Επαγωγή και αναδρομή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα

Σχετικά έγγραφα
Επαγωγή και αναδρομή για συνεκτικά γραφήματα

Δυναμικός προγραμματισμός για δέντρα

Θεωρία Γραφημάτων και Εφαρμογές - Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Φεβρουάριος 2017

Θεωρία Γραφημάτων και Εφαρμογές - Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Σεπτέμβριος 2017

Σειρά Προβλημάτων 1 Λύσεις

Θεωρία Γραφημάτων 11η Διάλεξη

Ασκήσεις στους Γράφους. 2 ο Σετ Ασκήσεων. Δέντρα

Θεωρία Γραφημάτων 8η Διάλεξη

Π(n) : 1 + a + + a n = αν+1 1

Π(n) : 1 + a + + a n = an+1 1 a 1. a 1. + a k+1 = ak+2 1

Θεωρία Γραφημάτων 5η Διάλεξη

Θεωρία Γραφημάτων 6η Διάλεξη

έντρα ιδάσκοντες:. Φωτάκης,. Σούλιου Επιμέλεια διαφανειών:. Φωτάκης Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο

Εισαγωγή στα Γραφήματα. Θεωρία Ασκήσεις. Σταύρος Κοσμαδάκης

ιδάσκοντες: Φ. Αφράτη,. Φωτάκης,. Σούλιου Επιμέλεια διαφανειών:. Φωτάκης Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

u v 4 w G 2 G 1 u v w x y z 4

Θεωρία Γραφημάτων 5η Διάλεξη

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους

Θεωρία Γραφημάτων 10η Διάλεξη

ΕΠΛ 211: Θεωρία Υπολογισμού και Πολυπλοκότητας. Διάλεξη 2: Μαθηματικό Υπόβαθρο

Κατανεμημένα Συστήματα Ι

Θεωρία Υπολογισμού και Πολυπλοκότητα Μαθηματικό Υπόβαθρο

Outline 1 Άσκηση 1 2 Άσκηση 2 3 Άσκηση 3 4 Άσκηση 4 5 Άσκηση 5 6 Προγραμματιστική Άσκηση 1 7 Προγραμματιστική Άσκηση 2 (CoReLab - NTUA) Αλγόριθμοι - 3

Κατανεμημένα Συστήματα Ι

Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Χρήστος Νομικός Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 2018 Χρήστος Νομικός ( Τμήμα Μηχανικών Η/Υ Διακριτά

ΠΛΗ 20, 4 η ΟΣΣ: Βασικές Έννοιες Θεωρίας Γραφημάτων

ΠΛΗ 20, 4 η ΟΣΣ: Βασικές Έννοιες Θεωρίας Γραφημάτων

Διάλεξη 4: Απόδειξη: Για την κατεύθυνση, παρατηρούμε ότι διαγράφοντας μια κορυφή δεν μπορούμε να διαχωρίσουμε τα u και v. Αποδεικνύουμε

ΣΥΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ ΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ

Σχεδίαση και Ανάλυση Αλγορίθμων

Μορφές αποδείξεων. Μαθηματικά Πληροφορικής 2ο Μάθημα. Μορφές αποδείξεων (συνέχεια) Εξαντλητική μέθοδος

Κατ οίκον Εργασία 1 Σκελετοί Λύσεων

Μορφές αποδείξεων Υπάρχουν πολλά είδη αποδείξεων. Εδώ θα δούμε τα πιο κοινά: Εξαντλητική μέθοδος ή μέθοδος επισκόπησης. Οταν το πρόβλημα έχει πεπερασμ

e 2 S F = [V (H), V (H)]. 3-1 e 1 e 3

Διακριτά Μαθηματικά. Γιάννης Εμίρης. Τμήμα Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών ΕΚΠΑ. Νοέμβριος

Ενδεικτικές Λύσεις 1ου Σετ Ασκήσεων

Φροντιστήριο 11 Λύσεις

Δώστε έναν επαγωγικό ορισμό για το παραπάνω σύνολο παραστάσεων.

Διάλεξη 4: Θεωρία Γραφημάτων Γραφέας: Σ. Κ. Διδάσκων: Σταύρος Κολλιόπουλος συνεκτικά γραφήματα (συνέχεια) Πρόταση 4.1 Δύο μπλοκ ενός

Διμερή γραφήματα και ταιριάσματα

Φροντιστήριο #4 Λυμένες Ασκήσεις Μαθηματική Επαγωγή 13/3/2018

Αναδροµή. Σε αυτήν την (βοηθητική) ενότητα θα µελετηθούν τα εξής : Η έννοια της αναδροµής Υλοποίηση και αποδοτικότητα Αφαίρεση της αναδροµής

ψ φ2 = k χ φ2 = 4k χ φ1 = χ φ1 + χ φ2 + 3 = 4(k 1 + k 2 + 1) + 1 ψ φ1 = ψ φ1 + χ φ2 = k k = (k 1 + k 2 + 1) + 1

Κατ οίκον Εργασία 1 Σκελετοί Λύσεων

χ(k n ) = n χ(c 5 ) = 3

Ελάχιστο Συνδετικό Δέντρο

Εισαγωγή στους Αλγορίθμους Ενότητα 7η

Μορφές αποδείξεων Υπάρχουν πολλά είδη αποδείξεων. Εδώ θα δούμε τα πιο κοινά: Εξαντλητική μέθοδος ή μέθοδος επισκόπησης. Οταν το πρόβλημα έχει πεπερασμ

ιδάσκοντες: Φ. Αφράτη,. Φωτάκης,. Σούλιου Επιμέλεια διαφανειών:. Φωτάκης Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

ΑΣΚΗΣΗ 1 Για τις ερωτήσεις 1-4 θεωρήσατε τον ακόλουθο γράφο. Ποιές από τις παρακάτω προτάσεις αληθεύουν και ποιές όχι;

Ελάχιστο Συνδετικό Δέντρο

E(G) 2(k 1) = 2k 3.

Βασικές Έννοιες Θεωρίας Γραφημάτων

Ελάχιστο Συνδετικό έντρο

Επίπεδα Γραφήματα (planar graphs)

Ελάχιστο Συνδετικό Δέντρο

Βασικές Έννοιες Θεωρίας Γραφημάτων

Αναζήτηση Κατά Βάθος. Επιμέλεια διαφανειών: Δ. Φωτάκης Συμπληρώσεις: Α. Παγουρτζής. Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

ΠΛΗ 20, 4 η ΟΣΣ: Βασικές Έννοιες Θεωρίας Γραφημάτων

Κατανεμημένα Συστήματα Ι

... a b c d. b d a c

z 1 E(G) 2(k 1) = 2k 3. x z 2 H 1 H 2

Κεφάλαιο 11 Ένωση Ξένων Συνόλων

Λύσεις 4ης Σειράς Ασκήσεων

Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Χρήστος Νομικός Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 2018 Χρήστος Νομικός ( Τμήμα Μηχανικών Η/Υ Διακριτά

d(v) = 3 S. q(g \ S) S

Τομές Γραφήματος. Γράφημα (μη κατευθυνόμενο) Συνάρτηση βάρους ακμών. Τομή : Διαμέριση του συνόλου των κόμβων σε δύο μη κενά σύνολα

Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Χρήστος Νομικός Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 2018 Χρήστος Νομικός ( Τμήμα Μηχανικών Η/Υ Διακριτά

ΠΛΗ 20, 5 η ΟΣΣ: Θεωρία Γραφημάτων

Ελάχιστο Συνδετικό έντρο

Επίπεδα Γραφήματα : Προβλήματα και Υπολογιστική Πολυπλοκότητα

jτο πλήθος των ταξιδιών που κάνει η αεροσυνοδός µέχρι την j ηµέρα. Σχηµατίζω µία ακολουθία που αποτελείται από τα a.

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΝΟΙΚΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ

Κατανεμημένα Συστήματα Ι

Outline 1 Άσκηση 1: Εφαρμογές BFS DFS 2 Άσκηση 2: Μια Συνάρτηση Κόστους σε Κατευθυνόμενα Γραφήματα 3 Άσκηση 3: Ανάλυση Ασφάλειας 4 Άσκηση 4: Το Σύνολο

Σημειωματάριο Τετάρτης 29 Νοε. 2017

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΚΥΠΡΟΥ ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ. ΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ 1 ΛΥΣΕΙΣ Ανάλυση Πολυπλοκότητας

Θεωρία Γραφημάτων: Ορολογία και Βασικές Έννοιες

ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΕΘΝΗ ΦΟΙΤΗΤΙΚΗ ΟΛΥΜΠΙΑΔΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΩΝ ΟΜΑΔΑ Α

ΠΛΗ 20, 5 η ΟΣΣ: Θεωρία Γραφημάτων

Αναζήτηση Κατά Βάθος. ιδάσκοντες: Σ. Ζάχος,. Φωτάκης Επιμέλεια διαφανειών:. Φωτάκης. Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας. Τμήμα Μηχανικών Πληροφορικής & Τηλεπικοινωνιών. Διακριτά Μαθηματικά. Ενότητα 2: Γραφήματα

Σειρά Προβλημάτων 1 Λύσεις

Κατ οίκον Εργασία 3 Σκελετοί Λύσεων

Ισορροπημένα Δένδρα. για κάθε λειτουργία; Ισορροπημένο δένδρο : Διατηρεί ύψος κάθε εισαγωγή ή διαγραφή

1o Φροντιστήριο ΗΥ240

ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ ΤΜΗΜΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ ΒΟΗΘΟΣ: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΟΥΡΟΣ

Μονοπάτια και Κυκλώµατα Euler. Στοιχεία Θεωρίας Γραφηµάτων (3,4) Παραδείγµατα. Κριτήρια Υπαρξης.

Το Πρόβλημα της Πινακοθήκης (The Art Gallery Problem)

Θέματα Υπολογισμού στον Πολιτισμό - Δένδρα. Δένδρα

Σχεδίαση & Ανάλυση Αλγορίθμων

Κατευθυνόμενα γραφήματα. Μαθηματικά Πληροφορικής 6ο Μάθημα. Βρόγχοι. Μη κατευθυνόμενα γραφήματα. Ορισμός

2 ) d i = 2e 28, i=1. a b c

Το πρόβλημα μονοδρόμησης (The One-Way Street Problem)

Θεωρία Γραφημάτων: Ορολογία και Βασικές Έννοιες

Ενότητα 1: Εισαγωγή Ασκήσεις και Λύσεις

Διακριτά Μαθηματικά ΙΙ Χρήστος Νομικός Τμήμα Μηχανικών Η/Υ και Πληροφορικής Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων 2018 Χρήστος Νομικός ( Τμήμα Μηχανικών Η/Υ Διακριτά

Αναζήτηση Κατά Βάθος. Επιµέλεια διαφανειών:. Φωτάκης διαφάνειες για SCC: A. Παγουρτζής. Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών

Ελληνική Δημοκρατία Τεχνολογικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα Ηπείρου. Θεωρία Υπολογισμού. Ενότητα 3 : Γραφήματα & Αποδείξεις. Αλέξανδρος Τζάλλας

q(g \ S ) = q(g \ S) S + d = S.

Transcript:

ΘΕ4 Αναδρομή και Επαγωγή για Γραφήματα Επαγωγή και αναδρομή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα Επαγωγή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση κορυφής) Η αρχή της επαγωγής, με αφαίρεση κορυφής, για δεδομένη προτασιακή συνάρτηση Π(G) όπου G είναι άκυκλο συνεκτικό γράφημα είναι η παρακάτω: Έστω ότι έχουμε τα εξής: 1 Αρχική περίπτωση TA( Π(G) ) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με ακριβώς α κορυφές, όπου α κάποιος θετικός ακέραιος. 2 Επαγωγικό βήμα Για κάθε ένα άκυκλο συνεκτικό γράφημα Γ = (V, E) με V α : Άν θεωρηθεί ως δεδομένη η επαγωγική υπόθεση: TA( Π(Γ) ) = true, Τότε, επαληθεύεται το ζητούμενο: TA( Π(Δ) ) = true, Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι: TA( Π(G) ) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με τουλάχιστον α κορυφές. Ορθότητα της επαγωγής για συνεκτικά γραφήματα Ορίζουμε την προτασιακή συνάρτηση π(n), όπου n είναι θετικός ακέραιος: π(n) = «ΤΑ( Π(G) ) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με ακριβώς n κορυφές». Θα δείξουμε ότι: Άν ισχύουν τα (1, 2), τότε ΤΑ( π(n) ) = true, για κάθε n α. Θα χρησιμοποιήσουμε την αρχή της μαθηματικής επαγωγής, για την προτασιακή συνάρτηση π(n). Αρχική περίπτωση Έστω n = α : ισχύει ότι π(α), λόγω του (1). Επαγωγικό βήμα Παίρνουμε n = Κ α, και υποθέτουμε ότι ισχύει π(κ). κορυφές. Πρέπει να δείξουμε ότι ΤΑ( Π(Δ) ) = true. Έστω u μία κορυφή του Δ που δεν είναι κομβικό σημείο επομένως το γράφημα Γ = Δ u είναι συνεκτικό, και προφανώς άκυκλο. Επίσης το Γ θα έχει ακριβώς Κ κορυφές, οπότε από την επαγωγική υπόθεση παίρνουμε ότι ΤΑ( Π(Γ) ) = true. Η κορυφή u θα έχει βαθμό 1 στο Δ, επειδή το Δ είναι άκυκλο. Χρησιμοποιώντας το (2), βλέπουμε ότι ΤΑ( Π(Δ) ) = true.

Παράδειγμα 1 Να αποδειχτεί ότι: Για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G = (V, E), είναι Ε V 1. Χρησιμοποιούμε την αρχή της επαγωγής, με αφαίρεση κορυφής, για την προτασιακή συνάρτηση Π(G) = «άν G = (V, E) τότε Ε V 1» όπου G είναι άκυκλο συνεκτικό γράφημα. 1 Αρχική περίπτωση Για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G = (V, E) με V =1, είναι Ε =0. Άρα TA( Π(G) ) = true. 2 Επαγωγικό βήμα Έστω ένα άκυκλο συνεκτικό γράφημα Γ = (V, E) με V 1, για το οποίο είναι δεδομένη η επαγωγική υπόθεση: Ε V 1. Πρέπει να επαληθευτεί το ζητούμενο: Ε 1 V 1 1, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα Δ = (V 1, E 1 ) = ( V {u}, E {{u, z}} ), Έχουμε: V 1 = V +1, Ε 1 = Ε +1, άρα ( Ε 1 V 1 ) ( Ε V ). Από την επαγωγική υπόθεση Ε V 1, άρα Ε 1 V 1 1. Αναδρομή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση κορυφής) Για την συνάρτηση Φ(G) όπου G είναι άκυκλο συνεκτικό γράφημα, έστω ότι: 1 Αρχικές περιπτώσεις Υπάρχει μέθοδος που υπολογίζει την τιμή Φ(G), για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με ακριβώς α κορυφές όπου α κάποιος θετικός ακέραιος. 2 Επαγωγικό βήμα Υπάρχει μέθοδος που: για κάθε ένα άκυκλο συνεκτικό γράφημα Γ = (V, E), V α, χρησιμοποιώντας την τιμή Φ(Γ) ως δεδομένο, μπορεί να υπολογίσει τη ζητούμενη τιμή Φ(Δ), Με βάση τα παραπάνω: η τιμή Φ(G) μπορεί να υπολογιστεί, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G = (V, E) με V α, με τον παρακάτω αναδρομικό αλγόριθμο F(G) : if V = α then υπολόγισε το F(G), όπως στο (1) return F(G) else βρές μη-κομβικό σημείο u του G υπολόγισε το F( G u ) % αναδρομική κλήση χρησιμοποιώντας το F( G u ) ως δεδομένο, υπολόγισε το F(G) όπως στο (2) return F(G)

Ορθότητα του αλγόριθμου F(G) Ορίζουμε την προτασιακή συνάρτηση π(n), όπου n είναι θετικός ακέραιος: π(n) = «O αλγόριθμος F(G) τερματίζει, και F(G) = Φ(G), για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με ακριβώς n κορυφές». Θα δείξουμε ότι: Άν ισχύουν τα (1, 2), τότε ΤΑ( π(n) ) = true, για κάθε n α. Θα χρησιμοποιήσουμε την αρχή της μαθηματικής επαγωγής για την προτασιακή συνάρτηση π(n). Αρχική περίπτωση Έστω n = α : ισχύει ότι π(α), λόγω του (1) και της πρώτης περίπτωσης του αλγόριθμου F(G). Επαγωγικό βήμα Παίρνουμε n = Κ α, και υποθέτουμε ότι ισχύει π(κ). κορυφές. Πρέπει να δείξουμε ότι η κλήση F(Δ) του αλγόριθμου τερματίζει, και F(Δ) = Φ(Δ). Επειδή Κ+1 > α, χρησιμοποιείται η δεύτερη περίπτωση του αλγόριθμου F(G). Έστω u το μη-κομβικό σημείο του Δ που επιλέγεται. Το γράφημα Γ = Δ u είναι συνεκτικό, προφανώς άκυκλο, και έχει ακριβώς Κ κορυφές, οπότε από την επαγωγική υπόθεση: η κλήση F(Γ) του αλγόριθμου τερματίζει, και F(Γ) = Φ(Γ). Η κορυφή u θα έχει βαθμό 1 στο Δ, επειδή το Δ είναι άκυκλο. Από το (2), και τη δεύτερη περίπτωση του αλγόριθμου F(G), βλέπουμε ότι η κλήση F(Δ) τερματίζει, και F(Δ) = Φ(Δ). Παράδειγμα 2 Να υπολογιστεί, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G, ένας χρωματισμός των κορυφών του G, με 2 χρώματα (έστω κ, λ ), έτσι ώστε: τα χρώματα των άκρων οποιασδήποτε ακμής, να είναι διαφορετικά. Σύμφωνα με την αναδρομή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση κορυφής): υπάρχει αλγόριθμος που μπορεί να υπολογίσει, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G = (V, E) με V 1, μία τιμή χ(g) όπως απαιτείται αρκεί να μπορούν να υπολογιστούν τα παρακάτω: 1 Αρχικές περιπτώσεις Να υπολογιστεί τιμή χ(g) όπως απαιτείται, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με ακριβώς μία κορυφή: Χρωματίζουμε τη μοναδική κορυφή με το χρώμα κ. 2 Επαγωγικό βήμα Για κάθε ένα άκυκλο συνεκτικό γράφημα Γ = (V, E) με V 1, Nα υπολογιστεί ζητούμενη τιμή χ(δ) όπως απαιτείται, όπου u V, z V έχοντας δεδομένη μία τιμή χ(γ) (όπως απαιτείται) : Χρωματίζουμε κάθε κορυφή του V, όπως ο χ(γ). Χρωματίζουμε την κορυφή u, διαφορετικά από τη z.

Επαγωγή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση ακμής) Η αρχή της επαγωγής, με αφαίρεση ακμής, για δεδομένη προτασιακή συνάρτηση Π(G) όπου G είναι άκυκλο συνεκτικό γράφημα είναι η παρακάτω: Έστω ότι έχουμε τα εξής: 1 Αρχική περίπτωση TA( Π(G) ) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G = (V, E) με V =1. 2 Επαγωγικό βήμα Για οποιαδήποτε (συγκεκριμένα) άκυκλα συνεκτικά γραφήματα Γ 1 = (V 1, E 1 ), Γ 2 = (V 2, E 2 ) : Άν θεωρηθεί ως δεδομένη η επαγωγική υπόθεση: TA( Π(Γ 1 ) ) = TA( Π(Γ 2 ) ) = true, Tότε, επαληθεύεται το ζητούμενο: TA( Π(Δ ) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα Δ = ( V 1 V 2, E 1 E 2 {{z 1, z 2 }} ), όπου z 1 V 1, z 2 V 2. Με βάση τα παραπάνω, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι: TA( Π(G) ) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G. Ορθότητα της επαγωγής για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση ακμής) Oρίζουμε την εξής προτασιακή συνάρτηση π(n), όπου n είναι θετικός ακέραιος: π(n) = «ΤΑ(Π(G)) = true, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G, που έχει το πολύ n ακμές». Θα δείξουμε ότι: Άν ισχύουν τα (1, 2), τότε ΤΑ( π(n) ) = true, για κάθε n 0. Θα χρησιμοποιήσουμε την αρχή της μαθηματικής επαγωγής, για την προτασιακή συνάρτηση π(n). Αρχική περίπτωση Έστω n = 0 : ισχύει ότι π(0), λόγω του (1). Επαγωγικό βήμα Παίρνουμε n = Κ 0, και υποθέτουμε ότι ισχύει π(κ). ακμές. Πρέπει να δείξουμε ότι ΤΑ( Π(Δ) ) = true. Έστω e = {z 1, z 2 } μία ακμή του Δ. Επειδή το Δ είναι άκυκλο, η ακμή e είναι γέφυρα του Δ. Έστω Γ 1, Γ 2 οι συνεκτικές συνιστώσες του Δ e. Κάθε ένα από τα Γ 1, Γ 2 θα έχει το πολύ Κ ακμές, οπότε από την επαγωγική υπόθεση παίρνουμε ότι TA( Π(Γ 1 ) ) = TA( Π(Γ 2 ) ) = true. Χρησιμοποιώντας το (2), βλέπουμε ότι ΤΑ( Π(Δ) ) = true.

ΑΣΚΗΣΕΙΣ 1 Χρησιμοποιώντας την επαγωγή για άκυκλα συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση ακμής), αποδείξτε ότι: α Για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G = (V, E), είναι Ε V 1. β Για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G, υπάρχει ένας χρωματισμός των κορυφών του G, με 2 χρώματα, έτσι ώστε: τα χρώματα των άκρων οποιασδήποτε ακμής, να είναι διαφορετικά. 2 Να υπολογιστεί, για κάθε άκυκλο συνεκτικό γράφημα G με μέγιστο βαθμό Κ, ένας χρωματισμός των ακμών του G, με Κ χρώματα (το πολύ), έτσι ώστε: τα χρώματα δύο οποιωνδήποτε ακμών με κοινό άκρο, να είναι διαφορετικά. Χρησιμοποιείστε την αναδρομή για συνεκτικά γραφήματα (με αφαίρεση κορυφής). Σχετική βιβλιογραφία Κοσμαδάκης Διδακτικές σημειώσεις 1.3 Επαγωγή 3 Δέντρα : 3.1 Ορισμός και ιδιότητες Rosen - Discrete Mathematics 5.2 Strong Induction and Well-Ordering 5.3 Recursive Definitions and Structural Induction 5.4 Recursive Algorithms