ΚΩ ΙΚΑΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΙΑΧΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ

Σχετικά έγγραφα
0.5, Μεταφορά θερμότητας ανάμεσα σε κυλίνδρους μεγάλου μήκους (χωρίς ασπίδα):

Παράδειγμα #3 EΠΙΛΥΣΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΑΛΓΕΒΡΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ Επιμέλεια: Ν. Βασιλειάδης

Παράδειγμα #4 ΑΛΓΕΒΡΙΚΑ ΣΥΣΤΗΜΑΤΑ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 2004, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #4: ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ

Παράδειγμα #6 ΕΠΙΛΥΣΗ ΑΛΓΕΒΡΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Μισδανίτης

Λύσεις ασκήσεων Άσκηση 1: Cengel and Ghajar, Κεφάλαιο 13: Προβλήματα και

Παράδειγμα #5 EΠΙΛΥΣΗ ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΑΛΓΕΒΡΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΜΕΘΟΔΟ NEWTON ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης. ( k ) ( k)

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ (ΜΜ618)

ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΘΕΡΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Η πλήρως ανεπτυγµένη ροή λόγω διαφοράς πίεσης σε κυλινδρικό αγωγό περιγράφεται από την συνήθη διαφορική εξίσωση

Κεφάλαιο 5ο: Εντολές Επανάληψης

Επίλυση Γραµµικών Συστηµάτων

IMPLICIT NONE INTEGER :: a, b, c

Οι πράξεις που χρειάζονται για την επίλυση αυτών των προβληµάτων (αφού είναι απλές) µπορούν να τεθούν σε µια σειρά και πάρουν µια αλγοριθµική µορφή.

Παράδειγμα #10 ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΟΡΙΑΚΩΝ ΤΙΜΩΝ ΕΛΛΕΙΠΤΙΚΕΣ ΜΔΕ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Παράδειγμα #5 ΕΠΙΛΥΣΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ & ΜΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ. Βαρούτης

Στην ενότητα αυτή θα µελετηθούν τα εξής θέµατα:

Μορφοποίηση της εξόδου

0.1 Εκχειλίσεις κατά την Επίλυση Τετραγωνικής Εξίσωσης

Πίνακες. (i) FORTRAN και Αντικειµενοστραφής Προγραµµατισµός

III.5 Μέθοδοι Παραγοντοποίησης

πεπερασμένη ή Η αναλυτική λύση της διαφορικής εξίσωσης δίνεται με τη βοήθεια του Mathematica: DSolve u'' r 1 u' r 1, u 1 0, u' 0 0,u r,r

Κεφάλαιο 2: Μετάδοση θερμότητας με ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ

Γραµµική Αλγεβρα. Ενότητα 2 : Επίλυση Γραµµικών Εξισώσεων. Ευστράτιος Γαλλόπουλος Τµήµα Μηχανικών Η/Υ & Πληροφορικής

Στην ενότητα αυτή θα µελετηθούν τα εξής θέµατα:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΥΣΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ. nn n n

Ενότητα 1 Διάλεξη 3. Προγραμματισμός με Εφαρμογές στην Επιστήμη του Μηχανικού. Σιέττος Κωνσταντίνος

Μετατροπή μήτρας από μορφή πίνακα σε μορφή καταλόγου μη-μηδενικών στοιχείων και αντιστρόφως

ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ. Σταυράκης

Κεφάλαιο 7 : Είδη, Τεχνικές, και Περιβάλλοντα Προγραµµατισµού

Πίνακες. FORTRAN και Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός

Παναγιώτης Ψαρράκος Αν. Καθηγητής

Πρόβλημα 1: Αναζήτηση Ελάχιστης/Μέγιστης Τιμής

ΛΟΓΙΣΜΙΚΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΛΕΓΧΟΥ ΗΛΙΑΚΟΥ ΘΕΡΜΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

Επίλυση Προβληµάτων Αρχικών / Συνοριακών Τιµών Μεταδόσεως Θερµότητας

Αριθμητικές Μέθοδοι σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον

Γραµµική Άλγεβρα. Εισαγωγικά. Μέθοδος Απαλοιφής του Gauss

Παράδειγμα #4 EΠΙΛΥΣΗ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΑΛΓΕΒΡΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Επίλυση ενός τριδιαγώνιου γραµµικού συστήµατος Ax = d µε τη µέθοδο απαλοιφής του Gauss (µέθοδος του Thomas)

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 2004, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΕΡΓΑΣΙΑ #5: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ

FORTRAN & Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός ΣΝΜΜ 2017

Επιστηµονικοί Υπολογισµοί(Αριθµητική Γραµµική Αλγεβρα)

ΓΡΑΜΜΙΚΟΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΕΘΟΔΟΣ SIMPLEX, διαλ. 3. Ανωτάτη Σχολή Παιδαγωγικής και Τεχνολογικής Εκπαίδευσης 29/4/2017

ιαφάνειες παρουσίασης #4

ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΙΙ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΜΑΖΑΣ

Ονοµάζουµε παραβολή µε εστία σηµείο Ε και διευθετούσα ευθεία (δ) το γεωµετρικό τόπο των σηµείων του επιπέδου τα οποία ισαπέχουν από το Ε και τη (δ)

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ (ΜΜ618)

ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ

Συνήθεις διαφορικές εξισώσεις προβλήματα οριακών τιμών

ιαφάνειες παρουσίασης #4

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

ΕΘΝΙΚΟ!ΜΕΤΣΟΒΙΟ!ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ! ΣΧΟΛΗ!ΧΗΜΙΚΩΝ!ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ!!

Επιχειρησιακή Έρευνα I

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

Μονοδιάστατοι πίνακες

2x 1 + x 2 x 3 + x 4 = 1. 3x 1 x 2 x 3 +2x 4 = 3 x 1 +2x 2 +6x 3 x 4 = 4

Αλγόριθµοι και Πολυπλοκότητα

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: Θεωρία υπολογισµών

οµήτης παρουσίασης Marzullo και Neiger αλγόριθµος Παράδειγµα Distributed Debugging Εισαγωγικά

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά 3η εργαστηριακή άσκηση

ιαφάνειες παρουσίασης #3

Παράδειγμα #6 ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΠΑΡΕΜΒΟΛΗ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ν. Βασιλειάδης

Ανάλυση Ηλεκτρικών Κυκλωμάτων

1 Αριθµητική Γραµµική Άλγεβρα: Ασκήσεις

ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ ΛΟΓΙΣΜΙΚΟΥ Ι

Αριθμητικές Μέθοδοι σε Προγραμματιστικό Περιβάλλον (Εργαστήριο 5)

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων εξισώσεων. 2.1 Επίλυση εξισώσεων

Θερμοδυναμική - Εργαστήριο

Όρια συναρτήσεων. ε > υπάρχει ( ) { } = ± ορίζονται αναλόγως. Η διατύπωση αυτών των ορισµών αφήνεται ως άσκηση. x y = +. = και για κάθε (, ) ( 0,0)

Επιμέλεια απαντήσεων: Ιωάννης Λυχναρόπουλος

ιαφάνειες παρουσίασης #7

Συνάρτηση Διαδικασία

Fortran και Αντικειμενοστραφής προγραμματισμός.

Εισαγωγή στην πληροφορική

Κεφάλαιο 4ο: Εντολές επιλογής

Εφαρμοσμένα Μαθηματικά ΙΙ 7ο Σετ Ασκήσεων (Λύσεις) Ορίζουσες Επιμέλεια: Ι. Λυχναρόπουλος

Μοντελοποίηση προβληµάτων

y 1 και με οριακές συνθήκες w

ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, , 3 ο ΕΞΑΜΗΝΟ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ #1: ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΚΙΝΗΤΗΣ ΥΠΟ ΙΑΣΤΟΛΗΣ ΚΑΙ ΡΙΖΕΣ ΕΞΙΣΩΣΕΩΝ ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Σ.

ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

x 2 = b 1 2x 1 + 4x 2 + x 3 = b 2. x 1 + 2x 2 + x 3 = b 3

Μαρία Λουκά. Εργαστήριο Matlab Άμεσες Μέθοδοι. Τμήμα Πληροφορικής και Τηλεπικοινωνιών

ΦΥΣ 145 Μαθηµατικές Μέθοδοι στη Φυσική. Πρόοδος 28 Μαρτίου 2009 Οµάδα 1 η

ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ - ΠΟΛΥΤΕΧΝΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΜΗΜΑ ΜΗΧΑΝΟΛΟΓΩΝ ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ ΑΡΙΘΜΗΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΗ, 3 Ο ΕΞΑΜΗΝΟ, ΔΙΔΑΣΚΩΝ: Δρ Ιωάννης Αθ.

(συνθήκη συμμετρίας) (4) Το παραπάνω πρόβλημα μπορεί να περιγράψει τη μεταβατική πλήρως ανεπτυγμένη ροή σε κυλινδρικό αγωγό.

την κεντρώα έκφραση πεπερασμένων διαφορών 2 ης τάξης και για τη παράγωγο f την ανάδρομη έκφραση πεπερασμένων διαφορών 2 ης τάξης xxx

ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥ ΩΝ ΣΤΗΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ Ι (ΘΕ ΠΛΗ 12) ΕΡΓΑΣΙΑ 1 η Ηµεροµηνία Αποστολής στον Φοιτητή: 15 Οκτωβρίου 2006

- Αναπαράσταση ακέραιας τιµής : - Εύρος ακεραίων : - Ακέραιοι τύποι: - Πράξεις µε ακεραίους (DIV - MOD)

Άσκηση 1. Α. Υπολογίστε χωρίς να εκτελέσετε κώδικα FORTRAN τα παρακάτω: Ποιά είναι η τελική τιμή του Z στα παρακάτω κομμάτια κώδικα FORTRAN:

ΟΜΟΣΠΟΝ ΙΑ ΕΚΠΑΙ ΕΥΤΙΚΩΝ ΦΡΟΝΤΙΣΤΩΝ ΕΛΛΑ ΟΣ (Ο.Ε.Φ.Ε.) ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Η εξίσωση του ύψους Γ του τριγώνου θα είναι:

TO ΥΠΟΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΥΝΑΡΤΗΣΗ

Εισαγωγή στον Προγραμματισμό Η/Υ (Fortran 90/95/2003)

4.2 Μέθοδος Απαλοιφής του Gauss

FORTRAN & Αντικειμενοστραφής Προγραμματισμός ΣΝΜΜ 2017

ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ CYPRUS COMPUTER SOCIETY ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΚΗΣ 24/3/2007

ΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΣΥΓΚΡΙΣΗ ΑΛΓΟΡΙΘΜΩΝ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΓΡΑΜΜΙΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ΣΕ GPU

Κεφ. 2: Επίλυση συστημάτων αλγεβρικών εξισώσεων. 2.1 Επίλυση απλών εξισώσεων

Πίνακες. (i) FORTRAN και Αντικειµενοστραφής Προγραµµατισµός

Προσεγγιστική λύση Γραμμικών Συστημάτων με την μέθοδο Gauss-Seidel. Δημιουργία κώδικα στο Matlab

Transcript:

ΚΩ ΙΚΑΣ ΕΠΙΛΥΣΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΘΕΡΜΟΤΗΤΑΣ ΜΕ ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΣΕ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΚΟΙΛΟΤΗΤΕΣ ΜΕ ΙΑΧΥΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΓΚΡΙΖΕΣ ΕΠΙΦΑΝΕΙΕΣ Επιµέλεια: Νίκος Βασιλειάδης (φοιτητής ΤΜΜ, 6 ο εξάµηνο) 1 η έκδοση προγράµµατος (Μάιος 2014) Αναπτύσσεται πρόγραµµα, το οποίο επιλύει κοιλότητες Ν διαχυτικών και γκρίζων επιφανειών. Αρχικά εισάγεται ο αριθµός των επιφανειών της κοιλότητας και στη συνέχεια για κάθε επιφάνεια i=1,,ν και ο χρήστης προσδιορίζει, ανάλογα µε τα δεδοµένα, αν είναι γνωστή η θερµοκρασία ή η ροή θερµότητας. Στη συνέχεια για κάθε επιφάνεια προσδιορίζονται το µήκος, η θερµοκρασία ή η θερµοροή, η ολική ικανότητα εκποµπής και οι συντελεστές όψεως της επιφάνειας προς τον εαυτό της και προς τις άλλες Ν-1 επιφάνειες. Με βάση αυτά τα δεδοµένα, το κώδικας διαµορφώνει ένα γραµµικό αλγεβρικό σύστηµα που επιλύεται για τις άγνωστες θερµοροές ή/και θερµοκρασίες. Σηµειώνεται ότι το σύστηµα είναι γραµµικό επειδή η επίλυση γίνεται µε αγνώστους όχι τις ίδιες τις θερµοκρασίες αλλά τις θερµοκρασίες υψωµένες εις την τετάρτη δύναµη. Η επίλυση βασίζεται στον αλγόριθµο απαλοιφής Gauss-Jordan µε πλήρη οδήγηση. Ακολουθεί ο κώδικας σε Fortran: Program CavitySolver Implicit none Doubleprecision,Allocatable::L(:),E(:),TH(:),F(:,:),X(:),A(:,:) Character,Allocatable::U(:) Integer,Allocatable::TX(:) Real::t,pivot,s,sb=5.670373/10**8 Integer::i,j,n,k Write(*,'("Insert number of surfaces:",)') Read*,n Allocate(L(n),E(n),TH(n),U(n),F(n,n),TX(n),X(n),A(n,n+1)) Do While (U(i)/='q'.and. U(i)/='Q'.and. u(i)/='t'.and. U(i)/='T') Write(*,'((/),"For surface",(i3),":",(2x),"press Q for uknown heat flux & & or T for uknown temperature")')i Read*,U(i) Write(*,'((/),"Insert length [m] of surface",(i3))') i Read*,L(i) If (U(i)=='q'.or. U(i)=='Q')then Write(*,'((/),"Insert temperature [K] of surface",(i3))') i Read*,TH(i) Else Write(*,'((/),"Insert heat flux [W/m] of surface",(i3))') i Read*,TH(i)

Write(*,'((/),"Insert total emissivity of surface",(i3))') i Read*,E(i) Do j=1,n Write(*,'((/),"Insert view factor F",(I3),"-->",(I3))') i,j Read*,F(i,j) A(i,n+1)=0 Do j=1,n If (U(j)=='q'.or. U(j)=='Q') then If (i==j) then A(i,j)=(1/E(j)-F(i,j)*(1-E(j))/E(j))/L(j) A(i,n+1)=A(i,n+1)+(1-F(i,j))*sb*TH(j)**4 Else A(i,j)=-F(i,j)*(1-E(j))/E(j)/L(j) A(i,n+1)=A(i,n+1)-F(i,j)*sb*TH(j)**4 Else If (i==j) then A(i,j)=-(1-F(i,j))*sb A(i,n+1)=A(i,n+1)-TH(j)*(1/E(j)-F(i,j)*(1-E(j))/E(j))/L(j) Else A(i,j)=F(i,j)*sb A(i,n+1)=A(i,n+1)+TH(j)*F(i,j)*(1-E(j))/E(j)/L(j) TX(i)=i k=1 Do While (k<=n) pivot=find_pivot(3,k) If (pivot==0) then Print*,'User tried to calculate N unknown temperatures.' Print*,'User must specify at least one & & temperature for the problem to be solvable!' Stop Do j=k,n+1 A(k,j)=A(k,j)/pivot

Do i=k+1,n t=a(i,k) Do j=k,n+1 A(i,j)=A(i,j)-A(k,j)*t k=k+1 x(n)=a(n,n+1) Do i=n-1,1,-1 s=0 Do j=i+1,n s=s+a(i,j)*x(j) x(i)=a(i,n+1)-s Write(*,'("-------------------SOLUTION-------------------"),(/)') If (U(TX(i))=='q'.or. U(TX(i))=='Q') then Write(*,'("The heat flux per unit length & & Q","(",(I3),")",2x,"=",2x,(F12.2),2x,"Watt/meter")') TX(i),X(i) Write(*,'(/)') Else Write(*,'("The temperature T","(",(I3),")",2x,"=",2x,(F12.2),2x,"Kelvin")') & & TX(i),X(i)**0.25 Write(*,'(/)') Contains real function find_pivot(s,k) integer,intent(in)::s,k integer::i,maxi,maxj,t real::max,temp max=a(k,k) maxi=k maxj=k Do i=k,n Do j=k,n If (abs(a(i,j))>abs(max)) then max=a(i,j) maxi=i maxj=j

If (maxi/=k) then Do j=1,n+1 temp=a(k,j) a(k,j)=a(maxi,j) a(maxi,j)=temp If (maxj/=k) then temp=a(i,k) a(i,k)=a(i,maxj) a(i,maxj)=temp t=tx(k) TX(k)=TX(maxj) TX(maxj)=t find_pivot=max End function find_pivot End program Στη συνέχεια ο κώδικας εφαρµόζεται σε δύο παραδείγµατα: 1) Επίλυση τριγωνικής ισόπλευρης κοιλότητας µε µήκη πλευρών L1=L2=L3=1 m. Λόγω της συµµετρίας του προβλήµατος εύκολα παρατηρούµε ότι: F11=0, F12=0.5, F13=0.5 F21=0.5, F22=0, F23=0.5 F31=0.5, F32=0.5, F33=0 Οι σύστηµα εξισώσεων που πρέπει να επιλυθεί είναι το εξής: Λύση συστήµατος: Q1= -1067.33 W/m, Q2= -191.97 W/m, Q3=1259.30 W/m

Ακολουθούν τα δεδοµένα εισόδου και αποτελέσµατα του κώδικα Fortran: Η συµφωνία ανάµεσα στα αποτελέσµατα είναι πολύ καλή.

Στη συνέχεια εξετάζεται για το ίδιο πρόβληµα η περίπτωση όπου οι θερµοροές Q1 και Q3 όπως και η θερµοκρασία Τ2 είναι γνωστές µε αγνώστους τις ποσότητες Q2, Τ1 και Τ3. Η περίπτωση αυτή υπολογιστικά είναι πιο σύνθετη. Το σύστηµα που επιλύεται είναι το εξής: Εισάγοντας τα νέα δεδοµένα το πρόγραµµα δηµιουργεί το παραπάνω σύστηµα εξισώσεων. Θέτοντας το σύστηµα µετατρέπεται σε ένα γραµµικό αλγεβρικό σύστηµα 3x3 το οποίο λύνεται µε απαλοιφή Gauss. ίδοντας τις τιµές των Q1 και Q3 που έχουν προκύψει από την προηγούµενη εφαρµογή και για την ίδια θερµοκρασία Τ2 προκύπτουν τα αποτελέσµατα που συµπίπτουν µε τα προηγούµενα.

2. Επίλυση κανονικής οκταγωνικής κοιλότητας µε L1=L2=L3=L4=L5=L6=L7=L8=0.5 m. Για 8 επιφάνειες θα πρέπει να υπολογίσουµε 64 συντελεστές όψεως. Λόγω της συµµετρίας της κοιλότητας ως προς την µεσοκάθετο κάθε πλευράς οι ανεξάρτητοι συντελεστές όψεως είναι 5. Επειδή οι επιφάνειες που εξετάζουµε είναι επίπεδες: Fii=0=>F11=0 Με το θεώρηµα των διασταυρούµενων χορδών και λόγω της συµµετρίας του προβλήµατος έχουµε: F12=F18=0.0762, F13=F17=0.1406, F14=F16=0.1837 Οι συντελεστές όψεως από µία επιφάνεια i πρέπει να αθροίζουν στην µονάδα άρα: F11+F12+ F13+F14+F15+F16+F17+F18 = 1=> F15=0.199 Έχοντας υπολογίσει τους 5 ανεξάρτητους συντελεστές όψεως F11, F12, F13, F14, F15 µπορούµε να πάµε και να εισάγουµε τα στοιχεία του προβλήµατος στο πρόγραµµα.

εδοµένα εισόδου και αποτελέσµατα κώδικα Fortran: