Πολιτισμός και ψυχοπαθολογία

Σχετικά έγγραφα
Πολιτισμός και ψυχοπαθολογία

Διαπολιτισμική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία με μετανάστες

Μετανάστευση και ψυχική υγεία:

Πέρα από τη γλωσσική επάρκεια: Πολιτισμική επίγνωση ενσυναίσθηση και διαμεσολάβηση στο σχολικό περιβάλλον

Πολιτισμική μάθηση. Κοινωνικές δεξιότητες Πολιτισμικές αντιλήψεις Διαπολιτισμική επικοινωνία Διαπολιτισμική διαμεσολάβηση

Διαπολιτισμικές σχέσεις στις πλουραλιστικές κοινωνίες

Ψυχολογία ασθενών με καρδιακή ανεπάρκεια στο Γενικό Νοσοκομείο

ΜΈΡΟΣ I ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Μορφές, Μοντέλα, Ατομικοί, Ψυχοκοινωνικοί, Σχολικοί, Οικογενειακοί παράγοντες

Parents for All. KA2 Στρατηγική Σύμπραξη για Καινοτομία στην Εκπαίδευση Ενηλίκων ASSESSMENT TOOLKIT

Θεωρητικές προσεγγίσεις της επιπολιτισμοποίησης. Επίπεδα ανάλυσης Περιγραφικά μοντέλα Στρατηγικές επιπολιτισμοποίησης

ΟΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΑΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΔΙΑΒΗΤΙΚΟΥ ΠΟΔΙΟΥ

Γεωργία Ζαβράκα, MSc. Ψυχολόγος Ψυχοδυναμική Ψυχοθεραπεύτρια

Κίνητρο και εμψύχωση στη διδασκαλία: Η περίπτωση των αλλόγλωσσων μαθητών/τριών

ΚΕ 800 Κοινωνιολογία της Εκπαίδευσης (κοινωνικοποίηση διαπολιτισμικότητα)

Δ Φάση Επιμόρφωσης. Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού Παιδαγωγικό Ινστιτούτο Γραφείο Διαμόρφωσης Αναλυτικών Προγραμμάτων. 15 Δεκεμβρίου 2010

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ. 3. ΙΣΤΟΡΙΚΟΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΗΣ ΕΙΔΙΚΗΣ ΑΓΩΓΗΣ Πρωτόγονη και αρχαία περίοδος. Ελληνική και Ρωμαϊκή περίοδος.. Μεσαίωνας..

«Ενισχύοντας την κοινωνική ένταξη των μαθητών με διαφορετική πολιτισμική προέλευση»

Νοσηλευτική Ψυχικής Υγείας

Εισαγωγή. ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ: Κουλτούρα και Διδασκαλία

Επιπολιτισμικό στρες. Θεωρητικά μοντέλα Στρατηγικές αντιμετώπισης Παρεμβαλλόμενες μεταβλητές Ψυχική ανθεκτικότητα

Επαγγελματικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στη. Συμβουλευτική Ψυχικής Υγείας

Διαπολιτισμική Εκπαίδευση

«Η απασχόληση Ψυχολόγων και Παιδαγωγών στις δράσεις της Ιατρικής Παρέμβασης»

Πολυπολιτισμική Συμβουλευτική & Φεμινιστική Συμβουλευτική

Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΤΑ ΣΥΓΧΡΟΝΑ ΤΑΞΙΝΟΜΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΧΕΙΜΕΡΙΝΟΥ ΕΞΑΜΗΝΟΥ

Πολυπολιτισμικότητα και Εκπαίδευση

Διαχείριση κρίσεων: Ψυχοκοινωνικές. Γεωργία Κιζιρίδου, Εξελικτική Σχολική Ψυχολόγος, MSc, Εκπαιδεύτρια Ενηλίκων

Βασιλική Ψάρρα, MSc Επιμελήτρια Β Ψυχιατρικής Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής

Η διαπολιτισμική διάσταση των φιλολογικών βιβλίων του Γυμνασίου: διδακτικές προσεγγίσεις

Α. ΓΕΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ. Επιμορφωτικό Πρόγραμμα. Ακαδημαϊκά Υπεύθυνος/η. Υπεύθυνος/η Επικοινωνίας

Εισαγωγή στην Ψυχιατρική Φίλιππος Γουρζής

Βασιλόπουλος Φ. Στέφανος. Παιδαγωγικό Τμήμα Δ. Ε. Πανεπιστήμιο Πατρών

Κατανοώντας το Μετατραυματικό Στρες Ενημερωτικό Φυλλάδιο για το Πυροσβεστικό Προσωπικό και τις Οικογένειές του

Μετανάστευση, ευρωπαϊκές κοινωνικές αξίες και γλώσσα: συγκριτική αποτύπωση συμπερασμάτων του προγράμματος GRUNDTVIG MIVAL

Πιστοποίηση στη Συστημική Οικογενειακή Θεραπεία (4ετές πρόγραμμα)

Κριτικά σχόλια για τις στρατηγικές επιπολιτισμοποίησης. Ζητήματα μέτρησης Ταυτοποίηση Επιπολιτισμοποίηση και προσαρμογή

Διαταραχές Πρόσληψης Τροφής στην Εφηβεία

Θεωρία και Εφαρμογές της Σχολικής Ψυχολογίας: Γνωστικές Διεργασίες

ΚΛΙΝΙΚΗ ΕΡΕΥΝΑ ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΟΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ

ΑΙΘΟΥΣΑ 4. ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ 2 Θετικές σχέσεις: θεωρία και πράξη

ΔΙΑΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΑ

Σχιζοφρένεια. Τι Είναι η Σχιζοφρένεια; Από Τι Προκαλείται η Σχιζοφρένεια; Ποια Είναι Τα Συμπτώματα Της Σχιζοφρένειας;

ΔΕΞΙΟΤΗΤΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗΣ (Α & Β ΚΥΚΛΟΣ) ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΕΜΙΝΑΡΙΟΥ

Πρόλογος στην ελληνική έκδοση 19 Πρόλογος 21 Ευχαριστίες 27

Ο ρόλος του νοσηλευτή ως σύμβουλος στις μεθόδους αφαίρεσης. Γεωργία Γερογιάννη Λέκτορας Εφαρμογών Τμήμα Νοσηλευτικής Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

Αξιολόγηση του Εκπαιδευτικού Προγράμματος. Εκπαίδευση μέσα από την Τέχνη. [Αξιολόγηση των 5 πιλοτικών τμημάτων]

Επαγγελματικό Πρόγραμμα Εκπαίδευσης στη. Γνωσιακή - Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΕΔΡΙΟΥ

Διαπολιτισμική μεσολάβηση και ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Ευγενία Αρβανίτη, ΤΕΕΑΠΗ, Πανεπιστήμιο Πατρών

ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ & ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ & ΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΗΣ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

«Το κοινωνικό στίγµα της ψυχικής ασθένειας»

Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα στη Γνωστική Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεία

Επιπολιτισμοποίηση και εθνοτική ταυτότητα. Η έννοια του εαυτού Θεωρία της κοινωνικής ταυτότητας Εθνοτική ταυτότητα

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ Α ΕΞΑΜΗΝΟ

Κοινωνιο-γνωστικές παράμετροι της σχολικής ζωής

Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Περιφερειακής Ενότητας Κιλκίς «ΝΗΡΕΑΣ»

Αναπτύσσοντας δεξιότητες επικοινωνίας, συνεργασίας και ενσυναίσθησης μεταξύ μαθητών, εκπαιδευτικών και γονέων

Σχολικό πλαίσιο Οικογένεια με αυτιστικό παιδί Δώρα Παπαγεωργίου Κλινική Ψυχολόγος

Α. Στόχοι σε επίπεδο γνώσεων και δεξιοτήτων

Η Ψυχολογική Διάσταση της Κώφωσης. Ελενα Τρύφωνος Εκπαιδευτική Ψυχολόγος Υπηρεσία Εκπαιδευτικής Ψυχολογίας Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού

Θέματα για Συζήτηση. Παγίδες προς αποφυγή Τελικά.;

ΣΥΝΘΕΤΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΣΥΣΤΗΜΙΚΗΣ ΔΙΑΓΝΩΣΗΣ

Αναπτυξιακή Ψυχολογία. Διάλεξη 6: Η ανάπτυξη της εικόνας εαυτού - αυτοαντίληψης

Εναντιωματική και προκλητική συμπεριφορά στο σχολείο ο ρόλος του εκπαιδευτικού. Γιώργος Γεωργίου, PhD Κλινικός Ψυχολόγος

Η αποδοχή του «άλλου»

Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών Π.Τ.Δ.Ε. Παν/μίου Κρήτης «Επιστήμες Αγωγής»

ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΑΚΑΔΗΜΑΙΚΟ ΕΤΟΣ Α ΚΥΚΛΟΣ: Φθινόπωρο 2017

ΕΡΓΑΣΙΑ ΣΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ

Η συστημική προσέγγιση στην ψυχοθεραπεία

Πώς μπορούν να συμβάλλουν οι ψυχολογικές παρεμβάσεις στην Καρδιαγγειακή νόσο

ΤΣΑΠΑΤΣΑΡΗ ε.

ΕΡΓΑΣΤΗΡΙΟ ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗΣ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ

Διαπολιτισμική Συμβουλευτική

Eπιμορφωτικό σεμινάριο

Κοινωνιογνωστική θεωρία Social Cognitive Theory

«Οικογένεια σε Κρίση Διαχείριση της Απώλειας». Δρ. Μάγια Αλιβιζάτου Ψυχολόγος / Διασχολική Συντονίστρια Ψυχοπαιδαγωγικών Τμημάτων Κολλεγίου Αθηνών

Το παιδί ως αναγνώστης: Τα στάδια ανάπτυξης της ανάγνωσης και η σημασία της στην ευρύτερη καλλιέργεια του παιδιού

Ο καθημερινός άνθρωπος ως «ψυχολόγος» της προσωπικότητάς του - Νικόλαος Γ. Βακόνδιος - Ψυχο

17/12/2007. Βασιλική Ζήση, PhD. Ποιότητα ζωής. Είναι ένα συναίσθημα που σχεδόν όλοι καταλαβαίνουμε, αλλά δεν μπορούμε να ορίσουμε (Spirduso, 1995)

Συνθετική Συμβουλευτική και Ψυχοθεραπεία

Το παιδί μου έχει αυτισμό Τώρα τι κάνω

Συγκεκριμένα, στο τέλος του μαθήματος, οι φοιτητές αναμένεται να έχουν επιτύχει τα εξής:

ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΕΠΙΓΝΩΣΗΣ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ ΤΣΩΝΗ ΑΣΗΜΙΝΑ

ΠΡΟΣΑΡΜΟΓΗ ΣΤΟ STRESS STRESS: ΠΙΕΣΗ

Προσωπική και Κοινωνική Συνειδητοποίηση και Συναισθηματική Ενδυνάμωση. Δρ Μαρία Ηρακλέους

Ψυχολογία της Μετανάστευσης

Η ανάπτυξη της κουλτούρας και του κλίματος του σχολείου

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΙΤΙΚΗ - ΔΕΙΓΜΑ ΠΡΙΝ ΤΙΣ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ. Κεφάλαιο 1. Εκπαιδευτική Ψυχολογία: Κατανοώντας τη Μάθηση και τη Διδασκαλία

ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ PSY 301 Φιορεντίνα Πουλλή. Μάθημα 1ο

ΨΗΦΙΑΚΑ ΣΕΝΑΡΙΑ ΦΥΣΙΚΗ. Γνωστικό αντικείμενο. Ταυτότητα. Α Λυκείου. Επίπεδο. Στόχος. Σχεδιασμός. Διδασκαλία. Πηγές και πόροι

ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ ΕΝΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΓΙΑ ΕΝΗΛΙΚΕΣ ΜΕ ΑΝΑΠΗΡΙΑ. Εκπαίδευση ατόμων με σοβαρή αναπηρία ΥΠΟΘΕΜΑ 1.2

ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΟΥ ΦΑΣΜΑΤΟΣ: Βασικε ς πληροφορι ες

Α)Η ΑΝΘΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΙΣ ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΠΡΟΣΛΗΨΗΣ ΤΡΟΦΗΣ

Ημέρες & ώρες διεξαγωγής:

Ποια είναι τα είδη της κατάθλιψης;

Ψυχοθεραπεία και θέματα σεξουαλικής ταυτότητας. Τσαμπίκα Μπαφίτη, M.Sc., Ph.D., Κλινική Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια (ECP)

Οδηγός εκπαιδευτή. Ενότητα κατάρτισης. Ένταξη και αποδοχή. Επιμέλεια Miguel Santos. Συγγραφείς Stefano Cobello Roberto Grison Maria Rosa Aldrighetti

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3ο. Αρχές Οργάνωσης και Διοίκησης Επιχειρήσεων ΚΑΖΑΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑ, ΠΕ09 ΟΙΚΟΝΟΜΟΛΟΓΟΣ

Η Ψυχική υγεία του παιδιού και ο ρόλος του ευρύτερου περιβάλλοντος

Transcript:

Πολιτισμός και ψυχοπαθολογία Ο πολιτισμός ως αιτιολογικός παράγοντας ψυχοπαθολογίας Ερευνητικά δεδομένα DSM-IV-TR Διαπολιτισμική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία

Πολιτισμική διακύμανση ψυχικών διαταραχών ανάλογα με τη βιολογική διείσδυση και την πλαστικότητα της συμπεριφοράς (Marsella & Yamada, 2007) βιολογική διείσδυση νευρολογικές διαταραχές ψυχωτικές διαταραχές διαταραχές του συναισθήματος φυσιολογική συμπεριφορά πολιτισμική διακύμανση

Ο πολιτισμός ως αιτιολογικός παράγοντας της ψυχοπαθολογίας Ο πολιτισμός υπαγορεύει, μεταξύ άλλων: τους τύπους και τις παραμέτρους του περιβαλλοντικού και του ψυχοκοινωνικού στρες, τις στρατηγικές αντιμετώπισης και τους πόρους που αξιοποιούμε για να μετριάσουμε την αρνητική επίδραση του στρες, βασικές δομές της προσωπικότητας, π.χ. αυτοαντίληψη, κίνητρα, τη γλώσσα, μέσω της οποίας αναγνωρίζουμε και οργανώνουμε τις αντιδράσεις μας απέναντι στην πραγματικότητα, την κοινωνική νόρμα σχετικά με την «ομαλή» και αποκλίνουσα συμπεριφορά, καθώς και την κυρίαρχη ιδεολογία για το τι είναι και πώς πρέπει να προσφέρεται η θεραπεία.

Πολιτισμός και ψυχοπαθολογία: ορισμένα ερευνητικά δεδομένα Η θεραπεία της σχιζοφρένειας είναι πιο επιτυχής σε μη βιομηχανικές κοινωνίες λόγω συνθηκών, όπως η ύπαρξη υποστηρικτικών δικτύων και η δυνατότητα εργασίας (Lin & Kleinman, 1988). Η κατάθλιψη είναι πιο συχνή στις Δυτικές χώρες λόγω των ενοχών, των ατομικιστικών αξιών και της αφηρημένης δομής της γλώσσας. Στην Ανατολή η θλίψη συχνά σωματοποιείται (Kleinman, 2004). Υπάρχει ισχυρή αντίστροφη συνάφεια ανάμεσα στην κατάθλιψη και την κοινωνική τάξη (Lorant et al., 2004). Η ψυχική υγεία ατόμων από εθνοτικές ομάδες αξιολογείται πιο θετικά όταν η διάγνωση γίνεται από θεραπευτές με παρόμοιο πολιτισμικό υπόβαθρο (Russell et al., 1996).

Μερικά παραδείγματα πολιτισμικά συγκεκριμένων διαταραχών Amok (ΝΑ Ασία, Φιλιππίνες): Ξαφνική έκρηξη επιθετικότητας μετά από περίοδο κοινωνικής απόσυρσης-απάθειας. Taijim kyofusho (Ιαπωνία): έντονος φόβος διαπροσωπικών σχέσεων, πίστη ότι τα μέρη του σώματος εκπέμπουν οσμές που δυσαρεστούν τους άλλους. Susto (Λατινική Αμερική): έντονος φόβος για απώλεια της ψυχής, ανορεξία, απώλεια βάρους, ωχρότητα, κούραση, υπνηλία, έντονη δίψα, ακαταστασία, ταχυκαρδία, απόσυρση. Uquamairineq (Εσκιμώοι): Κατάσταση ύπνωσης, ανήσυχος ύπνος, παραλυσία, αποσχιστικά επεισόδια, περιστασιακές παραισθήσεις. (Marsella, 2000)

Η πολιτισμική παράμετρος στα διαγνωστικά εγχειρίδια DSM-IV (American Psychiatric Association, 1994): Γλωσσάριο πολιτισμικά σχετιζόμενων συνδρόμων Περίγραμμα για την πολιτισμική διατύπωση περίπτωσης «Ένας κλινικός που δεν είναι εξοικειωμένος με τις λεπτές αποχρώσεις του πολιτισμικού πλαισίου αναφοράς ενός ατόμου μπορεί να κρίνει λανθασμένα ως ψυχοπαθολογία εκείνες τις φυσιολογικές διακυμάνσεις στη συμπεριφορά, τις πεποιθήσεις ή την εμπειρία του ατόμου, οι οποίες είναι χαρακτηριστικές του συγκεκριμένου πολιτισμού του.» Ο πολιτισμός μετράει (U.S. Dept. of Health & Human Services, 2001)

Οδηγίες του DSM-IV-TR (2000) για την ταξινόμηση των ψυχικών διαταραχών όταν τίθενται πολιτισμικά ζητήματα Πέντε τομείς που προτείνεται να διερευνηθούν διεξοδικά: η εθνοπολιτισμική ταυτότητα του πελάτη, οι πολιτισμικές ερμηνείες της διαταραχής του, οι πολιτισμικοί παράγοντες που σχετίζονται με το ψυχοκοινωνικό περιβάλλον του πελάτη και τα επίπεδα της λειτουργικότητάς του, πολιτισμικά στοιχεία της σχέσης μεταξύ θεραπευτή-πελάτη (π.χ. προβλήματα στην επικοινωνία ή διαφορές στην πρόσληψη του συμπτώματος λόγω πολιτισμικής απόστασης), συνολική πολιτισμική εκτίμηση της διάγνωσης και του τρόπου αντιμετώπισης.

Διαπολιτισμική συμβουλευτική και ψυχοθεραπεία: η «τέταρτη δύναμη»; Αναγνώριση, αποδοχή και επεξεργασία των κοινωνικο-πολιτισμικών εμπειριών του ατόμου, καθώς και των πολιτισμικών διαφορών που επηρεάζουν την προσαρμογή του. Ανταπόκριση στις ειδικές ψυχοκοινωνικές ανάγκες των ατόμων, οι οποίες συνδέονται με το επιπολιτισμικό στρες. Η σημασία των κινήτρων για διαπολιτισμική επαφή: τα κίνητρα μπορεί να είναι ασαφή και να προκαλούν αμφιθυμικά συναισθήματα. Οι εμπειρίες προκατάληψης και ρατσισμού απειλούν την ταυτότητα σε συνειδητό και μη συνειδητό επίπεδο. (Pedersen, 1991)

Ορισμένες σημαντικές έννοιες (Γιωτσίδη & Σταλίκας, 2004) Επιστημονική συνειδητότητα: η ικανότητα του θεραπευτή να διατυπώνει υποθέσεις (αντί να εξάγει πρώιμα συμπεράσματα προβάλλοντας ακατάλληλα τη δική του πολιτισμική εμπειρία). Πολιτισμική επίγνωση: η συνειδητοποίηση της συμβολής των πολιτισμικών παραγόντων στη συμπεριφορά. Πολιτισμική ενσυναίσθηση: η ικανότητα του θεραπευτή να κατανοεί τα θέματα των πελατών του από τη δική τους πολιτισμική σκοπιά. Πολιτισμική επάρκεια και πολιτισμική ενδυνάμωση: η προαγωγή καλύτερης αίσθησης ελέγχου του περιβάλλοντος, ιδιαιτέρως όσον αφορά σε πρακτικά θέματα (π.χ. πρόσβαση σε υπηρεσίες).

Πολιτισμική επίγνωση (Tomalin & Stempleski, 1993) Ο διαπολιτισμικός θεραπευτής συνειδητοποιεί την επίδραση που ασκούν οι πολιτισμικοί παράγοντες στη συμπεριφορά. Αναγνωρίζει τα πολιτισμικά στοιχεία των πελατών του, τα οποία συνδέονται με τη διαφορετική τους κουλτούρα. Έχει καλή κατανόηση του δικού του πολιτισμού και των επιδράσεων που ασκεί στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς του. Αντιλαμβάνεται την πολιτισμική ετερότητα υπό το πρίσμα των σχέσεων εξουσίας και της ασύμμετρης κοινωνικής ισχύος στις διαπροσωπικές σχέσεις (π.χ. πλειονότητα-μειονότητα).

Διαπολιτισμική ενσυναίσθηση (Γιωτσίδη & Σταλίκας, 2004. Zhu, 2011) Ο πολιτισμικός θεραπευτής είναι σε ετοιμότητα να «μεταφράσει» τα θέματα των εμπλεκομένων σε μια επικοινωνιακή συνθήκη μερών από τη δική τους πολιτισμική σκοπιά. Προσπαθεί να κατανοεί τις διαφορετικές ή ακόμα και προκλητικές απόψεις χωρίς να τις κρίνει, αποφεύγει τις ερμηνείες που βασίζονται σε στερεότυπα. Είναι σε θέση να «ζυγίζει δυναμικά» τους ατομικούς και τους ευρύτερους πολιτισμικούς παράγοντες που διαμορφώνουν τη συμπεριφορά. Είναι ανοιχτός στο να αναθεωρήσει τα θεωρητικά μοντέλα και να διευρύνει τις γνώσεις του.

Πολιτισμική επάρκεια (Masgoret & Ward, 2006) Αφορά στην απόκτηση πολιτισμικού περιεχομένου γνώσεων και δεξιοτήτων, πέραν της εκμάθησης της γλώσσας. Οι δεξιότητες αυτές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, την έκφραση στάσεων και συναισθημάτων, τη ρύθμιση της διαπροσωπικής απόστασης και της βλεμματικής επαφής, την εξοικείωση με κοινωνικά σενάρια και τυπικές συναλλαγές. Τα κοινωνικά επιδέξια άτομα «ερμηνεύουν» εύστοχα τις κοινωνικές περιστάσεις και τις αντιδράσεις των άλλων, ώστε να προσαρμόζουν με ευέλικτο τρόπο τη συμπεριφορά τους.

Πολιτισμική ενδυνάμωση (García Coll & Szalacha, 2004) Στην ενίσχυση της αίσθησης ελέγχου του περιβάλλοντος στις καθημερινές, πρακτικού χαρακτήρα συναλλαγές συντελούν, μεταξύ άλλων, τα εξής: εκμάθηση δεξιοτήτων (π.χ. γλώσσα, συμβολικοί πόροι) που αφορούν τις επιπολιτιζόμενες ομάδες, στρατηγικές ερμηνείες του κοινωνικού πλαισίου με πολιτισμικά λειτουργικούς όρους, ανάπτυξη πολλαπλών όψεων της ταυτότητας για την αντιμετώπιση του κοινωνικού στίγματος, ενεργοποίηση/εμπλοκή μελών της εσω-ομάδας ΚΑΙ της εξω-ομάδας.

Ο εκπαιδευτικός ως διαπολιτισμικός διαμεσολαβητής (Major, 2007) Να αποκτήσει επίγνωση του δικού του πολιτισμικού υπόβαθρου και των εθνικών στερεοτύπων του. Να αναζητήσει πληροφορίες και υλικό σχετικά με το πολιτισμικό υπόβαθρο των μαθητών του. Να ενσωματώσει πολιτισμικά σχετιζόμενο υλικό στα μαθήματα. Να καλλιεργήσει την αξία της μητρικής γλώσσας και κουλτούρας όλων των μαθητών. Να εμπλέξει τις οικογένειες των μαθητών και μέλη της κοινότητας σε συνεργατικές σχολικές δράσεις. Να αναδείξει τη σημασία της ετερότητας σε όλες τις μορφές της.