για τη σωστή διαχείριση των φυσικών πόρων, είναι η αρχή της τήρησης της πράσινης οικονομίας. Η πράσινη οικονομία στηρίζεται στην αντίληψη της βιωσιμότητας. Παράλληλα με την αρχή αυτή, κινείται και η θετική εκμετάλλευση της γεωθερμίας. Η γεωθερμία έχει το πλεονέκτημα ότι δεν μολύνει το περιβάλλον και δεν συμμετέχει στην υπερθέρμανση

του πλανήτη. Τέλος, θα πρέπει να τονίσουμε πως ο ευρύτερα γνωστός φυσικός πόρος είναι ο ίδιος ο ήλιος, την ενέργεια του οποίου, συγκεντρώνουμε μέσω των ηλιακών πάνελ. Τα παθητικά και τα ενεργειακά ηλιακά συστήματα εκμεταλλεύονται τη θερμότητα που εκπέμπεται μέσω της ηλιακής ακτινοβολίας, ενώ τα φωτοβολταϊκά συστήματα στηρίζονται στη μετατροπή της ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλιακό ρεύμα μέσω του φωτοβολταϊκού φαινόμενου. Η ηλιακή ενέργεια στο σύνολό της είναι πρακτικά ανεξάντλητη, αφού προέρχεται από τον ήλιο, και ως εκ τούτου δεν υπάρχουν περιορισμοί χώρου και χρόνου για την εκμετάλλευσή της. Συνάγεται λοιπόν το συμπέρασμα πως επειδή το φυσικό περιβάλλον είναι ζωτικής σημασίας για την επιβίωσή μας μέλημά όλων πρέπει να είναι η προστασία του και κατά συνέπεια η σωστή διαχείριση των αξιοποιήσιμων φυσικών πόρων. Οι φυσικοί πόροι είναι οι παραγωγικές δυνάμεις ή το αποτέλεσμα των παραγωγικών δυνάμεων που υπάρχουν και δρουν στο φυσικό περιβάλλον και που για τον σημερινό άνθρωπο θα μπορέσουν, ναι χρησιμοποιηθούν για την κάλυψη των αναγκών τους. Γενικά Ανανεώσιμοι Μη ανανεώσιμοι Δυνητικά ανανεώσιμοι Κίνδυνοι Νόμοι Ορισμός: Φυσικός πόρος ονομάζεται καθετί που χρειάζεται ένας οργανισμός για την επιβίωσή του και προέρχεται από το φυσικό περιβάλλον. Οι φυσικοί πόροι διακρίνονται σε τρεις κατηγορίες: στους ανανεώσιμους, στους μη ανανεώσιμους και στους δυνητικά ανανεώσιμους. Ανανεώσιμοι Αιολική ενέργεια Γεωθερμική ενεργεία Νερό Χαρτί Ξυλεία Τροφές Καυσόξυλα

Ηλιακή ενέργεια Δυνητικά ανανεώσιμοι Καθαρός αέρας Γλυκό νερό Γόνιμο έδαφος Φυτά και ζώα Μη ανανεώσιμοι Μέταλλα Γυαλί Μάρμαρα Πετρέλαιο Κάρβουνα Πλαστικά Φυσικό αέριο Η χλωρίδα και η πανίδα είναι στοιχεία των φυσικών πόρων με παράλληλων ανάπτυξη και στενή λειτουργική σχέση που το ένα προσδιορίζει το άλλο και το αντίστροφο. Η χλωρίδα και η πανίδα διαμορφώνουν τη δομή και το μέγεθος του φυσικού περιβάλλοντος και αποτελούν τους σταθεροποιητικούς παράγοντες των διάφορων οικοσυστημάτων. Διακρίνονται και μελετώνται είτε ως ενιαία σύνολα, είτε ως ιδιαίτερα αθροίσματα που τα συνδέει κάποια κοινή σχέση π.χ. γεωγραφική, γεωλογική, μέσο διαβίωσης, σύνθεση πληθυσμού, περιορισμένη διασπορά, κοσμοπολίτικη εξάπλωση κλπ. Δέχονται μεγάλες πιέσεις από τον ανθρώπινο παράγοντα χωρίς καμία φροντίδα, στο όνομα κάποιας πιθανής ανάπτυξης με αποτέλεσμα τις άσχημες περιβαλλοντικές επιπτώσεις, υποθηκεύοντας το ίδιο μας το μέλλον.

Είδη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας Αιολική ενέργεια: Χρησιμοποιήθηκε για την άντληση νερού από αντλίες καθώς και για μηχανικές εφαρμογές ( π.χ. την άλεση στους ανεμόμυλους) αρχίζει να χρησιμοποιείται πλατιά από ηλεκτροπαραγωγή. Ηλιακή ενέργεια: Χρησιμοποιείται περισσότερο για θερμικές εφαρμογές (θερμοσίφωνες και φούρνοι) ενώ η χρήση της για την παραγωγή ηλεκτρισμού αρχίζει να κερδίζει έδαφος, με τη βοήθεια της πολιτικής προώθησης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας από το ελληνικό κράτος και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Υδραυλική ενεργεία: Είναι τα γνωστά υδροηλεκτρικά έργα που εξειδικεύονται περισσότερο στα μικρά υδροηλεκτρικά. Είναι η πιο διαδεδομένη μορφή ανανεώσιμης ενέργειας. Βιομάζα: Χρησιμοποιεί τους υδατάνθρακες των φυτών ( κυρίως απόβλητων βιομηχανίας ξύλου, τροφίμων και ζωοτροφών και της βιομηχανίας ζάχαρης με σκοπό την αποδέσμευση και της ενέργειας που δεσμεύτηκε από τη φωτοσύνθεση. Ακόμα μπορούν να χρησιμοποιηθούν αστικά απορρίμματα. Είναι μια πηγή ενέργειας με δυνατότητες και εφαρμογές που θα χρησιμοποιηθούν πλατιά στο μέλλον. Γεωθερμική ενέργεια: Προέρχεται από τη θερμότητα που παράγεται από ραδιενεργή αποσύνθεση των πετρωμάτων της γης. Είναι εκμεταλλεύσιμη πηγή και η θερμότητα αυτή ανεβαίνει με φυσικό τρόπο στην επιφάνεια π.χ. θερμοπίδακες ή στις πηγές ζεστού νερού. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε για θερμικές εφαρμογές είτε για την παραγωγή ηλεκτρισμού. Η Ισλανδία καλύπτει το 80-90% των ενεργειακών την ανάγκη όσον αφορά τη θέρμανση, καθώς και όσον αφορά τον ηλεκτρισμό, με γεωθερμική ενέργεια Κυματική ενέργεια: Εκμεταλλεύεται την κινητική ενέργεια των κυμάτων της θάλασσας.

Το μάρμαρο είναι ένα πέτρωμα, αποτελούμενο μόνο από ασβεστίτη (ανθρακικό, ασβέστιο), προϊόν ανακρυστάλλωσης ασβεστόλιθων. Το πετρέλαιο (από το ελληνικό πέτρα και έλαιο, <<λάδι και πέτρα>> λατινικά πέτρα Oleum-έλαιο), που μερικές φορές στην καθημερινή γλώσσα αποκαλείται και μαύρος χρυσός ή τσάι του Τέξας, είναι ένα παχύρευστο, μαύρο ή βαθύ ή καφετί ή πρασινωπό υγρό ορυκτό, που αποτελεί και τη σπουδαιότερη σήμερα φυσική πηγή ενέργειας. Περί της ερμηνείας της δημιουργίας του πετρελαίου υπάρχουν πολλές και μάλιστα αλληλοσυγκρουόμενες θεωρίες. Παλαιότερα παραδεχόταν οι χημικοί και γεωλόγοι ερευνητές του αντικειμένου ότι το πετρέλαιο σχηματίστηκε από ανθρακομεταλλικές ενώσεις, τα λεγόμενα καρβίδια όπως ακριβώς από το ανθρακαργύλιο που σχηματίζεται το μεθάνιο. Η δεύτερη αυτή θεωρία, που είναι και γενικότερα παραδεκτή ανάγει την δημιουργία του πετρελαίου σε φυτικές και ζωικές πρώτες ύλες. Νερό: Ένας από τους πολυτιμότερους φυσικούς πόρους είναι το νερό. Παρόλο που τα επιφανειακά νερά (λίμνες, ποτάμια, υγρότοποι) και τα υπόγεια νερά δεν ξεπερνούν το 1% της συνολικής ποσότητας του νερού του πλανήτη, είναι ικανά να συντηρούν τους χερσαίους οργανισμούς, τα οικοσυστήματα, τον άνθρωπο και τις δραστηριότητες του. Ωστόσο, η ποσότητα του νερού αυτού αντιμετωπίζει πολλούς κινδύνους υποβάθμισης. Η ρύπανση από διάφορες πηγές, όπως τα αστικά, τα βιομηχανικά και τα γεωργοκτηνοτροφικά Απόβλητα, συνιστά τη μεγαλύτερη απειλή. Συχνά οι πρακτικές άντλησης, συγκράτησης και κατανάλωσης του δεν είναι συμβατές με την αειφορική προοπτική για τη διασφάλιση της αναγκαίας ποσότητας και ποιότητας νερού για το μέλλον. Τα πρακτικά και θαλασσιά οικοσυστήματα συντηρούν μια ιδιαιτέρα σημαντική ποικιλότητα ειδών χλωρίδας και πανίδας, και παίζουν ρυθμιστικό ρόλο στις φυσικοχημικές και βιολογικές διεργασίες του πλανήτη. Παράλληλα συμβάλλουν στην τροφοδοσία του ανθρώπου και στηρίζουν πολλές οικονομικές και κοινωνικές

δραστηριότητες. Δεν είναι τυχαίο ότι περίπου τα 2/3 του πληθυσμού ζουν στην παράκτια ζωή. Το γεγονός αυτό υποδηλώνει ωστόσο, τις που δέχονται αυτά τα οικοσυστήματα από τις ανθρωπογενείς δραστηριότητες. Τα αστικά απόβλητα, ο τουρισμός, οι θαλάσσιες μεταφορές και η αλιεία, αποτελούν κρίσιμους παράγοντες για τη βιωσιμότητα των θαλάσσιων και παράκτιων οικοσυστημάτων. Το 97% του νερού του πλανήτη βρίσκεται στους ωκεανούς και το 3% βρίσκεται στην ξηρά ως γλυκό νερό ( πάγοι-ποτάμια-λίμνες-υπόγεια νερά-συστατικό των οργανισμών). Ελάχιστο ποσοστό του συνολικού νερού βρίσκεται στην ατμόσφαιρα. Το νερό χρησιμοποιείται κυρίως για τη γεωργία, τη βιομηχανία και για οικιακή χρήση. Από το 3% του γλυκού νερού λιγότερο από το 1% είναι πόσιμο. Σήμερα το 1/3 των ανθρώπων ζει σε συνθήκες πείνας λιμού και λειψυδρίας και αντιμετωπίζει προβλήματα διατροφής, ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης, έλλειψης αρδευτικού και πόσιμου νερού. Σήμερα εξακολουθούν να προσφέρουν πολλαπλά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη στους συγχρόνους πολιτισμούς. Ταυτόχρονα αποτελούν τους πνεύμονες του πλανήτη, φιλτράροντας μεγάλες ποσότητες ρυπών και αποδίδοντας αντίστοιχες ποσότητες οξυγόνου. Το μέλλον του δάσους, το δάσος του μέλλοντος Στην Ελλάδα τα μόνα δάση που προστατεύονται όπως πιστεύουν οι Αρχαίοι Έλληνες από τους Θεούς ήταν τα ιερά άλση. Η αλήθεια είναι ότι όλα τα υπόλοιπα δάση καταστρέφονται από τις αλόγιστες υλοτομίες, τη βοσκή και τις πυρκαγιές. Το μοναδικό υλικό για πολλές χρήσεις ήταν το ξύλο, ενώ η κτηνοτροφία αποτελούσε για την εποχή εκείνη τον σημαντικότερο παράγοντα επιβίωσης και οι πυρκαγιές ήταν ανεξέλεγκτες. Η καταστροφή των δασών και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος ήταν έντονη σε πολλές περιοχές. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ανάπτυξη πολιτισμών στην περιοχή της μεσογείου αποτέλεσε την καταστροφή των δασών. Οι συνέπειες αυτές είναι εμφανείς ακόμα και στις μέρες μας: γυμνά βουνά, έντονη διαβίωση, πολλές πλημμύρες. Δάσος Εδαφικοί πόροι Για την ανανεώσιμη όσο βέβαια το επιτρέπει ο άνθρακας πλούσια και πολλαπλή προσφορά του, τον χαρακτηρίζεται ως ένας από τους πλέον πολύτιμους φυσικούς πόρους. Δάσος ονομάζεται το σύνολο των δέντρων και των θάμνων που υπάρχουν σε μια μεγάλη επιφανειακή έκταση και μαζί με τους υπόλοιπους φυτικούς και ζωικούς οργανισμούς συνθέτουν τη δασοβιοκοινότητα, η οποία μαζί με το δεδομένο βιότοπο

αποτελούν το βασικό οικοσύστημα. Πέραν της αισθητικής του αξίας, της αναψυχής και της απόλαυσης που προσφέρει στον άνθρωπο, το δάσος: Παρέχει χρήσιμα προϊόντα Προστατεύει το δάσος από τη διάβρωση Διατηρεί την ποιότητα του εδάφους Παράγει βιομάζα ως καύσιμη ύλη και πηγή ενέργειας (ανανεώσιμη) Είναι δεξαμενή γενετικού υλικού(βιοποικιλότητα) Συμμετέχει στον κύκλο του νερού και στον εφοδιαςμό του υδροφόρου ορίζοντα Συμμετέχει στον κύκλο του διοξειδίου του άνθρακα και του οξυγόνου. Οι υδρολογικές και οικολογικές λειτουργίες των υγρότοπων και οι αξίες τους Οι υδρολογικές και οικολογικές λειτουργίες των υγρότοπων και οι αξίες τους για τον άνθρωπο και για το περιβάλλον, καθιστούν τους υγρότοπους ανεκτίμητο οικονομικό, πολιτιστικό κοινωνικό και φυσικό κεφάλαιο για την τοπική και την ευρύτερη κοινωνία. Λειτουργίες των υγρότοπων: Εμπλουτισμός και παροχή υπογείων υδάτων Τροποποίηση των πλημμυρικών φαινόμενων Απορρόφηση διοξειδίου του άνθρακα Αποθήκευση και ελευθέρωση θερμότητας Δέσμευση της ηλιακής ενέργειας και στήριξη τροφικών πλεγμάτων Απομάκρυνση τοξικών ουσιών Αξίες των υγρότοπων: Βιολογική Υδρευτική Αρδευτική Αλιευτική Κτηνοτροφική Αντιπλημμυρική Βελτιωτική Αναψυχής Κλιματική Πολιτιστική Επιστημονική Εκπαιδευτική Ως υργότοποι μπορεί να χαρακτηρισθούν οι παρακάτω σχηματισμοί: Φυτικές ή τεχνητές λίμνες Δέλτα ποταμών Ποτάμια χείμαρροι

Ρηχές πρακτικές περιοχές Υφάλμυρες ή αλμυρές λιμνοθάλασσες Έλλη κτλ. Η έναρξη της μελέτης και της έρευνας των υγρότοπων στις δραστηριότητες και τα προγράμματα της περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, δίνει τη δυνατότητα στους μαθητές και στους καθηγητές που συμμετέχουν σ αυτά, να αντιληφθούν την επιστημονική, την οικονομική και τη αισθητική αξία των υγρότοπων και παράλληλα να δημιουργήσουν μία νέα οικολογική ηθική. Από τα παραπάνω στοιχεία φαίνεται πόσο απαραίτητη και αναγκαία είναι η προστασία και η ορθή διαχείριση του φυσικού πλούτου των υγρότοπων. Στην Ελλάδα υπάρχουν <σπουδαίοι υγρότοποι που προστατεύουν με τη Σύμβαση Ramsar> Η έννοια του φυσικού πόρου είναι ευρύτερη της ενεργειακής πηγής και περιλαμβάνει καθετί που χρειάζεται ένας οργανισμός για την επιβίωση του και προέρχεται από τη φύση. Ιδιαίτερα για τις ανθρώπινες κοινωνίες, σαν φυσικοί πόροι ορίζονται όλα τα υπάρχοντα στη γη ή προϊόντα που είναι χρήσιμα για τη ζωή και τις δραστηριότητες

του ανθρώπου. Επειδή οι περισσότεροι φυσικοί πόροι είναι και αποθεματικοί, δημιουργούν δηλαδή αρχικά απόθεμα ύλης και ενέργειας που περικλείεται μέσα σ αυτή, μπορούν να ταξινομηθούν σε ανανεώσιμους πόρους, που διαρκούν για πάντα ή ανανεώνονται συνεχώς, όταν γίνεται σωστά η διαχείριση τους, και μη ανανεώσιμους που εξαντλούνται σε τέτοιο σημείο ώστε η ανανέωση τους είναι αδύνατη ή πολύ δαπανηρή. Οι ανανεώσιμοι πόροι δημιουργούνται συνήθως από τα σύγχρονα βιοτικά συστήματα (γεωργικές καλλιέργειες,αλιεύματα δασική ξυλεία κλπ.) και μαζί με την ηλιακή, την αιολική, την γεωθερμική και την υδροηλεκτρική ενεργεία αποτελούν τους ενεργειακούς ανανεώσιμους πόρους. Αντίστοιχα οι μη ανανεώσιμοι πόροι είναι αποθέματα που προέρχονται από αβιοτικά συστήματα ( μέταλλα, νερό, μάρμαρα ) η από πρώην βιοτικά συστήματα ( κάρβουνο, πετρέλαιο, φυσικό αέριο ). Η εξάντληση των φυσικών πόρων Οι φυσικοί πόροι της Γης δεν είναι απεριόριστοι και ανεξάντλητοι. Το κυρίαρχο σήμερα δυτικό μοντέλο ανάπτυξης βασίζεται στην αλόγιστη και κατασπατάληση των μη ανανεώσιμων πόρων και στο κυνήγι του κέρδους με κάθε τίμημα (περιβαλλοντικό η κοινωνικό). Οι καταστροφικές συνέπειες αυτού του μοντέλου γίνεται πλέον αισθητές σε ολόκληρο τον κόσμο : μόλυνση των υδάτων και του αέρα, υποβάθμιση των οικοσυστημάτων, περιορισμός της βιοποικιλότητας καταστροφή των δασών, ερημοποίηση των εδαφών, μείωση των καλλιεργήσιμων εκτάσεων, έλλειψη τροφίμων και ποσίμου νερού, μείωση των αποθεμάτων πετρελαίου και φυσικού αεριού κ.ο.κ. Σήμερα κατανοούμε πιο καθαρά ότι ο δυτικός τρόπος ζωής και κατανάλωσης δεν μπορεί να επεκταθεί στον υπόλοιπο κόσμο χωρίς να απειληθεί σοβαρά το μέλλον του πλανήτη. Η συνεχιζόμενη λεηλασία του περιβάλλοντος μας θέτει σε μπροστά στην ορατή πλέον απειλή της εξάντλησης των φυσικών πόρων. Φαίνεται πως σήμερα έχουμε φτάσει το ακραίο όριο. Η κατάσταση επιβάλλει κάτι παραπάνω από μιαν απλή αλλαγή πορείας. Επιβάλλει μια ριζική μεταβολή νοοτροπίας, μια πιο πολύπλοκη σκέψη, περισσότερη ταπεινότητα και αίσθημα ευθύνης απέναντι στο περιβάλλον, τα οικοσυστήματα, τη μητέρα Γη. Παραβιάζοντας τα όρια αναγέννησης της φύσης, επιδεινώνουμε την έλλειψη των πόρων. Οι ποταμοί στερεύουν, τα εδάφη χάνουν την γονιμότητα τους, ο αέρας γίνεται αποπνικτικός, τα εδάφη χάνονται. Γιατί επιμένουμε να υπερβαίνουμε τα όρια που μας θέτει η γη; Η διαχείριση του ορίου γίνεται η πρώτη άσκηση αειφόρος όχι μόνον περιβαλλοντολογικής. Όλοι μαζί θα πρέπει να αλλάξουμε τρόπο ζωής για να σώσουμε ότι έχει απομείνει από τους φυσικούς πόρους η ζωή είναι στα χέρια μας! Ανακύκλωση των απορριμμάτων ονομάζεται η επαναφορά χρήσιμων υλικών, Στο φυσικό και οικονομικό κύκλο. Η ανακύκλωση είναι ένα σημαντικό κρίκος της σύγχρονης αντίληψης για την ευρύτερη διαχείριση των απορριμμάτων και συνδέεται έντονα με την έννοια της αειφόρου ή βιώσιμης ανάπτυξης. Βασικοί και πρωταρχικοί στόχοι της ανακύκλωσης: 1.)Μείωση του όγκου των απορριμμάτων. 2.)Εξοικονόμηση φυσικών πόρων-πρώτων υλικών 3.)Μείωση της ρύπανσης Υλικά που καταναλώνονται 1.)Πλαστικά PET-PVC-PE-HDPE (Mε την ανακύκλωση των πλαστικών επιτυγχάνεται σημαντικά οφέλη για το περιβάλλον.)

2.)Γυαλί (με την ανακύκλωση ενός τόνου εξοικονομούνται 12 τόνοι πρώτων υλών και μπορεί να ανακυκλωθεί πολλές φορές, χωρίς να υποστεί αλλοίωση. Επίσης το γυαλί μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί). 3.) Μέταλλα κυρίως αλουμίνιο και σίδηρος για κάθε τόνου ανακυκλωμένου αλουμινίου εξοικονομούνται: -4τονοι βωξίτη -500 κιλά σόδας -700 κιλά πετρέλαιο -το 95% της ενέργειας παραγωγής του. 4.)Χαρτί (με ένα τόνο ανακυκλωμένου χαρτιού σώζονται 17 δέντρα και εξοικονομούνται πολλά κυβικά μέτρα νερού και εκατοντάδες κιλοβατώρες 5) Μπαταρίες και άλλα υλικά Μια υδατική πολιτική πρέπει να εξασφαλίζει στόχους, ώστε η διαχείριση των υδάτων, να μην επηρεάζει αρνητικά την ποιότητα και ποσότητα των υδατικών πόρων, καθώς και την φυσική δομή του υδατικού περιβάλλοντος και να καλύπτονται στο βέλτιστο βαθμό τις υδατικές ανάγκες των ανθρώπων και των χερσαίων οικοσυστημάτων των ενδιαιτημάτων. Από θεωρητική άποψη ΔΥΠ νοείται μια δυναμική διαδικασία που αποβλέπει στην πληρέστερη δυνατή κάλυψη των σημερινών και μελλοντικών για κάθε χρήση με βάση ένα ορθολογικό προγραμματισμό που στηρίζεται σε αντικειμενικά κριτήρια και διαδικασίες χωρίς να θίγεται η αυτοαναναιωτικη ικανότητα και η ποιότητα των πόρων που χρησιμοποιούνται. Προφύλαξη-προληπτική δράση- «ο ρυπαινων πληρώνει». Η αρχή της προφύλαξης συνιστάται ιδίως στην πρόληψη, στην μείωση και στην κατά το δυνατόν εξάλειψη της ρύπανσης, δίνοντας προτεραιότητα στην παρέμβαση στην πηγή εξασφαλίζονται αυτή διαχείριση των φυσικών πόρων σύμφωνα με αρχή «ο ρυπαινων πληρώνει» και την αρχή της πρόληψης της ρύπανσης.

Κόστος / όφελος Κατά τον καθορισμό των ειδικών στόχων περιβαλλοντολογικής πολιτικής, απαιτείται να λαμβάνονται υπόψη, τόσο το κόστος όσο και το όφελος της λήψεως ή της μη λήψεως μέτρων. Αυτό προϋποθέτει την αναλογικότητα των προτεινόμενων μέτρων, με της επιπτώσεις τους στο περιβάλλον. Έτσι ορίζεται ότι, πρέπει να οριστούν περιβαλλοντικοί στόχοι για να εξασφαλίσουν την επίτευξη καλής ποιότητας επιφανειακών και υπογείων υδάτων Η εξασφάλιση του στόχου της ολοκλήρωσης και ορθολογικής διαχείρισης και της επίτευξης καλής ποιότητας υδάτων, θα πρέπει να επιδιωχθεί στο εσωτερικό των λεκανών απορροής των λεκανών με την ενσωμάτωση των ποιοτικών και των ποσοτικών όψεων της προστασίας και της διαχείρισης, τόσο των υπογείων όσο και των επιφανειακών υδάτων σε ενιαία διοικητική δομή, η οποία να λαμβάνει υπόψη την φυσική ροή του ύδατος μέσα στον υδρογεωλογικο κύκλο. Πρέπει να οριστούν στο εσωτερικό των λεκανών απορροής ποταμών τα υπάρχοντα επίπεδα ρύπανσης των υδάτων και να συνταχθούν κανονισμοί χρήσης ύδατος που να περιλαμβάνουν τις ποικίλες πηγές ρύπανσης, τη ζήτηση ύδατος και τις λοιπές επιπτώσεις από τον άνθρωπο πάνω στην κατάσταση του ύδατος. Μη ανανεώσιμοι φυσικοί πόροι ονομάζονται αυτοί που δεν ανανεώνονται με φυσικές η τεχνικές διαδικασίες (τουλάχιστον στο ορατό μέρος) αλλά απλά υπάρχουν σε κοίτασμα (φυσικά αποθέματα) που καταναλώνονται και εξαντλούνται κάποτε π.χ πετρέλαιο Μερικές φορές τα προϊόντα τους μπορούν να ανακυκλωθούν για να καθυστερήσουν την επικειμένη εξάντληση των κοιτασμάτων τους π.χ τα μέταλλα, η να συντεθούν με τεχνητό τρόπο από άλλες φυσικές ύλες π.χ το πετρέλαιο. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΕΡΓΑΣΤΗΚΑΝ: 1. ΑΒΔΑΝΑΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ 2. ΑΓΓΕΛΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ 3. ΑΛΕΞΟΠΟΥΛΟΣ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ 4. ΔΕΡΜΙΚΑΠΟΓΛΟΥ ΜΑΡΙΑ 5. ΔΗΜΗΤΡΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ 6. ΔΟΥΡΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΑ 7. ΕΞΑΡΧΟΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ 8. ΚΑΛΗΜΗΤΡΟΥΛΗ ΑΡΕΤΗ 9. ΚΑΟΥΝΑΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ 10. ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ 11. ΚΑΤΣΑΜΑΚΑ ΖΩΗ 12. ΚΟΛΟΚΥΘΟΠΟΥΛΟΥ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ 13. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ 14. ΚΟΡΝΟΥΤΥΗ ΕΙΡΗΝΗ 15. ΚΟΤΡΩΤΣΙΟΥ ΜΑΡΙΑ 16. ΚΩΣΤΑΒΑΡΑ ΑΙΚΑΤΕΡΙΝΗ ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ: 17. ΜΑΜΟΥΡΗ ΜΑΡΙΑΛΕΝΑ ΑΡΣΕΝΗΣ ΔΗΜΗΤΡΗΣ 18. ΜΑΡΙΝΙ ΜΑΓΔΑ